1
00:00:46,504 --> 00:00:48,506
(ลำนำคนโฉด)

2
00:00:50,258 --> 00:00:52,469
(ปี 1905 จักรวรรดิเกาหลีจำใจ
ลงนามสนธิสัญญาอึลซา)

3
00:00:52,552 --> 00:00:54,054
(ชาวเกาหลีที่โกรธแค้นตั้งกองทัพผดุงธรรม)

4
00:00:54,137 --> 00:00:56,639
(แต่ญี่ปุ่นจัดยุทธการกวาดล้าง
ขับไล่นักรบกู้ชาติไปยังแมนจูเรียและยอนแฮจู)

5
00:00:56,723 --> 00:00:59,726
จากนี้ ทุกคนต้องเคารพและเชื่อฟังจักรวรรดิญี่ปุ่น

6
00:00:59,809 --> 00:01:02,312
(เมืองกย็องซอง - ตุลาคม 1915)

7
00:01:02,395 --> 00:01:06,149
จงเชื่อมั่นในรัฐบาลสำเร็จราชการแห่งโชซอน
และบริษัทพัฒนาบูรพาทิศ

8
00:01:07,025 --> 00:01:10,445
ข่าวด่วน!

9
00:01:10,528 --> 00:01:13,114
ภายใต้หลักอิสรภาพและความเท่าเทียม
ทุกคนต้องแจ้งทรัพย์สินที่ดิน

10
00:01:13,990 --> 00:01:19,662
เพื่อจะได้คงสิทธิ์
เป็นเจ้าของที่ดินโดยชอบทางกฎหมาย

11
00:01:19,746 --> 00:01:21,831
หลบหน่อยครับ หลบหน่อย!

12
00:01:21,915 --> 00:01:23,666
ทุกคนจะได้มีความมั่งคั่ง!

13
00:01:48,441 --> 00:01:49,275
ลุงครับ

14
00:01:50,944 --> 00:01:51,778
มาแล้วครับ

15
00:02:22,892 --> 00:02:24,060
คนที่กำลังตามหา…

16
00:02:25,562 --> 00:02:26,813
ฉันว่าคนนั้นอยู่ที่นี่

17
00:02:28,064 --> 00:02:32,402
(แทพย็องดง 18-ชอง 30-รี
หมู่บ้านมย็องจอง กันโดเหนือ)

18
00:02:50,712 --> 00:02:51,713
ตายซะ!

19
00:03:11,816 --> 00:03:12,817
ผู้หมวดอียุน

20
00:03:12,901 --> 00:03:16,029
ผู้พันมิอุระรออยู่ ควรเตรียมตัวได้แล้วครับ

21
00:03:16,529 --> 00:03:19,115
วันนี้เป็นงานสำคัญของผู้หมวด

22
00:03:19,199 --> 00:03:21,868
ผมได้รับคำสั่งให้นำตัวผู้หมวดไปร่วมงานครับ

23
00:03:24,537 --> 00:03:28,374
อ้อ คุณต้องสวมเครื่องแบบ
ให้เรียบร้อยด้วยนะครับ

24
00:03:34,380 --> 00:03:36,633
คนที่ผมอยากแนะนำทุกท่านในวันนี้

25
00:03:36,716 --> 00:03:38,801
หลายท่านอาจทราบดีอยู่แล้ว

26
00:03:39,302 --> 00:03:40,970
เขาเคยเป็นทาสของผม

27
00:03:42,388 --> 00:03:44,807
ถ้าองค์จักรพรรดิไม่ได้ช่วยเหลือเอาไว้

28
00:03:45,642 --> 00:03:49,062
เขาคงเป็นแค่ทาสไร้นามไปจนตาย

29
00:03:49,771 --> 00:03:52,523
และเขาคงจะไม่ได้กลายมาเป็นเพื่อนรักของผม

30
00:03:52,607 --> 00:03:54,859
และเป็นพี่น้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

31
00:04:11,501 --> 00:04:15,171
เขาคือวีรบุรุษผู้กำราบ
กองปืนใหญ่รัสเซียที่ยุทธภูมิซาพย็อง

32
00:04:15,255 --> 00:04:17,173
และเป็นผู้รักชาติอย่างแท้จริง

33
00:04:17,257 --> 00:04:20,510
ผู้ปราบจลาจลภาคใต้
ในช่วงกวาดล้างกองทัพผดุงธรรม

34
00:04:21,010 --> 00:04:23,888
ขอเสียงปรบมือต้อนรับเขาดังๆ ครับ

35
00:04:24,389 --> 00:04:26,057
ร้อยตรีอียุน

36
00:05:09,892 --> 00:05:11,728
เคยบอกเสียเมื่อไหร่ว่าอย่าจัดงานแบบนี้อีก

37
00:05:12,312 --> 00:05:15,398
ฉันวุ่นวายวิ่งเต้นกว่าจะจัดงานนั้นขึ้นมาได้

38
00:05:15,982 --> 00:05:18,359
แต่นายกลับมานั่งกินเหล้าย้อมใจอยู่นี่

39
00:05:19,027 --> 00:05:20,778
ผ่านมาตั้งหกปีแล้ว

40
00:05:20,862 --> 00:05:23,364
หกปีที่ฉันได้แต่รอนาย

41
00:05:26,868 --> 00:05:29,329
ผมไม่เคยพูดเสียหน่อยว่าจะกลับเข้ากองทัพ

42
00:05:31,164 --> 00:05:33,583
นายคิดว่าควรพูดแบบนั้นกับฉันจริงๆ เหรอ

43
00:05:37,003 --> 00:05:38,004
พรุ่งนี้ผมจะไปแล้ว

44
00:05:39,130 --> 00:05:40,798
มีคนที่ผมต้องไปหา

45
00:05:44,093 --> 00:05:45,595
ผมคงจะไม่ได้กลับมาอีก

46
00:05:48,014 --> 00:05:49,265
พูดอะไรของแก

47
00:05:50,350 --> 00:05:52,602
หมายความว่ายังไง ไม่ได้กลับมา
จะไปเจอใครที่ไหน

48
00:06:01,110 --> 00:06:02,528
เห็นฉันเป็นเพื่อนเล่นเหรอ

49
00:06:02,612 --> 00:06:06,115
ใช่ไหม เพราะฉันให้ข้าวให้น้ำ
ยอมให้แกเป็นเพื่อนเลยคิดอย่างนั้นใช่ไหม

50
00:06:07,950 --> 00:06:09,285
ระวังตัวให้ดีเถอะ

51
00:06:09,369 --> 00:06:11,371
ฉันเป็นเจ้านายนะ

52
00:06:11,454 --> 00:06:14,374
ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน
แกจะมีหน้ามานั่งอยู่ตรงนี้ได้เหรอ

53
00:06:14,457 --> 00:06:18,503
ฉันคือคนที่เผาทะเบียนทาสของแกในปี 1894

54
00:06:18,586 --> 00:06:20,254
ฉันนี่แหละปั้นแกเป็นทหาร

55
00:06:20,338 --> 00:06:23,758
ฉันทำให้แกเป็นวีรบุรุษ
ช่วยหาเส้นสายทั้งหมดให้แก

56
00:06:23,841 --> 00:06:27,845
ผู้พันชาวโชซอนที่อายุน้อยที่สุด
ในกองทัพญี่ปุ่น มิอุระ โชเฮย์

57
00:06:29,013 --> 00:06:30,765
คิดว่าคุณได้ตำแหน่งนั้นมาเพราะใครกัน

58
00:06:34,352 --> 00:06:35,770
ผมชดใช้เกินพอแล้ว

59
00:06:39,399 --> 00:06:40,650
ปล่อยผมไปเถอะ

60
00:06:40,733 --> 00:06:42,318
ปล่อยแกเหรอ

61
00:06:55,706 --> 00:06:56,707
เดี๋ยวนะ…

62
00:06:58,668 --> 00:07:00,086
นี่เพราะเหตุครั้งนั้นใช่ไหม

63
00:07:01,212 --> 00:07:02,547
ที่กูรเยเมื่อหกปีก่อน

64
00:07:10,096 --> 00:07:12,181
ตอนนั้นเราแค่ทำตามคำสั่ง

65
00:07:12,849 --> 00:07:15,685
บอกไปหลายทีแล้วไงว่าฉันทำอะไรไม่ได้

66
00:07:16,686 --> 00:07:18,438
ให้ตายสิ

67
00:07:19,897 --> 00:07:22,316
ฉันน่าจะฆ่าแกเสียตั้งแต่ตอนนั้น

68
00:07:28,364 --> 00:07:29,866
ร้องอะไรหนวกหู

69
00:07:30,366 --> 00:07:32,201
เสียงดังจนคุยไม่รู้เรื่อง!

70
00:07:36,456 --> 00:07:37,707
แค่นี้น้อยไป

71
00:07:37,790 --> 00:07:40,126
ลุกขึ้นมา พกปืนมารึเปล่า

72
00:07:43,296 --> 00:07:46,466
เอ้า หยิบขึ้นมา หยิบแล้วยืนซะ

73
00:07:46,549 --> 00:07:48,759
กูจะได้ยิงหัวมึงตรงนี้เลย

74
00:07:49,510 --> 00:07:51,762
มึงจะฆ่ากูให้ตายแล้วค่อยไป

75
00:07:51,846 --> 00:07:53,848
หรือไม่มึงก็ตายตรงนี้แหละ เลือกมา

76
00:07:54,682 --> 00:07:55,600
เป็นอะไรไปล่ะ

77
00:07:55,683 --> 00:07:58,019
กลัวโดนกูยิงอีกงั้นเหรอ

78
00:08:00,855 --> 00:08:02,607
ถ้ากลัวก็อย่าไป

79
00:08:02,690 --> 00:08:04,775
ก็อยู่กับกูสิวะ โธ่เว้ย!

80
00:08:07,403 --> 00:08:09,322
อะไรๆ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว

81
00:08:10,490 --> 00:08:12,325
ตอนนั้นผมไม่มีเหตุผลให้อยากมีชีวิตต่อ

82
00:08:14,410 --> 00:08:15,661
แต่ตอนนี้มีแล้ว

83
00:08:16,662 --> 00:08:19,165
เราต้องตัดสินชะตากันที่นี่เลยเหรอ

84
00:08:19,749 --> 00:08:21,292
ไอ้ขี้ข้าชั้นต่ำ

85
00:08:28,508 --> 00:08:30,843
ถ้าคุณฆ่าผมตั้งแต่ตอนนั้น มันก็คงจบไปแล้ว

86
00:08:40,686 --> 00:08:41,938
ถึงจะสายไปแล้ว

87
00:08:43,856 --> 00:08:47,610
แต่ขี้ข้าคนนี้ขอบพระคุณเจ้านาย
ที่ปล่อยผมเป็นไท

88
00:08:55,868 --> 00:08:57,787
เฮ้ย อียุน หยุดอยู่ตรงนั้น

89
00:08:58,287 --> 00:08:59,455
อียุน!

90
00:09:00,331 --> 00:09:01,832
ผู้พัน อย่าครับ

91
00:09:01,916 --> 00:09:04,669
ปล่อย ปล่อยกู!

92
00:09:04,752 --> 00:09:06,754
อียุน! เฮ้ย!

93
00:11:24,433 --> 00:11:27,436
(กย็องซอง)

94
00:11:27,520 --> 00:11:29,105
(วอนซาน)

95
00:11:31,607 --> 00:11:33,275
(ช็องจิน)

96
00:11:37,905 --> 00:11:42,326
(มย็องจอง ฮเวรย็อง)

97
00:12:07,309 --> 00:12:08,310
ยุน!

98
00:12:16,652 --> 00:12:18,821
โตขึ้นเยอะเลยนะน้อง

99
00:12:18,904 --> 00:12:22,158
ดูพี่สิ มีเงินนี่มันดีจริงๆ นะ

100
00:12:22,241 --> 00:12:25,244
เพราะเงินนี่แหละ
อดีตทาสอย่างฉันเลยมีคนนับถือ

101
00:12:25,327 --> 00:12:26,746
คนนับหน้าถือตาพี่แล้วเหรอ

102
00:12:26,829 --> 00:12:27,872
แน่สิ

103
00:12:27,955 --> 00:12:31,000
แต่สงสัยจะเขี้ยวลากดินไปหน่อย
ใครๆ ก็เลยเรียกดอกทอง

104
00:12:32,001 --> 00:12:33,753
อดีตทาสตอนนี้มาเก็บดอก ร้ายไหมล่ะ

105
00:12:34,336 --> 00:12:35,463
มาไกลเหนื่อยแย่

106
00:12:36,297 --> 00:12:37,381
ขึ้นไปเลย

107
00:12:44,430 --> 00:12:46,682
โห ทำไมถึงมาได้ไวนัก

108
00:12:48,517 --> 00:12:49,602
เอ๊ะ หรือว่านาย

109
00:12:50,519 --> 00:12:52,688
นั่งรอจดหมายฉันมาตลอดหกปี

110
00:12:53,522 --> 00:12:56,358
พี่ก็คงต้องลำบากน่าดู ขอบคุณมากนะ

111
00:12:56,442 --> 00:12:58,944
โอ๊ย ไม่ได้ลำบากอะไรเลย คนเรากันเอง

112
00:12:59,445 --> 00:13:02,615
ว่าแต่เจ้านายยอมให้มาโดยไม่ว่าอะไรเหรอ

113
00:13:03,115 --> 00:13:04,200
ผมขู่เขา

114
00:13:05,451 --> 00:13:09,455
- บอกว่าจะฆ่าทิ้ง
- ก็น่าจะฆ่าทิ้งเสียเลย

115
00:13:09,538 --> 00:13:11,457
จำตอนที่เขาเอาเสื่อม้วนตัวฉันแล้วทุบได้ไหม

116
00:13:11,957 --> 00:13:14,293
คนแบบไหนถึงเอาเสื่อมาม้วนตัวคนอื่นแล้วทุบตี

117
00:13:14,376 --> 00:13:16,253
แค่เพราะไม่ได้เตรียมอุ่นห้องไว้ให้

118
00:13:16,337 --> 00:13:18,589
ทำเอาฉันปวดหลังมาจนถึงวันนี้

119
00:13:19,673 --> 00:13:21,342
ตอนนี้ฉันอาจหาเงินได้เป็นกอง

120
00:13:21,425 --> 00:13:23,594
แต่ร่างกายไม่เคยลืมความลำบากเลย

121
00:13:29,892 --> 00:13:30,976
ตายจริง

122
00:13:31,811 --> 00:13:34,230
คนพวกนั้นโดนจับได้อีกแล้วสินะ

123
00:13:36,398 --> 00:13:40,069
จะไปสู้เพื่ออิสรภาพทำไม
ถ้าสุดท้ายก็ตายอย่างไร้ค่าแบบนั้นน่ะ

124
00:13:44,156 --> 00:13:45,324
ฝีมือพวกญี่ปุ่นเหรอ

125
00:13:45,407 --> 00:13:48,619
ไม่รู้หรอกว่าเป็นพวกญี่ปุ่นหรือโจรหลังม้า

126
00:13:49,203 --> 00:13:50,913
โจรหลังม้าจะฆ่าพวกนั้นทำไม

127
00:13:50,996 --> 00:13:52,081
เพราะได้เงิน

128
00:13:52,164 --> 00:13:54,834
ที่นี่น่ะนักรบกู้ชาติไม่ใช่คน แต่เป็นเงิน

129
00:13:54,917 --> 00:13:57,753
กันโดไม่เหมือนกย็องซองหรอกนะ

130
00:13:58,254 --> 00:14:00,756
ญี่ปุ่นฮุบกย็องซองไปแล้ว

131
00:14:00,840 --> 00:14:03,926
แต่ที่นี่ ทุกคนอยากได้จนน้ำลายสอ

132
00:14:04,009 --> 00:14:05,845
แต่ก็ไม่มีใครคว้าไปกิน เพราะอะไรรู้ไหม

133
00:14:05,928 --> 00:14:07,555
เพราะยังไม่มีใครครองได้ไงล่ะ

134
00:14:10,349 --> 00:14:14,770
แผ่นดินจีน เงินญี่ปุ่น คนโชซอน

135
00:14:16,772 --> 00:14:19,275
คิดว่าฝ่ายไหนจะได้ครองที่นี่กัน

136
00:14:39,628 --> 00:14:40,629
มีอะไร

137
00:14:45,926 --> 00:14:47,595
ยุน เอาไป

138
00:14:49,054 --> 00:14:51,640
ปิดจมูกไว้นะ พายุทรายแถวนี้ไม่ใช่เล่นๆ

139
00:15:24,882 --> 00:15:27,259
ผ่านไปแล้ว ไปกันเถอะ

140
00:15:41,357 --> 00:15:43,609
- หมู่บ้านนั้นใช่ไหม
- ใช่

141
00:15:44,109 --> 00:15:46,946
นั่นแหละมย็องจอง เมืองวิไลที่สุดในกันโดเหนือ

142
00:15:47,696 --> 00:15:48,697
สวยลืมตายเลยไหมล่ะ

143
00:16:01,418 --> 00:16:07,091
(หมู่บ้านมย็องจอง)

144
00:16:35,995 --> 00:16:37,496
ขอบะหมี่สองชาม

145
00:16:39,331 --> 00:16:41,750
นั่งก่อนๆ บะหมี่ที่นี่อร่อยมาก

146
00:16:43,419 --> 00:16:45,212
แทบไม่เห็นร้านของคนโชซอนเลย

147
00:16:45,838 --> 00:16:47,840
ใครจะมีเงินพอเปิดร้าน

148
00:16:47,923 --> 00:16:50,426
ฉันนี่แหละ เงินเยอะสุดในหมู่คนโชซอนที่นี่แล้ว

149
00:16:53,345 --> 00:16:55,097
พี่รวยเพราะที่นั่นเหรอ

150
00:16:55,681 --> 00:16:58,267
โอ๊ย แค่นั้นจะได้กำไรอะไร

151
00:16:59,184 --> 00:17:00,602
เดี๋ยวนี้ขายปืนจ้ะ

152
00:17:01,812 --> 00:17:03,564
แถวนี้คนสู้กันบ่อย

153
00:17:03,647 --> 00:17:06,817
สมมติว่ากองกำลังกู้ชาติตีทหารญี่ปุ่นได้

154
00:17:06,900 --> 00:17:09,820
พวกเขาก็จะกวาดอาวุธญี่ปุ่นกลับมาขายเอาเงิน

155
00:17:09,903 --> 00:17:13,741
ฉันก็ซื้อมาถูกๆ
แล้วเอาไปขายให้พวกนักรบจีนแพงๆ

156
00:17:13,824 --> 00:17:16,326
แต่ถ้าลำบากหน่อย
แม้แต่โจรหลังม้านี่ก็ขายให้

157
00:17:16,827 --> 00:17:18,078
ขายให้ทุกคนนั่นแหละ

158
00:17:21,915 --> 00:17:22,916
ขอบใจ

159
00:17:25,294 --> 00:17:27,379
เอาละ กินกันเลย นี่

160
00:17:32,634 --> 00:17:33,469
ว่าแต่ว่า

161
00:17:34,845 --> 00:17:36,597
คิดจะใช้ชีวิตที่นี่ยังไง

162
00:17:38,265 --> 00:17:39,683
ตามหาคนก็เรื่องหนึ่ง

163
00:17:40,893 --> 00:17:42,728
แต่จะทำมาหากินอะไรที่นี่

164
00:17:46,982 --> 00:17:48,317
ผมไม่ได้จะมาอยู่ที่นี่

165
00:17:48,859 --> 00:17:49,943
หมายความว่าไง

166
00:17:50,903 --> 00:17:52,321
แล้วกะจะมาตายหรือไง

167
00:18:05,667 --> 00:18:07,002
ไอ้นั่นมันใคร

168
00:18:10,255 --> 00:18:12,341
อย่าเลย หยุดเถอะ

169
00:18:13,175 --> 00:18:14,176
พวกนั้นเป็นอะไร

170
00:18:22,684 --> 00:18:25,062
โอ๊ย เอาอีกแล้ว ขอนั่งกินสงบๆ ก็ไม่ได้

171
00:18:25,145 --> 00:18:26,313
นี่ ยุน

172
00:18:26,939 --> 00:18:29,191
ไปยุ่งด้วยแล้วไม่มีอะไรดีหรอก

173
00:18:29,274 --> 00:18:30,442
อยู่ห่างๆ ไว้ดีกว่า

174
00:18:32,402 --> 00:18:34,404
นี่เงินนะ เราไปกันได้แล้ว

175
00:19:14,027 --> 00:19:15,112
เดี๋ยว

176
00:19:57,154 --> 00:19:58,155
ยุน

177
00:20:20,052 --> 00:20:22,638
โอ๊ย กลัวแทบตายแน่ะ

178
00:20:22,721 --> 00:20:26,391
ไปยืนจ้องหน้ามันแบบนั้นทำไม

179
00:20:28,810 --> 00:20:29,811
เขาเป็นใคร

180
00:20:30,562 --> 00:20:33,065
จางกีรยง เป็นโจรหลังม้า

181
00:20:33,649 --> 00:20:36,318
พวกคนที่ตายนั่นเป็นคนของโนดกซัน

182
00:20:37,152 --> 00:20:38,737
สองกลุ่มนั้นสู้กันไม่หยุดเลย

183
00:20:38,820 --> 00:20:41,323
เพราะจะชิงตลาดมย็องจองกับกันโด

184
00:20:41,949 --> 00:20:44,034
- ให้ตายเถอะ
- แล้วตำรวจไปไหนหมด

185
00:20:44,117 --> 00:20:45,953
โอ๊ย ไอ้งี่เง่าพวกนั้นทำแต่…

186
00:20:47,204 --> 00:20:48,372
อุ๊ย มาพอดี

187
00:20:55,796 --> 00:20:57,965
เห็นไอ้คนที่เดินนำขบวนนั่นไหม

188
00:20:58,048 --> 00:21:01,802
นั่นผู้กำกับโอกะจากสถานกงสุล
ดูแลถนนใหญ่ที่นี่

189
00:21:01,885 --> 00:21:03,971
เป็นไอ้สถุลเลวชาติที่สุด

190
00:21:04,054 --> 00:21:05,222
เฮ้ย เก็บกวาดเสีย

191
00:21:05,305 --> 00:21:08,308
แค่เก็บศพเฉยๆ ไม่ตามจับฆาตกรเหรอ

192
00:21:08,850 --> 00:21:11,353
ไม่จับหรอก ถ้าคนฆ่าคือจางกีรยง

193
00:21:11,436 --> 00:21:15,274
เพราะในแถบนี้
จางกีรยงตามฆ่านักรบกู้ชาติได้เก่งที่สุด

194
00:21:15,857 --> 00:21:17,109
เวรกรรม

195
00:21:17,609 --> 00:21:20,696
มันเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
เพราะช่วยฆ่านักรบกู้ชาติให้งั้นเหรอ

196
00:21:27,286 --> 00:21:29,204
พวกที่ตายมีแต่คนโชซอนทุกที

197
00:21:29,288 --> 00:21:31,373
นี่ยังไม่เลวร้ายที่สุดนะ

198
00:21:32,124 --> 00:21:34,543
ลือกันว่าอีกไม่นานคงต้องนองเลือด

199
00:21:35,210 --> 00:21:38,130
กองทัพญี่ปุ่นจะแห่มาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

200
00:21:38,213 --> 00:21:40,215
พวกมันจะยึดแมนจูเรียและกันโด

201
00:21:41,133 --> 00:21:44,720
ให้ตาย ไหนจะโจรหลังม้า ไหนจะตำรวจ

202
00:21:45,220 --> 00:21:47,264
แล้วยังกองทัพญี่ปุ่นมาวิ่งพล่าน

203
00:21:47,347 --> 00:21:50,350
ต่อไปคนโชซอนกับกองกำลังกู้ชาติจะเป็นยังไง

204
00:21:51,643 --> 00:21:52,728
นี่ ยุน

205
00:21:53,478 --> 00:21:57,566
ระวังไว้นะ อยู่ห่างๆ พวกกู้ชาติ
กับคนโชซอนเลยนะ

206
00:21:58,233 --> 00:22:00,402
พวกเราไม่มีประเทศคุ้มกะลาหัว

207
00:22:00,485 --> 00:22:03,155
ต้องรู้จักเอาตัวรอดกันเองนะ

208
00:22:35,479 --> 00:22:36,313
เผาให้หมด

209
00:23:29,408 --> 00:23:30,325
ไปกันเลย

210
00:23:31,243 --> 00:23:32,244
ไปเร็ว

211
00:23:41,670 --> 00:23:42,504
อียุน

212
00:23:43,338 --> 00:23:44,423
จะไปแล้วเหรอ

213
00:23:46,591 --> 00:23:48,844
ผมนอนไม่หลับเลยคิดว่าจะออกแต่เช้า

214
00:23:48,927 --> 00:23:50,011
พี่ไปนอนต่อเถอะ

215
00:23:50,095 --> 00:23:53,557
เมื่อคืนพวกบ้านั่นยิงปืนดึกๆ ดื่นๆ
ฉันก็นอนไม่หลับน่ะสิ

216
00:23:54,891 --> 00:23:57,769
มายิงกันตอนคนจะหลับจะนอนนี่มันแย่จริงๆ

217
00:23:57,853 --> 00:24:00,522
พวกเลวนั่นยิงอะไรกันตลอดก็ไม่รู้

218
00:24:00,605 --> 00:24:02,190
แต่พี่ขายปืนให้พวกนั้นนี่

219
00:24:02,899 --> 00:24:03,984
กิจการไปได้ดีพี่คงชื่นใจ

220
00:24:05,527 --> 00:24:08,113
เงินทองไม่สำคัญหรอก
ถ้าแลกกับต้องอดหลับอดนอน

221
00:24:09,573 --> 00:24:12,951
วันหลังน่าจะเขียนกฎไว้ว่า
ซื้อแล้วห้ามใช้ปืนหลังสองทุ่ม

222
00:24:14,119 --> 00:24:16,455
ถ้าพวกมันชอบทำตามกฎ
ก็คงไม่เป็นโจรแต่แรกหรอก

223
00:24:17,706 --> 00:24:19,458
ผมไปแล้วนะ ถือเป็นหนี้บุญคุณพี่มาก

224
00:24:19,541 --> 00:24:22,961
โธ่ นายไม่ได้เป็นหนี้อะไรเลย

225
00:24:23,044 --> 00:24:25,505
แค่ได้เจอกันทีก็ดีใจแล้ว

226
00:24:29,676 --> 00:24:30,677
แต่ยุน

227
00:24:31,303 --> 00:24:33,305
ไอ้เรื่องที่บอกฉันเมื่อวาน

228
00:24:35,015 --> 00:24:36,683
นายหมายถึงอะไรกันแน่

229
00:24:40,479 --> 00:24:43,648
ก็ไม่มีอะไร คิดอย่างที่พูดนั่นแหละ

230
00:24:47,068 --> 00:24:49,488
ถ้าไม่ได้มาใช้ชีวิตที่นี่แล้วมาทำไม

231
00:24:51,656 --> 00:24:53,658
ทิ้งทุกอย่างที่นั่นมาเพื่อ…

232
00:24:54,868 --> 00:24:55,827
ไม่จริงใช่ไหม

233
00:24:58,663 --> 00:25:01,249
คนที่นายจะไปหานั่นเป็นใครกัน

234
00:25:01,333 --> 00:25:03,502
ชเวชุงซูเป็นใครกันแน่

235
00:26:34,467 --> 00:26:36,970
(แทพย็องดง)

236
00:27:19,387 --> 00:27:20,472
เจ้าเป็นใคร

237
00:27:24,976 --> 00:27:26,811
โนดกซันส่งเจ้ามาเหรอ

238
00:27:37,739 --> 00:27:39,157
ขอโทษนะ

239
00:27:39,240 --> 00:27:41,242
ไม่รู้ว่าเป็นคนชาติเดียวกัน

240
00:27:42,494 --> 00:27:45,747
แต่นั่นแหละ ดีแล้วที่ไม่ได้บาดเจ็บ

241
00:27:46,748 --> 00:27:50,085
แล้วลมอะไรหอบมาถึงหมู่บ้านเรา

242
00:27:54,172 --> 00:27:55,840
ผมมาที่หมู่บ้านนี้…

243
00:27:57,759 --> 00:28:00,011
เพราะอยากเจอท่านและมีเรื่องมาแจ้งให้ทราบ

244
00:28:01,429 --> 00:28:02,514
เรื่องก็คือ…

245
00:28:25,537 --> 00:28:26,955
เด็กนั่นชื่อออนนยอนอี

246
00:28:29,374 --> 00:28:31,960
เพิ่งมาถึงหมู่บ้านเราเมื่อห้าวันก่อน

247
00:28:34,546 --> 00:28:37,132
แต่ก่อนก็เป็นชาวนาชาวไร่ธรรมดา

248
00:28:37,966 --> 00:28:41,553
สุดท้ายต้องอพยพมาถึงนี่
เพราะไอ้บริษัทพัฒนาบูรพาทิศทำลายชีวิต

249
00:28:42,303 --> 00:28:44,639
แล้วระหว่างทางดันไปเจอโจรหลังม้า

250
00:28:45,765 --> 00:28:48,101
ทั้งครอบครัวโดนฆ่าหมด

251
00:28:48,893 --> 00:28:52,230
ทุกวันนี้ใครๆ ก็มีความหลังของตัวเองกันทั้งนั้น

252
00:28:54,065 --> 00:28:56,901
แต่เห็นหน้านางทีไรใจข้าก็อดเศร้าไม่ได้

253
00:29:01,030 --> 00:29:03,366
แต่นั่นแหละ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ

254
00:29:03,950 --> 00:29:05,368
มีอะไรต้องบอกกันเหรอ

255
00:29:05,452 --> 00:29:08,037
ท่านพี่!

256
00:29:10,165 --> 00:29:11,833
- ท่านพี่!
- มีอะไรเหรอ พ่อเยบุน

257
00:29:12,459 --> 00:29:13,960
ท่านพี่ต้องรีบมาดู

258
00:29:14,043 --> 00:29:16,963
ตะโกนเสียหูแทบหนวก เจ้ามีอะไร

259
00:29:17,046 --> 00:29:20,759
เจ้าคังดูมันบอกว่าจะไปจากที่นี่

260
00:29:20,842 --> 00:29:24,637
พล่ามอะไรไร้สาระ มันพูดอย่างนั้นทำไม

261
00:29:24,721 --> 00:29:26,598
ถามมาได้

262
00:29:26,681 --> 00:29:29,100
มันกลัวโนดกซันจะฆ่าเอาน่ะสิ

263
00:29:39,319 --> 00:29:40,820
เรื่องที่เจ้าจะบอกข้าน่ะ

264
00:29:41,321 --> 00:29:43,323
รอก่อนได้ไหม

265
00:29:44,783 --> 00:29:46,367
ได้ครับ ผมจะรอ

266
00:29:47,744 --> 00:29:50,997
เดี๋ยวออนนยอนอีจะพาเจ้าไปหาที่พัก
แล้วข้าจะตามไป

267
00:29:52,874 --> 00:29:54,209
- ครับ
- กินให้อิ่มนะ

268
00:30:09,057 --> 00:30:12,393
บาทหลวงที่นี่ย้ายไปยอนแฮจู
เมื่อสามสี่ปีก่อน

269
00:30:12,477 --> 00:30:13,895
ตอนนี้โบสถ์เลยว่าง

270
00:30:15,396 --> 00:30:16,731
ท่านอยู่ที่นี่ก่อนก็ได้

271
00:30:17,732 --> 00:30:20,985
ถ้าได้ยินเสียงเอะอะข้างนอกก็อย่าออกไปนะ

272
00:30:22,487 --> 00:30:24,656
ไม่งั้นโจรหลังม้าจะฆ่าเอา

273
00:30:26,533 --> 00:30:28,785
ทำไมโนดกซันจ้องจะเล่นงานที่นี่

274
00:30:30,662 --> 00:30:32,664
โจรมันก็ต้องปล้น

275
00:30:34,165 --> 00:30:35,917
ไม่งั้นจะมีเหตุผลอะไรอีก

276
00:30:36,793 --> 00:30:41,047
ให้พูดตรงๆ คนโชซอนก็เป็นเป้านิ่งที่สุดแล้ว

277
00:30:41,548 --> 00:30:43,383
ฆ่าพวกเราไปก็ไม่ผิดอะไร

278
00:30:47,136 --> 00:30:48,888
เห็นเขาว่าเธอเพิ่งมาถึงได้ห้าวัน

279
00:30:50,181 --> 00:30:51,391
ตอนอยู่โชซอนทำอะไร

280
00:30:53,768 --> 00:30:55,687
เขาบอกแล้วนี่ เมื่อก่อนทำนา

281
00:30:56,312 --> 00:30:58,481
ท่านไม่ได้ฟังที่เขาพูดสินะ

282
00:30:59,023 --> 00:31:01,109
ข้าเห็นท่านสองคนเหลือบมองข้าตอนคุยกัน

283
00:31:03,152 --> 00:31:06,656
มือเธอไม่เหมือนคนทำนา
นั่นมือคนจับปืนมากกว่า

284
00:31:08,867 --> 00:31:11,202
แค่เห็นมือก็บอกได้แล้วเหรอ

285
00:31:13,621 --> 00:31:14,956
เป็นหมอดูหรือไง

286
00:31:15,456 --> 00:31:17,584
- เธอเป็นใคร
- หมายความว่าไง

287
00:31:18,209 --> 00:31:22,630
ทำไมถึงต้องปิดบังตัวตน
แล้วมาที่หมู่บ้านนี้ทำไม

288
00:31:24,382 --> 00:31:26,467
พูดอะไรของท่าน

289
00:31:27,427 --> 00:31:28,928
ใครปิดบังอะไร

290
00:31:30,930 --> 00:31:33,266
งั้นข้าเป็นอะไร นักรบกู้ชาติเหรอ

291
00:31:34,976 --> 00:31:36,477
คงไม่ใช่นักรบกู้ชาติ

292
00:31:37,687 --> 00:31:39,272
จะถามอีกครั้ง

293
00:31:41,316 --> 00:31:42,483
เธอเป็นใคร

294
00:31:44,193 --> 00:31:46,446
ข้าบอกไปท่านก็คงไม่ชอบ

295
00:31:46,946 --> 00:31:49,949
งั้นเหรอ งั้นทำเรื่องที่ถนัดก็แล้วกัน

296
00:31:58,708 --> 00:32:01,044
เธอเป็นใคร มาที่นี่ทำไม

297
00:32:01,127 --> 00:32:02,545
ฉันมาเพื่อฆ่าแก

298
00:32:03,129 --> 00:32:05,214
ฉันรับจ้างฆ่าคนน่ะ

299
00:32:05,298 --> 00:32:06,883
ใครจ้างเธอมา

300
00:32:09,385 --> 00:32:13,139
มันเป็นความลับทางธุรกิจ
บอกได้แค่ว่ามาจากกย็องซอง

301
00:32:13,222 --> 00:32:15,058
รู้ได้ไงว่าฉันมาจากที่นั่น

302
00:32:15,683 --> 00:32:18,686
แทพย็องดง 18-ชอง 30-รี
หมู่บ้านมย็องจอง กันโดเหนือ

303
00:32:19,687 --> 00:32:21,606
แกใจดีทิ้งจดหมายไว้เอง

304
00:32:28,112 --> 00:32:29,948
ทีหลังก็อย่าทิ้งร่องรอยไว้สิ

305
00:32:30,865 --> 00:32:32,617
ทำไมถึงชุ่ยขนาดนั้น

306
00:32:45,046 --> 00:32:47,966
เมาเซ่อร์ ซี 96 พกปืนดีทีเดียว

307
00:32:49,258 --> 00:32:50,426
นัมบูรุ่น 14

308
00:32:51,469 --> 00:32:52,971
พกปืนไม่ได้เรื่อง

309
00:32:58,810 --> 00:33:02,730
นัมบูรุ่น 14 ชอบมีปัญหาลำกล้อง

310
00:33:03,231 --> 00:33:05,316
มีโอกาสสามในสิบที่แกจะได้ตายคนเดียว

311
00:33:05,900 --> 00:33:07,902
แต่มีโอกาสเจ็ดในสิบที่เราจะได้ตายทั้งคู่

312
00:33:08,653 --> 00:33:11,823
เธออยากเดิมพันกับโอกาสแค่หนึ่งในสามไหมล่ะ

313
00:33:11,906 --> 00:33:13,241
กล้าดีนะ

314
00:33:16,202 --> 00:33:17,704
แต่มันเริ่มจะซับซ้อนเกินไปแล้ว

315
00:33:17,787 --> 00:33:19,038
ไม่มีอะไรซับซ้อน

316
00:33:19,831 --> 00:33:21,916
ถ้าวางปืนลง ทุกอย่างจะง่ายขึ้นมาก

317
00:33:22,000 --> 00:33:26,004
เออ พูดกับผู้หญิงที่รับจ้างฆ่าคนอยู่นะ

318
00:33:26,921 --> 00:33:28,840
ไม่ให้ทำตามคำสั่งลูกค้าได้ยังไง

319
00:33:29,424 --> 00:33:30,925
จะให้ฉันไม่ต้องทำมาหากินเหรอ

320
00:33:31,592 --> 00:33:33,511
ชีวิตฉันต้องเก็บไว้ให้คนอื่นฆ่า

321
00:33:34,137 --> 00:33:35,388
ใครไม่ทราบ

322
00:33:36,931 --> 00:33:38,016
คนที่เธอเพิ่งเจอ

323
00:33:40,435 --> 00:33:42,687
ลุงชุงซูเนี่ยนะต้องเป็นคนฆ่าแก

324
00:33:47,316 --> 00:33:50,153
แกไปทำอะไรเขาไว้กันแน่

325
00:33:57,618 --> 00:33:59,787
สิ่งที่มนุษย์ไม่ควรทำต่อกันเลย

326
00:34:02,915 --> 00:34:03,916
นั่นคือสิ่งที่ฉันทำลงไป

327
00:34:05,960 --> 00:34:08,629
เพราะงั้นถึงยอมให้เธอฆ่าฉันไม่ได้

328
00:34:09,630 --> 00:34:11,758
ได้ข่าวว่าแกเคยอยู่กองทัพญี่ปุ่น

329
00:34:15,887 --> 00:34:17,221
ฉันว่าฉันรู้ละ

330
00:34:18,639 --> 00:34:21,225
ว่าแกทำอะไรลุงชุงซูไว้

331
00:34:29,650 --> 00:34:32,403
ก็ได้ เอาตามนั้น

332
00:34:33,571 --> 00:34:35,406
ไม่ได้ใจอ่อนเพราะคำของแกหรอกนะ

333
00:34:36,741 --> 00:34:39,577
แต่ฉันว่าให้ลุงชุงซูได้ฆ่าแกคงเหมาะกว่า

334
00:34:40,078 --> 00:34:41,079
ฉันก็เลยจะปล่อยแก

335
00:34:54,092 --> 00:34:57,929
ลุงชุงซูดีต่อฉันมาตลอดตั้งแต่ฉันมาถึงที่นี่

336
00:35:04,936 --> 00:35:07,939
เอาเป็นว่าฉันจะไปบอกลูกค้า
ว่าฉันฆ่าแกแล้ว

337
00:35:08,648 --> 00:35:11,651
แต่ถ้าบังเอิญซวยมาเจอกันอีกในวันหน้า

338
00:35:12,777 --> 00:35:14,612
แกจะได้ตายจริง

339
00:35:24,038 --> 00:35:27,208
ฉันยิงแกจากข้างหลังก็ได้นะ แบบคนขี้ขลาด

340
00:35:32,463 --> 00:35:33,381
อ้อ ใช่

341
00:35:34,465 --> 00:35:37,468
ลูกค้าฝากบอกก่อนจะฆ่า

342
00:35:38,803 --> 00:35:40,054
"หมาจะต้องตาย

343
00:35:41,180 --> 00:35:43,015
เมื่อมันทิ้งเจ้าของ"

344
00:35:51,983 --> 00:35:52,817
ลาก่อนนะ

345
00:35:53,651 --> 00:35:56,154
ขอให้ชาติหน้าไปเกิดที่ที่ดีกว่านี้

346
00:36:14,213 --> 00:36:15,298
ให้ข้าไปเถอะ

347
00:36:15,381 --> 00:36:16,841
ไม่เอาน่า ดูมัน

348
00:36:16,924 --> 00:36:19,844
ถ้าเจ้าไปอีกคน พวกเราที่เหลือจะอยู่ยังไง

349
00:36:19,927 --> 00:36:21,971
- ปล่อยน่า ยังไงข้าก็จะไป
- โธ่

350
00:36:22,930 --> 00:36:24,932
มัวทำอะไรอยู่ มาช่วยกันสิ

351
00:36:27,310 --> 00:36:28,477
ออกมาทำอะไรตรงนี้

352
00:36:28,978 --> 00:36:30,396
ฝนตกหนัก เข้าบ้านไปก่อนเถอะ

353
00:36:31,189 --> 00:36:33,274
ผมรอต่อไปไม่ได้แล้วครับ

354
00:36:34,108 --> 00:36:35,359
ขอคุยตอนนี้เลยแล้วกัน

355
00:36:36,861 --> 00:36:40,615
ผมมาที่นี่เพราะเรื่องในกูรเยเมื่อหกปีก่อน

356
00:36:55,546 --> 00:36:57,548
ข้าแทบพูดไม่ออกเลย

357
00:36:59,842 --> 00:37:03,930
เจ้ามีอะไรจะบอกข้า
เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดในปีกียู

358
00:37:07,516 --> 00:37:09,352
อย่างที่ท่านเองก็คงรู้ดี

359
00:37:10,478 --> 00:37:13,522
ตอนที่ยุทธการกวาดล้างดำเนินไป

360
00:37:14,398 --> 00:37:16,484
เพื่อปราบกองทัพผดุงธรรมในโชซอน

361
00:37:17,485 --> 00:37:19,987
ทหารกองทัพผดุงธรรม
นับไม่ถ้วนตายไปในปฏิบัติการนั้น

362
00:37:21,322 --> 00:37:25,785
ผมได้ข่าวว่าพวกที่รอด
หนีไปอยู่แมนจูเรียและยอนแฮจู

363
00:37:28,996 --> 00:37:30,248
รวมถึงตัวท่าน

364
00:37:32,583 --> 00:37:34,085
แล้ว…

365
00:37:35,336 --> 00:37:37,088
ทำไมเจ้ารู้เรื่องนี้ดีนักล่ะ

366
00:37:39,757 --> 00:37:41,592
เพราะตอนนั้นผมอยู่ในเหตุการณ์

367
00:37:50,685 --> 00:37:54,689
ผมเคยอยู่กองทัพญี่ปุ่น กองทหารราบที่ 14

368
00:37:59,902 --> 00:38:01,737
หัวหน้าหน่วยพิเศษกองร้อยที่ห้า

369
00:38:02,738 --> 00:38:05,741
มีหน้าที่สืบหารายชื่อและที่อยู่
ผู้ที่เกี่ยวข้องกับกองทัพผดุงธรรม

370
00:38:06,242 --> 00:38:08,327
และตามล่าพวกเขา

371
00:38:09,203 --> 00:38:13,040
แล้ววันหนึ่ง ผมก็ได้รับคำสั่ง

372
00:38:14,041 --> 00:38:17,878
ให้ตามหาที่กบดานของนายพลไร้พ่าย
ชเวชุงซู จับตัวเขา

373
00:38:18,713 --> 00:38:20,715
และนำไปขังที่เรือนจำกวังจู

374
00:38:22,383 --> 00:38:25,303
คนแรกที่สืบพบหมู่บ้านของท่าน
และรายงานผู้บังคับบัญชา

375
00:38:27,763 --> 00:38:29,015
คือผมเอง

376
00:38:30,057 --> 00:38:32,560
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในกูรเยเมื่อหกปีก่อน

377
00:38:34,437 --> 00:38:36,105
เป็นเพราะผมทั้งสิ้น

378
00:38:36,188 --> 00:38:37,273
ทุกคนอย่าขยับ!

379
00:38:37,857 --> 00:38:38,899
อย่าขยับ!

380
00:38:38,983 --> 00:38:40,651
อย่าขยับ!

381
00:38:40,735 --> 00:38:42,445
เป็นอะไรของแกวะ

382
00:38:42,528 --> 00:38:45,323
ผมบอกหลายครั้งแล้วไงว่าชเวชุงซูไม่ได้อยู่ที่นี่

383
00:38:45,406 --> 00:38:46,741
เราควรถอยกลับได้แล้ว

384
00:38:46,824 --> 00:38:48,409
มีคำสั่งใหม่มา

385
00:38:48,492 --> 00:38:50,828
ให้เผาที่กบดานนายพลไร้พ่าย
ให้ราบเป็นหน้ากลอง

386
00:38:50,911 --> 00:38:51,912
นั่นเป็นคำสั่ง

387
00:38:52,621 --> 00:38:53,956
แต่พวกเขาเป็นแค่ชาวบ้าน

388
00:38:54,040 --> 00:38:56,375
เป็นพลเรือนไม่มีอาวุธและไม่เคยจับปืนมาก่อน

389
00:38:56,459 --> 00:38:57,460
แค่ชาวบ้านเหรอ

390
00:38:58,753 --> 00:39:00,838
สักวันพวกมันก็จะไปเข้ากองทัพผดุงธรรม

391
00:39:00,921 --> 00:39:03,341
คนในกองทัพผดุงธรรมมันเกิดขึ้นมาเองหรือไง

392
00:39:04,091 --> 00:39:06,844
มันอาจจะเกิดมาเป็นผ้าขาว
แต่แล้วก็ทำชั่วทีหลัง

393
00:39:06,927 --> 00:39:08,429
กวังอิล ปล่อยพวกเขาเถอะ

394
00:39:09,805 --> 00:39:11,724
ฉันไม่มีเวลามาเถียงด้วย

395
00:39:12,433 --> 00:39:13,434
วางปืนลงซะ

396
00:39:14,185 --> 00:39:15,519
กวังอิล ขอร้อง

397
00:39:16,354 --> 00:39:18,939
ก็ได้ แกไม่อยากมีส่วนร่วมก็ตามใจ

398
00:39:20,941 --> 00:39:21,817
จัดการเลย

399
00:39:21,901 --> 00:39:22,735
ครับผม!

400
00:39:23,527 --> 00:39:24,779
- อิงุชิ
- ครับผม!

401
00:39:26,530 --> 00:39:27,865
ตั้งแต่เกิดมา

402
00:39:29,075 --> 00:39:31,243
ผมเคยแต่ทำตามคำสั่ง

403
00:39:33,204 --> 00:39:35,539
ผมเป็นเพียงทาสโง่เง่าต่ำทราม

404
00:39:37,208 --> 00:39:40,795
ผมไม่มีปัญญาจะแยกแยะถูกผิด
และไม่ควรต้องคิดเอง

405
00:39:53,182 --> 00:39:54,517
แต่ก็เป็นเพราะผม

406
00:39:55,518 --> 00:39:57,728
เพื่อนร่วมชาติจึงต้องตายไปมากมาย

407
00:40:12,660 --> 00:40:13,577
รวมถึง…

408
00:40:15,413 --> 00:40:16,914
ครอบครัวของท่านด้วย

409
00:40:19,875 --> 00:40:20,793
ตายซะ

410
00:40:37,226 --> 00:40:38,310
ช่างโง่เขลา

411
00:40:39,520 --> 00:40:41,188
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเพิ่งรู้ตัว…

412
00:40:43,065 --> 00:40:45,067
ฆ่าทั้งผู้หญิงและเด็กนั่นด้วย

413
00:40:49,655 --> 00:40:51,073
ผมทำความผิดลงไปเสียแล้ว

414
00:40:56,203 --> 00:40:58,706
ผมไม่คิดขอให้ท่านเข้าใจความโง่เขลาของผม

415
00:41:07,798 --> 00:41:09,300
ปัดโธ่ อียุน!

416
00:41:10,801 --> 00:41:11,969
ทุกคนอยู่เฉยๆ

417
00:41:12,052 --> 00:41:15,806
ท่านสั่งให้เรายิงไอ้คนโชซอนถ่อยนี่เถอะครับ

418
00:41:17,141 --> 00:41:18,726
หุบปากแล้ววางปืนเดี๋ยวนี้

419
00:41:18,809 --> 00:41:19,977
ผมทำไม่ได้ครับ

420
00:41:20,060 --> 00:41:22,646
ท่านจะเข้าข้างมัน
เพราะเป็นคนโชซอนเหมือนกันเหรอ

421
00:41:24,565 --> 00:41:25,399
เฮ้ย

422
00:41:26,775 --> 00:41:30,279
ถ้าพูดจาหมาๆ แบบนั้นอีก ฉันจะฆ่าแกคนแรก

423
00:41:30,779 --> 00:41:32,031
เข้าใจนะ

424
00:41:33,699 --> 00:41:35,159
ได้ยินแล้วใช่ไหม

425
00:41:35,659 --> 00:41:37,995
ถ้าแกยังขัดขืนฉันอีก ฉันก็ช่วยไม่ได้แล้ว

426
00:41:38,746 --> 00:41:40,164
วางปืนลงซะ

427
00:41:40,831 --> 00:41:42,458
ใจเย็นๆ แล้วมาคุย…

428
00:41:47,922 --> 00:41:49,340
ไอ้จัญไร!

429
00:41:53,260 --> 00:41:54,595
ทั้งหมดนั้นเป็นความผิดผมเอง

430
00:42:29,505 --> 00:42:31,840
เอามาเล่าทำไมตอนนี้

431
00:42:33,133 --> 00:42:37,054
จะมาขอให้ยกโทษ
เพราะสำนึกผิดได้แล้วงั้นรึ

432
00:42:38,722 --> 00:42:41,225
ผมไม่มีสิทธิ์จะสำนึกผิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้น

433
00:42:42,476 --> 00:42:44,895
ไม่แม้แต่ขอให้ท่านอภัยให้

434
00:42:51,652 --> 00:42:52,820
นี่เจ้า…

435
00:42:54,446 --> 00:42:56,865
ถ่อมาถึงที่นี่เพราะอยากตายใช่ไหม

436
00:42:58,909 --> 00:43:01,579
มิน่าถึงได้เล่าออกมาตรงๆ อย่างนั้น

437
00:43:02,955 --> 00:43:05,291
เพราะกลัวว่าถ้าเกิดสะเทือนใจน้ำตาคลอขึ้นมา

438
00:43:06,500 --> 00:43:08,502
แล้วข้าจะเห็นใจเจ้างั้นสิ

439
00:43:24,685 --> 00:43:27,271
โลกเรานี้ช่างบิดเบี้ยวเหลือเกิน

440
00:43:29,773 --> 00:43:30,774
ทั้งเจ้า…

441
00:43:32,901 --> 00:43:33,902
และข้า

442
00:43:47,207 --> 00:43:50,544
ถ้าเจ้าไม่ใช่คนที่ทำให้เมียกับครอบครัวข้าตาย

443
00:43:52,796 --> 00:43:55,215
ข้าคงจะกอดและปลอบใจเจ้าแล้ว

444
00:43:59,136 --> 00:44:00,137
ขอโทษทีนะ

445
00:44:29,875 --> 00:44:31,669
อย่า! หยุดนะ! ไปเสีย!

446
00:44:44,640 --> 00:44:46,558
ไปจากที่นี่ให้หมดถ้าไม่อยากตาย!

447
00:44:47,434 --> 00:44:48,686
เข้าใจไหม

448
00:45:46,160 --> 00:45:47,411
แม่จ๋า

449
00:45:48,579 --> 00:45:49,413
แม่จ๋า!

450
00:45:50,998 --> 00:45:51,999
แม่จ๋า…

451
00:45:53,000 --> 00:45:54,418
เยบุน

452
00:45:59,590 --> 00:46:01,925
เยบุน!

453
00:47:48,282 --> 00:47:49,366
ไม่น่าเลย

454
00:48:06,884 --> 00:48:09,553
บอกแล้วไงว่าเยบุนของเราหายไป

455
00:48:19,146 --> 00:48:22,149
ท่านพี่จะไม่ทำอะไรเลยเหรอ

456
00:48:22,816 --> 00:48:25,277
พวกมันจับเยบุนลูกข้าไป

457
00:48:28,572 --> 00:48:31,408
ท่านพี่ นี่ไม่ใช่เวลามาอยู่เฉย

458
00:48:31,491 --> 00:48:34,286
ตามโนดกซันไปตอนนี้ยังทันนะ

459
00:48:34,369 --> 00:48:36,580
ขอร้องล่ะ ท่านพี่

460
00:48:38,248 --> 00:48:42,753
ตอบอะไรหน่อยสิ ขอร้องล่ะท่านพี่

461
00:48:42,836 --> 00:48:46,089
ท่านพี่!

462
00:48:47,132 --> 00:48:49,551
พี่นัมชุน มาเร็วเข้า!

463
00:48:50,594 --> 00:48:51,595
แม่เยบุน

464
00:48:53,096 --> 00:48:54,056
เมียข้า!

465
00:48:55,641 --> 00:48:56,558
แม่เยบุน

466
00:48:59,269 --> 00:49:01,355
- ทำอะไรเข้าสิ
- เมียข้า

467
00:49:05,525 --> 00:49:06,443
โธ่!

468
00:49:48,986 --> 00:49:50,570
ท่านไม่คิดจะทำอะไรเลยเหรอ

469
00:49:52,489 --> 00:49:53,907
ข้าทำอะไรไม่ได้

470
00:49:56,410 --> 00:49:58,078
เราเคยสู้แล้วก็แพ้

471
00:49:58,662 --> 00:50:00,163
แต่มีคนตายไป

472
00:50:05,168 --> 00:50:06,753
ทุกครั้งที่เราพยายามทำอะไร

473
00:50:07,921 --> 00:50:09,423
เพราะมีคนตาย

474
00:50:11,717 --> 00:50:13,552
สุดท้ายมีคนตายเพิ่มทุกที

475
00:50:22,269 --> 00:50:23,520
เจ้าเองก็รู้

476
00:50:34,281 --> 00:50:36,199
อย่าหวังว่าข้าจะฆ่าเจ้าเลย

477
00:50:37,200 --> 00:50:40,620
ไปเสีย และทนอยู่แบบพวกเรา

478
00:50:42,456 --> 00:50:46,293
อยู่อย่างโดนพรากทุกสิ่ง
ต้องวิ่งหนีจากทุกอย่าง

479
00:50:47,627 --> 00:50:49,463
อยู่อย่างเจ็บปวดไปทุกวัน

480
00:50:51,798 --> 00:50:53,383
เจ้าควรลิ้มรสชาติชีวิตแบบนั้น

481
00:51:53,235 --> 00:51:55,070
(หมู่บ้านมย็องจอง)

482
00:52:00,158 --> 00:52:00,992
ยอม

483
00:52:02,786 --> 00:52:03,703
ไหนดูซิ

484
00:52:22,848 --> 00:52:24,266
เอาอีก!

485
00:52:24,349 --> 00:52:25,433
แจกเลย!

486
00:52:29,354 --> 00:52:30,272
ยุน

487
00:52:31,606 --> 00:52:33,024
ขอดูปืนที่พี่มีหน่อยสิ

488
00:53:16,026 --> 00:53:18,862
ผู้ชายคนนั้นจะไม่เป็นไรเหรอครับ

489
00:53:19,571 --> 00:53:23,408
ต่อให้เก่งแค่ไหน
แต่บุกเดี่ยวไปสู้กับกลุ่มโนดกซันก็…

490
00:53:23,491 --> 00:53:24,993
ในการรบที่ซาพย็อง

491
00:53:25,785 --> 00:53:29,456
ยุนทำลายหน่วยปืนใหญ่รัสเซียด้วยตัวคนเดียว

492
00:53:29,539 --> 00:53:32,375
เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ฉายา "ยมทูตผู้พิทักษ์"

493
00:53:35,378 --> 00:53:38,548
ยมทูตผู้คอยเฝ้าพิทักษ์และจับตา

494
00:53:39,257 --> 00:53:41,426
ฟังผ่านๆ มันอาจฟังดูดี

495
00:53:41,509 --> 00:53:44,554
แต่ยมทูตจะจับตาดูใครล่ะ

496
00:53:44,638 --> 00:53:46,932
ก็ต้องคนที่ใกล้ตายน่ะสิ

497
00:53:47,015 --> 00:53:51,269
วันนั้นฝนตกฟ้าร้องเหมือนคืนนี้ไม่ผิด

498
00:53:51,353 --> 00:53:54,314
ยุนลอบเข้าไปด้านหลังของหน่วยปืนใหญ่

499
00:53:54,397 --> 00:53:56,107
และเมื่อฟ้าผ่าที

500
00:53:57,651 --> 00:53:58,735
เปรี้ยง

501
00:53:58,818 --> 00:54:00,320
ฟ้าผ่าอีกครั้ง

502
00:54:01,238 --> 00:54:02,072
อีกเปรี้ยง

503
00:54:13,917 --> 00:54:15,168
อีกเปรี้ยง

504
00:54:17,963 --> 00:54:19,172
แล้วก็อีกเปรี้ยง

505
00:54:21,258 --> 00:54:23,343
เขาจัดการทั้งหน่วยด้วยวิธีนั้น

506
00:54:23,426 --> 00:54:25,053
เข้าใจหรือยัง

507
00:54:44,406 --> 00:54:45,740
ถ้าคิดจะสู้กับยุน

508
00:54:46,658 --> 00:54:49,577
ต่อให้มีคนมากเป็นกองทัพ
แต่ถ้าไม่ฉลาดก็เปล่าประโยชน์

509
00:54:51,830 --> 00:54:54,207
ถ้าพยายามชนะด้วยเอาจำนวนเข้าข่ม

510
00:54:54,708 --> 00:54:56,209
ก็จะต้องตายไปทีละคน…

511
00:55:04,134 --> 00:55:05,135
เสียงอะไร

512
00:55:09,639 --> 00:55:11,057
หยิบปืน! เร็วเข้า!

513
00:55:17,939 --> 00:55:20,442
ไร้สุ้มเสียง ไปทีละคน…

514
00:55:21,609 --> 00:55:23,028
ยิง

515
00:55:24,070 --> 00:55:25,405
มันอยู่นั่น

516
00:55:29,117 --> 00:55:31,119
ฆ่าเรียบไม่มีเหลือ

517
00:55:34,080 --> 00:55:38,084
เพราะงั้นไม่ต้องห่วงเขา
คิดว่าจะจัดการศพยังไงดีกว่า

518
00:55:41,338 --> 00:55:42,672
ยิง

519
00:55:43,757 --> 00:55:45,675
เพราะมีโอกาสที่วันนี้

520
00:55:45,759 --> 00:55:49,262
จะเป็นวันเผาผีส่งพวกโนดกซันไปยังปรโลก

521
00:56:42,357 --> 00:56:43,358
ไปเร็ว

522
00:58:40,308 --> 00:58:42,894
ข้าแต่พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์

523
00:58:42,977 --> 00:58:45,230
ขอพระนามจงเป็นที่สักการะ

524
00:58:45,730 --> 00:58:47,398
พระอาณาจักรจงมาถึง

525
00:58:48,024 --> 00:58:51,861
พระประสงค์จงสำเร็จบนแผ่นดินเหมือนในสวรรค์

526
00:58:52,570 --> 00:58:54,739
โปรดประทานอาหารประจำวัน
แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย

527
00:58:55,532 --> 00:58:56,866
โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า…

528
00:58:56,950 --> 00:58:58,868
นั่นอะไร

529
00:58:58,952 --> 00:58:59,786
เยบุน!

530
00:59:01,913 --> 00:59:02,914
อะไรกัน

531
00:59:03,831 --> 00:59:07,418
คุณพระช่วย

532
00:59:14,092 --> 00:59:15,677
พ่อจ๋า

533
00:59:32,652 --> 00:59:34,487
เจ้าอยากตายขนาดนั้นเชียวรึ

534
00:59:34,988 --> 00:59:39,450
ถึงได้บุกเดี่ยวไปสู้กับพวกโนดกซันแบบนั้น

535
00:59:40,243 --> 00:59:41,995
นั่นไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด

536
00:59:43,288 --> 00:59:44,872
ผมแค่ระลึกถึงอดีต

537
00:59:44,956 --> 00:59:48,459
ผมเห็นใบหน้าเดียวกันที่นี่
เหมือนกับที่เห็นในกูรเยเมื่อหกปีก่อน

538
00:59:50,837 --> 00:59:52,088
ใบหน้าเหล่านั้น

539
00:59:53,006 --> 00:59:55,592
คือใบหน้าของผู้ที่อยู่อย่างโดนพรากทุกสิ่ง

540
00:59:56,968 --> 00:59:58,886
ผู้ต้องวิ่งหนีจากทุกอย่าง
และเจ็บปวดไปทุกวัน

541
01:00:00,179 --> 01:00:01,097
เยบุน

542
01:00:02,557 --> 01:00:04,225
ดังนั้นผมถึงไป

543
01:00:04,809 --> 01:00:06,394
ผมมอบใบหน้านั้นให้พวกเขา

544
01:00:07,812 --> 01:00:09,564
ผมก็อยากลบล้างด้วยมือของผม

545
01:00:13,526 --> 01:00:15,111
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีก่อน

546
01:00:16,195 --> 01:00:19,198
มันทำให้เจ้าเจ็บปวดจนลืมไม่ลงสินะ

547
01:00:22,285 --> 01:00:23,369
ขออภัยจริงๆ ครับ

548
01:00:24,454 --> 01:00:25,622
เป็นความผิดผมเอง

549
01:00:30,543 --> 01:00:33,129
ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร ไม่ทันถามตั้งแต่ต้น

550
01:00:34,756 --> 01:00:35,840
ผมชื่ออียุน

551
01:00:37,634 --> 01:00:39,552
ตั้งชื่อแบบนี้ คงอยากอยู่อย่างราชาสินะ

552
01:00:40,386 --> 01:00:42,388
ในเมื่อไม่เหลือประเทศแล้ว

553
01:00:43,014 --> 01:00:43,931
อียุน

554
01:00:44,432 --> 01:00:46,017
เคยเป็นนามของพระเจ้าคย็องจง

555
01:00:48,728 --> 01:00:51,230
ช่วงที่ครองบัลลังก์
พระองค์ไม่ได้ทำอะไรโดดเด่น

556
01:00:51,314 --> 01:00:54,984
เป็นกษัตริย์ไร้ความสามารถ
มัวแต่เล่นการเมืองและกวาดล้างทุกคน

557
01:00:55,985 --> 01:00:59,280
แต่ถึงอย่างนั้นก็มีเรื่องหนึ่งที่ทำได้ดี

558
01:00:59,364 --> 01:01:02,909
ทรงปกป้องอนุชาทั้งที่เป็นคู่แข่ง

559
01:01:03,826 --> 01:01:06,496
แม้ต้องผจญแรงพายุของศึกการเมือง

560
01:01:06,579 --> 01:01:08,831
พระองค์ก็ปกป้องครอบครัวตราบวาระสุดท้าย

561
01:01:13,544 --> 01:01:14,879
คิดยังไงล่ะ

562
01:01:14,962 --> 01:01:17,548
เจ้าจะใช้ชีวิตให้สมกับชื่อนั้นไหม

563
01:01:19,926 --> 01:01:22,762
เจ้าจะถือว่าเพื่อนร่วมชาติตรงนี้
เป็นครอบครัวได้ไหม

564
01:01:22,845 --> 01:01:25,682
และปกป้องดูแลพวกเขาตราบวาระสุดท้าย

565
01:01:27,058 --> 01:01:27,892
ในวันหน้า

566
01:01:28,935 --> 01:01:30,853
หนึ่งในคนที่เจ้าปกป้องอาจจะเป็น

567
01:01:30,937 --> 01:01:34,607
ผู้นำสันติสุขมาสู่แผ่นดินโชซอน
เหมือนพระเจ้าย็องโจกับพระเจ้าช็องโจ

568
01:01:36,192 --> 01:01:38,027
ในเมื่ออยากตายอยู่แล้ว

569
01:01:39,070 --> 01:01:41,489
เจ้าก็ควรจะตายเพื่อครอบครัว

570
01:01:44,033 --> 01:01:48,955
นั่นแหละจึงเป็นวิธีไถ่บาป
ต่อเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตของเจ้า

571
01:01:50,748 --> 01:01:53,167
ลือกันว่าอีกไม่นานคงต้องนองเลือด

572
01:01:53,251 --> 01:01:56,170
กองทัพญี่ปุ่นจะแห่มาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

573
01:01:56,254 --> 01:01:58,256
พวกมันจะยึดทั้งแมนจูเรียและกันโด

574
01:01:59,215 --> 01:02:02,135
ให้ตายสิ ไหนจะโจรหลังม้า ไหนจะตำรวจ

575
01:02:02,218 --> 01:02:04,220
ไหนจะกองทัพญี่ปุ่นวิ่งพล่านไปทั่ว

576
01:02:04,887 --> 01:02:06,889
แล้วต่อไปคนโชซอนจะเป็นยังไง

577
01:02:13,146 --> 01:02:14,939
ผมคงทำตอนนี้ไม่ได้

578
01:02:16,107 --> 01:02:17,275
ตอนนี้ไม่ได้เหรอ

579
01:02:18,025 --> 01:02:19,277
หมายความว่ายังไง

580
01:02:19,360 --> 01:02:21,529
ผมยังไม่มีอะไรสมชื่อกษัตริย์

581
01:02:22,155 --> 01:02:24,574
ไม่มีอำนาจ ไม่มีเงิน ไม่มีแผ่นดิน

582
01:02:25,324 --> 01:02:26,826
ถ้าจะอยู่รอดในที่แบบนี้

583
01:02:32,248 --> 01:02:35,251
เราต้องรวบรวมคน เรามีอยู่แค่นั้น

584
01:02:37,003 --> 01:02:39,338
แต่ใครที่ไหนจะมาร่วมสู้กับเราล่ะ

585
01:02:40,882 --> 01:02:44,802
คนที่ไม่อาจทนอยู่ต่อไปอย่างโดนพรากทุกสิ่ง

586
01:02:44,886 --> 01:02:46,637
ต้องหนีจากทุกอย่างและเจ็บปวดทุกวัน

587
01:02:48,014 --> 01:02:49,849
คนเหล่านั้นจะมาร่วมสู้กับเรา

588
01:02:55,688 --> 01:02:59,108
พวกที่อยากเอาคืนให้สาสม
กับสิ่งที่สูญเสียและพร้อมสู้ไม่ถอย

589
01:03:06,616 --> 01:03:08,993
เพื่อทวงแค้นพวกคนที่ทำให้ต้องเจ็บปวด

590
01:03:19,128 --> 01:03:20,880
คนที่ตกต่ำถึงขีดสุด

591
01:03:20,963 --> 01:03:23,382
ไม่มีอะไรให้ยึดเหนี่ยวหรือคาดหวังอีกต่อไป

592
01:03:24,509 --> 01:03:26,260
นั่นคือพวกคนที่เราต้องรวบรวมมา

593
01:03:27,053 --> 01:03:29,889
คนแบบนั้นก็มีแค่โจรเถื่อนโง่เง่า

594
01:03:30,389 --> 01:03:31,974
แล้วจะทำอะไรได้

595
01:03:33,226 --> 01:03:34,310
เราจะสู้

596
01:03:35,228 --> 01:03:37,897
กองกำลังกู้ชาติสู้เพื่อปกป้องแผ่นดิน

597
01:03:38,773 --> 01:03:43,027
แต่ถ้าเราสู้เพื่อครอบครัว
เราก็จะเป็นคนโฉด ใช่ไหมล่ะ

598
01:07:14,405 --> 01:07:16,490
(บุคคล สถานที่ องค์กร ศัพท์ และเหตุการณ์)

599
01:07:18,325 --> 01:07:21,162
(ที่มีการเอ่ยถึงหรือบรรยายในละครชุดนี้
เป็นการสมมติขึ้น)

600
01:07:21,245 --> 01:07:24,081
(ส่วนคล้ายกับเรื่องจริงใดๆ
ล้วนเป็นความบังเอิญทั้งสิ้น)

601
01:07:36,302 --> 01:07:39,180
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม