1
00:00:37,829 --> 00:00:41,958
(ปีศาจของฉัน)

2
00:00:45,295 --> 00:00:47,415
นรกของเธอน่าจะเริ่มขึ้นแล้ว

3
00:00:50,508 --> 00:00:52,548
ถ้าเจอของของฉันก็ติดต่อมา

4
00:00:52,719 --> 00:00:54,079
ไม่แน่นะ

5
00:00:54,137 --> 00:00:55,737
นั่นอาจจะเป็น…

6
00:00:56,347 --> 00:00:58,892
เชือกที่ช่วยฉุดเธอขึ้นมาจากนรกก็ได้

7
00:00:59,476 --> 00:01:01,076
เขานั่นแหละค่ะ

8
00:01:02,562 --> 00:01:06,122
เป็นฝีมือของโนซอกมินค่ะ
ที่ฆ่าคุณแม่และโดกยอง

9
00:01:07,442 --> 00:01:09,486
เขาพยายามจะฆ่าโดโดฮีด้วย

10
00:01:11,112 --> 00:01:13,239
โนซอกมิน หมอนั่น

11
00:01:15,700 --> 00:01:17,220
เป็นปีศาจค่ะ

12
00:01:23,249 --> 00:01:25,978
คุณแม่ไม่เคยเชื่อในอะไรเลย
ศาสนายิ่งไม่ต้องพูดถึง

13
00:01:26,002 --> 00:01:28,898
แต่กลับเริ่มไปสารภาพบาปทุกวัน
ตั้งแต่พ่อแม่เธอตาย

14
00:01:28,922 --> 00:01:30,149
คิดว่าเพราะอะไรล่ะ

15
00:01:30,173 --> 00:01:32,485
เขาอยากล้างบาปอะไรใจแทบขาดขนาดนั้น

16
00:01:32,509 --> 00:01:34,509
เขากลัวอะไรหัวหดขนาดนั้น

17
00:01:35,970 --> 00:01:39,891
ความเมตตา
และความรักที่เธอได้รับมาทั้งหมด

18
00:01:40,600 --> 00:01:43,394
ที่จริงแล้ว
มันคือตั๋วไปสวรรค์ของคุณแม่

19
00:01:44,479 --> 00:01:46,356
โกหก

20
00:01:51,945 --> 00:01:53,422
งั้นก็ไปถามเองนะ

21
00:01:53,446 --> 00:01:55,132
จะในนรกหรือสวรรค์ก็เถอะ

22
00:01:55,156 --> 00:01:57,276
ไปหาคุณแม่แล้วถามความจริงซะ

23
00:02:43,037 --> 00:02:45,277
ท่านประธานใหญ่
เป็นอะไรไหมครับ

24
00:02:46,666 --> 00:02:48,266
ท่านประธานใหญ่

25
00:02:48,543 --> 00:02:50,143
ท่านประธานใหญ่

26
00:02:52,922 --> 00:02:54,522
ท่านประธานใหญ่

27
00:03:00,930 --> 00:03:03,057
พลังที่ว่าคือแบบนี้เองเหรอ

28
00:03:06,978 --> 00:03:08,289
ฆ่าฉันสิ

29
00:03:08,313 --> 00:03:09,993
มาตกนรกไปด้วยกัน

30
00:03:11,190 --> 00:03:13,443
แกจะดับสลายถ้าฆ่ามนุษย์นี่

31
00:03:17,155 --> 00:03:18,635
พลังก็ไม่มี

32
00:03:19,157 --> 00:03:21,197
รู้เยอะไปจะเสี่ยงตายเอานะ

33
00:03:21,367 --> 00:03:22,727
จองกูวอน

34
00:03:30,501 --> 00:03:32,301
ถึงฉันจะฆ่าแกไม่ได้

35
00:03:32,378 --> 00:03:34,378
แต่ฉันทรมานแกเท่าไรก็ได้

36
00:03:35,048 --> 00:03:37,717
จนแกต้องเอ่ยปากขอให้ฉันฆ่าแกแน่

37
00:03:40,470 --> 00:03:41,906
พอได้แล้ว
จองกูวอน

38
00:03:41,930 --> 00:03:43,449
ปล่อยให้ตำรวจจัดการเถอะ

39
00:03:43,473 --> 00:03:45,034
ไม่มีประโยชน์หรอก

40
00:03:45,058 --> 00:03:47,894
ยังไงก็ไม่เจอหลักฐานหรืออะไรอยู่ดี

41
00:03:48,645 --> 00:03:51,272
เธอแตะฉันไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ

42
00:03:52,440 --> 00:03:54,840
มีหลักฐานชิ้นหนึ่งที่แกกำจัดไม่ได้

43
00:03:57,278 --> 00:03:58,478
คิม…

44
00:03:59,364 --> 00:04:00,564
เซรา

45
00:04:08,081 --> 00:04:09,457
สามีฉัน

46
00:04:09,540 --> 00:04:12,961
กระวนกระวายใจอยู่ตลอดว่าคุณแม่

47
00:04:13,044 --> 00:04:15,164
จะไม่ยกตำแหน่งประธานใหญ่ให้

48
00:04:16,256 --> 00:04:18,800
เขาเลยเตรียมการไว้ค่ะ

49
00:04:18,883 --> 00:04:23,179
คุณมีข้อมูลมากมายขนาดนี้
โดยที่โนซอกมินไม่รู้ได้ยังไงครับ

50
00:04:23,763 --> 00:04:25,003
สามี…

51
00:04:26,224 --> 00:04:29,227
คิดว่าฉันมันหูหนวกตาบอดค่ะ

52
00:04:33,314 --> 00:04:35,775
ครอบครัวเวรนี่คือตัวปัญหาทุกที

53
00:04:35,858 --> 00:04:39,178
นายก็น่าจะทำตัวดีๆ
กับคนในครอบครัวหน่อย

54
00:04:39,654 --> 00:04:41,534
มาทำข้อตกลงกับฉันเถอะ

55
00:04:41,614 --> 00:04:43,592
อยากได้วิญญาณหรืออะไรก็เอาไปเลย

56
00:04:43,616 --> 00:04:44,896
แต่ว่า

57
00:04:45,285 --> 00:04:47,405
อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เลยนะ

58
00:04:48,079 --> 00:04:50,248
ฉันจะไม่ทำอะไรโดฮีอีกเลย

59
00:04:50,331 --> 00:04:51,691
ฉันสัญญา

60
00:04:55,628 --> 00:04:57,297
ฟังดูแย่ชะมัด

61
00:04:57,380 --> 00:04:59,632
นายนี่มันเลวไม่สิ้นสุดจริงๆ

62
00:04:59,716 --> 00:05:01,596
เพราะมีสวะแบบนายนี่ไง

63
00:05:01,801 --> 00:05:03,886
ปีศาจอย่างฉันเลยโดนแย่งงาน

64
00:05:03,970 --> 00:05:05,850
ยอมแพ้ซะเถอะ
โนซอกมิน

65
00:05:06,347 --> 00:05:08,558
นายไม่มีที่ให้หนีแล้ว

66
00:05:13,479 --> 00:05:14,959
ทำไมจะไม่มี

67
00:05:15,315 --> 00:05:16,635
ก็นรกไง

68
00:05:20,862 --> 00:05:22,102
ไม่นะ

69
00:05:36,544 --> 00:05:42,884
(ตอน 14
นรกของกันและกัน)

70
00:05:42,967 --> 00:05:46,567
เขาทำถึงขั้นนี้
เพราะอยากเป็นประธานใหญ่เนี่ยนะ

71
00:05:47,388 --> 00:05:49,188
ปีศาจของแท้เลยจริงๆ

72
00:05:49,432 --> 00:05:53,186
โนซอกมินตบตาคนเก่ง
มาโดยตลอดเลยนะครับ

73
00:05:54,020 --> 00:05:55,581
ติดต่อคนในครอบครัวเขาหรือยัง

74
00:05:55,605 --> 00:05:58,917
ครับ ผมติดต่อประธานโนซูอัน
กับประธานจูซอกฮุนแล้ว

75
00:05:58,941 --> 00:06:00,252
จะว่าไปสองคนนั้น

76
00:06:00,276 --> 00:06:02,129
เป็นทั้งครอบครัวของ
เหยื่อและผู้ต้องสงสัยเลย

77
00:06:02,153 --> 00:06:03,473
เวรกรรม

78
00:06:07,200 --> 00:06:08,385
ท่านประธานโนซูอัน

79
00:06:08,409 --> 00:06:09,845
เรื่องจริงเหรอคะ

80
00:06:09,869 --> 00:06:12,163
ที่พี่ชายฉันคือคนร้ายที่ฆ่าแม่

81
00:06:13,289 --> 00:06:14,489
ครับ

82
00:06:24,008 --> 00:06:25,903
ประธานใหญ่โนซอกมินแห่งมีแรกรุ๊ป

83
00:06:25,927 --> 00:06:28,047
กระโดดจากตึกสูงฆ่าตัวตายค่ะ

84
00:06:28,096 --> 00:06:30,491
- ประธานใหญ่มีแรกรุ๊ปเหรอ
- ประธานใหญ่โนต้องสงสัยว่า

85
00:06:30,515 --> 00:06:33,494
เป็นคนร้ายที่ฆ่าอดีตประธานใหญ่ จูชอนซุก
ซึ่งสร้างความตกใจอย่างมาก

86
00:06:33,518 --> 00:06:36,705
และยังมีการเปิดเผยว่าเขา
เป็นผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังการยักยอก

87
00:06:36,729 --> 00:06:40,209
และทุจริตเงินจำนวนมหาศาล
ที่เพิ่งเกิดขึ้นในมีแรกรุ๊ปอีกด้วย

88
00:06:40,233 --> 00:06:42,693
ขณะนี้ยังไม่พบร่างของประธานใหญ่โน

89
00:06:42,777 --> 00:06:44,057
ตำรวจ…

90
00:06:48,533 --> 00:06:50,219
เขาตายจริงๆ
หรือเปล่า

91
00:06:50,243 --> 00:06:51,637
ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่

92
00:06:51,661 --> 00:06:53,421
ฉันคงเจอตัวเขาแล้ว

93
00:06:53,704 --> 00:06:55,264
ฉันลองใช้พลัง

94
00:06:55,623 --> 00:06:58,000
วาร์ปไปหาโนซอกมินแล้ว

95
00:06:58,084 --> 00:06:59,564
แต่ไม่ได้ผล

96
00:07:00,169 --> 00:07:02,289
ฉันน่าจะรีบไปให้เร็วกว่านี้

97
00:07:03,548 --> 00:07:04,868
ขอโทษนะ

98
00:07:07,385 --> 00:07:08,612
ไม่เป็นไร

99
00:07:08,636 --> 00:07:10,476
แค่นี้ฉันไม่เจ็บหรอก

100
00:07:30,408 --> 00:07:31,635
คุณจองกูวอน

101
00:07:31,659 --> 00:07:33,095
ขอโทษที่มาโดยไม่บอกนะครับ

102
00:07:33,119 --> 00:07:34,879
ไปสถานีตำรวจมาเหรอ

103
00:07:34,954 --> 00:07:36,789
โดฮีเป็นไงบ้างครับ

104
00:07:38,708 --> 00:07:40,228
เจอศพหรือยัง

105
00:07:40,751 --> 00:07:41,979
ยังเลย

106
00:07:42,003 --> 00:07:43,939
กำลังค้นหากันอยู่
แต่คงจะไม่ง่าย

107
00:07:43,963 --> 00:07:47,568
เห็นว่าในฤดูหนาว
กว่าศพจะลอยขึ้นมาก็เป็นเดือนเลย

108
00:07:47,592 --> 00:07:48,902
ภรรยาโนซอกมินล่ะ

109
00:07:48,926 --> 00:07:50,988
คำให้การของพี่สะใภ้เป็นรูปธรรมมาก

110
00:07:51,012 --> 00:07:53,012
ตำรวจน่าจะเริ่มสืบสวนเลย

111
00:07:53,181 --> 00:07:55,892
ว่าแต่คุณไปเกลี้ยกล่อมพี่สะใภ้ยังไงครับ

112
00:07:57,685 --> 00:07:59,925
ฉันแค่ให้เธอรับรู้ความเป็นจริง

113
00:08:00,521 --> 00:08:03,149
คนเรานี่น่ากลัวที่สุดจริงๆ

114
00:08:03,232 --> 00:08:04,751
ฆ่าแม่แท้ๆ
ของตัวเอง

115
00:08:04,775 --> 00:08:07,056
แถมยังโบ้ยความผิดใส่ลูกในไส้อีก

116
00:08:07,445 --> 00:08:09,840
เขาใช้ทุกคนในครอบครัวเป็นเครื่องมือ

117
00:08:09,864 --> 00:08:11,133
ให้ตัวเองบรรลุเป้าหมาย

118
00:08:11,157 --> 00:08:15,037
การกระทำที่ไร้มนุษยธรรม
เกิดจากมนุษย์มากที่สุดนี่แหละ

119
00:08:17,788 --> 00:08:19,188
โนซอกมิน…

120
00:08:21,584 --> 00:08:23,624
พูดเรื่องแปลกๆ
กับฉันด้วย

121
00:08:25,213 --> 00:08:26,893
เรื่องแปลกๆ เหรอ

122
00:08:27,381 --> 00:08:29,067
เขาบอกว่าคุณนายจู

123
00:08:29,091 --> 00:08:30,611
ฆ่าพ่อแม่ฉัน

124
00:08:32,553 --> 00:08:35,181
อะไรน่ะ
เหลวไหลเกินไปแล้ว

125
00:08:35,264 --> 00:08:36,325
เธอคงไม่ได้เชื่อใช่ไหม

126
00:08:36,349 --> 00:08:38,351
ฉันรู้ว่ามันเหลวไหล

127
00:08:39,101 --> 00:08:40,621
แต่มันติดอยู่ในหัวฉัน

128
00:08:40,645 --> 00:08:43,205
คุณป้าไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนั้นนะ
โดฮี

129
00:08:44,023 --> 00:08:45,959
เขาบอกว่าวันที่พ่อแม่ฉันเสีย

130
00:08:45,983 --> 00:08:47,743
พ่อฉันไปหาคุณนายจู

131
00:08:48,986 --> 00:08:52,986
เพื่อจะขู่เรียกเงิน
จากการลงทุนครั้งใหญ่ที่ใกล้แค่เอื้อม

132
00:08:53,324 --> 00:08:54,927
โดฮี
เธอไม่ต้องเก็บไปใส่ใจนะ

133
00:08:54,951 --> 00:08:58,831
เขาก็แค่อยากพูดทำร้ายจิตใจเธอ
จนวินาทีสุดท้ายนั่นแหละ

134
00:09:03,376 --> 00:09:04,853
นายคิดว่าไง

135
00:09:04,877 --> 00:09:06,837
เรื่องที่โนซอกมินพูดน่ะ

136
00:09:07,964 --> 00:09:09,650
ไม่ใช่เรื่องจริงหรอกครับ

137
00:09:09,674 --> 00:09:11,754
จะเป็นเรื่องจริงไม่ได้ด้วย

138
00:09:11,801 --> 00:09:15,513
คุณป้าคือคนที่ช่วยดึงโดฮีขึ้นมาจากนรก

139
00:09:15,596 --> 00:09:18,825
ถ้ากลับกลายเป็นว่าคุณป้า
คือคนที่สร้างนรกขึ้นมาซะเอง

140
00:09:18,849 --> 00:09:20,786
โดฮีจะแตกสลายไม่เหลือชิ้นดีนะครับ

141
00:09:20,810 --> 00:09:23,210
เท่ากับว่าโลกที่เธอเชื่อมั่นมาตลอด

142
00:09:23,271 --> 00:09:24,991
เป็นแค่เรื่องโกหก

143
00:09:57,930 --> 00:09:59,290
จองกูวอน

144
00:10:00,266 --> 00:10:01,426
อือ

145
00:10:02,393 --> 00:10:03,673
ฉันแค่

146
00:10:04,186 --> 00:10:06,026
อยากรู้ว่านายอยู่ไหม

147
00:10:09,817 --> 00:10:11,577
ฉันกอดเธออยู่นี่ไง

148
00:10:12,737 --> 00:10:14,172
เรียกได้ตลอดนะ

149
00:10:14,196 --> 00:10:17,199
ไม่ว่าเมื่อไหร่
ฉันก็จะตอบ

150
00:10:20,036 --> 00:10:21,396
จองกูวอน

151
00:10:21,704 --> 00:10:23,873
อือ โดโดฮี

152
00:10:26,292 --> 00:10:27,652
จองกูวอน

153
00:10:28,169 --> 00:10:29,754
อือ โดโดฮี

154
00:10:41,599 --> 00:10:43,017
จองกูวอน

155
00:10:43,100 --> 00:10:45,603
อือ ฉันอยู่ตรงนี้

156
00:10:56,489 --> 00:11:00,701
(ประธานใหญ่โนซอกมินแห่งมีแรกรุ๊ป
กระโดดตึกฆ่าตัวตาย)

157
00:11:01,285 --> 00:11:03,621
เป็นที่ทราบกันดีว่าประธานโดโดฮี

158
00:11:03,704 --> 00:11:07,142
อยู่กับประธานใหญ่โนซอกมิน
ขณะที่เขากระโดดตึก…

159
00:11:07,166 --> 00:11:08,935
เราออกแถลงการณ์
อย่างเป็นทางการไปแล้ว

160
00:11:08,959 --> 00:11:11,104
- ปล่อยข่าวแบบนั้นไม่ได้สิคะ
- นี่เป็นเรื่องส่วนตัวที่สะเทือนใจ

161
00:11:11,128 --> 00:11:13,440
- แต่เวลาจะเยียวยาทุกสิ่งครับ
- ไม่ครับ เราจะไม่ให้สัมภาษณ์

162
00:11:13,464 --> 00:11:15,067
อะไรทั้งนั้นครับ

163
00:11:15,091 --> 00:11:16,759
แถลงการณ์…

164
00:11:16,842 --> 00:11:18,195
- ฮัลโหล คุณนักข่าวครับ
- ฮัลโหล

165
00:11:18,219 --> 00:11:20,179
ฟังผมอยู่ไหมครับ
ฮัลโหล

166
00:11:23,849 --> 00:11:26,411
อย่าเปลืองพลังงาน
กับการโต้ตอบที่ไร้ประโยชน์

167
00:11:26,435 --> 00:11:28,435
แล้วตั้งใจทำงานดีกว่าค่ะ

168
00:11:36,445 --> 00:11:37,605
เรา

169
00:11:37,947 --> 00:11:39,508
ควรจะทำพิธีทรงเจ้าไหมคะเนี่ย

170
00:11:39,532 --> 00:11:41,172
พิธีทรงเจ้าเหรอ

171
00:11:42,159 --> 00:11:44,262
ก็มีคนตายอยู่เรื่อยเลยนี่คะ

172
00:11:44,286 --> 00:11:45,806
มันต้องมีซัมติงสิ

173
00:11:45,830 --> 00:11:49,976
ฉันว่าบริษัทเราต้องมีสิ่งชั่วร้ายเกาะอยู่
แถมเกาะซะแน่นเลยด้วยค่ะ

174
00:11:50,000 --> 00:11:51,645
พิธีทรงเจ้าใช้เงินเยอะด้วยสิ

175
00:11:51,669 --> 00:11:53,671
อีกอย่าง
ถึงทำแบบนั้นไป

176
00:11:53,754 --> 00:11:56,841
ก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่า

177
00:11:57,425 --> 00:11:59,653
ให้ผมไปคุยกับท่านประธานดูไหมครับ

178
00:11:59,677 --> 00:12:02,797
- อะไร เรื่องพิธีทรงเจ้าเหรอ
- ถูก

179
00:12:05,641 --> 00:12:07,893
ฉันบอกว่าให้ตั้งใจทำงานไงคะ

180
00:12:07,977 --> 00:12:10,217
- ค่ะ
- ครับ

181
00:12:14,024 --> 00:12:15,304
คือว่า

182
00:12:15,943 --> 00:12:18,154
ตอนนี้นักข่าวมามุงกันเพียบเลย

183
00:12:18,737 --> 00:12:20,799
ผมว่าเราควรจะช่วยล้อมเป็นโล่มนุษย์

184
00:12:20,823 --> 00:12:22,759
ให้ท่านประธานเข้ามาทำงานได้ดีไหมครับ

185
00:12:22,783 --> 00:12:24,094
อรุณสวัสดิ์…

186
00:12:24,118 --> 00:12:25,678
อรุณเฉยๆ ครับ

187
00:12:28,038 --> 00:12:30,238
ฝ่าฝูงชนเบอร์นั้นมาได้ไงเนี่ย

188
00:12:30,583 --> 00:12:32,477
ถ้าว่างมากนัก
ฉันหางานให้ทำเอาไหมคะ

189
00:12:32,501 --> 00:12:33,937
ไม่ล่ะครับ

190
00:12:33,961 --> 00:12:36,161
ผมยุ่งกับการเตรียมอีเวนต์สุดๆ

191
00:12:36,464 --> 00:12:37,774
เรางานยุ่งเนอะ

192
00:12:37,798 --> 00:12:39,592
มา เร่งเลยๆ

193
00:12:40,676 --> 00:12:41,736
เชิญค่ะ

194
00:12:41,760 --> 00:12:43,560
มาถึงโดยปลอดภัยนะคะ

195
00:12:44,096 --> 00:12:46,032
ต้องขอบคุณพลังของจองกูวอนค่ะ

196
00:12:46,056 --> 00:12:48,056
ที่นี่วุ่นวายอีกแล้วนะคะ

197
00:12:48,559 --> 00:12:50,454
แต่อดทนแค่ไม่กี่วันหรอกค่ะ

198
00:12:50,478 --> 00:12:52,438
เดี๋ยวคนก็จะลืมกันไปเอง

199
00:12:54,190 --> 00:12:56,150
มีอะไรต้องอนุมัติเหรอคะ

200
00:13:04,783 --> 00:13:05,844
ให้ผิดคนสินะคะ

201
00:13:05,868 --> 00:13:07,304
ให้ถูกคนแล้วค่ะ

202
00:13:07,328 --> 00:13:09,663
โทษทีนะ
นี่จะขับไล่ผมเหรอ

203
00:13:09,747 --> 00:13:11,099
ใช่ที่ไหนล่ะคะ

204
00:13:11,123 --> 00:13:12,934
เราเจอเรื่องร้ายๆ ไม่หยุดหย่อน
เลยเตรียมมาให้

205
00:13:12,958 --> 00:13:15,711
ไม่ต้องกังวลนะคะ
ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

206
00:13:17,213 --> 00:13:19,333
หูเบานะเนี่ย
หน้าไม่ให้แท้ๆ

207
00:13:20,090 --> 00:13:21,770
ตายแล้ว นี่แพงนะ

208
00:13:23,135 --> 00:13:24,386
นี่

209
00:13:24,470 --> 00:13:26,448
เลขาชิน
ฉันขอรับไว้แค่น้ำใจนะคะ

210
00:13:26,472 --> 00:13:28,032
เข้าใจแล้วค่ะ

211
00:13:28,557 --> 00:13:30,997
ช่างคล้ายกับหัวหน้าพัคจนไม่น่าเชื่อ

212
00:13:42,905 --> 00:13:46,665
ก็นะ เธอมียันต์ที่แข็งแกร่งกว่า
อยู่ข้างกายแล้วนี่

213
00:13:56,001 --> 00:13:57,201
ครับ

214
00:13:59,630 --> 00:14:02,341
มีแขกมาหาค่ะ
ชื่อคุณจินกายอง

215
00:14:10,266 --> 00:14:11,660
กินสิครับ

216
00:14:11,684 --> 00:14:13,965
ร้านนี้อร่อยที่สุดในย่านนี้แล้ว

217
00:14:21,026 --> 00:14:23,346
พรุ่งนี้ฉันจะแสดงครั้งสุดท้ายค่ะ

218
00:14:24,780 --> 00:14:26,780
นี่แทนคำขอโทษหรือเปล่านะ

219
00:14:27,199 --> 00:14:29,079
ฉันไม่ขอโทษใครหรอกค่ะ

220
00:14:29,243 --> 00:14:32,683
ใช่ว่าคำพูดไม่กี่คำ
จะแก้ไขอะไรได้สักหน่อย

221
00:14:33,038 --> 00:14:35,718
คำขอโทษก็แค่สิ่งที่ทำให้คนพูดรู้สึกดีขึ้น

222
00:14:39,587 --> 00:14:41,227
ฉันมันแย่เองค่ะ

223
00:14:41,547 --> 00:14:43,400
ทั้งเรื่องที่หลอกคุณจูซอกฮุน

224
00:14:43,424 --> 00:14:45,318
และอยากให้คุณโดโดฮีตาย

225
00:14:45,342 --> 00:14:47,153
แกล้งไม่เห็นแค่แป๊บเดียวก็ได้

226
00:14:47,177 --> 00:14:50,097
โดโดฮีต้องตาย
ประธานถึงจะรอดนะ

227
00:14:51,682 --> 00:14:53,762
ถ้าต้องเจอสถานการณ์นั้นอีก

228
00:14:55,102 --> 00:14:57,142
คุณจะเลือกทำอีกแบบไหมครับ

229
00:14:57,229 --> 00:14:58,509
ไม่ค่ะ

230
00:14:59,398 --> 00:15:00,958
ฉันเป็นแบบนี้

231
00:15:01,734 --> 00:15:04,334
และนี่คือวิธีแสดงความรักต่อประธานของฉัน

232
00:15:04,528 --> 00:15:06,448
ผมจะพยายามเข้าใจนะครับ

233
00:15:06,488 --> 00:15:08,488
คุณจินกายองเคยบอกนี่ครับ

234
00:15:08,532 --> 00:15:10,412
ว่าเรามีอะไรเหมือนกัน

235
00:15:11,285 --> 00:15:14,845
อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่ง
ที่จะพยายามเข้าใจคุณครับ

236
00:15:17,499 --> 00:15:18,899
กินสิครับ

237
00:15:26,175 --> 00:15:28,111
- กวาดตรงนั้นด้วย
- ครับ ลูกพี่

238
00:15:28,135 --> 00:15:29,321
(ข้าวต้มเนื้ออก)

239
00:15:29,345 --> 00:15:30,614
- ลูกพี่
- เริ่มจากตรงนั้น

240
00:15:30,638 --> 00:15:33,140
พวกเราน้อมนำคำพูดของลูกพี่

241
00:15:33,724 --> 00:15:36,578
มาเริ่มอาชีพที่ยืดอกได้
กับเนื้ออกแล้วนะครับ

242
00:15:36,602 --> 00:15:37,762
ผม…

243
00:15:41,565 --> 00:15:42,441
ปากสว่างเอ๊ย

244
00:15:42,524 --> 00:15:44,004
ครับ ลูกพี่

245
00:15:45,027 --> 00:15:46,227
ครับ

246
00:15:46,779 --> 00:15:48,219
ต้นหอมนั่น

247
00:15:48,447 --> 00:15:50,824
ไหงต้นหอมนั่นมันเล็กเฉยเลยล่ะ

248
00:15:54,662 --> 00:15:55,972
ขอโทษครับ ลูกพี่

249
00:15:55,996 --> 00:15:57,836
ผมจะแก้ไขครับ
ลูกพี่

250
00:15:59,208 --> 00:16:02,044
รบกวนแก้งานด้วยนะครับ
คุณเชฟ

251
00:16:02,544 --> 00:16:03,744
ครับ

252
00:16:04,296 --> 00:16:05,714
ลุง

253
00:16:05,798 --> 00:16:06,983
ต้นหอมนั่นใหญ่แล้วเหรอ

254
00:16:07,007 --> 00:16:08,193
ปัดโธ่

255
00:16:08,217 --> 00:16:09,444
ลูกผู้ชายตัวจริง

256
00:16:09,468 --> 00:16:10,820
ต้องต้นหอมใหญ่

257
00:16:10,844 --> 00:16:12,484
เอาต้นหอมใหญ่มา

258
00:16:12,721 --> 00:16:15,367
- ครับ ลูกพี่
- ฉันทำอะไรผิด

259
00:16:15,391 --> 00:16:17,271
เราบริการจากหัวใจครับ

260
00:16:18,435 --> 00:16:20,229
ข้าวต้มเนื้ออกครับ

261
00:16:30,990 --> 00:16:33,450
ฉันคิดว่าควรจะคืนให้เจ้าของ

262
00:16:33,534 --> 00:16:34,894
(ดีม่อน)

263
00:16:36,745 --> 00:16:38,105
ขอตัวค่ะ

264
00:16:40,541 --> 00:16:42,141
โนซอกมินบอกว่า

265
00:16:42,876 --> 00:16:44,236
จูชอนซุก

266
00:16:44,670 --> 00:16:46,310
ฆ่าพ่อแม่โดโดฮี

267
00:16:48,882 --> 00:16:50,402
ไม่รู้มาก่อนสินะ

268
00:16:50,426 --> 00:16:51,586
ค่ะ

269
00:16:52,386 --> 00:16:55,806
แต่ถ้าสามีฉันพูดแบบนั้น

270
00:16:55,889 --> 00:16:57,689
เขาน่าจะพูดจริงนะคะ

271
00:16:58,350 --> 00:17:01,103
เพราะเขาเชื่อว่าคุณแม่

272
00:17:01,186 --> 00:17:03,546
ทำเรื่องที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นได้

273
00:17:13,699 --> 00:17:15,743
(ดีม่อน)

274
00:17:19,121 --> 00:17:20,401
ประธาน

275
00:17:21,498 --> 00:17:23,876
คนร้ายไม่ใช่โนโดกยองจริงเหรอ

276
00:17:24,752 --> 00:17:26,730
สรุปว่าคนร้ายมีกี่คนกันแน่

277
00:17:26,754 --> 00:17:30,382
ทำไมยิ่งขุดยิ่งเจอคนร้ายใหม่อยู่เรื่อย

278
00:17:30,466 --> 00:17:31,860
คราวนี้ตัวจริงแล้วใช่ไหม

279
00:17:31,884 --> 00:17:34,364
- หัวหน้าพัค
- หือ

280
00:17:34,803 --> 00:17:36,163
สมมติว่า

281
00:17:37,931 --> 00:17:42,171
มีคนหนึ่งที่เราเชื่อใจว่า
เป็นผู้มีพระคุณที่ดึงเราขึ้นมาจากนรก

282
00:17:44,354 --> 00:17:45,954
แต่ที่จริงแล้ว

283
00:17:46,857 --> 00:17:50,257
เขาคนนั้นคือตัวการ
ที่ลากเราลงสู่นรกซะเอง

284
00:17:51,904 --> 00:17:54,064
ถ้าเป็นหัวหน้าพัค
จะทำไงเหรอ

285
00:17:54,490 --> 00:17:56,090
ก็ต้องตัดขาดไง

286
00:17:56,325 --> 00:18:00,055
ถ้าความสัมพันธ์นั้นทำร้ายเรา
การตัดขาดคือการเยียวยาที่ดีที่สุดนะ

287
00:18:00,079 --> 00:18:01,473
ถ้าเขาตายไปแล้วล่ะ

288
00:18:01,497 --> 00:18:03,016
งั้นก็ตัดขาดไปแล้วไง
หมดปัญหา

289
00:18:03,040 --> 00:18:05,000
ว่าแต่พูดถึงใครอยู่เหรอ

290
00:18:06,460 --> 00:18:07,820
จูชอนซุก

291
00:18:08,754 --> 00:18:10,154
จูชอนซุก…

292
00:18:11,882 --> 00:18:13,842
อาจจะฆ่าพ่อแม่โดโดฮี

293
00:18:14,384 --> 00:18:15,761
เดี๋ยวนะ

294
00:18:15,844 --> 00:18:18,031
แต่ฆ่าก็คือฆ่า
ไม่ฆ่าก็คือไม่ฆ่าสิ

295
00:18:18,055 --> 00:18:19,866
อาจจะฆ่านี่หมายความว่าไง

296
00:18:19,890 --> 00:18:21,743
เป็นคำพูดของโนซอกมิน
เลยยังไม่แน่ชัดน่ะ

297
00:18:21,767 --> 00:18:22,601
โอ๊ยตาย

298
00:18:22,684 --> 00:18:25,004
หมอนั่นทิ้งระเบิดไว้ก่อนตายนี่นา

299
00:18:25,771 --> 00:18:27,165
มันคงเป็นคนร้ายจริงๆ
แหละ

300
00:18:27,189 --> 00:18:29,389
ชั่วช้ายันวินาทีสุดท้ายแบบนี้

301
00:18:31,276 --> 00:18:33,987
ประธานถึงได้หน้าอมทุกข์สินะ

302
00:18:34,780 --> 00:18:36,660
ปัญหานี้ไม่ง่ายเลยแฮะ

303
00:18:36,865 --> 00:18:38,843
จะขุดคุ้ยความจริงก็หวั่นใจ

304
00:18:38,867 --> 00:18:41,245
แต่จะให้ปิดไว้เฉยๆ
ก็ค้างคาใจอีก

305
00:18:41,745 --> 00:18:43,385
แต่ถ้าเป็นผมนะ…

306
00:18:45,124 --> 00:18:46,142
ยังไงล่ะ

307
00:18:46,166 --> 00:18:48,335
ผมคงจะไม่ยอมรับ

308
00:18:48,418 --> 00:18:50,218
และปิดมันไว้แบบนั้น

309
00:18:53,924 --> 00:18:55,204
ถ้าปิด

310
00:18:58,595 --> 00:19:00,235
มันจะปิดมิดเหรอ

311
00:19:00,681 --> 00:19:04,001
ก็คงจะเจ็บเป็นพักๆ
เหมือนมีก้างปลาติดคอ

312
00:19:04,726 --> 00:19:06,206
แต่ไงก็เถอะ

313
00:19:06,562 --> 00:19:08,289
ความสุขแบบครึ่งๆ
กลางๆ

314
00:19:08,313 --> 00:19:10,553
ยังดีกว่าความจริงที่เจ็บปวดนี่

315
00:19:25,455 --> 00:19:28,975
น่าจะมีบทความยอดขาย
สินค้าตัวใหม่ออกมาแล้วนะ

316
00:19:33,463 --> 00:19:36,884
(ยังคงไม่พบร่างประธานใหญ่โนซอกมิน)

317
00:19:36,967 --> 00:19:39,904
คุณแม่ไม่เคยเชื่อในอะไรเลย
ศาสนายิ่งไม่ต้องพูดถึง

318
00:19:39,928 --> 00:19:43,032
แต่กลับเริ่มไปสารภาพบาปทุกวัน
ตั้งแต่พ่อแม่เธอตาย

319
00:19:43,056 --> 00:19:44,325
คิดว่าเพราะอะไรล่ะ

320
00:19:44,349 --> 00:19:46,661
เขาอยากล้างบาปอะไรใจแทบขาดขนาดนั้น

321
00:19:46,685 --> 00:19:48,812
เขากลัวอะไรหัวหดขนาดนั้น

322
00:19:56,695 --> 00:20:00,135
(มีแรอิเล็กทรอนิกส์
อุบัติเหตุจากการทำงาน)

323
00:20:10,292 --> 00:20:15,132
(มีแรอิเล็กทรอนิกส์ยอมรับเรื่องอุบัติเหตุ
จากการทำงานอย่างเป็นทางการครั้งแรก)

324
00:20:25,390 --> 00:20:26,868
(ประธานจูชอนซุกคุกเข่า)

325
00:20:26,892 --> 00:20:29,728
ผมจะเปิดโปงทุกอย่างซะ

326
00:20:31,521 --> 00:20:33,482
นี่นายกล้าขู่ฉันเหรอ

327
00:20:33,565 --> 00:20:35,045
ต้องการอะไร

328
00:20:35,609 --> 00:20:37,089
คอยดูนะครับ

329
00:20:37,361 --> 00:20:40,715
มันจะไม่มีทาง
เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก

330
00:20:40,739 --> 00:20:44,201
ความเมตตา
และความรักที่เธอได้รับมาทั้งหมด

331
00:20:44,868 --> 00:20:47,704
ที่จริงแล้ว
มันคือตั๋วไปสวรรค์ของคุณแม่

332
00:20:47,788 --> 00:20:49,706
แต่นแต๊น

333
00:20:49,790 --> 00:20:52,685
วันครบรอบวันตายของพ่อแม่
ที่แกคอยจัดแจงมาเกือบ 20 ปี

334
00:20:52,709 --> 00:20:55,087
ขอให้มันสิ้นสุดลงตั้งแต่วันนี้

335
00:20:55,170 --> 00:20:57,010
ฉลองวันเกิดแกแทนเถอะ

336
00:21:20,445 --> 00:21:24,199
เลขาชินร่วมงานกับคุณนายจู
มานานแค่ไหนแล้วคะ

337
00:21:24,283 --> 00:21:27,683
ก่อนจะมาทำงานกับคุณ
ก็ประมาณ 20 ปีแล้วค่ะ

338
00:21:29,037 --> 00:21:30,580
ถ้างั้น

339
00:21:30,664 --> 00:21:35,019
ตอนที่คุณนายจูยอมรับเรื่องอุบัติเหตุ
จากการทำงานของมีแรอิเล็กทรอนิกส์ครั้งแรก

340
00:21:35,043 --> 00:21:37,021
เลขาชินก็คงอยู่ด้วยสินะคะ

341
00:21:37,045 --> 00:21:38,147
ใช่ค่ะ

342
00:21:38,171 --> 00:21:41,675
ฉันเริ่มทำงานเป็นเลขาท่านก็ตอนนั้นแหละ

343
00:21:47,389 --> 00:21:50,392
คุณนายจูใช้ไม้เท้าตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ

344
00:21:52,436 --> 00:21:55,331
ตอนฉันเจอท่านครั้งแรก
ท่านก็ใช้ไม้เท้าอยู่แล้ว

345
00:21:55,355 --> 00:21:58,567
ช่วงนั้นแหละค่ะ
ที่คุณเจอท่านครั้งแรก

346
00:21:59,776 --> 00:22:01,496
ตอนงานศพพ่อแม่คุณ

347
00:22:07,326 --> 00:22:08,646
ตอนนั้น

348
00:22:09,244 --> 00:22:11,004
เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ

349
00:22:12,998 --> 00:22:15,208
ท่านไม่ได้บอกเหตุผลค่ะ

350
00:22:15,292 --> 00:22:18,211
ทุกคนรู้แค่ว่าเป็นโรคประจำตัวของท่าน

351
00:22:50,035 --> 00:22:51,395
จองกูวอน

352
00:22:53,080 --> 00:22:54,873
ฉันควรทำยังไง

353
00:23:11,431 --> 00:23:14,267
คุณนายจูไม่ชอบให้ฉัน

354
00:23:15,227 --> 00:23:18,547
ระลึกถึงวันตายของพ่อแม่
ในวันเกิดฉันเอง

355
00:23:19,356 --> 00:23:21,024
แล้วก็คอยบอก

356
00:23:21,108 --> 00:23:23,188
ให้ฉันรีบลืมอดีตที่แย่ๆ
ไป

357
00:23:34,538 --> 00:23:36,898
ถ้าสิ่งที่โนซอกมินพูดเป็นความจริง

358
00:23:40,669 --> 00:23:43,004
ถ้าคุณนายจูหลอกฉันจริงๆ

359
00:23:46,216 --> 00:23:47,896
แล้วฉันจะทำยังไง

360
00:23:50,971 --> 00:23:52,371
ฉันรู้สึก

361
00:23:53,056 --> 00:23:55,056
เหมือนติดอยู่ในกับดักเลย

362
00:24:02,065 --> 00:24:03,745
จำข้อความสุดท้าย

363
00:24:04,234 --> 00:24:06,820
ที่จูชอนซุกส่งให้เธอก่อนตายได้ไหม

364
00:24:10,949 --> 00:24:12,385
ท่านบอกรักเธอนะ

365
00:24:12,409 --> 00:24:13,929
(โดฮี รักนะ)

366
00:24:16,037 --> 00:24:19,797
ท่านอุตส่าห์กดส่งข้อความ
แม้ในตอนที่กำลังทรมานอยู่

367
00:24:21,418 --> 00:24:25,005
นั่นคือสิ่งที่ท่านอยากบอกเธอจากใจจริงนะ

368
00:24:30,468 --> 00:24:31,748
มนุษย์

369
00:24:33,638 --> 00:24:37,238
ซื่อสัตย์กับตัวเองมากที่สุด
ในตอนที่กำลังจะตาย

370
00:24:41,688 --> 00:24:44,107
นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นจากมนุษย์

371
00:24:44,191 --> 00:24:46,031
ตลอด 200
ปีที่ผ่านมา

372
00:24:51,239 --> 00:24:53,074
ถูกของนาย

373
00:24:59,289 --> 00:25:01,409
น่าเสียดายที่คนตายพูดไม่ได้

374
00:25:01,833 --> 00:25:04,033
ถ้าได้พูดอะไรกับจูชอนซุกสักคำ

375
00:25:04,419 --> 00:25:06,339
ทุกอย่างคงคลี่คลายแท้ๆ

376
00:25:06,796 --> 00:25:08,076
ว่าไหม

377
00:25:21,478 --> 00:25:22,678
มีนะ

378
00:25:24,522 --> 00:25:27,442
วิธีฟังสิ่งที่คุณนายจูพูด

379
00:25:41,414 --> 00:25:43,434
เธอจะฟังสิ่งที่จูชอนซุกพูดจากที่นี่ได้ยังไง

380
00:25:43,458 --> 00:25:45,353
ที่นี่มีบาทหลวงที่สนิทกับคุณนายจู

381
00:25:45,377 --> 00:25:47,712
ชื่อบาทหลวงมีคาเอล

382
00:25:48,213 --> 00:25:49,533
บาทหลวง

383
00:25:50,257 --> 00:25:52,137
อาจจะรู้อะไรอยู่ก็ได้

384
00:25:53,009 --> 00:25:55,009
บาทหลวงจะรู้อะไรได้ไงกัน

385
00:25:58,515 --> 00:25:59,795
คุณพ่อ

386
00:26:04,187 --> 00:26:05,480
อ๋อ

387
00:26:05,563 --> 00:26:07,041
จากการสารภาพบาป

388
00:26:07,065 --> 00:26:09,526
โดฮี
ไม่ได้เจอกันนานนะ

389
00:26:13,029 --> 00:26:14,823
นี่สามีหนูเองค่ะ

390
00:26:22,747 --> 00:26:24,587
ผมบาทหลวงมีคาเอลครับ

391
00:26:25,250 --> 00:26:26,610
จองกูวอน

392
00:26:28,795 --> 00:26:30,273
การพูดของเขามีเอกลักษณ์นิดนึงน่ะค่ะ

393
00:26:30,297 --> 00:26:32,177
คงมาจากแดนไกลสินะครับ

394
00:26:35,552 --> 00:26:36,696
อ้อ

395
00:26:36,720 --> 00:26:39,073
งานศพของลูกจูชอนซุกเป็นยังไงบ้างล่ะ

396
00:26:39,097 --> 00:26:42,857
ฉันติดทำกิจกรรมอาสาที่มองโกเลีย
เลยไปร่วมงานไม่ได้

397
00:26:43,143 --> 00:26:44,745
มีอะไรเกิดขึ้นเยอะเลยค่ะ

398
00:26:44,769 --> 00:26:47,147
ฉันอ่านเจอในหนังสือพิมพ์แล้วล่ะ

399
00:26:47,731 --> 00:26:49,649
เห็นว่าซอกมินตายแล้ว

400
00:26:52,235 --> 00:26:54,612
ที่จริง
หนูมาเพราะเรื่องนั้นค่ะ

401
00:26:54,696 --> 00:26:57,407
เขาพูดอะไรแปลกๆ
กับหนูก่อนจะตาย

402
00:27:04,039 --> 00:27:05,279
เราขอ

403
00:27:05,707 --> 00:27:07,988
คุยกันตามลำพังสักครู่ได้ไหมครับ

404
00:27:10,211 --> 00:27:12,131
รอข้างนอกแป๊บนึงได้ไหม

405
00:27:14,799 --> 00:27:17,177
มีอะไรก็เรียกฉันทันทีนะ

406
00:27:17,260 --> 00:27:18,420
อือ

407
00:27:44,204 --> 00:27:46,404
หมอนั่นขัดอารมณ์ยังไงก็ไม่รู้

408
00:27:53,046 --> 00:27:55,256
ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้วสินะ

409
00:28:01,429 --> 00:28:02,949
ลูกจูชอนซุก…

410
00:28:04,974 --> 00:28:07,394
ทนทุกข์ทรมานจนวินาทีสุดท้าย

411
00:28:13,650 --> 00:28:16,319
เพราะไม่ได้ซื่อตรงกับหนูเต็มร้อย

412
00:28:26,496 --> 00:28:27,776
คุณพ่อ

413
00:28:28,373 --> 00:28:30,573
ลูกคงขึ้นสวรรค์ไม่ได้ใช่ไหมคะ

414
00:28:32,460 --> 00:28:35,171
ลูกมีสิ่งหนึ่งที่กลัว

415
00:28:36,756 --> 00:28:38,466
ยิ่งกว่าการตกนรก

416
00:28:39,759 --> 00:28:41,199
ลูกกลัวว่า

417
00:28:43,847 --> 00:28:46,247
จะไม่ได้รับการให้อภัยจากเด็กคนนั้น

418
00:28:46,641 --> 00:28:50,687
นรกอยู่ในใจลูกเองนะ

419
00:28:51,604 --> 00:28:53,604
จากนี้ไปก็สารภาพความจริง

420
00:28:54,441 --> 00:28:56,241
และปลดปล่อยตัวเองซะ

421
00:28:57,569 --> 00:28:58,969
ความจริง…

422
00:29:06,035 --> 00:29:08,037
ถ้าลูกยังไม่กล้าพอ

423
00:29:09,205 --> 00:29:11,124
จนถึงวันที่ลูกตาย

424
00:29:13,460 --> 00:29:14,660
และ…

425
00:29:17,714 --> 00:29:19,924
ถ้าโดฮีอยากรู้ความจริง

426
00:29:21,718 --> 00:29:23,198
ถึงตอนนั้น…

427
00:29:25,972 --> 00:29:28,057
คุณพ่อช่วยบอกแกด้วยนะคะ

428
00:29:36,983 --> 00:29:39,694
นี่เป็นคำสั่งของท่านประธานเหรอครับ

429
00:29:40,820 --> 00:29:43,799
คนที่สั่งแก้ข้อมูลการตรวจวัด
สภาพแวดล้อมในการทำงาน

430
00:29:43,823 --> 00:29:45,009
ใช่ท่านประธานหรือเปล่า

431
00:29:45,033 --> 00:29:46,552
แค่แป๊บเดียวน่า

432
00:29:46,576 --> 00:29:50,723
พอเรื่องลงทุนชัดเจนเมื่อไหร่
ฉันจะเปลี่ยนเครื่องดักฝุ่นทันที

433
00:29:50,747 --> 00:29:52,516
"แป๊บเดียว"
เหรอครับ

434
00:29:52,540 --> 00:29:55,186
คนอาจจะต้องตาย
ในช่วงเวลาแค่แป๊บเดียวนั่น

435
00:29:55,210 --> 00:29:59,422
ท่านกำลังสื่อว่าจะเอาชีวิตคน
มาแลกกับเงินลงทุนเหรอครับ

436
00:29:59,506 --> 00:30:01,546
ทุกอย่างมันมีลำดับขั้นตอน

437
00:30:02,967 --> 00:30:04,927
เราต้องยอมรับความเสี่ยง

438
00:30:05,595 --> 00:30:07,475
เพื่อสิ่งที่สำคัญกว่า

439
00:30:07,514 --> 00:30:09,849
ไม่ได้มาเสี่ยงเองก็พูดได้สิครับ

440
00:30:10,517 --> 00:30:13,311
ท่านประธานกำลังสังเวยคนงานในบริษัท

441
00:30:13,853 --> 00:30:17,982
ที่ศรัทธาในตัวท่าน
เพื่อความสำเร็จของตัวเองนะครับ

442
00:30:19,442 --> 00:30:22,880
รู้หรือเปล่าว่าบริษัทเรา
กำลังอยู่ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน

443
00:30:22,904 --> 00:30:26,424
ข้อเสนอลงทุนใหญ่ๆ แบบนั้น
ไม่ได้มีมาบ่อยๆ นะ

444
00:30:27,325 --> 00:30:28,636
ช่วยไม่ได้หรอก

445
00:30:28,660 --> 00:30:30,140
ในทุกเรื่อง

446
00:30:30,578 --> 00:30:32,097
ต้องมีคนเสียสละเป็นธรรมดา

447
00:30:32,121 --> 00:30:34,161
งั้นก็ไม่มีทางเลือกนะครับ

448
00:30:34,457 --> 00:30:37,001
ผมจะเปิดโปงทุกอย่างซะ

449
00:30:46,344 --> 00:30:48,263
นี่นายกล้าขู่ฉันเหรอ

450
00:30:49,180 --> 00:30:50,660
ต้องการอะไร

451
00:30:51,099 --> 00:30:52,117
เงินเหรอ

452
00:30:52,141 --> 00:30:55,645
ผมแค่ต้องการให้ท่านประธานรับผิดชอบ

453
00:30:55,728 --> 00:30:58,523
และอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครับ

454
00:30:58,606 --> 00:31:01,985
นายนึกจะทิ้งขว้างบริษัทตอนไหนก็ไป

455
00:31:02,569 --> 00:31:04,569
ยังจะมาอ้างสิทธิ์อะไรอีก

456
00:31:06,656 --> 00:31:09,951
นี่คือบริษัทฉัน

457
00:31:10,034 --> 00:31:12,596
ท่านประธานไม่ได้สร้างที่นี่มาคนเดียวนะครับ

458
00:31:12,620 --> 00:31:14,974
บริษัทนี้สร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรง

459
00:31:14,998 --> 00:31:17,041
ของทุกคนที่ทำงานที่นี่

460
00:31:17,125 --> 00:31:19,335
ที่รัก
พอแค่นี้เถอะ

461
00:31:19,419 --> 00:31:20,938
เราไม่มีเวลาแล้ว

462
00:31:20,962 --> 00:31:22,442
คอยดูนะครับ

463
00:31:22,505 --> 00:31:26,175
มันจะไม่มีทาง
เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก

464
00:31:57,540 --> 00:32:00,853
คุณนักข่าวครับ เดี๋ยวภรรยาผม
จะส่งรายละเอียดไปให้ทันที

465
00:32:00,877 --> 00:32:03,188
เรื่องนี้มีชีวิตคนนับร้อยเป็นเดิมพัน

466
00:32:03,212 --> 00:32:05,692
จะปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ได้เด็ดขาดนะครับ

467
00:32:09,636 --> 00:32:11,956
ฉันอุตส่าห์ฟูมฟักบริษัทนี้ขึ้นมา

468
00:32:13,181 --> 00:32:15,341
กล้าดีจะมาทำลายบริษัทฉันเหรอ

469
00:32:23,066 --> 00:32:23,900
ที่รัก

470
00:32:23,983 --> 00:32:25,693
ก่อนตาย

471
00:32:25,777 --> 00:32:27,857
ผมต้องสะสางเรื่องนี้ให้ได้

472
00:32:30,740 --> 00:32:33,100
ฉันจะทำทุกหนทางเพื่อหยุดไว้ให้ได้

473
00:32:33,660 --> 00:32:35,780
หยุดด้วยสองมือของฉันนี่แหละ

474
00:32:51,219 --> 00:32:53,638
จะหมดเวลาแล้วนะ
ที่รัก

475
00:32:58,184 --> 00:32:59,744
ไม่ต้องห่วงนะ

476
00:33:00,436 --> 00:33:02,814
เราจะไปหาโดฮีกันก่อน

477
00:33:12,490 --> 00:33:13,730
ไม่นะ

478
00:33:50,945 --> 00:33:53,906
(ลูกสาวฉัน โดฮี)

479
00:34:01,247 --> 00:34:02,687
นี่ ฟื้นสิ

480
00:34:04,042 --> 00:34:05,322
ที่รัก

481
00:34:06,794 --> 00:34:08,074
ที่รัก

482
00:34:57,887 --> 00:34:59,722
ช่วยเมียฉันที

483
00:35:06,562 --> 00:35:08,397
นายขอพรไม่ได้แล้ว

484
00:35:08,898 --> 00:35:12,044
เพราะนายทำข้อตกลงกับฉันไปแล้ว
เมื่อสิบปีก่อน

485
00:35:12,068 --> 00:35:14,862
ฉันทิ้งโดฮีไว้คนเดียวไม่ได้
ขอร้องนะ

486
00:35:17,073 --> 00:35:20,159
นายจะตายด้วยอาการหัวใจวาย

487
00:35:27,166 --> 00:35:28,459
โดฮี

488
00:35:29,794 --> 00:35:31,003
โดฮี

489
00:36:22,471 --> 00:36:23,671
นาย…

490
00:36:26,601 --> 00:36:28,519
ทำเรื่องบ้าอะไรลงไป

491
00:36:31,606 --> 00:36:32,966
แววตาเธอ

492
00:36:33,691 --> 00:36:36,011
ก็เหมือนต้องการอะไรสุดหัวใจเลยนะ

493
00:36:38,446 --> 00:36:39,766
ว่าไงนะ

494
00:36:40,573 --> 00:36:43,367
ฉันทำให้สมหวังเอาไหม

495
00:36:45,036 --> 00:36:48,056
ความปรารถนาสุดแรงกล้าของเธอ
จะกลายเป็นจริง

496
00:36:48,080 --> 00:36:49,725
และเธอจะได้ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ

497
00:36:49,749 --> 00:36:51,949
แล้วค่อยชดใช้อีกสิบปีข้างหน้า

498
00:36:52,668 --> 00:36:54,308
สิบปีหลังจากนี้

499
00:36:55,922 --> 00:36:57,722
วิญญาณของเธอจะตกนรก

500
00:37:07,600 --> 00:37:08,800
นาย…

501
00:37:14,190 --> 00:37:15,710
คือปีศาจสินะ

502
00:37:53,354 --> 00:37:54,855
ลูกจูชอนซุก

503
00:37:55,439 --> 00:37:58,567
นึกเสียใจกับเรื่องคืนนั้นมาทั้งชีวิต

504
00:38:00,194 --> 00:38:02,422
เธอโทษตัวเองว่าถ้าไม่ตามพ่อแม่หนูไป

505
00:38:02,446 --> 00:38:05,700
เหตุการณ์อาจจะต่างไปจากนี้

506
00:38:33,394 --> 00:38:34,754
เขาว่าไง

507
00:38:35,730 --> 00:38:37,440
โนซอกมินโกหกน่ะ

508
00:38:39,984 --> 00:38:42,445
แล้วทำไมสีหน้าเธอเป็นงั้น

509
00:38:44,322 --> 00:38:46,962
ฉันรู้สึกผิดที่เผลอสงสัยในตัวคุณนายจูน่ะ

510
00:38:49,201 --> 00:38:50,601
ไปกันเถอะ

511
00:39:22,985 --> 00:39:25,225
ฉันขอไปอาบน้ำแล้วเข้านอนก่อนนะ

512
00:39:25,571 --> 00:39:26,851
โดโดฮี

513
00:39:30,951 --> 00:39:31,786
ไม่เป็นไรหรอก

514
00:39:31,869 --> 00:39:33,621
แค่เหนื่อยๆ น่ะ

515
00:40:15,746 --> 00:40:17,426
ตั้งแต่วันนั้นมา

516
00:40:19,291 --> 00:40:21,931
ทัศนคติต่อชีวิตของลูกจูชอนซุกก็เปลี่ยนไป

517
00:40:23,587 --> 00:40:25,965
พอได้เจอกับปีศาจตัวจริงแล้ว

518
00:40:28,384 --> 00:40:30,719
เธอถึงหยุดกลายเป็นปีศาจ

519
00:42:12,530 --> 00:42:14,010
จะไปไหนเหรอ

520
00:42:15,115 --> 00:42:16,784
ไปทำข้อตกลงน่ะ

521
00:42:19,912 --> 00:42:23,432
พอดีฉันเครื่องติด
เวลาทำงานตอนกลางคืนมากกว่า

522
00:42:29,880 --> 00:42:31,320
นอนก่อนเลย

523
00:42:31,549 --> 00:42:33,069
ไม่ต้องรอฉัน

524
00:43:35,821 --> 00:43:37,541
มาอีกแล้วสินะครับ

525
00:43:38,032 --> 00:43:40,272
รู้เรื่องฉันอยู่แล้วจริงๆ
ด้วย

526
00:43:42,578 --> 00:43:44,431
ดูจากที่ไม่แปลกใจแบบนี้

527
00:43:44,455 --> 00:43:46,615
ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจนี่ครับ

528
00:43:46,874 --> 00:43:48,594
การดำรงอยู่ของคุณ

529
00:43:49,084 --> 00:43:52,046
เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพระเจ้ามีจริง

530
00:43:52,630 --> 00:43:54,590
มีพระเจ้าคอยหนุนว่างั้น

531
00:43:56,675 --> 00:43:58,636
ผมรอคุณอยู่พอดีเลยครับ

532
00:44:01,388 --> 00:44:03,188
ไปจากโดฮีซะเถอะครับ

533
00:44:06,602 --> 00:44:08,322
คุณคือสิ่งอันตราย

534
00:44:09,897 --> 00:44:12,024
จะอยู่ใกล้โดฮีต่อไปไม่ได้

535
00:44:12,107 --> 00:44:13,877
คงเพราะนายเป็นบาทหลวง

536
00:44:13,901 --> 00:44:16,061
ถึงได้อคติกับดีม่อนเหลือเกิน

537
00:44:16,695 --> 00:44:18,465
ฉันไม่อันตรายสักหน่อย

538
00:44:18,489 --> 00:44:21,367
อย่างน้อยก็กับโดโดฮี

539
00:44:21,450 --> 00:44:23,577
ไม่อยากรู้เหรอครับ

540
00:44:24,495 --> 00:44:26,535
ว่าผมรู้เรื่องคุณได้ยังไง

541
00:44:26,830 --> 00:44:29,684
ออร่าที่ไม่เหมือนใคร
การพูดที่เป็นเอกลักษณ์

542
00:44:29,708 --> 00:44:31,348
ทันทีที่เห็นคุณ

543
00:44:31,794 --> 00:44:34,630
ผมก็รู้ได้ทันทีว่าคุณคือปีศาจ

544
00:44:35,255 --> 00:44:37,095
ที่ลูกจูชอนซุกพูดถึง

545
00:44:40,177 --> 00:44:42,638
หมายความว่าจูชอนซุกเคยเจอฉันเหรอ

546
00:44:42,721 --> 00:44:45,974
วันที่คุณพาพ่อของโดฮีไปลงนรก

547
00:44:47,142 --> 00:44:48,622
ลูกจูชอนซุก

548
00:44:49,645 --> 00:44:51,445
อยู่ที่นั่นด้วยครับ

549
00:44:54,316 --> 00:44:56,193
นายขอพรไม่ได้แล้ว

550
00:44:56,693 --> 00:44:58,922
เพราะนายทำข้อตกลงกับฉันไปแล้ว
เมื่อสิบปีก่อน

551
00:44:58,946 --> 00:45:01,782
ฉันทิ้งโดฮีไว้คนเดียวไม่ได้
ขอร้องนะ

552
00:45:07,663 --> 00:45:08,863
นาย…

553
00:45:10,791 --> 00:45:12,311
คือปีศาจสินะ

554
00:46:38,670 --> 00:46:42,230
การจำใครสักคนไม่ได้
หลังจากที่ห่างหายกันไปนาน

555
00:46:42,299 --> 00:46:44,299
ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอก

556
00:46:45,010 --> 00:46:46,610
อย่างที่นายรู้

557
00:46:47,304 --> 00:46:51,350
พวกมนุษย์แก่ง่าย
แถมโรยราเร็วจะตายไป

558
00:46:53,393 --> 00:46:54,673
แต่ว่า

559
00:46:55,437 --> 00:46:58,917
ใครจะไปคิดว่าการซ้ำรอย
ของโชคชะตาที่โชคร้าย

560
00:46:59,024 --> 00:47:00,984
ไม่ได้จะเกิดขึ้นในอนาคต

561
00:47:01,693 --> 00:47:03,946
แต่เกิดขึ้นแล้วในอดีต

562
00:47:06,156 --> 00:47:07,967
รู้ทุกอย่างอยู่แล้วเหรอ

563
00:47:07,991 --> 00:47:09,471
ก็บอกแล้วไง

564
00:47:10,285 --> 00:47:12,412
นายต้องรู้ตัวก่อน

565
00:47:13,914 --> 00:47:17,793
มนุษย์คิดว่าฉันควบคุมสรรพสิ่ง

566
00:47:18,544 --> 00:47:19,824
แต่ฉัน

567
00:47:19,962 --> 00:47:23,602
เป็นแค่เพื่อนร่วมเดินทาง
ของสรรพสิ่งเท่านั้นเอง

568
00:48:34,995 --> 00:48:36,355
คุณนายจู

569
00:48:37,247 --> 00:48:39,487
หนูรับปากว่าจะมาหาตอนที่ดีขึ้น

570
00:48:41,960 --> 00:48:43,800
แต่หนูผิดสัญญาซะแล้ว

571
00:48:46,256 --> 00:48:48,258
ถ้าคุณนายจูซื่อตรงกับหนู

572
00:48:51,970 --> 00:48:54,222
หนูจะยังรักจองกูวอนอยู่ไหม

573
00:49:15,118 --> 00:49:17,371
พ่อขอพรเรื่องอะไรกันนะ

574
00:49:29,383 --> 00:49:31,063
หนูต้องรู้ให้ได้

575
00:49:33,345 --> 00:49:35,265
ว่าพ่อทำข้อตกลงอะไรไว้

576
00:49:37,349 --> 00:49:38,589
บางที

577
00:49:39,476 --> 00:49:42,229
จองกูวอนอาจจะช่วยชีวิตพ่อไว้ก็ได้ไง

578
00:49:56,201 --> 00:49:58,203
(สัญญาหมดอายุ)

579
00:50:15,053 --> 00:50:16,453
คุณโดโดฮี

580
00:50:19,266 --> 00:50:21,626
วันนี้ฉันแสดงเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ

581
00:50:21,893 --> 00:50:23,773
ถึงเราจะไม่กินเส้นกัน

582
00:50:24,521 --> 00:50:26,857
แต่ฉันก็คิดว่าควรจะบอกลาคุณ

583
00:50:27,774 --> 00:50:30,610
จะไม่กลับมาเกาหลีอีกแล้วจริงๆ
เหรอคะ

584
00:50:31,403 --> 00:50:32,563
ค่ะ

585
00:50:33,071 --> 00:50:34,590
คุณโดโดฮีก็ระวังไว้นะคะ

586
00:50:34,614 --> 00:50:38,334
จุดจบของมนุษย์ที่ตกหลุมรักดีม่อน
ก็เป็นแบบนี้แหละ

587
00:50:44,124 --> 00:50:45,667
หยอกค่ะ หยอก

588
00:50:47,544 --> 00:50:49,664
ขอให้คุณโดโดฮีมีความสุขนะคะ

589
00:50:50,505 --> 00:50:52,665
ไม่ว่ากับประธานหรือไม่ก็เถอะ

590
00:50:54,217 --> 00:50:55,657
ขอบคุณนะคะ

591
00:50:56,052 --> 00:50:57,892
ฉันจะมีความสุขให้ได้

592
00:50:59,806 --> 00:51:02,577
- ขอเชิญร่วมอีเวนต์ครับ
- ขอบคุณค่ะ

593
00:51:02,601 --> 00:51:03,995
ฝากรีวิวดีๆ
ให้เราด้วยนะครับ

594
00:51:04,019 --> 00:51:05,663
- ขอบคุณครับ
- ดื่มให้อร่อยนะครับ

595
00:51:05,687 --> 00:51:08,190
สีสันสวยจัง

596
00:51:08,273 --> 00:51:11,002
- ผมขอดื่มได้ไหมครับ
- ได้ครับ หัวหน้าพัค ดื่มเลย

597
00:51:11,026 --> 00:51:13,212
อันนี้กำลังฮอตสุดๆ
ในโซเชียลมีเดียเลยนะครับ

598
00:51:13,236 --> 00:51:15,356
ถ้าผมดื่มจะฮอตขึ้นบ้างไหมนะ

599
00:51:15,739 --> 00:51:17,508
ฝากรีวิวดีๆ
ให้เราด้วยนะครับ

600
00:51:17,532 --> 00:51:19,218
- ขอให้เป็นวันที่ดีครับ
- ลองได้นะครับ

601
00:51:19,242 --> 00:51:20,442
ครับ

602
00:51:22,162 --> 00:51:23,264
ผมยกเองครับ

603
00:51:23,288 --> 00:51:24,390
ไม่เป็นไรค่ะ

604
00:51:24,414 --> 00:51:26,291
งั้นก็ยกไปด้วยกันนะ

605
00:51:34,674 --> 00:51:37,344
เห็นคุณสองคนสนิทสนมกันแบบนี้

606
00:51:37,427 --> 00:51:39,987
- ผมก็…
- ไม่ต้องค่ะ

607
00:51:43,600 --> 00:51:45,320
เธอว่าไม่ต้องครับ

608
00:51:45,477 --> 00:51:47,646
ฝากรีวิวดีๆ
ให้เราด้วยนะครับ

609
00:51:48,396 --> 00:51:50,065
ครับ ขอบคุณครับ

610
00:51:51,399 --> 00:51:52,839
หัวหน้าพัค

611
00:51:53,401 --> 00:51:54,841
สวัสดีครับ

612
00:51:55,153 --> 00:51:56,713
ประธานล่ะครับ

613
00:51:56,738 --> 00:51:58,174
ไปทำข้อตกลงน่ะค่ะ

614
00:51:58,198 --> 00:52:00,638
ตั้งแต่พลังกลับมาก็ขยันขันแข็งเชียว

615
00:52:01,827 --> 00:52:05,121
คือฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับหัวหน้าพัค

616
00:52:06,039 --> 00:52:06,873
เรื่องสำคัญเหรอครับ

617
00:52:06,957 --> 00:52:09,376
หัวหน้าพัค
ผู้กำกับให้มาตามครับ

618
00:52:10,627 --> 00:52:12,605
ไปทำธุระเถอะค่ะ
เดี๋ยวฉันรอ

619
00:52:12,629 --> 00:52:13,731
ถ้างั้น

620
00:52:13,755 --> 00:52:16,067
ผมจะรีบไปรีบกลับ
คุณไปรอที่ห้องทำงานประธานนะครับ

621
00:52:16,091 --> 00:52:18,331
- ค่ะ
- ครับ

622
00:52:20,512 --> 00:52:23,072
- เร็วเลยครับ
- ครับ

623
00:52:28,353 --> 00:52:30,193
รีบอย่างกับข้าศึกบุก

624
00:52:31,314 --> 00:52:34,714
- หัวหน้า ของเรารีบกว่านะครับ
- อ้อ โอเคๆ

625
00:53:36,546 --> 00:53:37,866
เอาใหม่

626
00:53:40,550 --> 00:53:42,802
มาทำสัญญากันใหม่เถอะ

627
00:53:45,305 --> 00:53:46,705
อยู่ไหนนะ

628
00:53:48,391 --> 00:53:50,231
เขาน่าจะอยู่ที่นี่สิ

629
00:53:56,775 --> 00:53:58,175
นายใช่ไหม

630
00:53:58,902 --> 00:54:01,222
ที่ทำข้อตกลงกับฉันเมื่อสิบปีก่อน

631
00:54:01,613 --> 00:54:03,373
ในที่สุดก็เจอสักที

632
00:54:03,865 --> 00:54:05,945
รู้ไหมว่าฉันตามหานายแทบแย่

633
00:54:07,744 --> 00:54:09,424
ฉันขอยกเลิกสัญญา

634
00:54:09,454 --> 00:54:13,014
เงิน ความสำเร็จ หรืออะไรก็เถอะ
นายเอาคืนไปเลย

635
00:54:14,584 --> 00:54:16,854
อุตส่าห์มาถึงที่นี่เพื่อจะพูดแค่นั้นเหรอ

636
00:54:16,878 --> 00:54:20,438
ตอนนั้น ฉันคิดว่าไม่มีอะไร
ดีไปกว่าความสำเร็จ

637
00:54:20,465 --> 00:54:24,070
ฉันตัดสินใจโง่ๆ ลงไป
โดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรมีค่า

638
00:54:24,094 --> 00:54:27,814
ตั้งแต่วันนั้น
ก็ไม่มีสักวันเลยที่ฉันไม่นึกเสียใจ

639
00:54:29,224 --> 00:54:30,368
ฉันขอร้องนะ

640
00:54:30,392 --> 00:54:33,979
ฉันจะถอนทุกคำพูดที่เคยขอพรไว้

641
00:54:34,062 --> 00:54:35,981
ขอแค่ไว้ชีวิตฉันก็พอ

642
00:54:43,822 --> 00:54:46,449
พวกเธอเห็นดีม่อนเป็นอะไรกัน

643
00:54:46,533 --> 00:54:48,952
ฉันคงดูเหมือนเทวดาสิท่า
หือ

644
00:55:03,967 --> 00:55:05,207
ไม่นะ

645
00:55:25,363 --> 00:55:26,683
ดูให้ดี

646
00:55:27,532 --> 00:55:29,242
แบบนี้แหละดีม่อน

647
00:56:44,025 --> 00:56:46,444
(คิมจียอน)

648
00:56:46,528 --> 00:56:48,279
"คิมจียอน"

649
00:57:12,887 --> 00:57:13,906
(ฮงซอกยอง)

650
00:57:13,930 --> 00:57:14,764
(พัคมินชอล)

651
00:57:14,848 --> 00:57:16,474
ทั้งหมดนี้

652
00:57:16,558 --> 00:57:18,878
คือชื่อของคนที่ทำสัญญากับเขาเหรอ

653
00:57:23,398 --> 00:57:24,542
(ชินจูยอน)

654
00:57:24,566 --> 00:57:25,668
(โอกยูแท)

655
00:57:25,692 --> 00:57:27,212
(พัคกยองมิน)

656
00:57:39,330 --> 00:57:41,050
ชื่อพ่อฉันก็ด้วย…

657
00:57:47,046 --> 00:57:48,486
(โดวอนจุน)

658
00:58:11,988 --> 00:58:13,988
ประธานมาตั้งแต่เมื่อไหร่

659
00:58:15,408 --> 00:58:17,288
มนุษย์ที่สัญญาหมดอายุ

660
00:58:19,829 --> 00:58:21,831
บุกมาถึงห้องทำงานฉัน

661
00:58:21,915 --> 00:58:23,635
บุกถึงห้องเลยเหรอ

662
00:58:25,376 --> 00:58:27,816
แต่เมื่อกี้โดโดฮีก็อยู่ในห้องนั้นนะ

663
00:58:32,967 --> 00:58:36,304
(มูลนิธิซอนวอล)

664
00:58:43,811 --> 00:58:45,011
โดฮี

665
00:58:47,273 --> 00:58:49,153
เป็นอะไร
เกิดอะไรขึ้น

666
00:58:53,613 --> 00:58:54,893
โดโดฮี

667
00:59:26,854 --> 00:59:28,147
โดฮี

668
00:59:28,231 --> 00:59:30,209
ฉันไม่รู้นะว่าเกิดอะไรขึ้น

669
00:59:30,233 --> 00:59:33,027
แต่ดื่มน้ำให้ใจเย็นลงหน่อยนะ

670
00:59:33,611 --> 00:59:36,030
โดฮี เป็นอะไร
เกิดอะไรขึ้น

671
00:59:37,115 --> 00:59:40,515
เกิดอะไรขึ้น
ระหว่างเธอกับคุณจองกูวอนเหรอ

672
00:59:42,620 --> 00:59:44,372
คนที่ฉันรัก…

673
00:59:46,374 --> 00:59:48,214
กลายเป็นนรกสำหรับฉัน

674
00:59:54,048 --> 00:59:55,808
ฉันรักพวกเขาแทบตาย

675
01:00:00,763 --> 01:00:02,803
แต่ก็แค้นพวกเขาแทบตายด้วย

676
01:00:22,493 --> 01:00:24,093
เธอพูดถูกจริงๆ

677
01:00:24,871 --> 01:00:26,391
สุดท้ายแล้ว…

678
01:00:30,251 --> 01:00:32,411
ฉันมีแต่จะทำให้โดโดฮีโชคร้าย

679
01:00:34,088 --> 01:00:36,168
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น

680
01:00:37,216 --> 01:00:39,552
ไม่ใช่แค่เพราะนายเป็นดีม่อนหรอก

681
01:00:40,386 --> 01:00:42,031
เดิมทีแล้วมนุษย์

682
01:00:42,055 --> 01:00:44,432
ก็เป็นนรกของกันและกันอยู่แล้ว

683
01:00:59,864 --> 01:01:01,144
โดโดฮี

684
01:01:08,998 --> 01:01:10,678
หนูต้องรู้ให้ได้

685
01:01:11,626 --> 01:01:13,670
ว่าพ่อทำข้อตกลงอะไรไว้

686
01:01:15,922 --> 01:01:17,674
ตั้งแต่วันนั้นมา

687
01:01:17,757 --> 01:01:20,176
พอได้เจอกับปีศาจตัวจริงแล้ว

688
01:01:21,094 --> 01:01:23,513
เธอถึงหยุดกลายเป็นปีศาจ

689
01:01:25,264 --> 01:01:27,392
ทนทุกข์ทรมานจนวินาทีสุดท้าย

690
01:01:28,309 --> 01:01:30,937
เพราะไม่ได้ซื่อตรงกับหนูเต็มร้อย

691
01:01:45,243 --> 01:01:48,454
วันที่คุณพาพ่อของโดฮีไปลงนรก

692
01:01:49,163 --> 01:01:50,643
ลูกจูชอนซุก

693
01:01:51,040 --> 01:01:52,840
อยู่ที่นั่นด้วยครับ

694
01:01:54,419 --> 01:01:56,421
ถ้าคุณนายจูซื่อตรงกับหนู

695
01:01:57,505 --> 01:01:59,590
หนูจะยังรักจองกูวอนอยู่ไหม

696
01:02:14,939 --> 01:02:17,233
(มีแรเอฟแอนด์บี)

697
01:02:57,648 --> 01:02:59,328
ไปเดินเล่นกันไหม

698
01:03:32,058 --> 01:03:33,618
ไม่หนาวใช่ไหม

699
01:03:34,519 --> 01:03:35,679
อือ

700
01:03:44,278 --> 01:03:45,558
โดโดฮี

701
01:03:46,531 --> 01:03:48,467
- เรา…
- เรามาแต่งต้นคริสต์มาส

702
01:03:48,491 --> 01:03:50,291
ให้เสร็จวันนี้ดีไหม

703
01:03:51,661 --> 01:03:55,101
ต้องจองเซตคู่รัก
ที่เราอดกินคราวก่อนซะแล้ว

704
01:03:56,165 --> 01:03:58,285
ถ้าจองเต็มแล้วจะทำไงดีเนี่ย

705
01:04:05,007 --> 01:04:06,607
ในวันคริสต์มาส

706
01:04:13,558 --> 01:04:15,558
เราคงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้

707
01:04:22,692 --> 01:04:23,972
โดโดฮี

708
01:04:26,779 --> 01:04:28,259
เอาชีวิตรอด

709
01:04:32,076 --> 01:04:33,516
จากนรกซะนะ

710
01:05:11,991 --> 01:05:13,351
จองกูวอน

711
01:05:20,875 --> 01:05:22,235
จองกูวอน

712
01:05:32,470 --> 01:05:33,830
จองกูวอน

713
01:06:19,976 --> 01:06:21,296
และแล้ว

714
01:06:23,270 --> 01:06:25,510
กูวอนผู้ช่วยชีวิตของฉันก็หายไป

715
01:06:43,874 --> 01:06:46,544
(ปีศาจของฉัน)

716
01:07:21,746 --> 01:07:23,306
ยิ่งรักฉัน
ยิ่งทรมานสินะ

717
01:07:23,330 --> 01:07:24,474
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรักฉัน

718
01:07:24,498 --> 01:07:25,809
สุดท้ายก็จะลงเอยแบบนี้

719
01:07:25,833 --> 01:07:26,893
ฉันจะจากไปสักพักหนึ่ง

720
01:07:26,917 --> 01:07:29,479
จนกว่าโดโดฮีจะมีตอนจบที่สวยงาม
โดยไม่มีฉัน

721
01:07:29,503 --> 01:07:31,543
ก็แค่กลับมาเป็นเหมือนเดิม

722
01:07:31,797 --> 01:07:33,692
คิดว่าแค่นี้ฉันจะเจ็บเหรอ

723
01:07:33,716 --> 01:07:35,926
ไม่เจ็บหรอก
สบายมาก

724
01:07:36,010 --> 01:07:37,529
เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว

725
01:07:37,553 --> 01:07:40,073
ที่ยังไม่พบร่าง
ของประธานใหญ่โนซอกมินครับ

726
01:07:40,097 --> 01:07:41,015
หรือว่า…

727
01:07:41,098 --> 01:07:45,811
ยังคงไม่พบเบาะแสใดๆ
ที่เกี่ยวข้องกับประธานใหญ่โนซอกมินครับ

728
01:07:50,232 --> 01:07:55,237
คำบรรยายโดย:
รักษ์สุดา ขุนรักษ์