1
00:00:13,555 --> 00:00:16,433
ไม่ใช่ความรู้สึกที่เพิ่งเกิดขึ้นกะทันหันนะครับ

2
00:00:18,143 --> 00:00:19,602
ไม่ใช่ความรู้สึกแค่ชั่ววูบด้วยครับ

3
00:00:22,063 --> 00:00:23,440
ถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงไม่นาน

4
00:00:23,940 --> 00:00:28,945
แต่ผมก็คิดอย่างถี่ถ้วนตลอดเวลาที่ผ่านมาครับ

5
00:00:35,285 --> 00:00:36,285
คุณคิดยังไงกับผมครับ

6
00:00:38,413 --> 00:00:41,082
ลองคบกันดูไหมครับ

7
00:00:45,003 --> 00:00:46,546
ฉัน…

8
00:00:48,465 --> 00:00:49,465
มีสายเข้านี่ครับ

9
00:00:49,966 --> 00:00:51,551
อ้อ ค่ะ

10
00:00:57,766 --> 00:00:58,850
ขอทางหน่อยครับ!

11
00:00:58,933 --> 00:00:59,933
เกิดเรื่องอะไรขึ้น

12
00:01:05,398 --> 00:01:07,567
ผู้ป่วยฉุกเฉินวิกฤติ

13
00:01:07,650 --> 00:01:09,611
ตรวจสอบโรงพยาบาลที่สามารถส่งตัวได้

14
00:01:11,029 --> 00:01:12,029
ฮัลโหล

15
00:01:14,532 --> 00:01:15,575
ตำรวจเหรอคะ

16
00:01:37,305 --> 00:01:38,305
คงชอลอูพูดครับ

17
00:01:40,975 --> 00:01:42,185
ห้องฉุกเฉินมีอะไรเหรอครับ

18
00:01:43,019 --> 00:01:44,020
พยายามฆ่าตัวตายเหรอ

19
00:01:45,522 --> 00:01:47,023
ครับ ผมจะรีบไปเลยครับ

20
00:01:47,107 --> 00:01:48,316
(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)

21
00:01:48,399 --> 00:01:49,234
แจ้งมากี่โมงครับ

22
00:01:49,317 --> 00:01:50,568
แจ้งมาเมื่อ 30 นาทีที่แล้ว

23
00:01:51,152 --> 00:01:52,695
มีเลือดปริมาณมากในที่เกิดเหตุครับ

24
00:01:58,660 --> 00:01:59,661
เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ

25
00:02:00,286 --> 00:02:01,871
เสียเลือดมาก ความดันอยู่ที่ 80/50

26
00:02:01,955 --> 00:02:02,955
เกือบหมดสติครับ

27
00:02:03,331 --> 00:02:04,874
เดี๋ยวจะผ่าตัดหลอดอาหารที่แตกครับ

28
00:02:05,667 --> 00:02:08,419
"หลอดอาหารแตก" เหรอครับ
พยายามฆ่าตัวตายไม่ใช่เหรอครับ

29
00:02:09,003 --> 00:02:11,422
เขาแทงตัวเองที่คอ
ถ้าไม่ใช่ฆ่าตัวตายจะอะไรล่ะครับ

30
00:02:11,923 --> 00:02:13,341
เห็นว่าใช้ตะเกียบทำอาหารแทง

31
00:02:14,050 --> 00:02:15,552
เขามีประวัติจิตเวชเลยโทรไปครับ

32
00:02:26,563 --> 00:02:27,563
ขอโทษนะคะ

33
00:02:31,943 --> 00:02:33,862
ญาติของคุณชเวจุนกิใช่ไหมครับ

34
00:02:34,362 --> 00:02:35,989
ใช่ค่ะ คุณหมอ

35
00:02:36,823 --> 00:02:37,949
จุนกิจะไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

36
00:02:38,032 --> 00:02:41,327
ครับ เขาจะเข้ารับการผ่าตัดฉุกเฉิน
เดี๋ยวจนท.จะนำเอกสารยินยอมมาให้ครับ

37
00:02:42,579 --> 00:02:44,831
ผมเป็นแพทย์ประจำบ้านของภาควิชาจิตเวชครับ

38
00:02:46,207 --> 00:02:47,207
ครับ

39
00:02:47,959 --> 00:02:49,752
ผมอยากทราบสถานการณ์หน่อยครับ

40
00:02:53,131 --> 00:02:56,259
น้องชายของคุณแทงคอตัวเองจริงๆ เหรอครับ

41
00:03:49,854 --> 00:03:50,854
มันยังอยู่

42
00:04:20,301 --> 00:04:21,511
จุนกิ!

43
00:04:25,723 --> 00:04:27,558
ถ้าถึงขั้นเอาตะเกียบแทงคอ

44
00:04:27,642 --> 00:04:29,727
ผมว่าไม่น่าใช่แค่พยายามฆ่าตัวตายธรรมดา

45
00:04:29,811 --> 00:04:32,480
น่าจะเป็นโรคจิตเภท
กับโรคหลงผิดเกี่ยวกับร่างกายตัวเองครับ

46
00:04:32,981 --> 00:04:36,484
อาจจะเห็นภาพหลอนรุนแรงก่อนลงมือครับ

47
00:04:37,235 --> 00:04:39,279
เอาเป็นว่ารอคนไข้ได้สติก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที

48
00:04:39,362 --> 00:04:42,198
ตอนเขาพักฟื้นในไอซียู
แผนกหัวใจและทรวงอกจะคอยดูแลเอง

49
00:04:42,282 --> 00:04:43,616
ซักประวัติคนไข้จากญาติละกัน

50
00:04:44,117 --> 00:04:45,117
ครับ ได้ครับ

51
00:05:18,776 --> 00:05:21,904
(รับแดดอุ่น กรุ่นไอรัก)

52
00:05:53,102 --> 00:05:54,645
- ที่รัก
- อือ

53
00:05:56,564 --> 00:05:57,732
ไปส่งไก่นะ เดี๋ยวมา

54
00:05:58,733 --> 00:06:00,318
ไม่ต้องครับ เดี๋ยวผมไปเองครับ

55
00:06:04,739 --> 00:06:06,449
ทำไมอยู่ๆ ถึงได้ขยันเบอร์นี้

56
00:06:07,033 --> 00:06:08,785
น่าจะมีเรื่องอะไรแหละ

57
00:06:10,370 --> 00:06:12,663
เวลาชานมีเรื่องในใจทีไรก็เป็นแบบนี้ทุกทีนี่นา

58
00:06:34,977 --> 00:06:36,854
อันนี้ฉันสงสัยเลยอยากถามน่ะค่ะ

59
00:06:37,855 --> 00:06:39,315
เมื่อกี้รอฉันอยู่เหรอคะ

60
00:06:41,901 --> 00:06:42,901
ครับ

61
00:06:45,196 --> 00:06:46,196
ทำไมคะ

62
00:06:48,491 --> 00:06:49,491
ผมคิดถึงคุณครับ

63
00:07:17,520 --> 00:07:19,021
อ้าว ยูชาน ไม่เจอกันนานเลยนะ

64
00:07:19,105 --> 00:07:19,981
ครับ แม่

65
00:07:20,064 --> 00:07:21,774
ว่าไง ทำไมช่วงนี้ไม่แวะมาที่บ้านเลย

66
00:07:21,858 --> 00:07:23,818
พอดีงานผมยุ่งๆ น่ะครับ

67
00:07:23,901 --> 00:07:24,901
อ้อ

68
00:07:25,486 --> 00:07:26,946
รู้ว่าดาอึนอยู่บ้านเลยแวะมาเหรอ

69
00:07:27,029 --> 00:07:28,489
เปล่าครับ ดาอึนอยู่บ้านเหรอครับ

70
00:07:28,573 --> 00:07:29,574
เห็นว่าวันนี้หยุดน่ะ

71
00:07:30,074 --> 00:07:32,410
แต่ดาอึนเหมือนจะไม่สบายตั้งแต่เมื่อวาน

72
00:07:32,493 --> 00:07:34,203
ข้าวปลาก็ไม่กิน นี่ยังนอนซมอยู่เลย

73
00:07:34,287 --> 00:07:36,330
ป่วยหนักเลยเหรอครับ

74
00:07:36,831 --> 00:07:40,168
ไม่รู้งานที่โรงพยาบาลหนักไป
จนไม่ไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้

75
00:07:41,085 --> 00:07:43,629
มัวแต่ดูแลคนอื่นจะมีประโยชน์อะไร
ถ้าไม่ได้ดูแลตัวเองเลย

76
00:07:45,089 --> 00:07:46,215
เป็นห่วงใจจะขาดอยู่แล้ว

77
00:07:46,924 --> 00:07:48,009
เฮ้อ

78
00:07:53,222 --> 00:07:54,515
(โรงพยาบาลม.มยองชิน)

79
00:07:54,599 --> 00:07:57,727
ฉันบอกแล้วไงคะว่าซอวานของเรา
กลายเป็นแบบนั้นเพราะการเรียน

80
00:07:57,810 --> 00:07:58,978
แต่ทำไม

81
00:08:00,229 --> 00:08:01,481
ทั้งหมดเพราะคุณ

82
00:08:02,106 --> 00:08:05,693
ทำไมถึงให้ซอวานของเราออกจากโรงพยาบาล

83
00:08:07,820 --> 00:08:09,822
เขายังป่วยอยู่แท้ๆ!

84
00:08:13,659 --> 00:08:16,120
ถ้าลูกฉันไม่ป่วยอยู่
เขาคงไม่ตายแบบนั้นหรอก

85
00:08:16,204 --> 00:08:19,957
ให้ลูกฉันออกจากโรงพยาบาลทำไม

86
00:08:21,918 --> 00:08:22,918
ทำไม!

87
00:08:29,467 --> 00:08:30,467
เรื่องทั้งหมด

88
00:08:30,968 --> 00:08:33,387
พวกแกทุกคนต้องรับผิดชอบ ฉันไม่ยอมแน่

89
00:08:35,014 --> 00:08:36,849
ลูกชายที่น่าสงสารของฉัน

90
00:08:36,933 --> 00:08:38,559
พวกแกทุกคนเลย!

91
00:08:39,602 --> 00:08:41,604
คุณพ่อใจเย็นๆ นะครับ

92
00:08:44,857 --> 00:08:45,857
ใจเย็นๆ นะครับ

93
00:08:47,276 --> 00:08:50,905
คนไข้ชื่อโจนัมกุก
ก่อนหน้านี้เขาทำร้ายตัวเองหนึ่งครั้งต่อวัน

94
00:08:50,988 --> 00:08:53,157
แต่สัปดาห์ที่ผ่านมา
เขาไม่ทำร้ายตัวเองเลยสักครั้ง

95
00:08:53,241 --> 00:08:54,825
อาการดีขึ้นมากเลยครับ

96
00:08:54,909 --> 00:08:58,120
ตอนนี้จำนวนครั้งที่ใช้ยาอัลปราโซแลม
เมื่อมีอาการก็ลดลงเช่นกันครับ

97
00:09:00,831 --> 00:09:07,213
เราน่าจะอนุญาตให้คนไข้โจนัมกุก
มีคนมาเยี่ยมได้แล้วละมั้ง

98
00:09:07,296 --> 00:09:10,508
ครับ อาจารย์
ผมจะโทรหาญาติคนไข้แล้วนัดมาคุยครับ

99
00:09:10,591 --> 00:09:11,591
อือ

100
00:09:12,426 --> 00:09:16,097
ส่วนหมอชามินซอ
โครงร่างวิทยานิพนธ์ที่จะให้ช่วยดู

101
00:09:16,180 --> 00:09:18,224
ส่งเมลมาให้ภายในคืนนี้นะ

102
00:09:18,808 --> 00:09:20,142
ค่ะ ขอบคุณค่ะอาจารย์

103
00:09:22,019 --> 00:09:23,604
แว่นเก่าจนชักจะมองไม่ค่อยชัดแล้ว

104
00:09:24,855 --> 00:09:26,148
วันนี้พอแค่นี้

105
00:09:26,232 --> 00:09:29,318
เดี๋ยวผมจะแวะไปร้านแว่น
แล้วไปตรวจคนไข้นอก ทำงานกันไปนะ

106
00:09:29,902 --> 00:09:31,320
ครับ เชิญครับ อาจารย์

107
00:09:31,404 --> 00:09:32,738
ขอบคุณค่ะอาจารย์

108
00:09:32,822 --> 00:09:33,822
อาจารย์ครับ

109
00:09:36,158 --> 00:09:37,410
อาจารย์

110
00:09:38,911 --> 00:09:40,246
ไม่รู้สึกอะไรเลยจริงเหรอครับ

111
00:09:46,919 --> 00:09:49,130
หมอชอลอู พูดเรื่องอะไรน่ะ

112
00:09:49,213 --> 00:09:52,508
คนไข้ที่เราให้ออกจากโรงพยาบาล
เลือกจบชีวิตตัวเอง

113
00:09:53,718 --> 00:09:55,720
แต่ทำไมอาจารย์ถึงยังนิ่งเฉยได้ขนาดนี้ครับ

114
00:09:56,804 --> 00:09:58,055
ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ครับ

115
00:10:01,934 --> 00:10:02,934
ผมดูเป็นแบบนั้นเหรอ

116
00:10:07,398 --> 00:10:09,567
เดี๋ยวไปตรวจคนไข้นอกสายนะคะ ไปเถอะค่ะ

117
00:10:22,288 --> 00:10:23,539
คงชอลอู มานี่มา

118
00:10:37,428 --> 00:10:38,428
นายคิดว่า

119
00:10:40,598 --> 00:10:43,059
ถ้าเจอกับความตายของคนไข้มาหลายครั้งแล้ว

120
00:10:43,893 --> 00:10:45,102
จะไม่รู้สึกเสียใจเหรอ

121
00:10:48,731 --> 00:10:49,731
ความตายน่ะ

122
00:10:51,609 --> 00:10:54,278
ต่อให้เจอมันมาเป็นสิบล้านครั้งแล้วก็ไม่มีทางชิน

123
00:10:56,197 --> 00:10:57,740
ยังไงก็เศร้าทั้งสิบล้านครั้งนั้นแหละ

124
00:11:00,451 --> 00:11:01,451
ทุกคน

125
00:11:02,244 --> 00:11:03,454
แกล้งทำเป็นว่าไหวต่างหาก

126
00:11:13,255 --> 00:11:17,051
ญาติของคุณคิมซอวานเป็นยังไงบ้างคะ

127
00:11:17,635 --> 00:11:18,886
ทีมรปภ.มาเชิญออกไปน่ะ

128
00:11:19,804 --> 00:11:22,139
ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง

129
00:11:22,223 --> 00:11:23,766
ทุกคนไม่ต้องแตกตื่นนะ

130
00:11:24,475 --> 00:11:25,475
ทำงานกันเถอะ

131
00:11:26,644 --> 00:11:27,937
- ค่ะ
- ค่ะ

132
00:11:29,980 --> 00:11:32,942
รายการยาของคุณจองฮารัมเปลี่ยนนะ

133
00:11:33,025 --> 00:11:34,026
เช็กก่อนให้ยาด้วยนะ

134
00:11:34,110 --> 00:11:37,279
ค่ะ แต่คุณจองฮารัมบ่นว่าไม่สบายท้อง
ควรแจ้งคุณหมอเจ้าของไข้ไหมคะ

135
00:11:37,863 --> 00:11:41,450
ลองเช็กดูว่าหลังทานอาหารเสร็จ
คนไข้ทานอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า

136
00:11:41,534 --> 00:11:44,203
ถ้าหลังทานยาตัวใหม่แล้วคนไข้ยังพูดอย่างนี้อีก

137
00:11:44,286 --> 00:11:45,830
ก็อาจจะต้องส่งไปตรวจที่อายุรกรรม

138
00:11:45,913 --> 00:11:47,123
ตอนนั้นค่อยแจ้งแล้วกัน

139
00:11:47,206 --> 00:11:48,541
ค่ะ ได้ค่ะ

140
00:11:48,624 --> 00:11:50,668
- งั้นก็ตั้งใจทำงานกันนะ
- ค่ะ

141
00:11:52,169 --> 00:11:53,045
เออใช่

142
00:11:53,129 --> 00:11:55,965
มีใครติดต่อพยาบาลดาอึนดูบ้างหรือยัง

143
00:11:56,048 --> 00:11:57,842
ฉันโทรไปแล้วแต่ไม่รับสายค่ะ

144
00:11:57,925 --> 00:11:59,635
เพราะเป็นวันหยุดเลยพักผ่อนอยู่มั้งคะ

145
00:11:59,719 --> 00:12:02,722
พอพยาบาลดาอึนมาทำงานก็ช่วยๆ เขาหน่อยนะ

146
00:12:03,514 --> 00:12:06,642
ยังไงคุณคิมซอวานก็เป็นคนไข้
ที่พยาบาลดาอึนเคยดูแลอย่างใกล้ชิดน่ะ

147
00:12:07,226 --> 00:12:08,269
- ค่ะ
- ค่ะ

148
00:12:23,200 --> 00:12:24,285
พยาบาลดาอึน โอเคไหม

149
00:12:25,953 --> 00:12:26,953
วันนี้เธอหยุดนี่นา!

150
00:12:31,917 --> 00:12:33,169
พักผ่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้

151
00:12:34,128 --> 00:12:35,212
กินข้าวด้วยล่ะ

152
00:12:43,596 --> 00:12:44,764
ภาพของคุณคิมซอวาน

153
00:12:46,724 --> 00:12:47,724
เอาไงดี

154
00:12:51,228 --> 00:12:52,228
ต้องเอาออกแหละค่ะ

155
00:12:52,730 --> 00:12:55,983
(นักเวทระดับเจ็ด คิมซอวาน)

156
00:13:22,259 --> 00:13:25,679
จะให้ไปใช้ห้อง
ไปนอนบนเตียงของคนที่ฆ่าตัวตาย

157
00:13:26,639 --> 00:13:28,390
ผมไม่เอาเด็ดขาดครับ!

158
00:13:28,974 --> 00:13:30,518
พยาบาลจองรัน เกิดอะไรขึ้น

159
00:13:30,601 --> 00:13:32,603
เขาเอาแต่ขอเปลี่ยนห้องน่ะค่ะ

160
00:13:35,189 --> 00:13:36,189
เดี๋ยวเปลี่ยนให้ค่ะ

161
00:13:52,832 --> 00:13:53,874
(คิมซอวาน)

162
00:14:04,218 --> 00:14:05,052
คุณหมอคะ

163
00:14:05,135 --> 00:14:06,887
- ว่าไงครับ
- เป็นอะไรคะ

164
00:14:07,388 --> 00:14:10,474
คุณหมอดูผลตรวจคนไข้คนเดิมมาสักพักแล้วนะคะ

165
00:14:11,183 --> 00:14:13,644
อ้าว คนเดิมหรอกเหรอ

166
00:14:17,064 --> 00:14:19,441
เพราะคนไข้จิตเวชที่เสียชีวิตไปหรือเปล่าคะ

167
00:14:21,235 --> 00:14:22,278
คุณก็รู้เหรอครับ

168
00:14:23,237 --> 00:14:25,531
ขนาดฉันวันนี้ยังรู้สึกแปลกๆ
ทั้งวันเพราะเรื่องนี้

169
00:14:26,031 --> 00:14:27,533
คุณหมอคงรู้สึกแย่กว่าฉันอีกสินะคะ

170
00:14:36,208 --> 00:14:38,627
(ฮวังยอฮวัน: รู้สึกไม่ดีเลยว่ะ
มาก๊งกันหน่อยสิ)

171
00:14:45,217 --> 00:14:47,177
(เธอมีเรื่องอะไรเหรอ)

172
00:14:53,809 --> 00:14:55,769
(ที่โรงพยาบาลเจอมาหนัก)

173
00:14:59,398 --> 00:15:00,398
เฮ้ย ยูชาน!

174
00:15:01,358 --> 00:15:03,235
เฮ้อ เฮ้ย ยูชาน!

175
00:15:04,403 --> 00:15:06,322
ทำไมพี่ดงโกเป็นอย่างงี้ครับ

176
00:15:07,239 --> 00:15:09,575
พาไปนั่งก่อน ให้นั่งตรงนี้

177
00:15:11,201 --> 00:15:12,077
เฮ้ยๆ

178
00:15:12,161 --> 00:15:13,162
เกิดอะไรขึ้นครับ

179
00:15:14,371 --> 00:15:15,623
ที่โรงพยาบาลมีเรื่องนิดหน่อย

180
00:15:16,248 --> 00:15:17,458
มีคนไข้เสียจากฆ่าตัวตายน่ะ

181
00:15:20,085 --> 00:15:21,503
ดาอึนก็รู้จักคนไข้คนนั้นใช่ไหมครับ

182
00:15:21,587 --> 00:15:24,381
ใช่ เป็นคนไข้ที่สนิทกับดาอึนน่ะ

183
00:15:25,257 --> 00:15:26,675
เพราะอย่างงี้ดาอึนเลยป่วยเหรอ

184
00:15:27,801 --> 00:15:29,219
- ดาอึนป่วยเหรอ
- เอ๊ะ

185
00:15:30,971 --> 00:15:31,971
ยอฮวัน

186
00:15:32,723 --> 00:15:33,807
ต่อกันอีกสักแก้วนะ

187
00:15:33,891 --> 00:15:36,435
ดื่มไปตั้งเยอะแล้ว ไอ้เวร พอได้แล้ว

188
00:15:36,936 --> 00:15:38,354
เป็นคนไข้ที่ไอ้หมอนี่รักษาร่วมด้วย

189
00:15:39,146 --> 00:15:40,314
คงปวดใจหนักเลย

190
00:15:51,617 --> 00:15:52,617
เป็นห่วงดาอึนเลยแฮะ

191
00:15:53,577 --> 00:15:56,038
ถ้าทำใจได้เร็วเหมือนอย่างที่เคยก็คงจะดี

192
00:15:57,373 --> 00:15:58,624
ยัยนั่นไม่เคยทำใจได้เร็วเลย

193
00:16:01,794 --> 00:16:03,379
ตอนหนูแฮมสเตอร์ที่เลี้ยงตายไป

194
00:16:04,338 --> 00:16:05,338
ก็กินข้าวกินปลาไม่ได้

195
00:16:06,340 --> 00:16:07,716
อยู่เป็นเดือนเลยครับ ยัยนั่นน่ะ

196
00:16:10,135 --> 00:16:12,972
เป็นคนเข้มแข็งแต่ก็อ่อนไหว

197
00:16:14,306 --> 00:16:16,058
ยิ้มง่ายแต่ก็ร้องไห้ง่าย

198
00:16:17,935 --> 00:16:21,814
ดาอึนเก็บความรู้สึกตัวเองไม่เก่งเลยจริงๆ
ครับ

199
00:16:24,984 --> 00:16:26,610
ผู้เชี่ยวชาญเรื่องจองดาอึนมาเองเลย

200
00:16:28,862 --> 00:16:30,739
คงยังไม่ได้เปลี่ยนรหัสผ่านใช่ไหม

201
00:16:34,243 --> 00:16:35,243
ถูกแฮะ

202
00:16:36,704 --> 00:16:39,331
เดี๋ยวๆ รองเท้าๆ

203
00:16:40,165 --> 00:16:41,542
โอเค

204
00:16:41,625 --> 00:16:42,625
ได้แล้วๆ

205
00:16:43,836 --> 00:16:46,505
แค่โยนมันไว้ตรงไหนก็ได้แล้วออกมาเลย

206
00:17:02,813 --> 00:17:03,939
จะเกลียดก็เกลียดไม่ลงอีก

207
00:17:38,348 --> 00:17:40,684
คอก็ไม่แข็ง
แต่ทำไมกินเหล้าจัดหนักจัดเต็มล่ะครับ

208
00:17:42,853 --> 00:17:43,853
มีเรื่องน่ะ

209
00:17:45,105 --> 00:17:46,190
ฟังจากหมอฮวังแล้วครับ

210
00:17:53,155 --> 00:17:55,741
พยาบาลดาอึนคงปวดใจมากแน่ๆ

211
00:17:57,326 --> 00:17:58,869
นายไปคอยดูแลอยู่ข้างๆ เขาด้วยนะ

212
00:17:59,578 --> 00:18:00,996
พี่ทำเองก็ได้นี่ครับ

213
00:18:05,834 --> 00:18:06,834
อันที่จริง

214
00:18:07,795 --> 00:18:09,046
วันนั้นผมเห็นหมดแล้วครับ

215
00:18:15,344 --> 00:18:16,678
ไม่ได้คบกันแล้วหรอกเหรอครับ

216
00:18:19,264 --> 00:18:20,264
เปล่า

217
00:18:21,683 --> 00:18:22,683
โดนปฏิเสธเหรอครับ

218
00:18:23,560 --> 00:18:24,603
เปล่า

219
00:18:27,231 --> 00:18:30,067
สารภาพรักไปแล้วแต่ยังไม่ได้คำตอบ

220
00:18:31,360 --> 00:18:32,861
ตอนนั้นคนไข้เสียพอดี

221
00:18:38,992 --> 00:18:39,992
พี่ไหวไหมครับ

222
00:18:44,248 --> 00:18:45,499
ไม่ไหวสิ

223
00:18:45,999 --> 00:18:47,918
แต่พยาบาลดาอึนคงจะไม่ไหวยิ่งกว่า

224
00:18:59,513 --> 00:19:01,265
(ผู้โทรไม่มีสติ)

225
00:19:06,728 --> 00:19:08,772
รู้สึกเหมือนไม่ได้คุยกันมานานเลยแฮะ

226
00:19:08,856 --> 00:19:09,940
เย็นนี้มาที่ร้านหน่อย

227
00:19:10,440 --> 00:19:11,692
ทำไม มีเรื่องอะไรเหรอ

228
00:19:12,192 --> 00:19:13,277
ก็แค่มาเถอะน่า

229
00:19:15,320 --> 00:19:17,364
หน้าซีดเป็นกระดาษเลยลูกฉัน

230
00:19:18,782 --> 00:19:20,951
วันนี้ลาป่วยไม่ได้เหรอ

231
00:19:22,244 --> 00:19:24,788
ถ้าหนูลาป่วยกะทันหันมันไม่มีคนมาทำแทนไง

232
00:19:25,622 --> 00:19:26,622
หนูต้องไป

233
00:19:31,295 --> 00:19:35,924
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน)

234
00:19:38,427 --> 00:19:41,054
อ้าว ทำไมมาเร็วขนาดนี้ครับ คุณพยาบาล

235
00:19:41,138 --> 00:19:44,516
พอดีตื่นเร็วน่ะค่ะ

236
00:20:00,282 --> 00:20:01,909
ขออนุญาตส่งเวรจากเวรกลางคืนครับ

237
00:20:01,992 --> 00:20:04,244
คุณชเวจุนกิ อายุ 33 ปี ใช้ตะเกียบ

238
00:20:04,328 --> 00:20:06,371
แทงลำคอด้านซ้ายและหลอดอาหารครับ

239
00:20:06,455 --> 00:20:10,250
ผ่าตัดฉุกเฉินที่ห้องฉุกเฉินแล้วย้ายไป
สังเกตอาการต่อในหอผู้ป่วยหนักศัลยกรรม

240
00:20:10,334 --> 00:20:13,670
ตอนพักฟื้นอยู่ในแผนกทรวงอก
เขายังคงพยายามทำร้ายตัวเอง

241
00:20:13,754 --> 00:20:15,172
ทำให้ทำการรักษาต่อได้ลำบาก

242
00:20:15,255 --> 00:20:16,506
เลยส่งตัวมาที่วอร์ดเราครับ

243
00:20:17,090 --> 00:20:19,593
ฉันจะดูแลคนไข้เคสนี้เองค่ะ

244
00:20:19,676 --> 00:20:21,094
ไม่สิ เขาพักในห้องที่ฉันดูแลอยู่ไง

245
00:20:21,178 --> 00:20:23,972
ก็พยาบาลดาอึนดูเหนื่อยๆ นี่นา

246
00:20:24,056 --> 00:20:26,683
ฉันไม่เป็นไร แค่ครั่นเนื้อครั่นตัวเอง

247
00:20:27,309 --> 00:20:29,603
ยังไม่ได้ซักประวัติของคุณชเวจุนกิใช่ไหมคะ

248
00:20:30,103 --> 00:20:31,396
ตามที่คุยกับญาติคนไข้

249
00:20:31,480 --> 00:20:35,067
ญาติบอกว่าคนไข้ทำร้ายตัวเอง
เพราะพยายามจะเอาหินที่อยู่ในคอออกไปครับ

250
00:20:35,776 --> 00:20:37,110
อาการซึมเศร้าของเขาแย่ลง

251
00:20:37,194 --> 00:20:40,530
- จนสองเดือนนี้น้ำหนักเขาลดไปแปดกิโลครับ
- ค่ะ

252
00:20:41,990 --> 00:20:44,368
วันนี้พยาบาลดาอึนดูไม่ค่อยไหวเลยนะคะ

253
00:20:46,536 --> 00:20:48,372
ไม่น่าใช่แค่ครั่นเนื้อครั่นตัวแล้ว

254
00:20:49,289 --> 00:20:51,416
ไม่รู้เลยค่ะว่าปล่อยให้ทำงานทั้งอย่างนี้จะดีไหม

255
00:20:53,210 --> 00:20:55,337
คงจะตั้งใจทำงานเพื่อให้ลืมแหละมั้ง

256
00:20:57,422 --> 00:21:00,884
แล้วห้องที่คุณชเวจุนกิพัก
ก็เคยเป็นห้องของคุณคิมซอวานนี่คะ

257
00:21:02,511 --> 00:21:03,595
จะไหวไหมนะ

258
00:21:05,597 --> 00:21:06,597
นั่นน่ะสิคะ

259
00:21:07,307 --> 00:21:09,059
จะเลี่ยงไปตลอดก็ไม่ได้หรอก ใช่ไหมล่ะ

260
00:21:09,768 --> 00:21:10,978
ปล่อยเขาทำไปก่อนเถอะ

261
00:21:12,854 --> 00:21:16,733
(วอร์ด 53 รายชื่อผู้ป่วย)

262
00:21:43,093 --> 00:21:44,636
สวัสดีค่ะ

263
00:21:46,013 --> 00:21:47,723
อึดอัดมากเลยใช่ไหมคะ

264
00:21:48,390 --> 00:21:50,100
ขอวัดความดันก่อนนะคะ

265
00:21:51,518 --> 00:21:53,020
ชื่ออะไรคะ

266
00:22:00,986 --> 00:22:01,820
(ชเวจุนกิ)

267
00:22:01,903 --> 00:22:04,197
คุณชเวจุนกิใช่ไหมคะ

268
00:22:04,281 --> 00:22:05,741
ขออนุญาตนะคะ

269
00:22:22,132 --> 00:22:24,009
ความดันปกติดีนะคะ

270
00:22:25,344 --> 00:22:28,347
ถ้ายังพูดได้ลำบาก

271
00:22:28,430 --> 00:22:32,225
ถ้ารู้สึกไม่สบายตรงไหนอยู่
รบกวนช่วยพยักหน้า

272
00:22:32,309 --> 00:22:35,062
หรือยกมือแบบนี้หน่อยได้ไหมคะ

273
00:22:47,491 --> 00:22:48,658
ถ้างั้นก็พักผ่อนนะคะ

274
00:23:00,003 --> 00:23:01,003
คุณชเวจุนกิ!

275
00:23:02,464 --> 00:23:04,966
คุณจุนกิ ไม่ได้ค่ะ ใจเย็นๆ ค่ะ!

276
00:23:05,050 --> 00:23:06,176
คุณผู้ดูแล!

277
00:23:06,259 --> 00:23:09,596
ไม่ได้ค่ะ พอเถอะค่ะ คุณจุนกิ ไม่ค่ะ!

278
00:23:09,679 --> 00:23:11,139
คุณจุนกิ ตั้งสติก่อนค่ะ!

279
00:23:12,599 --> 00:23:13,642
อย่าเกร็งนะคะ!

280
00:23:13,725 --> 00:23:16,478
คุณชเวจุนกิมีความเสี่ยงสูงมากที่จะทำร้ายตัวเอง

281
00:23:16,561 --> 00:23:18,605
ขอผูกยึดร่างกายเพื่อความปลอดภัยนะครับ

282
00:23:18,688 --> 00:23:21,608
ดูเหมือนตอนนี้คุณกำลังทรมานมาก
จะขอฉีดยาระงับประสาทให้นะครับ

283
00:23:21,691 --> 00:23:22,776
ฉีดยาตามสถานการณ์ครับ

284
00:23:22,859 --> 00:23:25,695
ฉีดเอติแวนสองมก
ฮาโลเพอริดอล 2.5 มก.ค่ะ

285
00:23:29,324 --> 00:23:31,451
คุณชเวจุนกิ ไม่เป็นไรนะครับ

286
00:23:32,202 --> 00:23:33,453
เดี๋ยวจะรู้สึกสบายขึ้นครับ

287
00:24:03,483 --> 00:24:05,485
(ผู้ล่วงลับ บุตรของชเวจุนกิ)

288
00:24:09,781 --> 00:24:11,491
(บุตรของชเวจุนกิ กำลังทำพิธีเผาศพ)

289
00:24:23,462 --> 00:24:26,840
จุนกิกับภรรยาเป็นคู่รักที่อบอุ่น
คอยดูแลกันและกันมาตลอดค่ะ

290
00:24:28,049 --> 00:24:30,844
แต่หลังจากที่น้องสะใภ้เสียชีวิต
ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปค่ะ

291
00:24:33,972 --> 00:24:35,765
น้องสะใภ้ของคุณฆ่าตัวตาย

292
00:24:36,933 --> 00:24:39,519
ทั้งคุณชเวจุนกิทั้งคุณคงทุกข์ใจมากเลยสินะครับ

293
00:24:42,522 --> 00:24:43,522
ฉันก็ทุกข์ใจ

294
00:24:44,608 --> 00:24:46,568
แต่หัวใจของจุนกิแตกสลายไม่มีชิ้นดีเลยค่ะ

295
00:24:48,236 --> 00:24:49,236
นั่นสินะครับ

296
00:24:51,072 --> 00:24:52,199
ทั้งคู่เพิ่งแต่งงานได้ไม่นาน

297
00:24:53,825 --> 00:24:55,202
เป็นคู่ที่น่ารัก

298
00:24:56,495 --> 00:24:57,746
จนกระทั่งแต่งงานและมีลูก

299
00:24:58,705 --> 00:25:01,082
เป็นคู่ที่มีพร้อมทุกอย่างจนไม่ต้องอิจฉาใคร

300
00:25:01,958 --> 00:25:04,044
มองทางนี้สิลูก มองมาแล้วๆ

301
00:25:06,755 --> 00:25:07,839
จะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีนะ

302
00:25:08,590 --> 00:25:10,050
ต้องรีบตั้งชื่อลูกได้แล้วนะ

303
00:25:11,301 --> 00:25:14,471
นั่นสิ ตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีนะ

304
00:25:15,055 --> 00:25:17,933
ชื่ออะไรจะเหมาะกับลูกเราที่สุดนะ

305
00:25:19,935 --> 00:25:21,603
เขาบอกว่าเป็นโรคใหลตายในทารกค่ะ

306
00:25:22,187 --> 00:25:23,688
เด็กจากไปโดยไม่มีสาเหตุ

307
00:25:25,106 --> 00:25:27,484
ตอนที่ตื่นมาเจอตอนเช้าเด็กก็ไม่หายใจแล้วค่ะ

308
00:25:28,026 --> 00:25:31,988
ขั้นตอนพิธีฌาปนกิจ
จะดำเนินการตามที่อธิบายไปเมื่อครู่นะคะ

309
00:25:33,114 --> 00:25:36,785
แต่ว่าช่องชื่อผู้เสียชีวิตยังไม่ได้ระบุน่ะค่ะ

310
00:25:38,119 --> 00:25:39,119
ชื่อ…

311
00:25:42,874 --> 00:25:43,874
ไม่มีครับ

312
00:25:44,668 --> 00:25:46,670
(ชื่อผู้เสียชีวิต บุตรของชเวจุนกิ)

313
00:25:46,753 --> 00:25:47,921
ผมยังไม่ทัน

314
00:25:49,381 --> 00:25:50,632
ได้ตั้งชื่อลูกเลยด้วยซ้ำครับ

315
00:25:53,009 --> 00:25:54,010
แม่ขอโทษ!

316
00:25:56,721 --> 00:25:58,932
ลูกแม่!

317
00:26:00,850 --> 00:26:01,850
คยองซอ

318
00:26:23,873 --> 00:26:24,873
คยองซอ

319
00:26:59,826 --> 00:27:02,203
ปล่อยไว้เถอะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง

320
00:27:04,247 --> 00:27:05,247
เข้าไปในห้องเถอะ

321
00:27:05,915 --> 00:27:06,915
เข้าไปพักผ่อนเถอะนะ

322
00:27:07,751 --> 00:27:09,878
จุนกิน้องฉันพยายามทำดีที่สุดแล้วจริงๆ ค่ะ

323
00:27:09,961 --> 00:27:12,714
หัวใจของพ่อแม่ที่ต้องฝังศพลูกตัวเอง
โดยที่ไม่รู้สาเหตุการตาย

324
00:27:13,340 --> 00:27:14,758
จะบรรยายออกมายังไงได้คะ

325
00:27:15,842 --> 00:27:18,178
แต่หลังจากนั้นน้องสะใภ้ก็พูดน้อยลงเรื่อยๆ

326
00:27:21,056 --> 00:27:22,307
สิ่งเดียวที่จุนกิทำได้

327
00:27:23,558 --> 00:27:25,352
คือการอดทนอยู่อย่างเงียบๆ ค่ะ

328
00:27:31,858 --> 00:27:33,234
ทำไมถึงจากไปแบบนั้นได้คะ

329
00:27:34,819 --> 00:27:35,820
การที่จากไปแบบนั้น

330
00:27:37,155 --> 00:27:38,615
แล้วคนที่ยังเหลืออยู่ทำยังไงคะ

331
00:27:40,200 --> 00:27:41,284
อาการหลงผิดของคนไข้

332
00:27:41,868 --> 00:27:42,868
อาจจะมีสาเหตุ

333
00:27:44,037 --> 00:27:45,997
จากความทุกข์ที่คุณภรรยาจากไปก็ได้ครับ

334
00:27:47,207 --> 00:27:49,709
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่
การแสดงความเศร้าตามปกติครับ

335
00:27:51,044 --> 00:27:53,880
แล้วต่อจากนี้น้องชายฉันจะเป็นยังไงคะ

336
00:27:56,383 --> 00:27:59,761
ก่อนอื่นต้องใช้ยา
เพื่อบรรเทาอาการหลงผิดและวิตกกังวลครับ

337
00:28:00,261 --> 00:28:03,139
สิ่งที่จำเป็นที่สุดในตอนนี้
คือการทำให้เขาอยู่ในอาการสงบครับ

338
00:28:40,969 --> 00:28:42,637
ประชุมเคสอาทิตย์นี้จะเอาเคสไหนดี

339
00:28:43,555 --> 00:28:45,265
ฉันอยากทำเคสคุณกวักคยองฮี

340
00:28:45,348 --> 00:28:47,308
ที่แอดมิตด้วยโรคเก็บสะสมสิ่งของ

341
00:28:47,892 --> 00:28:50,687
คุณคิมกอนจงที่อยู่ห้อง 509

342
00:28:50,770 --> 00:28:53,022
น่าจะมีอาการหลงผิดว่าคนรอบตัวเป็นตัวปลอม

343
00:28:53,106 --> 00:28:54,149
ถ้าเราทำเคสนี้…

344
00:28:54,649 --> 00:28:55,483
อ้าว อาจารย์

345
00:28:55,567 --> 00:28:57,402
- สวัสดีค่ะ
- นั่งเถอะ นั่งๆ

346
00:28:58,778 --> 00:29:00,905
เฮ้อ เจ้าเด็กพวกนี้ ได้นอนกันบ้างไหมเนี่ย

347
00:29:00,989 --> 00:29:03,074
- ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ
- ไม่เป็นไรครับ

348
00:29:03,700 --> 00:29:06,035
ฮวังจาอึม นายควรสระผมได้แล้วนะ

349
00:29:06,119 --> 00:29:07,119
ครับ

350
00:29:09,205 --> 00:29:10,582
- ฮวังยอฮวัน
- ครับ

351
00:29:10,665 --> 00:29:13,626
ลองเป็นคนนำเสนอในประชุมใหญ่ครั้งนี้ไหม

352
00:29:14,210 --> 00:29:15,253
นำเสนอเหรอครับ

353
00:29:15,754 --> 00:29:17,255
เรื่องโรคพีทีเอสดี

354
00:29:17,338 --> 00:29:20,258
ของผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตาย
น่าจะลองทำเรื่องนี้นะ

355
00:29:21,301 --> 00:29:24,971
ถ้างั้นยกตัวอย่างเคส
ของคุณชเวจุนกิด้วยได้ไหมครับ

356
00:29:25,555 --> 00:29:26,389
คุณชเวจุนกิเหรอ

357
00:29:26,473 --> 00:29:27,932
หลังจากสูญเสียคนในครอบครัว

358
00:29:28,016 --> 00:29:31,895
เขามีอาการของโรคจิตเภทร่วมกับโรคซึมเศร้า
เป็นเคสที่แปลกเลยอยากลองทำดูครับ

359
00:29:32,479 --> 00:29:35,398
ก็ได้ งั้นก็เตรียมตัวตามนั้นเลยนะ

360
00:29:35,482 --> 00:29:36,733
- ครับ
- ฝากด้วยนะ

361
00:29:36,816 --> 00:29:39,110
เช็กชาร์ตก่อนส่งเวรนะ อย่าให้พลาดอีกล่ะ

362
00:29:39,194 --> 00:29:40,987
- ได้ค่ะ
- ถ้าเขาโทรมาอีกเป็นเรื่องแน่

363
00:29:41,070 --> 00:29:42,155
ค่ะ

364
00:29:42,238 --> 00:29:44,199
- ทีมคุณพยาบาลครับ
- อ้าว

365
00:29:45,575 --> 00:29:46,826
มีของว่างมาส่งครับ

366
00:29:46,910 --> 00:29:48,953
ทั้งหมดนี้มันอะไรกันคะ

367
00:29:50,330 --> 00:29:53,708
ผมซื้อของตัวเอง
แล้วคิดถึงคุณพยาบาลด้วยเลยซื้อมาฝากครับ

368
00:29:53,792 --> 00:29:55,376
คุณหมอใจป้ำจังเลยค่ะ

369
00:29:55,877 --> 00:29:56,795
ขอบคุณมากเลยค่ะ

370
00:29:56,878 --> 00:29:58,421
- ครับ
- แซนด์วิชนี่นา

371
00:29:59,088 --> 00:30:01,174
อันนี้แบ่งให้เวรกลางคืนด้วยแล้วกัน

372
00:30:01,257 --> 00:30:02,300
ค่ะ

373
00:30:02,383 --> 00:30:03,760
เอ่อ กินกันตามสบายเลยครับ

374
00:30:03,843 --> 00:30:05,887
- ค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณนะคะ

375
00:30:05,970 --> 00:30:07,514
ขอบคุณนะคะคุณหมอ

376
00:30:08,181 --> 00:30:10,391
อันนี้ต่อให้แบ่งให้เวรกลางคืนก็ยังเหลืออีกนะคะ

377
00:30:10,475 --> 00:30:12,393
ไหนเธอบอกว่ากำลังไดเอ็ทอยู่

378
00:30:12,977 --> 00:30:14,771
แค่แซนด์วิชเอง ไม่อ้วนหรอกค่ะ

379
00:30:14,854 --> 00:30:16,773
กินแค่อันเดียวพอ อย่าเบิ้ล

380
00:30:17,273 --> 00:30:18,273
ค่ะ

381
00:30:41,005 --> 00:30:43,007
(คุณมินดึลเร แจ้งยอดค้างชำระ)

382
00:30:52,725 --> 00:30:54,269
(แดฮันการ์ด แจ้งยอดค้างชำระ)

383
00:31:36,686 --> 00:31:37,686
มาแล้วเหรอ

384
00:31:38,730 --> 00:31:40,064
ให้มาหาทำไม

385
00:31:40,648 --> 00:31:43,526
- ให้มากินอันนี้
- ทำต็อกบกกีไว้เหรอ

386
00:31:44,360 --> 00:31:46,821
เวลาเธอไม่สบายแล้วอยากกินของเผ็ดนี่นา
นั่งสิ

387
00:31:48,865 --> 00:31:51,367
พอดีเลย ฉันกำลังหิวตาลายเลย

388
00:31:51,451 --> 00:31:53,244
กินไปนะ เดี๋ยวเอาน้ำอัดลมมาให้

389
00:31:57,457 --> 00:32:01,961
(ปิด)

390
00:32:05,840 --> 00:32:08,760
เผ็ดนะ แต่อร่อย

391
00:32:08,843 --> 00:32:10,929
รู้ไหมว่าทำไมเวลาเหนื่อยคนถึงอยากกินของเผ็ด

392
00:32:11,554 --> 00:32:12,388
หือ

393
00:32:12,472 --> 00:32:14,891
เขาบอกว่าร่างกายเรา
รับรู้รสเผ็ดว่าเป็นความเจ็บปวด

394
00:32:14,974 --> 00:32:17,810
พออะดรีนาลีนพลุ่งพล่าน
เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่ว่า

395
00:32:17,894 --> 00:32:19,479
เลยทำให้คลายเครียดได้

396
00:32:20,104 --> 00:32:22,565
ในต็อกบกกีมีสารแคปไซซินที่ให้ความเผ็ด

397
00:32:22,649 --> 00:32:26,986
กับสารเควอซิทิน ช่วยให้เลือดไหลเวียนดี
ช่วยขับของเสียออกด้วย

398
00:32:27,070 --> 00:32:28,196
พล่ามอะไรของนาย

399
00:32:28,279 --> 00:32:32,283
สั้นๆ ก็คือช่วยคลายเครียดได้ ขอบคุณนะเพื่อน

400
00:32:35,870 --> 00:32:36,870
เอาละ

401
00:32:37,914 --> 00:32:39,540
อ้าว อะไรๆ

402
00:32:40,166 --> 00:32:41,250
ฉันกินไม่อิ่มนะ

403
00:32:42,085 --> 00:32:43,085
เดี๋ยวทำให้เพิ่ม

404
00:32:43,503 --> 00:32:45,171
นายไม่กินเผ็ดนี่นา

405
00:32:45,254 --> 00:32:46,255
อือ

406
00:32:47,340 --> 00:32:49,342
จู่ๆ ก็อยากกินน่ะ

407
00:33:14,659 --> 00:33:17,620
คุณพ่อครับ
ตรงนี้เป็นวอร์ดคุ้มกัน เข้าไม่ได้นะครับ

408
00:33:18,329 --> 00:33:19,329
ขอโทษด้วยนะครับ

409
00:33:20,498 --> 00:33:21,498
ผม…

410
00:33:22,542 --> 00:33:24,502
เพิ่งไปส่งซอวานของผมมา

411
00:33:25,837 --> 00:33:26,837
ตอนนี้

412
00:33:29,257 --> 00:33:31,426
ผมไม่มีลูกให้กอดตอนร้องไห้แล้วด้วยซ้ำ

413
00:33:34,429 --> 00:33:35,429
ขอโทษด้วยนะครับ

414
00:33:36,222 --> 00:33:37,502
แต่คุณทำแบบนี้ที่นี่ไม่ได้นะครับ

415
00:33:39,100 --> 00:33:40,309
แล้วจะให้ผมทำยังไง

416
00:33:41,853 --> 00:33:44,939
แค่ฝังลูกเอาไว้ในใจเหรอ

417
00:34:35,406 --> 00:34:37,200
- สวัสดีครับ
- สวัสดีค่ะ

418
00:34:39,035 --> 00:34:40,453
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

419
00:34:42,914 --> 00:34:44,999
- สวัสดีค่ะอาจารย์
- สวัสดีครับ

420
00:34:45,666 --> 00:34:51,172
(การประชุมใหญ่
เกี่ยวกับผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตาย)

421
00:34:51,255 --> 00:34:52,548
เริ่มกันเลยไหมครับ

422
00:34:54,092 --> 00:34:56,219
พยาบาลดึลเร ช่วยปิดไฟหน่อยได้ไหมครับ

423
00:34:56,302 --> 00:34:57,302
ค่ะ

424
00:34:57,762 --> 00:34:58,638
เคาน์เตอร์ล่ะ

425
00:34:58,721 --> 00:34:59,931
ให้พยาบาลดาอึนเฝ้าอยู่ค่ะ

426
00:35:02,600 --> 00:35:04,852
(ประชุมใหญ่
เกี่ยวกับผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตาย)

427
00:35:05,937 --> 00:35:07,438
(ครอบครัวของผู้เสียชีวิต)

428
00:35:08,064 --> 00:35:10,274
หัวข้อของวันนี้คือโรคพีทีเอสดี

429
00:35:11,484 --> 00:35:15,488
ภาวะป่วยทางจิตหลังเหตุการณ์รุนแรง
โดยเฉพาะความเจ็บปวด

430
00:35:15,988 --> 00:35:19,659
ของผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตายครับ

431
00:35:21,661 --> 00:35:23,037
ผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตาย

432
00:35:24,080 --> 00:35:25,623
หมายถึงคนที่มีคนใกล้ชิดฆ่าตัวตาย

433
00:35:26,624 --> 00:35:30,044
และหลังจากนั้นก็ยังคงต้องใช้ชีวิตต่อไป

434
00:35:31,254 --> 00:35:33,047
โดยอดทนกับบาดแผลทางใจเหล่านี้ครับ

435
00:35:35,424 --> 00:35:37,718
ช่วงที่ผ่านมาพวกเราทุกคนได้เผชิญกับ

436
00:35:39,053 --> 00:35:40,346
ช่วงเวลาที่ยากลำบาก

437
00:35:41,180 --> 00:35:44,517
หวังว่าการประชุมในครั้งนี้
จะช่วยให้เราได้ย้อนกลับมามองตัวเอง

438
00:35:45,434 --> 00:35:49,897
และเข้าใจความเจ็บปวดของคนไข้มากขึ้นครับ

439
00:35:51,816 --> 00:35:53,609
ชเวจุนกิ อายุ 33 ปี

440
00:35:54,318 --> 00:35:55,318
ประมาณหกเดือนก่อน

441
00:35:56,529 --> 00:36:00,074
เขาสูญเสียลูกคนแรก
ไปด้วยโรคการเสียชีวิตเฉียบพลันในเด็กทารก

442
00:36:01,200 --> 00:36:04,328
หลังจากนั้นไม่นาน ภรรยาของเขาฆ่าตัวตาย

443
00:36:05,413 --> 00:36:07,415
ทำให้เขาต้องเผชิญกับโศกนาฏกรรมอีกครั้งครับ

444
00:36:11,043 --> 00:36:13,504
ผมรู้ว่ามันยากมากครับ

445
00:36:14,964 --> 00:36:16,257
แต่ช่วยเล่า

446
00:36:18,426 --> 00:36:20,845
เรื่องของผู้ที่จากคุณไปให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ

447
00:36:22,054 --> 00:36:23,054
หมายถึง

448
00:36:24,098 --> 00:36:25,098
ภรรยาผมเหรอครับ

449
00:36:29,437 --> 00:36:30,730
เป็นคนจิตใจดีมากครับ

450
00:36:33,482 --> 00:36:34,901
เขาชอบผู้คน

451
00:36:36,903 --> 00:36:37,903
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

452
00:36:38,863 --> 00:36:40,406
รักเด็กเป็นพิเศษเลยครับ

453
00:36:53,169 --> 00:36:54,253
เอามาสิ เดี๋ยวฉันทำเอง

454
00:36:56,422 --> 00:36:57,548
เสื้อเธอเปียกน่ะ

455
00:37:00,009 --> 00:37:01,302
นี่เหรอ

456
00:37:03,554 --> 00:37:04,847
น้ำนมไหลน่ะ

457
00:37:06,098 --> 00:37:07,141
น้ำนมยังไหลอยู่เลย

458
00:37:08,726 --> 00:37:10,019
ทั้งที่ตอนนี้ไม่มีลูกแล้วแท้ๆ

459
00:37:47,473 --> 00:37:49,058
ทำไมไม่เปิดไฟล่ะเนี่ย

460
00:37:54,522 --> 00:37:56,107
คยองซอ!

461
00:37:56,899 --> 00:37:58,484
ไม่นะ ไม่

462
00:37:58,985 --> 00:38:01,445
คยองซอ!

463
00:38:02,196 --> 00:38:03,196
ไม่นะ

464
00:38:04,782 --> 00:38:06,951
ผมมองเห็นภาพร่างไร้วิญญาณของคยองซอ

465
00:38:10,371 --> 00:38:11,956
ทุกครั้งที่หลับตาครับ

466
00:38:17,545 --> 00:38:19,630
(ครอบครัวที่ได้รับผลกระทบจากการฆ่าตัวตาย)

467
00:38:19,714 --> 00:38:22,174
เมื่อเผชิญหน้ากับโศกนาฏกรรม
อย่างการฆ่าตัวตาย

468
00:38:24,468 --> 00:38:26,595
ผู้รอดชีวิตจากการฆ่าตัวตาย

469
00:38:27,847 --> 00:38:30,558
มีแนวโน้มสูงมากที่จะโทษว่า
ทุกอย่างเป็นความผิดของตัวเองครับ

470
00:38:31,559 --> 00:38:33,936
พออยู่คนเดียวแล้วผมถึงได้รู้ครับ

471
00:38:37,857 --> 00:38:40,026
ว่าบ้านมันเงียบขนาดไหน

472
00:38:43,154 --> 00:38:44,154
ถ้าเกิดว่า

473
00:38:45,865 --> 00:38:47,241
คุณหมอครับ ถ้าเกิดว่า

474
00:38:48,743 --> 00:38:52,163
ถ้าผมไม่ปล่อยคยองซอไว้ตามลำพังอย่างนั้น

475
00:38:55,124 --> 00:38:56,542
คยองซอจะยังมีชีวิตอยู่ไหมครับ

476
00:38:57,668 --> 00:38:59,837
ถ้าผมชวนเขาคุยเรื่องนี้สักครั้ง

477
00:39:02,631 --> 00:39:04,759
หรือถ้าผมร้องไห้ไปกับเขา

478
00:39:07,386 --> 00:39:08,721
คยองซอจะยังมีชีวิตอยู่ไหมครับ

479
00:39:09,972 --> 00:39:10,972
บางครั้งก็คิดว่า

480
00:39:11,932 --> 00:39:13,267
ตัวเองคือคนที่ทำร้ายอีกฝ่าย

481
00:39:16,479 --> 00:39:17,688
ขอจบการนำเสนอครับ

482
00:39:23,194 --> 00:39:24,194
การฆ่าตัวตาย

483
00:39:25,154 --> 00:39:27,990
จะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อคนรอบข้าง

484
00:39:28,616 --> 00:39:30,076
อย่างน้อยห้าถึงสิบคนครับ

485
00:39:31,786 --> 00:39:32,786
ช่วงที่ผ่านมา

486
00:39:33,120 --> 00:39:34,246
ในวอร์ดของเรา

487
00:39:36,874 --> 00:39:39,543
มีผู้ป่วยที่ออกจากโรงพยาบาลไป
เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายครับ

488
00:39:41,545 --> 00:39:42,963
บุคลากรทางการแพทย์ก็เป็นคน

489
00:39:44,632 --> 00:39:47,009
ผมคิดว่าในที่แห่งนี้ยังมีคนที่จมดิ่ง

490
00:39:48,219 --> 00:39:49,929
อยู่กับการสูญเสียในครั้งนี้ครับ

491
00:39:52,973 --> 00:39:55,935
เราเป็นเพียงผู้รอดชีวิตครับ

492
00:39:57,686 --> 00:39:59,647
คนที่ยังต้องดำเนินชีวิตต่อไป

493
00:40:00,898 --> 00:40:02,525
เพราะฉะนั้นอย่าหยุดก้าวเดิน

494
00:40:03,109 --> 00:40:04,902
แค่ใช้ชีวิตในแต่ละวันต่อไปครับ

495
00:40:25,464 --> 00:40:27,299
การมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน

496
00:40:28,634 --> 00:40:29,885
อาจเปรียบได้กับ

497
00:40:31,512 --> 00:40:33,514
การยืนอยู่บนคมมีดครับ

498
00:40:35,099 --> 00:40:36,976
เพราะอนาคตก็ยังมาไม่ถึง

499
00:40:37,893 --> 00:40:40,146
ส่วนอดีตก็ได้ผ่านพ้นไปแล้วครับ

500
00:40:42,523 --> 00:40:43,523
พวกเรา

501
00:40:44,108 --> 00:40:47,236
กำลังยืนอยู่บนคมมีดที่มีชื่อว่าปัจจุบันครับ

502
00:40:58,831 --> 00:40:59,915
อ้าว หมอโกยุน

503
00:40:59,999 --> 00:41:01,876
- ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ
- ค่ะ

504
00:41:02,376 --> 00:41:04,712
- เพิ่งเลิกงานเหรอครับ
- ค่ะ

505
00:41:06,547 --> 00:41:08,424
อากาศตอนกลางคืนนี่ดีจังเลยนะคะ

506
00:41:11,844 --> 00:41:13,471
นั่นสิครับ ดีจริงๆ ครับ

507
00:41:17,433 --> 00:41:21,479
แต่คุณหมอดูเหนื่อยๆ นะคะ งานเยอะเหรอคะ

508
00:41:22,938 --> 00:41:24,815
- ก็นิดนึงครับ
- อ๋อ

509
00:41:28,736 --> 00:41:29,945
รถเมล์มาแล้ว

510
00:41:45,002 --> 00:41:47,505
ตอนนี้สบายดีแล้วใช่ไหมครับ

511
00:41:48,672 --> 00:41:50,883
เอ่อ ค่ะ

512
00:41:52,635 --> 00:41:56,639
ปกติเวลาที่ใจของเราเจ็บปวด
ร่างกายของเราก็จะพังตามไปนะครับ

513
00:41:57,723 --> 00:41:58,723
แต่ไม่มียารักษาได้ครับ

514
00:41:59,600 --> 00:42:01,727
ต้องกินของอร่อยๆ ดูอะไรสนุกๆ

515
00:42:02,353 --> 00:42:04,104
ทำในสิ่งที่อยากทำไปนั่นแหละครับ

516
00:42:04,188 --> 00:42:06,732
ทำอย่างนั้นแล้ว
ก็พอจะลืมความเจ็บปวดไปได้สักนิดครับ

517
00:42:11,570 --> 00:42:14,740
คุณหมอเจอเรื่องปวดใจมาสินะคะ

518
00:42:16,158 --> 00:42:17,993
เอ่อ ครับ ผมก็…

519
00:42:26,544 --> 00:42:27,878
(มังกรเพลิงโลเรนครันทซ์)

520
00:42:27,962 --> 00:42:32,675
นั่นเกมที่คุณคิมซอวานเคยพูดถึงสินะ

521
00:42:34,552 --> 00:42:37,012
ส่วนนั่นก็น่าจะตัวผู้ไกล่เกลี่ย

522
00:42:37,096 --> 00:42:39,014
คิดว่าไงคะ เหมือนฉันไหมคะ

523
00:42:41,684 --> 00:42:44,019
- ครับ ก็นิดหน่อย
- เหรอคะ

524
00:42:44,603 --> 00:42:46,981
ถ้าพยาบาลจองรันมาเห็นคงเคืองแน่

525
00:42:47,690 --> 00:42:49,149
คุณซอวานบอกว่าพยาบาลจองรัน

526
00:42:49,233 --> 00:42:50,985
เหมือนสัตว์ประหลาดอะไรสักอย่างน่ะค่ะ

527
00:42:51,068 --> 00:42:52,319
คงเป็นตัวนั้นมั้งคะ

528
00:42:53,195 --> 00:42:56,031
ใจร้ายมากเลย ว่าไหมคะ

529
00:43:22,182 --> 00:43:26,395
(เปลี่ยนแปลงชีวิตคุณ)

530
00:43:38,574 --> 00:43:39,574
คุณพยาบาล

531
00:43:42,703 --> 00:43:43,703
ค่ะ คุณพ่อ

532
00:43:45,581 --> 00:43:47,166
ข้างๆ ซอวานของผม

533
00:43:50,002 --> 00:43:51,002
มีคุณพยาบาล

534
00:43:52,087 --> 00:43:53,964
คอยนั่งอยู่เป็นเพื่อนอย่างนี้ใช่ไหมครับ

535
00:43:56,550 --> 00:43:57,550
ลูกของผม

536
00:44:00,929 --> 00:44:03,307
ตอนอยู่ในโรงพยาบาลคงไม่รู้สึกเหงาสินะครับ

537
00:44:05,809 --> 00:44:06,809
อย่างน้อย

538
00:44:10,147 --> 00:44:12,983
เขาก็คงได้มีความทรงจำดีๆ ติดตัวไปด้วยครับ

539
00:44:15,069 --> 00:44:17,404
ฉันเชื่อว่าต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอนค่ะ

540
00:44:21,325 --> 00:44:22,325
ที่ผ่านมา

541
00:44:26,372 --> 00:44:27,372
ขอบคุณนะครับ

542
00:44:37,841 --> 00:44:38,967
เดี๋ยวก่อนค่ะคุณพ่อ

543
00:44:45,474 --> 00:44:49,687
ที่วอร์ดมีจิตบำบัดแบบกลุ่ม
สำหรับครอบครัวของผู้ที่ฆ่าตัวตายค่ะ

544
00:44:51,146 --> 00:44:52,690
ลองมาดูสักครั้งไหมคะ

545
00:44:53,941 --> 00:44:55,317
"จิตบำบัดแบบกลุ่ม" เหรอครับ

546
00:44:56,443 --> 00:44:58,862
เผื่อจะได้ระบายความเสียใจออกมาค่ะ

547
00:44:59,822 --> 00:45:01,323
ทำไมถึงดีกับผมขนาดนี้ครับ

548
00:45:03,200 --> 00:45:04,451
ทั้งที่ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้

549
00:45:06,537 --> 00:45:07,871
ฉันคิดว่าฉันเข้าใจ

550
00:45:09,081 --> 00:45:10,290
ความรู้สึกของคุณพ่อน่ะค่ะ

551
00:45:16,130 --> 00:45:16,964
สวัสดีครับ

552
00:45:17,047 --> 00:45:18,132
สวัสดีค่ะ

553
00:45:21,552 --> 00:45:22,552
ค่ะ อยู่ที่เคาน์เตอร์

554
00:45:24,638 --> 00:45:27,891
ผมหวังว่ากลุ่มจิตบำบัดนี้

555
00:45:27,975 --> 00:45:31,311
จะเป็นเข็มขัดนิรภัยของทุกคนนะครับ

556
00:45:31,395 --> 00:45:34,690
การคาดเข็มขัดนิรภัยหลายเส้น

557
00:45:34,773 --> 00:45:36,608
ยังไงก็ปลอดภัยกว่าแค่เส้นเดียวใช่ไหมครับ

558
00:45:36,692 --> 00:45:37,692
- ค่ะ
- ครับ

559
00:45:38,736 --> 00:45:41,363
การกินยาอย่างสม่ำเสมอ การพูดคุยกับหมอ

560
00:45:42,114 --> 00:45:45,325
การแจ้งอาการของตัวเองอย่างชัดเจนให้หมอรู้

561
00:45:46,076 --> 00:45:47,453
การมียาฉุกเฉินติดตัว

562
00:45:47,536 --> 00:45:50,914
สิ่งเหล่านี้จะเป็นเข็มขัดนิรภัยของทุกคนครับ

563
00:45:51,498 --> 00:45:54,668
กลุ่มจิตบำบัดเป็นพื้นที่ปลอดภัย

564
00:45:54,752 --> 00:45:57,963
ที่คุณจะสามารถระบายความในใจได้อย่างเต็มที่

565
00:45:59,006 --> 00:46:01,467
เข้าใจความเจ็บปวดของตัวเอง

566
00:46:01,550 --> 00:46:03,802
และเข้าใจความเจ็บปวดของผู้อื่นด้วยครับ

567
00:46:05,012 --> 00:46:06,263
ก่อนที่เราจะเริ่ม

568
00:46:06,346 --> 00:46:08,974
ขอแนะนำคนที่เข้ามาใหม่ในวันนี้นะครับ

569
00:46:09,057 --> 00:46:10,142
คุณชเวจุนกิ

570
00:46:10,934 --> 00:46:12,770
ขอเสียงปรบมือต้อนรับด้วยครับ

571
00:46:16,440 --> 00:46:17,691
งั้นมาเริ่มกันเลยนะครับ

572
00:46:20,319 --> 00:46:22,362
หลังจากที่พ่อเสียไปจากการฆ่าตัวตาย

573
00:46:25,324 --> 00:46:26,450
ฉันเป็นทุกข์มากเลยค่ะ

574
00:46:30,579 --> 00:46:32,581
เราทะเลาะกันเรื่องเงินอยู่บ่อยๆ

575
00:46:34,333 --> 00:46:36,001
ฉันเลยคิดว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นสาเหตุ

576
00:46:37,503 --> 00:46:38,503
แม้แต่ตอนนี้

577
00:46:39,671 --> 00:46:41,590
ฉันยังไม่กล้าลบเบอร์ของเขาออกไปเลยค่ะ

578
00:46:44,009 --> 00:46:47,513
ถ้าตอนนั้นฉันรับสายจากเพื่อน…

579
00:46:49,473 --> 00:46:51,099
การที่ผมอยู่คนเดียวมันรู้สึกแปลกครับ

580
00:46:56,021 --> 00:46:57,606
รู้สึกเหมือนผมควรจะตายตามไป

581
00:46:59,650 --> 00:47:01,443
รู้สึกผิดแทบตายที่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่

582
00:47:04,154 --> 00:47:05,154
แต่ละคืน

583
00:47:06,865 --> 00:47:09,243
ผมหลับตาลง
ด้วยความหวังว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกครับ

584
00:47:13,372 --> 00:47:14,372
แต่ว่า

585
00:47:16,542 --> 00:47:17,626
พอลืมตาตื่นขึ้นมา

586
00:47:19,378 --> 00:47:20,796
ความเจ็บปวดก็เริ่มต้นอีกครั้งครับ

587
00:47:27,803 --> 00:47:28,803
คุณชเวจุนกิ

588
00:47:30,180 --> 00:47:31,180
เป็นยังไงบ้างครับ

589
00:47:32,015 --> 00:47:35,143
อยากจะลองพูดดูหน่อยไหมครับ
เรื่องอะไรก็ได้ครับ

590
00:47:39,147 --> 00:47:43,026
ถ้ายังลำบากใจที่จะพูด
เอาไว้คราวหน้าก็ได้ครับ

591
00:47:45,153 --> 00:47:46,153
ภรรยาผม

592
00:47:48,782 --> 00:47:49,782
เขา…

593
00:47:50,534 --> 00:47:51,534
เขา…

594
00:47:53,328 --> 00:47:55,038
ฆ่าตัวตายครับ

595
00:47:58,292 --> 00:48:00,919
ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะด่วนจากไปแบบนี้ครับ

596
00:48:03,130 --> 00:48:05,090
มันกะทันหันมาก

597
00:48:07,426 --> 00:48:09,720
จนตอนนี้ผมยังไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องจริงเลยครับ

598
00:48:13,891 --> 00:48:15,350
ผมรู้สึกสงสารเขามาก

599
00:48:19,229 --> 00:48:20,229
ผมคิดว่า

600
00:48:23,191 --> 00:48:24,192
เป็นความผิดของผมเอง

601
00:48:26,945 --> 00:48:27,945
มันทรมานมากครับ

602
00:48:41,793 --> 00:48:44,504
ดูเหมือนว่าคุณชเวจุนกิ

603
00:48:44,588 --> 00:48:46,506
ยังปล่อยวางเรื่องคุณภรรยาไม่ได้สินะครับ

604
00:48:48,216 --> 00:48:49,216
ไม่ทราบว่า

605
00:48:49,760 --> 00:48:52,346
ได้มองภรรยาของคุณ
ตอนบรรจุศพลงในโลงไหมครับ

606
00:48:54,056 --> 00:48:56,141
ไม่ครับ เพราะผมทนมองไม่ไหว

607
00:48:59,019 --> 00:49:00,019
ถ้างั้น

608
00:49:02,064 --> 00:49:05,233
ลองจัดงานศพให้คุณภรรยาอีกรอบดูไหมครับ

609
00:49:08,028 --> 00:49:10,030
หมอชามินซอ มาช่วยหน่อยครับ

610
00:49:10,113 --> 00:49:11,114
ค่ะ อาจารย์

611
00:49:11,198 --> 00:49:13,075
นอนตรงนี้สักครู่นะ

612
00:49:14,910 --> 00:49:15,910
คุณชเวจุนกิ

613
00:49:17,287 --> 00:49:20,165
ลองจินตนาการว่า

614
00:49:20,749 --> 00:49:23,293
คนตรงหน้าคุณตอนนี้
คือคุณภรรยาที่จากไปแล้วนะครับ

615
00:49:24,127 --> 00:49:27,422
ถ้าหากว่ามีเรื่องที่คุณไม่เคยได้พูดออกไป

616
00:49:28,507 --> 00:49:29,591
พูดออกมาตอนนี้ได้นะครับ

617
00:50:01,540 --> 00:50:04,042
ฉันแค่คิดว่าสิ่งที่ฉันทำคือการให้เวลา

618
00:50:06,420 --> 00:50:09,673
เวลาให้เสียใจ เวลาให้เจ็บปวด

619
00:50:10,799 --> 00:50:11,800
เวลาที่จะลืม

620
00:50:13,260 --> 00:50:14,260
ใช่

621
00:50:14,594 --> 00:50:16,263
ฉันคิดว่าฉันให้เวลากับเธอ

622
00:50:18,974 --> 00:50:20,642
แต่ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว

623
00:50:22,352 --> 00:50:23,812
มันเป็นแค่ความละเลย

624
00:50:25,981 --> 00:50:27,607
ฉันไม่ควรปล่อยทิ้งเธอไว้ตามลำพัง

625
00:50:29,651 --> 00:50:31,278
ฉันไม่ควรปล่อยให้เธอร้องไห้คนเดียว

626
00:50:32,529 --> 00:50:34,364
ถ้าฉันรู้สักนิด

627
00:50:36,867 --> 00:50:38,827
ถ้าฉันเอาใจใส่เธอมากกว่านี้อีกสักนิด

628
00:50:39,327 --> 00:50:40,327
เธอคง…

629
00:50:52,090 --> 00:50:53,842
ต่อไปฉันจะไม่ทิ้งเธอไว้ตามลำพังอีกแล้ว

630
00:50:56,094 --> 00:50:57,304
ฉันจะไม่ปล่อยปละละเลย

631
00:50:59,306 --> 00:51:00,348
เพราะฉะนั้น

632
00:51:01,516 --> 00:51:02,601
ไว้เจอกันอีกนะ

633
00:51:20,035 --> 00:51:21,161
แล้วพอถึงตอนนั้นพวกเรา…

634
00:51:23,580 --> 00:51:24,580
มามีความสุขด้วยกันนะ

635
00:51:36,218 --> 00:51:38,261
ฉันเอาเอกสารไปส่งที่ห้องบำบัด เดี๋ยวมานะคะ

636
00:51:39,721 --> 00:51:44,643
การฆ่าตัวตายของคนใกล้ตัว
เป็นแผลใจขนาดใหญ่ที่ร้ายแรงมากครับ

637
00:51:45,852 --> 00:51:49,731
สามารถนำไปสู่โรคพีทีเอสดี
หรือภาวะเครียดหลังเหตุการณ์รุนแรงครับ

638
00:51:51,358 --> 00:51:53,985
พลังงานลบที่มาจากความทรงจำเหล่านั้น

639
00:51:54,069 --> 00:51:55,278
รุนแรงมาก

640
00:51:55,904 --> 00:51:59,116
จนทำให้จิตใจพยายามที่จะ
แยกข้อมูลที่เกี่ยวกับความทรงจำนั้นออกไป

641
00:51:59,199 --> 00:52:02,160
จากจิตสำนึกแม้เพียงชั่วคราวก็ยังดีครับ

642
00:52:03,078 --> 00:52:04,788
นั่นก็คือภาวะสูญเสียความทรงจำชั่วคราว

643
00:52:08,375 --> 00:52:10,335
เพราะมันเป็นความจริงอันแสนเจ็บปวด

644
00:52:11,002 --> 00:52:16,383
จนจิตใจปฏิเสธ
ว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเองครับ

645
00:52:16,967 --> 00:52:18,635
จองดาอึนทำไม มีอะไรแปลกเหรอ

646
00:52:18,718 --> 00:52:20,512
ก็แค่เขาดูปกติเกินไปน่ะสิ

647
00:52:20,595 --> 00:52:22,305
ปกติเกินไปอะไรของแก

648
00:52:22,389 --> 00:52:23,515
คือว่า

649
00:52:23,598 --> 00:52:25,642
ดูเหมือนเขาลืมว่าคุณคิมซอวานเสียไปแล้วน่ะ

650
00:52:27,811 --> 00:52:28,979
ทำได้ดีมากค่ะ

651
00:52:29,062 --> 00:52:30,647
- ทำได้ดีมากครับ
- ขอบคุณค่ะ

652
00:52:31,231 --> 00:52:32,231
ขอบคุณมากค่ะ

653
00:52:35,902 --> 00:52:38,655
อ้าว คุณพ่อของคุณคิมซอวาน

654
00:52:40,949 --> 00:52:42,075
คุณพยาบาลจองดาอึน

655
00:52:43,535 --> 00:52:45,620
ผมอยากเจอคุณจริงๆ ครับ

656
00:52:46,788 --> 00:52:47,788
ซอวาน

657
00:52:49,249 --> 00:52:50,917
ซอวานของผมพูดว่าอะไรเหรอครับ

658
00:52:52,711 --> 00:52:54,004
คุณคิมซอวานเหรอคะ

659
00:52:55,130 --> 00:53:00,051
คุณพยาบาลเป็นคนสุดท้าย
ที่โทรคุยกับลูกผมก่อนตายนี่ครับ

660
00:53:01,052 --> 00:53:04,431
หมายความว่ายังไงคะ
คุณคิมซอวานตายอะไรกันคะ

661
00:53:08,435 --> 00:53:12,063
คุณซอวานออกจากโรงพยาบาลแล้วนี่คะ
วันก่อนยังเจอตอนมาตรวจอยู่เลยนี่นา

662
00:56:21,920 --> 00:56:25,340
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร
และเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้)

663
00:56:25,423 --> 00:56:27,884
(ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

664
00:56:29,386 --> 00:56:31,388
คำบรรยายโดย อภิชญา บุญรินทร์