1 00:00:27,193 --> 00:00:28,193 พี่ 2 00:00:29,154 --> 00:00:30,154 ขอเดินด้วยได้ไหมคะ 3 00:00:32,323 --> 00:00:33,700 ฉันอยากเดินคนเดียว 4 00:00:34,492 --> 00:00:35,910 ค่ะ ได้สิคะ 5 00:00:38,705 --> 00:00:41,541 อากาศตอนเช้าดีจังเลย 6 00:00:45,837 --> 00:00:48,298 คุณจองดาอึน วันนี้รู้สึกยังไงคะ 7 00:00:48,840 --> 00:00:49,924 ก็ดีค่ะ 8 00:00:50,550 --> 00:00:52,260 เดินเล่นเมื่อเช้าเป็นยังไงบ้างคะ 9 00:00:53,344 --> 00:00:54,971 ที่จริงฉันอยากเดินคนเดียว 10 00:00:55,847 --> 00:00:58,641 แต่รู้สึกเหมือนถูกคนไข้คนอื่นเข้ามารบกวนค่ะ 11 00:00:59,225 --> 00:01:01,186 ไม่ได้ปฏิเสธอีกฝ่ายไปเหรอคะ 12 00:01:01,770 --> 00:01:04,564 ถ้าอีกฝ่ายอารมณ์เสียขึ้นมาจะทำยังไงคะ 13 00:01:05,273 --> 00:01:07,150 คุณเป็นห่วงความรู้สึกคนอื่นใช่ไหมคะ 14 00:01:08,193 --> 00:01:09,193 ค่ะ 15 00:01:10,653 --> 00:01:14,282 ฉันอยากให้คนรอบข้างฉันมีความสุขค่ะ 16 00:01:15,366 --> 00:01:17,118 แล้วตัวคุณดาอึนเองล่ะคะ 17 00:01:17,827 --> 00:01:21,039 คุณเคยทำให้ตัวเองมีความสุขไหมคะ 18 00:01:26,002 --> 00:01:27,295 ความเศร้าของฉัน 19 00:01:29,714 --> 00:01:32,967 ไม่สำคัญเท่ากับการทำให้แม่ไม่เศร้า 20 00:01:39,599 --> 00:01:41,351 (จองยงกิลผู้ล่วงลับ) 21 00:01:46,356 --> 00:01:48,650 ฉันก็อยากกินอันนั้นเหมือนกัน 22 00:01:50,318 --> 00:01:51,945 งั้นเธอเอาไปสิ 23 00:01:52,028 --> 00:01:53,113 ขอบคุณนะ 24 00:01:53,613 --> 00:01:56,699 ฉันจัดให้เพื่อนมาก่อนตัวเองเสมอ 25 00:01:57,617 --> 00:01:59,828 จองดา! โทษทีๆ รถติดมากเลย 26 00:01:59,911 --> 00:02:01,621 ฉันซื้อตั๋วหนังไว้แล้ว 27 00:02:01,704 --> 00:02:03,540 โอ้โฮ หนังสยองขวัญที่ฉันชอบนี่นา 28 00:02:04,249 --> 00:02:05,416 ฉันซื้อป๊อปคอร์นแล้วด้วย 29 00:02:05,500 --> 00:02:08,586 เยี่ยมมาก ป๊อปคอร์นรสคาราเมล ฉันว่ารสนี้อร่อยแสงออกปาก 30 00:02:08,670 --> 00:02:12,090 ฉันรู้ดีว่าเพื่อนชอบอะไรบ้าง 31 00:02:17,595 --> 00:02:22,308 แต่ฉันกลับไม่คิดจะค้นหาว่าตัวเองชอบอะไร 32 00:02:23,268 --> 00:02:25,186 ต้องลำบากเพราะผมใช่ไหมครับ 33 00:02:25,687 --> 00:02:29,190 ไม่เลยค่ะ คุณซองชิกไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่นิดเดียวค่ะ 34 00:02:29,274 --> 00:02:32,443 อย่าเอาความผิดของคนอื่นมาแบกไว้ด้วยสิคะ 35 00:02:32,527 --> 00:02:33,736 คุณซึงแจคะ 36 00:02:34,696 --> 00:02:35,905 กินยานะคะ 37 00:02:37,157 --> 00:02:39,367 อาการนี้ไม่สามารถเอาชนะได้ ด้วยใจสู้อย่างเดียว 38 00:02:44,914 --> 00:02:46,833 ใช่หนังสือที่ตามหาใช่ไหมคะ 39 00:02:47,375 --> 00:02:50,336 ขอบคุณนะครับคุณพยาบาล ที่คอยช่วยประคับประคองเวลาใจผมไม่สงบ 40 00:02:52,005 --> 00:02:54,799 แต่ฉันกลับละเลยการดูแลตัวเองโดยสิ้นเชิง 41 00:02:55,884 --> 00:02:57,385 ฉันไม่ใช่คนไข้นะคะ 42 00:02:57,468 --> 00:02:58,636 บอกให้ปล่อยไงคะ! 43 00:02:59,929 --> 00:03:01,347 ตอนนี้คนที่ต้องการความช่วยเหลือ 44 00:03:02,307 --> 00:03:03,808 ไม่ใช่คนอื่น 45 00:03:04,601 --> 00:03:05,727 แต่เป็นตัวฉันเองต่างหาก 46 00:03:06,436 --> 00:03:08,188 ฉันอยากมีความสุขกว่านี้ค่ะ 47 00:03:09,814 --> 00:03:11,149 ควรทำยังไงดีคะ 48 00:03:11,941 --> 00:03:14,402 ลองใช้ชีวิตแบบเห็นแก่ตัวดูบ้างไหมคะ 49 00:03:14,485 --> 00:03:18,156 ไม่ต้องคิดว่าคนอื่นจะรู้สึกแย่หรือจะคิดยังไง 50 00:03:18,740 --> 00:03:20,283 ลองทำตามที่ใจคุณจองดาอึนต้องการ 51 00:03:21,034 --> 00:03:22,410 ดูสักครั้งนะคะ 52 00:03:25,747 --> 00:03:28,374 พี่ ฉันใช้ที่ตรงนี้ได้ไหมคะ 53 00:03:28,458 --> 00:03:29,751 ฉันชอบที่ตรงนี้น่ะ 54 00:03:34,923 --> 00:03:37,300 ฉันก็ชอบที่ตรงนี้เหมือนกันน่ะค่ะ 55 00:03:40,678 --> 00:03:41,678 โอเคค่ะ 56 00:03:42,847 --> 00:03:44,349 แต่พรุ่งนี้ขอฉันใช้ที่ตรงนี้ได้ไหมคะ 57 00:03:46,517 --> 00:03:47,517 ได้ค่ะ 58 00:03:47,852 --> 00:03:49,020 ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้างคะ 59 00:03:50,063 --> 00:03:53,316 ดีค่ะ รู้สึกโล่งใจขึ้นนิดนึงค่ะ 60 00:03:54,234 --> 00:03:55,318 เป็นสัญญาณที่ดีเลยค่ะ 61 00:03:56,152 --> 00:03:57,278 งั้นทีนี้ 62 00:03:58,613 --> 00:04:00,448 เรามาเขียนไดอารี่ชมเชยกันดูไหมคะ 63 00:04:01,282 --> 00:04:02,742 "ไดอารี่ชมเชย" เหรอคะ 64 00:04:03,743 --> 00:04:05,662 ให้เขียนชมเชยตัวเองค่ะ 65 00:04:06,913 --> 00:04:08,498 จะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แค่ไหนก็ได้ค่ะ 66 00:04:09,332 --> 00:04:12,001 เขียนได้เต็มที่เท่าที่คิดออกได้เลยค่ะ 67 00:04:13,044 --> 00:04:14,044 (คำชมเชยของวันนี้) 68 00:04:14,087 --> 00:04:18,049 ชมตัวเองที่พูดในสิ่งที่ตัวเองคิดต่าง 69 00:04:19,425 --> 00:04:20,551 กับคนอื่นได้ 70 00:04:23,763 --> 00:04:26,432 ชมตัวเองที่วางรองเท้าสลิปเปอร์เป็นระเบียบ 71 00:04:27,308 --> 00:04:31,562 ชมตัวเองที่กินอาหารไม่เลอะชุดคนไข้เลย 72 00:04:32,730 --> 00:04:35,817 ชมตัวเองที่ชมตัวเองแบบนี้ด้วย 73 00:04:37,235 --> 00:04:38,987 ฉันเรียนรู้ว่า 74 00:04:39,070 --> 00:04:42,657 ฉันรู้สึกภูมิใจเมื่อได้รับคำชมจากตัวเอง มากกว่าตอนที่ได้รับคำชมจากคนอื่น 75 00:04:45,451 --> 00:04:50,373 ฉันเริ่มรู้สึกสนุกกับการจะได้พบกับเช้าวันใหม่ 76 00:05:18,526 --> 00:05:22,405 (รับแดดอุ่น กรุ่นไอรัก) 77 00:05:22,488 --> 00:05:23,740 (โรงพยาบาลม.มยองชิน) 78 00:05:23,823 --> 00:05:25,491 พอได้แล้ว แอชิน! 79 00:05:31,164 --> 00:05:34,667 แอชิน อย่าทำอย่างนั้นสิ 80 00:05:34,751 --> 00:05:35,918 อย่ากรี๊ดสิ 81 00:05:38,379 --> 00:05:39,797 ไม่เป็นไรนะ 82 00:05:41,174 --> 00:05:43,134 ทุกคนไม่ได้จะรังแกแกสักหน่อย 83 00:05:46,471 --> 00:05:47,597 เดี๋ยวพี่อยู่ข้างๆ เองนะ 84 00:05:48,097 --> 00:05:49,097 ไม่เป็นไรนะ 85 00:05:51,100 --> 00:05:52,100 ไม่เป็นไร 86 00:05:52,685 --> 00:05:53,770 ถอดหมวกให้หน่อยได้ไหม 87 00:05:54,354 --> 00:05:55,354 ค่ะ 88 00:06:04,947 --> 00:06:05,947 ไม่เป็นไรนะ 89 00:06:19,462 --> 00:06:21,172 น่าจะต้องสระผมแล้วนะครับ 90 00:06:21,756 --> 00:06:23,925 ถ้าล้างด้วยน้ำอุ่นจะล้างออกง่ายครับ 91 00:06:24,675 --> 00:06:25,885 ไปกันเถอะ แอชิน 92 00:06:28,012 --> 00:06:29,012 นั่นแหละ 93 00:06:31,224 --> 00:06:32,224 ใส่นี่นะ 94 00:06:34,352 --> 00:06:38,648 (ห้องน้ำผู้หญิง) 95 00:06:45,738 --> 00:06:46,738 แอชิน 96 00:06:48,366 --> 00:06:50,743 ไม่เป็นไรนะ มานี่เร็ว 97 00:06:51,702 --> 00:06:55,415 สระผมเสร็จเดี๋ยวพี่ใส่หมวกให้นะ มานี่สิ 98 00:06:58,376 --> 00:06:59,460 เอนตัวพิงตรงนี้นะ 99 00:07:00,920 --> 00:07:02,213 ค่อยๆ นะ 100 00:07:02,296 --> 00:07:05,007 ดีมาก เก่งมากจ้ะ 101 00:07:05,091 --> 00:07:06,676 เดี๋ยวพี่สระให้อย่างดีเลย 102 00:07:10,763 --> 00:07:11,763 เก่งมาก… 103 00:07:20,481 --> 00:07:23,317 โอเค แอชิน ไม่สระแล้วก็ได้ 104 00:07:52,805 --> 00:07:55,016 เฮ้อ เหนื่อยแย่เลยนะครับ หัวหน้า 105 00:07:56,058 --> 00:07:57,727 ตรวจเสร็จเรียบร้อยดีค่ะ 106 00:07:58,227 --> 00:08:00,605 ถ้าช่วยพาเขาไปส่งที่ห้องพักจะขอบคุณมากเลยค่ะ 107 00:08:01,647 --> 00:08:02,647 ได้เลยครับ 108 00:08:06,068 --> 00:08:07,320 คุณพระ 109 00:08:07,403 --> 00:08:09,489 - ผ้าขนหนูอยู่ไหนนะ - อยู่นี่ค่ะ 110 00:08:10,114 --> 00:08:11,449 ไม่หนาวเหรอคะ 111 00:08:11,532 --> 00:08:12,617 อือ ไม่เป็นไรหรอก 112 00:08:13,242 --> 00:08:14,785 ต้องไปเปลี่ยนชุดนะคะ 113 00:08:14,869 --> 00:08:16,329 ขอบคุณนะ 114 00:08:17,163 --> 00:08:18,289 ทุกคนตกใจใช่ไหม 115 00:08:19,415 --> 00:08:21,167 คนไข้ซงแอชินเป็นน้องสาวฉันเองแหละ 116 00:08:21,250 --> 00:08:24,462 ชื่อญาติคนไข้ไม่มีชื่อหัวหน้าก็เลยไม่ทราบเลยค่ะ 117 00:08:24,545 --> 00:08:26,756 ชื่อญาติเป็นชื่อพ่อแม่ฉันน่ะสิ 118 00:08:28,007 --> 00:08:30,426 แค่มาเซ็นชื่อแล้วก็กลับบ้านไปเลย 119 00:08:30,927 --> 00:08:33,721 พวกท่านยุ่งกับการทำไร่ทำนาอยู่ที่ชนบทน่ะ 120 00:08:34,222 --> 00:08:38,226 น่าจะบอกกันไว้ก่อนนะคะ จะได้ช่วยดูแลมากกว่านี้ 121 00:08:38,309 --> 00:08:41,687 ที่ดูแลมาจนถึงตอนนี้ก็พอแล้ว 122 00:08:42,438 --> 00:08:45,274 ฉันเห็นมาตลอด ว่าทุกคนดูแลคนไข้กันดีมากขนาดไหน 123 00:08:45,983 --> 00:08:47,360 ครอบครัวยังทำขนาดนี้ไม่ได้เลย 124 00:08:50,238 --> 00:08:51,697 ที่ผ่านมาคงลำบากมากเลยสินะคะ 125 00:08:51,781 --> 00:08:53,449 คงไม่ลำบากมากเท่าแอชินหรอก 126 00:08:55,076 --> 00:08:57,620 ฉันเลือกเป็นพยาบาลเพราะแอชินนั่นแหละ 127 00:08:58,204 --> 00:09:02,875 รอบตัวฉันก็มีหลายคนที่มาเป็นพยาบาล เพราะคนในครอบครัวป่วยเหมือนกันค่ะ 128 00:09:02,959 --> 00:09:05,378 คงเพราะคุ้นเคยกับการดูแลคนป่วย 129 00:09:05,461 --> 00:09:08,714 พอต้องเลือกเส้นทางอาชีพ ก็เลือกทางนี้กันโดยปริยายมั้งคะ 130 00:09:08,798 --> 00:09:09,798 ใช่ 131 00:09:10,508 --> 00:09:13,970 ตอนแรกฉันคิดว่า น้องฉันแค่เป็นคนอ่อนไหวง่ายมาก 132 00:09:14,053 --> 00:09:15,763 แต่พอเรียนพยาบาลแล้วถึงได้รู้ 133 00:09:16,389 --> 00:09:17,765 ว่านั่นคือโรคจิตเภท 134 00:09:19,225 --> 00:09:21,727 เพราะอย่างนั้นฉันเลยเลือกจิตเวชศาสตร์ 135 00:09:23,854 --> 00:09:25,565 ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ 136 00:09:27,275 --> 00:09:29,318 คงจะได้พาน้องไปรักษาเร็วกว่านี้แท้ๆ 137 00:09:31,445 --> 00:09:32,572 ฉันรู้ช้าไปหน่อยน่ะ 138 00:09:32,655 --> 00:09:33,781 โธ่ๆ 139 00:09:34,782 --> 00:09:36,367 ครอบครัวส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนั้นนะคะ 140 00:09:36,450 --> 00:09:37,952 เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีคนรู้ด้วย 141 00:09:39,036 --> 00:09:40,663 แถมไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับนี่คะ 142 00:09:41,956 --> 00:09:43,916 ฉันไม่รู้เลยว่าช่วงที่ผ่านมาน้องไม่ยอมกินยา 143 00:09:44,709 --> 00:09:47,920 ที่น้องฉันอาการแย่ลงขนาดนี้ ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเองแหละ 144 00:09:49,505 --> 00:09:51,382 ช่วงที่ผ่านมามัวแต่ยุ่งอยู่กับการย้ายบ้านด้วย 145 00:09:51,465 --> 00:09:52,758 หัวหน้าย้ายบ้านเหรอคะ 146 00:09:53,259 --> 00:09:56,387 ตั้งใจจะย้ายไปอยู่ที่อากาศดีๆ น่ะ ถึงจะไกลจากที่นี่หน่อยก็เถอะ 147 00:09:57,138 --> 00:09:58,639 น่าจะดีกับแอชินเองด้วย 148 00:10:01,267 --> 00:10:02,560 ฉันไม่เป็นไรแล้ว 149 00:10:05,646 --> 00:10:07,273 เกิดอะไรขึ้น ยามีปัญหาอะไรเหรอ 150 00:10:08,733 --> 00:10:10,776 ให้ปริมาณยามาผิดอีกแล้วค่ะ 151 00:10:11,485 --> 00:10:12,737 โทรไปที่แผนกเภสัชหรือยัง 152 00:10:12,820 --> 00:10:14,280 ทางนั้นพูดแบบเดิมตลอดเลยค่ะ 153 00:10:14,363 --> 00:10:16,782 "ถ้าจำเป็นต้องใช้ยา ก็ให้เอายาที่มีอยู่แล้วมาคืน 154 00:10:16,866 --> 00:10:18,659 แล้วทำเอกสารขอเปลี่ยนยามาส่งด้วย" 155 00:10:19,660 --> 00:10:21,912 รู้สึกเหมือนคุยกับกำแพงเลยค่ะ 156 00:10:24,749 --> 00:10:25,958 จะทำเรื่องขอเปลี่ยนเหรอ 157 00:10:26,042 --> 00:10:29,295 ทำไงได้คะ ถ้าจะเอายาให้คนไข้ ก็ต้องรีบปั่นเอกสารแหละค่ะ 158 00:10:30,129 --> 00:10:31,547 - ไม่ต้องเขียน - คะ 159 00:10:36,302 --> 00:10:37,803 หัวหน้าจะไปเองเลยเหรอคะ 160 00:10:37,887 --> 00:10:39,639 อือ ทำงานกันไปเลย 161 00:10:39,722 --> 00:10:40,931 - หัวหน้า - หัวหน้าคะ 162 00:10:42,308 --> 00:10:43,726 - หัวหน้าคะ - หัวหน้า 163 00:10:44,810 --> 00:10:46,562 วอร์ดจิตเวชส่งเอกสารมาหรือยัง 164 00:10:47,146 --> 00:10:47,980 ยังครับ 165 00:10:48,064 --> 00:10:50,066 เราควรจะเอายาที่จัดใหม่ไปให้ก่อนไหมครับ 166 00:10:50,566 --> 00:10:51,566 น่าจะต้องรีบใช้ 167 00:10:52,026 --> 00:10:53,110 ช่างมัน 168 00:10:54,070 --> 00:10:56,113 ถ้ารีบเดี๋ยวก็มาเองแหละ 169 00:11:48,833 --> 00:11:50,334 (เภสัชกรรมผู้ป่วยใน) 170 00:11:57,883 --> 00:11:59,260 คุณพระช่วย 171 00:12:01,303 --> 00:12:03,180 มีเรื่องอะไรหัวหน้าพยาบาลถึงมาที่นี่เอง… 172 00:12:04,974 --> 00:12:05,974 เพราะอันนี้ค่ะ 173 00:12:06,892 --> 00:12:09,770 เอ่อ ครับ ไม่เห็นต้องมาเองเลย 174 00:12:09,854 --> 00:12:11,605 ให้พวกรุ่นน้องพยาบาลทำก็ได้นี่ 175 00:12:11,689 --> 00:12:12,773 ทุกคนยุ่งอยู่ค่ะ 176 00:12:14,400 --> 00:12:16,193 ฉันคิดว่าเภสัชกรก็ยุ่งอยู่เหมือนกัน 177 00:12:17,361 --> 00:12:18,738 ฉันเลยมาเองค่ะ 178 00:12:19,363 --> 00:12:21,323 เราก็กำลังจะจัดยาขึ้นไปให้พอดี 179 00:12:21,407 --> 00:12:25,745 เมื่อไหร่คะ ตอนได้เอกสารขอเปลี่ยนยา กับยาที่จัดไปผิดคืนมาแล้วเหรอคะ 180 00:12:30,583 --> 00:12:31,876 เอ่อ คุณพยาบาลครับ 181 00:12:31,959 --> 00:12:35,171 โรงพยาบาลก็มีกฎเกณฑ์มีระบบใช่ไหมล่ะครับ 182 00:12:36,338 --> 00:12:39,008 การที่อยู่ๆ ก็มาขอให้จัดยาให้ใหม่แบบนี้ 183 00:12:39,091 --> 00:12:41,093 ทำให้ยาที่ต้องจัดให้วอร์ดอื่นพลอยล่าช้าไปด้วย 184 00:12:41,177 --> 00:12:43,095 เดี๋ยวก็เป็นเรื่องร้องเรียนกันอีก 185 00:12:43,179 --> 00:12:46,432 ช่วยเข้าใจสถานการณ์ของเราด้วยนะครับ 186 00:12:47,057 --> 00:12:48,768 ค่ะ ฉันเข้าใจค่ะ 187 00:12:48,851 --> 00:12:49,685 ครับ 188 00:12:49,769 --> 00:12:52,897 แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า ระบบกฎเกณฑ์ที่คุณพูดเหมือนเป็นข้ออ้างเลยล่ะ 189 00:12:53,397 --> 00:12:54,940 - "แกยุ่งคนเดียวเหรอ" - เอ๊ะ! 190 00:12:55,024 --> 00:12:56,275 "ฉันก็ยุ่งเหมือนกัน" 191 00:12:56,358 --> 00:12:57,358 ครับ 192 00:12:57,818 --> 00:12:59,737 ทำไมรู้สึกเหมือนเด็กทะเลาะกันเลยล่ะคะ 193 00:12:59,820 --> 00:13:01,530 โตเป็นผู้ใหญ่แล้วทั้งนั้น 194 00:13:02,031 --> 00:13:03,783 แทนที่จะมาทะเลาะกันแบบนี้ 195 00:13:04,450 --> 00:13:06,410 เอาเวลาไปคิดถึงคนไข้ก่อนดีกว่าไหมคะ 196 00:13:07,286 --> 00:13:10,289 ถ้าคนไข้พลาดเวลากินยาขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบคะ! 197 00:13:11,332 --> 00:13:13,375 พอถึงตอนนั้นก็มาตีกันต่อว่าความผิดใครเหรอคะ 198 00:13:13,459 --> 00:13:16,003 แทนที่จะเสียเวลาแบบนั้น เราเอาไปทำงานทำการดีกว่าค่ะ 199 00:13:17,254 --> 00:13:18,254 เป็นผู้ใหญ่กันแล้วนี่คะ 200 00:13:20,216 --> 00:13:21,509 ใช่ไหมคะ! 201 00:13:23,302 --> 00:13:24,302 ถูกไหมคะ 202 00:13:25,930 --> 00:13:26,930 ใช่ไหมล่ะคะ 203 00:13:31,936 --> 00:13:33,395 ทำงานด้วยรอยยิ้มกันเถอะค่ะ 204 00:13:33,479 --> 00:13:34,479 เฮ้ย 205 00:13:36,899 --> 00:13:38,567 ไม่เลยค่ะ ฉันก็ต้องขอโทษเหมือนกันค่ะ 206 00:13:40,861 --> 00:13:41,861 ค่ะๆ 207 00:13:43,697 --> 00:13:44,697 แม่ร่วง 208 00:13:45,616 --> 00:13:46,616 แผนกเภสัชว่าไง 209 00:13:47,535 --> 00:13:49,286 ขอโทษขอโพยใหญ่เลยค่ะ 210 00:13:51,580 --> 00:13:53,791 สงสัยเจอหัวหน้าไปวีนชุดใหญ่ 211 00:13:53,874 --> 00:13:56,710 หัวหน้าเราบางทีก็น่ากลัวมากจริงๆ นะคะ 212 00:13:56,794 --> 00:13:59,004 มีคนแข็งแกร่งแบบหัวหน้า เราเลยทำงานได้ง่ายๆ 213 00:13:59,088 --> 00:14:00,089 ใช่แล้ว 214 00:14:00,172 --> 00:14:02,842 ไม่งั้นพวกพยาบาลจะเรียกหัวหน้าว่าแม่เหรอ 215 00:14:02,925 --> 00:14:04,718 คนเป็นแม่น่ะ ถ้าเป็นเรื่องลูกแล้วละก็ 216 00:14:04,802 --> 00:14:06,262 ต่อให้บุกน้ำลุยไฟยังไงก็สู้ตาย 217 00:14:06,345 --> 00:14:07,345 ถูกเผง 218 00:14:18,732 --> 00:14:19,859 มีใครอยู่ไหมครับ 219 00:14:19,942 --> 00:14:21,902 พับผ่าสิ ใครมาวะ 220 00:14:29,869 --> 00:14:31,120 สวัสดีครับ อยู่บ้านพอดีเลย 221 00:14:31,203 --> 00:14:32,580 - เอ่อ ค่ะ - บ้านนี้เลยครับ 222 00:14:32,663 --> 00:14:34,748 เดี๋ยวๆ นี่มันเรื่องอะไร 223 00:14:34,832 --> 00:14:36,166 อ๋อ ตอนที่เราเซ็นสัญญากัน 224 00:14:36,250 --> 00:14:38,460 ผมแจ้งแล้วว่าจะขออนุญาตมาวัดขนาดบ้าน 225 00:14:39,211 --> 00:14:40,379 บ้านนี้ปล่อยขายต่อเหรอคะ 226 00:14:40,462 --> 00:14:41,714 ใช่ครับ เข้ามาเลยครับ 227 00:14:41,797 --> 00:14:43,924 - ขอวัดขนาดหน้าต่างนะครับ - เข้ามาทำไมคะ 228 00:14:44,008 --> 00:14:45,551 ไม่ขายอะไรทั้งนั้น กลับไปเลยค่ะ 229 00:14:45,634 --> 00:14:47,261 แต่บ้านนี้เซ็นสัญญาไปแล้วนะ 230 00:14:47,344 --> 00:14:50,431 เดี๋ยวคืนเงินมัดจำไปก็จบไหมคะ ไปค่ะ ไปได้แล้ว! 231 00:14:53,225 --> 00:14:55,936 ขอโทษนะคะ พอดีฉันทำงานอยู่เลยไม่ได้อยู่บ้านน่ะค่ะ 232 00:14:56,020 --> 00:14:57,855 คนที่อยู่ในบ้านคือคุณแม่ใช่ไหมครับ 233 00:14:57,938 --> 00:15:00,608 คุณแม่คุณบอกว่าจะยกเลิกสัญญาน่ะ 234 00:15:02,568 --> 00:15:04,737 ไม่ค่ะ ไม่ยกเลิกค่ะ 235 00:15:05,696 --> 00:15:09,283 ฉันจะวัดขนาดที่คุณต้องการแล้วส่งไปให้นะคะ ดำเนินการตามเดิมได้เลยค่ะ 236 00:15:10,910 --> 00:15:13,412 เฮ้ย ทำไมแกขายบ้านล่ะ 237 00:15:18,375 --> 00:15:20,085 ทำไมไม่ตอบ 238 00:15:21,795 --> 00:15:22,795 เฮ้ย! 239 00:15:23,964 --> 00:15:24,965 เฮ้ย! 240 00:15:26,884 --> 00:15:28,260 ต้องเรียกหนูแบบนั้นจริงๆ เหรอ 241 00:15:29,178 --> 00:15:30,846 ขนาดหมามีเจ้าของยังถูกเรียกด้วยชื่อ 242 00:15:32,473 --> 00:15:35,809 แต่ก็นะ สำหรับแม่ หนูคงไม่มีค่าเท่าหมาด้วยซ้ำ 243 00:15:40,397 --> 00:15:42,274 อยู่ๆ พูดจาหมาๆ อะไรของแก 244 00:15:42,942 --> 00:15:44,318 ถามว่าขายบ้านหรือไง! 245 00:15:45,361 --> 00:15:46,779 - ใช่ - ทำไม! 246 00:15:47,363 --> 00:15:48,989 ก็ต้องใช้หนี้ไง 247 00:15:51,241 --> 00:15:55,371 แกเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลมหาลัยนะ ไม่มีเงินเก็บบ้างเลยเหรอ 248 00:15:57,373 --> 00:15:59,375 เงินพวกนั้นแม่เอาไปเล่นพนันหมดแล้วไง 249 00:16:02,753 --> 00:16:04,505 เออ ก็ดีเหมือนกัน 250 00:16:05,089 --> 00:16:06,674 อาบน้ำทีไรลำบากแทบตายทุกที 251 00:16:07,299 --> 00:16:10,010 บ้านใหม่ต้องหาบ้านที่มีน้ำอุ่นล่ะ 252 00:16:12,805 --> 00:16:15,265 คุณดาอึน นอนหลับสบายดีไหมคะ 253 00:16:16,392 --> 00:16:18,227 ค่ะ รู้สึกเหมือนนอนหลับสนิทกว่าเมื่อวานค่ะ 254 00:16:18,310 --> 00:16:20,145 (ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่านอนหลับดีขึ้นกว่าเดิม) 255 00:16:20,229 --> 00:16:22,064 ได้เขียนไดอารี่ชมเชยแล้วรู้สึกยังไงบ้างคะ 256 00:16:23,649 --> 00:16:24,775 แปลกๆ ค่ะ 257 00:16:24,858 --> 00:16:29,321 ฉันไม่เคยชมตัวเองมาก่อนเลยสักครั้งค่ะ 258 00:16:30,155 --> 00:16:31,155 ดีเลยค่ะ 259 00:16:32,366 --> 00:16:34,284 สีหน้าของคุณดูผ่อนคลายมากขึ้นเลยค่ะ 260 00:16:35,244 --> 00:16:38,372 ยาก็ได้ผลดี การบำบัดจิตก็ราบรื่นดี เป็นไปได้ด้วยดีเลยค่ะ 261 00:16:39,581 --> 00:16:40,958 แต่คุณหมอคะ 262 00:16:41,917 --> 00:16:46,422 ถึงฉันจะกินยา เขียนไดอารี่ หรือดูแลตัวเองดีขึ้น 263 00:16:46,505 --> 00:16:48,507 แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะหายขาดใช่ไหมคะ 264 00:16:49,383 --> 00:16:51,010 เดิมทีอาการป่วยทางใจ 265 00:16:51,093 --> 00:16:53,345 ไม่ใช่โรคที่จะหายป่วยได้ทันตาอยู่แล้วนี่คะ 266 00:16:53,429 --> 00:16:54,805 คุณทราบดีอยู่แล้วสินะคะ 267 00:16:56,223 --> 00:16:57,975 แต่การที่ตื่นมาตอนเช้า 268 00:16:58,058 --> 00:17:00,602 กินอาหารครบสามมื้อ นอนหลับสนิทในตอนกลางคืน 269 00:17:01,186 --> 00:17:04,356 แค่สามารถใช้ชีวิตประจำวันตามปกติแบบนี้ได้ 270 00:17:04,440 --> 00:17:05,566 ก็ถือว่าหายป่วยได้แล้วค่ะ 271 00:17:06,817 --> 00:17:08,569 ทีนี้ก็จะให้ออกจากโรงพยาบาลได้ค่ะ 272 00:17:09,236 --> 00:17:10,236 ออกจากรพ.เหรอคะ 273 00:17:10,779 --> 00:17:13,782 เรากำจัดความรู้สึกให้หายไปไม่ได้หรอกค่ะ 274 00:17:14,283 --> 00:17:15,868 ต้องกินยาควบคู่ไปกับการดูแลตัวเอง 275 00:17:16,368 --> 00:17:18,370 แล้วก็ต้องฝึกควบคุมความรู้สึกของคุณเองค่ะ 276 00:17:50,027 --> 00:17:51,027 ฮัลโหล 277 00:17:52,071 --> 00:17:53,655 ฮัลโหล พูดมาได้เลยค่ะ 278 00:17:55,157 --> 00:17:58,118 หัวหน้าคะ นี่ดาอึนเองค่ะ 279 00:17:59,828 --> 00:18:01,121 อ้าว พยาบาลดาอึน 280 00:18:01,997 --> 00:18:02,997 เป็นไงบ้าง 281 00:18:03,791 --> 00:18:07,503 ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ใกล้จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วค่ะ 282 00:18:07,586 --> 00:18:08,586 จริงเหรอ 283 00:18:09,296 --> 00:18:11,048 ฉันเป็นห่วงเธอมากเลย ดีจังเลย 284 00:18:12,216 --> 00:18:13,425 ขอบคุณนะคะ 285 00:18:14,259 --> 00:18:16,053 ออกมาแล้วจะมาทำงานเลยใช่ไหม 286 00:18:20,557 --> 00:18:24,269 มาทำงานเถอะ พยาบาลดาอึนไม่อยู่คนนึงนี่เรื่องใหญ่มากเลย 287 00:18:25,187 --> 00:18:26,855 พยาบาลคนอื่นก็รอเธอกลับมานะ 288 00:18:29,191 --> 00:18:32,402 ช่วยอย่าบอกพยาบาลคนอื่นได้ไหมคะ 289 00:18:32,486 --> 00:18:34,488 เรื่องที่ฉันแอดมิตน่ะค่ะ 290 00:18:35,072 --> 00:18:36,073 ฉันรู้อยู่แล้วนี่นา 291 00:18:36,990 --> 00:18:38,283 ไม่จำเป็นต้องบอกคนอื่นหรอก 292 00:18:39,368 --> 00:18:40,244 ค่ะ 293 00:18:40,327 --> 00:18:41,703 ไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นเลยนะ 294 00:18:41,787 --> 00:18:44,081 ตอนนี้ใส่ใจแค่เรื่องสุขภาพตัวเองก็พอ 295 00:18:45,582 --> 00:18:47,376 ออกมาแล้วค่อยมาเจอกันที่นี่นะ 296 00:18:49,294 --> 00:18:50,295 ค่ะ หัวหน้า 297 00:18:51,296 --> 00:18:52,881 อือ แล้วเจอกันนะ 298 00:19:18,031 --> 00:19:20,868 แม่ หัวหน้าบอกให้หนูกลับไปทำงานเลยแหละ 299 00:19:21,410 --> 00:19:23,287 ให้ไปทำงานเลยเหรอ ดีเลย 300 00:19:24,121 --> 00:19:26,290 ต้องซักชุดพยาบาลไว้แล้ว มีอะไรที่อยากได้อีกไหม 301 00:19:26,373 --> 00:19:30,377 ช่วงหนูหายไปพยาบาลคนอื่นคงลำบากมากแน่เลย 302 00:19:30,460 --> 00:19:31,712 น่าจะทำอะไรให้สักหน่อย 303 00:19:32,337 --> 00:19:33,505 ให้แม่ทำเค้กข้าวให้ไหม 304 00:19:33,589 --> 00:19:35,048 โอ๊ย ไม่เอาอะ 305 00:19:35,757 --> 00:19:38,927 เปลี่ยนใจแล้ว แม่ทำให้หน่อยนะ ขอเป็นเค้กข้าวจิงจูฉ่ายนะ 306 00:19:39,678 --> 00:19:41,388 ได้สิ มีที่ตากแห้งเก็บไว้อยู่ 307 00:19:43,056 --> 00:19:45,726 ญาติคนไข้คะ มีเรื่องเกี่ยวกับการออกจากรพ.ที่ต้องแจ้งค่ะ 308 00:19:46,310 --> 00:19:47,769 - ขอเวลาสักครู่ได้ไหมคะ - ค่ะ 309 00:19:47,853 --> 00:19:49,229 สองคนนั่งคุยกันไปก่อนนะ 310 00:19:49,313 --> 00:19:50,564 เชิญตามสบายครับ คุณแม่ 311 00:19:53,025 --> 00:19:55,485 จองดาจะออกมาแล้วเหรอเนี่ย อยากได้ของขวัญอะไรไหม 312 00:19:56,153 --> 00:19:56,987 กระเป๋าแบรนด์เนม 313 00:19:57,070 --> 00:19:58,070 ประสาทกลับเหรอ 314 00:19:58,113 --> 00:19:59,656 นี่คิดว่าฉันพูดจริงเหรอยะ 315 00:20:00,240 --> 00:20:02,618 หน้านายตึงเลยนะ เลี้ยงข้าวฉันก็พอแล้ว 316 00:20:04,369 --> 00:20:06,288 เหมือนเคยได้ยินประโยคนี้บ่อยๆ จากไหนนะ 317 00:20:06,955 --> 00:20:09,541 ฉันอยากกินไก่ 318 00:20:09,625 --> 00:20:10,876 มักน้อยเหลือเกิน 319 00:20:10,959 --> 00:20:13,420 เดี๋ยวทำไก่ทอดกรอบที่เธอชอบให้สักร้อยตัว 320 00:20:13,503 --> 00:20:17,174 ไก่ทอดกรอบน่ะนายชอบ ฉันชอบไก่ทอดคลุกซอสต่างหาก 321 00:20:17,674 --> 00:20:18,842 หือ ตั้งแต่ตอนไหน 322 00:20:18,926 --> 00:20:20,844 ตั้งแต่เกิดเลยย่ะ 323 00:20:22,012 --> 00:20:23,639 งั้นหรอกเหรอ 324 00:20:24,264 --> 00:20:26,016 งั้นเดี๋ยวทำไก่ทอดคลุกซอสให้ร้อยตัวเลย 325 00:20:27,559 --> 00:20:30,562 ขอบคุณนะที่ช่วยดูแลแม่ในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ 326 00:20:31,188 --> 00:20:33,565 ก็นะ เธอก็คงทำแบบเดียวกันอยู่แล้ว 327 00:20:34,775 --> 00:20:37,069 แม่เธอดูดีใจมากที่ได้ยินว่าเธอจะกลับไปทำงาน 328 00:20:37,653 --> 00:20:40,113 แม่ฉันก็คงเป็นอย่างนั้นด้วยไหมนะ 329 00:20:41,406 --> 00:20:43,492 ที่ผ่านมาแม่คงอดทนกับฉันมามากเลย 330 00:20:45,827 --> 00:20:48,372 แม่ดูแอบคาดหวังว่าจะให้ฉันกลับไปหางานน่ะ 331 00:20:48,872 --> 00:20:51,667 แล้วนายคิดไงล่ะ อยากกลับไปทำงานไหม 332 00:20:52,376 --> 00:20:53,669 อยากไปนะ แต่ 333 00:20:55,003 --> 00:20:56,003 ฉันกลัวน่ะ 334 00:20:58,298 --> 00:21:00,801 กลัวว่าพอกลับไปทำงานบริษัท แล้วอาการจะกำเริบอีก 335 00:21:01,593 --> 00:21:04,972 ดีขึ้นแล้วค่อยหางานก็ได้ ไม่ต้องรีบร้อนหรอก 336 00:21:05,681 --> 00:21:06,932 ถ้าไม่ดีขึ้นเลยไปตลอดชีวิตล่ะ 337 00:21:07,849 --> 00:21:09,184 ก็แค่อยู่กับมันไปอย่างนี้แหละ 338 00:21:11,520 --> 00:21:14,189 แต่นายไม่เป็นอย่างนั้นหรอก 339 00:21:14,273 --> 00:21:15,649 รู้ได้ไง 340 00:21:15,732 --> 00:21:17,109 นายมีฉันอยู่นี่ไง 341 00:21:18,235 --> 00:21:19,361 นายจะผ่านมันไปได้ด้วยดี 342 00:21:19,444 --> 00:21:21,655 ฉันกล้ารับประกันเลย เพราะฉันเป็นเพื่อนซี้นายไง 343 00:21:24,366 --> 00:21:26,994 แม้แต่เพื่อนซี้กัน เขาก็ไม่รับประกันกันสุ่มสี่สุ่มห้านะ 344 00:21:27,077 --> 00:21:28,370 ดูอย่างพ่อฉันสิ เห็นไหม 345 00:21:28,453 --> 00:21:30,622 ค้ำประกันจนได้เรื่อง ต้องมาทำร้านไก่ทอดนี่ไง 346 00:21:30,706 --> 00:21:33,458 นี่ ถ้าฉันขอให้นายเป็นคนค้ำประกัน นายจะไม่ช่วยเหรอ 347 00:21:33,542 --> 00:21:35,085 ไม่เอาเด็ดขาดเลย 348 00:21:35,669 --> 00:21:36,712 ว่าไงนะ ไอ้เพื่อนคนนี้นี่ 349 00:21:37,421 --> 00:21:38,922 น้อยใจนะเนี่ย 350 00:21:39,006 --> 00:21:42,301 ตีฉันเหรอ ลุกขึ้นมาเลย ต้องเจอกันหน่อยแล้ว 351 00:21:42,384 --> 00:21:45,220 ไหนจัดมาซิ ออกมานี่เลยมา ตัวต่อตัวหน่อย 352 00:21:45,304 --> 00:21:47,222 จัดไป ไม่ได้ฟาดกันมานานแล้ว 353 00:21:47,306 --> 00:21:49,182 พวกนี้นี่ เล่นอะไรเป็นเด็กๆ ไปได้ 354 00:21:49,266 --> 00:21:50,309 - ก็ยัยนี่… - จริงๆ เลย 355 00:21:51,601 --> 00:21:53,478 การบำบัดวันนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วสินะคะ 356 00:21:55,105 --> 00:21:56,105 ค่ะ 357 00:21:58,233 --> 00:21:59,526 - ที่ว่างตรงนั้นเลยค่ะ - ค่ะ 358 00:22:09,661 --> 00:22:10,661 คุณพยาบาล 359 00:22:18,378 --> 00:22:19,796 ตกใจมากใช่ไหมคะ 360 00:22:21,214 --> 00:22:23,633 ที่ผ่านมาฉันไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ 361 00:22:28,847 --> 00:22:31,391 คุณซองซิกเป็นยังไงบ้างคะ 362 00:22:31,475 --> 00:22:32,475 เอ่อ 363 00:22:33,769 --> 00:22:35,354 ที่ผ่านมาอาการผมไม่ดีขึ้นเลย 364 00:22:36,646 --> 00:22:38,065 เลยไปรักษามาหลายที่ครับ 365 00:22:38,148 --> 00:22:40,776 อ๋อ อย่างงั้นเหรอคะ 366 00:22:43,737 --> 00:22:47,366 ว่าแต่ว่าหน้าคุณดูเหมือนจะบวมหน่อยๆ นะคะ 367 00:22:48,784 --> 00:22:49,910 หมอบอกว่าไตผมไม่ดีครับ 368 00:22:51,036 --> 00:22:52,329 เข้ารับการรักษาหรือยังคะ 369 00:22:57,084 --> 00:22:58,377 หมอบอกว่าให้ไปรพ.ใหญ่ 370 00:22:59,503 --> 00:23:02,214 ผมเลยจะกลับไปที่ม.มยองชินครับ 371 00:23:02,297 --> 00:23:03,715 ม.มยองชินเหรอคะ 372 00:23:05,008 --> 00:23:08,220 ผมกำลังจะย้ายโรงพยาบาลครับ ไปที่ม.มยองชิน 373 00:23:14,184 --> 00:23:15,852 (รับส่งผู้ป่วย) 374 00:23:16,436 --> 00:23:17,896 สวัสดีครับ เหนื่อยหน่อยนะครับ 375 00:23:23,819 --> 00:23:24,861 สวัสดีครับ 376 00:23:24,945 --> 00:23:26,613 อ้าว คุณคิมซองชิก 377 00:23:27,197 --> 00:23:28,323 ไม่เจอกันนานเลยนะครับ 378 00:23:28,824 --> 00:23:30,992 - สบายดีไหมครับ - ครับ 379 00:23:31,576 --> 00:23:33,286 ที่ผ่านมาไปโรงพยาบาลไหนมาครับ 380 00:23:34,162 --> 00:23:35,372 โรงพยาบาลฮายันครับ 381 00:23:36,873 --> 00:23:41,711 ผมเจอพยาบาลจองดาอึนที่นั่นด้วยครับ 382 00:23:42,838 --> 00:23:45,924 พยาบาลจองดาอึนเหรอครับ ที่โรงพยาบาลฮายันเหรอครับ 383 00:23:46,007 --> 00:23:47,007 ใช่ครับ 384 00:23:48,468 --> 00:23:51,054 เขาแอดมิตอยู่ในวอร์ดคุ้มกัน 385 00:23:53,932 --> 00:23:54,932 วอร์ดคุ้มกันเหรอคะ 386 00:23:55,976 --> 00:23:59,020 แปลว่าที่บอกว่าลาไปพักผ่อน คือแอดมิตอยู่ในวอร์ดจิตเวชนี่คะ 387 00:24:00,730 --> 00:24:02,566 คนเราจะหลอกกันได้เนียนอะไรเบอร์นี้คะ 388 00:24:02,649 --> 00:24:04,985 ถ้าอยู่วอร์ดปิดแปลว่าอาการรุนแรงไม่ใช่เหรอคะ 389 00:24:05,068 --> 00:24:06,528 จะเป็นพยาบาลต่อไปได้เหรอ 390 00:24:06,611 --> 00:24:09,865 ไม่ได้อยู่แล้วสิ จะให้คนป่วยมาดูแลคนไข้ได้ยังไง 391 00:24:10,699 --> 00:24:14,035 ต้องคัดค้านให้เป็นเรื่องเป็นราว ให้เป็นพยาบาลไม่ได้แล้ว 392 00:24:14,119 --> 00:24:15,620 เราที่ปกติดีจะพลอยโดนด่าไปด้วย 393 00:24:17,164 --> 00:24:18,248 คุณดาอึนคะ 394 00:24:20,625 --> 00:24:21,625 คุณดาอึน 395 00:24:22,586 --> 00:24:23,670 ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ 396 00:24:24,546 --> 00:24:26,339 ฉันคงฝันไปน่ะค่ะ 397 00:24:31,511 --> 00:24:34,306 ไม่เห็นต้องมาส่งถึงขนาดนี้ก็ได้นะคะ 398 00:24:35,140 --> 00:24:36,600 ฉันอยากมาส่งเองแหละค่ะ 399 00:24:37,142 --> 00:24:38,768 ขอบคุณมากเลยนะคะ 400 00:24:38,852 --> 00:24:40,270 ที่ดูแลดาอึนของฉันเป็นอย่างดี 401 00:24:40,854 --> 00:24:41,854 ไม่เป็นไรเลยค่ะ 402 00:24:43,064 --> 00:24:44,566 ทานยาให้ครบสม่ำเสมอนะคะ 403 00:24:44,649 --> 00:24:45,525 ค่ะ 404 00:24:45,609 --> 00:24:47,027 เราอย่าได้เจอกันอีกเลยนะคะ 405 00:24:48,236 --> 00:24:49,236 ค่ะ 406 00:25:00,999 --> 00:25:04,419 ว่าแต่คุณพยาบาลเขาบอกลาได้แปลกดีนะ 407 00:25:04,503 --> 00:25:06,379 ที่ม.มยองชินก็พูดแบบนี้เหมือนกัน 408 00:25:07,172 --> 00:25:10,675 เพราะการเจอกันใหม่แปลว่าอาการแย่ลงไงล่ะ 409 00:25:11,259 --> 00:25:13,136 ต้องพยายามอย่าให้ต้องเจอกันอีกเลยเนอะ 410 00:25:14,262 --> 00:25:16,223 จากนี้ไปทุกอย่างจะดีขึ้นนะ 411 00:25:17,224 --> 00:25:19,976 แม่ทำเค้กข้าวจิงจูฉ่ายไว้แล้ว 412 00:25:20,060 --> 00:25:21,853 ซักชุดพยาบาลเสร็จแล้วด้วย 413 00:25:22,562 --> 00:25:24,648 เหลือแค่ไปทำงานแล้วนะ ยัยหนูของแม่ 414 00:25:25,273 --> 00:25:26,273 อือ 415 00:25:40,121 --> 00:25:41,121 เข้าไปสิ 416 00:25:58,640 --> 00:26:02,143 บ้านตัวเองแท้ๆ ทำไมถึงทำท่าเหมือนเพิ่งเคยมาครั้งแรกล่ะ 417 00:26:03,853 --> 00:26:04,853 นั่นสินะ 418 00:26:06,022 --> 00:26:10,151 ไม่อยู่บ้านแค่ไม่กี่สัปดาห์เอง แต่รู้สึกประหลาดมากเลย 419 00:26:10,235 --> 00:26:12,404 เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมา แม่จะทำมื้อเย็นอร่อยๆ ให้ 420 00:26:13,822 --> 00:26:14,822 โอเค 421 00:26:48,273 --> 00:26:51,067 (พยาบาลจองรัน) 422 00:26:52,569 --> 00:26:54,070 จองรัน สบายดีไหม 423 00:27:02,621 --> 00:27:06,207 (พยาบาลจองรัน) 424 00:27:07,917 --> 00:27:09,127 ฮัลโหล 425 00:27:09,210 --> 00:27:12,339 จองดาอึน ในที่สุดก็ทักมาหากันได้แล้วเหรอ 426 00:27:13,673 --> 00:27:16,551 ขอโทษที ช่วงที่ผ่านมาฉันไม่ค่อยมีสติน่ะ 427 00:27:17,135 --> 00:27:18,219 เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 428 00:27:18,720 --> 00:27:21,431 เขาบอกว่าเธอลาเพราะเหตุผลส่วนตัว แถมติดต่อเธอไม่ได้เลย 429 00:27:22,349 --> 00:27:23,349 เป็นห่วงเธอแทบแย่ 430 00:27:23,892 --> 00:27:26,102 เอ่อ นี่ จองรัน 431 00:27:27,771 --> 00:27:31,316 คุณคิมซองชิกย้ายกลับมาที่โรงพยาบาลเรารึยังน่ะ 432 00:27:31,399 --> 00:27:32,399 คุณซองชิกเหรอ 433 00:27:34,027 --> 00:27:35,528 จะย้ายมาโรงพยาบาลเราเหรอ 434 00:27:35,612 --> 00:27:37,238 เพิ่งเคยได้ยินเลยแฮะ เธอรู้ได้ไง 435 00:27:37,781 --> 00:27:38,781 อ้อ 436 00:27:39,491 --> 00:27:42,744 ได้ยินมาจากพยาบาลที่รู้จักกันน่ะ 437 00:27:42,827 --> 00:27:43,827 อ๋อ 438 00:27:44,162 --> 00:27:46,623 เอาเป็นว่ารีบกลับมาทำงานนะ คิดถึงเธอมากเลย 439 00:27:47,207 --> 00:27:48,833 อือ ไว้ค่อยคุยกันอีกนะ 440 00:27:51,461 --> 00:27:52,461 พยาบาลดาอึนเหรอคะ 441 00:27:52,504 --> 00:27:54,214 ใช่ กำลังจะกลับมาทำงานแล้ว 442 00:27:54,297 --> 00:27:57,425 จริงเหรอ ดีจังเลย ฮึบกันอีกนิดนะพวกเรา 443 00:28:01,012 --> 00:28:02,012 มีของมาส่งครับ! 444 00:28:03,181 --> 00:28:05,975 เฮ้ย จองดา ไก่ทอดทั้งตัวคลุกซอสที่เธออยากกิน 445 00:28:06,059 --> 00:28:07,059 กินตอนยังร้อนๆ นะ 446 00:28:10,438 --> 00:28:12,816 โอ้โฮ กลิ่นหอมสุดๆ 447 00:28:13,316 --> 00:28:14,818 นี่แหละถึงจะปกติ 448 00:28:14,901 --> 00:28:17,946 ต่อให้เหมือนใกล้ตายแค่ไหน แต่ก็ต้องรู้สึกหิว รู้สึกอยากกินสิถึงจะปกติ 449 00:28:19,823 --> 00:28:21,032 ดูน่ากินมากเลย 450 00:28:22,409 --> 00:28:24,244 พี่ดงโกรู้ยังว่าเธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว 451 00:28:28,998 --> 00:28:29,998 ไม่อยากบอกเหรอ 452 00:28:32,544 --> 00:28:33,544 อือ 453 00:28:35,046 --> 00:28:37,090 ฉันยังไม่อยากเจอเขาตอนนี้ 454 00:28:39,509 --> 00:28:41,553 แต่พี่เขาคงอยากเจอเธอนะ 455 00:28:46,474 --> 00:28:47,600 โกยุน ทำอะไรอยู่ 456 00:28:47,684 --> 00:28:49,269 รักษาคนไข้อยู่น่ะสิ 457 00:28:49,853 --> 00:28:50,937 พยาบาลดาอึนเป็นไงบ้าง 458 00:28:51,438 --> 00:28:52,438 ออกจากรพ.แล้ว 459 00:28:52,814 --> 00:28:53,648 อะไรนะ 460 00:28:53,732 --> 00:28:55,358 คุณจองดาอึนออกจากรพ.แล้ว 461 00:28:58,820 --> 00:29:00,405 นึกว่าจะดีใจซะอีก ไหงเป็นงั้นล่ะ 462 00:29:02,949 --> 00:29:04,409 เปล่าๆ ดีแล้วนี่ 463 00:29:05,452 --> 00:29:07,871 ขอบคุณที่โทรมาบอกนะ 464 00:29:12,000 --> 00:29:13,543 (พยาบาลดาอึน) 465 00:29:41,780 --> 00:29:45,450 (หัวหน้าพยาบาล ซงฮโยชิน) 466 00:29:45,533 --> 00:29:46,701 ขอบคุณมากเลยนะคะ 467 00:29:47,327 --> 00:29:48,995 โธ่ ไม่ต้องซื้อมาให้ก็ได้ครับ 468 00:29:49,078 --> 00:29:50,497 ไม่ได้มากมายอะไรเลยค่ะ 469 00:29:50,580 --> 00:29:52,791 คุณอุตส่าห์ไม่คิดเงินค่าใช้ลิฟต์ขนของเลยนี่คะ 470 00:29:52,874 --> 00:29:54,209 ตอนประชุมตัวแทนลูกบ้าน 471 00:29:54,292 --> 00:29:57,212 ลูกบ้านตกลงกันว่า จะไม่เก็บค่าใช้ลิฟต์ตอนขนของย้ายบ้านครับ 472 00:29:57,712 --> 00:29:59,172 ทุกคนที่นี่ใจดีครับ 473 00:29:59,839 --> 00:30:02,884 ไหนๆ คุณก็มาแล้ว ช่วยกรอกข้อมูลผู้เช่าให้หน่อยนะครับ 474 00:30:03,468 --> 00:30:05,512 ชื่อ อายุ อาชีพ ข้อมูลพิเศษเกี่ยวกับตัวคุณครับ 475 00:30:05,595 --> 00:30:06,429 ค่ะ 476 00:30:06,513 --> 00:30:10,517 ถ้าเลี้ยงหมาหรือแมว หรือมีเรื่องที่ต้องระวังก็เขียนลงไปได้เลยครับ 477 00:30:11,309 --> 00:30:12,560 เรื่องที่ต้องระวังเหรอคะ 478 00:30:12,644 --> 00:30:14,270 มีอะไรหรือเปล่าครับ 479 00:30:14,354 --> 00:30:15,354 เอ่อ 480 00:30:16,689 --> 00:30:18,858 จริงๆ แล้วน้องฉันป่วยนิดหน่อยค่ะ 481 00:30:18,942 --> 00:30:20,151 ป่วยเป็นอะไรเหรอครับ 482 00:30:24,531 --> 00:30:25,615 เป็นโรคจิตเภทค่ะ 483 00:30:26,366 --> 00:30:27,366 โรคจิตเภท… 484 00:30:31,412 --> 00:30:35,834 เรื่องนี้อยู่นอกเหนืออำนาจของผมน่ะครับ 485 00:30:35,917 --> 00:30:38,211 น่าจะต้องไปขอความเห็นชอบ จากลูกบ้านคนอื่นนะครับ 486 00:30:38,294 --> 00:30:40,588 งั้นฉันจะไปคุยกับหัวหน้าสมาคมแม่บ้านที่นี่ดูค่ะ 487 00:30:41,798 --> 00:30:43,318 - อุ๊ยตาย - นี่ค่ะ ไม่ต้องซื้อมาก็ได้ค่ะ 488 00:30:45,343 --> 00:30:48,179 เขาบอกว่าต้องได้รับอนุญาต จากหัวหน้าสมาคมแม่บ้านน่ะค่ะ 489 00:30:48,263 --> 00:30:50,473 แต่ว่าเรื่องนี้ 490 00:30:50,557 --> 00:30:53,142 ไม่ใช่ปัญหาที่ฉันสามารถตัดสินใจคนเดียวได้ค่ะ 491 00:30:53,226 --> 00:30:56,271 ต้องประชุมลูกบ้านก่อน แล้วคุณค่อยย้ายเข้ามาหลังจากรู้ผลนะคะ 492 00:30:57,981 --> 00:30:58,981 แต่ว่าฉัน 493 00:30:59,899 --> 00:31:03,486 เซ็นสัญญาแล้ว ย้ายของเข้าเรียบร้อยแล้วด้วย 494 00:31:04,529 --> 00:31:06,990 เท่าที่ฉันทราบ ตามกฎหมายแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่คะ 495 00:31:07,657 --> 00:31:09,993 ชีวิตคนเราจะยึดตามกฎหมาย แค่อย่างเดียวได้ที่ไหนคะ 496 00:31:10,535 --> 00:31:14,122 โดยเฉพาะย่านนี้มีหลายบ้านที่มีเด็ก แถมผู้หญิงที่อยู่ตัวคนเดียวก็เยอะค่ะ 497 00:31:14,205 --> 00:31:15,205 อืม 498 00:31:15,957 --> 00:31:19,627 แต่น้องฉันไม่ใช่อาชญากรนะคะ 499 00:31:20,211 --> 00:31:22,964 เอ่อ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นค่ะ 500 00:31:24,674 --> 00:31:27,427 งั้นฉันไปขอให้คนอื่นๆ กรอกแบบฟอร์มยินยอมมาไหมคะ 501 00:31:28,052 --> 00:31:29,596 ไม่ต้องซื้ออะไรมาให้ก็ได้ค่ะ 502 00:31:29,679 --> 00:31:30,805 - ขอบคุณนะคะ - ค่ะ 503 00:31:34,684 --> 00:31:36,811 ลูกฉันกำลังเตรียมสอบเข้ามหาลัยน่ะค่ะ 504 00:31:37,645 --> 00:31:38,980 ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญเลย 505 00:31:39,564 --> 00:31:41,566 จะไม่มีเรื่องวุ่นวายใช่ไหมคะ 506 00:31:41,649 --> 00:31:46,613 คงไม่มีอะไรอันตราย เหมือนที่เห็นในข่าวใช่ไหมคะ 507 00:31:46,696 --> 00:31:49,616 ที่เป็นข่าวมักเป็นกรณีที่เป็นส่วนน้อยมากๆ ค่ะ 508 00:31:50,366 --> 00:31:52,076 เกิดจากการที่ไม่ได้กินยาค่ะ 509 00:31:52,577 --> 00:31:55,914 ฉันเป็นพยาบาลแผนกจิตเวชอยู่แล้ว เพราะงั้นไม่ต้องกังวลเรื่องยาเลยค่ะ 510 00:31:55,997 --> 00:31:58,249 จริงๆ แล้วฉันก็กลัวอยู่นะคะ 511 00:31:59,292 --> 00:32:01,169 คนอื่นๆ โอเคกันไหมคะ 512 00:32:01,753 --> 00:32:03,171 ลูกฉันยังเล็กมากค่ะ 513 00:32:03,254 --> 00:32:05,381 ฉันไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ ขอโทษนะคะ 514 00:32:05,465 --> 00:32:07,258 เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณนายคะ รอเดี๋ยว 515 00:32:22,899 --> 00:32:25,318 ทำไมจะย้ายบ้าน แล้วต้องขออนุญาตจากคนพวกนั้นด้วยคะ 516 00:32:25,401 --> 00:32:27,570 เงินที่ย้ายบ้านก็เงินเราเองทั้งนั้น 517 00:32:27,654 --> 00:32:30,031 แต่ทำไมต้องไปก้มหัวขอร้องคนอื่นด้วยคะ! 518 00:32:30,114 --> 00:32:33,284 ใจเย็นๆ น่า ทำไมเธอหัวร้อนกว่าฉันอีกล่ะ 519 00:32:33,785 --> 00:32:36,371 แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกันคะ 520 00:32:36,955 --> 00:32:38,331 แล้วหัวหน้าไม่โกรธเหรอคะ 521 00:32:38,414 --> 00:32:40,124 พวกเรารู้กันดีก็จริง 522 00:32:40,625 --> 00:32:42,418 แต่คนอื่นๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องโรคนั้นนี่นา 523 00:32:43,252 --> 00:32:45,964 แต่ก็ต้องจัดของไม่ใช่เหรอคะ ไม่งั้นเมื่อไหร่จะแกะกล่องล่ะคะ 524 00:32:46,047 --> 00:32:48,549 ถ้าไม่ไหวจริงๆ ลองคุยกับตำรวจดูไหมคะ 525 00:32:50,176 --> 00:32:51,636 พยาบาลดึลเรพูดถูกเลย 526 00:32:51,719 --> 00:32:54,639 พวกคนที่ไม่ยอมให้ย้ายเข้า จัดการฟ้องร้องให้หมดทุกคนเลยไหมคะ 527 00:32:56,766 --> 00:32:59,102 ถ้าทำตามกฎหมายมันก็ได้นั่นแหละ 528 00:33:00,812 --> 00:33:02,647 แต่แค่นี้ก็เหนื่อยกับสายตาทุกคนจะแย่แล้ว 529 00:33:03,815 --> 00:33:05,984 ถ้ายิ่งฟ้องร้องไปคงยิ่งลำบากกว่าเดิม 530 00:33:06,526 --> 00:33:09,362 จะตอนออกไปทิ้งขยะหรือตอนออกไปซื้อของ 531 00:33:10,238 --> 00:33:12,365 ถ้าต้องคอยระวังสายตาทุกครั้งที่ออกจากบ้าน 532 00:33:12,448 --> 00:33:13,658 จะใช้ชีวิตปกติสุขได้ยังไงล่ะ 533 00:33:15,576 --> 00:33:18,287 ฉันไม่อยากให้บ้านฉันกลายเป็นเหมือนคุกน่ะ 534 00:33:23,418 --> 00:33:25,128 บอกชานว่าให้เก็บไว้ในช่องฟรีซ 535 00:33:25,211 --> 00:33:27,839 พอจะกินก็ค่อยเอาออกมาอุ่นกินนะ 536 00:33:28,339 --> 00:33:29,339 โอเค 537 00:33:36,097 --> 00:33:37,890 ว่าแต่ดาอึนจะกลับไปทำงานเหรอ 538 00:33:38,391 --> 00:33:39,559 เห็นว่าเริ่มงานพรุ่งนี้แหละ 539 00:33:41,561 --> 00:33:42,895 โรงพยาบาลบอกให้ไปได้เหรอ 540 00:33:43,813 --> 00:33:44,689 หมายความว่าไง 541 00:33:44,772 --> 00:33:46,691 เอ่อ มันก็อย่างนั้นไง 542 00:33:46,774 --> 00:33:48,276 คนที่ถึงขั้นแอดมิตเข้าวอร์ดจิตเวช 543 00:33:48,359 --> 00:33:50,153 ใครจะอยากจ้างให้เป็นพยาบาลอีกเหรอ 544 00:33:50,778 --> 00:33:54,323 มันเป็นอุปสรรคในการทำงานนี่นา เพื่อนร่วมงานก็คงไม่ชอบใจกันนักหรอก 545 00:33:54,824 --> 00:33:56,993 แม่พูดอย่างนั้นได้ยังไง 546 00:33:57,076 --> 00:33:58,828 ผมก็ต้องกินยารักษาอาการจิตเวชนะ 547 00:33:59,495 --> 00:34:00,788 แกเหมือนกับเด็กนั่นที่ไหน 548 00:34:01,456 --> 00:34:03,249 แกก็แค่กินยา 549 00:34:03,332 --> 00:34:04,333 พอทีเถอะ 550 00:34:05,001 --> 00:34:06,419 อย่าพูดแบบนั้นต่อหน้าดาอึนนะ 551 00:34:07,670 --> 00:34:08,713 ผมไปส่งไก่ก่อนแล้วกัน 552 00:34:12,383 --> 00:34:13,383 ใช่อันนี้ไหมครับ 553 00:34:13,926 --> 00:34:15,053 อันถัดไปครับ สักครู่นะครับ 554 00:35:05,228 --> 00:35:07,939 ดาอึน คุณคิมซองชิกย้ายมาที่นี่จริงๆ 555 00:35:11,025 --> 00:35:12,693 คนที่ถึงขั้นแอดมิตเข้าจิตเวช 556 00:35:12,777 --> 00:35:14,654 ใครจะอยากจ้างให้เป็นพยาบาลอีกเหรอ 557 00:35:21,702 --> 00:35:24,330 (ไปทำงาน) 558 00:35:43,432 --> 00:35:44,809 - นี่ - หือ 559 00:35:44,892 --> 00:35:47,603 รีบหน่อยสิ วันนี้ไปทำงานไม่ใช่เหรอ 560 00:35:48,187 --> 00:35:49,939 หนูขอหยุดต่ออีกวันแล้ว 561 00:35:53,192 --> 00:35:54,694 ทำไมล่ะ ไม่สบายตรงไหนเหรอ 562 00:35:54,777 --> 00:35:58,156 หนูไม่ได้เป็นอะไร แต่ตารางงานมันยังไม่เรียบร้อย 563 00:35:58,990 --> 00:36:01,909 หนูเองก็อยากพักให้เต็มที่อีกวันก่อนกลับไปทำงาน 564 00:36:03,452 --> 00:36:05,329 อือ มีเรื่องอะไรเหรอ 565 00:36:05,413 --> 00:36:08,124 วันนี้พยาบาลดาอึนจะกลับมาทำงานไม่ใช่เหรอคะ 566 00:36:08,207 --> 00:36:09,542 ทำไมพยาบาลอึนยองมาแทนคะ 567 00:36:09,625 --> 00:36:13,546 อ๋อ ฉันบอกให้พยาบาลดาอึนหยุดอีกวัน ค่อยมาทำงานตั้งแต่พรุ่งนี้น่ะ 568 00:36:14,130 --> 00:36:15,214 กินข้าวเสร็จแล้วกินยานะ 569 00:36:16,465 --> 00:36:17,508 อือ 570 00:36:21,095 --> 00:36:24,348 - พยาบาลดาอึนมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ - ไม่มีนะ 571 00:36:25,349 --> 00:36:26,349 ค่ะ 572 00:36:31,355 --> 00:36:34,192 คนนั้นงานยุ่งมากแท้ๆ เอาเวลาที่ไหนไปหัดทำอาหารจนเก่งขนาดนี้ 573 00:36:36,777 --> 00:36:37,987 (หัวหน้าพยาบาล) 574 00:36:38,070 --> 00:36:39,197 โอ้โฮ สีนั้นสวยจัง 575 00:36:40,031 --> 00:36:41,741 อุ๊ยต๊ายตาย 576 00:36:43,034 --> 00:36:44,034 แม่ 577 00:36:44,702 --> 00:36:46,329 หนูหางานอื่นทำดีไหม 578 00:36:47,997 --> 00:36:48,997 อะไรนะ 579 00:36:50,082 --> 00:36:54,212 ไม่ใช่ไง หนูก็แค่คิดว่า ใช้ชีวิตอยู่กับงานเดียวมากไปหรือเปล่า 580 00:36:54,295 --> 00:36:57,673 ตอนยังไม่แก่ ถ้าได้ลองทำงานหลายๆ แบบก็ดีไม่ใช่เหรอ 581 00:37:01,969 --> 00:37:03,471 กว่าจะได้เป็นพยาบาลมันง่ายเหรอ 582 00:37:05,264 --> 00:37:07,099 หยุดพูดอะไรก็ไม่รู้แล้วพับผ้าไปเถอะ 583 00:37:08,309 --> 00:37:09,309 อือ 584 00:37:20,988 --> 00:37:23,449 ค่ะ นี่แม่ของดาอึนเองนะคะ 585 00:37:24,200 --> 00:37:26,535 ชอบเค้กข้าวจิงจูฉ่ายไหมคะ 586 00:37:29,830 --> 00:37:33,167 ไม่รู้ว่าคนหนุ่มๆ สมัยนี้ชอบอะไร 587 00:37:33,751 --> 00:37:37,004 แต่วันหลังถ้ามีเวลาก็ค่อยแวะมาเอาไปทานนะคะ 588 00:37:38,214 --> 00:37:39,215 เดี๋ยวไปเลยครับ คุณแม่ 589 00:37:50,518 --> 00:37:51,644 คุณหมอ สวัสดีค่ะ 590 00:37:51,727 --> 00:37:52,603 สวัสดีครับ คุณแม่ 591 00:37:52,687 --> 00:37:55,940 ไม่รู้ว่ารบกวนเวลาไปทำงาน ของคุณหมอหรือเปล่านะคะ 592 00:37:56,023 --> 00:37:58,943 - อุตส่าห์ต้องแวะมา - ไม่เลยครับ ผมชอบเค้กข้าวจิงจูฉ่ายมากครับ 593 00:37:59,026 --> 00:38:00,194 ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ 594 00:38:01,487 --> 00:38:02,487 จะกินให้อร่อยเลยครับ 595 00:38:08,119 --> 00:38:09,954 งั้นก็เดินทางดีๆ นะคะ 596 00:38:10,037 --> 00:38:11,037 ขอบคุณครับ 597 00:38:25,636 --> 00:38:28,639 ดาอึนๆ 598 00:38:29,223 --> 00:38:30,223 ดาอึน 599 00:38:30,891 --> 00:38:32,893 - ดาอึน - เรียกทำไมเหรอ 600 00:38:35,479 --> 00:38:37,106 - เอาขยะไปทิ้งหน่อยได้ไหม - อือ 601 00:38:37,189 --> 00:38:39,108 ไม่ได้ๆ ไปใส่เสื้อก่อน ใส่เสื้อโค้ทด้วย 602 00:38:39,191 --> 00:38:40,568 แค่หน้าบ้านนี่เอง 603 00:38:40,651 --> 00:38:42,570 ไม่ได้ มันหนาว ให้ไวเลย ตัวที่มีขนเฟอร์นะ 604 00:38:42,653 --> 00:38:45,072 - ไม่เห็นเป็นไรเลย - ตัวสีขาวสว่างๆ นะ 605 00:38:45,156 --> 00:38:46,365 เร็วๆ หน่อยยัยลูกคนนี้นี่ 606 00:39:01,630 --> 00:39:03,174 รู้สึกเหมือนไม่ได้เจอกันนานมากเลย 607 00:39:06,552 --> 00:39:07,552 นั่นสิคะ 608 00:39:08,262 --> 00:39:09,472 สบายดีไหมคะ 609 00:39:10,514 --> 00:39:12,641 ไม่เลยครับ ที่โรงพยาบาลไม่มีพยาบาลดาอึนนี่ครับ 610 00:39:12,725 --> 00:39:13,934 ผมเบื่อแทบขาดใจเลย 611 00:39:15,936 --> 00:39:17,688 ขอบคุณที่ช่วยหาโรงพยาบาลให้นะคะ 612 00:39:20,066 --> 00:39:21,067 สุขภาพโอเคไหมครับ 613 00:39:27,239 --> 00:39:28,574 ยาได้ผลดีไหมครับ 614 00:39:28,657 --> 00:39:30,534 - คุณหมอคะ - ครับ 615 00:39:32,745 --> 00:39:34,872 ฉันว่าเราไม่ควรเจอกันอีกค่ะ 616 00:39:38,918 --> 00:39:40,336 ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณหมอแล้วค่ะ 617 00:39:43,381 --> 00:39:44,381 ทำไมครับ 618 00:39:46,217 --> 00:39:47,218 เพราะฉันอับอายค่ะ 619 00:39:48,969 --> 00:39:52,056 ฉันอับอายที่คุณหมอเห็นสภาพฉันตอนพังค่ะ 620 00:39:52,890 --> 00:39:54,266 ฉันอับอายที่คุณหมอรู้ว่า 621 00:39:54,350 --> 00:39:56,268 ฉันแอดมิตอยู่แผนกจิตเวชด้วยค่ะ 622 00:39:57,520 --> 00:39:58,562 ฉันอับอายที่คุณหมอรู้ว่า 623 00:39:58,646 --> 00:40:00,606 ฉันพยายามฆ่าตัวตาย 624 00:40:01,232 --> 00:40:03,859 การที่ต้องมานั่งตรงนี้ และอธิบายทุกอย่างให้คุณหมอฟัง 625 00:40:03,943 --> 00:40:05,611 ก็ทำให้ฉันอับอายจนอยากมุดดินหนีค่ะ 626 00:40:06,320 --> 00:40:08,948 ฉันเกลียดที่ฉันคงจะต้องคิดถึงเรื่องนั้น ทุกครั้งที่เจอคุณหมอ 627 00:40:11,450 --> 00:40:13,661 เพราะงั้นฉันขอให้คำตอบ ที่ตอนนั้นไม่ได้ตอบไปนะคะ 628 00:40:16,705 --> 00:40:18,457 กรุณาอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเลยค่ะ 629 00:40:21,627 --> 00:40:23,838 จะทำยังไงได้ล่ะครับ ยังไงเราก็ยังต้องเจอกันอีก 630 00:40:24,547 --> 00:40:26,757 วันนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันค่ะ 631 00:40:27,967 --> 00:40:29,927 เพราะยังไงฉันก็จะลาออกจากพยาบาลค่ะ 632 00:40:30,511 --> 00:40:33,222 หมายความว่าไงครับ คุณชอบงานพยาบาลนี่ครับ 633 00:40:34,515 --> 00:40:36,100 คนที่เคยรักษาโรคทางจิตเวช 634 00:40:37,101 --> 00:40:39,103 จะทำงานเป็นพยาบาลแผนกจิตเวชได้ยังไงคะ 635 00:40:39,186 --> 00:40:42,273 ถ้าผมเคยรับการรักษาลำไส้ แปลว่าผมเป็นหมอลำไส้ไม่ได้เหรอครับ 636 00:40:42,356 --> 00:40:44,984 - ก็รู้นี่คะว่าไม่ใช่อย่างนั้น - สำหรับผมมันเหมือนกันครับ 637 00:40:46,068 --> 00:40:47,611 นี่ผมมองคนผิดเหรอ 638 00:40:48,195 --> 00:40:50,197 มีบางอย่างที่คนไข้ลำไส้ 639 00:40:50,281 --> 00:40:52,616 กับคนไข้จิตเวชคล้ายกันเลย 640 00:40:52,700 --> 00:40:54,910 ทำไมถึงอายกับโรค จนต้องเลี่ยงต้องปกปิดด้วยครับ 641 00:40:54,994 --> 00:40:56,454 โรคมันก็เป็นแค่โรคไง 642 00:40:56,537 --> 00:40:58,372 ผมเคยคิดว่าพยาบาลดาอึนคงแตกต่าง 643 00:41:01,417 --> 00:41:02,668 ทำไมผมถึงชอบพยาบาลดาอึน 644 00:41:03,294 --> 00:41:06,338 ไม่สิ รู้ไหมครับว่าทำไมผมถึงชอบคุณดาอึน 645 00:41:07,673 --> 00:41:09,467 ความสดใสเป็นประกายของคุณดาอึน 646 00:41:11,469 --> 00:41:12,469 ผมชอบมากเลยครับ 647 00:41:14,263 --> 00:41:15,639 แววตาเวลาที่มองคนไข้ 648 00:41:16,891 --> 00:41:18,267 หัวใจที่คิดถึงคนไข้ 649 00:41:19,393 --> 00:41:20,728 มันช่างสวยงามเป็นประกาย 650 00:41:21,729 --> 00:41:23,939 แน่นอนว่าผมไม่ได้ชอบคุณดาอึน แค่เพราะเรื่องนั้น 651 00:41:24,023 --> 00:41:25,023 แต่ว่า 652 00:41:28,068 --> 00:41:29,737 ตอนนี้คุณดาอึนไม่เปล่งประกายเลยครับ 653 00:41:31,363 --> 00:41:32,990 ฉันต่างไปจากตอนนั้นแล้วนี่คะ 654 00:41:33,073 --> 00:41:34,575 ไม่ต่างครับ แค่คุณกลับมาสดใสก็พอ 655 00:41:34,658 --> 00:41:36,243 คิดว่ามันง่ายเหรอคะ 656 00:41:37,203 --> 00:41:39,079 ถ้าฉันหงอยลงนิดนึง 657 00:41:39,163 --> 00:41:42,333 คนคงคิดว่า "เป็นโรคซึมเศร้าอีกแล้วไหมนะ" ต้องมาคอยระวังเพราะฉัน 658 00:41:42,416 --> 00:41:46,003 คนอื่นต้องมาคอยกังวล ว่าฉันกินยาหรือยังอยู่ตลอดค่ะ เพราะฉะนั้น… 659 00:41:50,257 --> 00:41:53,010 เพราะฉะนั้นเราพอแค่นี้เถอะนะคะ 660 00:41:53,928 --> 00:41:54,929 นี่มันเกินไปแล้วนะ 661 00:41:57,723 --> 00:41:59,058 ขอโทษที่ให้คำตอบช้านะคะ 662 00:41:59,558 --> 00:42:00,935 ไม่ครับ ไม่ต้องขอโทษเรื่องนั้น 663 00:42:01,435 --> 00:42:03,771 พยาบาลดาอึนปฏิเสธผม ผมโอเค มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้ว 664 00:42:04,355 --> 00:42:07,191 แต่การที่พยาบาลดาอึนดูถูกตัวเองแบบนั้น 665 00:42:07,274 --> 00:42:08,484 เรื่องนั้นคุณต้องขอโทษผม 666 00:42:11,779 --> 00:42:13,697 ทำไมพูดถึงคนที่ผมชอบในทางที่แย่แบบนั้นครับ 667 00:42:14,782 --> 00:42:16,075 แล้วใจผมที่ชอบเขาล่ะครับ 668 00:42:19,495 --> 00:42:20,495 ผมไม่รู้ด้วยแล้ว 669 00:42:34,343 --> 00:42:36,178 ถ้าเพราะเหตุผลนั้นผมก็จะชอบคุณต่อไปครับ 670 00:42:36,679 --> 00:42:39,473 คุณก็ทำตามใจตัวเองเลย เพราะผมก็จะทำตามใจตัวเองเหมือนกัน 671 00:42:56,407 --> 00:42:57,866 อันนี้คุณแม่ให้ผม ผมจะเอาไปครับ 672 00:43:23,559 --> 00:43:24,893 ครับ ได้ครับ 673 00:43:24,977 --> 00:43:27,605 ครับๆ ขอบคุณครับ ครับๆ 674 00:43:28,772 --> 00:43:30,899 ผู้ซื้อบอกว่าโอนเงินที่เหลือมาแล้ว เช็กดูนะครับ 675 00:43:32,943 --> 00:43:33,943 ค่ะ เข้ามาแล้วค่ะ 676 00:43:42,119 --> 00:43:43,120 ทำไมบ้านเป็นแบบนี้ 677 00:43:44,913 --> 00:43:46,081 แกทำอะไรของแก 678 00:43:46,165 --> 00:43:47,165 ไม่เห็นเหรอ 679 00:43:48,542 --> 00:43:49,543 กำลังเก็บของไง 680 00:43:51,378 --> 00:43:52,671 แต่ทำไมเก็บของของฉันล่ะ 681 00:43:56,425 --> 00:43:58,010 ไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือไง 682 00:43:58,761 --> 00:43:59,761 ปล่อย 683 00:44:20,199 --> 00:44:21,033 นี่มันอะไรเนี่ย 684 00:44:21,116 --> 00:44:22,326 เงินมัดจำบ้านหลังนี้ 685 00:44:23,827 --> 00:44:25,454 เอาไปจ่ายหนี้แล้วเหลือเท่านี้แหละ 686 00:44:25,537 --> 00:44:26,955 ตายแล้ว 687 00:44:27,665 --> 00:44:29,500 เลี้ยงลูกสาวมาค่อยมีประโยชน์หน่อย 688 00:44:31,460 --> 00:44:33,921 นั่นคือเงินทั้งหมดที่หนูมี แม่เอาไปหมดเลยนะ 689 00:44:36,131 --> 00:44:37,131 แล้วก็ช่วยออกไปด้วย 690 00:44:37,174 --> 00:44:40,344 แหมๆ เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย 691 00:44:40,844 --> 00:44:44,390 รู้แล้ว เดี๋ยวแม่จะทำตัวดีๆ นะ 692 00:44:44,473 --> 00:44:45,766 บอกให้ออกไปไง 693 00:44:45,849 --> 00:44:49,978 รู้แล้วน่า ฉันจะไม่ไปหาแฟนแกอีกแล้ว โอเคไหม 694 00:44:50,062 --> 00:44:51,105 ไม่ได้ยินหรือไง 695 00:44:51,730 --> 00:44:53,565 บอกให้ออกไปจากบ้านนี้ไง! 696 00:44:55,526 --> 00:44:57,027 ออกไปชีวิตหนูด้วย 697 00:45:01,657 --> 00:45:02,533 เฮ้ย 698 00:45:02,616 --> 00:45:06,578 แกออกมาจากท้องฉัน 699 00:45:07,079 --> 00:45:09,289 ชีวิตแกฉันก็เป็นคนสร้างมา 700 00:45:12,751 --> 00:45:16,380 เป็นอะไรของแก ปล่อยสิ ปล่อยนะ! 701 00:45:17,715 --> 00:45:19,049 ต่อไปนี้หนูไม่ต้องการแม่อีกแล้ว 702 00:45:19,133 --> 00:45:21,009 ให้เงินมานิดเดียวทำเป็นผยองนะ นังเด็กนี่ 703 00:45:22,177 --> 00:45:23,637 ตอนคนไข้อาละวาด หนูโดนทุบ 704 00:45:23,721 --> 00:45:25,639 ปากแตก โดนตบมาตั้งไม่รู้เท่าไหร่ 705 00:45:26,890 --> 00:45:28,517 ตอนนี้หนูไม่กลัวแม่เลยสักนิดเดียว 706 00:45:30,644 --> 00:45:32,521 ถ้ามาให้เห็นหน้าอีกหนูแจ้งตำรวจแน่ 707 00:45:32,604 --> 00:45:34,148 ถ้าตำรวจไม่ช่วย ต่อให้ต้องจ้างคน 708 00:45:35,441 --> 00:45:37,234 หนูก็จะทำให้แม่ไม่โผล่มาให้หนูเห็นหน้าอีก 709 00:45:40,863 --> 00:45:41,863 เฮ้ย! 710 00:45:42,364 --> 00:45:44,450 เฮ้ย นังลูกชั่ว! 711 00:45:50,372 --> 00:45:51,372 พยาบาลดึลเร 712 00:45:53,500 --> 00:45:54,500 มาแล้วเหรอคะ 713 00:45:55,377 --> 00:45:56,503 มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ 714 00:45:57,254 --> 00:45:58,254 คุณหมอคะ 715 00:46:01,049 --> 00:46:03,093 วันนี้ฉันเพิ่งตัดขาดจากแม่มาค่ะ 716 00:46:05,596 --> 00:46:07,264 ฉันรู้สึกโล่งใจมาก 717 00:46:08,140 --> 00:46:09,141 แต่ก็รู้สึกหลงทาง 718 00:46:12,144 --> 00:46:13,645 ฉันรู้สึกว่างเปล่าค่ะ 719 00:46:15,731 --> 00:46:17,107 ฉันใช้หนี้หมดแล้ว 720 00:46:18,317 --> 00:46:19,777 ตัดขาดจากแม่ 721 00:46:20,652 --> 00:46:22,446 จากนี้ไปฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดีค่ะ 722 00:46:31,121 --> 00:46:32,706 สิ่งที่คุณอยากทำมากที่สุดในตอนนี้ 723 00:46:38,337 --> 00:46:39,337 เริ่มจากสิ่งนั้นครับ 724 00:46:41,882 --> 00:46:43,509 - แสนสามหมื่นเก้าพันวอนครับ - ครับ 725 00:46:44,718 --> 00:46:45,928 ฉันจ่ายเองค่ะ 726 00:46:46,595 --> 00:46:47,846 ฉันอยากใช้เงินตัวเองค่ะ 727 00:46:48,847 --> 00:46:50,307 - นี่ค่ะ - ครับ 728 00:46:53,519 --> 00:46:54,978 นี่ครับ กินเลยครับ 729 00:46:56,271 --> 00:46:58,607 ฉันอยากกินข้าว แบบอาหารเต็มโต๊ะมาตลอดเลยค่ะ 730 00:46:59,817 --> 00:47:00,817 กินเยอะๆ นะครับ 731 00:47:17,167 --> 00:47:18,167 ค่อยๆ กินครับ 732 00:47:30,055 --> 00:47:31,055 ขอบคุณค่ะ 733 00:48:06,383 --> 00:48:07,383 ไง จองดา 734 00:48:10,095 --> 00:48:11,095 มีอะไร 735 00:48:11,972 --> 00:48:13,015 เกิดอะไรขึ้นเหรอ 736 00:48:16,435 --> 00:48:17,519 แถ่นแท้น 737 00:48:17,603 --> 00:48:18,937 (ใบสมัครงาน) 738 00:48:19,021 --> 00:48:20,063 อะไรเนี่ย 739 00:48:20,147 --> 00:48:22,399 ฉันจะกลับไปทำงานบริษัท 740 00:48:24,067 --> 00:48:26,653 โรคตื่นตระหนกมันเหมือนความเคยชินใช่ไหมล่ะ 741 00:48:27,613 --> 00:48:29,531 ถ้าอาการมาตอนอยู่บนรถเมล์ก็จะกลัวรถเมล์ 742 00:48:30,157 --> 00:48:31,491 ถ้ากำเริบที่บริษัทก็จะกลัวบริษัท 743 00:48:31,575 --> 00:48:34,077 เพราะงั้นแค่เดินเข้าไปใกล้ที่นั่นก็ไม่สบายใจแล้ว 744 00:48:36,204 --> 00:48:38,999 แต่พอมาลองคิดดูแล้ว 745 00:48:39,666 --> 00:48:42,961 ในทางกลับกัน ถ้าขึ้นรถเมล์แล้วอาการไม่กำเริบ 746 00:48:44,379 --> 00:48:48,091 ถ้าไปบริษัทแล้วอาการไม่กำเริบ อีกไม่นานก็คงจะดีขึ้นไหมนะ 747 00:48:50,218 --> 00:48:53,347 อาจจะหายป่วยอย่างกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น 748 00:48:53,972 --> 00:48:56,600 อย่างกับว่าไม่เคยเป็นอะไรเลยก็ได้นี่นา 749 00:48:58,435 --> 00:49:00,854 เพราะงั้นฉันเลยลองรวบรวมความกล้าดูน่ะ 750 00:49:03,565 --> 00:49:06,902 เราไม่สามารถใช้ชีวิต ด้วยการวิ่งหนีอย่างเดียวไปได้ตลอดนี่นา 751 00:49:10,113 --> 00:49:12,532 เธอเองก็ลองรวบรวมความกล้าดูนะ 752 00:49:13,241 --> 00:49:14,241 ฉันอยู่ข้างเธอทั้งคน 753 00:49:36,598 --> 00:49:37,598 หัวหน้า 754 00:49:39,059 --> 00:49:40,059 พยาบาลดาอึน 755 00:49:41,269 --> 00:49:42,354 ทำไมไม่ไปทำงานล่ะ 756 00:49:49,194 --> 00:49:52,030 ขอโทษนะคะที่ทำตามสัญญาไม่ได้ 757 00:49:54,282 --> 00:49:56,868 หมายถึงแค่วันนี้หรือว่าตลอดไปล่ะ 758 00:49:56,952 --> 00:49:59,871 ฉันคงไม่สามารถเป็นพยาบาลได้อีกแล้วค่ะ 759 00:50:00,831 --> 00:50:01,831 ทำไมเหรอ 760 00:50:02,332 --> 00:50:03,500 ฉันป่วยนี่คะ 761 00:50:04,751 --> 00:50:06,962 จะเป็นพยาบาลต่อไปได้ยังไงคะ 762 00:50:07,546 --> 00:50:10,674 เพราะอย่างนั้น ตอนนี้เธอวัดความดันคนไข้ไม่ได้แล้วเหรอ 763 00:50:14,136 --> 00:50:15,512 แทงเข็มน้ำเกลือไม่ได้แล้วเหรอ 764 00:50:17,222 --> 00:50:18,515 ทำชาร์ตไม่ได้แล้วเหรอ 765 00:50:19,516 --> 00:50:21,768 วัดชีพจรไม่ได้แล้วเหรอ หรือว่าส่งเวรต่อไม่ได้แล้ว 766 00:50:22,269 --> 00:50:23,311 ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ 767 00:50:23,395 --> 00:50:24,688 ถ้าไม่ใช่แบบนั้นก็พอแล้ว 768 00:50:26,189 --> 00:50:27,189 ไปทำงานเถอะ 769 00:50:31,069 --> 00:50:32,821 ไม่มีใครอยากต้อนรับฉันหรอกค่ะ 770 00:50:34,489 --> 00:50:37,367 ถ้าคนรู้ว่าฉันเคยแอดมิตในวอร์ดจิตเวช 771 00:50:38,201 --> 00:50:39,494 เดี๋ยวจะมีปัญหา 772 00:50:40,412 --> 00:50:42,581 แล้วทุกคนก็จะลำบากไปด้วยค่ะ 773 00:50:42,664 --> 00:50:44,332 ลูกฉันกำลังเตรียมสอบเข้ามหาลัยน่ะค่ะ 774 00:50:44,416 --> 00:50:46,334 จะไม่มีเรื่องวุ่นวายใช่ไหมคะ 775 00:50:46,418 --> 00:50:48,336 จริงๆ แล้วฉันก็กลัวอยู่นะคะ 776 00:50:48,420 --> 00:50:50,630 ฉันไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ ขอโทษนะคะ 777 00:50:51,840 --> 00:50:53,550 เธอป่วยแล้วเป็นอาชญากรหรือไง 778 00:50:54,718 --> 00:50:55,802 โรคทางจิตเวชแล้วยังไง 779 00:50:56,386 --> 00:50:57,763 โรคซึมเศร้าแล้วยังไง 780 00:50:59,806 --> 00:51:01,308 มีใครป่วยเพราะอยากป่วยเหรอ 781 00:51:03,935 --> 00:51:06,563 ไม่ได้ไปก่ออาชญากรรมหรือทำร้ายใครสักหน่อย 782 00:51:07,147 --> 00:51:08,857 ทำไมถึงต้องคอยระวังสายตาคนอื่นด้วย 783 00:51:10,901 --> 00:51:12,611 คนอื่นไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์เธอ 784 00:51:13,862 --> 00:51:14,863 อย่าทำตัวหงอเด็ดขาด 785 00:51:15,530 --> 00:51:17,157 ไม่งั้นทุกคนจะคิดว่าเหยียบย่ำเธอได้ 786 00:51:18,075 --> 00:51:20,202 ฉันก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่ว่า 787 00:51:22,079 --> 00:51:23,747 ฉันเอาแต่ทำตัวหงออยู่เรื่อยเลยค่ะ 788 00:51:25,707 --> 00:51:28,251 ฉันไม่อยากเป็นภาระให้คนอื่น 789 00:51:29,461 --> 00:51:30,754 ฉันเลยแค่อยากจะวิ่งหนีไปค่ะ 790 00:51:31,755 --> 00:51:32,756 ฉันตั้งใจจะทำแบบนั้นค่ะ 791 00:51:33,548 --> 00:51:34,548 แต่เธอรู้สึกยังไงล่ะ 792 00:51:35,717 --> 00:51:36,717 ตัวเธอรู้สึกยังไง 793 00:51:38,386 --> 00:51:40,013 ไม่ต้องคิดถึงคนอื่น คิดถึงแค่ตัวเเธอ 794 00:51:42,224 --> 00:51:43,433 เธอกลัวตัวเองไหม 795 00:51:44,101 --> 00:51:45,101 เหมือนอาชญากรเหรอ 796 00:51:46,937 --> 00:51:47,937 ฉัน… 797 00:51:51,191 --> 00:51:52,484 สงสารตัวเองค่ะ 798 00:51:56,613 --> 00:51:59,449 ก็เลยไม่อยากเป็นพยาบาลแล้วเหรอ 799 00:52:03,078 --> 00:52:04,412 อยากจะเลิกจริงๆ ใช่ไหม 800 00:52:06,540 --> 00:52:07,958 ไม่อยากเจอคนไข้แล้วเหรอ 801 00:52:09,042 --> 00:52:10,042 อยากพอแล้วใช่ไหม 802 00:52:14,381 --> 00:52:15,924 อันนี้อะไรเหรอคะ 803 00:52:17,759 --> 00:52:19,079 สามสิบล้านครับ (ท่านผู้ไกล่เกลี่ย) 804 00:52:19,636 --> 00:52:23,598 ด้วยเงินนี้ ขอให้ท่านผู้ไกล่เกลี่ย หลุดพ้นจากจอมเวทตัวร้าย 805 00:52:23,682 --> 00:52:26,226 และปลดปล่อยคำสาป ที่ผนึกค่ามานาของผมด้วยนะครับ 806 00:52:28,603 --> 00:52:31,106 ขออวยพรยามรุ่งอรุณครับ ท่านผู้ไกล่เกลี่ย 807 00:52:32,315 --> 00:52:35,360 วันนี้ทั้งวันค่าพลังของคุณจะไม่ตกครับ 808 00:52:35,944 --> 00:52:37,279 มันน่าปวดใจมากนะคะ 809 00:52:37,362 --> 00:52:39,614 ที่มีแต่คนดีๆ ที่ต้องเข้ามาอยู่ที่นี่ 810 00:52:40,115 --> 00:52:41,115 เพราะอย่างนี้ 811 00:52:42,993 --> 00:52:44,828 คุณพยาบาลก็เลยอยู่ที่นี่ด้วยสินะครับ 812 00:52:46,246 --> 00:52:49,249 ก็ที่นี่มีแต่คนดีๆ เข้ามาอยู่นี่ครับ 813 00:52:49,332 --> 00:52:50,792 พวกลูกสาวรู้หมดแหละค่ะ 814 00:52:51,376 --> 00:52:53,461 ว่าแม่รักเรายิ่งกว่าใคร 815 00:52:54,254 --> 00:52:58,800 คุณแม่ก็ลองเชื่อมั่นในตัวคุณโอรีนาดูสักหน่อยนะคะ 816 00:52:59,301 --> 00:53:02,721 เราอย่าได้เจอกันอีกเลยนะคะ 817 00:53:04,222 --> 00:53:05,056 ครับ 818 00:53:05,140 --> 00:53:08,476 ไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นตัวคุณแจฮีเอง 819 00:53:09,060 --> 00:53:11,605 คุณแจฮีช่วยชอบตัวเองให้มากๆ นะคะ 820 00:53:13,315 --> 00:53:14,608 หัวหน้าคะ ฉัน… 821 00:53:15,942 --> 00:53:19,446 ฉันอยากทำงานต่อค่ะ ฉันอยากทำงานต่อมากๆ เลยค่ะ 822 00:53:23,783 --> 00:53:25,493 หัวหน้าคะ ฉันอยากเป็นพยาบาลค่ะ 823 00:53:28,455 --> 00:53:31,082 ให้ฉันเป็นพยาบาลต่อได้ไหมคะ หัวหน้า 824 00:53:34,044 --> 00:53:35,670 ฉันอยากเป็นพยาบาลค่ะ 825 00:53:44,429 --> 00:53:45,472 งั้นก็เป็นพยาบาลต่อนะ 826 00:53:48,475 --> 00:53:49,475 ไปทำงาน 827 00:53:51,394 --> 00:53:54,314 ไม่ต้องคิดว่าคนอื่นจะรู้สึกแย่หรือจะคิดยังไง 828 00:53:55,065 --> 00:53:56,316 แล้วทำในสิ่งที่ใจเธออยากทำ 829 00:53:57,150 --> 00:53:58,150 มาลองดูนะ 830 00:53:58,610 --> 00:54:00,779 ถ้าจะโดนด่า ก็ให้เป็นเรื่องของตอนนั้นแล้วกัน 831 00:54:01,571 --> 00:54:03,240 ถ้ามีปัญหาก็ค่อยแก้ไขกันตอนนั้นนะ 832 00:54:04,950 --> 00:54:08,161 พรุ่งนี้ยืดอกไปทำงานอย่างมั่นใจนะ ตกลงไหม 833 00:54:11,623 --> 00:54:12,623 ค่ะ 834 00:54:13,333 --> 00:54:14,333 ต้องอย่างนั้นแหละ 835 00:57:23,273 --> 00:57:27,861 (ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้) 836 00:57:27,944 --> 00:57:29,946 (ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง) 837 00:57:30,738 --> 00:57:32,740 คำบรรยายโดย อภิชญา บุญรินทร์