1
00:00:17,741 --> 00:00:18,741
ตอนนี้หรือขอรับ

2
00:00:18,742 --> 00:00:20,180
(คิมโอบง อายุ 28 ปี พ่อบ้านของจองอู)

3
00:00:20,181 --> 00:00:23,680
หลังจากข้าแต่งงาน
นายท่านของข้าก็ยิ่งน่าสงสารกว่าเดิม

4
00:00:23,681 --> 00:00:26,479
เขาจะไม่ได้สัมผัสความสุข
ของความรักในวัยนั้น

5
00:00:26,480 --> 00:00:27,881
และจะต้องเป็นม่ายไปจนแก่เฒ่า

6
00:00:28,890 --> 00:00:31,789
แทนที่จะเป็นข้าราชการ

7
00:00:31,790 --> 00:00:35,060
ข้าหวังว่านายท่านจะได้แต่งงาน
หลังเสร็จสิ้นจากจับคู่คราวนี้ขอรับ

8
00:00:35,931 --> 00:00:38,999
เขาจะได้รู้สักทีว่า มันโหดร้ายแค่ไหน...

9
00:00:39,000 --> 00:00:40,559
ที่ต้องให้ลูกน้องที่เพิ่งแต่งงาน...

10
00:00:40,560 --> 00:00:43,000
ทำงานล่วงเวลาในวันประสูติ
พระพุทธองค์แรกหลังแต่งงาน

11
00:00:47,040 --> 00:00:48,971
ช่วยตัดสิ่งที่ข้าพูดออกไปด้วยนะขอรับ

12
00:00:54,851 --> 00:00:55,881
ข้าเริ่มได้เลยหรือเจ้าคะ

13
00:00:59,881 --> 00:01:03,590
นึกถึงนายหญิงเล็กทีไร
ก็กังวลเหลือเกินเจ้าค่ะ

14
00:01:03,890 --> 00:01:06,690
นางไม่รู้ว่าแม่สามีตัวเอง น่ากลัวแค่ไหน

15
00:01:06,691 --> 00:01:08,931
ยังไปเดินเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกตลอด

16
00:01:09,861 --> 00:01:10,890
อะไรนะ

17
00:01:12,461 --> 00:01:13,861
ท่านยังไม่รู้หรือเจ้าคะ

18
00:01:14,431 --> 00:01:15,729
ที่นางฆ่าลูกสะใภ้คนโต...

19
00:01:15,730 --> 00:01:17,100
และได้รับศักดิ์
เป็นสตรีผู้ทรงเกียรติน่ะเจ้าค่ะ

20
00:01:17,101 --> 00:01:18,400
โอ๊ย น่ากลัวจริง ๆ

21
00:01:20,471 --> 00:01:21,540
คือ...

22
00:01:22,111 --> 00:01:25,010
อย่าบอกว่าข้าเป็นคนบอกท่านนะเจ้าคะ

23
00:01:25,741 --> 00:01:28,381
เอาล่ะ รับไป

24
00:01:32,581 --> 00:01:34,650
นี่มันเป็นดอกบัวตรงไหนหรือขอรับ

25
00:01:35,491 --> 00:01:36,590
อะไรนะ

26
00:01:40,861 --> 00:01:41,961
ไม่ได้การล่ะ

27
00:01:42,560 --> 00:01:44,761
พรุ่งนี้เราไปซื้อที่ตลาดก็ได้

28
00:01:45,660 --> 00:01:47,160
ซื้อสักดอกดีไหม

29
00:01:48,570 --> 00:01:49,630
มันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ

30
00:01:52,641 --> 00:01:54,201
ส่วนนายหญิงเล็กน่ะ

31
00:01:54,840 --> 00:01:57,011
นางคือคนที่แก่นแท้ ทำมาจากความรักเจ้าค่ะ

32
00:02:00,280 --> 00:02:02,810
(ตอนที่ 4: ใช้เวลา 4.5
วินาทีในการตกหลุมรัก)

33
00:02:03,750 --> 00:02:05,620
ผ้าคลุมยาวสามผืนหรือเจ้าคะ

34
00:02:09,090 --> 00:02:12,491
เว้นผืนนี้ไว้ผืนหนึ่ง
แล้วปักอีกสองผืนที่เหลือ

35
00:02:12,620 --> 00:02:15,030
ให้ช่างคนก่อนปักให้ทีนะ

36
00:02:16,560 --> 00:02:19,230
ผืนหนึ่งของข้า อีกผืนของท่านพี่

37
00:02:19,231 --> 00:02:20,630
แล้วผืนที่เหลือของใครหรือเจ้าคะ

38
00:02:21,470 --> 00:02:25,000
ไม่ใช่ของเรา ของว่าที่เจ้าสาวต่างหากเจ้าค่ะ

39
00:02:25,301 --> 00:02:27,440
คุณหนูมีผ้าคลุมยาว หลายผืนแล้วนี่เจ้าคะ

40
00:02:27,570 --> 00:02:29,970
แต่เวลาข้าลองใส่ มันไม่ค่อยสวยเท่าไรเลย

41
00:02:30,970 --> 00:02:32,641
ซื้อผืนใหม่ให้ข้าบ้างสิเจ้าคะ

42
00:02:33,541 --> 00:02:36,451
ว่าแต่ นายหญิงต้องการ ใช้ด่วนหรือเจ้าคะ

43
00:02:37,310 --> 00:02:39,420
ที่จริง ช่างปักผ้า...

44
00:02:39,421 --> 00:02:42,291
เป็นหญิงสูงศักดิ์
ที่อาศัยอยู่ที่หุบเขานัมซาน

45
00:02:43,190 --> 00:02:45,560
จะได้ปักเองใช้เองเสียแล้ว

46
00:02:45,961 --> 00:02:48,260
แต่ตระกูลนั้นกำลังมีปัญหา

47
00:02:48,261 --> 00:02:50,160
ข้าเลยไม่แน่ใจว่า จะฝากนางได้ไหมเจ้าค่ะ

48
00:02:51,530 --> 00:02:52,761
หมายความว่าอย่างไร

49
00:02:53,231 --> 00:02:56,069
นายหญิงของบ้านนั้นเริ่มเลอะเลือน

50
00:02:56,070 --> 00:02:58,270
และไม่ยอมให้ลูกสาวออกเรือน

51
00:02:58,271 --> 00:02:59,869
นางเลยถูกเจ้าหน้าที่จับตัวไปเจ้าค่ะ

52
00:02:59,870 --> 00:03:00,970
อะไรนะ

53
00:03:02,810 --> 00:03:04,070
ท่านพี่ ไม่ได้นะ

54
00:03:04,570 --> 00:03:05,840
ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว

55
00:03:08,350 --> 00:03:09,850
ตายจริง

56
00:03:12,250 --> 00:03:13,650
ช่วยเล่ารายละเอียดให้ข้าฟังที

57
00:03:16,021 --> 00:03:17,790
ท่านแม่ข้าจะเป็นอาชญากรได้อย่างไร

58
00:03:17,791 --> 00:03:19,060
นางทำผิดอะไรเจ้าคะ

59
00:03:19,391 --> 00:03:20,559
ตามกฎหมายแล้ว

60
00:03:20,560 --> 00:03:24,029
หากสตรีใดไม่สามารถแต่งงานได้
ก่อนอายุ 24 ปี เนื่องจากเหตุผลอื่น

61
00:03:24,030 --> 00:03:25,931
นอกจากความยากจน

62
00:03:26,130 --> 00:03:27,630
พ่อแม่ของนางจะต้องรับผิดชอบ

63
00:03:28,370 --> 00:03:30,129
ดังนั้น ถึงจะต้องไปเป็นอนุภรรยา

64
00:03:30,130 --> 00:03:32,171
แต่เมื่อมีโอกาสหมั้นหมายขึ้นมา

65
00:03:32,340 --> 00:03:34,970
หากพ่อแม่ปฏิเสธ จะถือเป็นความผิดทางอาญา

66
00:03:35,141 --> 00:03:37,171
ฉะนั้น ในฐานะเสนาบดีฝ่ายปกครอง

67
00:03:37,640 --> 00:03:41,181
ข้าขอตัดสินให้ลงโทษแม่นางโจ
ด้วยการโบย 30 ที

68
00:03:48,320 --> 00:03:51,390
ท่านเสนาบดีฝ่ายปกครอง ท่านแม่ข้าป่วยเจ้าค่ะ

69
00:03:52,520 --> 00:03:54,390
ข้ากำลังจัดการ
เรื่องการแต่งงานของตัวเองอยู่

70
00:03:55,390 --> 00:03:56,791
โปรดถอนคำพิพากษาด้วยเจ้าค่ะ

71
00:03:56,931 --> 00:03:59,300
เมื่อสามปีก่อน ตอนที่เหล่าคนโสดออกเรือนกัน

72
00:03:59,301 --> 00:04:00,900
เจ้าก็พูดแบบนี้ไม่ใช่หรือ

73
00:04:00,901 --> 00:04:04,431
ดูจากภาพนี้ ข้าว่าปัญหาอยู่ที่แม่ของเจ้านะ

74
00:04:04,601 --> 00:04:06,200
คราวนี้ข้าไม่ปล่อยไปแน่

75
00:04:06,841 --> 00:04:10,570
แต่ว่า แม่นางโจ หากท่านอนุญาต
ให้บุตรสาวท่านสมรสเสียตอนนี้

76
00:04:10,741 --> 00:04:13,111
ข้าจะทำเป็นว่า เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น

77
00:04:16,250 --> 00:04:18,880
ถึงลูกสาวข้าจะต้องการแบบนั้น

78
00:04:19,380 --> 00:04:21,120
ข้าก็จะไม่มีวันยอมรับ การแต่งงานนี้เด็ดขาด

79
00:04:21,351 --> 00:04:22,491
ท่านแม่

80
00:04:27,421 --> 00:04:30,731
แม่ของแมงฮานา
ถูกสำนักเขตเมืองหลวงจับไปแล้วขอรับ

81
00:04:34,361 --> 00:04:35,970
นางเป็นลูกกตัญญู

82
00:04:35,971 --> 00:04:38,700
นางจะไม่ยอมให้แม่ ถูกปฏิบัติเช่นนั้นแน่

83
00:04:40,870 --> 00:04:42,139
ไม่อยากเชื่อเลยว่า...

84
00:04:42,140 --> 00:04:45,181
ในที่สุดข้าก็ได้สิ่งที่ต้องการ
เพราะคยองอุนแจ

85
00:04:50,411 --> 00:04:53,519
(ไม่กี่วันก่อน)

86
00:04:53,520 --> 00:04:54,520
มาดื่มกันเถิด

87
00:04:54,890 --> 00:04:55,990
ไม่เอาน่า

88
00:04:55,991 --> 00:04:58,861
เจ้าน่าจะได้เห็นว่า
ใต้เท้าฝ่ายซ้ายโกรธแค่ไหน

89
00:05:06,731 --> 00:05:10,601
ถึงข้าจะไม่ใช่ลูกน้องเขา
แต่เขาก็เอาแต่สั่งข้าให้ทำนู่นทำนี่

90
00:05:10,801 --> 00:05:13,471
ถึงอย่างไร เขาก็ต้องทำตาม
คำสั่งท่านพี่ข้าอยู่ดี

91
00:05:17,310 --> 00:05:20,681
นี่ รับเหล้าของข้าไปสักจอก
แล้วสงบสติอารมณ์ก่อนเถิด

92
00:05:21,281 --> 00:05:23,411
เมื่อองค์ชายจินซองขึ้นครองราชย์

93
00:05:23,651 --> 00:05:26,249
มิใช่ใต้เท้าฝ่ายซ้าย
แต่เป็นใต้เท้ากลาโหมมิใช่หรือขอรับ

94
00:05:26,250 --> 00:05:27,981
ที่จะได้ขึ้นเป็นพระมาตุลาของฝ่าบาท

95
00:05:29,020 --> 00:05:30,619
- ใช่ - ท่านพูดถูกขอรับ

96
00:05:30,620 --> 00:05:32,590
- ให้ตายสิ - ถูกแล้ว

97
00:05:32,591 --> 00:05:34,689
- ใช่ขอรับ - ถูกแล้ว

98
00:05:34,690 --> 00:05:36,060
เดี๋ยวเถอะ เจ้าพวกโง่

99
00:05:36,661 --> 00:05:37,690
เจ้าเอาเรื่องจริง...

100
00:05:39,031 --> 00:05:40,760
มาพูดเช่นนั้นได้อย่างไร

101
00:05:43,570 --> 00:05:44,801
จริงแท้แน่นอน

102
00:05:45,471 --> 00:05:47,471
- มาดื่มกัน - ให้ตายสิ

103
00:05:54,181 --> 00:05:55,250
ว่าแต่

104
00:05:55,810 --> 00:05:59,151
การจับคู่ให้พวกคุณหนูทึนทึก
ของคยองอุนแจเป็นอย่างไรบ้าง

105
00:06:01,450 --> 00:06:02,520
ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน

106
00:06:04,051 --> 00:06:06,119
แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว

107
00:06:06,120 --> 00:06:08,560
ข้าหวังว่าอย่างน้อยบุตรสาวคนโต
ตระกูลนั้นจะได้ออกเรือนเสียที

108
00:06:08,760 --> 00:06:10,031
อายุนางก็ปาเข้าไป 24 แล้ว

109
00:06:11,060 --> 00:06:12,130
แล้วมันทำไมหรือ

110
00:06:12,330 --> 00:06:15,630
หากสตรีไม่แต่งงานก่อนอายุ 24 ปี

111
00:06:15,801 --> 00:06:18,901
ด้วยเหตุผลอื่นนอกจากความยากจน
พ่อแม่ของนางอาจถูกลงโทษได้

112
00:06:19,270 --> 00:06:21,541
ข้าเองก็อาจถูกลงโทษเช่นกัน

113
00:06:23,570 --> 00:06:24,611
ข้า...

114
00:06:25,541 --> 00:06:27,940
อาจช่วยแก้ปัญหาให้เจ้าได้

115
00:06:28,950 --> 00:06:30,780
ข้าจะรับลูกสาวคนโต ของแมงผู้คงแก่เรียน

116
00:06:30,781 --> 00:06:33,080
มาเป็นอนุภรรยาของข้าเอง

117
00:06:35,091 --> 00:06:36,091
อนุภรรยาหรือขอรับ

118
00:06:36,250 --> 00:06:39,360
แต่นางมีข่าวลือมากมายเหลือเกิน

119
00:06:39,361 --> 00:06:41,060
ข่าวลือที่ว่า นางถูกผีสาวพรหมจรรย์เข้าสิง

120
00:06:41,491 --> 00:06:42,830
ข้าเป็นคนเริ่มเองล่ะ

121
00:06:43,431 --> 00:06:45,800
เพราะหญิงทึนทึกพวกนั้น ทำตัวน่าหลงใหลนัก

122
00:06:45,801 --> 00:06:47,531
ข้าเลยอยากสั่งสอนพวกนาง

123
00:06:54,301 --> 00:06:56,841
อ๋อ นั่นคือแผนของท่านสินะ

124
00:06:58,640 --> 00:07:00,340
ท่านมองภาพรวมไว้ในใจแล้ว

125
00:07:00,341 --> 00:07:01,510
ช่างชาญฉลาดเสียจริง

126
00:07:02,651 --> 00:07:04,250
ความปรารถนาในสตรี...

127
00:07:04,450 --> 00:07:06,981
คือจิตวิญญาณที่บุรุษพึงมีมิใช่หรือ

128
00:07:17,060 --> 00:07:18,960
ท่านพูดถูก

129
00:07:39,721 --> 00:07:41,051
ท่านต้องรีบกลับออกมานะขอรับ

130
00:08:03,070 --> 00:08:05,911
นายหญิง ข้าคือแม่นางยอจูเจ้าค่ะ

131
00:08:06,281 --> 00:08:09,349
คุณหนูฮานากับข้า
จะจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จก่อนเที่ยง

132
00:08:09,350 --> 00:08:11,820
ช่วยถ่วงเวลาให้เรา
ก่อนท่านจะถูกตัดสินโทษด้วยนะเจ้าคะ

133
00:08:21,190 --> 00:08:22,860
โอ๊ะ ท่านพี่

134
00:08:25,330 --> 00:08:27,400
เจ้ามาทำอะไรที่นี่เพลานี้

135
00:08:27,401 --> 00:08:29,199
ข้ารู้ ข้ายังต้องกลับไป ให้ทันมื้อเช้าอีก

136
00:08:29,200 --> 00:08:30,470
แต่ข้ามีเรื่องด่วนอยากขอร้อง

137
00:08:30,801 --> 00:08:31,901
เรื่องอะไรหรือ

138
00:08:32,041 --> 00:08:34,371
มีสตรีนางหนึ่ง ถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม

139
00:08:34,801 --> 00:08:36,541
ช่วยเปิดประตู สู่กลองร้องทุกข์ให้ทีเถิด

140
00:08:44,950 --> 00:08:47,220
ออกไปแต่เช้าเลย ทำไมยังไม่กลับมาอีกนะ

141
00:08:51,090 --> 00:08:54,190
โอ๊ย ไม่รู้ด้วยแล้ว ข้าเองก็ทำเต็มที่แล้วนะ

142
00:09:02,631 --> 00:09:06,271
เยจินจอมขี้เซา ตื่นเช้ามาส่งพ่อเสียด้วย

143
00:09:07,041 --> 00:09:09,040
วันนี้พระอาทิตย์ขึ้น ทางทิศตะวันตกหรือไร

144
00:09:09,041 --> 00:09:10,870
ท่านแม่ไม่อยู่นี่เจ้าคะ

145
00:09:10,871 --> 00:09:12,610
ข้าก็ควรมาส่งท่านพ่อสิเจ้าคะ

146
00:09:14,310 --> 00:09:15,310
เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ

147
00:09:17,281 --> 00:09:20,021
อ้อ แล้วแม่คึนซอกล่ะ

148
00:09:20,950 --> 00:09:23,021
ตอนกินข้าวเช้าก็ไม่เห็นนะ

149
00:09:23,121 --> 00:09:26,421
อ๋อ คือท่านพี่ไม่สบาย...

150
00:09:33,960 --> 00:09:36,271
เจ้าไปไหนมาแต่เช้า

151
00:09:37,230 --> 00:09:39,001
ไปค้างคืนที่อื่นมางั้นหรือ

152
00:09:39,570 --> 00:09:40,801
ค้างคืนอะไรกันเจ้าคะ

153
00:09:41,340 --> 00:09:44,911
ข้าไปเช็ดเบาะในเกี้ยว ของท่านพ่อมาเจ้าค่ะ

154
00:09:46,980 --> 00:09:48,950
น่าจะให้ข้ารับใช้ทำสิ

155
00:09:49,181 --> 00:09:52,380
ท่านพ่อจะนั่งทั้งที
ข้าก็อยากทำให้เองเจ้าค่ะ

156
00:09:52,381 --> 00:09:55,190
ในเมื่อแม่เยจินไม่อยู่
เจ้าก็เป็นนายหญิงของบ้านนี้

157
00:09:55,651 --> 00:09:57,251
ดูแลบ่าวรับใช้...

158
00:09:57,490 --> 00:09:59,920
และดูแลแขกให้ดีเป็นพิเศษด้วยล่ะ

159
00:09:59,921 --> 00:10:01,490
เจ้าค่ะ ท่านพ่อ

160
00:10:27,051 --> 00:10:28,791
ท่านแม่ ทานเถอะเจ้าค่ะ

161
00:10:29,590 --> 00:10:32,360
ในสถานการณ์แบบนี้ ต้องทานเยอะ
ๆ และเข้มแข็งไว้นะเจ้าคะ

162
00:10:33,291 --> 00:10:34,291
ข้ารู้แล้ว

163
00:10:34,292 --> 00:10:35,729
ให้ตายสิ

164
00:10:35,730 --> 00:10:37,990
ทำไมกฎหมายถึงได้เส็งเคร็งนัก

165
00:10:39,131 --> 00:10:42,200
นึกว่าแม่นางยอจูกับท่านพี่
จะไกล่เกลี่ยได้เสียอีก ไปไหนกันแล้ว

166
00:10:45,301 --> 00:10:47,301
ได้เวลาตัดสินโทษของท่านแล้ว

167
00:10:47,940 --> 00:10:51,070
ข้ายังไม่ได้กินอะไรเลย รอก่อนนะ

168
00:10:51,411 --> 00:10:52,440
อะไรนะ

169
00:11:00,021 --> 00:11:03,319
นางจะกินเยอะแค่ไหนกัน ทำไมชักช้านัก

170
00:11:03,320 --> 00:11:04,421
เชิญนั่งตรงนี้ก่อนขอรับ

171
00:11:05,360 --> 00:11:06,891
มัวทำอะไรอยู่ รีบมาสิ

172
00:11:20,541 --> 00:11:21,641
ว่าอย่างไร

173
00:11:22,271 --> 00:11:24,371
ไตร่ตรองทั้งคืนจนเปลี่ยนใจหรือ

174
00:11:25,541 --> 00:11:27,381
ข้ายอมโดนโบยจนตายดีกว่า

175
00:11:28,411 --> 00:11:30,251
ข้าจะไม่เปลี่ยนใจหรอก

176
00:11:36,521 --> 00:11:37,989
ลงโทษนางได้

177
00:11:37,990 --> 00:11:39,060
- ขอรับ - ขอรับ

178
00:11:39,161 --> 00:11:40,791
- ให้ตายสิ - ท่านแม่

179
00:11:54,200 --> 00:11:56,070
เสนาบดีฝ่ายกลาโหม ขุนนางของแผ่นดินนี้

180
00:11:56,641 --> 00:11:58,840
มิได้ทำหน้าที่ของตน
ในการดูแลราษฎรในช่วงภัยแล้ง

181
00:11:59,511 --> 00:12:01,551
แต่กลับหลอกเอาเงินพวกเขา
ด้วยการปล่อยกู้ดอกเบี้ยสูง

182
00:12:02,151 --> 00:12:03,711
โดยพรากลูกสาวที่ยังเยาว์วัย ของพวกเขาไป

183
00:12:03,781 --> 00:12:05,350
แทนที่จะเป็นดอกเบี้ยเพคะ

184
00:12:07,381 --> 00:12:09,950
ความมักมากในกามของเขายังไม่จบแค่นั้น

185
00:12:10,421 --> 00:12:11,621
เขายังใช้กฎหมายเป็นข้ออ้าง

186
00:12:12,060 --> 00:12:14,291
เพื่อบังคับให้ข้าไปเป็นอนุภรรยา

187
00:12:14,720 --> 00:12:16,090
สิ่งเดียวที่ข้าต้องการ...

188
00:12:16,261 --> 00:12:18,291
คือรับใช้แม่เลี้ยงเดี่ยวที่ตาบอด
ในฐานะลูกสาวคนโต

189
00:12:18,631 --> 00:12:20,801
เรื่องนี้กลายเป็นความผิด
ของนางได้อย่างไรเพคะ

190
00:12:22,070 --> 00:12:23,801
ตายจริง เกิดอะไรขึ้น

191
00:12:24,131 --> 00:12:26,400
นางเปิดโปงเรื่องเงินกู้ดอกเบี้ยสูง
ที่เสนาบดีกลาโหมปล่อยออกมาน่ะ

192
00:12:26,401 --> 00:12:29,171
ให้ตายสิ ช่างน่าภูมิใจเสียจริง

193
00:12:33,810 --> 00:12:35,880
- ตายจริง - นางทำแบบนี้ทำไม

194
00:12:35,881 --> 00:12:37,181
- ให้ตายสิ - ทางนี้

195
00:12:39,651 --> 00:12:40,921
หยุดการลงโทษ

196
00:12:41,580 --> 00:12:44,050
มีผู้ตีกลองร้องทุกข์เรื่องแม่นางโจ

197
00:12:44,051 --> 00:12:46,059
การลงโทษของนางจะถูกระงับไว้
จนกว่าการสอบสวน...

198
00:12:46,060 --> 00:12:48,190
โดยสำนักตุลาการจะเสร็จสิ้น
ตามพระบรมราชโองการ

199
00:12:48,291 --> 00:12:49,690
พระบรมราชโองการหรือ

200
00:12:53,730 --> 00:12:55,801
นี่มันจะไม่มีปัญหาทางกฎหมายใช่ไหม

201
00:12:56,970 --> 00:12:58,430
บ้าเอ๊ย ข้าอาจจะเดือดร้อน...

202
00:12:58,431 --> 00:12:59,871
ที่พยายามช่วยใต้เท้ากลาโหมก็ได้

203
00:13:01,200 --> 00:13:02,740
- ปล่อยนางไปเดี๋ยวนี้ - ขอรับ

204
00:13:08,610 --> 00:13:10,651
ท่านแม่ ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ

205
00:13:10,881 --> 00:13:13,281
- จ้ะ - โล่งอกไปทีนะเจ้าคะ

206
00:13:18,450 --> 00:13:20,060
นังเด็กอวดดี

207
00:13:21,161 --> 00:13:23,460
กล้าใช้กลองร้องทุกข์ได้อย่างไร

208
00:13:31,901 --> 00:13:34,381
นายหญิงแห่งวัดซอนฮวาผู้ทรงเกียรติ
และน่านับถือส่งจดหมายมาขอรับ

209
00:13:35,100 --> 00:13:36,110
ท่านพี่น่ะหรือ

210
00:13:37,011 --> 00:13:38,141
นางรู้เรื่องแล้วหรือ

211
00:13:38,470 --> 00:13:40,180
(วัดซอนฮวา)

212
00:13:40,181 --> 00:13:43,609
เขาเพิ่งพาอนุภรรยานางหนึ่ง
เข้าบ้านมาได้ไม่นาน

213
00:13:43,610 --> 00:13:44,681
(แม่ของเสนาบดีกลาโหม)

214
00:13:47,421 --> 00:13:50,551
ดูท่าว่าเขาคงอยากจัดการเรื่องนี้
ระหว่างที่ข้าอยู่ที่นี่เจ้าค่ะ

215
00:13:52,560 --> 00:13:54,291
อย่ากังวลเกินไปเลยเจ้าค่ะ

216
00:13:54,791 --> 00:13:57,661
ข้าบอกเขาไปทางจดหมายแล้วว่า...

217
00:13:58,631 --> 00:14:00,131
อย่าพูดหรือโต้ตอบอะไร

218
00:14:00,401 --> 00:14:01,761
ในสถานการณ์แบบนี้

219
00:14:02,330 --> 00:14:03,631
เจ้าจะนิ่งเฉยงั้นหรือ

220
00:14:04,330 --> 00:14:07,001
ท่านพี่บอกให้ข้าอยู่เงียบ ๆ น่ะ

221
00:14:07,141 --> 00:14:10,070
สตรีจะไปรู้อะไรเรื่องการเมือง
ทำไมถึงไปฟังนางล่ะ

222
00:14:10,411 --> 00:14:12,210
ก็ท่านพี่บอกว่า...

223
00:14:12,281 --> 00:14:15,181
เขาไม่ได้ทำอะไรผิดในแง่ของกฎหมาย

224
00:14:15,950 --> 00:14:17,280
อีกอย่าง คงยากจะพิสูจน์ข่าวลือ...

225
00:14:17,281 --> 00:14:18,610
ที่ว่าเขาปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง

226
00:14:19,381 --> 00:14:22,651
หากไม่ตอบโต้เรื่องเช่นนี้
จะเป็นการดีที่สุดเจ้าค่ะ

227
00:14:24,521 --> 00:14:26,059
สถานการณ์ตอนนี้ดูย่ำแย่นัก...

228
00:14:26,060 --> 00:14:27,621
ทั้งในวังและนอกวัง

229
00:14:28,121 --> 00:14:29,859
หากเจ้าไม่ให้คำอธิบายที่น่าเชื่อถือ

230
00:14:29,860 --> 00:14:31,990
ฝ่าบาทจะทรงตำหนิ
เรื่องเงินกู้ดอกเบี้ยสูงที่เจ้าปล่อย

231
00:14:35,401 --> 00:14:37,671
ท่านมีแผนอะไรไหมขอรับ

232
00:14:38,301 --> 00:14:39,801
ข้าเตรียมการไว้แล้ว

233
00:14:40,470 --> 00:14:41,641
เจ้าไปที่...

234
00:14:42,740 --> 00:14:44,271
คยองอุนแจได้เลย

235
00:14:44,671 --> 00:14:45,710
คยอง...

236
00:14:47,181 --> 00:14:48,240
ขอรับ

237
00:14:48,310 --> 00:14:51,480
(คยองอุนแจ)

238
00:14:57,051 --> 00:14:58,990
ยืนทำหน้าน่าสงสารเข้าไว้

239
00:15:12,440 --> 00:15:13,901
หากข้าช่วยเขาในครั้งนี้

240
00:15:14,141 --> 00:15:16,470
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
จะหาตำแหน่งนอกเมืองให้ข้า

241
00:15:17,511 --> 00:15:18,641
ข้าขอร้องล่ะ

242
00:15:18,740 --> 00:15:21,117
สำหรับเจ้า การแก้ต่างให้เรื่องแบบนี้
มันง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากนี่

243
00:15:21,141 --> 00:15:22,209
หากเกิดอะไรขึ้นกับข้า ที่เป็นบุตรชายคนโต

244
00:15:22,210 --> 00:15:23,281
ตระกูลเราจบเห่แน่

245
00:15:24,110 --> 00:15:26,551
คิดดูสิว่าท่านพ่อผู้ล่วงลับ
จะโกรธแค้นเจ้าเพียงใด

246
00:15:28,450 --> 00:15:31,621
ข้าต้องคอยตามล้างตามเช็ด
ให้ท่านพี่ไปถึงเมื่อไรขอรับ

247
00:15:33,690 --> 00:15:35,360
ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว

248
00:15:36,990 --> 00:15:40,501
คิดเสียว่าทำเพื่อหลานสาว
หลานชาย และพี่สะใภ้ที่ท้องอยู่ก็ได้

249
00:15:48,501 --> 00:15:50,210
เดินเร็ว ๆ สิ

250
00:15:53,411 --> 00:15:54,580
ปล่อยข้าลง

251
00:16:11,730 --> 00:16:13,931
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
เล่าเรื่องท่านให้ข้าฟังแล้วขอรับ

252
00:16:14,531 --> 00:16:16,100
ข้านี่ดวงซวยเสียจริง

253
00:16:16,801 --> 00:16:19,501
แล้วอย่างไร เจ้าหาข้ออ้าง
มาปัดความรับผิดชอบได้หรือไม่

254
00:16:20,401 --> 00:16:22,140
เรื่องคราวนี้ร้ายแรงนัก

255
00:16:22,141 --> 00:16:23,940
คงต้องใช้เงินไม่น้อยเลย

256
00:16:24,440 --> 00:16:25,710
จะไม่เป็นไรหรือขอรับ

257
00:16:31,411 --> 00:16:33,351
จะเท่าไร ข้าก็จ่ายได้

258
00:16:33,980 --> 00:16:35,020
ดังนั้น...

259
00:16:40,290 --> 00:16:41,720
แค่หาข้ออ้างให้ข้าก็พอ

260
00:16:50,601 --> 00:16:52,200
ตั้งแต่ปีที่แล้ว ภัยแล้ง...

261
00:16:54,470 --> 00:16:55,470
ทำให้...

262
00:16:57,171 --> 00:16:58,171
ข้า...

263
00:16:58,911 --> 00:17:00,479
ข้าน่าจะยังไม่ได้พูดอะไรผิดเลยนะ

264
00:17:00,480 --> 00:17:02,550
"ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงปีนี้"

265
00:17:03,050 --> 00:17:05,411
"จนถึงปีนี้" หายไปมิใช่หรือขอรับ

266
00:17:06,450 --> 00:17:07,620
ถ้าลืมเสียตั้งแต่ส่วนแรก

267
00:17:07,621 --> 00:17:10,190
จะกล่าวทั้งหมดนั่น
ต่อหน้าฝ่าบาทได้อย่างไรขอรับ

268
00:17:20,401 --> 00:17:23,300
เจ้าตัดให้สั้นลงหน่อยได้ไหม

269
00:17:23,871 --> 00:17:25,300
ตัดให้สั้นกว่านี้ไม่ได้แล้วขอรับ

270
00:17:29,371 --> 00:17:31,171
ไม่ว่าข้ออ้างนี้จะน่าเชื่อถือเพียงใด

271
00:17:31,571 --> 00:17:34,611
ข้าที่เป็นทหารมาตั้งแต่แรก
จะจำทุกอย่างที่เจ้าเขียน...

272
00:17:34,811 --> 00:17:37,010
ภายในคืนเดียวได้อย่างไรกัน

273
00:17:38,651 --> 00:17:39,681
จริงสิ

274
00:17:40,651 --> 00:17:42,050
ถ้าทำแบบนี้ล่ะขอรับ

275
00:17:43,950 --> 00:17:45,151
อย่างไรหรือ

276
00:17:50,431 --> 00:17:54,060
แมงฮานา บุตรสาวคนโตของแมงซังชอน

277
00:17:54,061 --> 00:17:57,601
อดีตบัณฑิตซองกยุนกวาน

278
00:17:57,871 --> 00:17:59,500
ได้ตีกลองร้องทุกข์เมื่อวานนี้

279
00:18:00,040 --> 00:18:03,210
และประท้วงพฤติกรรมชั่วร้าย ของเสนาบดีกลาโหม

280
00:18:03,341 --> 00:18:05,440
เสนาบดีกลาโหม มีอะไรจะพูดไหม

281
00:18:11,050 --> 00:18:12,181
ฝ่าบาท

282
00:18:12,980 --> 00:18:14,020
กระหม่อมมี...

283
00:18:21,220 --> 00:18:24,130
จู่ ๆ เสนาบดีกลาโหม ก็เกิดเป็นหวัดขึ้นมา

284
00:18:24,131 --> 00:18:25,490
จึงไม่สามารถพูดได้พ่ะย่ะค่ะ

285
00:18:25,661 --> 00:18:27,330
เขาจึงได้เขียน...

286
00:18:27,331 --> 00:18:30,730
คำแถลงการณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้
ก่อนเข้ามาในท้องพระโรงพ่ะย่ะค่ะ

287
00:18:31,101 --> 00:18:32,131
อย่างนั้นหรือ

288
00:18:33,641 --> 00:18:35,811
ถ้าอย่างนั้น หัวหน้าราชเลขานุการ

289
00:18:36,071 --> 00:18:37,671
ก็อ่านคำให้การของเขาสิ

290
00:18:37,811 --> 00:18:38,841
พ่ะย่ะค่ะ

291
00:18:47,220 --> 00:18:49,050
"กระหม่อมขอแถลงว่า..."

292
00:18:49,421 --> 00:18:52,390
"เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะการอุทิศตน
เพื่อรับใช้ของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ"

293
00:18:52,391 --> 00:18:53,391
อะไรนะ

294
00:18:53,861 --> 00:18:56,230
การรับอนุภรรยาและให้กู้ดอกเบี้ยสูง
ถือเป็นการอุทิศตนอย่างไร

295
00:18:56,591 --> 00:18:57,591
หา

296
00:19:04,770 --> 00:19:06,000
อ่านต่อสิ

297
00:19:06,440 --> 00:19:07,470
พ่ะย่ะค่ะ

298
00:19:08,940 --> 00:19:10,410
"ราษฎรไม่สามารถจ่ายคืนธัญพืช..."

299
00:19:10,411 --> 00:19:13,410
"ที่ยืมไปเมื่อปีที่แล้วได้
เนื่องจากภัยแล้งต่อเนื่อง"

300
00:19:13,411 --> 00:19:17,010
"หนำซ้ำยังมายืมธัญพืชเพิ่มอีก"

301
00:19:17,450 --> 00:19:20,550
"กระหม่อมจึงให้ราษฎร
ยืมธัญพืชมาอย่างต่อเนื่อง..."

302
00:19:20,821 --> 00:19:22,420
"ตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงปีนี้"

303
00:19:22,421 --> 00:19:26,121
"และรับเงินตอบแทน มาเพียงเล็กน้อยพ่ะย่ะค่ะ"

304
00:19:27,460 --> 00:19:30,060
เจ้ายังไม่ได้จ่ายคืน
ส่วนที่ยืมไปเมื่อปีที่แล้วเลย

305
00:19:30,061 --> 00:19:31,931
เจ้าไม่มีสิทธิ์ยืมเพิ่มแล้ว

306
00:19:32,431 --> 00:19:34,930
ข้าขอแค่พอให้
ถึงช่วงเก็บข้าวบาร์เลย์ก็พอขอรับ

307
00:19:34,931 --> 00:19:37,469
ครอบครัวข้าจะอดตายกันแล้วขอรับ

308
00:19:37,470 --> 00:19:40,370
เจ้ายืมจากเสนาบดีกลาโหมก็ได้

309
00:19:40,371 --> 00:19:43,071
แต่เขาคิดดอกเบี้ยมากกว่าสองเท่าเลย

310
00:19:43,740 --> 00:19:44,740
ต่อไป

311
00:19:44,741 --> 00:19:46,710
"ในขั้นตอนการชำระหนี้"

312
00:19:46,940 --> 00:19:49,310
"คิมแทจิน อดีตชาวนาผู้เช่าบ้านข้า"

313
00:19:49,311 --> 00:19:51,180
"ขอจ่ายหนี้..."

314
00:19:51,181 --> 00:19:53,420
"ด้วยการยกลูกสาวให้
เข้ามาเป็นคนในตระกูลของกระหม่อม"

315
00:19:53,421 --> 00:19:55,651
"กระหม่อมรับข้อเสนอของคิมแทจินมา
และช่วยปลดหนี้ให้เขา"

316
00:19:55,821 --> 00:19:58,020
"กลายเป็นจุดเริ่มต้น
ของความเข้าใจผิดนี้พ่ะย่ะค่ะ"

317
00:20:00,960 --> 00:20:03,530
ลูกสาวเจ้าคือดอกเบี้ย
ดังนั้นเจ้าต้องคืนเงินต้นมา

318
00:20:03,661 --> 00:20:06,161
- ใต้เท้า อย่าทำแบบนี้เลยขอรับ - ลูกแม่

319
00:20:06,300 --> 00:20:08,931
- ไม่นะ - แม่

320
00:20:09,770 --> 00:20:12,269
ไม่นะ ที่รัก ลูกสาวเรา

321
00:20:12,270 --> 00:20:13,800
ไม่นะ อย่าทำแบบนี้

322
00:20:13,940 --> 00:20:15,700
- อย่าเอาลูกสาวข้าไป - ไม่นะ ได้โปรด...

323
00:20:15,841 --> 00:20:17,440
อย่าเอาลูกสาวข้าไป

324
00:20:20,010 --> 00:20:21,641
เป็นเช่นนั้นเองหรือ

325
00:20:23,450 --> 00:20:26,150
"และกระหม่อมอยากรับแมงฮานา
มาเป็นอนุภรรยา..."

326
00:20:26,151 --> 00:20:28,050
"ในฐานะข้าราชบริพาร ผู้ภักดีพ่ะย่ะค่ะ"

327
00:20:28,621 --> 00:20:30,049
"ตั้งแต่สมัยกษัตริย์องค์ก่อน"

328
00:20:30,050 --> 00:20:31,921
"ราษฎรกล่าวกันว่าโรคระบาด..."

329
00:20:32,391 --> 00:20:33,689
"และภัยธรรมชาติเกิดขึ้น..."

330
00:20:33,690 --> 00:20:35,770
"เมื่อความขุ่นเคืองของประชาชน
เพิ่มพูนขึ้นพ่ะย่ะค่ะ"

331
00:20:36,490 --> 00:20:38,789
"ในบรรดาความขุ่นเคืองเหล่านั้น
ความขมขื่นของหญิงโสดทึนทึก..."

332
00:20:38,790 --> 00:20:40,260
"คือความขมขื่นที่ล้ำลึกที่สุด"

333
00:20:40,700 --> 00:20:42,259
"นางกำลังจะอายุ 24 ปี"

334
00:20:42,260 --> 00:20:44,499
"แต่กลับไม่มีโอกาสได้แต่งงาน..."

335
00:20:44,500 --> 00:20:46,870
"เพราะข่าวลือเรื่องการกระทำของนาง"

336
00:20:46,871 --> 00:20:48,671
"กระหม่อมจึงตัดสินใจเสียสละตัวเอง"

337
00:20:49,171 --> 00:20:50,641
"และรับแมงฮานาเข้ามาในตระกูล"

338
00:20:51,341 --> 00:20:54,740
"เพื่อลดความขุ่นเคืองใจ ของราษฎรพ่ะย่ะค่ะ"

339
00:20:55,210 --> 00:20:57,611
ข้าหลงเข้าใจผิดไปชั่วขณะ

340
00:20:58,050 --> 00:21:00,480
ทั้งที่ท่านห่วงใย
อาณาจักรนี้อย่างสุดซึ้งแท้ ๆ

341
00:21:01,550 --> 00:21:03,591
ข้าซาบซึ้งในความภักดีของท่านนัก

342
00:21:03,851 --> 00:21:06,091
ข้าขอมอบผ้าฝ้ายให้ท่านสิบม้วน

343
00:21:17,700 --> 00:21:20,700
ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต
อ่านแถลงการณ์ที่เหลือพ่ะย่ะค่ะ

344
00:21:22,710 --> 00:21:24,841
"ที่เหลือ" หรือ มันจบแค่นั้นนี่

345
00:21:25,470 --> 00:21:26,510
อะไรนะ

346
00:21:27,181 --> 00:21:28,181
เอ่อ...

347
00:21:30,581 --> 00:21:33,220
เสนาบดีฝ่ายกลาโหม ท่านไม่ค่อยสบายนี่

348
00:21:33,480 --> 00:21:35,950
ท่านไม่ต้องฝืนพูดหรอก

349
00:21:36,421 --> 00:21:38,190
อ่านต่อเถอะ

350
00:21:39,121 --> 00:21:42,931
"คนโง่เขลาเหล่านี้
ไม่เข้าใจเจตนาอันลึกซึ้งของกระหม่อม"

351
00:21:43,260 --> 00:21:45,189
"ดังนั้น กระหม่อมจะเปลี่ยน..."

352
00:21:45,190 --> 00:21:48,030
"วิธีแสดงความจงรักภักดีของกระหม่อม
เพื่อให้เท่าเทียมกับพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ"

353
00:21:48,361 --> 00:21:49,600
"แมงฮานา..."

354
00:21:49,601 --> 00:21:52,641
"อายุยังไม่เกิน 24 ปี ตามที่กฎหมายกำหนดไว้"

355
00:21:52,770 --> 00:21:55,700
กระหม่อมจะสนับสนุน ให้นางแต่งงานก่อนสิ้นปี

356
00:21:56,240 --> 00:21:57,670
และกำชับให้ผู้ที่ยืมธัญพืช...

357
00:21:57,671 --> 00:21:59,256
จากสำนักราชการและกระหม่อม
ไปเมื่อปีที่แล้ว...

358
00:21:59,280 --> 00:22:01,010
จ่ายคืนเพียงเงินต้นเท่านั้น

359
00:22:01,411 --> 00:22:03,510
"และผู้ที่ยืมในปีนี้..."

360
00:22:03,911 --> 00:22:06,351
"จะไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ยใด ๆ ทั้งสิ้น"

361
00:22:15,290 --> 00:22:17,061
"แต่ในส่วนที่สำนักราชการ ต้องคิดดอกเบี้ย"

362
00:22:17,290 --> 00:22:18,990
"กระหม่อมจะจ่ายด้วยเงินของกระหม่อม"

363
00:22:19,700 --> 00:22:20,931
"ทรัพย์สินของกระหม่อมเอง"

364
00:22:21,361 --> 00:22:23,800
"เพื่อลดความแตกต่างพ่ะย่ะค่ะ"

365
00:22:24,470 --> 00:22:25,500
เจ้าหน้าที่...

366
00:22:26,200 --> 00:22:28,600
ของสำนักตุลาการ จงช่วยเหลือเสนาบดีกลาโหม...

367
00:22:28,601 --> 00:22:31,171
ด้านการบริหารจัดการ
ขณะปฏิบัติตามคำมั่นสัญญา

368
00:22:31,371 --> 00:22:32,939
แล้วคอยรายงานผลให้ข้า...

369
00:22:32,940 --> 00:22:35,910
อย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง

370
00:22:35,911 --> 00:22:39,280
กระหม่อมจะดำเนินการทันทีพ่ะย่ะค่ะ

371
00:22:39,851 --> 00:22:40,881
ทันทีเลย

372
00:22:42,280 --> 00:22:43,351
แหม

373
00:22:47,290 --> 00:22:48,361
ให้ตายสิ

374
00:22:58,131 --> 00:22:59,171
เฮอะ

375
00:23:00,700 --> 00:23:02,841
กว่าข้าจะสั่งสมทรัพย์สมบัติมาได้

376
00:23:03,440 --> 00:23:04,641
ชิมจองอู

377
00:23:05,010 --> 00:23:08,181
ข้าจะทำลายเจ้าให้ยับ

378
00:23:21,891 --> 00:23:24,831
เจ้าให้ความชอบธรรมกับคดีของเขา
ตั้งแต่ส่วนแรกแล้ว

379
00:23:25,091 --> 00:23:28,000
เหตุใดถึงเสนอทางออก ที่เขาไม่ได้ร้องขอล่ะ

380
00:23:30,500 --> 00:23:32,630
การกระทำแหวกแนวเป็นสิ่งจำเป็น...

381
00:23:32,631 --> 00:23:35,300
เพื่อเปลี่ยนเรื่องอื้อฉาวนี้
ให้เป็นเรื่องน่าประทับใจขอรับ

382
00:23:35,571 --> 00:23:39,341
ใต้เท้ากลาโหมเองก็ตกลงจะทำเช่นนั้น
ล่วงหน้าแล้วเช่นกัน

383
00:23:39,681 --> 00:23:40,710
ข้าไปตกลงตอนไหน

384
00:23:43,710 --> 00:23:45,509
เรื่องคราวนี้ร้ายแรงนัก

385
00:23:45,510 --> 00:23:47,450
คงต้องใช้เงินไม่น้อยเลย

386
00:23:47,851 --> 00:23:49,081
จะไม่เป็นไรหรือขอรับ

387
00:23:52,250 --> 00:23:55,420
ข้านึกว่าเจ้าต้องการค่าตอบแทน
ที่คิดข้ออ้างนี้ขึ้นมาเสียอีก

388
00:23:55,421 --> 00:23:57,661
เช่นนั้น เจ้าก็ควรพูดให้ชัดเจนสิ

389
00:23:57,831 --> 00:24:01,131
ข้าจะพูดให้ชัดเจนกว่านั้น
ได้อย่างไรล่ะขอรับ

390
00:24:03,200 --> 00:24:04,200
ข้าหมายถึง

391
00:24:06,871 --> 00:24:09,341
เขาพูดไม่ชัดเจนจริง ๆ นะขอรับ

392
00:24:09,641 --> 00:24:12,371
เช่นนั้น ข้าขอตัวก่อนขอรับ

393
00:24:27,361 --> 00:24:28,391
นั่น...

394
00:24:32,161 --> 00:24:34,700
ท่านเห็นเขายิ้มไหมขอรับ

395
00:24:36,200 --> 00:24:38,630
เจ้านั่นจงใจเล่นงานเรา แต่แรกแล้วขอรับ

396
00:24:38,631 --> 00:24:41,300
เพราะเจ้าจำไม่ได้
มันถึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

397
00:24:41,970 --> 00:24:43,239
ถ้าเจ้าจำไม่ได้

398
00:24:43,240 --> 00:24:45,371
อย่างน้อยที่สุด ก็ควรอ่านรายละเอียดให้หมดสิ

399
00:24:46,581 --> 00:24:47,780
มันยาวเกินไป

400
00:24:55,020 --> 00:24:56,351
วันนี้ท่านคงลำบากแย่เลยเจ้าค่ะ

401
00:24:59,720 --> 00:25:02,861
ได้ยินมาว่า เจ้าบอกให้ฮานาตีกลองร้องทุกข์

402
00:25:04,760 --> 00:25:07,861
เรื่องคราวนี้
ข้าติดหนี้บุญคุณเจ้าอย่างใหญ่หลวง

403
00:25:08,460 --> 00:25:09,530
ขอบใจมากนะ

404
00:25:10,470 --> 00:25:14,000
ที่จริง ท่านผู้ตรวจการ
มีส่วนช่วยยิ่งกว่าข้าอีกเจ้าค่ะ

405
00:25:14,970 --> 00:25:18,210
เขาไปที่วังและถวายฎีกา
ต่อฝ่าบาทโดยตรงเลยเจ้าค่ะ

406
00:25:19,540 --> 00:25:20,860
ตาแก่หงำเหงือกจากพุกชนนั่นน่ะหรือ

407
00:25:23,750 --> 00:25:25,810
(หนึ่งวันก่อน)

408
00:25:25,811 --> 00:25:27,449
(สองวันก่อน)

409
00:25:27,450 --> 00:25:28,921
(สามวันก่อน)

410
00:25:41,661 --> 00:25:42,870
ตกใจหมด

411
00:25:42,871 --> 00:25:44,511
นายท่านอยู่เบื้องหลัง เรื่องนี้หรือเจ้าคะ

412
00:25:44,601 --> 00:25:46,500
พูดเรื่องอะไรน่ะ

413
00:25:46,970 --> 00:25:48,870
หากสตรีใดไม่อาจสมรสหลังอายุ 24 ปี

414
00:25:48,871 --> 00:25:51,239
บุพการีของนางจะถูกลงโทษตามกฎหมาย

415
00:25:51,240 --> 00:25:54,710
ข้าถามว่าท่านเป็นคนให้คุณหนูฮานา
แต่งงานกับเสนาบดีกลาโหมใช่ไหมเจ้าคะ

416
00:25:54,811 --> 00:25:56,651
เรื่องนั้น...

417
00:25:56,950 --> 00:25:59,851
ก็เป็นเรื่องดีมิใช่หรือ
ที่ในที่สุดบุตรสาวคนโตก็ได้แต่งงาน

418
00:26:00,381 --> 00:26:01,720
ข้าก็สงสัยอยู่

419
00:26:02,891 --> 00:26:05,151
ว่าแล้วว่านายท่าน
เป็นคนคิดเรื่องนั้นขึ้นมาสินะเจ้าคะ

420
00:26:05,851 --> 00:26:07,661
ข้าผิดหวังในตัวนายท่านจริง ๆ เจ้าค่ะ

421
00:26:08,520 --> 00:26:10,760
ผิดหวังในตัวข้างั้นหรือ

422
00:26:11,530 --> 00:26:12,561
เพราะอะไร

423
00:26:12,760 --> 00:26:15,600
พอเรื่องบุตรสาวคนโตถูกจัดการเช่นนี้
นางก็แต่งงานได้ง่ายขึ้นมากมิใช่หรือ

424
00:26:15,901 --> 00:26:16,970
อย่าใช้...

425
00:26:18,200 --> 00:26:20,671
คำว่า "จัดการ" กับการแต่งงานเจ้าค่ะ

426
00:26:22,440 --> 00:26:23,440
เอ่อ

427
00:26:24,411 --> 00:26:25,509
เข้าใจแล้ว

428
00:26:25,510 --> 00:26:28,881
ในเมื่อท่านผิดสัญญา
และกระทำการขัดกับวิธีของข้าก่อน

429
00:26:29,141 --> 00:26:32,151
สัญญาระหว่างเรา ก็ถือเป็นอันสิ้นสุดเจ้าค่ะ

430
00:26:32,510 --> 00:26:33,850
แต่ข้าไม่ได้...

431
00:26:33,851 --> 00:26:36,320
สองเดือนต่อจากนี้ ข้าจะทำทุกวิถีทาง...

432
00:26:36,321 --> 00:26:39,520
ไม่ให้ลูกสาวแมงผู้คงแก่เรียน
ได้ออกเรือนแม้แต่คนเดียวเจ้าค่ะ

433
00:26:41,190 --> 00:26:42,520
นี่เจ้าหมายความว่าอย่างไร

434
00:26:44,990 --> 00:26:46,300
จากนี้ไป

435
00:26:46,601 --> 00:26:51,131
ข้าจะทำทุกวิถีทางไม่ให้
นายท่านทำตามพระราชโองการได้เจ้าค่ะ

436
00:27:04,881 --> 00:27:09,181
คนที่ตีกลองร้องทุกข์นั่น...

437
00:27:09,790 --> 00:27:12,189
คงไม่ใช่แมงฮานาหรอกนะ คงไม่ใช่หรอก

438
00:27:12,190 --> 00:27:13,290
ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ

439
00:27:13,661 --> 00:27:15,690
คุณหนูฮานากำลัง ตีกลองร้องทุกข์เจ้าค่ะ

440
00:27:16,861 --> 00:27:21,230
เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่า
นางจะใช้มันลงโทษเสนาบดีกลาโหมได้

441
00:27:21,331 --> 00:27:22,401
เจ้าค่ะ

442
00:27:22,831 --> 00:27:24,199
ทุกคนในเมืองรู้ดีว่า...

443
00:27:24,200 --> 00:27:25,900
เขาเอาเปรียบประชาชน ด้วยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง

444
00:27:25,901 --> 00:27:29,101
และเป็นชายมักมากในกาม

445
00:27:29,540 --> 00:27:31,239
เมื่อเดือนก่อน เขาเอาเด็กผู้หญิง
อายุ 14 ปีไปเป็นอนุภรรยา

446
00:27:31,240 --> 00:27:34,841
โดยเรียกนางว่าดอกเบี้ย
ของเงินกู้บ้าบอของเขา

447
00:27:35,040 --> 00:27:36,780
นั่นถือเป็นการค้ามนุษย์เจ้าค่ะ

448
00:27:36,881 --> 00:27:39,479
มันไม่สมเหตุสมผลเลยเจ้าค่ะ
ที่คนแบบนั้นจะไม่ถูกลงโทษ

449
00:27:39,480 --> 00:27:41,920
ก่อนอื่นเลย เงินกู้ที่เขาปล่อย
เป็นคนละเรื่องกัน

450
00:27:41,921 --> 00:27:44,189
และพิสูจน์ได้ยาก เขาจึงไม่ต้องรับผิดชอบ

451
00:27:44,190 --> 00:27:46,960
และในทางกฎหมาย
บุรุษมักมากในกามไม่ถือว่ามีความผิด

452
00:27:47,290 --> 00:27:48,920
สิ่งที่มีปัญหาทางกฎหมายก็คือ...

453
00:27:48,921 --> 00:27:51,561
การที่แม่นางโจขัดขวาง
ไม่ให้บุตรสาวที่ยังโสดได้ออกเรือน

454
00:27:52,431 --> 00:27:55,331
และนางยังตีกลองร้องทุกข์
หลังกระทำความผิดอีก

455
00:27:55,530 --> 00:27:57,931
จึงต้องถูกลงโทษ
ฐานขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่

456
00:27:58,631 --> 00:28:00,340
มีกฎหมายบ้าบอแบบนั้นที่ไหนกันเจ้าคะ

457
00:28:00,341 --> 00:28:04,111
ข้าที่เป็นผู้ตรวจการ
ย่อมรู้กฎหมายดีกว่าเจ้าไม่ใช่หรือ

458
00:28:07,911 --> 00:28:08,980
ก็จริง

459
00:28:14,121 --> 00:28:16,081
ให้ตายสิ ข้าจะทำอย่างไรดี

460
00:28:16,550 --> 00:28:17,990
ข้าไม่ควรบอกให้นางตีหรือเปล่านะ

461
00:28:25,631 --> 00:28:26,831
ข้าจะแก้ปัญหาให้เอง

462
00:28:27,661 --> 00:28:29,870
อะไรนะ ทำไมล่ะเจ้าคะ

463
00:28:29,871 --> 00:28:33,070
ข้าไม่ได้เป็นคนทำเรื่องนี้
อย่างที่เจ้าด่วนสรุป

464
00:28:33,071 --> 00:28:35,800
และข้ามีความสามารถ ที่จะแก้ไขเรื่องนี้ได้

465
00:28:36,200 --> 00:28:38,171
เอ่อ เดี๋ยวนะเจ้าคะ

466
00:28:38,970 --> 00:28:40,911
นายท่านไม่ได้เป็นคนทำหรือเจ้าคะ

467
00:28:41,980 --> 00:28:45,350
เดี๋ยวนะ งั้นท่านก็น่าจะบอก...

468
00:28:45,351 --> 00:28:46,950
ก่อนที่ข้าจะโมโหสิ

469
00:28:47,081 --> 00:28:49,750
เจ้าให้โอกาสข้าพูดอะไรด้วยหรือ

470
00:28:50,990 --> 00:28:54,520
อีกอย่าง มีสิ่งหนึ่งที่ข้าต้องพูดให้ชัดเจน

471
00:29:00,561 --> 00:29:01,631
ข้า...

472
00:29:04,770 --> 00:29:07,171
ไม่ใช่บุรุษประเภทที่
จะทำให้เจ้าผิดหวังหรอกนะ

473
00:29:37,931 --> 00:29:41,171
ได้โปรดช่วยไกล่เกลี่ยเรื่องนี้
ด้วยเถิดเจ้าค่ะ

474
00:29:42,141 --> 00:29:43,270
ไม่ต้องห่วง

475
00:29:43,811 --> 00:29:45,840
ไม่ว่าเจ้าจะคิดอย่างไร ข้าก็เป็นคนที่...

476
00:29:45,841 --> 00:29:47,540
ทำอะไรได้มากกว่าที่เจ้าคิดนัก

477
00:30:05,131 --> 00:30:07,930
ประชาชนมากมายเดือดร้อน
เพราะเงินกู้ดอกเบี้ยสูง...

478
00:30:07,931 --> 00:30:10,371
ที่เสนาบดีกลาโหมเป็นผู้ปล่อยกู้

479
00:30:11,131 --> 00:30:12,700
เราจะใช้โอกาสนี้...

480
00:30:13,671 --> 00:30:16,610
เอาผิดเขาข้อหา ปล่อยเงินกู้นอกระบบได้ไหมนะ

481
00:30:16,611 --> 00:30:19,979
แต่คงไม่มีใคร ที่กู้เงินดอกเบี้ยสูงจากเขา

482
00:30:19,980 --> 00:30:23,040
ยอมออกมาให้การ
เพราะกลัวว่าเขาจะแก้แค้นพ่ะย่ะค่ะ

483
00:30:23,181 --> 00:30:25,709
ยิ่งไปกว่านั้น เหตุผลที่นางตีกลอง

484
00:30:25,710 --> 00:30:27,321
ไม่ใช่เพราะเงินกู้

485
00:30:27,450 --> 00:30:29,749
สิ่งเดียวที่นางขอ
คือขอให้ปล่อยแม่ของนางจากการถูกลงโทษ

486
00:30:29,750 --> 00:30:31,490
หากเราจะมาจี้เรื่องนี้

487
00:30:31,690 --> 00:30:34,289
แม่นางโจต่างหากที่ทำผิดกฎหมาย

488
00:30:34,290 --> 00:30:35,821
มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนพ่ะย่ะค่ะ

489
00:30:37,091 --> 00:30:38,490
ฝ่าบาท

490
00:30:39,131 --> 00:30:41,361
ราชบุตรเขยคยองอุนแจ มาเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ

491
00:30:43,061 --> 00:30:44,171
ให้เข้ามาได้

492
00:31:03,798 --> 00:31:05,028
มีเรื่องอะไรหรือ

493
00:31:05,927 --> 00:31:08,896
กระหม่อมพบวิธีลงโทษเสนาบดีกลาโหม...

494
00:31:08,897 --> 00:31:11,608
เรื่องเงินกู้นอกระบบ
โดยใช้คำร้องของแมงฮานาแล้วขอรับ

495
00:31:12,937 --> 00:31:13,977
ปุบปับแบบนี้เลยหรือ

496
00:31:15,108 --> 00:31:16,476
เอาล่ะ บอกข้ามาสิ

497
00:31:16,477 --> 00:31:19,307
เสนาบดีกลาโหมจะหาทางแก้ปัญหานี้

498
00:31:19,308 --> 00:31:21,116
โปรดทรงรวบรวมไพร่ฟ้าของพระองค์...

499
00:31:21,117 --> 00:31:23,318
มาสอบสวนเขา อย่างเปิดเผยด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

500
00:31:24,288 --> 00:31:26,217
ก็ได้ ข้าเข้าใจแล้ว

501
00:31:27,217 --> 00:31:31,488
ว่าแต่ เรื่องการแต่งงาน
ของเหล่าคุณหนูทึนทึกเป็นอย่างไรบ้าง

502
00:31:32,457 --> 00:31:34,156
เจ้าเหลือเวลาอีกไม่ถึงสองเดือน

503
00:31:34,157 --> 00:31:35,727
เหตุใดจึงมายุ่งกับเรื่องนี้...

504
00:31:36,798 --> 00:31:38,828
ช้าก่อน เข้ามาใกล้ ๆ ซิ

505
00:31:40,598 --> 00:31:41,637
เจ้าคงไม่ขอให้ข้า...

506
00:31:42,467 --> 00:31:45,367
ปล่อยเรื่องการแต่งงานของหญิงทึนทึกไป
หลังจบเรื่องนี้หรอกใช่ไหม

507
00:31:46,677 --> 00:31:48,607
การให้เขารับผิดชอบ...

508
00:31:48,608 --> 00:31:51,308
คือหนึ่งในกระบวนการที่กระหม่อมใช้
จัดการเรื่องหญิงทึนทึกพ่ะย่ะค่ะ

509
00:31:52,008 --> 00:31:53,946
อ๋อ นึกแล้วเชียวว่ามันแปลก...

510
00:31:53,947 --> 00:31:55,917
ที่เจ้ารีบมาขนาดนี้

511
00:31:56,117 --> 00:31:58,347
อย่างที่เจ้ารู้ ชีวิตน่ะ...

512
00:31:58,348 --> 00:32:01,717
มีค่าสำหรับทุกคนล่ะนะ

513
00:32:03,157 --> 00:32:05,328
นึกแล้วว่าเสนาบดีกลาโหม
ไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่

514
00:32:05,588 --> 00:32:07,598
ทุกอย่างเป็นความคิด
ของท่านผู้ตรวจการหรอกหรือ

515
00:32:08,358 --> 00:32:11,127
ให้ตายสิ ท่านผู้ตรวจการ
ช่างน่าทึ่งเหลือเกิน

516
00:32:11,467 --> 00:32:12,498
น่าทึ่งตรงไหน

517
00:32:13,268 --> 00:32:14,598
ถ้าปีนี้ไม่แต่งงาน...

518
00:32:15,637 --> 00:32:17,937
สุดท้ายท่านพี่
ก็ต้องไปเป็นอนุภรรยาเขาอยู่ดี

519
00:32:24,877 --> 00:32:25,947
ท่าน...

520
00:32:26,778 --> 00:32:27,917
แต่งงานก็ได้นี่เจ้าคะ

521
00:32:28,647 --> 00:32:30,247
พวกท่านทั้งสาม...

522
00:32:30,248 --> 00:32:32,487
จะได้แต่งงานกับคนที่ท่านพึงใจ
ภายในเดือนห้าแน่นอน

523
00:32:32,488 --> 00:32:33,617
เชื่อใจข้าเถอะเจ้าค่ะ

524
00:32:41,127 --> 00:32:43,667
ข้าเหนื่อยแล้ว รีบกลับบ้านกันเถอะ

525
00:32:44,068 --> 00:32:46,197
เจ้าค่ะ ท่านแม่ ข้าขอตัวก่อนนะ

526
00:32:52,508 --> 00:32:54,038
วันนี้ขอบคุณมากนะ

527
00:32:57,477 --> 00:32:59,008
เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ

528
00:33:18,600 --> 00:33:20,360
ข้าได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น
ที่ท้องพระโรงแล้ว

529
00:33:23,840 --> 00:33:26,310
ข้าก็ว่าจะอยู่เงียบ ๆ
อย่างที่ท่านพี่แนะนำแล้วนะขอรับ

530
00:33:26,509 --> 00:33:28,270
แต่พี่เขยบอกว่าข้าต้องหาข้ออ้าง

531
00:33:28,770 --> 00:33:31,051
ข้าเลยขอความช่วยเหลือจากคยองอุนแจ
แล้วก็เกิดเรื่องนี้ขึ้น

532
00:33:32,009 --> 00:33:35,580
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
คงมีเหตุผลที่พูดแบบนั้น

533
00:33:38,350 --> 00:33:40,389
ถ้าลองคิดดู ทุกอย่างที่เกิดขึ้น...

534
00:33:40,390 --> 00:33:41,990
เป็นเพราะความสะเพร่า ของเจ้าเองมิใช่หรือ

535
00:33:42,350 --> 00:33:44,758
แต่ท่านพี่ ถ้าพี่เขยไม่ยุยงข้า...

536
00:33:44,759 --> 00:33:47,119
ไม่มีเหตุผลที่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อย
กับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว

537
00:33:47,790 --> 00:33:51,259
เราแค่ต้องทำให้แน่ใจว่า
เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก

538
00:33:54,900 --> 00:33:59,239
รู้หรือยังว่าใครเป็นคนเปิดประตู
สู่กลองร้องทุกข์ให้นาง

539
00:34:00,069 --> 00:34:01,409
ยังเลยขอรับ

540
00:34:02,609 --> 00:34:05,108
บุตรสาวของแมงผู้คงแก่เรียน
ไม่มีเส้นสายในราชสำนัก

541
00:34:05,109 --> 00:34:08,509
นางต้องได้รับความช่วยเหลือ
ในการเปิดประตูสู่กลองแน่

542
00:34:09,480 --> 00:34:10,520
จริงของท่าน

543
00:34:12,179 --> 00:34:13,790
ข้าจะไปสืบมาเดี๋ยวนี้ขอรับ

544
00:34:37,810 --> 00:34:39,750
แน่ใจนะเจ้าคะว่าไม่ว่าอย่างไร

545
00:34:40,049 --> 00:34:41,279
ครอบครัวข้าก็จะไม่เดือดร้อน

546
00:34:42,679 --> 00:34:44,879
ถ้าเจ้าไม่ทำให้ใครสงสัย

547
00:34:46,589 --> 00:34:49,719
ก็แน่นอนว่าครอบครัวเจ้า
จะไม่เดือดร้อนจากอันตรายใด ๆ

548
00:34:50,159 --> 00:34:51,520
ไม่ต้องห่วง

549
00:34:56,500 --> 00:34:59,969
พระมเหสี หัวหน้าร่างทรง มาขอเข้าเฝ้าเพคะ

550
00:35:04,900 --> 00:35:07,310
อืม มีอะไรหรือ

551
00:35:07,810 --> 00:35:09,580
ทรงให้คนอื่นออกไปก่อนเถิดเพคะ

552
00:35:12,310 --> 00:35:13,480
พวกเจ้าไปได้แล้ว

553
00:35:24,759 --> 00:35:27,830
พลังงานในวังไม่ธรรมดาเลยเพคะ

554
00:35:31,129 --> 00:35:33,000
รู้สึกเหมือน...

555
00:35:35,199 --> 00:35:38,199
วันที่องค์หญิงสิ้นพระชนม์
เมื่อแปดปีก่อนเลยเพคะ

556
00:35:40,370 --> 00:35:43,739
ถ้าไม่ให้องค์รัชทายาทออกจากวัง

557
00:35:44,509 --> 00:35:47,279
ชีวิตขององค์รัชทายาท จะตกอยู่ในอันตรายเพคะ

558
00:36:02,759 --> 00:36:05,359
นั่นเป็นของสั่งทำ ไม่ได้มีไว้ขาย

559
00:36:05,759 --> 00:36:08,529
เจ้าไปเลือกของที่หลังร้านก็ได้

560
00:36:13,770 --> 00:36:15,509
ข้ากำลังตามหาคนที่สั่งชุดนี้อยู่

561
00:36:16,940 --> 00:36:18,279
แม่นางยอจูหรือ

562
00:36:22,310 --> 00:36:23,920
นางคือแม่นางยอจูจริง ๆ

563
00:36:24,379 --> 00:36:26,548
ในช่วงฤดูจัดงานแต่ง

564
00:36:26,549 --> 00:36:28,219
มีคนขอให้ข้า...

565
00:36:28,549 --> 00:36:30,960
ทำเครื่องเคลือบเขียวและส่งมอบ
ให้แม่นางยอจูในฮันยาง

566
00:36:37,259 --> 00:36:38,330
แม่นางยอจูงั้นหรือ

567
00:36:41,529 --> 00:36:43,870
จะไปจังหวัดฮัมกยอง
ก่อนวันประสูติของพระพุทธองค์หรือ

568
00:36:45,069 --> 00:36:47,209
พ่อค้าหาบเร่ที่เราต้องเดินทางไปด้วย

569
00:36:47,210 --> 00:36:49,040
ตัดสินใจออกเดินทางก่อนเวลาน่ะขอรับ

570
00:36:50,609 --> 00:36:52,008
สถานการณ์เป็นเช่นนี้

571
00:36:52,009 --> 00:36:54,778
ข้าคงไปรับฤกษ์วันสมรสคุณหนูเยจิน

572
00:36:54,779 --> 00:36:56,819
ที่บ้านท่าน หลังวันประสูติพระพุทธองค์ไม่ได้

573
00:36:57,049 --> 00:36:58,120
ทำอย่างไรดีเจ้าคะ

574
00:37:00,120 --> 00:37:02,819
ข้าห้ามเจ้าไม่ให้เดินทาง
เพื่อเงินก้อนใหญ่ไม่ได้ด้วย

575
00:37:04,460 --> 00:37:05,790
ข้าจะจัดการเอง

576
00:37:06,290 --> 00:37:07,589
จะพาบกฮีไปด้วยไหม

577
00:37:08,060 --> 00:37:10,429
บกฮีจะพักอยู่ที่โรงเตี๊ยมขอรับ

578
00:37:11,460 --> 00:37:14,629
บกฮีคงเศร้าแย่ที่ไม่ได้อยู่กับแม่
ในวันประสูติพระพุทธองค์

579
00:37:15,730 --> 00:37:18,370
ยังไงก็ต้องไป รีบไปรีบกลับดีกว่าเจ้าค่ะ

580
00:37:19,640 --> 00:37:21,969
เจ้าไปหาลูกสาวที่ไว้ใจได้เช่นนี้
มาจากไหนกัน

581
00:37:23,339 --> 00:37:26,250
นายหญิงช่วยนางไว้นี่เจ้าคะ

582
00:37:29,210 --> 00:37:31,226
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
ข้าจะได้เห็นภูเขาคึมกังกับตาแล้ว

583
00:37:31,250 --> 00:37:32,420
ตื่นเต้นจังเลย

584
00:37:32,819 --> 00:37:34,449
รีบไปกันเถอะ

585
00:37:35,520 --> 00:37:37,560
เดี๋ยวก็ล้มอีกหรอก ระวังหน่อย

586
00:37:40,589 --> 00:37:41,629
อะไรน่ะ

587
00:37:48,929 --> 00:37:50,000
นี่

588
00:37:50,770 --> 00:37:53,540
ท่านพี่ นี่ ตื่นสิ

589
00:37:54,170 --> 00:37:55,909
นี่ ทำอย่างไรดี

590
00:38:09,390 --> 00:38:10,460
จริงด้วย

591
00:38:10,620 --> 00:38:13,060
ตอนนั้นเจ้าท้องบกฮีอยู่

592
00:38:14,859 --> 00:38:17,560
ได้ยินไหม ข้าเป็นคนช่วยชีวิตเจ้าไว้

593
00:38:18,100 --> 00:38:21,270
พอเป็นแม่ค้าที่มีชื่อเสียงแล้ว
อย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้จักข้านะ

594
00:38:21,529 --> 00:38:23,738
นายหญิงรู้ใช่ไหมเจ้าคะ

595
00:38:23,739 --> 00:38:25,839
ว่านายหญิงสัญญาก่อนแล้ว ว่าจะหาสามีให้ข้า

596
00:38:26,739 --> 00:38:28,009
ฉลาดเฉลียวเหลือเกิน

597
00:38:28,569 --> 00:38:29,810
น่ารักน่าชัง

598
00:38:40,920 --> 00:38:42,219
ยินดีต้อนรับขอรับ นายท่าน

599
00:38:43,719 --> 00:38:45,619
วันนี้ข้ามาพบแม่นางยอจู

600
00:38:45,620 --> 00:38:47,359
- ได้ยินแล้วขอรับ - จะไปไหน

601
00:38:48,159 --> 00:38:49,190
จะไปไหน...

602
00:38:58,600 --> 00:39:02,069
ไม่ยักรู้ว่ามีที่ตรงนี้ด้วย

603
00:39:03,040 --> 00:39:06,409
นางบอกว่าจะรับผิดชอบเอง
ข้าเลยยอมให้ท่านเข้าไป

604
00:39:07,009 --> 00:39:08,508
แต่ท่านไม่ได้ทำงาน...

605
00:39:08,509 --> 00:39:10,048
ให้สำนักเขตเมืองหลวง หรือสำนักตุลาการ...

606
00:39:10,049 --> 00:39:11,689
โดยมีงานแต่งนี้ เป็นฉากบังหน้าใช่ไหมขอรับ

607
00:39:11,949 --> 00:39:13,019
ข้าเองก็ไม่ชอบ...

608
00:39:13,020 --> 00:39:14,996
สำนักเขตเมืองหลวง
หรือสำนักตุลาการเหมือนกันนั่นแหละ

609
00:39:15,020 --> 00:39:16,049
ยังไงก็เถอะ

610
00:39:16,560 --> 00:39:18,589
จะบอกว่าแม่นางยอจูอยู่ในนี้หรือ

611
00:39:23,730 --> 00:39:25,259
ในนี้เหม็นอับจัง

612
00:39:25,799 --> 00:39:27,170
เจ้าเคยทำความสะอาดบ้างไหม

613
00:39:29,799 --> 00:39:31,940
ข้าเดินผ่านประตูนี้ไปได้เลยหรือ

614
00:39:32,600 --> 00:39:35,509
ช้าก่อน จะปิดประตูบานนั้นไม่ได้นะ

615
00:39:35,839 --> 00:39:37,139
ข้าไม่ใช่คนของสำนักเขตเมืองหลวง

616
00:39:37,140 --> 00:39:38,480
หรือสำนักตุลาการจริง ๆ นะ

617
00:39:38,739 --> 00:39:41,250
โอหังนัก รู้ไหมว่าข้าเป็นใคร

618
00:39:42,609 --> 00:39:45,519
ประตู เปิดประตูหน่อยเถอะ

619
00:39:45,520 --> 00:39:47,049
ท่านนี่ใจเสาะจริง ๆ นะเจ้าคะ

620
00:39:53,230 --> 00:39:55,659
อยู่ในนั้นหรือ

621
00:40:07,109 --> 00:40:09,940
ให้ตายสิ เฮ้อ

622
00:40:11,710 --> 00:40:13,250
ให้ตายสิ

623
00:40:29,060 --> 00:40:31,220
(ปฏิบัติการจับคี่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

624
00:40:37,799 --> 00:40:39,770
โอย เจ้าอยู่นี่เอง

625
00:40:42,310 --> 00:40:44,039
นี่คือที่ที่เราคัดลอกนิยายกัน

626
00:40:44,040 --> 00:40:45,479
แต่สำนักเขตเมืองหลวง
ได้เพิ่มการตรวจตราอย่างเข้มงวด

627
00:40:45,480 --> 00:40:47,048
ที่นี่จึงจะว่างไปสักพักเจ้าค่ะ

628
00:40:47,049 --> 00:40:49,449
ข้าตั้งใจจะใช้ที่นี่เป็นสถานที่
สำหรับปฏิบัติการหาคู่เจ้าค่ะ

629
00:40:50,350 --> 00:40:53,048
จริงสิ ถ้าท่านมีเรื่องด่วนอะไร
ต้องแจ้งให้ข้ารู้...

630
00:40:53,049 --> 00:40:54,250
ระหว่างที่เราทำงานด้วยกัน

631
00:40:54,489 --> 00:40:56,460
ท่านทิ้งจดหมาย
ไว้กับเจ้าของโรงเตี๊ยมก็ได้เจ้าค่ะ

632
00:40:56,989 --> 00:40:59,489
อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามนอกแผนล่ะ

633
00:40:59,890 --> 00:41:00,890
เจ้าค่า เจ้าค่ะ

634
00:41:01,129 --> 00:41:03,000
แต่ก็เผื่อไว้ก่อนน่ะเจ้าค่ะ

635
00:41:04,000 --> 00:41:05,359
ตอบครั้งเดียวก็พอ

636
00:41:06,529 --> 00:41:07,529
เจ้าค่ะ

637
00:41:08,400 --> 00:41:09,969
แต่นแต๊น

638
00:41:10,839 --> 00:41:12,870
ข้าแปะไว้เพื่อเพิ่มแรงจูงใจเจ้าค่ะ

639
00:41:13,140 --> 00:41:18,909
(ปฏิบัติการจับคี่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

640
00:41:20,549 --> 00:41:21,980
(จับคี่)

641
00:41:35,730 --> 00:41:37,890
(ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

642
00:41:40,330 --> 00:41:41,799
นึกแล้วเชียวว่ามันทะแม่ง ๆ

643
00:41:42,730 --> 00:41:45,139
ข้าอ่านหนังสือออก
แต่การเขียนมันค่อนข้างยากน่ะเจ้าค่ะ

644
00:41:45,140 --> 00:41:47,069
หากเจ้าเขียนอักษรจีนไม่ถูก

645
00:41:47,370 --> 00:41:48,839
ก็ใช้อักษรเกาหลีสิ

646
00:41:50,179 --> 00:41:52,178
แต่มันจะทำให้ข้าดูไม่ค่อยฉลาดนะ

647
00:41:52,179 --> 00:41:54,109
ถ้าเขียนผิดก็ดูไม่ฉลาดอยู่ดีไหม

648
00:41:55,980 --> 00:41:59,650
ยังไงก็เถอะ บอกข้ามาว่า...

649
00:42:02,150 --> 00:42:03,759
ปฏิบัติการจับคู่คืออะไร

650
00:42:04,219 --> 00:42:05,589
อธิบายให้ข้าฟังหน่อย

651
00:42:11,000 --> 00:42:14,270
ข้าขอแจ้งกำหนดการโดยรวม
ของปฏิบัติการจับคู่นะเจ้าคะ

652
00:42:14,629 --> 00:42:15,929
ดูที่แผนที่นะเจ้าคะ

653
00:42:18,569 --> 00:42:20,908
(วันที่ 8 เดือนสี่)

654
00:42:20,909 --> 00:42:23,810
ในวันประสูติของพระพุทธองค์
เราจะหาคู่ให้พวกคุณหนู

655
00:42:24,839 --> 00:42:26,999
ในวันเทศกาลเดือนห้า
เราจะทำให้การจับคู่กลายเป็นโชคชะตา

656
00:42:28,210 --> 00:42:30,119
วันที่ 15 เดือนห้า ฝ่ายชายจะไปสู่ขอ

657
00:42:30,120 --> 00:42:31,149
(สู่ขอ: ไปขอครอบครัวเจ้าสาว
ให้ยอมรับการแต่งงาน)

658
00:42:31,150 --> 00:42:34,319
สุดท้าย วันที่ 25 เดือนห้า
จะจัดงานแต่งพร้อมกันสามงานเจ้าค่ะ

659
00:42:35,819 --> 00:42:38,020
กำหนดการโดยรวมดูเหมาะสมดี

660
00:42:38,759 --> 00:42:39,830
ขอบคุณเจ้าค่ะ

661
00:42:42,290 --> 00:42:45,060
เราจะเริ่มปฏิบัติการ ในวันที่
8 เดือนสี่ ที่วัดซอนฮวา

662
00:42:49,000 --> 00:42:51,640
วัดซอนฮวาเป็นสถานที่รวมตัว
ของชายโสดสูงวัยในเมือง

663
00:42:51,739 --> 00:42:53,039
เราจะหาบุรุษที่เหมาะสม...

664
00:42:53,040 --> 00:42:55,310
ให้กับพวกคุณหนู ด้วยการสบตาแรกเจ้าค่ะ

665
00:43:09,420 --> 00:43:11,690
การสบตาแรกคืออาวุธลับของข้า

666
00:43:11,819 --> 00:43:14,258
ที่จะทำให้พื้นเพครอบครัว
และกิตติศัพท์ที่เลื่องลือของคนนั้น

667
00:43:14,259 --> 00:43:16,560
ไร้ซึ่งผลใด

668
00:43:16,929 --> 00:43:19,258
เป็นปฏิบัติการที่เหมาะสม สำหรับพวกคุณหนู

669
00:43:19,259 --> 00:43:20,779
ที่ต้องทนทุกข์ จากข่าวลือผิด ๆ เจ้าค่ะ

670
00:43:22,029 --> 00:43:24,600
แม้จะไม่มีบันทึกไว้เลยว่า...

671
00:43:24,839 --> 00:43:26,469
ตัวแทนแห่งรักใช้กลยุทธ์แบบใด

672
00:43:27,170 --> 00:43:29,369
แต่พวกเขาแต่ละคนมีทักษะเฉพาะตัว...

673
00:43:29,370 --> 00:43:30,509
ที่ใช้ในการจับคู่

674
00:43:31,239 --> 00:43:33,810
นางเป็นตัวแทนแห่งรักจริงหรือ

675
00:43:35,409 --> 00:43:37,379
ดังนั้น สิ่งที่เราต้องทำก็คือ...

676
00:43:38,949 --> 00:43:41,449
เตรียมการสบตาแรกที่วัดซอนฮวาเจ้าค่ะ

677
00:43:44,089 --> 00:43:45,920
การสบตาแรกที่ว่า

678
00:43:46,390 --> 00:43:48,890
ไม่ได้หมายถึงสบตากันจริง ๆ ใช่ไหม

679
00:43:49,159 --> 00:43:50,659
ใช่สิเจ้าคะ

680
00:43:50,900 --> 00:43:53,500
มันคือช่วงเวลาที่ชายหญิง สบตากันและกัน...

681
00:43:53,699 --> 00:43:55,199
เป็นครั้งแรก

682
00:43:55,730 --> 00:43:56,900
ให้ตายสิ

683
00:43:57,100 --> 00:44:00,370
ทำเรื่องแบบนั้น แล้วจะหาคู่ครองได้อย่างไร

684
00:44:00,509 --> 00:44:01,809
มันสมเหตุสมผลกว่าไหม...

685
00:44:01,810 --> 00:44:04,710
ถ้าจะหาตระกูลที่เหมาะสม
ให้พวกนางแต่งงานด้วย

686
00:44:04,739 --> 00:44:06,579
ท่านคิดว่าต้องใช้เวลาเท่าไร

687
00:44:06,580 --> 00:44:08,509
ชายหญิงถึงจะตกหลุมรักกันหรือเจ้าคะ

688
00:44:09,980 --> 00:44:12,140
เป็นเวลาเพียงครึ่งของหนึ่งส่วนร้อย
ของ 15 นาทีเท่านั้น

689
00:44:12,549 --> 00:44:13,790
แทบจะชั่วพริบตาเลยเจ้าค่ะ

690
00:44:15,290 --> 00:44:16,488
เร็วขนาดนั้นเลยหรือ

691
00:44:16,489 --> 00:44:19,390
คนที่เคยรู้สึกแบบนี้
มาก่อนสักครั้งน่าจะรู้นะ

692
00:44:25,330 --> 00:44:27,669
จริงสิ ชนชั้นสูงส่วนใหญ่...

693
00:44:27,670 --> 00:44:29,229
ไม่ค่อยมีโอกาส ได้สบตากันครั้งแรกหรอก

694
00:44:29,230 --> 00:44:30,698
ถ้าโชคดีก็จะได้สบตากันที่งานแต่ง

695
00:44:30,699 --> 00:44:32,170
ไม่ต้องกังวลไปนะเจ้าคะ

696
00:44:32,699 --> 00:44:36,310
ข้าเจอสามีผ่านการสบตาเจ้าค่ะ

697
00:44:37,379 --> 00:44:38,640
ที่ร้านเช่าหนังสือ

698
00:44:40,310 --> 00:44:42,049
- ที่ร้านเช่าหนังสืองั้นหรือ - เจ้าค่ะ

699
00:44:43,109 --> 00:44:45,420
การเจอกันครั้งแรกของเรา
เหมือนฉากในนิยายเลยเจ้าค่ะ

700
00:45:31,359 --> 00:45:33,830
เรื่องราวของบุรุษผู้ดึงหนังสือ
ออกมาจากชั้นสูง ๆ ให้เรา...

701
00:45:34,270 --> 00:45:36,369
ที่แม้จะโผล่มาในเรื่องเล่าอยู่บ่อย ๆ

702
00:45:36,370 --> 00:45:38,999
แต่ก็ไม่มีทางเกิดขึ้นในชีวิตจริง

703
00:45:39,000 --> 00:45:40,569
วันนั้นมันเกิดขึ้นกับข้าเจ้าค่ะ

704
00:45:41,540 --> 00:45:44,540
ข้าลองถามสามีหลังจากที่เราแต่งงานกัน
เขาก็ตกหลุมรักข้าตอนนั้นเช่นกัน

705
00:45:45,810 --> 00:45:47,309
เจ้าเอาประสบการณ์ของแม่ค้าเร่...

706
00:45:47,310 --> 00:45:49,879
มาใช้กับการแต่งงาน
ของหญิงสูงศักดิ์ได้อย่างไร

707
00:45:50,279 --> 00:45:52,178
ชนชั้นสูงแต่งงาน...

708
00:45:52,179 --> 00:45:53,649
เพื่อรับใช้บรรพบุรุษ...

709
00:45:53,650 --> 00:45:55,489
และสืบทอดสายเลือดของตระกูล

710
00:45:55,920 --> 00:45:57,520
ความรักมันไม่จำเป็นหรอก

711
00:45:59,060 --> 00:46:00,089
ไม่เจ้าค่ะ

712
00:46:00,629 --> 00:46:03,299
ความรักมีอยู่ทุกที่
และเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่างเจ้าค่ะ

713
00:46:03,400 --> 00:46:05,158
ความรักเบื้องบนมีไว้สำหรับบุพการี

714
00:46:05,159 --> 00:46:07,229
และเบื้องล่างมีไว้สำหรับบุตร

715
00:46:07,230 --> 00:46:09,770
และทุกอย่างก็เริ่มจาก
ความรักของคู่แต่งงานเจ้าค่ะ

716
00:46:10,140 --> 00:46:13,440
ช่างอ่อนไหว สมเป็นคำพูดของสตรีเสียจริง

717
00:46:14,370 --> 00:46:15,469
แต่มันเป็นเรื่องจริงนี่

718
00:46:16,409 --> 00:46:19,239
งั้นเรามาสอนวิธีสบตาแรก
ให้พวกคุณหนูกันดีกว่าเจ้าค่ะ

719
00:46:19,710 --> 00:46:22,048
แปลว่าต้องมีทักษะ ในการสบตากันด้วยงั้นหรือ

720
00:46:22,049 --> 00:46:23,318
แน่นอนสิเจ้าคะ

721
00:46:23,319 --> 00:46:24,519
หากการสบตาแรกผ่านไปด้วยดี

722
00:46:24,520 --> 00:46:26,179
นางก็จะมีโอกาสได้แต่งงานเจ้าค่ะ

723
00:46:28,150 --> 00:46:30,790
ต้องใช้ทักษะที่ละเอียดอ่อนแต่ซับซ้อน

724
00:46:32,259 --> 00:46:33,290
ไปกันเถอะเจ้าค่ะ

725
00:47:00,850 --> 00:47:02,549
คุณหนูฮานา คุณหนูทูรี

726
00:47:02,719 --> 00:47:04,718
ใช้เวลาไม่นานหรอกเจ้าค่ะ มาที่ลานบ้าน...

727
00:47:04,719 --> 00:47:06,629
แล้วทำไปด้วยกันกับเราได้ไหมเจ้าคะ

728
00:47:07,560 --> 00:47:09,999
ข้ามองเห็นและเรียนรู้ทุกอย่าง จากตรงนี้ได้

729
00:47:10,000 --> 00:47:11,100
ไม่ต้องห่วง

730
00:47:11,359 --> 00:47:12,359
เหลือเชื่อเลย

731
00:47:13,900 --> 00:47:14,900
ท่านแม่

732
00:47:14,901 --> 00:47:17,539
- อ่าน "คัมภีร์แห่งฮั่น"
ดีไหมเจ้าคะ - เอาสิ

733
00:47:17,540 --> 00:47:19,069
แล้วคุณหนูทูรีล่ะเจ้าคะ

734
00:47:19,699 --> 00:47:21,640
ไม่เห็นหรือว่าข้าต้องปักผ้า

735
00:47:27,949 --> 00:47:29,909
งั้นเริ่มที่คุณหนูซัมซุน แล้วกันเจ้าค่ะ

736
00:47:30,850 --> 00:47:33,020
นายท่าน ช่วยไปยืนใกล้
ๆ กำแพงนั่นด้วยเจ้าค่ะ

737
00:47:40,429 --> 00:47:41,489
ให้ตายสิ

738
00:47:43,330 --> 00:47:45,900
โอ๊ะ ไปทางซ้ายอีกหน่อยเจ้าค่ะ

739
00:47:46,230 --> 00:47:47,270
"ซ้าย"

740
00:47:47,830 --> 00:47:50,369
อ๋อ ไม่ ข้าหมายถึงขวา

741
00:47:50,370 --> 00:47:52,500
จริง ๆ เลย เจ้าน่าจะพูดแบบนั้นตั้งแต่แรกสิ

742
00:47:54,140 --> 00:47:55,810
เจ้าค่ะ ตรงนั้นแหละ

743
00:47:57,279 --> 00:47:59,080
จะทำไปเพื่ออะไรกัน

744
00:47:59,339 --> 00:48:02,210
วันนี้เราจะเรียนรู้ วิธีสบตาแรกนะเจ้าคะ

745
00:48:02,850 --> 00:48:05,750
ข้าจะสาธิตให้ดูก่อน ดูให้ดีนะเจ้าคะ

746
00:48:07,049 --> 00:48:10,920
ก่อนอื่น ใส่ผ้าคลุมยาวแบบนี้

747
00:48:12,219 --> 00:48:13,259
แล้วก็ปิดไว้

748
00:48:49,989 --> 00:48:52,330
ใส่ผ้าคลุมยาวอีกครั้ง
แล้วกลับมาก็เป็นอันเรียบร้อยเจ้าค่ะ

749
00:48:56,299 --> 00:48:58,469
- แค่นี้เองหรือ - เจ้าค่ะ

750
00:48:59,100 --> 00:49:02,339
อาจจะดูง่าย แต่มันเป็นทักษะ
ที่ละเอียดอ่อนและซับซ้อนเจ้าค่ะ

751
00:49:02,710 --> 00:49:04,408
หัวใจของการสบตาแรกก็คือ...

752
00:49:04,409 --> 00:49:07,378
เมื่อคุณหนูไปถึงจุดนั้น หลังจากเดินไปรอบ ๆ

753
00:49:07,379 --> 00:49:10,580
ลดผ้าคลุมยาวลงเล็กน้อยให้พอเห็นหน้า

754
00:49:10,850 --> 00:49:14,049
และยิ้มน้อย ๆ ไปที่กำแพงข้างหน้าเจ้าค่ะ

755
00:49:14,449 --> 00:49:15,589
อยากลองดูไหมเจ้าคะ

756
00:49:15,719 --> 00:49:17,290
ข้าว่าข้ารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร

757
00:49:17,560 --> 00:49:19,588
นักเขียน "ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง"
อย่างท่านฮวารก

758
00:49:19,589 --> 00:49:21,060
ต้องทำได้ดีแน่เจ้าค่ะ

759
00:49:21,359 --> 00:49:22,529
- ลองดูสิเจ้าคะ - อืม

760
00:49:40,750 --> 00:49:43,480
โอย แม่หญิงซัมซุน

761
00:49:44,819 --> 00:49:47,889
ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดทำไม บอกให้ยิ้มไง

762
00:49:47,890 --> 00:49:50,389
แต่ตอนนี้ข้ายิ้มอยู่นะเจ้าคะ

763
00:49:50,390 --> 00:49:51,690
นี่มันเรื่องบ้าบอคอแตกอะไรกันนี่

764
00:49:53,489 --> 00:49:55,129
- แย่แล้ว - คุณหนูซัมซุน

765
00:49:56,159 --> 00:49:58,259
โอ๊ะ

766
00:49:58,900 --> 00:50:01,499
ครั้งแรกมันก็อาจจะแปลก ๆ หน่อย

767
00:50:01,500 --> 00:50:03,699
แต่ฝึกไปเรื่อย ๆ ก็จะเก่งขึ้นเองเจ้าค่ะ

768
00:50:22,949 --> 00:50:25,289
อีกหนึ่งชั่วโมงมาเจอกันที่นี่นะ

769
00:50:25,290 --> 00:50:28,560
ข้าได้ค่าจ้างและไม่ต้องทำงาน
มันก็ดีอยู่แหละเจ้าค่ะ

770
00:50:28,690 --> 00:50:31,060
แต่ไม่ไปบ้านท่านตาท่านยาย ได้หรือเจ้าคะ

771
00:50:31,199 --> 00:50:32,919
ตราบใดที่เจ้าเงียบไว้ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย

772
00:50:33,460 --> 00:50:37,000
โดยเฉพาะพี่สะใภ้ข้า รู้ใช่ไหมว่า
ต้องเก็บนี่เป็นความลับจากนางด้วย

773
00:50:39,100 --> 00:50:41,569
ข้าได้เงินมาแล้ว
ก็ต้องเป็นความลับอยู่แล้วสิเจ้าคะ

774
00:50:58,719 --> 00:50:59,819
เจ้ามาทำอะไรที่นี่

775
00:51:00,159 --> 00:51:01,629
ข้ามาหาท่านพี่ไง

776
00:51:09,230 --> 00:51:12,569
คุณหนูฮานา คุณหนูทูรี
ช่วยผลัดกันตอนข้าอยู่ได้ไหมเจ้าคะ

777
00:51:16,440 --> 00:51:17,580
แม่หญิงทั้งหลาย

778
00:51:18,239 --> 00:51:20,980
สัญญาแล้วว่า
จะให้ความร่วมมือกันมิใช่หรือขอรับ

779
00:51:25,620 --> 00:51:27,949
ทูรี มาทำให้จบ ๆ ไปดีกว่า

780
00:51:28,120 --> 00:51:29,819
สัญญาก็ยังเป็นสัญญานะ

781
00:51:32,259 --> 00:51:33,560
สักครู่นะเจ้าคะ ท่านแม่

782
00:51:43,770 --> 00:51:46,539
ข้าได้รับมอบหมายให้ปักนะ จะทำเลอะไม่ได้

783
00:51:46,540 --> 00:51:47,710
ท่านพี่ใช้ของตัวเองสิ

784
00:51:49,640 --> 00:51:52,409
ผ้าคลุมยาวที่เจ้าทำ
ดูเหมือนจะเป็นของเราหมดเลยนะ

785
00:51:52,810 --> 00:51:54,580
ผืนที่ไม่มีลายปักดอกไม้เป็นของข้า

786
00:51:55,409 --> 00:51:56,480
มิใช่หรือ

787
00:51:56,650 --> 00:51:58,079
ฉลาดอย่างที่คิดเลย

788
00:51:58,080 --> 00:51:59,150
ถูกแล้วเจ้าค่ะ

789
00:52:00,179 --> 00:52:01,250
จริงหรือ

790
00:52:04,290 --> 00:52:06,060
- นี่ของข้าหรือ - อืม

791
00:52:06,190 --> 00:52:08,330
โอ้โฮ งามเหลือเกิน

792
00:52:33,379 --> 00:52:36,219
ทำได้ดีมากเลยเจ้าค่ะ สมแล้ว

793
00:52:37,060 --> 00:52:39,588
แต่ท่านพี่ไม่ได้มองไปที่กำแพง...

794
00:52:39,589 --> 00:52:41,390
หรือยิ้มเลยนี่

795
00:52:42,259 --> 00:52:43,359
น้องเล็กเอ๋ย

796
00:52:43,390 --> 00:52:46,529
จุดประสงค์ทักษะการสบตาแรก ของแม่นางยอจู...

797
00:52:46,830 --> 00:52:49,299
คือการแสดงให้ชายหนุ่ม
ที่ยืนอยู่ใกล้กำแพง...

798
00:52:49,500 --> 00:52:51,769
เห็นผมเปียเดี่ยวและใบหน้าของข้า...

799
00:52:51,770 --> 00:52:54,940
ด้วยการดึงผ้าคลุมยาวลงมา
เพื่อบอกพวกเขาว่าข้าคือหญิงสาว

800
00:52:55,210 --> 00:52:57,779
เพราะฉะนั้นไม่ถึงกับต้องยิ้มก็ได้

801
00:52:58,179 --> 00:52:59,210
จะบอกว่า...

802
00:53:00,609 --> 00:53:02,350
ข้าน่าเกลียดใช่ไหม

803
00:53:07,120 --> 00:53:08,350
แต่เจ้าน่ารักนะ

804
00:53:10,890 --> 00:53:12,659
ข้าน่ารักแค่ในสายตาท่านพี่นั่นแหละ

805
00:53:14,790 --> 00:53:16,928
การไม่สวยไม่ใช่ความผิดของเจ้า

806
00:53:16,929 --> 00:53:18,529
อย่าเก็บมาคิดมากเลย

807
00:53:22,129 --> 00:53:24,339
ข่าวลือที่ว่าลูกสาวคนโตโง่เขลา...

808
00:53:24,569 --> 00:53:27,370
ถูกแต่งขึ้นมา เพราะความงามอันโดดเด่นนี่เอง

809
00:53:33,679 --> 00:53:36,409
เจ้ามาอยู่นี่แทนที่จะไป
บ้านท่านตาท่านยายเจ้าได้จริงหรือ

810
00:53:37,420 --> 00:53:40,420
ท่านยายข้าอยู่วัดซอนฮวา

811
00:53:41,020 --> 00:53:44,190
ส่วนท่านตาก็สติสตังไม่ค่อยดีแล้ว

812
00:53:44,589 --> 00:53:46,020
ต่อให้ไปหา ท่านก็จำข้าไม่ได้

813
00:53:49,560 --> 00:53:50,600
ส่งมือมาสิ

814
00:53:51,460 --> 00:53:53,460
- อะไรนะ - เร็วเข้า

815
00:53:55,129 --> 00:53:56,129
อืม

816
00:53:58,739 --> 00:53:59,770
นี่

817
00:54:08,710 --> 00:54:09,980
อะไรน่ะ

818
00:54:10,480 --> 00:54:11,520
อย่าถอดออกนะ

819
00:54:19,719 --> 00:54:21,859
จะมาวัดซอนฮวาในวันประสูติ
ของพระพุทธองค์ใช่ไหม

820
00:54:23,799 --> 00:54:26,859
อ๋อ เปล่าหรอก วันนั้นข้าต้องพรวนดินทำนา

821
00:54:28,799 --> 00:54:30,839
แต่ก็ไม่ต้องทำงานจนถึงค่ำนี่

822
00:54:32,770 --> 00:54:35,640
ข้ามีงานอื่นต้องทำด้วย คงไปไม่ได้หรอก

823
00:54:36,909 --> 00:54:37,909
เชอะ

824
00:54:38,879 --> 00:54:41,210
แล้วปีนี้ใครจะทำโคมให้ข้าล่ะ

825
00:54:48,920 --> 00:54:50,790
คุณหนูทูรี อยากลองไหมเจ้าคะ

826
00:54:52,259 --> 00:54:55,089
ถึงขั้นต้องฝึกเพื่อให้ดูดี
ในสายตาบุรุษเลยหรือ

827
00:54:58,560 --> 00:55:01,000
คุณหนูทูรี ลองคิดแบบนี้สิเจ้าคะ

828
00:55:01,069 --> 00:55:03,329
"ไม่ใช่เพื่อให้ดูดีในสายตาบุรุษ"

829
00:55:03,330 --> 00:55:06,238
"แต่เพื่อเลือกบุรุษ
ที่ข้าต้องการได้อย่างเหมาะสม"

830
00:55:06,239 --> 00:55:09,440
ข้าไม่มีบุรุษที่ต้องการ

831
00:55:12,480 --> 00:55:14,249
หากท่านยังไม่ให้ความร่วมมืออีก

832
00:55:14,250 --> 00:55:16,480
ข้าจะรายงานเรื่องน้องสาวท่าน
กับสำนักเขตเมืองหลวง

833
00:55:16,679 --> 00:55:18,049
- จริง ๆ เลย ไอ้... - คุณพระ

834
00:55:21,390 --> 00:55:22,719
มายืนหน้าข้าที

835
00:55:29,529 --> 00:55:33,460
ข้าจะไม่มีวันยิ้มต่อหน้าผู้ชาย

836
00:55:37,799 --> 00:55:39,238
นายท่านไปที่กำแพงเถอะเจ้าค่ะ

837
00:55:39,239 --> 00:55:41,770
- นางวางเข็มลงแล้วหรือ - วางแล้วเจ้าค่ะ

838
00:56:09,000 --> 00:56:10,499
แม้ทุกคนจะนึกว่าเป็นเพราะเสื้อผ้า

839
00:56:10,500 --> 00:56:12,198
แต่ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงมีข่าวลือ

840
00:56:12,199 --> 00:56:13,600
ว่านางทำงานที่หอนางโลม

841
00:56:14,810 --> 00:56:16,810
เพราะเสน่ห์ลึกลับนั่น

842
00:56:16,940 --> 00:56:18,440
คุณหนูทูรีก็ผ่านแล้วเจ้าค่ะ

843
00:56:19,080 --> 00:56:20,339
เชิญปักเย็บต่อเลยเจ้าค่ะ

844
00:56:21,009 --> 00:56:23,650
ท่านต้องทำผ้าคลุมยาวให้เสร็จ
ก่อนวันประสูติของพระพุทธองค์

845
00:56:23,879 --> 00:56:25,819
วันนั้นจะได้ใส่ออกไปข้างนอกนะเจ้าคะ

846
00:56:27,020 --> 00:56:28,790
เอาล่ะ คุณหนูซัมซุน

847
00:56:29,390 --> 00:56:30,589
มาลองกันอีกทีไหมเจ้าคะ

848
00:56:30,719 --> 00:56:32,818
ตอนนี้ข้าพอจะจับทางได้แล้ว

849
00:56:32,819 --> 00:56:35,988
ดีแล้วเจ้าค่ะ
แต่ถ้าคุณหนูยิ้มน้อย ๆ แบบนี้...

850
00:56:35,989 --> 00:56:38,400
จะเยี่ยมมากเลยเจ้าค่ะ

851
00:56:38,799 --> 00:56:42,198
น้อยกว่านี้หน่อยเจ้าค่ะ
ผ่อนคลายใบหน้าเล็กน้อย

852
00:56:42,199 --> 00:56:44,469
ลองดูก่อนนะเจ้าคะ

853
00:56:51,904 --> 00:56:53,004
ให้ตายสิ

854
00:56:53,703 --> 00:56:56,044
ทำไมยังไม่มาอีก

855
00:56:56,214 --> 00:56:58,373
ท่านพ่อจะออกจากที่ทำการแล้วนะ

856
00:57:03,314 --> 00:57:04,653
อ้าว นายหญิงเล็ก

857
00:57:04,654 --> 00:57:06,282
ทำไมกลับมาช้าเช่นนี้ล่ะเจ้าคะ

858
00:57:06,283 --> 00:57:08,893
ขออภัยเจ้าค่ะ
พอดีงานข้าใช้เวลานานกว่าที่คิด

859
00:57:10,953 --> 00:57:13,993
คุณหนู ที่บ้านท่านตาท่านยาย
มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นหรือเปล่าเจ้าคะ

860
00:57:14,364 --> 00:57:16,134
มีใครบ่นคุณหนูหรือเจ้าคะ

861
00:57:16,433 --> 00:57:18,532
ไม่ได้มีอะไรหรอกเจ้าค่ะ

862
00:57:18,533 --> 00:57:20,064
รีบไปกันได้แล้วเจ้าค่ะ

863
00:57:22,334 --> 00:57:24,004
นางตาไวจริง ๆ นะเจ้าคะ

864
00:57:24,103 --> 00:57:25,173
เงียบน่า

865
00:57:25,174 --> 00:57:26,904
มีอะไรหรือเจ้าคะ

866
00:57:39,053 --> 00:57:41,584
ดึกดื่นป่านนี้พวกเจ้าไปไหนกันมา

867
00:57:41,853 --> 00:57:43,893
ท่านพ่อ คือว่า...

868
00:57:44,024 --> 00:57:46,524
ข้าชวนท่านพี่ ไปบ้านท่านตาท่านยายมาเจ้าค่ะ

869
00:57:46,823 --> 00:57:51,194
แต่ท่านตาเอาแต่พูดซ้ำไปซ้ำมา

870
00:57:51,433 --> 00:57:53,603
เราเลยกลับออกมาค่อนข้างดึกเจ้าค่ะ

871
00:57:53,864 --> 00:57:54,904
งั้นหรือ

872
00:57:55,473 --> 00:57:56,533
เช่นนี้นี่เอง

873
00:57:58,774 --> 00:58:00,203
แม่คึนซอก เหนื่อยแย่เลยนะ

874
00:58:02,844 --> 00:58:03,973
รีบเข้าไปข้างในกันเถอะ

875
00:58:12,013 --> 00:58:15,123
คุณหนูเยจินชักจะโกหกเก่ง
เหมือนนายหญิงแล้วนะเจ้าคะ

876
00:58:15,524 --> 00:58:20,123
แบบนี้แหละที่เรียกว่าลูกศิษย์ดีเด่น

877
00:58:22,364 --> 00:58:23,933
"ลูกศิษย์ดีเด่น"

878
00:58:25,234 --> 00:58:26,303
ดูดีจังเลย

879
00:58:51,524 --> 00:58:52,893
นางกำนัลทงกุงจอน

880
00:58:53,364 --> 00:58:55,063
เกือบจะต้องสังเวยชีวิตเสียแล้ว

881
00:58:55,064 --> 00:58:57,239
หลังจากนางเสวยของว่างมื้อดึก
ที่เหลือจากองค์รัชทายาทเพคะ

882
00:58:57,263 --> 00:58:59,103
ในตอนนี้ที่เรายังไม่รู้ว่า ยาพิษมาจากไหน

883
00:58:59,464 --> 00:59:01,403
เราจะปล่อยให้องค์รัชทายาท
อยู่ในทงกุงจอนต่อไปไม่ได้เพคะ

884
00:59:01,404 --> 00:59:02,433
แต่พระมเหสี

885
00:59:03,274 --> 00:59:07,004
ท่านบอกว่าทำของว่างนั้นเองมิใช่หรือ

886
00:59:07,674 --> 00:59:10,643
ข้าถึงได้กังวลยิ่งกว่าเดิมเพคะ

887
00:59:10,913 --> 00:59:13,183
ใจเย็นก่อนเถิด พระมเหสี

888
00:59:13,584 --> 00:59:15,753
แม้แต่หมอหลวง

889
00:59:15,754 --> 00:59:17,913
ยังบอกว่าสรุปไม่ได้ว่า
เป็นเพราะยาพิษจริงหรือเปล่า

890
00:59:18,214 --> 00:59:20,584
นางกำนัลทงกุงจอน อาจจะเพียงล้มป่วยก็ได้

891
00:59:20,853 --> 00:59:24,094
แต่อาการของนางกำนัลทงกุงจอน...

892
00:59:24,853 --> 00:59:27,493
คล้ายคลึงกับองค์หญิง
ที่สิ้นพระชนม์เกินไปเพคะ

893
00:59:28,564 --> 00:59:30,064
หัวหน้าร่างทรงบอกเราไว้มิใช่หรือเพคะ

894
00:59:30,533 --> 00:59:32,403
ว่าองค์หญิงประสบเคราะห์ร้าย

895
00:59:32,404 --> 00:59:34,234
แทนองค์รัชทายาท

896
00:59:34,834 --> 00:59:36,273
ทรงอนุญาตให้องค์รัชทายาท

897
00:59:36,274 --> 00:59:38,173
ไปพำนักที่พระตำหนักส่วนพระองค์สักพัก

898
00:59:38,174 --> 00:59:39,494
ตามที่หัวหน้าร่างทรงแนะนำเถิดเพคะ

899
00:59:40,073 --> 00:59:41,603
ข้าไม่อาจเชื่อคำพูดของหัวหน้าร่างทรง

900
00:59:42,314 --> 00:59:45,783
แล้วให้องค์รัชทายาทของแผ่นดินนี้
ออกไปจากวังหลวงได้หรอก

901
00:59:57,853 --> 00:59:59,793
ข้าบอกแล้วว่าไม่ไป

902
00:59:59,794 --> 01:00:01,423
ต้องลากข้าไปด้วยหรือ

903
01:00:01,424 --> 01:00:04,234
คุณหนูก็ได้ชุดกับผ้าคลุมยาวใหม่
สำหรับวันประสูติของพระพุทธองค์แล้ว

904
01:00:04,933 --> 01:00:06,163
ทำไมจู่ ๆ ถึงเป็นเช่นนี้เจ้าคะ

905
01:00:06,364 --> 01:00:07,504
ไม่รู้สิ

906
01:00:07,763 --> 01:00:09,134
ทุกอย่างน่าเบื่อไปหมด

907
01:00:10,703 --> 01:00:12,443
ทำไมเทศกาลโคมดอกบัว
วันประสูติพระพุทธองค์...

908
01:00:12,444 --> 01:00:13,743
ถึงน่าเบื่อสำหรับท่านอาล่ะขอรับ

909
01:00:15,203 --> 01:00:16,944
เดี๋ยวพออายุเท่าข้า เจ้าก็จะเข้าใจเอง

910
01:00:18,044 --> 01:00:20,282
ท่านอายุยังไม่ถึง 20 เลยเจ้าค่ะ

911
01:00:20,283 --> 01:00:21,683
นั่นสินะ

912
01:00:23,013 --> 01:00:24,084
ไปกันเถอะเจ้าค่ะ

913
01:00:27,254 --> 01:00:29,754
จะไม่ไปดูหน้า ว่าที่สามีจริง ๆ หรือเจ้าคะ

914
01:00:30,553 --> 01:00:32,053
ไว้แต่งงานกันค่อยเจอก็ได้

915
01:00:32,823 --> 01:00:34,763
เจอตอนไหนก็ไม่ต่างกันหรอกเจ้าค่ะ

916
01:00:43,734 --> 01:00:46,702
แม่นางยอจูต้องมาหาใต้เท้าอยู่แล้ว

917
01:00:46,703 --> 01:00:48,543
เลิกมองซ้ายมองขวาเถอะขอรับ

918
01:00:48,544 --> 01:00:51,344
ก็นะ หน้าตาข้าโดดเด้ง จนเห็นได้ชัดอยู่แล้ว

919
01:00:54,444 --> 01:00:55,584
เจ็บหน้าอกอีกแล้วหรือขอรับ

920
01:00:56,654 --> 01:00:58,884
ฝูงชนมากมายแบบนี้ ข้าก็คาดไว้แล้วล่ะ

921
01:00:59,323 --> 01:01:00,384
ข้าไม่เป็นไร

922
01:01:22,513 --> 01:01:24,544
อะไรหรือขอรับ เจอแม่นางยอจูแล้วหรือ

923
01:01:25,373 --> 01:01:26,413
เปล่า

924
01:01:26,814 --> 01:01:28,243
ข้าคงมองผิดไป

925
01:01:29,053 --> 01:01:31,913
คนที่ควรอยู่ในวังหลวง
ไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ได้

926
01:01:38,094 --> 01:01:40,263
ที่ตำหนักทงกุงจอน มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือไม่

927
01:01:40,893 --> 01:01:42,563
นางกำนัลคนหนึ่งของทงกุงจอน...

928
01:01:42,564 --> 01:01:44,533
เสียชีวิตกะทันหันเจ้าค่ะ

929
01:01:46,603 --> 01:01:49,004
หลังจากเหตุการณ์นั้น นางกำนัลฝ่ายตรวจการ...

930
01:01:49,234 --> 01:01:50,903
ก็เข้าไปค้นห้องพวกนางกำนัลของข้า...

931
01:01:50,904 --> 01:01:52,603
โดยอ้างว่าจะเข้าไปควบคุมดูแล

932
01:01:54,873 --> 01:01:56,743
พวกนางคงกำลังหายาพิษอยู่พ่ะย่ะค่ะ

933
01:01:58,243 --> 01:01:59,243
"ยาพิษ" หรือเจ้าคะ

934
01:01:59,783 --> 01:02:01,683
เดี๋ยวสิ เป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ

935
01:02:04,013 --> 01:02:05,984
ทำอะไรของท่านน่ะขอรับ

936
01:02:06,154 --> 01:02:07,423
องค์รัชทายาทยังปลอดภัยดี

937
01:02:07,424 --> 01:02:08,923
แต่เราถูกแบไต๋หมด

938
01:02:08,924 --> 01:02:11,484
แบบนี้พระสนมพัคก็ต้องเคลื่อนไหว
อย่างระมัดระวังเลยมิใช่หรือขอรับ

939
01:02:12,924 --> 01:02:16,033
เป้าหมายของเราคือรักษาชีวิต
ขององค์รัชทายาทให้ปลอดภัยขอรับ

940
01:02:16,433 --> 01:02:18,734
นี่พูดเรื่องไร้สาระอะไรอีกขอรับ

941
01:02:30,944 --> 01:02:32,844
หากองค์รัชทายาทเหลืออาหารไว้

942
01:02:33,384 --> 01:02:36,154
จงกินมันพร้อมกับยาที่ข้าให้

943
01:02:36,953 --> 01:02:39,683
เหตุใดจึงให้นางกำนัลไร้ประโยชน์

944
01:02:40,024 --> 01:02:43,024
กินยาพิษที่ได้มา อย่างยากลำบากด้วยขอรับ

945
01:02:43,694 --> 01:02:47,163
เพื่อให้องค์รัชทายาทออกจากวังเจ้าค่ะ

946
01:02:47,663 --> 01:02:50,933
เหตุการณ์นี้จะทำให้องค์รัชทายาท
ออกจากวังได้หรือเจ้าคะ

947
01:02:51,263 --> 01:02:53,032
ถ้าเขาพบต้นตอของยาพิษขึ้นมาล่ะ

948
01:02:53,033 --> 01:02:55,103
พวกเราจะไม่ตกที่นั่งลำบากหรือเจ้าคะ

949
01:02:55,303 --> 01:02:57,174
อย่ากังวลไปเลยเพคะ

950
01:02:57,703 --> 01:02:58,733
เมื่อแปดปีก่อน...

951
01:02:58,734 --> 01:03:01,103
ไม่มีใครทราบว่ามันคือพิษตัวไหมทอง

952
01:03:01,674 --> 01:03:04,913
ครั้งนี้ก็แน่นอนว่า
จะไม่มีใครรู้เช่นกันเพคะ

953
01:03:07,214 --> 01:03:10,782
ยิ่งไปกว่านั้น
ข้าได้จ้างคนที่จะทำให้องค์รัชทายาท

954
01:03:10,783 --> 01:03:12,524
ออกจากวังหลวงได้แล้วเพคะ

955
01:03:15,123 --> 01:03:16,194
ให้นางเข้ามา

956
01:03:25,194 --> 01:03:27,004
หัวหน้าร่างทรงแห่งซองซูชองมิใช่หรือ

957
01:03:27,433 --> 01:03:30,433
ข้านึกว่าเจ้า เป็นคนของพระมเหสีเสียอีก

958
01:03:31,073 --> 01:03:32,603
ข้าไม่ได้รับใช้พระมเหสี

959
01:03:34,774 --> 01:03:37,913
แต่รับใช้ว่าที่เจ้าของวังเพคะ

960
01:03:43,484 --> 01:03:44,484
แล้วอย่างไร

961
01:03:44,485 --> 01:03:46,353
องค์รัชทายาทเสด็จออกจากวังหรือยัง

962
01:03:46,484 --> 01:03:48,682
ข้าทูลพระมเหสีให้รับสั่ง ให้พระองค์เสด็จออก

963
01:03:48,683 --> 01:03:50,794
ในวันประสูติพระพุทธองค์ ตอนที่มีคนพลุกพล่าน

964
01:03:52,094 --> 01:03:53,163
คืนนี้พระองค์คงย้าย...

965
01:03:53,964 --> 01:03:55,933
ไปพำนักยังพระตำหนัก ส่วนพระองค์แล้วเจ้าค่ะ

966
01:04:01,433 --> 01:04:02,774
การที่เจ้ามาพำนักอยู่นี่...

967
01:04:03,433 --> 01:04:05,334
เป็นความลับระหว่างเจ้ากับแม่

968
01:04:05,844 --> 01:04:08,674
วันที่เจ้ากลับวัง แม่จะมารับด้วยตัวเอง

969
01:04:10,373 --> 01:04:11,413
อย่าลืมเสียล่ะ

970
01:04:12,274 --> 01:04:14,584
องค์รัชทายาทจะพำนักอยู่ที่ใดหรือ

971
01:04:15,143 --> 01:04:17,384
พระมเหสีทรงระแวดระวังมาก

972
01:04:17,984 --> 01:04:19,823
พระนางไม่ได้บอกอะไรข้าเลยเจ้าค่ะ

973
01:04:21,484 --> 01:04:23,093
หากเราไม่รู้เรื่องนั้น

974
01:04:23,094 --> 01:04:25,553
ก็ไม่ต่างอะไรกับ ตอนพระองค์อยู่ทงกุงจอน

975
01:04:25,754 --> 01:04:27,222
เหตุใดต้องทำให้ยุ่งยากนัก

976
01:04:27,223 --> 01:04:28,943
ตำหนักส่วนพระองค์ ที่องค์รัชทายาทประทับอยู่

977
01:04:29,194 --> 01:04:30,532
มักเป็นตำหนักของครอบครัวองค์หญิง

978
01:04:30,533 --> 01:04:32,663
หรือไม่ก็แม่นมของพระมหากษัตริย์

979
01:04:33,103 --> 01:04:35,203
การหาที่นั่น ไม่ใช่เรื่องยากหรอกเจ้าค่ะ

980
01:04:35,973 --> 01:04:38,334
และเมื่อเราทำสำเร็จ

981
01:04:38,703 --> 01:04:42,043
พระมเหสีอาจถูกกล่าวโทษ ที่ส่งองค์รัชทายาท

982
01:04:42,044 --> 01:04:44,204
ไปพำนักพระตำหนักส่วนพระองค์
อย่างลับ ๆ แทนที่จะเป็นเรา

983
01:04:44,573 --> 01:04:46,413
เป็นแผนที่ไม่เลวเลยใช่ไหมเพคะ

984
01:04:51,754 --> 01:04:54,754
ทำไมเพิ่งมาบอกเอาป่านนี้ล่ะขอรับ

985
01:04:55,024 --> 01:04:57,493
น่าจะบอกเราล่วงหน้าสิ

986
01:04:59,464 --> 01:05:01,694
หากไม่รู้ย่อมไม่มีข้อผิดพลาด

987
01:05:11,973 --> 01:05:14,873
ข้าแปลงกายเป็นแม่นางยอจูเลยดีไหมนะ

988
01:05:16,044 --> 01:05:17,044
- อะไรน่ะ - จริง ๆ นะ

989
01:05:29,393 --> 01:05:31,524
อยากรู้จังว่านางมาจากตระกูลไหน

990
01:05:31,654 --> 01:05:32,893
ข้าไม่เคยเจอนางมาก่อนเลย

991
01:05:35,163 --> 01:05:37,003
การแต่งหน้าของข้า
สมบูรณ์แบบเพียงนี้เลยทีเดียว

992
01:05:43,533 --> 01:05:45,274
ข้าไปเปลี่ยนชุดที่ไหนดีนะ

993
01:05:52,444 --> 01:05:54,044
โธ่

994
01:05:58,114 --> 01:05:59,183
ตรงนี้ดีไหมนะ

995
01:06:01,553 --> 01:06:03,823
ขออภัยเจ้าค่ะ

996
01:06:11,194 --> 01:06:12,734
ให้ตายสิ

997
01:06:24,243 --> 01:06:25,314
โอ๊ย

998
01:06:26,444 --> 01:06:27,513
อุ๊ยตาย

999
01:06:28,013 --> 01:06:29,853
ทำไมวันนี้คนเยอะนักล่ะ

1000
01:06:30,783 --> 01:06:33,084
ข้าต้องแต่งหน้าไปพบนายท่านด้วยสิ

1001
01:06:50,334 --> 01:06:51,573
อย่าประหม่าไป

1002
01:06:51,834 --> 01:06:54,303
ขนาดท่านพี่ข้ายังจำข้า
ก่อนและหลังแต่งหน้าไม่ได้เลย

1003
01:06:54,504 --> 01:06:55,544
จริงด้วย

1004
01:07:06,553 --> 01:07:07,654
ทำอย่างไรดี

1005
01:07:42,794 --> 01:07:43,794
เจ้า...

1006
01:07:45,394 --> 01:07:48,094
ชุดนี้มันอะไรกัน

1007
01:07:49,964 --> 01:07:50,993
ท่าน...

1008
01:07:51,934 --> 01:07:53,533
จำข้าได้หรือเจ้าคะ

1009
01:07:53,764 --> 01:07:55,834
ข้าจะจำเจ้าไม่ได้ได้อย่างไร

1010
01:08:16,653 --> 01:08:19,563
(The Matchmakers)

1011
01:08:38,474 --> 01:08:40,643
ราชบุตรเขยคยองอุนแจ เป็นพ่อสื่องั้นหรือ

1012
01:08:40,644 --> 01:08:42,442
บางทีเขาอาจจะช่วยฝ่าบาทอยู่ก็ได้

1013
01:08:42,443 --> 01:08:43,782
คว้าคู่ที่ชะตาลิขิตไว้...

1014
01:08:43,783 --> 01:08:45,053
แล้วใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถิด

1015
01:08:45,054 --> 01:08:46,522
ลุยกันเลย

1016
01:08:46,523 --> 01:08:48,022
ขออภัยขอรับ

1017
01:08:48,023 --> 01:08:49,724
ว่าแล้วเชียวว่าท่านคือฮวารก

1018
01:08:49,993 --> 01:08:52,053
ท่านต้องจับตาดู ลูกสะใภ้ม่ายของท่านนะเจ้าคะ

1019
01:08:52,054 --> 01:08:53,923
เดี๋ยวจะมีครูสอนพิเศษส่วนตัวมา

1020
01:08:53,924 --> 01:08:55,522
จงมาที่บ้านพักตากอากาศใกล้ ๆ ไร่

1021
01:08:55,523 --> 01:08:57,732
เมื่อได้เจอคนที่ชอบ หัวใจจะเต้นแรงไงเจ้าคะ

1022
01:08:57,733 --> 01:08:58,963
เจ้าอธิษฐานขอสิ่งใดหรือ

1023
01:08:58,964 --> 01:09:01,003
ยืนนิ่ง ๆ ตรงหน้าข้าสักครู่นะ

1024
01:09:01,004 --> 01:09:02,532
มองมาที่ข้าแล้วเดินหน้าเถิดเจ้าค่ะ

1025
01:09:02,533 --> 01:09:04,373
ข้าจะเป็นโล่กำบังให้ท่านเองเจ้าค่ะ