1
00:00:16,752 --> 00:00:19,853
อ๋อ ก็คือจะถามข้าว่า...

2
00:00:20,423 --> 00:00:22,852
ทำไมถึงเอาชิมจองอูมาไว้ข้างข้า...

3
00:00:22,853 --> 00:00:25,591
ทั้งที่เขามาจากฝ่ายทงโรน่ะหรือ

4
00:00:25,592 --> 00:00:27,823
(กษัตริย์ บิดาแห่งบุตรีมากมาย)

5
00:00:33,503 --> 00:00:37,973
ข้าไม่เคยเกลียดฝ่ายทงโรเลย

6
00:00:38,243 --> 00:00:40,773
ข้าเกลียดอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
กับพวกของเขาต่างหาก

7
00:00:41,512 --> 00:00:45,042
บิดาของจองอู ผู้ก่อตั้งกลุ่มทงโร

8
00:00:45,413 --> 00:00:47,442
ก็เคยเขียนคำร้อง...

9
00:00:47,443 --> 00:00:49,212
เกี่ยวกับทุกอย่างที่ข้าทำ

10
00:00:49,213 --> 00:00:51,723
ใช่แล้ว เหมือนจองอูตอนนี้เลยล่ะ

11
00:00:52,482 --> 00:00:54,082
ถึงข้าจะรำคาญบ้าง

12
00:00:54,083 --> 00:00:56,692
แต่ข้าก็ไม่เคยเกลียดเขาเลย

13
00:00:56,693 --> 00:00:58,863
ทว่า
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายคนปัจจุบัน...

14
00:01:01,592 --> 00:01:03,992
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
แสร้งทำเป็นภักดีต่อกลุ่ม

15
00:01:03,993 --> 00:01:05,802
และคิดหาข้ออ้าง...

16
00:01:05,803 --> 00:01:08,472
เพื่อขยายอำนาจของตน
มันเห็นได้ชัดเจนขนาดนี้

17
00:01:08,473 --> 00:01:10,833
แล้วข้าจะไม่เกลียดเขาได้อย่างไร

18
00:01:11,073 --> 00:01:13,841
ให้ตายสิ ไม่อยากเชื่อเลย...

19
00:01:13,842 --> 00:01:17,142
ว่าข้าต้องคอยระวังข้าราชบริพาร
แม้แต่ตอนมาแนะนำตัวแบบนี้

20
00:01:17,672 --> 00:01:19,742
การเป็นกษัตริย์
ก็ไม่ได้ดีสักเท่าไรหรอก

21
00:01:19,743 --> 00:01:21,613
ใช่ไหมล่ะ ให้ตายสิ

22
00:01:22,682 --> 00:01:23,812
ไม่น่าเป็นเลย

23
00:01:31,723 --> 00:01:34,892
(ตอนที่ 6: ทุกคนล้วนมีความลับ)

24
00:01:35,663 --> 00:01:37,532
ตอนข้าอยู่ที่วัดซอนฮวา

25
00:01:37,533 --> 00:01:41,033
ได้ข่าวว่าท่านช่วยจัดการข่าวลือ
ของน้องชายข้าได้

26
00:01:41,163 --> 00:01:44,942
เพื่อแทนคำขอบคุณ
ข้าอยากเสนอตำแหน่งให้ใต้เท้า

27
00:01:44,943 --> 00:01:46,343
จึงเชิญท่านมาเจ้าค่ะ

28
00:01:46,802 --> 00:01:47,843
ตำแหน่งหรือ

29
00:01:49,212 --> 00:01:51,843
มาเป็นอาจารย์
ให้หลานชายข้าเถิดเจ้าค่ะ

30
00:01:52,183 --> 00:01:55,313
ได้ยินว่าตระกูลท่าน
ไม่อนุญาตให้ท่านรับบุตรบุญธรรม

31
00:01:55,552 --> 00:01:57,813
ตอนนี้อาจจะยังไม่เป็นไร
เพราะท่านยังหนุ่มยังแน่น

32
00:01:58,112 --> 00:02:00,783
แต่เมื่อแก่ตัวลง จะโดดเดี่ยวนะเจ้าคะ

33
00:02:01,353 --> 00:02:02,991
หากท่านมีศิษย์

34
00:02:02,992 --> 00:02:05,662
อย่างน้อยเมื่อแก่ตัวลง
ก็อาจจะเหงาน้อยลงเจ้าค่ะ

35
00:02:05,663 --> 00:02:07,992
สมัยนี้ใครเขามาตามดูแลอาจารย์กัน

36
00:02:08,193 --> 00:02:09,232
ทำไมล่ะเจ้าคะ

37
00:02:10,193 --> 00:02:11,831
ใต้เท้าเอง...

38
00:02:11,832 --> 00:02:15,831
ได้รับการสั่งสอนโดยแมงผู้คงแก่เรียน
ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ

39
00:02:15,832 --> 00:02:17,671
ก็ไปช่วยจับคู่บุตรสาวเขา...

40
00:02:17,672 --> 00:02:19,772
ไม่ให้เป็นสาวทึนทึก
ไปตลอดแล้วมิใช่หรือเจ้าคะ

41
00:02:22,142 --> 00:02:25,283
ท่านหญิงพัครอบรู้จริง ๆ นะขอรับ

42
00:02:26,683 --> 00:02:29,711
ส่วนใหญ่สิ่งที่ข้าทำ
ก็แค่เพื่อฆ่าเวลา

43
00:02:29,712 --> 00:02:31,552
ไม่ได้มีเหตุผลอื่นหรอกขอรับ

44
00:02:32,422 --> 00:02:36,252
อีกอย่าง ถึงข้าจะรู้สึกขอบคุณ
ที่ท่านห่วงใยเรื่องความสูงวัยของข้า

45
00:02:36,253 --> 00:02:38,593
แต่ข้าไม่เคยสอนหนังสือใครมาก่อน

46
00:02:39,922 --> 00:02:42,762
ข้าคงต้องขอปฏิเสธ
การสอนหลานชายท่านขอรับ

47
00:02:43,533 --> 00:02:45,261
เด็กคนนี้
ต้องได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี...

48
00:02:45,262 --> 00:02:49,033
เพื่อให้โตไปเป็น
ผู้นำของฝ่ายพ่อท่านเจ้าค่ะ

49
00:02:51,802 --> 00:02:53,373
ถ้าท่านตัดสินใจร่วมมือกับข้าเมื่อไร

50
00:02:53,903 --> 00:02:56,072
ข้าหวังว่าเราจะได้นั่งดื่มชา...

51
00:02:56,073 --> 00:02:58,612
และคุยเรื่องความเป็นไปของโลก
เช่นนี้กันอีกนะเจ้าคะ

52
00:03:05,683 --> 00:03:07,481
ถ้าข้ามีอาจารย์มาสอนพิเศษ

53
00:03:07,482 --> 00:03:10,052
ก็ต้องเรียนจนดึกดื่นอีกแล้วหรือขอรับ

54
00:03:12,392 --> 00:03:13,961
นั่นสิ

55
00:03:13,962 --> 00:03:16,362
โรงเรียนก็เข้าแล้ว
ทำไมต้องเรียนพิเศษอีก

56
00:03:18,262 --> 00:03:22,102
แต่รู้ใช่ไหม
ว่าท่านย่าทำแบบนี้เพื่อคึนซอก

57
00:03:22,103 --> 00:03:24,873
ขอรับ ยาดี ๆ มักจะขมเสมอ

58
00:03:26,272 --> 00:03:27,272
เข้าไปข้างในกันเถอะ

59
00:03:37,483 --> 00:03:38,483
ช่างเถิด

60
00:03:38,652 --> 00:03:41,052
ไว้ข้าค่อยไปหาหมอทีหลัง...

61
00:03:41,053 --> 00:03:42,323
ทำอะไรน่ะ

62
00:03:47,162 --> 00:03:48,433
คงไม่ใช่หรอกเนอะ

63
00:03:53,962 --> 00:03:56,401
ท่านย่า คึนซอกเองขอรับ

64
00:03:56,402 --> 00:03:57,532
เข้ามาสิ

65
00:04:16,392 --> 00:04:17,452
แม่เลือดกำเดาไหล

66
00:04:17,522 --> 00:04:20,221
ไม่ต้องห่วงนะ แม่คงใช้เวลา
เย็บปักถักร้อยมากเกินไป

67
00:04:20,222 --> 00:04:21,623
รีบเข้าไปหาท่านย่าเร็ว

68
00:04:21,832 --> 00:04:22,933
ขอรับ

69
00:04:48,952 --> 00:04:50,952
ทำไมแม่เจ้าไม่เข้ามาด้วยล่ะ

70
00:04:51,323 --> 00:04:54,392
จู่ ๆ ท่านแม่ก็เลือดกำเดาไหล
เลยกลับเรือนไปแล้วขอรับ

71
00:04:54,623 --> 00:04:55,632
เลือดกำเดาไหลหรือ

72
00:04:55,633 --> 00:04:58,863
เหมือนที่ข้าเลือดกำเดาไหล
เพราะเรียนหนักเกินไป

73
00:04:59,032 --> 00:05:02,031
ท่านแม่ก็เคยเลือดกำเดาไหล
เพราะเย็บปักถักร้อยมากเกินไป

74
00:05:02,032 --> 00:05:03,573
ท่านแม่บอกว่าไม่ต้องห่วงขอรับ

75
00:05:04,373 --> 00:05:06,443
- เจ้าเคยเลือดกำเดาไหลมาก่อนหรือ
- ขอรับ

76
00:05:06,573 --> 00:05:08,471
แต่ท่านแม่บอกข้าว่าหลังมื้อเย็น

77
00:05:08,472 --> 00:05:10,743
ไม่ต้องอ่านหนังสือแล้ว
มันเลยหยุดไหลไปขอรับ

78
00:05:13,782 --> 00:05:14,883
เป็นอะไรไปหรือ

79
00:05:15,613 --> 00:05:18,313
ดูเหมือนว่าการไม่อ่านหนังสือ
หลังเวลาอาหารเย็น...

80
00:05:18,383 --> 00:05:20,383
จะเป็นความลับระหว่างเขากับแม่นะขอรับ

81
00:05:28,793 --> 00:05:29,863
นายหญิงเล็ก

82
00:05:30,133 --> 00:05:31,633
เป็นอะไรไปเจ้าคะ

83
00:05:31,803 --> 00:05:34,332
ทำไมถึงจะไปแล้วล่ะเจ้าคะ

84
00:05:37,972 --> 00:05:40,502
ผู้ที่จะมาสอนพิเศษคึนซอก
คือใครกันหรือ

85
00:05:40,503 --> 00:05:42,073
ใต้เท้าคยองอุนแจเจ้าค่ะ

86
00:05:42,873 --> 00:05:43,972
อะไรนะ

87
00:05:44,142 --> 00:05:47,983
ท่านผู้ตรวจการ
คือชายผู้คับแค้นใจคนดังหรอกหรือ

88
00:05:48,212 --> 00:05:51,052
ท่านโวยวายไม่มีเหตุผลเช่นนี้
เหมือนชายผู้คับแค้นใจเลยเจ้าค่ะ

89
00:05:51,053 --> 00:05:53,222
เจ้าว่าอะไรนะ

90
00:05:53,582 --> 00:05:54,683
ขออภัยเจ้าค่ะ...

91
00:05:54,753 --> 00:05:56,521
ที่เทียบท่านกับ
ชายผู้คับแค้นใจเจ้าปัญหา...

92
00:05:56,522 --> 00:05:58,293
อย่างใต้เท้าคยองอุนแจ

93
00:05:58,662 --> 00:06:02,032
เจ้าไม่เคยพบใต้เท้าคยองอุนแจด้วยซ้ำ

94
00:06:05,262 --> 00:06:06,563
ข้าจะบ้าตาย

95
00:06:07,063 --> 00:06:10,573
ข้ากล่าวร้ายชายผู้คับแค้นใจ
ต่อหน้าเขาเลยหรือนี่

96
00:06:12,472 --> 00:06:14,902
นายหญิงเล็ก นายหญิงเล็กเจ้าคะ

97
00:06:15,472 --> 00:06:16,472
นายหญิงเล็ก

98
00:06:16,813 --> 00:06:18,411
อะไรนะ อ๋อ...

99
00:06:18,412 --> 00:06:19,982
หูหนวกไปแล้วหรือไร

100
00:06:19,983 --> 00:06:22,352
ทำไมไม่เข้าไปกับนายน้อยล่ะเจ้าคะ

101
00:06:23,253 --> 00:06:24,352
คือว่าข้า...

102
00:06:25,423 --> 00:06:26,521
จู่ ๆ ข้าก็เลือดกำเดาไหลน่ะ

103
00:06:26,522 --> 00:06:28,592
อะไรนะ เลือดกำเดาไหลหรือเจ้าคะ

104
00:06:30,352 --> 00:06:34,161
ข้านึกว่าเลือดกำเดาไหล
แต่ที่แท้ก็แค่น้ำมูกนี่เอง

105
00:06:34,162 --> 00:06:35,632
จะยังไงก็เถอะ

106
00:06:35,633 --> 00:06:37,793
ข้าจะให้แขกคนสำคัญมาเห็นไม่ได้

107
00:06:38,933 --> 00:06:40,961
หากเขาไปแล้ว บอกข้าด้วยนะ

108
00:06:40,962 --> 00:06:43,232
ข้าจะบอกท่านแม่เอง

109
00:06:43,233 --> 00:06:44,233
เจ้าค่ะ

110
00:06:49,873 --> 00:06:51,743
ท่านผู้ตรวจการคือชายผู้คับแค้นใจ

111
00:06:52,912 --> 00:06:54,712
แล้วก็จะมาเป็นอาจารย์สอนพิเศษ
ของคึนซอกหรือนี่

112
00:06:56,383 --> 00:06:57,412
ข้าจะทำอย่างไรดี

113
00:06:58,823 --> 00:07:00,752
ไม่ใช่เรื่องดีเลย...

114
00:07:00,753 --> 00:07:02,652
ที่มีคนจำข้าตอนไม่แต่งหน้าได้

115
00:07:05,493 --> 00:07:08,462
นายหญิงเล็ก
นายหญิงมาแล้วเจ้าค่ะ

116
00:07:14,262 --> 00:07:16,832
ท่านแม่ ทำไมไม่เรียกข้าไปหา
แต่มาถึงที่นี่เลยล่ะเจ้าคะ

117
00:07:28,712 --> 00:07:33,383
เจ้าให้คึนซอกเลิกอ่านหนังสือ
หลังเวลามื้อเย็นหรือ

118
00:07:34,623 --> 00:07:38,351
ท่านแม่ คึนซอกเคย
เลือดกำเดาไหลครั้งหนึ่ง ข้าก็เลย...

119
00:07:38,352 --> 00:07:39,392
ดีแล้วล่ะ

120
00:07:41,193 --> 00:07:43,392
- เจ้าคะ
- การเรียนสำคัญก็จริง

121
00:07:44,462 --> 00:07:46,832
แต่หากเขาล้มป่วย
มันก็ไม่มีประโยชน์อันใด

122
00:07:51,303 --> 00:07:54,102
แต่ถ้ามีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

123
00:07:54,202 --> 00:07:56,043
เจ้าก็น่าจะบอกข้าก่อนสิ

124
00:07:56,472 --> 00:07:58,542
หากคนนอกได้ยินเรื่องนี้เข้า

125
00:07:58,543 --> 00:08:00,581
เขาจะว่าเจ้าละเลยการเรียนของคึนซอก

126
00:08:00,582 --> 00:08:03,183
เพราะไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของเจ้า

127
00:08:06,482 --> 00:08:08,482
ข้าคิดน้อยไปเองเจ้าค่ะ

128
00:08:10,553 --> 00:08:12,762
พรุ่งนี้รีบไปหาหมอ

129
00:08:12,763 --> 00:08:14,722
แล้วซื้อยาบำรุงมาให้คึนซอกนะ

130
00:08:14,962 --> 00:08:17,592
เจ้าค่ะ จะทำตามนั้นเจ้าค่ะ

131
00:08:18,803 --> 00:08:21,631
แล้วก็ราชบุตรเขยคยองอุนแจ...

132
00:08:21,632 --> 00:08:24,173
จะมาช่วยสอนคึนซอกที่บ้านเราด้วย

133
00:08:24,403 --> 00:08:25,772
เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ

134
00:08:25,773 --> 00:08:26,773
ไม่ได้นะเจ้าคะ

135
00:08:29,972 --> 00:08:31,043
ข้าหมายถึง

136
00:08:31,543 --> 00:08:35,553
ท่านแม่บอกว่า
สุขภาพของคึนซอกสำคัญที่สุด

137
00:08:35,813 --> 00:08:38,111
ถ้าให้เขาเรียนหนังสือ
นอกเหนือจากเวลาเรียน

138
00:08:38,112 --> 00:08:40,423
เกรงว่าจะเป็นการกลับคำพูด
หรือเปล่าน่ะเจ้าค่ะ

139
00:08:41,622 --> 00:08:43,023
แค่ห้าวันครั้งเท่านั้น

140
00:08:43,592 --> 00:08:45,692
ให้เขาลองดูก่อน
ถ้ามันหนักหนาเกินไป

141
00:08:45,693 --> 00:08:47,263
ไว้เราค่อยมาคิดกันใหม่

142
00:08:52,033 --> 00:08:53,903
เป็นอย่างไรบ้างขอรับ

143
00:08:54,502 --> 00:08:56,701
ทุก ๆ ห้าวัน
ข้าจะไปบ้านอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย

144
00:08:56,702 --> 00:08:58,572
เพื่อสอนหลานชายของเขา

145
00:08:58,573 --> 00:08:59,643
อะไรนะขอรับ

146
00:08:59,742 --> 00:09:02,842
ท่านเกลียดอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
เสียขนาดนั้น แล้วทำไม...

147
00:09:03,742 --> 00:09:05,211
เด็กคนนี้
ต้องได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี...

148
00:09:05,212 --> 00:09:09,082
เพื่อให้โตไปเป็น
ผู้นำของฝ่ายพ่อท่านเจ้าค่ะ

149
00:09:10,313 --> 00:09:12,283
ข้าอยากปฏิเสธนางจนถึงที่สุด

150
00:09:13,082 --> 00:09:15,122
แต่ก็ไม่อาจทนดูอยู่เฉย ๆ ได้

151
00:09:16,122 --> 00:09:17,153
ทนดูอะไรหรือขอรับ

152
00:09:17,423 --> 00:09:20,263
- เจ้าไปได้แล้ว
- ขอรับ พักผ่อนเถอะขอรับ

153
00:09:55,193 --> 00:09:57,893
ทำไมยังไม่รีบปิดคดีอีโชอ๊กอีก

154
00:09:58,462 --> 00:10:00,201
นี่มันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วนะ

155
00:10:00,202 --> 00:10:01,802
เมื่อไรจะปล่อยวางสักที

156
00:10:01,803 --> 00:10:04,332
ผู้ต้องสงสัยหลัก
ใช้นามแฝงว่า "ฮวารก"

157
00:10:05,173 --> 00:10:06,643
การจะจับเขา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยขอรับ

158
00:10:06,972 --> 00:10:09,112
ได้ยินว่า...

159
00:10:09,273 --> 00:10:12,283
สตรีเกินครึ่งในเมือง
อ่านนิยายของฮวารก

160
00:10:12,443 --> 00:10:14,783
ถึงเขาจะใช้นามแฝงอย่างไรก็เถอะ
ทำไมเจ้าถึงจับไม่ได้

161
00:10:15,212 --> 00:10:16,312
ใต้เท้าฝ่ายปกครอง

162
00:10:16,313 --> 00:10:19,451
ระหว่างสืบสวน ข้าพบร่องรอยการฆาตกรรม
ไม่ใช่การฆ่าตัวตาย...

163
00:10:19,452 --> 00:10:20,523
นี่!

164
00:10:20,923 --> 00:10:23,423
คดีนั้นสรุปว่าเป็นการฆ่าตัวตาย
เพราะโรคซึมเศร้าไปแล้ว

165
00:10:23,693 --> 00:10:25,252
ทำไมถึงสืบสวนต่อ
โดยไม่ได้รับอนุญาตล่ะ

166
00:10:26,193 --> 00:10:29,563
ถ้ามีเวลาทำเช่นนั้น
ก็รีบไปจับฮวารกให้ได้สิ

167
00:10:38,033 --> 00:10:40,742
ทุกคนถามกันใหญ่แล้ว
ว่า "ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง"

168
00:10:41,143 --> 00:10:43,212
เล่มสามจะเสร็จเมื่อไร

169
00:10:46,013 --> 00:10:48,042
ข้าคงต้องใช้เวลาสักพัก
กว่าจะเขียนเล่มที่สามได้

170
00:10:48,043 --> 00:10:49,553
เพราะเหตุผลส่วนตัวน่ะ

171
00:10:50,813 --> 00:10:52,053
แม่นางยอจู...

172
00:10:52,923 --> 00:10:55,122
เจอว่าที่คู่สมรสของคุณหนู
แล้วหรือขอรับ

173
00:10:57,653 --> 00:11:00,063
กว่าร้อยละ 80 ของงานเขียน
เกิดขึ้นตามอารมณ์ของข้า

174
00:11:00,862 --> 00:11:02,262
ถ้านางเจอว่าที่คู่สมรสของข้าแล้ว

175
00:11:02,263 --> 00:11:04,962
ป่านนี้ข้าคงเขียนเล่มสามจบไปแล้วสิ

176
00:11:06,602 --> 00:11:09,573
แต่มีแค่ข้าคนเดียวที่ยังหาไม่ได้
มีแค่ข้าเนี่ย

177
00:11:09,702 --> 00:11:11,702
หาไม่ได้หรือ หาอะไรกัน

178
00:11:13,143 --> 00:11:16,443
โธ่ ๆ ร้องไห้ทำไมขอรับ

179
00:11:18,543 --> 00:11:19,742
โอ๋ ๆ

180
00:11:21,643 --> 00:11:24,783
ทำไมถึงเศร้านักล่ะ

181
00:11:25,153 --> 00:11:27,382
ทำไมถึงมีแต่ข้าที่ยังไร้คู่ล่ะ

182
00:11:43,732 --> 00:11:45,202
มีเรื่องอะไรอีกขอรับ

183
00:11:45,903 --> 00:11:47,443
มาคุยกับข้าสักครู่เถิดขอรับ

184
00:11:47,773 --> 00:11:48,813
ว่ามาสิขอรับ

185
00:11:51,472 --> 00:11:53,683
ในสภาพที่ผิดกฎหมายเช่นนี้
ข้าคุยกับท่านไม่ได้หรอกขอรับ

186
00:12:49,972 --> 00:12:53,242
ตอนนี้ข้าอยู่ในสภาพที่ถูกกฎหมายแล้ว
ว่ามาสิเจ้าคะ

187
00:12:53,602 --> 00:12:55,272
ท่านสัญญากับข้าแล้วมิใช่หรือขอรับ

188
00:12:55,273 --> 00:12:57,193
ว่าจะไม่แต่งนิยาย
และแต่งตัวเป็นบุรุษอีกต่อไปแล้ว

189
00:12:58,173 --> 00:12:59,382
วันนี้ข้าไปที่นั่น...

190
00:13:00,082 --> 00:13:02,712
เพื่อรับเงินที่ค้างไว้
จากสิ่งที่ข้าเขียนไปแล้วเจ้าค่ะ

191
00:13:03,252 --> 00:13:04,612
ข้าทุ่มเทกับมันมาก

192
00:13:04,982 --> 00:13:06,822
ก็ต้องไปรับเงินที่เหลือมาสิเจ้าคะ

193
00:13:06,823 --> 00:13:09,622
นี่ท่านกำลังบอกว่า
เงินสำคัญกว่าชีวิตท่านงั้นหรือขอรับ

194
00:13:10,153 --> 00:13:11,222
เจ้าค่ะ

195
00:13:12,023 --> 00:13:13,763
ตอนนี้มันสำคัญมากเลยล่ะเจ้าค่ะ

196
00:13:15,563 --> 00:13:17,362
กำแพงมันถล่มลงมาจนได้

197
00:13:17,992 --> 00:13:19,962
บ้านข้าเลยโล่งโจ้งไปหมด

198
00:13:25,742 --> 00:13:26,742
เอาล่ะ

199
00:13:28,073 --> 00:13:30,673
ให้ตายสิ โอ๊ย

200
00:13:31,372 --> 00:13:33,112
เอาอันหนึ่งไปไว้ตรงนั้น

201
00:13:33,413 --> 00:13:35,553
- อันนี้หรือ
- ไม่ อันนั้น

202
00:13:36,013 --> 00:13:37,182
หนึ่ง สอง สาม

203
00:13:37,183 --> 00:13:39,582
ท่านแม่ ออกมาทำไมเจ้าคะ

204
00:13:41,752 --> 00:13:43,392
ข้าได้ยินว่านายหมู่
จากสำนักงานเขตเมืองหลวง...

205
00:13:43,393 --> 00:13:44,852
กำลังซ่อมกำแพงบ้านเราอยู่

206
00:13:45,592 --> 00:13:48,063
เรื่องมันยาวน่ะเจ้าค่ะ

207
00:13:48,323 --> 00:13:50,092
ท่านแม่ไม่ต้องสนใจหรอกเจ้าค่ะ

208
00:13:51,193 --> 00:13:53,063
แม่มีเรื่องจะบอกนายหมู่ผู้นั้น

209
00:13:53,563 --> 00:13:54,602
เจ้าค่ะ

210
00:13:55,602 --> 00:13:57,372
ไม่ต้องไปสนใจเขาก็ได้แท้ ๆ

211
00:14:02,102 --> 00:14:03,371
มาแล้วหรือขอรับ ท่านหญิง

212
00:14:03,372 --> 00:14:04,872
นอกจากกำแพงแล้ว

213
00:14:05,413 --> 00:14:07,242
กระเบื้องหลังคาก็น่าจะต้องทำใหม่ด้วย

214
00:14:08,242 --> 00:14:10,852
เวลาฝนตก น้ำจะรั่วในห้องเล็ก

215
00:14:15,592 --> 00:14:19,263
ท่านแม่
ทำไมไปเล่าให้เขาฟังล่ะเจ้าคะ

216
00:14:21,163 --> 00:14:22,262
ขอรับ ท่านหญิง

217
00:14:22,263 --> 00:14:25,433
หลังจากทำกำแพงเสร็จ
ข้าจะซ่อมหลังคาให้ในเร็ววันขอรับ

218
00:14:27,502 --> 00:14:28,502
ดี

219
00:14:46,683 --> 00:14:48,082
ท่านพี่ว่านายหมู่คนนั้น...

220
00:14:48,952 --> 00:14:50,122
แต่งงานหรือยัง

221
00:14:51,222 --> 00:14:53,862
ก็ต้องแต่งแล้วสิ
เขาเป็นถึงนายหมู่เชียวนะ

222
00:14:54,793 --> 00:14:57,462
สตรีที่มีสามีพึ่งพาได้เช่นนี้

223
00:14:57,832 --> 00:14:59,202
ต้องมีความสุขมากแน่ ๆ

224
00:15:01,263 --> 00:15:03,403
ทำไมเจ้าถึงอยากมีสามี...

225
00:15:03,732 --> 00:15:05,872
ที่ไปซ่อมกำแพงบ้านหญิงอื่นเล่า

226
00:15:09,972 --> 00:15:13,112
ท่านพ่อของเราไม่เคยลืมวันเกิด
ของภรรยาท่านอาจารย์

227
00:15:14,212 --> 00:15:16,452
แต่กลับไม่เคยฉลองวันเกิด
ให้ท่านแม่เลย

228
00:15:17,783 --> 00:15:20,683
ผู้ชายแบบนั้นน่ะ
เป็นสามีที่แย่ที่สุดเลย

229
00:15:35,433 --> 00:15:36,732
เจ้าว่าไปสิ

230
00:15:38,732 --> 00:15:41,702
ท่านพี่ ดูเหมือนหัวหน้าร่างทรง
จะคิดผิดนะขอรับ

231
00:15:41,842 --> 00:15:44,673
ข้าไม่พบร่องรอย
ขององค์รัชทายาทที่ตำหนักองค์หญิง

232
00:15:45,043 --> 00:15:47,513
หรือบ้านแม่นมของกษัตริย์
อย่างที่ท่านพี่บอกเลย

233
00:15:47,783 --> 00:15:51,053
ข้าจึงลอบขอความช่วยเหลือ
จากพระสนมพัค

234
00:15:51,952 --> 00:15:54,452
นางบอกว่าดูเหมือนพระองค์
จะทรงอยู่ที่ตำหนักทงกุงจอนขอรับ

235
00:15:54,783 --> 00:15:56,793
ทำไมเจ้าต้องทำอะไรไม่จำเป็นด้วย

236
00:16:12,872 --> 00:16:14,842
อย่าใจร้ายกับท่านพี่ ไม่สิ

237
00:16:15,573 --> 00:16:18,273
กับใต้เท้ากลาโหมนักเลยเจ้าค่ะ

238
00:16:19,183 --> 00:16:21,943
ข้าก็คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติเจ้าค่ะ

239
00:16:24,252 --> 00:16:27,053
พระมเหสีทรงทำอาหารให้องค์รัชทายาท
ด้วยตัวเองอยู่เสมอ

240
00:16:27,823 --> 00:16:29,522
และองค์รัชทายาทก็ไม่เคยขาดเรียน

241
00:16:29,523 --> 00:16:31,493
ที่ชีกังวอนแม้แต่วันเดียวเจ้าค่ะ

242
00:16:32,122 --> 00:16:34,592
ข้าเลยคิดว่าเรากำลังเสียแรงเปล่า

243
00:16:34,763 --> 00:16:36,092
ที่ออกไปตามหาพระองค์นอกวังเจ้าค่ะ

244
00:16:38,763 --> 00:16:41,432
เจ้าได้ยินเสียงองค์รัชทายาท
อ่านหนังสือดัง ๆ หรือไม่

245
00:16:41,662 --> 00:16:43,602
ไม่ได้ยินเสียงอ่านหนังสือเลยเจ้าค่ะ

246
00:16:45,432 --> 00:16:46,703
พระมเหสีคงให้...

247
00:16:46,803 --> 00:16:49,672
ขันทีวัยเยาว์ไปนั่งแทนที่พระองค์
ในทงกุงจอนเพคะ

248
00:16:55,342 --> 00:16:57,013
ข้าเจอที่ที่องค์รัชทายาท...

249
00:16:57,453 --> 00:16:58,983
ทรงประทับอยู่แล้วเพคะ

250
00:17:03,622 --> 00:17:04,892
ที่ไหนหรือเจ้าคะ

251
00:17:06,392 --> 00:17:08,891
ว่าแต่ มีใครในเมือง...

252
00:17:08,892 --> 00:17:10,963
แวะมาซื้อนมบ้างหรือไม่

253
00:17:12,563 --> 00:17:14,332
อ้อ มีสิ มีอยู่คนหนึ่ง

254
00:17:14,703 --> 00:17:17,273
คนจากบ้านไหนกันหรือเจ้าคะ

255
00:17:21,773 --> 00:17:23,671
โจ๊กนมของเจ้า...

256
00:17:23,672 --> 00:17:25,473
อร่อยกว่าที่เคยกินในวังเยอะเลย

257
00:17:25,942 --> 00:17:27,712
แม่ค้าหาบเร่คนหนึ่งบอกข้าว่า...

258
00:17:27,713 --> 00:17:30,081
นางกำนัลซอกลายเป็นสามัญชน

259
00:17:30,082 --> 00:17:32,553
ตามรับสั่งของพระมเหสี
หลังจากเข้ามาได้ไม่นานเจ้าค่ะ

260
00:17:35,483 --> 00:17:38,392
มีคนเห็นชายแปลกหน้าอีกสองคน

261
00:17:38,553 --> 00:17:39,922
ในบ้านของนางด้วยเจ้าค่ะ

262
00:17:43,733 --> 00:17:47,432
พระสนมพัคต้องแกล้งทำเป็น
ไม่ทราบเรื่องนี้นะเพคะ

263
00:17:47,932 --> 00:17:49,372
เช่นนั้น อย่าส่งนางกำนัล...

264
00:17:49,672 --> 00:17:52,332
ไปสอดแนมทงกุงจอน
โดยไม่จำเป็นด้วยเพคะ

265
00:17:54,142 --> 00:17:55,342
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

266
00:17:55,743 --> 00:17:57,973
(ร้านเช่าหนังสือ)

267
00:18:09,622 --> 00:18:10,723
ใจเย็น ๆ

268
00:18:11,422 --> 00:18:13,361
ถึงเขาจะเป็นชายผู้คับแค้นใจ
แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยนไปหรือ

269
00:18:13,362 --> 00:18:14,563
ไม่เลยสักนิดเดียว

270
00:18:15,323 --> 00:18:17,432
ข้าแค่ต้องระวัง
ไม่ทำให้เขาขุ่นเคืองใจก็พอ

271
00:18:28,372 --> 00:18:30,492
(ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

272
00:18:32,912 --> 00:18:34,013
ให้ตาย

273
00:18:34,942 --> 00:18:37,013
ข้าบังอาจมาสายสินะเจ้าคะ

274
00:18:37,753 --> 00:18:39,253
อะไรนะ ไม่หรอก

275
00:18:39,483 --> 00:18:42,181
ข้าแค่มาเร็วไปหน่อยน่ะ

276
00:18:42,182 --> 00:18:45,253
เช่นนั้นหรือ นายท่านมาเร็วสินะเจ้าคะ

277
00:18:45,993 --> 00:18:47,422
ทำไมอยู่ ๆ เจ้าทำตัวแบบนี้ล่ะ

278
00:18:49,332 --> 00:18:52,361
ข้าทำตัวหยาบคายกับนายท่าน
เพราะไม่ทราบว่า...

279
00:18:52,362 --> 00:18:55,162
นายท่านคือใต้เท้าคยองอุนแจ
หนึ่งในเชื้อพระวงศ์น่ะเจ้าค่ะ

280
00:18:57,233 --> 00:18:59,442
แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไร
ว่าข้าคือใต้เท้าคยองอุนแจ

281
00:18:59,672 --> 00:19:00,803
คือว่า...

282
00:19:01,243 --> 00:19:03,842
พ่อบ้านของท่านบอกข้าน่ะเจ้าค่ะ

283
00:19:05,713 --> 00:19:07,642
โอบงพูดจาเรื่อยเปื่อยอีกแล้วสินะ

284
00:19:08,213 --> 00:19:09,513
ทำอย่างที่เจ้าทำมาตลอดเถอะ

285
00:19:09,882 --> 00:19:12,483
ข้าชินกับความหยาบคายของเจ้าแล้ว
ทำแบบนี้ข้ายิ่งอึดอัด

286
00:19:14,553 --> 00:19:17,053
ถ้าเช่นนั้น ข้าจะทำตามที่สั่งเจ้าค่ะ

287
00:19:18,422 --> 00:19:19,592
แล้วแต่เจ้าเลย

288
00:19:19,763 --> 00:19:20,993
โอ้โฮ รูปอย่างเลิศ

289
00:19:22,463 --> 00:19:25,233
งามเลิศมากเลยเจ้าค่ะ

290
00:19:25,793 --> 00:19:28,162
นายท่านวาดเองหรือเจ้าคะ

291
00:19:28,902 --> 00:19:30,732
เจ้าบอกว่าจะตริตรอง
เรื่องการสบตาแรกที่วัดซอนฮวา

292
00:19:30,733 --> 00:19:33,043
เพื่อหาว่าที่สามีให้บุตรสาวสามนาง

293
00:19:33,273 --> 00:19:36,043
ข้าจึงวาดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ
ให้ปฏิบัติการอย่างไรล่ะ

294
00:19:37,112 --> 00:19:38,942
แม้แต่รูปก็วาดได้ดี

295
00:19:39,172 --> 00:19:41,112
ไม่มีอะไรที่ท่าน
ทำไม่ได้เลยสินะเจ้าคะ

296
00:19:43,152 --> 00:19:45,852
เอาล่ะ มาเริ่มกันเลยดีกว่าเจ้าค่ะ

297
00:19:56,662 --> 00:19:58,592
เจ้าจำชายโสดสูงวัยทุกคน...

298
00:19:58,832 --> 00:20:00,202
ที่เห็นแค่ไกล ๆ ได้หรือ

299
00:20:00,203 --> 00:20:03,172
ข้าไม่เคยลืมใครที่เคยเจอหน้าเจ้าค่ะ

300
00:20:06,073 --> 00:20:07,342
"ตัวแทนแห่งรัก..."

301
00:20:07,842 --> 00:20:11,073
"จะไม่มีวันลืมหน้าใครไปตลอดชีวิต"

302
00:20:13,082 --> 00:20:16,111
มาเริ่มจากคุณหนูฮานา
ที่ได้รับความสนใจ...

303
00:20:16,112 --> 00:20:17,232
จากชายโสดทุกคนกันเลยนะเจ้าคะ

304
00:20:17,612 --> 00:20:19,381
(ชายโสดหมายเลข 1 2 4 10 12 14
15 16 18 23 24 20 22 8 7)

305
00:20:19,382 --> 00:20:21,483
(การสบตาแรก: สำเร็จ)

306
00:20:29,592 --> 00:20:32,733
น่าเสียดายหากจะยอมแพ้
ไปทั้งอย่างนี้น่ะเจ้าค่ะ

307
00:20:32,963 --> 00:20:34,002
(ชายโสดหมายเลข 15: จางชุนแบ
ชายโสดหมายเลข 12: คิมจิบ)

308
00:20:34,003 --> 00:20:36,202
คุณหนูคนโตต้องการบุรุษ
ที่มาจากครอบครัวที่ดี...

309
00:20:36,203 --> 00:20:38,402
ร่ำรวยและน่านับถือ

310
00:20:38,473 --> 00:20:39,772
แปลว่าชายโสดหมายเลข 15 จางชุนแบ

311
00:20:39,773 --> 00:20:41,902
เจ้าของร้านหนังสือขนาดใหญ่
เป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสินะ

312
00:20:44,142 --> 00:20:46,912
ดูเผิน ๆ ชายโสดหมายเลข 15
ก็ดูเป็นคนที่เหมาะสมดี

313
00:20:47,412 --> 00:20:50,483
แต่สัมผัสที่หกของข้าบอกว่า
ชายโสดหมายเลข 12 เหมาะที่สุดเจ้าค่ะ

314
00:20:50,813 --> 00:20:54,023
ข้าจะเลือกทั้งสองคน
เป็นตัวเลือกของคุณหนูฮานาเจ้าค่ะ

315
00:20:54,382 --> 00:20:55,483
ชายโสดหมายเลข 12 น่ะหรือ

316
00:20:56,152 --> 00:20:58,452
ชายโสดหมายเลข 12 เล่นพาดุกเก่ง

317
00:20:58,453 --> 00:21:00,463
ดังนั้นเขาก็ต้องมี
การศึกษาที่ดีเช่นกันเจ้าค่ะ

318
00:21:01,162 --> 00:21:02,861
การศึกษาก็เรื่องหนึ่ง

319
00:21:02,862 --> 00:21:05,332
แต่เจ้าไม่เห็นเสื้อผ้าเก่า ๆ
ของเขาหรือ

320
00:21:05,733 --> 00:21:08,702
คุณหนูคนโตไม่ยอมรับหรอก
เพราะนางต้องการคนที่ร่ำรวย

321
00:21:08,703 --> 00:21:10,803
เหตุใดถึงมองแค่
ชุดเก่า ๆ ของเขาล่ะเจ้าคะ

322
00:21:11,132 --> 00:21:13,743
ท่านไม่เห็นมือสวย ๆ ของเขา
ใต้แขนเสื้อหรือเจ้าคะ

323
00:21:14,642 --> 00:21:17,043
และตอนที่เขาสบตา
กับคุณหนูฮานาครั้งแรก

324
00:21:17,372 --> 00:21:19,842
ข้าเห็นกระดุมอำพันส่องประกาย
อยู่ข้างหมวกของเขาด้วย

325
00:21:21,112 --> 00:21:22,813
ท่านมองไม่เห็นหรือเจ้าคะ

326
00:21:23,182 --> 00:21:26,922
ข้าไม่รู้ว่าทำไมชายโสดหมายเลข 12
ถึงซ่อนความมั่งคั่งเอาไว้

327
00:21:27,382 --> 00:21:30,492
แต่เขาเป็นบุตรชายจากตระกูลมั่งคั่ง
แน่นอนเจ้าค่ะ

328
00:21:30,493 --> 00:21:33,792
และข้าเชื่อว่าคุณหนูฮานา
ก็คงรู้โดยสัญชาตญาณ...

329
00:21:33,793 --> 00:21:36,493
และเข้าไปเดินหมากตานั้น
เพื่อช่วยเขาเจ้าค่ะ

330
00:21:36,592 --> 00:21:38,263
สายตาของสตรีนี่...

331
00:21:39,192 --> 00:21:40,662
ช่างน่ากลัวเสียจริง

332
00:21:44,073 --> 00:21:47,043
อีกอย่าง ชายโสดหมายเลข 12
ไม่ได้มาจากฮันยาง

333
00:21:47,503 --> 00:21:49,412
เขาเลยไม่รู้ข่าวลือของคุณหนูฮานา

334
00:21:50,912 --> 00:21:52,273
แบบนั้นอาจจะดีกว่าก็ได้เจ้าค่ะ

335
00:21:54,412 --> 00:21:56,453
เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น

336
00:21:56,983 --> 00:22:00,082
แล้วเงื่อนไขของลูกสาวคนรอง
ที่ยากเย็นที่สุดล่ะ

337
00:22:00,223 --> 00:22:03,422
เงื่อนไขเจ้าบ่าว
ที่ข้าต้องการนั้นเรียบง่ายมาก

338
00:22:04,993 --> 00:22:06,092
คนที่ใช้มือตัวเอง...

339
00:22:06,963 --> 00:22:10,293
หาเงินได้มากพอ
ที่จะซื้อข้าวกินเองนั่นแหละ

340
00:22:13,332 --> 00:22:16,573
เงื่อนไขของคุณหนูทูรี
ค่อนข้างยากกว่าที่ข้าคิดไว้

341
00:22:19,543 --> 00:22:21,871
ในบรรดาชายโสดสูงวัย
ที่แสดงความสนใจในตัวนาง

342
00:22:21,872 --> 00:22:24,142
ชายโสดหมายเลข 16 ดีเลิศที่สุด

343
00:22:24,743 --> 00:22:26,411
เคยผ่านการสอบรับราชการมาด้วย

344
00:22:26,412 --> 00:22:28,082
จึงมีแนวโน้ม
ที่จะประสบความสำเร็จมากที่สุด

345
00:22:30,182 --> 00:22:31,713
(ชายโสดหมายเลข 24)

346
00:22:33,483 --> 00:22:35,552
ข้าเลือกชายโสดหมายเลข 24 เจ้าค่ะ

347
00:22:35,553 --> 00:22:38,253
ชายโสดหมายเลข 24 เป็นชายมีปมด้อย

348
00:22:38,892 --> 00:22:41,562
ดูจากการผันตัวไปเป็นชาวนาแล้ว
เป็นคนที่ไม่สนใจความสำเร็จด้วย

349
00:22:41,563 --> 00:22:43,692
นั่นยิ่งทำให้เขาเหมาะสม
มิใช่หรือเจ้าคะ

350
00:22:43,892 --> 00:22:45,032
เขาทำไร่ทำนา

351
00:22:45,033 --> 00:22:48,263
จึงถือว่าเป็นชายที่ใช้มือ
หาเลี้ยงปากท้องตัวเอง

352
00:22:48,463 --> 00:22:51,273
คุณหนูทูรี
จะไม่สามารถท้วงได้เลยเจ้าค่ะ

353
00:22:51,473 --> 00:22:53,202
เจ้าคุยโวเสียใหญ่โตว่า...

354
00:22:53,203 --> 00:22:56,213
ในฐานะตัวแทนแห่งรัก
เจ้ามองออกเลยว่าใครเหมาะสมกัน

355
00:22:56,573 --> 00:22:59,142
แต่เจ้าสนใจเงื่อนไขของพวกเขา
มากกว่าข้าเสียอีกนะ

356
00:22:59,783 --> 00:23:01,612
ถ้าเจ้าคิดถึงอนาคตของคุณหนูสามคนนั้น

357
00:23:02,043 --> 00:23:04,953
ชายโสดหมายเลข 16 มีแนวโน้ม
จะประสบความสำเร็จมากกว่า

358
00:23:05,882 --> 00:23:07,453
เหตุผลจริง ๆ ที่ข้าเลือกเขา...

359
00:23:07,823 --> 00:23:10,993
เพราะสายตาที่เขามองนาง
และความแน่วแน่ของเขา

360
00:23:12,963 --> 00:23:15,692
มันเกิดขึ้นแค่เสี้ยววินาทีก็จริง
แต่ข้าเห็นมันชัดเจนเจ้าค่ะ

361
00:23:16,192 --> 00:23:19,132
ดวงตาของชายโสดหมายเลข 24 เป็นประกาย
ด้วยความรักที่มีต่อคุณหนูทูรี

362
00:23:19,463 --> 00:23:21,361
และไม่เหมือนชายโสดคนอื่น ๆ

363
00:23:21,362 --> 00:23:23,973
เขาแน่วแน่พอที่จะวิ่งตามนางไปด้วย

364
00:23:25,533 --> 00:23:28,502
ถ้าเจ้าจะตัดสินใจอยู่คนเดียว
เราจะประชุมเรื่องนี้กันทำไม

365
00:23:28,503 --> 00:23:30,542
เพราะทุกขั้นตอน
จะต้องทำไปพร้อมกับนายท่าน

366
00:23:30,543 --> 00:23:32,372
มีเงื่อนไขนั้น
ในสัญญาอย่างไรล่ะเจ้าคะ

367
00:23:33,442 --> 00:23:35,713
ยังไม่สายเกินไปที่จะเชื่อใจข้า
แล้วปล่อยให้เป็นหน้าที่...

368
00:23:36,412 --> 00:23:37,483
ช่างเถอะ

369
00:23:52,263 --> 00:23:53,932
อาการหัวใจเต้นเร็ว
มาเยือนอีกหรือเจ้าคะ

370
00:23:54,402 --> 00:23:55,462
เปล่า

371
00:23:55,463 --> 00:23:58,272
อีกอย่าง
อาการหัวใจเต้นเร็วไม่ใช่มนุษย์

372
00:23:58,273 --> 00:23:59,503
มันจะมาหาข้าได้อย่างไร

373
00:24:00,203 --> 00:24:02,442
แม้แต่จะพูดให้ถูกยังพูดไม่ได้เลย

374
00:24:05,273 --> 00:24:07,412
(ชายโสดหมายเลข 24)

375
00:24:14,053 --> 00:24:15,122
โอ๊ะ

376
00:24:15,652 --> 00:24:17,723
เจอกันอีกแล้วนะขอรับ

377
00:24:18,223 --> 00:24:19,823
บังเอิญอะไรเช่นนี้

378
00:24:20,362 --> 00:24:23,033
ข้าไม่ได้จะมาหาท่านหรอก

379
00:24:23,662 --> 00:24:27,263
ข้าแวะมาบ้านเพื่อนตรงนั้น
แล้วกำลังจะกลับบ้านน่ะขอรับ

380
00:24:29,902 --> 00:24:31,332
มีเพื่อนเป็นร่างทรงสินะ

381
00:24:32,172 --> 00:24:33,243
อะไรนะขอรับ

382
00:24:52,692 --> 00:24:53,823
สุดท้ายนี้

383
00:24:54,422 --> 00:24:58,233
คุณหนูซัมซุนผู้เป็นดั่งเพชรในตม
เริ่มกันเลยไหมเจ้าคะ

384
00:24:58,632 --> 00:25:01,203
ข้าพอเข้าใจวิธีการจับคู่ของเจ้าแล้ว

385
00:25:01,533 --> 00:25:03,372
ศาสตร์แห่งการจับคู่...

386
00:25:03,573 --> 00:25:06,003
ไม่ใช่สิ่งที่เรียนรู้
ด้วยการศึกษาได้เสียหน่อย

387
00:25:06,743 --> 00:25:08,772
ท่านเลือกชายโสดคนไหนล่ะ

388
00:25:08,773 --> 00:25:11,141
บอกข้ามาสิเจ้าคะ ว่าท่านเล็งใครไว้

389
00:25:11,142 --> 00:25:12,213
ไม่เอา

390
00:25:12,813 --> 00:25:15,181
ถ้าเจ้าอิจฉาความสามารถ
ในการเรียนรู้อันยอดเยี่ยมของข้า...

391
00:25:15,182 --> 00:25:18,082
แล้วปฏิเสธ
แม้ว่าข้าจะเลือกถูกคนล่ะ

392
00:25:19,682 --> 00:25:22,122
- ข้าจะทำแบบนั้นทำไมเจ้าคะ
- ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน...

393
00:25:22,882 --> 00:25:25,092
ว่าทำไมคนถึงทำแบบนั้นกัน

394
00:25:30,263 --> 00:25:32,423
เพราะเช่นนั้น ท่านถึงกลายเป็น
ชายผู้คับแค้นใจสินะเจ้าคะ

395
00:25:34,332 --> 00:25:35,362
อะไรนะ

396
00:25:35,533 --> 00:25:37,931
อันที่จริง ตั้งแต่ข้ารู้ว่า
ท่านคือใต้เท้าคยองอุนแจ

397
00:25:37,932 --> 00:25:39,203
ข้าก็เริ่มสงสัยเจ้าค่ะ

398
00:25:39,473 --> 00:25:41,242
ว่าทำไมชายที่ฉลาด
และซื่อสัตย์เช่นท่าน...

399
00:25:41,243 --> 00:25:42,803
ถึงกลายเป็นชายผู้คับแค้นใจได้

400
00:25:43,273 --> 00:25:44,912
แต่เมื่อสักครู่
ข้ารู้เหตุผลแล้วเจ้าค่ะ

401
00:25:45,642 --> 00:25:48,111
ชีวิตนายท่านมีแต่คนแย่ ๆ

402
00:25:48,112 --> 00:25:50,313
ที่คอยกดท่านลง
เพื่อจะผลักดันตัวเองขึ้นไปสินะเจ้าคะ

403
00:25:56,023 --> 00:26:00,523
ถ้าอย่างนั้น
นับหนึ่งถึงสามแล้วมาเลือกกันเจ้าค่ะ

404
00:26:01,092 --> 00:26:02,092
เพื่อไม่ให้เข้าใจผิดกัน

405
00:26:02,622 --> 00:26:03,662
ก็ดี

406
00:26:04,233 --> 00:26:07,763
หนึ่ง สอง สาม

407
00:26:44,402 --> 00:26:45,703
เห็นไหม

408
00:26:46,033 --> 00:26:49,102
บอกแล้วว่าข้าเรียนรู้ทุกอย่างได้เร็ว

409
00:26:50,743 --> 00:26:52,273
เหตุผลที่เลือกเขาล่ะเจ้าคะ

410
00:26:52,912 --> 00:26:55,611
ก็เหมือนบุตรสาวคนที่สาม
ที่แต่งตัวเป็นชายแล้วเขียนหนังสือ

411
00:26:55,612 --> 00:26:56,912
ชายโสดหมายเลข 23...

412
00:26:57,483 --> 00:26:59,952
ชอบทำอาหารเฉกเช่นสตรี

413
00:26:59,953 --> 00:27:01,783
ทั้งคู่ต่างไล่ตามบางสิ่ง
ที่สวนทางกับโลกใบนี้

414
00:27:03,092 --> 00:27:04,892
จึงยิ่งเหมาะสมกันมิใช่หรือ

415
00:27:06,622 --> 00:27:08,963
เหตุผลของท่านผิดแล้วเจ้าค่ะ

416
00:27:09,493 --> 00:27:12,591
คุณหนูซัมซุน
ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง...

417
00:27:12,592 --> 00:27:15,003
และออกตัวอย่างกล้าหาญ
เพื่อการแต่งงานนี้

418
00:27:16,303 --> 00:27:19,372
นางจึงเหมาะสมกับชายโสดหมายเลข 23

419
00:27:19,803 --> 00:27:22,842
ที่มักจะยอมโอนอ่อนตามสตรี
ขอเพียงแค่ไม่ใช่เรื่องทำอาหารเจ้าค่ะ

420
00:27:27,642 --> 00:27:32,253
อืม เช่นนั้น แล้วข้า...

421
00:27:34,223 --> 00:27:37,253
เหมาะสมกับสตรีแบบใดหรือ

422
00:27:51,902 --> 00:27:52,932
ท่าน...

423
00:27:54,773 --> 00:27:55,842
คือ...

424
00:27:58,073 --> 00:27:59,213
นายท่าน

425
00:28:09,753 --> 00:28:10,993
เอาล่ะ

426
00:28:11,892 --> 00:28:14,362
ข้าเตรียมของว่างมาให้ขอรับ

427
00:28:19,162 --> 00:28:22,263
ถ้าอย่างนั้น
ตัวเลือกของคุณหนูซัมซุน...

428
00:28:22,902 --> 00:28:24,901
จะเป็นชายโสดหมายเลข 23

429
00:28:24,902 --> 00:28:28,273
แล้วก็ฝากนายท่านติดต่อ
ชายโสดที่ถูกเลือกตามที่ข้าขอไว้

430
00:28:28,503 --> 00:28:31,142
และติดต่อมาอีกทีนะเจ้าคะ

431
00:28:31,372 --> 00:28:34,912
งานวันนี้เสร็จแล้ว
ข้าขอตัวก่อนเจ้าค่ะ

432
00:28:35,313 --> 00:28:36,342
อืม

433
00:28:38,953 --> 00:28:42,382
เดี๋ยวก่อน ข้าเอาขนมมาด้วย
กินก่อนแล้วค่อยไปสิ

434
00:28:43,753 --> 00:28:44,852
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

435
00:28:44,953 --> 00:28:46,763
แต่ข้ามีธุระด่วนน่ะเจ้าค่ะ

436
00:28:48,063 --> 00:28:49,122
ให้ตายสิ

437
00:28:55,162 --> 00:28:57,273
ทำไมหรือขอรับ

438
00:28:57,632 --> 00:28:59,502
ทำไมเจ้าต้องมาเอาตอนนี้ด้วย

439
00:28:59,503 --> 00:29:01,671
อะไรกัน ก็ท่านบอกให้ข้านำขนม...

440
00:29:01,672 --> 00:29:04,341
มาในเวลาที่เหมาะสมนี่ขอรับ

441
00:29:04,342 --> 00:29:07,243
ข้าอุตส่าห์ตื่นแต่เช้า
แล้วจ้างคนให้เตรียมนี่เชียวนะ

442
00:29:07,442 --> 00:29:08,942
นางเป็นอะไรสำหรับท่านกัน

443
00:29:09,112 --> 00:29:11,213
แล้วทำไมจ้องข้าแบบนั้น

444
00:29:11,453 --> 00:29:13,483
ข้าเสียความรู้สึกนะขอรับ
มาก ๆ เลยด้วย

445
00:29:18,593 --> 00:29:19,653
เอ้า

446
00:29:28,333 --> 00:29:30,964
คืนนี้เตรียมใช้ของพวกนี้
เป็นเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารนะ

447
00:29:31,163 --> 00:29:34,133
วันเช่นนี้
ไม่เห็นนายหญิงเล็กเลยนะเจ้าคะ

448
00:29:36,603 --> 00:29:39,912
อาหารของเราต้องทำด้วยความทุ่มเทแท้ ๆ
หากผู้ควบคุมดูแลไม่อยู่...

449
00:29:39,913 --> 00:29:42,684
คนใต้บังคับบัญชาจะทำงานได้ไม่เต็มที่

450
00:29:43,244 --> 00:29:45,582
ตัวเองก็เป็นข้ารับใช้เหมือนกัน
พูดราวกับเป็นนายหญิงเชียวนะ

451
00:29:45,583 --> 00:29:48,454
ข้าลองไปดูที่เรือนเล็กดีไหมเจ้าคะ

452
00:29:54,593 --> 00:29:55,923
ทำไมท่านแม่ออกมาเองล่ะเจ้าคะ

453
00:29:56,423 --> 00:29:57,464
ให้ตายสิ

454
00:30:00,663 --> 00:30:01,704
เอาล่ะ

455
00:30:05,903 --> 00:30:08,974
องค์ชายจินซอง
ทรงโปรดเหล้าขิงใช่ไหมเจ้าคะ

456
00:30:09,704 --> 00:30:11,102
มันติดอยู่ใต้ห้องเก็บของ

457
00:30:11,103 --> 00:30:12,514
ก็เลยดึงออกมายาก

458
00:30:13,913 --> 00:30:15,684
อ้อ จริงสิ

459
00:30:15,913 --> 00:30:18,484
องค์ชายจินซองตรัสว่าเสวยสุราไม่ได้

460
00:30:18,613 --> 00:30:20,413
เพราะกำลังเสวยยาบำรุงอยู่สินะเจ้าคะ

461
00:30:21,083 --> 00:30:22,382
ข้าลืมไปเสียสนิทเลย

462
00:30:22,383 --> 00:30:24,284
เดี๋ยวข้าจะเอาสุราไปคืนเจ้าค่ะ

463
00:30:25,823 --> 00:30:27,623
สั่งบ่าวรับใช้ให้เอาไปคืนทีหลัง

464
00:30:31,224 --> 00:30:33,194
เจ้าไปทำอาหารให้เสร็จเถอะ

465
00:30:33,593 --> 00:30:35,363
เจ้าค่ะ ท่านแม่

466
00:30:45,774 --> 00:30:48,142
โธ่ถัง นายหญิงเล็ก

467
00:30:48,143 --> 00:30:49,484
นางเพิ่งมาถึงใช่ไหม

468
00:30:52,313 --> 00:30:54,213
ไม่ต้องทำแบบนี้
ทุกครั้งก็ได้นี่เจ้าคะ

469
00:30:54,214 --> 00:30:55,853
วันนี้เรามีเรื่องต้องทำเยอะเลย

470
00:30:56,184 --> 00:30:57,254
รีบลงมือกันเถอะ

471
00:30:57,923 --> 00:31:00,623
เอาล่ะ ขอข้าชิมน้ำแกงหน่อย

472
00:31:03,923 --> 00:31:06,132
องค์ชายจินซองเสด็จมาแท้ ๆ

473
00:31:06,133 --> 00:31:08,333
ทำไมท่านถึงมาที่นี่
แทนที่จะไปห้องรับรองล่ะเจ้าคะ

474
00:31:21,944 --> 00:31:24,113
จริงอย่างที่ข้าบอกด้วยเจ้าค่ะ

475
00:31:24,313 --> 00:31:26,183
ที่ว่านายหญิงเล็กแอบออกไปข้างนอก

476
00:31:26,184 --> 00:31:27,912
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

477
00:31:27,913 --> 00:31:29,684
นางออกไปทำอะไรข้างนอกกัน

478
00:31:29,923 --> 00:31:31,484
ดูเสื้อผ้าชั้นต่ำพวกนี้สิ

479
00:31:31,994 --> 00:31:33,923
- เราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ
- เจ้า

480
00:31:34,724 --> 00:31:35,994
หุบปากเสีย

481
00:31:38,464 --> 00:31:40,794
อย่าแพร่งพรายสิ่งที่เจ้าเพิ่งเห็น
ให้ใครรู้เป็นอันขาด

482
00:31:42,163 --> 00:31:44,362
ถ้าข้าได้ยินใครพูดว่าลูกสะใภ้ข้า...

483
00:31:44,363 --> 00:31:46,873
เดินเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอก
โดยที่ข้าไม่อนุญาต

484
00:31:47,373 --> 00:31:48,842
ไม่ว่าแหล่งข่าวที่แท้จริงจะเป็นอะไร

485
00:31:48,843 --> 00:31:50,843
ข้าก็จะถือว่าเจ้าเป็นแหล่งข่าว

486
00:31:51,004 --> 00:31:54,044
และข้าจะขายซัมวอลให้กับที่ที่อันตราย
จำใส่สมองเจ้าไว้ให้ดี

487
00:31:55,813 --> 00:31:58,554
เจ้าค่ะ นายหญิง

488
00:32:02,083 --> 00:32:03,524
จงไปสืบมา...

489
00:32:04,853 --> 00:32:07,054
ว่าแม่คึนซอกกำลังคิดทำอะไรอยู่

490
00:32:07,923 --> 00:32:08,994
เจ้าค่ะ

491
00:32:21,103 --> 00:32:22,244
องค์ชายจินซอง...

492
00:32:22,504 --> 00:32:24,704
จำเป็นต้องเสด็จมาถึงนี่ด้วยหรือขอรับ

493
00:32:25,274 --> 00:32:26,944
ยังไงเราก็เป็นคน
จัดการทุกอย่างอยู่แล้ว

494
00:32:28,684 --> 00:32:32,153
องค์ชายจินซองต้องทราบดีกว่าใครขอรับ

495
00:32:33,054 --> 00:32:35,583
ว่าเราต้องทำอะไรบ้าง
เพื่อให้พระองค์ได้ขึ้นครองราชย์

496
00:32:35,984 --> 00:32:37,422
นั่นคือวิธีที่เราจะหยุดพระองค์
ไม่ให้ทำอะไรโดยพลการ...

497
00:32:37,423 --> 00:32:38,853
แม้พระองค์จะขึ้นครองราชย์แล้ว...

498
00:32:38,994 --> 00:32:41,964
เพื่อให้ฝ่ายทงโรยังมีอำนาจต่อไปขอรับ

499
00:32:43,423 --> 00:32:45,662
พวกเรามิอาจเทียบชั้นปัญญา...

500
00:32:45,663 --> 00:32:47,464
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายได้เลยขอรับ

501
00:32:50,934 --> 00:32:53,133
องค์ชายจินซองเสด็จแล้ว

502
00:33:07,054 --> 00:33:08,724
เช่นนั้น แล้วข้า...

503
00:33:10,724 --> 00:33:13,724
เหมาะสมกับสตรีแบบใดหรือ

504
00:33:18,893 --> 00:33:21,593
นางรู้อยู่แล้วว่า
ข้าคือราชบุตรเขยที่แต่งงานใหม่ไม่ได้

505
00:33:22,004 --> 00:33:23,964
นางจะคิดว่าข้าไร้ศีลธรรมเพียงไหนกัน

506
00:33:33,414 --> 00:33:34,474
ข้าต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ

507
00:33:35,613 --> 00:33:37,744
ข้าน่าจะดึงมือตัวเองออก
ตอนที่มือเขาสัมผัสมือข้า

508
00:33:40,653 --> 00:33:42,773
ถ้าเขาคิดว่าข้าเป็นสตรีใจง่ายขึ้นมา
แล้วข้าจะทำอย่างไร

509
00:33:43,653 --> 00:33:44,753
นายหญิง

510
00:33:46,854 --> 00:33:49,293
ทำอะไรอยู่เจ้าคะ

511
00:33:49,724 --> 00:33:50,764
อะไรนะ

512
00:33:54,394 --> 00:33:56,502
ตายแล้ว ข้าจะทำอย่างไรดี

513
00:33:56,503 --> 00:33:58,534
ข้าจะทำอย่างไรดี

514
00:33:58,934 --> 00:34:00,673
ข้าทำคนเดียวดีกว่าเจ้าค่ะ

515
00:34:00,874 --> 00:34:04,144
นายหญิงไปพักตรงนั้นก่อนเถอะนะเจ้าคะ

516
00:34:24,124 --> 00:34:26,533
กว่าข้าจะได้พบนางอีกครั้ง
มันก็อีกตั้งหลายวัน

517
00:34:26,534 --> 00:34:28,863
และนางคงจะเข้าใจข้าผิดจนถึงวันนั้น

518
00:34:33,273 --> 00:34:35,304
อาการซูดูแรซูกำเริบอีกแล้วหรือ

519
00:34:36,403 --> 00:34:37,573
ไม่ได้การแล้ว

520
00:34:38,043 --> 00:34:41,113
ข้าต้องรีบไปคุยกับตัวเลือกเจ้าบ่าว
ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

521
00:34:41,983 --> 00:34:45,054
เพื่อไปพบแม่นางยอจู
และแก้ไขความเข้าใจผิดนี้เสีย

522
00:34:53,093 --> 00:34:55,793
ท่านพี่ เปิดประตูหน่อยเจ้าค่ะ

523
00:34:56,064 --> 00:34:57,064
อะไรกัน

524
00:34:57,724 --> 00:35:00,434
ข้าขอเวลาอยู่คนเดียว
ทบทวนตัวเองหน่อยไม่ได้หรือ

525
00:35:03,034 --> 00:35:04,434
เร็วเข้า ท่านพี่

526
00:35:08,843 --> 00:35:10,043
เจ้าค่ะ กำลังไปเจ้าค่ะ

527
00:35:11,644 --> 00:35:12,673
ให้ตายสิ

528
00:35:24,423 --> 00:35:27,124
คุณพระ เอาไหหนัก ๆ มาทำไมเจ้าคะ

529
00:35:27,423 --> 00:35:29,423
หากแต่งงานแล้ว ชีวิตข้าคงจะจบลงทันที

530
00:35:29,564 --> 00:35:32,463
ก่อนถึงตอนนั้น
ข้าอยากดื่มเหล้าขิงของโปรดไว้เยอะ ๆ

531
00:35:34,093 --> 00:35:36,002
ทำไมถึงคิดว่าชีวิตจะจบลง
หลังแต่งงานล่ะเจ้าคะ

532
00:35:36,003 --> 00:35:37,403
นั่นคือตอนที่ชีวิตจะเริ่มต้นต่างหาก

533
00:35:39,173 --> 00:35:42,403
พอท่านพี่เป็นคนพูดแล้ว
ฟังดูไม่ค่อยน่าเชื่อเลยนะเจ้าคะ

534
00:35:45,673 --> 00:35:48,043
รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ
ข้าจะไปเอาเหล้ามาให้

535
00:35:58,554 --> 00:36:00,753
ไม่เห็นต้องจริงจังขนาดนี้เลย

536
00:36:01,354 --> 00:36:03,463
เห็นบอกว่าจะดื่มไหนี้ให้หมดนี่เจ้าคะ

537
00:36:04,264 --> 00:36:06,164
วันนี้ข้าก็อยากดื่มด้วยเจ้าค่ะ

538
00:36:12,503 --> 00:36:13,804
มีเรื่องอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ

539
00:36:14,804 --> 00:36:16,204
ค่อย ๆ ดื่มเถอะเจ้าค่ะ

540
00:36:19,014 --> 00:36:20,043
คือ...

541
00:36:20,843 --> 00:36:22,943
มีบางอย่างกวนใจข้าอยู่

542
00:36:24,314 --> 00:36:26,314
คุณหนูช่วยออกความเห็นหน่อยนะเจ้าคะ

543
00:36:27,383 --> 00:36:29,354
ว่ามาสิเจ้าคะ เรื่องของท่านพี่หรือ

544
00:36:29,423 --> 00:36:30,554
เปล่าเสียหน่อย

545
00:36:33,454 --> 00:36:34,854
ไม่ใช่เรื่องของข้าหรอก

546
00:36:35,624 --> 00:36:38,363
เป็นเรื่องของแม่นางคนหนึ่ง
ที่ข้าสนิทน่ะเจ้าค่ะ

547
00:36:40,093 --> 00:36:43,903
นางไปเลือกของที่ตลาด

548
00:36:44,133 --> 00:36:45,974
แล้วมือนางก็ไปซ้อนกับชายข้างบ้านเข้า

549
00:36:47,233 --> 00:36:48,973
ชายคนนั้นแต่งงานหรือยังเจ้าคะ

550
00:36:48,974 --> 00:36:50,104
เปล่า เขาเป็นพ่อม่าย

551
00:36:54,514 --> 00:36:55,543
ข้าได้ยินมาเช่นนั้น

552
00:36:57,414 --> 00:36:59,184
พ่อม่ายกับสตรีที่แต่งงานแล้ว
งั้นหรือเจ้าคะ

553
00:37:00,054 --> 00:37:02,854
- แล้วยังไงต่อเจ้าคะ
- ยังไงก็ตาม ส่วนที่สำคัญก็คือ...

554
00:37:03,724 --> 00:37:06,293
แม่นางคนนั้นบอกว่านางสับสนมาก
เลยไม่ได้ดึงมือออกทันที

555
00:37:06,894 --> 00:37:08,564
แล้วนางก็เริ่มกังวล...

556
00:37:08,793 --> 00:37:12,064
ว่าชายข้างบ้านผู้นั้น
จะคิดว่านางเป็นสตรีใจง่าย

557
00:37:12,733 --> 00:37:13,934
เพราะแม่นางคนนั้น...

558
00:37:14,664 --> 00:37:16,733
รักแต่สามีตัวเองเท่านั้น

559
00:37:16,834 --> 00:37:18,003
โกหกทั้งเพ

560
00:37:21,434 --> 00:37:24,744
ที่แม่นางคนนั้นบอกว่ารักแต่สามี
นางโกหกชัด ๆ

561
00:37:25,374 --> 00:37:26,712
นางไม่ได้โกหกนะ

562
00:37:26,713 --> 00:37:29,644
ข้ามั่นใจว่าแม่นางคนนั้น
มีใจให้พ่อม่ายนั่นเจ้าค่ะ

563
00:37:30,014 --> 00:37:32,213
เปล่านะ ไม่ได้ชอบเสียหน่อย

564
00:37:32,414 --> 00:37:34,184
ข้ารู้จักนางดี

565
00:37:34,554 --> 00:37:36,554
นางไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาหรอก

566
00:37:37,923 --> 00:37:40,023
รู้ใช่ไหมเจ้าคะ
ว่าข้าเคยแต่งงานมาแล้วสามครั้ง

567
00:37:41,593 --> 00:37:42,624
รู้สิ

568
00:37:45,633 --> 00:37:46,633
ลองฟังข้าก่อนนะเจ้าคะ

569
00:37:46,634 --> 00:37:48,603
ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น

570
00:37:48,604 --> 00:37:52,172
นางควรจะกังวลว่าคนอื่น
จะคิดว่านางเป็นสตรีใจง่ายสิ

571
00:37:52,173 --> 00:37:55,103
ทำไมนางถึงเอาแต่กังวล...

572
00:37:55,104 --> 00:37:57,573
ว่าชายคนนั้นจะคิดว่า...

573
00:37:57,874 --> 00:37:59,043
นางเป็นสตรีใจง่ายล่ะ

574
00:37:59,173 --> 00:38:00,514
หมายความว่า...

575
00:38:00,843 --> 00:38:03,183
แม่นางคนนั้นหวังว่า...

576
00:38:03,184 --> 00:38:06,983
ตนจะดูดีในสายตาเขามิใช่หรือเจ้าคะ

577
00:38:07,914 --> 00:38:10,423
- ไร้สาระสิ้นดี
- จริงด้วย

578
00:38:11,323 --> 00:38:12,793
พอลองคิดดู มันก็จริงของเจ้านะ

579
00:38:13,124 --> 00:38:14,124
จริงตรงไหนเจ้าคะ

580
00:38:14,125 --> 00:38:17,363
แม้นายหญิงเล็ก
จะเป็นแม่สื่อที่เก่งกาจเพียงไหน

581
00:38:18,124 --> 00:38:20,069
แต่ท่านก็เคยจับคู่ให้แต่
คนที่ยังหนุ่มสาวและโสดเท่านั้น

582
00:38:20,093 --> 00:38:22,173
ท่านไม่รู้หรอกเจ้าค่ะ
ว่าความรักของผู้ใหญ่เป็นอย่างไร

583
00:38:24,204 --> 00:38:25,403
ว่าแต่

584
00:38:25,503 --> 00:38:28,403
เจ้ามีเรื่องความรักของผู้ใหญ่
เรื่องอื่นอีกไหม

585
00:38:29,704 --> 00:38:30,744
อยากให้ข้าเล่าไหมเจ้าคะ

586
00:38:31,273 --> 00:38:34,144
ข้ามีเรื่องของสามีคนที่สอง...

587
00:38:34,314 --> 00:38:36,644
ที่หนีตามแม่นางคนหนึ่งไป
หลังจากที่ถูกชะตากันเจ้าค่ะ

588
00:38:37,284 --> 00:38:38,543
เอาสิ เล่าหน่อย

589
00:38:38,854 --> 00:38:41,213
- เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไรนะ
- ให้ตายสิ

590
00:38:42,483 --> 00:38:44,252
อย่าแกล้งทำเป็นรู้ดีทุกอย่าง
เรื่องความรัก...

591
00:38:44,253 --> 00:38:46,023
แค่เพราะเจ้าแต่งงานมาแล้วสามครั้งเลย

592
00:38:46,153 --> 00:38:47,793
ถ้าข้าบอกว่าไม่ก็คือไม่

593
00:38:48,023 --> 00:38:50,664
เจ้าไม่รู้จักนางดีด้วยซ้ำ
นั่นไม่ใช่ความรักหรอก

594
00:38:51,664 --> 00:38:52,994
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่...

595
00:39:11,343 --> 00:39:13,314
ฝ่าบาททรงพระประชวร

596
00:39:13,414 --> 00:39:14,854
ยังบรรทมอยู่ขอรับ

597
00:39:16,023 --> 00:39:17,284
ทรงพระประชวรหนักเลยหรือ

598
00:39:18,054 --> 00:39:20,193
ทราบมาว่าเป็นเพียงไข้หวัดธรรมดาขอรับ

599
00:39:21,253 --> 00:39:24,064
เข้าใจแล้ว
ช่วยทูลฝ่าบาททีว่าข้ามาที่นี่

600
00:39:47,613 --> 00:39:49,954
น่าจะพ้นขีดอันตรายแล้วพ่ะย่ะค่ะ

601
00:39:50,523 --> 00:39:51,724
โล่งอกไปที

602
00:39:53,323 --> 00:39:55,624
ข้าต้องถามอะไรนางกำนัลคนนี้หน่อย

603
00:39:55,793 --> 00:39:58,423
ทำทุกวิถีทางให้นางได้สติอีกครั้ง

604
00:39:58,593 --> 00:40:00,264
กระหม่อมจะทำเต็มที่พ่ะย่ะค่ะ

605
00:40:00,463 --> 00:40:03,304
แล้วก็ระวังเป็นพิเศษ
อย่าให้มีใครรู้...

606
00:40:03,704 --> 00:40:05,104
ว่านางยังมีชีวิตอยู่

607
00:40:05,704 --> 00:40:06,903
พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท

608
00:40:17,983 --> 00:40:20,383
ทุกการศึกษา
ล้วนมีเป้าหมายอยู่เบื้องหลัง

609
00:40:20,613 --> 00:40:21,854
ความฝันของเจ้าคืออะไรกัน

610
00:40:22,554 --> 00:40:24,383
ข้าอยากเป็นอัครมหาเสนาบดีขอรับ

611
00:40:25,423 --> 00:40:27,054
เหตุใดถึงอยากเป็นอัครมหาเสนาบดีล่ะ

612
00:40:27,423 --> 00:40:30,093
ข้าอยากทำให้ท่านปู่ท่านย่า
มีความสุขขอรับ

613
00:40:31,494 --> 00:40:32,764
การเข้ารับราชการ...

614
00:40:32,994 --> 00:40:35,862
คือการเข้าไปรับใช้ฝ่าบาทและราษฎร

615
00:40:35,863 --> 00:40:38,403
ไม่ใช่สิ่งที่ทำเพื่อ
ให้ท่านปู่ท่านย่ามีความสุข

616
00:40:38,773 --> 00:40:40,874
ท่านรู้จักท่านแม่ของข้าหรือขอรับ

617
00:40:41,903 --> 00:40:43,402
ทำไมอยู่ ๆ ถึงถามเช่นนั้นล่ะ

618
00:40:43,403 --> 00:40:46,514
ข้าไม่เคยเจอใครที่พูดแบบนั้น
นอกจากท่านแม่เลยขอรับ

619
00:40:46,773 --> 00:40:49,883
ท่านแม่ก็บอกเหมือนกันว่า
ข้าเรียนหนักได้ถ้าข้าต้องการ

620
00:40:50,043 --> 00:40:52,013
แต่ถ้าข้าเรียนเพียงเพื่อ
ให้ท่านปู่กับท่านย่ามีความสุข

621
00:40:52,014 --> 00:40:54,314
ข้าก็ไม่จำเป็น
ต้องเรียนหนักเกินไปขอรับ

622
00:40:56,224 --> 00:40:57,784
เจ้ามีแม่ที่ดีมากนะ

623
00:40:58,224 --> 00:41:00,153
เพราะเช่นนั้นข้าถึงได้กังวลขอรับ

624
00:41:00,653 --> 00:41:02,863
ดูเหมือนนางจะไม่รู้จักโลกนี้ดีนัก

625
00:41:16,204 --> 00:41:18,474
การเรียนครั้งแรก
เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ

626
00:41:20,343 --> 00:41:23,284
หากปฏิเสธการสอนนี้ไป
ข้าคงเสียใจน่าดูขอรับ

627
00:41:24,613 --> 00:41:26,652
ท่านมีหลานชายที่พิเศษมาก

628
00:41:26,653 --> 00:41:28,954
อาจจะเป็นข้าเอง
ที่ได้เรียนรู้จากเขาก็ได้

629
00:41:30,823 --> 00:41:33,793
ปลื้มใจเหลือเกินเจ้าค่ะ ที่ได้ยินว่า
เขาได้รับความโปรดปรานจากใต้เท้า

630
00:41:35,224 --> 00:41:37,823
แล้วการจับคู่เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ

631
00:41:38,963 --> 00:41:41,733
ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกข้าได้นะเจ้าคะ

632
00:41:41,934 --> 00:41:43,434
ข้าจะช่วยท่านเอง

633
00:41:44,363 --> 00:41:47,003
เดิมทีการแต่งงานก็เป็นเรื่องที่
สตรีในบ้านต้องจัดการเจ้าค่ะ

634
00:41:47,403 --> 00:41:50,343
ข้ามีแม่สื่อคนดังช่วยเหลืออยู่
จึงไม่เป็นไร

635
00:41:50,974 --> 00:41:53,914
แต่หากข้าเจอปัญหาอะไร
จะขอให้ท่านช่วยนะขอรับ

636
00:42:00,383 --> 00:42:02,014
เรียนพิเศษเป็นอย่างไรบ้าง

637
00:42:03,184 --> 00:42:06,053
ถ้าหนักเกินไปก็บอกแม่นะ

638
00:42:06,054 --> 00:42:07,494
สนุกดีขอรับ

639
00:42:07,724 --> 00:42:10,064
ข้าชอบอาจารย์คนนั้นเป็นพิเศษเลยขอรับ

640
00:42:10,764 --> 00:42:12,834
งั้นหรือ ทำไมล่ะ

641
00:42:13,494 --> 00:42:15,133
เพราะเขาชอบท่านแม่ขอรับ

642
00:42:16,304 --> 00:42:17,434
ว่าอย่างไรนะ

643
00:42:17,664 --> 00:42:19,173
ประมาณนั้นล่ะขอรับ

644
00:42:23,843 --> 00:42:25,304
วันนี้เรียนอะไรมาหรือ

645
00:42:25,874 --> 00:42:27,443
เรียนคัมภีร์หลุนอวี่มาขอรับ

646
00:42:28,414 --> 00:42:29,414
"คัมภีร์หลุนอวี่" เลยหรือ

647
00:42:30,144 --> 00:42:32,112
ถึงกับเรียนคัมภีร์หลุนอวี่ด้วย

648
00:42:32,113 --> 00:42:33,684
โตเป็นผู้ใหญ่แล้วสินะลูกแม่

649
00:42:38,483 --> 00:42:39,593
เป็นอย่างไรบ้างขอรับ

650
00:42:39,724 --> 00:42:41,454
ท่านเรียนมาหรืออย่างไรกัน

651
00:42:43,793 --> 00:42:46,193
- ให้ตายสิ
- เอาล่ะ

652
00:42:46,894 --> 00:42:49,903
เฮ้อ ขออภัยที่มาสายนะขอรับ

653
00:42:50,434 --> 00:42:52,163
ข้ามีนักเรียนหลายคนต้องดูแล...

654
00:42:52,164 --> 00:42:55,403
เพราะการสอบขั้นแรก
ใกล้เข้ามาแล้วน่ะขอรับ

655
00:42:55,604 --> 00:42:58,103
- อย่างนั้นหรือ
- เพราะวันนี้อากาศดี

656
00:42:58,104 --> 00:43:00,473
ข้าจึงเชิญบัณฑิตท่านอื่นมาด้วยขอรับ

657
00:43:00,474 --> 00:43:02,314
คนยิ่งเยอะก็ยิ่งสนุกขอรับ

658
00:43:02,684 --> 00:43:05,684
ดูอีกที เราต่างเป็นผู้ที่ไปยืนข้าง
กำแพงวัดซอนฮวากันนี่เองนะขอรับ

659
00:43:08,854 --> 00:43:10,482
ผู้มาสายต้องดื่มสามจอก

660
00:43:10,483 --> 00:43:14,423
(คนที่มาสายต้องดื่มสามจอก
ถึงจะเข้าร่วมได้)

661
00:43:16,793 --> 00:43:19,363
ก่อนอื่น รับไปสิขอรับ

662
00:43:26,573 --> 00:43:27,704
ให้ตายสิ

663
00:43:28,503 --> 00:43:31,204
ท่านทำอะไรกับโซทักแก้วนี้กัน

664
00:43:35,514 --> 00:43:38,084
ข้าไม่เคยดื่มโซทัก
ที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลยขอรับ

665
00:43:40,184 --> 00:43:44,223
ถ้าอร่อยขนาดนี้
ให้ข้าดื่มสิบจอกเลยยังได้

666
00:43:44,224 --> 00:43:46,623
นั่นสิ เอาเลย

667
00:43:46,624 --> 00:43:49,663
วันนี้ข้าเลี้ยงเอง เชิญดื่มกัน...

668
00:43:49,664 --> 00:43:51,564
ให้หนำใจไปเลยนะขอรับ

669
00:43:53,894 --> 00:43:55,494
- นี่
- มา ๆ

670
00:43:57,334 --> 00:43:59,273
เอ้า อีกจอกนะขอรับ

671
00:44:00,204 --> 00:44:01,204
เอ้า

672
00:44:03,443 --> 00:44:04,543
จอนอยู่ไหน

673
00:44:05,874 --> 00:44:06,874
แล้วจอนเนื้อล่ะ

674
00:44:07,613 --> 00:44:09,913
- ตัดหญ้าตรงนั้นอีก
- ขอรับ

675
00:44:09,914 --> 00:44:11,383
วางปลาไว้ตรงนี้

676
00:44:17,284 --> 00:44:18,454
แม่เจ้าอยู่ไหน

677
00:44:43,383 --> 00:44:45,343
- ท่านแม่
- นั่งเถอะ

678
00:44:46,054 --> 00:44:47,314
ยังพอมีเวลา

679
00:44:50,854 --> 00:44:52,354
แต่พื้นสกปรกนะเจ้าคะ

680
00:45:02,633 --> 00:45:03,733
ลำบากมากเลยใช่ไหม

681
00:45:04,903 --> 00:45:06,773
ที่ต้องอยู่โดยไม่มีสามี

682
00:45:11,204 --> 00:45:14,273
ลูกชายคนรองของข้าลำบากตั้งแต่เกิด
เพราะร่างกายอ่อนแอ

683
00:45:14,644 --> 00:45:16,584
แต่หลังจากได้พบเจ้า
เขาหัวเราะบ่อยมาก

684
00:45:23,684 --> 00:45:26,593
ข้าว่าข้าได้หัวเราะ
มากกว่าสามีอีกเจ้าค่ะ

685
00:45:29,494 --> 00:45:30,963
มันไม่สั้นเกินไปหรอกหรือ

686
00:45:38,334 --> 00:45:41,434
ช่วงเวลาที่ยาวนานขึ้นไม่ได้แปลว่า
ความรักจะยิ่งใหญ่ขึ้นนี่เจ้าคะ

687
00:45:43,874 --> 00:45:47,314
ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ความรัก
ที่ข้าได้รับจากสามีนั้นแสนยิ่งใหญ่

688
00:45:48,213 --> 00:45:51,443
เขามอบพลังให้ข้ามากพอที่จะอยู่
อย่างมีความสุขไปตลอดชีวิตเจ้าค่ะ

689
00:45:54,883 --> 00:45:55,883
ขอบคุณมากนะ

690
00:45:58,323 --> 00:46:00,323
ที่รักอินกุกของเรา...

691
00:46:00,454 --> 00:46:02,323
และเลี้ยงดูคึนซอกมาอย่างดี

692
00:46:03,264 --> 00:46:06,633
ตอนนี้การอยู่แต่ในบ้านอาจจะน่าอึดอัด

693
00:46:07,934 --> 00:46:09,733
แต่พอคึนซอกโตขึ้นและแต่งงาน

694
00:46:10,003 --> 00:46:12,034
คนที่จะขึ้นเป็น
นายหญิงของบ้านนี้ก็คือเจ้านะ

695
00:46:28,205 --> 00:46:32,245
จริงสิ จำแม่นางที่ให้คำแนะนำท่าน
ตอนนั้นได้ไหมขอรับ

696
00:46:33,004 --> 00:46:34,074
จำได้สิ

697
00:46:34,574 --> 00:46:36,645
ข้าลืมนางไม่ลงเลยขอรับ

698
00:46:38,114 --> 00:46:40,544
ท่านรู้ไหมว่านางมาจากตระกูลไหน

699
00:46:41,884 --> 00:46:44,054
ก่อนที่ความรู้สึกของพวกเขา
จะถลำลึกไปมากกว่านี้

700
00:46:44,055 --> 00:46:46,384
ห้ามบอกเด็ดขาดเลยนะเจ้าคะ
ว่าพวกนางคือคุณหนูทึนทึก

701
00:46:46,725 --> 00:46:49,093
จะเกิดอคติจากข่าวลือผิด ๆ ได้เจ้าค่ะ

702
00:46:49,094 --> 00:46:51,023
ท่านไม่ได้กำลังมองหาสตรี...

703
00:46:51,024 --> 00:46:54,164
ที่จะรักท่านโดยไม่คำนึงถึง
ฐานะและครอบครัวหรอกหรือ

704
00:46:54,165 --> 00:46:55,995
เหตุใดถึงถามว่า
นางมาจากตระกูลไหนล่ะขอรับ

705
00:47:00,105 --> 00:47:03,835
ตัวข้านั้นไม่สนใจ
เรื่องตระกูลของสตรีหรอกขอรับ

706
00:47:04,004 --> 00:47:07,805
ทำไมน่ะหรือ เพราะข้าร่ำรวยไงล่ะ

707
00:47:09,815 --> 00:47:12,113
การซื้อความรักด้วยเงินทอง...

708
00:47:12,114 --> 00:47:14,113
ช่างไม่ชวนฝันเอาเสียเลยขอรับ

709
00:47:14,114 --> 00:47:15,314
ดูเอาเถิด

710
00:47:15,315 --> 00:47:17,754
ยังไม่จบเรื่องชวนฝันอีกหรือขอรับ

711
00:47:18,125 --> 00:47:20,855
ลองคิดแบบนี้ดีไหมขอรับ

712
00:47:21,125 --> 00:47:24,793
สิ่งที่ชวนฝันที่สุด
ที่ท่านจะได้มาด้วยเงิน...

713
00:47:24,794 --> 00:47:27,324
คือหัวใจของสตรี

714
00:47:32,864 --> 00:47:36,434
เชิญท่านทั้งสองคุยกันต่อเลยนะขอรับ

715
00:47:36,435 --> 00:47:39,145
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ ขอรับ

716
00:47:49,484 --> 00:47:52,923
วันนั้น ข้านึกว่าท่านจะไม่มา...

717
00:47:52,924 --> 00:47:54,524
งานเลี้ยงบอกลา
ชายโสดสูงวัยแล้วเสียอีก

718
00:47:59,924 --> 00:48:01,335
ท่านคิดอย่างไรกับนางขอรับ

719
00:48:02,234 --> 00:48:05,565
หากเป็นคนที่ยอมรับสถานการณ์ของข้าได้
จะเป็นใครข้าก็รับได้หมดขอรับ

720
00:48:08,504 --> 00:48:10,605
ที่บอกว่าจะเป็นใครก็รับได้หมด

721
00:48:11,404 --> 00:48:13,605
ห้ามคืนคำนะขอรับ ห้ามเชียวนะ

722
00:48:25,824 --> 00:48:27,855
ท่านมาทำอะไรที่นี่กันขอรับ

723
00:48:28,125 --> 00:48:29,625
ข้าตามหาท่านให้ทั่วเลย

724
00:48:29,725 --> 00:48:30,754
อ๋อ

725
00:48:32,094 --> 00:48:34,834
ปลาซิวข้าวสารย่างเป็นอาหารเลิศรส
ข้าอยากให้ทุกท่านได้ลอง

726
00:48:34,835 --> 00:48:36,564
ลืมปลาซิวข้าวสารย่างไปเถิด

727
00:48:36,565 --> 00:48:37,664
ดูนี่สิขอรับ

728
00:48:37,665 --> 00:48:39,734
ข้าเจอสตรีที่เหมาะสมกับท่านแล้วขอรับ

729
00:48:40,364 --> 00:48:42,975
เจอจริง ๆ หรือขอรับ

730
00:48:47,105 --> 00:48:49,915
ตายจริง หญิงงามขนาดนี้...

731
00:48:51,714 --> 00:48:53,185
จะชอบข้าหรือขอรับ

732
00:48:55,055 --> 00:48:56,685
ข้าให้ภาพบุตรสาวคนโตไปงั้นหรือ

733
00:48:58,785 --> 00:49:01,024
ก็ถูกแล้วนี่ คนที่สาม

734
00:49:04,024 --> 00:49:06,824
แม่นางยอจูคงเป็น
ตัวแทนแห่งรักจริง ๆ สินะ

735
00:49:13,705 --> 00:49:16,805
ข้ามั่นใจว่าแม่นางคนนั้น
มีใจให้พ่อม่ายนั่นเจ้าค่ะ

736
00:49:19,004 --> 00:49:22,944
ไม่รู้เรื่องอะไรแต่กลับพูดจาเหลวไหล
มันกวนใจข้าเหลือเกิน

737
00:49:23,975 --> 00:49:26,815
ช่างเถิด ความรู้สึกข้า
ข้ารู้ดีที่สุด

738
00:49:27,185 --> 00:49:28,714
แกดงจะไปรู้ได้อย่างไร

739
00:49:29,185 --> 00:49:30,355
นายหญิงเล็ก

740
00:49:31,254 --> 00:49:33,323
พูดถึงก็โผล่มาเลย

741
00:49:33,324 --> 00:49:35,725
นายหญิงเล็ก นี่เจ้าค่ะ

742
00:49:35,995 --> 00:49:37,355
มีคนบอกข้าว่าเป็นเรื่องด่วนเจ้าค่ะ

743
00:49:46,404 --> 00:49:47,504
นี่มันเรื่องอะไรกัน

744
00:49:49,475 --> 00:49:51,273
ข้าต้องออกไปข้างนอกเดี๋ยวนี้

745
00:49:51,274 --> 00:49:52,305
"เดี๋ยวนี้" หรือเจ้าคะ

746
00:49:53,574 --> 00:49:55,415
หากมีใครถามหา
ให้บอกว่าข้าออกไปซื้อของนะ

747
00:49:55,674 --> 00:49:58,915
อะไรนะเจ้าคะ ช้าก่อน นายหญิงเล็ก

748
00:49:59,614 --> 00:50:01,855
โธ่ถัง

749
00:50:02,555 --> 00:50:03,915
จับได้แล้ว

750
00:50:08,225 --> 00:50:09,455
เดินเร็วอะไรขนาดนี้

751
00:50:15,435 --> 00:50:16,794
ให้ตายสิ หลีกไป

752
00:50:17,935 --> 00:50:19,004
อะไรกัน

753
00:50:20,605 --> 00:50:22,174
นางไปไหนแล้ว

754
00:50:31,915 --> 00:50:33,245
นางหายไปไหนแล้ว

755
00:50:39,185 --> 00:50:41,924
(ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

756
00:50:45,424 --> 00:50:47,864
แล้วเหตุใดเจ้าไม่ไปรอข้างนอกล่ะ

757
00:50:48,395 --> 00:50:50,065
ข้าบอกให้เขาเข้ามาเองเจ้าค่ะ

758
00:50:50,634 --> 00:50:52,534
ดูเหมือนเขาจะเป็น
คนจัดการงานให้นายท่าน

759
00:50:52,535 --> 00:50:54,805
ควรอยู่ที่นี่ด้วยกัน
จะได้ไม่มีเรื่องเข้าใจผิดเจ้าค่ะ

760
00:50:55,904 --> 00:50:59,004
ข้าว่าประชุมกันสามคนแบบนี้ไปตลอด
น่าจะดีเจ้าค่ะ

761
00:50:59,344 --> 00:51:02,574
แต่ว่า...

762
00:51:04,915 --> 00:51:08,654
ในสัญญาระบุว่า
ท่านต้องทำตามวิถีของข้า

763
00:51:08,855 --> 00:51:09,915
จำได้ใช่ไหมเจ้าคะ

764
00:51:12,654 --> 00:51:14,855
ข้าจะไปนั่งเงียบ ๆ
อยู่ที่มุมนั้นเองขอรับ

765
00:51:15,855 --> 00:51:18,864
แล้วปัญหาเชิงโครงสร้างร้ายแรง
ที่ท่านเขียนมาในจดหมายคืออะไรเจ้าคะ

766
00:51:21,794 --> 00:51:23,495
คือว่า...

767
00:51:32,475 --> 00:51:33,504
ช้าก่อน

768
00:51:34,245 --> 00:51:36,875
อาการซูดูแรซูข้าชักจะกำเริบ
ไม่ได้การแล้ว

769
00:51:37,444 --> 00:51:40,614
มาสะสางเรื่องเข้าใจผิดกันก่อน
แล้วค่อยคุยเรื่องงานเถอะ

770
00:51:46,324 --> 00:51:48,824
วันนั้นที่ข้าถามเจ้าว่า
ข้าเหมาะสมกับสตรีแบบใด...

771
00:51:50,254 --> 00:51:52,225
เพราะข้ามีปัญหาที่ซับซ้อนอยู่น่ะ

772
00:51:52,864 --> 00:51:55,265
ไว้จัดการเรียบร้อยแล้ว
ข้าจะอธิบายทุกอย่างให้ฟังทีหลัง

773
00:51:55,765 --> 00:51:57,863
เพราะฉะนั้น อย่าเข้าใจผิด
คิดว่าข้าเป็นคนแปลก ๆ เสียล่ะ

774
00:51:57,864 --> 00:51:59,705
ข้าไม่ได้เข้าใจผิดเจ้าค่ะ

775
00:52:00,435 --> 00:52:02,004
อย่าโกหก

776
00:52:02,205 --> 00:52:04,943
ถ้าไม่ได้เข้าใจผิด
แล้วทำไมต้องเอาแต่รักษาระยะห่างด้วย

777
00:52:04,944 --> 00:52:08,173
ตอนอยู่ที่เขามงมยอก
ท่านบอกให้ข้าอยู่ห่างจากท่านสามก้าว

778
00:52:08,174 --> 00:52:09,274
ท่านลืมแล้วหรือเจ้าคะ

779
00:52:10,274 --> 00:52:12,443
ชนชั้นทางสังคมของเจ้ากับข้านั้น
แตกต่างกันนัก

780
00:52:12,444 --> 00:52:14,685
ต่อไปจงรักษาระยะห่าง
อย่างน้อยสามก้าว

781
00:52:16,984 --> 00:52:20,855
เจ้ารู้จักเชื่อฟังคำข้า
ตั้งแต่เมื่อไรกัน

782
00:52:20,955 --> 00:52:23,794
ปัดโธ่ แสดงออกโจ่งแจ้งเกินไปแล้ว

783
00:52:24,495 --> 00:52:27,065
น่าอายเสียจริง
จะกล้าสู้หน้าแม่นางยอจูไหมนั่น

784
00:52:27,225 --> 00:52:29,065
บอกปัญหามาได้เลยเจ้าค่ะ

785
00:52:29,495 --> 00:52:30,495
ข้าค่อนข้างยุ่งน่ะเจ้าค่ะ

786
00:52:30,496 --> 00:52:32,734
ข้าก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไง

787
00:52:33,205 --> 00:52:35,604
อย่างที่เจ้าวางแผนไว้ ข้าได้รวมตัว
เหล่าชายโสดที่ได้รับเลือก

788
00:52:35,605 --> 00:52:37,674
เลี้ยงสุราพวกเขา
และผลักดันพวกเขาอย่างหนัก

789
00:52:40,105 --> 00:52:42,375
ทุกอย่างกำลังไปได้สวยในช่วงแรก

790
00:52:42,574 --> 00:52:43,574
- โธ่เอ๊ย
- นี่

791
00:52:45,484 --> 00:52:46,983
อีกนิดเดียวก็พอ

792
00:52:46,984 --> 00:52:48,455
เยี่ยม ขอบพระคุณขอรับ

793
00:52:49,085 --> 00:52:50,114
ท่านผู้ตรวจการ

794
00:52:50,415 --> 00:52:52,754
ข้าซาบซึ้งใจยิ่งนักขอรับ

795
00:52:53,254 --> 00:52:54,785
ที่จริงแล้วสำหรับข้า

796
00:52:55,324 --> 00:52:57,395
หากไม่ใช่พวกคุณหนูทึนทึก...

797
00:52:57,694 --> 00:52:59,065
จะใครก็ดีเกินไปสำหรับข้าทั้งนั้น

798
00:52:59,464 --> 00:53:02,665
ให้ตายสิ ใครจะอยากแต่งงาน
กับพวกคุณหนูทึนทึกกันเล่า

799
00:53:03,294 --> 00:53:05,003
ข้าได้ยินว่าท่านมาจากชนบท

800
00:53:05,004 --> 00:53:06,704
ที่แสนห่างไกลจากที่นี่

801
00:53:06,705 --> 00:53:08,065
รู้เรื่องคุณหนูทึนทึกด้วยหรือขอรับ

802
00:53:08,234 --> 00:53:10,074
แต่ไหนแต่ไร
ข่าวลือมันก็เป็นเรื่องสำคัญนี่ขอรับ

803
00:53:10,535 --> 00:53:12,705
โดยเฉพาะคุณหนูคนโต

804
00:53:12,944 --> 00:53:14,375
ว่ากันว่าถูกผีโสดเข้าสิง

805
00:53:14,574 --> 00:53:17,074
ล่อลวงบุรุษเข้าบ้าน
ทุกคืนเลยใช่ไหมขอรับ

806
00:53:18,174 --> 00:53:21,684
มีข่าวลือว่าแม้แต่เสนาบดีกลาโหม
ก็ตกเป็นเหยื่อด้วย

807
00:53:21,685 --> 00:53:22,814
จริงขอรับ

808
00:53:22,815 --> 00:53:24,613
เอาอะไรมาจริงขอรับ

809
00:53:24,614 --> 00:53:26,554
คนเขารู้กันทั้งอาณาจักร...

810
00:53:26,555 --> 00:53:28,895
ว่าเสนาบดีกลาโหมเป็นพวกมักมาก

811
00:53:29,254 --> 00:53:31,225
ข้านั้น...

812
00:53:32,495 --> 00:53:34,264
ในฐานะอาจารย์ของบุตรชายเสนาบดีกลาโหม

813
00:53:34,265 --> 00:53:35,495
ข้าเคยได้ยินมาขอรับ

814
00:53:36,565 --> 00:53:38,463
คุณหนูคนโตสุดในบรรดาคุณหนูทึนทึก...

815
00:53:38,464 --> 00:53:40,404
เข้าหาเสนาบดีกลาโหมก่อน

816
00:53:40,605 --> 00:53:42,205
แต่เมื่อเขาจ่ายให้นางไม่ถึงใจ

817
00:53:42,634 --> 00:53:45,174
นางจึงตีกลองร้องทุกข์เพื่อแก้แค้น

818
00:53:45,574 --> 00:53:47,375
ดูจากคุณหนูคนโตที่เป็นเช่นนี้แล้ว

819
00:53:47,975 --> 00:53:50,644
อีกสองคนจะเป็นอย่างไร
ไม่ต้องดูก็รู้แล้วไหมขอรับ

820
00:53:50,645 --> 00:53:52,015
ท่านเห็นกับตาหรือขอรับ

821
00:53:53,714 --> 00:53:55,055
ตอนที่นางเข้าหาเสนาบดีกลาโหมก่อน

822
00:53:55,654 --> 00:53:56,654
อะไร...

823
00:53:59,785 --> 00:54:01,754
ไม่ต้องเห็นก็รู้ไหม

824
00:54:02,024 --> 00:54:04,494
อีโชอ๊ก เพื่อนของคุณหนูคนโตที่ตายไป

825
00:54:04,495 --> 00:54:07,463
ก็มีข่าวลือว่าสำส่อนและมักมากในกาม

826
00:54:07,464 --> 00:54:09,534
อายุมากแล้วแต่ก็ยังหาคู่ครองไม่ได้

827
00:54:09,535 --> 00:54:11,034
นางอับอายจนทนไม่ไหว

828
00:54:11,035 --> 00:54:13,234
จึงกระโดดลงน้ำไปเองมิใช่หรือขอรับ

829
00:54:15,234 --> 00:54:16,634
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกัน

830
00:54:17,274 --> 00:54:19,305
คนพวกเดียวกันก็มักจะอยู่ด้วยกันขอรับ

831
00:54:20,145 --> 00:54:21,714
ข่าวลือมักจะแพร่ไปเร็วขอรับ

832
00:54:22,044 --> 00:54:24,004
โปรดระวังเวลาพูดถึง
เรื่องที่ยังไม่แน่ชัดด้วยขอรับ

833
00:54:30,315 --> 00:54:31,554
ข้า...

834
00:54:31,555 --> 00:54:34,785
ข้าเองก็คิดว่าเรื่องนั้นดูเหมือนจะ
เป็นเพียงข่าวโคมลอยนะขอรับ

835
00:54:35,625 --> 00:54:37,725
มันอาจจะเป็นข่าวโคมลอยก็จริง

836
00:54:38,254 --> 00:54:41,593
แต่พวกบุพการีไม่สนใจหรอกขอรับ
ว่าข่าวนั้นจะจริงหรือไม่จริง

837
00:54:41,594 --> 00:54:45,105
ถึงบุพการีจะหมดหวังในตัวข้า

838
00:54:45,504 --> 00:54:48,004
แต่ถ้าข้าบอกว่า
จะแต่งงานกับคุณหนูทึนทึก

839
00:54:50,074 --> 00:54:51,805
มีหวังโดนตะเพิด
ออกจากตระกูลเป็นแน่แท้ขอรับ

840
00:54:57,714 --> 00:55:00,384
เจ้าน่าจะได้เห็นสีหน้ามุ่งมั่น
ของชายโสดพวกนั้น

841
00:55:00,714 --> 00:55:02,213
เราจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น...

842
00:55:02,214 --> 00:55:03,590
และแนะนำพวกเขา
ให้พวกนางทั้งสามคนรู้จักไม่ได้

843
00:55:03,614 --> 00:55:05,184
โดยเฉพาะ...

844
00:55:05,185 --> 00:55:07,455
ใช่ คนนี้แหละ

845
00:55:08,594 --> 00:55:10,524
ชายโสดหมายเลข 15

846
00:55:11,055 --> 00:55:14,395
เจ้าคนนี้ ถึงจะเปิดสำนักศึกษา
แต่ก็ปล่อยข่าวลือผิด ๆ

847
00:55:15,395 --> 00:55:16,935
ถึงคุณหนูคนโตจะชอบเขา

848
00:55:17,665 --> 00:55:18,765
ข้าก็จะคัดค้าน

849
00:55:19,964 --> 00:55:22,904
ข่าวลือนั่นคงเป็นอุปสรรค
ที่ใหญ่กว่าที่คิดนะเจ้าคะ

850
00:55:23,134 --> 00:55:24,134
อะไรนะ

851
00:55:24,135 --> 00:55:26,044
"อุปสรรคที่ใหญ่กว่าที่คิด" งั้นหรือ

852
00:55:26,705 --> 00:55:28,774
ช่างเป็นคำพูด
ที่ไร้ความรับผิดชอบเสียจริง

853
00:55:28,944 --> 00:55:30,073
ทั้งที่เจ้าพูดเหมือนการสบตาแรก...

854
00:55:30,074 --> 00:55:31,573
จะแก้ปัญหาทุกอย่างได้อย่างราบรื่น

855
00:55:31,574 --> 00:55:33,844
ทุกอย่างบนโลกนี้
ล้วนมีข้อยกเว้นเจ้าค่ะ

856
00:55:34,685 --> 00:55:36,414
- ให้ตาย
- ดูจากสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

857
00:55:36,415 --> 00:55:39,135
เราต้องหาทางพิสูจน์ว่าข่าวลือของ
คุณหนูฮานานั้นไม่เป็นความจริงเจ้าค่ะ

858
00:55:39,555 --> 00:55:40,824
แล้วเราจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร

859
00:55:40,955 --> 00:55:42,923
ข้ามีแผนที่ใช้ได้แน่นอนอยู่

860
00:55:42,924 --> 00:55:46,125
ท่านช่วยหาตัวฆาตกร
ที่ฆ่าแม่นางโชอ๊กด้วยเถิดเจ้าค่ะ

861
00:55:47,225 --> 00:55:49,065
ทำไมจู่ ๆ ก็พูดถึง
การตายของอีโชอ๊กขึ้นมาล่ะ

862
00:55:49,294 --> 00:55:51,034
ข่าวลือแย่ ๆ ของคุณหนูฮานา
เริ่มมาจาก...

863
00:55:51,035 --> 00:55:53,705
เรื่องที่ถูก
ผีแม่นางโชอ๊กสิงนี่เจ้าคะ

864
00:55:54,035 --> 00:55:55,475
เอ่อคือ...

865
00:55:56,205 --> 00:55:58,544
แม่นางโชอ๊กฆ่าตัวตายนะขอรับ

866
00:55:58,774 --> 00:56:00,044
ฆาตกรอะไรกัน...

867
00:56:01,504 --> 00:56:03,674
นั่นคือสิ่งที่ขุนนางโง่เง่า
พูดกันเจ้าค่ะ

868
00:56:04,174 --> 00:56:06,645
หากเราหาความจริงเบื้องหลังการตาย
ของแม่นางโชอ๊กเจอ

869
00:56:06,815 --> 00:56:08,584
เราก็จะสามารถกำจัด...

870
00:56:08,585 --> 00:56:10,355
ข่าวลือแย่ ๆ
ของคุณหนูฮานาไปได้ตลอดกาลเจ้าค่ะ

871
00:56:13,725 --> 00:56:17,924
แผนอันยอดเยี่ยมของตัวแทนแห่งรัก
ไม่เคยผิดพลาด

872
00:56:34,745 --> 00:56:36,614
ท่านอยากให้ข้าบอกว่า
ใครคือฆาตกรหรือขอรับ

873
00:56:37,015 --> 00:56:40,044
ท่านทุ่มเทสืบคดีอีโชอ๊ก
เป็นการส่วนตัวเลยไม่ใช่หรือขอรับ

874
00:56:48,725 --> 00:56:50,793
ตอนนี้แม้ท่านจะรู้ว่าฆาตกรเป็นใคร

875
00:56:50,794 --> 00:56:52,165
แต่ก็ยังปกปิดความจริงนั้นไว้

876
00:56:52,424 --> 00:56:53,693
ท่านคงรู้สินะขอรับ...

877
00:56:53,694 --> 00:56:56,065
ว่าการปกป้องฆาตกร
ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรงแค่ไหน

878
00:56:56,294 --> 00:56:58,294
ถ้าข้าบอกท่านว่าฆาตกรเป็นใคร

879
00:56:59,765 --> 00:57:01,565
ท่านมั่นใจไหมขอรับ
ว่าจะลงโทษพวกเขาได้

880
00:57:01,805 --> 00:57:02,904
ทำไมข้าต้องทำเช่นนั้นด้วย

881
00:57:05,844 --> 00:57:06,904
ท่านกลับไปเถิดขอรับ

882
00:57:07,875 --> 00:57:10,875
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าจะบอกท่าน
เพียงเพื่อคลายความสงสัยของท่านขอรับ

883
00:57:12,214 --> 00:57:13,515
ถึงจะไม่ใช่ตัวข้าเอง

884
00:57:14,015 --> 00:57:17,014
แต่มีคนที่สามารถลงโทษฆาตกรได้
ด้วยตัวคนเดียว

885
00:57:17,015 --> 00:57:19,725
และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
เมื่อได้รู้ความจริงอยู่ขอรับ

886
00:57:24,125 --> 00:57:25,165
ใครกันขอรับ

887
00:57:29,035 --> 00:57:31,065
มากับข้าแล้วท่านจะรู้เองขอรับ

888
00:57:32,364 --> 00:57:34,134
(สำเร็จ)

889
00:57:35,835 --> 00:57:36,904
ให้ตายสิ

890
00:57:37,734 --> 00:57:39,344
เดินต่อไปเรื่อย ๆ เลยขอรับ

891
00:57:39,674 --> 00:57:40,904
ระวังหัวด้วย

892
00:57:41,274 --> 00:57:42,315
โอ้

893
00:57:53,024 --> 00:57:54,055
ทำไมถึง...

894
00:57:57,024 --> 00:57:58,765
ข้าเป็นแม่สื่อเจ้าค่ะ

895
00:58:07,665 --> 00:58:11,074
ข้ามาที่นี่เพื่อ
การแต่งงานของข้าและพวกท่านพี่

896
00:58:11,404 --> 00:58:12,474
อย่าเข้าใจผิดนะเจ้าคะ

897
00:58:12,475 --> 00:58:14,344
เพื่อการแต่งงานงั้นหรือขอรับ

898
00:58:20,714 --> 00:58:22,185
ก็โล่งใจอยู่หรอกนะที่จำข้าไม่ได้

899
00:58:22,484 --> 00:58:24,384
แต่ชักจะอารมณ์เสียแล้วสิ

900
00:58:26,384 --> 00:58:28,254
เจ้าพาคุณหนูคนที่สามมาที่นี่ทำไม

901
00:58:31,094 --> 00:58:34,594
ข้าต่างหากที่ต้องถามท่านว่า
ท่านพานายหมู่มาที่นี่ทำไม

902
00:58:34,964 --> 00:58:37,835
เขารู้เรื่องราวทั้งหมด
และฆาตกรในคดีอีโชอ๊ก

903
00:58:38,294 --> 00:58:39,335
พี่...

904
00:58:40,134 --> 00:58:42,404
ไม่สิ นายหมู่น่ะหรือเจ้าคะ

905
00:58:47,404 --> 00:58:49,415
ให้ตาย ค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย

906
00:58:54,544 --> 00:58:56,114
เจ้าน่ะหรือที่บอกใต้เท้าคยองอุนแจ...

907
00:58:56,515 --> 00:58:58,924
ว่าเจ้าสามารถลงโทษ
ฆาตกรที่ฆ่าอีโชอ๊กได้

908
00:59:00,324 --> 00:59:02,324
เจ้าค่ะ ข้าเอง

909
00:59:04,754 --> 00:59:06,424
ข้ามีคำถามเจ้าค่ะ

910
00:59:06,864 --> 00:59:08,864
ท่านคือใต้เท้าคยองอุนแจหรือเจ้าคะ

911
00:59:09,864 --> 00:59:10,864
เช่นนั้น...

912
00:59:11,234 --> 00:59:13,134
ท่านก็คือ
ชายผู้คับแค้นใจคนดังงั้นหรือ

913
00:59:16,875 --> 00:59:17,875
คือ...

914
00:59:18,774 --> 00:59:20,344
ใช่แล้ว ข้าพำนักอยู่ที่คยองอุนแจ

915
00:59:21,475 --> 00:59:24,174
ข้าอยากพบท่านมากเลย
ใครจะคิดว่าอยู่ใกล้ตัวเพียงนี้

916
00:59:25,444 --> 00:59:27,544
ถึงท่านจะไม่ได้รูปงาม
อย่างที่เขาลือกัน

917
00:59:27,915 --> 00:59:29,955
แต่มีสติสัมปชัญญะ
มากกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีกนะเจ้าคะ

918
00:59:35,625 --> 00:59:37,794
เพราะความเจ็บที่กระจายไปทั้งอกตอนนี้

919
00:59:38,194 --> 00:59:39,694
แม้แต่จะโกรธ ข้าก็โกรธไม่ลงด้วยซ้ำ

920
00:59:41,924 --> 00:59:43,034
เป็นอะไรไหมเจ้าคะ

921
00:59:43,035 --> 00:59:44,134
สามก้าว

922
00:59:44,734 --> 00:59:45,864
ไปให้ห่างข้าเสีย

923
00:59:46,464 --> 00:59:47,734
อย่าสนใจข้าเลย

924
00:59:48,004 --> 00:59:50,035
ในเมื่อทุกคนแนะนำตัวกันครบแล้ว

925
00:59:50,475 --> 00:59:52,074
บอกแผนมาสิ

926
00:59:55,815 --> 00:59:57,344
ดูเขาทำตัวเข้าสิ

927
00:59:57,745 --> 01:00:00,585
(ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

928
01:00:06,024 --> 01:00:08,253
ก่อนอื่น ข้าขอขอบคุณ
ที่เข้าร่วมปฏิบัติการจับคู่...

929
01:00:08,254 --> 01:00:09,974
ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียนนะเจ้าคะ

930
01:00:10,694 --> 01:00:12,194
หน้าที่ของเราในครั้งนี้...

931
01:00:12,464 --> 01:00:15,265
คือการกำจัดข่าวลือผิด ๆ
ของคุณหนูฮานาเจ้าค่ะ

932
01:00:16,065 --> 01:00:17,165
ข้ามีคำถาม

933
01:00:18,234 --> 01:00:21,805
คำว่าชายโสดหมายเลข 23
ที่ติดอยู่ข้างรูปข้า...

934
01:00:22,234 --> 01:00:23,535
คือคู่แต่งงานของข้าหรือ

935
01:00:23,734 --> 01:00:26,645
ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ
ท่านจะได้พบเขาในเทศกาลเดือนห้า

936
01:00:27,004 --> 01:00:29,674
เขาเป็นบัณฑิตฮันยางผู้อ่อนโยน
ท่านต้องชอบเขาแน่เจ้าค่ะ

937
01:00:30,774 --> 01:00:32,714
เลิกนอกเรื่องได้แล้ว

938
01:00:33,245 --> 01:00:35,245
รีบบอกมาว่าเราต้องทำอะไรบ้าง

939
01:00:36,884 --> 01:00:40,285
ว่ากันว่าข่าวลือหยุดข่าวลือได้

940
01:00:40,924 --> 01:00:43,093
จากนี้ไป เราจะบอกเล่าความจริงมากมาย

941
01:00:43,094 --> 01:00:45,094
เปลี่ยนข่าวลือปลอม ๆ
ให้เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจ

942
01:00:45,424 --> 01:00:47,864
และลงโทษฆาตกรโหดเหี้ยมเจ้าค่ะ

943
01:00:49,094 --> 01:00:50,995
ใครจะไปเชื่อคำพูดของแม่ค้าหาบเร่กัน

944
01:00:51,864 --> 01:00:53,304
ฆาตกรเป็นผู้ที่มีอำนาจมาก

945
01:00:53,305 --> 01:00:55,503
มีแต่เจ้าที่จะถูกตัดสินประหารชีวิต
ในข้อหาแจ้งความเท็จ

946
01:00:55,504 --> 01:00:57,004
(โจทก์ถูกลงโทษข้อหาหมิ่นประมาท)

947
01:00:57,705 --> 01:01:00,205
แม่นางยอจู ทำถึงขนาดนั้นมันออกจะ...

948
01:01:00,605 --> 01:01:01,804
ข้าไม่ได้จะเป็นคนทำหรอกเจ้าค่ะ

949
01:01:01,805 --> 01:01:04,074
คนที่จะเผยแพร่ความจริง
คือคนผู้นี้เจ้าค่ะ

950
01:01:07,915 --> 01:01:08,915
ข้าน่ะหรือ

951
01:01:08,916 --> 01:01:10,815
จะให้ข้าไปแจ้งสำนักราชการหรือ

952
01:01:13,754 --> 01:01:15,254
นี่มันต่างจากที่ข้าได้ยินมาเลย

953
01:01:17,895 --> 01:01:19,564
ไหนบอกว่าจะมีแค่ฆาตกรที่ถูกลงโทษ

954
01:01:19,565 --> 01:01:22,394
จะให้คุณหนูซัมซุน
ทำเรื่องอันตรายเช่นนั้นได้อย่างไร

955
01:01:22,395 --> 01:01:24,094
คือว่า...

956
01:01:24,864 --> 01:01:25,864
อย่า...

957
01:01:26,565 --> 01:01:28,004
อย่าตะโกน

958
01:01:28,975 --> 01:01:30,134
ถ้าท่านตะโกน...

959
01:01:33,544 --> 01:01:34,544
หน้า...

960
01:01:36,245 --> 01:01:37,315
หน้าอกข้า...

961
01:01:44,154 --> 01:01:45,185
นายท่าน!

962
01:01:47,955 --> 01:01:49,225
ตั้งสติเถิดเจ้าค่ะ

963
01:02:07,774 --> 01:02:10,745
(The Matchmakers)

964
01:02:29,964 --> 01:02:31,394
วันนี้ต้องไปศาลหลวงนะขอรับ

965
01:02:31,395 --> 01:02:33,534
ถ้าเป็นเรื่องแบบนั้น
ข้าเปิดกว้างเสมอแหละ

966
01:02:33,535 --> 01:02:34,565
ขอรับ ๆ

967
01:02:34,805 --> 01:02:36,674
เขาหลงสตรีหัวปักหัวปำเลย

968
01:02:37,134 --> 01:02:38,404
ทว่า...

969
01:02:38,705 --> 01:02:41,344
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

970
01:02:41,645 --> 01:02:42,674
พวกเขาหนีไปแล้ว

971
01:02:42,944 --> 01:02:45,375
องค์รัชทายาทถูกลักพาตัวไป
จากตำหนักส่วนพระองค์งั้นหรือ

972
01:02:45,815 --> 01:02:48,415
ข้าจะเปลี่ยนข่าวลือของคุณหนูฮานา
ให้เป็นเรื่องน่าประทับใจเจ้าค่ะ

973
01:02:48,544 --> 01:02:49,684
อย่างไรหรือ

974
01:02:49,685 --> 01:02:51,355
ฆาตกรในนิยายเรื่องนี้...

975
01:02:51,815 --> 01:02:52,854
ใครกัน

976
01:02:52,855 --> 01:02:54,384
เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรอยู่

977
01:02:54,484 --> 01:02:56,855
ข้ารู้วิธีลงโทษ
เสนาบดีกลาโหมแล้วเจ้าค่ะ

978
01:02:56,995 --> 01:02:59,894
แม่นางยอจูจะไม่เป็นอันตรายไปด้วยหรือ

979
01:02:59,895 --> 01:03:02,234
คราวนี้ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้