1 00:00:06,006 --> 00:00:06,881 "ซูเปอร์แมน" 2 00:00:06,965 --> 00:00:08,633 (อีก 557 วันก่อนอุกกาบาตพุ่งชนโลก) 3 00:00:08,717 --> 00:00:10,385 "สุดเท่" 4 00:00:10,468 --> 00:00:12,762 มินโฮ จำเอาไว้นะว่า ทั้งหมดนี่เกิดขึ้นได้เพราะครู 5 00:00:15,682 --> 00:00:17,100 "ตั้งใจเรียน" 6 00:00:17,183 --> 00:00:18,143 ผมขยายภาพนี้ 7 00:00:18,226 --> 00:00:19,644 - แปะไว้ห้องวิทย์ฯ ด้วย - มินโฮ 8 00:00:19,728 --> 00:00:21,646 อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์เหมือนพี่ยุนซังเหรอ 9 00:00:21,730 --> 00:00:23,773 เปล่าครับ ผมแค่เป็นแฟนคลับเขา 10 00:00:25,775 --> 00:00:28,278 ต้องกินเบียร์หลังเตะบอลแบบนี้ถึงจะอร่อย 11 00:00:29,446 --> 00:00:31,031 - มาแล้วเหรอครับ - คุณพ่อมาแล้ว 12 00:00:31,114 --> 00:00:31,948 - คุณพ่อ - ครับ 13 00:00:32,032 --> 00:00:33,783 ล้างตาสำเร็จหรือเปล่าคะ 14 00:00:33,867 --> 00:00:34,701 ล้างตาเหรอ 15 00:00:35,493 --> 00:00:36,369 - คุณพ่ออู - ครับ 16 00:00:36,453 --> 00:00:37,495 ดื่มสักแก้วให้ชื่นใจสิ 17 00:00:37,579 --> 00:00:39,414 ตอนแรกแรงใจดีแต่สุดท้ายก็เกมพลิกน่ะ 18 00:00:40,290 --> 00:00:42,208 ในใจคงจะเดือดมากสินะ 19 00:00:42,292 --> 00:00:45,086 คุณพ่อคะ จะเทนนิสหรือทหาร ประสบการณ์ก็ชนะเสมอสินะคะ 20 00:00:45,170 --> 00:00:46,546 แน่อยู่แล้ว ใช่เลยๆ 21 00:00:47,922 --> 00:00:49,007 - จริงสิ คลาร่า - คะ 22 00:00:49,090 --> 00:00:50,550 ชมรมฟุตบอลไปได้สวยไหม 23 00:00:50,633 --> 00:00:53,178 อ๋อ ช่วงนี้พวกเราน่ะ อย่างงี้เลยค่ะ 24 00:00:53,261 --> 00:00:55,388 ไม่รู้ว่าเธอจะทุ่มเทสอนอะไรขนาดนั้นครับ 25 00:00:56,222 --> 00:00:58,558 ไม่ใช่ฟุตบอลอาชีพสักหน่อย ก็แค่ชมรมเอง 26 00:00:58,641 --> 00:01:01,478 อ้าว แบบนั้นจะได้กลับถึงบ้านแล้วน็อกทันทีเลยไง 27 00:01:01,561 --> 00:01:03,146 - ที่สำคัญที่สุดคือมันสนุกนี่นา - ใช่ 28 00:01:03,229 --> 00:01:04,939 กลับถึงบ้านแล้วน็อกทันที 29 00:01:05,523 --> 00:01:06,357 แล้วฉันล่ะ 30 00:01:06,441 --> 00:01:08,693 ฉันก็ไม่ได้เล่นทุกวันสักหน่อย อะไรของนาย 31 00:01:09,944 --> 00:01:12,113 บทสนทนานี้มันยังไงๆ แฮะ 32 00:01:12,197 --> 00:01:13,281 คำพูดคำจาชักจะ… 33 00:01:13,364 --> 00:01:14,365 - อะไร - ทำไม 34 00:01:14,449 --> 00:01:15,283 ทำอะไรเนี่ย 35 00:01:15,366 --> 00:01:16,576 เป็นอะไรไป 36 00:01:16,659 --> 00:01:18,244 - ที่นี่มีเด็กอยู่นะ - ให้ตายสิ 37 00:01:19,496 --> 00:01:21,122 - อะไรเหรอ - นี่ๆ 38 00:01:21,206 --> 00:01:23,875 ฉันขอจองเป็นคน จัดพิธีศีลสมรสให้พวกเธอสองคนนะ 39 00:01:23,958 --> 00:01:25,460 - โอ๊ะ - ขอบคุณล่วงหน้านะคะ 40 00:01:25,543 --> 00:01:27,378 คุณพ่อ สวัสดีค่ะ 41 00:01:27,462 --> 00:01:28,546 อ้าว ว่าไง 42 00:01:37,889 --> 00:01:39,182 อะไรของเขาเนี่ย 43 00:01:40,809 --> 00:01:42,435 (ใกล้ถึงวันสิ้นโลก หยุดการชนไม่ได้) 44 00:01:42,519 --> 00:01:43,812 (อีก 200 วันก่อนโลกแตก) 45 00:01:43,895 --> 00:01:45,105 (ดาวเคราะห์ 2012 ดีน่า) 46 00:01:45,188 --> 00:01:46,356 (อีก 200 วันจะชนโลก) 47 00:01:49,567 --> 00:01:52,195 (อุกกาบาตชนโลก ประกาศกฎอัยการศึก ฉุกเฉินระดับชาติ) 48 00:01:52,278 --> 00:01:53,655 (อีก 199 วัน) 49 00:01:53,738 --> 00:01:54,572 (ไม่มีสัญญาณ) 50 00:02:04,749 --> 00:02:07,418 (อีก 198 วัน ไปด้วยกันจนถึงที่สุด) 51 00:02:07,502 --> 00:02:09,212 (อีก 140 วัน เตือนวิกฤตดาวชนโลก) 52 00:02:09,295 --> 00:02:12,132 (โรงเรียนมัธยมชอนดงประกาศปิดและห้ามเข้า) 53 00:02:12,215 --> 00:02:17,011 (อีก 130 วัน - ซูเปอร์แมนและวันเดอร์มาร์ท) 54 00:02:17,095 --> 00:02:19,347 (ตามหาคนหาย) 55 00:02:19,430 --> 00:02:22,016 (สร้างจากนิยายเรื่องชูมัตสึ โนะ ฟุรุ โดยอิซากะ โคทาโร่) 56 00:02:23,977 --> 00:02:26,980 (อีก 80 วัน เราจะเป็นอมตะ มาสัมผัสความอมตะชั่วนิรันดร์กันเถอะ) 57 00:02:27,564 --> 00:02:31,734 (อีก 50 วันก่อนโลกแตก งานบรรยายที่หลบภัยลอยน้ำ) 58 00:02:37,031 --> 00:02:40,785 (Goodbye Earth: ถึงเวลาต้องลาโลก) 59 00:02:42,871 --> 00:02:46,666 (อีก 153 วันก่อนอุกกาบาตพุ่งชนโลก) 60 00:02:51,337 --> 00:02:52,172 เอาอีกแล้วสินะ 61 00:02:57,844 --> 00:02:59,220 เราตกลงจะไม่เจอกันข้างนอกนี่ 62 00:02:59,304 --> 00:03:00,180 ขอโทษที 63 00:03:00,930 --> 00:03:02,140 อุปกรณ์ฉันมันห่วยแตก 64 00:03:02,640 --> 00:03:04,309 ทำให้องค์ชายต้องเสด็จมาถึงนี่ 65 00:03:11,149 --> 00:03:12,483 ใช่ครับ 66 00:03:12,567 --> 00:03:14,903 คนขับรถของพ่อ 67 00:03:19,949 --> 00:03:20,992 รู้จักที่อยู่ไหนบ้างไหม 68 00:03:26,664 --> 00:03:27,749 นี่คือหนึ่งในห้าครับ 69 00:03:28,249 --> 00:03:30,126 ที่สุดท้ายที่คนขับรถพ่อ 70 00:03:30,710 --> 00:03:32,212 เอาไวน์ไปให้ 71 00:03:32,295 --> 00:03:34,088 ส่งมันไปมือถือผู้กองคังหน่อยนะ 72 00:03:34,172 --> 00:03:35,298 ครับ ได้ครับ 73 00:03:39,677 --> 00:03:41,387 อือ ได้ยินแล้ว พูดมาสิ 74 00:03:42,096 --> 00:03:43,723 ตอนนี้ฉันสะดวกคุย 75 00:03:43,806 --> 00:03:45,600 ยุนซังเป็นคนขับรถ 76 00:03:47,227 --> 00:03:48,728 - ไม่ได้ยินเหรอ - เปล่า ฉัน… 77 00:03:52,941 --> 00:03:53,942 อยากจะบ้า ให้ตายสิ 78 00:03:54,442 --> 00:03:56,611 ผู้บัญชาการกองร้อย เกิดอะไรขึ้นคะ 79 00:04:01,032 --> 00:04:03,243 (18-1 หมู่บ้านคูกัก เขตอึงด็อก เมืองอุงชอน) 80 00:04:05,954 --> 00:04:06,996 ได้ข้อความไหม 81 00:04:13,086 --> 00:04:13,920 อือ 82 00:04:14,545 --> 00:04:15,838 ตอนนี้เรากำลังไปที่นั่น 83 00:04:16,631 --> 00:04:17,465 ได้ยินฉันไหม 84 00:04:17,966 --> 00:04:19,550 ฮัลโหล ฮัล… 85 00:04:20,426 --> 00:04:21,261 โธ่เอ๊ย 86 00:04:21,344 --> 00:04:22,887 (09. เลือกมองด้านดี) 87 00:04:22,971 --> 00:04:25,473 นี่คือการคุ้มครองพลเมืองอย่างเป็นทางการ 88 00:04:25,556 --> 00:04:28,059 เส้นทางที่สั้นที่สุดหนึ่งชั่วโมง อีกสิบนาทีรายงานฉันด้วย 89 00:04:28,142 --> 00:04:29,018 รับทราบค่ะ 90 00:04:29,644 --> 00:04:31,312 - นาฮยอนแจ - วันทยหัตถ์ 91 00:04:32,814 --> 00:04:34,649 ขอโทษด้วยนะ ฉันกังวลนิดหน่อยน่ะ 92 00:04:34,732 --> 00:04:36,150 ไม่เป็นไรครับ ผมไม่เป็นไร 93 00:04:37,527 --> 00:04:38,653 - ฉันไปก่อนนะคะ - อือ 94 00:05:04,345 --> 00:05:05,179 จะไปไหนครับ 95 00:05:05,263 --> 00:05:07,473 เรากำลังไปหมู่บ้านคูกัก เขตอึงด็อกค่ะ 96 00:05:07,557 --> 00:05:09,225 พวกคุณต้องกลับไปครับ กลับรถด้วยครับ 97 00:05:14,605 --> 00:05:15,732 หาใครอยู่เหรอครับ 98 00:05:18,526 --> 00:05:19,986 ผมถามว่าคุณหาใครอยู่ 99 00:05:23,156 --> 00:05:25,074 ผมกำลังไปเจอบาทหลวงแพคซังฮยอกครับ 100 00:05:27,285 --> 00:05:29,078 มีแขกขอเข้าพบบาทหลวงแพคซังฮยอกครับ 101 00:05:30,705 --> 00:05:31,706 ครับ 102 00:05:33,499 --> 00:05:34,334 ให้พวกเขาไปได้ 103 00:05:36,753 --> 00:05:37,920 ศูนย์ฝึกค่ะ 104 00:05:39,964 --> 00:05:42,258 คนน่ากลัวมาถึงนี่แล้วค่ะ คุณพ่อ 105 00:06:19,837 --> 00:06:20,922 โอ้ 106 00:06:21,839 --> 00:06:23,883 เซคยอง ยุนซัง 107 00:06:27,220 --> 00:06:28,679 ที่นี่หายากหรือเปล่า 108 00:06:30,348 --> 00:06:32,058 ให้ตายสิ ฉันน่ะ 109 00:06:32,934 --> 00:06:34,352 ทำให้พวกเธอต้องมาหาถึงนี่จนได้ 110 00:06:37,188 --> 00:06:38,022 คลาร่าของฉัน 111 00:06:39,482 --> 00:06:40,441 โทมัสของฉัน 112 00:06:42,276 --> 00:06:44,237 ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอ ว่าไหม 113 00:06:45,363 --> 00:06:46,948 เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันนี่นา 114 00:06:48,991 --> 00:06:49,826 จริงสิ 115 00:06:50,660 --> 00:06:51,494 แต่ถึงกระนั้น 116 00:06:52,745 --> 00:06:54,205 เราก็ต้องสารภาพบาปก่อนใช่ไหม 117 00:06:55,540 --> 00:06:58,251 ทั้งสองคนยังต้องจัดพิธีศีลสมรสด้วยนี่นา 118 00:06:59,544 --> 00:07:00,586 ไม่ๆ 119 00:07:02,547 --> 00:07:04,674 การสารภาพบาปต้องทำแยกกัน 120 00:07:05,967 --> 00:07:09,220 มันคือการเผชิญหน้ากับตัวเอง ต่อพระพักตร์พระเจ้า 121 00:07:09,303 --> 00:07:10,847 - ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ - คลาร่า 122 00:07:10,930 --> 00:07:12,056 การสารภาพบาปน่ะ 123 00:07:12,598 --> 00:07:14,517 ยิ่งบาปสั่งสมมากขึ้นเท่าไร 124 00:07:16,394 --> 00:07:17,770 ยิ่งทำได้ยากขึ้นเท่านั้น 125 00:07:40,710 --> 00:07:41,544 ใช่ค่ะ 126 00:07:43,129 --> 00:07:44,797 จนถึงเมื่อสักครู่นี้ 127 00:07:45,548 --> 00:07:49,427 ฉันฆ่าคนในใจไปแล้วสามครั้งค่ะ 128 00:07:50,344 --> 00:07:51,179 นี่ 129 00:07:52,763 --> 00:07:53,598 คลาร่า 130 00:07:54,765 --> 00:07:56,058 ฉันบอกเธอเสมอ 131 00:07:57,602 --> 00:08:00,688 ยิ่งการบ้านพอกหางหมูเท่าไร ยิ่งทำได้ยากขึ้นเท่านั้น 132 00:08:01,230 --> 00:08:04,025 หลังจากนั้นเธอจะกลายเป็นคนไร้ความรู้สึก 133 00:08:05,276 --> 00:08:07,778 เหมือนมีสะเก็ดขึ้นทั่วร่างกาย 134 00:08:23,544 --> 00:08:24,545 แต่ว่า 135 00:08:26,130 --> 00:08:29,550 พระเจ้าทรงให้อภัยเสมอ 136 00:08:31,344 --> 00:08:33,179 ทรงไม่เคยเบื่อที่จะให้อภัย 137 00:08:34,639 --> 00:08:36,224 พระองค์ไม่มีทาง 138 00:08:37,099 --> 00:08:38,184 ที่จะทำแบบนั้นได้เลย 139 00:08:42,188 --> 00:08:43,397 ฉันจัดการเองได้ค่ะ 140 00:08:44,232 --> 00:08:45,650 และฉันไม่คิดจะหลบหลีกโทษด้วย 141 00:08:50,446 --> 00:08:51,280 ก็ได้ 142 00:08:53,199 --> 00:08:54,033 ฉันจะสวดมนต์ให้ 143 00:08:56,160 --> 00:09:01,457 พระเจ้าจะใช้ความรักและความอดทน 144 00:09:02,124 --> 00:09:04,752 รอจนกว่าคลาร่าจะใคร่ครวญ กลับใจ 145 00:09:05,795 --> 00:09:09,507 และตกลงปลงใจว่าจะไม่ทำบาปอีก 146 00:09:17,431 --> 00:09:19,392 เป็นไง มีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาหรือยัง 147 00:09:22,395 --> 00:09:23,229 เฮ้อ 148 00:09:24,814 --> 00:09:25,856 ดูเหมือนพระองค์ 149 00:09:27,775 --> 00:09:29,068 จะใช้พวกเธอทั้งคู่ให้คุ้มค่า 150 00:09:31,112 --> 00:09:34,115 เราอยู่บนผืนดินและพระองค์อยู่เบื้องบน 151 00:09:35,324 --> 00:09:38,327 เป็นการยากที่จะพูดว่า เรารู้พระประสงค์ของพระองค์ 152 00:09:39,870 --> 00:09:44,041 แต่พอเราได้มาเจอกันอีก หลังผ่านความยากลำบากมา ฉันก็พอจะรู้ได้ 153 00:09:45,876 --> 00:09:47,378 ตลอดทางที่มา 154 00:09:47,461 --> 00:09:49,422 ฉันหวังให้ทุกอย่างเป็นข่าวลือ 155 00:09:50,006 --> 00:09:52,967 หวังให้มันเป็นเรื่องโกหก แต่ว่า… 156 00:09:54,427 --> 00:09:56,429 ผมไม่รู้ว่าคุณพ่อตั้งใจจะทำอะไร 157 00:09:58,848 --> 00:10:00,224 แต่ตอนนี้เลิกซ่อนตัวเถอะนะครับ 158 00:10:01,392 --> 00:10:02,560 ออกมาอธิบาย 159 00:10:02,643 --> 00:10:04,604 ต่อหน้าคริสตชนว่าที่ผ่านมาเกิดเรื่องอะไรขึ้น 160 00:10:17,325 --> 00:10:18,159 ยุนซัง 161 00:10:19,201 --> 00:10:22,330 นั่นเป็นมนุษยธรรมอย่างแท้จริง 162 00:10:26,083 --> 00:10:27,168 กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ 163 00:10:29,879 --> 00:10:32,798 มันเป็นเพียงสติปัญญาทางกายเท่านั้น 164 00:10:36,677 --> 00:10:37,678 คุณพ่อ 165 00:10:39,305 --> 00:10:42,433 ไม่ใช่แค่เรานะครับ ยังมีผู้คนอีกมากมายที่เจ็บปวดใจ 166 00:10:44,143 --> 00:10:45,144 เราไม่มีเวลาที่จะลืม 167 00:10:46,228 --> 00:10:47,730 หรือเยียวยาหรอกครับ 168 00:10:50,358 --> 00:10:53,235 เด็กสี่ขวบคนนึงที่อิจฉาพี่สาวเจ็ดขวบ 169 00:10:53,986 --> 00:10:55,821 จะไม่มีวันได้อยู่ถึงอายุเจ็ดขวบ 170 00:10:56,822 --> 00:10:57,657 แต่ละคน 171 00:10:58,574 --> 00:11:00,910 เหลือเพียงอนาคตอันแสนสั้น 172 00:11:00,993 --> 00:11:02,912 ทำไมคุณพ่อถึงได้… 173 00:11:10,544 --> 00:11:12,046 ทำตามแผนเดิมครับ 174 00:11:18,219 --> 00:11:19,595 ผมจะเตรียมแผนสำรองไว้ด้วย 175 00:11:22,807 --> 00:11:23,933 ครับ ได้ครับ 176 00:11:38,030 --> 00:11:39,365 ผู้ที่จะถูกใช้ 177 00:11:41,158 --> 00:11:43,119 คู่ควรกับการถูกพาไป 178 00:11:44,787 --> 00:11:46,664 แต่เรามีเวลาไม่มาก 179 00:11:49,166 --> 00:11:50,042 ยุนซัง 180 00:11:52,211 --> 00:11:53,796 จะไตร่ตรองอย่างชาญฉลาด 181 00:11:56,340 --> 00:11:57,508 หนึ่งชั่วโมง 182 00:11:59,969 --> 00:12:00,845 ก่อนเครื่องบินขึ้น 183 00:12:02,012 --> 00:12:04,515 ฉันจะไปรับเธอ 184 00:12:20,489 --> 00:12:23,117 อ้าว เกิดอะไรขึ้น 185 00:12:23,617 --> 00:12:25,244 ออกไปข้างนอกตอนกลางคืนซะด้วย 186 00:12:25,828 --> 00:12:26,662 เพื่อนครับ 187 00:12:27,163 --> 00:12:28,914 บางครั้งผมก็ไปเจอเพื่อนครับ 188 00:12:28,998 --> 00:12:30,875 แหม ต้องอย่างนั้นสิ 189 00:12:30,958 --> 00:12:35,296 ออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ้าง อย่าเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง 190 00:12:46,140 --> 00:12:47,016 คือ 191 00:12:47,099 --> 00:12:48,434 ว่าแต่คุณย่า 192 00:12:49,268 --> 00:12:50,269 อือ 193 00:12:50,853 --> 00:12:53,939 จะไม่ทิ้งผมไปใช่ไหม 194 00:12:54,648 --> 00:12:55,483 หา 195 00:12:56,901 --> 00:12:59,361 ทำไมอยู่ๆ ถึงพูดอะไรแบบนั้น 196 00:13:00,196 --> 00:13:01,280 ผมได้ยินว่า 197 00:13:02,406 --> 00:13:03,949 ผมกับย่าจะถูกย้ายไปบ้านพักราชการ 198 00:13:05,159 --> 00:13:06,285 ลุงคนขับรถพูดแบบนั้น 199 00:13:09,038 --> 00:13:10,372 ฝันไปเถอะ 200 00:13:11,123 --> 00:13:11,957 เฮ้อ 201 00:13:13,000 --> 00:13:14,460 ให้ตายสิ 202 00:13:14,543 --> 00:13:16,253 หมอนั่นเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ 203 00:13:18,839 --> 00:13:22,510 ย่าจะทิ้งแกทำไม ถ้าเป็นพ่อแกก็ว่าไปอย่าง 204 00:13:25,179 --> 00:13:27,973 ไม่ต้องห่วงนะ รีบเข้าไปพักผ่อนได้แล้ว 205 00:13:41,278 --> 00:13:43,447 ฉันตั้งใจจะให้คนไปส่งสักหน่อย 206 00:13:44,532 --> 00:13:46,075 แต่การมีน้ำใจเห็นจะไม่ใช่เรื่องง่าย 207 00:13:50,871 --> 00:13:52,748 พวกเราจะขับรถของทั้งสองคนให้เองค่ะ 208 00:13:52,832 --> 00:13:54,083 ผบ.กองร้อยสั่งมาค่ะ 209 00:13:56,794 --> 00:13:57,628 ทุกคนขึ้นรถได้ 210 00:13:58,587 --> 00:13:59,797 ฉันหวังว่า 211 00:14:00,840 --> 00:14:04,426 พวกเธอทั้งคู่จะใช้สติปัญญาในการตัดสินใจ 212 00:14:20,943 --> 00:14:21,902 คุณพ่อ 213 00:14:25,739 --> 00:14:26,699 คุณพ่อ 214 00:14:30,911 --> 00:14:31,787 เปิดนะ 215 00:14:31,871 --> 00:14:32,872 แค่คำเดียว 216 00:14:41,005 --> 00:14:42,548 ตอบสนองมาแค่คำเดียว 217 00:14:49,054 --> 00:14:50,347 แล้วลูกจะออกไปครับ 218 00:15:17,708 --> 00:15:18,584 (อีก 152 วัน) ฉันได้ซีดีมา 219 00:15:20,169 --> 00:15:21,003 นี่ของฉัน 220 00:15:21,545 --> 00:15:22,463 โอ้โฮ 221 00:15:22,546 --> 00:15:24,381 - เอาคลิปใส่ในนั้นได้เลยแฮะ - อือ 222 00:15:24,465 --> 00:15:25,299 เยอะอยู่นะ 223 00:15:27,468 --> 00:15:30,596 สงสัยเน็ตฟลิกซ์อเมริกาคงไม่ทำซีรีส์แล้วใช่ไหม 224 00:15:31,263 --> 00:15:33,557 นี่ โลกความจริงดราม่ากว่าละครอีกไหม 225 00:15:33,641 --> 00:15:35,559 ใครจะมาโง่ทำละครอยู่ล่ะ 226 00:15:36,101 --> 00:15:37,770 นี่ แต่มันไม่มีซีซั่นต่อไปนี่นา 227 00:15:38,896 --> 00:15:41,982 แต่ก็มีผู้กำกับประหลาดๆ หลายคนนี่นา 228 00:15:42,066 --> 00:15:44,026 ดูเหมือนมีหลายคนตั้งใจจะถ่ายหนัง 229 00:15:44,109 --> 00:15:46,612 แต่ฉันได้ยินว่าไม่มีคนเล่น นักแสดงปฏิเสธกันหมดเลย 230 00:15:47,112 --> 00:15:47,947 ก็คงงั้นแหละ 231 00:15:48,489 --> 00:15:52,034 พวกเขาคงเอาเงินค่าตัวที่เก็บออมมา ไปซื้อที่หลบภัยกันหมดแล้ว 232 00:15:54,370 --> 00:15:55,204 อะไรน่ะ 233 00:15:57,998 --> 00:15:58,832 มากันเยอะไปไหม 234 00:16:00,084 --> 00:16:01,919 ไม่ใช่ทหารกองหนุนแถวบ้านเราใช่ไหม 235 00:16:02,002 --> 00:16:04,088 ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ เครื่องแบบไม่เหมือนกันนี่ 236 00:16:04,171 --> 00:16:05,172 รีบไปหาครูกันเถอะ 237 00:16:05,255 --> 00:16:06,548 นี่ๆ 238 00:16:06,632 --> 00:16:07,591 - ออกไปด้วย - ไปกัน 239 00:16:08,550 --> 00:16:09,802 - รีบไปกัน - ออกไปด้วยครับ 240 00:16:26,276 --> 00:16:27,820 พวกเขาจะทิ้งประเทศนี้แล้วหรือไง 241 00:16:34,284 --> 00:16:35,703 - นายเป็น… - เป็นอะไรไหมครับ 242 00:16:38,288 --> 00:16:40,165 - ฉันเหรอ - หลังเกิดเรื่องที่ศูนย์ฝึก 243 00:16:40,958 --> 00:16:43,293 ก็มีข่าวลือว่าแพร่สะพัดไปทั่วค่ายว่า… 244 00:16:44,795 --> 00:16:45,921 ผบ.กองร้อยจะถูกปลดครับ 245 00:16:49,633 --> 00:16:50,926 ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก 246 00:16:52,594 --> 00:16:53,429 คุณยองจีล่ะ 247 00:16:54,054 --> 00:16:55,139 หลังจากนั้นได้เจอกันไหม 248 00:16:57,141 --> 00:16:58,642 ไม่ได้เจอกันสักครั้งเลยครับ 249 00:16:59,309 --> 00:17:00,894 ดูเหมือนคุณยองจีจะไม่มีมือถือนะ 250 00:17:01,770 --> 00:17:02,646 ไม่เป็นไรครับ 251 00:17:10,696 --> 00:17:11,530 อือ 252 00:17:12,156 --> 00:17:13,991 สนามบินแทบจะถูกคุ้มกันระดับกองพลแล้ว 253 00:17:14,491 --> 00:17:16,035 ถ้าฉันเดาไม่ผิด 254 00:17:17,369 --> 00:17:19,872 พวกเขาคงเริ่มปฏิบัติการลี้ภัยคนอเมริกัน 255 00:17:19,955 --> 00:17:21,373 ที่ตกค้างในเกาหลีแล้วละ 256 00:17:22,041 --> 00:17:23,250 สุดยอด 257 00:17:23,876 --> 00:17:24,710 โอ้โฮ เดี๋ยวนะ 258 00:17:25,627 --> 00:17:26,587 ฐานทัพสหรัฐฯ เหรอ 259 00:17:28,130 --> 00:17:29,089 ทหาร อเมริกา 260 00:17:30,174 --> 00:17:31,425 งั้นก็ขึ้นเครื่องบินเหรอ 261 00:17:32,009 --> 00:17:33,594 อะไรเนี่ย รู้อยู่แล้วเหรอ 262 00:17:33,677 --> 00:17:35,804 ดูเหมือนซิสเตอร์เรจิน่าจะพูดถูกนะครับ 263 00:17:36,847 --> 00:17:38,557 เรื่องที่พวกเขาเร่งแผนการเข้ามา 264 00:17:38,640 --> 00:17:40,517 คือว่า 265 00:17:41,894 --> 00:17:43,270 เซคยอง ขอคุยด้วยหน่อย 266 00:17:43,353 --> 00:17:44,313 - แป๊บนึงนะ - อ้าว 267 00:17:44,897 --> 00:17:46,273 อ๋อ ค่ะ 268 00:17:50,736 --> 00:17:52,988 ว่าแต่ทีนี้คุณพ่อจะเอายังไงคะ 269 00:17:53,781 --> 00:17:55,741 ไม่เอาสวดมนต์ ไม่เอาตอบรับอะไรพวกนั้น 270 00:17:55,824 --> 00:17:57,284 คราวนี้มาทำอะไรเด็ดๆ กันค่ะ 271 00:17:58,535 --> 00:17:59,453 ยุนซัง 272 00:18:00,120 --> 00:18:02,206 คุณพ่อแพคไม่ได้พูดเรื่องอื่นเหรอ 273 00:18:02,289 --> 00:18:04,083 ท่านรู้ไหมว่าโบสถ์ถูกไฟไหม้ 274 00:18:11,173 --> 00:18:12,007 เอ้า 275 00:18:13,217 --> 00:18:14,218 นานแล้วนะ 276 00:18:17,387 --> 00:18:18,931 เธอกับยุนซังจะไปจากที่นี่เมื่อไหร่ 277 00:18:24,061 --> 00:18:24,895 เซคยอง 278 00:18:26,021 --> 00:18:26,855 ค่ะ 279 00:18:28,315 --> 00:18:29,525 อินอาลูกฉัน 280 00:18:31,276 --> 00:18:32,778 เคยพูดเรื่องเกี่ยวกับอินซอง 281 00:18:34,321 --> 00:18:36,740 ให้เธอฟังบ้างไหม 282 00:18:38,033 --> 00:18:39,159 พี่อินซองน่ะเหรอคะ 283 00:18:41,912 --> 00:18:42,830 เขาได้เล่าไหม 284 00:18:44,289 --> 00:18:46,083 ว่าอินซองตายยังไง 285 00:18:46,166 --> 00:18:48,252 อุบัติเหตุตอนเหตุการณ์จลาจล… 286 00:18:51,922 --> 00:18:53,006 หลังเกิดความวุ่นวาย 287 00:18:55,259 --> 00:18:56,260 ทุกคนก็… 288 00:18:56,885 --> 00:18:58,137 ขาดแคลนของกินชั่วคราว 289 00:18:59,221 --> 00:19:02,015 ฉันติดต่อกับอินอาไม่ได้เป็นอาทิตย์ 290 00:19:05,561 --> 00:19:07,980 แต่ระหว่างนั้น อินซองก็เกิดทนไม่ได้ 291 00:19:09,690 --> 00:19:11,191 เขาบอกว่าจะออกไปหาของกิน 292 00:19:12,943 --> 00:19:14,236 เลยเข้าไปในเมือง 293 00:19:17,781 --> 00:19:18,615 แต่ที่นั่น… 294 00:19:27,416 --> 00:19:28,876 เขาไม่มีโอกาสได้ขัดขืนสักครั้ง 295 00:19:29,793 --> 00:19:30,627 เขาต้องจากไป 296 00:19:32,337 --> 00:19:34,673 อย่างไร้ค่า 297 00:19:40,637 --> 00:19:41,471 ที่ย่านสถานบันเทิง 298 00:19:43,223 --> 00:19:46,143 ที่หน่วยรบพิเศษของอินอาซุ่มโจมตีคราวก่อน 299 00:19:50,689 --> 00:19:52,733 คริสตชนที่ทำงานที่นั่นเล่าให้ฟัง 300 00:19:55,319 --> 00:19:56,445 ว่าคนผอมสูงคนหนึ่ง 301 00:19:57,404 --> 00:19:59,281 ที่ยืนอยู่ข้างหลังอินซอง 302 00:20:00,991 --> 00:20:02,117 เป็นคนลงมือ 303 00:20:09,499 --> 00:20:12,169 ฉันเลยบอกอินอาไปอย่างนั้น 304 00:20:13,420 --> 00:20:14,379 แล้วอินอาก็บอกว่า 305 00:20:15,923 --> 00:20:18,217 คนผอมสูงไม่ได้มีแค่คนเดียวสักหน่อย 306 00:20:18,926 --> 00:20:21,553 เขาบอกฉันว่าไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ให้ไปกลับบ้านและโบสถ์ 307 00:20:22,971 --> 00:20:24,389 ใช้ชีวิตเหมือนอย่างที่เคยทำต่อไป 308 00:20:26,892 --> 00:20:28,310 ตอนนั้น ยังไงซะ 309 00:20:29,269 --> 00:20:30,270 เราก็เหลือเวลาไม่มาก 310 00:20:31,021 --> 00:20:32,439 ฉันเลยตัดใจ 311 00:20:34,024 --> 00:20:35,108 พยายามใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ 312 00:20:35,943 --> 00:20:38,195 แต่คนที่นั่นค่อยๆ ตายตามกันไปทีละคน 313 00:20:38,904 --> 00:20:42,616 ตอนแรกฉันคิดว่าคงมีใครสักคน ช่วยล้างแค้นให้อินซองด้วย 314 00:20:44,618 --> 00:20:45,577 แต่ว่า… 315 00:21:02,386 --> 00:21:06,139 อินอาไม่ให้อภัยเรื่องแบบนั้นหรอกค่ะ ตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้ว 316 00:21:13,438 --> 00:21:14,606 แต่เขาเป็นทหารนี่คะ 317 00:21:16,525 --> 00:21:17,359 อินอา 318 00:21:18,360 --> 00:21:20,612 อยากปกป้องผู้คนจนถึงที่สุดค่ะ 319 00:21:25,409 --> 00:21:26,243 ใช่ 320 00:21:28,662 --> 00:21:29,538 คงอย่างนั้นใช่ไหม 321 00:21:30,038 --> 00:21:30,872 ค่ะ 322 00:21:36,586 --> 00:21:40,257 โลกนี้น่าหวาดกลัวเหลือเกิน การที่การแก้แค้นเป็นเรื่องธรรมชาติแบบนี้ 323 00:21:42,592 --> 00:21:44,511 พระเจ้าคงไม่มีวันยกโทษ 324 00:21:46,722 --> 00:21:48,890 ให้การลงมือแก้แค้นแท้ๆ 325 00:22:03,071 --> 00:22:04,948 ผู้หมู่ ทำได้ดีมาก 326 00:22:12,414 --> 00:22:13,874 ผู้หมู่ต้องอยู่ด้วยหรือเปล่าคะ 327 00:22:15,250 --> 00:22:16,835 ไม่อยู่น่าจะดีกว่า 328 00:22:18,420 --> 00:22:19,755 ผู้หมู่กลับไปได้แล้วค่ะ 329 00:22:25,594 --> 00:22:30,223 ผมได้ยินมาว่าจ่าสิบโทโซจูยอน ผู้หมู่โรงครัว เคยสังกัดหน่วยรบพิเศษมาก่อน 330 00:22:31,558 --> 00:22:32,392 สนิทกันสินะ 331 00:22:33,602 --> 00:22:34,436 ใช่ไหม 332 00:22:42,652 --> 00:22:44,363 ฉันคิดว่าเราเจอกันบ่อยเกินไปนะคะ 333 00:22:45,530 --> 00:22:48,742 บ่อยพอๆ กับการออกปฏิบัติการ โดยไม่รายงานนั่นแหละ 334 00:22:49,534 --> 00:22:51,870 - คราวนี้… - ลืมเรื่องกระสุนที่ถูกขโมยไปแล้วเหรอ 335 00:22:52,662 --> 00:22:54,414 - เรื่องนั้นกองบัญชาการ… - คุณก็รู้นี่ 336 00:22:54,498 --> 00:22:56,792 กระสุนที่ถูกขโมยไปเป็นของหน่วยรบพิเศษ 337 00:22:57,709 --> 00:22:59,252 ยังจะหาว่าเราทำเกินไปอีกเหรอ 338 00:23:00,587 --> 00:23:01,421 ว่าไง 339 00:23:04,883 --> 00:23:06,551 - เริ่มค้นได้ - ครับ 340 00:23:09,221 --> 00:23:10,889 (อีก 299 วันก่อนอุกกาบาตพุ่งชนโลก) 341 00:23:10,972 --> 00:23:12,057 ไม่เห็นเหรอว่ารถติด 342 00:23:13,350 --> 00:23:14,851 บอกให้ปล่อยรถไง ตั้งกี่ชั่วโมงแล้ว 343 00:23:15,394 --> 00:23:16,937 ทหารต้องเปิดทางให้คนสิ 344 00:23:19,398 --> 00:23:20,232 ผู้บังคับกองพันคะ 345 00:23:20,899 --> 00:23:23,151 ดูเหมือนปฏิบัติการปิดล้อมเมืองอุงชอนเริ่มแล้วค่ะ 346 00:23:23,235 --> 00:23:24,528 เกิดการกบฏภายในกองทัพ 347 00:23:25,320 --> 00:23:27,406 ยึดอาวุธเชิงยุทธวิธี ทำลายสิ่งอำนวยความสะดวก 348 00:23:27,489 --> 00:23:29,241 พยายามลี้ภัย ปลุกปั่นการจลาจล 349 00:23:30,158 --> 00:23:32,661 ผู้นำทหารและตำรวจหลายคนร่วมด้วย 350 00:23:41,294 --> 00:23:42,629 กองพันของเราจะไม่เข้าร่วม 351 00:23:43,213 --> 00:23:45,924 เราจะปฏิบัติภารกิจ คุ้มครองบุคคลสำคัญตามคำสั่งเท่านั้น 352 00:23:47,676 --> 00:23:49,428 (ด่านตรวจ หยุดรถ) 353 00:23:50,679 --> 00:23:53,974 ฉันพันตรีจาง ผู้ช่วยผู้บังคับการกองพล เปิดทางด้วย 354 00:23:54,057 --> 00:23:54,891 วันทยหัตถ์ 355 00:24:04,609 --> 00:24:06,111 เราจะฝ่าไปเลนรถสวน 356 00:24:16,246 --> 00:24:17,080 (เมืองอุงชอน) 357 00:24:20,417 --> 00:24:21,251 นี่มันอะไรกัน 358 00:24:21,960 --> 00:24:22,919 วันทยหัตถ์ 359 00:24:23,920 --> 00:24:25,589 ไอ้เวรผบ.กองพลเผ่นแน่บไปแล้ว 360 00:24:26,256 --> 00:24:29,092 ไอ้สารเลวนั่นถึงได้เมินกันจนวินาทีสุดท้ายสินะ 361 00:24:40,729 --> 00:24:41,688 โอย ขาฉันๆ 362 00:24:41,771 --> 00:24:42,856 - ขาฉัน - เป็นอะไรไหม 363 00:24:42,939 --> 00:24:44,941 นี่ ห้ามเลือดเร็ว กดให้แน่น กดตรงนี้ไว้ 364 00:24:45,025 --> 00:24:46,568 - หมออยู่ไหน - ฮยอนชิก 365 00:24:47,152 --> 00:24:49,571 ไอ้บ้าเอ๊ย ประคองเขาไว้ กดไว้ให้แน่น กดไว้ 366 00:24:51,990 --> 00:24:52,824 ท่านนายพล 367 00:24:54,242 --> 00:24:57,078 เป็นอะไรไหมครับ ท่านนายพลๆ 368 00:24:59,498 --> 00:25:01,958 แกนนำปฏิวัติกำลังหลบหนี เราต้องหยุดพวกเขาค่ะ 369 00:25:05,086 --> 00:25:07,964 หน่วยรบพิเศษ หน่วยรบพิเศษทั้งหมดถอยเดี๋ยวนี้ 370 00:25:11,968 --> 00:25:14,012 ย้ำ หน่วยรบพิเศษทั้งหมดถอยเดี๋ยวนี้ 371 00:25:14,095 --> 00:25:16,640 ฉันทำตามคำสั่งที่ช่วยให้กบฏหนีไม่ได้ค่ะ 372 00:25:16,723 --> 00:25:18,975 - นี่ ผู้กองคัง - เราจะยิงขู่ก่อน 373 00:25:19,059 --> 00:25:19,893 ยิงได้ 374 00:25:32,489 --> 00:25:34,241 หยุดยิงๆ 375 00:25:35,158 --> 00:25:38,828 การขัดคำสั่งในสนามรบมีโทษประหาร ผู้กองคังอินอา ผู้กองคัง 376 00:25:40,038 --> 00:25:40,914 คังอินอา 377 00:25:46,086 --> 00:25:48,922 เด็กๆ วันนี้กินเยอะๆ นะ 378 00:25:50,382 --> 00:25:51,633 ต่อให้โลกจะแตกเป็นสองส่วน 379 00:25:52,384 --> 00:25:55,595 แต่เป็นไก่ก็ต้องกินต้องโตเหมือนกัน 380 00:25:58,515 --> 00:26:00,100 - ผู้หมู่ - อือ 381 00:26:00,600 --> 00:26:01,685 ถูกปล่อยตัวแล้วเหรอครับ 382 00:26:03,353 --> 00:26:04,354 ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ 383 00:26:09,651 --> 00:26:12,821 หน่วยสืบสวนร่วมค้นทุกที่ ไปจนถึงโกดังเสบียงด้วยครับ 384 00:26:15,657 --> 00:26:16,658 นี่ แพ็ง 385 00:26:17,325 --> 00:26:18,159 ครับ 386 00:26:18,868 --> 00:26:19,703 พวกเรา 387 00:26:23,415 --> 00:26:24,541 มาทำงานที่ต้องทำกันเถอะ 388 00:26:25,375 --> 00:26:30,255 เอาละ เราจะเอามันฝรั่งออกไป ไม่ให้เหลือไว้แม้แต่หัวเดียว 389 00:26:30,338 --> 00:26:31,256 ว่าไงนะครับ 390 00:26:31,339 --> 00:26:32,424 - อ้าว - ทั้งหมดเหรอ 391 00:26:32,507 --> 00:26:33,925 - ก็ใช่น่ะสิ - เยอะมากเลยนะ 392 00:26:34,009 --> 00:26:36,970 มีใครรู้วิธีใช้หัวพันธุ์มันฝรั่งขยายพันธุ์บ้าง 393 00:26:37,679 --> 00:26:38,888 ผมไม่รู้ครับ 394 00:26:38,972 --> 00:26:39,931 ที่หัวพันธุ์มันฝรั่ง 395 00:26:40,599 --> 00:26:41,433 มันจะ… 396 00:26:42,267 --> 00:26:45,103 มีจุดที่ตามันฝรั่งมารวมกันอยู่เป็นพิเศษ 397 00:26:45,687 --> 00:26:48,481 เราจะตัดส่วนที่มีตาสองถึงสามอัน 398 00:26:49,024 --> 00:26:51,109 ออกมาเป็นชิ้นสวยๆ 399 00:26:51,192 --> 00:26:52,027 จากนั้น 400 00:26:52,527 --> 00:26:54,738 เราจะเอาขี้เถ้าที่เหลือจากการเผาต้นไม้ 401 00:26:54,821 --> 00:26:57,240 ซึ่งมีประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อโรค 402 00:26:57,324 --> 00:27:00,577 มาทาผิวด้านนี้เพื่อเคลือบเอาไว้ 403 00:27:00,660 --> 00:27:02,537 อย่างที่บอกไป ถ้าเราเลือกหัวที่ดูมีแวว 404 00:27:02,621 --> 00:27:04,289 นำมาปลูกลงดิน 405 00:27:04,372 --> 00:27:08,335 ทุกคน หน้าร้อนปีหน้า เราจะได้อิ่มหนำสำราญกันเลยละ 406 00:27:09,169 --> 00:27:10,003 ดีครับ 407 00:27:11,838 --> 00:27:15,634 แต่สำหรับเราแล้ว ฤดูร้อนปีหน้าไม่มีอยู่จริง 408 00:27:17,886 --> 00:27:19,721 บางที 409 00:27:20,889 --> 00:27:21,723 พวกเรา 410 00:27:22,557 --> 00:27:23,933 ก็ลืมเรื่องนั้นน่ะครับ 411 00:27:24,434 --> 00:27:25,268 ฉันก็เหมือนกัน 412 00:27:28,063 --> 00:27:29,773 ทุกคน วันนี้ทำอะไรกินกันดี 413 00:27:29,856 --> 00:27:31,316 - แพนเค้กหัวพันธุ์มันฝรั่ง - โห่ 414 00:27:31,816 --> 00:27:33,485 แพนเค้กหัวพันธุ์มันฝรั่งนี่มันอะไร 415 00:27:42,077 --> 00:27:43,078 ทำไมให้ฉันมาเจอถึงนี่ 416 00:27:48,625 --> 00:27:49,542 ไหนว่าอยากได้ไง 417 00:27:50,960 --> 00:27:52,504 อย่ามาทำให้หงุดหงิด รีบส่งมันมา 418 00:28:06,226 --> 00:28:08,019 เธอยิงเป็นเหรอ 419 00:28:09,312 --> 00:28:12,148 ฉันรู้วิธียิง ฉันเคยซ้อมที่สนามยิงปืน 420 00:28:20,615 --> 00:28:21,908 เฮ้ยๆ 421 00:28:22,492 --> 00:28:23,451 ระวังนิ้วด้วย 422 00:28:30,625 --> 00:28:31,626 ขอให้เป็นปืนจริงก็พอ 423 00:29:09,372 --> 00:29:10,206 อ้าว 424 00:29:15,170 --> 00:29:16,254 แม่งเอ๊ย 425 00:29:22,343 --> 00:29:24,971 นังเด็กนั่นบ้าไปแล้วหรือไง เวรเอ๊ย 426 00:29:28,099 --> 00:29:28,933 นั่นแหละ 427 00:29:29,726 --> 00:29:31,936 ทางนั้นแค่ต้องบอกวันมาให้ชัดเจน 428 00:29:32,020 --> 00:29:32,854 อือ เข้าใจแล้ว 429 00:29:37,275 --> 00:29:38,109 มาคุยกันหน่อยนะ 430 00:29:39,569 --> 00:29:42,947 เชื่อแผนพ่อสักครั้งเถอะนะ เราไม่มีเวลาแล้ว 431 00:29:44,449 --> 00:29:47,452 พวกเขาจะเช่าเครื่องบินเหมาลำ เราต้องขึ้นเครื่องลำนั้นให้ได้ 432 00:29:49,329 --> 00:29:52,582 คราวนี้ไม่ต้องกังวล เรื่องรายชื่อกลุ่มเสี่ยงอะไรนั่นด้วย 433 00:29:55,752 --> 00:29:58,755 คราวนี้ไม่ต้องกังวล เรื่องรายชื่อกลุ่มเสี่ยงอะไรนั่นด้วย 434 00:30:02,217 --> 00:30:03,051 ทำไม 435 00:30:04,135 --> 00:30:04,969 (ครู) 436 00:30:06,888 --> 00:30:07,806 นี่ๆ 437 00:31:09,951 --> 00:31:11,160 ไอ้ทหารสารเลว 438 00:31:15,039 --> 00:31:15,999 เหมือนกันทุกคนเลย 439 00:31:50,533 --> 00:31:52,243 จนถึงเมื่อสักครู่นี้ 440 00:31:53,036 --> 00:31:53,953 ฉันฆ่าคนในใจ… 441 00:31:54,579 --> 00:31:56,497 ไปแล้วสามครั้งค่ะ 442 00:32:21,397 --> 00:32:22,732 ผู้ที่จะถูกใช้ 443 00:32:24,484 --> 00:32:25,735 คู่ควรกับการถูกพาไป 444 00:32:27,320 --> 00:32:28,571 เรามีเวลาไม่มาก 445 00:32:32,075 --> 00:32:33,451 หนึ่งชั่วโมง 446 00:32:35,662 --> 00:32:36,537 ก่อนเครื่องบินขึ้น 447 00:32:37,789 --> 00:32:40,208 ฉันจะไปรับเธอ 448 00:32:45,129 --> 00:32:48,383 ฉันหวังว่ายุนซังจะไตร่ตรองอย่างชาญฉลาด 449 00:33:05,650 --> 00:33:06,567 วันนี้ก็เอาอีกแล้ว 450 00:33:19,247 --> 00:33:20,081 เธอ 451 00:33:21,833 --> 00:33:23,751 รู้จักคนเยอะนี่นา 452 00:33:26,671 --> 00:33:27,505 รู้ไหมว่า 453 00:33:28,506 --> 00:33:29,882 ทำไมพวกเขาถึงล้อมสนามบินไว้ 454 00:33:34,137 --> 00:33:35,304 ก็อย่างที่ได้ยินมาค่ะ 455 00:33:37,598 --> 00:33:38,433 จริงเหรอ 456 00:33:38,933 --> 00:33:41,894 พวกเขาจะบินไปเหมือนคราวที่แล้วเหรอ 457 00:33:43,104 --> 00:33:43,980 ไม่รู้สิคะ 458 00:33:48,026 --> 00:33:49,444 ต้องเอาเครื่องขึ้นถึงจะบินได้สิคะ 459 00:33:51,237 --> 00:33:53,781 อะไรเนี่ย ฮะ 460 00:34:07,670 --> 00:34:10,465 - เซคยอง - ยุนซัง แป๊บนึงนะ 461 00:34:10,548 --> 00:34:11,382 อ้าว 462 00:34:23,770 --> 00:34:24,812 ทำไมเธอถึง 463 00:34:26,481 --> 00:34:28,232 เพิ่งมาพูดเรื่องนั้นเอาตอนนี้ 464 00:34:31,444 --> 00:34:32,445 หนูอายค่ะ 465 00:34:34,989 --> 00:34:37,325 ถึงใครๆ จะรู้ว่าพ่อเป็นคนอย่างนั้นก็เถอะ 466 00:34:38,576 --> 00:34:39,410 ฮายูล 467 00:34:46,459 --> 00:34:47,335 สำหรับเธอ 468 00:34:48,669 --> 00:34:50,171 คนที่สำคัญที่สุด 469 00:34:51,422 --> 00:34:52,256 คือเธอนะ 470 00:34:54,342 --> 00:34:55,426 สำหรับครูไม่ใช่อย่างนั้นนี่ 471 00:34:55,510 --> 00:34:56,344 เปล่านะ 472 00:34:57,178 --> 00:34:58,721 ฉันก็คิดว่าตัวเองสำคัญที่สุดเหมือนกัน 473 00:35:00,431 --> 00:35:01,265 เพราะฉะนั้น 474 00:35:02,725 --> 00:35:04,435 เธอก็มีค่าสำหรับฉันเหมือนกัน 475 00:35:06,187 --> 00:35:07,105 จินซอ 476 00:35:08,189 --> 00:35:09,148 โซมิน 477 00:35:14,237 --> 00:35:15,196 แล้วก็เพื่อนๆ ในห้อง… 478 00:35:16,739 --> 00:35:17,782 ที่จากเราไปก่อนด้วย 479 00:35:20,118 --> 00:35:21,244 ทุกคน 480 00:35:28,126 --> 00:35:29,961 ร้องเลย มานี่มา 481 00:35:30,044 --> 00:35:31,003 โอ๋ๆ 482 00:35:33,714 --> 00:35:34,674 เธอทำได้ดีมากนะ 483 00:36:15,923 --> 00:36:17,133 บอกแล้วไงว่าอย่าตามหาฉัน 484 00:36:19,010 --> 00:36:20,511 เก็บของไว้รอขนาดนี้แล้ว 485 00:36:20,595 --> 00:36:21,804 จะเย็นชาไปทำไมคะ 486 00:36:23,848 --> 00:36:24,932 เรื่องนี้สำคัญก็จริง 487 00:36:26,100 --> 00:36:27,018 แต่ฉันมีธุระอื่นด้วยค่ะ 488 00:36:30,229 --> 00:36:32,148 ตอนนี้ฉันต้องการกลยุทธ์ค่ะ 489 00:36:34,692 --> 00:36:36,110 ฉันก็ได้ยินมาบ้างเหมือนกัน 490 00:36:38,196 --> 00:36:40,448 เธอคิดถูกที่บุกทลายศูนย์ฝึก 491 00:36:40,990 --> 00:36:42,325 ถึงจะเป็นเรื่องบังเอิญ 492 00:36:42,408 --> 00:36:44,410 แต่เพื่อนเธอก็คิดถูกเหมือนกันที่เข้าไปแทรกแซง 493 00:36:45,578 --> 00:36:47,580 แต่นั่นเป็นการส่งสัญญาณถึงพวกเขา 494 00:36:49,957 --> 00:36:53,085 หน่วยสืบสวนสั่งคุมทุกคน แม้กระทั่งพวกลูกน้องปลายแถวเอาไว้ 495 00:36:53,169 --> 00:36:54,003 แต่ดูเหมือน 496 00:36:54,962 --> 00:36:57,506 หน่วยสืบสวนร่วม จะยังไม่เจอร่องรอยของกระสุนนะคะ 497 00:36:59,133 --> 00:36:59,967 น่าสนใจแฮะ 498 00:37:00,551 --> 00:37:02,553 พวกเขาอยากค้นทุกซอกทุกมุมของค่าย 499 00:37:03,137 --> 00:37:04,680 แล้วก็ดันมีเหตุยิงปืนพอดี 500 00:37:05,598 --> 00:37:06,432 ค่ะ 501 00:37:06,515 --> 00:37:09,977 พวกเขาใช้ทุกทางเพื่อเชื่อมโยง หน่วยรบพิเศษเข้ากับเหตุการณ์ขโมยกระสุน 502 00:37:11,020 --> 00:37:12,146 พวกเขาเอากระสุนทั้งหมด 503 00:37:12,230 --> 00:37:14,065 - รวมทั้งกระสุนฉุกเฉินไปใช่ไหม - ค่ะ 504 00:37:14,857 --> 00:37:16,859 ฉันรู้สึกเหมือน พวกเขากำลังเตรียมบางอย่างค่ะ 505 00:37:17,860 --> 00:37:20,112 พวกเขาจะปล่อยให้เจ้างั่งคนนึง ที่ขัดคำสั่งผบ.กองพัน 506 00:37:20,196 --> 00:37:21,864 มาขัดขวางอีกครั้งไม่ได้ 507 00:37:25,368 --> 00:37:26,244 การลี้ภัยละมั้ง 508 00:38:01,904 --> 00:38:03,656 อีกไม่นานเราจะไปจากที่นี่แล้วค่ะ 509 00:38:05,366 --> 00:38:08,661 เราวางแผนจะขึ้นเครื่องบิน หลังจากเด็กๆ ในโรงพยาบาลเข้ามาร่วมด้วย 510 00:38:09,996 --> 00:38:12,206 ฉันอยากให้ทุกคนเตรียมทุกอย่างให้พร้อม 511 00:38:12,915 --> 00:38:14,583 เพื่อออกเดินทางทันทีที่ได้รับการติดต่อ 512 00:38:15,835 --> 00:38:16,669 ตั้งแต่นี้ไป 513 00:38:18,254 --> 00:38:20,047 เราจะห้ามทุกคนออกไปนอกตัวอาคารค่ะ 514 00:38:24,135 --> 00:38:26,887 เด็กๆ จะได้ไปกับเราใช่ไหมคะ 515 00:38:26,971 --> 00:38:29,098 ผมทิ้งลูกๆ ไปไม่ได้นะครับ 516 00:38:29,807 --> 00:38:30,641 แน่นอนอยู่แล้วค่ะ 517 00:38:31,684 --> 00:38:32,893 คุณกังวลมากเกินไปแล้ว 518 00:38:34,061 --> 00:38:34,895 ไม่ต้องกังวลนะคะ 519 00:38:36,522 --> 00:38:37,898 ทุกคนเก็บกระเป๋ารอได้เลยค่ะ 520 00:38:39,358 --> 00:38:43,154 ผู้ที่เตรียมพร้อมเท่านั้นที่จะรอดพ้นจากภัยพิบัติ 521 00:38:44,989 --> 00:38:46,657 สวรรค์บนดินที่เราเอาเตรียมไว้ 522 00:38:49,535 --> 00:38:53,581 ปราศจากโรคภัย การแข่งขัน และความเจ็บปวด 523 00:38:54,749 --> 00:38:55,666 ไปจากที่นี่ 524 00:38:58,294 --> 00:38:59,337 พร้อมกันเถอะค่ะ 525 00:39:05,259 --> 00:39:06,093 ข้างนี้ล่ะ 526 00:39:06,177 --> 00:39:07,428 ยังรักษาไม่เสร็จเหรอครับ 527 00:39:07,511 --> 00:39:09,013 ไม่เป็นไรเหรอ แล้วตรงนี้ล่ะ 528 00:39:11,015 --> 00:39:12,725 - เจ็บไหม - เจ็บครับ 529 00:39:12,808 --> 00:39:14,435 กดแล้วเจ็บหรือว่าปล่อยแล้วเจ็บ 530 00:39:15,102 --> 00:39:16,937 - เจ็บทั้งสองอย่างครับ - ทั้งสองนะ 531 00:39:21,734 --> 00:39:25,196 ดูจากค่าการอักเสบแล้วน่าจะเป็นไส้ติ่งอักเสบ 532 00:39:25,279 --> 00:39:26,447 ไส้ติ่ง… 533 00:39:26,530 --> 00:39:27,948 ก่อนหน้านี้ไม่เจ็บเหรอ 534 00:39:30,034 --> 00:39:31,660 ผมเคยบอกว่าเจ็บแล้วครับ 535 00:39:31,744 --> 00:39:32,745 แต่ว่า… 536 00:39:33,746 --> 00:39:35,122 พวกเขาพูดว่าเราจะไปจากที่นี่ 537 00:39:35,206 --> 00:39:37,541 พอไปถึงแล้วค่อยเข้าผ่าตัดที่นั่นก็เลย… 538 00:39:38,793 --> 00:39:40,086 เมื่อไหร่เขาจะออกไปได้ครับ 539 00:39:41,295 --> 00:39:43,339 เราต้องทำการอัลตราซาวด์ช่องท้องถึงจะรู้ค่ะ 540 00:39:43,422 --> 00:39:46,008 คุณพาตัวผู้ป่วยไปแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ 541 00:39:47,927 --> 00:39:50,596 ถ้างั้นเราจะทำการ อัลตราซาวด์ช่องท้องก่อนนะคะ 542 00:39:51,347 --> 00:39:52,181 ค่ะ 543 00:39:55,601 --> 00:39:57,561 ยองฮัน ไม่เป็นไรนะ 544 00:40:01,148 --> 00:40:03,150 (อนุญาตแค่ผู้ป่วยและผู้ปกครองหนึ่งคน) 545 00:40:06,821 --> 00:40:08,614 เอาละ เราจะปูผ้าก่อนนะ 546 00:40:09,824 --> 00:40:10,783 ดีมาก 547 00:40:11,409 --> 00:40:12,243 เอาละ 548 00:40:16,831 --> 00:40:17,873 โธ่เอ๊ย 549 00:40:19,041 --> 00:40:20,334 ฝีมือตกไปเยอะเลยแฮะ 550 00:40:22,461 --> 00:40:23,504 ให้ตายสิ 551 00:40:24,171 --> 00:40:25,005 ไม่ได้แฮะ 552 00:40:35,099 --> 00:40:36,267 พาเด็กๆ มาเดี๋ยวนี้ 553 00:40:38,060 --> 00:40:38,894 เรื่องนั้นน่ะ 554 00:40:39,645 --> 00:40:41,772 ผมได้รับรายงานแล้ว อาการเขายัง… 555 00:40:41,856 --> 00:40:43,274 ตอนนี้อาการสำคัญที่ไหนล่ะ 556 00:40:44,525 --> 00:40:45,609 นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว 557 00:40:56,328 --> 00:40:58,372 โอ้โฮ พวกบ้านั่นไม่กินข้าวหรือไงนะ 558 00:40:59,123 --> 00:40:59,999 วันนี้ก็เอาอีกแล้ว 559 00:41:01,667 --> 00:41:03,627 นี่ๆ ซองอู 560 00:41:04,795 --> 00:41:06,505 - ครับ ผู้หมู่ - ทำให้ข้าว 561 00:41:06,589 --> 00:41:08,382 - มันแข็งๆ หน่อยนะ - ได้ครับ 562 00:41:09,175 --> 00:41:10,718 - นี่ แพ็ง - ครับ 563 00:41:10,801 --> 00:41:11,886 ไอ้นั่นน่ะ 564 00:41:11,969 --> 00:41:13,846 - เมล็ดงาเก่า - อะไรนะครับ 565 00:41:13,929 --> 00:41:15,639 - เมล็ดงาเก่าไงเล่า - อ๋อ ครับๆ 566 00:41:15,723 --> 00:41:16,724 เอามาคลุกเคล้าให้ทั่ว 567 00:41:21,145 --> 00:41:22,229 กองร้อยฟังทางนี้ 568 00:41:22,813 --> 00:41:23,898 - ครับ - ครับ 569 00:41:23,981 --> 00:41:26,442 กองร้อยของเราจะเข้าเวรกะดึกตั้งแต่หนึ่งทุ่ม 570 00:41:28,819 --> 00:41:29,737 - นี่ จีมยอง - ครับ 571 00:41:29,820 --> 00:41:31,489 - รหัสวันนี้คืออะไร - ความสุข ชิลลา 572 00:41:31,572 --> 00:41:33,032 ถูกต้อง ทุกคนรู้รหัสกันใช่ไหม 573 00:41:33,115 --> 00:41:34,033 - ถูกเหรอ - ครับ 574 00:41:34,116 --> 00:41:35,951 หัวหน้าครับ ปืนไม่มีกระสุนครับ 575 00:41:36,035 --> 00:41:37,286 ถ้ามีปัญหาก็เอาไอ้นี่ตีเลย 576 00:41:37,369 --> 00:41:39,038 ไม่มีกระสุนแล้วจะเข้าเวรไปทำไมครับ 577 00:41:39,121 --> 00:41:40,331 ช่างเถอะน่า นี่ 578 00:41:40,414 --> 00:41:41,874 ไปทำงานกันเถอะ ไปกันๆ 579 00:41:42,374 --> 00:41:43,209 - ไปกัน - ไปกัน 580 00:41:44,251 --> 00:41:45,794 พวกเขาไม่ให้กระสุนเราเหรอคะ 581 00:41:45,878 --> 00:41:47,421 เราจะเข้าเวรด้วยมือเปล่าได้ยังไง 582 00:41:49,507 --> 00:41:50,424 ติดต่อได้แล้วครับ 583 00:41:51,967 --> 00:41:54,094 ร้อยเอกคังอินอาจากกองร้อยสนับสนุนการรบ 584 00:41:54,178 --> 00:41:56,305 เฮลิคอปเตอร์บินสอดแนม หลายวันแล้ว เกิดอะไร… 585 00:41:56,388 --> 00:41:58,766 เรื่องทหารสหรัฐฯ อยู่ในความดูแลของกองบัญชาการ 586 00:41:58,849 --> 00:41:59,975 จะฝ่าฝืนคำสั่งเหรอครับ 587 00:42:00,935 --> 00:42:03,312 ฉันไม่ได้มีปัญหากับเพิ่มการรักษาความปลอดภัยค่ะ 588 00:42:03,395 --> 00:42:05,439 - นั่นใคร - ผู้กองคังอินอาครับ 589 00:42:06,398 --> 00:42:08,484 มันเพิ่มความวิตกกังวลของประชาชนนะคะ 590 00:42:08,567 --> 00:42:09,693 อย่างน้อยก็ต้องแบ่งข้อมูล… 591 00:42:09,777 --> 00:42:12,112 หน่วยระดับล่าง ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลดังกล่าวได้ครับ 592 00:42:15,449 --> 00:42:16,492 ตอนนี้พลเรือน… 593 00:42:24,917 --> 00:42:26,752 พวกเขาไม่ยอมบอกเรา งั้นก็ช่วยไม่ได้ 594 00:42:28,295 --> 00:42:30,339 - งั้นจะให้… - แต่เราก็ต้องให้พวกเขากินมื้อดึก 595 00:42:32,633 --> 00:42:34,802 เอาไปให้และสังเกตการณ์รอบฐานทัพสหรัฐฯ ที 596 00:42:36,762 --> 00:42:37,596 รับทราบค่ะ 597 00:42:50,651 --> 00:42:53,028 (ลานบินฉุกเฉิน) 598 00:42:59,868 --> 00:43:00,703 มาถึงโบสถ์แล้ว (ผบ.ชเว) 599 00:43:26,687 --> 00:43:27,521 วันทยหัตถ์ 600 00:43:28,147 --> 00:43:28,981 วันทยหัตถ์ 601 00:43:29,565 --> 00:43:30,733 มาทำอะไรที่นี่ครับ 602 00:43:32,151 --> 00:43:34,194 ร้อยโทคิมมินจีจากกองร้อยสนับสนุนการรบค่ะ 603 00:43:34,903 --> 00:43:37,906 ฉันได้ยินว่าที่นี่ทำงานโดยไม่เปลี่ยนกะ ไม่ทานมื้อดึกกันเหรอคะ 604 00:43:39,950 --> 00:43:42,036 ฉันเอาของที่เหลือในค่ายมาค่ะ 605 00:43:48,584 --> 00:43:50,294 เฮ้ย มื้อดึกว่ะ มื้อดึก 606 00:43:51,211 --> 00:43:52,087 มื้อดึกๆ 607 00:43:52,963 --> 00:43:53,797 เชิญทานได้เลยครับ 608 00:43:54,340 --> 00:43:55,674 - เร็วเข้า - รีบเข้าแถวเร็ว 609 00:44:16,195 --> 00:44:19,114 เอาสายนี้ไปถึงตรงที่มีวิทยุด้วยครับ 610 00:44:21,408 --> 00:44:23,535 เวลาและสถานที่อาจจะไม่แน่นอน 611 00:44:24,161 --> 00:44:26,455 แต่บ้านพักตากอากาศของศูนย์ฝึก… 612 00:44:28,582 --> 00:44:30,834 ถ้าเป็นเครื่องบิน ฐานทัพสหรัฐฯ น่าจะเป็นไปได้ที่สุด 613 00:44:31,794 --> 00:44:34,046 สถานที่ขึ้นเครื่องอาจจะเปลี่ยนก็ได้ 614 00:44:35,089 --> 00:44:36,215 หัวหน้าบาทหลวงพูดเอาไว้ 615 00:44:39,760 --> 00:44:42,179 เขาบอกว่าจะมารับยุนซัง ก่อนเครื่องขึ้นหนึ่งชั่วโมง 616 00:44:44,348 --> 00:44:45,599 - ยุนซังน่ะเหรอ - อือ 617 00:44:46,141 --> 00:44:48,143 เขาบอกว่ายุนซังสำคัญต่อการลี้ภัย 618 00:44:51,480 --> 00:44:53,273 งั้นอาจจะไม่ใช่ฐานทัพสหรัฐฯ ก็ได้เหรอ 619 00:44:54,274 --> 00:44:55,693 พวกเขาอาจใช้เครื่องบินเอกชน 620 00:44:55,776 --> 00:44:56,610 แป๊บนึงนะ 621 00:44:57,653 --> 00:45:00,114 ถ้าเป็นหนึ่งชั่วโมงจากที่ที่คุณพ่อแพคอยู่… 622 00:45:01,907 --> 00:45:03,701 มีลานบินฉุกเฉินอยู่ใกล้ๆ 623 00:45:03,784 --> 00:45:05,577 เครื่องบินขนส่งทหารหรือเอกชนขนาดเล็ก 624 00:45:05,661 --> 00:45:06,829 สามารถใช้ได้ตลอดเวลา 625 00:45:07,329 --> 00:45:09,498 งั้นฐานทัพสหรัฐฯ อาจจะเป็นเหยื่อล่อก็ได้ 626 00:45:09,581 --> 00:45:11,625 อือ สถานที่คงจะเป็นอย่างนั้น 627 00:45:11,709 --> 00:45:13,836 ถ้าเป็นตามที่เธอพูด คุณพ่อแพคต้องมีการเคลื่อนไหว 628 00:45:13,919 --> 00:45:15,212 แต่ยังไม่มีอะไรพิเศษเลย 629 00:45:16,213 --> 00:45:17,381 ศูนย์ฝึกก็ยังเงียบเหมือนกัน 630 00:45:18,841 --> 00:45:21,844 ซิสเตอร์ เช็กจากแหล่งข่าวดูหน่อยสิครับ 631 00:45:22,344 --> 00:45:23,429 แบบนั้นก็ดีเลย 632 00:45:24,179 --> 00:45:26,390 อือ เช็กแล้วเราจะติดต่อไปใหม่นะ 633 00:45:26,473 --> 00:45:28,350 อือ ได้สิ เตรียมรับสถานการณ์ฉุกเฉินด้วย 634 00:45:28,434 --> 00:45:29,351 ได้รับมันแล้วใช่ไหม 635 00:45:33,439 --> 00:45:35,524 เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้กองคังครับ 636 00:45:35,607 --> 00:45:36,442 สำหรับกรณีฉุกเฉิน 637 00:45:37,109 --> 00:45:38,777 ได้มาแล้ว ฉันจะเปิดไว้ทั้งคืน 638 00:45:38,861 --> 00:45:40,904 พวกเขาคงไม่โจมตีโบสถ์ที่ไม่จัดพิธีมิสซาหรอก 639 00:45:42,448 --> 00:45:44,616 ผู้กองคัง นอนบ้างเถอะ 640 00:45:46,410 --> 00:45:47,244 ฉันไปเช็กก่อนนะคะ 641 00:45:50,372 --> 00:45:51,415 พี่ 642 00:45:52,499 --> 00:45:54,084 - คุณพ่อ… - ยุนซัง 643 00:45:56,503 --> 00:45:57,755 กลับไปพักผ่อนกับเซคยองสิ 644 00:45:59,423 --> 00:46:00,424 เช้ามืดค่อยมาเปลี่ยนกะ 645 00:46:26,158 --> 00:46:26,992 นี่ โซมิน 646 00:46:27,951 --> 00:46:29,828 กำลังจะไปหาฮายูลใช่ไหม 647 00:46:31,246 --> 00:46:33,415 เอาหัวไชเท้าดองที่ฮายูลชอบไปด้วยสิ นี่ 648 00:46:38,295 --> 00:46:39,546 เอาไปให้เขาด้วย 649 00:46:40,130 --> 00:46:41,465 เอาสาหร่ายไปด้วย 650 00:46:41,548 --> 00:46:43,008 ป้าอยู่ไหน 651 00:46:43,509 --> 00:46:45,803 จ้า ป้าอยู่นี่ 652 00:48:14,308 --> 00:48:16,393 ทำไม จะนอนที่นี่เหรอ 653 00:48:22,065 --> 00:48:23,483 ไม่มีอะไรจะพูดกับฉันเหรอ 654 00:48:41,376 --> 00:48:42,586 แล้วนายล่ะ 655 00:48:55,432 --> 00:48:56,642 นายจะเอายังไง 656 00:49:00,479 --> 00:49:02,314 อย่าพูดเหมือนเป็นเรื่องของคนอื่น 657 00:49:05,192 --> 00:49:06,193 มันไม่ใช่เรื่องของฉัน 658 00:49:09,363 --> 00:49:10,530 มีแค่นายเท่านั้น 659 00:49:11,823 --> 00:49:14,201 ตอนนี้เราพูดถึงสิ่งที่นายเท่านั้นที่ทำได้นี่ 660 00:49:14,284 --> 00:49:15,869 สิ่งที่ฉันต้องการคือเธอนะ 661 00:49:15,953 --> 00:49:17,037 เรื่องนั้น 662 00:49:18,789 --> 00:49:19,748 ฉันเป็นแค่ 663 00:49:21,249 --> 00:49:22,167 สิ่งที่นายต้องการ 664 00:49:23,418 --> 00:49:24,336 ฉันเป็นแค่ 665 00:49:25,212 --> 00:49:27,798 ดอกไม้ ต้นไม้หรืออะไรก็ตาม 666 00:49:27,881 --> 00:49:29,967 ในมุมหนึ่งของภาพที่นายวาดฝันเอาไว้ 667 00:49:31,343 --> 00:49:32,636 เป็นแค่สิ่งที่นายต้องการ 668 00:49:39,017 --> 00:49:40,060 เซคยอง 669 00:49:41,019 --> 00:49:42,896 ทำไมถึงจ้องจับผิดคำพูดฉันแบบนั้น 670 00:49:42,980 --> 00:49:43,981 มันจะได้อะไรขึ้นมา 671 00:49:47,609 --> 00:49:49,778 เธอจะให้ฉันทิ้งเธอไปได้ยังไง 672 00:49:49,861 --> 00:49:52,906 อย่ามาตายอย่างน่าสมเพช เพราะยึดติดกับนังบ้าอย่างฉัน 673 00:49:53,407 --> 00:49:54,616 แล้วไปซะเถอะ 674 00:49:54,700 --> 00:49:56,535 - เซคยอง - ใช่ 675 00:49:56,618 --> 00:49:59,287 ทำไมเธอถึงเอาแต่จะผลักไสฉันอยู่เรื่อย 676 00:50:01,540 --> 00:50:02,374 ยุนซัง 677 00:50:02,874 --> 00:50:04,251 ยุนซัง นั่งสิ 678 00:50:04,960 --> 00:50:05,794 ฉัน… 679 00:50:15,178 --> 00:50:16,596 จะไม่มีความสุข 680 00:50:21,184 --> 00:50:22,602 ภาพของเด็กๆ ที่โดนกระทำ 681 00:50:24,896 --> 00:50:26,481 มันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกๆ วัน 682 00:50:28,025 --> 00:50:29,609 ฉันไม่มั่นใจว่าจะใช้ชีวิตแบบนั้นได้ 683 00:50:33,321 --> 00:50:34,781 เด็กสามคนที่แทบเอาชีวิตไม่รอด 684 00:50:37,242 --> 00:50:38,493 ฉันอยากให้พวกเขา 685 00:50:39,870 --> 00:50:41,455 ไม่ถูกคุกคาม 686 00:50:41,997 --> 00:50:43,457 ไม่ถูกเอาเปรียบ 687 00:50:44,249 --> 00:50:47,586 ได้รับความเคารพและใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย จนถึงวันสุดท้าย 688 00:50:47,669 --> 00:50:50,213 นั่นคือความตั้งใจของฉัน ตอนที่พรากลมหายใจเศษสวะพวกนั้น 689 00:50:51,882 --> 00:50:53,717 นั่นคือสิ่งเดียวที่ฉันทำได้ 690 00:51:04,352 --> 00:51:06,980 ฉันคิดเอาไว้แล้วเชียว 691 00:51:09,024 --> 00:51:09,900 เธอนี่มัน… 692 00:51:11,818 --> 00:51:13,445 เธอทำได้ยังไง เซคยอง 693 00:51:21,787 --> 00:51:24,831 เธอคิดว่าพวกมันไม่รู้ว่าเธอทำอะไรลงไปเหรอ 694 00:51:24,915 --> 00:51:25,749 พวกมันคงจะรู้ 695 00:51:27,417 --> 00:51:28,251 พวกมันรู้ 696 00:51:30,170 --> 00:51:31,755 แต่ทำอะไรฉันไม่ได้เพราะนาย 697 00:51:52,025 --> 00:51:53,193 ฉันอยากให้… 698 00:51:58,657 --> 00:52:00,617 นายพาเด็กๆ สามคนที่เหลือ 699 00:52:04,246 --> 00:52:05,247 ไปแทนฉัน 700 00:52:06,957 --> 00:52:08,834 ถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็คงจะดี 701 00:52:10,544 --> 00:52:12,712 ฉันคิดถึงแต่ตัวเองมากเกินไปเหรอ 702 00:52:14,840 --> 00:52:17,175 เด็กๆ จะอยากตามฉันไปหรือไง 703 00:52:17,259 --> 00:52:19,177 ถ้านายดูแลพวกเขาให้ดี 704 00:52:20,095 --> 00:52:22,430 นายมีฝีมือ คนพวกนั้น คงจะปฏิบัติกับนายเป็นอย่างดี 705 00:52:24,558 --> 00:52:27,144 นายสนับสนุนพวกเขาจนกว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ได้ 706 00:52:28,520 --> 00:52:29,354 เด็กๆ 707 00:52:30,147 --> 00:52:32,524 คงจะเสียใจที่ต้องห่างจากครอบครัว 708 00:52:33,233 --> 00:52:34,401 เร็วกว่าที่ควรจะเป็น 709 00:52:35,861 --> 00:52:38,446 แต่ถ้าเป็นนาย พ่อแม่พวกเขา 710 00:52:39,948 --> 00:52:41,867 ก็คงไว้ใจและส่งพวกเขาไปได้แน่ๆ 711 00:52:47,622 --> 00:52:49,332 เธอทำเกินไปจริงๆ 712 00:52:50,584 --> 00:52:51,585 ทำเกินไปแล้ว 713 00:52:51,668 --> 00:52:53,170 นอกจากความคิดนี้แล้ว 714 00:52:55,755 --> 00:52:56,756 อย่างอื่นก็เลวร้ายทั้งนั้น 715 00:53:23,742 --> 00:53:24,618 ยุนซัง 716 00:56:50,156 --> 00:56:52,826 คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง