1 00:00:23,129 --> 00:00:25,129 (โรอุน) 2 00:00:25,230 --> 00:00:27,199 (โจอีฮยอน) 3 00:00:35,570 --> 00:00:36,709 (นักเขียน: ฮาซูจิน) 4 00:00:36,710 --> 00:00:37,910 (ผู้กำกับ: ฮวังซึงกิ คิมซูจิน) 5 00:00:45,350 --> 00:00:49,719 (The Matchmakers) 6 00:00:51,020 --> 00:00:53,118 (คิมมุนกอน เสนาบดีฝ่ายปกครองเมืองหลวง) 7 00:00:53,119 --> 00:00:55,329 (อันดับสามในฝ่ายทงโร หมายเหตุ: นักฉวยโอกาส) 8 00:00:55,359 --> 00:00:56,429 ครั้งเยาว์วัย 9 00:00:57,299 --> 00:00:58,699 ขุนนางจะได้ดีเพราะครอบครัวฝั่งมารดา 10 00:00:59,200 --> 00:01:00,899 เมื่อโตขึ้น ก็ครอบครัวฝั่งภรรยา 11 00:01:01,700 --> 00:01:02,799 และ... 12 00:01:03,030 --> 00:01:05,140 เมื่อแก่เฒ่า ก็ครอบครัวลูกสะใภ้ 13 00:01:05,700 --> 00:01:07,109 เป็นเรื่องปกติมิใช่หรือขอรับ 14 00:01:07,609 --> 00:01:08,869 ว่ากันตามตรง 15 00:01:08,870 --> 00:01:11,010 หากอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย และใต้เท้าพัค... 16 00:01:11,680 --> 00:01:13,980 ไม่ใช่พระญาติขององค์ชายจินซอง 17 00:01:14,180 --> 00:01:15,750 หัวหน้าฝ่ายทงโร... 18 00:01:16,549 --> 00:01:17,579 ก็คงจะเป็นข้าแล้วขอรับ 19 00:01:19,950 --> 00:01:20,950 ให้ตายสิ 20 00:01:22,590 --> 00:01:23,710 ใคร ๆ ก็รู้กันทั้งนั้นว่า... 21 00:01:24,019 --> 00:01:27,159 ทั้งคู่เป็นหุ่นเชิดของท่านหญิงพัค 22 00:01:28,390 --> 00:01:29,890 จะประสบความสำเร็จได้ 23 00:01:30,560 --> 00:01:32,230 ก็ควรแต่งงานกับคนดี ๆ หน่อย 24 00:01:33,799 --> 00:01:34,829 โธ่ถัง 25 00:01:41,840 --> 00:01:42,968 (พัคบกกี อดีตเสนาบดีกลาโหม) 26 00:01:42,969 --> 00:01:44,009 (พระมาตุลาขององค์ชายจินซอง หมายเหตุ: คนมักมากในกาม) 27 00:01:44,010 --> 00:01:45,909 ถึงคยองอุนแจจะวิ่งพล่านไปทั่ว 28 00:01:46,079 --> 00:01:48,180 สุดท้ายก็ยังอยู่ในกำมือ ของท่านพี่ข้าขอรับ 29 00:01:49,010 --> 00:01:50,010 คอยดูเถิด 30 00:01:50,349 --> 00:01:52,879 ว่าท่านพี่จะแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่ 31 00:01:54,390 --> 00:01:55,519 จริงสิ 32 00:01:56,219 --> 00:01:58,390 ถามถึงเหตุการณ์ เมื่อแปดปีก่อนใช่ไหมขอรับ 33 00:01:59,590 --> 00:02:00,730 แผนในตอนนั้นคือ... 34 00:02:01,060 --> 00:02:03,159 ใส่พิษตัวไหมทอง ในพระกระยาหารขององค์รัชทายาท 35 00:02:03,560 --> 00:02:06,400 ขณะที่ทุกคนกำลังยุ่ง กับพิธีอภิเษกสมรสขององค์หญิง 36 00:02:07,569 --> 00:02:08,599 อะไรนะขอรับ 37 00:02:09,969 --> 00:02:11,840 ไม่อันตรายหรอก 38 00:02:12,340 --> 00:02:13,810 มันเป็นยาพิษที่ไม่ทิ้งร่องรอย 39 00:02:14,210 --> 00:02:15,969 จึงทำการสืบสวนไม่ได้ 40 00:02:16,409 --> 00:02:19,610 และจะไม่ก่อให้เกิดข้อสงสัยใด ๆ เป็นแผนที่สมบูรณ์แบบมากขอรับ 41 00:02:21,110 --> 00:02:23,919 อย่างไรก็ตาม ข้าเองก็สงสัยเหลือเกิน 42 00:02:24,650 --> 00:02:26,520 ว่าเหตุใดองค์หญิงถึงสิ้นพระชนม์ 43 00:02:30,490 --> 00:02:32,090 (ตอนที่ 13: การตัดสินใจจากลา) 44 00:02:37,460 --> 00:02:39,699 ช้าก่อน ข้าควรบอก... 45 00:02:41,270 --> 00:02:43,129 ท่านพี่ก่อนท่านพี่เขยสิ 46 00:02:48,509 --> 00:02:49,539 ท่านพี่! 47 00:02:50,240 --> 00:02:51,240 ท่านพี่ขอรับ! 48 00:02:54,180 --> 00:02:56,580 ท่านพี่ ข้าบอกแล้วใช่ไหมขอรับ ว่าเราควรกำจัดคยองอุนแจทิ้งเสีย 49 00:02:56,650 --> 00:02:58,419 โวยวายอะไรกัน 50 00:03:01,590 --> 00:03:05,159 เจ้านั่นพยายามทำลายเราทุกคน ข้อหาวางแผนก่อกบฏขอรับ 51 00:03:06,659 --> 00:03:08,729 ให้ตายสิ ถ้าข้าไม่ไปที่นั่น จะเกิดอะไรขึ้นนะ 52 00:03:10,189 --> 00:03:11,960 อธิบายให้ข้าเข้าใจทีว่าเกิดอะไรขึ้น 53 00:03:12,599 --> 00:03:15,000 ข้าเพิ่งกลับมาจากคยองอุนแจขอรับ 54 00:03:16,469 --> 00:03:18,770 ไม่ต้องห่วงขอรับ ไม่มีใครเห็นข้า 55 00:03:18,969 --> 00:03:20,610 แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาขอรับ 56 00:03:21,340 --> 00:03:22,409 คยองอุนแจ... 57 00:03:23,039 --> 00:03:25,310 กำลังตรวจสอบพิษตัวไหมทอง ที่พวกเราซื้อมาขอรับ 58 00:03:52,569 --> 00:03:53,610 อ๋อ 59 00:03:54,569 --> 00:03:55,740 ท่านน้า... 60 00:03:56,240 --> 00:03:58,639 เห็นสิ่งนั้นแล้วตกใจ จึงรีบหนีไปสินะเจ้าคะ 61 00:04:01,449 --> 00:04:02,449 เช่นนั้น... 62 00:04:03,050 --> 00:04:04,949 จะเกิดอะไรขึ้นกับ ครอบครัวข้าหรือเจ้าคะ 63 00:04:07,349 --> 00:04:09,620 คืนนี้ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย และใต้เท้าพัค 64 00:04:10,289 --> 00:04:12,219 จะถูกจับข้อหาฆาตกรรมขอรับ 65 00:04:14,789 --> 00:04:16,759 ข้าต้องกลับแล้วเจ้าค่ะ 66 00:04:17,000 --> 00:04:18,230 อย่าไปเลยขอรับ 67 00:04:22,500 --> 00:04:24,899 ข้าปล่อยให้ท่านไปคนเดียวไม่ได้ขอรับ 68 00:04:27,069 --> 00:04:28,339 เราหนีไปให้ไกล... 69 00:04:29,170 --> 00:04:31,339 ด้วยกันเถิดขอรับ 70 00:04:44,160 --> 00:04:45,189 ใต้เท้า 71 00:04:47,629 --> 00:04:49,560 ข้าไม่ได้จะไปตาย 72 00:04:51,459 --> 00:04:52,959 ข้าแค่จะกลับบ้านเจ้าค่ะ 73 00:04:55,970 --> 00:04:56,970 ท่านหญิง 74 00:05:05,980 --> 00:05:08,410 แค่รู้ว่าวันนี้ใต้เท้าปลอดภัย... 75 00:05:11,720 --> 00:05:13,319 ข้าก็พอใจแล้วเจ้าค่ะ 76 00:05:28,470 --> 00:05:29,699 ทว่า... 77 00:05:30,129 --> 00:05:32,540 ข้าพบจุดอ่อน ที่เราจะใช้ต่อกรกับเจ้านั่นแล้วขอรับ 78 00:05:32,769 --> 00:05:34,170 ในช่วงที่เร่งรีบ 79 00:05:35,470 --> 00:05:36,740 ข้านำสิ่งนี้มาด้วยขอรับ 80 00:05:43,209 --> 00:05:44,850 นางลูกสะใภ้เจ้าเล่ห์ของท่าน... 81 00:05:45,379 --> 00:05:47,290 แอบติดต่อกับคยองอุนแจขอรับ 82 00:05:50,420 --> 00:05:52,490 มาเข้าเฝ้าฝ่าบาทหรือเจ้าคะ 83 00:05:56,089 --> 00:05:57,100 ใต้เท้าเจ้าคะ 84 00:05:58,600 --> 00:06:00,329 ขอรับ 85 00:06:03,500 --> 00:06:05,399 ราชบุตรเขยลอบเป็นชู้ กับแม่ม่ายได้อย่างไรกัน 86 00:06:06,600 --> 00:06:08,069 เราโค่นเขาลงได้ในคราวเดียวเลยขอรับ 87 00:06:08,709 --> 00:06:10,409 แต่แม่คึนซอกเป็นคนในครอบครัวเรานะ 88 00:06:10,410 --> 00:06:11,480 แต่ท่านพี่ขอรับ... 89 00:06:13,079 --> 00:06:14,480 ข้าจะจัดการเอง 90 00:06:14,850 --> 00:06:17,319 อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด 91 00:06:18,949 --> 00:06:21,550 นายหญิง โปรดออกมาเถิดเจ้าค่ะ 92 00:06:21,750 --> 00:06:22,819 นายหญิง 93 00:06:32,100 --> 00:06:33,560 มาทำอะไรดึกดื่นป่านนี้กัน 94 00:06:38,970 --> 00:06:41,670 กล้าดีอย่างไรถึงบุกเข้ามา ก่อความวุ่นวายที่นี่ 95 00:06:41,839 --> 00:06:42,910 ใต้เท้าพัคบกกี 96 00:06:44,079 --> 00:06:46,680 ท่านถูกจับข้อหาฆาตกรรมอีโชอ๊ก เมื่อเดือนเก้าปีก่อนขอรับ 97 00:06:47,379 --> 00:06:49,009 - จับกุมเลย - ขอรับ 98 00:06:52,579 --> 00:06:53,649 ปล่อย! 99 00:06:58,420 --> 00:06:59,420 นี่เจ้า! 100 00:07:00,560 --> 00:07:02,029 อีโชอ๊กฆ่าตัวตายไม่ใช่หรือไร 101 00:07:02,430 --> 00:07:04,899 แล้วเจ้ามีหลักฐานหรือ ว่าข้าฆ่านาง 102 00:07:05,060 --> 00:07:06,129 ช่างเถิด 103 00:07:07,300 --> 00:07:09,899 ใต้เท้าฝ่ายปกครองรู้เรื่องนี้หรือไม่ 104 00:07:10,000 --> 00:07:13,000 ข้ายังไม่ได้รายงาน ใต้เท้าฝ่ายปกครองขอรับ 105 00:07:14,170 --> 00:07:16,610 เจ้านี่เสียสติไปแล้วจริง ๆ สินะ 106 00:07:17,240 --> 00:07:18,779 นี่เป็นพระราชโองการด่วน 107 00:07:19,540 --> 00:07:20,750 ข้าไม่มีทางเลือกขอรับ 108 00:07:21,949 --> 00:07:22,949 "พระราชโองการ" หรือ 109 00:07:26,350 --> 00:07:27,350 ท่านพี่ 110 00:07:42,000 --> 00:07:44,370 กล้าดีอย่างไร ถึงเข้ามาก่อเรื่องที่นี่ 111 00:07:51,139 --> 00:07:53,480 นักโทษโจยองแบ จงน้อมรับพระราชโองการ 112 00:08:00,480 --> 00:08:01,519 ว่าอย่างไรนะ 113 00:08:03,920 --> 00:08:04,920 แปดปีก่อน 114 00:08:05,220 --> 00:08:07,629 ท่านสังหารลูกสะใภ้ ท่านหญิงยู ทำให้ดูเหมือนการฆ่าตัวตาย 115 00:08:07,959 --> 00:08:09,860 และรับป้ายอนุสรณ์ไป 116 00:08:10,529 --> 00:08:13,698 ช้าก่อน ที่ว่าเขาฆ่าลูกสะใภ้ หมายความว่าอย่างไรกัน 117 00:08:13,699 --> 00:08:15,028 มันไม่ใช่การฆ่าตัวตายหรอกหรือ 118 00:08:15,029 --> 00:08:16,229 มันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน 119 00:08:16,230 --> 00:08:17,600 ข้าถูกใส่ร้าย! 120 00:08:17,670 --> 00:08:18,769 หากรู้สึกว่าไม่เป็นธรรม 121 00:08:19,100 --> 00:08:21,509 ก็เชิญไปอธิบายต่อหน้าฝ่าบาทขอรับ 122 00:08:24,509 --> 00:08:26,079 - จับกุมเขา - ขอรับ 123 00:08:27,250 --> 00:08:28,250 อะไรกัน 124 00:08:32,779 --> 00:08:34,719 พวกนั้นมาจากสำนักเขตเมืองหลวงเป็นแน่ 125 00:08:34,720 --> 00:08:35,720 ใช่ไหม 126 00:08:35,721 --> 00:08:37,018 - เกิดอะไรขึ้น - พวกเขาปิดบังอะไรอยู่หรือ 127 00:08:37,019 --> 00:08:38,460 - ไม่นะ - จะเกิดอะไรขึ้นกันนะ 128 00:09:42,490 --> 00:09:44,389 ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือ ว่าห้ามออกจากบ้าน 129 00:09:44,690 --> 00:09:45,860 แต่เจ้าก็ยังขัดคำสั่งข้า 130 00:09:46,919 --> 00:09:48,529 เจ้าหายไปไหนมา 131 00:09:50,700 --> 00:09:54,200 ตอนที่ข้าได้ยินว่าเจ้าทำงาน เป็นแม่สื่อกับใต้เท้าคยองอุนแจ 132 00:09:54,769 --> 00:09:57,500 แม้จะคิดว่าเจ้าช่างบังอาจนัก แต่ข้าไม่เคยนึกเกลียดเจ้าเลย 133 00:09:59,799 --> 00:10:02,870 เพราะข้าเชื่อใจเจ้า ที่บอกว่าจะรักแต่ลูกชายข้า 134 00:10:05,039 --> 00:10:07,610 แต่ตอนนี้ข้าไม่แน่ใจแล้วว่า ข้าจะเชื่อใจเจ้าได้หรือเปล่า 135 00:11:03,870 --> 00:11:04,899 กระหม่อมทำไป... 136 00:11:05,700 --> 00:11:07,710 เพื่ออาณาจักรของเราพ่ะย่ะค่ะ 137 00:11:08,070 --> 00:11:10,209 การลอบปลงพระชนม์องค์รัชทายาท 138 00:11:10,210 --> 00:11:12,009 ก็เพื่ออาณาจักรของเราอย่างนั้นหรือ 139 00:11:12,639 --> 00:11:14,549 ตอนที่องค์ชายจินซองยังทรงพระเยาว์ 140 00:11:15,549 --> 00:11:19,320 ฝ่าบาททรงตรัสมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะว่า พระองค์จะเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ได้ 141 00:11:21,419 --> 00:11:22,789 ใช่ ข้าพูดเอง 142 00:11:25,059 --> 00:11:28,960 แต่องค์ชายจินซอง มีข้อบกพร่องร้ายแรงอยู่หนึ่งอย่าง 143 00:11:29,259 --> 00:11:30,289 นั่นก็คือ... 144 00:11:30,960 --> 00:11:33,799 ตระกูลของพระมารดา หิวโหยอำนาจกันเหลือเกิน 145 00:11:35,299 --> 00:11:38,200 ตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียว ที่เจ้าจะทำเพื่ออาณาจักรได้ 146 00:11:39,600 --> 00:11:43,109 คือการตัดสินใจว่า เจ้าจะยอมถูกลงโทษข้อหากบฏ 147 00:11:43,110 --> 00:11:44,179 เพราะพยายาม... 148 00:11:45,539 --> 00:11:48,019 ฆ่าลูกชายข้า หรือจะยอมถูกลงโทษ ฐานฆ่าลูกสะใภ้เจ้าเมื่อแปดปีก่อน 149 00:11:48,710 --> 00:11:50,850 นั่นละ สิ่งที่เจ้าทำได้ในตอนนี้ 150 00:12:06,159 --> 00:12:08,029 พัคบกกีว่าอย่างไรบ้าง 151 00:12:08,500 --> 00:12:11,299 เขายอมถูกตั้งข้อหา ฆาตกรรมอีโชอ๊กพ่ะย่ะค่ะ 152 00:12:30,090 --> 00:12:32,190 แม่นางยอจูได้ทิ้งจดหมายไว้ไหม 153 00:12:33,159 --> 00:12:35,190 นางคงส่งจดหมายไม่ได้สักพักขอรับ 154 00:12:37,600 --> 00:12:40,199 เจ้ารู้หรือว่าแม่นางยอจู... 155 00:12:40,200 --> 00:12:41,330 ขอรับ ทราบขอรับ 156 00:12:41,500 --> 00:12:43,898 แม่นางยอจูตัวจริงที่ทำแป้งโดฮวา... 157 00:12:43,899 --> 00:12:45,139 เป็นคนแนะนำให้ข้ารู้จักนางขอรับ 158 00:12:45,299 --> 00:12:47,299 แล้วทำไมที่ผ่านมาไม่บอกข้าล่ะ 159 00:12:48,870 --> 00:12:50,409 ท่านไม่เคยถามนี่ขอรับ 160 00:12:56,149 --> 00:12:57,408 อยากพูดอะไรก็พูดมาเถิด 161 00:12:57,409 --> 00:12:58,919 ข้าหมดธุระกับใต้เท้าแล้ว 162 00:13:00,279 --> 00:13:02,689 ช่วยนำส่งจดหมายนี่ทีเจ้าค่ะ 163 00:13:02,690 --> 00:13:04,049 (จดหมาย) 164 00:13:09,460 --> 00:13:11,559 จดหมายของแม่นางยอจู ที่ท่านรออยู่มาแล้วขอรับ 165 00:13:20,600 --> 00:13:21,740 เจ้าน่ะ 166 00:13:22,840 --> 00:13:23,909 ช้าก่อน 167 00:13:27,509 --> 00:13:28,610 มีอะไรหรือเจ้าคะ 168 00:13:29,309 --> 00:13:31,449 ได้ยินว่าเจ้าเป็นคนรับใช้ ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย 169 00:13:31,450 --> 00:13:33,019 หลานชายเขาสบายดีไหม 170 00:13:33,779 --> 00:13:35,549 ข้าเป็นอาจารย์ ของนายน้อยตระกูลนั้นน่ะ 171 00:13:36,549 --> 00:13:39,490 อ๋อ ท่านคงเป็น ใต้เท้าคยองอุนแจสินะเจ้าคะ 172 00:13:42,389 --> 00:13:45,029 เขาตกใจนิดหน่อยแต่ยังสบายดีเจ้าค่ะ 173 00:13:46,700 --> 00:13:49,230 มารดาเขาก็สบายดีใช่ไหม 174 00:13:54,970 --> 00:13:56,440 (จดหมาย) 175 00:13:58,139 --> 00:14:01,980 อ๋อ... พอดีเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย 176 00:14:02,610 --> 00:14:04,450 นางถูกขังอยู่ในเรือนเล็กเจ้าค่ะ 177 00:14:15,490 --> 00:14:18,330 (จดหมาย) 178 00:14:58,100 --> 00:15:01,869 ข้าเขียนจดหมายฉบับนี้ เพราะกลัวว่าใต้เท้าจะเป็นห่วงข้า 179 00:15:01,870 --> 00:15:02,970 จนนอนไม่หลับเจ้าค่ะ 180 00:15:04,009 --> 00:15:05,309 ข้าสบายดีเจ้าค่ะ 181 00:15:06,440 --> 00:15:08,279 ถึงสถานการณ์ในครอบครัวข้า จะไม่ค่อยดีเท่าไร 182 00:15:08,850 --> 00:15:11,720 แต่ท่านแม่เป็นคนเข้มแข็ง ฉะนั้นอย่ากังวลไปเลยเจ้าค่ะ 183 00:15:36,870 --> 00:15:39,340 ที่นี่ที่ไหนหรือเจ้าคะ 184 00:15:39,539 --> 00:15:40,840 ได้สติแล้วหรือเจ้าคะ 185 00:15:41,409 --> 00:15:42,879 รอสักครู่นะเจ้าคะ 186 00:15:51,919 --> 00:15:54,559 ทันทีที่โจยองแบสารภาพผิด 187 00:15:54,889 --> 00:15:56,489 ข้าจะเนรเทศทั้งคู่ไปเกาะเชจู 188 00:15:56,490 --> 00:15:58,330 และไม่เรียกกลับมาอีกเลย 189 00:15:58,700 --> 00:16:00,658 กระหม่อมกังวลว่าหลังจากผ่านไปสักพัก 190 00:16:00,659 --> 00:16:03,330 กลุ่มทงโรจะยื่นคำร้อง... 191 00:16:03,870 --> 00:16:07,240 เพื่อให้ได้ตำแหน่งคืนโดยอ้างว่า เราต้องการคนมารับใช้ชาติพ่ะย่ะค่ะ 192 00:16:07,669 --> 00:16:09,408 พวกนั้นฆ่าลูกสาวข้า... 193 00:16:09,409 --> 00:16:11,779 และพยายามฆ่าลูกชายข้า 194 00:16:12,179 --> 00:16:14,808 ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ พวกนั้นจะไม่มีวันได้ตำแหน่งคืน 195 00:16:14,809 --> 00:16:15,879 ไม่สิ 196 00:16:16,679 --> 00:16:17,779 ต่อให้ข้าตายไป 197 00:16:18,080 --> 00:16:20,320 ข้าก็จะทิ้งเจตจำนง ห้ามไม่ให้พวกเขากลับมารับตำแหน่ง 198 00:16:21,350 --> 00:16:22,649 ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก 199 00:16:24,559 --> 00:16:25,559 ข้าเป็นกษัตริย์นะ 200 00:16:29,960 --> 00:16:34,029 ทีนี้ก็เหลือแค่ให้องค์รัชทายาทอภิเษก 201 00:16:34,899 --> 00:16:36,470 - พ่ะย่ะค่ะ - ฝ่าบาท 202 00:16:36,970 --> 00:16:39,069 หัวหน้าราชเลขานุการ มาเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ 203 00:16:39,070 --> 00:16:40,299 วันนี้มาเร็วนะ 204 00:16:41,840 --> 00:16:42,909 ให้เข้ามาได้ 205 00:16:47,809 --> 00:16:50,509 อืม เจ้ามาก็ดีแล้ว 206 00:16:51,149 --> 00:16:52,418 เรากำลังหารือกัน... 207 00:16:52,419 --> 00:16:54,499 เรื่องบทลงโทษของ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายและพัคบกกีอยู่ 208 00:16:55,149 --> 00:16:58,360 ฝ่าบาท มีเรื่องด่วนกว่านั้นพ่ะย่ะค่ะ 209 00:16:59,990 --> 00:17:02,029 นางกำนัลของทงกุงจอนฟื้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ 210 00:17:04,559 --> 00:17:06,160 - ฟื้นแล้วงั้นหรือ - พ่ะย่ะค่ะ 211 00:17:06,829 --> 00:17:09,069 อย่างที่ราชบุตรเขยคยองอุนแจ ตั้งข้อสงสัย 212 00:17:09,170 --> 00:17:10,868 นางบอกว่าอัครมหาเสนาบดี มอบยาพิษให้นาง 213 00:17:10,869 --> 00:17:12,568 และให้นางกินเข้าไปพ่ะย่ะค่ะ 214 00:17:12,569 --> 00:17:15,508 แปลว่าเขาต้องถูกตั้งข้อหา... 215 00:17:15,509 --> 00:17:17,740 ก่อกบฏ ไม่ใช่ฆาตกรรมพ่ะย่ะค่ะ 216 00:17:19,309 --> 00:17:22,910 เป็นไปได้ไหมว่านางกำนัลคนนั้นจะโกหก 217 00:17:24,420 --> 00:17:25,849 - คือ... - ไม่หรือ 218 00:17:26,920 --> 00:17:27,990 จริงสิ 219 00:17:28,490 --> 00:17:31,689 นางป่วยและหมดสติไปนาน 220 00:17:31,690 --> 00:17:34,529 ก็เป็นไปได้อยู่นะว่านางอาจจะสับสน 221 00:17:34,630 --> 00:17:36,989 หัวหน้าหมอผีที่เราตามหากันมา 222 00:17:36,990 --> 00:17:39,630 ถูกจับตัวได้บนเขาจีรี และกำลังถูกส่งตัวมาฮันยางพ่ะย่ะค่ะ 223 00:17:39,859 --> 00:17:43,500 การก่อกบฏของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย จะถูกเปิดโปงอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ 224 00:17:44,569 --> 00:17:46,400 เจ้าส่งคนไปถึงเขาจีรีเลยหรือ 225 00:17:46,599 --> 00:17:47,599 พ่ะย่ะค่ะ 226 00:17:47,600 --> 00:17:49,910 อย่างนั้นหรือ ทำได้ดีมาก 227 00:17:50,069 --> 00:17:51,140 ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ 228 00:17:58,579 --> 00:18:00,479 ฝ่ายนัมจังกล่าวหาพระสนม... 229 00:18:00,480 --> 00:18:02,750 กับองค์ชายจินซองว่าวางแผนก่อกบฏ 230 00:18:03,190 --> 00:18:05,319 และยื่นคำร้องให้พระสนม ถูกวางยาพิษเพคะ 231 00:18:05,789 --> 00:18:06,920 วางยาพิษหรือ 232 00:18:08,089 --> 00:18:09,160 อะไรกัน... 233 00:18:10,460 --> 00:18:12,000 ข้าต้องไปพบท่านพี่แล้ว 234 00:18:17,529 --> 00:18:18,769 พวกเขาจะฆ่าลูกชายข้าหรือ 235 00:18:19,869 --> 00:18:22,109 ไม่ ไม่ได้นะ ข้าไม่ยอมหรอก 236 00:18:23,470 --> 00:18:24,480 นี่มันเรื่องอะไรกัน 237 00:18:33,420 --> 00:18:36,190 ("ตำราพิชัยสงครามซุนจื่อ") 238 00:18:51,069 --> 00:18:54,139 ใต้เท้าฝ่ายปกครอง หากเรื่องนี้ นำไปสู่การประหารหมู่ล่ะขอรับ 239 00:18:54,140 --> 00:18:57,239 ใต้เท้าคยองอุนแจ ก็เป็นสมาชิกของกลุ่มทงโร 240 00:18:57,240 --> 00:18:58,710 เขาจะปล่อยให้เป็นเช่นนั้นหรือขอรับ 241 00:18:59,509 --> 00:19:03,379 แต่ใต้เท้าคยองอุนแจเป็นสมาชิก ที่มีไว้บังหน้าเท่านั้นนี่ขอรับ 242 00:19:03,380 --> 00:19:04,779 - โธ่เอ๊ย - ไม่นะ... 243 00:19:10,049 --> 00:19:11,118 (จดหมาย) 244 00:19:11,119 --> 00:19:12,619 จากท่านหญิงพัคขอรับ 245 00:19:19,200 --> 00:19:20,880 (ถึงเสนาบดีฝ่ายปกครอง สำนักงานเขตเมืองหลวง) 246 00:19:23,130 --> 00:19:25,339 นางบอกว่าคืนนี้จะมีการชุมนุม 247 00:19:25,440 --> 00:19:26,969 ที่เรือนของ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายขอรับ 248 00:19:26,970 --> 00:19:30,109 ชุมนุมอะไรกันขอรับ ในเมื่อ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายถูกขังอยู่ 249 00:19:31,710 --> 00:19:34,578 ท่านหญิงอาจจะมีแผนอะไรหรือเปล่าขอรับ 250 00:19:34,579 --> 00:19:37,309 ถึงนางจะมีแผนอะไรก็เถิด แต่การชุมนุมในสถานการณ์เช่นนี้... 251 00:19:38,220 --> 00:19:39,250 ข้าไม่ไปหรอกขอรับ 252 00:19:39,920 --> 00:19:42,150 ใต้เท้าฝ่ายปกครองจะไปหรือไม่ขอรับ 253 00:19:44,759 --> 00:19:45,789 หากทุกท่านไม่ไป 254 00:19:47,359 --> 00:19:49,759 ข้าก็จะปฏิบัติ เช่นเดียวกับทุกท่านขอรับ 255 00:19:50,859 --> 00:19:53,098 - แบบนั้นสิถึงจะถูก - ข้าไปไม่ได้หรอกขอรับ 256 00:19:53,099 --> 00:19:54,529 - ช่างเถิด - เช่นนี้แหละถูกแล้ว 257 00:20:02,769 --> 00:20:05,410 ไหนท่านบอกว่าจะไม่มาไงขอรับ 258 00:20:06,410 --> 00:20:10,150 ข้ามาเพราะคิดหาทางออกดี ๆ ไม่ออกต่างหากขอรับ 259 00:20:11,549 --> 00:20:14,150 ทุกท่านเห็นพ้องต้องกันมิใช่หรือขอรับ 260 00:20:16,390 --> 00:20:19,559 ท่านใต้เท้าฝ่ายปกครอง ไม่ควรนั่งหัวแถวหรอกหรือขอรับ 261 00:20:24,130 --> 00:20:26,960 ตอนนี้ตำแหน่งที่นั่ง สำคัญด้วยหรือขอรับ 262 00:20:28,099 --> 00:20:31,130 ไว้ข้าค่อยย้ายที่นั่ง หลังท่านหญิงมาก็ได้ขอรับ 263 00:20:48,950 --> 00:20:50,750 เจ้ายังอยู่นี่อีกหรือ 264 00:20:51,920 --> 00:20:53,758 เลิกก้มหัวให้คนมีอำนาจ... 265 00:20:53,759 --> 00:20:54,789 แล้วรับใช้อาณาจักรเถิด 266 00:20:55,160 --> 00:20:57,559 นี่ไม่ใช่คำแนะนำหรอกนะ แต่เป็นคำเตือน 267 00:21:03,700 --> 00:21:04,799 มาแล้วหรือเจ้าคะ 268 00:21:05,900 --> 00:21:07,569 ทุกท่านกำลังรออยู่เจ้าค่ะ 269 00:21:07,769 --> 00:21:08,910 เชิญด้านในเจ้าค่ะ 270 00:22:06,700 --> 00:22:08,130 ขอขอบพระคุณทุกท่าน... 271 00:22:08,670 --> 00:22:11,599 ที่มาชุมนุมกันพร้อมหน้า ในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้นะเจ้าคะ 272 00:22:12,670 --> 00:22:13,869 เพราะแผนสมคบคิดทางการเมือง 273 00:22:14,599 --> 00:22:17,809 อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย กับใต้เท้าพัคกำลังถูกลงโทษ 274 00:22:18,609 --> 00:22:19,710 แต่ข้าเชิญ... 275 00:22:20,440 --> 00:22:24,109 ใต้เท้าคยองอุนแจมา เพื่ออธิบายเรื่องเข้าใจผิดเจ้าค่ะ 276 00:22:26,950 --> 00:22:30,589 วันนี้ข้าเชิญทุกท่านมาที่นี่ เพื่อขอให้ทุกท่านรออย่างใจเย็น 277 00:22:31,119 --> 00:22:32,859 และไม่ต้องกังวลเจ้าค่ะ 278 00:22:56,180 --> 00:22:57,250 คุณหนู 279 00:22:59,279 --> 00:23:01,319 ถ้าท่านแม่จับได้ขึ้นมา จะทำอย่างไรเจ้าคะ 280 00:23:02,390 --> 00:23:04,018 ใครจะสนกันเจ้าคะ... 281 00:23:04,019 --> 00:23:05,579 ครอบครัวเราก็ใกล้จะ วายวอดอยู่รอมร่อแล้ว 282 00:23:09,390 --> 00:23:11,160 ขอโทษนะเจ้าคะ คุณหนู 283 00:23:13,400 --> 00:23:15,269 ท่านพี่จะขอโทษทำไมกันเจ้าคะ 284 00:23:18,500 --> 00:23:19,500 ตกลงว่า... 285 00:23:21,099 --> 00:23:22,369 ท่านพ่อ... 286 00:23:23,269 --> 00:23:25,109 เป็นคนฆ่าท่านพี่สะใภ้ใหญ่... 287 00:23:27,140 --> 00:23:28,150 จริง ๆ หรือเจ้าคะ 288 00:23:28,509 --> 00:23:30,279 ฝ่ายนัมจังกุเรื่องขึ้นมาใช่ไหมเจ้าคะ 289 00:23:35,319 --> 00:23:36,390 ก็นะ 290 00:23:37,220 --> 00:23:39,890 เรื่องมันก่อนที่ท่านพี่จะแต่งงานอีก แล้วท่านพี่จะรู้ได้อย่างไร 291 00:23:41,829 --> 00:23:42,859 คือว่า... 292 00:23:53,869 --> 00:23:55,369 นายหญิงใหญ่เรียกพบเจ้าค่ะ 293 00:23:56,970 --> 00:23:58,039 เข้าใจแล้ว 294 00:24:07,450 --> 00:24:09,289 ท่านคิดจะทำอะไรขอรับ 295 00:24:11,420 --> 00:24:13,420 ข้ากำลังพยายามช่วยฝ่าบาทเจ้าค่ะ 296 00:24:14,089 --> 00:24:16,130 การรักษาครอบครัวท่านหญิงไว้... 297 00:24:16,930 --> 00:24:18,500 คือการช่วยฝ่าบาทหรือขอรับ 298 00:24:18,730 --> 00:24:19,799 เจ้าค่ะ 299 00:24:21,000 --> 00:24:22,569 มีเพียงข้าเท่านั้นที่ทำได้เจ้าค่ะ 300 00:24:23,700 --> 00:24:26,740 ฝ่าบาทมีพระประสงค์จะลงโทษ อัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายและน้องชายข้า... 301 00:24:27,099 --> 00:24:29,910 ด้วยข้อหาฆาตกรรม มิใช่กบฏ 302 00:24:30,210 --> 00:24:31,410 เพื่อที่พระองค์จะได้... 303 00:24:32,140 --> 00:24:34,140 ปลดอำนาจของเรา และช่วยองค์ชายจินซองใช่ไหมล่ะเจ้าคะ 304 00:24:36,579 --> 00:24:38,109 ข้าช่วยจัดการเรื่องนี้ได้เจ้าค่ะ 305 00:24:39,150 --> 00:24:40,380 ท่านหญิงจะทำอย่างไรหรือขอรับ 306 00:24:43,390 --> 00:24:45,089 ไม่ควรถามวิธีการสิเจ้าคะ... 307 00:24:45,759 --> 00:24:48,160 ควรถามสิ่งที่ข้าต้องการมากกว่า 308 00:24:48,960 --> 00:24:50,660 การต่อรองเขาทำกันเช่นนั้นเจ้าค่ะ 309 00:24:51,190 --> 00:24:52,359 แล้วถ้าข้าปฏิเสธล่ะขอรับ 310 00:24:55,869 --> 00:24:57,630 ใต้เท้าปฏิเสธไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ 311 00:24:58,539 --> 00:25:02,440 หากครอบครัวข้าถูกประหารข้อหากบฏ 312 00:25:04,710 --> 00:25:06,880 ลูกสะใภ้ข้าก็ต้องตายไปด้วย 313 00:25:08,480 --> 00:25:10,009 ท่านจะรับได้หรือเจ้าคะ 314 00:25:15,819 --> 00:25:18,819 ท่านไม่ได้รัก ลูกสะใภ้ข้าหรอกหรือเจ้าคะ 315 00:26:25,359 --> 00:26:26,720 ถึงเจ้าจะถูกขังอยู่ในเรือนเล็ก 316 00:26:28,019 --> 00:26:30,230 แต่เจ้าคงรู้เรื่องวิกฤต ที่ครอบครัวเรากำลังเผชิญอยู่ 317 00:26:31,059 --> 00:26:34,259 ข้าจะแก้ปัญหาให้ได้ในเร็ววัน 318 00:26:36,000 --> 00:26:38,499 เจ้าต้องดูแลเยจินกับคึนซอกให้ดี... 319 00:26:38,500 --> 00:26:39,740 ไม่ให้พวกเขาเจ็บปวดจากเรื่องนี้ 320 00:26:40,069 --> 00:26:41,099 แล้วท่านแม่... 321 00:26:42,539 --> 00:26:43,839 ไม่เป็นอะไรใช่ไหมเจ้าคะ 322 00:26:45,380 --> 00:26:46,579 ถึงจะเป็นการบังอาจ 323 00:26:47,079 --> 00:26:48,880 แต่ข้าเป็นห่วงท่านแม่เจ้าค่ะ 324 00:26:56,349 --> 00:26:58,119 ไม่ว่าวิกฤตจะหนักหนาเพียงไหน 325 00:26:58,720 --> 00:27:00,890 ขอเพียงสตรีในตระกูล แข็งแกร่งและยืนหยัด 326 00:27:01,259 --> 00:27:03,259 ตระกูลนั้นจะไม่มีวันล่มสลาย 327 00:27:06,900 --> 00:27:08,130 ครอบครัวของเสนาบดีกลาโหม... 328 00:27:09,029 --> 00:27:11,230 ยังคิดว่าเจ้าเป็นแม่สื่ออยู่ 329 00:27:11,470 --> 00:27:12,899 พรุ่งนี้ไปหาพวกเขาซะ... 330 00:27:12,900 --> 00:27:15,210 และดูให้แน่ใจว่า การแต่งงานของเยจินจะยังดำเนินต่อไป 331 00:27:16,509 --> 00:27:18,609 หากพวกเขาด่วนสรุป... 332 00:27:18,839 --> 00:27:22,180 และยกเลิกงานแต่ง ก่อนที่ข้าจะจัดการเรื่องนี้เสร็จ 333 00:27:22,450 --> 00:27:23,880 มันจะดูไม่ดีสำหรับเราทุกคน... 334 00:27:24,210 --> 00:27:26,319 ในเมื่อสุดท้ายแล้ว เราก็จะได้เกี่ยวดองกันอยู่ดี 335 00:27:29,519 --> 00:27:30,619 เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ 336 00:27:31,589 --> 00:27:32,619 ท่านแม่ 337 00:27:39,799 --> 00:27:42,430 ถึงไม่มีเหตุผลอะไร ที่เราจะรออีกสองสามวันไม่ได้ 338 00:27:43,400 --> 00:27:44,769 แต่เจ้าคิดว่าอย่างไร 339 00:27:45,269 --> 00:27:48,038 กระหม่อมเชื่อว่านางยื่นข้อเสนอ เพราะนางมีแผนพ่ะย่ะค่ะ 340 00:27:48,039 --> 00:27:50,210 ฝ่าบาทจะทรงตัดสินพระทัยได้... 341 00:27:50,269 --> 00:27:52,109 ก็ต่อเมื่อทรงเห็นว่า นางคิดจะทำอะไรพ่ะย่ะค่ะ 342 00:27:53,740 --> 00:27:55,779 แต่นางบอกว่าเมื่อจัดการเรื่องนี้แล้ว 343 00:27:56,279 --> 00:27:57,849 มีบางสิ่งที่นางต้องการพ่ะย่ะค่ะ 344 00:27:58,380 --> 00:27:59,720 สิ่งที่ข้าต้องการคือ... 345 00:28:00,349 --> 00:28:03,088 ให้เหล่าบุตรสาวของแมงผู้คงแก่เรียน แต่งงานที่บ้านข้า... 346 00:28:03,089 --> 00:28:05,490 พร้อมกันกับลูกสาวข้าเจ้าค่ะ 347 00:28:08,690 --> 00:28:12,299 นางอยากให้ลูกสาวออกเรือน พร้อมกับเหล่าคุณหนูทึนทึกงั้นหรือ 348 00:28:15,500 --> 00:28:18,200 ข้าดูไม่ออกเลยว่านางมีแผนอะไร 349 00:28:18,740 --> 00:28:20,470 กระหม่อมจะลองสืบดูอีกหน่อยพ่ะย่ะค่ะ 350 00:28:25,009 --> 00:28:28,779 องค์ชายจินซอง จะถูกวางยาจริง ๆ หรือขอรับ 351 00:28:30,380 --> 00:28:32,579 ยังไม่มีการตัดสินพระทัยพ่ะย่ะค่ะ 352 00:28:33,279 --> 00:28:36,220 องค์ชายจินซอง ไม่มีทางทำร้ายข้าหรอกขอรับ 353 00:28:36,390 --> 00:28:38,319 ท่านราชบุตรเขยก็น่าจะทราบดี 354 00:28:38,619 --> 00:28:40,289 โปรดปกป้ององค์ชายจินซองด้วยเถิดขอรับ 355 00:28:44,190 --> 00:28:47,400 กระหม่อมอยากปกป้องพระองค์ ยิ่งกว่าใครพ่ะย่ะค่ะ 356 00:29:02,609 --> 00:29:04,809 ทุกครั้งที่ข้าคิดถึงใต้เท้า 357 00:29:05,079 --> 00:29:06,479 ข้าจะแหงนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนเจ้าค่ะ 358 00:29:09,490 --> 00:29:12,920 จำตอนที่ท่านลอยโคม ที่วัดซอนฮวาได้ไหมเจ้าคะ 359 00:29:13,190 --> 00:29:14,919 (ถึงใต้เท้าคยองอุนแจ) 360 00:29:14,920 --> 00:29:17,160 ท่านถามว่าข้าอธิษฐานอะไรใช่ไหมเจ้าคะ 361 00:29:23,769 --> 00:29:25,000 เจ้าขออะไรหรือ 362 00:29:29,339 --> 00:29:32,379 ข้าขอให้ใต้เท้ากับข้า... 363 00:29:32,380 --> 00:29:33,500 จับคู่ได้สำเร็จลุล่วงเจ้าค่ะ 364 00:29:35,009 --> 00:29:38,880 ท่านบอกเองมิใช่หรือขอรับว่า การเปิดเผยคำขอจะทำให้คำขอไม่เป็นจริง 365 00:29:39,650 --> 00:29:41,650 เหตุใดจึงบอกข้าว่าขอสิ่งใดล่ะขอรับ 366 00:29:42,549 --> 00:29:43,789 ที่น่าทึ่งก็คือ 367 00:29:44,049 --> 00:29:46,490 ข้ามั่นใจว่าทำโคมพังไปหนึ่งโคม 368 00:29:46,920 --> 00:29:50,089 แต่ระหว่างทาง ข้าเห็นโคมลอยอยู่บนฟ้าสองโคมเจ้าค่ะ 369 00:29:50,829 --> 00:29:52,460 ไม่มีอะไรน่าทึ่งหรอกขอรับ 370 00:29:53,660 --> 00:29:55,500 เพราะหลังจากนั้น ข้าเองที่เป็นคนลอยขึ้นไปอีกโคม 371 00:29:56,099 --> 00:29:57,900 หากจะมีอะไรน่าทึ่ง 372 00:29:58,970 --> 00:30:01,539 ก็คงเป็นเรื่องที่ข้าปรารถนา สิ่งเดียวกันกับท่านหญิงขอรับ 373 00:30:02,210 --> 00:30:06,440 เพราะเหตุนี้ หลายปีหลังจากนี้ เมื่อข้าพูดถึงอดีต 374 00:30:07,009 --> 00:30:10,108 ข้าคงจะนึกถึงช่วงเวลาที่เรา... 375 00:30:10,109 --> 00:30:11,880 ลอยโคมด้วยกันเจ้าค่ะ 376 00:30:12,920 --> 00:30:14,849 จากนี้ไป ยามข้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน 377 00:30:16,089 --> 00:30:18,019 ข้าก็คงจะคิดถึงท่านหญิงขอรับ 378 00:30:27,160 --> 00:30:28,200 ข้ามั่นใจว่า... 379 00:30:29,299 --> 00:30:30,970 คำอธิษฐานของเราจะเป็นจริงขอรับ 380 00:30:33,799 --> 00:30:35,509 เพราะท่านจะไม่มีวันได้รู้ว่า... 381 00:30:38,880 --> 00:30:41,339 ในค่ำคืนนั้นข้าปรารถนาสิ่งใด 382 00:31:04,500 --> 00:31:05,940 ท่านนายหมู่อยู่ข้างในใช่ไหม 383 00:31:14,309 --> 00:31:16,750 ทำไมทุกคนชอบถามแต่ไม่รอคำตอบกันนะ 384 00:31:17,880 --> 00:31:20,000 (ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง ของแมงผู้คงแก่เรียน) 385 00:31:30,960 --> 00:31:32,259 ข้าเรียกท่านมาพบ... 386 00:31:33,900 --> 00:31:35,529 เพราะมีเรื่องจะบอกท่านขอรับ 387 00:31:36,329 --> 00:31:38,099 ข้าก็มีเรื่องจะบอกท่านเช่นกัน 388 00:31:39,470 --> 00:31:41,099 ข้าขอพูดก่อนได้ไหมเจ้าคะ 389 00:31:41,400 --> 00:31:43,670 ขอรับ เชิญท่านพูดก่อนเลย 390 00:31:44,470 --> 00:31:47,710 ซอลฮวากับแพงมโย อันไหนดีกว่ากันเจ้าคะ 391 00:31:49,609 --> 00:31:50,680 อะไรนะขอรับ 392 00:31:50,779 --> 00:31:52,650 นามปากกาใหม่ของข้าเจ้าค่ะ 393 00:31:53,920 --> 00:31:56,519 ท่านตกลงว่า จะเลิกเขียนนิยายแล้วไม่ใช่หรือขอรับ 394 00:31:56,990 --> 00:32:00,319 ข้าไม่ได้เขียนนิยาย เพราะชอบเขียนเจ้าค่ะ 395 00:32:01,819 --> 00:32:03,990 ข้าเขียนเพราะข้าห้ามใจไม่ได้เจ้าค่ะ 396 00:32:05,559 --> 00:32:07,359 ดังนั้นต่อให้เราแต่งงานกัน 397 00:32:07,900 --> 00:32:09,799 ข้าก็จะเขียนต่อไปเจ้าค่ะ 398 00:32:10,599 --> 00:32:11,670 โปรดจำไว้นะเจ้าคะ 399 00:32:16,369 --> 00:32:18,440 ยังไม่ได้ข่าวสินะขอรับ 400 00:32:19,839 --> 00:32:21,279 ด้วยปัญหาครอบครัวของข้า 401 00:32:21,980 --> 00:32:24,250 ข้าเกรงว่า เราคงแต่งงานกันไม่ได้แล้วขอรับ 402 00:32:24,849 --> 00:32:27,489 เพราะครอบครัวที่เกี่ยวดองกับบ้านท่าน ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏหรือเจ้าคะ 403 00:32:30,390 --> 00:32:31,720 รู้อยู่แล้วหรือขอรับ 404 00:32:31,990 --> 00:32:35,358 เรื่องนั้นจะไม่เป็นอุปสรรค ต่อการแต่งงานของเราเจ้าค่ะ 405 00:32:35,359 --> 00:32:36,528 เหตุใดถึงจะไม่เป็นอุปสรรคล่ะขอรับ 406 00:32:36,529 --> 00:32:38,429 ข้าอาจต้องลาออกจากตำแหน่งนะขอรับ 407 00:32:38,430 --> 00:32:40,029 เช่นนั้นข้าสนับสนุนท่านเอง... 408 00:32:40,900 --> 00:32:41,930 ก็ได้นี่เจ้าคะ 409 00:32:49,039 --> 00:32:50,759 ดังนั้น ท่านนายหมู่ แค่ช่วยข้าตัดสินใจว่า... 410 00:32:50,809 --> 00:32:54,509 ระหว่างซอลฮวากับแพงมโย ข้าควรใช้ นามปากกาใหม่ว่าอะไรดีก็พอเจ้าค่ะ 411 00:32:56,509 --> 00:32:59,079 อย่าแม้แต่จะคิด ว่าจะไม่แต่งงานกับข้าเชียวนะเจ้าคะ 412 00:33:03,319 --> 00:33:06,589 ถ้าอยากกอดข้า ก็กอดได้เลยเจ้าค่ะ 413 00:33:35,920 --> 00:33:36,950 มาทำไมหรือ 414 00:33:40,359 --> 00:33:43,460 นายท่านมีของต้องส่งให้ท่านหญิงพัคน่ะ 415 00:33:44,089 --> 00:33:45,289 นั่นน่ะสิ 416 00:33:46,960 --> 00:33:49,630 ส่งบ่าวรับใช้มาก็ได้นี่ ท่านพี่จะมาเองทำไม 417 00:33:57,910 --> 00:34:00,210 มาเพราะอยากเห็นครอบครัวข้าล้มหรือ 418 00:34:02,450 --> 00:34:03,849 พอเรื่องราวมันกลายเป็นเช่นนี้... 419 00:34:04,980 --> 00:34:06,079 คิดว่า "สมควรแล้ว" งั้นหรือ 420 00:34:13,019 --> 00:34:16,230 เหตุใดถึงพูดสิ่งที่ไม่ตรงกับใจล่ะ 421 00:34:18,900 --> 00:34:19,900 ข้าก็แค่... 422 00:34:23,000 --> 00:34:24,230 ท่านพี่ 423 00:34:26,639 --> 00:34:28,199 ข้ากลัวเหลือเกิน 424 00:35:09,179 --> 00:35:10,650 ใต้เท้าฝ่ายปกครอง 425 00:35:11,280 --> 00:35:13,250 มาที่นี่เมื่อเช้าขอรับ 426 00:35:14,550 --> 00:35:17,889 ตัดสินใจได้ดีมากขอรับ ที่เรียกชุมนุมคนฝ่ายทงโร 427 00:35:19,659 --> 00:35:20,659 จริงสิ 428 00:35:22,190 --> 00:35:23,789 ได้ยินว่าราชบุตรเขยคยองอุนแจ... 429 00:35:24,690 --> 00:35:26,760 เสนอจะจัดการเรื่องนี้ให้ 430 00:35:27,159 --> 00:35:29,170 ท่านสัญญาว่าจะติดสินบนเขาหรือขอรับ 431 00:35:35,469 --> 00:35:39,010 ก่อนที่จะตอบคำถามนั้น ข้ามีเรื่องอยากถามท่านเจ้าค่ะ 432 00:35:43,550 --> 00:35:45,679 ท่านฆ่าลูกสะใภ้คนโตของเรา จริงหรือเจ้าคะ 433 00:35:53,619 --> 00:35:55,090 นางเสียสติไปแล้ว 434 00:35:55,789 --> 00:35:57,829 นางบอกว่าจะบอกทุกอย่างกับครอบครัว 435 00:35:59,500 --> 00:36:01,000 ข้าเลยไม่มีทางเลือก 436 00:36:03,230 --> 00:36:05,969 นางเห็นพ่อสามีฆ่าสามีตัวเองกับตา 437 00:36:06,199 --> 00:36:08,139 เห็นเช่นนั้นแล้ว จะไม่เสียสติได้อย่างไรเจ้าคะ 438 00:36:16,449 --> 00:36:18,280 ท่านฆ่าลูกชายข้าจริงสินะ 439 00:36:20,880 --> 00:36:23,590 ข้ามีเหตุผลที่ไม่อาจบอกท่านได้ขอรับ 440 00:36:23,889 --> 00:36:25,288 อินฮยอนตกหลุมรักชายคนหนึ่ง 441 00:36:25,289 --> 00:36:27,889 หนำซ้ำยังเป็นบุตรชายของศัตรู ยิ่งไปกว่านั้น 442 00:36:29,630 --> 00:36:32,530 เขายังพยายามเปิดโปงแผนของเรา ให้ราชสำนักรู้ด้วย 443 00:36:33,230 --> 00:36:34,530 แต่บุตรชายของศัตรูที่ว่า 444 00:36:35,099 --> 00:36:37,000 มินซอจุนยังมีชีวิตอยู่นี่เจ้าคะ 445 00:36:40,070 --> 00:36:41,470 เจ้าเคยเป็นแค่คนไม่มีหัวนอนปลายเท้า 446 00:36:41,869 --> 00:36:43,408 ข้าผลักดันให้เจ้าได้เป็น อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย 447 00:36:43,409 --> 00:36:46,239 กล้าดีอย่างไรมาฆ่าลูกชายข้า 448 00:36:48,409 --> 00:36:49,449 ท่านหญิง 449 00:36:50,280 --> 00:36:52,980 กล้าดีอย่างไรถึงพูดกับสามีแบบนั้น โอหังนัก! 450 00:37:00,119 --> 00:37:01,889 พรุ่งนี้เย็นข้าจะมาใหม่... 451 00:37:03,530 --> 00:37:05,490 แล้วจะมาบอกนะเจ้าคะ ว่าข้าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร 452 00:37:07,599 --> 00:37:08,730 ช้าก่อน ท่านหญิง 453 00:37:10,329 --> 00:37:11,329 ท่านหญิง! 454 00:37:18,340 --> 00:37:20,779 พวกเขายังไม่ถูกตัดสินว่าเป็นกบฏ 455 00:37:20,780 --> 00:37:22,309 ถ้าผลสรุปออกมาว่าพวกเขาไม่ผิด 456 00:37:22,380 --> 00:37:24,678 ท่านหญิงกับตระกูลอัครมหาเสนาบดี ฝ่ายซ้ายจะเข้าหน้ากันไม่ติดนะเจ้าคะ 457 00:37:24,679 --> 00:37:26,619 เรื่องนั้นข้าก็กังวลเหมือนกัน 458 00:37:27,320 --> 00:37:28,989 แต่ถึงพวกเขาจะไม่มีความผิดฐานกบฏ 459 00:37:30,019 --> 00:37:32,289 เขาก็ฆ่าลูกสะใภ้คนโตจริงมิใช่หรือ 460 00:37:32,960 --> 00:37:34,518 แถมข้ายังได้ยินว่า ลูกสะใภ้คนเล็กของพวกเขา... 461 00:37:34,519 --> 00:37:36,089 ก็สติสตังไม่ค่อยดีด้วย 462 00:37:36,090 --> 00:37:38,360 เรื่องนี้มันกวนใจข้ามาตลอดเลย 463 00:37:42,769 --> 00:37:45,800 จริง ๆ แล้วข้ารู้จักลูกสะใภ้คนเล็ก ของพวกเขาเป็นอย่างดีเจ้าค่ะ 464 00:37:46,369 --> 00:37:48,529 ที่คนพูดกันว่านางเสียสติไปแล้ว เป็นเพียงความเท็จเจ้าค่ะ 465 00:37:48,940 --> 00:37:50,409 เหนือสิ่งอื่นใด 466 00:37:50,739 --> 00:37:52,710 นายน้อยชียอลกับคุณหนูเยจิน... 467 00:37:53,510 --> 00:37:54,739 เป็นคู่ที่เหมาะสมกันนะเจ้าคะ 468 00:37:56,210 --> 00:37:58,780 ไม่ใช่ว่าข้าไม่ชอบบุตรสาวบ้านนั้นนะ 469 00:37:59,820 --> 00:38:01,780 ชียอลก็ดูจะชอบนางเหมือนกัน 470 00:38:02,949 --> 00:38:06,090 ข้าไม่น่ารีบให้พวกเขาเจอกันเลย 471 00:38:06,760 --> 00:38:07,789 โธ่ถัง 472 00:38:13,000 --> 00:38:14,030 ไม่เป็นไร 473 00:38:15,329 --> 00:38:17,429 ถึงสถานการณ์ไม่น่าจะเปลี่ยนไปก็เถอะ 474 00:38:18,869 --> 00:38:19,900 โธ่เอ๊ย 475 00:38:21,869 --> 00:38:22,909 ให้ตายสิ 476 00:38:23,869 --> 00:38:24,909 เฮ้อ 477 00:38:36,550 --> 00:38:39,319 ข้าถามคำถามไม่ได้ ฉะนั้นข้าก็ไม่จำเป็นต้องตอบเหมือนกัน 478 00:38:39,320 --> 00:38:41,420 ก็ได้ แบบนี้ข้าสบายใจกว่าเยอะเลย 479 00:38:43,460 --> 00:38:44,460 ท่านหญิง 480 00:38:45,559 --> 00:38:48,428 เวลาแบบนี้แต่งกายเช่นนี้ ออกมาข้างนอกได้อย่างไรขอรับ 481 00:38:48,429 --> 00:38:50,230 ถ้าท่านหญิงพัครู้เข้าล่ะขอรับ 482 00:38:50,300 --> 00:38:53,598 ข้าได้รับอนุญาตให้ออกมา จัดการเรื่องงานแต่งของคุณหนูเจ้าค่ะ 483 00:38:53,599 --> 00:38:54,869 ไม่ต้องห่วงนะเจ้าคะ 484 00:38:55,809 --> 00:38:59,039 ไหน ๆ ก็ออกมาแล้ว ข้าเลยอยากเจอใต้เท้าสักหน่อยเจ้าค่ะ 485 00:39:00,239 --> 00:39:02,709 ท่านไปอยู่กับครอบครัวท่านดีไหมขอรับ 486 00:39:02,710 --> 00:39:05,050 - ข้าจะแจ้งท่านนายหมู่... - ไม่ได้เจ้าค่ะ 487 00:39:05,380 --> 00:39:06,719 ข้าต้องทำหน้าที่ของข้า 488 00:39:07,050 --> 00:39:09,689 รู้ทั้งรู้ว่าครอบครัวกำลังลำบาก ข้าจะทิ้งคึนซอกกับคุณหนู... 489 00:39:09,690 --> 00:39:11,550 แล้วหนีไปตามลำพังได้อย่างไรเจ้าคะ 490 00:39:15,360 --> 00:39:17,860 ข้าเป็นห่วงท่านหญิงจริง ๆ ขอรับ 491 00:39:22,360 --> 00:39:24,570 ข้ารู้ว่าท่านคงจะเป็นห่วง ถึงได้อยากพบท่านเจ้าค่ะ 492 00:39:25,329 --> 00:39:28,570 ท่านแม่บอกว่าจะจัดการทุกอย่าง ให้เรียบร้อย ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ 493 00:39:28,800 --> 00:39:30,940 ใต้เท้าก็ทราบใช่ไหมเจ้าคะว่า 494 00:39:31,539 --> 00:39:32,979 ท่านแม่จัดการเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างดี 495 00:39:34,380 --> 00:39:37,480 ท่านไม่ได้รัก ลูกสะใภ้ข้าหรอกหรือเจ้าคะ 496 00:39:42,380 --> 00:39:44,789 เช่นนั้นข้าจะถือว่า เราตกลงกันแล้วนะเจ้าคะ 497 00:39:46,389 --> 00:39:49,829 ข้าไม่อยากให้ตระกูลต้องเสื่อมเสีย ชื่อเสียงไปมากกว่านี้เจ้าค่ะ 498 00:39:50,460 --> 00:39:51,530 ดังนั้น 499 00:39:52,190 --> 00:39:53,960 โปรดอย่ามาพบกับ ลูกสะใภ้ข้าอีกนะเจ้าคะ 500 00:39:54,800 --> 00:39:56,400 หากท่านยังพบนางต่อไป 501 00:39:57,130 --> 00:39:58,469 ข้าก็ไม่มีทางเลือก 502 00:39:59,000 --> 00:40:00,900 นอกจากปกป้องครอบครัว ด้วยวิธีของข้าเจ้าค่ะ 503 00:40:03,909 --> 00:40:05,909 อย่าไว้ใจท่านหญิงพัคเกินไปเลยขอรับ 504 00:40:07,239 --> 00:40:08,280 อะไรนะเจ้าคะ 505 00:40:10,309 --> 00:40:13,380 ตอนนี้ท่านแม่ เป็นคนเดียวที่ข้าไว้ใจได้เจ้าค่ะ 506 00:40:17,550 --> 00:40:19,320 หากท่านเป็นห่วงข้าถึงเพียงนั้น 507 00:40:19,420 --> 00:40:22,260 ก็ช่วยตอบจดหมายข้า ทันทีที่ได้รับจดหมายทีนะเจ้าคะ 508 00:40:22,889 --> 00:40:24,630 ไม่เช่นนั้น ข้าคงอึดอัดจนแทบขาดใจ 509 00:40:36,840 --> 00:40:39,809 ในห้องพักแขก เจ้าจะเจอยาเม็ดสีน้ำตาล 510 00:40:40,309 --> 00:40:41,909 นำมาให้ข้าที 511 00:40:42,750 --> 00:40:45,820 มันสำคัญมาก อย่าสั่งให้บ่าวหาล่ะ 512 00:40:46,179 --> 00:40:47,679 เจ้าต้องหาเอง 513 00:40:50,219 --> 00:40:51,420 เจ้าค่ะ ท่านแม่ 514 00:40:53,190 --> 00:40:54,689 ส่วนมื้อเย็นวันนี้ 515 00:40:54,690 --> 00:40:57,230 เตรียมเผื่อน้าเขยเจ้าด้วย 516 00:40:58,530 --> 00:40:59,900 ในส่วนของน้าเขย 517 00:41:01,960 --> 00:41:05,070 เตรียมอาหารเลิศรสมาในปริมาณมากด้วยนะ 518 00:41:06,599 --> 00:41:08,139 เอาเหล้าขิงมาขวดหนึ่งด้วย 519 00:41:31,829 --> 00:41:33,000 ขอบคุณมาก 520 00:41:33,960 --> 00:41:35,030 เจ้าไปได้แล้วล่ะ 521 00:41:35,260 --> 00:41:37,530 เจ้าค่ะ ท่านแม่ 522 00:42:12,539 --> 00:42:14,269 ท่านพี่! 523 00:42:15,670 --> 00:42:16,710 โอ๊ย 524 00:42:26,920 --> 00:42:28,250 เป็นอย่างไรบ้าง 525 00:42:29,119 --> 00:42:30,119 เฮ้อ 526 00:42:30,420 --> 00:42:32,190 อยู่ที่นี่แล้วอึดอัดเหลือเกินขอรับ 527 00:42:34,719 --> 00:42:38,260 แต่ข้าได้ยินว่าคยองอุนแจ จะจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้ 528 00:42:39,460 --> 00:42:40,500 คงเป็นเพราะ... 529 00:42:41,000 --> 00:42:43,630 ภาพวาดที่ข้าฉกมาสินะขอรับ 530 00:42:49,409 --> 00:42:51,809 เพราะข้าแท้ ๆ เลยใช่ไหมขอรับ 531 00:42:56,909 --> 00:42:57,909 แต่ว่า... 532 00:42:58,409 --> 00:43:01,349 ถึงจะเป็นคยองอุนแจก็คงไม่สามารถ ทำเหมือนว่ามันไม่เคยเกิดอะไรขึ้น 533 00:43:04,989 --> 00:43:06,119 คงทำไม่ได้สินะขอรับ 534 00:43:10,429 --> 00:43:11,429 ถ้าเช่นนั้น 535 00:43:11,929 --> 00:43:15,429 เนรเทศข้าไปยังที่เงียบ ๆ สักสองสามเดือนก็ได้ขอรับ 536 00:43:17,530 --> 00:43:20,199 ไปชินจูยิ่งดีขอรับ 537 00:43:21,539 --> 00:43:23,739 ข้าได้ยินว่านางโลมที่นั่นงามล้ำ 538 00:43:27,610 --> 00:43:28,610 ตายจริง 539 00:43:41,860 --> 00:43:46,500 มีเพียงท่านพี่เท่านั้นละขอรับ ที่ห่วงใยข้า 540 00:43:49,059 --> 00:43:50,369 พรุ่งนี้ 541 00:43:51,030 --> 00:43:52,699 เจ้าจะถูกปล่อยตัว 542 00:43:54,099 --> 00:43:55,869 คืนนี้ก็หลับให้สบายเสีย 543 00:43:56,739 --> 00:43:57,969 เร็วถึงเพียงนั้นเลยหรือขอรับ 544 00:44:08,320 --> 00:44:09,349 ท่านพี่ 545 00:44:11,420 --> 00:44:12,489 ขอบพระคุณนะขอรับ 546 00:44:35,110 --> 00:44:36,510 ข้าทำไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ 547 00:44:41,780 --> 00:44:43,389 แข็งใจไว้เถิดเพคะ 548 00:44:44,889 --> 00:44:47,159 นี่เป็นทางเดียวที่เราจะช่วย... 549 00:44:47,590 --> 00:44:48,989 องค์ชายจินซองและครอบครัวได้เพคะ 550 00:45:10,710 --> 00:45:12,280 เจ้าช่วยออกไปก่อนสักครู่นะ 551 00:45:12,820 --> 00:45:13,849 พ่ะย่ะค่ะ 552 00:45:23,460 --> 00:45:24,690 พระสนมซุก 553 00:45:25,230 --> 00:45:26,390 กระหม่อมขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ 554 00:45:31,369 --> 00:45:32,400 ว่าอย่างไร 555 00:45:32,800 --> 00:45:35,239 เราจะแก้ไขสถานการณ์อย่างไรกันขอรับ 556 00:45:38,539 --> 00:45:40,139 ข้าเชื่อว่าคนเรา... 557 00:45:40,679 --> 00:45:42,949 จะเอ่ยแต่ความจริง เมื่อเผชิญหน้ากับความตายเจ้าค่ะ 558 00:45:43,949 --> 00:45:45,010 ดังนั้น 559 00:45:46,380 --> 00:45:47,719 โปรดพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของท่าน 560 00:45:48,349 --> 00:45:50,149 ด้วยอัตวินิบาตกรรมเถิดเจ้าค่ะ 561 00:45:50,150 --> 00:45:51,448 (อัตวินิบาตกรรม: การปลิดชีวิตตัวเอง) 562 00:45:51,449 --> 00:45:54,590 แล้วฝ่าบาทกับราษฎรก็จะเชื่อว่า... 563 00:45:55,690 --> 00:45:57,989 ท่านถูกใส่ร้ายอย่างไม่เป็นธรรม เพราะเหตุผลทางการเมือง 564 00:46:01,659 --> 00:46:02,730 ข้า... 565 00:46:03,900 --> 00:46:07,639 ข้ายินดีสละชีวิต เพื่อรักษาชื่อเสียงวงศ์ตระกูล 566 00:46:08,269 --> 00:46:10,738 แต่คนเดียวที่จะสืบทอดวงศ์ตระกูลได้ เหลือเพียงคึนซอกเท่านั้น 567 00:46:10,739 --> 00:46:13,138 ดังนั้นการยอมแพ้และปลิดชีพตนเอง ถือเป็นการไร้ความรับผิดชอบขอรับ 568 00:46:13,139 --> 00:46:14,979 ในฐานะผู้นำตระกูล ข้าควรมีชีวิตอยู่ 569 00:46:14,980 --> 00:46:17,100 เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงวงศ์ตระกูล ในภายหลังมิใช่หรือขอรับ 570 00:46:19,750 --> 00:46:21,178 ส่วนเรื่องกบฏ 571 00:46:21,179 --> 00:46:23,219 หากข้ายืนกรานปฏิเสธ ฝ่าบาทก็ทรงทำอะไรไม่ได้หรอกขอรับ 572 00:46:25,750 --> 00:46:27,719 ทำให้ข้าผิดหวังจนถึงที่สุดเลยหรือนี่ 573 00:46:28,090 --> 00:46:29,119 บังอาจนัก 574 00:46:29,389 --> 00:46:31,559 ท่านเอ่ยกับสามีด้วยกิริยาเช่นนั้น ได้อย่างไรกันขอรับ 575 00:46:33,829 --> 00:46:36,500 ท่านตัดสินใจถูกแล้วเจ้าค่ะ ที่เขียนพินัยกรรมไว้ล่วงหน้า 576 00:46:37,099 --> 00:46:38,130 ว่าอย่างไรนะ 577 00:47:38,159 --> 00:47:40,960 กระหม่อมขอพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ด้วยความตายพ่ะย่ะค่ะ 578 00:47:42,929 --> 00:47:45,000 เมื่อแปดปีก่อน โจอินฮยอน บุตรชายของกระหม่อม 579 00:47:46,130 --> 00:47:49,469 ได้รับพิษตัวไหมทองมา เพื่อใช้สังหารองค์ชายอุนแฮ... 580 00:47:50,309 --> 00:47:51,638 ด้วยความจงรักภักดี ที่มีต่อองค์ชายจินซอง 581 00:47:51,639 --> 00:47:53,480 ซึ่งเป็นองค์รัชทายาทในตอนนั้น 582 00:47:55,010 --> 00:47:56,579 พอรู้เรื่องนี้เข้า 583 00:47:57,579 --> 00:47:59,349 กระหม่อมจึงสังหาร บุตรชายหัวแก้วหัวแหวน 584 00:47:59,780 --> 00:48:02,920 เพื่อหยุดไม่ให้เขาก่อการกบฏพ่ะย่ะค่ะ 585 00:48:04,489 --> 00:48:06,419 กระหม่อมสังหารบุตรชายตัวเอง 586 00:48:06,420 --> 00:48:08,089 เพื่อแสดงความภักดีต่อฝ่าบาท 587 00:48:08,090 --> 00:48:09,859 แต่กลับถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ... 588 00:48:09,860 --> 00:48:11,260 เพราะคำพูดที่ยังไม่ได้รับการยืนยัน 589 00:48:12,159 --> 00:48:13,629 ความไม่ยุติธรรมที่ต้องเผชิญ ทำให้กระหม่อมเดือดดาลนัก 590 00:48:13,630 --> 00:48:15,900 และอยากปลิดชีพตัวเอง เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของกระหม่อม 591 00:48:22,070 --> 00:48:24,010 อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย ปลิดชีพตนเองอย่างนั้นหรือ 592 00:48:25,469 --> 00:48:27,809 แล้วสาเหตุการตายของพัคบกกีคืออะไร 593 00:48:28,579 --> 00:48:31,280 เราจับตาดูเขาอย่างใกล้ชิด แต่ไม่พบร่องรอยการถูกทำร้ายพ่ะย่ะค่ะ 594 00:48:33,880 --> 00:48:35,779 ดูเหมือนว่าความเครียด ทางจิตใจอย่างรุนแรง... 595 00:48:35,780 --> 00:48:37,489 จะทำให้เขาเสียชีวิตกะทันหันพ่ะย่ะค่ะ 596 00:48:40,389 --> 00:48:42,359 แปดปีก่อน ผู้ต้องสงสัยหลัก... 597 00:48:42,360 --> 00:48:45,460 ในคดีฆาตกรรมรองที่ปรึกษาพยองยาง... 598 00:48:46,190 --> 00:48:48,510 เสียชีวิตอย่างกะทันหัน ด้วยลักษณะคล้ายกันก่อนจะย้ายไปฮันยาง 599 00:48:51,599 --> 00:48:53,139 ทำตัวเองทั้งนั้น 600 00:48:54,900 --> 00:48:58,239 "คนเราจะเอ่ยความจริง เมื่อเผชิญหน้ากับความตาย" 601 00:48:58,440 --> 00:48:59,979 "เนื่องจากโจยองแบ พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา..." 602 00:48:59,980 --> 00:49:03,179 "ด้วยความตายแล้ว เขาจึงพ้นผิดจากทุกข้อกล่าวหา" 603 00:49:04,349 --> 00:49:07,980 "ส่วนพัคบกกี เขาสารภาพด้วยตัวเองว่าฆ่าอีโชอ๊ก" 604 00:49:08,519 --> 00:49:09,650 "ดังนั้นจงบันทึกไว้..." 605 00:49:10,289 --> 00:49:12,789 "ว่าเขามีความผิดฐานฆาตกรรม" 606 00:49:17,389 --> 00:49:20,230 อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายควรจะพ้นผิด แค่ข้อหากบฏเช่นเดียวกับพัคบกกี 607 00:49:20,730 --> 00:49:23,090 เหตุใดถึงทรงตัดสินให้เขา พ้นผิดข้อหาฆาตกรรมด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ 608 00:49:23,670 --> 00:49:26,030 เพราะบุตรชายคนโตของเขา ที่เสียชีวิตไปแล้ว 609 00:49:28,239 --> 00:49:31,768 แปดปีก่อน โจอินฮยอนมาหาข้า ก่อนจะไปพยองยาง... 610 00:49:31,769 --> 00:49:33,309 เพื่อรับตำแหน่งรองที่ปรึกษา 611 00:49:34,139 --> 00:49:36,779 เขาบอกว่าจะสืบสวน... 612 00:49:36,780 --> 00:49:39,679 การทุจริตในพยองยางอย่างละเอียด แม้ว่าครอบครัวเขาจะมีส่วนเกี่ยวข้อง 613 00:49:41,380 --> 00:49:43,590 ตอนแรกข้าก็ไม่ได้เชื่อเขาเสียทีเดียว 614 00:49:44,150 --> 00:49:45,519 แต่เขารักษาคำพูด 615 00:49:45,889 --> 00:49:47,319 และรายงานเรื่อง การทุจริตของพัคบกกี... 616 00:49:47,320 --> 00:49:49,090 น้าของเขา อย่างละเอียด 617 00:49:49,760 --> 00:49:52,029 ไม่นานหลังจากที่ข้าได้รับจดหมาย ฉบับสุดท้ายที่เขาเขียนรายงาน... 618 00:49:52,030 --> 00:49:54,000 ว่าใกล้จะได้หลักฐานที่แน่นหนาพอแล้ว 619 00:49:54,460 --> 00:49:56,500 จู่ ๆ เขาก็เสียชีวิต 620 00:49:57,699 --> 00:50:00,000 ข้าเลยรู้สึกแย่มาก 621 00:50:04,510 --> 00:50:06,230 การตัดสินให้ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายพ้นผิด... 622 00:50:06,880 --> 00:50:09,679 เป็นการตอบแทนความจงรักภักดี ของลูกชายเขา 623 00:50:11,409 --> 00:50:13,820 ผู้ที่ช่วยตระกูลนั้นไว้ มิใช่ท่านหญิงพัค 624 00:50:15,019 --> 00:50:17,499 แต่เป็นบุตรชายผู้ล่วงลับของ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายสินะพ่ะย่ะค่ะ 625 00:50:32,030 --> 00:50:34,369 จู่ ๆ พรวดพราดเข้ามาแบบนี้ มีเรื่องอะไรหรือ 626 00:50:38,269 --> 00:50:39,909 หากมีเรื่องจะพูด ก็นั่งลงก่อนเถิด 627 00:50:48,280 --> 00:50:50,250 ท่านแม่ใช่ไหมเจ้าคะ 628 00:50:51,949 --> 00:50:53,159 หมายความว่าอย่างไร 629 00:50:56,960 --> 00:50:59,059 ถ้าเจ้าหมายถึง การจัดการปัญหาในบ้าน... 630 00:51:00,929 --> 00:51:02,199 ใช่ ข้าเอง 631 00:51:06,699 --> 00:51:08,039 และเจ้าก็ช่วยข้าไว้อย่างไรล่ะ 632 00:51:13,010 --> 00:51:14,539 หาเจอไหม 633 00:51:40,070 --> 00:51:41,139 ขอบคุณมาก 634 00:51:42,269 --> 00:51:43,369 เจ้าไปได้แล้วล่ะ 635 00:51:48,280 --> 00:51:50,210 ข้าชื่นชมท่านแม่มาตลอดเลยเจ้าค่ะ 636 00:51:51,079 --> 00:51:53,449 เพราะท่านเหมือน ผู้ที่รอบรู้คำตอบของทุกอย่าง 637 00:51:54,019 --> 00:51:55,750 แต่ท่านถึงกับสังหาร คนในครอบครัวตัวเอง 638 00:51:57,619 --> 00:51:59,090 ข้าว่ามันไม่ถูกต้องเจ้าค่ะ 639 00:52:01,420 --> 00:52:02,920 เจ้าคิดว่ามันไม่ถูกต้องหรือ 640 00:52:04,190 --> 00:52:05,860 เช่นนั้นพ่อสามีของเจ้า... 641 00:52:06,829 --> 00:52:08,900 กับท่านน้าของเจ้า ก็จะถูกประหารในข้อหาก่อกบฏ 642 00:52:09,929 --> 00:52:12,070 องค์ชายจินซองกับพระสนมซุก... ก็จะถูกวางยาพิษจนตาย 643 00:52:12,530 --> 00:52:14,369 ส่วนคึนซอกกับเยจิน ก็จะถูกบังคับให้เป็นทาส 644 00:52:14,699 --> 00:52:17,409 การปล่อยให้ครอบครัวแตกแยก เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วหรือ 645 00:52:20,940 --> 00:52:23,079 ในสถานการณ์เช่นนี้ หากเป็นเจ้าจะทำอย่างไรล่ะ 646 00:52:26,920 --> 00:52:27,980 ข้าค่อนข้างมั่นใจว่า... 647 00:52:28,449 --> 00:52:30,389 เจ้าก็คงตัดสินใจแบบเดียวกันกับข้า 648 00:52:33,889 --> 00:52:35,760 เรื่องงานศพ ข้าจะจัดการทุกอย่างเอง 649 00:52:36,219 --> 00:52:38,289 เจ้าคิดแต่เรื่องงานแต่งของเยจินก็พอ 650 00:52:40,829 --> 00:52:42,460 ท่านพ่อเสียไปเช่นนี้ 651 00:52:43,400 --> 00:52:45,969 จะจัดงานแต่งคุณหนูทันที ได้อย่างไรกันเจ้าคะ 652 00:52:46,199 --> 00:52:47,999 ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือว่า ข้าจะจัดการทุกอย่างเอง 653 00:52:48,969 --> 00:52:50,710 เจ้าทำตามที่ข้าบอกก็พอ 654 00:53:03,289 --> 00:53:06,090 อีกไม่นานจะมีการประกาศกำหนดการ คัดเลือกพระชายาให้องค์รัชทายาทขอรับ 655 00:53:06,489 --> 00:53:09,690 โปรดส่งบันทึกพรหมจรรย์ ของแม่หญิงฮานาด้วยนะขอรับ 656 00:53:11,590 --> 00:53:12,989 ในที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้สินะ 657 00:53:14,400 --> 00:53:15,400 เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ 658 00:53:16,829 --> 00:53:20,400 รู้อยู่แล้วหรือขอรับว่าแม่หญิงฮานา กับองค์รัชทายาทเป็นเนื้อคู่กัน 659 00:53:22,739 --> 00:53:23,869 สิบปีก่อน 660 00:53:24,670 --> 00:53:26,340 ระหว่างดูขบวนเสด็จของเชื้อพระวงศ์ 661 00:53:26,840 --> 00:53:30,679 ข้าเห็นเชือกที่เชื่อมโยงฮานา กับองค์รัชทายาทเจ้าค่ะ 662 00:53:33,349 --> 00:53:34,919 ท่านสั่งห้ามไม่ให้นางแต่งงาน 663 00:53:34,920 --> 00:53:36,449 เพราะไม่อยากส่งนางเข้าวังหรือขอรับ 664 00:53:38,289 --> 00:53:39,820 นั่นก็เป็นเหตุผลหนึ่งเจ้าค่ะ 665 00:53:40,920 --> 00:53:43,360 หากองค์ชายจินซองผู้มีอำนาจมากกว่า ได้ขึ้นครองราชย์ 666 00:53:44,059 --> 00:53:46,530 องค์รัชทายาทจะทรงสิ้นพระชนม์เป็นแน่ 667 00:53:48,199 --> 00:53:51,000 ข้ารับรองได้ว่าองค์ชายจินซอง จะไม่มีวันได้ขึ้นครองราชย์ขอรับ 668 00:53:51,630 --> 00:53:55,340 เพราะแม่หญิงฮานาช่วยชีวิต องค์รัชทายาทไว้ถึงสองครั้ง 669 00:54:03,809 --> 00:54:05,150 ตัวแทนแห่งรัก... 670 00:54:06,349 --> 00:54:08,250 จะล่วงรู้เนื้อคู่ของตน ด้วยหรือไม่ขอรับ 671 00:54:09,920 --> 00:54:10,989 รู้สิเจ้าคะ 672 00:54:12,489 --> 00:54:13,559 แต่ว่า... 673 00:54:14,260 --> 00:54:17,530 ในกรณีของใต้เท้าที่ล่วงรู้เนื้อคู่ ได้ด้วยอาการหัวใจเต้นรัว... 674 00:54:18,389 --> 00:54:19,530 ข้าก็ไม่แน่ใจนักเจ้าค่ะ 675 00:54:21,630 --> 00:54:22,659 หมายความว่าอย่างไรขอรับ 676 00:54:23,369 --> 00:54:25,900 หัวใจเต้นรัวเกิดได้ทั้งจากความกลัว 677 00:54:26,699 --> 00:54:28,599 การได้พบสตรีรูปงาม 678 00:54:29,170 --> 00:54:31,539 หรือแม้แต่เสียงกลองเจ้าค่ะ 679 00:54:33,340 --> 00:54:35,409 เมื่อท่านรู้สึกว่าหัวใจเต้นรัว ท่านอาจจะสับสน... 680 00:54:35,809 --> 00:54:38,010 ว่ามันเกิดขึ้นเพราะเจอเนื้อคู่... 681 00:54:38,409 --> 00:54:40,049 หรืออาจเพราะ ความรู้สึกชั่ววูบก็ได้เจ้าค่ะ 682 00:54:42,780 --> 00:54:43,849 ขอรับ 683 00:54:44,789 --> 00:54:46,090 ที่ท่านว่ามาก็จริงขอรับ 684 00:54:46,820 --> 00:54:49,760 ข้าเคยได้ยินมาว่าในหมู่ตัวแทนแห่งรัก บางคนอาจจะเก่งกาจเป็นพิเศษ 685 00:54:50,960 --> 00:54:54,300 ใต้เท้าคงเป็นหนึ่งในพวก ที่ความสามารถด้อยกว่าสินะเจ้าคะ 686 00:54:57,369 --> 00:54:59,800 ไม่เคยมีใครวิจารณ์ ความสามารถของข้ามาก่อนเลยขอรับ 687 00:55:01,670 --> 00:55:02,769 ที่ข้ารู้แน่ชัดคือ... 688 00:55:03,739 --> 00:55:05,739 ท่านกับแม่นางยอจู ไม่ได้เกิดมาคู่กันเจ้าค่ะ 689 00:55:08,010 --> 00:55:10,409 ข้าเคยเห็นเนื้อคู่ ของแม่นางยอจูแล้วเจ้าค่ะ 690 00:55:13,550 --> 00:55:17,889 แล้วท่านหญิงทราบหรือไม่ขอรับว่า แม่นางยอจูเป็นคนตระกูลอัครมหาเสนาบดี 691 00:55:22,789 --> 00:55:24,090 ที่ข้าเคยบอกท่านให้ลืมนาง... 692 00:55:24,630 --> 00:55:26,659 เพราะข้าเป็นห่วงนางเจ้าค่ะ 693 00:55:27,900 --> 00:55:29,500 หากผู้ใดล่วงรู้ เรื่องความสัมพันธ์ของท่าน 694 00:55:29,829 --> 00:55:33,099 นางที่เป็นสตรีจะต้องอับอายเจ้าค่ะ 695 00:55:41,980 --> 00:55:44,250 ภรรยาของโจยองแบยื่นอุทธรณ์พ่ะย่ะค่ะ 696 00:55:45,079 --> 00:55:47,679 ทรงทอดพระเนตรก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ 697 00:55:55,860 --> 00:55:57,159 ในพินัยกรรมของสามีหม่อมฉัน 698 00:55:57,789 --> 00:56:01,400 เขาเขียนว่างานศพของเขา ต้องจัดอย่างเรียบง่ายและกระชับที่สุด 699 00:56:02,260 --> 00:56:03,670 และยังเขียนอีกว่า... 700 00:56:04,230 --> 00:56:06,900 งานแต่งของบุตรสาวไม่ควรถูกเลื่อน ออกไปเพราะการตายของเขาเพคะ 701 00:56:07,869 --> 00:56:09,969 และอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย... 702 00:56:10,539 --> 00:56:13,739 ก็กังวลเรื่องหญิงโสด กับชายโสดเป็นอย่างมากเพคะ 703 00:56:14,380 --> 00:56:17,710 เขารู้ดีว่าตระกูลของ แมงผู้คงแก่เรียนมิได้มั่งมี 704 00:56:18,079 --> 00:56:20,879 จึงสั่งให้จัดงานแต่งของเหล่าบุตรสาว แมงผู้คงแก่เรียนพร้อมบุตรสาวเราเพคะ 705 00:56:21,380 --> 00:56:25,920 โปรดพระราชทานพระราชานุญาตให้หม่อมฉัน จัดพิธีศพโดยเร็วที่สุดเถิดเพคะ 706 00:56:31,630 --> 00:56:34,429 ถึงตาข้าทำตามคำขอของนางแล้วสินะ 707 00:56:39,099 --> 00:56:41,670 พิธีศพควรจะถูกจัดขึ้นในเดือนหน้า 708 00:56:43,400 --> 00:56:44,869 แต่ในกรณีของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย 709 00:56:45,539 --> 00:56:49,010 เขาเสียบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนไป เพราะความภักดี 710 00:56:50,250 --> 00:56:53,519 และเสียบุตรชายอีกคนไปเพราะอาการป่วย 711 00:56:54,480 --> 00:56:56,348 ข้าจึงไม่อาจเพิกเฉย ต่อความรักที่เขามีต่อบุตรสาว 712 00:56:56,349 --> 00:56:58,949 ซึ่งเป็นทายาท เพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่ได้ 713 00:57:00,260 --> 00:57:03,219 ดังนั้นข้าจะอนุญาตให้เจ้า... 714 00:57:03,829 --> 00:57:06,590 จัดพิธีศพให้เสร็จสิ้น ก่อนพิธีแต่งงานของนาง 715 00:57:14,199 --> 00:57:18,909 นอกจากนี้ ครอบครัวเจ้า และครอบครัวเสนาบดีกลาโหม 716 00:57:19,639 --> 00:57:21,939 บิดาของว่าที่เจ้าบ่าว จะได้รับผ้าไหมสิบม้วน 717 00:57:21,940 --> 00:57:24,280 เป็นของขวัญแต่งงาน 718 00:57:24,809 --> 00:57:27,119 ข้าว่าจะใช้งานศพ... 719 00:57:27,920 --> 00:57:29,380 เป็นข้ออ้างเลื่อนงานแต่งงาน 720 00:57:30,190 --> 00:57:32,849 และสุดท้ายก็จะยกเลิกไปแท้ ๆ 721 00:57:36,860 --> 00:57:39,230 แต่ตอนนี้แม้แต่ฝ่าบาทก็ทรงทราบแล้ว 722 00:57:39,690 --> 00:57:41,800 จบเห่แล้ว จบกัน 723 00:57:43,900 --> 00:57:45,730 โธ่เอ๊ย 724 00:57:46,429 --> 00:57:48,638 นางคงคิดว่าการจัดงานแต่งบุตรสาว ในเรือนของนาง 725 00:57:48,639 --> 00:57:50,808 ร่วมกับงานแต่งของเหล่าคุณหนูทึนทึก 726 00:57:50,809 --> 00:57:52,768 ที่ราชสำนักจะเป็นผู้จัด 727 00:57:52,769 --> 00:57:54,885 จะทำให้ทุกคนเห็นว่าตระกูลของนาง ยังมีอิทธิพลอยู่พ่ะย่ะค่ะ 728 00:57:54,909 --> 00:57:57,650 การได้เห็นนางบรรลุเป้าหมาย ด้วยไหวพริบแบบนั้น... 729 00:57:58,280 --> 00:58:01,380 ทำให้ข้าโล่งใจนักที่นางไม่ใช่บุรุษ 730 00:58:02,579 --> 00:58:03,619 ฝ่าบาท 731 00:58:07,219 --> 00:58:09,939 แม้ว่าการแต่งงานของเหล่าคุณหนูทึนทึก ในคราวนี้จะสำเร็จเสร็จสิ้นด้วยดี 732 00:58:10,389 --> 00:58:12,488 แต่โปรดทรงอย่ารับคำร้อง... 733 00:58:12,489 --> 00:58:14,129 ให้การสมรสของกระหม่อม เป็นโมฆะเลยพ่ะย่ะค่ะ 734 00:58:15,199 --> 00:58:16,329 เจ้าหมายความว่าอย่างไร 735 00:58:18,929 --> 00:58:21,239 ทำไมอยู่ ๆ ถึงเปลี่ยนใจล่ะ 736 00:58:21,769 --> 00:58:23,909 กระหม่อมยื่นคำร้อง... 737 00:58:24,539 --> 00:58:26,369 เพราะคำขอสุดท้ายขององค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ 738 00:58:41,289 --> 00:58:42,460 โปรดทำงานให้ฝ่ายปกครอง 739 00:58:43,960 --> 00:58:45,590 และช่วยเสด็จพ่อของข้าด้วยนะเจ้าคะ 740 00:59:01,079 --> 00:59:03,380 องค์หญิงตรัสเช่นนั้นหรือ 741 00:59:21,030 --> 00:59:22,159 คุกเข่าลง 742 00:59:23,429 --> 00:59:25,189 - คุกเข่าทำไมหรือขอรับ - เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ 743 00:59:25,429 --> 00:59:27,840 ข้าต้องหาอะไรมาเหยียบ เพื่อกระโดดข้ามกำแพงน่ะสิ 744 00:59:28,599 --> 00:59:30,239 ถ้าใต้เท้าเหยียบข้า 745 00:59:30,369 --> 00:59:31,809 หลังข้าหักแน่ขอรับ 746 00:59:32,139 --> 00:59:34,280 ข้าแต่งงานมา ยังไม่ถึงหกเดือนเลยนะขอรับ 747 00:59:34,440 --> 00:59:35,839 อวดเรื่องแต่งงานอยู่ได้ 748 00:59:35,840 --> 00:59:37,380 เจ้าพูดเรื่องนี้ไม่หยุดเลยนะ 749 00:59:39,610 --> 00:59:41,419 แค่เหยียบบนนี้ แล้วกระโดดข้ามไปก็ได้นี่ขอรับ 750 00:59:41,420 --> 00:59:42,619 ท่านก็ออกจะสูง 751 00:59:46,590 --> 00:59:49,558 หรือให้ข้ากระโดดข้ามกำแพง ไปคุยกับนางให้ดีขอรับ 752 00:59:49,559 --> 00:59:51,059 ช่างเถิด เจ้าจะข้ามไปทำไม 753 00:59:51,730 --> 00:59:53,860 ข้าจะข้ามไปเอง เจ้าดูต้นทางไว้ 754 00:59:54,699 --> 00:59:55,699 ขอรับ 755 01:00:19,050 --> 01:00:20,119 ให้ข้าไปก่อนนะเจ้าคะ 756 01:00:21,059 --> 01:00:22,420 อยู่ตรงนั้นสักพักเถิดขอรับ 757 01:00:32,170 --> 01:00:34,039 เชื่อใจข้าแล้วลงมาเถิดขอรับ 758 01:01:32,389 --> 01:01:34,159 การฝ่าฝืนกฎหมายจริยธรรม ถือเป็นความผิดร้ายแรง 759 01:01:35,199 --> 01:01:36,899 คิดอย่างไรถึงกระโดดข้ามกำแพงมา... 760 01:01:36,900 --> 01:01:38,730 เพื่อลอบเข้าบ้านแม่ม่ายกันเจ้าคะ 761 01:01:39,500 --> 01:01:40,900 หากมีคนเห็นเข้าจะทำอย่างไร 762 01:01:45,239 --> 01:01:47,380 คิดถึงข้าถึงเพียงนั้นเลยหรือเจ้าคะ 763 01:01:49,780 --> 01:01:52,650 ข้าก็กำลังจะไปหา ใต้เท้าเหมือนกันเจ้าค่ะ 764 01:01:53,510 --> 01:01:55,150 หัวใจเราคงสื่อถึงกัน ได้แล้วสินะเจ้าคะ 765 01:01:59,389 --> 01:02:00,420 ท่านหญิง 766 01:02:03,829 --> 01:02:04,989 ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหมขอรับ 767 01:02:08,130 --> 01:02:09,460 พอได้เจอใต้เท้า 768 01:02:10,159 --> 01:02:11,530 ข้าก็ไม่เป็นไรแล้วเจ้าค่ะ 769 01:02:22,639 --> 01:02:24,280 ข้าไม่ได้กระโดดข้ามกำแพงมา... 770 01:02:25,710 --> 01:02:27,650 เพราะคิดถึงท่านหญิงหรอกขอรับ 771 01:02:30,889 --> 01:02:34,690 ข้าแค่มาบอกให้ท่าน เลิกส่งจดหมายมาหาข้าได้แล้วขอรับ 772 01:02:38,860 --> 01:02:40,999 เพราะเป็นห่วงข้าหรือเจ้าคะ 773 01:02:41,000 --> 01:02:42,059 - ข้า... - เปล่าเลยขอรับ 774 01:02:45,030 --> 01:02:46,300 อย่างที่ท่านหญิงบอก 775 01:02:48,739 --> 01:02:50,840 ความรู้สึกของข้า มันเริ่มจางหายไปแล้วขอรับ 776 01:02:57,380 --> 01:02:59,679 ข้าไม่ได้รักท่านหญิง อีกต่อไปแล้วขอรับ 777 01:03:25,639 --> 01:03:28,579 (The Matchmakers) 778 01:03:44,460 --> 01:03:46,260 โปรดระวังกิริยาด้วยเจ้าค่ะ 779 01:03:46,730 --> 01:03:48,829 ไม่สามารถอยู่กับ คนที่รักได้หรอกหรือนี่... 780 01:03:49,130 --> 01:03:52,730 หม่อมฉันเชื่อว่าองค์รัชทายาท ต้องการราชบุตรเขยคยองอุนแจเพคะ 781 01:03:53,070 --> 01:03:56,269 ข้ารู้แล้วว่าข้าไม่มีวันเป็นคนที่ ท่านแม่อยากให้ข้าเป็นได้เจ้าค่ะ 782 01:03:56,639 --> 01:04:00,210 จากนี้ไป ข้าจะไปตามทางของข้าเองเจ้าค่ะ 783 01:04:01,110 --> 01:04:02,139 ข้า... 784 01:04:02,340 --> 01:04:07,010 ตกหลุมรักใต้เท้า มากขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าค่ะ 785 01:04:23,500 --> 01:04:26,400 (The Matchmakers)