1
00:00:01,019 --> 00:00:02,019
(ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น)

2
00:00:02,102 --> 00:00:03,019
(สถานที่ บุคคล องค์กร ฉาก
และเหตุการณ์ต่างๆ)
(ที่ปรากฏในละครเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องแต่งขึ้น)

3
00:00:40,811 --> 00:00:43,978
(BLOOD FREE)

4
00:00:53,686 --> 00:00:54,686
(ห้องทดลองบีแอลหนึ่ง)

5
00:01:01,519 --> 00:01:03,436
อ๋อ อยู่นี่เอง

6
00:01:03,519 --> 00:01:04,352
(ห้องเก็บวัสดุ)

7
00:01:06,019 --> 00:01:07,602
ผมต้องไปโรงพักครับ

8
00:01:08,185 --> 00:01:09,686
ไปให้ปากคำเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะครับ

9
00:01:09,769 --> 00:01:10,686
ครับ

10
00:01:11,728 --> 00:01:12,602
ไปด้วยกันไหมครับ

11
00:01:15,394 --> 00:01:16,519
ไม่ละครับ

12
00:01:16,602 --> 00:01:17,561
ผมว่าพวกตำรวจ...

13
00:01:17,644 --> 00:01:18,644
(ตอนที่ 6)

14
00:01:18,728 --> 00:01:19,978
อยากฟังจากคุณมากกว่าผมนะ

15
00:01:21,060 --> 00:01:23,352
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ ถามจริงๆ นะ

16
00:01:23,436 --> 00:01:25,394
อย่างน้อยก็น่าจะบอกผมหน่อยสิครับ

17
00:01:26,144 --> 00:01:27,185
ทำไมผมต้องบอกด้วยครับ

18
00:01:27,811 --> 00:01:29,019
อะไรนะ

19
00:01:29,102 --> 00:01:31,769
เพราะเราทำงานด้วยกันไง

20
00:01:33,060 --> 00:01:34,811
ผมรู้สึกเหมือนโดนลอยแพเลย

21
00:01:34,894 --> 00:01:36,602
มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วครับ

22
00:01:36,686 --> 00:01:38,853
อะไรจะไม่เกิดขึ้นอีกเหรอครับ

23
00:01:39,602 --> 00:01:42,561
คุณจะไปไหนเนี่ย ท่านประธาน...

24
00:01:46,102 --> 00:01:47,102
ตัวคนเดียวนะครับ

25
00:01:47,185 --> 00:01:49,561
บอดี้การ์ดคนอื่นเป็นของเอกชน ผมเลย...

26
00:01:53,310 --> 00:01:54,728
โธ่เอ๊ย เอาจริงเหรอเนี่ย

27
00:01:55,394 --> 00:01:57,060
แล้วอยากให้ผมทำยังไงล่ะ

28
00:01:58,436 --> 00:02:00,853
โอ๊ย ดื้อจริงๆ เลย

29
00:02:13,561 --> 00:02:16,269
โธ่เอ๊ย ทำไมฉันถูกกีดกันอยู่คนเดียว

30
00:02:19,269 --> 00:02:21,102
ฉันก็ได้งานนี้อย่างบริสุทธิ์ยุติธรรมนะ

31
00:02:33,519 --> 00:02:34,602
รักษาสัญญาด้วยค่ะ

32
00:02:35,519 --> 00:02:36,894
ถ้าไปก็เท่ากับว่าคุณโกหก

33
00:02:44,436 --> 00:02:45,853
ขอโทษค่ะ

34
00:02:53,811 --> 00:02:57,436
เมื่อกี้ฉันเพิ่งยืนยันความสำเร็จแรก
ของเส้นใยกล้ามเนื้อเพาะเลี้ยงของเรา

35
00:02:57,519 --> 00:02:58,978
ด้วยตาตัวเองไปค่ะ

36
00:02:59,853 --> 00:03:03,602
เกินความคาดหมายขึ้นไปอีก
เมื่อเป็นตัวอย่างที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

37
00:03:05,144 --> 00:03:07,602
เป็นเพราะทุกคนแท้ๆ ต้องขอบคุณด้วยค่ะ

38
00:03:08,436 --> 00:03:09,769
ท่านประธานเป็นคนทำสำเร็จค่ะ

39
00:03:11,102 --> 00:03:13,477
ปกติเวลาที่สร้างอะไรใหม่ๆ ได้
ผู้คนคงอยากโอ้อวด

40
00:03:13,561 --> 00:03:14,686
โดยเฉพาะวิศวกร

41
00:03:15,394 --> 00:03:17,811
แต่ระหว่างนี้ช่วยอดใจไว้ก่อนนะคะ

42
00:03:17,894 --> 00:03:19,185
เรื่องนี้ยังเป็นความลับอยู่ค่ะ

43
00:03:20,144 --> 00:03:21,811
- ค่ะ
- ครับ

44
00:03:21,894 --> 00:03:25,144
ถ้าจะพูดแค่นั้นก็ไม่เห็นต้องเรียกเรามาที่นี่เลย

45
00:03:25,227 --> 00:03:26,310
เราไม่ใช่เด็กๆ นะ

46
00:03:27,644 --> 00:03:29,394
ฉันอยากคุยกับนักวิจัยฮงค่ะ

47
00:03:38,436 --> 00:03:40,936
อะไรกัน หายแล้วเหรอเนี่ย

48
00:03:41,019 --> 00:03:43,019
เราทำสำเร็จจริงๆ นะเนี่ย

49
00:03:44,352 --> 00:03:46,310
อยากคุยเรื่องอะไรเหรอคะ

50
00:03:49,352 --> 00:03:53,519
ฉันแน่ใจว่าคุณคงไม่อยากได้ยินชื่อเขาอีก
แต่ถึงยังไงคุณสองคน...

51
00:03:53,602 --> 00:03:55,185
ก็ทำงานใกล้ชิดกันที่สุดแล้ว

52
00:03:58,686 --> 00:03:59,811
ศาสตราจารย์คิมสินะคะ

53
00:04:04,561 --> 00:04:06,144
ฉันเอาแต่คิดซ้ำไปซ้ำมา

54
00:04:06,936 --> 00:04:09,102
"นับแต่นั้นมา เขาโกหกทุกอย่างเลยเหรอ"

55
00:04:09,978 --> 00:04:11,019
ตั้งแต่ตอนไหนเหรอคะ

56
00:04:12,269 --> 00:04:13,853
ตั้งแต่ที่ภรรยาเขาเสียไป

57
00:04:18,519 --> 00:04:19,811
"เธอทำสุดความสามารถแล้วนี่"

58
00:04:21,686 --> 00:04:24,686
"ทุกคนเองก็ทำเต็มที่แล้ว"

59
00:04:24,769 --> 00:04:26,477
- ไม่สามารถวัดคลื่นไฟฟ้าสมอง...
- ยองชิล เปิดเตียง

60
00:04:26,561 --> 00:04:28,144
ไม่สามารถตรวจวัด
ค่าคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อได้

61
00:04:28,227 --> 00:04:31,811
คำเตือน ไม่สามารถตรวจวัดค่า
คลื่นไฟฟ้าสมอง หัวใจและกล้ามเนื้อได้

62
00:04:31,894 --> 00:04:33,310
- ร้อยจูล ชู้ต
- ชาร์จ 100 จูล

63
00:04:36,144 --> 00:04:37,144
- สองร้อยจูล
- ชาร์จ 200 จูล

64
00:04:37,227 --> 00:04:38,728
ชู้ต

65
00:04:38,811 --> 00:04:40,894
อีกครั้งนะ ชู้ต

66
00:04:44,602 --> 00:04:46,352
อีกครั้งนะ ชู้ต

67
00:05:15,519 --> 00:05:16,853
ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ

68
00:05:20,519 --> 00:05:21,352
หา

69
00:05:25,811 --> 00:05:26,644
ไม่เป็นไรหรอก

70
00:05:28,519 --> 00:05:29,811
ทำสุดความสามารถแล้วนี่

71
00:05:32,102 --> 00:05:33,102
ทุกคนเองก็ทำเต็มที่แล้ว

72
00:05:40,019 --> 00:05:41,019
ที่รัก

73
00:05:42,561 --> 00:05:43,644
กลับบ้านกันเถอะ

74
00:05:49,060 --> 00:05:50,310
กลับบ้านกันนะ

75
00:05:54,477 --> 00:05:56,310
คุณคิดว่าเขาโกรธแค้นฉันตั้งแต่ตอนนั้น

76
00:05:57,436 --> 00:06:00,144
แต่กักเก็บเอาไว้ในใจมาโดยตลอด

77
00:06:01,144 --> 00:06:02,811
เพื่อระเบิดออกมาในสักวันหนึ่งเหรอคะ

78
00:06:05,102 --> 00:06:07,060
เพราะถ้าฉันรู้ว่าเขาโกรธแค้นฉันแม้แต่นิด

79
00:06:07,144 --> 00:06:09,811
เขาจะกลายเป็นคนแรกที่ฉันสงสัยในวันข้างหน้า

80
00:06:10,811 --> 00:06:12,436
สมมติว่าเป็นอย่างนั้นจริง

81
00:06:12,519 --> 00:06:15,269
คนที่อ้อนวอนให้ทำการผ่าตัด
คือศาสตราจารย์คิมเอง

82
00:06:15,352 --> 00:06:18,227
แต่ผลลัพธ์ที่ออกมากลายเป็นว่า
อาการของภรรยาเขากลับทรุดลง

83
00:06:18,310 --> 00:06:22,352
ดังนั้นก็เหมือนปุถุชนคนทั่วไป
ศาสตราจารย์คิมก็เลยเริ่มโกรธแค้น

84
00:06:22,936 --> 00:06:24,102
ถึงอย่างนั้นนะคะ ท่านประธาน

85
00:06:24,853 --> 00:06:27,060
คิดว่าเขาปกปิดความรู้สึกไว้ตั้งแต่ต้นเลยเหรอคะ

86
00:06:27,644 --> 00:06:29,519
คิดว่าเขาวางแผนแก้แค้นมาตลอดเหรอคะ

87
00:06:30,102 --> 00:06:32,227
นั่นเป็นทางเดียวที่อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นได้ค่ะ

88
00:06:32,310 --> 00:06:34,853
เขาตายก่อนจะโดนจับ
โดยยังไม่ได้เปิดเผยความจริง

89
00:06:34,936 --> 00:06:38,227
ผลที่ตามมาคือผู้คนพากันสงสัยว่าฉันวางยาเขา

90
00:06:39,769 --> 00:06:42,019
คิดว่าเขาฆ่าตัวตายเองเหรอคะ

91
00:06:42,102 --> 00:06:44,019
เพื่อแก้แค้นให้สำเร็จ

92
00:06:44,769 --> 00:06:46,477
ถึงแทบจะไม่ได้แก้แค้นอะไรเลย

93
00:06:47,019 --> 00:06:48,686
แต่ก่อนที่จะโดนจับ เขาก็อยาก...

94
00:06:48,769 --> 00:06:52,227
สร้างความเสียหายให้ท่านประธานให้มากที่สุด
อย่างนั้นเหรอคะ

95
00:06:52,310 --> 00:06:55,060
นั่นน่าจะเป็นจุดจบที่ดีกว่าสำหรับเขา

96
00:06:55,144 --> 00:06:57,269
เพราะมันจะเป็นสิ่งที่เขาเลือกเอง

97
00:07:00,227 --> 00:07:02,436
แต่คิมชินกูไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองค่ะ

98
00:07:03,644 --> 00:07:06,269
เขาไม่รู้ว่าเมื่อลงจากเครื่องแล้วจะถูกจับ

99
00:07:06,352 --> 00:07:07,978
เขาถึงได้สั่งแชมเปญมาจิบ

100
00:07:08,811 --> 00:07:10,436
เขากำลังฉลองความสำเร็จให้ตัวเอง

101
00:07:11,602 --> 00:07:13,853
ถ้าประธานคิดว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เขาเลือกเอง
งั้นก็...

102
00:07:14,602 --> 00:07:16,811
ถ้าเขาไม่ได้วางแผนการนี้มาตั้งแต่ต้น

103
00:07:17,728 --> 00:07:18,978
ก็แปลว่าเขาเปลี่ยนใจค่ะ

104
00:07:20,561 --> 00:07:21,978
คนเราต้องเจออะไรมาสักอย่าง

105
00:07:24,060 --> 00:07:25,144
ถึงได้เปลี่ยนไปปุบปับ

106
00:07:28,310 --> 00:07:32,019
เขาอาจจะทำอะไรผิดวิสัย หรือไปเจอใครใหม่ๆ
ที่ไม่เคยเจอมาก่อน

107
00:07:32,102 --> 00:07:33,102
หลังจากที่สูญเสียภรรยา

108
00:07:37,227 --> 00:07:38,060
ฉันแค่คิดว่า...

109
00:07:39,519 --> 00:07:42,352
เขาคงปรับตัวกลับไปใช้ชีวิตตามเดิมของเขา

110
00:07:43,227 --> 00:07:46,269
- เขายังไปเข้าร่วมกลุ่มด้วย
- กลุ่มอะไรคะ

111
00:07:46,352 --> 00:07:47,936
ก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอกค่ะ

112
00:07:48,519 --> 00:07:51,269
ต้นปีก่อนหลังจากที่ภรรยาของเขาจากไป

113
00:07:51,352 --> 00:07:54,978
ทุกวันพุธ เขาจะเลิกงานหกโมงตรงค่ะ

114
00:07:55,060 --> 00:07:56,477
- วันนี้จะไปอีกแล้วเหรอคะ
- หา

115
00:07:56,561 --> 00:07:59,060
ฉันถามเขาทีหลัง
และเขาบอกว่าไปเข้าร่วมกลุ่มค่ะ

116
00:08:00,436 --> 00:08:01,602
ฉันไปก่อนนะ

117
00:08:02,352 --> 00:08:04,602
กลุ่มครอบครัวของผู้เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งค่ะ

118
00:08:04,686 --> 00:08:06,102
นั่นไม่สมกับเป็นคิมชินกูเลย

119
00:08:06,686 --> 00:08:08,019
นั่นน่ะสิคะ

120
00:08:08,102 --> 00:08:10,352
เจ้าตัวคงเจ็บปวดมากแหละค่ะ
ถึงเต็มใจไปด้วยตัวเอง

121
00:08:10,436 --> 00:08:12,477
เพราะปกติเขาไม่ใช่คนเข้าสังคมเก่งเท่าไร

122
00:08:13,060 --> 00:08:15,936
แต่มันคงช่วยได้จริงเพราะฉันเห็นเขาพัฒนาขึ้น

123
00:08:16,477 --> 00:08:18,185
เขาคงผูกมิตรใหม่กับใครสักคนได้

124
00:08:18,978 --> 00:08:19,811
แต่ว่า...

125
00:08:20,394 --> 00:08:21,853
มันก็เพียงไม่นานค่ะ

126
00:08:22,853 --> 00:08:24,060
ไม่ไปเหรอคะ

127
00:08:24,894 --> 00:08:26,269
- อะไรนะ
- วันนี้วันพุธนะคะ

128
00:08:26,352 --> 00:08:28,394
- ไปเข้ากลุ่มนั้นน่ะค่ะ
- อ๋อ

129
00:08:29,686 --> 00:08:31,894
ที่นั่นมีแต่พวกขี้ขลาด

130
00:08:32,602 --> 00:08:33,477
ขี้ขลาดเหรอ

131
00:08:37,519 --> 00:08:38,769
ฉันไม่เข้าใจเลย

132
00:08:41,769 --> 00:08:43,978
ว่าเขากลายเป็นคนชั่วร้ายขนาดนั้นได้ยังไง

133
00:08:54,185 --> 00:08:55,686
ฉันจะไม่ขอให้คุณต้องนึกถึงเขาอีก

134
00:08:56,894 --> 00:08:57,728
เด็ดขาดค่ะ

135
00:09:17,978 --> 00:09:19,436
หัวหน้าฮงแซอิบคะ

136
00:09:20,019 --> 00:09:21,019
คะ

137
00:09:22,310 --> 00:09:23,394
ฉันไม่ใช่หัวหน้าทีมนะคะ

138
00:09:23,477 --> 00:09:24,728
ทำไมจะไม่ใช่ล่ะคะ

139
00:09:24,811 --> 00:09:27,602
ในเมื่อตำแหน่งหัวหน้าทีมวิจัยว่างแล้ว

140
00:09:27,686 --> 00:09:31,477
หัวหน้านักวิจัยก็ต้องได้ขึ้นมารับตำแหน่งสิคะ

141
00:09:32,269 --> 00:09:34,019
ไม่ใช่ว่าจะได้แน่ๆ นี่คะ

142
00:09:34,102 --> 00:09:35,602
พอคุณได้เป็นหัวหน้าทีม

143
00:09:36,185 --> 00:09:40,185
และงานที่คุณทำกันที่ชั้นใต้ดินประสบความสำเร็จ

144
00:09:41,060 --> 00:09:43,436
อนาคตของนักวิจัยฮง
จะต้องโรยด้วยกลีบกุหลาบแน่ค่ะ

145
00:09:52,352 --> 00:09:53,436
เกรงว่าจะไม่ใช่นะคะ

146
00:09:54,060 --> 00:09:56,978
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเนื้อเทียมเพาะเลี้ยง
จะยังเป็นผลิตภัณฑ์หลักของบีเอฟ

147
00:09:57,060 --> 00:09:58,060
ไปได้อีกนานแค่ไหน

148
00:09:58,144 --> 00:10:00,769
แผนกไอทีของเราเติบโตขึ้นอย่างมากก็จริง

149
00:10:01,352 --> 00:10:03,728
แต่ฉันนี่แหละที่ควรกังวล

150
00:10:04,310 --> 00:10:05,144
ผอ.จะกังวลทำไมคะ

151
00:10:05,227 --> 00:10:08,227
ถ้าอนาคตของบริษัทเราอยู่ที่ชั้นใต้ดิน

152
00:10:09,102 --> 00:10:12,144
สุดท้ายฉันคงโดนเขี่ยทิ้ง
เพราะฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลย

153
00:10:12,227 --> 00:10:15,519
ฉันไม่เคยเป็นหมอเหมือนนักวิจัยฮงด้วยสิ

154
00:10:18,894 --> 00:10:22,436
เราจำเป็นต้องมี
ผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายเสมอแหละค่ะ

155
00:10:23,686 --> 00:10:24,686
ขอตัวก่อนนะคะ

156
00:10:30,644 --> 00:10:32,185
งั้นมันก็เกี่ยวข้องกับ...

157
00:10:33,227 --> 00:10:34,477
วิทยาศาสตร์การแพทย์สินะ

158
00:10:35,811 --> 00:10:39,686
แกทำให้ชีวิตตัวเองกลายเป็นขยะ
ตั้งแต่ที่หาว่าของเหลวเพาะเลี้ยงเป็นขยะแล้ว

159
00:10:39,769 --> 00:10:42,269
ไม่ใช่ ไม่ใช่ฉัน เรื่องโกหกทั้งนั้น!

160
00:10:42,352 --> 00:10:43,394
"ไม่ใช่ฉัน" งั้นเหรอ

161
00:10:43,477 --> 00:10:45,102
มีแต่เชื้อโรคก็ขยะดีๆ นี่แหละ

162
00:10:45,185 --> 00:10:47,394
แล้วนักข่าวก็เอาข่าวไปเล่น
แล้วผู้คนก็จะพากันเชื่อ

163
00:10:47,477 --> 00:10:50,060
ไอ้พวกนี้ก็เหมือนกันหมด
ผมอุทิศทั้งชีวิตให้งานนี้

164
00:10:51,477 --> 00:10:53,436
เท่ากับพวกมันด่าผมอยู่ชัดๆ ไม่ใช่ด่างาน

165
00:10:55,394 --> 00:10:56,394
ไม่รู้สิแฮะ

166
00:11:01,811 --> 00:11:02,853
ครับ ท่านประธาน

167
00:11:02,936 --> 00:11:04,602
ฉันต้องการติดตามตำแหน่งพนักงานคนนึง

168
00:11:06,894 --> 00:11:10,144
ฉันยังต้องขอความยินยอมก่อนไหม
ถึงแม้พวกเขาจะตายไปแล้ว

169
00:11:10,227 --> 00:11:12,060
- อะไรนะครับ
- คิมชินกูค่ะ

170
00:11:14,728 --> 00:11:16,728
ตอนยังอยู่ ท่านก็ไม่ได้ขอความยินยอมเขานี่ครับ

171
00:11:16,811 --> 00:11:18,352
ตั้งแต่ต้นปีก่อน ทุกวันพุธ

172
00:11:18,436 --> 00:11:21,644
คิมชินกูไปที่ไหนสักแห่งเป็นประจำ
หลังหกโมงเย็นค่ะ

173
00:11:21,728 --> 00:11:24,978
ช่วยหาที่อยู่และส่งให้คุณคิมโฮซึงด้วยค่ะ

174
00:11:25,060 --> 00:11:27,769
ตอนนี้คุณคิมโฮซึงอยู่ที่โรงพักครับ

175
00:11:27,853 --> 00:11:29,978
ผมเพิ่งคุยกับเขาเรื่องเซนเซอร์สูทไปครับ

176
00:11:30,602 --> 00:11:31,894
จะให้เขาเดี๋ยวนี้เลยเหรอคะ

177
00:11:31,978 --> 00:11:35,019
ครับ เราเพิ่งได้รับตัวอย่าง
สำหรับบอดี้การ์ดมาด้วย

178
00:11:35,102 --> 00:11:38,144
เขาบอกว่าเดี๋ยวคงเสร็จธุระกับตำรวจ
พอเขามา เราให้เขาเลยดีไหมครับ

179
00:11:38,936 --> 00:11:41,811
บอดี้การ์ดสองคนของฉันรูปร่างพอๆ กันไหมคะ

180
00:11:41,894 --> 00:11:45,144
ครับ พวกเขาใส่ขนาดเดียวกัน ทำไมเหรอครับ

181
00:11:46,352 --> 00:11:48,185
งั้นก็ยกชุดทั้งสองตัวให้คนใดคนนึงได้น่ะสิ

182
00:11:51,185 --> 00:11:54,019
อะไรกัน ทำไมถึงจะยกให้บอดี้การ์ด
คนเดียวสองตัวเลยล่ะ

183
00:11:54,769 --> 00:11:56,060
จางยองชิล ตัวติดตามตำแหน่ง

184
00:11:56,144 --> 00:11:57,144
ครับ

185
00:12:18,144 --> 00:12:20,310
ฉันบอกว่าฉันห้ามคุณไม่ให้ไปไม่ได้

186
00:12:21,436 --> 00:12:23,394
- ใช่ครับ
- แล้วทำไมกันล่ะ

187
00:12:23,477 --> 00:12:25,310
ยังเหลืองานที่ผมต้องทำอีกครับ

188
00:12:28,978 --> 00:12:32,728
ถ้าคุณไปที่ห้อง 503 ตอนนี้
หัวหน้าซอจะมอบที่อยู่นึงให้คุณ

189
00:12:33,394 --> 00:12:35,936
เป็นสถานที่ที่คิมชินกู
พบกับกลุ่มสนับสนุนผู้ป่วยมะเร็ง

190
00:12:38,227 --> 00:12:39,644
ที่นั่นมีอะไรเหรอครับ

191
00:12:39,728 --> 00:12:42,144
ฉันหวังว่ามันจะไม่มีอะไรค่ะ

192
00:12:43,519 --> 00:12:45,185
ระหว่างผมไปที่นั่น ท่านจะไปไหนครับ

193
00:12:45,978 --> 00:12:49,519
วันนี้ฉันจะอยู่ในตึกนี้ค่ะ ไม่มีแผนจะออกจากตึกนี้

194
00:12:50,352 --> 00:12:53,185
ไปทำงานที่บ้านจะปลอดภัยกว่านะครับ

195
00:12:57,644 --> 00:13:01,227
ฉันจะออกจากบ้านคุณอูแชอุนโดยเร็วที่สุดค่ะ

196
00:13:02,853 --> 00:13:04,561
ข้างบ้านผมคงเสียใจแย่ที่ได้ยินแบบนั้น

197
00:13:11,352 --> 00:13:12,519
หัวหน้าครับ

198
00:13:13,602 --> 00:13:15,769
- หาตัวผมยากเลยใช่ไหม
- ผมมาถูกที่แล้วสินะ

199
00:13:15,853 --> 00:13:17,519
สำนักงานใหญ่ของเราเหมือนเขาวงกตเลย

200
00:13:17,602 --> 00:13:18,602
ไม่เป็นไรครับ

201
00:13:19,686 --> 00:13:22,811
อ้อ เลือกที่ใส่พอดีตัวไปชุดนึงได้เลยครับ

202
00:13:22,894 --> 00:13:25,227
ผมได้สูทชุดนึงเหรอ ฟรีเหรอครับ

203
00:13:26,019 --> 00:13:27,394
ครับ ให้ฟรีๆ เลยครับ

204
00:13:28,853 --> 00:13:30,185
สูททางการสินะ

205
00:13:31,436 --> 00:13:34,519
คือขอบคุณนะครับ ที่ช่วยชีวิตผมไว้คราวก่อน

206
00:13:34,602 --> 00:13:36,936
- ผมไม่มีโอกาสได้ขอบคุณสักที
- ไม่เป็นไรเลยครับ

207
00:13:37,561 --> 00:13:38,936
ผมแค่ทำหน้าที่ตัวเองน่ะครับ

208
00:13:39,019 --> 00:13:41,185
หัวหน้าไม่บาดเจ็บอะไร ผมก็โล่งใจแล้วครับ

209
00:13:42,769 --> 00:13:44,102
บอดี้การ์ดอีกคนก็หายดีแล้วด้วย

210
00:13:45,144 --> 00:13:47,686
อ๋อ ท่านประธานยังฝากนี่ไว้ให้ด้วย

211
00:13:47,769 --> 00:13:48,853
ครับ

212
00:13:50,269 --> 00:13:51,102
โอ๊ะ

213
00:13:54,144 --> 00:13:56,936
เห็นบอกว่าคุณจะให้ที่อยู่ ผมมารับที่อยู่ครับ

214
00:13:57,019 --> 00:13:59,477
หือ ท่านประธานว่าอย่างนั้นเหรอครับ

215
00:13:59,561 --> 00:14:00,436
นี่เหรอครับ

216
00:14:06,561 --> 00:14:07,769
พวกคุณเลือกสูทกันก่อนสิครับ

217
00:14:16,728 --> 00:14:18,686
เพราะเป็นตัวต้นแบบ เลยหนักหน่อยนะครับ

218
00:14:18,769 --> 00:14:20,144
แล้วก็ลองดูนี่นะครับ

219
00:14:26,185 --> 00:14:27,811
มันทนทานต่อคมมีดแทบทุกรูปแบบ

220
00:14:27,894 --> 00:14:30,144
พวกมันเป็นสูทกันกระสุน

221
00:14:30,227 --> 00:14:31,811
เสียดายที่ไม่ได้พวกมันมาไวกว่านี้

222
00:14:33,436 --> 00:14:36,477
ว้าว เจ๋งไปเลย หัวหน้าครับ สุดยอดมากครับ

223
00:14:39,227 --> 00:14:41,894
มันยังไม่ถึงกับสมบูรณ์แบบ แต่ดูนี่นะครับ

224
00:14:47,185 --> 00:14:48,227
นั่นคือเส้นใยคาร์บอนครับ

225
00:14:49,019 --> 00:14:52,477
เสียงฉ่านั่นแปลว่าเส้นใยของมันฉีกขาดครับ

226
00:14:52,561 --> 00:14:56,019
เส้นใยดูดซับความร้อนแทน ตัวคนจะไม่ไหม้ครับ

227
00:14:57,227 --> 00:14:58,352
ถ้านี่เป็นรถ

228
00:14:58,936 --> 00:15:01,185
รถจะเสียหายแต่จะช่วยให้คนขับปลอดภัย

229
00:15:01,269 --> 00:15:02,769
อย่างนั้นเลยครับ

230
00:15:03,728 --> 00:15:04,769
(พัคซังมิน)

231
00:15:04,853 --> 00:15:07,853
บีเอฟเป็นบริษัทเนื้อ ผมก็นึกว่า
จะได้เนื้อเป็นของขวัญวันหยุดสักหน่อย

232
00:15:07,936 --> 00:15:11,185
"สักหน่อย" อะไรกัน
เราแจกเนื้อทีละหลายกล่องเลยละ

233
00:15:11,269 --> 00:15:12,102
จริงเหรอครับ

234
00:15:14,060 --> 00:15:17,227
ค่อยยังชั่วหน่อย ผมมีน้องตัวผอมกะหร่อง
ที่ควรได้กินเนื้อบ้าง

235
00:15:24,686 --> 00:15:27,227
ที่อยู่อะไรเหรอครับ ที่รับมาเมื่อกี้น่ะ

236
00:15:27,310 --> 00:15:28,144
ไม่รู้สิครับ

237
00:15:29,686 --> 00:15:32,894
ให้ตายสิ จะเมินกันก็ให้มันมีขอบเขตบ้าง

238
00:15:35,352 --> 00:15:38,185
ผมควรได้รับคำอธิบายไม่ใช่เหรอครับ
คุณมาฉกมันไปจากผมชัดๆ

239
00:15:38,269 --> 00:15:40,728
- "ฉก" เหรอ
- คิดว่าผมจะเอาไปบอกใครหรือไง

240
00:15:41,519 --> 00:15:44,310
ผมก็เป็นบอดี้การ์ดนะ
คุณไม่ได้ทำงานอยู่คนเดียวนะ

241
00:15:44,394 --> 00:15:46,019
แต่ผมทำงานนี้คนเดียวได้

242
00:15:50,853 --> 00:15:53,060
ตอนนี้ท่านประธานพักอยู่บ้านคุณ

243
00:15:54,936 --> 00:15:56,269
ฉันดูเหมือนแมลงหวี่แมลงวันใช่ไหม

244
00:15:57,561 --> 00:15:59,019
นายทำตัวยโสโอหัง...

245
00:16:11,561 --> 00:16:12,561
อะไรน่ะ

246
00:16:13,519 --> 00:16:18,019
โอ๊ะ ทำอะไรกันน่ะ เดี๋ยวสิ

247
00:16:18,102 --> 00:16:20,477
อะไรกันอีกล่ะเนี่ย

248
00:16:24,602 --> 00:16:27,060
พอได้แล้ว มาทะเลาะกันเองทำไมครับ

249
00:16:31,769 --> 00:16:33,769
หมอนี่ทำตัวขวางหูขวางตา

250
00:16:33,853 --> 00:16:35,394
ถ้าตีกันอีก ผมจะแจ้งตำรวจแล้วนะ

251
00:16:35,477 --> 00:16:37,102
จะมาตีกันเองทำไมเนี่ย

252
00:16:37,185 --> 00:16:38,561
โดนยิงกันมายังไม่พอหรือไงครับ

253
00:16:38,644 --> 00:16:40,060
- จริงๆ เลย
- ขอโทษครับ

254
00:16:40,978 --> 00:16:43,310
มีข้อความมาครับ มีข้อความ

255
00:16:56,644 --> 00:16:59,269
อย่างน้อยจะตีกันก็น่าจะใส่สูทใหม่
จะได้ดูผลการใช้งานจริงด้วย

256
00:17:02,519 --> 00:17:04,561
ไปไกลๆ เลย ผมทนมองหน้าคุณไม่ได้

257
00:17:04,644 --> 00:17:06,310
นายต่างหากที่ควรไปไกลๆ

258
00:17:06,394 --> 00:17:07,394
"นาย" เหรอ

259
00:17:07,477 --> 00:17:09,019
ไหนเคยบอกว่าฉันหน้าเหมือนคนรุ่นอา

260
00:17:09,102 --> 00:17:11,060
งั้นฉันก็พูดเป็นกันเองกับนายได้สิ

261
00:17:11,769 --> 00:17:14,019
นี่ ยังจำได้อีกเหรอ

262
00:17:14,102 --> 00:17:16,102
ไอ้เวรนี่ใจแคบชะมัดเลย

263
00:17:16,185 --> 00:17:18,227
"ไอ้เวร" เหรอ "ใจแคบ" เหรอ

264
00:17:18,310 --> 00:17:20,769
ฉันไม่น่าเป็นห่วงไอ้เวรใจแคบอย่างนายเลย

265
00:17:20,853 --> 00:17:22,853
ไม่น่าเสียเวลาเป็นห่วงเลย

266
00:17:29,644 --> 00:17:32,227
ฉันไม่เคยพูดเลยว่าเห็นนายเป็นแมลงหวี่แมลงวัน

267
00:17:32,310 --> 00:17:34,436
นายทึกทักไปเองแล้วก็มาเหวี่ยงใส่กัน

268
00:17:35,227 --> 00:17:36,686
ไม่ยักรู้ว่านายเป็นห่วง

269
00:17:38,978 --> 00:17:40,769
นายเลือดออกพลั่กๆ

270
00:17:40,853 --> 00:17:43,644
แถมตัวซีดอย่างกับอะไรดี
ตอนพวกเขาแบกนายไป

271
00:17:43,728 --> 00:17:45,561
ใครบ้างจะไม่กังวลทั้งคืน

272
00:17:45,644 --> 00:17:47,019
นายกังวลทั้งคืนเลยสินะ

273
00:17:47,102 --> 00:17:48,853
เปล่านะ เปล่าสักหน่อย

274
00:17:53,602 --> 00:17:55,394
- เดี๋ยวฉันขับเอง
- ลืมไปได้เลย

275
00:17:55,477 --> 00:17:57,269
แขนนายเจ็บ ให้ฉันขับแล้วกัน

276
00:17:57,352 --> 00:17:59,185
ยังกล้าพูดอีกนะ

277
00:18:01,144 --> 00:18:02,811
จะฉกหน้าที่นี้ด้วยเหรอครับ

278
00:18:13,602 --> 00:18:16,060
ได้ยินว่าตีกันเองแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นไรสินะ

279
00:18:16,144 --> 00:18:17,561
น่าพึ่งพาซะไม่มี

280
00:18:20,269 --> 00:18:21,519
โธ่เอ๊ย

281
00:18:34,769 --> 00:18:37,227
ทำไมมานั่งรถคันเดียวกันล่ะ ควรแยกกันไปสิ

282
00:18:38,978 --> 00:18:40,811
ไม่เป็นไรครับ ขออภัยด้วยครับ

283
00:18:41,978 --> 00:18:42,978
ท่านประธานครับ

284
00:18:43,686 --> 00:18:46,352
ผอ.จองบอกว่าวันนี้ผมไปโรงพักได้

285
00:18:46,436 --> 00:18:48,019
เพราะท่านประธานไม่มีแผนออกไปไหน

286
00:18:48,102 --> 00:18:50,019
รู้หรอกค่ะว่าพยายามจะเปลี่ยนเรื่อง

287
00:18:51,060 --> 00:18:51,978
ขอโทษครับ

288
00:18:53,060 --> 00:18:54,144
จะไม่ทะเลาะกันอีกแล้วครับ

289
00:18:54,227 --> 00:18:55,853
เรื่องนี้ไม่ได้นัดไว้ล่วงหน้านี่

290
00:18:57,144 --> 00:18:58,602
จะสอดรู้อีกแล้วเหรอ

291
00:18:59,686 --> 00:19:01,102
ไปตามที่อยู่นั้นด้วยค่ะ

292
00:19:01,185 --> 00:19:03,185
ถ้าบอกเราได้ว่าเป็นเรื่องอะไร

293
00:19:03,269 --> 00:19:07,227
เราจะวางกำลังบอดี้การ์ดล่วงหน้า
ก่อนไปถึงที่หมายได้ครับ

294
00:19:08,853 --> 00:19:11,019
ฉันยังสงสัยอยู่ว่าจะจำเป็นต้องใช้ไหม

295
00:19:11,853 --> 00:19:13,936
ท่านนายกคงมีของเขาเองมากพอแล้ว

296
00:19:14,019 --> 00:19:15,019
นายกเหรอ

297
00:19:15,102 --> 00:19:16,561
เริ่มต้นระบบนำทาง

298
00:19:35,811 --> 00:19:39,519
(BLOOD FREE)

299
00:20:11,936 --> 00:20:13,352
ฉันจะไปโรงพยาบาลนะ

300
00:20:13,894 --> 00:20:15,644
- โรงพยาบาลเหรอ
- ไม่กลับช้าหรอก

301
00:20:21,602 --> 00:20:23,060
ยังเจ็บอยู่สิท่า

302
00:20:39,602 --> 00:20:40,894
โอ้โฮ

303
00:20:42,436 --> 00:20:44,227
ขอบคุณที่อุตส่าห์มาครับ

304
00:20:52,477 --> 00:20:54,519
คุณไม่เป็นไรนี่ครับ เหมือนที่พวกเขาว่ากัน

305
00:20:56,310 --> 00:20:57,310
ค่ะ

306
00:21:01,811 --> 00:21:03,102
มีที่แบบนี้ด้วยเหรอคะ

307
00:21:04,102 --> 00:21:05,936
ผมแค่แวะมาบ้างบางครั้งน่ะครับ

308
00:21:06,686 --> 00:21:07,686
เวลาอยากอยู่คนเดียว

309
00:21:18,936 --> 00:21:22,185
ถึงคุณจะยุ่งแต่ก็ยังต้องกินนะครับ

310
00:21:22,269 --> 00:21:23,477
ผมเองก็เหมือนกัน

311
00:21:24,602 --> 00:21:28,811
ผมเลยเชิญคุณมากินข้าวด้วยกัน

312
00:21:28,894 --> 00:21:32,644
อาจจะไม่มากไม่มายอะไร
แต่หวังว่าจะถูกปากคุณนะ

313
00:21:33,561 --> 00:21:34,728
เอาละ

314
00:21:35,936 --> 00:21:36,936
เชิญเลยครับ

315
00:21:45,185 --> 00:21:46,019
ไม่อร่อยขนาดนั้นสินะ

316
00:21:47,561 --> 00:21:48,561
ละลายในปากเลยนะคะ

317
00:21:49,602 --> 00:21:50,978
เพราะเป็นเนื้อของเรา เลยยิ่งอร่อย

318
00:21:53,728 --> 00:21:55,269
ผมบอกให้พวกเขาใช้เนื้อของบีเอฟครับ

319
00:21:56,102 --> 00:21:58,811
ถึงทุกอย่างบนโต๊ะนี้
จะเป็นอาหารซื้อกลับบ้านก็เถอะ

320
00:21:59,936 --> 00:22:04,686
ต่อไปฉันจะทำให้โต๊ะของคุณ
มีแต่ผลิตภัณฑ์ของเราค่ะ

321
00:22:08,019 --> 00:22:09,019
ค่อยยังชั่วหน่อย

322
00:22:14,853 --> 00:22:17,144
พอรู้ข่าวเรื่องการซุ่มโจมตี

323
00:22:17,227 --> 00:22:20,436
ผมก็อยากถามไถ่ไปทางคุณทันที
แต่ก็ไม่อยากไปก้าวก่าย

324
00:22:21,019 --> 00:22:24,769
ผู้หญิงเข้มแข็งอย่างคุณต้องผ่านไปได้แน่
แต่ผมก็คิดขึ้นได้ครับ

325
00:22:26,019 --> 00:22:27,436
"แค่พูดมันก็ง่ายสิ

326
00:22:27,519 --> 00:22:29,769
แค่เห็นคนถือมีดอยู่ข้างถนน

327
00:22:29,853 --> 00:22:31,853
ก็น่ากลัวพอแล้ว

328
00:22:32,644 --> 00:22:35,602
แต่คนเยอะแยะขนาดนั้นมารัวยิงใส่เธอ

329
00:22:35,686 --> 00:22:38,102
เธอจะไม่เป็นไรได้ยังไง"

330
00:22:38,185 --> 00:22:39,602
แต่ถึงยังไง

331
00:22:39,686 --> 00:22:42,185
คุณเพิ่งโปรโมตผลิตภัณฑ์ตัวเองไป

332
00:22:42,769 --> 00:22:43,811
ต้องอย่างนี้สิ

333
00:22:45,019 --> 00:22:46,060
คุณแข็งแกร่งจริงๆ

334
00:22:48,394 --> 00:22:50,352
ไม่ยักรู้นะคะว่านี่คืองานอดิเรกของท่านนายก

335
00:22:51,394 --> 00:22:52,894
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ

336
00:22:52,978 --> 00:22:55,185
ไม่รู้ว่ามันใช่งานอดิเรกไหม

337
00:22:55,269 --> 00:22:57,269
ผมไม่เคยไปตั้งแคมป์จริงๆ สักที

338
00:22:58,519 --> 00:22:59,519
ถ้าท่านไปจริงเมื่อไร

339
00:23:00,561 --> 00:23:02,686
ฉันจะส่งเนื้อบาร์บีคิว 100 ที่ไปให้เลยค่ะ

340
00:23:04,936 --> 00:23:07,227
คุณนี่คิดถึงแต่ผลิตภัณฑ์ตัวเองนะ

341
00:23:10,936 --> 00:23:14,102
นอกจากผลิตภัณฑ์ของคุณแล้ว
ในใจคุณไม่มีเรื่องอื่นเลยเหรอครับ

342
00:23:16,060 --> 00:23:16,894
ไม่มีค่ะ

343
00:23:40,060 --> 00:23:41,519
คุณหมอไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปนะครับ

344
00:23:42,185 --> 00:23:44,019
ไม่เป็นไร ขอเวลาเราเดี๋ยวเดียว

345
00:23:49,227 --> 00:23:50,519
เราขอเวลาส่วนตัวสักครู่ได้ไหมครับ

346
00:23:54,144 --> 00:23:57,352
ฉันบอกให้แวะไปที่บ้านทีหลัง มาที่นี่ทำไม

347
00:24:01,019 --> 00:24:02,686
รู้จักคนชื่อคิมชินกูใช่ไหมครับ

348
00:24:04,978 --> 00:24:06,019
รู้สิ

349
00:24:06,644 --> 00:24:09,269
การตายของเขาทำให้เรื่องวุ่นไปหมด
ทำไมเหรอ

350
00:24:12,269 --> 00:24:13,728
แล้วเรื่องมัลแวร์เรียกค่าไถ่ล่ะครับ

351
00:24:15,394 --> 00:24:18,227
เห็นฉันแก่เลยคิดว่าฉันไม่รู้จักเหรอ

352
00:24:18,310 --> 00:24:22,269
ฉันนี่แหละที่รู้ดีกว่าใคร
ว่าโลกของเราไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

353
00:24:25,060 --> 00:24:25,894
ผมได้รับเลือก...

354
00:24:27,060 --> 00:24:29,185
ให้ทำงานกับบีเอฟได้ยังไงครับ

355
00:24:32,769 --> 00:24:33,936
นี่ครับ

356
00:24:34,019 --> 00:24:35,269
ฉันควรกลับได้แล้วนะคะ

357
00:24:39,477 --> 00:24:41,853
เราจะจับไอ้เวรพวกนั้นได้ยังไงนะ

358
00:24:43,811 --> 00:24:45,019
พวกบอสกีอาร์ชีน่ะ

359
00:24:46,853 --> 00:24:50,561
พวกแก๊งกระจอกๆ อย่างพวกมัน
กล้าดียังไงมาโจมตีคุณ

360
00:24:54,602 --> 00:24:56,978
ฉันก็ไม่รู้หรอกนะคะ ว่าพวกเขามีอำนาจแค่ไหน

361
00:24:57,978 --> 00:24:59,477
แต่ก็สร้างผลกระทบได้มากค่ะ

362
00:25:00,561 --> 00:25:02,352
วิธีการของพวกมันอุกอาจทีเดียวครับ

363
00:25:03,060 --> 00:25:03,894
เปล่าค่ะ

364
00:25:05,602 --> 00:25:06,728
จังหวะค่ะ

365
00:25:07,602 --> 00:25:08,519
เปล่าครับ

366
00:25:09,102 --> 00:25:12,853
ผมรู้ว่าผมผ่านการทดสอบของพวกเขา
แต่ผมหมายถึงกระบวนการน่ะครับ

367
00:25:12,936 --> 00:25:16,811
มีคนตั้งมากมายนะครับ
บีเอฟรู้ได้ยังไงว่าต้องติดต่อมาหาผม

368
00:25:18,227 --> 00:25:19,644
เพราะนายโดดเด่นไง

369
00:25:21,269 --> 00:25:22,102
ท่านประธานาธิบดี

370
00:25:23,561 --> 00:25:25,060
ท่านมีส่วนเกี่ยวข้องหรือเปล่าครับ

371
00:25:26,269 --> 00:25:29,102
ถ้าไม่ใช่ท่าน ลูกเขยของท่าน
เป็นคนจัดการเหรอครับ

372
00:25:30,561 --> 00:25:33,477
มันกับลูกสาวฉันหย่ากันแล้ว ลูกขงลูกเขยอะไรกัน

373
00:25:35,936 --> 00:25:37,019
ถ้าอย่างนั้น...

374
00:25:38,394 --> 00:25:39,811
ก็เป็นท่านนายกสินะครับ

375
00:25:41,310 --> 00:25:43,436
ตอนที่ผมไปพบท่านที่บ้านครั้งแรก

376
00:25:43,519 --> 00:25:45,144
ท่านนายกอยู่ด้วยหรือเปล่าครับ

377
00:25:46,477 --> 00:25:48,853
ฉันเป็นคนเรียกนายมา ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง

378
00:25:50,561 --> 00:25:51,394
ท่านครับ

379
00:25:52,978 --> 00:25:55,602
ผมรับใช้ท่านนะครับ ไม่ใช่ท่านนายก

380
00:25:56,519 --> 00:25:58,811
เรื่องที่วันนี้ผมมาที่นี่
กรุณาอย่าบอกให้เขารู้นะครับ

381
00:26:00,185 --> 00:26:03,227
ฉันส่งนายไปที่นั่นเพื่อจัดการยุนจายู
แล้วนายมาพล่ามอะไรอยู่เนี่ย

382
00:26:05,060 --> 00:26:08,310
บีเอฟจ้างผม
เพราะห้องทดลองของพวกเขาโดนแฮ็ก

383
00:26:08,394 --> 00:26:10,185
ไม่นานก่อนที่จะรับผมน่ะครับ

384
00:26:10,269 --> 00:26:12,144
ซึ่งคิมชินกูก็มาตายเพราะเรื่องนั้น

385
00:26:13,936 --> 00:26:14,936
งั้นนายกำลังจะบอกว่า...

386
00:26:15,477 --> 00:26:20,102
แค่เพื่อจะส่งนายเข้าไป
เราถึงกับฆ่าคนเลย พวกเราเนี่ยนะ

387
00:26:22,060 --> 00:26:23,102
พูดอะไรไร้สาระจริงๆ

388
00:26:25,269 --> 00:26:26,102
ไม่ใช่ครับ

389
00:26:27,853 --> 00:26:29,519
ผมเป็นแค่เศษเสี้ยวเล็กๆ ของภาพใหญ่

390
00:26:30,644 --> 00:26:32,602
คุณบอกว่าจังหวะเวลามันมีผลมาก

391
00:26:33,185 --> 00:26:35,102
แปลว่าบีเอฟต้องสูญเสียครั้งใหญ่

392
00:26:36,811 --> 00:26:39,352
ปากบอกว่าไม่เป็นไร แต่คงไม่จริงสินะ

393
00:26:39,436 --> 00:26:40,644
คุณได้รับบาดเจ็บเหรอครับ

394
00:26:42,561 --> 00:26:43,936
เปล่าค่ะ ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะ

395
00:26:44,019 --> 00:26:45,227
ถ้าอย่างนั้น ใครล่ะครับ

396
00:26:46,811 --> 00:26:48,144
มีคนอื่นได้รับบาดเจ็บเหรอ

397
00:26:52,019 --> 00:26:55,978
พวกแก๊งกระจอกๆ ที่อยู่อีกซีกโลก
อย่างที่ท่านนายกว่า

398
00:26:57,519 --> 00:27:00,644
บังเอิญมาก่อเหตุได้ถูกจังหวะพอดิบพอดี
ท่านคิดอย่างนั้นเหรอคะ

399
00:27:02,269 --> 00:27:04,561
เหมือนกับติดตามสถานการณ์ปัจจุบันของทางนี้อยู่

400
00:27:07,769 --> 00:27:09,269
สถานการณ์อะไรเหรอครับ

401
00:27:09,853 --> 00:27:11,644
สถานการณ์ที่ผู้คนพากันสงสัย

402
00:27:12,644 --> 00:27:14,394
ว่าฉันวางยาคิมชินกู

403
00:27:14,477 --> 00:27:16,853
และพร้อมจะคล้อยตามว่า
ฉันจัดฉากการซุ่มยิงเองค่ะ

404
00:27:19,269 --> 00:27:21,519
นั่นมันก็เป็นแค่ข่าวลือไม่มีมูล

405
00:27:25,978 --> 00:27:28,853
คุณจะบอกว่ามีสายลับมาสอดแนมเหรอครับ

406
00:27:29,561 --> 00:27:33,310
คนที่ไปบอกพวกแก๊งนั่นว่า
ตอนนี้แหละเหมาะที่สุดแล้ว

407
00:27:34,769 --> 00:27:35,769
ก็เป็นไปได้นะคะ

408
00:27:38,185 --> 00:27:39,477
จะเป็นใครกันนะ

409
00:27:46,310 --> 00:27:47,769
อดีตผู้ต้องโทษไงคะ

410
00:27:48,519 --> 00:27:50,269
พวกที่มีปืนอาจเป็นคนบอกพวกเขาค่ะ

411
00:27:51,686 --> 00:27:53,144
อ๋อ

412
00:27:54,185 --> 00:27:56,477
อ๋อ จริงด้วยแฮะ

413
00:27:58,060 --> 00:27:59,728
ผมก็นึกว่าคุณหมายความว่า...

414
00:27:59,811 --> 00:28:02,185
ยังมีอาชญากรที่ยังไม่โดนจับหลงเหลืออยู่

415
00:28:04,144 --> 00:28:06,602
ว่ากันว่าพอได้ซวยแล้ว
ความซวยจะถาโถมเข้ามานี่คะ

416
00:28:09,019 --> 00:28:09,936
ฉันเกรงว่า...

417
00:28:10,769 --> 00:28:13,519
จะรบกวนเวลาท่านนายกมากเกินไปแล้ว
ขอบคุณที่เชิญมานะคะ

418
00:28:16,811 --> 00:28:18,936
- กลับดีๆ นะครับ
- ค่ะ ไว้เจอกันนะคะ

419
00:28:31,394 --> 00:28:32,894
ยังไม่มาอีกเหรอ

420
00:28:37,811 --> 00:28:38,894
ทำไมอยู่คนเดียวล่ะ

421
00:28:38,978 --> 00:28:41,394
อะไรนะครับ เชิญครับ

422
00:29:13,185 --> 00:29:14,394
ครับ

423
00:29:14,477 --> 00:29:15,394
แกอยู่ไหน

424
00:29:17,519 --> 00:29:18,936
รู้คำตอบอยู่แล้วใช่ไหมครับ

425
00:29:20,269 --> 00:29:23,519
เล่นโทรมาทันทีที่คนที่อยู่กับผมกลับไปแบบนี้
คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่

426
00:29:23,602 --> 00:29:24,811
คนที่อยู่กับแกเหรอ

427
00:29:25,436 --> 00:29:26,853
น่าขยะแขยง อย่าพูดแบบนั้นนะ

428
00:29:27,436 --> 00:29:29,853
การนัดเจอกับประธานบริษัทใหญ่
มันน่าขยะแขยงตรงไหน

429
00:29:33,352 --> 00:29:34,602
นี่ คุณพ่อครับ

430
00:29:35,436 --> 00:29:37,436
ผมขอว่าอย่าให้ใครมาสอดแนมชีวิตส่วนตัวผมไง

431
00:29:37,519 --> 00:29:40,310
ถ้าประธานที่ว่าเป็นผู้ชาย
แกจะนัดเจอสองต่อสองไหมล่ะ

432
00:29:40,394 --> 00:29:42,853
พอเป็นนักการเมืองแล้ว
ที่ไหนมีควันก็ย่อมมีไฟ

433
00:29:42,936 --> 00:29:44,769
แม้แต่ฉัน แกก็ไม่ยอมให้ไปที่นั่น

434
00:29:44,853 --> 00:29:46,019
แต่กลับปล่อยให้แม่นั่นเข้าไป

435
00:29:46,102 --> 00:29:48,102
คุณพ่อจะพูดอะไรกันแน่ครับ

436
00:29:48,185 --> 00:29:50,144
แม่นั่นอาศัยอยู่กับบอดี้การ์ดตัวเองนะ

437
00:29:50,227 --> 00:29:51,102
แค่นี้นะครับ

438
00:29:54,561 --> 00:29:56,102
เจ้านี่มันมุทะลุกว่าเดิมอีก

439
00:30:04,185 --> 00:30:05,394
ยังไม่หายดีเลยครับ

440
00:30:07,144 --> 00:30:09,227
เกรงว่าท่านนายกจะเชิญประธานยุนมาครับ

441
00:30:10,561 --> 00:30:12,561
อย่าบอกนะว่าเจ้านั่นสนใจแม่นั่นจริงๆ

442
00:30:28,477 --> 00:30:31,602
ใครวะ ใครเป็นคนคาบข่าวไปบอกท่านประธาน

443
00:30:34,978 --> 00:30:39,477
ผมจำได้ว่าท่านถึงกับหลั่งน้ำตา
ให้กับทหารผู้วายชนม์เพียงหนึ่งนาย

444
00:30:39,561 --> 00:30:40,394
แต่ทว่า...

445
00:30:41,144 --> 00:30:43,602
ยังมีใครอีกคนที่ไม่เห็นค่าของชีวิตคนครับ

446
00:30:44,811 --> 00:30:45,936
เป้าหมายของพวกเขา

447
00:30:46,561 --> 00:30:48,686
มีแค่การก่อการร้ายจริงเหรอครับ

448
00:30:48,769 --> 00:30:50,185
หรือจะเป็นความล่มจมของบีเอฟ

449
00:30:52,686 --> 00:30:54,144
ยโสโอหังนัก

450
00:31:09,519 --> 00:31:11,477
(รายงานผลลัพธ์)

451
00:32:09,352 --> 00:32:10,936
ไม่มีอะไรหรอก

452
00:32:12,769 --> 00:32:14,102
สิ่งที่เรากลัว

453
00:32:15,394 --> 00:32:17,227
ก็คือความกลัวนั่นเอง

454
00:32:46,144 --> 00:32:47,144
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

455
00:32:52,269 --> 00:32:53,102
ท่านประธานครับ

456
00:32:54,936 --> 00:32:55,769
ท่านประธาน

457
00:32:56,978 --> 00:33:00,519
ผมนึกว่าประธานหลับแล้ว
ขออภัยด้วยครับที่ทำให้ตกใจ

458
00:33:03,227 --> 00:33:04,436
ฉันไม่ได้ตกใจค่ะ

459
00:33:12,227 --> 00:33:13,227
มีคนคนหนึ่ง

460
00:33:14,144 --> 00:33:16,936
ที่ยังหวาดกลัวต่อเสียงฝีเท้าของทหาร
จากเมื่อ 30 ปีก่อนอยู่ครับ

461
00:33:18,102 --> 00:33:22,519
เสียงฝีเท้าของทหารที่เข้ามารื้อค้นในบ้าน
ขณะที่เขาหลบอยู่ใต้พื้น

462
00:33:24,519 --> 00:33:25,519
เขาเป็นใครเหรอคะ

463
00:33:25,602 --> 00:33:28,894
ทหารนายหนึ่งซึ่งถูกนาซีไล่ล่า
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองครับ

464
00:33:30,436 --> 00:33:33,102
แม้สงครามจะจบลง 30 ปีแล้ว

465
00:33:33,686 --> 00:33:35,602
แต่ก็จะได้ยินเสียงฝีเท้าขึ้นมาเฉยๆ

466
00:33:38,352 --> 00:33:39,352
คนคนนั้น...

467
00:33:40,519 --> 00:33:43,019
ยังเป็นทหารที่ผ่านการฝึกฝนมาทั้งชีวิตด้วยครับ

468
00:33:45,686 --> 00:33:48,102
เขาข้ามผ่านความกลัวนั้นได้ไหมคะ หรือว่า...

469
00:33:51,811 --> 00:33:53,853
เขาต้องอยู่กับมันไปทั้งชีวิต

470
00:33:54,602 --> 00:33:56,894
แม้เขาจะเป็นทหารที่ผ่านการฝึกมาทั้งชีวิตก็ตามที

471
00:33:59,644 --> 00:34:01,269
เขาไม่เคยกล่าวถึงเรื่องนั้นครับ

472
00:34:03,936 --> 00:34:05,060
เขาเอาชนะมันไม่ได้สินะ

473
00:34:07,310 --> 00:34:08,394
ก็พอจะเข้าใจได้อยู่

474
00:34:09,811 --> 00:34:10,936
อาจจะไม่ใช่

475
00:34:11,602 --> 00:34:14,269
ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะครับ
ที่จะเอาชนะบาดแผลในใจได้อย่างดีที่สุด

476
00:34:15,102 --> 00:34:16,686
เหมือนกับท่านประธาน

477
00:34:20,269 --> 00:34:22,185
ฉันทำอะไรเหรอคะ

478
00:34:23,519 --> 00:34:25,352
ท่านประธานเผชิญหน้ากับมัน

479
00:34:27,102 --> 00:34:28,561
หลังเจอเหตุสะเทือนใจไงครับ

480
00:34:38,519 --> 00:34:40,477
บีเอฟถูกก่อตั้งขึ้นยังไง

481
00:34:41,144 --> 00:34:42,394
ผมได้ฟังเรื่องราวมาแล้วครับ

482
00:34:49,769 --> 00:34:51,394
อะไรกัน หายแล้วเหรอเนี่ย

483
00:34:52,019 --> 00:34:54,394
เราทำสำเร็จจริงๆ นะเนี่ย

484
00:34:54,477 --> 00:34:56,060
มาคุยกันหน่อยสิ

485
00:34:56,144 --> 00:34:57,144
ซานเล่าให้ฟังเหรอคะ

486
00:34:57,227 --> 00:34:58,227
ครับ

487
00:35:00,894 --> 00:35:04,060
เราน่าจะดูแค่ข่าวแทนที่จะไปที่นั่น

488
00:35:05,102 --> 00:35:07,602
เราได้เห็นนรกเป็นๆ กับตาตัวเองครับ

489
00:35:07,686 --> 00:35:09,769
ทุกคนที่ไปที่นั่นล้วนได้เห็นมัน

490
00:35:09,853 --> 00:35:11,853
ทุบพวกมันซะ จะได้ไม่ตะเกียกตะกายขึ้นมา

491
00:35:13,310 --> 00:35:14,769
นี่ ตรงนั้นน่ะ ตรงนี้ด้วย

492
00:35:15,561 --> 00:35:16,561
ไม่เป็นไรใช่ไหม

493
00:35:16,644 --> 00:35:17,853
เอาพลั่วฟาดมันไปเลย

494
00:35:19,352 --> 00:35:20,853
ทุบหัวพวกมัน

495
00:35:20,936 --> 00:35:24,185
ฟาดต่อไป ตรงนั้นน่ะ

496
00:35:24,269 --> 00:35:27,686
ข้าราชการที่สั่งให้ทุบหมูไม่หยุดไม่หย่อน
อาจดูเหมือนปีศาจร้าย

497
00:35:30,477 --> 00:35:32,394
ต่อมาผมได้ข่าวว่าเขาฆ่าตัวตาย

498
00:35:36,561 --> 00:35:39,686
หลังจากเหตุการณ์นั้น
กลิ่นของหมูสามชั้นก็ทำให้เราคลื่นเหียนครับ

499
00:35:40,269 --> 00:35:41,853
เราไม่พอใจศาสตราจารย์คิมด้วย

500
00:35:42,686 --> 00:35:45,602
เขาทำการศึกษาระบาดวิทยาด้วยตัวเองก็ได้

501
00:35:45,686 --> 00:35:48,728
เราไม่เข้าใจว่า
เขาจะลากนักศึกษาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ไปด้วยทำไม

502
00:35:50,644 --> 00:35:51,686
แต่จายู...

503
00:35:53,144 --> 00:35:55,310
ประธานยุนก็ลาออกจากมหาวิทยาลัยไปครับ

504
00:35:57,185 --> 00:35:59,394
หลังจากผ่านไปสองเทอม เธอก็กลับมาครับ

505
00:36:00,394 --> 00:36:02,686
"นายอยากเป็นสายพันธุ์โดดเด่น
ที่สมบูรณ์แบบไม่ใช่เหรอ"

506
00:36:06,019 --> 00:36:07,978
นั่นคือสิ่งแรกที่เธอพูดหลังจากกลับมาเรียน

507
00:36:09,686 --> 00:36:11,978
นายอยากเป็นสายพันธุ์โดดเด่น
ที่สมบูรณ์แบบไม่ใช่เหรอ

508
00:36:13,352 --> 00:36:16,394
จะพอใจหรือไม่ก็ตาม
แต่มนุษย์ก็เป็นผู้ล่าขั้นสูงสุดของห่วงโซ่อยู่แล้ว

509
00:36:16,477 --> 00:36:19,436
ยอดพีระมิดที่ครอบงำระบบนิเวศ

510
00:36:20,227 --> 00:36:21,561
มนุษย์ต้องกินเพื่ออยู่รอด

511
00:36:21,644 --> 00:36:24,102
เราต้องกินสิ่งมีชีวิตเพื่อเอาชีวิตรอด

512
00:36:24,185 --> 00:36:25,728
จะบอกว่าเราสมบูรณ์แบบได้ยังไง

513
00:36:25,811 --> 00:36:28,310
ในเมื่อชีวิตของเราขึ้นอยู่กับสัตว์และพืชอื่นๆ
ร้อยเปอร์เซ็นต์

514
00:36:28,978 --> 00:36:31,269
ประธานยุนไม่เคยเวทนาสัตว์ต่างๆ

515
00:36:31,352 --> 00:36:34,728
หรือตั้งคำถามต่อสิทธิ์ของมนุษย์เรา
ในการเข่นฆ่าพวกมัน

516
00:36:34,811 --> 00:36:37,019
มนุษยชาติเป็นสายพันธุ์โดดเด่นที่ไม่สมบูรณ์แบบ

517
00:36:38,644 --> 00:36:41,728
ถ้าเราอยากสมบูรณ์แบบก็ต้องตัดห่วงโซ่

518
00:36:42,352 --> 00:36:44,686
เราต้องเป็นอิสระจากห่วงโซ่อาหาร

519
00:36:48,144 --> 00:36:50,227
เราจะจบมันที่ตรงนี้

520
00:36:51,060 --> 00:36:52,185
ในช่วงชีวิตของพวกเรา

521
00:36:53,185 --> 00:36:55,728
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของบีเอฟเหรอ

522
00:36:58,352 --> 00:37:00,978
ผู้คนเข้าใจบีเอฟผิดอยู่สองเรื่องครับ

523
00:37:02,144 --> 00:37:03,644
หนึ่งคือเข้าใจว่าเราทำเพราะเงิน

524
00:37:05,894 --> 00:37:08,477
ถ้าเป้าหมายคือเงิน
ประธานยุนก็คงจะขายเทคโนโลยี

525
00:37:08,561 --> 00:37:10,269
แล้วไปใช้ชีวิตอย่างสุขสบายแล้ว

526
00:37:10,352 --> 00:37:13,227
เพราะงั้นคุณถึงไม่ควรไปกล่าวหาเธอ

527
00:37:13,310 --> 00:37:17,394
ว่าพยายามจะทำเงินให้ได้เยอะขึ้น
ทั้งที่เธอเพิ่งช่วยชีวิตคุณไว้

528
00:37:19,436 --> 00:37:20,561
ส่วนอีกหนึ่งความเข้าใจผิด

529
00:37:22,310 --> 00:37:25,060
พวกเขาคิดว่าเนื้อเทียมเพาะเลี้ยง
เป็นเพียงหนทาง...

530
00:37:25,644 --> 00:37:29,477
เพื่อไม่ให้มีการคร่าชีวิตสัตว์
และปกป้องสิ่งแวดล้อม

531
00:37:30,269 --> 00:37:34,310
เอาละ การที่มนุษย์กินเนื้อสัตว์และพืชผัก
มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ใช่ไหมล่ะครับ

532
00:37:34,394 --> 00:37:35,769
แต่เธอไปเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น

533
00:37:39,019 --> 00:37:40,728
ความสำเร็จของคนชื่อยุนจายูน่ะ

534
00:37:41,352 --> 00:37:43,853
น่ายกย่องพอๆ กับการคิดค้นวิธีให้มนุษย์อยู่ได้...

535
00:37:43,936 --> 00:37:45,227
โดยไม่ใช้ออกซิเจนเลยละครับ

536
00:37:48,144 --> 00:37:51,644
แต่ก็ยังมีผู้คนข้างนอกนั่น
ที่อยากให้เธอตายๆ ไปซะ

537
00:37:53,978 --> 00:37:55,561
และที่บริษัทแห่งนี้

538
00:37:55,644 --> 00:37:58,477
ก็เป็นผมที่เข้าใจผิดและตำหนิเธอครับ

539
00:37:59,894 --> 00:38:01,227
ขณะที่ผอ.อน

540
00:38:01,310 --> 00:38:06,019
ทำได้ดีที่สุดคือแค่ถกเถียงว่าจะเป็นมังสวิรัติดีไหม

541
00:38:06,602 --> 00:38:08,060
เขาบอกว่า...

542
00:38:08,144 --> 00:38:10,978
ท่านประธานเปลี่ยนวิถีธรรมชาติที่เริ่มขึ้น
ตั้งแต่มนุษยชาติถือกำเนิด

543
00:38:11,060 --> 00:38:13,227
เมื่อหลายล้านปีก่อนครับ

544
00:38:16,686 --> 00:38:18,185
ถ้านั่นคือจุดเริ่มของเรื่องทั้งหมด

545
00:38:21,602 --> 00:38:23,102
มันจะดีแค่ไหนกันนะ

546
00:38:25,978 --> 00:38:27,436
ถ้าหากว่ามันเป็นอย่างนั้น...

547
00:38:31,769 --> 00:38:34,561
ภายในหนึ่งเดือนที่เธอกลับมา
จากการไปเรียนต่างประเทศ

548
00:38:35,102 --> 00:38:37,477
เธอก็สูญเสียการทำงานของสมองส่วนใหญ่ไป

549
00:38:40,894 --> 00:38:44,769
ซีเจดี โรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ

550
00:38:44,853 --> 00:38:45,894
โรควัวบ้าในมนุษย์

551
00:38:45,978 --> 00:38:48,853
พวกเขาเรียกว่าโรควัวบ้าในมนุษย์ครับ

552
00:38:51,561 --> 00:38:53,769
น้องสาวผู้ที่เคยฉลาดกว่าใคร

553
00:38:54,769 --> 00:38:57,269
กลายเป็นหญิงชราสมองเสื่อม

554
00:38:59,811 --> 00:39:01,978
ฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนฉัน

555
00:39:02,853 --> 00:39:06,436
แสดงทุกสัญญาณของโรคซีเจดี
และกำลังจะตายอย่างช้าๆ

556
00:39:10,019 --> 00:39:11,561
แต่ถึงกระนั้น รัฐบาล...

557
00:39:11,644 --> 00:39:14,686
ก็ยังปฏิเสธการรับรู้ว่ามันเป็นเพราะโรควัวบ้า

558
00:39:15,936 --> 00:39:17,728
บางคนถึงกับพูดด้วยว่า...

559
00:39:19,394 --> 00:39:23,310
"ตอนอยู่เมืองนอก
เธอกินเนื้อวัวหมดไปเท่าไรเนี่ย"

560
00:39:31,436 --> 00:39:33,936
ทำไมตอนนั้นฉันถึงไม่สามารถทำอะไรได้เลยนะ

561
00:39:36,477 --> 00:39:39,811
ทำไมฉันถึงไม่สามารถระบายความโกรธแค้น
หรือการกรีดร้องออกมาได้เลยนะ

562
00:39:41,978 --> 00:39:43,769
ในตอนนั้น ฉันปวกเปียกถึงขนาดนั้น

563
00:39:45,394 --> 00:39:46,602
ได้ยังไงกันนะ

564
00:39:55,561 --> 00:39:56,436
ขอโทษนะ

565
00:39:57,519 --> 00:39:59,227
ฉันน่าจะเก็บรักษาเธอไว้

566
00:40:02,436 --> 00:40:03,978
ฉันไม่น่าเผาเธอเลย

567
00:40:06,185 --> 00:40:07,978
ฉันควรเปลี่ยนอวัยวะให้เธอ

568
00:40:08,769 --> 00:40:11,185
และใส่สมองเข้าไป ฉันควรจะชุบชีวิตเธอ

569
00:40:16,060 --> 00:40:17,602
ถ้าฉันฝังเธอไว้

570
00:40:19,519 --> 00:40:21,686
ฉันคงจะขุดเธอขึ้นมา
และมอบเนื้อหนังใหม่ให้กับเธอ

571
00:40:22,561 --> 00:40:24,185
ฉันน่าจะมอบชีวิตคืนให้เธอ

572
00:40:29,811 --> 00:40:30,894
ฉันคิดถึงเธอ

573
00:40:34,227 --> 00:40:35,769
ฉันอยากพูดคุย

574
00:40:37,436 --> 00:40:38,769
และหัวเราะไปกับเธออีกครั้ง

575
00:41:11,310 --> 00:41:12,769
ที่อยู่ที่หัวหน้าซอให้ผมมา

576
00:41:14,561 --> 00:41:16,936
พรุ่งนี้ผมขอไปกับคุณคิมโฮซึงได้ไหมครับ

577
00:41:18,519 --> 00:41:19,352
ได้สิคะ

578
00:41:27,561 --> 00:41:28,769
คุณรู้สึกยังไงบ้างคะ

579
00:41:30,936 --> 00:41:32,019
ก็เหมือนเดิมครับ

580
00:41:36,519 --> 00:41:38,269
ต้องการสายพันธุ์ที่โดดเด่นสายพันธุ์ใหม่เหรอครับ

581
00:41:40,185 --> 00:41:43,728
ถ้าเป้าหมายแรกคือการทำให้มนุษย์
เป็นอิสระจากห่วงโซ่อาหาร

582
00:41:43,811 --> 00:41:44,936
งั้นเป้าหมายที่สองก็คือ...

583
00:41:45,019 --> 00:41:47,811
การทำให้มนุษย์อยู่เป็นอมตะเหรอครับ

584
00:41:48,519 --> 00:41:50,227
ถึงได้เพาะเลี้ยงอวัยวะของคนเหรอครับ

585
00:41:51,269 --> 00:41:52,936
และทำผิวหนังที่ไม่เสื่อมคล้อยไปด้วย

586
00:41:53,519 --> 00:41:56,185
ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณเรียกว่า
สายพันธุ์ที่โดดเด่นสายพันธุ์ใหม่

587
00:41:56,269 --> 00:42:00,436
ก็แปลว่ามนุษย์ที่ไม่แก่และไม่เจ็บไม่ป่วย
จะไปปกครองสิ่งอื่นแทน

588
00:42:00,519 --> 00:42:03,310
อาจจะไปปกครองคนที่แก่และเจ็บป่วยครับ

589
00:42:03,394 --> 00:42:05,644
คนที่ยากไร้จนเกินกว่าจะหาอวัยวะ...

590
00:42:06,227 --> 00:42:08,060
มาแทนอวัยวะที่กำลังล้มเหลวของพวกเขา

591
00:42:10,561 --> 00:42:13,519
ในตอนแรกเนื้อเทียมเพาะเลี้ยงมีราคาเท่าไร
รู้ไหมคะ

592
00:42:15,436 --> 00:42:18,019
เนื้อขนาดเท่าฝ่ามือก็มีราคา 300 ล้านวอนแล้ว

593
00:42:18,102 --> 00:42:20,519
แต่ดูตอนนี้สิคะว่ามันถูกลงแค่ไหน

594
00:42:22,436 --> 00:42:24,269
มันก็เหมือนกับอวัยวะมนุษย์แหละค่ะ

595
00:42:25,394 --> 00:42:26,936
เราไม่ควรมาตีกรอบข้อจำกัดมัน

596
00:42:27,019 --> 00:42:30,144
เดี๋ยวราคามันก็จะตกลง
เพราะการผลิตจำนวนมหาศาลและสงครามราคา

597
00:42:31,519 --> 00:42:32,811
งั้นก็แปลว่า...

598
00:42:37,686 --> 00:42:40,602
เราไม่อาจสมบูรณ์แบบได้
โดยแค่ไม่ฆ่าสัตว์กินเป็นอาหาร

599
00:42:41,894 --> 00:42:44,811
เราต้องเป็นอมตะสินะครับ ถึงจะสมบูรณ์แบบ

600
00:42:45,394 --> 00:42:47,269
มนุษย์ไม่อาจอยู่ได้ชั่วนิรันดร์ค่ะ

601
00:42:47,352 --> 00:42:49,477
แบบนั้นไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบ
แต่เป็นความผิดพลาด

602
00:42:50,769 --> 00:42:52,561
แต่ถ้าเกิดว่าเราพอจะมีวิธี

603
00:42:53,144 --> 00:42:55,394
ที่ไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดตราบจนวันตายล่ะ

604
00:42:56,352 --> 00:42:58,894
คุณคิดว่าทำไมฉันถึงดิ้นรน
ทำเทคโนโลยีชั้นยอดให้สมบูรณ์แบบ

605
00:42:58,978 --> 00:43:00,394
และเก็บออมเงินทุนมาโดยตลอด

606
00:43:03,352 --> 00:43:05,561
เทคโนโลยีชั้นยอดมักถูกใช้...

607
00:43:07,185 --> 00:43:08,477
ในการสร้างอาวุธครับ

608
00:43:10,394 --> 00:43:12,686
ผมตกตะลึงในครั้งแรกที่ได้รับ...

609
00:43:13,269 --> 00:43:14,728
อาวุธต่างๆ

610
00:43:16,185 --> 00:43:17,644
แล้วต่อมาผมก็ตระหนักว่า...

611
00:43:18,227 --> 00:43:20,602
พวกมันถูกสร้างขึ้นเพื่อปลิดชีพผู้คนนี่นา

612
00:43:21,394 --> 00:43:25,269
ผู้คนลงทุนด้วยเม็ดเงินและเทคโนโลยี
เพียงเพื่อจะคร่าชีวิตคนอื่นสินะ

613
00:43:26,811 --> 00:43:30,769
ถ้ามีเทคโนโลยีเพื่อการฆ่า
ก็ควรมีเทคโนโลยีเพื่อช่วยชีวิตด้วย จริงไหมคะ

614
00:43:33,102 --> 00:43:34,310
ครับ

615
00:43:35,853 --> 00:43:36,811
ผมอาจคิดแบบนี้

616
00:43:37,936 --> 00:43:40,185
เพราะผมไม่ค่อยรู้เรื่องวิทยาศาสตร์

617
00:43:40,811 --> 00:43:43,477
สิ่งที่ผมได้เจอที่ชั้นใต้ดินทำให้ผมทำตัวไม่ถูก

618
00:43:44,602 --> 00:43:46,519
อาจเป็นเพราะ...

619
00:43:46,602 --> 00:43:48,894
ผมเชื่อเสมอว่ามนุษย์เป็นอาหารของสงคราม

620
00:43:49,978 --> 00:43:51,769
เช่นเดียวกับเนื้อสัตว์

621
00:43:57,185 --> 00:43:58,978
ผมแค่จะเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าเฉยๆ

622
00:44:11,853 --> 00:44:12,978
ที่ช่วยชีวิตผมไว้...

623
00:44:14,310 --> 00:44:15,310
ขอบคุณนะครับ

624
00:44:21,602 --> 00:44:22,644
ที่ปกป้องฉันให้ปลอดภัย

625
00:44:25,144 --> 00:44:26,561
ขอบคุณนะคะ

626
00:44:49,936 --> 00:44:51,394
เขาคือกิลกาเมช

627
00:44:51,477 --> 00:44:53,602
ช่วยพูดว่า "กิลกาเมช" ได้ไหม

628
00:44:53,686 --> 00:44:54,853
- กิลกาเมช
- กิลกาเมช

629
00:44:54,936 --> 00:44:57,978
กิลกาเมชตัวโตและเข้มแข็ง

630
00:45:02,227 --> 00:45:03,310
คุยเรื่องอะไรกันอยู่ครับ

631
00:45:03,394 --> 00:45:05,185
ผมเล่าเรื่องกิลกาเมชให้เด็กๆ ฟังครับ

632
00:45:05,269 --> 00:45:06,561
"กิลกาเมช" เหรอครับ

633
00:45:07,436 --> 00:45:09,060
เป็นวีรบุรุษในเทพนิยายน่ะครับ

634
00:45:09,644 --> 00:45:13,144
หลังจากทานทนต่อความยากลำบากนับครั้งไม่ถ้วน
เขาก็ได้สมุนไพรชุบชีวิต

635
00:45:13,227 --> 00:45:14,728
ที่ทำให้เขากลายเป็นอมตะ

636
00:45:15,310 --> 00:45:17,144
แต่งูกลับฉกสมุนไพรนั่นไปกิน

637
00:45:17,227 --> 00:45:19,769
พอได้ยินเรื่องนี้ เด็กๆ โวยวายกันใหญ่เลย

638
00:45:19,853 --> 00:45:22,269
เด็กๆ ว่าเขาควรกินสมุนไพรทันที
ทำไมปล่อยให้โดนฉกไป

639
00:45:24,936 --> 00:45:26,811
เขาก็ควรจับงูนั่นกินไปเลยสิ

640
00:45:26,894 --> 00:45:28,853
- อะไรนะครับ
- ซุปไง

641
00:45:30,936 --> 00:45:32,185
แบบนั้นจะได้ผลเหรอครับ

642
00:45:35,602 --> 00:45:38,436
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับกิลกาเมชเหรอครับ

643
00:45:40,686 --> 00:45:42,019
มันจะเป็นยังไงกันนะ

644
00:45:48,853 --> 00:45:51,561
ไม่ใช่ว่าคิมชินกูจะโพล่งออกมาสักหน่อยว่า...

645
00:45:51,644 --> 00:45:55,769
"ผมเกลียดบีเอฟครับ ผมจะแก้แค้นประธานยุน"

646
00:45:55,853 --> 00:45:57,310
ในการมาเข้าร่วมกลุ่ม

647
00:45:58,936 --> 00:46:00,728
เราจะได้อะไรจากที่นี่ไหมครับเนี่ย

648
00:46:01,728 --> 00:46:04,811
ไม่รู้สิครับ ทุกคนที่ร่วมงานกับเขามานานบอกว่า...

649
00:46:04,894 --> 00:46:06,811
อยู่ๆ เขาก็เปลี่ยนไป

650
00:46:08,853 --> 00:46:09,936
ก็จริงนะ

651
00:46:10,811 --> 00:46:13,686
เห็นแกพยายามจับเพื่อนร่วมงานถ่วงน้ำแล้ว
ก็ยืนยันคำพูดนั้นได้ครับ

652
00:46:17,144 --> 00:46:19,853
สมาชิกในกลุ่มปฏิบัติกับเขา
เหมือนเป็นคนนอกหรือเปล่านะ

653
00:46:21,728 --> 00:46:24,019
เพราะงั้นลุงแกเลยฟาดงวงฟาดงาเหรอ

654
00:46:24,102 --> 00:46:25,644
หรือไม่ก็ได้รับอิทธิพลจากใครมา

655
00:46:26,811 --> 00:46:28,853
หวังว่าจะไม่ใช่ทั้งสองอย่างนะครับ

656
00:46:29,728 --> 00:46:31,602
หวังว่าจะเป็นการหัวใจวายจริงๆ

657
00:46:33,019 --> 00:46:35,519
- โอ้ นี่มันหนักจริงๆ แฮะ
- อะไรเหรอ

658
00:46:36,102 --> 00:46:40,185
สูทนี่ไงครับ
ปกติสูทเซนเซอร์มันหนักขนาดนี้เลยเหรอ

659
00:46:44,227 --> 00:46:46,019
(ศูนย์สวัสดิการ)

660
00:47:03,644 --> 00:47:04,644
สวัสดีค่ะ

661
00:47:06,269 --> 00:47:08,853
คุณคิมชินกูใช่ไหมคะ

662
00:47:08,936 --> 00:47:11,060
หลังจากคุณแม่จากไป ท่านก็เริ่มมาที่นี่ครับ

663
00:47:11,853 --> 00:47:13,978
ท่านบอกว่าที่นี่มอบความสบายใจอย่างมากให้ท่าน

664
00:47:17,060 --> 00:47:20,227
อีกไม่นานท่านจะไปเยี่ยมผมแท้ๆ

665
00:47:22,352 --> 00:47:23,686
ท่านเคยพูดถึงผมใช่ไหมครับ

666
00:47:24,269 --> 00:47:27,269
แน่นอนสิคะ เขาเรื่องลูกชายที่อยู่อเมริกา

667
00:47:27,352 --> 00:47:29,519
ให้พวกเราฟังหลายครั้งเลย

668
00:47:30,185 --> 00:47:32,477
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
คุณพ่อจะมาจบชีวิตตัวเองแบบนี้

669
00:47:36,436 --> 00:47:39,060
- ขอโทษครับ
- ตอนเห็นข่าว ฉันก็ช็อกไปเลยค่ะ

670
00:47:40,269 --> 00:47:42,602
ฉันอาจจะไม่ได้รู้จักคุณคิมชินกูนานขนาดนั้น

671
00:47:42,686 --> 00:47:45,102
แต่ฉันรู้ค่ะว่าเขาเป็นคนดีมาก

672
00:47:52,227 --> 00:47:55,227
เขาได้พูดอะไรเป็นพิเศษไหมครับ

673
00:47:55,310 --> 00:47:57,936
ในระหว่างการรวมกลุ่ม
เขาดูกระวนกระวายไหมครับ

674
00:47:59,019 --> 00:48:00,811
เขาเป็นน้าผมน่ะครับ

675
00:48:00,894 --> 00:48:02,019
อ๋อ สวัสดีค่ะ

676
00:48:05,769 --> 00:48:06,853
เจ้าเด็กนี่

677
00:48:08,436 --> 00:48:12,686
แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเขา
ถึงตัดสินใจทำแบบนั้นน่ะครับ

678
00:48:14,060 --> 00:48:16,602
ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ

679
00:48:17,436 --> 00:48:19,978
ที่จริงเขาออกแนวเงียบขรึมด้วยซ้ำค่ะ

680
00:48:21,352 --> 00:48:22,394
คนที่ท่านสนิทด้วยล่ะครับ

681
00:48:22,477 --> 00:48:24,936
คุณพ่อบอกผมว่าท่านเป็นเพื่อนกับใครคนนึง

682
00:48:25,519 --> 00:48:26,853
- เพื่อนเหรอคะ
- ครับ

683
00:48:29,269 --> 00:48:32,227
มีผู้ชายคนนึงที่เขาคุยด้วยบ่อยๆ ค่ะ

684
00:48:33,269 --> 00:48:36,310
ผมอยากถามเขาเรื่องคุณพ่อผมหน่อย

685
00:48:36,394 --> 00:48:38,561
ผมขอเบอร์ติดต่อเขาหน่อยได้ไหมครับ

686
00:48:38,644 --> 00:48:39,853
โอ้

687
00:48:39,936 --> 00:48:43,686
เราไม่ได้รับอนุญาต
ให้แจ้งเบอร์โทรศัพท์ของใครแบบพลการค่ะ

688
00:48:43,769 --> 00:48:47,436
ผมจะบอกเขาว่าคุณพ่อเป็นคนให้เบอร์ผมมา
ไม่ใช่คุณครับ

689
00:48:48,644 --> 00:48:49,644
ขอโทษด้วยค่ะ

690
00:48:49,728 --> 00:48:51,644
- แต่คุณครับ...
- นี่ ไอ้เด็กเวรนี่

691
00:48:53,060 --> 00:48:55,936
ตอนพ่อแกยังอยู่
แกก็น่าจะมาเยี่ยมพ่อแกให้บ่อยๆ สิ

692
00:48:57,477 --> 00:49:00,352
แล้วน้าล่ะครับ น้ามัวทำอะไรอยู่

693
00:49:02,227 --> 00:49:03,936
ฉันเป็นน้องแม่แกนะ

694
00:49:07,269 --> 00:49:08,978
น้องชายแม่...

695
00:49:10,269 --> 00:49:11,352
น้าเหรอ

696
00:49:12,519 --> 00:49:14,978
ใครบอกครับว่าน้ามาเยี่ยมคุณพ่อของผมไม่ได้

697
00:49:15,561 --> 00:49:16,894
เขาเป็นพี่เขยของน้านะ

698
00:49:16,978 --> 00:49:18,144
ใช่ไหมครับ

699
00:49:18,227 --> 00:49:20,894
- เดี๋ยวนะคะ
- พวกเขาก็มาเยี่ยมกันทั้งนั้น ใช่ไหมครับ

700
00:49:20,978 --> 00:49:23,310
- ใจเย็นๆ นะคะ
- จริงๆ เลย

701
00:49:23,394 --> 00:49:25,477
ไม่เห็นจำเป็นต้องทะเลาะกันเลยค่ะ

702
00:49:28,436 --> 00:49:29,477
คุณครับ

703
00:49:29,561 --> 00:49:32,185
คุณครับ ผมขอร้องละครับ

704
00:49:32,269 --> 00:49:33,269
ได้โปรดบอกผมทีนะครับ

705
00:49:34,310 --> 00:49:36,185
ทำไมเขาถึงไม่รับสายนะ

706
00:49:37,686 --> 00:49:41,477
ปกติเราไม่ควรบอกที่อยู่ของสมาชิกกับใครนะคะ

707
00:49:42,477 --> 00:49:43,561
เขาชื่ออะไรนะครับ

708
00:49:46,102 --> 00:49:47,185
(อาคารแฮจอง หมายเลข 101 พัคซังมิน)

709
00:49:47,269 --> 00:49:48,352
"พัคซังมิน" เหรอ

710
00:49:50,477 --> 00:49:51,936
(ไปรษณีย์เกาหลี)

711
00:49:56,853 --> 00:49:58,227
ขอโทษครับ

712
00:49:58,310 --> 00:50:00,894
ที่นี่มีเจ้าหน้าที่ชื่อคุณพัคซังมินไหมครับ

713
00:50:00,978 --> 00:50:02,227
"คุณพัคซังมิน" เหรอครับ

714
00:50:02,310 --> 00:50:03,185
ไม่มีนะครับ

715
00:50:04,269 --> 00:50:06,602
ที่นี่ใช่อาคารแฮจอง หมายเลข 101 ไหมครับ

716
00:50:06,686 --> 00:50:09,686
ใช่ครับ ที่นี่คืออาคารแฮจอง หมายเลข 101

717
00:50:09,769 --> 00:50:10,769
ขอบคุณครับ

718
00:50:13,102 --> 00:50:15,144
เธอบอกว่านี่คือที่อยู่บ้านของเขาไม่ใช่เหรอ

719
00:50:17,853 --> 00:50:20,853
ถึงที่นี่จะเป็นที่อยู่ที่ทำงาน ไม่ใช่ที่อยู่บ้านก็ตาม

720
00:50:20,936 --> 00:50:22,144
แต่ก็ไม่มีใครชื่อนั้นนะ

721
00:50:23,144 --> 00:50:25,310
พอเขาไม่รับสายมันก็ดูทะแม่งๆ แล้ว

722
00:50:27,853 --> 00:50:30,644
ว่าแต่ว่าคุณใส่หูฟังแค่ข้างเดียวตลอดเลยนะครับ

723
00:50:31,436 --> 00:50:33,936
- ใส่เท่ๆ เหรอครับ
- คิดว่างั้นเหรอครับ

724
00:50:45,227 --> 00:50:46,269
อะไรครับ

725
00:50:47,602 --> 00:50:48,728
ขึ้นรถก่อนครับ

726
00:50:52,811 --> 00:50:56,477
(ไปรษณีย์เกาหลี โบสถ์โอซารัง)

727
00:50:56,561 --> 00:51:00,144
ผมเคยเห็นรถสีดำคันเดียวกันนี้
ที่หน้าบ้านของผมครับ

728
00:51:00,227 --> 00:51:01,561
วันที่ท่านประธานไปวันแรก

729
00:52:40,102 --> 00:52:41,352
ทำอะไรของเขาน่ะ

730
00:52:46,686 --> 00:52:49,019
กรุณาจอดด้วย
หมายเลขทะเบียน 213น6064

731
00:52:49,102 --> 00:52:50,185
จอดรถ

732
00:52:51,019 --> 00:52:54,436
หมายเลขทะเบียน 213น6064
จอดรถเดี๋ยวนี้

733
00:52:54,519 --> 00:52:55,561
กรุณาจอดรถด้วยครับ

734
00:52:57,102 --> 00:52:59,436
- 6064 จอดรถ
- ตามเขาต่อไป

735
00:52:59,519 --> 00:53:03,728
เรามียานพาหนะสองคันกำลังหลบหนี
ระหว่างถนนอึลจงโนสามและสี่

736
00:53:03,811 --> 00:53:06,060
หมายเลขทะเบียน 213น6064

737
00:53:06,144 --> 00:53:08,561
และ 301บ1269

738
00:53:08,644 --> 00:53:09,728
ต้องการกำลังเสริม

739
00:54:14,352 --> 00:54:16,185
หน้าตาดูไม่จืดเลย

740
00:54:16,769 --> 00:54:18,978
คิมชินกูฝากแผลเป็นนั้นไว้ให้เหรอ

741
00:55:37,728 --> 00:55:39,477
บอดี้การ์ดบริษัทยักษ์ใหญ่กระจอกดีว่ะ

742
00:55:40,394 --> 00:55:41,728
ทำอะไรหมาจนตรอกอย่างฉันไม่ได้

743
00:55:57,936 --> 00:55:59,019
คิมโฮซึง

744
00:56:03,102 --> 00:56:06,352
โฮซึง อย่าหลับนะ หายใจไว้

745
00:56:08,853 --> 00:56:11,519
- แผลเป็น...
- อย่าพูด ไม่เป็นไรนะ

746
00:56:12,185 --> 00:56:13,477
จางยองชิลโทรเรียก 119

747
00:56:13,561 --> 00:56:14,561
ครับ

748
00:56:15,644 --> 00:56:17,894
โฮซึง ตื่นสิ

749
00:56:18,602 --> 00:56:21,227
นายจะไม่เป็นไร หายใจสิ โฮซึง

750
00:56:28,519 --> 00:56:29,519
ทางนี้

751
00:56:29,602 --> 00:56:30,686
อย่าให้หนีไปได้

752
00:56:31,519 --> 00:56:33,602
เขาอยู่นั่น เฮ้ย

753
00:57:36,894 --> 00:57:38,894
คำบรรยายโดย ตวงรัตน์ รุ่งเรือง