1 00:00:52,218 --> 00:00:55,013 (แคสต์อะเวย์ ดีว่า) 2 00:00:55,096 --> 00:00:59,100 (ร้านเสริมสวยพี่น้อง) 3 00:01:03,188 --> 00:01:07,817 (ฟรีแก๊ส เคเบิลทีวี ให้เช่าชั้น 3) 4 00:01:07,901 --> 00:01:09,027 โบกอลเอ๊ย 5 00:01:09,736 --> 00:01:11,071 โบกอล 6 00:01:11,154 --> 00:01:12,155 ครับ 7 00:01:12,739 --> 00:01:14,574 โบกอล มากินข้าวเช้ากัน 8 00:01:15,200 --> 00:01:16,242 ครับ ไปแล้วครับ 9 00:01:17,368 --> 00:01:18,578 (ตอน 2) 10 00:01:18,661 --> 00:01:19,704 อูฮักเอ๊ย 11 00:01:20,330 --> 00:01:21,372 คังอูฮัก 12 00:01:22,791 --> 00:01:24,084 คังหน้ามึน 13 00:01:24,667 --> 00:01:25,960 ยังไม่ตื่นอีก 14 00:01:30,048 --> 00:01:32,425 ลูกเมาเละกลับบ้าน ป่านนี้ก็ยังไม่ตื่นอีก 15 00:01:32,509 --> 00:01:33,927 เฮ้อ ก็นั่นน่ะสิ 16 00:01:34,010 --> 00:01:36,012 ลูกควรจะดื่มให้มันเพลาๆ บ้าง 17 00:01:36,095 --> 00:01:38,139 โบกอล ไปปลุกพี่ชายซิ 18 00:01:38,681 --> 00:01:39,682 ครับ 19 00:01:40,183 --> 00:01:42,852 ปลดป้ายออกทำไม แม่ติดไว้กันโดนเรียกเก็บค่าที่ 20 00:01:42,936 --> 00:01:44,604 ผมจะไปใช้ห้องบนดาดฟ้าแทนครับ 21 00:01:44,687 --> 00:01:46,439 ทำไมล่ะ ห้องนั้นมันทำไม 22 00:01:46,523 --> 00:01:49,400 พี่น้องผู้ชายอายุ 30 กว่านอนห้องเดียวกัน มันน่าแขยงน่ะครับ 23 00:01:49,484 --> 00:01:50,735 แต่ยังไง… 24 00:01:53,238 --> 00:01:55,532 - ฉันน่าแขยงเหรอ - อย่าบิดคำพูดสิ 25 00:01:55,615 --> 00:01:57,742 หมายถึงที่เราโตเป็นควายแล้ว แต่ยังนอนห้องเดียวกัน 26 00:01:58,952 --> 00:02:01,412 - นั่นบ็อกเซอร์ของผมใช่ไหม - ฉันซื้อมา แบบเดียวกัน 27 00:02:01,496 --> 00:02:04,124 อย่าบ่ายเบี่ยง ตอบมา ฉันน่าแขยงเหรอ 28 00:02:04,207 --> 00:02:06,334 น่าแขยงน่ะสิ คิดว่าน้องเอ็นดูแกหรือไง 29 00:02:06,417 --> 00:02:09,671 เดี๋ยวนี้หมดมุก ถึงขั้นซื้อบ็อกเซอร์ตามน้องแล้วเหรอ 30 00:02:09,754 --> 00:02:10,713 คุณแม่ 31 00:02:10,797 --> 00:02:11,798 เดี๋ยวๆ 32 00:02:12,507 --> 00:02:15,135 อย่าแหกปากก่อนกินมื้อเช้าและนั่งลงได้แล้ว 33 00:02:22,809 --> 00:02:23,810 โบกอล 34 00:02:24,477 --> 00:02:26,729 - แกอยากไปอยู่ห้องบนดาดฟ้าจริงเหรอ - ครับ 35 00:02:26,813 --> 00:02:28,148 แกอยากนอนกับน้องเหรอ 36 00:02:28,231 --> 00:02:29,983 - ครับ - เฮ้อ ทำไงล่ะทีนี้ 37 00:02:31,276 --> 00:02:32,527 เอางี้ อูฮัก 38 00:02:34,362 --> 00:02:35,738 แกไปอยู่ดาดฟ้าด้วยไป 39 00:02:35,822 --> 00:02:37,198 - ที่รัก - คุณพ่อ 40 00:02:37,282 --> 00:02:38,449 - หูย พ่อ - ใช่ 41 00:02:39,993 --> 00:02:41,870 - ผมไม่ย้ายแล้ว - เหรอ งั้นฉันก็ไม่ย้าย 42 00:02:41,953 --> 00:02:43,788 - พี่ - ฉันเป็นโรคกลัวการแยกจาก 43 00:02:44,497 --> 00:02:47,333 แกไปทำอาสาสมัครสุดสัปดาห์นี้ใช่ไหม เกาะไหนล่ะ ฉันจะไปด้วย 44 00:02:47,417 --> 00:02:49,836 ไหนว่าเกลียดอาสาสมัคร ไม่ชอบนั่งเรือ ไม่ชอบตัวเปื้อน 45 00:02:49,919 --> 00:02:50,879 ฉันชอบเว้ย 46 00:02:50,962 --> 00:02:53,339 ชอบนั่งเรือ ชอบตัวเปื้อน ฉันเกิดมาเพื่อทำอาสาสมัคร 47 00:02:57,427 --> 00:02:58,595 อะไร 48 00:03:12,984 --> 00:03:14,652 รู้สึกดีจังที่ได้นั่งเรือ… 49 00:03:19,115 --> 00:03:20,909 หยุด หยุดอ้วกเหอะ 50 00:03:38,426 --> 00:03:41,554 โดรนพร้อมบิน โปรดระมัดระวัง 51 00:03:46,476 --> 00:03:49,187 - ทำอะไรเนี่ย - สมัยนี้ทำอาสาสมัครก็ต้องอุปกรณ์จัดเต็ม 52 00:03:49,270 --> 00:03:52,357 เดี๋ยวพี่จะชี้เป้าให้ว่าขยะอยู่ไหนบ้าง 53 00:03:55,068 --> 00:03:56,236 แกตามเก็บก็พอ 54 00:04:03,826 --> 00:04:05,745 เดินเลียบหาดตามเข็มนาฬิกากันครับ 55 00:04:05,828 --> 00:04:08,665 พกเสื้อกันฝนไปด้วย เพราะเดี๋ยวฝนจะตกแล้ว 56 00:04:08,748 --> 00:04:09,916 - ได้ครับ - ได้ค่ะ 57 00:04:10,458 --> 00:04:12,293 - สู้ๆ - สู้ๆ 58 00:04:12,377 --> 00:04:14,170 - ไปกันเลย - ใส่เสื้อกันฝนซะ 59 00:04:21,594 --> 00:04:22,595 สวยแท้ 60 00:04:30,561 --> 00:04:33,189 (ช่วยด้วย) 61 00:05:34,083 --> 00:05:35,126 ไอ้นี่มัน 62 00:05:37,045 --> 00:05:38,046 ตัวอะไร 63 00:06:06,616 --> 00:06:07,617 อย่าเข้ามานะ 64 00:06:08,367 --> 00:06:09,660 อย่า อย่าเข้ามา 65 00:06:13,706 --> 00:06:15,041 อย่านะ อย่าเข้ามา 66 00:06:15,124 --> 00:06:16,125 อย่าเข้ามา 67 00:06:16,209 --> 00:06:17,293 ห้ามจับเครื่อง 68 00:06:17,835 --> 00:06:19,837 พี่แกถ่อมาทำไมครับเนี่ย 69 00:06:19,921 --> 00:06:21,255 เฮ้ย ไปเลยนะ 70 00:06:22,173 --> 00:06:23,508 เพราะฉันห้ามไม่ให้มา 71 00:06:23,591 --> 00:06:24,592 อะไรนะครับ 72 00:06:24,675 --> 00:06:26,761 ถ้าห้ามมันจะมา ถ้าชวนมันจะไม่มา 73 00:06:26,844 --> 00:06:28,387 มันเป็นพวกหัวขบถเข้าเส้นน่ะ 74 00:06:29,347 --> 00:06:30,723 นักข่าวโดยสายเลือด 75 00:06:30,807 --> 00:06:32,100 อ๋อ 76 00:06:33,142 --> 00:06:34,894 อย่าเข้ามา ห้ามจับ… 77 00:06:34,977 --> 00:06:36,312 ห้ามจับเครื่อง ไม่ต้องมาใกล้ 78 00:06:42,360 --> 00:06:43,361 โธ่เว้ย 79 00:06:43,444 --> 00:06:45,530 ทำไมเจ๊แกตามมาอยู่ได้ 80 00:06:57,875 --> 00:06:59,293 รู้ไหม เครื่องนั้นราคาเท่าไร 81 00:07:07,593 --> 00:07:08,886 พี่ 82 00:07:31,242 --> 00:07:32,702 นี่คุณ 83 00:07:41,377 --> 00:07:42,503 นี่ คุณ 84 00:07:42,587 --> 00:07:44,297 รู้ไหมว่าโดรนนั่นราคาเท่าไร 85 00:07:46,716 --> 00:07:49,385 ทิ้งลงพื้นแบบนั้นได้ยังไง… 86 00:07:50,303 --> 00:07:51,304 ครับ 87 00:07:52,054 --> 00:07:54,140 เกินสองล้านวอนนะ เครื่องนั้นน่ะ 88 00:07:54,223 --> 00:07:55,683 ผม… 89 00:07:56,559 --> 00:07:57,685 ฟังนะ คุณ 90 00:07:57,768 --> 00:07:58,978 ทำไมถึงเอาแต่… 91 00:08:07,987 --> 00:08:08,988 นี่ไม่ใช่… 92 00:08:10,698 --> 00:08:11,741 ความฝัน 93 00:08:18,122 --> 00:08:19,457 ไม่ใช่ภาพหลอน 94 00:08:21,292 --> 00:08:22,293 คุณเป็นคน… 95 00:08:23,794 --> 00:08:24,795 จริงๆ หรือเปล่า 96 00:08:25,755 --> 00:08:27,840 ทำอะไรครับเนี่ย ทำไมเอาแต่… 97 00:08:33,179 --> 00:08:34,347 ร้องไห้เหรอครับ 98 00:08:39,101 --> 00:08:40,645 เดี๋ยว อะไรของคุณ… 99 00:08:40,728 --> 00:08:42,355 ขอบคุณนะคะ 100 00:08:44,649 --> 00:08:48,110 ที่ตามหาฉัน 101 00:09:12,426 --> 00:09:16,847 (ระหว่างความบังเอิญและโชคชะตา) 102 00:09:38,995 --> 00:09:40,663 โอ้โฮ บนเกาะร้างนี้เนี่ยนะ 103 00:09:40,746 --> 00:09:42,123 โหย สุดจัด 104 00:09:42,206 --> 00:09:43,499 ผู้หญิงตัวคนเดียวเนี่ยนะ 105 00:09:43,583 --> 00:09:46,544 พระเอกเรื่องคนหลุดโลก ติดเกาะอยู่สี่หรือห้าปีไม่ใช่เหรอ 106 00:09:46,627 --> 00:09:47,670 ใช่เลยครับ 107 00:09:48,170 --> 00:09:51,173 ผู้หญิงตัวคนเดียว ใช้ชีวิตรอดบนเกาะนั้นมา 15 ปีได้ยังไง 108 00:09:55,845 --> 00:09:58,472 อันนี้อย่างอร่อยเลย 109 00:09:59,056 --> 00:10:01,934 ไม่มีใครมาช่วยเลยเนี่ยนะ แบบนี้มีด้วยเหรอครับ 110 00:10:03,269 --> 00:10:04,854 ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ 111 00:10:04,937 --> 00:10:07,356 ประเทศนี้มีเกาะร้างกว่าสองพันแห่งนะ 112 00:10:07,440 --> 00:10:08,816 ครอบครัวของเธอล่ะครับ 113 00:10:08,899 --> 00:10:09,900 เห็นว่าไม่มีนะ 114 00:10:10,359 --> 00:10:12,653 เจ๊แกเป็นลูกสาวคนเดียว พ่อแม่เสียแล้วทั้งคู่ 115 00:10:18,868 --> 00:10:19,952 ขอถ่ายแป๊บเดียว 116 00:11:51,544 --> 00:11:53,295 โลกเปลี่ยนไปเยอะใช่ไหมล่ะครับ 117 00:12:05,015 --> 00:12:07,309 คุณน่าจะใส่ไซส์ประมาณ 230 มิลนะ 118 00:12:07,393 --> 00:12:09,812 ลองใส่สิครับ ถ้าใหญ่ไป ผมจะได้ไปเปลี่ยน 119 00:12:14,692 --> 00:12:16,819 ขึ้นฝั่งแล้ว เราไปซื้อรองเท้าเป็นอย่างแรกนะ 120 00:12:48,184 --> 00:12:49,226 เป็นอะไรครับ 121 00:12:49,310 --> 00:12:50,644 ทำไมร้องไห้อีกล่ะครับ 122 00:12:52,062 --> 00:12:53,063 เปล่าค่ะ แค่… 123 00:12:54,648 --> 00:12:58,360 ฉันแค่ซึ้งใจมาก 124 00:13:11,665 --> 00:13:12,625 แป๊บนะครับ 125 00:13:14,460 --> 00:13:16,003 จะรายงานข่าวหรือไงครับ 126 00:13:16,086 --> 00:13:18,839 "หญิงสาวรอดชีวิต กลับมาจากเกาะร้าง หลังผ่านไป 15 ปี" 127 00:13:18,923 --> 00:13:20,007 ก็มันขายได้ 128 00:13:22,635 --> 00:13:24,053 ทำไมวะ ถ่ายไม่ได้เหรอ 129 00:13:25,012 --> 00:13:26,639 เธอยังปรับตัวยากอยู่เลย 130 00:13:26,722 --> 00:13:28,933 คนจะแห่มารุมเธอน่ะสิ เดี๋ยวคงมีคนนั้นคนนี้ติดต่อมา 131 00:13:29,558 --> 00:13:30,768 จะให้ฉันปัดตกไปเหรอ 132 00:13:30,851 --> 00:13:32,269 ถ้าผมบอกให้ปัดตก พี่จะปัดตกไหม 133 00:13:32,353 --> 00:13:33,187 อือ 134 00:13:34,021 --> 00:13:35,105 งั้นก็ปัดตกไป 135 00:13:39,902 --> 00:13:43,197 เกาะพิลจีในจังหวัดช็อลลาใต้ เป็นเกาะร้างที่ไร้ผู้คน 136 00:13:43,697 --> 00:13:46,742 ผมบินโดรนตัวนี้เพื่อค้นหาขยะชายหาด 137 00:13:46,825 --> 00:13:50,204 บนเกาะพิลจีและจับภาพผู้หญิงคนนี้ไว้ได้ครับ 138 00:13:50,287 --> 00:13:52,164 คุณซอ ผู้หญิงที่โดรนจับภาพไว้ได้ 139 00:13:52,248 --> 00:13:56,001 พลัดตกจากเรือข้ามฟากชุนซัมเมื่อ 15 ปีก่อน 140 00:13:56,585 --> 00:13:59,338 ซึ่งขณะนั้นเป็นนักเรียนวัยรุ่นชั้นม.สาม 141 00:13:59,421 --> 00:14:03,259 เธออยู่บนเกาะร้างแห่งนี้เป็นเวลาถึง 15 ปี และอดทนรอการช่วยเหลือ 142 00:14:03,342 --> 00:14:06,345 แต่กว่าจะได้รับการช่วยเหลือ ก็เป็นผู้ใหญ่อายุ 31 ปีแล้ว 143 00:14:06,428 --> 00:14:12,810 น้ำก็ไม่มี ไฟก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยค่ะ ที่นั่นมีแต่ขยะ 144 00:14:13,394 --> 00:14:15,646 ฉันขุดมันฝรั่งกิน 145 00:14:15,729 --> 00:14:17,606 จับปลามากิน 146 00:14:18,732 --> 00:14:20,943 ทำอยู่อย่างนั้น 147 00:14:21,986 --> 00:14:23,112 แทบไม่รอดแน่ะค่ะ 148 00:14:23,612 --> 00:14:27,032 เกาะพิลจีเป็นเกาะร้างซึ่งอยู่ห่าง จากจุดที่คุณซอเกิดอุบัติเหตุตกเรือ 149 00:14:27,116 --> 00:14:29,285 เป็นระยะทาง 55 กิโลเมตร 150 00:14:29,368 --> 00:14:32,830 ทีมปฏิบัติการค้นหา ณ ขณะนั้น จึงไม่รวมเกาะนี้เข้าไปด้วย 151 00:14:32,913 --> 00:14:35,749 คุณซอที่ได้รับการช่วยเหลือแล้ว ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลทันที 152 00:14:35,833 --> 00:14:37,543 เพื่อเข้ารับการตรวจสุขภาพ 153 00:14:37,626 --> 00:14:40,671 และผลตรวจระบุว่า ร่างกายไม่มีอะไรผิดปกติร้ายแรงครับ 154 00:14:41,171 --> 00:14:42,172 ซ้าย 155 00:14:42,756 --> 00:14:45,551 ทางตำรวจรับปากว่าจะให้ความช่วยเหลือ กับคุณซออย่างเต็มกำลัง 156 00:14:45,634 --> 00:14:47,678 เพื่อให้ปรับตัวกลับสู่สังคมได้ 157 00:14:47,761 --> 00:14:50,306 โดยการกู้คืนฐานข้อมูลส่วนตัวของคุณซอ ออกบัตรประชาชน 158 00:14:50,389 --> 00:14:51,765 และอื่นๆ ให้ครับ 159 00:14:52,224 --> 00:14:54,393 คังอูฮัก วายจีเอ็น นิวส์ รายงานครับ 160 00:14:55,227 --> 00:14:57,146 พี่แกหัวขบถตั้งแต่อยู่ในท้องพ่อท้องแม่มั้ง 161 00:14:57,229 --> 00:14:59,023 พูดอะไรไม่เคยฟังเลย 162 00:15:01,775 --> 00:15:03,152 พูดยังไม่ทันขาดคำ 163 00:15:12,661 --> 00:15:13,704 ไปชั้นสามทำไมเหรอ 164 00:15:14,955 --> 00:15:16,916 อ๋อ วันนี้แกอัดรายการสินะ 165 00:15:20,210 --> 00:15:21,420 ไหนว่าจะปัดตกไง 166 00:15:25,841 --> 00:15:26,842 เห็นแล้วเหรอ 167 00:15:27,760 --> 00:15:29,720 ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้โดรนตัวนั้นแหละ 168 00:15:29,803 --> 00:15:31,931 ฉันโดนเฉ่งว่าทำไมทำทรัพย์สินของช่องพัง 169 00:15:32,014 --> 00:15:35,476 ฉันเลยอธิบายไป โต๊ะข่าวเห็นว่ามันขายได้ และสั่งให้รายงานข่าว ฉันก็ทำไง 170 00:15:36,018 --> 00:15:37,353 แล้วจะถามแต่แรกเพื่อ 171 00:15:37,436 --> 00:15:38,687 ฉันเลือกอะไรได้บ้างล่ะ 172 00:15:38,771 --> 00:15:40,606 ก็นั่นหัวหน้างาน ฉันต้องเชื่อฟังคำสั่ง 173 00:15:40,689 --> 00:15:42,900 หัวหน้าจะให้ฉันเก็บข้อมูล เขียนข่าวซอมกฮาต่อด้วยซ้ำ 174 00:15:42,983 --> 00:15:45,319 ไม่ใช่อะไร หัวหน้าว่าข่าวของฉันขาดพื้นฐาน 175 00:15:45,402 --> 00:15:47,905 พื้นฐานที่ว่าคือ "ทำไม" ทำไมซอมกฮาถึงออกจากเกาะ 176 00:15:47,988 --> 00:15:50,240 ฉันตอบว่าฉันจงใจจะไม่ถาม เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว 177 00:15:50,324 --> 00:15:51,700 แต่อธิบายไปก็ไม่นำพา 178 00:15:51,784 --> 00:15:53,077 ฉันโดนสั่งให้ไปทำมาใหม่ 179 00:15:54,411 --> 00:15:56,372 โต๊ะข่าวแล้วไงเอ่ย เชิดใส่เลยดีปะ 180 00:15:57,289 --> 00:15:58,290 เป็นแก แกจะทำยังไง 181 00:15:59,875 --> 00:16:01,877 ถามผมทำไมในเมื่อไม่คิดจะฟังอยู่แล้ว 182 00:16:08,509 --> 00:16:10,844 ก็ตอบอะไรที่มันควรค่าแก่การฟังสิ 183 00:16:12,930 --> 00:16:15,641 อย่าบอกนะครับว่ารุ่นพี่เชื่อเรื่องโต๊ะข่าวนั่น 184 00:16:15,724 --> 00:16:18,602 แล้วจะให้ทำยังไง ให้ฉันไปถามโต๊ะข่าวเองเลยไหม 185 00:16:18,686 --> 00:16:21,271 รุ่นพี่ ฟังผมนะครับ อย่าหาว่าผมเสียมารยาทเลย 186 00:16:21,355 --> 00:16:23,273 ไม่ทันไรก็เสียมารยาทแล้ว 187 00:16:23,357 --> 00:16:26,276 ที่นักข่าวคังโดนแบบนั้น รุ่นพี่ก็มีส่วนผิดนะครับ 188 00:16:26,360 --> 00:16:28,821 ที่มีคนหน้ามึนก็เพราะมีคนตามใจไงครับ 189 00:16:29,321 --> 00:16:30,906 ใครขี้ตามใจและใครหน้ามึนล่ะ 190 00:16:30,990 --> 00:16:33,367 แน่นอนว่ารุ่นพี่น่ะขี้ตามใจ นักข่าวคังน่ะหน้ามึน 191 00:16:33,450 --> 00:16:35,202 พี่ชายของฉันไม่ได้หน้ามึน 192 00:16:35,285 --> 00:16:36,954 ถ้าต้องเลือกละก็ 193 00:16:37,037 --> 00:16:38,622 กลับกันเลยละ ฉันสิเป็นผีบ้า 194 00:16:44,003 --> 00:16:45,004 สวัสดีครับ 195 00:16:45,671 --> 00:16:47,006 - สวัสดีครับ - สวัสดีครับ 196 00:16:55,014 --> 00:16:56,432 ครับ เริ่มซ้อมเลยนะครับ 197 00:17:09,903 --> 00:17:11,196 (บ้านแบ่งปันรัก) 198 00:17:11,280 --> 00:17:13,407 ผมมาพบคุณซอมกฮาครับ 199 00:17:15,743 --> 00:17:17,703 หลังข่าวออก มีใครติดต่อเธอมาไหมครับ 200 00:17:17,786 --> 00:17:19,455 อย่างเช่น ครอบครัวหรือเพื่อน 201 00:17:19,997 --> 00:17:22,041 คุณซอมกฮาก็ถามฉันทุกวันเลยค่ะ 202 00:17:22,124 --> 00:17:23,917 ว่าไม่มีใครติดต่อมาเลยเหรอ 203 00:17:24,001 --> 00:17:25,377 ไม่มีสินะครับ 204 00:17:25,461 --> 00:17:27,421 เธอหายสาบสูญไปนานมาก 205 00:17:28,005 --> 00:17:30,549 วันนี้เธอจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันรู้สึกแย่จังค่ะ 206 00:17:31,550 --> 00:17:33,302 ออกไปแล้ว เธอจะไปไหนครับ 207 00:17:33,927 --> 00:17:36,138 เธอว่าเธอจะกลับไปบ้านเกิดก่อนน่ะค่ะ 208 00:17:36,722 --> 00:17:38,766 บ้านเกิดเหรอ เกาะชุนซัมใช่ไหม 209 00:17:39,391 --> 00:17:40,476 ใช่ค่ะ 210 00:17:40,559 --> 00:17:43,562 ถ้าอยู่บ้านเกิด เธอก็จะตัวคนเดียว ฉันเป็นห่วงจังค่ะ 211 00:17:49,610 --> 00:17:51,445 ภายนอก เธออายุ 31 ก็จริง 212 00:17:51,528 --> 00:17:53,822 แต่ภายในยังหยุดอยู่ที่อายุ 16 ไม่ใช่เหรอคะ 213 00:17:53,906 --> 00:17:55,991 ทั้งในแง่การศึกษาและแง่ความสัมพันธ์ 214 00:17:59,328 --> 00:18:02,414 เธออาจจะมืดแปดด้าน ว่าตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจะทำอะไรดี 215 00:18:02,498 --> 00:18:04,458 แถมไม่มีผู้ใหญ่ที่ชี้แนะแนวทางให้ได้ 216 00:18:05,584 --> 00:18:06,960 สงสารจังเลยค่ะ 217 00:18:23,102 --> 00:18:24,144 โอ้โฮ 218 00:18:24,770 --> 00:18:28,107 โทรศัพท์มือถือของคุณ เร็วกว่าอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงสุดอีกค่ะ 219 00:18:28,774 --> 00:18:30,359 เพิ่งเคยเห็นสมาร์ตโฟนเหรอ 220 00:18:31,026 --> 00:18:32,027 ค่ะ 221 00:18:34,613 --> 00:18:36,240 อุ๊ย 222 00:18:36,323 --> 00:18:37,491 บนจอนั่น 223 00:18:38,117 --> 00:18:39,243 มีทีวีด้วยเหรอคะ 224 00:18:39,326 --> 00:18:40,577 ก็มีน่ะสิ 225 00:18:41,120 --> 00:18:43,664 เห็นไหม มีหนังให้ดูด้วย 226 00:18:43,747 --> 00:18:45,040 โอ้โฮ 227 00:18:45,124 --> 00:18:47,793 ถ้าทำแบบนี้ ก็จะฟังเพลงได้ด้วย 228 00:18:48,544 --> 00:18:50,963 แล้วก็ค้นหาอะไรได้ด้วยค่ะ 229 00:18:53,048 --> 00:18:54,133 หูย 230 00:18:54,216 --> 00:18:56,426 ฉันไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ 231 00:18:56,510 --> 00:18:57,511 คุณสุดยอดเลยค่ะ 232 00:18:58,554 --> 00:19:00,764 คุณมกฮาสุดยอดกว่าล้านเท่าค่ะ 233 00:19:00,848 --> 00:19:02,808 สวัสดีค่ะ หัวหน้า 234 00:19:03,851 --> 00:19:06,228 จะมีใครอีกที่อยู่รอดบนเกาะร้างได้ 15 ปี 235 00:19:07,437 --> 00:19:10,357 - มีธุระอะไรเหรอคะ - เพื่อนของคุณมกฮามาหาค่ะ 236 00:19:10,440 --> 00:19:12,609 เพื่อนเหรอคะ หรือจะเป็น… 237 00:19:12,693 --> 00:19:14,778 ผมเองครับ คังอูฮัก 238 00:19:16,822 --> 00:19:18,657 อ๋อ คังอูฮัก 239 00:19:20,325 --> 00:19:22,953 ไม่สิ สวัสดีนะคะ 240 00:19:31,628 --> 00:19:34,089 รองเท้าผ้าใบอะไรเหรอครับ จะขายต่อมือสองเหรอ 241 00:19:48,770 --> 00:19:49,771 ขอโทษด้วยนะครับ 242 00:19:51,565 --> 00:19:55,068 ขอโทษที่ผมไม่ใช่คนที่คุณรออยู่ 243 00:19:55,152 --> 00:19:57,571 และขอโทษด้วยที่ผมเซ้าซี้ 244 00:19:57,654 --> 00:19:59,364 จะขับรถไปส่งคุณมกฮาที่บ้านเกิด 245 00:20:06,914 --> 00:20:07,956 ขอบคุณนะคะ 246 00:20:08,457 --> 00:20:09,458 ถ้าขอบคุณก็เล่ามาสิครับ 247 00:20:11,585 --> 00:20:12,961 เล่าอะไรคะ 248 00:20:13,045 --> 00:20:14,296 ทุกอย่างเลยครับ 249 00:20:14,379 --> 00:20:16,340 ทำไมคุณถึงออกจากเกาะชุนซัม 250 00:20:16,423 --> 00:20:17,716 และตกน้ำได้ยังไง 251 00:20:20,385 --> 00:20:22,888 ถ้าเล่ามันจะยาวมากนะคะ 252 00:20:22,971 --> 00:20:25,849 ผมเป็นนักข่าวนะครับ งานของผมคือการฟัง 253 00:20:32,773 --> 00:20:35,525 ฉันจะเริ่มเล่าจากตรงไหนดีล่ะ 254 00:20:40,739 --> 00:20:42,157 อุ๊ย อุ๊ยตาย 255 00:20:42,241 --> 00:20:44,117 หยุดก่อน หยุดๆ 256 00:20:44,201 --> 00:20:45,285 ทำไมครับ 257 00:20:51,083 --> 00:20:53,001 คุณซอมกฮา รอด้วย… 258 00:20:58,966 --> 00:21:00,092 (เทศกาลหมู่บ้านทอด็อก) 259 00:21:00,175 --> 00:21:02,844 ทำไมครับ คุณเห็นอะไรถึงให้ผมจอดรถกะทันหัน 260 00:21:04,554 --> 00:21:05,555 พี่ 261 00:21:07,182 --> 00:21:09,101 พี่เหรอ คุณมีพี่สาวเหรอครับ 262 00:21:09,184 --> 00:21:10,644 ไหนคุณว่าเป็นลูกคนเดียว 263 00:21:13,313 --> 00:21:14,606 พี่รันจู 264 00:21:16,358 --> 00:21:17,359 "ยุนรันจู" 265 00:21:18,402 --> 00:21:19,403 รู้จักคนนี้เหรอครับ 266 00:21:22,322 --> 00:21:24,408 พี่คนนี้คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวค่ะ 267 00:21:36,378 --> 00:21:37,379 "ทอด็อก" เหรอ 268 00:21:42,426 --> 00:21:45,178 เรื่องจริงนะครับ หัวหน้ากอง เธอหนีออกจากบ้านไปดูนักร้อง 269 00:21:45,262 --> 00:21:47,514 ยุนรันจู ยุนรันจูสมัยก่อนโน้นไง 270 00:21:47,597 --> 00:21:50,767 "เด็กสาวหนีออกจากบ้านไปดูนักร้อง ติดอยู่บนเกาะร้าง 15 ปี" 271 00:21:50,851 --> 00:21:52,227 พาดหัวข่าวแค่นั้นก็จบเลย 272 00:21:53,312 --> 00:21:54,354 ไม่เอาสิครับ 273 00:21:54,438 --> 00:21:57,649 มันไม่มีอะไรแล้ว ผมจะขุดต่อได้ยังไงครับ แค่ออกข่าวผมก็อายแล้ว 274 00:21:57,733 --> 00:21:59,401 ติ่งแอบพ่อขึ้นเรือข้ามฟากไปดูนักร้อง 275 00:21:59,484 --> 00:22:02,112 ชื่อยุนรันจูหรือยุนรันใจอะไรนั่น แล้วก็ประสบเหตุ 276 00:22:02,195 --> 00:22:03,739 นั่นคือข้อเท็จจริงของเรื่องราวนี้ 277 00:22:06,283 --> 00:22:07,826 ครับๆ ผมจะลองขุดให้ 278 00:22:07,909 --> 00:22:11,121 อากาศดีๆ แบบนี้ ผมจะหาเรื่องเหนื่อยเปล่าเล่นๆ แล้วกันครับ 279 00:22:13,623 --> 00:22:14,624 คุณอา 280 00:22:16,251 --> 00:22:17,252 ครับ 281 00:22:18,754 --> 00:22:20,213 ฉันเป็นติ่งจริงค่ะ 282 00:22:21,340 --> 00:22:24,801 เป็นติ่งที่หนีออกจากบ้านไปดูนักร้องจริง 283 00:22:25,552 --> 00:22:26,762 แต่ถึงยังไง 284 00:22:27,262 --> 00:22:29,890 พี่รันจูของฉันไม่ได้ชื่อยุนรันใจอะไรนั่น 285 00:22:29,973 --> 00:22:32,100 และไม่ใช่ใครที่คุณจะมาพูดจาเล่นหัว 286 00:22:32,184 --> 00:22:33,685 แบบไม่ให้เกียรติด้วย 287 00:22:35,645 --> 00:22:36,646 ขอโทษครับ 288 00:22:37,856 --> 00:22:39,191 ลาละค่ะ 289 00:22:45,739 --> 00:22:47,074 อยู่บนนี้จะไปไหนได้ 290 00:22:48,617 --> 00:22:51,369 ทำไมเจ๊แกชอบเรียกฉันว่าอาล่ะ ในเมื่อเราอายุเท่ากัน 291 00:23:12,766 --> 00:23:13,892 อากาศดีเนอะ 292 00:23:51,221 --> 00:23:53,098 (บ้านแจชิก ปูดองซีอิ๊ว) 293 00:24:06,403 --> 00:24:07,737 บ้านของเจ๊แกเหรอ 294 00:24:08,405 --> 00:24:10,949 - ลูกค้า ปูดองซีอิ๊วมาแล้วครับ - มาแล้วๆ 295 00:24:11,032 --> 00:24:13,410 ถือว่าตัวใหญ่สำหรับไซส์เล็กนะ กินเลยครับ 296 00:24:13,493 --> 00:24:14,786 ขอบคุณนะคะ 297 00:24:18,165 --> 00:24:19,833 ลูกค้า มาท่านเดียวเหรอครับ 298 00:24:21,668 --> 00:24:22,669 คุณลุง 299 00:24:24,129 --> 00:24:25,130 หนูเองค่ะ 300 00:24:25,213 --> 00:24:26,214 อะไรนะครับ 301 00:24:27,382 --> 00:24:29,176 ใครเนี่ย รู้จักผมเหรอครับ 302 00:24:30,886 --> 00:24:33,221 มกฮาไงคะ ซอมกฮา 303 00:24:34,556 --> 00:24:36,391 คุณพระ พูดจริงหรือพูดเล่น 304 00:24:36,975 --> 00:24:38,727 คุณพ่อ 305 00:24:38,810 --> 00:24:42,022 มกฮามาน่ะ มกฮารอดชีวิตกลับมา 306 00:24:42,105 --> 00:24:43,106 มกฮาเหรอ 307 00:24:45,317 --> 00:24:46,401 คุณพระ 308 00:24:49,154 --> 00:24:52,115 เธอใช่มกฮาจริงเหรอ 309 00:24:53,200 --> 00:24:54,701 ค่ะ คุณลุง 310 00:24:55,285 --> 00:24:57,537 ไม่เจอกันนานเป็นชาติเลยค่ะ 311 00:25:03,585 --> 00:25:04,669 บอกให้ออกมาไง 312 00:25:04,753 --> 00:25:05,879 คุณลุง อะไรกันคะ 313 00:25:07,631 --> 00:25:09,382 ป้ายนี่เขียนว่าอะไร 314 00:25:10,008 --> 00:25:13,762 ที่นี่คือร้านบ้านแจชิก ปูดองซีอิ๊ว ไม่ใช่ร้านปลาดิบเกาะชุนซัม 315 00:25:13,845 --> 00:25:15,013 ของมุนแจชิกคนนี้ 316 00:25:15,680 --> 00:25:17,057 ที่นี่ขายปูดองซีอิ๊ว 317 00:25:17,140 --> 00:25:20,268 ถ้าจะรอดตายกลับมา ก็กลับมาให้เร็วกว่านี้สิ 318 00:25:20,352 --> 00:25:21,895 โผล่มาตอนนี้เพื่ออะไร 319 00:25:21,978 --> 00:25:23,188 หรือคิดจะฮุบร้านอาหารนี้ 320 00:25:23,271 --> 00:25:25,899 ที่เราสร้างเองกับมือมาเป็นสิบปี 321 00:25:25,982 --> 00:25:27,609 อุ๊ย คุณลุง 322 00:25:27,692 --> 00:25:29,110 - ไม่ใช่อย่าง… - พอเลย 323 00:25:31,154 --> 00:25:33,949 ดูท่าเธอจะไม่รู้กฎหมายสินะ 324 00:25:34,658 --> 00:25:36,952 เรียกว่าอะไร เขาเรียกอะไรนะ 325 00:25:37,035 --> 00:25:38,912 เรียกว่าการครอบครองปรปักษ์ 326 00:25:38,995 --> 00:25:42,082 ถ้าเราดูแลบ้านที่ไม่มีคนอยู่เป็นเวลาสิบปี 327 00:25:42,165 --> 00:25:44,209 รัฐบาลจะให้รางวัลตอบแทนความทุ่มเท 328 00:25:44,292 --> 00:25:46,920 ด้วยการโอนกรรมสิทธิ์ครอบครองให้กับเรา 329 00:25:47,003 --> 00:25:49,965 อีกอย่างนะ ถ้าคนไหนสาบสูญไปเกินห้าปีละก็ 330 00:25:50,048 --> 00:25:51,716 รัฐบาลจะประกาศว่าคนคนนั้นตายแล้ว 331 00:25:51,800 --> 00:25:53,718 ในทางกฎหมาย เธอตายไปแล้ว 332 00:25:55,720 --> 00:25:58,098 "ตายไปแล้ว" เหรอ 333 00:25:58,181 --> 00:26:00,767 คนตายไม่มีสิทธิ์ครอบครองที่นี่ 334 00:26:00,850 --> 00:26:05,230 เจ้าของร้านอาหารนี้โดยชอบธรรม ที่ได้รับอนุมัติจากรัฐบาลและเบื้องบนแล้ว 335 00:26:05,855 --> 00:26:07,357 คือเราสองคนที่ยังมีชีวิตอยู่ 336 00:26:07,440 --> 00:26:10,068 - คือเรา - นี่แหละความจริง 337 00:26:11,027 --> 00:26:12,737 ว่าแต่ว่า คุณเป็นใครเนี่ย 338 00:26:13,613 --> 00:26:16,074 อ๋อ ผมคือ 339 00:26:16,574 --> 00:26:18,034 นักข่าววายจีเอ็น คังอูฮักครับ 340 00:26:18,118 --> 00:26:20,954 - นักข่าวมาทำไม - ไม่ต้องสนใจผมและพูดต่อเลยครับ 341 00:26:21,746 --> 00:26:23,290 - ห้ามถ่ายครับ ห้ามถ่าย - บ้าเอ๊ย 342 00:26:24,249 --> 00:26:26,001 แต่ว่าการครอบครองปรปักษ์น่ะ 343 00:26:26,501 --> 00:26:27,919 แค่สิบปีไม่พอหรอกนะ 344 00:26:29,963 --> 00:26:33,008 ดูเหมือนคุณนักข่าวจะไม่แม่นกฎหมายนะ 345 00:26:33,091 --> 00:26:35,385 แค่สิบปีหลังจากที่เจ้าของบ้านตาย… 346 00:26:35,468 --> 00:26:36,720 คุณซอมกฮายังไม่ตายครับ 347 00:26:38,805 --> 00:26:41,808 ดูสิครับ ยังรอดปลอดภัยดี อยู่ตรงหน้าคุณนี่ไง 348 00:26:42,517 --> 00:26:44,477 ทำไมเอาแต่อ้างว่าคนคนนี้ตายไปแล้วล่ะ 349 00:26:45,103 --> 00:26:48,023 การสาบสูญไปห้าปี ในทางกฎหมายไม่นับว่าถึงแก่ความตายครับ 350 00:26:48,106 --> 00:26:50,608 ศาลต้องสั่งให้เป็นคนสาบสูญ ถึงจะถือว่าถึงแก่ความตาย 351 00:26:50,692 --> 00:26:54,321 แต่คุณซอมกฮาไม่ได้ถูกศาลสั่ง ให้เป็นคนสาบสูญ ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ 352 00:26:54,404 --> 00:26:57,615 ยังมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริงและสมประกอบครับ 353 00:26:58,325 --> 00:27:00,910 ไม่ไง คือผม… 354 00:27:01,953 --> 00:27:03,371 ดูท่าจะไม่แม่นกฎหมายนะ 355 00:27:04,289 --> 00:27:07,083 ที่คุณตาทำอยู่ตอนนี้ คือการบุกรุกเคหสถานอย่างชัดเจนครับ 356 00:27:07,542 --> 00:27:09,711 ถ้าจับได้ว่าเจตนา โดนฟ้องทั้งแพ่งทั้งอาญาได้เลย 357 00:27:10,211 --> 00:27:12,130 มาครับ เอากฎหมายมาสู้กับผมสิ 358 00:27:12,213 --> 00:27:14,215 - ผมจะแจ้งตำรวจเลย - ไม่ต้อง 359 00:27:14,299 --> 00:27:15,675 พอได้แล้วค่ะ คุณอา 360 00:27:18,470 --> 00:27:19,471 คือหนู 361 00:27:20,472 --> 00:27:23,099 หนูไม่ได้มาแย่งร้านอาหารนี้คืนนะคะ 362 00:27:25,894 --> 00:27:27,562 แต่มาเพราะมีเรื่องจะถาม 363 00:27:30,774 --> 00:27:32,025 เรื่องอะไรล่ะ 364 00:27:33,610 --> 00:27:36,905 หนูอยากรู้ข่าวของกีโฮ เล่าให้ฟังได้ไหมคะ 365 00:27:38,406 --> 00:27:40,283 กีโฮเหรอ จองกีโฮน่ะนะ 366 00:27:41,368 --> 00:27:42,369 ค่ะ 367 00:27:45,997 --> 00:27:47,165 คือว่า… 368 00:27:48,416 --> 00:27:50,085 ทำไมอยากรู้ข่าวคราว 369 00:27:50,627 --> 00:27:52,087 ของไอ้เด็กกุ๊ยกีโฮนั่นล่ะ 370 00:27:52,170 --> 00:27:55,840 ถูกของคุณพ่อ มันล่อลวงเธอ ให้เธอกับพ่อตกอยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงนะ 371 00:27:57,008 --> 00:27:58,426 ไม่ใช่ความจริงสักหน่อย 372 00:27:58,968 --> 00:28:00,970 กีโฮไม่ใช่ไอ้เด็กกุ๊ยนะคะ 373 00:28:01,054 --> 00:28:03,431 เธอแค่ไม่เห็นกับตาไง 374 00:28:03,932 --> 00:28:06,393 พอเธอไม่อยู่แล้ว เด็กนั่นก็บ้าเต็มขั้น 375 00:28:06,893 --> 00:28:09,396 มันพังตู้ปลาที่ร้านอาหารของเธอจนเหี้ยน 376 00:28:15,318 --> 00:28:18,071 แถมยังโดดเรียนและเอาแต่มองทะเลทุกวัน 377 00:28:21,241 --> 00:28:23,576 สุดท้าย โรคหนีออกจากบ้านของมันก็กำเริบ 378 00:28:23,660 --> 00:28:24,661 และก็ออกจากบ้านไป 379 00:28:25,787 --> 00:28:27,247 แต่ไม่ได้ไปเฉยๆ น่ะสิ 380 00:28:27,330 --> 00:28:29,874 มันแจ้งจับพ่อตัวเอง ข้อหาใช้ความรุนแรงในครอบครัว 381 00:28:31,709 --> 00:28:34,879 ขนาดว่าร้อยเวรจองโวยสุดฤทธิ์ ว่าตัวเองโดนใส่ความ 382 00:28:35,630 --> 00:28:37,841 แต่พวกตำรวจก็ไม่ปรานี 383 00:28:39,008 --> 00:28:40,969 ร้อยเวรโดนไล่ออกจากราชการวันนั้นเลย 384 00:28:41,052 --> 00:28:43,096 ไม่มีลูกคนไหนเนรคุณเท่าไอ้กีโฮแล้ว 385 00:28:44,556 --> 00:28:48,435 โธ่เอ๊ย แต่ร้อยเวรก็ยังออกตามหาลูกชาย 386 00:28:53,022 --> 00:28:56,359 หลังจากได้ข่าวว่า มีคนเห็นกีโฮในโซล ร้อยเวรก็ทิ้งบ้านไป 387 00:28:56,443 --> 00:28:58,862 และตั้งแต่นั้นก็เที่ยวตะลอนๆ ตามหาลูกชายทั่วโซล 388 00:28:58,945 --> 00:29:00,113 หาจนแทบพลิกแผ่นดิน 389 00:29:02,907 --> 00:29:04,659 โดนลูกทิ้งแต่ก็รักลูกโดยไม่มีข้อแม้ 390 00:29:05,326 --> 00:29:06,745 หัวอกคนเป็นพ่อก็งี้แหละ 391 00:29:17,964 --> 00:29:21,092 แต่ไม่รู้นะว่ากีโฮอยู่ไหน 392 00:29:22,177 --> 00:29:23,636 ตายไปแล้วมั้ง 393 00:29:23,720 --> 00:29:26,681 ไม่อย่างนั้น มันจะหายเงียบ แบบไร้ข่าวคราวตั้ง 15 ปีได้เหรอ 394 00:30:13,019 --> 00:30:15,271 (ถ้าเราขออะไรอย่างสุดหัวใจ) 395 00:30:15,355 --> 00:30:17,482 (สักวันมันจะเป็นจริง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง) 396 00:30:17,565 --> 00:30:19,442 (ในแบบที่คาดไม่ถึงที่สุด) 397 00:30:28,493 --> 00:30:29,661 ยังมีชีวิตอยู่ค่ะ 398 00:30:32,247 --> 00:30:33,248 ใครเหรอ 399 00:30:34,290 --> 00:30:35,291 จองกีโฮเหรอครับ 400 00:30:36,960 --> 00:30:39,504 ฉันก็หายไปแบบไร้ข่าวคราว 15 ปีนะ 401 00:30:40,129 --> 00:30:41,339 แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่นี่คะ 402 00:30:42,882 --> 00:30:46,636 ฉันเชื่อว่ากีโฮก็ต้องมีชีวิตรอดค่ะ 403 00:30:49,264 --> 00:30:50,390 ไม่เกลียดเขาเหรอครับ 404 00:30:51,015 --> 00:30:52,141 ถ้าไม่มีเขาสักคน 405 00:30:52,225 --> 00:30:54,561 คุณก็อาจจะไม่ต้องอยู่บนเกาะร้างนั้น 15 ปีไง 406 00:30:58,815 --> 00:31:00,608 ถ้าไม่มีเขาละก็ 407 00:31:02,902 --> 00:31:05,947 ฉันอาจจะตายไปแล้ว… 408 00:31:08,032 --> 00:31:09,117 ตั้งแต่ 15 ปีก่อนค่ะ 409 00:31:11,077 --> 00:31:12,787 โดนพ่อซ้อมจนตายน่ะ 410 00:31:19,377 --> 00:31:21,087 เราไม่ได้หนีออกจากบ้านเฉยๆ นะคะ 411 00:31:23,631 --> 00:31:24,966 เราหนี… 412 00:31:27,093 --> 00:31:28,219 เพื่อให้ตัวเอง 413 00:31:29,304 --> 00:31:30,680 รอดตายค่ะ 414 00:31:39,355 --> 00:31:40,356 รองเท้าผ้าใบคู่นั้น 415 00:31:42,025 --> 00:31:43,026 ของจองกีโฮเหรอครับ 416 00:32:13,932 --> 00:32:16,559 - ตั๋วผู้ใหญ่ใบนึงครับ เรือเที่ยวห้าโมง - สองใบค่ะ 417 00:32:20,855 --> 00:32:22,565 ซื้อให้ฉันด้วยใบนึงนะคะ 418 00:32:23,274 --> 00:32:25,276 เดี๋ยวนะ คุณจะทิ้งบ้านไปไหนครับ 419 00:32:25,360 --> 00:32:27,570 บ้านหลังนั้นไม่ใช่บ้านของฉันค่ะ 420 00:32:27,654 --> 00:32:29,072 บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของคุณครับ 421 00:32:29,155 --> 00:32:30,657 ผมเคลียร์ที่เคลียร์ทางให้แล้วไง 422 00:32:30,740 --> 00:32:31,991 ใบเดียวหรือสองใบคะ 423 00:32:32,075 --> 00:32:33,284 - ใบเดียวครับ - สองใบค่ะ 424 00:32:33,368 --> 00:32:34,369 ฟังนะ คุณซอมกฮา 425 00:32:34,452 --> 00:32:36,496 ก็บอกแล้วไงคะ 426 00:32:36,579 --> 00:32:39,207 ฉันไม่ได้มาลงหลักปักฐานที่นี่ 427 00:32:39,290 --> 00:32:41,167 ไหนๆ มาแล้ว คุณก็ลงหลักปักฐานไปสิครับ 428 00:32:44,337 --> 00:32:47,882 งั้นทุกอย่างที่ฉันทำก็เปล่าประโยชน์สิคะ 429 00:32:50,843 --> 00:32:53,429 ฉันขึ้นเรือลำนั้นเพื่อไปหาพี่รันจูนะคะ 430 00:32:53,513 --> 00:32:54,764 และใช้เวลา 15 ปี 431 00:32:57,517 --> 00:32:59,978 ฉันร่อนเร่อยู่ 15 ปีกว่าจะกลับมาได้ 432 00:33:00,520 --> 00:33:02,355 แต่คุณจะให้ฉันลงหลักปักฐานที่นี่เหรอคะ 433 00:33:04,607 --> 00:33:08,903 งั้นเวลา 15 ปีของฉันก็ไม่มีความหมายสิคะ 434 00:33:12,699 --> 00:33:14,242 ชีวิตของฉัน 435 00:33:15,868 --> 00:33:19,163 จะสูญเปล่านะคะ 436 00:33:27,005 --> 00:33:28,006 เดี๋ยวคุณ 437 00:33:28,589 --> 00:33:29,590 ขอบคุณนะคะ 438 00:33:35,596 --> 00:33:36,848 อยากจะบ้าตาย 439 00:33:42,145 --> 00:33:43,396 (ร้านเสริมสวยพี่น้อง) 440 00:33:45,189 --> 00:33:47,191 (รับสมัครพนักงาน หยุดวันจันทร์ - อังคาร) 441 00:33:48,401 --> 00:33:50,153 แล้วเจ๊แกก็มาโซลทั้งอย่างนั้นเลย 442 00:33:50,236 --> 00:33:51,070 แบบไม่มีแผน 443 00:33:51,154 --> 00:33:53,990 อายุ 31 แต่ตัวกับสมองยังเป็นติ่งอายุ 16 อยู่ 444 00:33:54,073 --> 00:33:55,825 นางชื่ออะไรแล้วนะ ยุนรันจู 445 00:33:55,908 --> 00:33:58,661 ย้ำอยู่ได้ว่าจะเจอนักร้องตกอับนั่น เจอแล้วยังไง 446 00:33:58,745 --> 00:34:00,371 เดี๋ยวก็ผิดหวัง ไม่พ้นหรอก 447 00:34:11,215 --> 00:34:12,675 ทั้งหมดเป็นเพราะผมเองแหละ 448 00:34:12,759 --> 00:34:14,594 เจ๊แกเจอผมเป็นคนแรก 449 00:34:14,677 --> 00:34:16,846 ก็เลยคิดว่าคนบนโลกนี้ใจดีเหมือนผมหมด 450 00:34:16,929 --> 00:34:18,014 ยกขาซิ 451 00:34:19,515 --> 00:34:20,683 พ่อ ตรงนั้น 452 00:34:23,728 --> 00:34:25,688 ผมบอกให้เจ๊แกกลับไปที่ศูนย์แล้ว 453 00:34:25,772 --> 00:34:27,607 แต่เจ๊แกไม่ไป บอกว่าจะนอนข้างถนน 454 00:34:27,690 --> 00:34:28,775 ช่วงนี้อุณหภูมิแปรปรวนหนัก 455 00:34:28,858 --> 00:34:30,485 ถ้านอนบนพื้น เดี๋ยวก็หนาวจนป่วย 456 00:34:30,568 --> 00:34:33,362 พูดถึงเรื่องนี้ โบกอล แกต้องย้ายไปดาดฟ้าด้วยเหรอ 457 00:34:33,863 --> 00:34:35,323 ทำไมจู่ๆ ชงเข้าบทนั้น 458 00:34:36,115 --> 00:34:38,201 "ชง" เหรอ ไม่ได้ชงเลยนะ 459 00:34:38,701 --> 00:34:39,702 พ่อ ผมชงเหรอ 460 00:34:39,786 --> 00:34:40,787 ก็ไม่นะ 461 00:34:40,870 --> 00:34:42,413 เนียนเลยล่ะ พลิ้วไหวดั่งสายน้ำ 462 00:34:43,289 --> 00:34:44,290 - ใช่ไหมครับ - ใช่ 463 00:34:44,832 --> 00:34:47,460 ซอมกฮาไม่มีที่ไป และฉันอยากนอนห้องเดียวกับแก 464 00:34:47,543 --> 00:34:50,004 ดาดฟ้ายังว่างอยู่ ซอมกฮาก็อยู่ดาดฟ้าที่ว่างนั่นได้ไง 465 00:34:50,088 --> 00:34:52,507 บทออกจะเนียน เข้าปากทุกคำ 466 00:34:52,590 --> 00:34:54,342 คุณพระ 467 00:34:54,425 --> 00:34:56,135 แบบนั้นมันเข้าท่าที่ไหนล่ะ 468 00:34:57,970 --> 00:34:58,930 อูฮัก 469 00:34:59,013 --> 00:35:00,973 โรลเบอร์สามกับเบอร์ห้าปนกันหมดแล้ว 470 00:35:02,100 --> 00:35:03,101 คุณแม่ 471 00:35:04,477 --> 00:35:06,020 นี่ต่างหากครับ ที่ไม่เข้าท่า 472 00:35:06,771 --> 00:35:09,941 ไม่เข้าท่าตรงที่ให้นักข่าว ช่วยแยกโรลม้วนผมเนี่ยแหละ 473 00:35:10,441 --> 00:35:11,734 เราต้องแก้ทันที ยังไงเหรอ 474 00:35:11,818 --> 00:35:14,237 ดาดฟ้าว่างอยู่พอดี ร้านเสริมสวยนี้ต้องการพนักงาน 475 00:35:14,320 --> 00:35:15,363 และซอมกฮาไม่มีที่ไป 476 00:35:15,446 --> 00:35:17,323 ราบรื่นดีออก ต่างคนต่างช่วยกันไง 477 00:35:17,406 --> 00:35:18,658 หรือไม่จริงครับ คุณแม่ 478 00:35:21,410 --> 00:35:22,995 พี่กับซอมกฮาแอบกิ๊กกันหรือไง 479 00:35:23,079 --> 00:35:23,955 หมายถึงอะไรวะ 480 00:35:24,038 --> 00:35:25,206 ไม่มี ไม่มีอะไรทั้งนั้น 481 00:35:25,289 --> 00:35:26,582 ไม่มีก็หุบปากและทำงานไป 482 00:35:26,666 --> 00:35:28,084 ถ้ายังไม่เลิก มันจะดูมีอะไรจริงๆ 483 00:35:28,167 --> 00:35:29,168 ตกลงว่าไง 484 00:35:29,252 --> 00:35:30,711 แกจะย้ายไปดาดฟ้าเหรอ 485 00:35:30,795 --> 00:35:32,255 - ใช่ - เมื่อไร 486 00:35:33,589 --> 00:35:34,715 ประมาณวันอังคารหน้ามั้ง 487 00:35:40,471 --> 00:35:42,473 เจ้านั่นจะย้ายมาที่นี่วันอังคารหน้า 488 00:35:42,557 --> 00:35:44,058 ดังนั้นคุณอยู่ได้สบายจนกว่าจะวันนั้น 489 00:35:45,393 --> 00:35:47,979 เป็นไปได้ก็อย่าเปิดไฟนะครับ โดนจับได้แล้วจะเป็นเรื่อง 490 00:35:49,730 --> 00:35:51,816 ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย 491 00:35:51,899 --> 00:35:54,485 ผมกวาดของที่พอจะกินได้ในตู้เย็นมาให้คุณน่ะ 492 00:35:54,569 --> 00:35:57,738 ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย 493 00:35:57,822 --> 00:35:59,907 โหย อันนี้องุ่นเหรอคะ 494 00:35:59,991 --> 00:36:04,745 หน้าตาดูน่ารักจัง ดูอวบอ้วน 495 00:36:04,829 --> 00:36:07,373 อ๋อ เพิ่งเคยเห็นองุ่นไชน์มัสแคท 496 00:36:07,456 --> 00:36:09,625 เป็นสายพันธุ์ออกใหม่ระหว่างที่คุณอยู่เกาะนั่น 497 00:36:10,418 --> 00:36:11,878 โอ้โฮ หวานแฮะ 498 00:36:13,212 --> 00:36:15,089 ไม่มีเม็ดด้วย 499 00:36:18,092 --> 00:36:20,887 พอเจอยุนรันจูแล้ว คุณจะทำยังไงต่อครับ 500 00:36:20,970 --> 00:36:21,971 มีแผนหรือเปล่า 501 00:36:23,848 --> 00:36:27,018 คุณอา อนาคตมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ 502 00:36:27,977 --> 00:36:30,062 ถามฉันอยู่เรื่อยเลย 503 00:36:30,146 --> 00:36:31,522 "แล้วยังไงต่อ" 504 00:36:31,606 --> 00:36:33,858 "มีแผนไหม" ถามแต่แบบนั้นน่ะค่ะ 505 00:36:35,776 --> 00:36:37,028 เป็นธรรมดาของผู้ใหญ่ 506 00:36:37,111 --> 00:36:39,363 ผู้ใหญ่ย่อมวางแผนชีวิตล่วงหน้า 507 00:36:43,284 --> 00:36:45,661 ไม่กี่วันก่อนที่ฉันไปเกาะร้างนั่น 508 00:36:46,537 --> 00:36:49,540 ราวๆ เดือนมิถุนายนปี 2007 มั้ง 509 00:36:50,458 --> 00:36:53,127 ฉันได้รับสายสายหนึ่งค่ะ 510 00:36:53,794 --> 00:36:54,795 ชูการ์ เอเจนซี่น่ะ 511 00:36:54,879 --> 00:36:56,672 หัวหน้าอีซอจุนโทรมา 512 00:36:56,756 --> 00:36:58,341 เห็นว่าดูวิดีโอของเธอแล้ว 513 00:36:58,424 --> 00:37:00,259 รับสายสิ เร็วเข้า 514 00:37:01,052 --> 00:37:04,013 โทรมาจากต้นสังกัดของพี่ยุนรันจู 515 00:37:04,096 --> 00:37:05,973 หัวหน้าคนนั้นบอกค่ะ 516 00:37:06,057 --> 00:37:08,768 ว่าพี่รันจูอยากเจอฉัน 517 00:37:08,851 --> 00:37:10,228 ฮัลโหลค่ะ 518 00:37:11,729 --> 00:37:12,855 เอ่อ… 519 00:37:14,023 --> 00:37:16,525 ไม่ใช่ค่ะ เป็นเกียรติมากๆ แต่… 520 00:37:17,276 --> 00:37:21,822 นั่นคือตอนที่ฉันคิดเยอะมากว่าจะทำยังไงต่อไป 521 00:37:24,242 --> 00:37:25,952 ถ้าฉันไปหาพี่รันจูละก็ 522 00:37:26,035 --> 00:37:29,372 สุดท้ายก็จะโดนพ่อจับได้ 523 00:37:29,455 --> 00:37:31,457 ถ้าพ่อจับได้ ฉันก็จะโดนทุบตี 524 00:37:31,999 --> 00:37:34,460 จากนั้น พ่อจะทุบเครื่องเอ็มพีสามของฉันให้พัง 525 00:37:34,543 --> 00:37:36,420 และต่อจากนั้น… 526 00:37:38,214 --> 00:37:39,382 เพราะแบบนั้น… 527 00:37:40,174 --> 00:37:41,509 โซลเหรอคะ 528 00:37:42,927 --> 00:37:45,763 ฉันว่าน่าจะยากนะคะ 529 00:37:46,347 --> 00:37:47,348 ขอโทษด้วยนะคะ 530 00:37:48,266 --> 00:37:51,394 ต่อจากนั้นไม่กี่วัน ฉันก็ติดแหง็กอยู่เกาะร้างค่ะ 531 00:37:53,104 --> 00:37:57,149 ตอนอยู่เกาะร้าง ฉันคิดถึงสายที่โทรมาตอนนั้นอยู่เรื่อยๆ เลยค่ะ 532 00:37:57,233 --> 00:38:00,361 "ปัดโธ่ ตอนนั้นน่าจะบอกเขาว่าจะไป" 533 00:38:00,444 --> 00:38:02,405 "แล้วฉันก็จะขึ้นเรือข้ามฟากเร็วกว่านั้น 534 00:38:02,488 --> 00:38:03,990 และไม่ต้องมาอยู่เกาะร้างนี้แล้ว" 535 00:38:04,073 --> 00:38:06,534 ฉันคงเสียใจกับการตัดสินใจนี้ 536 00:38:06,617 --> 00:38:08,077 เป็นหมื่นๆ หนบนเกาะนั่นค่ะ 537 00:38:10,162 --> 00:38:11,163 ถ้าคุณมัวแต่คิดว่า 538 00:38:11,247 --> 00:38:13,165 ยังไงต่อ ต่อไปจะทำยังไง 539 00:38:13,749 --> 00:38:15,418 สุดท้าย คุณก็จะนึกเสียใจ 540 00:38:16,669 --> 00:38:19,755 เรื่องนู้นเรื่องนี้เต็มไปหมดค่ะ 541 00:38:24,218 --> 00:38:25,845 จากนี้ไป ฉันจะทำอะไร 542 00:38:25,928 --> 00:38:28,055 ที่อยากทำทันที โดยไม่มีข้อแม้ 543 00:38:29,890 --> 00:38:31,934 สรุปว่าคุณจะเจอยุนรันจูให้ได้เลยใช่ไหม 544 00:38:33,978 --> 00:38:35,021 นี่ชะตาของผมเหรอ 545 00:38:35,104 --> 00:38:38,024 คนรอบตัวผมมีแต่พวกดื้อตาใสทั้งนั้น 546 00:38:38,607 --> 00:38:39,692 ทั้งโบกอล 547 00:38:39,775 --> 00:38:40,776 ทั้งคุณด้วย 548 00:38:41,944 --> 00:38:43,988 คนชื่อโบกอลคือน้องชายของคุณอาใช่ไหมคะ 549 00:38:44,071 --> 00:38:45,072 อายุเท่าไรแล้วคะ 550 00:38:45,156 --> 00:38:46,741 อ่อนกว่าผมหนึ่งปี 551 00:38:46,824 --> 00:38:48,367 และอ่อนกว่าคุณหนึ่งปี 552 00:38:48,451 --> 00:38:51,120 ซึ่งแปลว่าเราอายุเท่ากัน แต่ทำไมคุณเรียกผมว่าอาล่ะ 553 00:38:53,372 --> 00:38:55,166 งั้นจะให้เรียกว่าอะไรคะ 554 00:38:55,249 --> 00:38:56,417 มีให้เลือกตั้งเยอะ 555 00:38:56,500 --> 00:38:57,752 คุณอูฮัก นักข่าวคัง 556 00:38:58,711 --> 00:38:59,712 ไม่สิ 557 00:38:59,795 --> 00:39:01,130 พูดเหมือนเพื่อนกันเถอะ 558 00:39:01,213 --> 00:39:02,757 เรียก "อูฮัก" ดีไหม 559 00:39:11,390 --> 00:39:12,433 ได้เลย 560 00:39:13,726 --> 00:39:16,645 ตามนั้นเลย อูอัก 561 00:39:18,814 --> 00:39:21,692 เข้าท่าแฮะ มกฮา 562 00:39:26,113 --> 00:39:27,114 แล้วก็ 563 00:39:27,823 --> 00:39:28,908 รับนี่ไป 564 00:39:28,991 --> 00:39:30,534 คุณอา ให้นามบัตร… 565 00:39:31,952 --> 00:39:33,788 นี่นามบัตรของนายเหรอ 566 00:39:33,871 --> 00:39:34,872 ใช่ 567 00:39:35,414 --> 00:39:37,333 ห้ามโทรมาไม่รู้เวล่ำเวลาล่ะ ฉันงานยุ่ง 568 00:39:40,586 --> 00:39:42,213 ดูไม่เห็นจะยุ่งเลย 569 00:39:42,296 --> 00:39:46,300 ทำไมพรุ่งนี้ไม่ไปหาพี่รันจูเป็นเพื่อนฉันล่ะ 570 00:39:47,802 --> 00:39:49,929 อยากให้ฉันตามดูแลเธอต่อเหรอ 571 00:39:50,846 --> 00:39:52,473 เธอนี่ขาดความเกรงใจนะ 572 00:39:55,518 --> 00:39:56,519 "ขาด" เหรอ 573 00:39:56,602 --> 00:39:57,937 ฉันขาดอะไรล่ะ 574 00:39:58,020 --> 00:40:01,524 ขาดวุฒิภาวะ มารยาท และความคิด 575 00:40:07,238 --> 00:40:08,280 ทำไม 576 00:40:08,364 --> 00:40:09,407 อะไรเล่า 577 00:40:13,327 --> 00:40:15,663 ฉันรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน 578 00:40:17,164 --> 00:40:20,543 นายน่ะ คล้ายกีโฮนะ 579 00:40:22,670 --> 00:40:23,671 ฉันเนี่ยนะ 580 00:40:25,339 --> 00:40:30,052 ผ่านไปตั้ง 15 ปีแล้ว ฉันเลยจำได้รางๆ 581 00:40:31,095 --> 00:40:32,138 แต่คล้ายอยู่นะ 582 00:40:32,221 --> 00:40:35,015 ทั้งอายุ นิสัย 583 00:40:36,475 --> 00:40:37,476 และความรู้สึกที่ได้ 584 00:40:45,985 --> 00:40:46,986 โบกอล 585 00:40:47,486 --> 00:40:48,404 อะไร 586 00:40:49,196 --> 00:40:50,197 ฉันเอาแต่ 587 00:40:50,823 --> 00:40:53,033 สมมติอะไรแปลกๆ อยู่เรื่อยเลย 588 00:40:53,617 --> 00:40:55,453 "สมมติ" เหรอ สมมติอะไร 589 00:40:56,078 --> 00:40:58,747 จองกีโฮ เพื่อนที่ซอมกฮาตามหาอยู่ 590 00:41:00,875 --> 00:41:02,460 ถ้าจริงๆ แล้วคือฉันล่ะ 591 00:41:04,295 --> 00:41:05,880 พี่พูดเรื่องอะไรเนี่ย 592 00:41:07,131 --> 00:41:09,508 คืองี้ ซอมกฮาบอกว่าฉันคล้ายจองกีโฮ 593 00:41:09,592 --> 00:41:11,886 อายุก็เท่ากันและนิสัยคล้ายกันด้วย 594 00:41:11,969 --> 00:41:13,220 น่าขนลุกไม่ใช่เหรอ 595 00:41:16,015 --> 00:41:18,184 ลองเปิดใจฟังดูสิ จริงๆ มันเข้าเค้านะ 596 00:41:18,267 --> 00:41:20,060 สมัยก่อนฉันคือจองกีโฮไง 597 00:41:20,144 --> 00:41:21,812 สมัยนั้นฉันกับซอมกฮาเป็นเพื่อนกัน 598 00:41:21,896 --> 00:41:23,647 หลังแยกจากกัน ฉันก็มาเป็นคังอูฮัก 599 00:41:23,731 --> 00:41:25,524 แต่ฉันจำซอมกฮาไม่ได้ ทำไมน่ะเหรอ 600 00:41:27,318 --> 00:41:28,736 เพราะฉันสูญเสียความทรงจำไง 601 00:41:33,491 --> 00:41:35,743 ฉันจำอะไรก่อนหน้าช่วงม.ปลายไม่ได้เลย 602 00:41:35,826 --> 00:41:37,328 เพราะบาดเจ็บที่หัว 603 00:41:38,287 --> 00:41:39,288 "จุนซัง" 604 00:41:40,080 --> 00:41:40,915 หือ 605 00:41:40,998 --> 00:41:44,793 นั่นคือเรื่องของจุนซัง จุนซังในซีรีส์เพลงรักในสายลมหนาว 606 00:41:44,877 --> 00:41:46,253 ก็ใช่ไง งั้นก็เข้าเค้าน่ะสิ 607 00:41:46,337 --> 00:41:48,172 ซีรีส์นั่นถึงได้ดังจนสร้างกระแสเกาหลี 608 00:41:48,797 --> 00:41:50,216 พี่ อย่าไปคบกับซอมกฮาเลย 609 00:41:50,299 --> 00:41:52,134 พี่แปลกขึ้นตั้งแต่เจอยัยนั่นนะ 610 00:41:52,218 --> 00:41:54,428 งั้นแกอธิบายมาสิ มันจะได้ไม่รู้สึกแปลก 611 00:41:54,512 --> 00:41:55,721 อธิบายอะไร 612 00:41:55,804 --> 00:41:56,847 ชื่อของฉัน 613 00:41:58,098 --> 00:41:59,350 ใช่คังอูฮักจริงไหม 614 00:41:59,433 --> 00:42:00,601 ก็คังอูฮักน่ะสิ 615 00:42:00,684 --> 00:42:03,187 อย่าถามผม ไปดูบัตรประชาชนของพี่ไป 616 00:42:03,270 --> 00:42:05,231 ตอนม.ต้นฉันก็ชื่อคังอูฮักเหรอ 617 00:42:08,901 --> 00:42:09,944 แกรู้อยู่แล้ว 618 00:42:10,027 --> 00:42:11,904 ว่าสมัยนั้นฉันเป็นคนยังไง 619 00:42:11,987 --> 00:42:13,280 และฉันชื่ออะไร 620 00:42:17,076 --> 00:42:18,077 ชื่อของพี่เหรอ 621 00:42:18,577 --> 00:42:20,579 ใช่ ชื่อของฉัน 622 00:42:26,168 --> 00:42:27,378 จุนซัง คังจุนซัง 623 00:42:27,461 --> 00:42:28,295 เฮ้ย 624 00:42:28,379 --> 00:42:30,923 เพราะงั้นเลิกดูละครได้แล้ว และกลับสู่โลกความเป็นจริง 625 00:42:31,423 --> 00:42:33,801 แต่ก่อนพี่คือคังอูฮัก ปัจจุบันพี่ก็คือคังอูฮัก 626 00:43:07,751 --> 00:43:09,545 ฉันเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ครึ่งวัน 627 00:43:11,046 --> 00:43:13,966 พยายามจุดไฟ 628 00:43:15,676 --> 00:43:17,761 แต่พอมีไอ้นี่ ใช้เวลาแค่ 629 00:43:19,346 --> 00:43:20,472 วินาทีเดียวเอง 630 00:43:21,015 --> 00:43:22,016 วินาทีเดียว 631 00:43:25,603 --> 00:43:27,479 สูญเปล่าชะมัด 632 00:43:28,647 --> 00:43:29,898 เวลาครึ่งวันของฉัน 633 00:43:47,833 --> 00:43:49,710 จ้า ไม่เป็นไร 634 00:43:49,793 --> 00:43:53,047 ไม่เป็นไรจ้ะ สมัยนี้เมาแล้วขับ ไม่ใช่จุดด่างพร้อยแล้ว 635 00:43:53,130 --> 00:43:54,131 แน่อยู่แล้ว 636 00:43:54,214 --> 00:43:56,800 เดือนหน้าจะเคลียร์คิวชีตไว้รอเลยค่ะ 637 00:43:56,884 --> 00:43:58,052 ได้ค่ะ 638 00:43:58,135 --> 00:44:00,262 ค่ะ สวัสดีนะคะ 639 00:44:02,765 --> 00:44:03,766 เอาซอชานกีออก 640 00:44:03,849 --> 00:44:06,518 ฉันไดเอตอยู่นะ ดงมิน ขอแบบไม่ใส่น้ำตาล 641 00:44:06,602 --> 00:44:08,020 ครับ ไม่ใส่น้ำตาล 642 00:44:08,103 --> 00:44:09,730 ให้เขาเป็นแขกรับเชิญเดือนหน้าไหมคะ 643 00:44:09,813 --> 00:44:12,399 เอาออกหมด เมาแล้วขับทำอนาคตดับแล้ว 644 00:44:12,483 --> 00:44:14,902 เอาเขาออกจากรายชื่อให้หมดเลย 645 00:44:14,985 --> 00:44:17,029 เฮ้อ ทำยังไงดีล่ะ 646 00:44:17,112 --> 00:44:18,781 ใครจะแทนซอชานกีล่ะงานนี้ 647 00:44:18,864 --> 00:44:20,532 ณ จุดนี้แล้ว เรายังจะหาคนมาแทน 648 00:44:20,616 --> 00:44:23,118 ที่มียุคทองของตัวเอง ไร้ข่าวฉาว 649 00:44:24,745 --> 00:44:25,871 และคิวงานยังว่างได้เหรอคะ 650 00:44:25,954 --> 00:44:29,291 โอ๊ย ทำยังไงดี 651 00:44:30,209 --> 00:44:31,377 อยากน้ำตาลอะ 652 00:44:31,460 --> 00:44:33,003 ดงมิน ชงให้หวานๆ เลยนะ 653 00:44:33,087 --> 00:44:35,422 ครับ ไม่ใส่น้ำตาลแต่ขอหวานๆ 654 00:44:36,215 --> 00:44:37,383 ถ้าเป็นชิมแจฮีล่ะคะ 655 00:44:37,466 --> 00:44:39,718 ช่วงนี้เธอติดเทรนด์เพราะร้องเพลงประกอบ 656 00:44:40,469 --> 00:44:43,972 รายการของเราชื่อปัดฝุ่นยุคทองนะคะ 657 00:44:44,056 --> 00:44:46,975 ชิมแจฮีเคยมียุคทองกับเขาด้วยเหรอ 658 00:44:48,143 --> 00:44:49,436 อย่าพูดไปเรื่อยได้ไหม 659 00:44:50,437 --> 00:44:51,438 โอ๊ย หวาน 660 00:44:51,522 --> 00:44:53,691 ดงมิน ฉันบอกแล้วไงว่าไดเอตอยู่ 661 00:44:53,774 --> 00:44:56,777 ผมชงแบบไม่ใส่น้ำตาล ใส่แค่สารให้ความหวานแคลอรี่ต่ำครับ 662 00:44:57,945 --> 00:44:59,279 ย่ะ 663 00:45:00,989 --> 00:45:02,574 เออ มันต้องอย่างนี้ 664 00:45:02,658 --> 00:45:06,620 มีแขกรับเชิญคนไหนที่หวาน และแคลอรี่ต่ำแบบกาแฟนี่ไหมคะ 665 00:45:07,204 --> 00:45:08,497 คุณยุนรันจูดีไหมครับ 666 00:45:09,206 --> 00:45:10,416 ยุนรันจูเหรอ 667 00:45:13,961 --> 00:45:16,797 ใช่ ยุนรันจู 668 00:45:17,714 --> 00:45:20,467 นางมียุคทองเป็นของตัวเองนี่นา 669 00:45:46,827 --> 00:45:50,038 นางเกิดมาพร้อมออร่าความเป็นดีว่า 670 00:46:02,468 --> 00:46:04,845 แต่ปัจจุบันยุนรันจูดับไปแล้ว 671 00:46:04,928 --> 00:46:07,639 มีข่าวลือว่านางขี้เหล้าและสูบบุหรี่จัด 672 00:46:09,475 --> 00:46:11,477 คนนี้ไม่ไหวหรอก นางเรตติ้งตกเกินไป 673 00:46:11,560 --> 00:46:12,728 ฟังเพลงของเธอหรือยังครับ 674 00:46:12,811 --> 00:46:14,688 ใครจะไปมีโอกาสฟังล่ะ 675 00:46:14,771 --> 00:46:16,231 ลองหาคลิปนางออนไลน์ดูสิ 676 00:46:16,315 --> 00:46:19,109 ถ้าเสียงดีจริง ก็คงมีวิดีโอ ที่นางร้องเพลงตามอีเวนต์แล้วแหละ 677 00:46:19,193 --> 00:46:21,111 แต่พนันได้ว่าไม่มีหรอก 678 00:46:21,695 --> 00:46:23,405 อุ๊ย เจอแล้ว 679 00:46:23,489 --> 00:46:24,573 หือ จริงเหรอ 680 00:46:24,656 --> 00:46:27,451 วันนี้เธอไปเป็นนักร้องรับเชิญ ให้เทศกาลหมู่บ้านทอด็อกครับ 681 00:46:27,951 --> 00:46:28,952 จัดที่ไหนล่ะ 682 00:46:31,622 --> 00:46:34,416 สวนสาธารณะซังยอน โรงยิม 683 00:46:34,500 --> 00:46:37,085 ฟังไม่รู้เรื่องค่ะ ขออีกทีค่ะ 684 00:46:37,169 --> 00:46:38,962 สวนสาธารณะซังยอน โรงยิม 685 00:46:39,046 --> 00:46:41,673 ฉันจะนำทางไปยังสวนสาธารณะซังยอน โรงยิมค่ะ 686 00:46:42,341 --> 00:46:45,636 - เวลาโดยประมาณ… - ระบบเข้าใจแต่สำเนียงโซลสินะ 687 00:46:47,471 --> 00:46:50,015 ไหนว่ายุ่งไง ไหนว่าไม่มีเวลา 688 00:46:50,098 --> 00:46:51,850 จู่ๆ ก็ว่างน่ะ 689 00:46:51,934 --> 00:46:53,769 - จู่ๆ เหรอ - ใช่ จู่ๆ 690 00:46:55,729 --> 00:46:58,649 จู่ๆ ข่าวที่เขียนก็โดนปัดตกน่ะ ฉันเลยมีเวลาเหลือเฟือ 691 00:46:58,732 --> 00:46:59,733 ฉันถึงได้จู่ๆ ก็มาไง 692 00:47:01,610 --> 00:47:02,819 นั่นอะไรน่ะ 693 00:47:04,196 --> 00:47:05,197 พวกนี้คือ 694 00:47:06,532 --> 00:47:07,783 ลูกโป่งเขียวมะนาว 695 00:47:07,866 --> 00:47:10,410 เป็นลูกโป่งออฟฟิเชียลของพี่รันจู 696 00:47:11,078 --> 00:47:13,622 ฉันจะแจกให้พวกที่ไม่มีลูกโป่ง 697 00:47:26,260 --> 00:47:28,387 มกฮา ต้องไปด้วยเหรอ 698 00:47:30,013 --> 00:47:31,348 ไปแล้วจะผิดหวังนะ 699 00:47:31,431 --> 00:47:33,517 เดี๋ยวนี้ยุนรันจูไม่เหมือนแต่ก่อน 700 00:47:38,605 --> 00:47:39,648 ฉันรู้ 701 00:47:39,731 --> 00:47:42,067 ออกจากเกาะได้ ฉันก็เสิร์ชชื่อพี่เขาเลย 702 00:47:43,110 --> 00:47:44,194 แล้วไปทำไมล่ะ 703 00:47:55,372 --> 00:47:57,040 ไปเต้นที่อื่นสิครับ 704 00:47:57,874 --> 00:47:58,959 ขอโทษครับ 705 00:48:02,504 --> 00:48:03,505 พี่รันจู 706 00:48:03,589 --> 00:48:05,299 นี่เป็นของขวัญจากผู้จัดงานครับ 707 00:48:05,382 --> 00:48:08,218 ให้อะไรมาล่ะ วิสกี้เหรอ หรือไวน์ 708 00:48:09,928 --> 00:48:10,929 (เหล้าทอด็อก) 709 00:48:11,763 --> 00:48:12,764 ฉันยกให้ 710 00:48:13,265 --> 00:48:15,309 พี่ครับ การแสดงวันนี้… 711 00:48:16,268 --> 00:48:18,145 ผู้จัดงานอยากให้ร้องสด ไม่ลิปซิงก์ครับ 712 00:48:18,228 --> 00:48:19,396 พอดีเครื่องเล่นเสีย 713 00:48:19,896 --> 00:48:20,897 ว่าไงนะ 714 00:48:20,981 --> 00:48:23,317 เดี๋ยวผมจะรีบหานักร้องคอรัสให้เลยครับ 715 00:48:23,400 --> 00:48:24,610 คอรัสไหนล่ะ 716 00:48:24,693 --> 00:48:27,279 แถวนี้ใครมันจะรู้จักเพลงของฉัน 717 00:48:30,782 --> 00:48:32,034 ฉันจะบ้าตาย 718 00:48:38,290 --> 00:48:39,583 เออนี่ 719 00:48:39,666 --> 00:48:41,293 เอามาวางบนโต๊ะซิ 720 00:48:41,376 --> 00:48:42,377 อะไรนะ 721 00:48:42,461 --> 00:48:43,879 - ไอ้นี่เหรอครับ - ใช่ เร็วๆ 722 00:48:43,962 --> 00:48:45,172 เร็วๆ เร็วสิ 723 00:48:47,341 --> 00:48:48,342 เปิดซิ 724 00:48:50,177 --> 00:48:51,303 ทำแบบนี้กันเถอะ 725 00:48:51,803 --> 00:48:54,222 ทางผู้จัดกดดันให้ฉันดื่มเหล้าก่อนขึ้นเวที 726 00:48:54,973 --> 00:48:57,309 ฉันที่ปฏิเสธน้ำใจของทางผู้จัดไม่ได้ 727 00:48:57,392 --> 00:48:58,602 ก็ดื่มอย่างเลี่ยงไม่ได้ 728 00:48:59,394 --> 00:49:00,395 อะไร… 729 00:49:02,731 --> 00:49:05,567 สุดท้าย ฉันไม่มีทางเลือก นอกจากล่มการแสดงของตัวเอง จบไหม 730 00:49:05,651 --> 00:49:07,110 อย่านะ พี่ 731 00:49:07,611 --> 00:49:08,612 ฉันไม่ได้ทำล่ม 732 00:49:08,695 --> 00:49:09,821 ผู้จัดงานทำล่มเอง 733 00:49:15,619 --> 00:49:17,537 อย่าลืมโบกด้วยนะคะ 734 00:49:17,621 --> 00:49:19,039 โบกสุดแรงเลย ขอบคุณค่ะ 735 00:49:19,122 --> 00:49:20,749 คุณยายคะ คุณยาย 736 00:49:20,832 --> 00:49:22,918 - วางไอ้นี่ไว้ใต้เก้าอี้นะ - ดีมาก 737 00:49:23,001 --> 00:49:24,628 - แล้วหยิบออกมา… - ดีมาก 738 00:49:24,711 --> 00:49:28,507 ตอนที่พี่รันจูขึ้นเวที แล้วก็โบกเลย 739 00:49:29,841 --> 00:49:31,551 ขอบคุณนะคะ 740 00:49:31,635 --> 00:49:32,844 ลุงคะ ลุง 741 00:49:32,928 --> 00:49:33,970 ลุงคะ 742 00:49:34,054 --> 00:49:36,139 รู้จักพี่รันจูใช่ไหมคะ ตอนพี่รันจูขึ้น… 743 00:49:36,223 --> 00:49:37,224 เนี่ยน่ะเหรอ 744 00:49:37,307 --> 00:49:39,434 นี่ใช่ไหมที่อยากทำตอนได้เจอยุนรันจู 745 00:49:39,518 --> 00:49:41,895 สมัยนี้ใครเขาเอาลูกโป่งมาดูการแสดง 746 00:49:46,400 --> 00:49:48,735 ลูกโป่งออฟฟิเชียลของพี่รันจูค่ะ 747 00:49:50,278 --> 00:49:51,863 แจกหมดเกลี้ยงเลย 748 00:49:51,947 --> 00:49:54,616 ที่นี่คนโคตรเยอะเลย 749 00:49:55,701 --> 00:49:57,744 เฮ้ย อย่านั่งเฉยๆ สิ 750 00:49:58,286 --> 00:49:59,788 นายไปช่วยฉันแจกหน่อย 751 00:49:59,871 --> 00:50:01,289 ฉันเป็นเบ๊ของเธอหรือไง 752 00:50:01,373 --> 00:50:02,999 ทำไมฉันต้องทำแบบนี้ด้วย 753 00:50:03,083 --> 00:50:06,169 ให้ไวๆ คนโคตรเยอะเลย 754 00:50:06,878 --> 00:50:08,714 ตะวันจะตกดินแล้วด้วย 755 00:50:08,797 --> 00:50:09,798 แม่เจ้า 756 00:50:13,677 --> 00:50:14,970 - ทางนี้ - เฮ้ย 757 00:50:15,053 --> 00:50:16,304 ลูกโป่งเพื่อพี่รันจูของเรา 758 00:50:16,847 --> 00:50:19,224 โบกสะบัดลูกโป่งนี่ 759 00:50:19,307 --> 00:50:21,059 โบกลูกโป่งด้วยจ้า 760 00:50:21,643 --> 00:50:24,771 ในสคริปต์ไม่ค่อยพูดถึง "ทอด็อก" เลย 761 00:50:24,855 --> 00:50:26,231 เราทำอะไรได้ไหมครับ 762 00:50:26,314 --> 00:50:27,399 ไว้จะลองดูนะ 763 00:50:27,482 --> 00:50:29,943 ถึงยังไงที่นี่ก็คือเทศกาล หมู่บ้านทอด็อกไม่ใช่เหรอครับ 764 00:50:30,026 --> 00:50:30,944 แน่นอนๆ 765 00:50:31,027 --> 00:50:31,945 โทษนะครับ 766 00:50:32,446 --> 00:50:34,573 รบกวนตัดช่วงที่พูดถึงทักษะร้องเพลงออก 767 00:50:34,656 --> 00:50:36,032 และหานักร้องคอรัสให้ทีนะครับ 768 00:50:36,116 --> 00:50:38,285 เราจะไปหานักร้องคอรัสให้จากไหนครับ 769 00:50:38,368 --> 00:50:40,370 แต่คุณไม่เคยบอกว่าเป็นการแสดงสดนะครับ 770 00:50:40,454 --> 00:50:42,748 คุณยุนรันจูเป็นหวัด สภาพเสียงคือร้องไม่ไหว 771 00:50:42,831 --> 00:50:44,207 ไอ้นี่อะไรเนี่ย 772 00:50:44,291 --> 00:50:46,835 ชื่อของท่านนายอำเภอผิดนะ 773 00:50:46,918 --> 00:50:48,628 เดี๋ยวเราจะซวยกันใหญ่ 774 00:50:48,712 --> 00:50:49,713 ขอปากกาหน่อย 775 00:50:49,796 --> 00:50:51,089 นี่ครับ ปากกาอยู่นี่ 776 00:50:51,173 --> 00:50:53,300 ใจเย็นๆ สิครับ 777 00:50:53,383 --> 00:50:54,384 เดี๋ยว… 778 00:50:55,886 --> 00:50:58,054 เฮ้อ ฉันจนปัญญาแล้ว 779 00:50:59,473 --> 00:51:00,474 ขอโทษนะคะ 780 00:51:01,349 --> 00:51:04,227 คุณคือผู้จัดการของพี่รันจูใช่ไหมคะ 781 00:51:05,854 --> 00:51:07,230 ใช่ครับ ถามทำไมครับ 782 00:51:08,648 --> 00:51:10,484 คุณหานักร้องคอรัสอยู่เหรอคะ 783 00:51:12,652 --> 00:51:13,653 ใช่ไหม 784 00:51:46,895 --> 00:51:49,064 คุณยุนรันจู เตรียมตัวได้แล้วครับ 785 00:51:50,273 --> 00:51:51,274 ค่ะ 786 00:52:18,176 --> 00:52:19,302 พี่ๆ 787 00:52:21,513 --> 00:52:23,014 - ทำไมหน้าแดงจังล่ะ - หือ 788 00:52:23,098 --> 00:52:24,099 ปัดแก้มมาใช่ไหม 789 00:52:25,433 --> 00:52:26,434 ก็ต้องใช่แหละ 790 00:52:26,518 --> 00:52:28,562 พี่ไม่ได้เมาใช่ไหมครับ 791 00:52:29,145 --> 00:52:30,981 ฉันไม่ได้เมา 792 00:52:31,064 --> 00:52:33,358 กินไปเท่าแมวดมเอง 793 00:52:34,693 --> 00:52:37,279 นี่ เหล้าทอด็อกนี่ปังนะ 794 00:52:37,362 --> 00:52:39,072 สมกับที่จัดเป็นเทศกาล 795 00:52:39,155 --> 00:52:40,949 พี่ครับ ฟังผมให้ดีนะ 796 00:52:41,032 --> 00:52:44,160 ตอนนี้ผมหานักร้องขั้นเทพที่เลียนเสียงพี่ได้แล้ว 797 00:52:44,744 --> 00:52:47,122 ผมฟังเธอร้องแล้ว เธอเสียงเหมือนพี่เด๊ะเลย 798 00:52:47,205 --> 00:52:49,833 เธอเป็นแฟนคลับของพี่ ก็เลยรู้จักเพลงของพี่ทุกเพลง 799 00:52:49,916 --> 00:52:52,377 ฉันมีแฟนคลับที่ไหนล่ะ 800 00:52:52,919 --> 00:52:54,379 มีสิ มีแล้วกัน นะครับ 801 00:52:55,046 --> 00:52:55,881 ก่อนอื่นนะ พี่ 802 00:52:56,590 --> 00:52:59,718 พอขึ้นเวทีแล้ว พี่ปิดไมค์ซะนะ 803 00:52:59,801 --> 00:53:02,012 แค่ขยับปากลิปซิงก์ให้ตรงตามที่เธอร้องก็พอ 804 00:53:02,095 --> 00:53:03,805 เธอจะร้องเพลงเอง เข้าใจนะครับ 805 00:53:04,681 --> 00:53:07,350 ทำอย่างกับจะมีใครฟังเพลงของฉันงั้นแหละ 806 00:53:08,101 --> 00:53:11,271 นับถือความพยายาม ขอบใจนะ 807 00:53:11,354 --> 00:53:12,564 พี่รันจู 808 00:53:12,647 --> 00:53:16,526 ครับ เป็นการแสดงที่สนุกและม่วนจอย ตามฉบับทอด็อกเลยครับ 809 00:53:16,610 --> 00:53:19,863 - เห็นด้วยใช่ไหมเอ่ย - พี่ ดื่มน้ำไหมครับ 810 00:53:19,946 --> 00:53:21,656 - ฉันไม่เมา - หายใจ 811 00:53:21,740 --> 00:53:23,408 ผมตาถึงใช่ไหมล่ะครับ 812 00:53:24,117 --> 00:53:25,827 แขกรับเชิญลำดับต่อไปนี้ 813 00:53:25,911 --> 00:53:28,538 ก็เพลิดเพลินกับการกินทอด็อกครับ 814 00:53:28,622 --> 00:53:32,083 เคล็ดลับเสียงร้อง อันไพเราะของเธอคนนี้คือทอด็อกนั่นเอง 815 00:53:32,167 --> 00:53:33,627 ผมบอกให้ตัดช่วงนั้นแล้วนะ 816 00:53:33,710 --> 00:53:37,172 เสน่ห์ที่ชวนลืมหายใจ ทักษะร้องเพลงที่เกินต้าน 817 00:53:37,714 --> 00:53:39,674 - ดีว่าเบอร์หนึ่งของเกาหลี - เดี๋ยวฉันมา 818 00:53:39,758 --> 00:53:41,801 - สู้ๆ - เชิญพบกับยุนรันจูครับ 819 00:53:41,885 --> 00:53:43,345 ขอเสียงปรบมือด้วยครับ 820 00:54:41,444 --> 00:54:46,157 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 821 00:54:46,241 --> 00:54:50,787 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 822 00:54:50,870 --> 00:54:55,917 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 823 00:54:56,001 --> 00:54:58,586 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 824 00:54:58,670 --> 00:55:00,588 ฉันเมาเต็มขั้นแหงๆ 825 00:55:00,672 --> 00:55:03,466 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 826 00:55:03,550 --> 00:55:05,301 หลอนแล้ว ฉัน 827 00:55:05,385 --> 00:55:10,432 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 828 00:55:10,515 --> 00:55:14,853 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 829 00:55:17,689 --> 00:55:22,610 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 830 00:55:22,694 --> 00:55:27,407 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 831 00:55:27,490 --> 00:55:32,412 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 832 00:55:32,495 --> 00:55:37,375 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 833 00:55:37,459 --> 00:55:42,172 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 834 00:55:42,255 --> 00:55:46,926 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 835 00:55:47,010 --> 00:55:51,514 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 836 00:55:51,598 --> 00:55:54,642 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 837 00:55:54,726 --> 00:55:57,312 - โอ้โฮ ยุนรันจูยังไม่ดับนี่นา - ยุนรันจู 838 00:55:58,021 --> 00:55:59,564 - ก็จริงนะ - ยุนรันจู 839 00:55:59,647 --> 00:56:02,567 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 840 00:56:06,404 --> 00:56:08,114 สักทีเถอะน่า 841 00:56:10,867 --> 00:56:12,911 พี่ ข้างหลัง 842 00:56:19,626 --> 00:56:21,836 ฉันก็จะย้ายไปโซลน่ะสิ 843 00:56:21,920 --> 00:56:24,005 ไปที่นั่นและเจอพี่รันจู 844 00:56:24,089 --> 00:56:25,173 เจอแล้วยังไง 845 00:56:25,673 --> 00:56:26,674 "เจอแล้วยังไง" เหรอ 846 00:56:30,053 --> 00:56:31,888 เจอแล้วก็… 847 00:56:38,937 --> 00:56:40,355 ถ้าเจอกัน ฉันจะ… 848 00:56:42,482 --> 00:56:43,900 ยืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้นเลย 849 00:56:45,944 --> 00:56:47,946 ฉันหายใจไม่ออกแน่ ว่าไหม 850 00:56:49,197 --> 00:56:53,118 พี่สาวคนนี้ออร่ากระจายดั่งแก้วดั่งแสงเลยนะ 851 00:56:53,785 --> 00:56:56,538 แต่ตอนนี้ ฉันจะตั้งสติให้มั่น 852 00:56:57,413 --> 00:56:58,706 แล้วก็ร้องเพลง 853 00:57:41,291 --> 00:57:45,920 คืนนั้นที่แม้แต่ดวงดาวก็หายลับ 854 00:57:48,882 --> 00:57:53,553 คำพูดที่ไม่มีใครฟัง 855 00:57:55,472 --> 00:58:00,643 และเวลาที่เหมือนจะหยุดเดิน 856 00:58:03,062 --> 00:58:08,443 แต่สิ่งเหล่านี้ลบความวาดหวังของฉันไม่ได้ 857 00:58:11,738 --> 00:58:16,075 ฉันรวบรวมคำปรารถนาสุดหัวใจของฉัน 858 00:58:18,912 --> 00:58:23,625 และส่งขึ้นไปบนฟ้า 859 00:58:26,002 --> 00:58:29,214 ฉันเชื่อว่าวันคืนที่มืดมิดนี้ 860 00:58:29,797 --> 00:58:32,759 จะจบลงในที่สุด 861 00:58:33,593 --> 00:58:39,015 เฉกเช่นดวงตะวันที่สาดส่องทุกเช้า 862 00:58:40,517 --> 00:58:47,065 ฉันจะไม่เศร้าอีกแล้ว 863 00:58:47,148 --> 00:58:51,819 ฉันเฝ้าฝันถึงวันนั้น 864 00:58:52,654 --> 00:58:55,657 ที่ได้จับมือเธอไว้ 865 00:58:56,658 --> 00:59:02,830 จากนี้ ฉันจะไม่ล้มอีกแล้ว 866 00:59:02,914 --> 00:59:07,669 ฉันเชื่อว่าเธอจะปรากฏตัว 867 00:59:07,752 --> 00:59:11,214 ราวกับปาฏิหาริย์ 868 00:59:11,965 --> 00:59:15,677 เหตุผลที่ฉันยังเข้มแข็งอยู่ได้ 869 00:59:15,760 --> 00:59:20,807 ต่อให้เจอบททดสอบอย่างพายุ 870 00:59:22,892 --> 00:59:26,688 และเหตุผลที่ฉันไม่ล้มลง 871 00:59:27,230 --> 00:59:34,070 แม้อยู่กลางสายฝนที่สาดซัด 872 00:59:34,821 --> 00:59:37,907 โอ้ ชีวิตของฉัน 873 00:59:38,616 --> 00:59:41,452 โอ้ ฝันของฉัน 874 00:59:41,536 --> 00:59:48,251 รักของฉัน 875 00:59:49,127 --> 00:59:55,133 ฉันจะไม่เศร้าอีกแล้ว… 876 00:59:55,216 --> 00:59:59,012 ว้าว ยุนรันจูสุดยอด ร้องดีกว่าสมัยก่อนอีก 877 01:00:01,180 --> 01:00:05,184 ที่ได้จับมือเธอไว้ 878 01:00:05,268 --> 01:00:10,607 จากนี้ ฉันจะไม่ล้มอีกแล้ว 879 01:00:11,441 --> 01:00:16,070 ฉันเชื่อว่าเธอจะปรากฏตัว 880 01:00:16,154 --> 01:00:20,408 ราวกับปาฏิหาริย์ 881 01:00:20,491 --> 01:00:25,204 หวังว่าสักวัน ไม่ใกล้ไม่ไกลนี้ 882 01:00:25,747 --> 01:00:29,000 เราจะได้มองฟ้าโปร่งๆ ยามค่ำคืน 883 01:00:29,792 --> 01:00:35,423 และยิ้มให้กับหมู่ดาว 884 01:00:35,506 --> 01:00:40,345 หวังว่าสักวัน ไม่ใกล้ไม่ไกลนี้ 885 01:00:40,970 --> 01:00:46,601 เราจะได้ฝันร่วมกันและเดินเคียงข้าง 886 01:00:46,684 --> 01:00:53,191 ไปด้วยกัน 887 01:00:57,487 --> 01:00:59,030 สักวัน… 888 01:01:28,226 --> 01:01:32,647 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 889 01:01:32,730 --> 01:01:37,318 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 890 01:01:37,402 --> 01:01:40,321 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 891 01:01:48,663 --> 01:01:52,959 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 892 01:01:53,584 --> 01:01:57,672 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 893 01:01:58,423 --> 01:02:03,219 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 894 01:02:03,302 --> 01:02:04,470 กีโฮ 895 01:02:05,471 --> 01:02:07,765 ฉันไม่รู้หรอกว่าต่อไปจะยังไง 896 01:02:12,103 --> 01:02:13,604 แต่ที่รู้แน่ๆ คือ 897 01:02:14,272 --> 01:02:16,399 ฉันจะไม่นึกเสียใจ 898 01:02:17,608 --> 01:02:20,528 กับช่วงเวลานี้ไปตลอดชีวิต 899 01:02:21,571 --> 01:02:25,950 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 900 01:02:30,455 --> 01:02:34,709 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 901 01:02:34,792 --> 01:02:39,630 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 902 01:02:39,714 --> 01:02:44,093 - ยุนรันจู - ยุนรันจู 903 01:02:58,107 --> 01:02:59,108 คุณชื่ออะไร 904 01:03:01,986 --> 01:03:03,404 มกฮาค่ะ 905 01:03:04,989 --> 01:03:06,783 ฉันชื่อซอมกฮาค่ะ 906 01:03:14,040 --> 01:03:15,041 อุ๊ย 907 01:03:17,668 --> 01:03:18,669 พี่ 908 01:03:21,464 --> 01:03:23,508 พี่รันจู… 909 01:03:33,559 --> 01:03:35,144 เวลา 15 ปีของฉัน 910 01:03:36,604 --> 01:03:39,357 ที่ดูเหมือนจะสูญเปล่า… 911 01:03:40,149 --> 01:03:41,317 พี่… 912 01:03:42,235 --> 01:03:44,195 ในที่สุดก็มีความหมายขึ้นมาแล้ว 913 01:03:54,997 --> 01:03:57,708 (แคสต์อะเวย์ ดีว่า) 914 01:03:57,792 --> 01:04:00,378 แต่ก่อนพี่คือคังอูฮัก ปัจจุบันพี่ก็คือคังอูฮัก 915 01:04:16,894 --> 01:04:19,188 ที่จองกีโฮกับฉันอายุเท่ากัน มันบังเอิญเหรอ 916 01:04:19,272 --> 01:04:20,857 ใช่ ก็บังเอิญน่ะสิ 917 01:04:21,774 --> 01:04:23,943 ที่ฉันเจอซอมกฮาก็บังเอิญเหรอ 918 01:04:24,026 --> 01:04:25,278 นั่นก็บังเอิญ 919 01:04:29,282 --> 01:04:30,366 ถ้างั้น แล้วนี่ล่ะ 920 01:04:30,825 --> 01:04:31,826 อะไรเหรอ 921 01:04:32,535 --> 01:04:34,495 ฉันเจอนี่บนโต๊ะเขียนหนังสือของจองกีโฮ 922 01:04:35,413 --> 01:04:37,331 "ถ้าเราขออะไรอย่างสุดหัวใจ 923 01:04:37,415 --> 01:04:39,292 สักวันมันจะเป็นจริง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง 924 01:04:39,375 --> 01:04:41,210 ในแบบที่คาดไม่ถึงที่สุด" 925 01:04:43,421 --> 01:04:45,172 แม่ของจองกีโฮเคยพูดไว้ 926 01:04:47,925 --> 01:04:49,010 แต่คำพูดนี้ 927 01:04:49,802 --> 01:04:51,512 แม่ของเราชอบพูดตลอดเลยนะ 928 01:04:55,016 --> 01:04:56,517 นี่ก็บังเอิญเหรอ 929 01:04:58,561 --> 01:04:59,770 หรือเป็นโชคชะตา 930 01:05:05,401 --> 01:05:06,569 พี่ไม่ใช่จองกีโฮ 931 01:05:11,741 --> 01:05:13,367 ฉันคงหัวขบถอย่างที่แกว่าสินะ 932 01:05:14,493 --> 01:05:16,162 จนถึงเมื่อกี้ ฉันยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง 933 01:05:16,829 --> 01:05:18,873 แต่พอได้ฟังที่แกตอบ ฉันก็แน่ใจแล้ว 934 01:05:19,749 --> 01:05:20,750 ว่าฉันคือจองกีโฮ 935 01:05:21,250 --> 01:05:22,251 พี่ 936 01:05:22,335 --> 01:05:23,836 เด็กเนรคุณที่ส่งซอมกฮา 937 01:05:23,920 --> 01:05:25,963 ไปเกาะร้างนั่นและแจ้งจับพ่อตัวเอง 938 01:05:26,047 --> 01:05:27,048 คือฉันสินะ 939 01:05:28,215 --> 01:05:29,717 ไม่ใช่ ผมบอกว่าไม่ใช่ไง 940 01:05:29,800 --> 01:05:31,969 หลังจากที่เจอซอมกฮา 941 01:05:32,053 --> 01:05:33,679 จองกีโฮจะทำอะไรเป็นอย่างแรก 942 01:05:38,434 --> 01:05:39,852 นั่นคือสิ่งที่ฉันจะทำต่อจากนี้ 943 01:05:40,770 --> 01:05:44,023 ไหนว่ายุ่งไง ไหนว่าไม่มีเวลา 944 01:05:44,106 --> 01:05:45,775 จู่ๆ ก็ว่างน่ะ 945 01:05:45,858 --> 01:05:47,735 - จู่ๆ เหรอ - ใช่ จู่ๆ 946 01:06:38,452 --> 01:06:41,831 มีอย่างหนึ่งที่หนูอยากถามพี่มาตลอดค่ะ 947 01:06:41,914 --> 01:06:42,915 อะไรเหรอ 948 01:06:42,999 --> 01:06:44,583 ก็เพลงมันปังน่ะค่ะ 949 01:06:44,667 --> 01:06:47,086 ฉันเป็น 950 01:06:47,169 --> 01:06:51,424 จากนี้เรียกฉันว่ารุ่นพี่นะ 951 01:06:51,507 --> 01:06:53,968 ฉันจะออกแรงทำเท่าที่ทำได้ 952 01:06:54,051 --> 01:06:56,429 และช่วยให้พี่เขาขายอัลบั้ม รวม 20 ล้านแผ่นให้ได้ 953 01:06:56,512 --> 01:06:58,514 ได้วันออดิชั่นของเธอแล้วนะ 954 01:06:58,597 --> 01:07:00,224 ไหนว่าเธออายุ 31 ไง 955 01:07:00,307 --> 01:07:02,226 มันฟังไม่ขึ้นเลยนะ 956 01:07:02,309 --> 01:07:03,894 เธอไม่อยากตามหากีโฮเหรอ 957 01:07:04,437 --> 01:07:05,521 เธอก็ร้องเพลงไป 958 01:07:07,940 --> 01:07:09,650 คำบรรยายโดย จุฑาทิพ แวงสูงเนิน