1
00:00:10,010 --> 00:00:11,428
(แผนกอายุรกรรม วอร์ด 71)

2
00:00:18,727 --> 00:00:20,478
(พยาบาลแผนกอายุรกรรม จองดาอึน)

3
00:00:26,484 --> 00:00:27,819
เดี๋ยวจะแทงเข็มน้ำเกลือนะคะ

4
00:00:46,880 --> 00:00:48,631
ระหว่างรับน้ำเกลือก็นอนพักนะคะ

5
00:00:52,010 --> 00:00:53,010
กดปุ่มเรียกเหรอคะ

6
00:00:53,053 --> 00:00:55,263
ฉันรู้สึกว่าแขนมันตึงๆ ปวดๆ น่ะค่ะ

7
00:00:55,346 --> 00:00:59,059
มีคนที่ปวดแขนตอนใส่สายน้ำเกลือหลายคนเลยค่ะ

8
00:00:59,142 --> 00:01:00,560
น้ำเกลือเดินดีอยู่นะคะ

9
00:01:04,522 --> 00:01:05,899
เอ่อ คุณพยาบาลคะ

10
00:01:06,399 --> 00:01:08,026
ฉันปวดแขนนิดหน่อยน่ะค่ะ

11
00:01:08,109 --> 00:01:11,029
มีหลายคนที่ปวดแขนตอนใส่สายน้ำเกลือน่ะค่ะ

12
00:01:11,821 --> 00:01:13,531
น้ำเกลือก็ดูเดินดีอยู่นี่นา

13
00:01:15,950 --> 00:01:17,911
อาจจะเพราะหยดเร็วไปหน่อย

14
00:01:18,703 --> 00:01:19,829
งั้นฉันจะปรับให้ช้าลงนะคะ

15
00:01:26,628 --> 00:01:28,588
น่าหงุดหงิดจริงๆ

16
00:01:31,716 --> 00:01:33,676
เอ่อ คนไข้ไม่โอเคตรงไหนหรือเปล่าคะ

17
00:01:34,260 --> 00:01:35,595
เจ็บแขนน่ะค่ะ

18
00:01:35,678 --> 00:01:36,805
อ๋อ หลายคน…

19
00:01:36,888 --> 00:01:38,890
"หลายคนปวดแขนตอนใส่สายน้ำเกลือ" ใช่ไหม

20
00:01:40,391 --> 00:01:41,391
ใช่ค่ะ

21
00:01:41,810 --> 00:01:43,561
น้ำเกลือก็เดินดีอยู่ค่ะ

22
00:01:45,271 --> 00:01:46,606
- ค่ะ
- พยาบาลคนอื่นๆ

23
00:01:46,689 --> 00:01:47,816
ก็พูดอย่างนั้นค่ะ

24
00:01:47,899 --> 00:01:49,776
ฉันไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องสนใจก็ได้ค่ะ

25
00:01:54,030 --> 00:01:57,450
เราตรวจร่างกายกันทุกวัน
เพื่อความปลอดภัยและสุขอนามัยของคนไข้ครับ

26
00:02:16,427 --> 00:02:17,929
จะลองเปลี่ยนเข็มดูนะคะ

27
00:02:20,473 --> 00:02:23,893
ถ้าเส้นเลือดบางกว่าปกติ
ก็อาจจะปวดแขนมากหน่อยน่ะค่ะ

28
00:02:24,978 --> 00:02:26,521
ฉันจะเปลี่ยนมาใช้เข็มเด็กดูนะคะ

29
00:02:27,397 --> 00:02:30,108
เข็มเด็กจะทำให้ปวดหน่วงน้อยกว่าค่ะ

30
00:02:30,191 --> 00:02:31,985
แต่ฉันว่าปัญหาน่าจะไม่ได้อยู่ที่เข็มมั้งคะ

31
00:02:47,041 --> 00:02:48,041
เป็นยังไงบ้างคะ

32
00:02:49,794 --> 00:02:51,129
ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ

33
00:02:52,463 --> 00:02:54,215
ค่อยยังชั่วค่ะที่อันนี้พอดีเลย

34
00:02:54,299 --> 00:02:55,800
ขอบคุณนะคะคุณพยาบาล

35
00:02:55,884 --> 00:02:58,011
ไม่เป็นไรเลยค่ะ พักผ่อนนะคะ

36
00:03:02,390 --> 00:03:03,390
นี่ค่ะ

37
00:03:03,433 --> 00:03:04,684
- ขอบคุณค่ะคุณพยาบาล
- ค่ะ

38
00:03:09,063 --> 00:03:12,066
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน)

39
00:04:06,454 --> 00:04:07,914
ทำไมใช้เวลานานมากเลยคะ

40
00:04:07,997 --> 00:04:11,876
คุณคนไข้อันจองซูในห้อง 712
เป็นโรคนอนไม่หลับนี่คะ

41
00:04:12,377 --> 00:04:16,381
เขาอุตส่าห์หลับได้ทั้งที ฉันกลัวทำเขาตื่น
เลยช้าเพราะระวังมากเป็นพิเศษน่ะค่ะ

42
00:04:16,965 --> 00:04:20,093
พยาบาลดาอึนรู้ไหมว่าพยาบาลหนึ่งคน
ต้องดูแลคนไข้ทั้งหมดกี่คน

43
00:04:20,677 --> 00:04:23,763
การที่เราปลุกคนไข้ทุกคนขึ้นมาพร้อมกัน
เพราะนี่เป็นวิธีเดียว

44
00:04:24,472 --> 00:04:26,224
ที่จะทำให้เราดูแลคนไข้ได้อย่างทั่วถึง

45
00:04:27,016 --> 00:04:30,103
ฉันไม่ได้บ่นเพราะการเอาใจใส่คนไข้นะคะ

46
00:04:30,186 --> 00:04:33,564
แต่เพราะพยาบาลคนอื่นต้องมาทำงาน
ส่วนของพยาบาลดาอึนด้วยต่างหากค่ะ

47
00:04:34,440 --> 00:04:35,440
ดูสิคะ

48
00:04:35,942 --> 00:04:38,194
งานที่กองเป็นภูเขาพวกนี้เลยกำหนดมาแล้วนะคะ

49
00:04:40,238 --> 00:04:42,699
ขอโทษค่ะ ฉันไม่ทันคิดเรื่องนั้นเลยค่ะ

50
00:04:47,578 --> 00:04:48,579
ดื่มนี่สิ

51
00:04:48,663 --> 00:04:49,663
ค่ะ

52
00:04:58,006 --> 00:05:01,050
พยาบาลคนอื่นต้องลำบากเพราะฉันใช่ไหมคะ

53
00:05:05,096 --> 00:05:06,306
ก็มีคนพูดอย่างนั้นบ้างแหละ

54
00:05:06,389 --> 00:05:09,100
ต่อไปนี้ฉันจะขยันให้มากขึ้นค่ะ

55
00:05:09,183 --> 00:05:11,227
พยาบาลดาอึนก็ขยันอยู่แล้วนะ

56
00:05:16,566 --> 00:05:17,775
- พยาบาลดาอึน
- คะ

57
00:05:19,068 --> 00:05:21,237
ตอนนี้ที่แผนกจิตเวชมีตำแหน่งว่างอยู่

58
00:05:21,821 --> 00:05:22,989
แผนกจิตเวชเหรอคะ

59
00:05:24,157 --> 00:05:27,243
ฉันคิดว่าพยาบาลดาอึน
น่าจะเหมาะกับแผนกนั้นมากกว่า

60
00:05:27,744 --> 00:05:28,744
คิดว่ายังไง

61
00:05:29,954 --> 00:05:31,664
พยาบาลซงก็รู้นี่คะ

62
00:05:31,748 --> 00:05:34,959
การเป็นพยาบาล
มันไม่ใช่แค่ใจดีอย่างเดียวซะหน่อย

63
00:05:35,460 --> 00:05:40,298
แต่ยัยเด็กนั่นใจดีมากเกิน

64
00:05:41,299 --> 00:05:43,092
คนไข้น่าจะชอบออกนะ

65
00:05:43,176 --> 00:05:45,636
แค่ใจดีกับคนไข้แล้วยังไง

66
00:05:45,720 --> 00:05:47,513
เอาแต่สร้างงานให้พยาบาลคนอื่น

67
00:05:48,097 --> 00:05:52,226
งานในแผนกก็เยอะจะตายอยู่แล้ว
มีเด็กนั่นคนเดียวที่ทำงานตามไม่ทันคนอื่น

68
00:05:52,310 --> 00:05:53,186
พยาบาลคนอื่นๆ

69
00:05:53,269 --> 00:05:55,104
เลยต้องไปทำงานส่วนของเด็กนั่นด้วย

70
00:05:56,856 --> 00:05:57,856
เฮ้อ

71
00:05:58,191 --> 00:05:59,817
ยังไงก็เถอะ จองดาอึนน่ะ

72
00:06:00,526 --> 00:06:02,695
ไม่เหมาะกับการเป็นพยาบาลหรอกค่ะ

73
00:06:03,363 --> 00:06:06,741
คำพูดที่บาดหู ได้ยินเมื่อไหร่ก็ยังบาดใจเสมอ

74
00:06:13,247 --> 00:06:14,582
ขอโทษค่ะ

75
00:06:17,752 --> 00:06:18,752
ขอโทษค่ะ

76
00:06:19,212 --> 00:06:20,338
ฉันเก็บเองค่ะ

77
00:06:22,965 --> 00:06:24,092
ทำไงดี

78
00:07:06,050 --> 00:07:12,390
(รับแดดอุ่น กรุ่นไอรัก)

79
00:07:24,193 --> 00:07:25,278
กลับมาจากส่งไก่แล้วครับ

80
00:07:25,361 --> 00:07:26,404
มาแล้วเหรอเจ้าลูกชาย

81
00:07:26,904 --> 00:07:28,614
- ดาอึนมารออยู่แน่ะ
- เอ๊ะ

82
00:07:34,036 --> 00:07:35,036
นี่

83
00:07:35,413 --> 00:07:36,539
นี่มันอะไรอีกแล้วเนี่ย

84
00:07:36,622 --> 00:07:39,000
วันนี้ฉันอยากเมาน่ะ

85
00:07:40,543 --> 00:07:41,543
เอามานี่

86
00:07:42,670 --> 00:07:44,213
อะไรของนาย

87
00:07:44,297 --> 00:07:45,381
ไหนว่าอยากเมาไง

88
00:07:46,132 --> 00:07:47,341
แค่นี้เธอก็เมาแล้ว

89
00:07:48,384 --> 00:07:50,094
เอาละ ส่วนที่เหลือฉันจะเก็บไว้เอง

90
00:07:50,678 --> 00:07:53,222
ค่าๆ ขอบคุณค่า

91
00:07:56,058 --> 00:07:57,143
นี่ เธอน่ะ…

92
00:07:57,226 --> 00:08:00,813
ชิ่วๆๆ

93
00:08:03,107 --> 00:08:04,150
ค่อยๆ กินนะ

94
00:08:07,612 --> 00:08:08,612
เฮ้อ ยัยคนนี้นี่

95
00:08:16,120 --> 00:08:17,120
โธ่ๆ

96
00:08:18,456 --> 00:08:21,000
ยูชาน ดาอึนเมาแล้ว

97
00:08:21,626 --> 00:08:22,626
ครับ

98
00:08:27,840 --> 00:08:28,966
ไม่ทันหมดแก้วด้วยซ้ำ

99
00:08:40,561 --> 00:08:41,562
เฮ้อ

100
00:08:42,146 --> 00:08:44,524
อยากไปทะเลจัง!

101
00:08:45,691 --> 00:08:47,818
นี่ สองข้างทางก็เป็นทะเลหมดนี่ไง

102
00:08:49,153 --> 00:08:52,490
สภาพเธอเป็นแบบนี้
แปลว่าวันนี้มีเรื่องที่โรงพยาบาลอีกแล้วสินะ

103
00:08:53,324 --> 00:08:54,324
คราวนี้เรื่องอะไรล่ะ

104
00:08:59,163 --> 00:09:00,957
ให้พาไปทะเลที่อื่นไหม

105
00:09:01,040 --> 00:09:03,042
ไปซกโชหรือยางยางอะไรแบบนั้นไหม

106
00:09:04,544 --> 00:09:05,878
แล้วโรงพยาบาลล่ะ

107
00:09:05,962 --> 00:09:07,421
ทิ้งงานวันนึง!

108
00:09:08,631 --> 00:09:09,799
ถ้าฉันทิ้งงานแล้วไง

109
00:09:09,882 --> 00:09:12,301
ถ้าฉันทิ้งงาน นายจะเลี้ยงฉันหรือไงยะ

110
00:09:15,012 --> 00:09:17,348
เธอกินแต่ไก่ทั้งสามมื้อไหวไหมล่ะ

111
00:09:18,432 --> 00:09:21,227
โอ๊ย งั้นฉันไม่อยากไปทะเลแล้ว!

112
00:09:22,103 --> 00:09:23,521
งั้นก็กินลมชมวิวไปนี่แหละ

113
00:09:24,021 --> 00:09:25,064
เกาะแน่นๆ นะ

114
00:09:30,861 --> 00:09:32,572
แม่ หนูออกไปทำงานแล้วนะ

115
00:09:32,655 --> 00:09:33,655
เออ

116
00:09:34,699 --> 00:09:35,866
นี่ เอานี่ไปด้วย

117
00:09:38,452 --> 00:09:39,287
นี่อะไรเหรอ

118
00:09:39,370 --> 00:09:40,663
เค้กข้าวจิงจูฉ่าย

119
00:09:40,746 --> 00:09:43,332
ถ้ามันเย็นแล้วก็เอาเข้าไมโครเวฟสักสองนาทีนะ

120
00:09:43,416 --> 00:09:45,918
แม่
คนเดี๋ยวนี้ไม่ชอบกินเค้กข้าวจิงจูฉ่ายกันแล้ว

121
00:09:46,002 --> 00:09:47,295
เพราะไม่เคยลองกินต่างหาก

122
00:09:47,378 --> 00:09:49,046
- หนูไม่เอาไปนะ
- นี่

123
00:09:49,630 --> 00:09:51,882
ถ้าได้ลองกินแล้วจะติดใจกันทุกคน

124
00:09:51,966 --> 00:09:52,966
แม่

125
00:09:53,593 --> 00:09:57,471
บางครั้งแม่ต้องปล่อยให้หนูทำตามความคิดตัวเอง
แล้วแม่แค่คอยให้กำลังใจก็พอนะ

126
00:09:58,723 --> 00:10:00,641
ให้แม่เอาไปเองไหม ไปทักทายทุกคนด้วย

127
00:10:00,725 --> 00:10:02,560
- เอางั้นก็ได้
- โอเคๆ ก็ได้ๆ

128
00:10:02,643 --> 00:10:04,312
เดี๋ยวหนูเอาไปเอง หนูจัดการเอง

129
00:10:05,563 --> 00:10:06,563
ไม่ต้องตามมานะ

130
00:10:26,500 --> 00:10:28,836
- เจอกันอีกแล้วนะครับ
- อ้าว

131
00:10:28,919 --> 00:10:30,254
โอ้ สวัสดีค่ะ

132
00:10:30,338 --> 00:10:32,298
คุณหมอแผนกลำไส้ใหญ่ใช่ไหมคะ

133
00:10:32,381 --> 00:10:33,382
ครับ

134
00:10:34,216 --> 00:10:35,593
บ้านอยู่แถวนี้เหมือนกันเหรอครับ

135
00:10:35,676 --> 00:10:38,554
เอ่อ ฉันเคยเห็นคุณหมอบนรถเมล์
สองสามครั้งแล้วค่ะ

136
00:10:38,638 --> 00:10:40,097
- ผมเหรอครับ
- ค่ะ

137
00:10:40,181 --> 00:10:41,182
จริงเหรอครับ

138
00:10:49,815 --> 00:10:50,815
กลิ่นจิงจูฉ่ายนี่

139
00:10:53,069 --> 00:10:54,779
นี่เค้กข้าวหรือเปล่าครับ

140
00:10:54,862 --> 00:10:57,114
โอ้โฮ จมูกไวอย่างกับหมา

141
00:10:57,990 --> 00:11:01,035
ไม่สิ คือฉันหมายความว่าจมูกไวดีมากค่ะ

142
00:11:01,118 --> 00:11:03,245
- ผมจมูกไวเหมือนหมาจริงครับ
- ค่ะ

143
00:11:03,329 --> 00:11:06,040
อื้อหือ จากกลิ่นจิงจูฉ่ายนี่
รู้เลยว่าของร้านดังแหงๆ

144
00:11:06,123 --> 00:11:09,460
เอ่อ
อันนี้แม่ฉันทำจากจิงจูฉ่ายที่ขุดมาเองค่ะ

145
00:11:09,543 --> 00:11:11,420
อ๋อ ว่าแล้วเชียว

146
00:11:12,171 --> 00:11:14,340
ก็คิดอยู่ว่ากลิ่นแบบนี้ต้องไม่ธรรมดา

147
00:11:16,884 --> 00:11:17,884
อื้อหือ

148
00:11:23,683 --> 00:11:24,767
เอ๊ะ คือ…

149
00:11:25,518 --> 00:11:27,144
ยังร้อนๆ อยู่เลย

150
00:11:29,939 --> 00:11:32,942
จากกลิ่นแล้วไม่ใช่เค้กข้าวแบบกรุบๆ
แต่เป็นแบบหนึบหนับใช่ไหมครับ

151
00:11:33,859 --> 00:11:35,486
กลิ่นมันต่างกันอยู่นิดหน่อย

152
00:11:35,569 --> 00:11:37,488
ระหว่างบดจิงจูฉ่ายกับไม่บด

153
00:11:37,571 --> 00:11:39,782
กลิ่นที่ออกมาจะไม่เหมือนกัน

154
00:11:40,991 --> 00:11:42,660
- ป้ายต่อไป
- เอาเถอะครับ

155
00:11:42,743 --> 00:11:44,662
- อะพาร์ตเมนต์ฮันซองวิวัลดี
- โอ้โฮ อันนี้…

156
00:11:45,162 --> 00:11:47,123
- ครับ
- ป้ายถัดไปโรงพยาบาลม.มยองชิน

157
00:11:47,206 --> 00:11:48,206
ขออนุญาตนะครับ

158
00:12:03,431 --> 00:12:05,182
วันนี้คุณดูปกติดีนะคะ

159
00:12:05,266 --> 00:12:06,267
อะไรนะครับ

160
00:12:06,350 --> 00:12:09,812
คือว่าวันก่อนๆ
ฉันเห็นคุณนั่งคุยกับมืออยู่น่ะค่ะ

161
00:12:10,604 --> 00:12:12,022
อ๋อ ตอนนั้นเหรอครับ

162
00:12:13,357 --> 00:12:15,025
ผมติดนิสัยชอบหักนิ้วน่ะครับ

163
00:12:15,109 --> 00:12:16,109
อ๋อ

164
00:12:16,485 --> 00:12:18,904
มันเหมือนเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
ผมเลยต้องคอยห้ามตัวเอง

165
00:12:21,323 --> 00:12:22,408
ตกใจหมดเลย

166
00:12:22,491 --> 00:12:23,492
ฉันไม่หักนิ้วเลย

167
00:12:24,201 --> 00:12:25,411
ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย

168
00:12:25,494 --> 00:12:27,079
พูดไม่มีหางเสียงเลยเหรอ

169
00:12:29,457 --> 00:12:30,916
ผมพูดกับตัวเองครับ

170
00:12:31,000 --> 00:12:32,000
ขอโทษครับ

171
00:12:32,543 --> 00:12:33,543
ค่ะ

172
00:12:33,878 --> 00:12:36,589
พูดกับตัวเองแบบได้ยินไปทั่วเลยนะคะ

173
00:12:40,551 --> 00:12:41,886
ความชอบไม่ได้ซับซ้อนเลยครับ

174
00:12:42,887 --> 00:12:45,973
ถ้ามีอะไรที่ทำให้หยุดหักนิ้วได้
นั่นคือสิ่งที่คุณชอบแหละครับ

175
00:12:56,984 --> 00:12:58,360
เพราะเค้กข้าวจิงจูฉ่ายสินะ

176
00:13:08,329 --> 00:13:09,413
(ภาควิชาจิตเวชศาสตร์)

177
00:13:09,497 --> 00:13:10,831
เค้กข้าวเอาเข้าไปไม่ได้ครับ

178
00:13:10,915 --> 00:13:13,667
เพราะช่วงที่ผ่านมา
ที่โรงพยาบาลอื่นมีเรื่องเพราะเค้กข้าว

179
00:13:15,461 --> 00:13:17,087
งั้นก็ช่วยไม่ได้สินะคะ

180
00:13:18,339 --> 00:13:19,381
แบบนี้น่าเป็นห่วงแย่เลย

181
00:13:20,299 --> 00:13:21,675
ต้องกินให้หมดก่อนเข้าไปไหมนะ

182
00:13:23,010 --> 00:13:24,053
มีหลายชิ้นใช่ไหมครับ

183
00:13:24,136 --> 00:13:26,347
ฝากไว้ที่นี่ก่อนแล้วค่อยมาเอาทีหลังนะครับ

184
00:13:27,223 --> 00:13:29,475
ดีเลย งั้นฝากด้วยนะครับ

185
00:13:32,269 --> 00:13:33,269
คุณรปภ.ครับ

186
00:13:34,271 --> 00:13:35,356
ห้ามแอบกินนะครับ

187
00:13:36,607 --> 00:13:37,441
ครับ

188
00:13:37,525 --> 00:13:41,320
ว่าแต่ทำไมถึงมาที่แผนกเราคะ

189
00:13:41,403 --> 00:13:42,780
มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ

190
00:13:42,863 --> 00:13:43,863
เปล่าครับ

191
00:13:44,198 --> 00:13:45,449
โอ๊ะ ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่นะ

192
00:13:49,119 --> 00:13:50,704
เฮ้อ กลิ่นจิงจูฉ่ายหอมชื่นใจ

193
00:13:59,338 --> 00:14:01,340
แวบแรกที่เห็นก็ดูไม่ใช่คนขยันเท่าไหร่

194
00:14:01,423 --> 00:14:03,342
คนรอบข้างคงเหนื่อยน่าดู

195
00:14:04,176 --> 00:14:07,555
ได้ยินว่าคนอื่นเดือดร้อนกันไปหมดเลยค่ะ
เพราะต้องคอยตามล้างตามเช็ด

196
00:14:07,638 --> 00:14:09,682
ฉันคงทำงานกับคนแบบนั้นไม่ได้แน่ค่ะ

197
00:14:12,309 --> 00:14:14,103
ถ้าทุกคนรู้เรื่องของฉันก็คงไม่แปลก

198
00:14:14,603 --> 00:14:15,603
ระวังปากด้วย!

199
00:14:16,063 --> 00:14:18,148
อย่าไปเที่ยวนินทาพวกหมอสิ

200
00:14:18,232 --> 00:14:20,860
แค่นี้ก็แบ่งพรรคแบ่งพวกกันจะตายอยู่แล้ว
ยังไม่พออีกเหรอ

201
00:14:20,943 --> 00:14:23,320
พวกหมอคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำค่ะว่าโดนนินทาอยู่

202
00:14:24,697 --> 00:14:25,698
ขอโทษค่ะ

203
00:14:26,198 --> 00:14:27,408
ฉันจะระวังกว่านี้ค่ะ

204
00:14:27,491 --> 00:14:28,491
เดี๋ยวค่อยเจอกันนะคะ

205
00:14:32,037 --> 00:14:33,914
พยาบาลดึลเรแจ้งเรื่องคุณคีอุกหรือยัง

206
00:14:34,582 --> 00:14:36,417
แจ้งล่วงหน้าเพราะหมอมีตรวจคนไข้นอกค่ะ

207
00:14:37,459 --> 00:14:40,921
แล้วก็คุณอีวอนมีนอนไม่ค่อยหลับ
ตอนกลางคืนจะออกมาที่โถง…

208
00:14:41,005 --> 00:14:43,007
คุณฮาจอง แอคติงเอาท์ตอนสองทุ่มค่ะ

209
00:14:43,090 --> 00:14:45,551
ให้ไปอยู่ในห้องแยก
เพราะเสี่ยงบาดเจ็บจากการล้มค่ะ

210
00:14:45,634 --> 00:14:49,555
คุณคิมซองชิกห้อง 509 บ่ายนี้ต้องส่งต่อ
ไปรักษาตัวในโรงพยาบาลที่ต่างจังหวัด รู้ใช่ไหม

211
00:14:49,638 --> 00:14:52,766
ค่ะ ได้ยินว่าการอยู่ในโรงพยาบาลมหาลัย
นานกว่าสองเดือนมันลำบากไป

212
00:14:52,850 --> 00:14:53,851
เลยจะย้ายโรงพยาบาล

213
00:14:53,934 --> 00:14:55,561
เพื่อการรักษาระยะยาวค่ะ

214
00:14:55,644 --> 00:14:57,563
เตรียมเอกสารส่งต่อของคุณคิมซองชิกนะ

215
00:14:57,646 --> 00:14:59,440
ค่ะ ใบวินิจฉัยโรค เวชระเบียนแรกเข้า

216
00:14:59,523 --> 00:15:02,443
บันทึกการรักษา บันทึกการใช้ยา
ผลซีทีสแกน ผลเอ็มอาร์ไอค่ะ

217
00:15:02,526 --> 00:15:04,820
ให้ยาระงับประสาท
หนึ่งชั่วโมงก่อนขึ้นรถพยาบาลด้วย

218
00:15:04,904 --> 00:15:05,904
ค่ะ พยาบาลพัค

219
00:15:06,906 --> 00:15:08,490
คุณคิมซองชิก

220
00:15:08,991 --> 00:15:11,076
เมื่อคืนนอนหลับสบายไหมคะ

221
00:15:14,455 --> 00:15:16,248
บ่ายวันนี้คุณจะย้ายไปรักษาต่อ

222
00:15:16,332 --> 00:15:18,417
ที่โรงพยาบาลในต่างจังหวัด ทราบใช่ไหมคะ

223
00:15:24,506 --> 00:15:26,050
รู้สึกยังไงบ้างคะ

224
00:15:26,133 --> 00:15:27,635
มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ไหมคะ

225
00:15:28,218 --> 00:15:29,218
ไม่มีครับ

226
00:15:31,472 --> 00:15:34,224
ที่นั่นคุณก็จะได้เจอคนดีๆ
เยอะแยะเหมือนกันค่ะ

227
00:15:40,648 --> 00:15:42,232
คุณชอบแมวสินะคะ

228
00:15:43,359 --> 00:15:44,985
แต่ฉันต้องแกะออกนะคะ

229
00:15:45,069 --> 00:15:47,279
กฎของวอร์ดห้ามติดอะไรแบบนี้ไว้น่ะค่ะ

230
00:15:47,363 --> 00:15:49,114
ขอโทษครับๆ

231
00:15:49,698 --> 00:15:50,783
ผมไม่รู้ครับ ขอโทษครับ

232
00:15:50,866 --> 00:15:52,451
- จะรีบแกะออกเลยครับ
- ฉันแกะ…

233
00:15:52,534 --> 00:15:53,577
ผมไม่รู้ครับ

234
00:15:53,661 --> 00:15:55,412
ผมขอโทษครับ ผมรีบแกะออกเองครับ

235
00:15:55,496 --> 00:15:56,496
ผมแกะออกเองครับ

236
00:16:01,251 --> 00:16:02,628
ฉันนี่ไม่ได้เรื่องเลย

237
00:16:05,589 --> 00:16:07,633
ก็ถามถึงเหตุผลอยู่นี่ไงครับ

238
00:16:07,716 --> 00:16:09,259
ฉันขอปืนหรือขอมีดหรือไง

239
00:16:09,343 --> 00:16:12,012
หัวร้อนเลยเว้ย ทำไมครับ ทำไมถึงไม่ได้

240
00:16:13,263 --> 00:16:16,517
ตอนแอดมิตฉันก็อธิบายไปแล้วนะคะ
ให้ฉันพูดอีกครั้งไหมคะ

241
00:16:20,479 --> 00:16:23,107
ยัยหนู ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ไปเรียกหมอมา

242
00:16:23,190 --> 00:16:25,442
ไม่ใช่ "ยัยหนู" แต่เป็น "คุณพยาบาล" ครับ

243
00:16:26,944 --> 00:16:28,278
ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ

244
00:16:28,362 --> 00:16:30,781
ในวอร์ดคุ้มกัน
การใช้อุปกรณ์การเขียนอย่างปากกาลูกลื่น

245
00:16:30,864 --> 00:16:32,408
อาจมีอันตรายต่อตัวเองและผู้อื่น…

246
00:16:32,491 --> 00:16:34,326
ฉันไม่อยากเสวนากับแกไง!

247
00:16:34,410 --> 00:16:36,620
บอกให้เรียกหมอมาไง ฉันจะคุยกับหมอ

248
00:16:48,841 --> 00:16:52,052
เรื่องของเรื่องคืออยากจะเขียนบันทึกงั้นเหรอ

249
00:16:52,136 --> 00:16:53,303
ครับ คุณหมอ

250
00:16:54,805 --> 00:16:56,890
ผมเขียนด้วยนิ้วไม่ได้นี่ครับ

251
00:16:56,974 --> 00:16:58,475
พอจะทำยังไงได้บ้างครับ

252
00:17:00,352 --> 00:17:02,688
เรายกเว้นกฎให้คนไข้แค่คนเดียวไม่ได้ค่ะ

253
00:17:02,771 --> 00:17:04,356
แบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับคนอื่นๆ ค่ะ

254
00:17:07,693 --> 00:17:08,693
ให้เขาเขียนเถอะครับ

255
00:17:09,403 --> 00:17:10,237
อะไรนะคะ

256
00:17:10,320 --> 00:17:12,614
ดูสิครับ หมอบอกว่าได้ไงครับ

257
00:17:14,241 --> 00:17:15,241
ขอบคุณครับ

258
00:17:16,201 --> 00:17:17,202
ขอบคุณครับคุณหมอ

259
00:17:27,129 --> 00:17:28,129
คุณหมอคะ

260
00:17:28,922 --> 00:17:31,216
ปกติคนไข้คนนั้น
ก็ไม่ค่อยให้ความร่วมมืออะไรอยู่แล้ว

261
00:17:31,300 --> 00:17:32,926
แล้วยิ่งคุณหมอไปอนุญาตง่ายๆ แบบนั้น

262
00:17:33,969 --> 00:17:36,096
ยิ่งทำให้เราทำงานลำบากนะคะ

263
00:17:37,014 --> 00:17:40,559
เขาเป็นผู้ป่วยไบโพลาร์ที่เชื่อว่า
ตัวเองเป็นบุตรของพระเจ้านี่ครับ

264
00:17:40,642 --> 00:17:42,394
แถมยังมีภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานต่ำ

265
00:17:42,478 --> 00:17:43,896
ถ้าเขาได้ระบายอะไรออกมาบ้าง

266
00:17:43,979 --> 00:17:46,231
ผมว่ามันอาจจะช่วย
ในการรักษาได้หลายอย่างน่ะครับ

267
00:17:46,857 --> 00:17:47,900
ฝากด้วยนะครับ

268
00:17:54,156 --> 00:17:55,365
หมอฮวังพูดงั้นจริงเหรอ

269
00:17:56,033 --> 00:17:57,284
ที่ให้คอยตามดูคนไข้บ่อยขึ้นน่ะ

270
00:17:59,912 --> 00:18:02,247
ทำไม พูดงั้นก็บอกให้เรา
ย้ายไปอยู่กับคนไข้เลยก็ได้นะ

271
00:18:03,624 --> 00:18:06,043
พอได้ยินว่ามันมีประโยชน์กับการรักษา
ฉันก็พูดไม่ออก

272
00:18:06,919 --> 00:18:08,462
แต่ในใจก็รู้สึกไม่โอเคนั่นแหละค่ะ

273
00:18:08,545 --> 00:18:10,881
งานตัวเองพูดคำเดียวแล้วก็จบเลยไง

274
00:18:11,423 --> 00:18:13,258
แต่เรานี่สิที่ต้องคอยตามเก็บงานกันต่องกๆ

275
00:18:13,926 --> 00:18:15,969
เพราะแบบนี้พวกคนไข้ถึงได้ไม่เห็นหัวเราไง

276
00:18:16,470 --> 00:18:20,432
ทีกับพยาบาลนะ อะไรนิดอะไรหน่อยก็จิกเรียก
"ยัยหนู" "ผู้หญิงคนนี้" "ผู้หญิงคนนี้"

277
00:18:21,391 --> 00:18:23,894
ฉันนี่โดนเรียกว่าป้าด้วย

278
00:18:24,478 --> 00:18:26,313
แต่พออยู่ต่อหน้าพวกหมอนะ

279
00:18:26,396 --> 00:18:27,773
คุณหมออย่างนั้น คุณหมออย่างนี้

280
00:18:28,273 --> 00:18:29,775
เปลี่ยนไป 180 องศาเลย

281
00:18:30,275 --> 00:18:31,652
น่าหมั่นไส้จะตายชัก

282
00:18:32,152 --> 00:18:34,530
ก็เป็นอย่างนี้มาตลอด
พูดไปก็ใช่ว่าอะไรจะเปลี่ยนนี่คะ

283
00:18:34,613 --> 00:18:37,908
อย่าไปสนใจเลยค่ะ
ทำแต่งานส่วนของเรากันดีกว่าค่ะ

284
00:18:39,827 --> 00:18:42,037
บางครั้งฉันก็อิจฉาพยาบาลดึลเรนะ

285
00:18:43,122 --> 00:18:46,291
เรียกว่าเป็นคนที่ไม่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้งไหมนะ

286
00:18:47,584 --> 00:18:49,211
ส่วนฉันนี่ประสาทแตกง่ายมาก

287
00:18:51,630 --> 00:18:53,257
สมกับเป็นว่าที่หัวหน้าพยาบาลคนต่อไป

288
00:18:53,340 --> 00:18:54,341
โอ๊ย

289
00:18:54,967 --> 00:18:56,093
พูดอะไรคะเนี่ย

290
00:18:56,593 --> 00:18:58,470
อะไรล่ะ ทุกคนก็คิดอย่างนั้นทั้งนั้น

291
00:19:09,731 --> 00:19:10,899
เหนื่อยหน่อยนะครับทุกคน

292
00:19:11,441 --> 00:19:12,776
- อ้าว อาจารย์หมอ
- อือ

293
00:19:13,610 --> 00:19:15,779
วันนี้ต้องส่งต่อคนไข้คิมซองชิกใช่ไหมครับ

294
00:19:15,863 --> 00:19:16,947
ค่ะ ใช่ค่ะ

295
00:19:17,030 --> 00:19:20,159
ผมรักษาคนไข้คิมซองชิก
ตั้งแต่ตอนยังเป็นผู้ป่วยนอกน่ะครับ

296
00:19:20,242 --> 00:19:21,577
อ๋อ อย่างนั้นเหรอคะ

297
00:19:22,077 --> 00:19:23,787
เขาน่าจะกำลังเตรียมตัวอยู่ในห้องพักค่ะ

298
00:19:24,413 --> 00:19:25,247
อ้อ

299
00:19:25,330 --> 00:19:28,125
ผมจะไปทักทายแล้วขึ้นไปต่อเลย
ฝากดูแลเรื่องส่งต่อด้วยนะครับ

300
00:19:28,208 --> 00:19:29,501
ค่ะ จะจัดการให้เรียบร้อยค่ะ

301
00:19:38,719 --> 00:19:39,719
(คิมซองชิก)

302
00:19:40,095 --> 00:19:43,307
คนไข้คิมซองชิก เพศชาย อายุ 40 ปี

303
00:19:43,891 --> 00:19:46,435
เข้ารับการตรวจครั้งแรก
เพราะความต้องการนอนลดน้อยลง

304
00:19:47,019 --> 00:19:51,607
เจ้าตัวคิดว่าเกิดจากความเครียด
ในการทำงานหนักมากเกินไป

305
00:19:54,234 --> 00:19:56,361
ช่วงนี้ผมนอนไม่ค่อยหลับครับ

306
00:19:59,907 --> 00:20:02,075
ลองลดปริมาณงานที่ทำลงดูหน่อยได้ไหมครับ

307
00:20:03,202 --> 00:20:05,412
เฮ้อ ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ครับ

308
00:20:05,996 --> 00:20:09,166
ถ้าถึงขั้นนอนไม่หลับ
ผมว่าไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ แล้วนะครับ

309
00:20:09,249 --> 00:20:10,249
อันที่จริง

310
00:20:11,752 --> 00:20:15,547
เจ้านายคนนึงในที่ทำงานมักจะโมโหร้ายใส่ผม

311
00:20:15,631 --> 00:20:16,965
เฮ้อ แย่จริง

312
00:20:17,049 --> 00:20:19,885
แต่จริงๆ แล้ว
เพราะเขาถูกผู้จัดการคนใหม่รังแกต่างหาก

313
00:20:19,968 --> 00:20:22,262
อาจเพราะผมเพิ่งเคยทำงานกับเขาครั้งแรก

314
00:20:23,305 --> 00:20:27,768
ผมเลยยังจับทางเขาไม่ค่อยได้มั้งครับ

315
00:20:29,645 --> 00:20:34,483
ผมอยากทำโปรเจกต์นี้ให้สำเร็จจริงๆ ครับ

316
00:20:35,359 --> 00:20:37,611
มันสำคัญกับผมเลยครับ

317
00:20:38,403 --> 00:20:39,403
เพราะฉะนั้น

318
00:20:40,822 --> 00:20:43,825
ตอนนี้ขอแค่ช่วยให้ผมได้นอนหลับสนิทก่อนนะครับ

319
00:20:50,707 --> 00:20:53,043
ดูเหมือนจะเป็นการแก๊สไลท์ติ้งตามแบบฉบับ

320
00:20:56,922 --> 00:20:57,922
(ยารับประทาน)

321
00:21:13,814 --> 00:21:17,567
แก๊สไลท์ติ้งเป็นคำที่มาจาก
บทละครเวทีเรื่อง "แก๊สไลท์"

322
00:21:18,902 --> 00:21:21,446
ตัวละครชายเข้าหาพอลล่าเพื่อหาผลประโยชน์

323
00:21:22,197 --> 00:21:24,950
เขาจงใจหรี่ไฟตะเกียงในบ้าน

324
00:21:25,617 --> 00:21:27,703
แต่เมื่อพอลล่าบอกว่าในบ้านมืดลง

325
00:21:27,786 --> 00:21:29,705
เขาก็ปฏิเสธในเชิงตำหนิติเตียนเธอเสมอ

326
00:21:30,664 --> 00:21:35,210
พอลล่าที่ตกอยู่ในวังวนนี้นับวันก็ยิ่งสงสัย
ในการรับรู้ความเป็นจริงของตัวเอง

327
00:21:35,294 --> 00:21:36,503
จนสูญเสียวิจารณญาณ

328
00:21:37,212 --> 00:21:41,049
จนท้ายที่สุดเธอก็ตกเป็นเบี้ยล่าง
ของผู้ชายคนนั้นอย่างไม่มีทางเลือก

329
00:21:44,970 --> 00:21:45,970
ขอโทษครับ

330
00:21:46,513 --> 00:21:48,098
ผมคิดน้อยไปครับ ผู้จัดการ

331
00:21:49,891 --> 00:21:50,934
ไม่ต้องมาแก้ตัว

332
00:21:52,019 --> 00:21:53,812
ทำไมแกทำงานไหนก็ไม่เคยได้เรื่องเลย

333
00:21:54,438 --> 00:21:56,523
- ผมจะพยายามให้มากกว่า…
- รู้งี้

334
00:21:57,274 --> 00:21:58,275
น่าจะให้ผู้ช่วยยังทำ

335
00:21:58,358 --> 00:22:00,193
ทำไมคนที่เป็นถึงหัวหน้าทีม

336
00:22:00,277 --> 00:22:02,112
- ถึงทำงานแย่กว่าผู้ช่วยอีก
- ขอโทษครับ

337
00:22:03,947 --> 00:22:05,324
รู้จักคำว่าหัวขโมยเงินเดือนไหม

338
00:22:06,199 --> 00:22:07,576
เหมือนมาปล้นเงินเดือนไปฟรีๆ

339
00:22:08,577 --> 00:22:10,579
ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงโดนฟาดไม่เลี้ยงแล้ว

340
00:22:11,079 --> 00:22:13,623
ต่อให้โดนฟาดก็ต้องพูดขอบคุณที่ช่วยสั่งสอน

341
00:22:14,666 --> 00:22:15,959
ผมขอโทษจริงๆ ครับ

342
00:22:16,043 --> 00:22:21,590
การทำร้ายจิตใจยังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
จนเขาคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่มีความสามารถพอ

343
00:22:21,673 --> 00:22:22,674
ไม่ต้องห่วงเลยครับ

344
00:22:22,758 --> 00:22:26,345
หัวหน้าทีมคิมของเรา
จะจัดการให้เรียบร้อยเองครับ

345
00:22:28,430 --> 00:22:33,060
ผู้ป่วยถูกเจ้านายครอบงำทางจิตใจไปแล้ว

346
00:22:34,936 --> 00:22:35,936
ลำดับที่สอง

347
00:22:35,979 --> 00:22:38,690
ศูนย์ชุมชนเพื่อการเรียนรู้โดยตรง
ที่เน้นเด็กเป็นศูนย์กลางครับ

348
00:22:38,774 --> 00:22:40,400
เราเน้นให้ผู้ใช้งานได้เรียนรู้โดยตรง

349
00:22:40,484 --> 00:22:45,197
กลุ่มเป้าหมายจึงเป็นผู้อยู่อาศัยที่เป็น
คู่สามีภรรยาวัยทำงานช่วงอายุ 30-40 ปี

350
00:22:45,280 --> 00:22:46,782
ที่ให้ความสำคัญ

351
00:22:46,865 --> 00:22:48,700
กับการให้เด็กเป็นศูนย์กลาง

352
00:22:53,121 --> 00:22:54,121
ลำดับที่สาม

353
00:22:54,998 --> 00:22:55,998
ลำดับที่สาม

354
00:22:57,959 --> 00:22:59,669
ริมแม่น้ำ

355
00:23:05,425 --> 00:23:06,425
ริม…

356
00:23:08,220 --> 00:23:09,805
ริมแม่น้ำ…

357
00:23:12,432 --> 00:23:13,432
ริมแม่น้ำ…

358
00:23:14,768 --> 00:23:16,019
"ริมแม่น้ำ" คืออะไรครับ

359
00:23:17,354 --> 00:23:18,855
ขอโทษครับ

360
00:23:19,689 --> 00:23:21,400
ลำดับที่สามคืออะไรครับ

361
00:23:22,943 --> 00:23:24,986
ขอผมไปเข้าห้องน้ำ…

362
00:23:35,330 --> 00:23:37,207
ขอผมไปเข้าห้องน้ำก่อน…

363
00:23:49,136 --> 00:23:50,136
เฮ้ย

364
00:23:51,471 --> 00:23:52,471
แกเสียสติไปแล้วเหรอ

365
00:23:54,599 --> 00:23:57,227
เฮ้ย แกตั้งใจทำอย่างนั้นใช่ไหม

366
00:23:57,310 --> 00:23:58,310
เปล่า…

367
00:24:00,063 --> 00:24:01,773
แกจงใจทำพังเพื่อให้ฉันหน้าแหกใช่ไหม

368
00:24:02,274 --> 00:24:03,859
ไม่ใช่นะครับ ผู้จัดการ

369
00:24:04,943 --> 00:24:05,943
ผมขอโทษจริงๆ ครับ

370
00:24:10,240 --> 00:24:11,700
ต่อไปนี้แกห้ามเข้าห้องน้ำที่ทำงาน

371
00:24:12,909 --> 00:24:14,202
ถ้าจับได้ละก็ ฉันฆ่าแกแน่

372
00:24:14,995 --> 00:24:18,331
เขาเป็นโรคกลัวสังคมและอาการแย่ลงเรื่อยๆ

373
00:24:21,460 --> 00:24:24,129
อาการของโรคซึมเศร้าก็รุนแรงขึ้นเช่นกัน

374
00:24:25,505 --> 00:24:28,383
ช่วงนี้ผมพยายามดื่มน้ำให้น้อยที่สุดครับ

375
00:24:29,676 --> 00:24:30,886
เพราะผมกังวลเรื่องห้องน้ำ

376
00:24:33,180 --> 00:24:35,765
ตอนที่อยากเข้าห้องน้ำจะตาย

377
00:24:35,849 --> 00:24:37,267
(ห้องน้ำ)

378
00:24:39,853 --> 00:24:40,853
แต่พอไปถึง

379
00:24:41,396 --> 00:24:42,939
กลับไม่มีอะไรออกมาเลยครับ

380
00:24:43,523 --> 00:24:44,524
แต่เพราะคิดตลอดว่า

381
00:24:45,150 --> 00:24:46,860
เดี๋ยวจะไม่ได้เข้าห้องน้ำ

382
00:24:47,486 --> 00:24:49,654
ตอนนี้ผมก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำตลอดเลยครับ

383
00:24:54,659 --> 00:24:55,702
อ้อ ใช่

384
00:24:56,411 --> 00:24:59,331
ผมเริ่มมีนิสัยแปลกๆ อย่างนึงครับ

385
00:25:11,885 --> 00:25:12,719
(เปิด 24 ชม.)

386
00:25:12,802 --> 00:25:14,429
นี่คืออะไรเหรอครับ

387
00:25:14,513 --> 00:25:16,389
เป็นแผนที่บอกทาง

388
00:25:16,890 --> 00:25:20,769
ว่ามีห้องน้ำอยู่ตรงไหนบ้าง
ระหว่างทางที่ผมไปทำงานครับ

389
00:25:22,312 --> 00:25:23,146
(สะอาด ชั้นหนึ่ง)

390
00:25:23,230 --> 00:25:27,484
เขาเริ่มหมกมุ่น
และมีอาการย้ำคิดย้ำทำเกี่ยวกับห้องน้ำ

391
00:25:28,360 --> 00:25:30,862
คุณซองชิกชอบอะไรไหมครับ

392
00:25:35,283 --> 00:25:37,285
น้องๆ ทุกตัวเคยมีเจ้าของมาก่อนค่ะ

393
00:25:37,369 --> 00:25:40,747
ทั้งที่น่ารักขนาดนี้แต่ก็ถูกทิ้งมาเหรอครับ

394
00:25:40,830 --> 00:25:41,831
นั่นน่ะสิคะ

395
00:25:43,124 --> 00:25:45,418
ยังไงก็ต้องขอบคุณมากๆ อีกครั้งนะคะ

396
00:25:45,502 --> 00:25:46,920
คุณทำสิ่งดีๆ ให้โลกจริงๆ ค่ะ

397
00:25:47,003 --> 00:25:48,296
ผมสิครับที่ต้องขอบคุณ

398
00:25:50,048 --> 00:25:52,551
อันที่จริงช่วงนี้

399
00:25:52,634 --> 00:25:53,634
ผม…

400
00:25:57,222 --> 00:25:58,222
อ้าว

401
00:26:01,351 --> 00:26:03,645
เกิดอะไรขึ้นกับกัปตันฮุกของเราเนี่ย หือ

402
00:26:04,729 --> 00:26:06,565
- "กัปตันฮุก" เหรอครับ
- ใช่ค่ะ

403
00:26:06,648 --> 00:26:07,983
น้องตัวนี้ป่วยนิดหน่อยค่ะ

404
00:26:08,066 --> 00:26:10,193
ตอนที่เจอตัวน้อง
น้องสูญเสียตาข้างนึงไปแล้วค่ะ

405
00:26:10,902 --> 00:26:13,238
ไม่รู้ว่าไปเจอคนเลวทำร้ายแบบไหนมา

406
00:26:13,321 --> 00:26:15,782
ปกติน้องไม่เข้าใกล้ใคร
นอกจากเจ้าหน้าที่ของเรา

407
00:26:16,658 --> 00:26:18,034
จ้าๆ ไงจ๊ะเด็กดี

408
00:26:20,745 --> 00:26:22,789
ขอผมลองอุ้มดูหน่อยได้ไหมครับ

409
00:26:22,872 --> 00:26:23,999
ค่ะ ได้แน่นอนค่ะ

410
00:26:25,166 --> 00:26:26,835
เอาละ ไปกันเลย

411
00:26:26,918 --> 00:26:29,421
โอ๋ๆ เก่งมากๆ ไม่เป็นไรนะๆ

412
00:26:30,297 --> 00:26:31,297
ตายจริง

413
00:26:33,049 --> 00:26:35,760
งั้นน้องตัวนี้เลยเป็นไงคะ

414
00:26:35,844 --> 00:26:37,554
ฉันรู้สึกว่าน้องเลือกคุณคิมซองชิก

415
00:26:37,637 --> 00:26:39,180
ให้เป็นทาสของน้องแล้วนะคะ

416
00:26:42,767 --> 00:26:43,935
สวัสดี กัปตันฮุก

417
00:26:45,979 --> 00:26:48,315
จากนี้ไปฉันเป็นพ่อของนายแล้วนะ

418
00:26:50,025 --> 00:26:54,487
ว้าว กัปตันฮุก
โชคดีมากเลยนะเราที่ได้เจอคุณคิมซองชิก

419
00:26:58,700 --> 00:27:01,494
มีคนอย่างแกในทีมไปก็ไร้ประโยชน์ ไอ้เวร!

420
00:27:01,578 --> 00:27:02,871
(ก่อสร้างฮันลิม เลี้ยงรับน้อง)

421
00:27:02,954 --> 00:27:06,207
แกมีชีวิตอยู่ทำไมวะ

422
00:27:07,125 --> 00:27:09,002
เพื่อให้ฉันอกแตกตายเหรอวะ

423
00:27:09,711 --> 00:27:10,711
ขอโทษครับ

424
00:27:11,379 --> 00:27:12,464
ลาออกไปให้พ้นๆ เลยไป

425
00:27:13,506 --> 00:27:14,506
ว่าไง

426
00:27:15,592 --> 00:27:18,637
ถึงไม่มีคนแบบแก
บริษัทก็ยังเดินหน้าต่อไปไม่มีปัญหา

427
00:27:19,429 --> 00:27:20,429
ผู้ป่วย…

428
00:27:20,472 --> 00:27:21,472
ผมขอโทษครับ

429
00:27:21,931 --> 00:27:22,932
ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว

430
00:27:23,016 --> 00:27:24,100
และผู้กระทำ

431
00:27:24,184 --> 00:27:25,310
มาให้ซัดสักทีซิ

432
00:27:25,393 --> 00:27:26,227
ผู้จัดการครับ

433
00:27:26,311 --> 00:27:29,189
ก็ดูจะเคยชินกับความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

434
00:27:31,941 --> 00:27:36,905
หลังจากที่ต้องเป็นเหยื่อของความรุนแรงมาตลอด
ในที่สุดเขาก็ถูกผลักให้มาถึงขอบเหวของจิตใจ

435
00:27:47,999 --> 00:27:49,751
เขาถูกข่มเหงไม่มีชิ้นดี

436
00:27:51,461 --> 00:27:53,963
จนเขายอมแพ้ในตัวเอง

437
00:28:04,641 --> 00:28:06,893
- พยาบาลดาอึนร้องไห้เหรอครับ
- เปล่าค่ะ

438
00:28:06,976 --> 00:28:09,145
ไม่ได้ร้องไห้ค่ะ แค่มีอะไรเข้าตา…

439
00:28:09,229 --> 00:28:10,772
ขี้โม้น่า เปล่าอะไรกันล่ะครับ

440
00:28:11,981 --> 00:28:13,900
เล่าให้ผมฟังได้นะครับ ผมจะรักษา…

441
00:28:15,360 --> 00:28:16,903
เที่ยวทำคนอื่นเป็นคนไข้อีกแล้วเหรอ

442
00:28:18,822 --> 00:28:20,281
วันนี้ส่งตัวคุณคิมซองชิกใช่ไหมคะ

443
00:28:20,365 --> 00:28:21,616
ใช่ค่ะ คุณหมอ

444
00:28:21,700 --> 00:28:22,992
คนไข้ของอ.หมออิมเหรอครับ

445
00:28:23,076 --> 00:28:24,744
- ที่เป็นโรคกลัวสังคม
- ใช่

446
00:28:24,828 --> 00:28:28,456
คนที่เป็นโรคกลัวสังคม
จะใช้ชีวิตในสังคมได้ลำบากใช่ไหมคะ

447
00:28:28,540 --> 00:28:29,374
ใช่ครับ

448
00:28:29,457 --> 00:28:32,711
เพราะผู้ป่วยรู้สึกกลัวและหลีกเลี่ยง
การมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นน่ะครับ

449
00:28:33,294 --> 00:28:34,546
บางทีพวกเขาก็รู้สึกว่าคนอื่น

450
00:28:34,629 --> 00:28:36,131
คอยจ้องจับตามองตัวเองอยู่

451
00:28:36,214 --> 00:28:39,092
คอยกังวลว่าคนอื่นจะนินทาตัวเองด้วยใช่ไหมคะ

452
00:28:39,175 --> 00:28:40,343
ใช่ครับ

453
00:28:40,427 --> 00:28:42,804
จะกลัวการถูกคนอื่นด่าว่า
กลัวการถูกคนอื่นตัดสิน

454
00:28:42,887 --> 00:28:44,055
กลัวแบบสุดๆ เลยละครับ

455
00:28:45,390 --> 00:28:48,435
จริงๆ
แล้วมันเป็นความรู้สึกแบบไหนก็ไม่รู้นะครับ

456
00:28:48,518 --> 00:28:49,518
ความวิตกกังวลนั่น

457
00:28:50,437 --> 00:28:53,940
รู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในกรงโปร่งใส

458
00:29:19,048 --> 00:29:22,802
รู้สึกเหมือนทุกคนกำลังจับตามอง
และเฝ้าดูตัวเองอยู่ค่ะ

459
00:29:24,387 --> 00:29:26,055
แม้แต่คนที่ไม่รู้จักกัน

460
00:29:27,766 --> 00:29:28,892
ทั้งรู้สึกตึงเครียด

461
00:29:29,726 --> 00:29:30,935
อึดอัด

462
00:29:31,853 --> 00:29:32,896
อับอายแหละค่ะ

463
00:29:34,606 --> 00:29:36,566
ทำไมพยาบาลดาอึนถึงรู้เรื่องนี้ดีจังเลยคะ

464
00:29:37,150 --> 00:29:39,527
เอ๊ะ ฉันแค่คิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างนั้นค่ะ

465
00:29:41,529 --> 00:29:42,572
แต่ปัญหาก็คือ

466
00:29:42,655 --> 00:29:45,283
ผู้ป่วยโรคกลัวสังคมมักไม่รู้ตัวว่าตนเองเป็นโรค

467
00:29:45,366 --> 00:29:46,701
ถึงรู้ตัวก็ไม่ค่อยมาหาหมอหรอก

468
00:29:46,785 --> 00:29:47,702
ครับ ถูกต้องเลยครับ

469
00:29:47,786 --> 00:29:50,955
คนมักจะคิดว่าแค่ขี้อายไปหน่อย
ไม่ก็พูดว่าเป็นคนขี้กลัวไปซะอย่างนั้นน่ะครับ

470
00:29:51,456 --> 00:29:56,044
แม่ๆ สมัยก่อนเลยส่งลูกไปสถาบันการพูด
ไปสถาบันการแสดงเพื่อแก้นิสัยพวกนั้น…

471
00:29:56,127 --> 00:29:57,796
เอ๊ะ ฉันก็เคยไปค่ะ

472
00:29:58,671 --> 00:29:59,506
จริงเหรอครับ

473
00:29:59,589 --> 00:30:01,424
ปกติคุณเป็นคนขี้กังวลเหรอครับ

474
00:30:01,508 --> 00:30:03,843
ฉันเหรอคะ ก็นิดนึงค่ะ

475
00:30:03,927 --> 00:30:06,513
หนึ่งในสามอาการหลักของโรคกลัวสังคม
มาจากความกังวล

476
00:30:06,596 --> 00:30:08,389
กังวลกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มากเกินไป

477
00:30:08,473 --> 00:30:10,308
สองก็คือเพราะความกังวล

478
00:30:10,391 --> 00:30:12,685
ทำให้รู้สึกตึงเครียดตลอดเวลาครับ

479
00:30:12,769 --> 00:30:14,395
สามก็คือเพราะความตึงเครียด

480
00:30:14,479 --> 00:30:17,232
ทำให้เกิดอาการปวดศีรษะ
แน่นหน้าอก และอาหารไม่ย่อยครับ

481
00:30:17,857 --> 00:30:20,527
หากไปโรงพยาบาลด้วยอาการพวกนี้
ถ้าลองตรวจดูแล้ว

482
00:30:20,610 --> 00:30:21,986
แต่ผลออกมาว่าไม่มีอะไรผิดปกติ

483
00:30:22,570 --> 00:30:24,656
ถ้างั้นก็ให้สงสัยว่าอาจเป็นโรคกลัวสังคมครับ

484
00:30:26,533 --> 00:30:28,326
รุ่นพี่ ความรู้ผมอย่างเป๊ะเลยใช่ไหมครับ

485
00:30:29,536 --> 00:30:32,664
รู้สึกเหมือนผมจะสามารถรักษา
โรคกลัวสังคมได้ทุกแบบเลยครับ

486
00:30:50,890 --> 00:30:52,433
มีปานเขียวด้วยแฮะ

487
00:30:52,934 --> 00:30:55,228
เอ๊ะ อ๋อ ใช่ครับ

488
00:30:55,812 --> 00:30:59,065
นึกว่าพอโตขึ้นแล้วจะหายไปเอง
แต่ก็ไม่หายไปเลยครับ

489
00:30:59,148 --> 00:31:00,984
อ๋อ ครับ อันนี้มันช่าง…

490
00:31:03,987 --> 00:31:05,113
ปานเขียวนี่มัน

491
00:31:06,906 --> 00:31:09,033
เหมือนเค้กข้าวจิงจูฉ่ายเลย

492
00:31:12,871 --> 00:31:14,747
- อะไรนะครับ
- ขอโทษครับ

493
00:31:14,831 --> 00:31:16,124
พอดีผมเผลอคิดเรื่องอื่น

494
00:31:16,791 --> 00:31:17,876
ผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยครับ

495
00:31:18,668 --> 00:31:20,420
(ห้องตรวจ ดงโกยุน)

496
00:31:20,503 --> 00:31:22,881
คุณจีฮงจู อีกหนึ่งเดือนค่อยพบกันใหม่นะคะ

497
00:31:22,964 --> 00:31:24,507
- ครับ ขอบคุณครับ
- ขอบคุณค่ะ

498
00:31:27,260 --> 00:31:28,636
คราวนี้เค้กข้าวจิงจูฉ่ายเหรอคะ

499
00:31:30,597 --> 00:31:31,598
คราวก่อนก็…

500
00:31:32,348 --> 00:31:35,518
อินจอลมีที่เคลือบด้วยเค้กไข่แทนผงถั่วเหลือง

501
00:31:35,602 --> 00:31:38,605
มีเพื่อนฉันทำร้านเค้กข้าว ฉันจะลองถามดูนะคะ

502
00:31:38,688 --> 00:31:40,899
จริงเหรอครับ ขอบคุณครับ เยส!

503
00:31:41,774 --> 00:31:43,610
ว่าแต่วันนี้ไม่หักนิ้วเลยนะคะ

504
00:31:43,693 --> 00:31:44,693
นั่นสินะครับ

505
00:31:46,279 --> 00:31:49,073
ถึงไม่หักนิ้วแต่ก็สบายใจแฮะ

506
00:31:50,867 --> 00:31:52,994
นั่งลงแล้วลุกขึ้นยืนนะคะ

507
00:31:53,620 --> 00:31:54,621
ทำด้วยนะคะ

508
00:31:55,204 --> 00:31:58,458
ยืดแขนออกให้สุด ยืดให้สุดเลย

509
00:32:00,501 --> 00:32:02,629
คุณคิมแจฮวัน ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าคะ

510
00:32:03,212 --> 00:32:04,923
ท้องอืดแล้วก็ปวดท้องมากเลยครับ

511
00:32:11,220 --> 00:32:12,597
คุณคิมแจฮวัน รอสักครู่นะคะ

512
00:32:15,016 --> 00:32:16,016
คุณหมอฮวังคะ

513
00:32:16,935 --> 00:32:17,935
ว่าไงครับ

514
00:32:19,020 --> 00:32:22,231
คุณหมอช่วยไปดูคุณคิมแจฮวันหน่อยค่ะ
เขาบ่นว่าปวดท้องใหญ่เลยค่ะ

515
00:32:23,191 --> 00:32:24,692
เอ่อ ตอนนี้เหรอครับ

516
00:32:24,776 --> 00:32:26,027
- ค่ะ
- ปวดท้องเหรอครับ

517
00:32:26,110 --> 00:32:27,110
ปวดแบบไหนครับ

518
00:32:27,737 --> 00:32:29,948
คุณหมอคงคะ เขาเป็นคนไข้คุณหมอฮวังค่ะ

519
00:32:30,031 --> 00:32:32,325
แหม มาแบ่งแยกนี่คนไข้ฉันนั่นคนไข้เธอ

520
00:32:32,408 --> 00:32:34,035
นั่นคนไข้เธอนี่คนไข้ฉันได้ยังไงล่ะครับ

521
00:32:34,118 --> 00:32:35,495
ก็คนไข้ของพวกเราด้วยกันทั้งนั้น

522
00:32:37,163 --> 00:32:39,082
ในนี้นายเหมือนคนไข้สุดแล้ว

523
00:32:40,124 --> 00:32:41,125
ดูไม่ออกหรือไง

524
00:32:41,209 --> 00:32:42,794
ว่าเธอจงใจให้ฉันไปดูแลคนไข้

525
00:32:43,461 --> 00:32:45,101
ทั้งที่รู้ว่าเมื่อคืนฉันเขียนทีสิสโต้รุ่ง

526
00:32:46,339 --> 00:32:47,339
งั้นเหรอครับ

527
00:32:48,758 --> 00:32:50,718
ฉันให้ยาช่วยย่อยตามใบสั่งยาแล้วค่ะ

528
00:32:50,802 --> 00:32:51,928
คุณหมอไปคุย

529
00:32:52,011 --> 00:32:54,472
แล้วค่อยตัดสินใจ
ว่าจะตรวจอย่างอื่นเพิ่มไหมนะคะ

530
00:32:54,555 --> 00:32:55,890
คนไข้คิมแจฮวัน

531
00:32:57,892 --> 00:32:58,892
พามาหาผมเลยครับ

532
00:32:59,936 --> 00:33:00,812
ค่ะ

533
00:33:00,895 --> 00:33:02,063
(โรงพยาบาลม.มยองชิน)

534
00:33:02,146 --> 00:33:03,982
พยาบาลดึลเร ไปกินข้าวกัน

535
00:33:04,065 --> 00:33:06,025
นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้กินตรงเวลาแบบนี้

536
00:33:06,109 --> 00:33:07,109
นั่นน่ะสิคะ

537
00:33:09,696 --> 00:33:10,696
อ้าว พยาบาลดึลเร

538
00:33:11,572 --> 00:33:13,908
นี่คุณป้าของคุณคิมแจฮวัน

539
00:33:14,409 --> 00:33:15,409
อะไรนะคะ

540
00:33:15,868 --> 00:33:19,288
คุณป้าเพิ่งเคยมาเยี่ยมที่วอร์ดเราเป็นครั้งแรก

541
00:33:20,456 --> 00:33:21,456
ป้าของแจฮวันค่ะ

542
00:33:22,041 --> 00:33:23,167
คุณป้าเหรอคะ

543
00:33:24,293 --> 00:33:28,256
คนไข้วอร์ดปิดให้เยี่ยมได้เฉพาะญาติสายตรง
และต้องให้หมอเจ้าของไข้อนุญาตนี่คะ

544
00:33:28,339 --> 00:33:29,716
อ๋อ ผมอนุญาตเองครับ

545
00:33:31,009 --> 00:33:32,677
ผมเป็นหมอเจ้าของไข้นี่ครับ

546
00:33:34,053 --> 00:33:37,682
คุณป้ามีคำถามหลายเรื่องเลย
เพราะงั้นช่วยอธิบายแบบละเอียดๆ เลยนะครับ

547
00:33:39,267 --> 00:33:40,643
โดนยื้อไว้จนถึงตอนนี้เลยเหรอ

548
00:33:42,020 --> 00:33:43,771
เขาคิดจะแกงฉันสินะคะ

549
00:33:44,480 --> 00:33:45,480
ใช่ไหมคะ

550
00:33:47,692 --> 00:33:49,610
แกงหม้อใหญ่แล้วต่างหาก

551
00:33:51,029 --> 00:33:53,781
แต่ปกติคนเยี่ยมคุณคิมแจฮวันคือคุณแม่เขานี่นา

552
00:33:53,865 --> 00:33:57,285
เขาบอกว่าช่วงนี้ญาติสนิทจะผลัดกันเข้ามาแทนค่ะ

553
00:33:57,368 --> 00:33:59,912
ปัญหาคือทุกครั้งที่มีญาติคนใหม่มาเยี่ยม

554
00:33:59,996 --> 00:34:02,331
ฉันก็ต้องพูดทุกอย่างใหม่หมดทุกครั้งไงคะ

555
00:34:02,415 --> 00:34:04,292
ให้หมอฮวังคุยเองไม่ได้เหรอ

556
00:34:04,375 --> 00:34:05,501
ก็อย่างที่รู้กันแหละค่ะ

557
00:34:05,585 --> 00:34:09,797
เรื่องที่ถ้าหมอพูดสั้นๆ ก็จบ
แต่พอเป็นพยาบาลแล้วต้องอธิบายยาวเหยียด

558
00:34:10,923 --> 00:34:12,759
ก็จริง เรามันเข้าถึงง่ายกว่านี่เนอะ

559
00:34:14,594 --> 00:34:15,970
เมื่อกี้ฉันเห็นเต็มสองตาเลยค่ะ

560
00:34:16,054 --> 00:34:18,222
ที่เขายิ้มตอนบอกให้ฉันอธิบายรายละเอียด

561
00:34:18,306 --> 00:34:20,391
คุณป้ามีคำถามหลายเรื่องเลย

562
00:34:21,517 --> 00:34:24,062
เพราะงั้นช่วยอธิบายแบบละเอียดๆ เลยนะครับ

563
00:34:24,145 --> 00:34:25,980
เพราะฉันโยนคนไข้ให้เขา

564
00:34:26,481 --> 00:34:28,316
เขาเลยจงใจทำแบบนี้แน่ๆ ค่ะ

565
00:34:33,905 --> 00:34:36,741
หมอคงชอลอู เดินกินอย่างนั้นไม่ได้นะคะ

566
00:34:36,824 --> 00:34:38,826
ฉันพูดเรื่องนี้ไปตั้งกี่ครั้งแล้วคะ
จริงๆ เลย

567
00:34:39,410 --> 00:34:41,037
ถ้าใครมาเห็นผมจะรีบเก็บเลยครับ

568
00:34:43,122 --> 00:34:44,749
หมอชอลอู

569
00:34:46,542 --> 00:34:47,542
ช่างมันเถอะ

570
00:34:47,877 --> 00:34:49,504
ทานข้าวเที่ยงเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ

571
00:34:49,587 --> 00:34:52,548
ไปรอที่ห้องพักก่อนนะคะ
เดี๋ยวฉันจะเอายามื้อเที่ยงไปให้ค่ะ

572
00:34:52,632 --> 00:34:53,632
ครับ

573
00:34:59,180 --> 00:35:00,681
พูดเรื่องฉันอยู่หรือเปล่านะ

574
00:35:14,737 --> 00:35:16,030
น่าสมเพชจริงๆ ฉัน

575
00:35:21,577 --> 00:35:22,620
พยาบาลดึลเรหิวใช่ไหม

576
00:35:23,746 --> 00:35:24,789
ฉันน่ะ

577
00:35:25,957 --> 00:35:27,208
ซ่อนขนมไว้ใน…

578
00:35:27,291 --> 00:35:28,417
(ขนมแท่งเคลือบช็อกโกแลต)

579
00:35:30,336 --> 00:35:31,587
เชี่ย!

580
00:35:33,506 --> 00:35:34,799
คงชอลอู คงชอลอูใช่ไหม

581
00:35:34,882 --> 00:35:36,634
ที่เขาคาบอยู่เมื่อกี้คือขนมของฉันแหงๆ

582
00:35:36,717 --> 00:35:38,052
เวรเอ๊ย หิว

583
00:35:38,719 --> 00:35:39,762
โอ๊ย หิวโว้ย

584
00:35:42,140 --> 00:35:43,432
คือว่า…

585
00:35:44,684 --> 00:35:47,979
ชอบกินเค้กข้าวหรือเปล่า

586
00:35:51,607 --> 00:35:52,942
- อร่อยไหมคะ
- อือ

587
00:35:54,652 --> 00:35:55,987
แล้วจะให้ใครรับช่อดอกไม้คะ

588
00:35:56,070 --> 00:35:57,321
อ้าว พยาบาลดาอึน มาเร็ว

589
00:35:58,656 --> 00:35:59,656
อือ

590
00:36:03,870 --> 00:36:05,496
รู้จักรุ่นพี่ดาอึนดีอยู่แล้วใช่ไหมคะ

591
00:36:06,414 --> 00:36:09,125
แน่นอนสิคะ
ทำงานด้วยกันที่แผนกอายุรกรรมตั้งสามปี

592
00:36:11,586 --> 00:36:13,171
อยู่ที่นั่นสบายดีใช่ไหมคะ

593
00:36:14,172 --> 00:36:15,423
กินมาการองด้วยกันสิคะ

594
00:36:15,506 --> 00:36:17,550
เธอไปเอาเค้กข้าวมาด้วยไม่ใช่เหรอ

595
00:36:17,633 --> 00:36:18,634
เอ่อ ใช่

596
00:36:18,718 --> 00:36:19,886
- อันนี้เหรอ
- อือ

597
00:36:19,969 --> 00:36:21,137
ห่อมาอย่างดีเลยเหรอ

598
00:36:22,305 --> 00:36:24,515
โอ้โฮ นี่อะไรคะเนี่ย

599
00:36:24,599 --> 00:36:27,185
อ๋อ เค้กข้าวจิงจูฉ่ายน่ะ
แม่ฉันขุดจิงจูฉ่ายมาทำเอง

600
00:36:27,268 --> 00:36:28,269
น่ากินจัง

601
00:36:34,859 --> 00:36:36,110
- หวานจัง
- อร่อยใช่ไหมคะ

602
00:36:36,194 --> 00:36:37,195
ฉันก็ขอกินอันนี้ก่อนละกัน

603
00:36:37,278 --> 00:36:38,404
ร่างกายต้องการของหวาน

604
00:36:39,655 --> 00:36:41,782
คิดว่ายุ่ง คิดว่าเหนื่อยอยู่คนเดียวหรือไง

605
00:36:41,866 --> 00:36:43,409
ทำเนียนโยนงานมาให้ตลอดเลย

606
00:36:43,492 --> 00:36:46,829
นั่นน่ะสิคะ
ถ้าให้ทำงานแบบเราคงทนได้ไม่ถึงอาทิตย์แหงค่ะ

607
00:36:46,913 --> 00:36:49,290
เฮ้อ จะแผนกไหนก็เหมือนกันหมดสินะคะ

608
00:36:49,957 --> 00:36:52,793
ฉันไม่อยากไปงานเลี้ยงของแผนกเลย
ถ้างานเลี้ยงเลิกเร็วๆ ก็ดีสิ

609
00:36:52,877 --> 00:36:55,630
พวกเราต้องเป็นคนย่างเนื้อตลอดเลย
พวกนั้นเอาแต่กิน

610
00:36:56,297 --> 00:36:58,174
- ขอตัวก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ
- ไปเถอะค่ะ

611
00:36:58,257 --> 00:36:59,257
ฉันก็ต้องไปแล้ว

612
00:36:59,800 --> 00:37:00,927
พยาบาลดาอึน ไม่ไปเหรอ

613
00:37:01,010 --> 00:37:02,762
ฉันเก็บที่เหลือก่อนแล้วเดี๋ยวตามไป

614
00:37:02,845 --> 00:37:03,763
รีบตามมานะ

615
00:37:03,846 --> 00:37:04,889
ขอบคุณสำหรับขนมนะ

616
00:37:07,183 --> 00:37:08,726
อันนั้นมันแอบลำบากใจอยู่นะ

617
00:37:09,560 --> 00:37:11,938
เค้กข้าวจิงจูฉ่ายน่ะค่ะ
ตอนมาแผนกครั้งแรกก็ทำมานี่คะ

618
00:37:13,022 --> 00:37:15,858
แต่สมัยนี้คนไม่ค่อยกินเค้กข้าวกันแล้วนี่

619
00:37:24,325 --> 00:37:25,325
อร่อยเหาะ

620
00:37:30,039 --> 00:37:31,999
รสชาติเหนือชั้นกว่าที่เขาทำขายกันเลยครับ

621
00:37:33,876 --> 00:37:34,876
กลิ่นก็ต่างกัน

622
00:37:38,256 --> 00:37:39,507
ลองกินยังครับ อร่อยมากนะ

623
00:37:39,590 --> 00:37:41,968
ไม่ค่ะ ฉันกินมาการองไปเยอะมากแล้วค่ะ

624
00:37:42,051 --> 00:37:43,177
อะไรรองนะ

625
00:37:43,761 --> 00:37:44,761
มาการองค่ะ

626
00:37:48,307 --> 00:37:49,307
มาการอง

627
00:37:49,684 --> 00:37:51,519
มาการองกับเค้กข้าวมันเหมือนกันที่ไหนล่ะ

628
00:37:52,311 --> 00:37:54,689
จิงจูฉ่ายมันดีต่อร่างกายมากเลยนะครับ

629
00:37:55,856 --> 00:37:56,856
ลองกินดูสิครับ

630
00:38:02,738 --> 00:38:03,738
อร่อยใช่ไหมครับ

631
00:38:04,156 --> 00:38:06,158
ค่ะ อืม ก็อร่อยได้อยู่ค่ะ

632
00:38:06,242 --> 00:38:07,242
ใช่ไหมล่ะครับ

633
00:38:07,618 --> 00:38:08,953
เห็นไหมครับ ผมบอกแล้ว

634
00:38:10,037 --> 00:38:11,163
นุ่มหนึบกำลังดี

635
00:38:11,664 --> 00:38:14,000
อันนี้ทำจากแป้งข้าวเจ้าแบบเปียกใช่ไหม

636
00:38:14,917 --> 00:38:15,918
ครับ

637
00:38:17,837 --> 00:38:20,881
พยาบาลดาอึน มาเตรียมส่งตัวคุณคิมซองชิกกัน

638
00:38:20,965 --> 00:38:23,509
- บางทีคนไข้อาจจะไม่อยากถูกฉีดยา
- ค่ะ

639
00:38:23,592 --> 00:38:25,261
ให้อธิบายว่าเราฉีดยากล่อมประสาท

640
00:38:25,344 --> 00:38:27,138
เพื่อให้คนไข้เดินทางไปแบบสบายๆ

641
00:38:27,221 --> 00:38:28,723
- ค่ะ คุณพยาบาล
- ทำได้ใช่ไหม

642
00:38:28,806 --> 00:38:29,807
- ได้ค่ะ
- โอเค

643
00:38:37,064 --> 00:38:38,064
คุณคิมซองชิกคะ

644
00:38:38,649 --> 00:38:41,360
อีกสักพักรถพยาบาลที่จะไปส่งคุณ
กำลังจะมาถึงแล้วนะคะ

645
00:38:42,528 --> 00:38:44,196
เตรียมใจพร้อมหรือยังคะ

646
00:38:46,949 --> 00:38:50,578
คุณคิมซองชิก ทำไมถึงสั่นแบบนี้ล่ะคะ

647
00:38:56,334 --> 00:38:57,334
คุณพยาบาล

648
00:38:59,754 --> 00:39:01,088
คิดว่าผมจะหายป่วยไหมครับ

649
00:39:07,595 --> 00:39:08,721
ต้องหายป่วยอยู่แล้วสิคะ

650
00:39:10,973 --> 00:39:12,058
ไอ้ขยะแบบผม

651
00:39:16,020 --> 00:39:17,563
หายไปเลยคงจะดีกว่าครับ

652
00:39:18,564 --> 00:39:19,564
ไปตายซะ ไอ้เวร

653
00:39:20,941 --> 00:39:21,941
ให้ตาย

654
00:39:23,736 --> 00:39:25,905
ฉันไม่ตีแกหรอก ไม่ว่ะ

655
00:39:26,572 --> 00:39:29,408
ตีคนแบบแกไปให้เจอเรื่องเฮงซวยเหรอวะ

656
00:39:30,076 --> 00:39:31,702
ตายไปให้พ้นๆ จากชีวิตฉันเถอะว่ะ

657
00:39:38,042 --> 00:39:41,170
แม้จะกินยาตามสั่งและเข้าพบแพทย์อย่างต่อเนื่อง

658
00:39:41,754 --> 00:39:43,422
แต่ผู้ป่วยไม่ดีขึ้น

659
00:39:44,256 --> 00:39:47,343
คุณลำบากมามากเลยนะครับ

660
00:39:48,427 --> 00:39:50,096
ตอนนี้ผมรับมือกับผู้จัดการไหวแล้วครับ

661
00:39:52,264 --> 00:39:54,683
งั้นตอนนี้อะไรทำให้คุณเป็นทุกข์เหรอครับ

662
00:39:57,686 --> 00:39:58,686
ผู้คนครับ

663
00:40:06,112 --> 00:40:07,279
สายตาของผู้คน

664
00:40:09,365 --> 00:40:10,365
ทุกคน

665
00:40:11,033 --> 00:40:12,368
กำลังมองมาที่ผมครับ

666
00:40:13,869 --> 00:40:14,869
ทุกคนนินทาผม

667
00:40:15,621 --> 00:40:16,789
คุณซองชิก

668
00:40:16,872 --> 00:40:19,375
ได้ยินสิ่งที่คนอื่นพูดถึงจริงๆ
หรือเปล่าครับ

669
00:40:19,458 --> 00:40:22,086
หรือว่าเป็นสิ่งที่คุณคิดครับ

670
00:40:24,463 --> 00:40:25,798
ผมรู้สึกว่าทุกคนพูดเรื่องผมครับ

671
00:40:27,675 --> 00:40:30,177
ความคิดนั้นทำให้คุณเจ็บปวดใจมากเลยสินะครับ

672
00:40:31,971 --> 00:40:33,097
มันไม่ใช่ความรู้สึกเจ็บปวด

673
00:40:34,723 --> 00:40:36,392
แต่ผมรู้สึกว่าทุกคนเหยียบย่ำผมครับ

674
00:41:30,571 --> 00:41:31,571
แม่

675
00:41:33,824 --> 00:41:34,825
แม่

676
00:42:16,575 --> 00:42:17,910
ฉันจะฉีดยาให้นะคะ

677
00:42:17,993 --> 00:42:20,496
ยาจะช่วยให้คุณเดินทางไปได้อย่างสบายใจค่ะ

678
00:42:22,831 --> 00:42:23,958
(คิมซองชิก)

679
00:42:27,753 --> 00:42:30,839
ผมต้องไปที่นั่นจริงๆ เหรอครับ

680
00:42:31,423 --> 00:42:32,423
อะไรนะคะ

681
00:42:33,634 --> 00:42:34,634
ที่นั่น

682
00:42:35,886 --> 00:42:36,971
ไกลจากบ้านผมครับ

683
00:42:39,348 --> 00:42:41,475
ผมเป็นห่วงกัปตันฮุกอยู่เหมือนกัน

684
00:42:41,559 --> 00:42:45,145
กัปตันฮุกที่ว่าคือแมวที่คุณเลี้ยงใช่ไหมคะ

685
00:42:45,229 --> 00:42:46,772
ผมฝากไว้กับคนรู้จัก

686
00:42:47,856 --> 00:42:49,316
แต่ผมทั้งกังวลทั้งเป็นห่วง

687
00:42:50,776 --> 00:42:52,486
ผมคงไปที่นั่นไม่ได้แล้วครับ

688
00:42:53,612 --> 00:42:56,490
น้องคงอยู่ได้สบายดีค่ะ ไม่ต้องห่วงเลยนะคะ

689
00:42:57,283 --> 00:42:58,283
ผมต้อง

690
00:42:59,577 --> 00:43:00,995
เป็นคนให้อาหารถึงจะยอมกิน

691
00:43:01,787 --> 00:43:04,665
ให้ผมได้เห็นลูกสักครั้งก่อนไปเถอะนะครับ

692
00:43:06,125 --> 00:43:08,752
ตามกฎของโรงพยาบาล
ไม่อนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้ามาค่ะ

693
00:43:11,130 --> 00:43:13,382
ผมรู้ แต่ว่าขอแค่ครั้งเดียว

694
00:43:16,969 --> 00:43:19,763
ไม่ได้นะ ขอแค่ครั้งเดียวจริงๆ

695
00:43:20,681 --> 00:43:21,765
ผมขอร้องล่ะ

696
00:43:22,641 --> 00:43:25,185
ผมขอร้องล่ะครับ ขอแค่ครั้งเดียว

697
00:43:38,073 --> 00:43:39,408
(ผู้โทรไม่มีสติ)

698
00:43:39,491 --> 00:43:41,869
เป็นไง รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม

699
00:43:42,369 --> 00:43:44,413
ฉันส่งวิดีโอคลื่นทะเลให้เอาไหม

700
00:43:48,751 --> 00:43:51,045
(เบอร์โทรญาติคนไข้วอร์ดคุ้มกัน
คิมซองชิก)

701
00:43:55,507 --> 00:43:57,885
ค่ะ ญาติของคุณคิมซองชิกใช่ไหมคะ

702
00:43:59,053 --> 00:44:00,053
นี่ครับ

703
00:44:00,512 --> 00:44:01,764
เขาบอกว่าทั้งหมดอยู่ในนี้ครับ

704
00:44:01,847 --> 00:44:03,474
ซองชิกไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

705
00:44:03,557 --> 00:44:05,351
ค่ะ อีกไม่นานก็คงดีขึ้นค่ะ

706
00:44:11,690 --> 00:44:14,193
ดูสิคะ น้องเติบโตอย่างแข็งแรงน่ารักเชียวค่ะ

707
00:44:14,276 --> 00:44:15,611
นั่นสิครับ

708
00:44:15,694 --> 00:44:18,614
ขนก็เงางาม จมูกก็เป็นประกาย

709
00:44:19,114 --> 00:44:20,949
ขอบคุณจริงๆ ครับ คุณพยาบาล

710
00:44:21,033 --> 00:44:24,328
เขาบอกว่าพอถึงเวลากินข้าว
น้องจะเอาตัวถูขาอ้อนใหญ่เลยค่ะ

711
00:44:25,704 --> 00:44:27,456
เขาเล่าว่าน้องเชื่อฟังดีมาก

712
00:44:27,539 --> 00:44:29,500
จนเขาอยากจะเลี้ยงไว้เองเลยค่ะ

713
00:44:30,834 --> 00:44:33,003
เอาละ ดูเสร็จแล้วก็มาฉีดยากันนะคะ

714
00:44:34,588 --> 00:44:38,217
เดี๋ยวนะ กัปตันฮุกเชื่อฟังเขาเหรอครับ

715
00:44:38,300 --> 00:44:39,300
ใช่ค่ะ

716
00:44:40,302 --> 00:44:43,472
ไม่ได้สิ กัปตันฮุกรักพ่อแค่คนเดียว

717
00:44:43,555 --> 00:44:45,516
เป็นอย่างนั้นได้ยังไง

718
00:44:46,183 --> 00:44:48,852
- อะไรนะคะ
- ผมต้องเป็นคนให้ข้าวถึงจะยอมกิน

719
00:44:48,936 --> 00:44:50,896
ผมต้องเป็นคนเทน้ำถึงจะยอมกิน

720
00:44:51,563 --> 00:44:53,816
ลูกเชื่อฟังผมคนเดียว!

721
00:44:53,899 --> 00:44:55,275
ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น

722
00:44:55,359 --> 00:44:57,236
ฉันก็ไม่มีอะไรที่ทำได้แล้วนะ

723
00:44:57,319 --> 00:44:58,404
- ใช่ไหม
- คือว่า

724
00:44:58,487 --> 00:45:00,322
ฉันก็จะกลายเป็นคนไร้ค่าน่ะสิ

725
00:45:00,906 --> 00:45:02,199
- ใช่ไหม
- ไม่ใช่นะคะ

726
00:45:02,282 --> 00:45:03,117
ไม่ได้แล้วครับ!

727
00:45:03,200 --> 00:45:06,286
ผมต้องออกไปหากัปตันฮุกของผมตอนนี้เลยครับ

728
00:45:06,370 --> 00:45:08,080
คุณคิมซองชิก ตอนนี้ต้องฉีดยาแล้วค่ะ

729
00:45:08,163 --> 00:45:09,163
หลบไป!

730
00:45:09,998 --> 00:45:10,998
ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ

731
00:45:12,459 --> 00:45:15,045
ฉันบอกให้ปล่อยฉันกลับบ้านไงวะ!

732
00:45:16,088 --> 00:45:17,631
โธ่เว้ย หยุดเดี๋ยวนี้ หยุด!

733
00:45:17,715 --> 00:45:19,800
คุณคนไข้คะ หลบไปก่อนค่ะ!

734
00:45:20,426 --> 00:45:22,219
- บอกให้ปล่อยฉัน!
- คุณซองชิก

735
00:45:23,387 --> 00:45:24,722
เข้าไปอยู่ในห้องตัวเองนะคะ

736
00:45:24,805 --> 00:45:26,849
เข้าห้องนะคะ เข้าห้องค่ะ

737
00:45:26,932 --> 00:45:28,308
- ตั้งสติค่ะ!
- ปล่อยครับ!

738
00:45:29,184 --> 00:45:30,978
- สงบสติก่อนค่ะ!
- ปล่อยสิครับ!

739
00:45:31,478 --> 00:45:33,105
- ผู้ดูแลยุน!
- ไม่ได้นะ คุณซองชิก

740
00:45:33,814 --> 00:45:34,982
- ค่ะๆ
- ปล่อยครับ

741
00:45:35,065 --> 00:45:36,191
สงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ

742
00:45:36,275 --> 00:45:37,317
อยากกลับบ้านเหรอคะ

743
00:45:37,401 --> 00:45:38,401
- ปล่อยสิ
- ผู้ดูแล

744
00:45:40,195 --> 00:45:41,530
คุณซองชิก สงบสติอารมณ์นะคะ

745
00:45:42,030 --> 00:45:43,949
- ใจเย็นๆ ค่ะ
- จะกลับบ้าน!

746
00:45:50,497 --> 00:45:52,249
- ไม่เป็นไรนะคะ
- ช่วยล็อกตัวหน่อยค่ะ

747
00:45:52,332 --> 00:45:53,792
คุณซองชิก ไม่เป็นไรนะคะ

748
00:45:53,876 --> 00:45:55,669
จะย้ายไปห้องแยกทั้งเตียงเลยค่ะ

749
00:45:55,753 --> 00:45:56,754
ฉันจะไปแจ้งค่ะ

750
00:45:56,837 --> 00:45:58,380
นะครับ ขอแค่ครั้งเดียว

751
00:45:58,464 --> 00:46:00,257
- ให้ผมกลับบ้านนะครับ
- ช่วยจับขาทีครับ

752
00:46:00,340 --> 00:46:01,633
- จะกลับบ้าน
- ใจเย็นๆ ค่ะ

753
00:46:01,717 --> 00:46:02,760
ค่ะ

754
00:46:02,843 --> 00:46:04,511
กัปตันฮุก!

755
00:46:04,595 --> 00:46:06,597
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไรนะคะ

756
00:46:07,306 --> 00:46:09,057
ตอนนี้คนไข้สงบลงแล้ว

757
00:46:09,767 --> 00:46:12,269
แต่วันนี้คงจะส่งตัวไปไม่ได้ครับ

758
00:46:12,352 --> 00:46:14,396
ถ้าวันนี้ไม่ได้ไป
ก็ไปอยู่รพ.นั้นไม่ได้แล้วครับ

759
00:46:15,397 --> 00:46:18,108
ไหนพยาบาลคนนั้นบอกว่า
แค่เอารูปแมวให้ดูก็พอแล้วไงครับ!

760
00:46:18,192 --> 00:46:19,318
ขอโทษค่ะ

761
00:46:20,569 --> 00:46:23,447
ในฐานะตัวแทนของพยาบาล
ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงจริงๆ ค่ะ

762
00:46:23,989 --> 00:46:26,408
ถ้าฉันให้ฉีดยาก็แค่ฉีดยาไปสิ

763
00:46:26,492 --> 00:46:28,076
เธอมัวแต่ทำอะไรของเธอ

764
00:46:28,660 --> 00:46:29,495
ขอโทษค่ะ

765
00:46:29,578 --> 00:46:32,289
ฉันอยากทำอะไรสักอย่างเพื่อคุณคิมซองชิก…

766
00:46:32,372 --> 00:46:33,791
ไม่ว่าจะด้วยเจตนาอะไรก็ตาม

767
00:46:34,291 --> 00:46:36,043
แต่ผู้ป่วยกระวนกระวายจนฉีดยาไม่ได้

768
00:46:36,126 --> 00:46:37,836
ผลก็คือส่งตัวไปอีกที่ก็ไม่ได้

769
00:46:37,920 --> 00:46:41,048
เตียงที่หามาอย่างยากลำบากก็หลุดมือ
พวกพยาบาลก็ต้องรับผิดชอบทั้งหมด!

770
00:46:45,010 --> 00:46:47,679
ปัญหาของคุณคิมซองชิก
ฉันจะส่งต่องานให้ทีมเวรกลางคืนเอง

771
00:46:48,347 --> 00:46:49,807
พวกเธอไปงานเลี้ยงกันก่อนเลย

772
00:46:49,890 --> 00:46:50,890
ค่ะ

773
00:46:54,853 --> 00:46:55,853
ขอโทษนะ

774
00:46:57,815 --> 00:46:59,817
ผมรู้เรื่องคนไข้คิมซองชิกแล้วครับ

775
00:46:59,900 --> 00:47:03,612
เธอเพิ่งเข้ามาใหม่เอง
พวกรุ่นพี่ก็ช่วยกันสอนดีๆ แล้วกันนะ

776
00:47:04,947 --> 00:47:06,990
เอาละ
วันนี้ก็มาดื่มให้ลืมเรื่องทั้งหมดกันเถอะ

777
00:47:07,074 --> 00:47:08,492
เอาละ รินเหล้ากันเลย

778
00:47:12,329 --> 00:47:13,622
ช่วงนี้ดื่มหนักอีกแล้วเหรอครับ

779
00:47:15,999 --> 00:47:16,999
โซจูบอมบ์ไง

780
00:47:19,795 --> 00:47:21,046
เอาละ ชนแก้ว!

781
00:47:21,713 --> 00:47:23,006
- ชนแก้ว!
- ชนแก้ว

782
00:47:26,260 --> 00:47:28,220
พยาบาลจองรันเป็นตัวแม่ด้านการย่างหมูนี่นา

783
00:47:28,303 --> 00:47:29,930
ทำไมวันนี้ถึงไม่ย่างเหรอครับ

784
00:47:30,013 --> 00:47:32,266
เราก็ชอบนั่งกินเฉยๆ มากกว่าย่างเหมือนกันค่ะ

785
00:47:32,349 --> 00:47:34,810
เอ๊ะ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย

786
00:47:34,893 --> 00:47:36,603
เราดูแลคนไข้มาทั้งวัน

787
00:47:36,687 --> 00:47:38,939
แถมยังต้องคอยอธิบายให้ญาติเข้าใจ
มันก็เหนื่อยน่ะค่ะ

788
00:47:39,898 --> 00:47:41,400
อย่าโยนงานนี้มาให้เราเพิ่มเลยค่ะ

789
00:47:42,109 --> 00:47:45,487
ทำไมฟังดูเหมือนแอบจิกกัดกันอยู่เลยครับ

790
00:47:47,030 --> 00:47:50,075
โล่งอกเลยค่ะที่ฟังออก
กังวลอยู่เลยว่าถ้าฟังไม่ออกจะทำไงดี

791
00:47:53,745 --> 00:47:55,873
เรื่องที่คุณคิมซองชิกไม่มีเตียงให้ส่งตัวแล้ว

792
00:47:55,956 --> 00:47:56,956
จะทำยังไงเหรอคะ

793
00:47:58,292 --> 00:47:59,877
ถ้าเขาโทษเราคงเป็นเรื่องแน่

794
00:48:02,129 --> 00:48:04,089
เป็นความรับผิดชอบของพยาบาลจองดาอึนนี่คะ

795
00:48:06,508 --> 00:48:07,801
ค่ะ เราทราบดีค่ะ

796
00:48:07,885 --> 00:48:09,428
ฉันไม่ได้จะโทษใครนะคะ

797
00:48:09,511 --> 00:48:12,514
แค่ต้องการความชัดเจนเรื่องคนรับผิดชอบ
เพื่อพวกเราทั้งสองฝ่ายค่ะ

798
00:48:13,015 --> 00:48:14,683
แล้วอีกอย่างพยาบาลจองดาอึน

799
00:48:14,766 --> 00:48:16,602
น่าจะต้องไปปฐมนิเทศอีกรอบไหมคะ

800
00:48:16,685 --> 00:48:18,979
ไม่ใช่อะไร
ความผิดพลาดแบบนี้มันเกินจะรับได้นะ

801
00:48:19,062 --> 00:48:21,899
ค่ะ พวกเราพยาบาลจะรับผิดชอบเองค่ะ

802
00:48:21,982 --> 00:48:23,191
ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วค่ะ

803
00:48:27,070 --> 00:48:29,823
พอทีเถอะน่า พยาบาลดาอึนก็นั่งอยู่ตรงนี้นะ

804
00:48:34,369 --> 00:48:36,204
หัวหน้าคะ จำเรื่องนั้นได้ไหมคะ

805
00:48:36,288 --> 00:48:37,748
ตอนที่ฉันเพิ่งเข้ามาใหม่ๆ

806
00:48:37,831 --> 00:48:39,833
ตอนนั้นพวกหมอสุดยอดมากเลยค่ะ

807
00:48:39,917 --> 00:48:42,544
พอเราโดนคนไข้ที่แอคติงเอาท์ฟาดตุ้บตั้บ

808
00:48:42,628 --> 00:48:44,630
หมอก็กระโจนเข้ามาช่วยเราจัดการด้วย

809
00:48:44,713 --> 00:48:45,714
- แน่นอน
- ตอนนั้นน่ะใช่

810
00:48:46,757 --> 00:48:49,259
แต่หัวหน้าคะ
พวกหมอสมัยนี้ไม่ความกระตือรือร้นเลยค่ะ

811
00:48:49,343 --> 00:48:50,594
- ถูกเผงเลยค่ะ
- ใช่ไหมล่ะ

812
00:48:51,386 --> 00:48:53,013
หมอสมัยนี้ตัวเล็กซูบซีดกว่าแต่ก่อน

813
00:48:53,096 --> 00:48:55,265
ผมก็หนาเพราะไม่เคยโดนคนไข้ทึ้งเลยค่ะ

814
00:48:55,349 --> 00:48:57,309
เมื่อกี้ที่คุณคิมซองชิกแอคติงเอาท์ก็เหมือนกัน

815
00:48:57,392 --> 00:49:00,145
สถานการณ์โกลาหล
แต่หมอกลับยืนกอดอกเฉย ให้มันได้อย่างนี้สิ

816
00:49:00,228 --> 00:49:01,146
เรื่องนั้นน่ะค่ะ…

817
00:49:01,229 --> 00:49:02,940
- แล้วก็หมอชอลอู
- ครับ

818
00:49:04,691 --> 00:49:06,360
ฉันก็ไม่อยากจะพูดเรื่องนี้หรอกนะคะ

819
00:49:07,194 --> 00:49:08,570
แต่อย่าแอบจิ๊กขนมเราไปกินสิคะ

820
00:49:08,654 --> 00:49:09,488
- อุ๊ยตาย
- เอ๊ะ!

821
00:49:09,571 --> 00:49:11,573
ขนมนั่นพวกเรารวมเงินซื้อกันเองนะคะ

822
00:49:11,657 --> 00:49:14,618
ห้องพักแพทย์มีเงินตั้งเยอะ
ไหนจะของขวัญ ของจากสปอนเซอร์อีกคะ!

823
00:49:16,244 --> 00:49:18,455
แต่ห้องพักแพทย์มันอยู่ไกลไงครับ!

824
00:49:19,039 --> 00:49:22,250
จะให้เดินไปๆ มาๆ
ทุกครั้งที่จะกินขนมได้ไงครับ

825
00:49:22,334 --> 00:49:23,335
ถามจริงเลยนะ

826
00:49:23,877 --> 00:49:26,004
ขนมนั่นเหรอ ผมก็กินนะ ทำไมเหรอ

827
00:49:29,967 --> 00:49:31,927
อาจารย์หมอ ทำอย่างนั้นไม่ได้นะคะ

828
00:49:32,469 --> 00:49:35,055
มันเป็นของที่ทีมพยาบาลเรารวมเงินซื้อกันเอง

829
00:49:35,138 --> 00:49:37,683
พวกหมอมาหยิบไปตามใจชอบอย่างนี้
ก็เป็นปัญหาสิคะ

830
00:49:39,017 --> 00:49:41,728
มาแก้ปัญหาด้วยวิธีดั้งเดิมของเรากันเถอะค่ะ

831
00:49:47,609 --> 00:49:51,363
- หัวหน้าสู้ๆ!
- อาจารย์หมอ!

832
00:49:51,446 --> 00:49:53,573
จัดหนักๆ เลยค่ะหัวหน้า!

833
00:49:53,657 --> 00:49:55,534
- อาจารย์หมอ!
- หัวหน้า!

834
00:49:55,617 --> 00:49:58,120
ยอดเยี่ยม ยิ่งใหญ่ เกรียงไกร

835
00:50:07,379 --> 00:50:08,672
หัวหน้าสู้ๆ!

836
00:50:08,755 --> 00:50:11,133
- กระดกเลย!
- อาจารย์หมอ!

837
00:50:11,216 --> 00:50:12,759
ไปต่อ อย่าหยุด

838
00:50:30,610 --> 00:50:32,904
ผมล่ะเกลียดพี่จริงๆ ชิ!

839
00:50:39,828 --> 00:50:40,828
เอาละ!

840
00:50:42,164 --> 00:50:43,165
คุณหมอฮวังยอฮวัน

841
00:50:43,248 --> 00:50:44,708
หัวหน้าพยาบาลชนะแล้ว

842
00:50:44,791 --> 00:50:48,628
ต่อไปทีมหมอต้องซื้อขนมให้ทีมพยาบาลนะคะ
จนกว่าโรงพยาบาลม.มยองชินจะเจ๊งค่ะ

843
00:50:48,712 --> 00:50:50,630
จนกว่าจะเจ๊ง!

844
00:50:51,631 --> 00:50:52,631
ตกลงครับ

845
00:50:55,343 --> 00:50:56,887
หัวหน้าคะ ฉันจะกินให้หนำใจเลยค่ะ

846
00:50:56,970 --> 00:50:58,597
อื้อๆ ขอโทษนะ

847
00:50:58,680 --> 00:51:01,683
วันนี้แม่กลับดึกหน่อย
หนูเข้านอนกับพ่อก่อนเลยนะ

848
00:51:01,767 --> 00:51:02,601
จ้ะ

849
00:51:02,684 --> 00:51:04,853
คนสวยของแม่ ฝันดีนะจ๊ะ

850
00:51:04,936 --> 00:51:05,936
จ้ะ

851
00:51:10,984 --> 00:51:13,570
นี่ฉันเองนะ
ฉันสั่งกาแฟไปให้ทีมเวรกลางคืน ได้รับหรือยัง

852
00:51:13,653 --> 00:51:15,197
อ้อ ค่ะๆ ได้รับแล้วค่ะ

853
00:51:15,280 --> 00:51:16,698
เฮ้อ ฉันขอโทษจริงๆ นะ

854
00:51:16,782 --> 00:51:18,784
เด็กในทีมของฉันทำพลาดเอง

855
00:51:19,618 --> 00:51:20,994
ทั้งที่พวกเธอก็ยุ่งมากอยู่แล้วแท้ๆ

856
00:51:21,078 --> 00:51:23,455
ไม่เป็นไรเลยค่ะ
ไม่งั้นจะแบ่งกะกันไปเพื่ออะไรคะ

857
00:51:23,955 --> 00:51:25,832
"ถึงมีงานที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ก็ไม่เป็นไร"

858
00:51:25,916 --> 00:51:27,709
"เดี๋ยวกะถัดไปจะช่วยเติมเต็มเอง"

859
00:51:27,793 --> 00:51:30,128
เป็นสิ่งแรกที่พยาบาลพี่เลี้ยงสอนเลยค่ะ

860
00:51:30,212 --> 00:51:33,215
ถ้าเกิดเราทำพลาดบ้าง
เวรกลางวันก็ช่วยรับช่วงต่อด้วยนะคะ

861
00:51:33,298 --> 00:51:35,801
แหม แน่นอนอยู่แล้ว
ฉันจะช่วยจัดการทุกอย่างเลย

862
00:51:36,426 --> 00:51:37,469
ขอบคุณจริงๆ นะ

863
00:51:37,969 --> 00:51:38,969
อื้อ

864
00:51:39,888 --> 00:51:40,888
โชคดีนะ

865
00:51:43,016 --> 00:51:44,851
- พยาบาลพัคคะ
- อ้าว

866
00:51:44,935 --> 00:51:46,937
- ฉันมีเรื่องที่จะบอกค่ะ
- ว่าไง

867
00:51:47,020 --> 00:51:48,855
ฉันขอกลับไปที่โรงพยาบาลได้ไหมคะ

868
00:51:48,939 --> 00:51:50,315
ตอนนี้เหรอ ทำไมล่ะ

869
00:51:50,398 --> 00:51:51,983
เพราะเรื่องคุณคิมซองชิกค่ะ

870
00:51:52,067 --> 00:51:54,194
ถ้าหาโรงพยาบาลใหม่ได้เร็ว
น่าจะดีกับคนไข้น่ะค่ะ

871
00:51:54,277 --> 00:51:56,780
ตอนนี้งานถูกส่งต่อไปให้เวรกลางคืนแล้วไง

872
00:51:57,280 --> 00:51:59,199
ต่อให้พยาบาลดาอึนไปก็ไม่มีอะไรให้ทำหรอก

873
00:51:59,282 --> 00:52:00,951
แต่ถ้าฉันไปช่วยหา…

874
00:52:01,034 --> 00:52:04,704
พยาบาลดาอึน ตอนนี้ฉันรู้แล้ว
ว่าทำไมหัวหน้าพยาบาลอายุรกรรมส่งเธอมาที่นี่

875
00:52:04,788 --> 00:52:07,082
ตอนนี้เรากำลังอยู่ในงานเลี้ยงต้อนรับเธอนะ

876
00:52:07,165 --> 00:52:08,708
แต่ถ้าเธอบอกว่าจะกลับไปรับผิดชอบ

877
00:52:08,792 --> 00:52:10,293
คนอื่นเขาจะพูดว่ายังไง

878
00:52:10,377 --> 00:52:12,420
ไม่รู้จริงๆ เหรอว่าเขาจะนินทาอะไรถ้าเธอไป

879
00:52:12,504 --> 00:52:14,464
เธอจะดูเป็นเด็กไม่มีหัวคิด

880
00:52:14,548 --> 00:52:16,424
เรื่องนั้นฉันช่วยปกป้องเธอไม่ได้นะ

881
00:52:16,508 --> 00:52:17,508
แต่ถึงอย่างนั้น

882
00:52:18,468 --> 00:52:20,512
ฉันก็คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำค่ะ
พยาบาลพัค

883
00:52:21,847 --> 00:52:23,140
ถ้าเธออยากไปก็ไปเลย

884
00:52:23,223 --> 00:52:24,391
ฉันไม่รู้ด้วยแล้ว

885
00:52:45,495 --> 00:52:46,663
วันนี้เนื้อดีใช้ได้ใช่ไหมครับ

886
00:52:51,042 --> 00:52:52,544
จริงๆ ผมเป็นทีมคอหมูนะครับ

887
00:52:53,879 --> 00:52:56,047
แต่เนื้อหมูสามชั้นก็ไม่มันไป
ก็ดีเหมือนกันนะครับ

888
00:52:57,257 --> 00:52:58,967
พอกินคู่กับยำต้นหอมนี่ยิ่ง…

889
00:52:59,050 --> 00:53:02,721
เรียกฉันออกมาคุย
เพื่อจะบอกว่ายำต้นหอมอร่อยเหรอคะ

890
00:53:03,346 --> 00:53:04,764
เอ่อ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ

891
00:53:04,848 --> 00:53:06,600
มีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะค่ะ

892
00:53:06,683 --> 00:53:11,104
ผมคิดว่าพยาบาลดึลเรก็คงพอรู้อยู่แล้ว

893
00:53:12,731 --> 00:53:15,901
ว่าผมจะพูดเรื่องอะไรน่ะครับ

894
00:53:15,984 --> 00:53:16,985
ฉันรู้ค่ะ

895
00:53:17,068 --> 00:53:18,068
คุณรู้เหรอครับ

896
00:53:18,570 --> 00:53:20,697
คราวก่อนคุณหมอบอกว่าชอบฉันนี่คะ

897
00:53:21,281 --> 00:53:22,449
คือผม

898
00:53:23,241 --> 00:53:25,911
คราวก่อนคุณยังไม่ให้คำตอบเลยน่ะครับ ผมเลย…

899
00:53:26,536 --> 00:53:27,746
ฉันไม่ชอบคุณหมอค่ะ

900
00:53:31,499 --> 00:53:32,542
ผมเองก็พอเดาได้ครับ

901
00:53:34,669 --> 00:53:35,712
แต่ว่า

902
00:53:36,796 --> 00:53:38,048
อย่างน้อยช่วยบอกเหตุผล…

903
00:53:38,131 --> 00:53:39,299
ถ้าคบกับฉัน

904
00:53:40,717 --> 00:53:42,344
คงเหมือนหมอฮวังเดินเหยียบขี้ค่ะ

905
00:53:43,261 --> 00:53:45,347
ทำไมพยาบาลดึลเรถึงบอกว่าตัวเองเป็นขี้ล่ะครับ

906
00:53:47,974 --> 00:53:50,810
ก็ถ้าเทียบกับหมอแล้วฉันก็เป็นขี้ไงล่ะคะ

907
00:53:52,062 --> 00:53:55,649
คุณพ่อของหมอฮวังเป็นอาจารย์หมอ
ที่แผนกศัลยกรรมหัวใจของรพ.เรานี่คะ

908
00:53:55,732 --> 00:53:57,984
คุณแม่ก็เป็นอาจารย์หมอหน่วยโรคไต

909
00:53:58,568 --> 00:54:00,779
พี่น้องทุกคนก็เป็นหมอ

910
00:54:02,030 --> 00:54:04,115
ลูกชายคนเล็กของครอบครัวแบบนั้นกับคนอย่างฉัน

911
00:54:04,199 --> 00:54:06,201
หมอคิดว่าเราเหมาะสมกันเหรอคะ

912
00:54:06,284 --> 00:54:08,078
พูดอะไรแบบนั้น

913
00:54:08,161 --> 00:54:10,372
พยาบาลดึลเร นี่มันศตวรรษที่ 21 แล้วนะครับ

914
00:54:10,455 --> 00:54:14,167
จะศตวรรษที่ 21 หรือศตวรรษที่ 31
เรื่องชนชั้นก็ไม่มีวันเปลี่ยนหรอกค่ะ

915
00:54:15,043 --> 00:54:17,420
ยิ่งเป็นผู้ชายไร้เดียงสาจนไม่รู้เรื่องนี้
ฉันยิ่งไม่ไหวค่ะ

916
00:54:18,046 --> 00:54:19,673
เพราะฉะนั้นคำตอบคือ "ไม่" ค่ะ

917
00:54:33,061 --> 00:54:35,981
ย่างอย่างนั้นได้ยังไงคะ

918
00:54:37,524 --> 00:54:39,442
ผมก็ทำเต็มที่ตามที่คุณสอนไงครับ

919
00:54:40,527 --> 00:54:41,736
หัวหน้าอยู่ในนั้นหรือเปล่าคะ

920
00:54:42,445 --> 00:54:43,363
หัวหน้าคะ

921
00:54:43,446 --> 00:54:45,699
เอามา ฉันย่างเองค่ะ
หมอชอลอูทำโซจูบอมบ์ไปเถอะ

922
00:54:46,992 --> 00:54:48,326
สาขาเชี่ยวชาญของผมเลยครับ

923
00:54:48,410 --> 00:54:49,661
ตายแล้ว

924
00:54:49,744 --> 00:54:52,080
หัวหน้าคะ ขอเข้าไปนะคะ แป๊บนึงค่ะ

925
00:54:53,832 --> 00:54:55,583
หัวหน้าคะ หัวหน้า

926
00:54:56,334 --> 00:54:57,335
หัวหน้าคะ ไหวไหมคะ

927
00:54:57,836 --> 00:54:58,837
เฮ้อ

928
00:54:58,920 --> 00:55:01,589
หัวหน้าทำไมถึงได้สู้ตายขนาดนั้นคะ

929
00:55:02,340 --> 00:55:04,551
ฉันเสี่ยงชีวิตเพื่อให้พวกเธอได้ยืดอกเต็มที่ไง

930
00:55:06,720 --> 00:55:07,846
เห็นสีหน้าพวกหมอไหม

931
00:55:14,728 --> 00:55:17,105
- ไม่ได้รู้สึกสะใจขนาดนี้มานานแล้วค่ะ
- จริงเหรอ

932
00:55:19,107 --> 00:55:21,526
นี่ แล้วจองดาอึนไปไหนแล้วล่ะ

933
00:55:22,527 --> 00:55:24,738
ไปหาโรงพยาบาลใหม่ให้คุณคิมซองชิกค่ะ

934
00:55:24,821 --> 00:55:25,697
อะไรนะ

935
00:55:25,780 --> 00:55:29,534
ถึงจะเป็นความผิดของเธอก็จริง
แต่นี่มันงานเลี้ยงต้อนรับตัวเองแท้ๆ นี่คะ

936
00:55:29,617 --> 00:55:32,078
แต่การที่ออกไปดื้อๆ แบบนี้

937
00:55:32,162 --> 00:55:33,913
ฉันเข้าใจว่าเขาน่าจะเป็นเด็กดี

938
00:55:33,997 --> 00:55:35,332
เขาเป็นเด็กดีเลยละค่ะ แต่ว่า

939
00:55:36,291 --> 00:55:40,170
เขาไม่มีความยืดหยุ่นเลย
ฉันนี่จะอกแตกด้วยความอึดอัดเลยค่ะ

940
00:55:41,671 --> 00:55:42,922
- ซูยอน
- คะ

941
00:55:45,383 --> 00:55:49,137
ในงานเลี้ยงที่มีอาจารย์หมอ
หัวหน้าพยาบาล รุ่นพี่อยู่กันพร้อมหน้า

942
00:55:49,804 --> 00:55:51,181
เราต้องเข้าร่วมตลอดเลยเหรอ

943
00:55:51,973 --> 00:55:52,973
อะไรนะคะ

944
00:55:54,184 --> 00:55:58,355
การอยู่ในสังคมให้เป็น
มันสำคัญกว่าการดูแลคนไข้จริงเหรอ

945
00:56:02,650 --> 00:56:04,694
เธอรู้จักชื่อแมวของคุณคิมซองชิกหรือเปล่า

946
00:56:05,987 --> 00:56:07,489
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ทำไมเหรอคะ

947
00:56:07,572 --> 00:56:08,823
กัปตันฮุก

948
00:56:10,033 --> 00:56:11,201
ฉันเพิ่งรู้วันนี้เหมือนกัน

949
00:56:12,327 --> 00:56:14,162
ในบรรดาหมอพยาบาลในโรงพยาบาลเรา

950
00:56:14,245 --> 00:56:16,706
คนที่จำได้แม้กระทั่งชื่อแมวของคุณคิมซองชิก

951
00:56:17,624 --> 00:56:18,917
มีแค่จองดาอึนคนเดียวนะ

952
00:56:22,045 --> 00:56:25,548
ฉันมองจองดาอึนแล้ว
รู้สึกเหมือนเห็นพวกเราในอดีตเลย

953
00:56:27,550 --> 00:56:31,971
ตอนนั้นที่เราคิดถึงจิตใจของคนไข้
มากกว่าขั้นตอนหรือกฎของโรงพยาบาล

954
00:56:34,140 --> 00:56:37,060
เรามัวแต่ใช้ชีวิตท่ามกลางความยุ่งเหยิง
จนลืมเรื่องนี้กันไปเลยเนอะ

955
00:56:39,104 --> 00:56:41,189
อย่ามา ตอนนั้นเธอก็เป็นอย่างนั้นนี่นา

956
00:56:41,272 --> 00:56:43,608
น้องใหม่ที่จับคนไข้ไว้แล้วร้องไห้โฮๆ น่ะ

957
00:56:43,691 --> 00:56:46,152
โอ๊ย ทำไมขุดเรื่องนี้มาพูดคะเนี่ย

958
00:56:46,236 --> 00:56:47,320
เรื่องตั้งแต่สมัยไหนแล้ว

959
00:56:48,988 --> 00:56:50,782
เขาเป็นเด็กดี

960
00:56:52,325 --> 00:56:55,703
ที่เขาทำผิดพลาดไปก็เพราะเพิ่งย้ายมาใหม่
เลยยังไม่ค่อยรู้วิธีการทำงาน

961
00:56:55,787 --> 00:56:57,455
แต่อย่าดุด่าความตั้งใจของเขาเลยนะ

962
00:57:00,125 --> 00:57:01,125
ค่ะ

963
00:57:02,377 --> 00:57:03,920
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน)

964
00:57:10,635 --> 00:57:13,847
คุณฮีลเลอร์อุตส่าห์มาถึงที่นี่เพราะผม

965
00:57:14,806 --> 00:57:16,433
ขอบคุณนะครับ ที่จริงไม่ต้องมาก็ได้

966
00:57:17,142 --> 00:57:19,394
อันที่จริงพอออกจากที่นี่ทีไร

967
00:57:19,477 --> 00:57:22,814
รู้สึกเหมือนค่าพลังเวท
กับค่าเลือดหายไปทุกทีเลยครับ

968
00:57:24,399 --> 00:57:25,399
ไม่เป็นไรครับ

969
00:57:26,860 --> 00:57:28,486
ไว้พบกันใหม่ในรักษาครั้งหน้าครับ

970
00:57:28,570 --> 00:57:30,864
- เอ๊ะ
- เสร็จแล้วใช่ไหมคะ

971
00:57:30,947 --> 00:57:32,991
- ไปกันไหมคะ
- เอาละ เก็บให้เรียบร้อย

972
00:57:33,867 --> 00:57:35,118
เอาเสื้อลงนะคะ

973
00:57:40,665 --> 00:57:43,126
ค่ะ ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ มหาลัยมยองชินค่ะ

974
00:57:43,209 --> 00:57:44,544
พยาบาลจองดาอึนค่ะ

975
00:57:45,086 --> 00:57:47,338
ขอโทษจริงๆ นะคะที่โทรมารบกวนตอนดึก

976
00:57:47,422 --> 00:57:50,175
มีเตียงเหลือในโรงพยาบาลบ้างไหมคะ

977
00:57:50,884 --> 00:57:51,884
ไม่มีทางอื่นเหรอคะ

978
00:57:51,926 --> 00:57:52,760
ตั้งใจทำงานจังแฮะ

979
00:57:52,844 --> 00:57:54,345
ค่ะ ได้ค่ะ

980
00:57:57,682 --> 00:57:59,267
(หอผู้ป่วยในแผนกจิตเวช)

981
00:58:06,024 --> 00:58:08,735
ดูไม่จืดเลยจริงๆ

982
00:58:14,699 --> 00:58:17,160
อ้าว พยาบาลพัค มาทำอะไรที่นี่คะ

983
00:58:17,660 --> 00:58:20,455
จะอะไรซะอีกล่ะ มาช่วยรุ่นน้องเจ้าปัญหาไงล่ะ

984
00:58:21,039 --> 00:58:22,457
ขอโทษค่ะ

985
00:58:22,540 --> 00:58:25,043
เฮ้อ รู้ไหมว่าหัวหน้าดุฉันใหญ่เลย
ที่ไปพูดกับเธอแบบนั้น

986
00:58:25,126 --> 00:58:28,004
ต่อไปนี้ฉันจะไม่ทำผิดพลาดอีกแล้วค่ะ

987
00:58:29,172 --> 00:58:31,216
คนเราจะไม่ทำผิดพลาดเลยได้ยังไงกัน

988
00:58:31,299 --> 00:58:32,967
แค่อย่าทำผิดพลาดซ้ำในเรื่องเดิมก็พอ

989
00:58:33,051 --> 00:58:34,051
ค่ะ

990
00:58:39,390 --> 00:58:40,892
- พยาบาลพัคคะ
- อือ

991
00:58:40,975 --> 00:58:43,102
พยาบาลพัคไม่ทำอะไรผิดพลาดใช่ไหมคะ

992
00:58:44,771 --> 00:58:47,398
ตายแล้ว นี่ ทำไมฉันถึงจะไม่เคยทำผิดพลาดล่ะ

993
00:58:47,482 --> 00:58:50,568
ตอนยังเป็นน้องใหม่ ฉันเข้าไปในห้องพักคนไข้

994
00:58:50,652 --> 00:58:52,445
แล้วเจอคนไข้ไม่หายใจ

995
00:58:53,238 --> 00:58:55,281
ฉันตกใจมากเลยรีบโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน

996
00:58:55,365 --> 00:58:56,824
รีบทำซีพีอาร์เลยด้วย

997
00:58:56,908 --> 00:58:58,701
แต่คนไข้เป็นโรคหยุดหายใจตอนหลับน่ะ

998
00:58:58,785 --> 00:58:59,827
เอ๊ะ จริงเหรอคะ

999
00:58:59,911 --> 00:59:02,163
ตอนนั้นหัวหน้าซงของเราเป็นพยาบาลพี่เลี้ยง

1000
00:59:02,247 --> 00:59:04,207
ตอนนั้นหัวหน้าน่ากลัวสุดๆ ไปเลย

1001
00:59:04,290 --> 00:59:06,626
ฉันเลยกลัวจนขี้หดตดหาย กลัวจะโดนด่า

1002
00:59:06,709 --> 00:59:08,836
เลยทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วทำซีพีอาร์ต่อไป

1003
00:59:08,920 --> 00:59:11,631
ตอนนั้นฉันสบตากับคนไข้เต็มๆ
แต่ก็ต้องแอ๊บว่าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

1004
00:59:13,341 --> 00:59:15,176
- ตลกเหรอ
- เอ๊ะ ไม่ค่ะ

1005
00:59:15,260 --> 00:59:17,554
งั้นเหรอ แต่คนอื่นๆ ขำลั่นตึกเลยนะ

1006
00:59:20,348 --> 00:59:23,977
เอางี้ งั้้นพยาบาลดาอึนหาข้อมูลโรงพยาบาลนะ

1007
00:59:24,060 --> 00:59:26,187
ฉันจะลองติดต่อหาพวกคนที่ฉันรู้จัก

1008
00:59:26,271 --> 00:59:27,897
- ค่ะ พยาบาลพัค
- อือ

1009
00:59:33,361 --> 00:59:35,655
ฉันว่าพยาบาลดาอึนเหมาะกับแผนกเรานะ

1010
00:59:38,741 --> 00:59:41,661
คนนี้ยังทำงานอยู่ที่นั่นหรือเปล่านะ

1011
00:59:41,744 --> 00:59:42,954
พยาบาลพัคก็มาด้วยเหรอคะ

1012
00:59:43,580 --> 00:59:44,581
อ้าว

1013
00:59:45,081 --> 00:59:47,208
เอ๊ะ อยู่ที่นี่กันหมดเลยแฮะ

1014
00:59:47,750 --> 00:59:49,419
- อ้าว
- นี่

1015
00:59:51,754 --> 00:59:52,754
ไหนว่าจะกลับบ้านไง

1016
00:59:54,340 --> 00:59:55,925
- อร่อยมากเลย
- ใช่

1017
00:59:56,009 --> 00:59:57,343
รู้งี้ตอนนั้นน่าจะกินอันนี้ก่อน

1018
00:59:58,344 --> 01:00:00,805
ฉันชอบเค้กข้าวแบบนี้มากกว่ามาการองนะ

1019
01:00:02,223 --> 01:00:04,267
ทำไมพยาบาลดาอึนเอาแต่นั่งมองแต่ไม่กินล่ะ

1020
01:00:04,350 --> 01:00:07,437
เพราะฉันรู้สึกขอโทษต่อทุกคน
ที่ไม่ได้พักผ่อนเพราะฉันน่ะค่ะ

1021
01:00:07,520 --> 01:00:10,773
เวลาแบบนี้อย่าพูดว่า "ขอโทษ"

1022
01:00:10,857 --> 01:00:12,525
แต่ให้พูดว่า "ขอบคุณ" แทนดีกว่านะคะ

1023
01:00:13,318 --> 01:00:14,736
ใช่ แบบนั้นดีกว่า

1024
01:00:14,819 --> 01:00:16,321
อร่อยจัง

1025
01:00:16,404 --> 01:00:18,114
โอ้โฮ กินไปตั้งกี่ก้อนแล้วคะ

1026
01:00:18,197 --> 01:00:19,197
อันนี้ก้อนที่สาม

1027
01:00:19,699 --> 01:00:20,742
เดี๋ยวท้องอืดหรอกค่ะ

1028
01:00:20,825 --> 01:00:21,909
- ใช่
- ไม่หรอก

1029
01:00:22,952 --> 01:00:24,162
อ้าว หมอโกยุน

1030
01:00:26,539 --> 01:00:27,790
- อ้าว สวัสดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ

1031
01:00:27,874 --> 01:00:28,791
สวัสดีค่ะ

1032
01:00:28,875 --> 01:00:31,294
อ้อ ชาวแผนกจิตเวชนี่เอง

1033
01:00:31,377 --> 01:00:32,587
ยังไม่กลับบ้านเหรอคะ

1034
01:00:32,670 --> 01:00:34,088
พอดีต้องรักษาคุณคิมซอวาน

1035
01:00:34,172 --> 01:00:35,965
- อ๋อ
- คุณคิมซอวาน

1036
01:00:37,133 --> 01:00:38,593
- ผมลืมของไว้ตรงนี้
- คุณหมอคะ

1037
01:00:38,676 --> 01:00:39,886
- มืดแล้วคงหาไม่เจอ
- คุณหมอ

1038
01:00:39,969 --> 01:00:41,346
- เค้กข้าว
- ทานเค้กข้าวกันค่ะ

1039
01:00:41,429 --> 01:00:43,181
- อร่อยมากเลยนะคะ
- เอ่อ แซนด์วิช

1040
01:00:43,681 --> 01:00:45,183
- คงหิวมากแหงเลย
- คุณหมอ

1041
01:00:45,266 --> 01:00:47,185
- กินตั้งสองอัน
- เอ่อ ครับ

1042
01:00:50,938 --> 01:00:52,899
ซื้อแซนด์วิชมาให้นี่เล่นใหญ่ไปสินะ

1043
01:01:19,717 --> 01:01:21,427
- อ้าว สวัสดีค่ะ
- ครับ

1044
01:01:21,928 --> 01:01:24,389
ยังไม่ได้ไปหรอกเหรอคะ
รถเมล์ยังไม่มาเหรอคะ

1045
01:01:24,472 --> 01:01:26,224
วันนี้รถเมล์คงช้าหน่อยมั้งครับ

1046
01:01:26,307 --> 01:01:27,475
อ๋อ ค่ะ

1047
01:01:50,998 --> 01:01:52,583
ไม่ใช่เพราะเค้กข้าวจิงจูฉ่ายเหรอ

1048
01:02:05,388 --> 01:02:08,850
คุณหาโรงพยาบาลที่ผมจะย้ายไปได้เหรอครับ

1049
01:02:09,392 --> 01:02:10,393
ค่ะ

1050
01:02:10,893 --> 01:02:13,646
สภาพแวดล้อมก็ดี มีเตียงว่างอยู่ด้วยค่ะ

1051
01:02:13,730 --> 01:02:15,189
น่าจะเหมาะกับคุณมากค่ะ

1052
01:02:16,482 --> 01:02:18,359
คุณต้องลำบากเพราะผมใช่ไหมครับ

1053
01:02:18,443 --> 01:02:19,861
ไม่เลยค่ะ

1054
01:02:19,944 --> 01:02:22,405
คุณซองชิกไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่นิดเดียวค่ะ

1055
01:02:22,488 --> 01:02:24,323
ฉันผิดเองต่างหากที่ฉีดยาให้คุณไม่ได้

1056
01:02:24,407 --> 01:02:25,407
ไม่เลยครับ

1057
01:02:26,534 --> 01:02:28,202
เป็นความผิดของผมเองทั้งหมดครับ

1058
01:02:28,286 --> 01:02:31,748
อย่าเอาความผิดของคนอื่นมาแบกไว้ด้วยสิคะ

1059
01:02:32,415 --> 01:02:35,460
รักตัวเองมากขึ้นอีกสักนิดเถอะนะคะ

1060
01:02:35,543 --> 01:02:38,671
มันน่าปวดใจมากนะคะ
ที่มีแต่คนดีๆ ที่ต้องเข้ามาอยู่ที่นี่

1061
01:02:39,255 --> 01:02:40,255
เพราะอย่างนี้

1062
01:02:41,799 --> 01:02:43,676
คุณพยาบาลก็เลยอยู่ที่นี่ด้วยสินะครับ

1063
01:02:43,760 --> 01:02:44,760
อะไรนะคะ

1064
01:02:44,802 --> 01:02:45,802
ก็ที่นี่

1065
01:02:46,721 --> 01:02:48,347
มีแต่คนดีๆ เข้ามาอยู่นี่ครับ

1066
01:02:51,851 --> 01:02:53,561
สิ่งที่เราต้องการตอนนี้

1067
01:02:54,729 --> 01:02:56,689
บางทีอาจเป็นความกล้าที่จะถูกเกลียด

1068
01:02:59,609 --> 01:03:01,861
แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ต้องการได้รับความรัก

1069
01:03:02,570 --> 01:03:03,863
ต้องการได้รับการยอมรับ

1070
01:03:05,323 --> 01:03:09,368
เราจึงใช้มีดกรีดเฉือนจิตวิญญาณของเรา
เพื่อตัดแต่งให้ได้ตัวตนที่น่าพอใจในสายตาคนอื่น

1071
01:03:12,079 --> 01:03:13,079
เพราะอย่างนั้น

1072
01:03:14,832 --> 01:03:18,002
เราจึงเจ็บปวดและไร้ความสุขอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

1073
01:03:23,800 --> 01:03:24,926
เฮ้อ เหนื่อยจัง

1074
01:03:25,009 --> 01:03:27,762
มีออเดอร์ให้ไปส่งอีกแล้ว
ห้อง 611 อาคารบี โอเชี่ยนพาร์ค

1075
01:03:27,845 --> 01:03:28,845
ฮะ

1076
01:03:30,473 --> 01:03:31,682
เสียสติไปแล้วสินะ!

1077
01:03:33,226 --> 01:03:34,310
โธ่เว้ย!

1078
01:03:38,898 --> 01:03:40,149
ส่งไวปานสายฟ้าแลบ

1079
01:03:41,317 --> 01:03:42,568
ไก่ทอดชานคือที่สุดในใจจริงๆ

1080
01:03:42,652 --> 01:03:43,945
- เนอะ
- คุณลูกค้า

1081
01:03:45,112 --> 01:03:47,323
อยู่ตึกเดียวกันแท้ๆ ลงมากินเองก็ได้ไหมครับ

1082
01:03:48,366 --> 01:03:50,368
จะสั่งมาส่งยังไงมันแล้วแต่ลูกค้าไม่ใช่เหรอครับ

1083
01:03:50,451 --> 01:03:52,453
กดลิฟต์ติ๊งเดียวก็ถึง
แค่นี้ก็ลงมาไม่ได้เหรอครับ

1084
01:03:52,537 --> 01:03:54,789
กดลิฟต์ติ๊งเดียวก็ถึง
แค่นี้ก็ขึ้นมาไม่ได้เหรอครับ

1085
01:03:54,872 --> 01:03:55,872
เหนื่อยหน่อยนะครับ

1086
01:04:07,635 --> 01:04:08,719
น่องไก่หายไปไหนอันนึง

1087
01:04:12,723 --> 01:04:13,723
โธ่เว้ย

1088
01:04:18,271 --> 01:04:21,023
เฮ้ย ซงยูชาน น่องไก่หายไปไหนอันนึง

1089
01:04:21,107 --> 01:04:23,734
ผมหิวระหว่างทางไปส่งเลยกินไปชิ้นนึงครับ

1090
01:04:26,195 --> 01:04:27,321
อยากตายเหรอวะ

1091
01:04:27,405 --> 01:04:30,157
รุ่นพี่จะให้น่องไก่รุ่นน้องสักชิ้นไม่ได้เหรอครับ

1092
01:04:30,241 --> 01:04:32,702
รุ่นน้องอะไร
ทำไมนายถึงเป็นรุ่นน้องฉัน นายไม่ใช่หมอนี่

1093
01:04:32,785 --> 01:04:34,537
ก็รุ่นน้องที่โรงเรียนไงครับ

1094
01:04:34,620 --> 01:04:36,289
ช่างหัวมันก่อน รออยู่ตรงนั้นเลยนะ

1095
01:04:38,708 --> 01:04:39,708
เวรเอ๊ย

1096
01:04:44,797 --> 01:04:45,631
เชิญเลยครับ!

1097
01:04:45,715 --> 01:04:47,717
กินตั้งขนาดนั้นแล้วยังจะกินไก่อีกเหรอ

1098
01:04:47,800 --> 01:04:48,968
งานเลี้ยงบริษัทต้องกินไก่สิ

1099
01:04:49,051 --> 01:04:50,136
จะขาดไก่ทอดไปได้ยังไง

1100
01:04:50,219 --> 01:04:51,219
ใช่ไหมล่ะ

1101
01:04:51,262 --> 01:04:53,222
ไก่ทอดหนึ่งตัวกับยำหอยใส่เส้นหมี่หนึ่งชาม

1102
01:04:53,306 --> 01:04:54,473
โอเค ตามนั้นค่ะ จัดไป!

1103
01:04:56,559 --> 01:04:57,685
อ้าว!

1104
01:04:57,768 --> 01:04:59,270
นี่ซงยูชานใช่ไหม

1105
01:05:00,438 --> 01:05:01,438
ไม่เจอกันนานเลย

1106
01:05:01,814 --> 01:05:03,190
นี่เลย จะกินอะไรดี

1107
01:05:03,274 --> 01:05:04,275
อ้อ

1108
01:05:04,358 --> 01:05:05,358
คนรู้จักเหรอ

1109
01:05:05,401 --> 01:05:06,611
เพื่อนที่บริษัทน่ะครับ

1110
01:05:06,694 --> 01:05:08,571
เอ่อ ไม่ใช่สิ เคยเป็นเพื่อนที่บริษัทครับ

1111
01:05:08,654 --> 01:05:09,697
อ๋อ

1112
01:05:09,780 --> 01:05:11,240
- สั่งเลยไหมครับ
- สั่งเลยๆ

1113
01:05:11,324 --> 01:05:12,158
ไก่อะไรดี

1114
01:05:12,241 --> 01:05:13,492
- เมื่อกี้
- ไก่ซอสกระเทียม

1115
01:05:13,576 --> 01:05:15,119
- ชอบกระเทียมเหรอครับ
- กับอันนี้

1116
01:05:15,202 --> 01:05:17,747
- เอาไก่กระเทียมหนึ่งกับยำหอยใส่เส้นหมี่
- โอเค ตามนั้น

1117
01:05:21,125 --> 01:05:23,336
หัวร้อนเลยเว้ย น่องไก่มันคือชีวิตเลยนะ

1118
01:08:28,020 --> 01:08:32,983
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร
และเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้)

1119
01:08:33,067 --> 01:08:36,987
(ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

1120
01:08:40,116 --> 01:08:42,118
คำบรรยายโดย อภิชญา บุญรินทร์