1
00:00:16,850 --> 00:00:17,850
นี่

2
00:00:18,393 --> 00:00:19,936
นี่ ยูชาน นายเป็นอะไร

3
00:00:26,651 --> 00:00:27,651
นี่ ดื่มน้ำสิ

4
00:00:33,992 --> 00:00:34,992
โอเคไหม

5
00:00:37,037 --> 00:00:38,288
ครับ โอเคครับ

6
00:00:38,371 --> 00:00:39,581
แต่นายดูไม่โอเคเลยนะ

7
00:00:40,457 --> 00:00:42,584
คงเป็นเพราะท้องอืดน่ะครับ

8
00:00:42,667 --> 00:00:43,667
"ท้องอืด" เหรอ

9
00:00:45,670 --> 00:00:46,670
เอามือมา

10
00:00:47,338 --> 00:00:48,465
ให้ตายสิ

11
00:00:49,758 --> 00:00:50,842
เจ็บไหม

12
00:00:53,470 --> 00:00:55,180
นี่จุดเหอกู่ กดตรงนี้นะ เข้าใจไหม

13
00:00:56,681 --> 00:00:57,891
ส่วนนี่จุดเน่ยกวน

14
00:01:03,813 --> 00:01:04,813
นี่จุดชวีฉือ

15
00:01:06,191 --> 00:01:07,025
กดทั้งสามจุดเลยนะ

16
00:01:07,108 --> 00:01:09,069
แต่ถ้ายังไม่หายท้องอืด

17
00:01:09,611 --> 00:01:10,612
แป๊บนึงนะ

18
00:01:11,863 --> 00:01:12,863
ดูนะ

19
00:01:13,490 --> 00:01:14,365
ให้ตาย

20
00:01:14,449 --> 00:01:16,785
ตรงนี้นะ
ระหว่างหัวแม่เท้ากับนิ้วชี้ ตรงนี้เลย

21
00:01:16,868 --> 00:01:18,453
นี่คือจุดไท่ชง กดตรงนี้แรงๆ เลย

22
00:01:20,205 --> 00:01:21,205
เดี๋ยวนะ

23
00:01:22,499 --> 00:01:24,542
- เป็นหมอแผนโบราณเหรอครับ
- แผนปัจจุบันสิ

24
00:01:25,168 --> 00:01:27,420
รู้เรื่องไร้ประโยชน์เยอะมากเลยนะครับ

25
00:01:27,504 --> 00:01:30,006
ไม่มีอะไรไร้ประโยชน์สำหรับการช่วยคนไข้เว้ย

26
00:01:36,930 --> 00:01:39,265
- ทำไมครับ
- เดี๋ยวฉันกดจุดให้เอง

27
00:01:39,349 --> 00:01:40,934
ไม่เอาๆ ผมไม่เอา

28
00:01:41,017 --> 00:01:41,893
- ไม่เอา
- อยู่นิ่งๆ

29
00:01:41,976 --> 00:01:43,770
ผมไม่เป็นไร มันแปลกเกิน อย่าครับ!

30
00:01:43,853 --> 00:01:45,855
โอ๊ย! ผมบอกว่าไม่เอาไง

31
00:01:47,357 --> 00:01:48,357
อะไรวะ

32
00:01:48,691 --> 00:01:49,859
- โอ้โฮ
- อะไรเนี่ย

33
00:01:50,652 --> 00:01:51,694
อะไรเนี่ย

34
00:01:51,778 --> 00:01:53,321
นี่มันเค้กข้าวเหนียวยืดหรืออะไร

35
00:01:54,614 --> 00:01:55,698
ดาอึน

36
00:02:07,085 --> 00:02:08,545
เพื่อนของหมอยอฮวัน

37
00:02:08,628 --> 00:02:11,381
ที่นายเคยพูดถึงคือหมอดงนี่เอง

38
00:02:11,464 --> 00:02:15,760
ถึงว่าสิ ฉันถึงรู้สึกคุ้นเคยกับความพิลึกของเขา
เพราะเคยได้ยินเรื่องเขาบ่อยๆ นี่เอง

39
00:02:16,469 --> 00:02:17,470
เขาดูเป็นไง

40
00:02:18,555 --> 00:02:19,597
ก็ดูเป็นคนดีนะ

41
00:02:19,681 --> 00:02:21,724
เธอนี่ดูคนไม่ออกเลยจริงๆ สินะ

42
00:02:21,808 --> 00:02:24,435
นี่
คนดื้อด้านแบบนั้นอยู่ด้วยแล้วเหนื่อยจะตาย

43
00:02:24,519 --> 00:02:27,021
ไม่รู้สิ
ฉันยังไม่เคยเจอความดื้อด้านของเขาไง

44
00:02:27,105 --> 00:02:29,482
อะไร อยากลองเจอความดื้อด้านหน่อยไหมล่ะ

45
00:02:30,191 --> 00:02:32,110
อ้าว จองดาหายไปไหน

46
00:02:32,694 --> 00:02:34,445
เฮ้อ คนกำลังพูดอยู่แท้ๆ ดันหายไป…

47
00:02:34,529 --> 00:02:36,698
อ้าว อยู่นี่นี่เอง

48
00:02:37,532 --> 00:02:39,993
เป็นไงล่ะ
มุกที่ฉันดื้อด้านเล่นมาตั้งแต่ประถม

49
00:02:40,827 --> 00:02:43,663
เด็กชายซงยูชาน
ไปอยู่อนุบาลหมีน้อยดีกว่ามั้ง

50
00:02:43,746 --> 00:02:44,831
ไงล่ะ

51
00:02:45,415 --> 00:02:47,709
ให้ตาย ฉันน่าจะทุบเธอตั้งแต่ตอนประถม

52
00:02:47,792 --> 00:02:51,462
อย่ามา ตอนประถมฉันตัวใหญ่
แรงเยอะกว่านายอีกย่ะ!

53
00:02:51,546 --> 00:02:52,630
แล้วไง

54
00:02:52,714 --> 00:02:53,965
ตอนนี้เธอตัวจิ๋วเดียวเอง

55
00:02:54,048 --> 00:02:55,049
อะไร ผลักหัวกันเหรอ

56
00:02:56,759 --> 00:02:58,344
อ้าว ทำไมนายเดินแบบนั้นล่ะ

57
00:02:58,428 --> 00:02:59,428
หือ

58
00:03:00,263 --> 00:03:02,557
โธ่เว้ย ถุงเท้ายืดหมดเลย

59
00:03:02,640 --> 00:03:03,640
แป๊บนึงนะ

60
00:03:08,229 --> 00:03:11,357
นี่ แต่ยังไงฉันก็เคารพพี่เขาอยู่นะ

61
00:03:12,275 --> 00:03:13,526
แค่นิดเดียวเท่าก้อนขี้มูกแหละ

62
00:03:16,863 --> 00:03:17,863
โอเค ได้แล้ว

63
00:03:19,157 --> 00:03:20,157
ไอ้พี่คนนั้นน่ะ

64
00:03:20,742 --> 00:03:22,744
ถ้าปักใจกับอะไรแล้วจะไม่รู้จักคำว่ายอมแพ้

65
00:03:23,661 --> 00:03:25,079
ทั้งเรื่องงานเรื่องเรียน

66
00:03:26,080 --> 00:03:28,750
ถ้าฉันเป็นคนไข้
ฉันก็อยากรักษากับพี่เขานั่นแหละ

67
00:03:30,293 --> 00:03:34,005
เพราะเขาคงไม่ยอมแพ้
ในการรักษาโรคของฉันแน่ๆ

68
00:03:53,816 --> 00:03:56,152
(โรคตื่นตระหนก
โรคกลัวที่ชุมชน โรคกลัวสังคม)

69
00:04:29,644 --> 00:04:33,856
(รับแดดอุ่น กรุ่นไอรัก)

70
00:04:41,531 --> 00:04:42,531
เฮ้อ

71
00:04:44,117 --> 00:04:45,118
ดาอึน

72
00:04:46,327 --> 00:04:47,327
ดาอึน!

73
00:04:47,662 --> 00:04:48,662
ตื่นได้แล้ว!

74
00:04:48,997 --> 00:04:52,709
รีบไปอาบน้ำไป ลุกเร็ว

75
00:04:53,209 --> 00:04:56,129
ถ้ามีคนอาบน้ำแต่งตัวให้ตั้งแต่หัวจรดเท้า

76
00:04:56,212 --> 00:04:58,464
แล้วหอบหนูไปส่งถึงที่โรงพยาบาลก็ดีสิ

77
00:04:58,548 --> 00:05:00,633
เฮ้อ ลูกฉัน ลุกได้แล้ว

78
00:05:01,467 --> 00:05:03,177
ไหนว่าวันนี้จะมีเด็กฝึกงานมาไง

79
00:05:03,261 --> 00:05:04,429
ลุกขึ้นมาเร็ว

80
00:05:05,096 --> 00:05:08,057
จริงด้วย
ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับรุ่นน้องนี่นา

81
00:05:09,017 --> 00:05:10,935
แบบอย่างอะไร สภาพเป็นผียัยเพิ้งอย่างนี้

82
00:05:11,019 --> 00:05:12,937
เลิกโอ้เอ้ได้แล้ว ลุกขึ้นมาเร็วเข้า!

83
00:05:13,563 --> 00:05:17,233
แม่ แม่แวะมาที่โรงพยาบาลหน่อยก็ดีนะ

84
00:05:17,317 --> 00:05:19,402
ขี้โมโหขนาดนี้แปลว่ามีปัญหาสุขภาพจิตนะ

85
00:05:20,820 --> 00:05:21,821
พล่ามอยู่ได้ ไปอาบน้ำ

86
00:05:21,904 --> 00:05:23,656
อกฉันจะแตกตายกับยัยลูกคนนี้

87
00:05:24,699 --> 00:05:26,909
ขอโทษที่ทำให้ต้องรอนะคะ

88
00:05:26,993 --> 00:05:28,119
รอนานไหมคะ

89
00:05:29,078 --> 00:05:31,789
เราไม่มีทั้งเวลาทั้งกำลังคนมากพอ

90
00:05:31,873 --> 00:05:33,791
ที่จะมาสอนเด็กฝึกงานแบบตัวต่อตัวค่ะ

91
00:05:33,875 --> 00:05:34,875
ความจริงก็งี้แหละ

92
00:05:35,335 --> 00:05:39,130
เพราะงั้นขอให้เรียนรู้จากการคอยดูรุ่นพี่ทำงาน
หรือว่าคอยถามจากรุ่นพี่นะคะ

93
00:05:39,213 --> 00:05:42,008
พวกรุ่นพี่ที่นี่จะคอยดูแลชี้แนะอย่างดีค่ะ

94
00:05:42,508 --> 00:05:45,803
แล้วก็ทุกคนสามารถลองพูดคุยกับคนไข้ได้

95
00:05:45,887 --> 00:05:47,930
แต่ขอแค่สั้นๆ
และเลี่ยงเรื่องที่อาจกระตุ้นคนไข้

96
00:05:49,057 --> 00:05:51,726
พยาบาลดาอึนกับพยาบาลดึลเร
พาเดินดูรอบวอร์ดนะ

97
00:05:51,809 --> 00:05:52,643
- ค่ะ
- ค่ะ

98
00:05:52,727 --> 00:05:55,063
วันนี้มีประชุมประจำเดือนใช่ไหม

99
00:05:55,146 --> 00:05:56,856
- ไม่ใช่ประชุมเคสใช่ไหมคะ
- ค่ะ

100
00:05:57,732 --> 00:06:00,526
เรื่องอาการที่ใช้การกระตุ้นสมอง
ด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ารักษา

101
00:06:00,610 --> 00:06:01,694
ถ้าสะดวกก็ไปฟังนะคะ

102
00:06:01,778 --> 00:06:03,363
- ค่ะ
- แยกย้าย

103
00:06:03,446 --> 00:06:04,446
- ค่ะ
- ค่ะ

104
00:06:04,906 --> 00:06:06,066
ก่อนหรือหลังคะ
- ก่อน
- โอเคค่ะ

105
00:06:08,159 --> 00:06:09,702
ฉันจะเป็นคนพาเดินดูรอบวอร์ด

106
00:06:09,786 --> 00:06:12,163
พยาบาลดึลเรจะเป็นคนสอนงานนะคะ

107
00:06:12,246 --> 00:06:14,916
ตั้งใจเรียนรู้จากพยาบาลดึลเรเยอะๆ เลยนะคะ
นั่นตัวท็อปเลย

108
00:06:15,583 --> 00:06:18,169
ฝั่งนี้คือวอร์ดเปิด

109
00:06:18,252 --> 00:06:19,587
ฝั่งนั้นคือวอร์ดปิดค่ะ

110
00:06:19,670 --> 00:06:21,881
เมื่อก่อนเรียกว่าวอร์ดกักกัน

111
00:06:21,964 --> 00:06:24,717
แต่เดี๋ยวนี้เรียกว่าวอร์ดคุ้มกันหรือวอร์ดปิดค่ะ

112
00:06:24,801 --> 00:06:25,801
ตามมาเลยค่ะ

113
00:06:31,849 --> 00:06:32,892
มาทางนี้ค่ะ

114
00:06:37,438 --> 00:06:38,981
สวัสดีค่ะ

115
00:06:43,611 --> 00:06:45,738
อ้าว คุณซอวานหายไปไหน

116
00:06:48,950 --> 00:06:51,452
ขออวยพรยามรุ่งอรุณครับ ท่านผู้ไกล่เกลี่ย

117
00:06:54,622 --> 00:06:57,208
วันนี้ทั้งวันค่าพลังของคุณจะไม่ตกครับ

118
00:06:57,291 --> 00:06:58,376
จริงเหรอคะ

119
00:06:59,377 --> 00:07:00,377
ครับ

120
00:07:00,962 --> 00:07:03,840
เพื่อท่านผู้ไกล่เกลี่ยที่ทำงานหนักอยู่เสมอ

121
00:07:03,923 --> 00:07:05,216
ผมไป…

122
00:07:05,842 --> 00:07:08,219
เรียนรู้ทักษะนี้มาจากหอคอยแห่งความคับข้องครับ

123
00:07:08,302 --> 00:07:09,762
อย่างนี้นี่เอง

124
00:07:13,099 --> 00:07:14,392
- นี่ใครกันเหรอครับ
- อ๋อ

125
00:07:14,475 --> 00:07:17,019
นักศึกษาพยาบาลฝึกงานที่จะมาร่วมงานกับเรา

126
00:07:17,103 --> 00:07:18,646
เป็นเวลาสองสัปดาห์ค่ะ

127
00:07:18,729 --> 00:07:20,440
อืม อ๋อ

128
00:07:20,523 --> 00:07:21,649
เด็กใหม่นี่เอง

129
00:07:22,191 --> 00:07:23,734
ยังไม่ได้เลือกคลาสกันสินะ

130
00:07:27,113 --> 00:07:30,324
ผมเป็นผู้บุกเบิกสวนแห่งความมืดมิดแห่งนี้

131
00:07:30,408 --> 00:07:33,161
หากมีคำถามหรือต้องการความช่วยเหลือใดๆ

132
00:07:33,244 --> 00:07:34,829
บอกผมได้เสมอเลยครับ

133
00:07:35,496 --> 00:07:38,749
รู้จัก "ลอสต์ วัลฮัลลา" ไหมครับ

134
00:07:40,585 --> 00:07:42,003
- ไม่ครับ
- "อวยพรยามรุ่งอรุณ"

135
00:07:42,086 --> 00:07:45,298
"หอคอยแห่งความคับข้อง"
"สวนแห่งความมืดมิด" มาจากในเกมนั้นหมดเลย

136
00:07:48,092 --> 00:07:49,760
ผมก็เล่นเกมนั้นเหมือนกันครับ

137
00:07:50,720 --> 00:07:51,720
คุณซึงแจคะ

138
00:07:53,723 --> 00:07:54,723
หนวกหู

139
00:07:55,850 --> 00:07:57,977
ฉันดูเหมือนคนที่เล่นเกมไร้สาระอย่างนั้นเหรอ

140
00:07:58,853 --> 00:07:59,853
เอ๊ะ

141
00:08:02,482 --> 00:08:03,482
คุณซอวานคะ!

142
00:08:04,859 --> 00:08:05,943
คุณซอวาน!

143
00:08:06,777 --> 00:08:08,488
คุณซอวานคะ! คุณซอวาน!

144
00:08:09,363 --> 00:08:10,865
คุณคิมซอวาน! คุณซอวาน!

145
00:08:11,491 --> 00:08:12,700
คุณคิมซอวาน! คุณซอวาน

146
00:08:12,783 --> 00:08:14,285
ตั้งสติก่อนนะคะ คุณซอวาน!

147
00:08:15,453 --> 00:08:16,787
คุณซอวาน

148
00:08:16,871 --> 00:08:18,581
ไม่เป็นไรนะคะ

149
00:08:19,373 --> 00:08:20,208
ใจเย็นๆ นะคะ

150
00:08:20,291 --> 00:08:21,751
- ขอโทษครับ
- ใจเย็นๆ นะคะ

151
00:08:21,834 --> 00:08:24,128
ผมทำอย่างนั้นไปเพราะผมสลดใจ

152
00:08:24,212 --> 00:08:26,297
ที่คุณไม่สามารถแยกเกมกับโลกความจริงได้ครับ

153
00:08:26,380 --> 00:08:27,380
ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ

154
00:08:28,883 --> 00:08:29,883
ครับ

155
00:08:31,969 --> 00:08:32,969
ไม่เป็นไรนะคะ

156
00:08:33,638 --> 00:08:34,638
ขอโทษครับ

157
00:08:38,392 --> 00:08:40,978
ผมจะลบความทรงจำ
ด้วยสายน้ำแห่งการลืมเลือนครับ

158
00:08:52,740 --> 00:08:53,740
ฉันช่วยนะคะ

159
00:08:55,243 --> 00:08:57,161
เคยฝึกบำบัดที่มหาลัยแล้วใช่ไหมคะ

160
00:08:57,703 --> 00:08:59,121
นี่คือห้องบำบัดค่ะ

161
00:09:00,581 --> 00:09:03,501
เราต้องไม่ส่งเสริม
หรือโต้แย้งกับอาการหลงผิดของคนไข้ค่ะ

162
00:09:03,584 --> 00:09:06,420
ยากใช่ไหมล่ะคะ
ตอนแรกฉันเองก็เหมือนกันค่ะ

163
00:09:06,504 --> 00:09:09,924
แต่พอต้องเจอบ่อยๆ
ก็พอจะจับทางได้บ้างแล้วค่ะ

164
00:09:10,508 --> 00:09:11,717
ทุกคนก็จะทำได้เหมือนกันค่ะ

165
00:09:16,013 --> 00:09:17,306
ขอพักแป๊บนึงก่อนนะครับ

166
00:09:19,308 --> 00:09:20,308
อะไรนะคะ

167
00:09:21,269 --> 00:09:22,311
อ้อ

168
00:09:23,145 --> 00:09:24,145
เอางั้นก็ได้ค่ะ

169
00:09:24,689 --> 00:09:26,774
พักสักแป๊บนึงแล้วกลับไปที่เคาน์เตอร์นะคะ

170
00:09:39,036 --> 00:09:40,037
พวกเด็กฝึกงานล่ะคะ

171
00:09:40,538 --> 00:09:43,207
ขอไปพักแป๊บนึงก็เลยอนุญาตให้ไปน่ะ

172
00:09:43,749 --> 00:09:45,710
ออกปากขอไปพักเองเลยเหรอคะ

173
00:09:46,419 --> 00:09:47,545
ใช่

174
00:09:48,546 --> 00:09:49,546
กล้ามากเลยนะคะ

175
00:09:50,298 --> 00:09:51,298
อยู่ไหนกันคะ

176
00:10:07,273 --> 00:10:08,441
หายไปไหนคนนึงคะ

177
00:10:09,400 --> 00:10:11,569
เห็นไปทางเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ค่ะ

178
00:10:13,779 --> 00:10:14,779
โน่นค่ะ

179
00:10:17,992 --> 00:10:19,076
ตามมาค่ะ

180
00:10:22,204 --> 00:10:23,204
หายไปไหนมา

181
00:10:27,168 --> 00:10:28,169
ทานไปเยอะแค่ไหนคะ

182
00:10:28,252 --> 00:10:29,252
ครึ่งนึงค่ะ

183
00:10:30,546 --> 00:10:32,381
ควรตรวจสอบคนไข้หลังทานอาหารด้วยค่ะ

184
00:10:32,465 --> 00:10:34,342
เราเช็กคนไข้จากปริมาณอาหารที่กินได้ค่ะ

185
00:10:34,842 --> 00:10:36,385
เวลาเศร้าๆ เราก็กินไม่ค่อยลงนี่คะ

186
00:10:39,347 --> 00:10:41,599
ต้องตรวจสอบชื่ออีกครั้งก่อนแจกยานะคะ

187
00:10:43,184 --> 00:10:44,101
ชื่ออะไรคะ

188
00:10:44,185 --> 00:10:45,394
พัคซูฮยอน

189
00:10:46,687 --> 00:10:49,273
คนไข้ที่เก็บยาไว้แล้วมากินทีเดียวหมดก็มีค่ะ

190
00:10:59,825 --> 00:11:01,494
คุณซูฮยอน อ้าปากนะคะ

191
00:11:10,127 --> 00:11:11,587
ทานยาใหม่อีกครั้งนะคะ

192
00:11:18,803 --> 00:11:19,803
อ้าปากได้ไหมคะ

193
00:11:22,431 --> 00:11:23,432
ดีมากค่ะ

194
00:11:25,184 --> 00:11:26,811
หนึ่งสัปดาห์หลังออกจากรพ

195
00:11:26,894 --> 00:11:29,647
ให้มาตรวจอีกครั้งวันที่ 22 พ.ค
ตอน 11 โมงนะคะ

196
00:11:29,730 --> 00:11:30,731
ส่วนยาหลังออกจากรพ

197
00:11:30,815 --> 00:11:32,858
ฉันจะอธิบายอีกครั้งหลังจากได้ยามาแล้วนะคะ

198
00:11:32,942 --> 00:11:34,193
คุณคยูโฮ

199
00:11:34,985 --> 00:11:36,529
หยิบไปสองชุดไม่ได้นะคะ

200
00:11:37,905 --> 00:11:39,031
คุณผู้ดูแลคังคะ

201
00:11:39,740 --> 00:11:41,075
ช่วยไปดูคุณคยูโฮหน่อยค่ะ

202
00:11:41,158 --> 00:11:42,201
ค่ะ ได้ค่ะ

203
00:11:42,284 --> 00:11:44,453
หยิบไปสองชุดแบบนี้
เสี่ยงจะทำร้ายตัวเองได้ค่ะ

204
00:11:44,537 --> 00:11:46,080
ค่ะ ฉันจะไปเช็กดูค่ะ

205
00:11:46,163 --> 00:11:47,331
ที่แผนกจิตเวชของเรา

206
00:11:47,415 --> 00:11:50,209
สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษา
การใช้ชีวิตประจำวันพื้นฐานเอาไว้ค่ะ

207
00:11:50,960 --> 00:11:52,128
หลังออกจากโรงพยาบาล…

208
00:11:52,211 --> 00:11:54,296
พยาบาลดึลเรนี่สุดปังจริงๆ

209
00:11:54,380 --> 00:11:56,465
มาเหนือแบบคนละเลเวลกับเราเลย

210
00:11:57,091 --> 00:11:59,593
ใครๆ
ก็พูดกันว่าเป็นหัวหน้าพยาบาลคนต่อไปแน่ๆ

211
00:12:00,261 --> 00:12:02,346
คุณซึงแจ มองอะไรอยู่เหรอคะ

212
00:12:02,847 --> 00:12:03,847
ฟังที่ฉันพูดอยู่ไหมคะ

213
00:12:04,765 --> 00:12:06,225
ขอไปห้องน้ำได้ไหมครับ

214
00:12:06,892 --> 00:12:08,060
ถ้าไม่ด่วนค่อยไปทีหลังค่ะ

215
00:12:10,521 --> 00:12:11,521
ครับ

216
00:12:14,024 --> 00:12:15,735
รับอันนี้ไปนะคะ ถ้าไม่เข้าใจตรงไหน

217
00:12:15,818 --> 00:12:17,069
ก็โทรมาได้นะคะ

218
00:12:18,154 --> 00:12:19,697
(โรงพยาบาลม.มยองชิน)

219
00:12:30,291 --> 00:12:31,291
ผมน่ะ

220
00:12:31,625 --> 00:12:32,625
ตั้งแต่วันนั้น

221
00:12:32,960 --> 00:12:34,336
ผมก็เก็บไปคิดเยอะมากเลยครับ

222
00:12:35,463 --> 00:12:36,463
ว่างนักเหรอคะ

223
00:12:37,465 --> 00:12:39,508
ไม่ว่างครับ งานรัดตัวสุดๆ ครับ

224
00:12:41,010 --> 00:12:42,595
แต่ผมปล่อยคนไข้ไปเฉยๆ ไม่ได้ครับ

225
00:12:44,805 --> 00:12:45,973
คนรู้จักของผมคนนึง

226
00:12:46,640 --> 00:12:48,809
เป็นคนไข้ที่มีความภูมิใจในตนเองต่ำน่ะครับ

227
00:12:52,521 --> 00:12:53,856
เขาเป็นพยาบาลในรพ.มหาลัย

228
00:12:53,939 --> 00:12:56,025
ทำงานเก่ง เป็นที่ยอมรับของทุกคน

229
00:12:56,108 --> 00:12:57,108
แถมหน้าตาก็…

230
00:12:59,278 --> 00:13:00,278
สวยครับ

231
00:13:01,530 --> 00:13:03,157
แต่เขาบอกว่าตัวเองเป็นขี้ครับ

232
00:13:03,783 --> 00:13:05,159
ทำไมถึงไม่ชอบผมเหรอครับ

233
00:13:05,242 --> 00:13:07,995
ตอนนี้ฉันชักจะรำคาญคุณหมอขึ้นมาแล้วนะคะ

234
00:13:11,457 --> 00:13:12,666
ผมจะไม่กวนใจคุณอีก

235
00:13:12,750 --> 00:13:14,710
ถ้าคุณบอกเหตุผลให้ผมเข้าใจสักหน่อยนะครับ

236
00:13:14,794 --> 00:13:16,003
(บันทึกการให้คำปรึกษา)

237
00:13:16,086 --> 00:13:17,421
ทำไมคุณถึงไม่ชอบผมเหรอครับ

238
00:13:17,505 --> 00:13:20,174
(ตั้งแต่หลังกินมื้อเที่ยง
ฉันเห็นวิญญาณของเด็กผู้ชายอยู่ที่นั่น)

239
00:13:25,221 --> 00:13:26,347
ฉันมองเห็นผีค่ะ

240
00:13:30,351 --> 00:13:31,351
อะไรนะ

241
00:13:33,938 --> 00:13:34,938
ว่าไงนะครับ

242
00:13:40,611 --> 00:13:42,363
- ขอบคุณนะคะ
- ขอบคุณครับ

243
00:13:42,947 --> 00:13:45,241
- ไม่ได้กินข้าวเหรอ
- โอ๊ย วันนี้คนไข้นอกเยอะสุดๆ

244
00:13:45,324 --> 00:13:47,451
เพิ่งได้กินนี่แหละครับ เอาหน่อยไหมครับ

245
00:13:47,993 --> 00:13:49,662
ไม่ล่ะ ยังไงก็กินไม่ลงอยู่แล้ว

246
00:13:50,621 --> 00:13:52,581
ทำไมคะ มีเรื่องอะไรเหรอคะ

247
00:13:53,833 --> 00:13:54,708
นี่

248
00:13:54,792 --> 00:13:55,793
พวกเธอน่ะ

249
00:13:56,585 --> 00:13:58,671
คิดยังไงกับคนที่มองเห็นผีได้

250
00:13:59,171 --> 00:14:00,506
เป็นโรคจิตเภทแหง

251
00:14:00,589 --> 00:14:03,092
คนไข้จิตเภทที่เจอมา
บอกว่าเคยเห็นผีกันทั้งนั้นนี่คะ

252
00:14:03,175 --> 00:14:05,219
ผมอยากลองรักษาคนไข้แบบนั้นดูบ้างจัง

253
00:14:06,470 --> 00:14:07,513
บอกให้มาหาผมเลยครับ

254
00:14:07,596 --> 00:14:08,931
ผมจะรักษาให้หายเลยครับ!

255
00:14:09,014 --> 00:14:10,307
รักษาตัวเองก่อนเถอะ

256
00:14:10,391 --> 00:14:11,851
ว่าแต่จู่ๆ ทำไมถึงพูดเรื่องผีคะ

257
00:14:13,143 --> 00:14:14,562
ฉันอยากเข้าใจความรู้สึก

258
00:14:16,397 --> 00:14:17,397
ของคนที่

259
00:14:18,023 --> 00:14:21,068
บอกคนที่มาชอบตัวเองว่ามองเห็นผีได้น่ะ

260
00:14:24,488 --> 00:14:25,781
เกลียดแหง

261
00:14:27,074 --> 00:14:28,117
เกลียดแบบตะโกน

262
00:14:30,160 --> 00:14:31,287
ชอบใครอยู่เหรอครับ

263
00:14:33,622 --> 00:14:35,958
เออ ฉันโดนไข้ใจเล่นงานอยู่

264
00:14:38,294 --> 00:14:40,087
ไข้ใจนี่วินิจฉัยเป็นโรคไหนได้เหรอครับ

265
00:14:41,255 --> 00:14:42,464
น่าจะโรคซึมเศร้ามั้ง

266
00:14:42,548 --> 00:14:44,383
นั่นสินะ

267
00:14:46,010 --> 00:14:47,678
ไอ้พวกยอดนักคิดนักวิเคราะห์

268
00:14:47,761 --> 00:14:48,888
เวลาแบบนี้น่ะ

269
00:14:48,971 --> 00:14:51,390
มันควรถามแค่ว่าอีกฝ่ายเป็นใครไม่ใช่เหรอ

270
00:14:54,018 --> 00:14:55,018
งั้นใครล่ะครับ

271
00:14:55,436 --> 00:14:56,437
ไม่มีใครครับ

272
00:15:06,030 --> 00:15:07,156
อย่างนั้นเป็นโรคอะไรครับ

273
00:15:08,073 --> 00:15:09,783
โรคงี่เง่า

274
00:15:09,867 --> 00:15:11,535
- โรคงี่เง่า
- ใช่

275
00:15:12,036 --> 00:15:13,036
โรคงี่เง่า

276
00:15:16,457 --> 00:15:18,667
ต้องจดบันทึกอาการของคนไข้เสมอ

277
00:15:18,751 --> 00:15:20,753
อย่างกรณีของคุณพัคคีซอน

278
00:15:20,836 --> 00:15:22,963
เพิ่งเปลี่ยนชนิดของยานอนหลับตั้งแต่เมื่อวาน

279
00:15:23,047 --> 00:15:25,716
เพราะงั้นต้องคอยเช็กว่าคนไข้นอนหลับสนิทไหม

280
00:15:25,799 --> 00:15:26,634
- หัวหน้าเวร
- อือ

281
00:15:26,717 --> 00:15:28,385
ขอไปกินข้าวแล้วกลับมารับไม้ต่อนะคะ

282
00:15:28,469 --> 00:15:30,220
พาเด็กฝึกงานไปกินข้าวด้วยเลย

283
00:15:30,304 --> 00:15:31,472
- ค่ะ ตามมาเลย
- ค่ะ

284
00:15:32,264 --> 00:15:34,391
เอ๊ะ คุณซึงแจล่ะคะ

285
00:15:34,475 --> 00:15:35,976
นั่นสิ ไม่เห็นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

286
00:15:38,187 --> 00:15:39,229
ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ

287
00:15:41,899 --> 00:15:42,983
งั้นมาก่อนเลยค่ะ

288
00:15:44,401 --> 00:15:45,444
รู้ไหมวันนี้มีเมนูอะไร

289
00:15:45,945 --> 00:15:47,613
หมูผัดซอส ซุปใบหัวไชเท้า แล้วก็…

290
00:15:47,696 --> 00:15:50,074
อ้าว อยู่นี่นี่เอง ไปกินข้าวกันค่ะ

291
00:15:53,619 --> 00:15:56,163
ทำไมคะ ไม่หิวเหรอคะ

292
00:15:56,789 --> 00:15:58,082
เปล่าครับ ไปครับ

293
00:16:07,341 --> 00:16:08,550
หมอนั่นผอมกะหร่องเลย

294
00:16:10,761 --> 00:16:12,054
จำตอนเราฝึกงานได้ไหม

295
00:16:12,137 --> 00:16:14,723
ตอนนั้นเราเอ่ยปากขอไปเข้าห้องน้ำกันแทบไม่ได้

296
00:16:14,807 --> 00:16:16,308
จนทุกคนพูดว่าใส่ผ้าอ้อมกันเถอะ

297
00:16:17,518 --> 00:16:19,311
ตอนนั้นพยาบาลซูยอนน่ากลัวมากจริงๆ

298
00:16:19,395 --> 00:16:21,355
ไม่ใช่ว่าหมอนั่นจะมาอยู่แผนกเราใช่ไหม

299
00:16:25,275 --> 00:16:26,694
เขาแค่ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเฉยๆ น่า

300
00:16:27,277 --> 00:16:29,113
คนไม่รู้เรื่องก็จะไม่รู้เรื่องอยู่นั่นแหละ

301
00:16:29,196 --> 00:16:32,658
เราก็คงดูเป็นแบบนั้นในสายตาของรุ่นพี่ด้วยมั้ง
คอยจับตาดูอีกสักหน่อยละกันนะ

302
00:16:32,741 --> 00:16:35,077
ยิ่งจับตาดูก็จะยิ่งเจอแต่ข้อเสีย

303
00:16:35,160 --> 00:16:36,412
จิตใจคนเราก็แบบนี้แหละ

304
00:16:43,377 --> 00:16:44,628
ขออเมริกาโน่เย็นค่ะ

305
00:16:46,797 --> 00:16:47,631
ฉันด้วยค่ะ

306
00:16:47,715 --> 00:16:49,800
ขออเมริกาโน่เย็นด้วยค่ะ

307
00:16:49,883 --> 00:16:51,135
เหมือนกันอีกหนึ่งค่ะ

308
00:16:53,137 --> 00:16:54,263
ชาคาโมมายล์ร้อนครับ

309
00:16:54,346 --> 00:16:56,306
ชาสมุนไพรค่อนข้างใช้เวลานาน

310
00:16:56,390 --> 00:16:57,390
รอได้ไหมคะ

311
00:16:58,142 --> 00:16:59,226
ครับ ได้ครับ

312
00:17:05,441 --> 00:17:08,318
อเมริกาโน่เย็นที่สั่งได้แล้วค่ะ

313
00:17:15,909 --> 00:17:17,244
รอนานมากเว่อร์

314
00:17:17,327 --> 00:17:20,247
ต่อไปนี้ไม่ควรสั่งชาคาโมมายล์เนอะ

315
00:17:21,415 --> 00:17:22,958
ถ้างานยุ่งก็ขึ้นไปก่อนเลยครับ

316
00:17:33,343 --> 00:17:34,470
แผนกผู้ป่วยนอก

317
00:17:34,553 --> 00:17:36,138
โค้ดบลู

318
00:17:36,221 --> 00:17:37,097
แผนกผู้ป่วยนอก

319
00:17:37,181 --> 00:17:38,849
โค้ดบลู

320
00:17:38,932 --> 00:17:39,932
ส่งข้อความไปยังคะ

321
00:17:39,975 --> 00:17:40,975
ค่ะ

322
00:17:42,269 --> 00:17:43,269
ติดต่อไม่ได้เลยค่ะ

323
00:17:45,355 --> 00:17:46,440
เราจะไปตามหาเองค่ะ

324
00:17:46,523 --> 00:17:47,357
ช่างเขาเถอะค่ะ

325
00:17:47,441 --> 00:17:49,359
ไปที่ห้องประชุมชั้นสามเลยค่ะ

326
00:17:49,443 --> 00:17:50,486
- ค่ะ
- ค่ะ

327
00:17:50,569 --> 00:17:52,488
- ไปก่อนเลยค่ะ ชั้นสามนะ
- ค่ะ

328
00:17:57,242 --> 00:17:58,327
เสียสติไปแล้วเหรอ

329
00:18:00,454 --> 00:18:01,955
ก็แปลกๆ อยู่จริงๆ แหละ

330
00:18:02,039 --> 00:18:03,290
แค่ "แปลกๆ" เองเหรอ

331
00:18:03,373 --> 00:18:05,209
ถ้าไม่ทำคนอื่นเดือดร้อนด้วยก็ไม่อะไรหรอก

332
00:18:05,793 --> 00:18:07,711
แต่นี่งานก็เยอะแล้วยังต้องมาปวดหัวแบบนี้อีก

333
00:18:08,629 --> 00:18:10,547
คงเพราะเธอเครียดไปนิด…

334
00:18:10,631 --> 00:18:13,258
เห็นอยู่ตำตาจะไม่เครียดได้ไง

335
00:18:14,593 --> 00:18:16,595
เดี๋ยวด่าไฟแลบให้เป็นขี้เถ้ายันวิญญาณเลย

336
00:18:17,346 --> 00:18:19,765
โธ่ ตัวเองทำไม่ได้อย่างที่พูดแท้ๆ

337
00:18:20,432 --> 00:18:22,810
ทำไมจะทำไม่ได้ ฉันเป็นคนน่ากลัวนะ

338
00:18:23,560 --> 00:18:24,937
จะเชื่อก็ได้ค่ะ

339
00:18:29,608 --> 00:18:32,444
ชีวิตคนเราก็แบบนี้

340
00:18:32,945 --> 00:18:35,614
ทุกคนเกิดมามือเปล่า

341
00:18:36,782 --> 00:18:40,661
ใช้ชีวิตขีดเขียนเรื่องราว

342
00:18:40,744 --> 00:18:43,080
ดุจดั่งนิยายบนโลกใบนี้

343
00:18:43,997 --> 00:18:47,292
อย่าได้ผิดหวังในตัวเอง

344
00:18:47,960 --> 00:18:50,838
คนเราจะเก่งทุกอย่างได้ยังไง

345
00:18:51,588 --> 00:18:55,259
ขอแค่ทำพรุ่งนี้ให้ดีกว่าเก่า

346
00:18:55,342 --> 00:18:57,803
ชีวิตคนเราคือวินาทีตรงหน้า

347
00:19:03,142 --> 00:19:04,309
อะมอร์ฟาติ

348
00:19:06,353 --> 00:19:08,021
- อะมอร์
- ฟาร์ติ!

349
00:19:17,739 --> 00:19:18,574
คอยดูนะ

350
00:19:18,657 --> 00:19:20,951
จะให้ดูเป็นขวัญตาเลยว่าฉันจะซ่อมเขายังไง

351
00:19:21,034 --> 00:19:22,411
ลองดูต่ออีกหน่อยแล้วกัน

352
00:19:23,495 --> 00:19:24,495
ยังต้องดูอะไรอีก

353
00:19:24,830 --> 00:19:26,832
ไหนว่าจะซ่อมเขาไง

354
00:19:26,915 --> 00:19:28,917
งั้นก็ต้องรู้ก่อนสิว่าเขาพังตรงไหน

355
00:19:32,171 --> 00:19:33,881
ทุกคนคะ กำลังจะเริ่มประชุมแล้วค่ะ

356
00:19:33,964 --> 00:19:34,964
- อือ
- โอเค

357
00:19:36,341 --> 00:19:38,427
(วิธีรักษาโรคตื่นตระหนกด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า)

358
00:19:38,510 --> 00:19:40,888
อาจารย์คะ ประชุมประจำเดือนหน้าของเรา…

359
00:19:58,780 --> 00:20:00,824
- อ้าว คุณหมอ สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

360
00:20:01,992 --> 00:20:04,161
ทำไมถึงมาเข้าประชุมแผนกเรา…

361
00:20:04,244 --> 00:20:06,622
ผมสนใจเรื่องนี้พอดีเลยขอยอฮวันมาฟังด้วยครับ

362
00:20:06,705 --> 00:20:07,915
อ๋อ

363
00:20:07,998 --> 00:20:09,082
อ้าว ไม่มีคนไข้เหรอคะ

364
00:20:09,166 --> 00:20:10,584
ผมว่างแป๊บนึงน่ะครับ

365
00:20:10,667 --> 00:20:11,667
อ๋อค่ะ

366
00:20:13,253 --> 00:20:14,963
จะเริ่มการประชุมแล้วนะครับ

367
00:20:19,843 --> 00:20:20,886
เริ่มแล้วๆ

368
00:20:23,305 --> 00:20:24,305
ใช้เถอะค่ะ

369
00:20:26,225 --> 00:20:28,018
อาการป่วยทางจิตใจที่พบบ่อยที่สุดในยุคนี้

370
00:20:28,518 --> 00:20:30,562
ได้แก่ โรคตื่นตระหนก โรควิตกกังวล

371
00:20:30,646 --> 00:20:32,689
ภาวะระเบิดอารมณ์ชั่วคราว โรคซึมเศร้า

372
00:20:32,773 --> 00:20:34,858
โรคนอนไม่หลับ โรคจิตเภท เป็นต้น

373
00:20:35,651 --> 00:20:37,653
สาเหตุของโรคเหล่านี้แตกต่างกันออกไป

374
00:20:37,736 --> 00:20:41,156
แต่โรคเหล่านี้มีจุดร่วมคืออะไรครับ

375
00:20:41,240 --> 00:20:44,368
การวินิจฉัยและรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ
เป็นสิ่งสำคัญมากค่ะ

376
00:20:44,451 --> 00:20:45,451
ครับ ถูกต้องครับ

377
00:20:46,286 --> 00:20:49,081
แล้วช่วงนี้ที่แผนกจิตเวช

378
00:20:49,164 --> 00:20:52,209
เจอผู้ป่วยนอกป่วยด้วยโรคอะไรมากที่สุดครับ

379
00:20:53,168 --> 00:20:54,168
(โรคทางจิตใจ)

380
00:20:54,211 --> 00:20:55,254
(โรคตื่นตระหนก)

381
00:20:55,337 --> 00:20:58,423
ช่วงนี้ทุกคนน่าจะเคยเห็นในทีวี
พูดถึงเรื่องคนในวงการบันเทิงหลายคน

382
00:20:58,507 --> 00:21:00,550
ที่เป็นโรคตื่นตระหนกนะครับ

383
00:21:00,634 --> 00:21:02,177
เพราะอย่างนี้หลายคนเลยคิดว่า

384
00:21:02,261 --> 00:21:04,888
โรคตื่นตระหนกเป็นโรคที่ดาราเป็นกัน

385
00:21:06,390 --> 00:21:08,976
ผู้ป่วยโรคตื่นตระหนกเพิ่มขึ้น 70%
ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา

386
00:21:09,059 --> 00:21:10,394
อยู่ที่ราวๆ 160,000 คน

387
00:21:10,477 --> 00:21:11,645
แต่ถ้าคิดเผื่อว่า

388
00:21:11,728 --> 00:21:14,481
มีผู้ป่วยที่ยังไม่ได้รับการวินิจฉัย
ก็น่าจะมีจำนวนมากกว่านี้ครับ

389
00:21:15,274 --> 00:21:16,274
โรคตื่นตระหนก

390
00:21:17,317 --> 00:21:20,988
อารมณ์หลักของโรค
คือความกลัวว่าจะตายในอีกไม่ช้าครับ

391
00:21:24,449 --> 00:21:27,452
ผู้วาดภาพ "เสียงกรีดร้อง" อย่างมุงก์
ก็เป็นโรคตื่นตระหนกเช่นกันครับ

392
00:21:28,328 --> 00:21:29,328
ภาพ "เสียงกรีดร้อง"

393
00:21:29,788 --> 00:21:32,916
แสดงให้เห็นถึงความกลัวที่จิตรกรรู้สึก
ตอนมีอาการตื่นตระหนกครับ

394
00:21:34,543 --> 00:21:37,254
แต่ปัญหาคือคนส่วนใหญ่

395
00:21:37,337 --> 00:21:39,464
ยังไม่ค่อยรู้จักโรคตื่นตระหนกดีเท่าไหร่ครับ

396
00:21:41,258 --> 00:21:44,594
อาการใจสั่น ปวดหัว วิงเวียน หายใจถี่

397
00:21:45,095 --> 00:21:48,223
"ท้องอืดไหมนะ" "เพราะเครียดไหมนะ"
"เพราะนอนไม่หลับหรือเปล่า"

398
00:21:48,724 --> 00:21:52,394
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่งได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคตื่นตระหนก

399
00:21:52,477 --> 00:21:53,603
เอาละ ถ้าอย่างนั้น

400
00:21:54,563 --> 00:21:56,857
ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคตื่นตระหนก

401
00:21:56,940 --> 00:21:58,734
รู้สึกกลัวอะไร

402
00:22:00,402 --> 00:22:01,236
มากที่สุดครับ

403
00:22:01,320 --> 00:22:04,031
กลัวตอนที่รู้สึกเหมือนอาการจะกำเริบ

404
00:22:04,114 --> 00:22:06,783
มากกว่าตอนที่อาการกำเริบจริงๆ ค่ะ

405
00:22:06,867 --> 00:22:08,869
ก็คือกลัวว่าจะเกิดอาการตื่นตระหนกนั่นแหละค่ะ

406
00:22:08,952 --> 00:22:10,412
ค่ะ นั่นก็ใช่ค่ะ

407
00:22:10,912 --> 00:22:13,540
แล้วก็ความกลัวเมื่ออยู่ในสถานการณ์

408
00:22:13,623 --> 00:22:15,459
ที่ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือได้มั้งคะ

409
00:22:15,542 --> 00:22:17,502
อย่างในโรงหนังมืดๆ หรือบนเครื่องบิน

410
00:22:17,586 --> 00:22:19,254
ก็ทำให้อาการกำเริบมากกว่าปกติค่ะ

411
00:22:19,796 --> 00:22:21,548
แล้วก็กลัวที่จะนอนคนเดียวด้วยค่ะ

412
00:22:21,631 --> 00:22:24,051
คนที่ฉันรู้จักคู่นึงแยกห้องนอนกันมาตลอด

413
00:22:24,134 --> 00:22:26,970
แต่เพราะโรคตื่นตระหนก
เลยกลับมานอนห้องเดียวกันในรอบสิบปีค่ะ

414
00:22:28,430 --> 00:22:29,431
ก็มีข้อดีอยู่นะครับ

415
00:22:32,476 --> 00:22:34,144
น่าเศร้ามากเลยใช่ไหมครับ

416
00:22:35,228 --> 00:22:37,356
โรคตื่นตระหนก
ทำให้เกิดความกลัวขนาดนี้เลยครับ

417
00:22:37,856 --> 00:22:39,066
ผู้ป่วยรู้สึกเหมือนใกล้จะตาย

418
00:22:39,816 --> 00:22:41,568
แต่ไม่รู้ว่าควรโทรเรียกรถพยาบาลไหม

419
00:22:41,651 --> 00:22:43,403
ลังเลอย่างนั้นอยู่นานเลยครับ

420
00:22:44,112 --> 00:22:48,200
ถึงจะรู้ตัวว่าเป็นอาการของโรคตื่นตระหนก
ไม่ได้กำลังจะตายจริงๆ

421
00:22:48,283 --> 00:22:50,660
แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะความกลัวนั้นได้ครับ

422
00:22:50,744 --> 00:22:53,789
ทำให้ผู้ป่วยเป็นกังวลตลอดทั้งวัน
เพราะกลัวว่าอาการจะกำเริบอีกครับ

423
00:22:54,956 --> 00:22:57,417
โรคนี้ทำให้เกิดช่องว่าง
ระหว่างผู้ป่วยกับคนทั่วไปครับ

424
00:22:57,501 --> 00:23:00,545
เพราะคนที่ไม่ได้ป่วย
ไม่สามารถเข้าใจความกลัวตอนใกล้ตายได้

425
00:23:01,129 --> 00:23:03,048
ไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรก็ตามครับ

426
00:23:04,674 --> 00:23:06,593
จากนี้ไปเราจะมาทดลอง

427
00:23:06,676 --> 00:23:08,470
รับรู้ความกลัวที่คล้ายกับความรู้สึกนั้นครับ

428
00:23:08,553 --> 00:23:10,639
จับคู่ได้เลยครับ

429
00:23:12,974 --> 00:23:13,974
คู่กันไหมคะ

430
00:23:14,309 --> 00:23:15,310
เราจะจับคู่ยังไงดีคะ

431
00:23:16,019 --> 00:23:17,771
- จองรันคู่กับซูยอน
- เอ่อ ค่ะ

432
00:23:17,854 --> 00:23:19,981
คู่กับเขาเลย ฉันจะคู่กับหัวหน้าเวร

433
00:23:20,065 --> 00:23:21,065
ค่ะ

434
00:23:21,900 --> 00:23:23,026
- เอ่อ ผม
- ค่ะ

435
00:23:23,110 --> 00:23:24,403
ครับ ขอบคุณครับ

436
00:23:26,279 --> 00:23:27,697
คุณซึงแจคู่กับฉันแล้วกันเนอะ

437
00:23:28,698 --> 00:23:29,783
มานั่งเร็วค่ะ

438
00:23:33,745 --> 00:23:35,622
เอาละ ใช้มือทั้งสองข้าง

439
00:23:35,705 --> 00:23:38,875
ปิดรูจมูกให้แน่นๆ เลยนะครับ

440
00:23:40,669 --> 00:23:43,296
ปิดหูทั้งสองข้างให้คู่ของตัวเองด้วยครับ

441
00:23:46,800 --> 00:23:50,679
ทีนี้ก็ลองหายใจผ่านหลอดนี้นะครับ

442
00:23:54,057 --> 00:23:56,935
หายใจเข้าลึกๆ แล้วหายใจออก

443
00:23:57,727 --> 00:23:59,604
ทำอย่างนี้ซ้ำๆ เป็นเวลา 60 วินาทีครับ

444
00:23:59,688 --> 00:24:00,688
หนึ่ง

445
00:24:01,606 --> 00:24:02,606
สอง

446
00:24:03,024 --> 00:24:04,024
สาม

447
00:24:04,484 --> 00:24:05,484
สี่

448
00:24:05,902 --> 00:24:06,902
ห้า

449
00:24:07,320 --> 00:24:08,320
หก

450
00:24:08,655 --> 00:24:09,655
เจ็ด

451
00:24:10,115 --> 00:24:11,115
เจ…

452
00:24:16,496 --> 00:24:17,664
สิบสาม

453
00:24:18,373 --> 00:24:20,292
สิบสอง สิบสาม

454
00:24:20,876 --> 00:24:21,876
สิบสี่

455
00:24:24,588 --> 00:24:25,964
ใช่ นั่นคืออาการตื่นตระหนกครับ

456
00:24:26,798 --> 00:24:30,051
ผู้ป่วยบอกว่าตอนอาการกำเริบ
พวกเขารู้สึกหายใจไม่ออกแบบนี้ครับ

457
00:24:30,135 --> 00:24:32,095
คราวนี้สลับกันลองทำดูบ้างนะครับ

458
00:24:43,815 --> 00:24:44,815
หนึ่ง

459
00:24:45,734 --> 00:24:46,734
สอง

460
00:24:47,903 --> 00:24:48,903
สาม

461
00:24:49,738 --> 00:24:50,738
สี่

462
00:24:51,823 --> 00:24:52,908
ห้า

463
00:24:57,412 --> 00:24:58,412
คุณซึงแจ

464
00:25:14,804 --> 00:25:15,804
คุณซึงแจ!

465
00:25:17,057 --> 00:25:18,141
ไม่เป็นไรครับ

466
00:25:19,392 --> 00:25:20,435
ไม่เป็นไรครับ

467
00:25:23,688 --> 00:25:28,652
สี่สิบเก้า ห้าสิบ ห้าสิบเอ็ด ห้าสิบสอง
ห้าสิบสาม ห้าสิบสี่ ห้าสิบห้า

468
00:25:34,157 --> 00:25:36,576
ผมขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยครับ

469
00:25:56,012 --> 00:25:57,556
ไม่รู้ว่าควรโทรเรียกรถพยาบาลไหม

470
00:25:57,639 --> 00:25:59,558
ลังเลอย่างนั้นอยู่นานเลยครับ

471
00:26:00,517 --> 00:26:04,271
ถึงจะรู้ตัวว่าเป็นอาการของโรคตื่นตระหนก
ไม่ได้กำลังจะตายจริงๆ

472
00:26:04,354 --> 00:26:06,439
แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะความกลัวนั้นได้ครับ

473
00:26:07,023 --> 00:26:09,985
ทำให้ผู้ป่วยเป็นกังวลตลอดทั้งวัน
เพราะกลัวว่าอาการจะกำเริบอีกครับ

474
00:26:38,221 --> 00:26:39,347
- ขอโทษครับ
- ไม่สิ

475
00:26:39,431 --> 00:26:40,682
- ขอโทษครับ
- ไม่ใช่อะไร

476
00:26:40,765 --> 00:26:44,311
เขาหายใจไม่ออก
จนเหมือนจะหยุดหายใจไปเลยครับ

477
00:26:44,394 --> 00:26:45,979
- ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นไรไง
- นี่

478
00:26:46,062 --> 00:26:47,147
ไม่เป็นไรแน่นะครับ

479
00:26:47,230 --> 00:26:48,356
ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ

480
00:26:48,440 --> 00:26:50,025
ถ้ารู้สึกไม่สบายอีกโทรมาเลยนะครับ

481
00:26:50,108 --> 00:26:51,735
ได้เลยครับ เดินทางดีๆ ครับ

482
00:26:52,319 --> 00:26:53,319
กลับดีๆ นะคะ

483
00:26:57,449 --> 00:26:59,576
นี่ แกไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม

484
00:27:00,285 --> 00:27:01,536
ก็ใช่ไง

485
00:27:01,620 --> 00:27:03,121
โอ๊ย อกสั่นขวัญกระเจิง

486
00:27:05,749 --> 00:27:06,916
พ่อก็รีบเข้าไปเถอะครับ

487
00:27:08,293 --> 00:27:09,753
เฮ้อ เข้าร้านไปเถอะครับ

488
00:27:30,565 --> 00:27:33,818
ผมแค่ท้องอืดแต่พ่อแม่ดันเข้าใจผิดน่ะครับ

489
00:27:37,280 --> 00:27:38,280
นี่ ยูชาน

490
00:27:38,782 --> 00:27:40,283
การที่นายเรียนจบมหาลัยระดับท็อป

491
00:27:41,326 --> 00:27:43,453
แล้วได้ทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ใครๆ
ก็อิจฉา

492
00:27:43,536 --> 00:27:45,664
แต่จู่ๆ ก็ลาออกมาส่งไก่ทอดน่ะ

493
00:27:46,206 --> 00:27:47,916
รู้ไหมว่าทำไมไม่มีใครถามเรื่องนี้กับนาย

494
00:27:49,542 --> 00:27:51,002
ทำไมอยู่ๆ ถึงได้จริงจังแบบนี้ครับ

495
00:27:51,586 --> 00:27:53,963
คนเขารอให้นายพร้อมเล่าเองต่างหากล่ะ

496
00:27:56,925 --> 00:27:57,967
เรียกว่าเป็น

497
00:27:58,968 --> 00:27:59,969
ความใส่ใจอย่างหนึ่งน่ะ

498
00:28:03,848 --> 00:28:05,308
เพราะการที่นายไม่เล่า

499
00:28:05,809 --> 00:28:07,602
แปลว่าคงมีเหตุผลที่ไม่อยากเล่านั่นแหละ

500
00:28:07,686 --> 00:28:08,686
ไปนะ

501
00:28:13,775 --> 00:28:16,236
เอ้า ยังไงไหนเล่าซิ ทำไมถึงลาออกล่ะ

502
00:28:18,238 --> 00:28:19,238
มันก็อย่างนั้นแหละ

503
00:28:20,240 --> 00:28:22,033
นั่นลมปากหรือลมตด

504
00:28:22,117 --> 00:28:23,493
ลาออกจากบริษัทยักษ์ใหญ่

505
00:28:23,576 --> 00:28:25,995
ด้วยเหตุผลว่า
"มันก็อย่างนั้นแหละ" นี่มันใช่เรื่องเหรอ

506
00:28:26,079 --> 00:28:27,956
งั้นอะไรที่ใช่เรื่องล่ะ

507
00:28:28,039 --> 00:28:30,750
ถ้านายไม่เล่า ฉันจะคิดเองเออเองแล้วนะ

508
00:28:30,834 --> 00:28:31,876
คิดเองเออเองอะไร

509
00:28:31,960 --> 00:28:32,960
ก็แบบว่า

510
00:28:33,378 --> 00:28:36,256
นายเมาเหมือนหมาในงานเลี้ยงบริษัท

511
00:28:36,339 --> 00:28:37,549
จนทำกางเกงเปียก อะไรงี้

512
00:28:38,091 --> 00:28:38,925
อยากตายเหรอ

513
00:28:39,008 --> 00:28:41,136
ถึงได้บอกว่าให้เล่ามาไงล่ะ

514
00:28:41,219 --> 00:28:42,219
ทำไมถึงลาออกเหรอ

515
00:28:43,054 --> 00:28:45,724
บอกแล้วไงว่ามันก็อย่างนั้นแหละ

516
00:28:45,807 --> 00:28:46,807
ก็ดี

517
00:28:47,225 --> 00:28:49,018
งั้นถ้านายถามอะไร

518
00:28:49,102 --> 00:28:50,311
ฉันจะไม่ตอบเลยคอยดู

519
00:28:53,189 --> 00:28:54,983
- จะไม่ตอบจริงๆ เหรอ
- อือ

520
00:28:55,066 --> 00:28:56,568
อ้าว เธอตอบฉันอยู่นี่ไง

521
00:28:57,152 --> 00:28:58,319
เฮ้อ ให้มันได้อย่างนี้สิ

522
00:28:58,403 --> 00:28:59,904
เสิร์ฟมาเลย จัดมาเลย

523
00:29:02,449 --> 00:29:05,243
รับไปซะ ลูกเสิร์ฟเพลิงพิฆาต!

524
00:29:25,305 --> 00:29:28,475
เกลียดกันถึงขนาดต้องพูดว่าเห็นผีเลยเหรอ

525
00:29:48,244 --> 00:29:49,454
ทำไมนั่งกินข้าวคนเดียวครับ

526
00:29:50,497 --> 00:29:51,497
ไม่ได้นั่งคนเดียวค่ะ

527
00:29:54,000 --> 00:29:57,253
จะบอกว่านั่งอยู่กับผีงั้นเหรอครับ

528
00:29:58,630 --> 00:29:59,630
ค่ะ

529
00:30:01,049 --> 00:30:02,133
หยุดล้อเล่นเถอะครับ

530
00:30:04,469 --> 00:30:05,970
หมอคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นสินะคะ

531
00:30:08,181 --> 00:30:09,349
ฉันพูดเรื่องจริงแท้ๆ

532
00:30:09,933 --> 00:30:10,933
ก็ได้ ถ้างั้น

533
00:30:11,976 --> 00:30:13,520
ผีมีจริงที่ไหนกันครับ

534
00:30:14,729 --> 00:30:16,009
ที่หมอฮวังนั่งทับอยู่นั่นแหละค่ะ

535
00:30:17,816 --> 00:30:19,192
อย่าทำแบบนี้สิ มาคุยกันให้รู้…

536
00:30:19,275 --> 00:30:21,110
ฉันกินเสร็จแล้วค่ะ ทานข้าวให้อร่อยนะคะ

537
00:30:59,607 --> 00:31:00,859
เป็นจิตแพทย์แท้ๆ

538
00:31:01,943 --> 00:31:04,904
แต่กลับมาขนหัวลุกเนี่ยนะ น่าสมเพชชะมัด

539
00:31:41,065 --> 00:31:43,276
พยาบาลดึลเร ตาเป็นอะไรครับ

540
00:31:44,152 --> 00:31:45,737
สงสัยคอนแทคเลนส์เลื่อนน่ะค่ะ

541
00:31:45,820 --> 00:31:46,820
อ้อ

542
00:31:48,656 --> 00:31:49,657
น่าสมเพชเวทนาสุดๆ

543
00:31:50,533 --> 00:31:51,659
ผีไม่มีอยู่จริงซะหน่อย

544
00:31:53,620 --> 00:31:56,039
ใครก็ได้ช่วยมาฟาดฉันสักป้าบให้ได้สติทีเถอะ

545
00:31:58,541 --> 00:31:59,709
ไหนว่าอยากโดนฟาดไง

546
00:31:59,792 --> 00:32:01,210
ฉันบ่นคนเดียวโว้ย ไอ้เวรนี่

547
00:32:01,294 --> 00:32:02,378
งั้นก็โทษที

548
00:32:03,379 --> 00:32:04,631
ทำไมแกมาแผนกฉันบ่อยจังวะ

549
00:32:04,714 --> 00:32:06,341
รักษาคนไข้ร่วมไง มีอะไรไหม

550
00:32:06,424 --> 00:32:07,550
เสร็จแล้วก็ไปสิวะ ไอ้เวร

551
00:32:08,801 --> 00:32:10,011
ไปแน่ เดี๋ยวไป

552
00:32:10,094 --> 00:32:13,264
แต่ก่อนไปขอถามอะไรอย่างนึงได้ไหม

553
00:32:14,223 --> 00:32:15,223
อะไร

554
00:32:15,642 --> 00:32:17,810
อธิบายทุกอย่างที่แกรู้เกี่ยวกับโรคตื่นตระหนก

555
00:32:17,894 --> 00:32:19,062
ให้ฉันฟังหน่อยสิ

556
00:32:21,314 --> 00:32:22,314
แกเป็นโรคนี้เหรอ

557
00:32:25,693 --> 00:32:27,695
การบันทึกชาร์ตคืองานสำคัญของแผนกจิตเวช

558
00:32:27,779 --> 00:32:29,364
พอชินแล้วก็สบายค่ะ

559
00:32:30,198 --> 00:32:32,241
แผนกจิตเวชต้องบันทึกชาร์ตเยอะเลยเหรอคะ

560
00:32:33,409 --> 00:32:35,161
ก็มากกว่าแผนกอื่นๆ แหละ

561
00:32:35,703 --> 00:32:37,664
เพราะแผนกเราต้องเช็กคนไข้ทุกชั่วโมง

562
00:32:37,747 --> 00:32:39,332
แต่มันไม่ได้ยุ่งยากอะไรเลยนะ

563
00:32:39,415 --> 00:32:40,875
ทำๆ ไปก็เดี๋ยวก็ชิลๆ

564
00:32:40,959 --> 00:32:42,460
จริงๆ มันก็เหนื่อยอยู่นะ

565
00:32:42,543 --> 00:32:44,337
อย่าขู่สิคะ เดี๋ยวน้องไม่มาอยู่แผนกเราค่ะ

566
00:32:45,254 --> 00:32:46,254
ค่ะ

567
00:32:47,340 --> 00:32:48,340
ขอไปห้องน้ำ…

568
00:32:50,426 --> 00:32:51,594
แป๊บนึงนะครับ

569
00:32:52,553 --> 00:32:54,180
ไม่ได้เพิ่งไปห้องน้ำมาหรอกเหรอ

570
00:32:55,264 --> 00:32:58,935
ถ้าคิดจะเป็นพยาบาลต่อไปก็ต้องเรียนรู้ที่จะอดทน

571
00:32:59,018 --> 00:33:00,728
แต่ถ้าเป็นเพราะไปสูบบุหรี่ก็เลิกซะนะคะ

572
00:33:01,688 --> 00:33:04,357
เพราะตอนทำงานไม่มีเวลาออกไปสูบบุหรี่หรอก

573
00:33:05,775 --> 00:33:06,775
ฉันก็เลิกบุหรี่ไปแล้วค่ะ

574
00:33:15,451 --> 00:33:18,579
พยาบาลพัคคะ เดี๋ยวฉันจะไปนับของที่ห้องอบรม

575
00:33:18,663 --> 00:33:20,873
- ฉันพาเด็กฝึกงานไปด้วยได้ไหมคะ
- ได้สิ

576
00:33:21,749 --> 00:33:22,834
ตามมาเลยค่ะ

577
00:33:25,962 --> 00:33:26,962
อันนี้ไม่ถูกนี่นา

578
00:33:27,338 --> 00:33:28,756
- พยาบาลจองรัน
- อะไรคะ

579
00:33:28,840 --> 00:33:29,924
มานี่หน่อย อันนี้น่ะ

580
00:33:36,639 --> 00:33:38,933
คนที่จะไปเข้าห้องน้ำเชิญตามสบายนะคะ

581
00:33:52,530 --> 00:33:54,532
โรคตื่นตระหนกเป็นโรคที่โดดเดี่ยว

582
00:33:55,199 --> 00:33:56,868
คนรอบข้างไม่ค่อยรับรู้หรอก

583
00:33:56,951 --> 00:33:57,951
มีแต่ตัวเองที่รู้สึก

584
00:33:58,369 --> 00:34:00,413
เพราะงั้นคนไข้ส่วนใหญ่เลยอดทนอดกลั้น

585
00:34:00,496 --> 00:34:03,374
พยายามจะผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นโดยลำพัง

586
00:34:06,044 --> 00:34:07,670
ในกรณีที่มีอาการแบบเฉียบพลัน

587
00:34:07,754 --> 00:34:10,048
ก็จะให้กินยาอัลปราโซแลมหรืออินดีนอล

588
00:34:10,131 --> 00:34:12,675
แต่เพื่อวินิจฉัยที่แม่นยำ
ก็ต้องพามาโรงพยาบาลนั่นแหละ

589
00:34:17,472 --> 00:34:19,057
พยาบาลจองมีอะไรเหรอครับ

590
00:34:19,140 --> 00:34:22,393
เอ่อ ฉันมีเรื่องอยากถามคุณหมอนิดหน่อยค่ะ

591
00:34:23,227 --> 00:34:24,312
ให้ผมหลบไปก่อนไหมครับ

592
00:34:24,395 --> 00:34:25,480
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องค่ะ

593
00:34:25,980 --> 00:34:29,817
ฉันมีเรื่องอยากรู้เพิ่มเติม
เกี่ยวกับโรคตื่นตระหนกน่ะค่ะ

594
00:34:29,901 --> 00:34:30,943
หือ

595
00:34:31,611 --> 00:34:33,613
วันนี้มันวันคำถามเรื่องโรคตื่นตระหนกโลกเหรอ

596
00:34:33,696 --> 00:34:35,114
พยาบาลจองถามทำไมครับ

597
00:34:35,198 --> 00:34:36,949
เพราะโรคตื่นตระหนกของยูชานเหรอ

598
00:34:37,033 --> 00:34:38,033
อะไรนะคะ

599
00:34:38,534 --> 00:34:40,453
ยูชานเป็นโรคตื่นตระหนกเหรอคะ

600
00:34:44,499 --> 00:34:46,292
เท่าที่ดูผมว่าน่าจะใช่นะครับ

601
00:34:47,668 --> 00:34:49,921
ฉันไม่รู้เลยค่ะ เขาไม่มีท่าทีอะไรให้เห็นเลย

602
00:34:51,255 --> 00:34:53,382
กับผมก็เหมือนกันครับ
แกล้งทำเป็นสบายดีตลอดเลย

603
00:34:54,884 --> 00:34:56,677
งั้นเขาคงไม่ยอมไปโรงพยาบาลแน่เลยค่ะ

604
00:34:56,761 --> 00:34:59,847
ไม่ยอมรับว่าตัวเองป่วยด้วยซ้ำ
คงไม่ยอมไปหรอกครับ

605
00:35:00,473 --> 00:35:02,141
เฮ้อ งานยากเลย

606
00:35:03,226 --> 00:35:04,226
นั่นน่ะสิครับ

607
00:35:04,560 --> 00:35:08,189
ผมก็คิดอยู่ว่าจะบอกพยาบาลดาอึน
ให้ลองไปคุยกับเขาดูหน่อยน่ะครับ

608
00:35:10,191 --> 00:35:13,736
ยูชานน่ะ ปกติเขาเล่าให้ฉันฟัง
ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบเลยค่ะ

609
00:35:13,820 --> 00:35:14,821
อ้อ

610
00:35:14,904 --> 00:35:17,073
ตั้งแต่เรื่องที่ทะเลาะกับพ่อแม่

611
00:35:17,156 --> 00:35:20,785
เรื่องโดนผู้หญิงทิ้ง
จนถึงเรื่องครอบครัวของหัวหน้าทีมที่บริษัท

612
00:35:22,286 --> 00:35:25,498
ถ้ายูชานที่ปกติเป็นแบบนั้นยังไม่ยอมเล่าให้ฉันฟัง

613
00:35:26,624 --> 00:35:28,167
เขาคงไม่คิดจะเล่าจริงๆ แหละค่ะ

614
00:35:29,752 --> 00:35:31,462
งั้นเหรอ ทำไงดีนะ

615
00:35:32,171 --> 00:35:33,881
เขาจะฟังคำพูดคุณหมอค่ะ

616
00:35:34,465 --> 00:35:36,717
- อะไรนะครับ
- ยูชานเคยพูดว่าอย่างนี้ค่ะ

617
00:35:36,801 --> 00:35:38,177
ว่าถ้าตัวเองเป็นคนไข้

618
00:35:39,220 --> 00:35:41,013
ก็อยากรักษากับคุณหมอ

619
00:35:41,681 --> 00:35:44,642
เพราะคุณหมอคงไม่ยอมแพ้กับโรคของเขาน่ะค่ะ

620
00:35:48,938 --> 00:35:49,981
ยูชาน ไอ้เด็กคนนี้นี่

621
00:35:52,066 --> 00:35:52,984
เขาว่างั้นเหรอครับ

622
00:35:53,067 --> 00:35:54,067
ค่ะ

623
00:35:59,115 --> 00:36:00,199
ไม่ต้องห่วงนะครับ

624
00:36:00,283 --> 00:36:02,785
ผมจะพาเจ้ายูชานนั่น
ไปโรงพยาบาลให้ได้เลยครับ

625
00:36:03,452 --> 00:36:06,330
ฝากดูแลยูชานด้วยนะคะ

626
00:36:42,074 --> 00:36:44,202
อะไรเนี่ย ทำไมถึงมาด้วยกันได้ล่ะ

627
00:36:44,285 --> 00:36:45,828
- เจอกันข้างหน้านี้น่ะ
- เหรอครับ

628
00:36:46,495 --> 00:36:49,415
- จองดา ถ้าจะกินไก่ก็เข้าไปในร้าน…
- ให้ตายสิ ไอ้บื้อนี่

629
00:36:51,250 --> 00:36:52,627
อะไรของยัยนั่น

630
00:36:53,461 --> 00:36:54,461
พรุ่งนี้ว่างไหม

631
00:36:54,962 --> 00:36:56,672
- ทำไมครับ
- ถามว่าว่างหรือเปล่า

632
00:36:56,756 --> 00:36:57,756
ว่างตอนกลางวันครับ

633
00:37:00,384 --> 00:37:01,844
อะไรอีกล่ะเนี่ย

634
00:37:10,269 --> 00:37:11,854
ใจลอยออกทะเลไปถึงไหนๆ

635
00:37:13,064 --> 00:37:14,232
อ่านอะไรก็ไม่เข้าหัวเลย

636
00:37:15,983 --> 00:37:16,983
ดูหนังดีกว่า

637
00:37:28,913 --> 00:37:29,913
(พยาบาลผีสิง)

638
00:37:32,041 --> 00:37:33,041
ฉันมองเห็นผีค่ะ

639
00:37:34,043 --> 00:37:35,753
ผีมีจริงที่ไหนกันครับ

640
00:37:36,963 --> 00:37:38,339
ที่หมอฮวังนั่งทับอยู่นั่นแหละค่ะ

641
00:37:40,091 --> 00:37:42,802
(พยาบาลผีสิง)

642
00:38:05,533 --> 00:38:06,575
เสียสติไปแล้วเรา

643
00:38:06,659 --> 00:38:09,245
ไม่สนุก ไม่น่ากลัว ไม่มีทางเป็นไปได้

644
00:38:45,364 --> 00:38:47,616
หงุดหงิดจริงโว้ย! ให้ตายสิ

645
00:38:48,284 --> 00:38:49,577
เห็นผีแล้วไง

646
00:38:50,411 --> 00:38:52,246
จะเลิกชอบคุณดึลเรเพราะเขาเห็นผีเหรอ

647
00:38:52,330 --> 00:38:54,540
แกมั่นใจว่าจะทำได้จริงเหรอ

648
00:38:55,958 --> 00:38:58,502
แกน่ะต่อให้คุณดึลเรเป็นผีก็ยังชอบอยู่นั่นแหละ!

649
00:39:12,391 --> 00:39:13,934
เฮ้ย ดงโกยุน มานอนบ้านฉันไหม

650
00:39:25,780 --> 00:39:26,780
พยาบาลดึลเรครับ

651
00:39:27,531 --> 00:39:28,531
ถ้าผม

652
00:39:29,742 --> 00:39:32,370
บอกว่าผมไม่สนเรื่องที่คุณเห็นผี
จะคบกับผมไหมครับ

653
00:39:36,332 --> 00:39:37,583
ฉันเมาแล้วเรื้อนค่ะ

654
00:39:37,666 --> 00:39:38,666
ผมไม่สนครับ

655
00:39:39,251 --> 00:39:41,295
ผมจะคอยดูแลคุณตอนเมาเองครับ

656
00:39:42,546 --> 00:39:43,547
ฉันเป็นโรคน้ำกัดเท้าค่ะ

657
00:39:43,631 --> 00:39:44,548
ต่อให้เป็นน้ำกัดเท้า

658
00:39:44,632 --> 00:39:47,218
จะส้นเท้าแตกหรือข้อศอกดำ

659
00:39:47,301 --> 00:39:48,761
ต่อให้เคยแต่งงานแล้วผมก็ไม่สน

660
00:39:48,844 --> 00:39:50,137
ต่อให้คุณมีลูกสิบคนผมก็ไม่สน

661
00:39:50,221 --> 00:39:52,431
ยิ่งไปกว่านั้น
ต่อให้คุณเป็นผู้ชาย ผมก็ไม่สนครับ

662
00:39:54,600 --> 00:39:55,600
เพราะงั้น

663
00:39:57,353 --> 00:39:58,437
คุณจะคบกับผมไหมครับ

664
00:40:01,607 --> 00:40:02,607
คุณหมอคะ

665
00:40:07,822 --> 00:40:10,074
เคยอาศัยอยู่ในบ้านที่ไม่มีน้ำอุ่นไหมคะ

666
00:40:12,618 --> 00:40:14,662
สมัยนี้ยังมีบ้านแบบนั้นอยู่ที่ไหนกันครับ

667
00:40:23,337 --> 00:40:25,756
นั่นแหละค่ะ เหตุผลที่ฉันคบกับคุณหมอไม่ได้

668
00:40:41,397 --> 00:40:43,232
- พี่
- โอเค ไปกันเถอะ

669
00:40:43,816 --> 00:40:44,816
เดี๋ยว

670
00:40:48,863 --> 00:40:50,281
จะไปไหนครับ

671
00:40:50,364 --> 00:40:51,657
ตามมาเดี๋ยวก็รู้ ขึ้นรถ

672
00:40:53,868 --> 00:40:56,203
ผมถามว่าจะไปไหนไงครับ

673
00:40:56,287 --> 00:40:57,287
รัดเข็มขัดด้วยครับ

674
00:40:59,206 --> 00:41:01,750
ให้มันได้อย่างนี้สิ คนยิ่งยุ่งๆ อยู่

675
00:41:01,834 --> 00:41:02,834
ล้อหมุนละ

676
00:41:14,889 --> 00:41:16,140
เฮ้อ ดีจัง

677
00:41:25,608 --> 00:41:26,734
โธ่เว้ย

678
00:41:27,902 --> 00:41:28,902
ไม่เอาน่า

679
00:41:29,320 --> 00:41:30,320
นี่พี่

680
00:41:31,030 --> 00:41:33,574
ผู้ชายสองคนมาทำอะไรแบบนี้มันใช่เหรอครับ

681
00:41:33,657 --> 00:41:35,075
ฉันอยากลองปั่นดูสักครั้งไง

682
00:41:35,910 --> 00:41:37,495
แล้วทำไมต้องมากับผมด้วยครับ

683
00:41:38,204 --> 00:41:40,789
ไม่มีคนรบกวน เหมาะกับการคุยกันไง

684
00:41:40,873 --> 00:41:41,873
อึ้งเลย

685
00:41:42,541 --> 00:41:44,043
เรื่องใหญ่ขนาดไหนถึงลงทุนเบอร์นี้

686
00:41:45,127 --> 00:41:46,670
ปั่นหน่อย ปั่นไปคุยไป

687
00:41:46,754 --> 00:41:47,838
ให้ตาย

688
00:41:50,883 --> 00:41:51,883
โอ้โฮ

689
00:41:54,470 --> 00:41:56,847
โอ้โฮ ฉิวเลย

690
00:42:10,027 --> 00:42:12,279
ไม่มีใครเข้ามาหรอกค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ

691
00:42:12,363 --> 00:42:14,532
ฉันบอกคนอื่นๆ แล้วว่าจะมาคุยกับคุณ

692
00:42:16,200 --> 00:42:19,203
คนอื่นๆ รู้เรื่องด้วยไหมครับ

693
00:42:19,787 --> 00:42:22,331
ไม่ค่ะ ไม่รู้ขนาดนั้นค่ะ

694
00:42:27,920 --> 00:42:30,422
คิดจะปิดกันอีกนานแค่ไหน
เรื่องที่นายเป็นโรคตื่นตระหนกน่ะ

695
00:42:39,181 --> 00:42:40,181
ไม่ได้เป็นครับ

696
00:42:41,308 --> 00:42:42,308
ใช่ไหมคะ

697
00:42:44,979 --> 00:42:45,979
รู้ได้ยังไงครับ

698
00:42:47,064 --> 00:42:48,649
คุณหายไปบ่อยๆ

699
00:42:49,149 --> 00:42:52,069
ดูเหมือนจะหายไปสูดอากาศ

700
00:42:52,152 --> 00:42:53,779
แล้วคุณก็ไม่ดื่มกาแฟด้วย

701
00:42:55,030 --> 00:42:56,156
ยิ่งไปกว่านั้น

702
00:42:57,825 --> 00:42:59,743
คุณมักจะมีสีหน้ากังวลตลอดเลยค่ะ

703
00:43:02,371 --> 00:43:04,456
ใช่ครับ ผมเป็นโรคตื่นตระหนก

704
00:43:05,749 --> 00:43:07,418
ที่ลาออกเพราะโรคตื่นตระหนกเหรอ

705
00:43:10,838 --> 00:43:13,007
ผมไม่อยากใช้โรคตื่นตระหนกเป็นข้ออ้างครับ

706
00:43:14,216 --> 00:43:15,216
ผมแค่

707
00:43:16,802 --> 00:43:18,596
ผมแค่เอาชนะความกดดันไม่ได้ครับ

708
00:43:35,070 --> 00:43:37,156
คุณซงยูชาน รายงานของเลห์แมนถึงไหนแล้วครับ

709
00:43:37,740 --> 00:43:38,907
อัปขึ้นบนระบบแล้วครับ

710
00:43:39,658 --> 00:43:42,786
ลองเช็กดูนะครับ ผมพรินต์เอกสาร
ส่วนของผู้จัดการวางไว้ที่โต๊ะแล้วครับ

711
00:43:43,871 --> 00:43:45,956
เสร็จงานนี้แล้วช่วยทำรายงานของจินกวังได้ไหม

712
00:43:46,040 --> 00:43:47,041
ครับ ได้ครับ

713
00:43:47,124 --> 00:43:48,124
(ผจก.ชินมินซอบ)

714
00:43:49,627 --> 00:43:52,212
คุณยูชาน
เรื่องลูกค้าจัดการเรียบร้อยหรือยังคะ

715
00:43:52,296 --> 00:43:53,213
(ผช.ผจก.คิมจองฮี)

716
00:43:53,297 --> 00:43:55,382
ผมไปเจอลูก้า อันเดอร์ แล้วก็พรอมิสแล้วครับ

717
00:43:55,466 --> 00:43:57,343
ทางลูก้าบอกว่าปรับราคาไม่ได้

718
00:43:57,426 --> 00:44:00,679
คุณยูชาน
ช่วยร่างโครงของรายงานนี้หน่อยได้ไหม

719
00:44:00,763 --> 00:44:02,598
ต้องเสนอท่านประธานโดยตรงเลยกังวลน่ะ

720
00:44:03,098 --> 00:44:04,098
พยายามเข้านะ

721
00:44:27,998 --> 00:44:28,999
ยูชาน

722
00:44:29,500 --> 00:44:30,918
ฮีชานบอกว่าอยากเปิดคาเฟ่

723
00:44:31,627 --> 00:44:33,545
ควรช่วยน้องให้เป็นโล้เป็นพายสักหน่อยไหม

724
00:44:34,922 --> 00:44:36,090
แม่หวังพึ่งลูกนะ

725
00:44:37,216 --> 00:44:40,636
วาสนาของแม่จริงๆ ที่มีลูกชายคนโตแบบลูก

726
00:44:46,892 --> 00:44:48,143
(ยูชาน พรุ่งนี้ต้องมาเช้า!)

727
00:44:50,437 --> 00:44:51,437
(ข้อความที่ไม่ได้อ่าน)

728
00:44:52,648 --> 00:44:53,774
(หัวหน้าแผนกยอมจีฮุน)

729
00:45:22,886 --> 00:45:23,721
(ผจก.ชินมินซอบ)

730
00:45:23,804 --> 00:45:25,806
(ทางลูก้าบอกว่าอยากเจอคุณยูชาน)

731
00:45:25,889 --> 00:45:26,889
(หัวหน้าทีมคิมซูมี)

732
00:45:29,143 --> 00:45:30,728
ฉันบอกท่านประธานว่ารายงานดีมาก

733
00:45:30,811 --> 00:45:32,354
รายงานเลห์แมนได้รับคำชมนี่นา

734
00:45:32,438 --> 00:45:33,438
ใส่ใจกับงานฉันกว่านี้สิ

735
00:45:33,480 --> 00:45:34,690
ทางลูก้าพูดว่าอยากเจอคุณ

736
00:45:34,773 --> 00:45:37,109
ยูชานของเราเก่งมากเลยได้เลื่อนขั้นเร็วสุดๆ

737
00:45:37,192 --> 00:45:38,277
อันนี้เจ๋งมากจริงๆ

738
00:45:38,360 --> 00:45:40,279
คุณยูชาน รายงานเสร็จยังครับ ขอตรวจ…

739
00:45:40,362 --> 00:45:41,363
ถ้ารุ่นพี่บอกให้ไปก็ไปสิ

740
00:45:41,447 --> 00:45:42,906
ลูกชายคนเก่ง ทำไมไม่ตอบล่ะ

741
00:46:40,547 --> 00:46:41,547
รู้สึกเหมือนกับ

742
00:46:42,299 --> 00:46:44,218
ผมจะตายในอีกสิบวินาทีเลยครับ

743
00:46:46,053 --> 00:46:47,346
ไม่ว่าจะทำยังไง

744
00:46:48,597 --> 00:46:49,932
ผมก็หายใจไม่ออกเลยครับ

745
00:47:00,818 --> 00:47:01,818
นับตั้งแต่นั้น

746
00:47:03,779 --> 00:47:06,406
ทุกครั้งที่ไปทำงาน น้ำก็เอ่อท่วมตลอดเลยครับ

747
00:47:21,588 --> 00:47:23,257
เรื่องหลังจากนั้น

748
00:47:24,675 --> 00:47:25,675
คงเดาได้ใช่ไหมครับ

749
00:47:29,680 --> 00:47:31,849
อาการผมกำเริบขึ้นได้ทุกเมื่อเลยครับ

750
00:47:32,349 --> 00:47:35,310
พอถึงจุดหนึ่ง ผมก็กลายเป็น

751
00:47:36,728 --> 00:47:38,272
ไอ้คนที่แอบอู้บ่อยๆ ในที่ทำงาน

752
00:47:39,398 --> 00:47:42,276
กลายเป็นไอ้คนหน้าด้านอวดดีไปซะอย่างนั้นครับ

753
00:47:47,406 --> 00:47:48,699
หมอบอกว่าสาเหตุคืออะไรคะ

754
00:47:49,491 --> 00:47:53,954
เพราะไม่รู้สาเหตุ เลยยิ่งทำให้แย่ไปอีกครับ

755
00:47:55,873 --> 00:47:57,332
บางคนหมอก็บอกว่า

756
00:47:59,001 --> 00:48:00,294
"เกิดจากความเครียด"

757
00:48:00,919 --> 00:48:04,548
บางคนก็บอกว่า "เพราะอารมณ์อ่อนไหวง่าย"

758
00:48:07,426 --> 00:48:08,552
แต่ของผม

759
00:48:10,220 --> 00:48:11,805
ไม่รู้จริงๆ ครับว่าสาเหตุคืออะไร

760
00:48:13,765 --> 00:48:15,392
ทรมานมากแน่เลย

761
00:48:16,351 --> 00:48:19,271
ผมคิดว่าถ้าไม่ทำงานที่บริษัทก็คงดีขึ้น

762
00:48:20,981 --> 00:48:22,024
แต่ผมคงคิดผิดครับ

763
00:48:23,025 --> 00:48:24,025
ผมน่ะ

764
00:48:24,693 --> 00:48:26,695
ผมไปดูหนังคนเดียวไม่ได้ด้วยซ้ำครับ

765
00:48:28,113 --> 00:48:29,364
คนอื่นๆ ก็พูดว่างั้น

766
00:48:30,282 --> 00:48:31,783
ทำไมถึงไม่บอกคนรอบข้างล่ะ

767
00:48:32,367 --> 00:48:34,202
มีคนพร้อมจะช่วยนายเยอะแยะเลยนะ

768
00:48:34,995 --> 00:48:35,995
เฮ้อ

769
00:48:37,080 --> 00:48:38,165
มันน่าอายนี่ครับ

770
00:48:39,082 --> 00:48:42,127
มันไม่ใช่ความเจ็บป่วยที่ร่างกาย
แต่เป็นความเจ็บป่วยที่จิตใจ

771
00:48:43,921 --> 00:48:47,299
ผมดูเป็นคนอ่อนแอที่แค่จิตใจตัวเอง

772
00:48:49,051 --> 00:48:50,594
ก็ควบคุมไม่ได้นี่ครับ

773
00:48:51,178 --> 00:48:52,721
แล้วจะอยู่แบบนี้ต่อไปเหรอ

774
00:48:55,265 --> 00:48:56,265
ผม

775
00:48:56,600 --> 00:48:58,685
ผมเป็นพยาบาลไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ

776
00:48:59,811 --> 00:49:00,811
ค่ะ

777
00:49:02,814 --> 00:49:05,525
คงเป็นพยาบาลธรรมดาเหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้ค่ะ

778
00:49:06,109 --> 00:49:08,695
โรคตื่นตระหนกเป็นโรคที่เกี่ยวกับความเคยชิน

779
00:49:08,779 --> 00:49:11,323
ถ้าอาการกำเริบครั้งแรกบนรถไฟใต้ดิน

780
00:49:11,406 --> 00:49:13,825
ต่อไปก็จะมีอาการตอนขึ้นรถไฟใต้ดิน

781
00:49:14,868 --> 00:49:18,205
ถ้าเกิดในโรงหนัง
ต่อไปก็จะมีอาการเวลาที่ไปโรงหนัง

782
00:49:18,288 --> 00:49:19,581
ถ้าเกิดในโรงพยาบาล

783
00:49:20,332 --> 00:49:22,793
ต่อไปก็จะมีอาการเวลาที่อยู่โรงพยาบาล

784
00:49:24,211 --> 00:49:25,420
จากนี้ไป

785
00:49:26,004 --> 00:49:27,214
ไม่ใช่แค่พยาบาลธรรมดา

786
00:49:27,798 --> 00:49:30,008
แต่ต้องเป็นพยาบาลที่เป็นโรคตื่นตระหนกนะคะ

787
00:49:30,634 --> 00:49:31,468
อะไรนะครับ

788
00:49:31,551 --> 00:49:33,679
โรคตื่นตระหนกไม่สามารถรักษาได้ง่ายๆ ค่ะ

789
00:49:33,762 --> 00:49:38,100
แต่ค่อยๆ ยืดระยะเวลา
ที่อาการจะกำเริบออกไปได้ค่ะ

790
00:49:38,183 --> 00:49:41,478
เริ่มจากหนึ่งอาทิตย์ แล้วค่อยเป็นหนึ่งเดือน
อะไรแบบนั้นค่ะ

791
00:49:42,062 --> 00:49:43,105
มันจะ

792
00:49:44,731 --> 00:49:45,731
เป็นไปได้เหรอครับ

793
00:49:46,358 --> 00:49:47,358
คุณซึงแจคะ

794
00:49:48,276 --> 00:49:49,403
กินยานะคะ

795
00:49:50,445 --> 00:49:52,864
อาการนี้ไม่สามารถเอาชนะได้
ด้วยใจสู้อย่างเดียว

796
00:49:52,948 --> 00:49:55,742
ไม่ใช่อาการที่หายได้ด้วยการอดทนนะคะ

797
00:50:00,539 --> 00:50:02,749
หลังจากนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรอบข้าง

798
00:50:03,458 --> 00:50:04,960
นายบอกว่านายนอนห้องน้องใช่ไหม

799
00:50:05,544 --> 00:50:07,379
อยู่กับน้องแล้วกังวลน้อยลงใช่ไหม

800
00:50:07,879 --> 00:50:08,880
ครับ ใช่ครับ

801
00:50:09,798 --> 00:50:11,508
แต่น้องผมไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่

802
00:50:11,591 --> 00:50:15,762
นั่นแหละ หาคนรอบตัวนาย
ที่จะมาทำหน้าที่แบบน้องนายเยอะๆ เข้าไว้

803
00:50:16,346 --> 00:50:17,848
เวลาที่นายอาการกำเริบ

804
00:50:18,348 --> 00:50:20,183
ตอนที่รู้สึกเหมือนกำลังจะตายในอีกสิบวินาที

805
00:50:21,018 --> 00:50:23,770
คนที่สามารถอยู่เคียงข้าง
คอยช่วยนายในตอนนั้นได้น่ะ

806
00:50:28,608 --> 00:50:30,944
คนแบบนั้นจะช่วยให้นายหายใจได้เอง

807
00:50:38,702 --> 00:50:39,702
ขอบคุณครับพี่

808
00:50:41,955 --> 00:50:43,331
ไอ้เด็กนี่ เฮ้อ

809
00:50:44,499 --> 00:50:47,961
พี่ แต่ยังไงผู้ชายสองคน
ก็ไม่น่ามาปั่นไอ้นี่ด้วยกันนะครับ

810
00:50:48,045 --> 00:50:50,797
อย่าพามาอีกนะครับ อะไรก็ไม่รู้!

811
00:50:51,381 --> 00:50:52,674
ปีหน้าเราก็มาด้วยกันอีกนะ

812
00:50:52,758 --> 00:50:53,884
โธ่เว้ย ดึงสติหน่อยพี่

813
00:50:55,510 --> 00:50:57,054
แม่ซื้อมันหวานมาเยอะไปหน่อย

814
00:50:57,137 --> 00:50:59,598
เห็นถูกดีเลยซื้อมายกลัง
แต่เยอะขนาดนี้ชาติไหนจะกินหมด

815
00:50:59,681 --> 00:51:01,892
แม่ก็ซื้อทีละเยอะๆ ตลอดแหละ

816
00:51:01,975 --> 00:51:03,769
ต้มแล้วเก็บใส่ในช่องฟรีซไว้ดีไหมนะ

817
00:51:04,269 --> 00:51:05,645
ทำมันหวานเชื่อมให้หนูหน่อย

818
00:51:05,729 --> 00:51:07,064
ทำให้กินก็ไม่เห็นจะกินเท่าไหร่

819
00:51:07,147 --> 00:51:08,607
กินแค่ชิ้นเดียวแล้วก็บอกอิ่มทุกที

820
00:51:08,690 --> 00:51:09,690
ไม่จริงสักหน่อย

821
00:51:10,859 --> 00:51:11,859
ดาอึน!

822
00:51:13,153 --> 00:51:14,153
ดาอึน!

823
00:51:15,030 --> 00:51:16,030
เฮ้อ

824
00:51:16,782 --> 00:51:19,451
เด็กนั่นน่ะ
มือถือก็มีแต่ยังมาเรียกแบบนี้อยู่อีกเหรอ

825
00:51:20,035 --> 00:51:21,119
- หลับเหรอ
- ไม่รู้มัน

826
00:51:21,203 --> 00:51:22,120
รีบไปหาสิ หนวกหู

827
00:51:22,204 --> 00:51:23,830
เห็นบอกว่ามันได้ฟีลกว่า อะไรไม่รู้

828
00:51:23,914 --> 00:51:24,914
โอ๊ย หนวกหู

829
00:51:25,999 --> 00:51:27,459
รู้นะว่าเธออยู่บ้าน!

830
00:51:28,085 --> 00:51:30,629
พลังเสียงดีขนาดนี้เพราะกินไก่หรือเปล่านะ

831
00:51:34,925 --> 00:51:35,759
ดาอึน!

832
00:51:35,842 --> 00:51:37,052
เฮ้อ จริงๆ เลย

833
00:51:44,434 --> 00:51:45,852
- เออ ว่าไง
- เอ่อ

834
00:51:48,855 --> 00:51:50,232
คือว่า ฉัน

835
00:51:50,315 --> 00:51:51,525
อะไร

836
00:51:56,696 --> 00:51:57,864
ฉันเป็นโรคตื่นตระหนก

837
00:52:01,201 --> 00:52:02,201
แล้วไงต่อ

838
00:52:03,870 --> 00:52:07,332
นี่เพื่อนเธอกำลังบอกว่าเป็นโรคตื่นตระหนกนะ

839
00:52:08,041 --> 00:52:10,127
ต้องตกใจอะไรหน่อยไม่ใช่เหรอ

840
00:52:11,044 --> 00:52:13,839
เพื่อนซี้ที่ไม่ยอมบอกกันตั้งแต่แรกน่ะเหรอ

841
00:52:14,464 --> 00:52:15,464
คือว่า

842
00:52:19,302 --> 00:52:21,429
ฉันตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เธอไง

843
00:52:22,013 --> 00:52:25,225
เซอร์ไพรส์ทำแมวอะไร
วันเกิดหรือไงยะถึงต้องทำเซอร์ไพรส์

844
00:52:26,143 --> 00:52:27,602
ฉันต้องไปดูหนังเรื่อง "แบทแมน"

845
00:52:27,686 --> 00:52:28,687
แล้วไง

846
00:52:28,770 --> 00:52:30,397
เธอต้องไปดูกับฉันไง

847
00:52:30,480 --> 00:52:31,480
ทำไมฉันต้องไปด้วย

848
00:52:32,149 --> 00:52:33,358
เพราะโรคตื่นตระหนก

849
00:52:33,859 --> 00:52:35,402
ฉันเลยไปโรงหนังคนเดียวไม่ได้

850
00:52:35,902 --> 00:52:38,238
เธอต้องอยู่ข้างๆ ช่วยดูแลฉันหน่อยสิ

851
00:52:38,321 --> 00:52:40,365
ฉันดูว่างมากนักหรือไงยะ

852
00:52:40,949 --> 00:52:41,949
เฮ้อ

853
00:52:44,244 --> 00:52:45,829
นี่ พูดตามตรงนะ

854
00:52:45,912 --> 00:52:48,748
สองชั่วโมงจาก 24 ชั่วโมงของเธอ
แบ่งมาให้ฉันหน่อยไม่ได้เหรอ

855
00:52:49,416 --> 00:52:50,709
ตามใจใครเอ่ย

856
00:52:51,209 --> 00:52:54,629
เมื่อก่อนตอนที่เธอเกือบถูกหมากัด
แล้วฉันช่วยเธอเอาไว้ ตอนนั้นเธอพูดว่าไง

857
00:52:54,713 --> 00:52:56,923
เธอบอกว่าจะตอบแทนบุญคุณฉันไปตลอดชีวิตไง!

858
00:52:59,134 --> 00:53:02,220
เรื่องตั้งแต่ชาติไหนแล้ว
เลิกขุดขึ้นมาได้แล้วมั้ง

859
00:53:02,804 --> 00:53:03,889
ใจร้ายเกินไปไหม

860
00:53:06,808 --> 00:53:07,893
แล้วสรุปว่ายังไง

861
00:53:08,518 --> 00:53:09,603
จะไปหรือไม่ไป

862
00:53:09,686 --> 00:53:12,564
เอะอะอยู่นั่นแหละ
พรุ่งนี้มาโรงพยาบาลด้วยละกัน

863
00:53:12,647 --> 00:53:14,065
ฉันทำนัดคนไข้นอกไว้ให้แล้ว

864
00:53:14,649 --> 00:53:15,649
อะไรเนี่ย เธอ

865
00:53:16,109 --> 00:53:17,110
รู้อยู่แล้วเหรอ

866
00:53:17,194 --> 00:53:18,737
รู้สิยะ ไอ้บื้อนี่

867
00:53:18,820 --> 00:53:22,032
พรุ่งนี้หลังหาหมอเสร็จมาเจอกันข้างหลังตึกนะ

868
00:53:22,741 --> 00:53:23,992
ไปหลังตึกทำไม

869
00:53:24,075 --> 00:53:29,956
เพราะตรงนั้นไม่มีคน
เหมาะสุดๆ กับการอัดใครสักคนให้น่วม

870
00:53:30,040 --> 00:53:31,499
เฮอะ เก่งจริงๆ

871
00:53:31,583 --> 00:53:32,584
นี่เธอ!

872
00:53:33,168 --> 00:53:35,045
พรุ่งนี้เธอกับฉันต้องเละกันไปข้าง

873
00:53:35,128 --> 00:53:36,296
เดี๋ยวทุบให้หลังแอ่น

874
00:53:37,047 --> 00:53:38,423
ไปๆ พรุ่งนี้มาโรงพยาบาลด้วย

875
00:53:38,506 --> 00:53:39,925
- ลงมาสู้กันเลย
- ไปละ

876
00:53:40,008 --> 00:53:41,134
- จองดาอึน
- กลับบ้านไป

877
00:53:41,218 --> 00:53:43,178
- นี่ เดี๋ยวฉันปีนรั้ว…
- บาย เจอกันพรุ่งนี้

878
00:53:43,261 --> 00:53:44,262
เข้าไปเลย!

879
00:53:44,346 --> 00:53:45,347
เฮ้อ หัวจะปวด

880
00:54:12,874 --> 00:54:14,876
(โรงพยาบาลม.มยองชิน)

881
00:54:18,672 --> 00:54:19,923
(ภาควิชาจิตเวชศาสตร์)

882
00:54:27,514 --> 00:54:30,767
คุณอึนจีอึน รับยาด้านนี้ค่ะ

883
00:54:36,648 --> 00:54:39,609
คุณพัคซังอิล เชิญเข้าห้องตรวจค่ะ

884
00:55:10,515 --> 00:55:11,725
คุณซงยูชาน

885
00:55:11,808 --> 00:55:12,808
ครับ

886
00:55:15,437 --> 00:55:17,188
มีวิธีเดียวในการกำจัดความกังวล

887
00:55:18,356 --> 00:55:19,356
นั่นคือการตามหา

888
00:55:20,025 --> 00:55:21,192
คุณจีซึงแจ

889
00:55:21,276 --> 00:55:22,277
พื้นที่ปลอดภัยของตัวเอง

890
00:55:23,737 --> 00:55:25,613
คนที่เราสามารถบอกเล่าความเจ็บปวด

891
00:55:26,698 --> 00:55:28,325
และร้องขอให้ช่วยอยู่เคียงข้างเราได้

892
00:55:29,701 --> 00:55:30,869
คุณซงยูชานใช่ไหมคะ

893
00:55:30,952 --> 00:55:32,162
การตามหาพื้นที่ให้หายใจ

894
00:55:32,245 --> 00:55:33,371
เป็นอะไรมาคะ

895
00:55:33,455 --> 00:55:35,415
ท่ามกลางวันคืนอันแสนอึดอัด

896
00:55:35,498 --> 00:55:36,624
โรคตื่นตระหนกครับ

897
00:55:37,334 --> 00:55:38,335
มีอะไรที่ทำให้รู้สึกว่า

898
00:55:38,418 --> 00:55:40,462
ตัวเองเป็นโรคตื่นตระหนกคะ

899
00:55:41,963 --> 00:55:44,090
คือว่าผมคิดว่า

900
00:55:45,050 --> 00:55:48,011
อดทนไปเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองครับ

901
00:55:48,094 --> 00:55:49,094
(ยารับประทาน)

902
00:55:49,137 --> 00:55:50,221
แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ

903
00:55:50,305 --> 00:55:51,305
(ห้องจ่ายยา)

904
00:55:56,811 --> 00:55:57,979
ยัยคนนี้

905
00:56:01,483 --> 00:56:02,901
เป็นพื้นที่ให้ผมได้หายใจ

906
00:56:03,902 --> 00:56:05,070
เฮ้ย จองดา!

907
00:56:07,030 --> 00:56:08,031
เฮ้อ ให้มันเร็วหน่อย

908
00:56:08,114 --> 00:56:09,866
ถ้าสู้กันจริงๆ หมัดเดียวเธอก็น็อกแล้ว

909
00:56:09,949 --> 00:56:11,242
เฮ้ย! ต่อยฉันเหรอ

910
00:56:11,326 --> 00:56:12,827
- เฮ้ย!
- เดี๋ยวปั๊ด

911
00:56:12,911 --> 00:56:14,245
เฮ้ย มานี่เลยนะ

912
00:56:20,794 --> 00:56:21,628
ทานสิครับ

913
00:56:21,711 --> 00:56:22,711
เอ๊ะ น่องไก่

914
00:56:24,881 --> 00:56:26,216
น่องไก่ โอเค

915
00:56:28,259 --> 00:56:29,969
น่องไก่คือชีวิตจริงๆ

916
00:56:37,310 --> 00:56:39,145
เวลานายว่าง่ายๆ นี่น่ารักสุดๆ ไปเลย

917
00:56:40,688 --> 00:56:41,981
โทษทีนะพี่ แต่นี่ไม่ใช่เพราะพี่

918
00:56:42,065 --> 00:56:43,358
อย่ามาเคลมผลงานสิครับ

919
00:56:43,858 --> 00:56:44,943
ดาอึนทำนัดให้ผมต่างหาก

920
00:56:48,363 --> 00:56:49,363
พยาบาลจอง

921
00:56:50,740 --> 00:56:51,950
เป็นคนดีจริงๆ เลยนะ

922
00:56:54,536 --> 00:56:57,705
ทั้งดาอึนทั้งพี่นี่ดูคนไม่ออกเลยหรือไง

923
00:56:57,789 --> 00:56:59,958
พี่ จริงๆ
แล้วยัยดาอึนเป็นคนยังไงพี่รู้ไหมครับ

924
00:57:00,041 --> 00:57:01,334
ฉันชอบเพื่อนนายได้ไหม

925
00:57:03,753 --> 00:57:04,753
อะไรนะครับ

926
01:00:08,896 --> 01:00:13,109
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร
และเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้)

927
01:00:13,192 --> 01:00:16,571
(ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

928
01:00:19,616 --> 01:00:21,618
คำบรรยายโดย อภิชญา บุญรินทร์