1
00:00:10,510 --> 00:00:12,679
(ห้าปีต่อมา ปีค.ศ. 1920)

2
00:00:14,180 --> 00:00:18,184
(กองพลที่ 19 ทัพจักรวรรดิญี่ปุ่น
ค่ายรักษาการณ์ฮเวรย็อง)

3
00:00:36,494 --> 00:00:37,704
อะไรวะนั่น

4
00:00:38,788 --> 00:00:39,956
นั่นใคร

5
00:00:43,668 --> 00:00:47,005
แจ้งชื่อและยศมา!

6
00:00:52,802 --> 00:00:53,720
สึงิยามะเหรอ

7
00:00:55,138 --> 00:00:56,973
ผู้พันมินามิอยู่ไหน

8
00:01:04,814 --> 00:01:05,899
เอ้า บอกมา

9
00:01:06,733 --> 00:01:09,152
คนอื่นในหน่วยแกหายไปไหนหมด

10
00:01:10,779 --> 00:01:13,031
ทำไมแกรอดกลับมาได้คนเดียว

11
00:01:16,159 --> 00:01:17,660
เมื่อวานนี้ พวกเรา…

12
00:01:18,703 --> 00:01:21,122
เดินลาดตระเวนไปจนถึงทางผ่านโอรังเค

13
00:01:21,623 --> 00:01:22,791
แล้ว…

14
00:01:24,084 --> 00:01:25,835
ก็ไปเจอพวกมันครับ

15
00:01:27,003 --> 00:01:28,505
พวกมันคือใครวะ

16
00:01:34,344 --> 00:01:35,345
ปีศาจครับ

17
00:01:45,105 --> 00:01:47,107
หยุด!

18
00:01:49,109 --> 00:01:50,777
อะไรนั่น แกเป็นใคร

19
00:02:01,788 --> 00:02:08,128
แกกำลังขวางเส้นทางกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นอยู่นะ

20
00:02:09,045 --> 00:02:11,881
ถ้ายังรักตัวกลัวตาย หลบไปเสีย!

21
00:02:13,550 --> 00:02:18,930
ทางผ่านโอรังเคนี้
เป็นเส้นทางจากฮเวรย็องไปมย็องจอง

22
00:02:19,013 --> 00:02:20,598
นั่นหมายความว่า

23
00:02:21,975 --> 00:02:24,477
หากพวกเจ้าก้าวล่วงเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว

24
00:02:24,561 --> 00:02:27,397
จะถือว่ารุกล้ำแผ่นดินของเรา

25
00:02:28,231 --> 00:02:30,233
ขืนใครขยับ

26
00:02:31,359 --> 00:02:33,111
เราจะบดขยี้ให้แหลก!

27
00:02:33,611 --> 00:02:35,029
มันพูดอะไรน่ะ

28
00:02:35,113 --> 00:02:37,115
เสียแผ่นดินจนเสียสติไปแล้วมั้ง

29
00:02:37,615 --> 00:02:39,784
- มันบ้าหรือเปล่า
- ฆ่าเลยดีไหมครับ

30
00:02:44,914 --> 00:02:45,915
เดินต่อ

31
00:02:45,999 --> 00:02:46,833
หน้า เดิน!

32
00:02:48,585 --> 00:02:50,211
ผู้กอง!

33
00:02:51,462 --> 00:02:52,964
ขอย้ำอีกครั้ง

34
00:02:53,548 --> 00:02:54,382
เตรียมยิง!

35
00:02:54,465 --> 00:02:58,094
หากพวกเจ้าก้าวล่วงเข้ามาอีกแม้แต่ก้าวเดียว

36
00:02:58,678 --> 00:03:01,097
จะถือว่ารุกล้ำแผ่นดินของเรา

37
00:03:02,932 --> 00:03:04,517
ถ้าใครคนใดทำการ…

38
00:03:06,311 --> 00:03:07,395
ช่างแม่งละ

39
00:03:07,478 --> 00:03:09,522
ฆ่ามันให้หมด!

40
00:03:22,660 --> 00:03:23,912
- ฆ่าเลย
- บุก!

41
00:03:33,254 --> 00:03:34,172
ถ้าอย่างนั้น

42
00:03:34,756 --> 00:03:38,301
แกจะบอกว่าไม่ได้สู้ตอบโต้เลย
จนถูกขยี้หมดงั้นเหรอ

43
00:03:40,178 --> 00:03:42,013
ไม่ใช่ครับ นั่นไม่จริงเลยนะครับ

44
00:03:42,096 --> 00:03:44,933
เราต่อสู้อย่างกล้าหาญ
สมกับเป็นกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่น

45
00:03:45,016 --> 00:03:45,850
ยิง!

46
00:03:46,434 --> 00:03:48,937
ยิงตอบโต้!

47
00:03:53,358 --> 00:03:54,192
แต่ทว่า

48
00:03:54,275 --> 00:03:55,944
อย่างที่ผมเพิ่งเรียนท่านไป

49
00:03:58,363 --> 00:04:00,198
พวกมันเป็นปีศาจ

50
00:04:00,281 --> 00:04:03,701
เร็วเข้า!

51
00:04:14,170 --> 00:04:15,755
ชายที่ชื่อว่าชเวชุงซู

52
00:04:18,132 --> 00:04:20,468
เมื่อก่อนเขานำทัพผดุงธรรม

53
00:04:21,052 --> 00:04:25,056
ถึงจะแก่แล้วก็ยังเล็งศรได้อย่างแม่นยำ

54
00:04:28,851 --> 00:04:30,853
แถมดาบที่กวัดแกว่งก็…

55
00:04:39,904 --> 00:04:43,449
คมกริบแม้กระทั่งผ่าหินผาและหยุดน้ำที่กำลังไหล

56
00:04:53,501 --> 00:04:55,420
ช่วยด้วย!

57
00:05:20,528 --> 00:05:23,281
จะขอบคุณกันก็เฉพาะเวลาคับขันน่ะนะ ตาเฒ่า

58
00:05:34,417 --> 00:05:35,501
คังซันกุน

59
00:05:35,585 --> 00:05:37,754
นายพรานแห่งภูเขาซอรัค

60
00:05:38,254 --> 00:05:41,507
มันเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย
ของหน่วยล่าพยัคฆ์แห่งโชซอน

61
00:05:49,891 --> 00:05:52,894
ฝีมือล่าเสือของมันเป็นที่เลื่องลือ

62
00:05:52,977 --> 00:05:55,229
จนได้ฉายาว่า "ราชาแห่งขุนเขา"

63
00:06:01,027 --> 00:06:04,113
แกแพ้แม่ทัพโชซอนที่มีแค่ดาบกับธนู

64
00:06:05,365 --> 00:06:07,700
กับพรานที่ล่าแต่เสือน่ะนะ

65
00:06:07,784 --> 00:06:09,452
ล้อเล่นใช่ไหม

66
00:06:10,119 --> 00:06:12,455
ผมก็อยากให้เป็นเรื่องล้อเล่นครับ

67
00:06:14,248 --> 00:06:17,335
ถ้าแบบนั้น ทุกคนในหน่วยผมคงจะยังมีชีวิตอยู่

68
00:06:21,547 --> 00:06:23,716
โฮ่ วันนี้ช่วยคนไว้เยอะเชียวนะเรา

69
00:06:25,718 --> 00:06:26,803
ยกมือขึ้น!

70
00:06:30,556 --> 00:06:33,059
เดี๋ยวจ้า ชตโตะมัตเตะ เดี๋ยวๆ

71
00:06:33,142 --> 00:06:36,062
ไม่ถนัดแนวดุดันเลือดสาดเลยจ้ะ

72
00:06:36,145 --> 00:06:37,980
เพราะงั้นขอหลับตาก่อนนะ

73
00:06:39,399 --> 00:06:40,733
หลับตาแล้ว โชแรงงี!

74
00:06:44,654 --> 00:06:45,780
อยู่ไหนน่ะ

75
00:06:48,699 --> 00:06:49,617
ใครอยู่ตรงนั้น

76
00:06:51,327 --> 00:06:55,415
ทหารในหน่วยผมถูกโชแรงงีฆ่าตาย

77
00:06:55,498 --> 00:06:59,210
โชแรงงี สมกับฉายาที่ได้รับ
มันเคยเป็นตัวตลกในคณะละครนอก

78
00:06:59,293 --> 00:07:03,714
ตัวอ่อนคล่องแคล่วนัก เราแทบจะยิงมันไม่ได้เลย

79
00:07:06,467 --> 00:07:08,761
พยัคฆ์เหินเวหา ต้องเรียกว่าอย่างนั้น

80
00:07:57,101 --> 00:07:57,935
จบแล้วล่ะ

81
00:07:58,519 --> 00:08:01,355
อย่ามาหลอกกันสิวะ
ยังได้ยินเสียงกรีดร้องระงมอยู่เลย

82
00:08:07,570 --> 00:08:08,404
เฮ้ย

83
00:08:09,071 --> 00:08:11,741
ไม่ต้องมาโทษฉัน

84
00:08:12,658 --> 00:08:13,493
ฝีมือกึมซูต่างหาก

85
00:08:21,626 --> 00:08:23,461
แล้วก็มีกึมซู

86
00:08:24,086 --> 00:08:26,088
ชายผู้ดิบเถื่อนยิ่งกว่าสัตว์

87
00:08:46,943 --> 00:08:49,779
ผมไม่รู้เรื่องอะไรของมันเลย

88
00:08:52,865 --> 00:08:57,078
นอกจากเรื่องที่ว่าใครหน้าไหนก็ฆ่ามันไม่ได้

89
00:08:57,161 --> 00:08:59,413
แสดงว่าแกร้องขอชีวิตจากพวกมัน

90
00:09:02,375 --> 00:09:04,877
แกถึงได้รอดมาได้

91
00:09:05,962 --> 00:09:07,296
ใช่หรือเปล่า

92
00:09:07,838 --> 00:09:08,923
ใช่ไหม

93
00:09:14,220 --> 00:09:17,056
ฉันไม่ต้องการทหารที่ร้องขอชีวิตจากศัตรู

94
00:09:19,392 --> 00:09:20,643
จบชีวิตตัวเองซะ

95
00:09:21,143 --> 00:09:24,105
ขออภัย ขออภัยจริงๆ ครับ

96
00:09:24,188 --> 00:09:25,982
ฉันไม่อยากฟังไอ้คำพวกนั้น!

97
00:09:26,482 --> 00:09:28,234
จงรักษาเกียรติภูมิทหาร

98
00:09:29,735 --> 00:09:32,405
แต่ผมรู้ว่าผู้นำของมันเป็นใคร

99
00:09:33,406 --> 00:09:35,074
ใบหน้าของหัวหน้าโจรกลุ่มนั้น

100
00:09:35,575 --> 00:09:37,326
ผมเห็นมาแล้วกับตา

101
00:09:43,249 --> 00:09:44,834
มันหน้าตายังไง

102
00:09:44,917 --> 00:09:47,920
บอกมา มันหน้าตายังไง!

103
00:09:50,590 --> 00:09:51,591
เขา…

104
00:09:53,259 --> 00:09:54,427
ชายคนนั้น…

105
00:09:55,469 --> 00:09:56,971
แกรอดคนเดียวสินะ

106
00:09:59,557 --> 00:10:01,058
อยากไปอยู่กับเพื่อนๆ ไหม

107
00:10:06,522 --> 00:10:08,274
ไม่ ไม่อยาก

108
00:10:08,858 --> 00:10:11,819
งั้นจงละทิ้งทุกอย่างที่มี
แล้วฉันจะยอมให้แกอยู่ต่อ

109
00:10:17,241 --> 00:10:21,495
ละทิ้งสำนึก
ละทิ้งศรัทธา ละทิ้งประเทศ

110
00:10:21,579 --> 00:10:22,663
แล้วแกจะรอด

111
00:10:29,378 --> 00:10:31,130
แกโชคดีกว่าพวกเรานะ

112
00:10:32,715 --> 00:10:34,467
แกยังเหลืออะไรในชีวิตให้ทิ้งได้

113
00:10:36,135 --> 00:10:38,888
ใบหน้าของชายคนนั้น…

114
00:10:40,598 --> 00:10:42,767
อีกไม่ช้าท่านก็จะได้เห็นเอง

115
00:10:45,686 --> 00:10:47,313
ข้าศึกบุก!

116
00:10:47,396 --> 00:10:49,273
เอาปืนมา!

117
00:10:51,609 --> 00:10:54,278
ไอ้ขี้ขลาด!

118
00:10:54,362 --> 00:10:56,864
ต่อให้ขี้ขลาดก็ยังอยากจะมีชีวิตครับ ได้โปรด…

119
00:10:58,240 --> 00:10:59,325
อย่ายิง!

120
00:11:00,451 --> 00:11:01,535
รั้งไว้ไม่ไหวแล้ว

121
00:11:08,417 --> 00:11:10,252
คมบังวะ สายัณห์สวัสดิ์จ้า

122
00:11:11,087 --> 00:11:12,922
ไม่ทักทายกันเลย หยาบคายชะมัด

123
00:11:27,770 --> 00:11:29,188
พวกแกเป็นกองกำลังกู้ชาติเหรอ

124
00:11:43,077 --> 00:11:44,620
พวกแกเป็นกองกำลังกู้ชาติใช่ไหม

125
00:11:46,372 --> 00:11:47,289
ไม่ใช่

126
00:11:50,793 --> 00:11:51,794
เป็นแค่คนโฉด

127
00:12:28,914 --> 00:12:32,084
(ลำนำคนโฉด)

128
00:12:40,509 --> 00:12:43,262
(กย็องซอง - สิงหาคม ค.ศ. 1920)

129
00:12:43,846 --> 00:12:47,600
ผมขอให้คุณมาพบที่นี่แม้จะรู้ว่าไม่เหมาะสม

130
00:12:49,185 --> 00:12:52,688
เพราะมีเรื่องที่ผมต้องบอกคุณครับ

131
00:12:53,856 --> 00:12:55,858
ค่ะ มีอะไรคะ

132
00:12:56,776 --> 00:12:57,693
คุณจะ…

133
00:12:59,779 --> 00:13:01,697
กรุณาแต่งงานกับผมได้ไหมครับ

134
00:13:12,458 --> 00:13:16,378
ทำไมรอนานจังคะ กว่าจะถามได้

135
00:13:17,630 --> 00:13:18,547
อะไรนะ

136
00:13:19,673 --> 00:13:22,760
ฉันจะแต่งงานกับคุณค่ะ คุณกวังอิล

137
00:13:25,930 --> 00:13:27,765
เดี๋ยว พูดจริงเหรอ

138
00:13:29,058 --> 00:13:31,060
คุณจะแต่งงานกับผมเหรอ

139
00:13:38,484 --> 00:13:39,819
ชีวิตนี้…

140
00:13:41,570 --> 00:13:43,572
ผมจะรักคุณตราบชีวิตนี้จะหาไม่

141
00:13:47,993 --> 00:13:48,994
คุณฮีชิน

142
00:13:50,913 --> 00:13:51,914
เช่นกันค่ะ

143
00:13:53,290 --> 00:13:54,959
ฉันจะรักแต่คุณกวังอิลเพียงคนเดียว

144
00:14:10,516 --> 00:14:11,767
ออกแรงหน่อยโว้ย

145
00:14:15,688 --> 00:14:17,439
ปืนของดีนะเนี่ย สึบาราชี่ วิเศษสุด

146
00:14:18,691 --> 00:14:20,276
เอ้า ได้ข่าวยัง

147
00:14:20,359 --> 00:14:21,277
ข่าวอะไร

148
00:14:21,777 --> 00:14:24,446
กองกำลังกู้ชาติของเราชนะอีกแล้วน่ะสิ

149
00:14:24,530 --> 00:14:28,534
รอบนี้ขยี้พวกญี่ปุ่นเละเลยด้วย

150
00:14:29,034 --> 00:14:31,287
เหรอ นั่นก็ข่าวดีนะ

151
00:14:33,789 --> 00:14:35,875
ชนะเข้าบ่อยๆ เราอาจได้อิสรภาพกันจริงนะเออ

152
00:14:35,958 --> 00:14:38,085
หูย ทำเป็นเล่น เดี๋ยวก็ได้เป็นไทกันจริงๆ

153
00:14:38,168 --> 00:14:39,587
ไม่กล้าคิดไม่กล้าฝัน

154
00:14:40,170 --> 00:14:42,673
เรื่องนั้นฉันไม่รู้
ที่แน่ๆ คนโชซอนที่เกิดในกันโดเหนือ

155
00:14:42,756 --> 00:14:43,966
จะได้หายใจหายคอคล่องขึ้น

156
00:14:44,049 --> 00:14:46,302
อ๋อ พี่พูดถูกนะ

157
00:14:47,219 --> 00:14:49,471
ไอ้เราก็กลายเป็นคนรักชาติโดยไม่รู้ตัวเฉยเลย

158
00:14:52,182 --> 00:14:53,767
เจ้างั่งนั่นเอาอีกแล้ว

159
00:14:55,352 --> 00:14:58,522
เรียกว่าเสพติดแล้วมั้ง
สันดานแมวขโมยของมันน่ะ

160
00:15:02,151 --> 00:15:03,652
เขาทำแบบนั้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่

161
00:15:04,320 --> 00:15:06,989
ก็ทำมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา

162
00:15:07,072 --> 00:15:09,658
มันขโมยของไปขายลับหลังเรา

163
00:15:10,993 --> 00:15:14,496
มันต้องหิวเงินขนาดไหนเนี่ย โง่เอ๊ย

164
00:15:15,247 --> 00:15:18,584
คนเห็นแก่ตัวแบบนี้ไงที่เป็นพวกขายชาติ

165
00:15:18,667 --> 00:15:20,586
โอ๊ย คนทรยศก็ทรยศวันยังค่ำ

166
00:15:24,506 --> 00:15:25,424
ขำอะไร

167
00:15:26,675 --> 00:15:30,179
พี่อย่าเอาแต่ขำสิ พี่ควรไปคุยกับมันบ้าง

168
00:15:30,262 --> 00:15:32,514
"ถ้าขืนขโมยอีก ฉันจะหักข้อมือ…"

169
00:15:36,226 --> 00:15:37,728
ฉิบ!

170
00:15:39,104 --> 00:15:40,606
- เป็นอะไรรึเปล่า
- เปล่า

171
00:15:41,440 --> 00:15:44,443
สงสัยก่อนหน้านี้ใช้ปืนหนักไปหน่อย

172
00:15:44,526 --> 00:15:45,527
ไม่เป็นไรหรอก

173
00:15:54,870 --> 00:15:56,288
แน่ใจนะว่าไม่เป็นไร

174
00:15:56,372 --> 00:15:57,456
ฮื่อ ไม่เป็นไร

175
00:15:58,040 --> 00:15:59,333
ว่าแต่ว่านะพี่

176
00:16:00,000 --> 00:16:03,837
ถ้าเราจะได้อิสรภาพคืนมาจริงๆ
ผมก็อยากให้เกิดขึ้นเร็วๆ นะ

177
00:16:03,921 --> 00:16:06,173
อยู่ที่นี่ผมทนได้ทุกอย่างนะ

178
00:16:08,300 --> 00:16:09,843
แค่อาหารมันกระเดือกไม่ลง

179
00:16:09,927 --> 00:16:12,012
คิดถึงกับข้าวที่บ้านชะมัดเลย

180
00:16:25,734 --> 00:16:27,403
อยู่ตรงนี้อะไรเลวร้ายที่สุดเหรอ

181
00:16:27,486 --> 00:16:30,990
ผมพูดไปงั้นแหละ ถ้าได้อิสรภาพคงดี

182
00:16:31,073 --> 00:16:32,157
ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

183
00:16:32,908 --> 00:16:34,576
จู่ๆ พูดเรื่องอิสรภาพขึ้นมาทำไม

184
00:16:35,327 --> 00:16:37,162
นี่ คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นหรือไง

185
00:16:37,663 --> 00:16:40,332
ให้ตายอีกสิบปีก็ไม่สำเร็จ

186
00:16:40,416 --> 00:16:43,252
สองวันก่อนมีแม่หมอแวะมาบอกฉันหมดแล้ว

187
00:16:43,335 --> 00:16:45,045
เฮ้ย แม่หมออะไรไร้สาระ

188
00:16:45,129 --> 00:16:48,757
สารรูปเหมือนผีมากกว่าหมอดู
แถมทำนายอะไรไม่เคยจะถูก

189
00:16:48,841 --> 00:16:50,968
นางเคยทำนายว่าฉันจะได้เมีย โคตรมั่วเลย

190
00:16:51,051 --> 00:16:53,512
มันไม่เกิดเพราะไม่ได้ทำพิธีบวงสรวงไงเล่า

191
00:16:53,595 --> 00:16:55,472
อุตส่าห์จะลดค่าครูให้แต่ก็ขี้ตืด

192
00:16:55,556 --> 00:16:57,057
ไอ้นี่ เดี๋ยวปั๊ด…

193
00:16:58,142 --> 00:16:59,476
เชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ

194
00:17:02,479 --> 00:17:03,439
นายนี่เอาหมดทุกอย่าง

195
00:17:04,481 --> 00:17:06,483
ไอ้นี่มันงมงายน่ะพี่

196
00:17:06,567 --> 00:17:09,111
มันชอบตื๊อคนในหมู่บ้านแล้วบอกว่า

197
00:17:09,194 --> 00:17:11,280
"ผีร้ายกำลังมา ต้องทำพิธีไล่"

198
00:17:11,363 --> 00:17:13,949
คิดค่าครูเท่าไหร่ ครั้งละสิบวอนใช่ไหม

199
00:17:16,577 --> 00:17:19,580
ปกติต้อง 20 นี่ลดให้ครึ่งราคาแล้วนะ

200
00:17:20,164 --> 00:17:23,667
แม่หมอไม่ได้ยอมมาง่ายๆ นะ
ต้องตื๊ออยู่ตั้งสามวัน

201
00:17:24,626 --> 00:17:25,502
ยี่สิบวอน

202
00:17:27,963 --> 00:17:29,965
- พอเถอะ
- ไม่เอาน่า

203
00:17:32,676 --> 00:17:35,262
พิธีส่งวิญญาณพ่อฉันแกคิดตั้งสามสิบ

204
00:17:35,345 --> 00:17:37,181
ส่งวิญญาณแม่อีกสามสิบ

205
00:17:38,682 --> 00:17:40,267
แกเอาเงินฉันไปหกสิบวอน

206
00:17:40,350 --> 00:17:43,854
มานี่นะ ไอ้เวรตะไล
เดี๋ยวกระชากลิ้นแม่งมาตัด…

207
00:17:43,937 --> 00:17:46,273
บางทีเวลาเห็นสองคนนี้

208
00:17:47,274 --> 00:17:49,526
ผมกลัวพวกมันกว่าพวกญี่ปุ่นอีกนะ

209
00:17:50,027 --> 00:17:53,030
สบตากันทีไรได้มีเรื่องทุกที

210
00:17:53,697 --> 00:17:57,284
ถ้าเป็นคนปกติจะมาอยู่กับเราเหรอ
คงไปอยู่กองกำลังกู้ชาติแล้ว

211
00:17:57,367 --> 00:17:59,870
ช่างเถอะ เหนื่อยแล้วเดี๋ยวก็เลิกเอง

212
00:17:59,953 --> 00:18:02,039
ใช่ แล้วเดี๋ยวก็ทะเลาะกันใหม่

213
00:18:02,122 --> 00:18:04,208
แถมเปลืองเงินซื้อยามาทำแผลอีก

214
00:18:04,708 --> 00:18:05,793
พี่เข้าไปห้ามบ้างสิ

215
00:18:05,876 --> 00:18:07,711
ตามใจๆ ให้ตายสิ

216
00:18:08,212 --> 00:18:11,465
ลุงชุงซู พวกมันทะเลาะกันอีกแล้ว ลุง…

217
00:18:12,049 --> 00:18:14,885
หายไปไหนนะ ไม่เห็นลุงมาพักใหญ่ละ

218
00:18:16,095 --> 00:18:18,263
สงสัยไปหลบที่ไหนอีกแล้วแน่เลย

219
00:18:19,264 --> 00:18:21,100
เลิกตีกันเสียที ไอ้สองคนนี้!

220
00:18:30,192 --> 00:18:31,360
อยู่นี่เองเหรอครับ

221
00:18:33,278 --> 00:18:36,115
จะเดินขึ้นมาทำไม ปีนเขาลำบากจะแย่

222
00:18:36,198 --> 00:18:38,909
เพราะลำบากน่ะสิ ผมเลยเป็นห่วงลุง

223
00:18:39,618 --> 00:18:41,620
แต่ที่นี่เห็นโชซอนได้ชัดดีนะ

224
00:18:42,579 --> 00:18:44,331
เขาถึงเรียกตรงนี้ว่าทางผ่านโอรังเค

225
00:18:45,290 --> 00:18:46,792
สมัยก่อนโน้นน่ะนะ

226
00:18:47,960 --> 00:18:50,462
พวกคนเถื่อนเคยมายืนตรงนี้

227
00:18:51,547 --> 00:18:56,218
มองลงไปยังแผ่นดินโชซอน
ตั้งปณิธานว่าจะยึดครองมันให้ได้

228
00:18:56,802 --> 00:18:58,554
แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับตาลปัตร

229
00:18:59,138 --> 00:19:02,391
กลายเป็นดินแดนแห่งความเศร้า
ของผู้คนที่ต้องทิ้งบ้านเกิดเมืองนอน

230
00:19:05,394 --> 00:19:06,645
ลุงคงคิดถึงบ้านมาก

231
00:19:08,647 --> 00:19:09,815
คิดถึงจนปวดใจไปหมด

232
00:19:10,649 --> 00:19:13,652
คิดถึงทุกซอกทุกมุมของบ้านเกิด

233
00:19:14,361 --> 00:19:18,407
ข้าคงจ้องมอง ดื่มด่ำ
และซาบซึ้งกับทุกอย่างที่สำคัญต่อข้า

234
00:19:18,490 --> 00:19:22,244
ถ้ารู้ว่าต้องจากมานานขนาดนี้

235
00:19:26,456 --> 00:19:28,208
เจ้าคิดถึงสาวคนนั้นอีกแล้วล่ะสิ

236
00:19:29,835 --> 00:19:32,254
ประหลาดดีนะ ผมคิดถึงทุกทีเมื่อมาตรงนี้

237
00:19:34,798 --> 00:19:36,717
เธอเป็นคนแรกของผมในทุกทาง

238
00:19:38,260 --> 00:19:39,261
อย่างนั้นรึ

239
00:19:41,180 --> 00:19:43,182
มันทางไหนกันบ้าง

240
00:19:45,934 --> 00:19:48,187
เธอเป็นกระฎุมพีคนแรกที่เคยเจอ

241
00:19:48,770 --> 00:19:51,190
ที่ถามชื่อผมและไม่ถามชื่อเจ้านาย
เธอจับมือผมแล้วยิ้มให้

242
00:19:52,107 --> 00:19:53,192
และเธอก็…

243
00:19:55,527 --> 00:20:00,365
เป็นคนแรกที่ทำให้ผมมีความสุข
แค่เมื่อได้เห็นหน้า

244
00:20:02,367 --> 00:20:04,203
แต่เธอคงจำผมไม่ได้แล้วแน่ๆ

245
00:20:05,579 --> 00:20:06,663
เจ้าก็เลย

246
00:20:08,207 --> 00:20:10,292
คิดถึงนางมากสินะ

247
00:20:11,543 --> 00:20:12,711
ผมก็นึกเสียดายอยู่นะ

248
00:20:14,213 --> 00:20:16,381
หากรู้ว่าจะคิดถึงเธอมากขนาดนี้…

249
00:20:19,134 --> 00:20:20,636
ผมคงไปเจอเธอบ่อยๆ

250
00:20:32,147 --> 00:20:34,566
ผมก็เสียดายเหมือนลุง

251
00:21:10,102 --> 00:21:11,603
- ร้านนี้เหรอ
- ใช่ครับ

252
00:21:13,063 --> 00:21:13,981
เข้าไปกันเลย

253
00:21:35,168 --> 00:21:36,086
คุณฮีชิน

254
00:21:38,714 --> 00:21:42,426
ทำไมมาที่นี่ได้ครับ ผมไม่ยักรู้ว่าวันนี้คุณมีนัดด้วย

255
00:21:43,010 --> 00:21:46,430
ฉันมีนัดประชุมด่วน
เรื่องที่ต้องเดินทางไปทำงานค่ะ

256
00:21:46,513 --> 00:21:48,307
อ้อ เข้าใจแล้ว

257
00:21:50,726 --> 00:21:53,729
นี่ร้อยโทฮันแทจู เขาเป็นลูกน้อง…

258
00:21:54,479 --> 00:21:55,314
ไม่สิ

259
00:21:56,148 --> 00:21:59,276
เขาเป็นเพื่อนผม
เพิ่งได้รับมอบหมายให้มาทำงานด้วยกัน

260
00:22:02,154 --> 00:22:03,155
สวัสดีค่ะ

261
00:22:04,823 --> 00:22:08,660
ผมได้ยินเรื่องของคุณมาเยอะ
ขอยินดีกับการหมั้นหมายด้วยนะครับ

262
00:22:09,661 --> 00:22:10,829
ขอบคุณค่ะ

263
00:22:11,580 --> 00:22:15,292
คุณจะว่าอะไรไหมถ้าผมขอนั่งด้วยสักครู่

264
00:22:15,375 --> 00:22:17,961
ได้สิคะ เชิญค่ะ

265
00:22:20,172 --> 00:22:21,173
เพื่อน

266
00:22:22,674 --> 00:22:24,343
ไปจองโต๊ะไว้หน่อยสิ

267
00:22:25,344 --> 00:22:26,261
ได้ครับ

268
00:22:26,762 --> 00:22:28,680
สวัสดีนะครับ คุณผู้หญิง

269
00:22:34,311 --> 00:22:35,145
เชิญนั่งครับ

270
00:22:39,691 --> 00:22:41,443
คุณจะต้องเดินทางไปทำงานเหรอ

271
00:22:41,943 --> 00:22:43,862
ไม่เห็นได้บอกผมเลย

272
00:22:46,198 --> 00:22:50,327
เพิ่งคิดกันในนาทีสุดท้ายค่ะ
ฉันเลยยังไม่มีโอกาสบอก

273
00:22:51,036 --> 00:22:55,290
ฉันต้องไปมย็องจองเพื่อร่วมพิธีวางศิลาฤกษ์

274
00:22:55,374 --> 00:22:57,459
ทางรถไฟรางเบาชอนโด ในวันที่ 30 นี้

275
00:22:58,126 --> 00:23:00,295
เป็นตัวแทนของการรถไฟรัฐบาลโชซอน

276
00:23:04,466 --> 00:23:07,469
มย็องจองเป็นเมืองอันตรายนะ

277
00:23:08,595 --> 00:23:10,847
พวกก่อความไม่สงบอยู่ที่นั่นกันเยอะ

278
00:23:10,931 --> 00:23:12,099
ระวังตัวด้วย

279
00:23:12,182 --> 00:23:15,268
คุณควรแจ้งรัฐบาลให้ส่งเจ้าหน้าที่มาคอยอารักขา

280
00:23:15,977 --> 00:23:18,980
ได้ค่ะ ฉันจะทำตามที่คุณบอกค่ะ ผู้พัน

281
00:23:20,065 --> 00:23:21,483
ขอบคุณมากที่เป็นห่วง

282
00:23:21,566 --> 00:23:22,901
ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก

283
00:23:22,984 --> 00:23:26,321
ผมแค่เป็นห่วงว่าที่ภริยา
อย่าคิดมากเลยนะ

284
00:23:29,741 --> 00:23:31,076
คุณฮีชิน

285
00:23:32,494 --> 00:23:35,163
ขออภัยนะ แต่นัดของคุณวันนี้…

286
00:23:36,832 --> 00:23:38,500
ช่วยย้ายไปที่อื่นแทนได้ไหม

287
00:23:39,668 --> 00:23:41,169
หมายความว่ายังไงคะ

288
00:23:42,421 --> 00:23:44,005
จะมีคนของกองกำลังกู้ชาติมาที่นี่

289
00:23:45,382 --> 00:23:46,216
อะไรนะคะ

290
00:23:54,057 --> 00:23:57,144
มีคนชื่อจางซ็อก
เป็นเจ้าของร้านตัดสูทในเขตบนจ็อง

291
00:23:58,019 --> 00:24:01,440
เราสืบทราบมาว่าเขานัดพบสมาชิก
กองกำลังกู้ชาติที่นี่

292
00:24:02,065 --> 00:24:04,985
ผมถึงได้มาที่นี่กับลูกน้อง

293
00:24:07,863 --> 00:24:08,780
อย่างนั้นเหรอคะ

294
00:24:09,364 --> 00:24:11,741
ครับ คุณรีบออกไปจากตรงนี้ดีกว่า

295
00:24:11,825 --> 00:24:14,494
คุณกับผมต่างก็เป็นผู้รับใช้ชาติ

296
00:24:15,454 --> 00:24:18,290
แต่งานของผมจะโหดกว่างานของคุณสักหน่อย

297
00:24:18,373 --> 00:24:20,792
พูดตามตรง ผมไม่อยากให้คุณต้องเห็นครับ

298
00:24:20,876 --> 00:24:24,254
ค่ะ ฉันเข้าใจว่าคุณจะสื่ออะไร

299
00:24:26,715 --> 00:24:28,091
งั้นฉันขอลาก่อนนะคะ

300
00:24:28,175 --> 00:24:30,093
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ผู้พัน

301
00:24:30,886 --> 00:24:31,887
ฉันรักคุณค่ะ

302
00:24:39,311 --> 00:24:40,228
คุณฮีชิน

303
00:24:43,398 --> 00:24:44,649
ผมก็รักคุณครับ

304
00:25:21,770 --> 00:25:22,854
จับมัน!

305
00:25:29,069 --> 00:25:29,903
เฮ้ย!

306
00:25:37,327 --> 00:25:38,495
ไอ้ชั่ว!

307
00:25:39,329 --> 00:25:41,665
กล้าดีนักนะ ไอ้เลว!

308
00:25:44,125 --> 00:25:45,126
ลุกขึ้นมา!

309
00:25:46,545 --> 00:25:47,546
ไอ้สวะโชซอน

310
00:25:54,386 --> 00:25:55,303
อย่ามองเลยนะ

311
00:25:56,513 --> 00:25:59,182
อย่ายืนดู รีบไปเถอะ

312
00:26:02,644 --> 00:26:03,895
ฉันจะติดต่อไปค่ะ

313
00:26:13,863 --> 00:26:15,198
ฉันว่าข้อมูลรั่วไหล

314
00:26:16,658 --> 00:26:20,161
พวกนั้นรู้ทุกอย่าง รู้สถานที่นัด รู้เวลา

315
00:26:20,245 --> 00:26:22,080
รู้แม้แต่ตัวตนของสหายจาง

316
00:26:23,582 --> 00:26:26,001
เป็นไปได้ว่าข้อมูลรั่วจากคนใน

317
00:26:27,919 --> 00:26:29,421
อาจารย์ก็ระวังตัวด้วยนะคะ

318
00:26:30,672 --> 00:26:33,842
จะทำงานกับใครยิ่งต้องระวังเป็นพิเศษ

319
00:26:34,926 --> 00:26:37,679
เงินทุนที่จะส่งให้กองกำลังทางเหนือ

320
00:26:37,762 --> 00:26:39,764
อยู่กับสหายจางซ็อกใช่ไหม

321
00:26:40,557 --> 00:26:43,977
และควรมีการนัดรับเงินวันนี้
แล้วส่งมอบให้กับกองกำลังทางเหนือ

322
00:26:45,604 --> 00:26:46,521
ใช่ค่ะ

323
00:26:48,857 --> 00:26:49,941
งานนี้แย่แล้ว

324
00:26:50,859 --> 00:26:53,278
จะหาเงินแสนวอนมาจากไหน
ในเวลาแค่สองสัปดาห์

325
00:26:53,778 --> 00:26:54,779
เรามี…

326
00:26:56,573 --> 00:26:57,657
อีกทางหนึ่งค่ะ

327
00:26:58,241 --> 00:26:59,200
ยังไงรึ

328
00:27:00,619 --> 00:27:04,623
วันที่ 30 ส.ค. ธนาคารโชซอนสาขาฮเวรย็อง
จะส่งเงิน 200,000 วอน

329
00:27:04,706 --> 00:27:07,459
ไปให้ที่ทำการเมืองมย็องจองในกันโด
เป็นค่าก่อสร้างทางรถไฟ

330
00:27:07,542 --> 00:27:11,296
เราชิงเงินก้อนนั้นไปให้กองกำลังทางเหนือได้

331
00:27:13,048 --> 00:27:15,717
จะบอกให้ปล้นรถหุ้มเกราะงั้นเหรอ

332
00:27:19,846 --> 00:27:21,181
นั่นอันตรายเกินไป

333
00:27:22,474 --> 00:27:26,561
ถ้าเราคนใดคนหนึ่งถูกจับได้
ทั้งองค์กรของเราอาจ…

334
00:27:26,645 --> 00:27:28,229
ไม่ต้องห่วงค่ะ

335
00:27:29,147 --> 00:27:32,817
ฉันจะทำงานคนเดียว ไม่ต้องพึ่งสมาชิกคนอื่น

336
00:27:33,818 --> 00:27:35,403
สหายนัม จะทำแบบนั้นได้ยังไง

337
00:27:36,655 --> 00:27:37,489
ไม่ได้

338
00:27:38,907 --> 00:27:40,408
เราหาทางอื่นดีกว่า

339
00:27:40,492 --> 00:27:43,745
จะให้เอาชีวิตสมาชิกไปเสี่ยง
ทำภารกิจบ้าบิ่นไม่ได้

340
00:27:43,828 --> 00:27:45,830
- อาจารย์คะ
- สหายนัม

341
00:27:47,332 --> 00:27:49,918
เมื่อไหร่จะเลิกดูแคลนฉันเสียที

342
00:27:52,253 --> 00:27:55,173
แค่ฉันต้องให้สหายนัมไปเทียบกับไอ้กวังอิล
มันก็น่าเจ็บใจอยู่แล้ว

343
00:27:56,966 --> 00:28:01,137
ฉันทั้งอับอายและทรมานใจจนไม่กล้าสู้หน้า

344
00:28:04,265 --> 00:28:05,600
ยกเลิกแผนการนี้เถอะ

345
00:28:05,684 --> 00:28:09,020
ปืนไรเฟิลหนึ่งกระบอก กระสุน 200 นัด

346
00:28:10,480 --> 00:28:11,564
ระเบิดมือหนึ่งลูก

347
00:28:14,943 --> 00:28:18,029
มันฝรั่งห้าหัว ข้าวห้าถัง

348
00:28:18,655 --> 00:28:20,490
รองเท้าสานหนึ่งคู่

349
00:28:22,200 --> 00:28:23,034
นั่นคือ…

350
00:28:25,537 --> 00:28:28,206
อาวุธและเสบียงทั้งหมดของสหายเรา
ที่กำลังต่อสู้อยู่ในกันโด

351
00:28:30,625 --> 00:28:33,712
มีเท่านี้ แต่ต้องอยู่ให้ได้ถึงหกวัน

352
00:28:36,715 --> 00:28:41,219
แล้วอาจารย์จะไม่ให้เรายอมเสี่ยงชีวิตหรือคะ

353
00:28:43,388 --> 00:28:44,806
เราต้องทำอะไรสักอย่าง

354
00:28:45,890 --> 00:28:48,476
อาจารย์คะ เราต้องยอมเสี่ยงชีวิตเราบ้าง

355
00:28:48,560 --> 00:28:53,231
เพื่อให้สหายของเราในกันโดมีกินอีกสักมื้อ

356
00:28:55,066 --> 00:28:56,818
จัดการศัตรูได้อีกสักคน

357
00:28:59,279 --> 00:29:00,280
หรือได้มีชีวิตต่อ

358
00:29:02,532 --> 00:29:03,700
แม้จะแค่อีกวันเดียว

359
00:29:19,841 --> 00:29:22,427
งั้นก็เอาตามนี้

360
00:29:23,094 --> 00:29:26,598
เธอต้องนัดพบกองกำลังทางเหนือเองโดยตรง

361
00:29:27,849 --> 00:29:30,852
- แต่ให้คนอื่นปล้นรถหุ้มเกราะแทน
- ไม่ได้ค่ะ

362
00:29:30,935 --> 00:29:34,105
เรายังไม่รู้ว่าใครหักหลังสหายจางซ็อก

363
00:29:35,523 --> 00:29:36,483
แผนนี้อาจรั่ว…

364
00:29:36,566 --> 00:29:39,527
ฉันหมายถึงคนนอก ไม่ใช่พวกเราเอง

365
00:29:41,529 --> 00:29:42,947
งานนี้มันอันตราย

366
00:29:43,031 --> 00:29:46,618
ควรให้คนที่อันตรายยิ่งกว่าเป็นคนทำ

367
00:29:47,827 --> 00:29:50,747
- พูดถึงใครกันคะ
- มีอยู่คนหนึ่ง

368
00:29:52,040 --> 00:29:57,045
คนที่พร้อมทำทุกอย่าง ฆ่าทุกคนแลกเงิน

369
00:30:04,302 --> 00:30:05,553
เชิญทานให้อร่อยค่ะ

370
00:30:12,310 --> 00:30:14,896
ฉันเชิญทั้งสองมาพบหน้ากันแบบนี้

371
00:30:16,481 --> 00:30:19,901
เพราะฉันไม่สามารถทำตามคำขอของพวกคุณได้

372
00:30:24,364 --> 00:30:26,699
ฉันก็เลยเชิญพวกคุณมาร่วมโต๊ะที่นี่

373
00:30:28,159 --> 00:30:29,828
เพราะอยากยื่นข้อเสนอให้

374
00:30:31,120 --> 00:30:32,539
คุณพัคจุนโฮ

375
00:30:32,622 --> 00:30:35,708
คุณขอให้ฉันฆ่าคุณคาวางุจิที่นั่งอยู่นี่ใช่ไหม

376
00:30:36,376 --> 00:30:38,962
รู้อยู่แล้วทำไมยังจะต้องถาม

377
00:30:41,506 --> 00:30:45,677
คุณคาวางุจิ
คุณก็ขอให้ฉันฆ่าคุณพัคจุนโฮใช่หรือเปล่า

378
00:30:45,760 --> 00:30:46,886
ถูกต้องแล้ว

379
00:30:48,221 --> 00:30:50,765
ว่ากันว่า จะอยู่หรือตายล้วนขึ้นกับชะตา

380
00:30:53,351 --> 00:30:56,020
ชีวิตคนเรานั้นเป็นไปตามสวรรค์ลิขิต

381
00:30:56,104 --> 00:30:59,983
และชีวิตมนุษย์ก็ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะกำหนดได้

382
00:31:03,361 --> 00:31:07,115
ฉันก็เลยคิดว่าคราวนี้จะให้สวรรค์ลิขิตแล้วกัน

383
00:31:10,368 --> 00:31:14,205
เราจะเริ่มประมูลกันที่ 100 วอน

384
00:31:14,289 --> 00:31:18,459
เธอจะทำตามคำสั่งของคนที่จ่ายมากกว่างั้นเหรอ

385
00:31:18,543 --> 00:31:19,377
ใช่

386
00:31:21,004 --> 00:31:22,255
ประมูลมา

387
00:31:22,338 --> 00:31:24,090
ใครจ่ายมากกว่าคนนั้นก็ชนะ

388
00:31:25,633 --> 00:31:28,970
นี่สินะ เขาถึงบอกว่า
เพื่อนกันอันตรายกว่าคนแปลกหน้า

389
00:31:29,721 --> 00:31:31,389
นี่มันสวรรค์ลิขิตตรงไหน

390
00:31:31,973 --> 00:31:33,474
เป็นการตัดสินใจของสวรรค์สิ

391
00:31:35,268 --> 00:31:38,688
เพราะสำหรับฉัน เงินคือสวรรค์

392
00:31:39,188 --> 00:31:41,441
ให้ตาย ช่างมัน

393
00:31:42,734 --> 00:31:43,568
ไปแล้ว

394
00:31:45,236 --> 00:31:46,696
110 วอน

395
00:31:52,577 --> 00:31:56,080
คุณคาวางุจิเสนอที่ 110 วอน

396
00:31:57,123 --> 00:31:57,957
ตาคุณแล้ว

397
00:32:01,794 --> 00:32:04,130
ก็ได้ ช่างมัน เอาก็เอา

398
00:32:07,425 --> 00:32:08,384
 120 วอน

399
00:32:10,428 --> 00:32:13,681
ราคาใหม่ที่ 120 วอน เชิญต่อเลย

400
00:32:14,349 --> 00:32:16,309
130 วอน

401
00:32:16,392 --> 00:32:17,685
130 วอน

402
00:32:18,353 --> 00:32:19,979
- 140 วอน
- 140 วอน

403
00:32:21,022 --> 00:32:22,357
150 วอน

404
00:32:22,941 --> 00:32:23,900
150 วอน!

405
00:32:23,983 --> 00:32:25,068
หนึ่งร้อย…

406
00:32:26,903 --> 00:32:28,154
กับอีก 55

407
00:32:28,237 --> 00:32:29,155
155 วอน

408
00:32:29,238 --> 00:32:31,032
160 วอน

409
00:32:31,991 --> 00:32:35,161
คุณคาวางุจิเสนอราคาที่ 160 วอน

410
00:32:35,745 --> 00:32:37,580
- จะว่ายังไง
- 170 วอน

411
00:32:37,664 --> 00:32:39,248
ได้แค่นั้น ฉันไม่เหลือเงินแล้ว

412
00:32:39,332 --> 00:32:42,251
คุณพัคจุนโฮให้ที่ 170 วอน

413
00:32:43,461 --> 00:32:44,545
เอาไงดี

414
00:32:46,839 --> 00:32:47,674
หนึ่งร้อย…

415
00:32:48,716 --> 00:32:49,634
กับ

416
00:32:53,471 --> 00:32:55,890
เอาวะ 200 วอนเลย

417
00:32:55,974 --> 00:32:58,101
แกตายแน่!

418
00:33:00,186 --> 00:33:03,606
ไอ้ระยำเอ๊ย อยากให้ฉันตายขนาดนั้นเชียว

419
00:33:11,489 --> 00:33:12,991
คุณพัคจุนโฮ

420
00:33:14,117 --> 00:33:16,119
ใจเย็นๆ แล้วนั่งลงก่อน

421
00:33:16,619 --> 00:33:18,663
เรื่องยังไม่จบ

422
00:33:23,084 --> 00:33:25,253
คุณพัคจุนโฮเสนอที่ 170 วอน

423
00:33:26,421 --> 00:33:29,007
ส่วนคุณคาวางุจิเสนอ 220 วอน

424
00:33:31,968 --> 00:33:33,052
ดังนั้น

425
00:33:34,429 --> 00:33:38,266
ฉันควรจะทำตามคำขอของคุณคาวางุจิ

426
00:33:40,852 --> 00:33:41,686
แต่ว่า…

427
00:33:43,730 --> 00:33:46,899
คุณพัคจุนโฮเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของฉัน

428
00:33:47,859 --> 00:33:50,862
ฉันก็ไม่ควรทรยศเพื่อนเพื่อเงินแค่ 30 วอน

429
00:33:57,035 --> 00:33:58,369
ขออภัย

430
00:33:59,454 --> 00:34:01,039
เธอพูดอะไรกับเขา

431
00:34:01,122 --> 00:34:02,373
ดูแล้วเหมือน…

432
00:34:03,958 --> 00:34:06,127
ฉันชนะเหรอ ดูจากสีหน้าของเขา

433
00:34:07,712 --> 00:34:08,546
ใช่ไหม

434
00:34:09,130 --> 00:34:12,133
ใช่ คุณชนะแล้วเพื่อน

435
00:34:12,842 --> 00:34:14,177
นี่แหละสวรรค์ลิขิต

436
00:34:14,260 --> 00:34:15,303
จริงเหรอ

437
00:34:20,558 --> 00:34:22,310
แกได้ตายแน่ ไอ้งั่ง

438
00:34:22,935 --> 00:34:26,439
เป็นคนญี่ปุ่นแต่กล้าข้ามเขตคลองช็องกเยช็อน
มาทำธุรกิจก็ต้องโดน!

439
00:34:34,363 --> 00:34:38,910
กล้าดียังไง อีนางสวะโชซอน
คิดเหรอว่าทำแล้วจะรอดไปได้

440
00:34:39,994 --> 00:34:42,413
ฉันเป็นผู้หญิงโชซอน

441
00:34:43,748 --> 00:34:47,335
เรื่องที่ทำแล้วไม่รอด… ฉันไม่ทำหรอก

442
00:34:48,711 --> 00:34:50,296
ดังนั้น คุณคาวางุจิ

443
00:34:51,172 --> 00:34:52,256
เชิญกลับบ้าน…

444
00:34:54,258 --> 00:34:55,843
ไปเคี้ยวหญ้าซะ

445
00:35:01,766 --> 00:35:02,850
บัดซบ!

446
00:35:10,024 --> 00:35:11,859
ทุกคน ชักปืนออกมา!

447
00:35:11,943 --> 00:35:12,860
ครับเจ้านาย

448
00:35:22,537 --> 00:35:25,206
เดี๋ยวลูกน้องคาวางุจิจะบุกเข้ามา

449
00:35:26,290 --> 00:35:29,544
ด้านหลังมีทางออก คุณหนีไปทางนั้นได้

450
00:35:30,586 --> 00:35:33,005
ถ้าอยากให้ใครตายอีก มาเรียกฉันแล้วกัน

451
00:35:34,257 --> 00:35:35,591
แล้วเงินค่าจ้างล่ะ

452
00:35:37,176 --> 00:35:39,804
วางไว้บนโต๊ะนั่นแหละ เดี๋ยวฉันมาเก็บ

453
00:35:39,887 --> 00:35:41,055
ได้เลย

454
00:35:45,351 --> 00:35:47,019
ยิง!

455
00:36:51,959 --> 00:36:54,295
มันอยู่นั่น! จัดการเลย!

456
00:37:00,009 --> 00:37:01,510
อยู่นั่นไง!

457
00:37:10,978 --> 00:37:11,979
อย่าให้หนีไปได้!

458
00:37:42,176 --> 00:37:43,010
ตายซะ!

459
00:37:58,859 --> 00:38:00,945
แค่ผู้หญิงคนเดียว! จับให้ได้!

460
00:38:59,670 --> 00:39:00,546
ฆ่ามันเลย!

461
00:39:01,047 --> 00:39:02,256
ฆ่ามันสิ ไอ้โง่!

462
00:39:02,340 --> 00:39:03,591
หยุดนะ!

463
00:41:22,980 --> 00:41:24,565
ส่วนของเธอ 17 วอน

464
00:41:27,818 --> 00:41:29,069
นี่นัดของพรุ่งนี้

465
00:41:40,414 --> 00:41:41,999
คนที่ฆ่าพ่อแม่เธอ

466
00:41:44,335 --> 00:41:45,836
ได้ข่าวว่ามันอยู่กันโด

467
00:41:47,338 --> 00:41:50,841
ให้ฉันสืบไหมว่ามันอยู่ที่ไหนในกันโด

468
00:41:53,093 --> 00:41:55,429
ไม่เป็นไร อย่าลำบากเลย

469
00:41:57,765 --> 00:41:59,183
หมายความว่ายังไง

470
00:41:59,683 --> 00:42:04,772
เธอฝึกปรือจนช่ำชอง
เพราะจะแก้แค้นไม่ใช่เหรอ

471
00:42:05,689 --> 00:42:09,860
พอต้องใช้ชีวิตปากกัดตีนถีบ
ก็เปลี่ยนใจแล้วล่ะ

472
00:42:11,695 --> 00:42:13,697
ไอ้เรื่องแก้แค้นแทนพ่อแม่ ผูกใจเจ็บ

473
00:42:15,282 --> 00:42:17,201
ฉันรู้แล้วว่ามันไร้ประโยชน์

474
00:42:19,453 --> 00:42:21,539
กินอิ่มนอนหลับต่างหากสำคัญที่สุด

475
00:42:23,832 --> 00:42:26,001
ไม่ต้องไปตามสืบอะไรแล้วนะ

476
00:42:26,835 --> 00:42:28,504
ไม่ต้องตามหามันหรอก

477
00:42:29,838 --> 00:42:31,799
แต่ถ้าบังเอิญไปเจอมัน

478
00:42:33,968 --> 00:42:35,135
ก็ไว้ค่อยฆ่ามันตอนนั้น

479
00:42:37,888 --> 00:42:38,889
ไปก่อนนะ

480
00:42:55,823 --> 00:42:58,117
(โรงภาพยนตร์ทันซองซา 11.30 น.)

481
00:43:19,513 --> 00:43:22,016
โง่ขนาดไหนเนี่ย แค่จะเปิดประตูให้ดียังไม่ได้

482
00:43:22,099 --> 00:43:25,102
โม้ว่าเกิดจากชนชั้นขุนนาง
แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง

483
00:43:25,603 --> 00:43:27,187
- ขออภัยครับ
- ถอยไปเลยนะ

484
00:43:43,078 --> 00:43:44,622
ยุนอยู่ไหน ยุนน่ะ

485
00:43:45,623 --> 00:43:47,875
เขาน่าจะทำอะไรอยู่บนโน้น

486
00:43:57,509 --> 00:43:58,761
อย่าหัวเราะสิ

487
00:43:58,844 --> 00:44:00,095
ยืดหลังให้ตรง

488
00:44:00,763 --> 00:44:01,847
กางขาออก

489
00:44:02,348 --> 00:44:03,766
- นี่ดีแล้ว
- ครับ

490
00:44:06,685 --> 00:44:08,771
โห ดี! แล้วนี่ทำอะไร

491
00:44:10,856 --> 00:44:12,775
- ใส่กระสุน
- ใส่แล้ว

492
00:44:13,275 --> 00:44:14,234
ยิงได้

493
00:44:20,115 --> 00:44:22,159
นั่นเรียกว่ายิงปืนเหรอวะ

494
00:44:22,242 --> 00:44:23,327
ปืนมันไม่ดี

495
00:44:23,410 --> 00:44:25,704
นี่ อย่านะ เฮ้ย

496
00:44:28,624 --> 00:44:31,043
ลบหลู่เป้าซ้อมแบบนี้ได้ยังไง

497
00:44:33,629 --> 00:44:34,463
ยังจะมายิ้มอีก

498
00:44:38,300 --> 00:44:39,134
พี่!

499
00:44:40,260 --> 00:44:42,680
ผมได้ของเลอค่ามาด้วยแหละ พี่อยากดูไหม

500
00:44:42,763 --> 00:44:44,973
เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว ยุนอยู่ไหน เรียกเขามาทีสิ

501
00:44:45,057 --> 00:44:48,686
หมางเมินกันอย่างนี้จริงๆ เหรอพี่
แบบนี้ผมปวดใจนะ

502
00:44:48,769 --> 00:44:53,023
จะปวดใจหรือปวดหน้าก็ไม่สนย่ะ
ไปตามยุนมาเร็วๆ

503
00:44:53,107 --> 00:44:56,694
พวกแกกำลังซวย รู้ตัวไหม
จะอดตายกันอยู่แล้ว

504
00:44:56,777 --> 00:44:58,237
พูดเรื่องอะไรของพี่

505
00:45:00,614 --> 00:45:01,949
เราจะอดตายได้ยังไง

506
00:45:02,908 --> 00:45:06,161
พี่จะบอกว่ากงสุลญี่ปุ่นห้ามค้าอาวุธเหรอ

507
00:45:06,245 --> 00:45:09,081
ต่อให้เราปล้นอาวุธมา
พี่ก็เอาไปขายไม่ได้ใช่ไหม

508
00:45:11,125 --> 00:45:13,377
นายก็รู้ข่าวที่บงโกดง

509
00:45:13,460 --> 00:45:16,046
กองกำลังกู้ชาติเพิ่งชนะพวกญี่ปุ่นครั้งใหญ่

510
00:45:16,130 --> 00:45:17,923
เรื่องนั้นจะกระทบมาถึงเรา

511
00:45:18,006 --> 00:45:21,844
พวกญี่ปุ่นส่งทัพหลักมาปราบที่นี่ไม่ได้
เพราะกลัวต้องผ่านพรมแดนจีน

512
00:45:21,927 --> 00:45:25,597
ค่อยๆ ไล่ฆ่าทีละคนก็ไม่ได้
เพราะไม่รู้ว่าหลบซ่อนอยู่ที่ไหน

513
00:45:25,681 --> 00:45:27,391
พวกมันเลยจะหาทางตัดกำลัง

514
00:45:30,310 --> 00:45:32,813
แล้วกองกำลังกู้ชาติจะทำยังไง

515
00:45:32,896 --> 00:45:34,732
พวกนั้นมีเส้นสายที่ยอนแฮจู

516
00:45:34,815 --> 00:45:36,316
แล้วเราไม่มีเส้นบ้างเหรอ

517
00:45:37,192 --> 00:45:39,778
ลำบากหน่อย ที่นั่นเป็นฐานมั่นของพวกเชค

518
00:45:39,862 --> 00:45:42,948
พวกมันขายของถูกเป็นบ้า
เพราะจะหาเงินกลับประเทศ

519
00:45:43,031 --> 00:45:46,452
แบบขายปืนสั้นแถมปืนยาวกับปืนใหญ่ให้ด้วย

520
00:45:46,535 --> 00:45:47,786
ขัดลาภชะมัด

521
00:45:48,746 --> 00:45:50,080
แล้วกลุ่มบ็องกเยในจีนล่ะ

522
00:45:50,581 --> 00:45:53,167
นั่นไม่ใช่พวกกู้ชาติ ก็น่าจะขายปืนให้ได้

523
00:45:53,834 --> 00:45:57,504
กลุ่มบ็องกเยไม่ยอมซื้ออาวุธจากเราแล้ว

524
00:45:57,588 --> 00:46:01,592
พอกองกำลังกู้ชาติใหญ่ขึ้น
ทางนั้นก็ระแวงคนโชซอนไปหมด

525
00:46:02,176 --> 00:46:06,013
กองกำลังกู้ชาติเป็นความหวังของเราน่ะใช่
แต่คนอื่นเขามองเป็นตัวปัญหา

526
00:46:06,764 --> 00:46:09,516
สร้างความขัดแย้งระหว่างพวกบ็องกเยกับญี่ปุ่น

527
00:46:09,600 --> 00:46:13,437
โอ๊ยตาย เดี๋ยวนี้ค้าขายในกันโดยากเหลือเกิน

528
00:46:14,938 --> 00:46:17,274
แต่ยังไงพี่ก็ต้องหาทางจนได้

529
00:46:17,357 --> 00:46:19,526
เรามีกันหลายปากท้อง
จะอยู่เฉยให้คนอดตายไม่ได้

530
00:46:19,610 --> 00:46:20,819
เอาอย่างนี้ไหม ยุน

531
00:46:21,737 --> 00:46:25,491
เราเปลี่ยนทิศทางทำธุรกิจเลยดีไหม

532
00:46:26,533 --> 00:46:28,660
ฉันมีข่าวชั้นเลิศมาบอกด้วยนะ

533
00:46:35,709 --> 00:46:37,294
ข่าวอะไร

534
00:46:37,377 --> 00:46:39,296
ไม่นานมานี้ รัฐบาลเพิ่งประกาศ

535
00:46:39,379 --> 00:46:41,965
แผนสิบปีสร้างทางรถไฟแมนจูเรีย

536
00:46:42,049 --> 00:46:43,634
แผนนั้นก็เพื่อ

537
00:46:44,551 --> 00:46:47,387
เชื่อมต่อทางรถไฟสายจีฮเว
กับสายกย็องวอนและฮัมกยอง

538
00:46:47,471 --> 00:46:49,431
และสร้างให้เสร็จภายในสิบปี

539
00:46:50,432 --> 00:46:53,310
สายกย็องวอนแล่นจากกยองซองไปวอนซาน

540
00:46:53,393 --> 00:46:55,395
สายฮัมกยองแล่นจากวอนซานไปฮเวรย็อง

541
00:46:56,355 --> 00:46:58,607
และสายจีฮเววิ่งจากฮเวรย็องถึงจีหลิน

542
00:46:58,690 --> 00:47:00,025
เมื่อสร้างเสร็จ

543
00:47:00,692 --> 00:47:03,195
พวกญี่ปุ่นจะขนเสบียงกับกำลังพลง่ายขึ้น

544
00:47:03,278 --> 00:47:06,907
จากกยองซองผ่านมย็องจอง
ไปถึงจีหลินในสายเดียว

545
00:47:06,990 --> 00:47:09,993
แบบนั้นก็เลิกคิดเรื่องเอาแต่ป้องกัน
ทางผ่านโอรังเคไปได้เลย

546
00:47:10,077 --> 00:47:10,911
ลองคิดดูสิ

547
00:47:11,620 --> 00:47:15,123
เราจะหยุดพวกมันได้ยังไง
ถ้ามันขนกองทัพมาทางรถไฟ

548
00:47:15,207 --> 00:47:17,292
ต่อให้กองทัพจีนมาช่วยก็สู้ไม่ได้

549
00:47:20,879 --> 00:47:24,633
ถ้าทางรถไฟกันโดสร้างเสร็จ
กองทัพญี่ปุ่นจะบุกมาที่นี่

550
00:47:24,716 --> 00:47:26,969
ลำพังพวกเราจะต้านพวกมันไม่อยู่

551
00:47:32,266 --> 00:47:35,102
ทำไมถึงเรียกว่าเป็นข่าวชั้นเลิศล่ะ
ไม่เห็นจะดีต่อเราตรงไหน

552
00:47:35,185 --> 00:47:37,187
ทำไมถึงจะไม่ดีต่อเรา

553
00:47:38,564 --> 00:47:41,233
รางรถไฟเขาสร้างกันฟรีๆ ได้เหรอ

554
00:47:41,733 --> 00:47:42,901
มันต้องใช้เงิน

555
00:47:43,610 --> 00:47:45,195
เงินมหาศาล

556
00:47:48,532 --> 00:47:50,617
จำที่ฉันบอกตอนนายมาที่นี่ได้ไหม

557
00:47:50,701 --> 00:47:52,953
เงินญี่ปุ่น แผ่นดินจีน คนโชซอน

558
00:47:53,036 --> 00:47:55,038
สุดท้ายฝ่ายไหนจะได้ครองที่นี่

559
00:47:58,041 --> 00:47:58,959
แล้วยังไง

560
00:48:00,127 --> 00:48:01,378
คิดว่าฝ่ายไหนล่ะ

561
00:48:03,171 --> 00:48:07,259
เงินญี่ปุ่นไหลเข้ามา
พยายามจะงับแผ่นดินจีน

562
00:48:07,342 --> 00:48:09,845
คนโชซอนขอเอี่ยวบ้างจะเป็นไรไป

563
00:48:09,928 --> 00:48:10,929
เอางี้สิ

564
00:48:11,889 --> 00:48:12,723
ยุนเอ๊ย

565
00:48:14,057 --> 00:48:15,309
ปล้นเงินนั่นกัน

566
00:48:20,480 --> 00:48:24,902
ผู้บริหารการรถไฟของรัฐบาลโชซอน
จะมาที่มย็องจอง

567
00:48:26,320 --> 00:48:30,115
เพื่อทำพิธีวางศิลาฤกษ์
รถไฟรางเบาชอนโด ในวันที่ 30 นี้

568
00:48:32,034 --> 00:48:33,702
คุณคือลูกค้าฉันใช่ไหม

569
00:48:36,997 --> 00:48:41,168
แต่พิธีนั้นน่าจะเป็นแค่ฉากหน้า
จุดประสงค์แท้จริง…

570
00:48:41,251 --> 00:48:43,921
- คือสำรวจเส้นทางรถไฟ
- ถูกต้อง

571
00:48:44,421 --> 00:48:46,924
แต่สำคัญที่สุดนะ จะมีการขนเงิน

572
00:48:47,007 --> 00:48:50,510
จากธนาคารโชซอนสาขาฮเวรย็อง
มาที่สำนักงานมย็องจอง

573
00:48:50,594 --> 00:48:52,387
ผู้บริหารก็มาด้วย

574
00:48:52,471 --> 00:48:54,097
พวกเขาจะขนเงิน

575
00:48:54,181 --> 00:48:56,099
เป็นทุนก่อสร้างทางรถไฟสายกันโด

576
00:48:56,183 --> 00:48:59,186
ฉันอยากให้คุณเอาเงินนั่นมา

577
00:49:00,771 --> 00:49:02,272
นั่นคือการว่าจ้าง

578
00:49:02,773 --> 00:49:06,109
จะให้ฉันปล้นเงินทุนก่อสร้างทางรถไฟเนี่ยนะ

579
00:49:10,155 --> 00:49:11,406
เงินเยอะแค่ไหน

580
00:49:11,907 --> 00:49:12,866
สองแสนวอน

581
00:49:14,534 --> 00:49:15,535
สองแสนเหรอ

582
00:49:15,619 --> 00:49:16,912
สองแสน

583
00:49:16,995 --> 00:49:18,455
ใช่สิ สองแสน

584
00:49:19,373 --> 00:49:21,708
ทำไม ใจเต้นระรัวเลยล่ะสิ

585
00:49:25,629 --> 00:49:27,297
เชิญพูดต่อเลย

586
00:49:27,381 --> 00:49:31,218
กว่าจะได้ข้อมูลนี้มาฉันต้องจ่ายไปเยอะ
ให้คนที่อยู่สำนักงานมย็องจอง

587
00:49:31,301 --> 00:49:32,928
เพราะงั้นเชื่อถือได้แน่

588
00:49:33,845 --> 00:49:35,430
แล้วจะบอกเอาไว้ก่อนนะ

589
00:49:35,514 --> 00:49:38,016
คุณคงจะลงมือสะดวก
เพราะไม่มีแรงจูงใจแอบแฝง

590
00:49:38,100 --> 00:49:40,435
"ผู้หญิงชื่อออนนียอนอีจากทุ่งนัมซาน

591
00:49:40,519 --> 00:49:43,772
ปล้นเงินสร้างทางรถไฟของรัฐบาล
สองแสนวอนแล้วหนีไป"

592
00:49:44,272 --> 00:49:45,857
"อียุนจากแทพย็องดง

593
00:49:45,941 --> 00:49:48,944
ปล้นเงินสร้างทางรถไฟของรัฐบาลสองแสนวอน"

594
00:49:49,027 --> 00:49:52,698
ปิดปากพรรคพวกนายด้วยล่ะ
จะได้ไม่ลือกันไปทั่ว

595
00:49:53,907 --> 00:49:55,158
ไม่ต้องห่วง

596
00:49:55,659 --> 00:49:57,327
ฉันอาจจะทำงานอันตราย

597
00:49:57,995 --> 00:50:00,414
แต่ฉันชอบใช้ชีวิตปลอดภัย

598
00:50:02,416 --> 00:50:03,417
ไม่ไว้ใจฉันเหรอ

599
00:50:03,500 --> 00:50:06,670
ไว้ใจกันหน่อย พวกนั้นเก็บความลับเป็นน่า

600
00:50:09,464 --> 00:50:10,298
เออ ก็ได้

601
00:50:11,008 --> 00:50:12,009
แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ

602
00:50:12,092 --> 00:50:13,135
ฉันไว้ใจคุณ

603
00:50:13,218 --> 00:50:16,221
ขอบคุณครับ รู้สึกช่างเป็นเกียรติเหลือเกิน

604
00:50:18,015 --> 00:50:19,349
ขอถามอะไรหน่อย

605
00:50:19,433 --> 00:50:20,267
ได้ไหม

606
00:50:21,059 --> 00:50:21,893
ว่ามาเลย

607
00:50:23,186 --> 00:50:26,106
ผู้บริหารคนนั้นดูแลการสร้างทางรถไฟเหรอ

608
00:50:26,189 --> 00:50:27,399
ใช่ น่าจะเป็นงั้น

609
00:50:27,482 --> 00:50:31,486
พี่แน่ใจนะว่าผู้บริหารจะมาร่วมพิธีในวันที่ 30

610
00:50:31,987 --> 00:50:32,821
ทำไม

611
00:50:34,448 --> 00:50:35,866
คิดจะทำอะไรมันหรือไง

612
00:50:36,825 --> 00:50:39,578
ถ้าบังเอิญมีคนมาขวางพวกเรา

613
00:50:40,328 --> 00:50:42,330
และมันไม่เป็นไปตามแผน

614
00:50:42,914 --> 00:50:44,249
คุณจะทำยังไงต่อ

615
00:50:46,001 --> 00:50:47,085
หมายความว่ายังไง

616
00:50:47,586 --> 00:50:50,130
ก็ฆ่ามันให้หมด มันคิดจะมาชิงแผ่นดินของเรา

617
00:50:50,213 --> 00:50:53,383
ก็ฆ่ามันให้หมด ถ้ามันคิดจะมาชิงเงินของเรา

618
00:50:53,884 --> 00:50:58,096
นั่นแหละอาชีพฉัน
ฆ่าคนพวกนั้นแลกค่าตอบแทน

619
00:50:58,180 --> 00:51:01,183
นั่นแหละเหตุผลที่ผมอยู่
ฆ่าไอ้คนพวกนั้น

620
00:51:02,059 --> 00:51:03,810
เพื่อปกป้องหมู่บ้านนี้

621
00:51:04,394 --> 00:51:07,147
หวังว่าคุณจะไม่เปลี่ยนใจนะ

622
00:51:08,440 --> 00:51:10,442
จะฆ่ามันต่อหน้าทุกคนเลย

623
00:51:10,525 --> 00:51:11,860
อย่างทรมานที่สุด

624
00:51:12,736 --> 00:51:16,823
โลกจะได้รู้
ถ้าคิดจะยึดครองกันโดต้องเจออะไร

625
00:51:17,991 --> 00:51:19,242
ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอ

626
00:51:21,328 --> 00:51:22,496
ต้องทำขนาดนั้น

627
00:51:25,791 --> 00:51:28,043
เราเอาแต่หนีไปตลอดไม่ได้หรอก

628
00:51:29,086 --> 00:51:30,420
สักครั้งหนึ่งในชีวิต…

629
00:51:33,173 --> 00:51:34,758
เราควรต้องได้อยู่อย่างมนุษย์

630
00:55:21,693 --> 00:55:24,612
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม