1
00:00:37,704 --> 00:00:39,956
(ไก่ทอดคลุกซอส)

2
00:00:41,041 --> 00:00:42,125
ลูกสาวของลุงเหรอ

3
00:00:42,709 --> 00:00:44,669
ทำไมถึงเรียกไก่ทอดคลุกซอสว่าลูก

4
00:00:45,253 --> 00:00:46,254
ผมก็แค่

5
00:00:46,963 --> 00:00:48,006
ผูกพันกับมันมากมั้ง

6
00:00:49,257 --> 00:00:50,842
ผมผูกพันกับไก่ทอดคลุกซอสมาก แต่…

7
00:00:51,968 --> 00:00:55,305
เมื่อกี้คุณบอกว่าไก่ทอดคลุกซอสที่ผมผูกพันมากชิ้นนี้

8
00:00:57,223 --> 00:00:58,058
ไม่ใช่ลูกผมใช่ไหม

9
00:00:59,017 --> 00:01:00,477
คุณรู้ได้ยังไง

10
00:01:00,560 --> 00:01:02,604
เธอคือบล็อกเกอร์ที่ผมเล่าให้ฟังเมื่อกี้ครับ

11
00:01:02,687 --> 00:01:05,273
สุดยอดคอลัมนิสต์อาหารของเกาหลี ฮงชา

12
00:01:08,485 --> 00:01:09,360
พุงย้วยหายไปไหน

13
00:01:11,029 --> 00:01:12,322
อย่าบอกนะว่ามีกล้ามท้อง

14
00:01:13,364 --> 00:01:14,657
หน้าไม่อาย

15
00:01:16,034 --> 00:01:17,577
- มาจับทำไม - หน้าไม่อายเหรอ

16
00:01:18,536 --> 00:01:20,538
นี่คือมือที่ลูบพุงให้ตอนนายปวดท้องนะ

17
00:01:20,622 --> 00:01:22,415
เดี๋ยว พูดเรื่องอะไรกันน่าขนลุก

18
00:01:22,499 --> 00:01:23,333
สองคนเป็นอะไรกัน

19
00:01:23,416 --> 00:01:25,835
แฟนเก่าของผมที่เลิกกันไปเมื่อสามปีก่อนครับ

20
00:01:27,170 --> 00:01:28,713
มองยังไงก็ไม่เหมาะกันเลย

21
00:01:28,797 --> 00:01:31,007
ถึงจะปากห้อยก็หัดพูดจาให้มันถูกๆ หน่อย

22
00:01:31,091 --> 00:01:32,550
ไม่ใช่สามปีก่อน สองปีต่างหาก

23
00:01:32,634 --> 00:01:33,927
เอาเรื่องปากมาพูดทำไม

24
00:01:34,010 --> 00:01:35,345
อีกอย่าง ช่วงเวลาหนึ่งปีเป็น…

25
00:01:36,554 --> 00:01:38,515
เวลาที่เธอยอมรับไม่ได้ว่าเราเลิกกันต่างหาก

26
00:01:38,598 --> 00:01:40,391
การเลิกราไม่ใช่เรื่องที่ตัดสินใจคนเดียวนี่

27
00:01:40,475 --> 00:01:42,102
คนหนึ่งหมดใจก็ถือว่าเลิกราแล้ว

28
00:01:42,185 --> 00:01:44,395
- คนเห็นแก่ตัว - ผมไม่รู้หรอกว่านี่มันเรื่องบ้าอะไร

29
00:01:44,479 --> 00:01:45,522
แต่ผมเข้าใจแล้ว

30
00:01:45,605 --> 00:01:48,316
คุณหมายความว่าคุณบอกความแตกต่างได้ใช่ไหม

31
00:01:48,399 --> 00:01:50,026
เธอเชี่ยวชาญไก่ทอดคลุกซอสแพคจอง

32
00:01:51,277 --> 00:01:52,278
คงบอกว่าแยกได้แน่ครับ

33
00:01:53,863 --> 00:01:55,281
นายยังแวะมาดูบล็อกของฉันสินะ

34
00:01:55,949 --> 00:01:57,534
- ยังมีเยื่อใยเหรอ - เปล่า

35
00:01:57,617 --> 00:01:59,786
ฉันไม่มีเยื่อใยถึงนับถือเธอในฐานะบล็อกเกอร์ได้

36
00:01:59,869 --> 00:02:00,787
- ก็คือ… - ไอ้คนเลว

37
00:02:00,870 --> 00:02:02,163
ไอ้สารเลว เขาเลวจริงๆ…

38
00:02:02,247 --> 00:02:03,248
เธอด่าฉันทำไม

39
00:02:03,832 --> 00:02:05,416
- เธอสินะที่ยังตัดใจไม่ได้ - ใช่

40
00:02:06,167 --> 00:02:08,503
เพราะนายเป็นคนที่ หน้าตาเพอร์เฟกต์ที่สุดในโลกนี้ไง

41
00:02:12,590 --> 00:02:14,634
นิ้วที่เหมือนลำไส้ใหญ่แน่นด้วยไขมัน

42
00:02:17,679 --> 00:02:19,931
ริมฝีปากสีแดงแก่เหมือนกึ๋นเป็ด

43
00:02:22,851 --> 00:02:24,227
พุงที่ย้วยลงมาทับเข็มขัดจนมิด

44
00:02:24,310 --> 00:02:26,771
เหมือนแฮมเบอร์เกอร์ ขนาดใหญ่พิเศษของนายไร้ที่ติ

45
00:02:28,898 --> 00:02:30,483
แต่ทำไมนายถึงได้ผอมแห้งลงแบบนี้

46
00:02:31,151 --> 00:02:32,277
นี่มันไม่ใช่นาย

47
00:02:32,360 --> 00:02:33,695
- พอได้แล้ว - ไม่ใช่นาย

48
00:02:33,778 --> 00:02:36,114
ไม่ใช่นาย ไม่ใช่ ไม่ใช่นาย

49
00:02:36,197 --> 00:02:38,283
ตั้งสติได้แล้ว พอสักที ทำไมถึงเป็นแบบนี้

50
00:02:38,366 --> 00:02:40,076
จริงๆ ตอนนั้นก็ดีใช่ไหม

51
00:02:45,248 --> 00:02:47,167
อย่าครับ อย่าไปนึกถึงมัน

52
00:02:48,543 --> 00:02:50,003
ออกมานะ ออกมา

53
00:02:53,381 --> 00:02:54,549
อย่าเข้าไปในนั้น

54
00:02:57,468 --> 00:02:59,345
ขอบะหมี่เย็นหนึ่งที่ครับ

55
00:02:59,429 --> 00:03:00,305
ค่ะ

56
00:03:01,848 --> 00:03:03,725
คุณลูกค้า ขอโทษนะคะ

57
00:03:03,808 --> 00:03:06,102
ที่นั่งในร้านไม่พอ ให้คนอื่นนั่งด้วยได้ไหมคะ

58
00:03:06,186 --> 00:03:08,229
ฉันจะแถมเกี๊ยวให้คนละชิ้นนะคะ

59
00:03:08,313 --> 00:03:10,607
- ได้อยู่แล้วครับ ไม่เป็นไรครับ - ขอบคุณค่ะ

60
00:03:10,690 --> 00:03:12,358
คนที่มาคนเดียว เชิญนั่งโต๊ะนี้ค่ะ

61
00:03:14,027 --> 00:03:14,903
ขอบคุณค่ะ

62
00:03:15,403 --> 00:03:16,446
รับอะไรดีคะ

63
00:03:16,529 --> 00:03:18,615
- บะหมี่เย็นชามนึงค่ะ - ได้ค่ะ

64
00:03:23,536 --> 00:03:26,831
- ขอบคุณค่ะ - อ๋อ ไม่เป็นไรครับ

65
00:03:38,384 --> 00:03:40,136
คุณชอบบะหมี่เย็นเปียงยางสินะคะ

66
00:03:40,220 --> 00:03:41,221
ครับ

67
00:03:44,015 --> 00:03:46,643
บะหมี่เย็นเปียงยางร้านนี้ต่างออกไปนะครับ

68
00:03:48,019 --> 00:03:48,853
ยังไงคะ

69
00:03:48,937 --> 00:03:50,730
ปกติเส้นจะทำมาจากแป้งบัควีทกับแป้งสาลี

70
00:03:50,813 --> 00:03:53,233
แต่ร้านนี้ใช้แป้งบัควีทผสมแป้งมันเทศครับ

71
00:03:55,026 --> 00:03:56,736
- รู้ดีเชียวนะคะ - ครับ

72
00:03:57,612 --> 00:03:59,405
ทายดูไหมคะว่าสัดส่วนเท่าไร

73
00:03:59,489 --> 00:04:00,990
- ฮะ - เดิมพันกันดีไหมคะ

74
00:04:01,699 --> 00:04:03,201
คนแพ้เลี้ยงหมูต้มครึ่งจาน

75
00:04:05,161 --> 00:04:05,995
ดีครับ

76
00:04:10,708 --> 00:04:12,835
ดูจากความเหนียวนุ่มที่ใช้ริมฝีปากตัดไม่ขาดแล้ว

77
00:04:14,254 --> 00:04:17,298
หกต่อสี่ครับ บัควีท 60 แป้งมันเทศ 40

78
00:04:17,382 --> 00:04:20,176
ฉันว่าเจ็ดต่อสามค่ะ บัควีท 70

79
00:04:21,511 --> 00:04:22,345
เจ็ดต่อสาม

80
00:04:23,972 --> 00:04:24,973
คุณครับ

81
00:04:25,056 --> 00:04:27,725
บัควีท 70 เปอร์เซ็นต์ แป้งมันเทศ 30 เปอร์เซ็นต์ค่ะ

82
00:04:29,435 --> 00:04:31,145
อ๋อ ขอบคุณครับ

83
00:04:31,229 --> 00:04:33,273
ขอหมูต้มครึ่งจานหน่อยได้ไหมครับ

84
00:04:33,356 --> 00:04:34,524
- ค่ะ - ขอบคุณครับ

85
00:04:36,526 --> 00:04:37,443
ผมแพ้ซะแล้ว

86
00:04:38,278 --> 00:04:39,862
ฉันจะเลี้ยงหมูต้มเองค่ะ

87
00:04:40,405 --> 00:04:41,948
ความจริง ฉันรู้อยู่แล้วค่ะ

88
00:04:42,573 --> 00:04:43,574
เหรอครับ

89
00:04:46,244 --> 00:04:49,080
มันเหนียวนุ่มกว่านั้นนี่นา

90
00:04:53,167 --> 00:04:54,585
(คอลัมนิสต์อาหาร - ฮงชา)

91
00:04:54,669 --> 00:04:55,586
ฮงชาเหรอ

92
00:04:56,337 --> 00:04:58,172
- ฮงชาคนนั้นน่ะเหรอ - รู้จักฉันเหรอคะ

93
00:04:58,256 --> 00:05:01,342
ผมเป็นแฟนคลับคุณครับ สุดยอดเลย คุณฮงชา

94
00:05:02,969 --> 00:05:04,137
ตะลึงไปเลย สุดยอด

95
00:05:04,220 --> 00:05:06,723
นายเคยเป็นผู้ชาย ที่เหมือนน้ำซุปบะหมี่เย็นเปียงยาง

96
00:05:06,806 --> 00:05:10,059
ใสแต่อบอวลไปด้วยกลิ่นเนื้อ

97
00:05:10,143 --> 00:05:12,687
นายใช้สีสันอันบริสุทธิ์มาทำให้ตาฉันบอด

98
00:05:12,770 --> 00:05:14,897
ใช้กลิ่นที่ยั่วยวนมาติดตรึงจมูกของฉัน

99
00:05:14,981 --> 00:05:17,150
ใช่ กลิ่นเนื้อ

100
00:05:17,817 --> 00:05:19,152
ดีหมดครับ ทีนี้

101
00:05:19,235 --> 00:05:20,445
แต่มันก็แสนสั้น

102
00:05:24,032 --> 00:05:24,866
อย่าไปครับ

103
00:05:25,950 --> 00:05:27,035
อย่าไปนึกถึงมัน

104
00:05:28,244 --> 00:05:29,787
ลืมตาขึ้นมาสิ

105
00:05:29,871 --> 00:05:31,748
- คุณแพคจุง - หือ

106
00:05:31,831 --> 00:05:34,250
- นี่มันมินต์ช็อกโกแลตนี่ - อ๋อ

107
00:05:36,085 --> 00:05:37,587
- ทำไม - ไม่มีอะไร

108
00:06:05,948 --> 00:06:07,408
- หมูเปรี้ยวหวานครับ - ครับ

109
00:06:08,242 --> 00:06:09,160
ทานให้อร่อยนะครับ

110
00:06:16,376 --> 00:06:18,044
ขอโทษนะ ฉันเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน

111
00:06:18,127 --> 00:06:19,879
หมูเปรี้ยวหวานเป็นหมูทอด

112
00:06:19,962 --> 00:06:22,548
ที่ราดกินด้วยซอส ที่ทำมาจากน้ำแป้งมัน น้ำส้มสายชู

113
00:06:22,632 --> 00:06:24,217
น้ำตาล ซีอิ๊วและอื่นๆ

114
00:06:26,010 --> 00:06:26,844
ใช่

115
00:06:26,928 --> 00:06:28,346
ถ้าไม่ราดซอส

116
00:06:28,429 --> 00:06:30,139
มันจะไม่ใช่หมูเปรี้ยวหวานแต่เป็นหมูทอด

117
00:06:31,474 --> 00:06:32,558
รู้แล้ว

118
00:06:32,642 --> 00:06:34,644
- เราสั่งหมูเปรี้ยวหวานนี่ - ก็บอกว่ารู้แล้ว

119
00:06:35,520 --> 00:06:36,687
ราดซอสกินก็ได้ไง

120
00:06:41,651 --> 00:06:43,778
คุณฮงชาๆ

121
00:06:45,113 --> 00:06:45,947
ปล่อยฉัน

122
00:06:47,407 --> 00:06:48,449
ต้องโมโหขนาดนี้เหรอ

123
00:06:50,743 --> 00:06:52,203
ฉันไม่ได้โมโห

124
00:06:53,371 --> 00:06:54,497
ฉันกลัวต่างหาก

125
00:06:54,580 --> 00:06:56,416
หน้าสับปะรดมันน่ากลัวตรงไหน

126
00:06:56,499 --> 00:06:57,417
บนพิซซ่านะ

127
00:06:58,918 --> 00:07:00,294
ใส่สับปะรดบนพิซซ่าเนี่ยนะ

128
00:07:02,213 --> 00:07:03,756
คุณตั้งใจทำแบบนี้ใช่ไหม

129
00:07:03,840 --> 00:07:06,717
พูดเหมือนผมจงใจรังแกคุณฮงชาอย่างนั้นแหละ

130
00:07:06,801 --> 00:07:09,011
ถ้างั้นทำไมคุณถึงสั่งไว้ก่อนฉันมาถึง

131
00:07:10,138 --> 00:07:11,222
คุณไม่เคยทำแบบนั้นนี่

132
00:07:12,432 --> 00:07:15,560
ช่างเถอะ ไม่ต้องพูดถึงมันแล้ว น่าขนลุก

133
00:07:15,643 --> 00:07:16,853
"น่าขนลุก" เหรอ

134
00:07:19,230 --> 00:07:21,607
นายปล่อยให้ฉันเดินจากไปแบบนั้น

135
00:07:23,443 --> 00:07:24,360
คนใจร้าย

136
00:07:25,027 --> 00:07:27,363
มากินบะหมี่เย็นเปียงยางคนเดียว แสร้งทำเป็นนักชิม

137
00:07:27,447 --> 00:07:28,281
สร้างภาพให้ตัวเอง

138
00:07:28,364 --> 00:07:29,449
แต่กลับกินมินต์ช็อก

139
00:07:29,532 --> 00:07:32,285
หมูเปรี้ยวหวานไม่ราดซอส พิซซ่าหน้าผลไม้สุก นายหลอกลวงฉัน

140
00:07:32,368 --> 00:07:34,704
เธออยู่ในกะลาเกินไป ไม่ยอมรับความหลากหลาย

141
00:07:34,787 --> 00:07:36,914
ถ้าการทำเรื่องผิด ทำให้ผู้คนสับสน

142
00:07:36,998 --> 00:07:38,749
สร้างความขัดแย้งคือความหลากหลาย

143
00:07:38,833 --> 00:07:40,877
- ฉันก็จะทำลายมันซะ - มินต์ช็อกน่ะ

144
00:07:41,919 --> 00:07:44,505
เป็นอาหารยอดนิยมไปแล้ว เธอทำลายมันไม่ได้เด็ดขาด

145
00:07:46,716 --> 00:07:48,551
เพราะแบบนี้ฉันถึงยิ่งลืมนายไม่ได้

146
00:07:50,052 --> 00:07:51,429
เพราะฉันสะอิดสะเอียนจุดยืนนี้

147
00:07:51,512 --> 00:07:52,472
ไอ้คนน่าสะอิดสะเอียน

148
00:07:53,973 --> 00:07:54,807
ทีนี้ได้โปรด

149
00:07:56,184 --> 00:07:57,602
บอกผมสักทีเถอะครับ

150
00:07:57,685 --> 00:07:59,520
จะให้ฉันบอกอะไรนักหนาคะ

151
00:07:59,604 --> 00:08:01,105
คุณบอกว่าไก่นี่ไม่ใช่ลูกสาวผมไง

152
00:08:01,606 --> 00:08:03,191
จริงด้วย ใช่ค่ะ

153
00:08:03,274 --> 00:08:05,067
ถ้างั้นคุณจะหาไก่ทอดคลุกซอส

154
00:08:05,151 --> 00:08:06,360
ชิ้นที่แตกต่างให้ผมได้ไหม

155
00:08:06,444 --> 00:08:07,737
ก็ได้แหละค่ะ

156
00:08:08,613 --> 00:08:10,573
แต่พอมาคิดๆ ดูแล้ว ฉันไม่อยากยุ่งด้วย

157
00:08:10,656 --> 00:08:12,450
- ฮะ - ฉันไม่อยากยุ่งกับคนที่เรียก

158
00:08:12,533 --> 00:08:13,868
ไก่ทอดคลุกซอสว่าลูกสาวค่ะ

159
00:08:15,870 --> 00:08:18,539
ยังไม่รู้อีกหรือไงว่าใครกันแน่ที่แปลก

160
00:08:30,343 --> 00:08:31,511
ฉันยังคงอยู่ทีมมินต์ช็อก

161
00:08:32,136 --> 00:08:33,179
จิ้มซอสหมูเปรี้ยวหวาน

162
00:08:33,262 --> 00:08:35,306
- ก็บอกแล้วไงว่ามันจะเป็นแค่หมูทอด - ใช่

163
00:08:35,848 --> 00:08:37,016
ยิ่งไปกว่านั้น ฉันยัง…

164
00:08:38,601 --> 00:08:40,269
กินพิซซ่าหน้าสับปะรด

165
00:08:40,937 --> 00:08:42,522
แต่วิกฤติที่ฉันเผชิญอยู่ตอนนี้

166
00:08:42,605 --> 00:08:44,065
ไม่ใช่แค่เรื่องรสนิยมการกิน

167
00:08:45,107 --> 00:08:47,026
มันเป็นเรื่องมนุษยชาติและศักดิ์ศรีของมนุษย์

168
00:08:47,860 --> 00:08:48,945
ฉันอธิบายทุกอย่างไม่ได้

169
00:08:50,112 --> 00:08:52,281
แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเธอ ได้โปรด

170
00:08:54,700 --> 00:08:55,535
ช่วยฉันด้วย

171
00:09:02,333 --> 00:09:04,752
เรื่องราวความรักของพวกคุณ ที่ผมไม่ได้อยากรู้สักกระติ๊ด

172
00:09:05,545 --> 00:09:09,006
ผมต้องทนฟังมันอย่างใกล้ชิดตั้งนานสองนาน

173
00:09:10,007 --> 00:09:10,841
ได้โปรด

174
00:09:12,385 --> 00:09:14,345
ช่วยผมด้วยครับ

175
00:09:31,320 --> 00:09:32,238
ชิ้นนี้เหรอครับ

176
00:09:33,698 --> 00:09:37,618
มันต่างจากไก่ทอดคลุกซอสชิ้นอื่น ที่มีสีเหลืองแดงอ่อนจากการปั่นถั่วลิสงใส่ลงไป

177
00:09:37,702 --> 00:09:38,578
ยังไงดีล่ะ

178
00:09:39,453 --> 00:09:41,038
มันดูซีดยังไงก็ไม่รู้

179
00:09:42,999 --> 00:09:46,544
เธอคงหนาวแน่ๆ มินอาเป็นเด็กที่ขี้หนาวมากครับ

180
00:09:47,044 --> 00:09:47,878
แน่ใจนะ

181
00:09:48,588 --> 00:09:49,630
ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร

182
00:09:49,714 --> 00:09:52,091
เปล่า มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากน่ะ

183
00:09:52,717 --> 00:09:53,676
ไม่ได้เคลือบแคลงนะ

184
00:10:01,934 --> 00:10:02,935
ดี

185
00:10:03,436 --> 00:10:06,147
จริงๆ แค่นี้ก็ชัวร์แล้ว แต่ฉันจะเช็กกลิ่นให้ด้วยแล้วกัน

186
00:10:07,148 --> 00:10:08,274
- ขอบใจนะ - ขอบคุณครับ

187
00:10:10,943 --> 00:10:11,861
- เฮ้ย - ระวังๆ

188
00:10:13,362 --> 00:10:16,449
ไก่ทอดคลุกซอสแพคจอง จะคลุ้งกลิ่นน้ำมันงาขี้ม้อนอ่อนๆ

189
00:10:16,532 --> 00:10:17,742
แต่นี่ไม่ใช่

190
00:10:23,748 --> 00:10:25,625
- นายเป็นคนทำเหรอ - ฮะ

191
00:10:26,417 --> 00:10:28,669
ทำไมฉันถึงได้กลิ่นมินต์ช็อกจากไก่ทอดคลุกซอสนะ

192
00:10:29,629 --> 00:10:30,463
- มินต์ช็อก - หา

193
00:10:30,546 --> 00:10:32,840
- ทำไมๆ - ใส่มาๆ

194
00:10:33,466 --> 00:10:34,884
- คุณมินอา - ระวังด้วย ระวัง

195
00:10:35,968 --> 00:10:38,262
- ทำไม พนักงานโก - ใช่ครับ คุณมินอาก็…

196
00:10:38,888 --> 00:10:40,348
- ทีมมินต์ช็อกเหมือนกัน - หา

197
00:10:40,890 --> 00:10:42,642
มินอา ลูกพ่อ

198
00:10:43,559 --> 00:10:45,436
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับอาจารย์

199
00:10:45,519 --> 00:10:46,979
ผมต้องตอบแทนบุญคุณนี้ยังไงครับ

200
00:10:48,731 --> 00:10:50,107
ฉันหวังว่าคุณจะคืนสติได้ก็แล้วกัน

201
00:10:50,191 --> 00:10:51,651
ครับ ผมจะเรียกสติตัวเองครับ

202
00:10:51,734 --> 00:10:53,486
ขอบใจนะ ขอบใจ

203
00:10:58,741 --> 00:10:59,575
นายยัง…

204
00:11:00,534 --> 00:11:01,661
ทำเพลงอยู่หรือเปล่า

205
00:11:02,495 --> 00:11:03,329
อือ

206
00:11:04,330 --> 00:11:06,040
ฉันอัปโหลดลงยูทูบทีละเพลงสองเพลง

207
00:11:06,123 --> 00:11:07,291
ค่อยยังชั่ว

208
00:11:07,375 --> 00:11:08,209
ฮะ

209
00:11:09,043 --> 00:11:10,795
ไม่มีอะไร ไปนะ

210
00:11:14,048 --> 00:11:15,758
มีคนติดต่อให้ฉันไปออกรายการรักสลับขั้ว

211
00:11:16,550 --> 00:11:18,135
ถ้าอยากไปออกด้วยกันก็บอกล่ะ

212
00:11:22,014 --> 00:11:22,890
อย่าเลย

213
00:11:36,821 --> 00:11:37,905
น่าตกใจใช่ไหม

214
00:11:40,616 --> 00:11:42,576
แม่ของมินอาเสียไปหลังคลอดมินอา

215
00:11:42,660 --> 00:11:43,619
ฉันอุ้มชูเลี้ยงดูเธอมา

216
00:11:44,662 --> 00:11:46,789
มินอาคือทุกอย่างของฉัน แต่ว่าฉัน

217
00:11:47,540 --> 00:11:48,624
กลับแยกลูกไม่ออก

218
00:11:48,708 --> 00:11:52,211
ฉันขอให้คนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอครั้งแรก ตามหาลูกสาวของฉันจากไก่พวกนี้

219
00:11:52,294 --> 00:11:55,381
แถมฉันยังไม่มีทางเลือก นอกจากต้องเชื่อคำพูดนั้นด้วย

220
00:11:56,590 --> 00:11:57,925
ผมรักคุณมินอาครับ

221
00:11:58,801 --> 00:12:00,803
ขอโทษครับ แต่เหตุผลที่ผมสารภาพเรื่องนี้ก็คือ

222
00:12:02,346 --> 00:12:04,557
ผมอยากบอกให้รู้ว่าหัวหน้าไม่ได้ตัวคนเดียวครับ

223
00:12:04,640 --> 00:12:06,267
ฉันอยากบอกว่าฉันอยากตัวคนเดียว

224
00:12:06,892 --> 00:12:08,102
ผมจะอยู่กับคุณจนถึงที่สุดครับ

225
00:12:08,686 --> 00:12:10,062
- ให้ตายเถอะ - เชื่อผมนะครับ

226
00:12:11,355 --> 00:12:13,065
- ผมมั่นใจว่านั่นคือคุณมินอาครับ - ก็ได้ๆ

227
00:12:13,149 --> 00:12:15,276
- นายกลับบ้านไปก่อนเถอะ - ไม่ครับ

228
00:12:15,359 --> 00:12:16,193
ทำไมผมต้องไปด้วย

229
00:12:16,277 --> 00:12:18,279
มันดึกแล้ว แถมเป็นวันเสาร์ด้วย

230
00:12:18,362 --> 00:12:20,364
- กฎหมายแรงงานไง - ผมไม่ได้ทำงานอยู่ครับ

231
00:12:21,157 --> 00:12:22,575
- ผมบอกแล้วไงครับ - ฮะ

232
00:12:22,658 --> 00:12:24,535
เรามีแค่กันและกันนะครับ คุณพ่อ

233
00:12:25,661 --> 00:12:27,288
- คุณพ่อเหรอ - พ่อของเครื่องจักร

234
00:12:27,371 --> 00:12:28,372
พ่อของเครื่อง…

235
00:12:30,249 --> 00:12:31,083
จริงด้วย

236
00:12:32,626 --> 00:12:34,170
นั่นงานของฉันนี่นา

237
00:12:35,838 --> 00:12:39,675
ใช่ เราต้องสร้างเครื่องจักร ที่จะเก็บรักษามินอาเอาไว้ให้สมบูรณ์แบบก่อน

238
00:12:39,759 --> 00:12:40,676
จริงด้วยครับ

239
00:12:40,760 --> 00:12:43,971
เครื่องจักรที่มีอุณหภูมิ กับความชื้นที่เหมาะสมและปลอดภัยด้วย

240
00:12:44,054 --> 00:12:45,306
ฉันจะส่งข้อความไปให้

241
00:12:45,389 --> 00:12:46,474
นายไปที่ห้องอะไหล่

242
00:12:46,557 --> 00:12:48,225
เอาอุปกรณ์กับอะไหล่ที่จำเป็นมาได้ไหม

243
00:12:48,309 --> 00:12:49,268
ครับ

244
00:12:52,897 --> 00:12:54,106
ทำไม

245
00:12:54,732 --> 00:12:56,692
- นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ผมทำงานที่นี่ - อะไร

246
00:12:56,776 --> 00:12:59,278
ที่หัวหน้าคิดจะสร้างเครื่องจักรที่มีประโยชน์ครับ

247
00:12:59,361 --> 00:13:01,655
หยุดพูดเรื่องเปล่าประโยชน์แล้วรีบไปซะที

248
00:13:01,739 --> 00:13:02,573
ครับ

249
00:13:41,195 --> 00:13:42,029
เจอแล้ว

250
00:13:42,571 --> 00:13:44,114
(สารพัดเครื่องจักร)

251
00:13:49,829 --> 00:13:52,581
(ไก่ทอดคลุกซอสแพคจอง)

252
00:14:08,430 --> 00:14:09,265
ใช่ไหม

253
00:14:10,099 --> 00:14:10,933
นายก็รู้สึกเหรอ

254
00:14:11,642 --> 00:14:14,061
ฉันก็เหมือนกัน เหมือนวันที่ฝนตก

255
00:14:14,895 --> 00:14:16,605
คราวนี้

256
00:14:17,189 --> 00:14:19,608
โอกาสที่แท้จริงมาถึงแล้วสินะ

257
00:14:21,235 --> 00:14:22,987
(สารพัดเครื่องจักร)

258
00:14:33,539 --> 00:14:34,832
สรุปก็คือ

259
00:14:35,666 --> 00:14:37,459
คุณมินอาเข้าไปในเครื่องนั้น

260
00:14:37,543 --> 00:14:39,545
แล้วตะโกนว่า "ไก่ทอดคลุกซอส"

261
00:14:40,379 --> 00:14:42,047
เลยกลายร่างเป็นไก่ทอดคลุกซอส

262
00:14:42,131 --> 00:14:43,340
ใช่

263
00:14:43,924 --> 00:14:45,175
ถ้างั้น

264
00:14:45,259 --> 00:14:47,553
เราก็เอาไก่ทอดคลุกซอสใส่ไปในเครื่องอีกครั้ง

265
00:14:47,636 --> 00:14:49,471
แล้วตะโกนว่า "ชเวมินอา"

266
00:14:49,555 --> 00:14:51,682
ก็น่าจะกลับมาเป็นคุณมินอาไม่ใช่เหรอครับ

267
00:14:51,765 --> 00:14:52,975
ใครจะตะโกน "ชเวมินอา"

268
00:14:53,559 --> 00:14:56,270
อีกอย่าง ถ้าไก่ไหม้หรือกลายไปเป็น หัวไชเท้าเครื่องเคียงล่ะ

269
00:14:58,814 --> 00:15:01,150
ยังไงก็เถอะ ตราบใดที่เราไม่รู้เกี่ยวกับเครื่องนั่น

270
00:15:01,775 --> 00:15:03,110
เราจะทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้

271
00:15:03,193 --> 00:15:05,070
ผมก็แค่ลองพูดไปเพราะอัดอั้นน่ะครับ

272
00:15:05,946 --> 00:15:08,574
ฉันเคยคิดว่ามันอาจเป็นไทม์แมชชีนด้วยนะ

273
00:15:08,657 --> 00:15:11,702
คนที่เข้าไปในอาคาร จะหายไปอย่างไร้ร่องรอยได้ยังไง

274
00:15:14,955 --> 00:15:16,081
ถ้างั้นตอนนี้คุณมินอา

275
00:15:16,749 --> 00:15:18,292
อาจจะกำลังต่อสู้อยู่ที่ไหนสักแห่ง

276
00:15:18,375 --> 00:15:20,002
เพื่อที่จะกลับมาที่นี่ก็ได้ครับ

277
00:15:20,085 --> 00:15:21,587
มินอาไม่ชอบการผจญภัย

278
00:15:21,670 --> 00:15:23,464
ถ้างั้นตอนนี้คุณมินอา

279
00:15:24,757 --> 00:15:25,925
อาจจะชอบที่นั่นมาก

280
00:15:27,176 --> 00:15:28,469
จนไม่คิดจะกลับมาก็ได้

281
00:15:38,187 --> 00:15:40,940
ราชินีสีเงิน ได้เวลาทำเล็บแล้วพ่ะย่ะค่ะ

282
00:15:41,774 --> 00:15:42,608
ให้เข้ามาได้

283
00:15:50,407 --> 00:15:52,618
กองทหารขันทีที่ไหนจะมานั่งทำเล็บ

284
00:15:54,119 --> 00:15:55,287
คิดอะไรทุเรศๆ

285
00:15:55,371 --> 00:15:57,623
ขอโทษครับ ความเพ้อฝันทุเรศๆ แบบนี้สินะครับ

286
00:15:58,248 --> 00:15:59,500
ที่ทำลายความสัมพันธ์ชายหญิง

287
00:15:59,583 --> 00:16:01,502
นายกับมินอามีความสัมพันธ์อะไรกันที่ไหน

288
00:16:01,585 --> 00:16:02,503
รักข้างเดียว

289
00:16:04,004 --> 00:16:05,297
ขอโทษด้วยครับ

290
00:16:06,507 --> 00:16:07,341
อีกอย่าง

291
00:16:08,258 --> 00:16:10,094
มินอาเป็นเด็กที่ไม่มีความอวดดีเลย

292
00:16:10,594 --> 00:16:11,679
ขนาดช่วงสอบ

293
00:16:12,554 --> 00:16:14,014
เธอยังไปทำงานอาสาสมัครเลย

294
00:16:14,098 --> 00:16:15,683
ถ้างั้นตอนนี้คุณมินอา

295
00:16:16,684 --> 00:16:20,020
อาจจะกำลังเฝ้ามองสถานที่แห่งนี้อยู่ จากอีกมิติหนึ่งก็ได้

296
00:16:20,104 --> 00:16:21,730
ฉันบอกว่าอย่าจินตนาการไง

297
00:16:56,515 --> 00:16:57,349
ไม่

298
00:16:59,643 --> 00:17:00,602
อย่าเข้าไปนะ

299
00:17:19,288 --> 00:17:20,330
ได้โปรด

300
00:17:31,967 --> 00:17:32,843
คุณมินอา

301
00:17:35,179 --> 00:17:36,889
เดี๋ยวนะครับ ให้ผมเสียบ…

302
00:17:38,057 --> 00:17:39,349
ไก่ทอดคลุกซอส

303
00:17:54,031 --> 00:17:54,948
มินอา

304
00:17:56,408 --> 00:17:57,242
มินอา

305
00:18:06,794 --> 00:18:08,462
ตอนนี้มันสมเหตุสมผลที่สุดแล้วครับ

306
00:18:10,089 --> 00:18:11,799
ขอโทษครับ ผมอัดอั้น

307
00:18:12,549 --> 00:18:13,383
ถ้างั้นผม…

308
00:18:15,844 --> 00:18:16,970
จะเข้าไป…

309
00:18:19,973 --> 00:18:20,891
ในเครื่องนั้นเองครับ

310
00:18:21,517 --> 00:18:22,351
ช่างเถอะ

311
00:18:22,434 --> 00:18:24,436
มันจะเป็นเครื่องกลายร่างตามคำที่พูดออกไป

312
00:18:24,520 --> 00:18:27,940
หรือเครื่องที่เคลื่อนย้ายมวลสารได้จริงๆ

313
00:18:29,399 --> 00:18:31,276
นั่นคือวิธีเดียวที่จะตรวจสอบได้ครับ

314
00:18:31,360 --> 00:18:33,695
ถ้ารู้แล้วนายจะบอกฉันยังไง

315
00:18:35,155 --> 00:18:36,490
- ฮะ - ถ้านายกลายร่างไป

316
00:18:36,573 --> 00:18:39,243
เป็นไก่ทอดคลุกซอสอีกคน นายจะบอกฉันยังไง

317
00:18:39,326 --> 00:18:41,286
ผมก็แค่ลองพูดไปเพราะอัดอั้นน่ะครับ

318
00:18:41,370 --> 00:18:43,914
หยุดทำให้คนอื่นอัดอั้น ด้วยคำพูดที่พูดเพราะอัดอั้นซะทีได้ไหม

319
00:18:43,997 --> 00:18:46,083
- ครับ - ฉันเองก็คิดนับครั้งไม่ถ้วนว่า

320
00:18:46,166 --> 00:18:48,794
จะเข้าไปในเครื่องนั่นดีไหม แต่ถ้าฉันเป็นอะไรไป

321
00:18:49,545 --> 00:18:51,672
ใครจะพามินอากลับมา

322
00:18:53,132 --> 00:18:54,675
ฉันเสี่ยงทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้

323
00:18:57,052 --> 00:18:58,428
เราต้องหาตัวดร.ยูอินวอน

324
00:19:03,100 --> 00:19:04,268
มินอา

325
00:19:05,853 --> 00:19:08,814
วันนี้เราต้องตามสืบเรื่องดร.ยูอินวอน

326
00:19:09,439 --> 00:19:10,315
แต่ว่า

327
00:19:10,399 --> 00:19:13,318
เครื่องจักรที่ดอกเตอร์ยูมีอยู่

328
00:19:14,069 --> 00:19:15,320
จะถูกทำลายไปหรือยังนะ

329
00:19:15,404 --> 00:19:18,490
ลองตามหาทีมบริหารศูนย์วิจัยดร.ยู ในตอนนั้นดูดีไหมครับ

330
00:19:18,574 --> 00:19:20,200
- ดีๆ เอาแบบนั้นแล้วกัน - ครับ

331
00:19:20,284 --> 00:19:21,493
แล้วก็ เอ้า

332
00:19:23,245 --> 00:19:24,079
ไปหาเอกสาร

333
00:19:25,247 --> 00:19:26,498
ตามที่เขียนไว้ในนี้มาให้ฉันที

334
00:19:27,374 --> 00:19:29,084
มันคือหนังสือของดร.ยู หายากน่าดู

335
00:19:29,668 --> 00:19:33,172
ผมจะพลิกหา ทั้งโลกออนไลน์ ออฟไลน์ให้ทั่วเลยครับ

336
00:19:33,255 --> 00:19:34,089
โอเค

337
00:19:34,715 --> 00:19:35,549
เอาละ

338
00:19:37,593 --> 00:19:38,427
เดี๋ยวพ่อกลับมานะ

339
00:19:39,553 --> 00:19:40,637
- พยายามเข้าล่ะ - ครับ

340
00:19:46,310 --> 00:19:48,604
เราให้คนทั่วไปเข้าถึงบันทึกการสืบสวนไม่ได้

341
00:19:49,271 --> 00:19:50,189
ถ้าคุณอยากหาตัวเขา

342
00:19:50,856 --> 00:19:53,275
ผมก็มั่นใจว่าจะไม่ห้ามคุณหรอกครับ

343
00:20:03,285 --> 00:20:04,578
บ้านเลขที่ 40

344
00:20:11,960 --> 00:20:15,714
นอกจากคอนโดที่เขาพัก กับบ้านพี่สะใภ้ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์

345
00:20:15,797 --> 00:20:18,717
ปกติแล้ว เขาก็เป็นคนที่ไม่ไปไหนมาไหนเลยครับ

346
00:20:20,260 --> 00:20:21,511
คุณเป็นใครถึงมาตามหาเขา

347
00:20:22,221 --> 00:20:24,514
เป็นคนที่วิจัยเครื่องจักรเหมือนกันครับ

348
00:20:24,598 --> 00:20:25,724
เฮ้อ น่าเบื่อจริงๆ

349
00:20:26,516 --> 00:20:30,062
เธอเป็นญาติคนเดียวของเขา ได้ทำใบปลิวหรือว่า…

350
00:20:30,145 --> 00:20:32,731
ข่าวออกทีวีกันให้โครมๆ จะทำใบปลิวไปทำไม

351
00:20:34,441 --> 00:20:36,068
- แต่ก็อาจจะ… - ครอบครัวนี้

352
00:20:36,568 --> 00:20:38,195
- ผู้ชายคือตัวปัญหา - อะไรนะครับ

353
00:20:38,904 --> 00:20:41,448
สามีของพี่ฉันเป็นคนไม่เอางานเอาการ

354
00:20:41,531 --> 00:20:43,909
วันๆ เอาแต่ใส่สูทนอนสันหลังยาว

355
00:20:43,992 --> 00:20:46,787
ที่ทำตัวน่าขอบคุณหน่อยคงเป็นที่ตายไว

356
00:20:47,412 --> 00:20:48,413
เขามีลูกชายสองคน

357
00:20:48,497 --> 00:20:51,124
คนพี่พอได้เป็นดาราก็วัวลืมตีน

358
00:20:51,708 --> 00:20:53,252
ไม่เคยแวะมาดูดำดูดีกันสักครั้ง

359
00:20:53,335 --> 00:20:55,837
คนน้องใครๆ ก็บอกว่าเป็นอัจฉริยะ

360
00:20:56,338 --> 00:20:58,715
แต่ไปเดินตามอาที่บ้าเครื่องจักร จนเป็นบ้าไปอีกคน

361
00:20:58,799 --> 00:21:00,968
โอย ตอนนี้ไปทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

362
00:21:01,051 --> 00:21:04,137
หลังจากนั้นอาการของพี่ฉันก็แย่ลง

363
00:21:04,721 --> 00:21:06,056
อ๋อ อย่างนี้เอง ขอโทษครับ

364
00:21:07,266 --> 00:21:10,143
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ พอจะรู้ไหมครับว่าเขาไปไหนบ้าง

365
00:21:10,227 --> 00:21:12,396
ศูนย์วิจัยๆ แล้วก็ศูนย์วิจัย

366
00:21:13,146 --> 00:21:15,232
บางครั้งก็แวะมาดูว่าพี่ยังไม่ตายใช่ไหม

367
00:21:15,816 --> 00:21:16,817
หมอนั่นก็อีกคน

368
00:21:17,359 --> 00:21:19,987
ใช้เงินสนับสนุนของรัฐจนหมดเกลี้ยง กลายเป็นคนถังแตก

369
00:21:20,070 --> 00:21:21,905
มีที่ไหนที่คาดว่าเขาจะไปไหมครับ

370
00:21:21,989 --> 00:21:23,949
ทุบอาคารศูนย์วิจัยทิ้งแล้วขุดดินดูสิ เดี๋ยวก็เจอ

371
00:21:24,741 --> 00:21:26,118
คนแบบนั้นจะไปไหนได้

372
00:21:38,630 --> 00:21:41,133
ทำไมคนแบบนั้นถึงไปถึงนั่นได้

373
00:21:43,010 --> 00:21:46,680
ไหนว่าเป็นคนมีชื่อเสียงออกข่าว แต่มีไม่ถึงสิบข่าวด้วยซ้ำ

374
00:21:46,763 --> 00:21:48,974
คนจะสนใจนักวิทยาศาสตร์แค่ไหนกันเชียว

375
00:21:49,516 --> 00:21:51,393
หมอนี่ก็คงจะเปล่าเปลี่ยวไม่เบา

376
00:21:53,770 --> 00:21:55,355
(พนักงานโกแพคจุง)

377
00:21:56,398 --> 00:21:57,733
- ว่าไง พนักงานโก - หัวหน้า

378
00:21:57,816 --> 00:21:58,817
ในที่สุดผมก็ได้เบอร์โทร

379
00:21:58,900 --> 00:22:02,029
และคุยกับหัวหน้าทีมบริหาร ศูนย์วิจัยดร.ยูในตอนนั้นแล้วครับ

380
00:22:02,529 --> 00:22:06,199
โชคดีที่เขาเป็นเพื่อนของพี่ชาย ของรักแรกของครูของลูกพี่ลูกน้องลำดับที่สอง

381
00:22:06,283 --> 00:22:08,201
ของลูกพี่ลูกน้องของแม่เพื่อนสมัยประถมผม

382
00:22:08,285 --> 00:22:09,661
ให้ทำความเข้าใจความสัมพันธ์นี้

383
00:22:09,745 --> 00:22:11,246
- คงจะยากกว่าสินะ - ครับ

384
00:22:12,122 --> 00:22:14,207
เขาบอกว่าตอนนั้นพอดร.ยูหายตัวไป

385
00:22:14,291 --> 00:22:16,460
บรรดานักวิจัยก็ทำลายวัสดุสำคัญด้วยตัวเอง

386
00:22:17,085 --> 00:22:19,838
ส่วนเศษโลหะที่เหลือ บริษัทคู่สัญญาก็มาขนไปหมดครับ

387
00:22:20,505 --> 00:22:22,674
ส่วนเครื่องจักรที่ดร.ยูวิจัย

388
00:22:22,758 --> 00:22:23,925
ทุกคนบอกว่าไม่รู้ครับ

389
00:22:24,593 --> 00:22:26,845
เขาบอกว่ามันไม่ถูกจัดเป็นวัสดุสำคัญ

390
00:22:26,928 --> 00:22:29,848
ถ้าเป็นรูปทรงตู้ธรรมดา ตอนบริษัทคู่สัญญาเอาไป

391
00:22:29,931 --> 00:22:33,393
อาจจะเอาไปขายต่อมือสอง เป็นของใช้ในสำนักงานได้ครับ

392
00:22:33,477 --> 00:22:34,811
เป็นความคิดที่ฟังดูเข้าเค้า

393
00:22:35,395 --> 00:22:37,606
นายรู้ไหมว่าบริษัททำลายสิ่งของนั่นอยู่ที่ไหน

394
00:22:37,689 --> 00:22:38,607
ครับ คือว่า…

395
00:22:38,690 --> 00:22:41,276
อยู่ที่คิมโพครับ ให้ผมลองไปดูไหมครับ

396
00:22:41,360 --> 00:22:43,528
ไม่เป็นไร มันใกล้กับที่ฉันอยู่ ฉันจะไปเอง

397
00:22:44,404 --> 00:22:45,572
ส่งพิกัดมาทางข้อความ

398
00:22:45,655 --> 00:22:48,033
ฝากเรื่องหนังสือที่ฉันขอไว้เมื่อกี้ด้วยล่ะ

399
00:22:48,116 --> 00:22:48,950
ครับ ได้เลยครับ

400
00:23:22,567 --> 00:23:23,402
ป้า มีอะไร

401
00:23:25,070 --> 00:23:25,987
ป้า มีปัญหาเหรอ!

402
00:23:29,616 --> 00:23:30,450
หน็อย

403
00:23:44,005 --> 00:23:44,840
มินอา

404
00:23:45,549 --> 00:23:46,383
มินอาของพ่อ

405
00:23:47,759 --> 00:23:49,177
มินอา

406
00:23:50,387 --> 00:23:52,305
พ่อมาแล้ว

407
00:24:03,984 --> 00:24:04,818
สวัสดีครับ

408
00:24:06,278 --> 00:24:07,904
พนักงานฝึกหัดบริษัทสารพัดเครื่องจักร

409
00:24:08,697 --> 00:24:09,698
โกแพคจุงครับ

410
00:24:11,491 --> 00:24:13,785
วันที่ 20 พฤศจิกายน 2022

411
00:24:14,411 --> 00:24:15,662
เวลา 14:04 น.

412
00:24:17,122 --> 00:24:19,624
วันที่สามที่คุณมินอากลายร่างเป็นไก่ทอดคลุกซอส

413
00:24:20,750 --> 00:24:21,835
ผมจะบันทึกภาพ

414
00:24:23,044 --> 00:24:23,879
ของคุณมินอาไว้ครับ

415
00:24:26,089 --> 00:24:28,508
เธอโดนแสงแดดโดยตรงเป็นเวลาหลายชั่วโมง

416
00:24:28,592 --> 00:24:31,678
และมีอุบัติเหตุตกหล่นเกิดขึ้น แต่โชคดีที่ไม่มีความเสียหาย

417
00:24:33,013 --> 00:24:36,349
เนื้อสัมผัสของซอสและความชุ่มชื้นเป็นปกติ

418
00:24:38,727 --> 00:24:39,561
ผม…

419
00:24:40,145 --> 00:24:42,564
อดอาหารเป็นเวลานานจึงทำให้น้ำตาลต่ำ

420
00:24:43,190 --> 00:24:44,232
มือสั่นเล็กน้อย

421
00:24:45,025 --> 00:24:46,693
แต่ผมไม่รู้สึกว่า

422
00:24:47,444 --> 00:24:48,820
ไก่ทอดคลุกซอสนี้เป็นอาหาร

423
00:24:50,113 --> 00:24:51,198
สติสัมปชัญญะของผมปกติ

424
00:24:52,115 --> 00:24:53,783
รูปลักษณ์ภายนอกของคุณมินอาก็ปกติ

425
00:24:54,993 --> 00:24:56,077
ปกติงั้นเหรอ

426
00:24:56,161 --> 00:24:57,454
พูดว่าปกติจะถูกไหม

427
00:25:07,881 --> 00:25:11,718
ผมไม่รู้ว่าเพลงนี้จะออกมาในทิศทางไหน

428
00:25:12,511 --> 00:25:14,429
ทั้งเนื้อร้องและทำนอง

429
00:25:16,014 --> 00:25:17,098
เป็นไปตามที่ใจสั่งมา

430
00:25:19,392 --> 00:25:21,102
ผมจะใส่ความรู้สึกอัดอั้นลงไปครับ

431
00:25:22,103 --> 00:25:23,688
มีแค่ชื่อเพลงครับ ชื่อเพลง

432
00:25:26,650 --> 00:25:27,817
"ไก่ทอดคลุกซอสแรปโซดี"

433
00:25:44,709 --> 00:25:45,627
เคยเห็นไหมครับ

434
00:25:46,628 --> 00:25:48,505
อ๋อ ผมรู้จัก

435
00:25:50,131 --> 00:25:52,384
รู้จักสิ ใช่แน่ๆ

436
00:25:52,884 --> 00:25:53,802
จำได้ไหมครับ

437
00:25:54,427 --> 00:25:56,763
คุณทำลายมันไปหรือยังครับ

438
00:25:57,347 --> 00:25:58,515
เปล่าหรอก

439
00:25:59,182 --> 00:26:01,434
เอ๋ หรือว่าไม่

440
00:26:03,603 --> 00:26:05,689
ร้านมือสองเอาไปหรือเปล่า

441
00:26:06,565 --> 00:26:08,358
น่าจะวางทิ้งไว้เฉยๆ นะ

442
00:26:08,441 --> 00:26:09,526
วางทิ้งไว้ตรงไหนครับ

443
00:26:10,902 --> 00:26:12,237
ตรงโน้นละมั้ง

444
00:26:34,926 --> 00:26:38,096
ครับๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ ครับ

445
00:26:39,556 --> 00:26:40,932
ครับ ขอบคุณครับ ครับ

446
00:26:52,819 --> 00:26:55,238
สงสัยคุณจะไม่รู้วิธีทำให้หล่อสินะคะ

447
00:26:57,282 --> 00:26:59,326
แล้วก็ไม่รู้ตัวด้วยว่ากำลังทำอยู่

448
00:27:36,488 --> 00:27:37,322
คุณมินอา

449
00:27:57,133 --> 00:27:59,010
ชาอึนอู!

450
00:31:32,181 --> 00:31:34,809
คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง