1
00:00:25,150 --> 00:00:27,110
แม่ก็ บอกแล้วว่าไม่ต้องออกมา

2
00:00:27,193 --> 00:00:29,529
ตื่นให้มันเร็วกว่านี้สักห้านาทีสิ

3
00:00:29,612 --> 00:00:32,073
- ใส่ลองจอนข้างในหรือยัง
- ใส่แล้วๆ

4
00:00:32,157 --> 00:00:34,325
- ข้าวเช้าล่ะ
- หนูบอกแล้วไงว่ากินแล้ว

5
00:00:34,409 --> 00:00:35,869
น่าจะใส่เสื้อขนเป็ดด้วยนะ

6
00:00:35,952 --> 00:00:37,579
- หนูไปแล้วนะ
- อือ ไปเถอะ

7
00:00:38,079 --> 00:00:39,079
เฮ้อ ปวดหัวเลย

8
00:00:39,622 --> 00:00:42,083
ตัวเล็กนิดเดียว
ยิ่งใส่รองเท้าผ้าใบยิ่งเหมือนเด็กไปอีก

9
00:00:56,473 --> 00:01:00,435
ชมตัวเองที่ตัดสินใจกลับมาเป็นพยาบาลอีกครั้ง

10
00:01:02,854 --> 00:01:03,854
ง่วงชะมัด

11
00:01:04,647 --> 00:01:05,648
ไม่ได้นอนเหรอคะ

12
00:01:06,316 --> 00:01:08,359
เปล่า แต่ฝันว่าคนไข้แอคติงเอาท์

13
00:01:08,443 --> 00:01:09,694
แถมมีคนไข้ใหม่แอดมิต

14
00:01:10,528 --> 00:01:11,613
ฉันทำงานยันในฝันเลย

15
00:01:12,614 --> 00:01:13,782
สภาพเยินไม่ไหว

16
00:01:13,865 --> 00:01:14,991
- สวัสดีค่ะ
- อ้าว

17
00:01:15,075 --> 00:01:16,284
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

18
00:01:17,202 --> 00:01:18,078
พยาบาลดาอึน!

19
00:01:18,161 --> 00:01:19,913
กลับมาทำงานแล้วใช่ไหมคะ

20
00:01:19,996 --> 00:01:22,999
ใช่ ฉันไม่อยู่เลยลำบากกันมากเลยใช่ไหม
ขอโทษนะ

21
00:01:23,083 --> 00:01:24,125
ไม่เจอกันนานขนาดไหน

22
00:01:24,209 --> 00:01:25,794
- คิดถึงเธอแทบขาดใจ!
- นั่นสิคะ

23
00:01:25,877 --> 00:01:27,170
น่าจะทักมาบอกหน่อยว่าจะมา

24
00:01:27,253 --> 00:01:29,089
ทุกคน

25
00:01:29,172 --> 00:01:30,507
ไม่ไปรับเวรกันเหรอ

26
00:01:30,590 --> 00:01:31,590
- สวัสดีค่ะ
- อือ

27
00:01:33,093 --> 00:01:35,303
ไว้ค่อยคุยกันนะ ไปทำงานกันก่อนเถอะ

28
00:01:35,386 --> 00:01:36,386
- ค่ะ
- ค่ะ

29
00:01:37,013 --> 00:01:38,013
เดี๋ยวค่อยคุยกัน

30
00:01:39,974 --> 00:01:41,101
(พยาบาลจองดาอึน)

31
00:01:47,482 --> 00:01:48,900
คุณพัคบยองฮี อายุ 18 ปี

32
00:01:48,983 --> 00:01:50,902
- เป็นคนไข้ที่ยังเป็นผู้เยาว์
- อือ

33
00:01:50,985 --> 00:01:54,280
มีปัญหาเรื่องปรับตัวเข้ากับโรงเรียน
เข้ากับเพื่อนๆ ไม่ได้น่ะ

34
00:01:57,992 --> 00:01:58,993
ปกติค่ะ

35
00:01:59,577 --> 00:02:00,577
คุณคะ

36
00:02:01,121 --> 00:02:02,330
เมื่อไหร่จะเอาข้าวมาให้คะ

37
00:02:02,831 --> 00:02:06,000
บยองฮี ต้องเรียกว่า "คุณพยาบาล" สิ

38
00:02:07,043 --> 00:02:09,337
คุณพยาบาล เมื่อไหร่จะเอาข้าวมาให้คะ

39
00:02:09,420 --> 00:02:11,756
เดี๋ยวคุณหมอจะเข้ามาตรวจค่ะ

40
00:02:11,840 --> 00:02:13,174
จะเอามาให้ก่อนหน้านั้นนะคะ

41
00:02:13,258 --> 00:02:14,843
ตอนนี้กินไม่ได้เหรอคะ

42
00:02:14,926 --> 00:02:16,344
บยองฮี

43
00:02:16,427 --> 00:02:18,680
- รออีกนิดนึงนะ
- คุณซงแอชิน ขอวัดความดันนะคะ

44
00:02:18,763 --> 00:02:19,763
ขอตัวนะคะ

45
00:02:24,853 --> 00:02:26,312
คุณแอชิน ความดันปกตินะคะ

46
00:02:27,147 --> 00:02:29,399
ได้ย้ายมาวอร์ดเปิดก่อนออกจากรพ. ดีใจไหมคะ

47
00:02:34,988 --> 00:02:37,532
(เพศชาย 40 ปี คิมซองชิก)

48
00:02:42,537 --> 00:02:44,455
อย่าเพิ่งกลัว อย่าเพิ่งหงอไปก่อน

49
00:02:45,206 --> 00:02:48,835
พรุ่งนี้ยืดอกไปทำงานอย่างมั่นใจนะ ตกลงไหม

50
00:02:54,966 --> 00:02:56,134
สวัสดีค่ะ

51
00:02:57,594 --> 00:03:00,513
คุณซองชิก สบายดีไหมคะ

52
00:03:01,431 --> 00:03:02,599
ฉันกลับมาทำงานแล้วค่ะ

53
00:03:04,184 --> 00:03:05,184
ดีจังเลยครับ

54
00:03:05,727 --> 00:03:08,897
ฉันดูในเวชระเบียน
แล้วเจอว่าคุณมีอาการนอนไม่หลับด้วยนี่คะ

55
00:03:08,980 --> 00:03:11,399
เมื่อคืนนอนหลับไหมคะ

56
00:03:12,817 --> 00:03:16,654
ไม่รู้ว่าเพราะเคยอยู่ที่นี่มาก่อนหรือเปล่า
เลยนอนหลับได้นิดหน่อยครับ

57
00:03:16,738 --> 00:03:18,740
ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ

58
00:03:19,324 --> 00:03:20,783
ขอวัดความดันนะคะ

59
00:03:28,124 --> 00:03:29,125
ไม่ต้องเอาขึ้นก็ได้ค่ะ

60
00:03:32,754 --> 00:03:36,382
อ้าว พี่คุณซองชิก ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ

61
00:03:41,095 --> 00:03:42,138
จะทำอะไรครับ

62
00:03:42,222 --> 00:03:44,265
วัดความดันของคุณซองชิกค่ะ

63
00:03:45,266 --> 00:03:46,392
พอๆ หยุดเลยครับ

64
00:03:46,976 --> 00:03:47,852
อะไรคะ

65
00:03:47,936 --> 00:03:49,437
ให้พยาบาลคนอื่นทำครับ

66
00:03:58,446 --> 00:04:00,114
เห็นเธอลาป่วยตั้งนาน

67
00:04:00,198 --> 00:04:02,283
ฉันก็นึกว่าเธอไปอัพหน้ามาซะอีก

68
00:04:02,909 --> 00:04:04,786
การลดน้ำหนักคือการศัลยกรรมที่ดีที่สุดนะ

69
00:04:05,703 --> 00:04:06,996
จ้า สวยเลย

70
00:04:07,747 --> 00:04:11,292
ฉันว่าชาตินี้ฉันคงไม่มีวันสวยกว่านี้แล้ว
ไม่เคยป่วยอะไรกับเขาเลย

71
00:04:11,376 --> 00:04:13,628
การไม่ป่วยเป็นความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว

72
00:04:13,711 --> 00:04:14,796
ก็จริงนะ

73
00:04:17,257 --> 00:04:18,341
เธอป่วยเป็นอะไรเหรอ

74
00:04:21,970 --> 00:04:24,639
เดี๋ยวรอทุกคนมาพร้อมกันแล้วฉันจะบอกนะ

75
00:04:24,722 --> 00:04:26,557
ถ้าลำบากใจก็ไม่ต้องบอกก็ได้นะ

76
00:04:27,141 --> 00:04:28,226
เปล่าหรอก

77
00:04:28,309 --> 00:04:29,894
ฉันจะไปซื้อกาแฟนะ เอาอะไรไหม

78
00:04:30,395 --> 00:04:31,521
เลี้ยงหรือเปล่า

79
00:04:31,604 --> 00:04:32,647
แหงสิ

80
00:04:32,730 --> 00:04:34,399
อเมริกาโน่เย็นสองแก้ว

81
00:04:34,482 --> 00:04:37,527
แล้วก็อเมริกาโน่ร้อนสามแก้ว

82
00:04:37,610 --> 00:04:41,364
ชาสมุนไพรอันไหนดีนะ

83
00:04:43,992 --> 00:04:44,992
ชาคาโมมายล์สองครับ

84
00:04:45,576 --> 00:04:46,911
อ้าว คุณหมอ

85
00:04:46,995 --> 00:04:49,163
เธอควรดื่มชาที่ไม่มีคาเฟอีนนะ

86
00:04:50,039 --> 00:04:51,039
ขอบคุณค่ะ

87
00:04:52,041 --> 00:04:53,041
สบายดีไหม

88
00:04:54,961 --> 00:04:55,961
ค่ะ

89
00:04:58,506 --> 00:04:59,506
เป็นยังไงบ้าง

90
00:05:00,383 --> 00:05:03,386
อาการดีขึ้นมากค่ะ กินยาสม่ำเสมอเลยค่ะ

91
00:05:04,053 --> 00:05:05,638
มาทำงานหลังหายไปนานเป็นไงบ้าง

92
00:05:07,682 --> 00:05:09,517
ดีค่ะ

93
00:05:11,311 --> 00:05:12,895
แต่ก็รู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อยค่ะ

94
00:05:13,563 --> 00:05:15,940
- ทำไม
- เรื่องที่ฉันแอดมิต

95
00:05:16,024 --> 00:05:19,736
ฉันไม่ได้บอกเพื่อนร่วมงานนี่คะ

96
00:05:21,779 --> 00:05:24,324
แต่ฉันคิดว่าจะบอกไปตามตรงแหละค่ะ

97
00:05:26,909 --> 00:05:27,909
ตอนนี้น่ะ

98
00:05:28,870 --> 00:05:31,456
สิ่งสำคัญคือการไม่สร้างความวิตกกังวลให้ตัวเอง

99
00:05:32,248 --> 00:05:35,793
เลือกทางไหนก็ได้ที่ทำให้เธอสบายใจนะ

100
00:05:37,378 --> 00:05:38,378
ค่ะ

101
00:05:43,509 --> 00:05:44,844
บอกผมก็ได้ครับ

102
00:05:44,927 --> 00:05:46,637
ไม่ค่ะ ฉันจะบอกพวกเขาโดยตรงเลยค่ะ

103
00:05:48,097 --> 00:05:49,766
- ขอโทษนะคะ
- คะ คุณแม่

104
00:05:49,849 --> 00:05:51,976
ฉันเป็นผู้ปกครองของคนไข้พัคบยองฮีนะคะ

105
00:05:52,477 --> 00:05:54,145
ช่วยเปลี่ยนพยาบาลให้ด้วยค่ะ

106
00:05:54,228 --> 00:05:55,228
อะไรนะคะ

107
00:05:55,563 --> 00:05:58,149
คุณผู้ปกครอง ใจเย็นก่อนนะครับ

108
00:05:58,232 --> 00:05:59,776
จะให้ฉันใจเย็นอยู่ได้ยังไงคะ

109
00:05:59,859 --> 00:06:02,320
ช่วยบอกได้ไหมคะว่าเหตุผลเพราะอะไร

110
00:06:02,403 --> 00:06:03,988
รู้อยู่แล้วยังจะถามอีกเหรอคะ

111
00:06:04,072 --> 00:06:05,573
พยาบาลจองดาอึน

112
00:06:05,656 --> 00:06:08,201
ได้ยินมาว่าเพิ่งแอดมิตเข้าวอร์ดจิตเวชมานี่คะ!

113
00:06:08,284 --> 00:06:09,494
อะไรนะคะ

114
00:06:13,373 --> 00:06:15,375
การเงียบไว้ไม่ใช่การโกหก

115
00:06:16,709 --> 00:06:17,960
แต่ถ้าพลาดจังหวะที่ควรพูด

116
00:06:19,796 --> 00:06:20,922
ก็จะกลายเป็นการโกหก

117
00:06:48,908 --> 00:06:51,953
(รับแดดอุ่น กรุ่นไอรัก)

118
00:06:53,955 --> 00:06:56,374
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกก่อนหน้านี้

119
00:06:59,168 --> 00:07:02,088
จริงๆ แล้วช่วงที่ผ่านมา
ฉันแอดมิตอยู่โรงพยาบาลฮายันค่ะ

120
00:07:03,047 --> 00:07:06,509
ฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมาก
เพราะเรื่องของคุณคิมซอวานค่ะ

121
00:07:08,636 --> 00:07:09,636
แล้วตอนนี้ล่ะ

122
00:07:10,096 --> 00:07:13,015
แล้วตอนนี้เป็นยังไง โรงพยาบาลนั้นว่าไงบ้าง

123
00:07:13,599 --> 00:07:17,228
บอกว่าถ้ากินยาสม่ำเสมอ
ก็ไม่มีปัญหากับการใช้ชีวิตประจำวันค่ะ

124
00:07:19,522 --> 00:07:22,316
- งั้นก็ดีแล้วนี่
- น่าจะบอกฉันสักหน่อยสิ

125
00:07:23,109 --> 00:07:25,445
ไม่งั้นฉันคงได้ไปเยี่ยมเธอแล้ว

126
00:07:26,070 --> 00:07:28,030
โรงพยาบาลฮายันอยู่ตั้งไกลไม่ใช่เหรอคะ

127
00:07:28,573 --> 00:07:30,366
น่าจะรักษาที่โรงพยาบาลเรานะคะ

128
00:07:35,037 --> 00:07:36,037
ขอโทษนะคะ

129
00:07:37,039 --> 00:07:38,166
แล้วก็ขอบคุณนะคะ

130
00:07:44,881 --> 00:07:45,881
ฮึบนะ

131
00:07:56,142 --> 00:07:57,142
ลำบากมากเลยสินะ

132
00:07:59,770 --> 00:08:00,770
ร้องไห้ทำไมเนี่ย

133
00:08:02,732 --> 00:08:03,732
ขอโทษนะ

134
00:08:05,276 --> 00:08:06,276
ไม่เป็นไรเลย

135
00:08:15,411 --> 00:08:17,622
ดื่มสิ คงตกใจมากเลยสินะ

136
00:08:18,206 --> 00:08:19,665
ขอโทษค่ะ หัวหน้า

137
00:08:20,291 --> 00:08:22,251
ฉันไม่ตั้งใจให้ทุกคนรู้แบบนี้เลย

138
00:08:24,003 --> 00:08:25,463
ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง

139
00:08:27,048 --> 00:08:28,674
ฉันเป็นคนบอกเธอว่าอย่าบอกนี่นา

140
00:08:32,678 --> 00:08:36,390
ถ้าเป็นไปได้ฉันก็อยากให้คนอื่นไม่รู้
จนถึงที่สุดนั่นแหละ

141
00:08:36,474 --> 00:08:38,768
ขอถามได้ไหมคะว่าทำไม

142
00:08:38,851 --> 00:08:40,686
เพราะฉันเคยผ่านมาแล้ว ฉันรู้ดี

143
00:08:42,271 --> 00:08:47,360
สายตา แววตาไม่ต้อนรับของคนอื่น
ที่จ้องมองมาที่ผู้ป่วยจิตเวช

144
00:08:48,486 --> 00:08:50,488
ฉันไม่อยากให้พยาบาลดาอึนต้องเจอแบบนั้นด้วย

145
00:08:52,949 --> 00:08:56,369
คนไข้ชื่อซงแอชินในวอร์ดเปิดที่เป็นโรคจิตเภท

146
00:08:57,161 --> 00:08:58,161
เป็นน้องของฉันเอง

147
00:09:00,873 --> 00:09:06,963
คนทั่วไปมองคนไข้โรคจิตเภท
อย่างกับว่าจะกลายเป็นอาชญากรได้ทุกเมื่อ

148
00:09:08,798 --> 00:09:09,882
โรคทางจิตเวชแล้วยังไง

149
00:09:10,675 --> 00:09:12,468
มีใครป่วยเพราะอยากป่วยเหรอ

150
00:09:12,552 --> 00:09:15,137
ไม่ได้ไปก่ออาชญากรรมหรือทำร้ายใครสักหน่อย

151
00:09:15,221 --> 00:09:17,348
ทำไมถึงต้องคอยระวังสายตาคนอื่นด้วย

152
00:09:18,224 --> 00:09:19,517
คนอื่นจะว่ายังไงก็ช่าง

153
00:09:20,268 --> 00:09:23,437
แต่เธออย่าทำให้ตัวเอง
เหมือนเป็นอาชญากรเลยนะ

154
00:09:23,521 --> 00:09:26,274
เธอแค่ป่วย ไม่ได้ทำผิดอะไรเสียหน่อย

155
00:09:26,774 --> 00:09:29,235
พอคิดว่าแอชินน้องฉันอาจจะคิดแบบเดียวกับเธอ

156
00:09:29,318 --> 00:09:31,070
มันทำให้ฉันใจสลายเลย

157
00:09:33,406 --> 00:09:34,949
ขอโทษค่ะ หัวหน้า

158
00:09:35,032 --> 00:09:36,032
อีกแล้วนะ

159
00:09:36,826 --> 00:09:38,494
พูดคำว่าขอโทษจนติดปากเกินไปแล้วนะ

160
00:09:41,414 --> 00:09:42,790
บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำตัวหงอ

161
00:09:43,499 --> 00:09:46,085
ยืดอกทำงานด้วยความมั่นใจสิ

162
00:09:47,420 --> 00:09:49,297
พยาบาลดาอึนไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด

163
00:09:52,633 --> 00:09:55,469
ถึงคนอื่นจะไม่รู้ แต่พวกพยาบาลเรารู้ดี

164
00:09:57,722 --> 00:09:58,722
เข้าใจไหม

165
00:10:00,641 --> 00:10:01,641
ค่ะ

166
00:10:05,521 --> 00:10:07,481
ไม่กินยานั้นไม่ได้เหรอคะ

167
00:10:07,565 --> 00:10:09,400
ค่ะ ไม่ได้ค่ะ

168
00:10:10,610 --> 00:10:13,362
กลืนอึกๆ ลงไปเลยนะคะ

169
00:10:17,575 --> 00:10:18,826
อ้าปากหน่อยนะคะ

170
00:10:19,577 --> 00:10:21,078
สั่งอะไรนักหนา

171
00:10:21,162 --> 00:10:22,162
"อ้า"

172
00:10:24,790 --> 00:10:25,790
เก่งมากค่ะ

173
00:10:28,753 --> 00:10:29,753
คุณพยาบาลคะ

174
00:10:30,713 --> 00:10:32,256
คุณไม่เป็นไรแล้วจริงๆ เหรอคะ

175
00:10:34,383 --> 00:10:36,260
มาทำงานแบบนี้ก็ได้เหรอคะ

176
00:10:37,386 --> 00:10:38,386
ค่ะ

177
00:10:39,263 --> 00:10:40,389
จะให้เชื่อได้ยังไง

178
00:10:43,809 --> 00:10:44,852
หมายความว่าไงน่ะ

179
00:10:45,561 --> 00:10:48,314
ได้ยินว่าไม่ใช่แค่วอร์ดเปิด
แต่อยู่ในวอร์ดคุ้มกันเลยนี่คะ

180
00:10:50,733 --> 00:10:51,859
"วอร์ดคุ้มกัน" เหรอ

181
00:10:51,942 --> 00:10:55,279
คุณพยาบาลคงไม่ได้
อาการหนักกว่าลูกฉันใช่ไหมคะ

182
00:10:56,614 --> 00:10:59,200
ทานยาไปแล้วอาจจะรู้สึกง่วงนอนได้นะคะ

183
00:10:59,283 --> 00:11:01,202
แต่พยายามอย่าให้คนไข้หลับนะคะ

184
00:11:01,285 --> 00:11:03,621
นอนตอนนี้เดี๋ยวตอนกลางคืนจะลำบากน่ะค่ะ

185
00:11:04,205 --> 00:11:06,707
คุณบยองฮี เดี๋ยวช่วงบ่ายมีบำบัด

186
00:11:06,791 --> 00:11:08,250
ถ้ามาได้ก็มานะคะ

187
00:11:12,213 --> 00:11:13,589
จะไม่ตอบสินะ

188
00:11:22,056 --> 00:11:24,350
ที่คุณพูดเมื่อกี้เป็นเรื่องจริงเหรอคะ

189
00:11:26,394 --> 00:11:27,394
ค่ะ

190
00:11:28,104 --> 00:11:29,104
แม่

191
00:11:29,480 --> 00:11:33,109
ได้ข่าวว่าพยาบาลที่นี่
แอดมิตเข้าวอร์ดจิตเวชเพราะเป็นโรคซึมเศร้า

192
00:11:33,192 --> 00:11:34,568
นี่ พยาบาลคนนั้นใช่ไหม

193
00:11:35,653 --> 00:11:38,155
ใช่จริงด้วย ถึงว่าสิ ดูซึมเศร้าจริงๆ แหละ

194
00:11:42,576 --> 00:11:45,287
เรื่องสำคัญขนาดนี้ยังปิดไว้ได้ยังไงคะ

195
00:11:46,163 --> 00:11:47,873
ต้องร้องเรียนกับโรงพยาบาลแล้วไหมคะ

196
00:11:47,957 --> 00:11:49,875
จะให้ไปบอกว่ายังไงล่ะครับ

197
00:11:49,959 --> 00:11:51,210
ยังไม่มีอะไรยืนยันเลยว่าจริง

198
00:11:51,293 --> 00:11:52,545
เป็นเรื่องจริงครับ

199
00:11:52,628 --> 00:11:55,923
น้องชายผมเคยอยู่โรงพยาบาลฮายัน
บอกว่าเจออยู่ที่นั่นในฐานะคนไข้ครับ

200
00:11:57,049 --> 00:11:58,926
แต่เขาก็ดูปกติดีนี่นา

201
00:11:59,510 --> 00:12:00,970
ยิ่งเคยป่วยเองด้วย

202
00:12:01,053 --> 00:12:03,389
น่าจะยิ่งเข้าใจจิตใจของคนไข้นะคะ

203
00:12:03,472 --> 00:12:06,517
หมอที่รักษาโรคมะเร็งเก่งๆ
ก็ไม่ได้เคยเป็นมะเร็งกันทุกคนนี่คะ

204
00:12:07,226 --> 00:12:10,521
ยังไงก็ให้คนสุขภาพดีมาดูแลดีกว่าค่ะ

205
00:12:10,604 --> 00:12:11,772
คนในครอบครัวเลยนะคะ

206
00:12:14,275 --> 00:12:16,444
คุณซงยูชาน ไม่เจอกันนานเลยนะคะ

207
00:12:17,111 --> 00:12:18,446
สบายดีไหมคะ

208
00:12:18,529 --> 00:12:19,529
ครับ

209
00:12:20,072 --> 00:12:21,115
ว่าแต่ คุณหมอครับ

210
00:12:22,283 --> 00:12:24,869
เมื่อไหร่ผมจะหยุดยาได้เหรอครับ

211
00:12:24,952 --> 00:12:26,412
ทำไมถึงอยากหยุดยาเหรอคะ

212
00:12:26,495 --> 00:12:29,415
ผมสงสัยว่าที่อาการดีขึ้นขนาดนี้
ทั้งหมดเป็นเพราะยาหรือเปล่าน่ะครับ

213
00:12:30,040 --> 00:12:34,336
แปลว่าถ้าผมหยุดยา
อาการตื่นตระหนกจะกลับมาอีกสินะครับ

214
00:12:34,837 --> 00:12:36,422
ตอนคุณหัดขี่จักรยานครั้งแรก

215
00:12:36,505 --> 00:12:39,341
ถ้ามีคนคอยช่วยจับอยู่ข้างหลัง
ก็รู้สึกอุ่นใจใช่ไหมล่ะคะ

216
00:12:39,425 --> 00:12:40,468
ยาก็เช่นกันค่ะ

217
00:12:40,551 --> 00:12:42,428
เป็นตัวช่วยลดความกระวนกระวายใจได้ค่ะ

218
00:12:43,137 --> 00:12:45,097
เพราะงั้นไม่ต้องพยายามที่จะหยุดยาก็ได้นะคะ

219
00:12:45,181 --> 00:12:48,517
เหมือนกับที่พอถึงจุดหนึ่ง
เราขี่จักรยานได้เองโดยไม่ต้องมีคนช่วยจับแล้ว

220
00:12:48,601 --> 00:12:49,435
ต่อให้ไม่ต้องทานยา

221
00:12:49,518 --> 00:12:51,937
ก็จะสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างราบรื่นค่ะ

222
00:12:53,522 --> 00:12:57,026
ผมกำลังจะกลับไปหางานทำอีกครั้งครับ แต่ว่า

223
00:12:58,402 --> 00:13:00,821
พูดตรงๆ เลยว่าผมรู้สึกกลัวนิดหน่อยครับ

224
00:13:01,614 --> 00:13:02,656
กลัวว่าอาการจะกำเริบ

225
00:13:02,740 --> 00:13:04,366
กำลังหางานทำอีกครั้งสินะคะ

226
00:13:04,992 --> 00:13:06,577
มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษไหมคะ

227
00:13:08,412 --> 00:13:11,499
ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่เก่งน่ะครับ

228
00:13:12,249 --> 00:13:15,336
เลยอยากเป็นคนที่เก่งขึ้นกว่านี้ครับ

229
00:13:15,920 --> 00:13:18,798
ว่าแต่มีใครเคยพูดกับคุณยูชาน

230
00:13:18,881 --> 00:13:22,051
ว่าคุณ "ไม่ดีพอ" "ไม่เก่ง" เหรอคะ

231
00:13:23,803 --> 00:13:25,179
ไม่ครับ ไม่มีครับ

232
00:13:26,680 --> 00:13:28,599
งั้นใครเป็นคนพูดแบบนั้นคะ

233
00:13:34,063 --> 00:13:35,063
ผมเองครับ

234
00:13:36,565 --> 00:13:38,609
คำพูดที่ไม่ควรพูดแม้แต่กับคนอื่น

235
00:13:38,692 --> 00:13:40,820
แต่ที่ผ่านมาคุณกลับพูดกับตัวเองเหรอคะ

236
00:13:43,948 --> 00:13:44,948
นั่นสินะครับ

237
00:13:50,788 --> 00:13:52,665
อ้าว คุณพยาบาลเลิกงานกันแล้วสินะ

238
00:13:52,748 --> 00:13:53,874
- ขอบคุณนะครับ
- ค่ะ

239
00:13:53,958 --> 00:13:57,378
คุณพยาบาลคะ
ขอบคุณที่ช่วยจัดการให้ตามที่ขอนะคะ

240
00:13:57,461 --> 00:13:58,963
- ไม่เป็นไรค่ะ
- พักผ่อนนะคะ

241
00:13:59,046 --> 00:14:00,673
- วันนี้ก็ขอบคุณนะคะ
- เชิญค่ะ

242
00:14:00,756 --> 00:14:01,924
- เชิญค่ะ
- ขอบคุณนะคะ

243
00:14:02,007 --> 00:14:04,260
พรุ่งนี้เจอกันนะคะ คุณญาติๆ

244
00:14:08,055 --> 00:14:10,140
ให้ตาย แต่ละคนดูทำเข้าสิ

245
00:14:10,224 --> 00:14:12,226
ช่างมันนะ ไม่ต้องไปสนใจ
วันนี้ทำได้ดีมากแล้ว

246
00:14:12,309 --> 00:14:13,143
ค่ะ

247
00:14:13,227 --> 00:14:14,478
- ทำได้ดีมาก
- ขอบคุณนะคะ

248
00:14:14,562 --> 00:14:16,897
- เหนื่อยกันมาทั้งวัน
- ค่ะ เหนื่อยกันมาทั้งวันเลยค่ะ

249
00:14:16,981 --> 00:14:18,315
เหนื่อยๆ ก็ต้องไก่กับเบียร์ไหม

250
00:14:18,816 --> 00:14:19,816
ว่าไง

251
00:14:20,317 --> 00:14:21,402
นี่ จองดา หันหลังมา

252
00:14:21,902 --> 00:14:22,902
ฮะ

253
00:14:22,945 --> 00:14:24,196
ไม่ใช่ ทางนี้

254
00:14:30,494 --> 00:14:31,494
มาเลย

255
00:14:33,122 --> 00:14:36,417
ฉันบอกว่าจะเลี้ยงของอร่อยๆ
แต่ทำไมนายถึงเลือกมาที่นี่ล่ะ

256
00:14:36,500 --> 00:14:38,210
เธอไม่คิดแบบนั้นเหรอ

257
00:14:38,711 --> 00:14:41,505
ที่ว่าสิ่งที่คนเรากิน
จะแตกต่างกันไปตามแต่ละอาชีพน่ะ

258
00:14:41,589 --> 00:14:43,591
เพราะงั้นโรงอาหารของที่ทำงาน

259
00:14:43,674 --> 00:14:46,218
ก็จะแตกต่างกันไปแล้วแต่อาชีพ อะไรทำนองนั้น

260
00:14:47,970 --> 00:14:50,472
แล้วอาหารของพยาบาลเป็นไง
มีอะไรแตกต่างบ้างไหม

261
00:14:50,556 --> 00:14:53,225
ไม่นะ ก็เหมือนๆ กับที่เคยกิน เซ็งเลย

262
00:14:54,393 --> 00:14:56,395
นายคิดว่าเรากินอะไรแตกต่างจากนายเหรอ

263
00:14:56,478 --> 00:14:58,230
คนเหมือนกันก็ใช้ชีวิตเหมือนกันแหละน่า

264
00:14:58,814 --> 00:14:59,814
งั้นเหรอ

265
00:15:02,318 --> 00:15:03,903
กลับมาทำงานแล้วรู้สึกยังไงบ้าง

266
00:15:03,986 --> 00:15:07,656
ก่อนกลับมาทำงานก็กลัว แต่พอมาทำจริงๆ ก็ดีนะ

267
00:15:07,740 --> 00:15:08,740
ค่อยยังชั่วหน่อย

268
00:15:10,034 --> 00:15:11,034
เออใช่

269
00:15:12,661 --> 00:15:14,371
อีกไม่กี่วันฉันจะไปสัมภาษณ์งาน

270
00:15:14,455 --> 00:15:17,166
จริงเหรอ เยี่ยมไปเลย

271
00:15:17,833 --> 00:15:18,833
แต่ว่านะ

272
00:15:20,294 --> 00:15:21,295
กลัวๆ อยู่เหมือนกัน

273
00:15:21,378 --> 00:15:23,631
กลัวอะไรกันล่ะ

274
00:15:24,214 --> 00:15:25,799
ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงซะหน่อย

275
00:15:25,883 --> 00:15:28,344
แค่เพราะนายหยุดพักไป
ไม่ได้แปลว่านายไม่ใช่คนเดิมแล้ว

276
00:15:29,094 --> 00:15:31,555
คนสัมภาษณ์ว่าอะไรก็อย่าไปแคร์

277
00:15:31,639 --> 00:15:33,182
มั่นใจอย่างที่นายเคยทำมานั่นแหละ

278
00:15:33,933 --> 00:15:34,934
อย่าหงอเด็ดขาด

279
00:15:35,017 --> 00:15:36,017
ให้มันได้อย่างนี้สิ

280
00:15:37,269 --> 00:15:39,229
ยัยหงออย่างเธอพูดจาแบบนี้เป็นด้วยเหรอ

281
00:15:39,313 --> 00:15:41,565
ตอนนี้นายดูหงอมากกว่าฉันอีก

282
00:15:41,649 --> 00:15:42,649
นี่

283
00:15:43,317 --> 00:15:44,401
เดี๋ยวเถอะ!

284
00:15:44,485 --> 00:15:46,320
อะไรเนี่ย หยุดเลยนะ

285
00:15:46,403 --> 00:15:48,197
ทำอะไรของนาย

286
00:15:49,531 --> 00:15:51,659
- ทำอะไรเนี่ย
- ไหนบอกว่าให้ทำเหมือนที่เคยทำ

287
00:15:51,742 --> 00:15:53,661
แต่นายกินไปตั้งสามอันเลยนะ เกินไป

288
00:15:53,744 --> 00:15:54,620
ที่ไหนกันล่ะ ไม่ได้ๆ

289
00:15:54,703 --> 00:15:56,288
- ห้ามเลย ไม่ได้!
- เดี๋ยวเถอะ

290
00:16:32,282 --> 00:16:34,118
ตายแล้ว ย้ายมาอยู่แล้วเหรอคะ

291
00:16:35,119 --> 00:16:36,537
- คะ
- ลูกบ้านคนอื่น

292
00:16:36,620 --> 00:16:38,205
เซ็นในใบยินยอมกันหมดแล้วเหรอคะ

293
00:16:38,747 --> 00:16:39,832
เปล่าค่ะ ยังเลยค่ะ

294
00:16:41,542 --> 00:16:43,752
ฉันแค่มาทิ้งขยะเล็กๆ น้อยๆ ค่ะ

295
00:16:44,253 --> 00:16:45,295
ยังไม่ได้แกะลังเลยค่ะ

296
00:16:45,879 --> 00:16:46,879
ขอตัวค่ะ

297
00:17:33,343 --> 00:17:35,804
วันนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันค่ะ

298
00:17:42,561 --> 00:17:44,772
เพราะยังไงฉันก็จะลาออกจากพยาบาลค่ะ

299
00:17:49,860 --> 00:17:52,446
ไหนบอกว่าจะไม่เป็นพยาบาลแล้ว
แต่นี่จะไปทำงานเหรอครับ

300
00:17:53,655 --> 00:17:54,655
ค่ะ

301
00:17:57,826 --> 00:17:58,869
ขอถามอะไรได้ไหมครับ

302
00:18:02,664 --> 00:18:05,000
คุณบอกว่าจะลาออกแต่ก็ไปทำงาน

303
00:18:06,585 --> 00:18:08,170
งั้นที่บอกว่าไม่อยากเจอหน้าผมแล้ว

304
00:18:10,214 --> 00:18:11,298
ก็ถือเป็นโมฆะใช่ไหมครับ

305
00:18:20,641 --> 00:18:21,975
ขึ้นรถสิครับ เดี๋ยวสาย

306
00:18:42,329 --> 00:18:43,539
พรุ่งนี้จะมาขึ้นรถกี่โมงครับ

307
00:18:44,748 --> 00:18:46,625
ไม่รู้สิคะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน

308
00:18:47,668 --> 00:18:49,253
พรุ่งนี้ก็มาขึ้นรถเวลานี้นะครับ

309
00:18:56,677 --> 00:18:58,887
เวรแล้ว! ทุกคนมาดูนี่สิคะ

310
00:18:58,971 --> 00:19:00,806
- ทำไม
- บนเว็บบอร์ดเกิดเรื่องใหญ่ค่ะ

311
00:19:01,640 --> 00:19:03,308
กระทู้นี้โพสต์โจมตีพยาบาลดาอึนชัดๆ

312
00:19:03,392 --> 00:19:04,226
เอ๊ะ!

313
00:19:04,309 --> 00:19:05,686
(พยาบาลจองใช่ไหม)

314
00:19:05,769 --> 00:19:08,063
(วอร์ดคุ้มกันเลยนะ
ม.มยองชินต้องดึงสติแล้วไหม)

315
00:19:08,147 --> 00:19:10,274
อันนี้พยาบาลดาอึนเห็นหรือยัง

316
00:19:11,191 --> 00:19:13,110
ไม่แน่ใจเลยค่ะ น่าจะยังไม่เข้างาน

317
00:19:13,193 --> 00:19:14,611
เห็นกระทู้บนเว็บไหม

318
00:19:14,695 --> 00:19:16,238
เรื่องพยาบาลวอร์ดจิตเวชน่ะเเหรอ

319
00:19:16,947 --> 00:19:18,532
ได้ข่าวว่าแอดมิตเข้าวอร์ดจิตเวช

320
00:19:19,533 --> 00:19:21,660
พวกญาติคนไข้ประท้วงกันแหงเลย

321
00:19:22,286 --> 00:19:23,495
แย่เลยนะ น่าสงสารออก

322
00:19:38,177 --> 00:19:39,386
ขอทางหน่อยครับ

323
00:19:39,469 --> 00:19:40,888
คุณหมอคะ ขอตัวนะคะ

324
00:19:46,685 --> 00:19:49,646
(พยาบาลจองดาอึน ฟังนะ!
ถ้ามีจิตสำนึกก็ลาออกไป)

325
00:19:49,730 --> 00:19:50,730
(ไล่ออกเลย!)

326
00:19:57,696 --> 00:19:58,697
แม่ พยาบาลคนนั้นแหละ

327
00:19:58,780 --> 00:19:59,907
ก็ดูปกตินี่นา

328
00:19:59,990 --> 00:20:01,575
ได้ข่าวว่าแอดมิตในวอร์ดจิตเวช

329
00:20:01,658 --> 00:20:03,952
- ย้ายรพ.ดีไหมนะ
- ทำงานเป็นพยาบาลได้อีกเหรอ

330
00:20:06,371 --> 00:20:10,709
คุณพยาบาล พยาบาลจองดาอึนเคยแอดมิต
ในวอร์ดจิตเวชจริงเหรอคะ

331
00:20:12,085 --> 00:20:13,086
เป็นโรคอะไรเหรอคะ

332
00:20:13,170 --> 00:20:15,339
โรคจิตเภทหรือว่าไบโพลาร์

333
00:20:17,049 --> 00:20:18,467
ห้ามพูดตอนวัดความดันค่ะ

334
00:20:19,551 --> 00:20:20,677
ต้องวัดใหม่นะคะ

335
00:20:21,428 --> 00:20:22,262
เหยียดแขนสองข้าง

336
00:20:22,346 --> 00:20:24,973
จะรู้สึกได้ว่าช่องอกเปิดกว้างขึ้นนะคะ

337
00:20:26,266 --> 00:20:27,100
หายใจเข้าออก

338
00:20:27,184 --> 00:20:28,769
ต่อไปเป็นท่าแมว

339
00:20:28,852 --> 00:20:30,729
ยืดขาขวาไปด้านหลัง

340
00:20:30,812 --> 00:20:32,064
เหยียดขานะคะ

341
00:20:33,857 --> 00:20:34,858
คุณฮีชาน ขาขวาค่ะ

342
00:20:34,942 --> 00:20:37,319
คุณบยองฮี เราก็ลองทำตามกันดูไหมคะ

343
00:20:37,402 --> 00:20:40,239
พยาบาลคนนั้นใช่ไหมที่เข้าโรงพยาบาล

344
00:20:42,032 --> 00:20:43,242
เป็นหนักกว่าฉันอีกมั้ง

345
00:20:43,325 --> 00:20:44,826
ดันไปทางขวาเล็กน้อย

346
00:20:44,910 --> 00:20:46,954
- ไปถามไหมว่ากินยาอะไร
- เอาสิ

347
00:20:50,332 --> 00:20:52,042
ต่อไปเป็นท่านั่งก้มตัวนะคะ

348
00:20:53,543 --> 00:20:56,838
ท่าถัดไปให้ยืดขาทั้งสองข้างไปข้างหน้า

349
00:20:56,922 --> 00:20:58,298
หายใจออกให้มากที่สุด

350
00:20:58,382 --> 00:20:59,633
คุณซอนอู เดี๋ยวฉันช่วยนะคะ

351
00:20:59,716 --> 00:21:00,716
ค่ะ

352
00:21:01,468 --> 00:21:02,844
คุณพยาบาลคะ ก้มไม่ไหวแล้วค่ะ

353
00:21:02,928 --> 00:21:04,054
ไม่เลยค่ะ ทำได้ดีแล้วค่ะ

354
00:21:04,137 --> 00:21:05,055
ไม่ได้ค่ะ คุณพยาบาล

355
00:21:05,138 --> 00:21:08,433
- หายใจออกค่ะ สู้ๆ นะคะ
- โอ๊ย! ท้องฉัน

356
00:21:11,561 --> 00:21:12,938
- สวัสดีค่ะ
- ครับ

357
00:21:23,699 --> 00:21:25,242
ดีค่ะ เก่งมากค่ะ

358
00:21:27,452 --> 00:21:29,121
ผมขอโทษนะครับ คุณพยาบาล

359
00:21:29,871 --> 00:21:30,871
อะไรนะคะ

360
00:21:32,165 --> 00:21:33,250
เพราะพี่ชายของผม

361
00:21:33,834 --> 00:21:35,836
ไม่เป็นไรเลยค่ะ

362
00:21:35,919 --> 00:21:39,923
ผมแค่เล่าเพราะผมดีใจที่ได้เจอคุณพยาบาล

363
00:21:41,675 --> 00:21:42,675
คุณซองชิก

364
00:21:43,385 --> 00:21:45,679
จำสิ่งที่ฉันเคยพูดก่อนหน้านี้ได้ไหมคะ

365
00:21:46,555 --> 00:21:49,433
อย่าเอาความผิดของคนอื่นมาแบกไว้ด้วยสิคะ

366
00:21:52,894 --> 00:21:53,894
ครับ

367
00:21:54,438 --> 00:21:55,438
ครับ

368
00:21:58,942 --> 00:21:59,942
เสร็จแล้วใช่ไหมครับ

369
00:22:01,028 --> 00:22:04,072
คุณผู้ดูแลไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะคะ

370
00:22:04,156 --> 00:22:05,157
ฉันไหวค่ะ

371
00:22:06,908 --> 00:22:08,327
ต้องทำแบบนี้ผมถึงจะสบายใจครับ

372
00:22:09,119 --> 00:22:11,955
คนไข้ชื่ออีวอนมี อายุ 30 ปี
แอดมิตเพราะพฤติกรรมการกินผิดปกติ

373
00:22:12,456 --> 00:22:15,667
ปัจจุบันสูง 158 ซม. หนัก 38.5 กก

374
00:22:15,751 --> 00:22:17,210
ดัชนีมวลกาย 14 ถือว่าน้อยมาก…

375
00:22:17,294 --> 00:22:18,879
ขอโทษครับ ช่วยหยุดก่อนแป๊บนึงนะ

376
00:22:20,839 --> 00:22:22,758
ครับ หัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ มีอะไรครับ

377
00:22:22,841 --> 00:22:25,677
อาจารย์หมออิม ขอโทษที่รบกวนตอนยุ่งๆ นะครับ

378
00:22:25,761 --> 00:22:28,597
เรื่องพยาบาลที่ชื่อจองดาอึนน่ะครับ

379
00:22:29,264 --> 00:22:32,100
เรื่องเขาทำให้เว็บบอร์ดของเรา
วุ่นวายใหญ่เลยครับ

380
00:22:32,184 --> 00:22:35,145
เรื่องของแผนกพยาบาลไม่ใช่เหรอครับ
ทำไมถึงโทรหาผมล่ะครับ

381
00:22:35,729 --> 00:22:38,148
ครับ แน่นอนว่าผมโทรหาหัวหน้าพยาบาลแล้วครับ

382
00:22:38,732 --> 00:22:40,067
แต่อาจารย์ก็รู้จักนิสัยเขานี่ครับ

383
00:22:40,150 --> 00:22:42,486
เขาบอกว่าไร้สาระแล้วก็วางสายไปเลยครับ

384
00:22:42,569 --> 00:22:44,196
ตอนนี้ไม่รับสายผมแล้วด้วยซ้ำครับ

385
00:22:45,781 --> 00:22:47,574
แปลว่าเขามีเหตุผลที่ทำอย่างนั้นแหละครับ

386
00:22:47,657 --> 00:22:50,869
หัวหน้าพยาบาลไม่เคยพูดอะไรผิดอยู่แล้วนี่ครับ

387
00:22:50,952 --> 00:22:53,580
แต่ว่าเราต้องแก้ไขสถานการณ์ตอนนี้นี่ครับ

388
00:22:53,663 --> 00:22:56,666
งั้นให้ผมขอใบรับรองว่าเขาหายป่วยแล้ว

389
00:22:56,750 --> 00:22:59,795
จากหมอเจ้าของไข้
ที่โรงพยาบาลฮายันมาไหมครับ

390
00:22:59,878 --> 00:23:01,755
จะได้ไม่มีปัญหากับการทำงานไงครับ

391
00:23:01,838 --> 00:23:04,091
ไม่สิ ไม่ใช่อย่างนั้นสิครับ

392
00:23:04,174 --> 00:23:06,176
เรื่องนี้เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของโรงพยาบาลด้วย

393
00:23:06,760 --> 00:23:09,930
เป็นความเห็นพ้องต้องกันของฝ่ายงานผมครับ

394
00:23:10,472 --> 00:23:13,725
ถ้าอย่างนั้นฝ่ายผม
คงต้องรวบรวมความเห็นบ้างแล้วครับ

395
00:23:14,309 --> 00:23:16,144
ไหนๆ หมอก็อยู่กันพร้อมหน้าพอดีเลยครับ

396
00:23:16,978 --> 00:23:18,230
(คิมอ๊กแท ประชาสัมพันธ์)

397
00:23:18,313 --> 00:23:21,942
เพื่อไม่ให้ภาพลักษณ์
ของโรงพยาบาลเราเสื่อมเสีย

398
00:23:22,025 --> 00:23:24,236
ถึงจะมีใบรับรองการรักษาว่าหายขาดแล้ว

399
00:23:24,319 --> 00:23:27,197
แต่ก็จะให้ไล่พยาบาลจองดาอึนออก

400
00:23:27,280 --> 00:23:28,990
อะไรประมาณนี้ใช่ไหมครับ

401
00:23:29,074 --> 00:23:29,908
อะไรนะครับ

402
00:23:29,991 --> 00:23:32,327
ไม่ใช่สิ ไม่ใช่อย่างนั้น

403
00:23:33,078 --> 00:23:36,039
เอ่อ ถ้าอย่างนั้น
ช่วยคุยกับหัวหน้าพยาบาลหน่อยได้ไหมครับ

404
00:23:36,123 --> 00:23:37,624
ไม่รู้สิครับ

405
00:23:38,250 --> 00:23:39,668
เขาจะยอมฟังผมหรือเปล่า

406
00:23:39,751 --> 00:23:42,337
หมอฮวัง ลองไปคุยกับหัวหน้าพยาบาลดูไหม

407
00:23:42,421 --> 00:23:45,507
ผมกลัวหัวหน้าพยาบาลจนไม่กล้าสบตาด้วยซ้ำครับ

408
00:23:47,175 --> 00:23:48,175
หมอชาล่ะ

409
00:23:48,510 --> 00:23:49,719
พูดไม่ออกหรอกค่ะ

410
00:23:51,263 --> 00:23:52,263
ผมเหรอครับ

411
00:23:53,014 --> 00:23:54,433
ผมจะกล้าดียังไงครับ

412
00:23:55,892 --> 00:23:58,270
เรารวบรวมความเห็นได้แบบนี้ครับ

413
00:23:58,353 --> 00:24:00,021
มีอะไรให้ต้องคุยอีกไหมครับ

414
00:24:00,605 --> 00:24:01,857
เอ่อ เข้าใจแล้วครับ

415
00:24:05,360 --> 00:24:06,403
กลับมาเรื่องของเราต่อ

416
00:24:06,486 --> 00:24:07,486
- ค่ะ
- ครับ

417
00:24:08,029 --> 00:24:09,029
หัวหน้าเวรคะ

418
00:24:09,406 --> 00:24:10,406
ขอบคุณนะ

419
00:24:13,493 --> 00:24:15,745
บยองฮีบอกว่าปวดท้องค่ะ
ช่วยไปดูหน่อยได้ไหมคะ

420
00:24:15,829 --> 00:24:16,872
สักครู่นะคะ

421
00:24:17,914 --> 00:24:20,167
- ฉันเฝ้าเคาน์เตอร์เอง พยาบาลดาอึนไปดูนะ
- ค่ะ

422
00:24:20,250 --> 00:24:22,836
ไม่ค่ะๆ ไม่เอาพยาบาลจองดาอึน
คุณพยาบาลไปดูหน่อยนะคะ

423
00:24:25,630 --> 00:24:27,340
ขอโทษนะคะ คุณแม่

424
00:24:27,424 --> 00:24:30,635
คุณพัคบยองฮีเป็นคนไข้
ที่พยาบาลจองดาอึนรับผิดชอบค่ะ

425
00:24:30,719 --> 00:24:32,429
เรื่องนั้นใครๆ ก็รู้ค่ะ

426
00:24:33,096 --> 00:24:34,973
เอาแต่พูดให้หงุดหงิดอยู่เรื่อยเลยนะคะ

427
00:24:35,056 --> 00:24:37,601
ฉันขอเปลี่ยนพยาบาลแล้วก็ไม่ยอมเปลี่ยนให้

428
00:24:37,684 --> 00:24:38,852
คือว่า คุณแม่คะ

429
00:24:38,935 --> 00:24:41,646
โรงพยาบาลก็มีกฎมีระบบการทำงานนะคะ

430
00:24:41,730 --> 00:24:43,148
ช่วยเข้าใจด้วยนะคะ

431
00:24:43,982 --> 00:24:45,025
คุณมีลูกใช่ไหมคะ

432
00:24:45,817 --> 00:24:49,029
คุณพยาบาลจะยอมให้
คนป่วยทางจิตมาดูแลลูกคุณเหรอคะ

433
00:24:49,613 --> 00:24:52,991
จะให้คนป่วยมาดูแลเด็กที่กำลังป่วยได้ยังไงคะ

434
00:24:53,492 --> 00:24:57,287
ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่
ฉันคงอยู่โรงพยาบาลนี้ต่อไม่ได้แล้วค่ะ

435
00:24:57,871 --> 00:24:58,871
ฉันก็มีลูกค่ะ

436
00:24:59,623 --> 00:25:00,623
แต่ว่านะคะ

437
00:25:01,625 --> 00:25:03,502
ถ้าพยาบาลแบบนั้นเป็นคนดูแลลูกฉัน

438
00:25:03,585 --> 00:25:04,794
ฉันคงรู้สึกขอบคุณมากกว่าค่ะ

439
00:25:04,878 --> 00:25:05,878
ว่าไงนะคะ

440
00:25:06,379 --> 00:25:09,424
คนที่เคยป่วยมาก่อนย่อมเข้าใจคนป่วยดีที่สุดนี่คะ

441
00:25:10,008 --> 00:25:11,384
แต่ถ้าคุณไม่สบายใจจนอยู่ไม่ไหว

442
00:25:11,468 --> 00:25:13,720
จะหาโรงพยาบาลอื่นก็ได้นะคะ

443
00:25:13,803 --> 00:25:15,305
ให้ทำเรื่องออกจากรพ.เลยไหมคะ

444
00:25:21,520 --> 00:25:22,729
พูดไม่รู้เรื่องกันเลยจริงๆ

445
00:25:29,319 --> 00:25:30,153
หัวหน้าเวรคะ

446
00:25:30,237 --> 00:25:31,863
ช่างมันเถอะ ทำงานเถอะ

447
00:25:37,244 --> 00:25:38,244
ค่ะ

448
00:25:40,413 --> 00:25:43,667
(ไม่ใช่แค่คนในแผนก
แต่เป็นอันตรายกับบรรดาคนไข้ด้วยไม่ใช่เหรอ)

449
00:25:45,502 --> 00:25:46,711
(ได้เวลากินยา)

450
00:25:55,887 --> 00:25:56,888
(ไดอารี่ชมเชย)

451
00:25:58,682 --> 00:26:03,895
ชมตัวเองที่วันนี้เข้มแข็งไม่ทำตัวหงอ

452
00:26:21,705 --> 00:26:24,332
ถ้าหาบ้านได้ฉันจะย้ายออกทันทีเลยค่ะ

453
00:26:34,301 --> 00:26:37,929
ตอนเลิกงานคุณใจเต้นไหมครับ

454
00:26:38,513 --> 00:26:39,513
ผมน่ะ

455
00:26:40,765 --> 00:26:43,727
พอถึงเวลาเลิกงานแล้วใจเต้นเลยครับ

456
00:26:44,686 --> 00:26:47,397
เพราะรู้ว่าจะได้เจอคุณดึลเรที่บ้าน

457
00:26:49,274 --> 00:26:50,274
ผมชอบครับ

458
00:26:53,069 --> 00:26:54,154
ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ

459
00:27:15,050 --> 00:27:17,093
ฉันตื่นเต้นตั้งแต่ตอนออกไปทำงานค่ะ

460
00:27:19,262 --> 00:27:20,930
พอคิดว่าเลิกงานแล้วจะได้กลับมาที่นี่

461
00:27:24,643 --> 00:27:26,436
ที่คิดจะย้ายออกก็เพราะฉันรู้สึกผิดค่ะ

462
00:27:27,937 --> 00:27:29,105
แต่ฉันจะอยู่ที่นี่ค่ะ

463
00:27:29,898 --> 00:27:31,232
ถึงจะรู้สึกผิดอยู่หน่อยๆ

464
00:27:32,192 --> 00:27:33,777
แต่ฉันจะทำตามใจตัวเองค่ะ

465
00:27:37,947 --> 00:27:39,032
งั้นก็ดีแล้วครับ

466
00:27:50,543 --> 00:27:54,297
โอเค ผมรู้แล้วครับว่าคุณใจเต้นเพราะผม

467
00:27:55,548 --> 00:27:59,427
แต่นอกจากผมแล้ว
มีอะไรที่ทำให้พยาบาลดึลเรใจเต้นอีกไหมครับ

468
00:28:02,472 --> 00:28:03,932
อาจจะฟังดูงี่เง่า

469
00:28:05,850 --> 00:28:07,602
แต่ฉันไม่ใจเต้นกับอะไรเลยค่ะ

470
00:28:08,770 --> 00:28:10,063
จริงเหรอครับ ไม่เลยเหรอ

471
00:28:10,146 --> 00:28:13,233
อย่างเช่นว่าวันเงินเดือนออก

472
00:28:13,316 --> 00:28:15,902
หรือว่าหนังที่ชอบกำลังจะออกฉาย

473
00:28:15,985 --> 00:28:16,903
หรือว่าวันเกิด

474
00:28:16,986 --> 00:28:20,448
เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานาน
อะไรแบบนั้นน่ะครับ

475
00:28:22,742 --> 00:28:26,454
ผมอยากให้แต่ละวันของพยาบาลดึลเร
มีเรื่องให้ใจเต้นครับ

476
00:28:59,904 --> 00:29:01,865
ขอโทษนะคะ

477
00:29:06,202 --> 00:29:07,328
อ้าว

478
00:29:07,912 --> 00:29:09,372
อ้าว คุณหมอ

479
00:29:10,165 --> 00:29:11,249
- เชิญครับ
- ไม่เอาค่ะ

480
00:29:11,332 --> 00:29:13,084
- นั่งเถอะค่ะ
- เชิญครับ ผมจองที่ไว้ให้

481
00:29:13,168 --> 00:29:14,586
ไม่เป็นไร…

482
00:29:18,590 --> 00:29:19,883
ขอโทษครับ ขอโทษนะครับ

483
00:29:21,634 --> 00:29:25,722
คุณหมอขึ้นจากป้ายอื่นก่อนถึงป้ายนี้เหรอคะ

484
00:29:26,514 --> 00:29:28,183
ประสบความสำเร็จในการกะเวลาแฮะ

485
00:29:28,808 --> 00:29:29,934
ก็คิดอยู่ว่าถ้าพลาดจะทำไง

486
00:29:35,774 --> 00:29:37,066
ตอนทำงานต้องยืนตลอดนี่ครับ

487
00:29:39,110 --> 00:29:42,489
อย่างน้อยตอนไปทำงาน
ก็อยากให้คุณได้นั่งสบายๆ สักหน่อยครับ

488
00:29:57,128 --> 00:29:58,171
ยกเลิกเดี๋ยวนี้!

489
00:29:58,254 --> 00:30:02,759
ผอ.โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน
ต้องขอโทษ!

490
00:30:02,842 --> 00:30:06,012
โรงพยาบาลต้องไล่พยาบาลจองดาอึนออก!

491
00:30:06,095 --> 00:30:08,097
ไล่ออกๆ!

492
00:30:08,181 --> 00:30:11,351
พยาบาลที่เป็นโรคทางจิตเวชจะ…

493
00:30:17,690 --> 00:30:20,068
(ให้พยาบาลป่วยทางจิตดูแลคนไข้
ถือเป็นการฆาตกรรม)

494
00:30:22,529 --> 00:30:24,572
(เราต้องการพยาบาลที่ไม่เคยป่วยทางจิตเวช)

495
00:30:31,329 --> 00:30:32,664
ขอโทษเดี๋ยวนี้!

496
00:30:33,832 --> 00:30:36,084
พยาบาลจองดาอึนลาออกเดี๋ยวนี้!

497
00:30:36,167 --> 00:30:38,419
ลาออก ลาออก!

498
00:30:42,048 --> 00:30:43,341
พยาบาลดาอึน ไหวไหม

499
00:30:43,424 --> 00:30:45,343
ฮะ อะไรเหรอ

500
00:30:45,426 --> 00:30:46,636
ยังไม่เห็นเหรอที่…

501
00:30:47,846 --> 00:30:50,223
ที่คนถือป้ายประท้วงหน้าโรงพยาบาลน่ะ

502
00:30:50,723 --> 00:30:52,225
ก็เสียใจนิดนึงแหละ

503
00:30:53,142 --> 00:30:55,979
แต่จะทำไงได้
ฉันก็ต้องขยันทำงานให้มากขึ้นนั่นแหละ

504
00:30:56,604 --> 00:30:59,315
ใช่ เธอพูดถูก ทำงานกันเถอะ

505
00:31:00,400 --> 00:31:02,193
ฉันไปเตรียมรับเวรก่อนนะ

506
00:31:02,277 --> 00:31:03,903
- ค่อยๆ ตามมาก็ได้
- จะรีบไปเลย

507
00:31:13,997 --> 00:31:17,834
คุณบยองฮี วันนี้ต้องตรวจเลือดนะคะ
ฉันจะขอเจาะเลือดนะคะ

508
00:31:30,054 --> 00:31:31,222
กำลังทำอะไรของคุณคะ

509
00:31:31,973 --> 00:31:34,392
วันนี้คุณบยองฮีต้องตรวจเลือดน่ะค่ะ

510
00:31:34,475 --> 00:31:36,144
พอเลย อย่ามาแตะต้องลูกฉันนะ

511
00:31:36,227 --> 00:31:38,021
ไปเรียกพยาบาลคนอื่นมาเลยค่ะ

512
00:31:38,104 --> 00:31:40,231
คุณพัคบยองฮีเป็นคนไข้
ในความรับผิดชอบของฉันค่ะ

513
00:31:41,065 --> 00:31:42,275
ฉันจะเจาะเลือดค่ะ

514
00:31:42,358 --> 00:31:43,943
ก็บอกว่าให้หยุดไงคะ

515
00:31:44,027 --> 00:31:46,362
คุณแม่คะ อย่าทำแบบนี้ค่ะ มันอันตรายนะคะ

516
00:31:47,780 --> 00:31:49,532
คุณพยาบาลต่างหากอย่าทำแบบนี้ค่ะ

517
00:31:50,992 --> 00:31:52,994
ไม่คิดว่ามันเห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอคะ

518
00:32:01,002 --> 00:32:02,128
บอกให้หยุดไงคะ!

519
00:32:07,216 --> 00:32:08,216
แม่!

520
00:32:10,178 --> 00:32:11,179
บยองฮี!

521
00:32:12,180 --> 00:32:13,640
คุณบยองฮี อย่าขยับนะคะ

522
00:32:13,723 --> 00:32:14,891
ถ้าขยับจะเจ็บนะคะ

523
00:32:14,974 --> 00:32:16,517
คุณพยาบาล!

524
00:32:16,601 --> 00:32:18,311
- คุณพยาบาล
- เดี๋ยวทำแผลให้นะคะ

525
00:32:33,451 --> 00:32:36,371
ถ้ารู้สึกไม่สบายตรงไหนเรียกได้ทันทีเลยนะคะ

526
00:32:36,454 --> 00:32:37,454
ค่ะ

527
00:32:40,041 --> 00:32:42,877
เดี๋ยวจะเอาชุดคนไข้กับผ้าห่มมาให้ใหม่นะคะ

528
00:32:54,597 --> 00:32:55,597
คุณซูจอง

529
00:32:56,975 --> 00:32:58,434
- ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ
- หือ

530
00:32:59,686 --> 00:33:02,021
ชุดเหรอ ไม่เป็นไร

531
00:33:02,730 --> 00:33:04,774
แต่ฉันไม่มีชุดสำรอง
วันนี้คงต้องใส่ชุดนี้แหละ

532
00:33:06,442 --> 00:33:07,442
ไม่ได้หมายถึงชุดค่ะ

533
00:33:13,616 --> 00:33:15,576
พูดตรงๆ ก็ไม่ได้ไม่เป็นไรหรอก

534
00:33:16,494 --> 00:33:17,578
แต่ก็ทนได้อยู่

535
00:33:21,916 --> 00:33:23,960
เลิกเป็นพยาบาลไม่ได้เหรอคะ

536
00:33:26,671 --> 00:33:29,465
รุ่นพี่ถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้า
เพราะเรื่องของคนไข้นี่คะ

537
00:33:31,175 --> 00:33:34,846
พอเอาชนะความยากลำบากนั้นมาได้
จนกลับมาดูแลคนไข้อย่างดี

538
00:33:35,513 --> 00:33:36,723
แต่กลับเจอการต้อนรับแบบนี้

539
00:33:39,684 --> 00:33:42,270
ทำไมถึงยังทนอยู่กับสถานการณ์แย่ๆ แบบนี้

540
00:33:43,730 --> 00:33:45,064
พูดตามตรงฉันไม่เข้าใจเลยค่ะ

541
00:33:50,737 --> 00:33:52,363
พยาบาลดึลเรทำไมถึงเลือกอาชีพนี้ล่ะ

542
00:33:54,157 --> 00:33:57,410
ตอนแรกฉันก็ไม่ได้เป็นพยาบาล
เพราะอยากทำเพื่อคนอื่นหรืออยากเสียสละ

543
00:33:57,493 --> 00:33:59,704
ฉันไม่ได้เป็นพยาบาลเพราะอะไรแบบนั้นหรอก

544
00:34:00,663 --> 00:34:04,000
แต่ว่านะ มันก็มีบางอย่าง
ที่พออยู่ๆ ไปก็ชอบขึ้นมาน่ะ

545
00:34:04,625 --> 00:34:06,044
พอได้ทำไปเรื่อยๆ ก็ชอบขึ้นมา

546
00:34:08,463 --> 00:34:10,173
สำหรับฉันงานพยาบาลก็เป็นแบบนั้นแหละ

547
00:34:10,965 --> 00:34:12,633
ยิ่งได้ทำมากเท่าไหร่ก็ยิ่งใจเต้น

548
00:34:12,717 --> 00:34:14,677
ยิ่งรู้มากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปอีก

549
00:34:15,428 --> 00:34:18,181
ทำให้ฉันอยากเป็นพยาบาลที่เก่งกว่านี้

550
00:34:18,681 --> 00:34:20,725
ถึงตอนนี้ฉันจะยังไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่

551
00:34:21,225 --> 00:34:24,604
แต่ฉันคิดว่าทุกอย่างที่ฉันเผชิญอยู่
ทำให้ฉันได้เติบโตขึ้นไปอีก

552
00:34:25,605 --> 00:34:27,190
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันยังทนอยู่นั่นแหละ

553
00:34:38,326 --> 00:34:40,036
วันนี้นารากลับมาเกาหลี

554
00:34:40,119 --> 00:34:42,205
ไม่ได้เจอกันนานเลยจะนัดกันหน่อย มาไหม

555
00:34:42,288 --> 00:34:44,082
(ขอโทษ)

556
00:34:48,294 --> 00:34:52,215
(โอเค แล้วเจอกันนะ)

557
00:35:10,525 --> 00:35:11,525
โอ๊ย หิวตาลาย

558
00:35:13,611 --> 00:35:15,321
กินแล้วนะคะ ทานให้อร่อยนะคะ

559
00:35:15,404 --> 00:35:16,739
ทานให้อร่อยนะคะ

560
00:35:21,702 --> 00:35:23,079
- อ้าว สวัสดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ

561
00:35:35,091 --> 00:35:36,425
เธอไม่ได้ทำอะไรผิด

562
00:35:40,847 --> 00:35:42,223
เพราะงั้นอย่าไปกลัว

563
00:35:44,517 --> 00:35:45,518
ขอบคุณนะคะ

564
00:36:02,702 --> 00:36:03,828
ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ

565
00:36:05,746 --> 00:36:06,956
ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ

566
00:36:10,334 --> 00:36:12,128
- นี่
- อ้าว คุณหมอ

567
00:36:14,255 --> 00:36:16,007
- ไอ้หมอนี่โดนฟาดมา
- อะไรนะคะ

568
00:36:16,090 --> 00:36:17,425
มีอะไรเข้าตานะ

569
00:36:18,384 --> 00:36:19,844
ไปเถียงกับคนที่ประท้วงเลยโดน

570
00:36:19,927 --> 00:36:21,012
โอ๊ย!

571
00:36:21,095 --> 00:36:24,390
- เงียบไปเลย
- คุณหมอทำแบบนั้นทำไมคะ

572
00:36:25,141 --> 00:36:26,726
ผมทำเพราะอยากทำครับ

573
00:36:27,226 --> 00:36:29,312
เอ๊ะ! ขอดูหน่อยสิคะ

574
00:36:29,395 --> 00:36:31,439
- เอ่อ ตรงนี้
- ไม่เป็นไรครับ ผมสบายดีครับ

575
00:36:31,522 --> 00:36:32,522
ขอฉันดูหน่อยสิคะ

576
00:36:32,565 --> 00:36:34,525
- ไม่เป็นไรครับ ทานต่อเถอะครับ
- ข้างหลัง

577
00:36:36,235 --> 00:36:37,235
ครับ

578
00:36:38,362 --> 00:36:39,362
เดี๋ยวสิคะ

579
00:36:40,907 --> 00:36:42,450
- โทษที
- มานี่เลยไอ้เวร

580
00:36:42,950 --> 00:36:44,619
(ใช้นวดตานะคะ จะได้หายช้ำค่ะ)

581
00:36:51,042 --> 00:36:52,960
ตาเป็นแบบนั้นจะรักษาคนไข้ไหวเหรอ

582
00:36:55,087 --> 00:36:56,505
อันนี้พยาบาลดาอึนเอามาให้แหง

583
00:36:56,589 --> 00:36:57,589
อะไรเหรอ

584
00:37:01,636 --> 00:37:03,054
เฮ้ย แต่อันนี้น่ะ

585
00:37:04,597 --> 00:37:06,307
ปกติต้องใช้ไข่ดิบนวดไม่ใช่เหรอ

586
00:37:07,016 --> 00:37:09,644
จะไข่ต้มหรือไข่ดิบก็ได้หมดแหละน่า ไอ้เวร

587
00:37:10,144 --> 00:37:11,562
แต่นี่มันไข่ต้มยางมะตูมนะ

588
00:37:13,856 --> 00:37:15,483
ไข่ต้มยางมะตูมก็ได้โว้ย เสิร์ชดูสิ

589
00:37:16,692 --> 00:37:17,692
มาแล้วค่ะ

590
00:37:20,863 --> 00:37:22,073
มาพอดีเลยค่ะ

591
00:37:22,740 --> 00:37:23,866
มีเรื่องอะไรเหรอคะ

592
00:37:23,950 --> 00:37:26,661
ฉันมีเรื่องที่ต้องบอกคุณหัวหน้าพยาบาลค่ะ

593
00:37:27,662 --> 00:37:29,455
ขอพูดตรงๆ เลยนะคะ

594
00:37:29,538 --> 00:37:31,123
พยาบาลจองดาอึนน่ะค่ะ

595
00:37:31,874 --> 00:37:33,167
จะปล่อยไว้แบบนี้เหรอคะ

596
00:37:33,751 --> 00:37:35,211
- ค่ะ
- ให้ตายสิ

597
00:37:35,294 --> 00:37:36,294
อะไรนะคะ

598
00:37:36,796 --> 00:37:37,796
ถามจริงเลยนะ

599
00:37:38,339 --> 00:37:39,423
ก็ได้ครับ

600
00:37:40,174 --> 00:37:42,260
งั้นขอคุยกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลหน่อยครับ

601
00:37:44,470 --> 00:37:45,930
นั่นไม่ใช่ปัญหาตอนนี้นี่คะ

602
00:37:46,013 --> 00:37:47,390
จะมาจริงๆ เหรอคะ

603
00:37:47,473 --> 00:37:48,975
ครับ กำลังมาครับ

604
00:37:49,058 --> 00:37:51,894
- มากันแล้วเหรอครับ ทางนี้เลยครับ
- เชิญนั่งทางขวาเลยครับ

605
00:37:51,978 --> 00:37:53,229
ครับๆ มาแล้วเหรอครับ

606
00:37:53,771 --> 00:37:55,273
ครั้งนี้มาพูดกันให้ชัดเจนไปเลยครับ

607
00:37:55,356 --> 00:37:56,607
ถ้าเป็นเรื่องจริงละก็นะ

608
00:37:56,691 --> 00:37:57,858
ครับ คงใกล้จะถึงแล้ว

609
00:37:57,942 --> 00:37:58,942
ในที่สุดก็มา

610
00:38:04,156 --> 00:38:05,574
ไม่สะทกสะท้านเลย มั่นเหลือเกิน

611
00:38:08,744 --> 00:38:10,246
ที่เรามารวมตัวในวันนี้

612
00:38:10,329 --> 00:38:13,416
เพื่อไกล่เกลี่ยระหว่างความเห็นของญาติผู้ป่วย
และจุดยืนของโรงพยาบาล

613
00:38:13,499 --> 00:38:16,752
เพื่อหาข้อตกลงร่วมกันนะครับ

614
00:38:17,628 --> 00:38:19,839
ญาติคนไข้ช่วยแจ้งความคิดเห็นได้ไหมครับ

615
00:38:20,339 --> 00:38:21,632
เรามีความเห็นตรงกันครับ

616
00:38:21,716 --> 00:38:23,342
ให้คนป่วยมาดูแลคนในครอบครัวไม่ได้

617
00:38:23,426 --> 00:38:24,802
- ใช่เลย
- ค่ะ ใช่ค่ะ

618
00:38:25,303 --> 00:38:28,055
นี่เป็นเรื่องของพ่อแม่ ลูก พี่น้องของเรา

619
00:38:28,139 --> 00:38:30,599
จะให้เราทนอยู่เฉยๆ ได้ยังไง จริงไหมครับ

620
00:38:30,683 --> 00:38:32,101
- นั่นน่ะสิ
- ถูกต้องค่ะ ใช่เลยค่ะ

621
00:38:32,184 --> 00:38:33,936
ไม่ได้เด็ดขาดเลย

622
00:38:34,020 --> 00:38:36,564
พยาบาลจองดาอึนพูดมาตรงๆ เลยค่ะ

623
00:38:36,647 --> 00:38:39,817
เคยแอดมิตในวอร์ดคุ้มกันโรงพยาบาลฮายัน
เพราะโรคซึมเศร้าใช่ไหมคะ

624
00:38:39,900 --> 00:38:41,861
ค่ะ ใช่ค่ะ

625
00:38:41,944 --> 00:38:43,821
- เห็นไหมครับ เรื่องจริง
- จริงสินะ

626
00:38:43,904 --> 00:38:45,156
หายขาดแล้วใช่ไหมคะ

627
00:38:45,740 --> 00:38:50,077
ยังค่ะ ถึงออกจากโรงพยาบาลแล้ว
แต่ก็ยังกินยาสม่ำเสมอค่ะ

628
00:38:50,161 --> 00:38:51,454
นั่นไงคะ

629
00:38:52,747 --> 00:38:56,542
โรคซึมเศร้ามันเดาไม่ได้เลย
ว่าจะกลับมาเป็นซ้ำอีกตอนไหน

630
00:38:57,043 --> 00:39:00,171
ไปๆ มาๆ อาจจะเป็นอันตราย
ต่อคนไข้ได้ไม่ใช่เหรอคะ

631
00:39:00,254 --> 00:39:02,089
- ใช่ค่ะ
- นั่นน่ะสิ

632
00:39:02,173 --> 00:39:04,884
การที่คนป่วยแบบนี้มาใช้ชีวิตในสังคม

633
00:39:04,967 --> 00:39:06,135
มันค่อนข้างเห็นแก่ตัวนะคะ

634
00:39:06,218 --> 00:39:07,428
พวกเราก็คิดแบบนั้นครับ

635
00:39:07,511 --> 00:39:09,764
- เอ่อ ครับๆ
- โรงพยาบาลช่วยจัดการด้วยครับ

636
00:39:10,431 --> 00:39:11,431
พยาบาลจองดาอึน

637
00:39:12,099 --> 00:39:13,726
มีอะไรจะพูดไหมครับ

638
00:39:25,738 --> 00:39:26,738
ฉัน…

639
00:39:34,955 --> 00:39:38,209
ฉันขอพูดในฐานะตัวแทนของแผนกพยาบาลนะคะ

640
00:39:39,460 --> 00:39:40,503
คุณแม่บยองฮีคะ

641
00:39:41,587 --> 00:39:44,048
คุณบอกว่าการที่คนป่วยแบบนี้มาใช้ชีวิตในสังคม

642
00:39:44,590 --> 00:39:45,841
เป็นความเห็นแก่ตัวใช่ไหมคะ

643
00:39:46,467 --> 00:39:47,467
ใช่ค่ะ

644
00:39:47,885 --> 00:39:51,389
ถ้างั้นคุณบยองฮีก็คงต้องหลบอยู่แต่ในบ้าน
ไปตลอดชีวิตสินะคะ

645
00:39:53,057 --> 00:39:55,393
เดี๋ยวนะ พูดเรื่องอะไรของคุณ…

646
00:39:55,476 --> 00:39:57,728
คุณซองชิกก็คงทำงานในบริษัทไม่ได้
ตลอดชีวิตสินะคะ

647
00:39:59,480 --> 00:40:01,107
ผู้ป่วยคนอื่นๆ

648
00:40:01,190 --> 00:40:02,650
ก็คงใช้ชีวิตในสังคมไม่ได้

649
00:40:02,733 --> 00:40:04,485
ต้องอยู่แต่ในบ้านสินะคะ ใช่ไหมคะ

650
00:40:04,568 --> 00:40:06,237
ไม่ คุณกำลังพูดอะไร

651
00:40:06,320 --> 00:40:07,363
- ไม่ใช่ค่ะ!
- ทำไมคะ

652
00:40:09,240 --> 00:40:12,993
พอคนในครอบครัวตัวเอง
เจอคำพูดแบบนี้แล้วปวดใจเหรอคะ

653
00:40:14,745 --> 00:40:15,996
ใจสลายเลยใช่ไหมคะ

654
00:40:18,582 --> 00:40:21,502
แต่ทุกอย่างที่ญาติคนไข้ทุกคนเพิ่งพูดออกมา

655
00:40:22,211 --> 00:40:25,089
เป็นสิ่งที่คนไข้ต้องได้ยิน
หลังออกจากโรงพยาบาลค่ะ

656
00:40:26,841 --> 00:40:28,759
“ทำไมถึงอนุญาตให้คนป่วยทำงาน”

657
00:40:30,052 --> 00:40:31,762
ต้องให้พูดอีกกี่ครั้งวะ

658
00:40:32,513 --> 00:40:33,513
ไปทำมาใหม่

659
00:40:39,103 --> 00:40:41,105
"ถ้าเกิดเขาทำงานสำคัญพังจะทำยังไง"

660
00:40:46,819 --> 00:40:49,655
"ทำไมให้เด็กป่วยไปเรียน
ในโรงเรียนของเด็กทั่วไป

661
00:40:50,531 --> 00:40:51,949
พ่อแม่เด็กเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า"

662
00:40:53,325 --> 00:40:55,744
เข้าใจทุกอย่างที่เราพูดไหม

663
00:40:56,579 --> 00:40:58,330
บยองฮี เธอบอกว่าอยากเป็นนักบินนี่นา

664
00:40:58,914 --> 00:41:00,166
ตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้ละกัน

665
00:41:00,249 --> 00:41:01,917
พยายามหน่อยละกันนะ

666
00:41:03,335 --> 00:41:04,837
คนอื่นจะไม่เข้าใจก็ช่วยไม่ได้

667
00:41:05,379 --> 00:41:06,589
แต่อย่างน้อยพวกเราในที่นี้

668
00:41:06,672 --> 00:41:08,340
ก็ไม่ควรพูดอะไรแบบนั้นไม่ใช่เหรอคะ

669
00:41:09,258 --> 00:41:10,384
ทุกคนเจอมากับตัวแล้วนี่คะ

670
00:41:11,385 --> 00:41:12,678
"ทำไมถึงเป็นลูกฉัน

671
00:41:14,680 --> 00:41:16,265
ทำไมถึงเป็นคนในครอบครัวฉัน"

672
00:41:17,308 --> 00:41:18,726
แอชิน

673
00:41:20,352 --> 00:41:23,063
โอเค แอชิน ไม่สระแล้วก็ได้

674
00:41:23,814 --> 00:41:24,940
"ทำไมถึงเป็นฉัน"

675
00:41:26,358 --> 00:41:27,358
ว่าแต่ดาอึน

676
00:41:27,902 --> 00:41:29,069
จะกลับไปทำงานเหรอ

677
00:41:29,737 --> 00:41:31,864
มันก็อย่างนั้นไง
คนที่ถึงขั้นแอดมิตเข้าวอร์ดจิตเวช

678
00:41:32,698 --> 00:41:34,200
ใครจะอยากจ้างให้เป็นพยาบาลอีก

679
00:41:35,117 --> 00:41:36,702
มันเป็นอุปสรรคในการทำงานนี่นา

680
00:41:36,785 --> 00:41:38,787
เพื่อนร่วมงานก็คงไม่ชอบใจกันนักหรอก

681
00:41:39,872 --> 00:41:41,624
โรคทางจิตเวชก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะ

682
00:41:42,458 --> 00:41:44,668
เป็นโรคที่คาดเดาไม่ได้

683
00:41:46,545 --> 00:41:49,215
เกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าที่ไหนหรือเมื่อไหร่

684
00:41:51,217 --> 00:41:53,677
อย่ามั่นใจนักเลยค่ะ
ว่าตัวเองจะไม่มีทางป่วยเป็นโรคนี้

685
00:42:14,490 --> 00:42:15,616
ทุกคนจะยอมแพ้เหรอครับ

686
00:42:16,492 --> 00:42:18,244
เราต้องประท้วงอีกสิครับ

687
00:42:18,327 --> 00:42:19,578
- นั่นสิคะ
- ใช่ครับ

688
00:42:19,662 --> 00:42:20,662
ต้องประท้วงอีกสิคะ

689
00:42:21,747 --> 00:42:22,747
เราพอแค่นี้เถอะค่ะ

690
00:42:23,958 --> 00:42:25,334
ฉันขอถอนตัวค่ะ

691
00:42:26,126 --> 00:42:29,088
ถ้าเป็นคนอื่นก็ไม่อะไรหรอก
แต่คุณที่ต่อต้านมากที่สุดจะถอนตัวเหรอครับ

692
00:42:29,672 --> 00:42:30,672
ค่ะ

693
00:42:32,174 --> 00:42:34,385
พอคิดว่าลูกฉันต้องได้ยินคำพูดแบบนั้นจากสังคม

694
00:42:34,468 --> 00:42:36,428
หัวใจฉันก็พังยับเยินจนทำแบบนี้ไม่ได้แล้วค่ะ

695
00:42:38,597 --> 00:42:39,597
ขอโทษนะคะ

696
00:42:40,516 --> 00:42:42,685
คุณแม่บยองฮี

697
00:42:42,768 --> 00:42:44,061
- เฮ้อ
- อะไรกัน

698
00:42:45,145 --> 00:42:46,145
อ้าว พี่

699
00:42:46,480 --> 00:42:47,480
จะไปห้องน้ำน่ะ

700
00:42:49,108 --> 00:42:50,108
ฉันจะถอนตัวค่ะ

701
00:42:51,068 --> 00:42:54,029
ดึลเร ไม่ได้เจอเธอนานมากเลย

702
00:42:54,113 --> 00:42:55,364
ทำไมถึงไม่มาเจอกันบ้างเลย

703
00:42:55,447 --> 00:42:57,199
นี่พยาบาลในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยไง

704
00:42:57,283 --> 00:42:58,576
งานคงยุ่งตัวเป็นเกลียวแหง

705
00:42:59,326 --> 00:43:02,288
ก็นะ
ดึลเรได้ดิบได้ดีที่สุดในบรรดาพวกเรานี่นะ

706
00:43:02,371 --> 00:43:03,371
นาราล่ะ

707
00:43:03,414 --> 00:43:06,458
อ๋อ เห็นบอกว่าใกล้ถึงแล้วนะ

708
00:43:06,542 --> 00:43:08,919
มาพอดีเลย นารา

709
00:43:09,003 --> 00:43:10,003
หวัดดี

710
00:43:11,755 --> 00:43:13,507
มินดึลเร ดีใจจังที่ได้เจอ

711
00:43:14,967 --> 00:43:16,635
เธอสองคนไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหม

712
00:43:16,719 --> 00:43:18,345
น่าจะในรอบสามหรือสี่ปีมั้ง

713
00:43:18,429 --> 00:43:20,264
น่าจะติดต่อกันมาบ้างสิ

714
00:43:20,347 --> 00:43:22,266
เธอกลับมาเกาหลีแค่ปีละครั้งเอง

715
00:43:22,349 --> 00:43:24,476
- เธอต่างหากต้องเป็นคนทักไป
- งั้นเหรอ

716
00:43:24,560 --> 00:43:26,228
เธอยังไม่รู้ใช่ไหมว่านาราทำงานอะไร

717
00:43:27,146 --> 00:43:28,689
อือ เธอทำงานอะไรเหรอ

718
00:43:28,772 --> 00:43:30,566
ฉันล่องเรือน่ะ

719
00:43:31,150 --> 00:43:32,443
- ล่องเรือเหรอ
- อือ

720
00:43:32,526 --> 00:43:34,653
ยัยนี่ล่องเรือเที่ยวตลอดทั้งปีเลย

721
00:43:34,737 --> 00:43:37,656
เที่ยวอะไรกันล่ะ นั่นงานฉันไง

722
00:43:37,740 --> 00:43:39,617
ต้องคอยดูแลแขกบนเรือด้วย

723
00:43:39,700 --> 00:43:40,826
ต้องเต้นต้องร้องเพลงด้วย

724
00:43:41,493 --> 00:43:42,911
ทำไมต้องเต้นต้องร้องเพลงเหรอ

725
00:43:42,995 --> 00:43:44,955
ต้องแสดงตอนผู้โดยสารขึ้นหรือลงเรือน่ะ

726
00:43:45,664 --> 00:43:47,249
- อยากดูไหม
- เอามาดูหน่อย

727
00:43:48,459 --> 00:43:49,793
โอเค ดูนะ

728
00:43:51,462 --> 00:43:53,213
ดูนี่สิ

729
00:43:57,217 --> 00:43:58,510
- อยู่ตรงกลางเหรอ
- อือ

730
00:43:58,594 --> 00:43:59,594
เท่สะบัด

731
00:44:00,054 --> 00:44:01,054
สวยไม่ไหว

732
00:44:01,096 --> 00:44:02,096
เนอะ

733
00:44:02,514 --> 00:44:04,558
- เต้นเก่งมากเลยนะ
- ใช่ไหมล่ะ

734
00:44:05,559 --> 00:44:06,935
เธอมันตัวแม่เท้าไฟ

735
00:44:10,022 --> 00:44:11,398
- ให้พาไปด้วยไหม
- ดีเลย!

736
00:44:12,399 --> 00:44:13,651
- เราต้องไปทางนี้
- โอเค

737
00:44:13,734 --> 00:44:15,653
- กลับดีๆ นะ บาย
- กลับก่อนนะ บาย

738
00:44:17,446 --> 00:44:19,114
ดึลเร เธอไปทางไหนเหรอ

739
00:44:19,698 --> 00:44:20,616
ทางนี้ เธอล่ะ

740
00:44:20,699 --> 00:44:23,202
ฉันมีนัดต่อแถวนี้กับเพื่อนร่วมงานในเรือน่ะ

741
00:44:24,870 --> 00:44:25,870
อ้อ

742
00:44:26,330 --> 00:44:27,373
อยากไปด้วยกันไหม

743
00:44:31,085 --> 00:44:33,337
- วันนี้ไม่เมาไม่เลิก
- ควอนนารามาแล้วจ้า!

744
00:44:33,420 --> 00:44:34,588
- ว้ายตาย
- อะไรกันนี่

745
00:44:36,632 --> 00:44:37,632
กว่าจะมาได้นะ

746
00:44:38,133 --> 00:44:39,176
จุ๊ๆ

747
00:44:39,843 --> 00:44:44,390
นี่เพื่อนสมัยม.ปลายของฉัน ชื่อมินดึลเร

748
00:44:44,473 --> 00:44:47,810
เป็นพยาบาลในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย

749
00:44:48,352 --> 00:44:50,813
โอ้โฮ พยาบาลในมหาลัย

750
00:44:52,606 --> 00:44:54,191
สวัสดีค่ะ

751
00:44:55,901 --> 00:44:57,194
นี่ นารา

752
00:44:57,277 --> 00:45:00,739
ฉันว่าเราน่าจะเล่นเพลงนี้นะ
ไม่ได้ร้องกันมานานแล้วด้วย คิดว่าไง

753
00:45:01,990 --> 00:45:03,367
ฉันว่าก็ดีนะ

754
00:45:03,450 --> 00:45:04,743
จริงเหรอ เยี่ยมเลย

755
00:45:04,827 --> 00:45:08,247
ถ้างั้นไหนๆ เธอก็มาแล้ว
เรามาลองกันสักรอบดีไหม

756
00:45:08,330 --> 00:45:09,248
ได้ไหม เอาเลยไหม

757
00:45:09,331 --> 00:45:10,916
- โอเค!
- เอาเลย

758
00:45:10,999 --> 00:45:12,501
- เอาเลย!
- เริ่มเลย!

759
00:45:13,001 --> 00:45:14,001
จัดไป!

760
00:45:14,336 --> 00:45:15,336
จัดไป!

761
00:45:21,677 --> 00:45:22,845
จัดเต็มไปเลย!

762
00:45:44,658 --> 00:45:45,658
ทางนี้ครับ!

763
00:45:46,243 --> 00:45:47,243
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

764
00:45:50,247 --> 00:45:51,247
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

765
00:45:52,166 --> 00:45:53,208
ไม่ต้องอาย!

766
00:45:57,755 --> 00:45:58,755
เลิศมาก!

767
00:46:28,118 --> 00:46:30,579
สวัสดีครับ ซงยูชานครับ

768
00:46:30,662 --> 00:46:32,831
เหตุผลที่ผมสมัครทำงานในบริษัทนี้…

769
00:46:32,915 --> 00:46:34,124
"แรงจูงใจ" ดีกว่าไหมนะ

770
00:46:34,208 --> 00:46:35,751
- อ้าว
- ซ้อมสัมภาษณ์เหรอ

771
00:46:36,251 --> 00:46:37,251
อะไร มาทำไม

772
00:46:37,753 --> 00:46:38,753
เอานี่

773
00:46:39,963 --> 00:46:41,507
โอ้โฮ

774
00:46:44,092 --> 00:46:45,385
รสนิยมเธอนี่ไม่ไหวเลย

775
00:46:45,469 --> 00:46:48,222
เดี๋ยวเถอะ อันนี้ขายดีสุดแล้วย่ะ

776
00:46:48,722 --> 00:46:50,933
- เอามานี่เลย
- ให้แล้วจะเอาคืนเหรอ

777
00:46:52,017 --> 00:46:54,770
นายผูกเนคไทได้เละมากนี่นา

778
00:46:55,312 --> 00:46:57,147
ตอนม.ปลายนายก็ผูกเองไม่เคยได้

779
00:46:57,231 --> 00:46:58,649
ต้องให้ฉันผูกให้ทุกที

780
00:46:58,732 --> 00:47:01,401
เฮ้อ อายุก็ตั้งขนาดนี้แล้ว

781
00:47:01,485 --> 00:47:04,279
ยังต้องให้ฉันผูกเนคไทให้อยู่อีกเหรอเนี่ย

782
00:47:04,363 --> 00:47:08,325
ให้ตาย แค่ผูกเนคไทได้ก็ข่มกันใหญ่เลยนะ

783
00:47:08,408 --> 00:47:10,160
งั้นก็ผูกเองสิยะ ผูกเองไม่ได้ยังจะมา

784
00:47:11,328 --> 00:47:12,328
เอาไป

785
00:47:15,707 --> 00:47:17,125
สอบสัมภาษณ์ให้ติดนะ

786
00:47:17,209 --> 00:47:20,087
ถ้าได้งาน
เดี๋ยวพี่สาวคนนี้จะยอมทำตามคำขอละกัน

787
00:47:20,170 --> 00:47:21,170
นี่

788
00:47:22,673 --> 00:47:26,343
ที่บอกว่าจะยอมทำตามคำขอน่ะ
เธอจะพูดแบบไม่คิดอะไรไม่ได้นะ

789
00:47:26,426 --> 00:47:29,054
ฉันอาจจะขออะไรเหลวไหลก็ได้

790
00:47:29,137 --> 00:47:31,139
อะไรเหลวไหลที่ว่าคืออะไรล่ะ

791
00:47:33,058 --> 00:47:35,894
มีอะไรเหลวไหลสุดๆ อยู่อย่างนึงแหละ

792
00:47:36,520 --> 00:47:37,980
อะไรเหลวไหลที่ว่ามันอะไรล่ะ

793
00:47:39,523 --> 00:47:40,607
เลี้ยงข้าวละกัน

794
00:47:41,191 --> 00:47:43,902
อะไร ไหนว่าเป็นคำขอที่เหลวไหลไง

795
00:47:44,486 --> 00:47:46,196
- บุฟเฟ่ต์โรงแรมชิลลา
- ไอ้หมอนี่นี่

796
00:47:46,280 --> 00:47:47,990
ก็บอกแล้วไงว่ามันเหลวไหล

797
00:47:48,073 --> 00:47:49,491
โรงแรมชิลลาเลยเหรอ ถามจริง

798
00:47:49,575 --> 00:47:50,784
จะเลี้ยงใช่ไหม

799
00:47:51,285 --> 00:47:53,787
- สมงสมองไปหมดแล้ว
- ไหนเธอบอกว่าให้บอกไง

800
00:47:53,871 --> 00:47:59,126
ผอ.โรงพยาบาลม.มยองชิน
ต้องไล่พยาบาลจองดาอึนออก

801
00:47:59,209 --> 00:48:00,669
ไล่ออกๆ!

802
00:48:00,752 --> 00:48:03,297
จองดาอึน ต้องลาออก!

803
00:48:03,380 --> 00:48:04,882
ลาออกๆ!

804
00:48:04,965 --> 00:48:07,801
เราไม่ยอมให้คนป่วยมาดูแลลูกเรา!

805
00:48:07,885 --> 00:48:08,885
ไม่ยอม…

806
00:48:09,720 --> 00:48:12,598
- ทุกท่าน พอได้แล้วครับ
- อะไรนะครับ

807
00:48:12,681 --> 00:48:14,892
ทางโรงพยาบาลมีมติแล้วว่าพยาบาลจองดาอึน

808
00:48:14,975 --> 00:48:17,311
ไม่มีปัญหาอะไรในการปฏิบัติหน้าที่พยาบาล

809
00:48:17,394 --> 00:48:20,898
และออกประกาศอย่างเป็นทางการแล้ว
ว่าสามารถทำงานต่อไปได้ครับ

810
00:48:20,981 --> 00:48:24,026
จะยังไงก็ช่างครับ
ขอพบผู้อำนวยการโรงพยาบาลหน่อยครับ

811
00:48:24,109 --> 00:48:25,152
ครับ

812
00:48:25,235 --> 00:48:29,698
ผู้อำนวยการบอกว่าถ้าญาติคนไข้ยังไม่พอใจ

813
00:48:29,781 --> 00:48:31,867
เราจะช่วยอำนวยความสะดวกเต็มที่

814
00:48:31,950 --> 00:48:34,119
ในการย้ายคนไข้ไปรักษาที่โรงพยาบาลอื่นครับ

815
00:48:35,245 --> 00:48:36,246
จัดการเรียบร้อยครับ

816
00:48:36,747 --> 00:48:39,583
ผมจะไปแจ้งคุณหมอดงโกยุนครับ

817
00:48:40,459 --> 00:48:41,960
- หัวหน้าทีมประชาสัมพันธ์
- ครับ

818
00:48:42,044 --> 00:48:44,838
การที่หมอเฟลโลว์ปีสอง
บุกมาหาผู้อำนวยการโรงพยาบาล

819
00:48:45,339 --> 00:48:46,715
ปกติแล้วมันใช่เรื่องเหรอครับ

820
00:48:49,134 --> 00:48:51,637
ปกติแล้วก็ไม่ได้หรอกครับ

821
00:48:51,720 --> 00:48:52,720
ใช่ไหมล่ะครับ

822
00:48:54,890 --> 00:48:56,642
มีแค่หนึ่งในสองอย่างแหละ

823
00:48:57,809 --> 00:48:59,186
ต่อไปอาจจะก่อเรื่องใหญ่

824
00:49:00,395 --> 00:49:01,939
หรือไม่ก็กลายเป็นคนใหญ่คนโต

825
00:49:05,984 --> 00:49:07,611
เดี๋ยวๆ รอเดี๋ยวๆ

826
00:49:08,153 --> 00:49:10,822
ขอโทษนะครับ ขอโทษครับ

827
00:49:15,327 --> 00:49:17,204
สวัสดีครับ ท่านผู้อำนวยการ

828
00:49:17,996 --> 00:49:19,081
ใครเหรอครับ

829
00:49:19,665 --> 00:49:20,665
เอ่อ คือผม

830
00:49:21,458 --> 00:49:22,458
นั่นครับ

831
00:49:25,003 --> 00:49:28,090
อ๋อ หมอดงโกยุน แผนกลำไส้ใหญ่และทวารหนัก

832
00:49:28,173 --> 00:49:30,175
ใช่ครับ ขอโทษนะครับ

833
00:49:30,258 --> 00:49:32,219
แต่ผมขอเวลาท่านสักห้านาทีได้ไหมครับ

834
00:49:32,302 --> 00:49:35,138
ทำไงดีล่ะ ผมมีนัดแล้วน่ะสิ

835
00:49:36,348 --> 00:49:38,016
ถ้างั้น ขอแค่ถึงตรงนั้น

836
00:49:38,517 --> 00:49:40,811
ขอผมขึ้นรถไปกับท่าน
จนถึงป้ายรถเมล์นั้นได้ไหมครับ

837
00:49:43,271 --> 00:49:44,271
ขอบคุณครับ

838
00:49:55,367 --> 00:49:56,410
หมอดงโกยุน

839
00:49:56,493 --> 00:49:57,661
ครับ

840
00:49:58,286 --> 00:50:00,497
- ครับ ท่านผู้อำนวยการ
- ขอผมถามคุณหน่อยสิ

841
00:50:00,580 --> 00:50:01,580
ครับ

842
00:50:01,957 --> 00:50:06,670
ทำไมหมอแผนกลำไส้ใหญ่และทวารหนัก
ถึงมาออกหน้าเรื่องของพยาบาลแผนกจิตเวชครับ

843
00:50:06,753 --> 00:50:09,923
เพราะผมกังวล
ว่าโรงพยาบาลจะเสียพยาบาลดีๆ ไปน่ะครับ

844
00:50:10,590 --> 00:50:11,590
แค่นั้นเหรอครับ

845
00:50:12,592 --> 00:50:13,592
เอ่อ อันที่จริง

846
00:50:16,013 --> 00:50:17,305
ผมชอบพยาบาลคนนั้นครับ

847
00:50:18,849 --> 00:50:20,475
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน)

848
00:50:21,435 --> 00:50:22,728
บรรดาญาติของคนไข้

849
00:50:22,811 --> 00:50:25,522
สัญญาว่าจะไม่ประท้วงอีกแล้วครับ

850
00:50:26,356 --> 00:50:28,025
เรายื่นเงื่อนไขให้ลบกระทู้บนเว็บบอร์ด

851
00:50:28,608 --> 00:50:31,111
เพื่อแลกกับการที่ให้คนไข้
รักษาที่โรงพยาบาลเราต่อ

852
00:50:31,862 --> 00:50:32,862
ตกลงกันได้แล้วครับ

853
00:50:35,615 --> 00:50:36,615
ค่อยยังชั่วหน่อยครับ

854
00:50:37,034 --> 00:50:40,912
ท่านผู้อำนวยการฝากให้ผมมาแจ้งคุณหมอครับ

855
00:50:40,996 --> 00:50:42,664
ท่านผู้อำนวยการเหรอครับ

856
00:50:43,790 --> 00:50:45,125
ขอบคุณนะครับ

857
00:50:45,208 --> 00:50:46,293
ขอบคุณครับ

858
00:50:49,463 --> 00:50:52,174
รบกวนช่วยตรวจสอบ
กระทู้บนเว็บบอร์ดทั้งหมดอีกครั้งนะครับ

859
00:50:52,257 --> 00:50:53,133
ครับๆ

860
00:50:53,216 --> 00:50:54,551
- ขอบคุณครับ
- ไปแล้วนะครับ

861
00:50:57,054 --> 00:50:59,097
ตื๊อสุดๆ ดื้อด้านไม่ไหว

862
00:51:12,569 --> 00:51:13,612
อ้าว พยาบาลดาอึน

863
00:51:14,488 --> 00:51:16,490
เพิ่งเลิกงานสินะคะ

864
00:51:16,573 --> 00:51:17,573
ครับ ใช่ครับ

865
00:51:19,743 --> 00:51:20,911
อันนี้บังเอิญหรือเปล่าครับ

866
00:51:21,495 --> 00:51:23,246
อืม ไม่ใช่ค่ะ

867
00:51:25,457 --> 00:51:26,457
รอผมอยู่เหรอครับ

868
00:51:27,834 --> 00:51:28,834
ค่ะ

869
00:51:30,045 --> 00:51:31,838
- ทำไมครับ
- อืม

870
00:51:33,548 --> 00:51:34,925
เพราะฉันคิดถึงคุณค่ะ

871
00:51:58,281 --> 00:51:59,281
ไปกันไหมครับ

872
00:52:00,367 --> 00:52:01,367
รอนานไหมครับ

873
00:52:02,327 --> 00:52:04,830
รถเมล์ผ่านไปห้าคันแหละค่ะ

874
00:52:06,456 --> 00:52:07,456
หนาวแย่เลย

875
00:52:08,750 --> 00:52:09,750
ไม่หนาวเลยค่ะ

876
00:52:43,034 --> 00:52:44,034
พี่

877
00:52:45,829 --> 00:52:47,664
ทำไมยังไม่แกะลังล่ะ

878
00:52:48,748 --> 00:52:50,292
อ๋อ มัวแต่ยุ่งๆ น่ะ

879
00:52:52,335 --> 00:52:53,378
เดี๋ยวจะแกะแล้ว

880
00:52:56,506 --> 00:52:57,966
ค่อยเดินดูบ้านทีหลังนะ

881
00:53:01,386 --> 00:53:02,429
เอากระเป๋าวางไว้ก่อน

882
00:53:04,514 --> 00:53:05,640
เดี๋ยวออกไปกับพี่หน่อยนะ

883
00:53:10,520 --> 00:53:12,355
สวัสดีค่ะ หัวหน้าสมาคมแม่บ้าน

884
00:53:12,439 --> 00:53:14,191
ค่ะ มีเรื่องอะไรเหรอคะ

885
00:53:18,278 --> 00:53:20,280
ฉันอยากจะพาน้องฉันมาสวัสดีน่ะค่ะ

886
00:53:21,448 --> 00:53:22,490
ทักทายสิ แอชิน

887
00:53:24,534 --> 00:53:25,534
สวัสดีค่ะ

888
00:53:26,661 --> 00:53:28,622
ฉันชื่อซงแอชินค่ะ

889
00:53:28,705 --> 00:53:30,832
ค่ะ สวัสดีค่ะ

890
00:53:30,916 --> 00:53:33,793
ฉันคิดว่าในฐานะเพื่อนบ้านกัน
ก็ควรเห็นหน้าค่าตากันไว้ค่ะ

891
00:53:33,877 --> 00:53:34,877
ค่ะ

892
00:53:35,295 --> 00:53:37,005
หวังว่าจะได้ทักทายกันเรื่อยๆ นะคะ

893
00:53:37,088 --> 00:53:38,088
ค่ะ

894
00:53:39,007 --> 00:53:40,007
ไปกันเถอะ

895
00:53:41,301 --> 00:53:42,301
ฉันจะ

896
00:53:44,221 --> 00:53:45,597
ฉันจะอยู่แต่ในบ้านค่ะ

897
00:53:49,267 --> 00:53:51,102
จะไม่ไปที่สนามเด็กเล่น

898
00:53:52,103 --> 00:53:54,147
จะไม่ไปใกล้ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก

899
00:53:57,067 --> 00:53:59,402
ฉันจะอยู่แต่บ้านค่ะ

900
00:54:02,948 --> 00:54:03,948
เพราะฉะนั้น

901
00:54:04,950 --> 00:54:08,245
ให้พี่กับฉันอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยนะคะ

902
00:54:15,502 --> 00:54:16,711
ฉันขอร้องนะคะ

903
00:54:18,088 --> 00:54:19,506
เอ่อ ค่ะ

904
00:54:36,106 --> 00:54:37,941
(ผู้เข้าสัมภาษณ์ 254 ซงยูชาน)

905
00:54:42,529 --> 00:54:46,574
เชิญหมายเลข 241 ถึง 245 เข้าสัมภาษณ์ครับ

906
00:54:48,243 --> 00:54:49,327
กรุณาออกมาข้างหน้าครับ

907
00:55:20,066 --> 00:55:21,860
หมายเลข 254 ซงยูชาน

908
00:55:23,820 --> 00:55:24,821
ยังไม่มาเหรอครับ

909
00:55:25,822 --> 00:55:27,198
คุณซงยูชาน

910
00:55:30,994 --> 00:55:33,872
หมายเลข 254 คุณซงยูชาน

911
00:55:54,309 --> 00:55:56,853
มีวิธีเดียวในการกำจัดความกังวล

912
00:56:17,540 --> 00:56:18,540
นั่นคือการตามหา

913
00:56:19,125 --> 00:56:20,251
คนที่บอกเล่าความเจ็บปวด

914
00:56:21,294 --> 00:56:23,004
และร้องขอให้ช่วยอยู่เคียงข้างเราได้

915
00:56:24,172 --> 00:56:25,840
เป็นพื้นที่ให้เราได้หายใจ

916
00:56:34,057 --> 00:56:38,436
แค่เพราะมีรอยเปื้อนบนชุดพยาบาล
ไม่ได้แปลว่ามันไม่ใช่ชุดพยาบาลอีกต่อไป

917
00:56:40,355 --> 00:56:42,440
เช่นเดียวกับการเข้ารับการรักษาในแผนกจิตเวช

918
00:56:43,066 --> 00:56:45,235
ก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ใช่พยาบาลอีกต่อไป

919
00:56:47,779 --> 00:56:48,779
ดื่มสิ

920
00:56:52,742 --> 00:56:55,578
คราบอคติและความอัปยศ

921
00:57:07,549 --> 00:57:09,426
ดูนี่สิ น่ารักใช่ไหม

922
00:57:14,597 --> 00:57:15,640
เอาวางไว้ตรงนั้นหน่อย

923
00:57:18,226 --> 00:57:21,020
หมายเลข 254 ซงยูชาน

924
00:57:22,313 --> 00:57:24,274
ถ้าไม่อยู่จะเรียกหมายเลขถัดไปแล้วนะครับ

925
00:57:24,357 --> 00:57:25,357
มาแล้วครับ!

926
00:57:26,192 --> 00:57:27,192
มาแล้วครับ

927
00:57:28,403 --> 00:57:29,403
ซงยูชาน

928
00:57:30,738 --> 00:57:34,784
ทั้งคราบเล็กและคราบใหญ่
ที่ไม่รู้ว่ามีตั้งแต่เมื่อไหร่

929
00:57:35,326 --> 00:57:36,326
คุณซงยูชาน

930
00:57:36,786 --> 00:57:39,414
คุณเขียนว่าคุณเป็นโรคตื่นตระหนกนี่ครับ

931
00:57:39,497 --> 00:57:40,582
ใช่ครับ

932
00:57:40,665 --> 00:57:44,294
ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว
แต่ก็ยังกินยาสม่ำเสมอครับ

933
00:57:44,377 --> 00:57:47,422
มีเหตุผลอะไร
ถึงต้องพูดถึงโรคตื่นตระหนกหรือเปล่าครับ

934
00:57:48,715 --> 00:57:51,593
ตอนนั้นผมเหมือนติดอยู่ในถ้ำ

935
00:57:51,676 --> 00:57:54,345
มันเป็นประสบการณ์อันยากลำบาก
ที่ผมเผชิญตามลำพัง

936
00:57:55,138 --> 00:57:58,975
แต่จากประสบการณ์นั้น
ทำให้ผมตระหนักได้ถึงคุณค่าของสิ่งต่างๆ ครับ

937
00:57:59,642 --> 00:58:03,563
คราบที่ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่ามีอยู่
เพราะถูกปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็น

938
00:58:07,233 --> 00:58:08,234
พยาบาลดึลเร

939
00:58:10,195 --> 00:58:11,321
- คุณหมอคะ
- ครับ

940
00:58:12,489 --> 00:58:14,449
ฉันไม่อยากเป็นพยาบาลอีกแล้วค่ะ

941
00:58:17,577 --> 00:58:20,622
ฉันไม่เคยรู้สึกใจเต้นกับงานนี้เลยค่ะ

942
00:58:22,582 --> 00:58:26,044
คราบที่เกิดจากน้ำที่ทำกระเด็นใส่ตัวเอง

943
00:58:28,880 --> 00:58:30,673
ฉันต่างไปจากตอนนั้นแล้วนี่คะ

944
00:58:30,757 --> 00:58:32,383
ไม่ต่างครับ แค่คุณกลับมาสดใสก็พอ

945
00:58:32,467 --> 00:58:34,052
คิดว่ามันง่ายเหรอคะ

946
00:58:35,887 --> 00:58:36,887
แม่

947
00:58:38,139 --> 00:58:39,139
อย่าบอกนะว่าแม่

948
00:58:39,474 --> 00:58:41,851
แม่บอกเรื่องที่หนูแอดมิต
เข้าวอร์ดจิตเวชไปแล้วเหรอ

949
00:58:42,352 --> 00:58:45,021
แม่บอกทำไม เดี๋ยวหนูก็ออกไปแล้ว!

950
00:58:45,104 --> 00:58:46,731
- เฮ้ย
- ทำอะไรของนาย

951
00:58:47,273 --> 00:58:48,858
ปล่อยฉันสิ!

952
00:58:50,235 --> 00:58:51,235
ใส่ซะ

953
00:58:51,945 --> 00:58:53,071
แล้วก็หมวกกันน็อกด้วย

954
00:59:06,459 --> 00:59:09,462
ซักล้างทุกอย่างให้สะอาดแล้วสะบัดออก

955
00:59:23,768 --> 00:59:25,645
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณดาอึนทำอะไรอยู่ครับ

956
00:59:27,063 --> 00:59:29,315
ซักผ้าค่ะ วันนี้คุณทำอะไรคะ

957
00:59:39,284 --> 00:59:41,953
เพื่อวันพรุ่งนี้ที่อ่อนโยนและนุ่มนวล

958
00:59:44,581 --> 00:59:49,794
และเฝ้ารอให้ยามเช้าแสนสะอาดตา
มาถึงในสักวันหนึ่ง

959
01:02:38,629 --> 01:02:43,426
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร
และเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้)

960
01:02:43,509 --> 01:02:48,014
(ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

961
01:02:48,097 --> 01:02:50,099
คำบรรยายโดย อภิชญา บุญรินทร์