1
00:00:23,089 --> 00:00:25,160
(โรอุน)

2
00:00:25,230 --> 00:00:27,230
(โจอีฮยอน)

3
00:00:35,409 --> 00:00:36,508
(นักเขียน: ฮาซูจิน)

4
00:00:36,509 --> 00:00:37,709
(ผู้กำกับ: ฮวังซึงกิ คิมซูจิน)

5
00:00:45,280 --> 00:00:49,789
(The Matchmakers)

6
00:00:53,289 --> 00:00:54,789
นี่คือแผนของข้าขอรับ

7
00:00:55,130 --> 00:00:57,200
เมื่องานแต่งจบลง ข้าจะสะสางทุกสิ่ง

8
00:00:57,600 --> 00:00:58,859
และย้ายไปอาณาจักรหมิงขอรับ

9
00:00:59,329 --> 00:01:00,630
บ้าไปแล้วสินะ

10
00:01:02,329 --> 00:01:03,770
ท่านพูดกับข้าหรือขอรับ

11
00:01:06,000 --> 00:01:08,510
เปล่าเจ้าค่ะ ข้าพูดกับตัวเองน่ะ

12
00:01:12,439 --> 00:01:16,010
นี่เป็นวิธีของบัณฑิตที่ฉลาดที่สุด
ในโชซอนหรือนี่

13
00:01:16,609 --> 00:01:18,849
ฟังภาษาพวกเขาไม่ออกด้วยซ้ำ
จะอยู่ในอาณาจักรหมิงได้อย่างไร

14
00:01:20,150 --> 00:01:21,920
ข้าพูดภาษาหมิงได้ขอรับ

15
00:01:22,290 --> 00:01:24,519
คนในอาณาจักรหมิง
ก็ต้องการแม่สื่อเหมือนกันนะขอรับ

16
00:01:24,790 --> 00:01:27,188
- ข้าคือตัวแทนแห่งรักนะขอรับ
- ถึงอย่างนั้น...

17
00:01:27,189 --> 00:01:30,560
ความรักมีอยู่ทุกหนแห่ง
และเป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง

18
00:01:30,829 --> 00:01:31,929
พลังแห่งรัก...

19
00:01:31,930 --> 00:01:34,769
เหตุใดจึงไม่คิดหาทาง
ให้เราอยู่ด้วยกันในโชซอนได้ล่ะเจ้าคะ

20
00:01:40,340 --> 00:01:41,969
จะทำอย่างไรล่ะขอรับ

21
00:01:43,340 --> 00:01:46,239
คิดว่าตระกูลนี้
จะปล่อยท่านไปง่าย ๆ หรือขอรับ

22
00:01:51,650 --> 00:01:52,680
นั่นสิเจ้าคะ

23
00:01:54,849 --> 00:01:56,719
แต่มันต้องมีวิธีไม่ใช่หรือเจ้าคะ

24
00:01:58,359 --> 00:01:59,760
ข้าจะหาทาง...

25
00:01:59,920 --> 00:02:02,290
อยู่กับใต้เท้าในแผ่นดินนี้ให้ได้

26
00:02:02,760 --> 00:02:03,930
อย่ากังวลไปเลยเจ้าค่ะ

27
00:02:09,030 --> 00:02:10,069
เข้าใจแล้วขอรับ

28
00:02:18,110 --> 00:02:20,348
(ตอนที่ 16: คู่สร้างคู่สม)

29
00:02:20,349 --> 00:02:22,949
(ตอนที่ 16: คู่ม่ายคู่สม)

30
00:02:29,319 --> 00:02:33,090
ไม่ว่าจะรอนานเพียงใด
คุณหนูก็ไม่กลับมาหรอกเจ้าค่ะ

31
00:02:35,689 --> 00:02:37,460
วันนี้ทั้งบ้านต้องโกลาหลเป็นแน่

32
00:02:38,300 --> 00:02:40,370
โธ่เอ๊ย ไม่เข้าไปดีหรือไม่นะ

33
00:02:46,669 --> 00:02:48,770
เอ๊ะ คุณหนูหรือ

34
00:02:48,939 --> 00:02:50,509
ตายจริง คุณหนู

35
00:02:52,080 --> 00:02:54,750
คุณหนู ทำไมมาเอาป่านนี้ล่ะเจ้าคะ

36
00:02:54,849 --> 00:02:56,550
สามี รีบเข้าไปข้างในกันเถิด

37
00:02:57,580 --> 00:03:00,419
"สามี" หรือ หากนายหญิงรู้เข้า
ต้องโกรธมากเป็นแน่

38
00:03:00,590 --> 00:03:02,689
หากไม่ใช่เพราะสามี
ข้าก็คงไม่กลับมาหรอก

39
00:03:05,860 --> 00:03:06,860
(สองชั่วโมงก่อน)

40
00:03:06,861 --> 00:03:08,659
คืนนี้ไปซ่อนตัวที่วัดซอนฮวากันเถิด

41
00:03:09,289 --> 00:03:10,729
ข้าวางแผนไว้หมดแล้ว

42
00:03:11,099 --> 00:03:12,930
วันนี้ข้าไม่ได้ไปร่วมงานแต่ง

43
00:03:13,129 --> 00:03:15,098
ทั่วทั้งฮันยางจะรู้เรื่อง
การแต่งงานของข้าล่ม

44
00:03:15,099 --> 00:03:16,530
คงไม่มีผู้ใดมาสู่ขอข้าอีก

45
00:03:17,099 --> 00:03:19,059
ท่านแม่ก็น่าจะยอม
ให้ท่านพี่มาอยู่กับข้าไม่ใช่หรือ

46
00:03:23,610 --> 00:03:26,139
ไม่ได้ ข้ายอมให้คนอื่น
พูดถึงเจ้าเช่นนั้นไม่ได้

47
00:03:26,840 --> 00:03:28,650
ใครจะไปสนใจคนอื่นกัน

48
00:03:28,909 --> 00:03:30,718
สำหรับข้า แค่ได้อยู่กับท่านพี่
ก็เพียงพอแล้ว

49
00:03:30,719 --> 00:03:31,750
ข้ายอมไม่ได้หรอก

50
00:03:33,789 --> 00:03:35,319
เจ้าต้องเป็นผู้ที่มีเกียรติต่อไป

51
00:03:46,129 --> 00:03:47,229
กลับบ้านของเจ้ากันเถิด

52
00:03:48,800 --> 00:03:51,500
ข้าไม่ไปหรอก ข้าจะอยู่กับท่านพี่

53
00:03:51,599 --> 00:03:53,400
ข้าจะคุยกับท่านแม่ของเจ้าเอง

54
00:03:53,610 --> 00:03:54,809
ว่าจะแต่งงานกับเจ้า

55
00:03:54,810 --> 00:03:55,969
หากไปตอนนี้

56
00:03:56,639 --> 00:03:59,639
ท่านพี่อาจถูกโบยจนตายก็เป็นได้

57
00:04:01,849 --> 00:04:03,650
เจ้าถึงกับหนีมาในวันแต่งงาน

58
00:04:04,120 --> 00:04:05,349
ไม่มีอะไรที่ข้าทำไม่ได้หรอก

59
00:04:12,460 --> 00:04:14,090
จะไม่เป็นไรจริง ๆ ใช่ไหม

60
00:04:16,660 --> 00:04:19,829
ข้ายอมทำทุกสิ่ง
เพื่อให้ได้อยู่กับเจ้า

61
00:04:27,610 --> 00:04:28,938
ในบ้านกำลังลุกเป็นไฟเลย

62
00:04:28,939 --> 00:04:30,680
เหตุใดคุณหนู
จึงต้องทำเช่นนี้อีกเจ้าคะ

63
00:04:31,110 --> 00:04:33,509
คิดเสียว่าช่วยให้ข้ารอด
คุณหนูเข้าไปข้างในคนเดียวเถิดเจ้าค่ะ

64
00:04:34,649 --> 00:04:36,250
- โอ๊ย
- ไม่เอา

65
00:04:38,550 --> 00:04:39,620
พอได้แล้ว

66
00:04:41,319 --> 00:04:43,620
แม่หญิงเยจินกับข้า
จะไปพบแม่ของนางด้วยกัน

67
00:04:44,160 --> 00:04:45,259
หลีกไปเถิด

68
00:04:47,360 --> 00:04:48,560
บอกให้หลีกไปอย่างไรเล่า

69
00:04:49,089 --> 00:04:50,259
นายหญิงบอกว่า...

70
00:04:50,800 --> 00:04:52,800
ให้พาทั้งสองคนเข้าไปเจ้าค่ะ

71
00:04:53,360 --> 00:04:54,430
นายหญิงหรือ

72
00:04:55,529 --> 00:04:56,529
เจ้าค่ะ

73
00:04:57,839 --> 00:04:58,939
จริงหรือ

74
00:05:03,410 --> 00:05:06,540
(คู่สวรรค์สร้าง)

75
00:05:07,310 --> 00:05:08,410
ห้องนี้เป็นแน่

76
00:05:09,149 --> 00:05:10,149
เปิดเลย

77
00:05:10,920 --> 00:05:12,379
ช่วยถอยห่างจากประตูสักครู่นะขอรับ

78
00:05:15,889 --> 00:05:17,319
ทำอะไรกันเจ้าคะ

79
00:05:25,199 --> 00:05:26,230
ทำไม...

80
00:05:26,560 --> 00:05:29,029
ต้องเข้าไปในห้องหอ
ของบุตรสาวข้าด้วยเจ้าคะ

81
00:05:30,000 --> 00:05:31,769
คือว่า...

82
00:05:36,040 --> 00:05:38,110
ข้าต้องตรวจสอบอะไรบางอย่างขอรับ

83
00:05:55,930 --> 00:05:58,259
ท่านแม่บอกให้
ท่านพี่ไปด้วยจริง ๆ หรือ

84
00:05:58,660 --> 00:06:02,000
เรื่องนั้น ไม่ใช่นายหญิงใหญ่หรอก
นายหญิงเล็กต่างหากเจ้าค่ะ

85
00:06:02,829 --> 00:06:03,899
ท่านพี่สะใภ้หรือ

86
00:06:08,069 --> 00:06:09,569
ใต้เท้าฝ่ายปกครองรู้แล้วแน่เลยขอรับ

87
00:06:10,810 --> 00:06:11,915
รีบหนีออกไปจากที่นี่เถิดเจ้าค่ะ

88
00:06:11,939 --> 00:06:13,980
ถ้าถูกจับได้ตอนนี้
เราทั้งคู่มีหวังจบเห่แน่เจ้าค่ะ

89
00:06:37,170 --> 00:06:38,540
คุณหนู ทำไมมาเอาป่านนี้ล่ะเจ้าคะ

90
00:06:40,300 --> 00:06:42,870
ทำไมทั้งสองคน
ถึงใส่ชุดแต่งงานล่ะเจ้าคะ

91
00:06:44,110 --> 00:06:45,138
คิดว่าทำไมล่ะเจ้าคะ

92
00:06:45,139 --> 00:06:46,979
เพื่อให้คุณหนูกับท่านบัณฑิต
ได้อยู่ด้วยกันน่ะสิ

93
00:06:48,709 --> 00:06:50,819
ใต้เท้าฝ่ายปกครอง
กำลังตรวจสอบใบหน้าเจ้าบ่าวอยู่

94
00:06:50,949 --> 00:06:53,680
เมื่อประตูเปิดก็ให้ท่านบัณฑิต
โผล่หน้าไป และจบเรื่องนี้เสียเถิด

95
00:06:54,689 --> 00:06:55,689
อะไรนะ

96
00:06:57,259 --> 00:06:59,620
ข้าได้รับรายงานว่า
นี่เป็นการแต่งงานกำมะลอ

97
00:07:03,290 --> 00:07:05,060
นี่เป็นห้องบุตรสาวข้าเจ้าค่ะ

98
00:07:05,860 --> 00:07:07,129
ไม่มีทางเป็นไปได้เจ้าค่ะ

99
00:07:08,129 --> 00:07:09,199
กลับไปเถิดเจ้าค่ะ

100
00:07:11,600 --> 00:07:13,470
ข้าเพียงแค่อยากเห็น
หน้าเจ้าบ่าวเท่านั้น

101
00:07:14,009 --> 00:07:15,209
มาห้ามข้าทำไมกันขอรับ

102
00:07:17,110 --> 00:07:19,439
ต้องมีปัญหาอะไรจริง ๆ
ใช่หรือไม่ขอรับ

103
00:07:20,079 --> 00:07:21,149
กล้าดีอย่างไร

104
00:07:24,420 --> 00:07:26,550
ไม่มีเวลามายืนอยู่ตรงนี้แล้ว
ต้องไปแล้วขอรับ

105
00:07:33,490 --> 00:07:34,490
นายหญิง

106
00:07:38,060 --> 00:07:39,199
ท่านพี่ หันหน้าไป

107
00:07:41,829 --> 00:07:42,829
หือ

108
00:07:46,100 --> 00:07:47,540
เป็นไปไม่ได้สิ

109
00:08:02,689 --> 00:08:04,220
ออกไปจากบ้านข้าเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ

110
00:08:04,889 --> 00:08:07,230
ข้าจะไม่มีวันลืมเรื่องในวันนี้เลย

111
00:08:07,589 --> 00:08:08,959
แปลกชะมัด

112
00:08:09,560 --> 00:08:12,000
ทำไมราชบุตรเขยไม่อยู่ล่ะ

113
00:08:12,329 --> 00:08:13,699
- คุณพระ
- ออกมาแล้ว

114
00:08:14,600 --> 00:08:16,100
- ตายจริง
- เร็วเข้า

115
00:08:17,670 --> 00:08:18,670
โธ่เอ๊ย

116
00:08:22,410 --> 00:08:24,939
เจ้าสาวคือบุตรสาวอัครมหาเสนาบดี
ฝ่ายซ้าย แต่เจ้าบ่าว...

117
00:08:25,410 --> 00:08:27,180
ไม่ใช่บุตรชายของเสนาบดีกลาโหมนี่

118
00:08:27,750 --> 00:08:30,008
ข้าก็บอกแล้วไงว่า
บุตรชายเสนาบดีกลาโหม...

119
00:08:30,009 --> 00:08:31,656
แต่งงานกับบุตรสาวคนรอง
ของแมงผู้คงแก่เรียนไปแล้ว

120
00:08:31,680 --> 00:08:33,320
คุณหนูของบ้านนี้...

121
00:08:34,120 --> 00:08:36,288
มีคนที่จะแต่งงานด้วยมาตลอดขอรับ

122
00:08:36,289 --> 00:08:39,089
ไม่ใช่เรื่องที่น่าสับสนเลยนะ
เจ้านี่เหลือเชื่อจริง ๆ

123
00:08:39,090 --> 00:08:41,090
โอ๊ย ไม่ใช่นะ

124
00:08:41,629 --> 00:08:44,129
แล้วข้าจับคู่ให้กับใครล่ะ

125
00:08:45,830 --> 00:08:46,928
ไปได้แล้ว

126
00:08:46,929 --> 00:08:48,928
ไป ไปซะ

127
00:08:48,929 --> 00:08:50,000
โอ๊ย

128
00:08:50,870 --> 00:08:51,899
ไปซะ

129
00:09:09,019 --> 00:09:11,820
ท่านแม่ ข้าอธิบายทุกอย่างได้เจ้าค่ะ

130
00:09:14,559 --> 00:09:16,259
คิดว่าทำอะไรอยู่ขอรับ

131
00:09:19,830 --> 00:09:21,029
ปล่อยมือเดี๋ยวนี้เลยนะ

132
00:09:23,700 --> 00:09:27,240
ท่านแม่ พี่สะใภ้ทำทุกอย่างก็เพราะข้า
ใจเย็น ๆ ก่อนเถิดเจ้าค่ะ

133
00:09:27,769 --> 00:09:29,370
ข้าผิดหวังในตัวเจ้าจริง ๆ

134
00:09:36,480 --> 00:09:37,620
เจ้าหลอกเยจินผู้ไร้เดียงสา

135
00:09:38,620 --> 00:09:41,289
เพื่อให้บุตรชายของเสนาบดีกลาโหม

136
00:09:42,090 --> 00:09:44,159
ได้แต่งงานกับสาวทึนทึกหรือ

137
00:09:44,960 --> 00:09:47,219
ข้าบอกหลายครั้งแล้วว่า
การแต่งงานของเยจิน...

138
00:09:47,220 --> 00:09:48,620
กับบุตรชายเสนาบดีกลาโหม
สำคัญเพียงใด

139
00:09:49,230 --> 00:09:51,330
ทำเช่นนี้กับข้าได้อย่างไร

140
00:09:51,730 --> 00:09:53,230
ความรู้สึกของคุณหนู...

141
00:09:54,370 --> 00:09:55,628
สำคัญกับข้ามากกว่าเจ้าค่ะ

142
00:09:55,629 --> 00:09:57,069
ใครสนเรื่องความรู้สึกกัน

143
00:09:57,070 --> 00:09:59,899
ท่านแม่ หยุดเถิดเจ้าค่ะ

144
00:10:03,940 --> 00:10:06,879
ไม่ใช่เพราะพี่สะใภ้หรอก
ข้าเลือกเองเจ้าค่ะ

145
00:10:14,120 --> 00:10:16,120
ได้โปรดอนุญาตให้ข้าแต่งงาน
กับแม่หญิงเยจินด้วยขอรับ

146
00:10:16,490 --> 00:10:18,759
ข้าอาจจะยังบกพร่องอยู่มาก

147
00:10:19,289 --> 00:10:22,529
แต่ข้าจะพยายาม
ทำตัวให้คู่ควรกับตระกูลนี้ขอรับ

148
00:10:26,000 --> 00:10:27,330
ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด

149
00:10:27,929 --> 00:10:30,570
เจ้าก็ไม่มีวันดีพอสำหรับตระกูลเรา

150
00:10:31,600 --> 00:10:33,000
ออกไปจากบ้านข้าเดี๋ยวนี้

151
00:10:33,769 --> 00:10:35,440
หากท่านแม่เอ่ยเช่นนั้น

152
00:10:36,570 --> 00:10:38,580
ข้าก็จะไปจากบ้านนี้ตามสามีเจ้าค่ะ

153
00:10:39,809 --> 00:10:40,909
ไปกันเถิดเจ้าค่ะ สามี

154
00:10:41,710 --> 00:10:42,750
เยจิน

155
00:10:43,779 --> 00:10:45,379
เจ้าทำเช่นนี้กับแม่อีกคนไม่ได้นะ

156
00:10:47,690 --> 00:10:50,089
กล้าดีอย่างไร
กล้าดีอย่างไรถึงทำเช่นนี้

157
00:10:50,090 --> 00:10:51,120
ท่านหญิง

158
00:10:51,889 --> 00:10:53,519
พิธีแต่งงานก็จัดไปแล้วนะขอรับ

159
00:10:55,730 --> 00:10:58,059
อยากให้คนรู้กันทั่วว่า
บุตรสาวของท่าน...

160
00:10:58,700 --> 00:11:00,600
หนีไปก่อนพิธีแต่งงานหรือขอรับ

161
00:11:02,029 --> 00:11:03,100
ใต้เท้า...

162
00:11:04,669 --> 00:11:06,399
ก็ร่วมมือวางแผนนี้ด้วยหรือ

163
00:11:08,139 --> 00:11:10,070
ข้าได้รับพระราชโองการ
ให้จัดพิธีแต่งงานเหล่านี้

164
00:11:11,340 --> 00:11:12,940
ข้าก็ต้องทำให้ดีจนถึงที่สุดสิขอรับ

165
00:11:17,919 --> 00:11:19,620
การร่วมมือกับชายอื่น

166
00:11:20,419 --> 00:11:21,620
เพื่อทำลายอนาคต

167
00:11:22,419 --> 00:11:25,720
ของบุตรสาวข้าและครอบครัวข้า
คือวิธีของเจ้าหรือ

168
00:11:29,659 --> 00:11:31,529
เจ้าจะต้องถูกลงโทษ...

169
00:11:32,860 --> 00:11:34,500
ในสิ่งที่เจ้าทำลงไปแน่

170
00:11:55,250 --> 00:11:57,619
ข้ามาช้าใช่ไหมเจ้าคะ
รอสักครู่นะเจ้าคะ

171
00:11:57,620 --> 00:12:00,460
ข้านำอาหารมาจากงานเลี้ยงแล้ว
เหลือแค่หุงข้าวเจ้าค่ะ

172
00:12:01,230 --> 00:12:02,460
ข้า...

173
00:12:03,259 --> 00:12:04,330
หุงข้าวไว้แล้วขอรับ

174
00:12:05,799 --> 00:12:08,370
นายท่านหุงข้าวหรือ

175
00:12:10,700 --> 00:12:12,299
หน้าตาอาจดูไม่ดีนัก

176
00:12:12,899 --> 00:12:14,110
แต่ก็น่าจะพอกินได้ขอรับ

177
00:12:16,610 --> 00:12:17,809
อ้อ แล้วก็นี่

178
00:12:43,000 --> 00:12:44,029
แต่งงาน...

179
00:12:46,200 --> 00:12:47,340
กับข้าเถิดขอรับ

180
00:13:32,480 --> 00:13:33,679
เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ

181
00:13:37,690 --> 00:13:38,720
ท่านหญิง

182
00:13:39,860 --> 00:13:41,490
ไปกับข้าเดี๋ยวนี้เลยขอรับ

183
00:13:44,500 --> 00:13:45,529
ตอนนี้หรือเจ้าคะ

184
00:13:47,000 --> 00:13:48,129
ไม่ได้เจ้าค่ะ

185
00:13:48,230 --> 00:13:50,700
ท่านบอกว่าจะทำตามที่ข้าบอก
หลังพิธีแต่งงานจบลงนี่ขอรับ

186
00:13:50,830 --> 00:13:53,139
ข้าขอให้ท่านรอหน่อยมิใช่หรือเจ้าคะ

187
00:13:54,039 --> 00:13:55,710
เหตุใดจึงรีบร้อนนักล่ะเจ้าคะ

188
00:13:56,409 --> 00:13:58,940
เราไม่รู้ว่าหากท่านยังอยู่ที่นี่
จะต้องลำบากเพียงใด

189
00:14:01,049 --> 00:14:03,610
ท่านพี่ของข้าก็อยู่ที่นี่ด้วย

190
00:14:04,679 --> 00:14:06,120
ไม่ต้องห่วงหรอกเจ้าค่ะ

191
00:14:08,620 --> 00:14:09,690
เช่นนั้น คืนนี้...

192
00:14:10,450 --> 00:14:11,889
ข้าก็จะอยู่ที่นี่ด้วยขอรับ

193
00:14:14,360 --> 00:14:16,029
หากใต้เท้าอยู่ที่นี่

194
00:14:17,029 --> 00:14:18,700
เรื่องจะยิ่งแย่ลงไปอีกนะเจ้าคะ

195
00:14:19,659 --> 00:14:21,129
ข้าจะติดต่อไป

196
00:14:21,470 --> 00:14:23,000
คืนนี้ท่านกลับไปเถิดเจ้าค่ะ

197
00:14:26,500 --> 00:14:28,309
พรุ่งนี้ต้องติดต่อมานะขอรับ

198
00:14:32,409 --> 00:14:33,509
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

199
00:14:48,830 --> 00:14:51,129
ท่านพี่ทำเช่นนี้ก็เพราะข้า

200
00:14:51,399 --> 00:14:54,898
แต่เมื่อเห็นท่านพี่
กับใต้เท้าราชบุตรเขยในชุดแต่งงาน

201
00:14:54,899 --> 00:14:56,870
ท่านแม่คงตกใจน่ะเจ้าค่ะ

202
00:14:58,200 --> 00:15:00,070
นางจึงโมโหมาก

203
00:15:00,570 --> 00:15:02,039
ท่านพี่ช่วยเข้าใจด้วยนะเจ้าคะ

204
00:15:08,779 --> 00:15:09,779
คุณหนู

205
00:15:13,850 --> 00:15:17,860
ข้าชอบใต้เท้าคยองอุนแจเจ้าค่ะ

206
00:15:21,929 --> 00:15:23,360
หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ

207
00:15:28,730 --> 00:15:29,730
ขอโทษนะเจ้าคะ

208
00:15:36,539 --> 00:15:38,340
ข้าคงเข้าข้างท่านพี่
ในเรื่องนี้ไม่ได้เจ้าค่ะ

209
00:15:43,350 --> 00:15:46,179
แต่อีกสองวัน...

210
00:15:48,120 --> 00:15:49,750
ไม่สิ ผ่านไปอีกแค่วันเดียว

211
00:15:50,320 --> 00:15:51,820
ข้าจะเข้าข้างท่านพี่อีกครั้งเจ้าค่ะ

212
00:15:56,190 --> 00:15:58,259
เพราะท่านพี่ก็เข้าข้างข้า
มาตลอดเหมือนกันนี่เจ้าคะ

213
00:16:02,169 --> 00:16:03,230
คุณหนู

214
00:16:06,639 --> 00:16:09,840
คืนนี้คุยเรื่องการแต่งงานของข้า
กับท่านแม่ก็พอเจ้าค่ะ

215
00:16:10,210 --> 00:16:13,539
หากพูดเรื่องของท่านพี่ขึ้นมา
ท่านแม่อาจจะล้มพับจริง ๆ ก็เป็นได้

216
00:16:23,620 --> 00:16:24,620
ท่านแม่

217
00:16:25,659 --> 00:16:27,090
แม่คึนซอกเองเจ้าค่ะ

218
00:16:28,730 --> 00:16:29,730
กลับไปเสีย

219
00:16:30,590 --> 00:16:31,960
ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า

220
00:16:34,870 --> 00:16:36,700
ข้าบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าเจ้าไง

221
00:16:37,700 --> 00:16:39,199
ข้าถึงกับฆ่าสามีและน้องชาย...

222
00:16:39,200 --> 00:16:40,669
เพื่อรักษาตระกูลนี้ไว้

223
00:16:40,870 --> 00:16:42,110
แต่เจ้าทำทุกอย่างพังหมด

224
00:16:49,179 --> 00:16:50,250
ท่านแม่...

225
00:16:52,850 --> 00:16:54,179
เป็นคนทำหรือเจ้าคะ

226
00:17:01,129 --> 00:17:02,259
เยจิน...

227
00:17:18,779 --> 00:17:20,509
ไปบ้านของสามีกันเดี๋ยวนี้เลย

228
00:17:24,210 --> 00:17:25,549
หากเราจากไปเช่นนี้

229
00:17:26,619 --> 00:17:28,349
แล้วคึนซอกกับท่านพี่สะใภ้จะทำอย่างไร

230
00:17:30,319 --> 00:17:32,420
นางพยายามอย่างถึงที่สุด
เพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกันนะ

231
00:17:32,759 --> 00:17:34,220
ถึงตาเราช่วยนางบ้างแล้ว

232
00:17:35,890 --> 00:17:37,130
สามี

233
00:17:39,759 --> 00:17:41,000
เรื่องในตระกูล...

234
00:17:41,769 --> 00:17:42,930
มาแก้ไขด้วยกันกับข้าเถิดนะ

235
00:17:44,799 --> 00:17:46,940
ข้าอยากพยายามเป็นคนที่...

236
00:17:47,339 --> 00:17:48,379
ตระกูลของเจ้าต้องการให้ได้

237
00:17:49,309 --> 00:17:50,609
เพื่อเจ้านะ เยจิน

238
00:18:53,339 --> 00:18:55,768
องค์รัชทายาทตรัสว่า...

239
00:18:55,769 --> 00:18:58,240
พิธีแต่งงานของเหล่าสาวทึนทึก
ค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว

240
00:18:59,410 --> 00:19:00,539
ขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ

241
00:19:01,410 --> 00:19:04,250
เปล่า ข้าไม่ได้โทษเจ้า

242
00:19:05,220 --> 00:19:07,579
ข้าชมว่าเจ้าทำได้ดีต่างหาก

243
00:19:08,220 --> 00:19:10,419
หากตระกูลนั้น
ได้ดองกับตระกูลเสนาบดีกลาโหม

244
00:19:10,420 --> 00:19:12,519
คงไม่เป็นผลดีต่อข้าแน่

245
00:19:15,789 --> 00:19:18,329
ความมุ่งมั่นตั้งใจขององค์รัชทายาท
ในเรื่องการแต่งงาน

246
00:19:20,329 --> 00:19:23,400
ช่วยขจัดความกังวล
เรื่องข้าราชบริพารไปได้มากเลย

247
00:19:25,400 --> 00:19:27,798
จองอู ดูเหมือนว่าเจ้า...

248
00:19:27,799 --> 00:19:30,608
จะมีพรสวรรค์ในด้านการจับคู่นะ

249
00:19:30,609 --> 00:19:33,980
จากนี้ไป เจ้าเอาสิ่งนี้
มาเป็นอาชีพดีหรือไม่

250
00:19:35,950 --> 00:19:37,649
- ข้าล้อเล่นน่า
- อ๋อ

251
00:19:37,650 --> 00:19:39,950
โธ่เอ๊ย ดูตกใจ
จนตาแทบถลนออกมาเชียว

252
00:19:44,759 --> 00:19:47,119
อีกไม่นาน ฎีกาของเจ้า
ก็จะเริ่มดำเนินการแล้ว

253
00:19:50,430 --> 00:19:52,500
คิดถึงสิ่งที่เจ้าอยากทำเสียสิ

254
00:19:57,329 --> 00:19:59,399
ข้าเริ่มผูกใจเจ็บ

255
00:19:59,400 --> 00:20:00,799
ตอนได้ยินว่าเจ้าหนีไป

256
00:20:01,039 --> 00:20:03,440
ก่อนที่การแต่งงานจะเสร็จสิ้น

257
00:20:05,180 --> 00:20:06,309
ข้าขออภัยเจ้าค่ะ

258
00:20:10,609 --> 00:20:12,250
อาจไม่ถูกกาลเทศะเท่าไรนัก

259
00:20:14,319 --> 00:20:16,190
แต่นี่คือวันและเวลาตกฟาก
ของลูกสะใภ้ท่านเจ้าค่ะ

260
00:20:16,789 --> 00:20:19,190
กาลเทศะสำคัญตรงไหนกัน

261
00:20:20,559 --> 00:20:22,930
การได้ดองกับตระกูล
ของพระชายาองค์รัชทายาท

262
00:20:23,289 --> 00:20:26,059
ย่อมดีกว่าตระกูลที่ล่มสลาย
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายอยู่แล้ว

263
00:20:48,119 --> 00:20:49,650
ข้ามีเรื่องจะบอกเจ้า

264
00:20:50,220 --> 00:20:52,759
ถอดอาภรณ์ต่ำต้อยนั่นออก
แล้วรอข้าก่อน

265
00:21:01,369 --> 00:21:02,569
ใต้เท้า

266
00:21:08,210 --> 00:21:10,369
มีจดหมายด่วนจากตระกูล
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายขอรับ

267
00:21:16,210 --> 00:21:17,279
ท่านอาจารย์

268
00:21:17,579 --> 00:21:20,480
ข้ามีเรื่องด่วนต้องคุยกับท่าน
เกี่ยวกับท่านแม่ขอรับ

269
00:21:20,579 --> 00:21:22,250
โปรดมาที่บ้านของข้าด้วยนะขอรับ

270
00:21:30,990 --> 00:21:32,299
นายน้อยอยู่ข้างในเจ้าค่ะ

271
00:21:42,069 --> 00:21:44,440
ท่านหญิง ไม่เป็นอะไรใช่ไหมขอรับ

272
00:21:45,910 --> 00:21:48,210
ใต้เท้ามาทำอะไรที่นี่เจ้าคะ

273
00:21:49,349 --> 00:21:51,720
คึนซอกส่งจดหมายมา
บอกว่าเป็นเรื่องด่วน

274
00:21:52,480 --> 00:21:53,519
อะไรนะเจ้าคะ

275
00:22:04,359 --> 00:22:07,259
ท่านหนีไม่พ้นหรอก
อย่าพยายามเลยเจ้าค่ะ

276
00:22:09,700 --> 00:22:12,940
ข้ารายงานไปแล้วว่า
ราชบุตรเขยล่วงเกินลูกสะใภ้ข้า

277
00:22:13,269 --> 00:22:15,509
อีกไม่นาน สำนักตุลาการ
จะมาจับกุมท่านเจ้าค่ะ

278
00:22:16,809 --> 00:22:19,410
ท่านแม่ อย่าทำเช่นนี้เลยเจ้าค่ะ

279
00:22:20,279 --> 00:22:21,609
ไม่ต้องรู้สึกไม่เป็นธรรมหรอก

280
00:22:22,380 --> 00:22:24,410
นี่คือผลลัพธ์จากสิ่งที่เจ้าเลือก

281
00:22:25,079 --> 00:22:26,579
ยอมรับว่าเป็นโชคชะตาของเจ้าเถิด

282
00:22:54,109 --> 00:22:55,849
ข้าทำให้ท่านตกอยู่ในอันตราย

283
00:22:57,210 --> 00:22:58,750
ข้าทำอะไรบุ่มบ่ามเกินไปขอรับ

284
00:23:03,349 --> 00:23:05,019
ไม่ใช่ความผิดของใต้เท้าหรอกเจ้าค่ะ

285
00:23:05,920 --> 00:23:06,960
ไม่ขอรับ

286
00:23:09,430 --> 00:23:11,259
ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นความผิดของข้า

287
00:23:14,200 --> 00:23:15,670
ข้าไม่ควรตกหลุมรักท่าน...

288
00:23:16,829 --> 00:23:18,970
ที่ร้านเช่าหนังสือเลยขอรับ

289
00:23:20,940 --> 00:23:22,869
ท่านบอกว่าไม่ได้ตกหลุมรักข้า

290
00:23:24,839 --> 00:23:27,009
แต่ท่านตกหลุมรักข้า
ตั้งแต่ตอนนั้นจริง ๆ สินะเจ้าคะ

291
00:23:28,450 --> 00:23:30,250
ยังล้อเล่นได้อีกหรือขอรับ

292
00:23:33,220 --> 00:23:35,950
ตอนที่ใต้เท้าขอให้ข้าหนีตามไป

293
00:23:37,349 --> 00:23:39,160
ข้าน่าจะตามท่านไปนะเจ้าคะ

294
00:23:46,329 --> 00:23:49,569
แต่ท่านก็ควรปฏิเสธให้ถึงที่สุดขอรับ

295
00:23:53,369 --> 00:23:55,640
ข้าจะได้
เป็นคนที่มีใจให้ท่านฝ่ายเดียว

296
00:23:57,269 --> 00:23:58,579
ข้าทำเช่นนั้นไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ

297
00:23:59,309 --> 00:24:01,579
ข้าชอบใต้เท้ามากเหลือเกิน

298
00:24:03,680 --> 00:24:05,319
หากท่านต้องทนทุกข์เพียงลำพัง

299
00:24:06,779 --> 00:24:09,390
ข้ากลัวว่าสุดท้ายแล้ว
ท่านจะเสียใจ...

300
00:24:11,319 --> 00:24:12,990
ที่เราได้พบกัน

301
00:24:28,069 --> 00:24:29,109
รู้หรือไม่ขอรับ...

302
00:24:30,670 --> 00:24:32,009
ว่าทำไมหัวใจข้าถึงเต้นแรง

303
00:24:34,140 --> 00:24:35,380
เพราะท่านกลัวเจ้าค่ะ

304
00:24:38,079 --> 00:24:39,079
ไม่ใช่ขอรับ

305
00:24:41,019 --> 00:24:42,950
เพราะข้ารักท่านขอรับ

306
00:24:47,960 --> 00:24:50,289
ดังนั้น ข้าจะไม่เสียใจ...

307
00:24:50,890 --> 00:24:51,930
ที่เราได้พบกันขอรับ

308
00:24:54,299 --> 00:24:55,329
ตลอดกาล

309
00:25:49,190 --> 00:25:52,220
ราชบุตรเขยคยองอุนแจ
ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดเรื่องใดนะ

310
00:25:52,420 --> 00:25:54,159
ถูกกล่าวหาว่าล่วงเกิน...

311
00:25:54,160 --> 00:25:56,390
ลูกสะใภ้ของอดีต
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายพ่ะย่ะค่ะ

312
00:25:56,930 --> 00:25:58,029
"ล่วงเกิน" หรือ

313
00:25:59,829 --> 00:26:00,829
ราชบุตรเขยน่ะหรือ

314
00:26:03,369 --> 00:26:05,440
นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน

315
00:26:05,539 --> 00:26:07,170
กระหม่อมก็คิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ

316
00:26:07,799 --> 00:26:09,940
แต่ราชบุตรเขยถูกจับได้ว่า
อยู่ในห้องเดียวกับแม่นางจอง

317
00:26:10,910 --> 00:26:11,990
คงจะเป็นเรื่องจริงพ่ะย่ะค่ะ

318
00:26:15,950 --> 00:26:18,109
ข้าไม่เชื่อเรื่องนี้
จนกว่าจะได้ยินจากปากเขาเอง

319
00:26:31,759 --> 00:26:33,630
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

320
00:26:34,230 --> 00:26:35,869
เจ้าตกหลุมพรางงั้นหรือ

321
00:26:36,970 --> 00:26:38,029
ไม่ใช่พ่ะย่ะค่ะ

322
00:26:40,140 --> 00:26:41,200
แล้วอย่างไร

323
00:26:43,670 --> 00:26:44,809
เจ้าพยายามล่วงเกิน...

324
00:26:45,779 --> 00:26:47,910
สตรีนางนั้นจริง ๆ หรือ

325
00:26:50,309 --> 00:26:51,309
พ่ะย่ะค่ะ

326
00:26:51,880 --> 00:26:54,280
กระหม่อมยืนกรานเรื่องความสัมพันธ์นี้
เพราะมีใจให้นางฝ่ายเดียว

327
00:26:55,619 --> 00:26:57,449
อย่าให้ท่านหญิงผู้นั้น
ต้องเจ็บปวดเลยพ่ะย่ะค่ะ

328
00:26:57,450 --> 00:26:58,519
นั่นคือ...

329
00:27:00,460 --> 00:27:01,930
สิ่งที่เจ้าจะพูดกับข้างั้นหรือ

330
00:27:11,170 --> 00:27:12,269
ที่ผ่านมา...

331
00:27:14,440 --> 00:27:16,869
ข้าคงไม่รู้จักเจ้าเลยสินะ

332
00:27:29,089 --> 00:27:30,609
น้องสาวข้าเข้าไปพัวพัน
กับเรื่องอื้อฉาว

333
00:27:31,319 --> 00:27:32,920
และสร้างปัญหาให้ครอบครัวของท่าน

334
00:27:33,819 --> 00:27:35,029
ท่านพ่อกับข้าจึงคิดว่า...

335
00:27:35,289 --> 00:27:37,759
ควรรับน้องสาวกลับมาบ้านเราขอรับ

336
00:27:40,299 --> 00:27:41,299
ปัญหาอะไรกันเจ้าคะ

337
00:27:41,829 --> 00:27:44,529
แม่คึนซอกไม่ผิดเสียหน่อย

338
00:27:45,269 --> 00:27:46,900
- แต่ว่า...
- นางแต่งเข้ามาแล้ว

339
00:27:47,400 --> 00:27:49,120
ตอนนี้นางเป็น
ครอบครัวเดียวกับเราแล้วเจ้าค่ะ

340
00:27:49,670 --> 00:27:51,009
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

341
00:27:51,670 --> 00:27:54,140
การที่นางจะใช้ชีวิตที่เหลือที่นี่
มันก็ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ

342
00:27:57,809 --> 00:27:59,849
ข้าขอพบน้องสาวได้หรือไม่ขอรับ

343
00:28:00,819 --> 00:28:03,319
ตอนนี้นางคงยังไม่อยากพบใครเจ้าค่ะ

344
00:28:04,150 --> 00:28:05,690
ข้าจะทำให้แม่คึนซอก...

345
00:28:06,259 --> 00:28:09,289
ไม่ต้องทนทุกข์กับการตราหน้าของผู้คน

346
00:28:10,289 --> 00:28:11,859
อย่ากังวลไปเลยเจ้าค่ะ

347
00:28:36,690 --> 00:28:37,750
ข้าต้องไปพบ...

348
00:28:38,789 --> 00:28:40,019
ท่านแม่น่ะ

349
00:29:01,910 --> 00:29:03,609
หากทำตามคำแนะนำของข้า

350
00:29:05,579 --> 00:29:08,150
หลังจากฎีกาได้รับการอนุมัติ
ท่านคงได้เริ่มทำงาน

351
00:29:09,490 --> 00:29:11,589
และเป็นผู้นำของฝ่ายทงโรไปแล้ว

352
00:29:13,190 --> 00:29:15,230
แต่ท่านกลับตกต่ำถึงขีดสุดเช่นนี้

353
00:29:15,960 --> 00:29:17,589
เพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง

354
00:29:20,500 --> 00:29:23,099
คนที่ตกต่ำถึงขีดสุดไม่ใช่ข้า
แต่เป็นท่านหญิงต่างหาก

355
00:29:25,700 --> 00:29:28,509
ในสถานการณ์เช่นนี้
ยังพูดเช่นนั้นได้อีกหรือ

356
00:29:31,509 --> 00:29:35,039
พิษตัวไหมทองที่ท่านใช้
เมื่อแปดปีก่อน

357
00:29:35,750 --> 00:29:37,150
รู้หรือไม่ขอรับว่ามันเป็นยาพิษแบบใด

358
00:29:38,779 --> 00:29:41,449
ตามตำราโบราณ คนที่ใช้พิษตัวไหมทอง...

359
00:29:41,450 --> 00:29:42,589
จะเจริญรุ่งเรือง...

360
00:29:43,319 --> 00:29:44,890
และได้รับเกียรติสูงส่งขอรับ

361
00:29:46,259 --> 00:29:47,259
แต่สุดท้ายแล้ว

362
00:29:47,960 --> 00:29:51,900
มันก็จะทำลายคนที่ใช้ยาพิษนั้นด้วย

363
00:29:55,130 --> 00:29:57,400
ยาพิษนั่นทำให้บุตรชายของท่านตาย

364
00:29:58,470 --> 00:30:01,170
ทั้งน้องชายและสามีท่านก็เช่นกัน

365
00:30:02,539 --> 00:30:04,309
คำสาปคงเป็นจริงสินะขอรับ

366
00:30:09,410 --> 00:30:11,848
หากตำนานในตำราเก่าเก็บ
ทำให้ท่านสบายใจได้

367
00:30:11,849 --> 00:30:13,380
จะคิดอย่างไรก็ตามใจเลยเจ้าค่ะ

368
00:30:14,750 --> 00:30:16,619
แต่คนที่กำลังจะพบจุดจบ...

369
00:30:17,019 --> 00:30:18,559
ใคร ๆ ก็มองออกว่าเป็นใต้เท้าเจ้าค่ะ

370
00:30:24,829 --> 00:30:25,930
แล้วเราจะได้เห็นกันขอรับ

371
00:30:35,670 --> 00:30:37,410
(ปฏิบัติการช่วยเหลือราชบุตรเขยม่าย)

372
00:30:41,279 --> 00:30:44,608
สามีข้ากำลังพยายามเต็มที่...

373
00:30:44,609 --> 00:30:46,079
เพื่อพาน้องสามีกลับบ้าน

374
00:30:46,880 --> 00:30:48,690
เราควรรออีกหน่อยนะเจ้าคะ

375
00:30:48,890 --> 00:30:51,849
ปัญหาคือใต้เท้าราชบุตรเขยนี่สิ

376
00:30:52,920 --> 00:30:55,059
หากขุดอุโมงค์ใต้ห้องขัง...

377
00:30:55,589 --> 00:30:57,089
แล้วช่วยเขาออกมาล่ะ ดีหรือไม่ขอรับ

378
00:30:57,859 --> 00:31:00,160
ต้องขุดกันถึงชาติไหนเล่าขอรับ

379
00:31:00,430 --> 00:31:02,499
มอมเหล้าผู้คุมจนเมามาย...

380
00:31:02,500 --> 00:31:03,769
แล้วดึงตัวออกมาไม่ได้หรือ

381
00:31:04,630 --> 00:31:06,338
คุณหนูก็เป็นไปด้วยหรือขอรับ

382
00:31:06,339 --> 00:31:09,410
คุกไม่ได้หละหลวม
เหมือนในนิยายนะขอรับ

383
00:31:11,069 --> 00:31:13,038
ท่านดูถูกนิยายหรือเจ้าคะ

384
00:31:13,039 --> 00:31:14,109
เปล่าขอรับ

385
00:31:19,380 --> 00:31:20,420
คืนนี้

386
00:31:20,950 --> 00:31:22,950
ใต้เท้าราชบุตรเขย
จะถูกประหารชีวิตด้วยยาพิษขอรับ

387
00:31:34,160 --> 00:31:36,029
จงรับพระบรมราชโองการ
ในฐานะอาชญากร

388
00:31:37,000 --> 00:31:38,869
หยุดการลงโทษก่อน

389
00:32:45,200 --> 00:32:46,200
ชิมจองอู

390
00:32:50,339 --> 00:32:51,809
หากยอมรับเสียตอนนี้ว่า...

391
00:32:52,740 --> 00:32:56,180
เจ้าตกหลุมพรางของท่านหญิงพัค

392
00:32:58,250 --> 00:33:02,220
นางจะโดนลงโทษสถานหนัก
ฐานบังอาจใส่ความ...

393
00:33:02,619 --> 00:33:04,490
ราชบุตรเขย ซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์

394
00:33:05,190 --> 00:33:07,460
และเจ้าจะได้กลับไปใช้ชีวิต...

395
00:33:08,089 --> 00:33:10,430
ในฐานะราชบุตรเขย

396
00:33:11,789 --> 00:33:13,160
แต่หากยังยืนกรานว่า...

397
00:33:14,029 --> 00:33:18,130
เจ้าทำไปเพราะความรู้สึกที่มี
ต่อลูกสะใภ้ของใต้เท้าโจ

398
00:33:19,140 --> 00:33:20,440
ข้าก็ไม่มีทางเลือก

399
00:33:21,269 --> 00:33:23,470
นอกจากตัดสินโทษประหารชีวิตเจ้า

400
00:33:31,279 --> 00:33:32,319
กระหม่อม...

401
00:33:36,690 --> 00:33:37,849
ขอยอมรับผิด...

402
00:33:40,519 --> 00:33:41,960
และรับโทษประหารพ่ะย่ะค่ะ

403
00:34:19,429 --> 00:34:20,860
เจ้าทรยศบุตรชายข้า

404
00:34:21,800 --> 00:34:24,730
และทำลายครอบครัวข้า
ข้าจึงปล่อยเจ้าไปเฉย ๆ ไม่ได้

405
00:34:25,900 --> 00:34:27,539
นี่คือความกรุณาครั้งสุดท้าย...

406
00:34:28,239 --> 00:34:31,340
ที่ข้ามอบให้เจ้าได้
เพราะเห็นแก่ที่ผ่านมา

407
00:34:35,340 --> 00:34:36,679
ได้ยินว่าวันนี้สำนักตุลาการ...

408
00:34:37,980 --> 00:34:40,679
จะประหารชีวิตราชบุตรเขยคยองอุนแจ

409
00:34:42,489 --> 00:34:45,719
ราชบุตรเขยจากโลกนี้ไปแล้ว

410
00:35:55,829 --> 00:35:58,530
ข้ามาบอก
เพื่อให้เจ้าตัดสินใจได้ง่ายขึ้น

411
00:36:56,320 --> 00:36:59,190
ลูกสะใภ้ของใต้เท้าโจฆ่าตัวตายหรือ

412
00:36:59,460 --> 00:37:00,488
พ่ะย่ะค่ะ

413
00:37:00,489 --> 00:37:02,428
ด้วยเหตุนี้ ตระกูลโจ

414
00:37:02,429 --> 00:37:04,929
จึงขอให้จัดพิธีรำลึกถึงนางพ่ะย่ะค่ะ

415
00:37:07,760 --> 00:37:09,329
เจ้าลองอ่านดูเถิด

416
00:37:10,199 --> 00:37:11,230
พ่ะย่ะค่ะ

417
00:37:31,389 --> 00:37:32,420
ถึงแม้ว่า...

418
00:37:34,960 --> 00:37:37,460
เราจะไม่ได้พบกันอีก

419
00:37:39,699 --> 00:37:41,230
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

420
00:37:44,670 --> 00:37:48,199
ก็ขอให้ใช้ชีวิตอย่างงดงามต่อไป
ในฐานะคนที่ข้าตกหลุมรักนะเจ้าคะ

421
00:37:50,469 --> 00:37:53,639
เช่นนั้นแล้ว
ข้าจะได้ไม่เสียใจที่ได้พบท่านเจ้าค่ะ

422
00:37:55,650 --> 00:37:56,650
เราจะต้อง...

423
00:37:59,280 --> 00:38:01,780
ได้พบกันอีกแน่นอนเจ้าค่ะ

424
00:38:08,190 --> 00:38:09,230
นั่นคือ...

425
00:38:11,460 --> 00:38:13,000
โชคชะตาของเราเจ้าค่ะ

426
00:38:37,219 --> 00:38:39,219
ได้สติแล้วหรือเจ้าคะ

427
00:38:56,639 --> 00:38:57,639
ใต้เท้า

428
00:38:58,739 --> 00:38:59,840
ใต้เท้า

429
00:39:01,480 --> 00:39:02,750
ใต้เท้า

430
00:39:08,150 --> 00:39:10,090
ฟื้นแล้วหรือขอรับ

431
00:39:12,320 --> 00:39:13,389
ยังไม่ตายแฮะ

432
00:39:19,460 --> 00:39:21,860
ท่านหมดสติไปตั้งสิบวัน
ข้ากลัวแทบตายว่า...

433
00:39:22,159 --> 00:39:24,269
ท่านจะสิ้นใจไปจริง ๆ

434
00:39:25,630 --> 00:39:29,369
เจ้าไม่เชื่อมั่นในตัวข้า
ในฐานะหมอเลยหรือ

435
00:39:31,869 --> 00:39:33,309
เกิดอะไรขึ้น

436
00:39:34,380 --> 00:39:35,750
ฝ่าบาท...

437
00:39:36,010 --> 00:39:38,610
ทรงมีรับสั่งลับ
ให้ข้าช่วยชีวิตท่านขอรับ

438
00:39:38,849 --> 00:39:41,050
ข้าเองก็ไม่ทราบ
จนกระทั่งหมอยูมาบอกขอรับ

439
00:39:48,489 --> 00:39:50,630
ยังลุกไม่ได้นะขอรับ

440
00:39:51,059 --> 00:39:53,099
ถึงปริมาณจะน้อย
แต่ในร่างกายท่านก็ยังมียาพิษ

441
00:39:53,329 --> 00:39:56,199
ต้องนอนพักรักษาตัวก่อนนะขอรับ

442
00:39:57,769 --> 00:40:00,269
ข้าต้องไปหาท่านหญิง
ที่คงจะเป็นห่วงข้าอยู่

443
00:40:08,280 --> 00:40:09,409
มีอะไรหรือ

444
00:40:10,880 --> 00:40:12,079
เรื่องนั้น...

445
00:40:15,250 --> 00:40:16,519
หลังจากที่ใต้เท้า...

446
00:40:17,150 --> 00:40:18,920
ดื่มยาพิษเข้าไป

447
00:40:20,690 --> 00:40:22,090
นางก็ฆ่าตัวตายขอรับ

448
00:40:27,599 --> 00:40:28,630
เป็นไปไม่ได้

449
00:40:30,030 --> 00:40:31,570
ข้าต้องไปหานางด้วยตัวเอง...

450
00:40:32,599 --> 00:40:34,039
- ใต้เท้า
- โธ่เอ๊ย

451
00:40:34,769 --> 00:40:36,840
- ใต้เท้า
- ใต้เท้า

452
00:40:39,679 --> 00:40:42,578
ชาวชิลลาเรียกตัวแทนแห่งรักว่า...

453
00:40:42,579 --> 00:40:44,380
"จิตวิญญาณที่แสนโดดเดี่ยว"

454
00:40:46,349 --> 00:40:48,279
นั่นเป็นเพราะ
ชายที่แต่งงานกับตัวแทนแห่งรัก...

455
00:40:48,280 --> 00:40:50,190
จะถูกลิขิตให้อายุสั้น

456
00:40:55,090 --> 00:40:56,488
การเรียนรู้โดยไม่คิดนั้นไร้ประโยชน์

457
00:40:56,489 --> 00:40:58,259
การคิดโดยไม่เรียนรู้นั้นอันตราย

458
00:40:58,260 --> 00:40:59,529
(หนึ่งเดือนต่อมา)

459
00:40:59,530 --> 00:41:02,000
หากเจ้าเรียนโดยไม่ไตร่ตรองด้วยตัวเอง

460
00:41:02,599 --> 00:41:05,199
ความรู้ก็จะเป็นเพียง
เปลือกที่ด้านในกลวงโบ๋

461
00:41:05,869 --> 00:41:09,909
บัณฑิตต้องระวังความเชื่อผิด ๆ เสมอ

462
00:41:10,269 --> 00:41:11,309
เข้าใจหรือไม่

463
00:41:11,739 --> 00:41:14,139
ขอรับ ข้าจะจำไว้ขอรับ ท่านอาเขย

464
00:41:15,340 --> 00:41:16,710
ติวหนังสือที่บ้านพอไหวหรือไม่

465
00:41:17,349 --> 00:41:20,650
ท่านอาเขยสอนได้ดีกว่า
อาจารย์ที่โรงเรียนอีกขอรับ

466
00:41:22,219 --> 00:41:24,690
ท่านอาเขย จะสอบรับราชการ
ครั้งนี้หรือไม่ขอรับ

467
00:41:25,650 --> 00:41:27,919
ไม่ล่ะ เขาต้องทำนาสิ

468
00:41:27,920 --> 00:41:29,389
ไม่มีเวลาเตรียมตัวหรอก

469
00:41:30,190 --> 00:41:32,599
นึกว่าท่านอาอยากเป็นภรรยา
ของขุนนางเสียอีก

470
00:41:33,030 --> 00:41:36,199
จะเป็นเช่นนั้นได้ ท่านอาเขยต้องเป็น
ขุนนางชั้นที่หนึ่งก่อนสิขอรับ

471
00:41:36,969 --> 00:41:38,230
ข้ามีความฝันใหม่แล้ว

472
00:41:39,539 --> 00:41:40,800
เป็นภรรยาของเศรษฐี

473
00:41:41,539 --> 00:41:43,940
เพราะฉะนั้น สามีข้า
แค่ต้องสอบขั้นพื้นฐานให้ผ่านก็พอ

474
00:41:45,369 --> 00:41:46,940
ความฝันเปลี่ยนไปได้อย่างไรกันขอรับ

475
00:41:49,849 --> 00:41:52,380
ตามหลักแล้ว
ความฝันของข้าไม่ได้เปลี่ยนไป

476
00:41:52,920 --> 00:41:54,680
รู้จักคำว่า
"มั่งคั่งและมีเกียรติ" ใช่หรือไม่

477
00:41:54,719 --> 00:41:57,849
หากมีทรัพย์สมบัติและยศถาบรรดาศักดิ์
จะได้รับการปฏิบัติอย่างมีเกียรติ

478
00:41:58,090 --> 00:42:01,659
และทั้งโลกก็จะรู้นามและใบหน้า
ใช่หรือไม่ขอรับ

479
00:42:02,119 --> 00:42:05,230
เช่นนั้น รู้หรือไม่ว่าทำไม
คำว่า "มั่งคั่ง" ถึงมาก่อน "เกียรติ"

480
00:42:06,860 --> 00:42:09,199
เมื่อมั่งมี เกียรติยศก็จะตามมาเอง

481
00:42:10,199 --> 00:42:12,199
เพราะฉะนั้น หากสามีข้าร่ำรวย

482
00:42:12,469 --> 00:42:14,629
ผู้คนก็จะปฏิบัติกับข้าอย่างมีเกียรติ
ไม่คิดเช่นนั้นหรือ

483
00:42:15,440 --> 00:42:18,440
ท่านอาเริ่มเหมือนท่านแม่
มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะขอรับ

484
00:42:20,010 --> 00:42:21,010
งั้นหรือ

485
00:42:22,510 --> 00:42:23,679
เช่นนั้นก็ดีสิ

486
00:42:51,309 --> 00:42:52,309
ทำไมหรือ

487
00:42:53,340 --> 00:42:54,780
เขียนนิยายไม่ออกหรือขอรับ

488
00:42:57,210 --> 00:42:58,250
ว่ากันว่า...

489
00:43:00,820 --> 00:43:04,050
นักเขียนจะเขียนได้ดี
ก็ต่อเมื่อหิวจนไส้กิ่ว

490
00:43:05,320 --> 00:43:07,059
สงสัยจะจริงอย่างที่เขาว่าเจ้าค่ะ

491
00:43:09,659 --> 00:43:13,300
เพราะสามี ข้าถึงได้มีกินมีใช้

492
00:43:14,929 --> 00:43:17,599
ข้าเลยเอาแต่อยากทำตัวขี้เกียจ
และเอ้อระเหยไปวัน ๆ เจ้าค่ะ

493
00:43:18,400 --> 00:43:21,369
ไม่รู้ว่าชมหรือโทษข้ากันแน่นะขอรับ

494
00:43:24,840 --> 00:43:25,840
ตรงไหนหรือ

495
00:43:28,539 --> 00:43:30,679
ติดอยู่ที่ตรงไหนหรือขอรับ

496
00:43:33,650 --> 00:43:34,650
เอ่อ...

497
00:43:36,789 --> 00:43:37,789
เรื่องนั้น...

498
00:43:38,789 --> 00:43:42,789
ระหว่างหลบหนี
นายหญิงเล็กบังเอิญตกหลุมรักเจ้าค่ะ

499
00:43:44,630 --> 00:43:49,130
แต่นางจะมีความรู้สึกเช่นนี้
ในสถานการณ์ตึงเครียดได้อย่างไร

500
00:43:51,099 --> 00:43:52,670
นั่นคือสิ่งที่ข้าคิดหนักอยู่เจ้าค่ะ

501
00:44:04,309 --> 00:44:05,380
ต้องลองถึงจะรู้ขอรับ

502
00:44:07,519 --> 00:44:09,518
กลางวันแสก ๆ เลยหรือเจ้าคะ

503
00:44:09,519 --> 00:44:11,619
ท่านต้องส่งพรุ่งนี้ไม่ใช่หรือขอรับ

504
00:44:12,420 --> 00:44:14,659
- ไม่มีเวลาแล้วนะขอรับ
- ก็จริง แต่ว่า...

505
00:44:19,030 --> 00:44:22,698
("ตัวแทนแห่งรักคนสุดท้ายของโชซอน")

506
00:44:22,699 --> 00:44:26,170
ตัวแทนแห่งรักในนิยายเรื่องนี้
น่าทึ่งมากเลยใช่ไหมล่ะเจ้าคะ

507
00:44:26,940 --> 00:44:29,469
มีอนาคตที่สดใส
ด้วยคะแนนสอบรับราชการแท้ ๆ

508
00:44:29,710 --> 00:44:32,170
แต่กลับยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อความรัก

509
00:44:32,469 --> 00:44:35,980
ที่สืบสวนการตายขององค์หญิงเป็นสิบปี
ก็น่าประทับใจอยู่หรอก

510
00:44:36,949 --> 00:44:40,320
แต่ถึงกับดื่มยาพิษ
เพื่อช่วยนายหญิงที่ตัวเองรัก

511
00:44:41,820 --> 00:44:45,489
แบบนี้เรียกว่าความรักมาเองเลย
มิใช่หรอกหรือเจ้าคะ

512
00:44:47,460 --> 00:44:48,489
แต่สุดท้าย...

513
00:44:49,019 --> 00:44:50,789
นายหญิงคนนั้นก็ตายอยู่ดีนี่

514
00:44:52,860 --> 00:44:54,800
ในนิยายบอกว่าฆ่าตัวตาย

515
00:44:55,260 --> 00:44:57,630
แต่แม่สามีฆ่านางใช่หรือไม่

516
00:44:58,530 --> 00:44:59,699
ก็เป็นไปได้สูงนะ

517
00:45:00,199 --> 00:45:03,269
บ้านอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
ฮวงจุ้ยไม่ดีน่ะ

518
00:45:03,840 --> 00:45:06,109
ก็เป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นมาน่า

519
00:45:06,110 --> 00:45:07,179
ใครบอก

520
00:45:07,480 --> 00:45:09,749
นี่เป็นเรื่องราวความรัก
ของใต้เท้าราชบุตรเขยผู้ล่วงลับ...

521
00:45:09,750 --> 00:45:11,649
กับลูกสะใภ้
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายแน่นอน

522
00:45:11,650 --> 00:45:14,019
ความรักบ้านเจ้าสิ คบชู้ล่ะสิไม่ว่า

523
00:45:15,179 --> 00:45:17,449
จะเป็นการคบชู้ได้อย่างไร
เป็นม่ายกันทั้งคู่นะเจ้าคะ

524
00:45:18,119 --> 00:45:19,460
ไม่ว่าอย่างไร นี่ก็คือ...

525
00:45:20,460 --> 00:45:22,119
ความรักเจ้าค่ะ ความรัก

526
00:45:26,559 --> 00:45:27,699
เจ้าพูดอะไรน่ะ

527
00:45:38,610 --> 00:45:40,010
ไม่เหนื่อยหรือขอรับ

528
00:45:40,840 --> 00:45:41,880
ข้าหนัก

529
00:45:45,780 --> 00:45:47,619
เดี๋ยวสิ หมายถึงท้องหรือขอรับ

530
00:45:48,179 --> 00:45:50,349
จะบ้าหรือ เพิ่งจะเดือนเดียวเอง

531
00:45:51,489 --> 00:45:53,190
ข้าหมายถึงหัวเจ้าหนักน่ะ

532
00:45:55,489 --> 00:45:56,489
เดี๋ยวสิ ท่านหญิง

533
00:45:58,429 --> 00:46:00,130
นี่เบื่อข้าแล้วหรือขอรับ

534
00:46:02,929 --> 00:46:03,929
ไม่ใช่เสียหน่อย

535
00:46:05,800 --> 00:46:07,099
ข้าต้องจดจ่อกับการปักผ้าน่ะ

536
00:46:07,599 --> 00:46:10,238
สำหรับท่านหญิง การปักผ้าสำคัญกว่า...

537
00:46:10,239 --> 00:46:12,210
หรือข้าสำคัญกว่าขอรับ

538
00:46:14,780 --> 00:46:16,039
เจ้าบ้า...

539
00:46:16,550 --> 00:46:17,909
เดี๋ยวเด็กในท้องก็ได้ยินหรอกขอรับ

540
00:46:21,079 --> 00:46:22,619
ไม่รู้ว่าใครเป็นเด็กน้อยกันแน่

541
00:46:38,500 --> 00:46:39,840
จะไปร้านขายยาหรือขอรับ

542
00:46:40,340 --> 00:46:41,469
ให้ข้าพาไปนะขอรับ

543
00:46:41,800 --> 00:46:44,909
ข้าไปเองได้ เจ้าอยู่ข้าง ๆ ทูรีเถิด

544
00:46:46,280 --> 00:46:47,440
เอ่อ แต่ว่า...

545
00:46:48,340 --> 00:46:50,110
ท่านแม่ขอรับ ข้า...

546
00:46:52,110 --> 00:46:53,550
ท่านแม่ เดินทางปลอดภัยนะขอรับ

547
00:47:03,030 --> 00:47:04,130
ชอบข้าขนาดนั้นเลยหรือ

548
00:47:04,429 --> 00:47:05,429
อืม

549
00:47:06,059 --> 00:47:08,059
เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าเจ้ากลัวเมียนะ

550
00:47:08,929 --> 00:47:11,730
ก็ให้พูดกันไปเถิด ข้าไม่กลัวหรอก

551
00:47:12,369 --> 00:47:14,739
ข้าเป็นคนสลับตัวเจ้าสาว
ในงานแต่งเชียวนะ

552
00:47:17,440 --> 00:47:19,780
ตราบใดที่ท่านไม่ตำหนิข้า
ข้าก็ไม่เป็นไรหรอกขอรับ

553
00:47:24,250 --> 00:47:26,619
คิดถึงแม่นางยอจูจัง

554
00:47:29,320 --> 00:47:31,119
ท่านคิดว่าสองคนนี้...

555
00:47:32,119 --> 00:47:33,889
ไม่ควรได้พบกันหรือไม่ขอรับ

556
00:47:35,320 --> 00:47:37,929
ถึงอย่างไร
ทั้งสองก็มีเนื้อคู่ของตนอยู่แล้ว

557
00:47:39,559 --> 00:47:40,859
อย่างที่คนรุ่นก่อนกล่าวไว้...

558
00:47:40,860 --> 00:47:42,729
ทั้งสองเพิ่งจะเริ่มสนทนากันเอง

559
00:47:42,730 --> 00:47:44,800
คงได้โต้รุ่งกันอีกเป็นแน่

560
00:47:45,300 --> 00:47:46,799
ข้าว่าเรื่องการนอนของเรา...

561
00:47:46,800 --> 00:47:48,769
ก็ลืมไปได้เลย

562
00:47:50,309 --> 00:47:52,539
หม่อมฉันคิดว่า
ทั้งสองมีสิทธิ์อยู่ด้วยกันเพคะ

563
00:47:53,079 --> 00:47:54,339
("ตัวแทนแห่งรักคนสุดท้ายของโชซอน")

564
00:47:54,340 --> 00:47:56,250
เรื่องนี้ช่างโหดร้ายจริง ๆ ขอรับ

565
00:47:57,110 --> 00:47:58,809
พวกเขาตายทั้งคู่เลยได้อย่างไร

566
00:48:00,650 --> 00:48:03,589
ปกติ นิยายจะจบแบบเศร้า ๆ

567
00:48:03,590 --> 00:48:05,489
จะได้ติดอยู่ในใจผู้อ่านไปแสนนานเพคะ

568
00:48:05,719 --> 00:48:08,690
แต่ถึงอย่างไร
ข้าก็ชอบตอนจบที่มีความสุขมากกว่านะ

569
00:48:10,460 --> 00:48:11,530
หม่อมฉันก็เช่นกันเพคะ

570
00:48:13,800 --> 00:48:16,699
ว่าแต่ คิดว่าทั้งสอง
จะได้พบกันหรือไม่เพคะ

571
00:48:18,329 --> 00:48:19,329
คงจะได้พบนะขอรับ

572
00:48:29,480 --> 00:48:33,480
("ตัวแทนแห่งรักคนสุดท้ายของโชซอน")

573
00:48:35,780 --> 00:48:38,089
เล่มนั้นมีคนจองแล้วขอรับ

574
00:48:38,090 --> 00:48:39,519
วางลงเถิด

575
00:48:40,260 --> 00:48:42,860
"ด้วยการสัมผัสอย่างไม่ทันตั้งตัว
ของนายหญิง..."

576
00:48:48,230 --> 00:48:52,670
นิยายไร้แก่นสารเช่นนี้
คงเป็นที่นิยมในช่วงนี้สินะ

577
00:48:53,539 --> 00:48:54,599
บ่าวรับใช้หรือ

578
00:48:54,840 --> 00:48:56,909
มาทำอะไรที่นี่หรือพ่ะย่ะค่ะ

579
00:48:57,570 --> 00:48:58,570
คือว่า...

580
00:49:00,239 --> 00:49:02,538
ข้ามาพบหนอนหนังสือที่หมกตัว...

581
00:49:02,539 --> 00:49:04,179
อ่านหนังสืออยู่ที่นี่ทั้งวันน่ะ

582
00:49:05,679 --> 00:49:06,920
เชิญทางนี้

583
00:49:07,920 --> 00:49:09,079
เอานี่ไป

584
00:49:32,510 --> 00:49:33,510
ทางนี้พ่ะย่ะค่ะ

585
00:49:33,639 --> 00:49:34,939
- อะไรกัน
- ระวังหัวด้วย

586
00:49:34,940 --> 00:49:36,039
ให้ไปทางไหน

587
00:49:36,650 --> 00:49:37,650
ที่นี่...

588
00:49:40,619 --> 00:49:41,619
ใต้เท้า

589
00:49:42,280 --> 00:49:43,349
รีบมาเถิดขอรับ

590
00:49:43,989 --> 00:49:45,550
มีแขกคนสำคัญมาขอรับ

591
00:49:46,219 --> 00:49:48,920
อยู่ในที่ผิดกฎหมายเช่นนี้
ได้อย่างไรกัน

592
00:50:02,300 --> 00:50:04,369
มาทำอะไรในที่ซอมซ่อเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ

593
00:50:06,210 --> 00:50:08,980
ข้ารู้สึกไม่สบอารมณ์
ที่ต้องเงยหน้ามองเจ้า

594
00:50:09,440 --> 00:50:11,780
- นั่งลงเถอะ
- พ่ะย่ะค่ะ

595
00:50:16,219 --> 00:50:17,889
หมอยูบอกว่า

596
00:50:18,590 --> 00:50:21,489
เจ้าหายดีเป็นปลิดทิ้งแล้วนะ

597
00:50:22,590 --> 00:50:24,730
ไม่คิดว่าควรกลับไปทำงานหรือ

598
00:50:25,789 --> 00:50:28,630
กระหม่อมยังเจ็บปวดใจอยู่พ่ะย่ะค่ะ

599
00:50:30,300 --> 00:50:34,400
ทุกคนล้วนมีบาดแผลในใจกันทั้งนั้น
ใช่หรือไม่

600
00:50:34,739 --> 00:50:35,769
พ่ะย่ะค่ะ

601
00:50:41,739 --> 00:50:44,449
ในบันทึกเขียนว่าเจ้าตายไปแล้ว

602
00:50:45,679 --> 00:50:47,420
ข้าจึงเตรียมตัวตนใหม่ไว้ให้เจ้า

603
00:50:48,150 --> 00:50:49,150
พัคมุนซูหรือ

604
00:50:49,320 --> 00:50:51,949
เขาคือผู้ตรวจการลับคนก่อน

605
00:50:52,519 --> 00:50:55,820
แต่ดันตายอย่างกะทันหัน
หลังจากเจอเสือภูเขา

606
00:50:56,590 --> 00:50:58,159
- ตายอย่างกะทันหันหรือ
- ใช่

607
00:50:58,530 --> 00:51:01,230
กระหม่อมเป็นคนแรกที่สืบทอดชื่อนี้
จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ

608
00:51:01,929 --> 00:51:04,129
ใช่ ก็ประมาณนั้นแหละ

609
00:51:04,130 --> 00:51:05,599
อาจจะมีอีกหนึ่งหรือสองคน

610
00:51:06,969 --> 00:51:08,139
เขาคือคนที่ห้าพ่ะย่ะค่ะ

611
00:51:09,469 --> 00:51:10,510
อะไรของเจ้า

612
00:51:13,340 --> 00:51:15,408
อย่างไรเสีย คนก่อน ๆ หน้านี้...

613
00:51:15,409 --> 00:51:17,480
ก็ไม่ได้ตายหมดทุกคน ไม่ต้องห่วงหรอก

614
00:51:17,809 --> 00:51:21,619
อีกอย่าง เจ้าไม่ต้องข้องแวะ
กับข้าราชการฉ้อฉลด้วย

615
00:51:26,489 --> 00:51:27,619
งานของเจ้า...

616
00:51:28,719 --> 00:51:30,558
คือเดินทางไปทั่วโชซอน

617
00:51:30,559 --> 00:51:33,599
และกวาดต้อนเหล่าชายโสด
และหญิงโสดทึนทึก

618
00:51:36,530 --> 00:51:38,030
พวกเขาไม่ใช่โจรป่านะพ่ะย่ะค่ะ

619
00:51:38,599 --> 00:51:39,670
"กวาดต้อน" หรือ

620
00:51:41,840 --> 00:51:42,900
ขอโทษที

621
00:51:45,539 --> 00:51:47,340
กล้าดีอย่างไรมาจ้องหน้าข้า

622
00:51:47,840 --> 00:51:50,150
ลืมไปแล้วหรือ ข้าเป็นกษัตริย์นะ

623
00:51:52,579 --> 00:51:53,678
เอ้า

624
00:51:53,679 --> 00:51:56,250
- ให้ตายสิ
- แต่กระหม่อมยังเจ็บปวดใจ...

625
00:51:57,550 --> 00:52:00,359
เลิกพูดเรื่องเจ็บปวดใจ
อะไรนั่นได้แล้ว

626
00:52:00,360 --> 00:52:02,420
ข้าเป็นอดีตพ่อตาของเจ้านะ

627
00:52:03,730 --> 00:52:05,429
ออกเดินทางพรุ่งนี้เลย

628
00:52:05,960 --> 00:52:09,329
ไปซะ ข้าหาแม่สื่อให้แล้ว

629
00:52:09,800 --> 00:52:11,369
ไปพบนางเดี๋ยวนี้เลย

630
00:52:13,670 --> 00:52:17,210
นางคงรอนานแล้วเพราะเจ้าป่วย

631
00:52:20,639 --> 00:52:21,639
จองอู

632
00:52:24,679 --> 00:52:25,909
ขอให้มีชีวิตที่ดีนะ

633
00:52:27,019 --> 00:52:28,050
ให้ตายสิ

634
00:52:33,460 --> 00:52:34,489
ข้าจะออกไปได้อย่างไร

635
00:53:14,130 --> 00:53:15,130
ที่นี่มัน...

636
00:53:20,599 --> 00:53:22,039
นี่เป็นบ้านเก่าของข้าเจ้าค่ะ

637
00:53:23,170 --> 00:53:25,110
ข้าอยู่ที่นี่
ตั้งแต่อายุ 8 ขวบถึง 17 ปี

638
00:53:28,010 --> 00:53:30,849
วันนี้อากาศดี
เหมาะกับการปล่อยใจนะเจ้าคะ

639
00:54:17,460 --> 00:54:18,460
ใต้เท้า

640
00:55:23,360 --> 00:55:24,360
ท่านหญิง

641
00:55:25,889 --> 00:55:27,929
ทำไมมาช้าเหลือเกินเจ้าคะ

642
00:55:33,900 --> 00:55:35,269
นี่คงเป็นความฝันอีกแล้วสินะขอรับ

643
00:55:42,380 --> 00:55:43,510
หากเป็นความฝัน

644
00:55:45,409 --> 00:55:46,820
ข้าก็ไม่อยากตื่นเลยขอรับ

645
00:56:01,929 --> 00:56:02,929
ใต้เท้า

646
00:56:06,739 --> 00:56:08,570
นี่ไม่ใช่ความฝันเจ้าค่ะ

647
00:56:45,409 --> 00:56:46,409
นี่มัน...

648
00:56:47,780 --> 00:56:49,840
รู้สึกเหมือนจริงเกินไปนะ

649
00:56:55,179 --> 00:56:56,679
ท่านยังมีชีวิตอยู่หรือ

650
00:57:04,789 --> 00:57:05,789
ข้า...

651
00:57:06,960 --> 00:57:08,559
คิดถึงท่านเหลือเกินเจ้าค่ะ

652
00:57:24,050 --> 00:57:26,550
ท่านหญิงรู้ทุกอย่างอยู่แล้วหรือขอรับ

653
00:57:29,480 --> 00:57:32,150
ฝ่าบาททรงมีรับสั่ง
ให้ข้าเก็บเป็นความลับเจ้าค่ะ

654
00:57:33,250 --> 00:57:35,619
แต่ในเมื่อทรงรับสั่งว่า
อีกไม่นานเราจะได้พบกัน

655
00:57:36,559 --> 00:57:37,760
ข้าจึงอดทนรอเจ้าค่ะ

656
00:57:40,230 --> 00:57:44,829
เช่นนั้น ตอนที่ข้าเห็นท่านที่โรงหมอ
ก็ไม่ใช่ความฝันสินะ

657
00:57:47,139 --> 00:57:49,239
ข้าเป็นห่วงและคิดถึงท่านมาก

658
00:57:49,840 --> 00:57:51,308
จึงแอบไปที่นั่นเจ้าค่ะ

659
00:57:51,309 --> 00:57:52,309
เอ่อ คือ...

660
00:57:52,909 --> 00:57:54,940
ฝ่าบาทก็ทรงช่วยท่านไว้เหมือนกันหรือ

661
00:57:58,980 --> 00:58:00,679
ประมาณสองในสิบกระมัง

662
00:58:02,780 --> 00:58:04,119
ได้ยินว่าวันนี้สำนักตุลาการ...

663
00:58:04,849 --> 00:58:07,619
จะประหารชีวิตราชบุตรเขยคยองอุนแจ

664
00:58:08,489 --> 00:58:11,460
ราชบุตรเขยจากโลกนี้ไปแล้ว

665
00:58:13,800 --> 00:58:17,070
ข้ามาบอก
เพื่อให้เจ้าตัดสินใจได้ง่ายขึ้น

666
00:58:22,400 --> 00:58:23,469
ท่านแม่

667
00:58:26,639 --> 00:58:28,679
ข้าไม่ยอมตายหรอกเจ้าค่ะ

668
00:58:31,409 --> 00:58:32,949
เจ้าหักหลังบุตรชายข้า

669
00:58:33,480 --> 00:58:36,119
และมอบหัวใจให้ชายอื่น
แต่เมื่อต้องเผชิญกับความตาย

670
00:58:37,090 --> 00:58:38,989
เจ้ากลับโยนความรักนั้น
ทิ้งได้ง่าย ๆ สินะ

671
00:58:40,219 --> 00:58:41,320
ความรัก...

672
00:58:43,159 --> 00:58:45,360
ไม่ได้พิสูจน์กันด้วยความตายเจ้าค่ะ

673
00:58:48,429 --> 00:58:51,099
ข้าใช้ชีวิตในฐานะคนที่สามีรัก

674
00:58:52,000 --> 00:58:54,139
และจะใช้ชีวิตเช่นนั้นต่อไปเจ้าค่ะ

675
00:58:55,400 --> 00:58:56,469
ดังนั้น

676
00:58:57,539 --> 00:58:59,469
เพียงเพราะข้าชอบพอชายอื่น

677
00:59:00,809 --> 00:59:03,579
ไม่ได้แปลว่าความรัก
ที่ข้ามีต่อสามีจะเปลี่ยนไปเจ้าค่ะ

678
00:59:05,510 --> 00:59:08,250
เจ้าคิดว่าใครจะเข้าใจล่ะ

679
00:59:10,019 --> 00:59:11,289
ตลอดชีวิตที่เหลือของเจ้า

680
00:59:12,050 --> 00:59:14,960
ผู้คนจะตราหน้าเจ้าว่า
เป็นสตรีที่มีมลทิน

681
00:59:15,559 --> 00:59:18,389
ต่อให้เจ้ายิ้ม
คนก็จะพูดถึงเจ้าในทางที่ไม่ดี

682
00:59:18,789 --> 00:59:20,230
หากเจ้าออกไปข้างนอก

683
00:59:20,659 --> 00:59:22,760
คนก็จะนินทาว่าเจ้าไม่รู้จักละอาย

684
00:59:27,039 --> 00:59:28,170
แทนที่จะมีชีวิตเช่นนั้น

685
00:59:30,340 --> 00:59:32,710
ตายอย่างมีเกียรติไม่ดีกว่าหรือ

686
00:59:36,710 --> 00:59:38,309
ข้าไม่สนว่าคนอื่นจะมองข้า...

687
00:59:39,780 --> 00:59:42,179
หรือพูดถึงข้าอย่างไรเจ้าค่ะ

688
00:59:43,690 --> 00:59:45,420
เพื่อคึนซอก

689
00:59:46,090 --> 00:59:47,920
เพื่อสามีข้า และ...

690
00:59:49,360 --> 00:59:50,829
เพื่อใต้เท้า

691
00:59:53,659 --> 00:59:55,059
ข้าต้องมีชีวิตอยู่เจ้าค่ะ

692
00:59:56,929 --> 00:59:58,670
ข้ารู้ว่าเจ้ากล้าหาญ

693
00:59:59,500 --> 01:00:01,539
แต่ไม่นึกเลยว่า
เจ้าจะไร้ยางอายถึงเพียงนี้

694
01:00:02,500 --> 01:00:04,510
ต่อให้ชีวิตเจ้ามันน่าสมเพช

695
01:00:04,639 --> 01:00:06,039
แต่คึนซอกทำผิดอะไร

696
01:00:07,179 --> 01:00:09,780
เขาต้องอยู่กับเรื่องอื้อฉาวของแม่
ไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือ

697
01:01:12,610 --> 01:01:14,940
ข้าจะตาย
ในฐานะลูกสะใภ้ตระกูลโจเจ้าค่ะ

698
01:01:23,750 --> 01:01:25,349
แต่จองซุนด็อก...

699
01:01:27,059 --> 01:01:29,619
จะไม่มีวันตาย
เพราะครอบครัวของนางเด็ดขาด

700
01:01:36,159 --> 01:01:39,329
หากข้าฆ่าตัวตายที่นี่
ใคร ๆ ก็ดูออกว่าเป็นฝีมือท่านแม่

701
01:01:40,130 --> 01:01:42,299
เขาอาจจะยังเด็ก
แต่คึนซอกรู้ทุกอย่างเจ้าค่ะ

702
01:01:42,300 --> 01:01:44,269
คุณหนูก็เช่นกัน

703
01:01:45,139 --> 01:01:46,239
ข้าปล่อยให้...

704
01:01:47,440 --> 01:01:50,949
พวกเขาโกรธเกลียดครอบครัวตัวเอง
และใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวดไม่ได้เจ้าค่ะ

705
01:01:54,719 --> 01:01:55,920
รวมถึงท่านแม่ด้วย

706
01:02:16,570 --> 01:02:17,940
แต่ข้ามารู้ทีหลังว่า...

707
01:02:19,139 --> 01:02:20,739
ในคืนนั้น ฝ่าบาท...

708
01:02:21,340 --> 01:02:24,279
ทรงส่งทหารมาคุ้มครองข้า

709
01:02:24,280 --> 01:02:25,949
ตามคำขอขององค์รัชทายาทเจ้าค่ะ

710
01:02:26,880 --> 01:02:28,449
ดังนั้นจึงนับเป็นประมาณสองในสิบ

711
01:02:29,650 --> 01:02:31,650
แต่ได้ยินว่า
ถึงขั้นจัดงานศพของท่านแล้ว

712
01:02:33,719 --> 01:02:35,260
หลอกทุกคนได้อย่างไรขอรับ

713
01:02:37,460 --> 01:02:39,090
ข้าใช้อุบายเจ้าค่ะ

714
01:02:40,289 --> 01:02:41,360
"อุบาย" หรือ

715
01:02:51,269 --> 01:02:52,309
ท่านแม่

716
01:02:56,639 --> 01:02:58,210
อืม เข้ามาสิ

717
01:03:04,289 --> 01:03:07,789
ท่านย่าบอกว่า
ข้าจะไม่ได้เจอท่านแม่อีกแล้ว

718
01:03:08,019 --> 01:03:09,219
จริงหรือขอรับ

719
01:03:11,630 --> 01:03:12,690
ไม่จริงหรอก

720
01:03:13,760 --> 01:03:15,429
แม่ของเจ้ายังมีชีวิตอยู่

721
01:03:16,159 --> 01:03:17,929
เราเจอกันได้ทุกเมื่อนั่นล่ะ

722
01:03:19,400 --> 01:03:21,070
นึกแล้วเชียวขอรับ

723
01:03:23,139 --> 01:03:24,570
เป็นเพราะแม่คนนี้

724
01:03:25,840 --> 01:03:27,739
เจ้าถึงต้องลำบากมากเลยนะ

725
01:03:28,039 --> 01:03:29,110
ไม่หรอกขอรับ

726
01:03:30,039 --> 01:03:33,710
เหมือนท่านแม่พบอาภรณ์ติดปีกแล้ว
ข้าดีใจจริง ๆ ขอรับ

727
01:03:34,679 --> 01:03:36,579
เพราะฉะนั้น ไม่ต้องห่วงข้าหรอก

728
01:03:36,880 --> 01:03:39,690
ช่วยหาคู่ครองดี ๆ
ให้ผู้คนเถิดนะขอรับ

729
01:03:44,929 --> 01:03:46,030
ขอบใจนะ

730
01:03:51,099 --> 01:03:52,230
ลูกแม่

731
01:03:56,239 --> 01:03:58,670
โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน

732
01:04:11,449 --> 01:04:14,288
เช่นนั้น คึนซอก
ก็อยู่บ้านคนเดียวหรือขอรับ

733
01:04:14,289 --> 01:04:15,320
เปล่าเจ้าค่ะ

734
01:04:16,320 --> 01:04:17,860
อยู่ที่บ้านอาของเขาเจ้าค่ะ

735
01:04:19,059 --> 01:04:21,929
เขาก็มาเยี่ยมข้าที่นี่เป็นครั้งคราว

736
01:04:23,929 --> 01:04:25,469
คนที่อยู่บ้านหลังนั้นคนเดียว...

737
01:04:29,900 --> 01:04:31,139
คือท่านแม่เจ้าค่ะ

738
01:04:55,230 --> 01:04:56,699
ข้าคิดไม่ผิดจริง ๆ

739
01:05:12,050 --> 01:05:14,650
(รายชื่อชายโสดและหญิงโสดสูงวัย
ในแปดจังหวัด)

740
01:05:19,250 --> 01:05:21,920
เราจะเดินทางไปทั่วทั้งแปดจังหวัด
เพื่อจับคู่กันขอรับ

741
01:05:23,889 --> 01:05:25,429
แค่นี้ข้าก็ตื่นเต้นแล้วเจ้าค่ะ

742
01:05:28,230 --> 01:05:31,269
แต่ก่อนหน้านั้น
มีเรื่องที่สำคัญกว่าขอรับ

743
01:05:32,469 --> 01:05:33,570
อะไรหรือ

744
01:05:38,010 --> 01:05:39,369
เราจะแต่งงานกันเมื่อไรดีขอรับ

745
01:05:44,710 --> 01:05:48,079
ท่านผู้ตรวจการกำลังตอแย
แม่ค้าหาบเร่ม่ายอยู่หรือเจ้าคะ

746
01:05:50,380 --> 01:05:51,820
ตั้งใจทำงานหน่อยสิเจ้าคะ

747
01:05:53,650 --> 01:05:56,820
พอคิดถึงการแต่งงานของเรา
ข้าก็จดจ่อไม่ได้เลยขอรับ

748
01:05:59,130 --> 01:06:00,190
เช่นนั้น...

749
01:06:02,000 --> 01:06:03,099
ก่อนที่จะแต่งงานกัน

750
01:06:04,530 --> 01:06:06,730
มามีความสัมพันธ์แบบคนรักกันก่อน
ดีหรือไม่เจ้าคะ

751
01:06:07,800 --> 01:06:08,900
"ความสัมพันธ์แบบคนรัก" หรือ

752
01:06:09,800 --> 01:06:11,169
ว่ากันว่าคนโง่เขลา

753
01:06:11,170 --> 01:06:14,039
ที่ควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้
จะมีความสัมพันธ์แบบคนรัก...

754
01:06:15,239 --> 01:06:16,510
ในโชซอนตอนนี้

755
01:06:17,039 --> 01:06:19,150
มีคนโง่เขลาไปกว่าเราอีกหรือเจ้าคะ

756
01:06:27,619 --> 01:06:28,659
ดังนั้น

757
01:06:29,019 --> 01:06:32,059
มาเริ่มกันจากความสัมพันธ์แบบคนรัก
ที่ชวนให้ใจเต้นในนิยายกันเถิดเจ้าค่ะ

758
01:06:33,030 --> 01:06:35,130
ขณะที่หาคู่ครองดี ๆ ให้ผู้อื่น

759
01:06:39,869 --> 01:06:41,429
ความสัมพันธ์แบบคนรัก
ที่ชวนให้ใจเต้นหรือ

760
01:06:45,940 --> 01:06:47,010
ดีเลยขอรับ

761
01:07:52,809 --> 01:07:55,038
(ขอขอบคุณที่รับชม The Matchmakers)

762
01:07:55,039 --> 01:07:56,319
(โปรดมีรักอย่างที่ใจต้องการเถิด)

763
01:07:57,010 --> 01:07:59,949
(The Matchmakers)

764
01:09:58,029 --> 01:10:00,800
(The Matchmakers)