1
00:00:54,490 --> 00:00:57,229
เพราะสายสัมพันธ์ครอบครัว
ที่ไม่เหมือนใครของข้า

2
00:00:58,000 --> 00:01:00,799
ข้าคงจะแต่งงานได้ยากกว่าคนทั่วไป

3
00:01:01,429 --> 00:01:03,539
เป็นเพราะองค์ชายจินซอง
พี่ชายต่างมารดาของข้างั้นหรือ

4
00:01:03,969 --> 00:01:04,969
เปล่าหรอก

5
00:01:05,540 --> 00:01:07,340
เหตุผลที่ข้าแต่งงานได้ยากก็คือ...

6
00:01:08,810 --> 00:01:10,980
ข้ามีพี่สาวสี่คน

7
00:01:11,439 --> 00:01:15,150
ใครจะอยากมีพี่สามีสี่คนกันล่ะ

8
00:01:28,959 --> 00:01:31,499
เงื่อนไขคู่สมรสของข้านั้น
เรียบง่ายมากเจ้าค่ะ

9
00:01:31,500 --> 00:01:32,658
(แมงฮานา ความฉลาดเฉลียว
โดดเด่นกว่าหน้าตาที่สะสวย)

10
00:01:32,659 --> 00:01:34,469
พ่อของเขาต้องเป็นขุนนางชั้นห้า
หรือสูงกว่านั้น

11
00:01:35,000 --> 00:01:36,299
ต่ำกว่านั้นไม่ได้เจ้าค่ะ

12
00:01:37,170 --> 00:01:39,040
ควรสูงประมาณ 5.5 ถึง 6 ฟุต

13
00:01:39,900 --> 00:01:42,340
คนเราสูงเกินไปก็ไม่ดีเจ้าค่ะ

14
00:01:43,579 --> 00:01:45,180
แค่ดูสมชายชาตรีก็พอเจ้าค่ะ

15
00:01:48,650 --> 00:01:49,680
ไม่เจ้าค่ะ

16
00:01:50,680 --> 00:01:52,180
ข้ารอมานานขนาดนี้แล้ว

17
00:01:53,250 --> 00:01:56,250
ถ้าไม่ตรงตามเงื่อนไขแม้แต่ข้อเดียว
ข้าก็จะไม่แต่งเจ้าค่ะ

18
00:01:57,019 --> 00:01:59,120
ทีนี้ก็มาถึงข้อที่สำคัญที่สุดเจ้าค่ะ

19
00:02:00,260 --> 00:02:03,659
เขาต้องเป็นผู้ที่คู่ควร
ให้ข้าเคารพเจ้าค่ะ

20
00:02:06,799 --> 00:02:09,300
(ตอนที่ 7: ตาต่อตา
ข่าวลือต่อข่าวลือ)

21
00:02:09,599 --> 00:02:11,000
นี่มันต่างจากที่ข้าได้ยินมาเลย

22
00:02:13,340 --> 00:02:15,710
ไหนบอกว่าจะมีแค่ฆาตกรที่ถูกลงโทษ

23
00:02:16,169 --> 00:02:18,508
จะให้แม่หญิงซัมซุน
ทำเรื่องอันตรายเช่นนั้นได้อย่างไร

24
00:02:18,509 --> 00:02:19,509
อย่า...

25
00:02:19,939 --> 00:02:21,580
อย่าตะโกน

26
00:02:22,379 --> 00:02:23,719
ถ้าท่านตะโกน...

27
00:02:24,650 --> 00:02:26,889
หน้า... หน้าอกข้า...

28
00:02:31,319 --> 00:02:32,360
นายท่าน

29
00:02:35,830 --> 00:02:37,060
ตั้งสติเถิดเจ้าค่ะ

30
00:02:38,259 --> 00:02:40,729
นายท่าน ตื่นสิเจ้าคะ

31
00:02:47,009 --> 00:02:48,169
มองมาที่ข้านะเจ้าคะ

32
00:03:00,750 --> 00:03:01,789
ใต้เท้า

33
00:03:02,090 --> 00:03:03,119
ขี่หลังข้าสิขอรับ

34
00:03:03,120 --> 00:03:04,619
ข้าจะพาท่านกลับเรือนเองขอรับ

35
00:03:04,620 --> 00:03:06,289
ม้าข้าอยู่ข้างนอก
ข้าจะไปรอหน้าโรงเตี๊ยม

36
00:03:06,490 --> 00:03:07,530
ไม่ต้องหรอก

37
00:03:08,229 --> 00:03:09,460
ข้าไม่เป็นไรแล้ว

38
00:03:09,659 --> 00:03:11,429
ไม่เป็นไรอะไรกัน
ท่านหมดสติไปนะขอรับ

39
00:03:11,430 --> 00:03:12,930
ท่านต้องไปพบท่านหมอยูเดี๋ยวนี้...

40
00:03:13,199 --> 00:03:14,270
ปัดโธ่

41
00:03:18,800 --> 00:03:20,270
อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลย

42
00:03:21,009 --> 00:03:22,939
ร่างกายข้า ข้ารู้ดี

43
00:03:23,539 --> 00:03:24,939
อธิบายขั้นตอนต่อไปมาสิ

44
00:03:25,610 --> 00:03:26,979
เป็นเรื่องเร่งด่วนนี่

45
00:03:27,750 --> 00:03:29,810
ให้ตายสิ

46
00:03:48,400 --> 00:03:49,500
ความรู้สึกนี้

47
00:03:50,129 --> 00:03:51,569
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้ารู้สึก

48
00:03:59,979 --> 00:04:00,979
แม่หญิงซัมซุน

49
00:04:01,979 --> 00:04:03,819
ลองไปยืนข้างกำแพงนั่นดูหน่อยเถิด

50
00:04:05,449 --> 00:04:06,479
อะไรนะเจ้าคะ

51
00:04:06,919 --> 00:04:09,090
รีบไป

52
00:04:09,389 --> 00:04:10,419
ไปสิ

53
00:04:19,730 --> 00:04:20,730
เอาล่ะ

54
00:04:21,000 --> 00:04:24,870
คราวนี้นายหมู่ลองไปยืนข้าง ๆ
แม่หญิงซัมซุนนะขอรับ

55
00:04:27,240 --> 00:04:28,310
คือ...

56
00:04:29,069 --> 00:04:31,139
ไปเถิด ช่วยข้าหน่อย

57
00:04:42,649 --> 00:04:45,490
นี่น่ะหรือ สาเหตุที่ข้าเจ็บหน้าอก

58
00:04:45,889 --> 00:04:46,990
นายหมู่

59
00:04:47,529 --> 00:04:51,360
อยู่ให้ห่างจากแม่หญิงซัมซุน
อย่างน้อยสองก้าว

60
00:04:51,600 --> 00:04:52,829
เร็วสิ

61
00:04:53,160 --> 00:04:54,670
เร็ว

62
00:04:56,730 --> 00:04:57,800
อะไรกัน...

63
00:05:02,509 --> 00:05:03,610
เจ็บอีกแล้วหรือขอรับ

64
00:05:11,250 --> 00:05:12,519
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

65
00:05:13,579 --> 00:05:15,290
แม่หญิงซัมซุนกับนายหมู่...

66
00:05:15,790 --> 00:05:18,759
ห้ามอยู่ใกล้กัน
เกินสองก้าวเด็ดขาดขอรับ

67
00:05:20,259 --> 00:05:21,259
ทำไมล่ะเจ้าคะ

68
00:05:21,490 --> 00:05:23,958
เมื่อชายโสดหญิงโสด
ใกล้ชิดกันอย่างมิควร

69
00:05:23,959 --> 00:05:26,129
หน้าอกข้าจะรัดแน่นจนเจ็บปวดขอรับ

70
00:05:35,709 --> 00:05:37,338
คัมภีร์หลี่จี้กล่าวไว้ว่า...

71
00:05:37,339 --> 00:05:39,839
ชายหญิงต้องอยู่แยกกัน
ตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ

72
00:05:40,139 --> 00:05:42,980
คิดเสียว่าปฏิบัติตาม
ทำนองคลองธรรมแล้วกันขอรับ

73
00:05:50,389 --> 00:05:51,789
หัวเราะทำไมขอรับ

74
00:05:51,790 --> 00:05:55,389
ข้าว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับ
ทำนองคลองธรรมอะไรหรอก

75
00:05:55,560 --> 00:05:57,560
แต่ใต้เท้าคยองอุนแจ
ไม่เคยมีประสบการณ์กับสตรี

76
00:05:57,629 --> 00:05:59,800
และคงไม่มีวันมีด้วย

77
00:06:00,000 --> 00:06:02,799
การได้เห็นชายโสดหญิงโสดใกล้ชิดกัน
คงทำให้ท่านรู้สึกคับแค้นใจ

78
00:06:02,800 --> 00:06:04,399
จนหัวใจเต้นแรงเจ้าค่ะ

79
00:06:11,339 --> 00:06:13,680
นายท่านเป็นบัณฑิตขงจื๊อ
โดยเนื้อแท้ต่างหากเจ้าค่ะ

80
00:06:14,050 --> 00:06:16,279
เป็นยอดบุรุษตัวอย่าง
ที่แสนซื่อตรงเลยเจ้าค่ะ

81
00:06:21,889 --> 00:06:23,019
อะไรอีกเนี่ย

82
00:06:24,620 --> 00:06:25,620
ท่านนายหมู่

83
00:06:26,889 --> 00:06:28,459
ยังโสดอยู่หรือเจ้าคะ

84
00:06:30,560 --> 00:06:32,499
ยืนห่าง ๆ กันหน่อยขอรับ

85
00:06:32,500 --> 00:06:34,329
- ยืนห่าง ๆ กันเถอะนะเจ้าคะ
- ยืนห่าง ๆ กันไว้

86
00:06:34,500 --> 00:06:35,800
ยืนห่าง ๆ กัน

87
00:06:38,040 --> 00:06:39,800
ท่านยังไม่ได้แต่งงานหรือเจ้าคะ

88
00:06:44,709 --> 00:06:45,740
ใช่ขอรับ

89
00:06:48,550 --> 00:06:49,610
เยี่ยม

90
00:07:04,699 --> 00:07:07,000
ข้าคลาดกับนางแถวนี้ตลอดเลย

91
00:07:26,350 --> 00:07:27,519
สรุปก็คือ

92
00:07:28,120 --> 00:07:29,550
ฆาตกรที่ฆ่าอีโชอ๊ก

93
00:07:32,389 --> 00:07:33,689
ดูเหมือนจะเป็นเสนาบดีกลาโหมขอรับ

94
00:07:37,430 --> 00:07:38,860
วันที่อีโชอ๊กหายตัวไป

95
00:07:39,160 --> 00:07:41,040
เป็นวันที่เสนาบดีกลาโหม
จัดงานเลี้ยงวันเกิดขอรับ

96
00:07:41,100 --> 00:07:44,370
(หกเดือนก่อน เรือนของเสนาบดีกลาโหม)

97
00:07:47,040 --> 00:07:50,310
อีโชอ๊กไปช่วยเตรียมการ

98
00:07:51,740 --> 00:07:52,879
แต่นางไม่ได้กลับบ้านขอรับ

99
00:07:53,810 --> 00:07:55,679
รายงานการสืบสวน...

100
00:07:55,680 --> 00:07:58,519
ไม่ได้ระบุว่า
นางไปที่เรือนของเสนาบดีกลาโหมเลยนี่

101
00:08:00,319 --> 00:08:01,518
ก่อนเกิดเหตุ

102
00:08:01,519 --> 00:08:03,589
มีพยานพบเห็นนางที่งานเลี้ยง

103
00:08:03,819 --> 00:08:05,489
และเห็นว่าเสนาบดีกลาโหม...

104
00:08:05,490 --> 00:08:06,888
ลากนางเข้าไปในห้อง

105
00:08:06,889 --> 00:08:09,188
แต่ในวันต่อมา
ทุกคนกลับบอกว่าไม่เห็นนางเลยขอรับ

106
00:08:09,189 --> 00:08:11,060
คงใช้เงินปิดปากทุกคนสินะเจ้าคะ

107
00:08:13,000 --> 00:08:15,128
ทุกคนรู้ว่าเสนาบดีกลาโหม...

108
00:08:15,129 --> 00:08:17,646
คอยตามเทียวไล้เทียวขื่อท่านพี่โชอ๊ก
ตอนที่นางยังมีชีวิตอยู่เจ้าค่ะ

109
00:08:17,670 --> 00:08:19,268
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง

110
00:08:19,269 --> 00:08:23,670
อีโชอ๊กก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องไปทำงาน
ในเรือนของเสนาบดีกลาโหมมิใช่หรือ

111
00:08:24,310 --> 00:08:26,939
นางคงยืมเงินเขา
ในช่วงข้าวยากหมากแพงเจ้าค่ะ

112
00:08:27,480 --> 00:08:28,809
เขาคงเสนอว่า...

113
00:08:28,810 --> 00:08:31,379
จะลดดอกเบี้ยให้
ถ้าวันนั้นนางไปทำงานให้เขา

114
00:08:34,250 --> 00:08:36,450
ในฐานะแม่ค้าหาบเร่
เจ้ารู้ดีทีเดียวนะว่าอะไรเป็นอะไร

115
00:08:37,820 --> 00:08:38,889
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

116
00:08:39,460 --> 00:08:41,860
ข้าค่อนข้างหูตาไวน่ะเจ้าค่ะ

117
00:08:42,429 --> 00:08:43,629
ไม่เหมือนใครบางคน

118
00:08:44,759 --> 00:08:46,299
เลิกพูดมากได้แล้ว

119
00:08:46,659 --> 00:08:48,500
อธิบายต่อสิ

120
00:08:48,899 --> 00:08:50,269
ข้าก็ว่างั้นแหละเจ้าค่ะ

121
00:08:55,269 --> 00:08:57,879
ศพของอีโชอ๊กถูกพบริมแม่น้ำ

122
00:08:58,740 --> 00:09:02,148
พ่อบ้านของเสนาบดีกลาโหม
อ้างว่าเขาเห็นนาง...

123
00:09:02,149 --> 00:09:03,919
เดินลงแม่น้ำไปในคืนก่อนหน้านั้น

124
00:09:04,580 --> 00:09:05,820
จึงสรุปว่าเป็นการฆ่าตัวตาย

125
00:09:06,019 --> 00:09:08,719
การที่พยานล้วนเป็นคนของเสนาบดีกลาโหม

126
00:09:08,720 --> 00:09:11,190
ก็เป็นข้อพิสูจน์ในตัวแล้วว่า
เสนาบดีกลาโหมเป็นคนร้าย

127
00:09:13,519 --> 00:09:14,629
ข้ามีคำถามเจ้าค่ะ

128
00:09:15,289 --> 00:09:18,559
แล้วข้าถูกกล่าวหาว่าเป็น
คนฆ่าท่านพี่โชอ๊กได้อย่างไรเจ้าคะ

129
00:09:18,759 --> 00:09:20,229
ในห้องของอีโชอ๊ก

130
00:09:20,230 --> 00:09:22,669
เจ้าหน้าที่ตรวจพบนิยายรักวาบหวิว
ของฮวารกหลายเล่มขอรับ

131
00:09:25,070 --> 00:09:26,639
นางหมกมุ่นอยู่กับนิยาย

132
00:09:26,940 --> 00:09:28,969
ไม่สามารถแยกจินตนาการ
กับความเป็นจริงได้

133
00:09:28,970 --> 00:09:31,009
จนซึมเศร้าและฆ่าตัวตาย

134
00:09:31,480 --> 00:09:32,710
นั่นคือข้อสรุปขอรับ

135
00:09:33,139 --> 00:09:35,679
สำนักเขตเมืองหลวงต้องการปิดคดี

136
00:09:35,850 --> 00:09:38,450
ด้วยการลงโทษฮวารก
ที่เขียนนิยายซึ่งส่งผลต่อจิตใจ

137
00:09:38,720 --> 00:09:40,620
จนเกิดผลกระทบในทางลบ
ต่อสตรีและเด็กขอรับ

138
00:09:42,320 --> 00:09:43,548
พวกข้าราชการหัวโบราณนี่

139
00:09:43,549 --> 00:09:45,519
บางทีก็ช่างคิดแต่อะไรไร้สาระนัก

140
00:09:48,559 --> 00:09:50,159
ยกเว้นท่านนายหมู่เจ้าค่ะ

141
00:10:04,710 --> 00:10:07,009
ที่นี่มีหนังสือใหม่ขายด้วยหรือนี่

142
00:10:16,220 --> 00:10:17,289
หนังสือเล่มนี้

143
00:10:17,889 --> 00:10:19,490
เหมือนข้าจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ

144
00:10:20,789 --> 00:10:22,289
สองนยังสำหรับสามวัน

145
00:10:22,830 --> 00:10:23,830
อะไรนะ

146
00:10:23,831 --> 00:10:26,600
แพงหน่อยเพราะเป็นนิยาย
ที่เป็นที่นิยมสุดในช่วงนี้น่ะ

147
00:10:33,299 --> 00:10:34,840
ข้าแค่มาเดินดูเฉย ๆ หรอกเจ้าค่ะ

148
00:10:38,639 --> 00:10:40,539
ข่าวลือก็ต้องสยบด้วยข่าวลือ

149
00:10:40,679 --> 00:10:43,279
ข้าจะอธิบาย
ปฏิบัติการสยบข่าวลือนะเจ้าคะ

150
00:10:44,019 --> 00:10:45,918
เราจะลงโทษเสนาบดีกลาโหม...

151
00:10:45,919 --> 00:10:47,619
ด้วยความรู้สึกของประชาชน

152
00:10:47,620 --> 00:10:50,190
และเปลี่ยนข่าวลือของคุณหนูฮานา
ให้เป็นเรื่องราวน่าประทับใจเจ้าค่ะ

153
00:10:50,820 --> 00:10:51,889
ยังไงน่ะหรือ

154
00:10:52,320 --> 00:10:54,230
ด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจสุด ๆ

155
00:10:54,990 --> 00:10:55,990
ฝีมือใครน่ะหรือ

156
00:10:55,991 --> 00:10:59,029
ฮวารก นักเขียนที่ดังที่สุดในยุคนี้

157
00:11:01,029 --> 00:11:02,970
ข้าเข้าใจภารกิจอย่างถ่องแท้เลย

158
00:11:03,399 --> 00:11:05,070
ทำให้ประชาชนเคลื่อนไหว...

159
00:11:05,200 --> 00:11:06,999
อาจไม่ใช่กลยุทธ์ที่ดีที่สุด

160
00:11:07,000 --> 00:11:09,870
แต่ก็น่าจะสยบข่าวลือ
ของคุณหนูคนโตได้

161
00:11:12,909 --> 00:11:14,579
เพื่ออวยชัยให้เราประสบความสำเร็จ

162
00:11:14,580 --> 00:11:16,450
มาตะโกนชื่อปฏิบัติการกันเจ้าค่ะ

163
00:11:21,750 --> 00:11:23,288
อย่างไรเสีย ข้าก็ตกลงไปแล้วว่า...

164
00:11:23,289 --> 00:11:25,120
จะทำตามวิถีของแม่นางยอจู

165
00:11:35,730 --> 00:11:37,700
ท่านนายหมู่ก็ร่วมด้วยสิเจ้าคะ

166
00:11:40,240 --> 00:11:41,539
ขอรับ

167
00:11:41,710 --> 00:11:44,479
นายหมู่ต้องรักษาระยะห่าง
จากแม่หญิงซัมซุน

168
00:11:44,480 --> 00:11:46,179
ไม่ต้องเข้าร่วมก็ได้

169
00:11:50,279 --> 00:11:52,649
- เอาด้วยสิเจ้าคะ
- อ๋อ ขอรับ ๆ

170
00:11:53,419 --> 00:11:54,449
เอาล่ะ

171
00:11:54,450 --> 00:11:56,450
สยบข่าวลือด้วยข่าวลือ

172
00:11:56,720 --> 00:11:58,720
- สยบข่าวลือ
- สยบข่าวลือ

173
00:12:02,289 --> 00:12:03,460
ไปกันเถิด

174
00:12:03,960 --> 00:12:05,000
เริ่มต้นได้ดีจริง ๆ

175
00:12:14,740 --> 00:12:16,038
วันนี้ต้องไปราชสำนักนะขอรับ

176
00:12:16,039 --> 00:12:18,179
- ต้องรีบแล้วขอรับ
- อ้อ ๆ

177
00:12:18,710 --> 00:12:20,779
เพราะข้าเป็นราชบุตรเขยสินะ

178
00:12:23,679 --> 00:12:24,849
อะไรหรือขอรับ

179
00:12:24,850 --> 00:12:27,519
เหตุผลที่จู่ ๆ แม่นางยอจู
ก็ตีตัวออกหากจากข้า

180
00:12:27,789 --> 00:12:29,319
สำหรับแม่ค้าหาบเร่แล้ว

181
00:12:29,320 --> 00:12:32,019
การทำงานกับเชื้อพระวงศ์
คงน่าอึดอัดน่าดู

182
00:12:33,090 --> 00:12:34,889
เชื่อว่าเป็นเช่นนั้นจริงหรือขอรับ

183
00:12:36,159 --> 00:12:39,860
จะอธิบายอย่างไรดีว่า
ข้าออกจะเปิดกว้างในเรื่องนั้น

184
00:12:41,000 --> 00:12:43,129
ท่านเปิดกว้างสินะ ข้าไม่ยักรู้

185
00:12:43,669 --> 00:12:45,798
รีบไปเสียทีเถอะขอรับ

186
00:12:45,799 --> 00:12:47,638
เจ้าน่าจะรู้ดีกว่าใครเลยมิใช่หรือ

187
00:12:47,639 --> 00:12:49,709
ว่าข้าออกจะเปิดกว้างเรื่องเช่นนั้น

188
00:12:49,710 --> 00:12:50,808
โธ่เอ๊ย ขอรับ ๆ

189
00:12:50,809 --> 00:12:54,779
ข้าไม่มีอคติ
เรื่องชนชั้นทางสังคมเลยสักนิด

190
00:12:55,210 --> 00:12:56,770
มีเรื่องอยากคุย
เป็นการส่วนตัวหรือเจ้าคะ

191
00:12:58,019 --> 00:13:01,090
คู่สมรสของข้าน่ะ
เปลี่ยนจากชายโสดหมายเลข 23

192
00:13:02,320 --> 00:13:03,820
เป็นท่านนายหมู่แทนจะได้ไหม

193
00:13:06,259 --> 00:13:07,989
อย่าเพิ่งตัดสินใจตอนนี้เลย

194
00:13:07,990 --> 00:13:09,759
ค่อย ๆ คิดไปดีกว่านะเจ้าคะ

195
00:13:10,860 --> 00:13:11,860
ทำไมล่ะ

196
00:13:11,861 --> 00:13:15,470
ข้าไม่ดีพอสำหรับท่านนายหมู่หรือ

197
00:13:16,730 --> 00:13:18,070
ไม่ใช่อย่างนั้นเจ้าค่ะ

198
00:13:18,769 --> 00:13:20,138
เท่าที่ข้ารู้

199
00:13:20,139 --> 00:13:22,210
ท่านนายหมู่เขาตั้งใจว่าจะไม่แต่งงาน

200
00:13:22,940 --> 00:13:24,779
ข้าแค่กลัวคุณหนูเจ็บปวดเจ้าค่ะ

201
00:13:25,639 --> 00:13:27,580
ข้าเองก็เคยไม่อยากแต่งงานเหมือนกัน

202
00:13:28,049 --> 00:13:30,950
แต่คนเราเปลี่ยนใจกันได้ตลอดมิใช่หรือ

203
00:13:31,980 --> 00:13:34,620
ข้ารู้สึกว่าท่านนายหมู่...

204
00:13:35,350 --> 00:13:36,850
ก็น่าจะชอบข้าเหมือนกัน

205
00:13:40,960 --> 00:13:43,520
เจ้าบอกเองมิใช่หรือว่าจะจัดการ
ให้ข้าได้แต่งงานกับคนที่ข้าต้องการ

206
00:13:43,730 --> 00:13:44,759
ช่วยข้าหน่อยนะ

207
00:13:46,129 --> 00:13:48,970
หากเป็นคุณหนูซัมซุนที่กล้าหาญ
และซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง

208
00:13:49,570 --> 00:13:51,899
นางอาจจะหว่านล้อม...

209
00:13:52,169 --> 00:13:53,769
พี่ชายหัวรั้นของข้าได้

210
00:14:01,610 --> 00:14:02,649
ตกลงเจ้าค่ะ

211
00:14:02,980 --> 00:14:06,220
มาลองจับคู่คุณหนู
กับท่านนายหมู่กันดูสักตั้งนะเจ้าคะ

212
00:14:09,250 --> 00:14:10,419
ขอบคุณมากนะ

213
00:14:16,129 --> 00:14:18,700
ทรงจำคดีการตายของอีโชอ๊ก

214
00:14:18,860 --> 00:14:20,100
เมื่อหกเดือนก่อนได้ไหมพ่ะย่ะค่ะ

215
00:14:20,629 --> 00:14:21,899
ต้องจำได้อยู่แล้วสิ

216
00:14:22,370 --> 00:14:23,729
นางคือสาวโสดทึนทึกซึมเศร้า...

217
00:14:23,730 --> 00:14:25,440
ที่ฆ่าตัวตายมิใช่หรือ

218
00:14:25,769 --> 00:14:28,168
มีเรื่องเล่าน่าขนลุก
เกี่ยวกับวิญญาณนาง...

219
00:14:28,169 --> 00:14:31,340
ที่คอยหลอกหลอนหญิงอื่น
ที่ถึงวัยออกเรือนแล้วอยู่

220
00:14:31,610 --> 00:14:32,840
เรื่องนั้น...

221
00:14:33,210 --> 00:14:36,080
เป็นหนึ่งในเหตุผล
ที่องค์รัชทายาทออกเรือนไม่ได้

222
00:14:36,809 --> 00:14:38,179
ข้าจะลืมได้อย่างไร

223
00:14:38,419 --> 00:14:41,419
เรื่องนั้นเป็นอุปสรรคต่อการสมรส
ของบุตรสาวสามคนของแมงผู้คงแก่เรียน

224
00:14:41,649 --> 00:14:44,049
แม่สื่อกับกระหม่อมกำลังหาทาง
แก้ปัญหาเรื่องนี้อยู่พ่ะย่ะค่ะ

225
00:14:45,789 --> 00:14:47,590
งั้นหรือ ขอให้โชคดีแล้วกัน

226
00:14:51,129 --> 00:14:52,559
ว่าแต่

227
00:14:54,200 --> 00:14:58,139
เจ้าแน่ใจหรือว่า
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายไม่รู้

228
00:14:59,600 --> 00:15:00,639
พ่ะย่ะค่ะ

229
00:15:06,340 --> 00:15:07,340
อันที่จริง

230
00:15:08,080 --> 00:15:10,110
ดูเหมือนท่านหญิงภรรยาของเขา
จะสงสัยอะไรบางอย่าง

231
00:15:10,279 --> 00:15:11,419
กระหม่อมจึงตกลง...

232
00:15:12,080 --> 00:15:14,720
จะสอนหลานชายพวกเขา
เพื่อเอาใจนางพ่ะย่ะค่ะ

233
00:15:16,289 --> 00:15:17,350
เข้าใจแล้ว

234
00:15:36,710 --> 00:15:38,139
คุณหนูซัมซุน

235
00:15:40,509 --> 00:15:41,779
ไม่ได้นอนทั้งคืนเลยหรือเจ้าคะ

236
00:15:44,279 --> 00:15:46,620
อ้อ ไปโรงเตี๊ยมกันเถิด

237
00:15:47,720 --> 00:15:48,990
อะไรนะ ช้าก่อน

238
00:15:52,059 --> 00:15:53,259
จะไปทั้งสภาพนั้นน่ะหรือเจ้าคะ

239
00:15:54,220 --> 00:15:55,889
ข้าไม่จำเป็นต้องแต่งเป็นบุรุษแล้วนี่

240
00:15:56,289 --> 00:15:58,058
วันนี้เป็นวันหยุดของท่านนายหมู่

241
00:15:58,059 --> 00:15:59,929
เขาจะมาช่วยคัดลอกหนังสือนะเจ้าคะ

242
00:16:00,129 --> 00:16:01,200
อะไรนะ

243
00:16:01,429 --> 00:16:03,600
ทำไมมาบอกข้าเอาตอนนี้ล่ะ

244
00:16:05,700 --> 00:16:07,269
ข้าถึงได้มาที่นี่ไงเจ้าคะ

245
00:16:07,639 --> 00:16:09,409
รีบไปเปลี่ยนชุดสิเจ้าคะ

246
00:16:10,409 --> 00:16:11,509
เราสองคน...

247
00:16:12,179 --> 00:16:13,440
มาสวยขึ้นกันสักนิดเถอะเจ้าค่ะ

248
00:16:33,500 --> 00:16:34,570
ท่านนายหมู่

249
00:16:36,029 --> 00:16:37,769
คุณหนู ลืมไปแล้วหรือเจ้าคะ

250
00:16:37,899 --> 00:16:39,369
ห้ามออกตัวแรงเกินไปเจ้าค่ะ

251
00:16:39,370 --> 00:16:42,440
ข้าแค่ยืนขึ้นเอง แบบนี้ก็ไม่ได้หรือ

252
00:16:44,169 --> 00:16:47,039
ท่านนายหมู่เป็นประเภทที่จะถอยหนี
เมื่อมีสตรีเข้าหาเจ้าค่ะ

253
00:16:47,210 --> 00:16:49,610
คุณหนูต้องทำให้เขาเข้าหาก่อน
ถึงจะประสบความสำเร็จเจ้าค่ะ

254
00:16:51,009 --> 00:16:52,049
เข้าใจแล้ว

255
00:16:55,289 --> 00:16:56,720
ท่านนายหมู่

256
00:16:58,720 --> 00:17:01,490
เชิญไปนั่งทางนั้น
แล้วคัดลอกได้เลยเจ้าค่ะ

257
00:17:38,829 --> 00:17:40,130
ให้ตายเถอะ

258
00:17:41,369 --> 00:17:45,640
ข้ารู้ว่าเราจ้างมืออาชีพไม่ได้
เพื่อความปลอดภัย

259
00:17:45,740 --> 00:17:48,809
แต่ทำไมข้าต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วย

260
00:17:49,609 --> 00:17:53,140
เพื่อให้คนมีภาพจำว่า
ฮวารกเป็นบัณฑิตชุดเขียวเจ้าค่ะ

261
00:17:53,309 --> 00:17:55,409
ขากลับ ท่านพ่อบ้าน
จะได้ใส่เพียงเสื้อคลุม...

262
00:17:55,410 --> 00:17:57,079
แล้วไปที่โรงสีได้เลยเจ้าค่ะ

263
00:17:58,450 --> 00:17:59,549
ใช่แล้วขอรับ

264
00:18:00,880 --> 00:18:03,288
แล้วผู้พบเห็นก็จะสนใจ
เพียงเสื้อคลุมสีเขียว

265
00:18:03,289 --> 00:18:05,720
ไม่ใช่รูปร่างหรือหน้าตาของฮวารก

266
00:18:06,089 --> 00:18:08,088
จะหลบพวกทหารได้ง่ายกว่าด้วย

267
00:18:08,089 --> 00:18:10,589
ท่านนายหมู่
หัวไวอย่างที่คิดเลยนะเจ้าคะ

268
00:18:10,890 --> 00:18:13,299
แค่นี้ข้าก็มองออก

269
00:18:31,049 --> 00:18:32,319
แม่นางยอจู

270
00:18:32,720 --> 00:18:35,289
ขอบคุณเจ้ามาก
ที่ทุ่มเทกับการจับคู่นี้

271
00:18:35,720 --> 00:18:37,518
ข้าจะยกเลิกคำสั่ง...

272
00:18:37,519 --> 00:18:39,819
ที่ให้เจ้าอยู่ห่างจากข้าสามก้าว

273
00:18:40,220 --> 00:18:41,689
และเพื่อให้ทุกอย่างราบรื่น

274
00:18:41,690 --> 00:18:43,859
เจ้าไม่ต้องรู้สึกอึดอัด
เวลาอยู่กับข้าหรอก

275
00:19:11,720 --> 00:19:14,019
"เรื่องราวของแม่หญิงโชฮี"

276
00:19:18,900 --> 00:19:21,130
ข้าไม่เข้าใจเนื้อเรื่องเลย

277
00:19:24,539 --> 00:19:26,069
ถามข้าได้เลยเจ้าค่ะ

278
00:19:27,240 --> 00:19:28,269
อ้อ

279
00:19:28,910 --> 00:19:30,868
ถ้าวิญญาณของโชอ๊กรู้สึกไม่เป็นธรรม

280
00:19:30,869 --> 00:19:33,479
นางก็ควรปรากฏตัวต่อหน้านายอำเภอ
เพื่อร้องขอความเป็นธรรมสิ

281
00:19:33,480 --> 00:19:35,509
เหตุใดนางต้องมาปรากฏตัว
ต่อหน้าหญิงโสดด้วย

282
00:19:35,950 --> 00:19:37,450
มันขาดความสมจริงขอรับ

283
00:19:38,079 --> 00:19:41,450
ข้าไม่รู้หรอกว่า
"ความสมจริง" คืออะไร

284
00:19:41,789 --> 00:19:43,518
แต่จากมุมมองของผีโชอ๊ก

285
00:19:43,519 --> 00:19:45,490
นางถูกเสนาบดีกลาโหมฆ่าตาย

286
00:19:45,890 --> 00:19:48,359
และเจ้าเมืองกับนายอำเภอทั้งหลาย
ก็เป็นลิ่วล้อของเขา

287
00:19:48,990 --> 00:19:51,359
ถ้าไม่โง่ นางคงไม่ไปหา
นายอำเภอหรอกเจ้าค่ะ

288
00:19:51,900 --> 00:19:54,429
นางหลอกหลอนเหล่าสตรี
เพราะเชื่อว่า...

289
00:19:54,430 --> 00:19:56,070
สตรีด้วยกันจะเข้าใจ
และช่วยเหลือนางเจ้าค่ะ

290
00:19:57,569 --> 00:19:59,069
แม่หญิงซัมซุนพูดถูกขอรับ

291
00:20:00,069 --> 00:20:04,170
ข้าคิดว่าเรื่องนี้สมจริง
มากพอแล้วขอรับ

292
00:20:06,579 --> 00:20:10,049
ข้าก็คิดว่าท่านนายหมู่ช่างยุติธรรม

293
00:20:10,309 --> 00:20:11,880
ต่างจากข้าราชการคนอื่นเจ้าค่ะ

294
00:20:19,019 --> 00:20:20,779
จู่ ๆ ก็ร้อนขึ้นมา
ข้ารู้สึกไปคนเดียวงั้นหรือ

295
00:20:22,160 --> 00:20:24,390
ข้าว่าเนื้อหา
ก็ไม่ได้แปลกอะไรนะเจ้าคะ

296
00:20:25,559 --> 00:20:28,299
ถ้าทุกท่านคิดเช่นนั้น ก็...

297
00:20:42,849 --> 00:20:44,209
หัวใจข้าเต้นรัว...

298
00:20:44,210 --> 00:20:46,319
แม้แต่ตอนที่ข้าหงุดหงิด

299
00:20:46,779 --> 00:20:49,549
ข้าอยากได้คำตอบของจดหมายที่ข้าส่งไป

300
00:21:11,440 --> 00:21:12,440
คุณหนู

301
00:21:13,839 --> 00:21:15,008
คุณหนูกลับเข้าไปข้างใน

302
00:21:15,009 --> 00:21:16,949
เดินรอบร้านหนังสือห้ารอบ
แล้วค่อยออกมานะเจ้าคะ

303
00:21:16,950 --> 00:21:17,950
เช่นนั้น...

304
00:21:18,420 --> 00:21:20,750
ข้าก็ไปกับท่านนายหมู่ไม่ได้สิ

305
00:21:22,390 --> 00:21:23,789
นั่นแหละคือประเด็นสำคัญเจ้าค่ะ

306
00:21:27,119 --> 00:21:28,160
อ้าว

307
00:21:41,000 --> 00:21:42,339
เช่นนั้น ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ

308
00:21:43,569 --> 00:21:44,569
เอ่อ...

309
00:22:21,240 --> 00:22:23,509
หากยังเอาแต่ถาม
เพราะไม่รู้ว่าข้ารู้สึกเช่นไร

310
00:22:23,910 --> 00:22:25,549
ข้าจักเศร้าใจมากเลยเจ้าค่ะ

311
00:22:26,319 --> 00:22:27,720
ไม่เห็นจำเป็นต้องเศร้าใจไปเลย

312
00:22:28,349 --> 00:22:29,890
เมื่อท่านอ่านจดหมายฉบับนี้

313
00:22:30,490 --> 00:22:34,089
ช่วยเผยความรู้สึกของท่าน
กับต้นไม้หรือท้องฟ้าทีนะเจ้าคะ

314
00:22:34,930 --> 00:22:38,630
แม้จะเป็นเพียงเสียงผ่านสายลม
ข้าก็อยากได้ยินเจ้าค่ะ

315
00:22:40,200 --> 00:22:42,768
โชฮีใส่หัวใจ
ที่ร่ำร้องหาผู้เป็นที่รัก...

316
00:22:42,769 --> 00:22:44,298
ลงไปในจดหมายฉบับนี้

317
00:22:44,299 --> 00:22:45,299
"โชฮี" หรือ

318
00:22:46,500 --> 00:22:47,569
โช...

319
00:22:51,269 --> 00:22:52,509
ข้าจัดการเองเจ้าค่ะ

320
00:22:53,079 --> 00:22:54,079
แม่นางยอจู

321
00:22:55,980 --> 00:22:57,849
นางเขียนแค่ประโยคเดียว...

322
00:22:58,980 --> 00:23:00,750
บนหลังเศษกระดาษงั้นหรือ

323
00:23:02,720 --> 00:23:04,759
ถ้าจะเขียนแค่นี้ พูดเอาก็ได้

324
00:23:06,289 --> 00:23:09,160
ส่งมาให้ความหวังข้าหรอกหรือนี่

325
00:23:17,900 --> 00:23:19,739
กระดาษหอมเสียด้วย

326
00:23:19,740 --> 00:23:21,839
(เจ้าไม่ต้องรู้สึกอึดอัด
เวลาอยู่กับข้าหรอก)

327
00:23:25,809 --> 00:23:27,179
หัวใจข้าเต้นรัว...

328
00:23:27,180 --> 00:23:29,180
แม้แต่ตอนที่ข้าหงุดหงิด

329
00:23:29,750 --> 00:23:32,480
ข้าอยากได้คำตอบของจดหมายที่ข้าส่งไป

330
00:23:53,869 --> 00:23:56,470
(ข้าจัดการเองเจ้าค่ะ แม่นางยอจู)

331
00:24:23,930 --> 00:24:25,569
"ขงจื๊อกล่าวว่า"

332
00:24:26,200 --> 00:24:28,309
"'หากได้ศึกษา
และเรียนรู้บ้างในบางครา'"

333
00:24:28,609 --> 00:24:30,169
"'มิใช่สิ่งนี้หรอกหรือ
ที่ทำให้เป็นสุข'"

334
00:24:30,440 --> 00:24:33,640
"'ถึงจะไม่มีใครสังเกตเห็น
ก็ไม่ต้องนึกตัดพ้อน้อยใจ'"

335
00:24:34,079 --> 00:24:35,710
"'นั่นสิ บัณฑิตที่แท้จริง'"

336
00:24:36,150 --> 00:24:37,249
องค์รัชทายาท

337
00:24:37,250 --> 00:24:39,950
พระมเหสีทรงเรียกพบ
ที่วังหลวงด่วนพ่ะย่ะค่ะ

338
00:24:40,519 --> 00:24:41,650
ตอนนี้น่ะหรือ

339
00:24:46,259 --> 00:24:47,819
"เขามองว่าสิ่งต่าง ๆ นั้นแสนงดงาม"

340
00:24:47,960 --> 00:24:51,029
"และคล้อยตามความเป็นไปของทุกสิ่ง
ทั้งใหญ่และเล็ก"

341
00:24:51,460 --> 00:24:54,130
"แต่ถึงกระนั้น ในบางครั้ง
อะไร ๆ ก็ไม่เป็นไปตามที่ต้องการ"

342
00:25:00,640 --> 00:25:03,339
ทางไปวังหลวงไม่มีทางเดินบนภูเขานี่

343
00:25:07,680 --> 00:25:09,049
หยุดเกี้ยวก่อน

344
00:25:15,190 --> 00:25:16,250
มีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ

345
00:25:16,549 --> 00:25:18,390
ข้าต้องปลดทุกข์

346
00:25:19,660 --> 00:25:21,259
แล้วก็ไม่มีกระโถนด้วย

347
00:25:27,029 --> 00:25:28,328
ข้าอายน่ะ

348
00:25:28,329 --> 00:25:30,869
จงอยู่ห่างออกไปสามก้าว
แล้วหันหลังให้ข้า

349
00:25:32,299 --> 00:25:34,140
พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

350
00:25:47,250 --> 00:25:48,289
ท่านพี่

351
00:25:49,289 --> 00:25:50,950
ต้องตีขจัดคราบให้สะอาดด้วยสิ

352
00:25:52,220 --> 00:25:55,089
แค่ล้างมือ มือข้าก็เป็นผื่นคันแล้ว

353
00:25:55,630 --> 00:25:57,829
- ปล่อยข้าไปหน่อยไม่ได้หรือ
- ปล่อยอะไรล่ะ

354
00:25:58,089 --> 00:25:59,828
พอท่านพี่ออกเรือนไป
ข้าก็ซักเสื้อผ้าให้ท่านพี่ไม่ได้แล้ว

355
00:25:59,829 --> 00:26:01,299
เลยต้องมาฝึกกันไม่ใช่หรือ

356
00:26:03,329 --> 00:26:04,400
ก็ได้

357
00:26:05,069 --> 00:26:06,538
พอแต่งงานแล้ว
ก็ต้องทำแบบนี้ไปทั้งชีวิต

358
00:26:06,539 --> 00:26:07,740
จะรีบฝึกไปทำไมกัน

359
00:26:09,170 --> 00:26:11,680
ไปทำสิ่งที่ท่านพี่ถนัด
อย่างจับไก่ฟ้าเสียสิ

360
00:26:11,779 --> 00:26:13,210
ข้าหงุดหงิดจนทนดูไม่ไหวแล้ว

361
00:26:14,309 --> 00:26:15,349
เอางั้นหรือ

362
00:26:15,609 --> 00:26:17,180
เราควรทำสิ่งที่ถนัดที่สุดนั่นแหละ

363
00:26:19,380 --> 00:26:20,380
เดี๋ยวข้ากลับมานะ

364
00:26:23,690 --> 00:26:24,890
ระวังด้วยล่ะ

365
00:26:32,000 --> 00:26:33,029
หนีไปแล้ว

366
00:27:11,599 --> 00:27:12,670
ทางนั้น

367
00:27:13,869 --> 00:27:14,869
หยุดนะ

368
00:28:02,920 --> 00:28:03,920
ทางนั้น

369
00:28:40,759 --> 00:28:42,890
เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ

370
00:28:44,029 --> 00:28:45,230
ถ้าเจ้าขยับออกไปก็คงไม่เป็นไร

371
00:28:56,509 --> 00:28:58,309
ท่านใช้ยางยิงนกช่วยข้าไว้นี่เอง

372
00:29:07,720 --> 00:29:08,720
ท่านพี่

373
00:29:12,359 --> 00:29:13,460
เด็กนี่มาจากไหนกัน

374
00:29:16,390 --> 00:29:17,589
เหมือนจะหลงทางน่ะ

375
00:29:18,960 --> 00:29:20,000
อ๋อ

376
00:29:21,029 --> 00:29:22,970
เจ้าหนู บ้านเจ้าอยู่ไหนล่ะ

377
00:29:24,000 --> 00:29:26,539
ข้าบอกไม่ได้ขอรับ

378
00:29:29,970 --> 00:29:31,640
ข้าก็ไม่ได้อยากรู้นักหรอก

379
00:29:33,210 --> 00:29:34,740
- รีบกลับบ้านกันเถอะ
- อืม

380
00:29:35,849 --> 00:29:36,849
ช้าก่อน

381
00:29:37,710 --> 00:29:40,420
ท่านช่วยชีวิตข้าไว้แล้ว
ต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดด้วยสิขอรับ

382
00:29:41,779 --> 00:29:43,019
จะให้ข้ารับผิดชอบด้วยงั้นหรือ

383
00:30:14,880 --> 00:30:17,189
โอบง นั่งเขียนให้หลังตรง ๆ หน่อยสิ

384
00:30:17,190 --> 00:30:19,018
โธ่ถัง ลายมือน่าเกลียดเสียจริง

385
00:30:19,019 --> 00:30:20,920
- ขอบคุณมาก
- ไม่ได้เรื่องเลย

386
00:30:22,490 --> 00:30:23,490
ใต้เท้าเจ้าคะ

387
00:30:23,759 --> 00:30:25,430
นี่ไม่ใช่เวลาพักนะเจ้าคะ

388
00:30:26,359 --> 00:30:27,559
ไปเดี๋ยวนี้แหละ

389
00:30:28,160 --> 00:30:31,029
ว่ากันว่าเวลาคนหายไปมันจะเห็นชัด

390
00:30:31,269 --> 00:30:34,000
ขาดนายหมู่ไปคนหนึ่ง
ทำเอางานเดินช้าลงมากเลยทีเดียวเชียว

391
00:30:34,440 --> 00:30:37,509
พอท่านนายหมู่ไม่อยู่แล้ว
ข้าเองก็ไร้เรี่ยวแรงเหลือเกินเจ้าค่ะ

392
00:30:40,410 --> 00:30:41,839
ใช้ปากเขียนหรือไรเจ้าคะ

393
00:30:42,079 --> 00:30:43,348
หนังสือจะเปิดตัวพรุ่งนี้แล้ว

394
00:30:43,349 --> 00:30:45,180
เร่งมือหน่อยเจ้าค่ะ ทุกท่าน

395
00:30:46,750 --> 00:30:47,849
หยุดตรงนั้นก่อน

396
00:30:49,619 --> 00:30:51,088
หนังสือจะเปิดตัวพรุ่งนี้

397
00:30:51,089 --> 00:30:53,358
และทุกคนต้องทำงานอยู่นี่ทั้งคืน
ตามที่เจ้าบอก

398
00:30:53,359 --> 00:30:54,890
แล้วเจ้าจะไปไหนกัน

399
00:30:56,130 --> 00:30:57,190
คือว่า...

400
00:30:57,789 --> 00:31:01,129
ข้าจะไปพบท่านหญิง
ที่จะช่วยเราจัดงานเปิดตัวเจ้าค่ะ

401
00:31:01,130 --> 00:31:03,470
ข้าขอตัวก่อน แล้วพบกันนะเจ้าคะ

402
00:31:03,670 --> 00:31:05,130
เดี๋ยว แต่ข้า...

403
00:31:08,740 --> 00:31:09,769
องค์รัช...

404
00:31:11,609 --> 00:31:14,008
นายน้อยหายตัวไปงั้นหรือ
หมายความว่าอย่างไรกันขอรับ

405
00:31:14,009 --> 00:31:16,079
เขารู้ตัวแล้วหนีไปขอรับ

406
00:31:17,079 --> 00:31:19,920
เขาต้องอยู่ในเมืองหลวงแน่

407
00:31:20,880 --> 00:31:23,519
เราจะรวบรวมทหารเขตเมืองหลวง
ได้สักกี่นายกัน

408
00:31:24,049 --> 00:31:27,288
ถึงจะดึกแล้ว แต่เราน่าจะรวบรวม
ได้ประมาณ 30 นายขอรับ

409
00:31:27,289 --> 00:31:28,660
ข้าจะเรียกมาเดี๋ยวนี้ขอรับ

410
00:31:29,130 --> 00:31:30,259
ไม่ได้นะเจ้าคะ

411
00:31:30,789 --> 00:31:32,630
หากเรียกทหารเขตเมืองหลวงมา

412
00:31:32,930 --> 00:31:36,328
จะมีคนสังเกตเห็นและอาจส่งผลเสีย
กับเราในภายหลังได้เจ้าค่ะ

413
00:31:36,329 --> 00:31:39,000
เช่นนั้น จะบอกให้เรานั่งรอเฉย ๆ หรือ

414
00:31:40,440 --> 00:31:42,410
ข้าคุยกับพ่อค้าที่ข้ารู้จัก...

415
00:31:42,769 --> 00:31:45,140
และให้เขาแอบตามหานายน้อยแล้วเจ้าค่ะ

416
00:31:45,880 --> 00:31:48,109
เรื่องด่วนที่สุดในตอนนี้...

417
00:31:48,710 --> 00:31:51,650
คือปิดปากองครักษ์ที่เราจ้างมาเจ้าค่ะ

418
00:31:52,220 --> 00:31:53,920
ข้าจะจัดการเรื่องนั้นเองขอรับ

419
00:32:01,190 --> 00:32:02,528
ข้าขอแนะนำ...

420
00:32:02,529 --> 00:32:04,930
ให้ท่านกลับไปสำนักเขตเมืองหลวง
เดี๋ยวนี้เลยเจ้าค่ะ

421
00:32:05,059 --> 00:32:06,629
ถ้าองค์รัชทายาทยังอยู่ในหมู่บ้าน

422
00:32:06,630 --> 00:32:08,799
คนอาจจะพาพระองค์
ไปที่สำนักราชการเจ้าค่ะ

423
00:32:11,299 --> 00:32:12,339
รับทราบขอรับ

424
00:32:17,509 --> 00:32:20,240
เช่นนั้น ข้าขอตัวไปดู
แม่ของซัมวอลก่อนนะเจ้าคะ

425
00:32:21,380 --> 00:32:22,450
เอาสิ

426
00:32:29,150 --> 00:32:30,470
ข้าบอกให้พวกเขาไปตามหาแล้วเจ้าค่ะ

427
00:32:41,430 --> 00:32:43,299
ท่านแม่ เรียกหาข้าหรือเจ้าคะ

428
00:32:43,430 --> 00:32:45,500
วันนี้ข้าเหนื่อย ๆ น่ะ

429
00:32:45,740 --> 00:32:47,569
เจ้าไม่ต้องมาทักทายยามค่ำ
ที่เรือนข้าแล้ว

430
00:32:47,970 --> 00:32:50,210
ให้คึนซอกเข้านอนเร็ว ๆ ด้วยล่ะ

431
00:32:51,039 --> 00:32:52,910
ไม่ได้ป่วยใช่ไหมเจ้าคะ

432
00:32:55,009 --> 00:32:58,049
ข้าแค่เหนื่อยนิดหน่อยน่ะ ไม่ต้องห่วง

433
00:33:11,029 --> 00:33:13,700
เจ้าหนู บ้านหลังนี้ก็ไม่ใช่หรือ

434
00:33:14,259 --> 00:33:15,970
ข้าไม่ได้ชื่อ "เจ้าหนู" เสียหน่อย

435
00:33:17,930 --> 00:33:19,069
ข้าชื่ออีแจขอรับ

436
00:33:20,599 --> 00:33:22,309
เจ้าบอกชื่อตัวเองได้ชัดเจนขนาดนี้

437
00:33:22,970 --> 00:33:24,409
เหตุใดถึงไม่รู้ว่า
บ้านตัวเองอยู่ไหนล่ะ

438
00:33:24,410 --> 00:33:25,480
เพราะนี่เป็นครั้งแรก...

439
00:33:26,910 --> 00:33:28,210
ที่ข้ามาเยี่ยมบ้านท่านตา

440
00:33:28,680 --> 00:33:30,980
และตอนนี้ก็ค่ำแล้วด้วย
ถนนหนทางเลยดูแปลกตาไปขอรับ

441
00:33:32,720 --> 00:33:33,879
ใกล้ถึงเวลางดออกนอกเคหาแล้ว

442
00:33:33,880 --> 00:33:35,319
ข้าจะพาเจ้าไปสำนักเขตเมืองหลวงเอง

443
00:33:35,589 --> 00:33:36,589
ไปกันเถอะ

444
00:34:04,609 --> 00:34:06,819
พาเด็กมาบ้านเช่นนี้ได้อย่างไร

445
00:34:08,550 --> 00:34:10,419
ถ้าเจ้าเด็กโง่นั่น
ไม่รู้ว่าบ้านตัวเองอยู่ไหน

446
00:34:10,420 --> 00:34:12,089
ก็ควรพาไปสำนักเขตเมืองหลวงสิ

447
00:34:12,090 --> 00:34:13,920
กล้าดีอย่างไรมาหาว่าข้าโง่

448
00:34:15,159 --> 00:34:16,929
เราไปสำนักเขตเมืองหลวงมาแล้ว

449
00:34:18,260 --> 00:34:20,199
แต่เสนาบดีกลาโหมอยู่ที่นั่น

450
00:34:20,460 --> 00:34:22,869
เขาไม่ชอบข้าเพราะข้าตีกลองร้องทุกข์

451
00:34:23,329 --> 00:34:24,868
ถ้าข้าพาเด็กชาย
ที่เขาไม่รู้จักไปด้วย...

452
00:34:24,869 --> 00:34:27,738
มันก็คงจะปล่อยข่าวลือว่า
เด็กคนนี้เป็นลูกลับ ๆ ของท่านพี่สินะ

453
00:34:27,739 --> 00:34:29,340
กล้าดีอย่างไรถึงพูดจาไร้สาระเช่นนี้

454
00:34:29,510 --> 00:34:30,940
รู้ไหมว่าบุพการีข้าคือผู้ใด

455
00:34:31,809 --> 00:34:33,079
แล้วบุพการีเจ้าคือผู้ใดกันเล่า

456
00:34:33,679 --> 00:34:36,078
นั่นสิ โตขนาดนี้แล้ว
ยังหาทางกลับบ้านเองไม่ได้อีก

457
00:34:36,079 --> 00:34:38,178
นี่ท่านขึ้นเสียงใส่ข้างั้นหรือ

458
00:34:38,179 --> 00:34:39,919
เจ้าขึ้นเสียงก่อนนะ

459
00:34:39,920 --> 00:34:41,079
พอได้แล้ว ทั้งคู่เลย

460
00:34:41,920 --> 00:34:43,760
ระฆังประกาศงดออกนอกเคหาดังแล้ว
เราไม่มีทางเลือก

461
00:34:43,920 --> 00:34:45,250
ให้เขานอนที่นี่สักคืนนะ

462
00:34:59,739 --> 00:35:01,139
เสร็จแล้ว

463
00:35:05,239 --> 00:35:07,039
ทำได้ดีมากเจ้าค่ะ คุณหนู

464
00:35:08,679 --> 00:35:09,710
เฮ้อ

465
00:35:15,280 --> 00:35:17,420
ออกมาสักเดี๋ยวสิ

466
00:35:18,789 --> 00:35:20,820
ใกล้เสร็จแล้วเจ้าค่ะ
จะไปไหนหรือเจ้าคะ

467
00:35:53,389 --> 00:35:56,159
คุณหนูซัมซุนมีพรสวรรค์
ด้านการเล่าเรื่องจริง ๆ เจ้าค่ะ

468
00:36:06,539 --> 00:36:07,940
เจ้าชื่ออะไรหรือ

469
00:36:13,639 --> 00:36:15,280
ไม่อยากบอกงั้นหรือ

470
00:36:17,050 --> 00:36:19,320
หรือว่าเจ้าไม่มีชื่อ

471
00:36:23,619 --> 00:36:25,049
ตั้งแต่ข้าเริ่มทำงานเป็นแม่ค้าหาบเร่

472
00:36:25,050 --> 00:36:27,489
ใต้เท้าเป็นคนแรกเลยที่ถามชื่อข้า

473
00:36:31,360 --> 00:36:32,659
งั้นเจ้าก็ควรรู้สึกเป็นเกียรตินะ

474
00:36:33,260 --> 00:36:36,070
ข้าขอถามเจ้าอีกครั้ง เจ้าชื่ออะไร

475
00:36:42,000 --> 00:36:43,210
ข้าชื่อ...

476
00:36:44,409 --> 00:36:46,809
ซุนด็อกเจ้าค่ะ

477
00:36:48,880 --> 00:36:49,909
ซุนด็อก

478
00:36:51,480 --> 00:36:52,650
ชื่อไพเราะดีนะ

479
00:36:53,719 --> 00:36:54,750
อายุล่ะ

480
00:36:55,150 --> 00:36:56,989
มากกว่าใต้เท้าสองปีเจ้าค่ะ

481
00:36:59,159 --> 00:37:00,389
อายุ 27 สินะ

482
00:37:02,960 --> 00:37:04,460
แล้วเจ้ารู้อายุข้าได้อย่างไร

483
00:37:05,460 --> 00:37:07,300
ท่านเกิดปีวอกมิใช่หรือเจ้าคะ

484
00:37:07,530 --> 00:37:09,929
ในฮันยาง ท่านโด่งดังมากนะเจ้าคะ

485
00:37:10,599 --> 00:37:11,670
ให้ตายสิ

486
00:37:12,099 --> 00:37:13,900
ในฐานะชายผู้คับแค้นใจน่ะหรือ

487
00:37:15,070 --> 00:37:16,440
ไม่ยุติธรรมเลย

488
00:37:16,969 --> 00:37:18,489
ข้าก็อยากรู้จักเจ้า
ให้มากขึ้นเหมือนกัน

489
00:37:19,780 --> 00:37:21,039
อยากรู้อะไรล่ะเจ้าคะ

490
00:37:23,809 --> 00:37:25,050
ทุกอย่างเลย

491
00:37:47,539 --> 00:37:48,670
จะอยากรู้ไปทำไมกันเจ้าคะ

492
00:37:51,610 --> 00:37:53,039
เมื่อการจับคู่นี้เสร็จสิ้น

493
00:37:53,710 --> 00:37:55,210
ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเจอกันอีกแท้ ๆ

494
00:38:24,510 --> 00:38:27,210
ข้าจะออกไปเดินเล่นสักครู่
อยากไปด้วยกันไหม

495
00:38:29,880 --> 00:38:32,349
(เขตหวงห้าม ผู้บุกรุกจะถูกประหาร)

496
00:38:35,420 --> 00:38:36,819
(ผู้บุกรุกที่เข้ามาในเขตหวงห้าม
จะถูกประหารชีวิต)

497
00:38:36,820 --> 00:38:38,889
ที่นี่มันเขตหวงห้าม

498
00:38:39,519 --> 00:38:41,719
ที่ไม่มีใครได้รับอนุญาต
ให้เข้าไปมิใช่หรือขอรับ

499
00:38:42,530 --> 00:38:45,760
แถวนี้ไม่มีใครเลย เหมาะแก่การ
เดินเล่นยามค่ำคืนที่สุดแล้ว

500
00:38:59,179 --> 00:39:00,340
ข้าสงสัยนักว่า...

501
00:39:00,780 --> 00:39:02,610
ฝ่าบาทจะทรงทราบเรื่อง
พื้นที่หวงห้ามนี้หรือไม่

502
00:39:03,550 --> 00:39:05,980
หมายความว่าอย่างไรขอรับ

503
00:39:07,280 --> 00:39:10,190
เพราะบริเวณนี้ถูกปิดกั้น
ผู้คนจึงต้องเดินอ้อม

504
00:39:10,820 --> 00:39:12,618
หากยังทรงปิดกั้น
แม้จะทราบเรื่องนั้นดี

505
00:39:12,619 --> 00:39:14,419
ก็แปลว่าไม่สามารถเข้าใจ
ความต้องการของราษฎรได้

506
00:39:15,460 --> 00:39:18,360
หากไม่ทราบเรื่องนั้นเลย
ก็แปลว่าเป็นกษัตริย์ที่ไร้ความสามารถ

507
00:39:26,539 --> 00:39:29,539
ข้าชอบชมทิวทัศน์จากตรงนี้
ในยามค่ำคืนเช่นนี้

508
00:39:32,710 --> 00:39:35,980
พอมองจากตรงนี้
วังหลวงดูเงียบสงบมากเลยนะขอรับ

509
00:39:50,860 --> 00:39:51,860
ว่าอย่างไร

510
00:39:52,730 --> 00:39:54,960
ทางนั้นส่งคนส่งสารมา

511
00:39:55,329 --> 00:39:58,429
แจ้งว่ายังไม่พบองค์รัชทายาทเลยเพคะ

512
00:40:01,699 --> 00:40:02,840
ไม่ได้การแล้ว

513
00:40:04,170 --> 00:40:05,809
ข้าต้องไปกราบทูลฝ่าบาท

514
00:40:07,409 --> 00:40:10,010
องค์รัชทายาทถูกลักพาตัวไป
จากพระตำหนักส่วนพระองค์งั้นหรือ

515
00:40:10,050 --> 00:40:11,380
ทั้งหมดเป็นความผิดข้าเองเพคะ

516
00:40:12,179 --> 00:40:13,980
หากเกิดเรื่องไม่ดี
กับองค์รัชทายาทขึ้นมาล่ะ

517
00:40:16,449 --> 00:40:18,389
เรียกเจ้าหน้าที่สืบสวน
จากสำนักตุลาการมาเดี๋ยวนี้

518
00:40:18,550 --> 00:40:19,789
พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท

519
00:40:32,639 --> 00:40:36,510
(โอกยองซัมจอม: ห้ามออกนอกเคหา
ในยามวิกาลจนถึงตีสี่)

520
00:40:51,250 --> 00:40:52,920
ได้เวลาระดมพล
กองกำลังส่วนตัวแล้วเจ้าค่ะ

521
00:40:54,260 --> 00:40:55,658
ในตอนนี้ที่ทหาร...

522
00:40:55,659 --> 00:40:57,360
จากสำนักตุลาการ
กำลังค้นทุกซอกทุกมุมน่ะหรือ

523
00:40:57,429 --> 00:40:58,759
แต่เริ่มเดิมที พระมเหสี...

524
00:40:58,760 --> 00:41:01,999
เป็นผู้ส่งองค์รัชทายาทไปพำนัก
ที่พระตำหนักส่วนพระองค์อย่างลับ ๆ

525
00:41:02,000 --> 00:41:04,769
หากเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับพระองค์
ก็เป็นความผิดของพระมเหสีเจ้าค่ะ

526
00:41:18,079 --> 00:41:20,219
บ้านหลังนั้นตรงสุดถนน
คือบ้านเจ้างั้นหรือ

527
00:41:54,550 --> 00:41:55,849
ทางนั้น จับตัวให้ได้

528
00:41:57,250 --> 00:41:58,250
หยุดอยู่ตรงนั้นนะ

529
00:42:08,300 --> 00:42:10,070
หากเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น
กับองค์รัชทายาท...

530
00:42:14,400 --> 00:42:16,969
มีคุณหนูสองนางมาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ

531
00:42:21,179 --> 00:42:22,179
เสด็จแม่

532
00:42:24,380 --> 00:42:27,178
ตายจริง เจ้าคือ...

533
00:42:27,179 --> 00:42:30,449
ลูกแม่ เกิดอะไรขึ้น
เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่

534
00:42:44,599 --> 00:42:47,638
เลยเวลางดออกนอกเคหาไปแล้ว
ข้าเลยให้เขานอนที่บ้านข้า

535
00:42:47,639 --> 00:42:49,268
แต่คงเพราะนอนต่างที่ต่างถิ่น

536
00:42:49,269 --> 00:42:51,170
เขาเลยแทบไม่ได้นอน
คงเหนื่อยน่าดูเจ้าค่ะ

537
00:42:51,210 --> 00:42:53,139
ขอบคุณมากเลยนะที่ช่วยลูกข้าไว้

538
00:42:53,809 --> 00:42:55,239
เจ้าแนะนำตัวหน่อยได้หรือไม่

539
00:42:55,539 --> 00:42:58,380
ข้าชื่อแมงฮานา
มาจากหุบเขานัมซานเจ้าค่ะ

540
00:42:58,510 --> 00:43:02,150
เจ้าคือพี่สาวคนโต
ของเหล่าคุณหนูทึนทึกใช่ไหม

541
00:43:02,849 --> 00:43:03,988
เจ้าคือแม่นางผู้กล้าหาญ...

542
00:43:03,989 --> 00:43:06,090
ที่ตีกลองร้องทุกข์
ร้องเรียนเสนาบดีกลาโหมสินะ

543
00:43:06,260 --> 00:43:07,659
ข้าอยากพบเจ้ามานานแล้ว

544
00:43:08,789 --> 00:43:09,860
ว่าแต่

545
00:43:09,960 --> 00:43:13,130
เจ้าคิดได้อย่างไร
ถึงให้ลูกชายข้าใส่กระโปรง

546
00:43:14,530 --> 00:43:15,760
ก่อนที่ข้าจะตอบคำถามนั้น

547
00:43:16,699 --> 00:43:18,199
ข้ามีเรื่องอยากถามท่านก่อนเจ้าค่ะ

548
00:43:18,869 --> 00:43:20,639
ดูเหมือนเขาจะมาจากตระกูลสูงศักดิ์

549
00:43:22,000 --> 00:43:25,070
เหตุใดจึงมีคนไล่ตามเขาเจ้าคะ

550
00:43:27,510 --> 00:43:30,679
ข้าเพียงแต่กังวลว่า
ข้ากำลังช่วยเหลือกบฏอยู่หรือเปล่า

551
00:43:31,210 --> 00:43:32,349
เท่านั้นเจ้าค่ะ

552
00:43:33,579 --> 00:43:34,980
เจ้าไม่ต้องกังวลหรอกนะ

553
00:43:36,090 --> 00:43:38,219
เขาคือลูกชายคนโตของตระกูล
แต่ข้ามีเขาตอนอายุมากแล้ว

554
00:43:38,949 --> 00:43:40,189
อนุภรรยาของสามีข้า
กับลูกชายที่โตแล้วของนาง...

555
00:43:40,190 --> 00:43:42,059
จ้องจะฮุบสมบัติของตระกูล
จึงรวมหัวกันวางแผน...

556
00:43:44,730 --> 00:43:46,400
และพยายามทำร้ายเขาเท่านั้นล่ะ

557
00:43:51,400 --> 00:43:53,339
ข้ากลัวว่านักฆ่า
ที่ตามล่าลูกชายท่านเมื่อวาน...

558
00:43:53,340 --> 00:43:56,070
จะยังป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้
จึงให้เขาปลอมเป็นสตรีเจ้าค่ะ

559
00:43:57,710 --> 00:43:59,638
ถึงองค์รัชทายาท
จะกลับวังมาอย่างปลอดภัยแล้ว

560
00:43:59,639 --> 00:44:00,908
แต่มีคนพยายามลักพาตัวเขาเลยนะ

561
00:44:00,909 --> 00:44:02,469
แล้วท่านยังบอกว่า
เราไม่ควรสืบสวนอีกหรือ

562
00:44:03,750 --> 00:44:06,980
ท่านหัวหน้าราชเลขานุการ
ท่านเสียสติไปแล้วหรือ

563
00:44:07,920 --> 00:44:10,889
หากฝ่าบาททรงป่าวประกาศว่า
องค์รัชทายาทเกือบถูกลักพาตัวไป

564
00:44:11,019 --> 00:44:12,420
จะเป็นโอกาสดีของเราเจ้าค่ะ

565
00:44:13,690 --> 00:44:17,130
เราใช้เหตุผลนั้น
ปลดพระมเหสีได้เจ้าค่ะ

566
00:44:17,460 --> 00:44:20,059
หากเรื่องนี้แพร่ออกไป
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย

567
00:44:20,230 --> 00:44:22,658
จะกล่าวโทษพระมเหสีที่ส่งองค์รัชทายาท

568
00:44:22,659 --> 00:44:25,300
ไปยังพระตำหนักส่วนพระองค์
โดยไม่ได้รับอนุญาต

569
00:44:25,570 --> 00:44:27,570
และยืนกรานให้ปลดพระมเหสีพ่ะย่ะค่ะ

570
00:44:29,440 --> 00:44:30,769
เมื่อปลดพระมเหสีแล้ว

571
00:44:30,969 --> 00:44:33,009
ในวังหลวงจะไม่เหลือใครที่ปกป้อง...

572
00:44:33,010 --> 00:44:34,340
องค์รัชทายาทวัยเยาว์ได้อีก

573
00:44:34,739 --> 00:44:37,409
สถานการณ์จะเป็นใจต่อฝ่ายเราเจ้าค่ะ

574
00:44:38,610 --> 00:44:40,320
ข้าเป็นพระราชาของแผ่นดินนี้

575
00:44:40,650 --> 00:44:43,219
แต่กลับหาตัวคนที่พยายาม
ลักพาตัวลูกชายไม่ได้ด้วยซ้ำ

576
00:44:45,289 --> 00:44:47,019
แล้วองครักษ์ขององค์รัชทายาท
ที่หายตัวไปล่ะ

577
00:44:47,360 --> 00:44:50,229
ตอนนี้กำลังพยายามตามหาตัวเขา
อย่างสุดความสามารถพ่ะย่ะค่ะ

578
00:44:50,230 --> 00:44:53,230
เราต้องหาคนที่จะมีหลักฐานให้เราได้

579
00:44:54,460 --> 00:44:56,070
ข้าได้ยินว่านางกำนัลที่ทงกุงจอน...

580
00:44:56,300 --> 00:44:58,829
ป่วยหนักขึ้นเรื่อย ๆ
เหมือนองค์หญิงที่จากไป

581
00:44:59,739 --> 00:45:03,369
กระหม่อมเชื่อว่านางถือ
กุญแจดอกแรกที่จะใช้ไขคดีนี้ได้

582
00:45:04,010 --> 00:45:07,679
กระหม่อมจะหาทาง
รักษานางให้ได้พ่ะย่ะค่ะ

583
00:45:12,010 --> 00:45:13,050
มาแล้วหรือเจ้าคะ

584
00:45:13,280 --> 00:45:15,650
- สวัสดีเจ้าค่ะ
- สวัสดีเจ้าค่ะ เชิญข้างในเลยเจ้าค่ะ

585
00:45:17,449 --> 00:45:19,760
- เจ้าค่ะ
- ท่านคงตื่นเต้นน่าดู

586
00:45:20,989 --> 00:45:22,619
- สวัสดีเจ้าค่ะ
- มาแล้วหรือเจ้าคะ

587
00:45:22,789 --> 00:45:24,059
เข้าไปข้างในกันเถอะ

588
00:45:25,389 --> 00:45:26,630
อ้าว มาแล้วหรือเจ้าคะ

589
00:45:26,860 --> 00:45:28,260
เจ้าค่ะ เชิญเข้าไปได้เลยเจ้าค่ะ

590
00:45:33,900 --> 00:45:34,969
ใต้เท้า

591
00:45:36,139 --> 00:45:37,439
ข้าจะเอาม่านลงนะเจ้าคะ

592
00:45:37,440 --> 00:45:39,440
แต่ท่านอาจจะประหม่า
ต่อหน้านายหญิงทั้งหลายได้

593
00:45:39,610 --> 00:45:42,139
อย่าเงยหน้าขึ้นมา มองแค่หนังสือ
แล้วอ่านออกเสียงก็พอนะเจ้าคะ

594
00:45:42,440 --> 00:45:44,650
เจ้าดูตื่นเต้นกว่าข้าอีกนะ

595
00:45:45,050 --> 00:45:47,420
ข้าพร้อมแล้ว เริ่มได้เลย

596
00:45:47,880 --> 00:45:48,880
เจ้าค่ะ

597
00:46:00,760 --> 00:46:01,860
สักครู่นะเจ้าคะ

598
00:46:07,869 --> 00:46:09,440
มันเอียงน่ะเจ้าค่ะ

599
00:46:15,409 --> 00:46:16,409
เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ

600
00:46:36,369 --> 00:46:37,629
ขอขอบพระคุณนายหญิงทุกท่าน
ที่มาร่วมงานเปิดตัวครั้งแรก...

601
00:46:37,630 --> 00:46:41,070
ของ "ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง"
เล่มที่สามนะเจ้าคะ

602
00:46:41,800 --> 00:46:44,710
และข้าขอขอบพระคุณท่านหญิง
ที่ช่วยจัดงานนี้ขึ้นมาด้วยเจ้าค่ะ

603
00:46:45,110 --> 00:46:46,590
- ขอบพระคุณนะเจ้าคะ
- ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

604
00:46:47,679 --> 00:46:51,279
วันนี้ ท่านฮวารก
ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนมาก่อน

605
00:46:51,280 --> 00:46:53,780
มาที่นี่เพื่ออ่านเล่มที่สาม
ให้ทุกท่านฟังด้วยตัวเองเลยเจ้าค่ะ

606
00:46:54,280 --> 00:46:56,948
- โอ้โฮ
- ท่านฮวารกมาจริง ๆ หรือ

607
00:46:56,949 --> 00:47:00,289
เพื่อปกป้องตัวตนของท่านฮวารก
เราจะปิดม่านไว้นะเจ้าคะ

608
00:47:00,559 --> 00:47:04,288
กรุณานั่งอยู่กับที่
และอย่าลุกจากที่นั่งเด็ดขาดนะเจ้าคะ

609
00:47:04,289 --> 00:47:06,329
- เจ้าค่ะ
- เจ้าค่ะ

610
00:47:06,659 --> 00:47:08,699
เช่นนั้น เราจะเริ่มกันเลยนะเจ้าคะ

611
00:47:21,579 --> 00:47:23,679
- นั่นเขานี่
- โอ้โฮ

612
00:47:29,989 --> 00:47:31,919
"ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง" เล่มที่สาม

613
00:47:31,920 --> 00:47:33,296
ชื่อเรื่องว่า
"เรื่องราวของแม่หญิงโชฮี"

614
00:47:33,320 --> 00:47:36,289
เขียนขึ้นโดยมีเค้าโครง
จากเหตุการณ์จริงขอรับ

615
00:47:36,329 --> 00:47:38,590
เขาดูเหมือนท่านฮวารก
ที่ข้าจินตนาการไว้เป๊ะเลย

616
00:47:39,960 --> 00:47:43,829
"คืนนั้นท้องฟ้ามืดสนิท
ไม่มีแม้แต่พระจันทร์ให้เห็น"

617
00:48:10,630 --> 00:48:13,428
"เมื่อสตรีมากกว่าห้าคน
ล้มป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ..."

618
00:48:13,429 --> 00:48:14,599
"ก่อนงานแต่งงานของพวกนาง"

619
00:48:15,300 --> 00:48:18,199
"ชาวบ้านจึงได้จ้างหมอผี
มาทำพิธีและสวดภาวนา"

620
00:48:18,530 --> 00:48:21,170
"แต่โชคร้ายก็หาได้สิ้นสุดลงไม่"

621
00:48:21,639 --> 00:48:24,539
"สุดท้ายแล้ว หลายต่อหลายครอบครัว..."

622
00:48:24,809 --> 00:48:26,280
"จึงต้องเลื่อน..."

623
00:48:27,039 --> 00:48:28,579
"งานแต่งงานของบุตรสาวออกไป"

624
00:48:28,739 --> 00:48:29,750
งามเหลือเกิน

625
00:48:33,650 --> 00:48:36,050
ถึงจะออกเรือนไปแล้ว
ก็ต้องมาเยี่ยมเราบ่อย ๆ นะ

626
00:48:36,489 --> 00:48:37,590
แน่นอนอยู่แล้วสิ

627
00:48:37,750 --> 00:48:40,759
เจ้าเตรียมของพวกนี้ไว้
ตั้งแต่เมื่อไรกัน ทุลซุนของพี่

628
00:48:40,760 --> 00:48:41,920
นางจะออกเรือนงั้นหรือ

629
00:48:42,590 --> 00:48:44,760
คงไม่กลัวผีพรหมจรรย์เลยสินะ

630
00:48:44,789 --> 00:48:48,260
"แต่มีเพียงโฮนาแห่งหุบเขานัมซาน
ที่ไม่ยอมเลื่อนงานแต่งงาน"

631
00:48:48,630 --> 00:48:50,170
"และข่าวลือประสงค์ร้าย..."

632
00:48:50,500 --> 00:48:53,369
"เรื่องที่นางไม่สามารถ
เลื่อนงานแต่งได้เพราะตั้งครรภ์..."

633
00:48:53,769 --> 00:48:55,469
"ก็แพร่กระจายไปในหมู่ชาวบ้าน"

634
00:49:23,800 --> 00:49:25,069
"โฮนารู้ได้โดยสัญชาตญาณว่า..."

635
00:49:25,070 --> 00:49:27,639
"ผีสาวพรหมจรรย์ตนนั้นคือโชฮี
เพื่อนของนางที่ตายไปแล้ว"

636
00:49:28,070 --> 00:49:29,440
"นางไม่เลื่อนงานแต่งงาน"

637
00:49:29,670 --> 00:49:31,539
"แต่ไปขอความช่วยเหลือจากนายหญิง..."

638
00:49:31,940 --> 00:49:36,280
"และเฝ้ารอผีตนนั้นกับนาง"

639
00:49:37,079 --> 00:49:39,449
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง"
เล่มที่สาม)

640
00:49:57,929 --> 00:49:59,030
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

641
00:49:59,739 --> 00:50:03,369
มีข่าวลือแพร่ไปว่าท่านพี่ข้า
คือฆาตกรในนิยายเรื่องนี้งั้นหรือ

642
00:50:03,610 --> 00:50:05,268
ในนิยาย น้องสาวของขุนนางท่านนั้น...

643
00:50:05,269 --> 00:50:06,479
คือพระสนมซุกบิน

644
00:50:06,480 --> 00:50:08,280
นั่นคงเป็นที่มาของข่าวลือเพคะ

645
00:50:08,679 --> 00:50:11,750
ในช่วงเวลาที่วุ่นวายนี้
เหตุใดถึงมีข่าวลือเช่นนี้ออกมาได้

646
00:50:11,849 --> 00:50:13,380
ข้าได้ยินกับหูเลย

647
00:50:13,619 --> 00:50:16,279
เสนาบดีกลาโหมอยากให้แมงฮานา
มาเป็นอนุภรรยาของตัวเอง

648
00:50:16,280 --> 00:50:17,749
จึงปล่อยข่าวลือว่า
นางกระโดดเข้าหาผู้ชาย

649
00:50:17,750 --> 00:50:19,789
เพราะถูกผีพรหมจรรย์เข้าสิง

650
00:50:19,860 --> 00:50:20,888
บ้าไปแล้ว

651
00:50:20,889 --> 00:50:22,888
- โอ๊ย
- ได้ยินว่าท่านฮวารก...

652
00:50:22,889 --> 00:50:24,659
สวมเสื้อคลุมสีเขียว
เพื่อระลึกถึงท่านโชอ๊กล่ะ

653
00:50:25,789 --> 00:50:29,300
ว่าแต่ จริงหรือเปล่านะ
ที่ท่านฮวารกจะเลิกเป็นนักเขียน

654
00:50:29,460 --> 00:50:30,928
ได้ยินว่าบิดาเขาเป็นคนใหญ่คนโต

655
00:50:30,929 --> 00:50:32,929
ที่เขียนต่อไม่ได้ก็เพราะ
เข้ารับราชการไปแล้วเจ้าค่ะ

656
00:50:33,769 --> 00:50:36,299
เอาล่ะ เจ้าคือหมายเลข 28

657
00:50:36,300 --> 00:50:38,069
ซึ่งหมายความว่า
เจ้าจะต้องรอประมาณแปดวัน

658
00:50:38,070 --> 00:50:39,739
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง"
เล่มที่สาม)

659
00:50:39,909 --> 00:50:42,639
อ่านสองเล่มแรกอีกรอบ
แล้วจะสนุกมากขึ้นนะ

660
00:50:42,739 --> 00:50:44,348
สรุปก็คือ

661
00:50:44,349 --> 00:50:45,879
ระหว่างที่คุณหนูโชอ๊ก...

662
00:50:45,880 --> 00:50:49,679
รอให้คู่หมั้นจัดการงานศพสามปีให้พ่อ

663
00:50:49,750 --> 00:50:52,190
เสนาบดีกลาโหมก็พยายามฉวยโอกาส
และฆ่านางงั้นหรือ

664
00:50:55,420 --> 00:50:57,058
จำเรื่องในเล่มหนึ่งกับสองได้ไหมขอรับ

665
00:50:57,059 --> 00:50:58,090
(ภรรยาของเสนาบดีกลาโหม)

666
00:50:58,559 --> 00:51:00,099
ถึงอย่างนั้น
ข้าก็แนะนำให้อ่านอีกรอบนะ

667
00:51:01,159 --> 00:51:02,199
ออกไป

668
00:51:11,139 --> 00:51:14,840
ข้าอยากอ่าน
"ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง" เล่มสาม

669
00:51:16,550 --> 00:51:19,750
มีคนรออ่านอยู่หลายคน
คงต้องรอหน่อยนะขอรับ

670
00:51:21,449 --> 00:51:22,579
ต้องจ่ายเท่าไร

671
00:51:23,150 --> 00:51:25,789
หากจะซื้อหนังสือเล่มนี้ทั้งหมด

672
00:51:26,019 --> 00:51:29,289
ข่าวลือเสีย ๆ หาย ๆ
เกี่ยวกับท่านพี่ฮานาเริ่มซาลงแล้ว

673
00:51:30,159 --> 00:51:31,999
ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์
เสนาบดีกลาโหมกันให้วุ่น

674
00:51:32,829 --> 00:51:34,360
แม่นางยอจู ขอบคุณมากเลยนะ

675
00:51:36,030 --> 00:51:37,329
ขอบคุณทุกท่านนะเจ้าคะ

676
00:51:40,099 --> 00:51:42,570
เรากลบข่าวลือด้วยข่าวลืออื่นได้

677
00:51:43,409 --> 00:51:46,010
แต่การลงโทษเสนาบดีกลาโหม
คงเป็นเรื่องยากขอรับ

678
00:51:47,010 --> 00:51:48,179
ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ

679
00:51:48,909 --> 00:51:50,550
ยังไงทุกคนก็รู้กันแล้ว

680
00:51:50,750 --> 00:51:52,150
ว่าเสนาบดีกลาโหมเป็นฆาตกร

681
00:51:52,780 --> 00:51:54,980
คนบาปทุกคนต้องได้รับโทษสิขอรับ

682
00:51:55,349 --> 00:51:57,788
เราควรยื่นฎีกา
เกี่ยวกับสิ่งที่นายหมู่รู้...

683
00:51:57,789 --> 00:51:59,219
ทำแบบนั้นไม่ได้นะเจ้าคะ

684
00:52:00,760 --> 00:52:01,789
ถ้าเราทำเช่นนั้น

685
00:52:03,329 --> 00:52:04,559
ท่านนายหมู่...

686
00:52:05,789 --> 00:52:07,429
จะไม่เดือดร้อนเอาหรือเจ้าคะ

687
00:52:13,269 --> 00:52:15,940
ทุกท่าน อย่าได้กังวลไปเจ้าค่ะ

688
00:52:16,869 --> 00:52:19,239
ข้ามีวิธีลงโทษเสนาบดีกลาโหมเจ้าค่ะ

689
00:52:32,349 --> 00:52:34,420
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

690
00:52:34,760 --> 00:52:37,030
ข้าคิดว่าท่านแม่ควรรู้ไว้...

691
00:52:37,230 --> 00:52:38,929
ว่าทุกคนพูดถึงอะไรกันเจ้าค่ะ

692
00:52:39,429 --> 00:52:42,659
ข่าวลือส่วนใหญ่
มักไม่เป็นความจริงอยู่แล้ว

693
00:52:43,469 --> 00:52:44,969
ไม่ต้องไปเชื่อทุกข่าวลือหรอก

694
00:52:45,099 --> 00:52:46,130
ข้ารู้เจ้าค่ะ

695
00:52:46,969 --> 00:52:48,500
แต่ข้าเห็นกับตาเลยเจ้าค่ะ

696
00:52:49,739 --> 00:52:52,039
ในวันเกิดท่านน้า ข้าเห็นเขา...

697
00:52:52,239 --> 00:52:54,840
ลากแม่หญิงโชอ๊กไปที่ห้อง

698
00:52:58,710 --> 00:53:00,149
การเพิกเฉยต่อข่าวลือ...

699
00:53:00,150 --> 00:53:02,420
กับการแสร้งทำเป็นไม่รู้
มันต่างกันนะเจ้าคะ ท่านแม่

700
00:53:15,260 --> 00:53:17,969
นายหญิง ใต้เท้ากลาโหมมาเจ้าค่ะ

701
00:53:26,679 --> 00:53:28,439
หากเป็นท่านแม่ผู้ปราดเปรื่อง

702
00:53:28,440 --> 00:53:30,880
ต้องลงโทษท่านน้าได้แน่

703
00:53:35,519 --> 00:53:39,090
ท่านพี่ คืนนี้เรียกข้า
มาทำไมหรือขอรับ

704
00:53:41,119 --> 00:53:42,159
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

705
00:53:43,460 --> 00:53:45,789
เจ้ามัวทำอะไรอยู่
ถึงปล่อยให้มีข่าวลือแบบนั้นแพร่ออกไป

706
00:53:46,829 --> 00:53:49,399
ข้าบอกให้เจ้าระวังตัว
หลังจากเรื่องกลองอื้อฉาวนั่น

707
00:53:49,400 --> 00:53:50,828
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญนะ

708
00:53:50,829 --> 00:53:53,300
อะไรกัน ทำไมถึงโกรธนักล่ะขอรับ

709
00:53:53,840 --> 00:53:54,880
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

710
00:53:55,070 --> 00:53:56,139
อะไรกัน...

711
00:54:05,880 --> 00:54:06,949
ข้าจะทำอย่างไรดี

712
00:54:11,449 --> 00:54:14,619
เจ้าต้องลงจากตำแหน่งเดี๋ยวนี้

713
00:54:14,719 --> 00:54:16,460
ท่านพี่ ท่านพูดอะไร...

714
00:54:17,230 --> 00:54:20,459
ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองขอรับ

715
00:54:20,460 --> 00:54:21,659
ท่านพี่

716
00:54:33,170 --> 00:54:34,738
การเขียนนิยายวาบหวิว...

717
00:54:34,739 --> 00:54:36,949
เป็นเรื่องน่าอับอาย
ที่พวกบัณฑิตอยากปิดบังไว้

718
00:54:37,179 --> 00:54:39,979
เขาไม่ได้ใช้ชื่อจริง
และข้าก็ไม่ได้ซักไซ้อะไร

719
00:54:39,980 --> 00:54:42,719
ข้าไม่รู้จริง ๆ ขอรับว่าฮวารกเป็นใคร

720
00:54:44,420 --> 00:54:47,460
คิดว่าไม่รู้แล้ว
เจ้าจะไม่มีความผิดงั้นหรือ

721
00:54:47,760 --> 00:54:50,630
ความผิดอะไรกัน ไม่ยุติธรรมเลยนะขอรับ

722
00:54:50,960 --> 00:54:53,658
นายหมู่จากสำนักเขตเมืองหลวง

723
00:54:53,659 --> 00:54:56,159
บอกว่าต้องจับฮวารกให้ได้

724
00:54:56,360 --> 00:54:58,530
ข้าเพียงแต่ปล่อยเช่านิยาย
ตามคำขอของเขาเท่านั้นเองขอรับ

725
00:54:59,570 --> 00:55:00,839
นายหมู่จากสำนักเขตเมืองหลวงหรือ

726
00:55:00,840 --> 00:55:01,869
ขอรับ

727
00:55:02,769 --> 00:55:05,539
เช่นนั้นจะทำให้ท่านนายหมู่
ตกอยู่ในอันตรายมิใช่หรือ

728
00:55:06,780 --> 00:55:08,579
ไม่มีทางเป็นเช่นนั้นหรอกเจ้าค่ะ

729
00:55:08,809 --> 00:55:11,849
เพราะแผนของเราหลังจากนั้น
จะต้องได้ผลแน่นอนเจ้าค่ะ

730
00:55:12,780 --> 00:55:14,879
ก่อนที่เสนาบดีกลาโหม
จะตามหาท่านนายหมู่

731
00:55:14,880 --> 00:55:16,250
รีบไปรายงานก่อนเถิดเจ้าค่ะ

732
00:55:22,389 --> 00:55:24,760
(สำนักเขตเมืองหลวง)

733
00:55:28,429 --> 00:55:29,500
อ้าว

734
00:55:31,070 --> 00:55:34,639
ใต้เท้าเสนาบดีกลาโหม
มาทำอะไรเวลานี้ขอรับ

735
00:55:37,010 --> 00:55:39,909
เจ้าคือนายหมู่ที่แอบไปพบฮวารกใช่ไหม

736
00:55:40,079 --> 00:55:42,639
พรุ่งนี้ ที่โรงเก็บของใกล้ผาสายหมอก

737
00:55:43,179 --> 00:55:44,949
ข้าตั้งใจจะไปพบฮวารก
และจับกุมเขาขอรับ

738
00:55:45,210 --> 00:55:47,320
เหตุใดถึงเป็นพรุ่งนี้ มิใช่วันนี้

739
00:55:47,820 --> 00:55:50,019
ฮวารกเป็นคนระวังตัวมาก

740
00:55:50,449 --> 00:55:52,348
หากจู่ ๆ ข้าเปลี่ยนวัน เขาจะสงสัย

741
00:55:52,349 --> 00:55:54,590
อาจจะไม่โผล่มาเลยก็ได้ขอรับ

742
00:55:56,420 --> 00:56:00,229
ขนาดฝ่าบาทยังรับสั่งให้เรา
จับเขาให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด

743
00:56:00,230 --> 00:56:02,729
สำนักเขตเมืองหลวง
กำลังจับตาดูเป็นพิเศษ

744
00:56:02,730 --> 00:56:04,000
อย่ากังวลไปเลยขอรับ

745
00:56:04,630 --> 00:56:05,790
แม้แต่ฝ่าบาทก็ทรงทราบงั้นหรือ

746
00:56:09,039 --> 00:56:10,269
โธ่เว้ย

747
00:56:25,550 --> 00:56:26,550
ท่านฮวารกงั้นหรือ

748
00:56:31,090 --> 00:56:32,789
ขอรับ ข้าคือฮวารกขอรับ

749
00:56:33,929 --> 00:56:36,159
เจ้าเป็นผู้ต้องสงสัย
ในคดีฆาตกรรมอีโชอ๊ก

750
00:56:37,969 --> 00:56:39,000
โธ่เว้ย

751
00:56:40,070 --> 00:56:41,300
ช้าก่อน หยุดเดี๋ยวนี้

752
00:56:48,010 --> 00:56:50,510
มันอันตรายเกินไป
สำหรับแม่หญิงซัมซุนขอรับ

753
00:56:52,010 --> 00:56:53,050
คือว่า...

754
00:56:53,619 --> 00:56:55,780
ถ้ามีท่านนายหมู่อยู่ด้วย

755
00:56:56,079 --> 00:56:57,619
ข้าก็ทำได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ

756
00:56:58,989 --> 00:57:02,690
แหม หน้าร้อนไปหมด
ข้าอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว

757
00:57:03,420 --> 00:57:04,929
ตรงไปตรงมาเหลือเกิน

758
00:57:05,059 --> 00:57:08,359
ที่มันอันตรายก็เพราะ
ราชสำนักจับตาดูคดีนี้อย่างใกล้ชิด

759
00:57:08,360 --> 00:57:09,900
ข้าจึงไม่ได้เคลื่อนไหวตามลำพังขอรับ

760
00:57:13,699 --> 00:57:14,699
ท่านฮวารกงั้นหรือ

761
00:57:16,969 --> 00:57:18,369
ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ

762
00:57:18,840 --> 00:57:20,380
เพราะคนที่จะรับบทฮวารกในวันนั้น...

763
00:57:21,739 --> 00:57:22,980
คือข้าเองเจ้าค่ะ

764
00:57:25,750 --> 00:57:27,880
(โรงเก็บของ)

765
00:57:34,019 --> 00:57:35,019
ท่านฮวารกงั้นหรือ

766
00:57:39,530 --> 00:57:42,759
เพราะข้าวิ่งเร็วมาก
ข้าจะวิ่งออกทางประตูหลัง

767
00:57:42,760 --> 00:57:44,670
แล้วหนีไปทางผาสายหมอกเจ้าค่ะ

768
00:58:18,269 --> 00:58:20,339
เมื่อข้าไปถึงผาสายหมอก

769
00:58:20,340 --> 00:58:23,069
ท่านนายหมู่จะตะโกนว่า
"เจ้าไม่เหลือทางหนีแล้ว"

770
00:58:23,070 --> 00:58:25,210
"ยอมจำนนเสียเถิด"

771
00:58:25,510 --> 00:58:27,879
จะเป็นสัญญาณ
ให้ข้ากระโดดลงแม่น้ำเจ้าค่ะ

772
00:58:27,880 --> 00:58:29,280
(ผาสายหมอก)

773
00:58:32,849 --> 00:58:34,280
เจ้าไม่เหลือทางหนีแล้ว

774
00:58:36,079 --> 00:58:37,090
ยอมจำนนเสียเถิด

775
00:58:41,719 --> 00:58:43,460
ช้าก่อน ทำแบบนั้นไม่ได้

776
00:58:45,829 --> 00:58:47,030
(ผาสายหมอก)

777
00:58:51,599 --> 00:58:52,800
คราวนี้มีปัญหาอะไรอีกเจ้าคะ

778
00:58:53,400 --> 00:58:58,840
ไม่สิ มันไม่อันตราย
กับแม่นางยอจูเกินไปหรือ

779
00:59:00,739 --> 00:59:03,309
ทุกคนนอกจากข้า
พากันคลั่งรักไปเสียหมด

780
00:59:03,579 --> 00:59:04,710
นายหมู่...

781
00:59:05,550 --> 00:59:07,079
ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ

782
00:59:07,380 --> 00:59:09,719
ข้าว่ายน้ำเก่งมาก
เช่นเดียวกับที่วิ่งเร็วเจ้าค่ะ

783
00:59:10,320 --> 00:59:12,419
ในที่นี้ นอกจากท่านนายหมู่แล้ว

784
00:59:12,420 --> 00:59:14,760
มีใครว่ายน้ำเป็นอีกไหมเจ้าคะ ฮะ

785
00:59:15,289 --> 00:59:17,158
เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าว่ายน้ำเป็น

786
00:59:17,159 --> 00:59:18,230
เพราะว่าท่านพี่...

787
00:59:22,329 --> 00:59:25,428
เพราะสายตาข้าเฉียบคมมาก

788
00:59:25,429 --> 00:59:27,440
แค่เห็นไหล่อันผ่าเผยของท่าน
ก็รู้แล้วเจ้าค่ะ

789
00:59:28,369 --> 00:59:32,070
ก็นะ เราสองคนก็ออกจะ...
แตกต่างกันอยู่สินะ

790
00:59:33,539 --> 00:59:36,138
ในเมื่อท่านนายหมู่ต้องไล่ตามฮวารก

791
00:59:36,139 --> 00:59:37,809
ข้าก็ควรเป็นคนกระโดดลงไปเองเจ้าค่ะ

792
00:59:37,949 --> 00:59:40,249
แล้วท่านพ่อบ้าน
ก็แค่ต้องโยนศพที่เตรียมไว้...

793
00:59:40,250 --> 00:59:42,119
ลงน้ำไปในเวลาที่ตรงกัน

794
00:59:42,679 --> 00:59:44,420
ปฏิบัติการก็เป็นอันจบ

795
00:59:44,849 --> 00:59:45,888
(ผาสายหมอก)

796
00:59:45,889 --> 00:59:47,960
ศพพร้อมหรือยัง

797
00:59:48,489 --> 00:59:51,129
ขอรับ ข้ารับศพขอทาน

798
00:59:51,130 --> 00:59:53,289
มาจากพระสัปเหร่อ
ที่แม่นางยอจูพูดถึงแล้วขอรับ

799
00:59:53,960 --> 00:59:55,328
สวมเสื้อคลุมสีเขียวให้เรียบร้อย

800
00:59:55,329 --> 00:59:57,170
จะนำไปที่แม่น้ำพรุ่งนี้ขอรับ

801
00:59:58,130 --> 00:59:59,730
ทุกท่านอย่ากังวล

802
00:59:59,800 --> 01:00:02,639
แล้วมาทำหน้าที่ของตัวเอง
ให้ดีที่สุดกันเจ้าค่ะ

803
01:00:41,880 --> 01:00:43,280
เจ้าไม่เหลือทางหนีแล้ว

804
01:00:43,980 --> 01:00:44,980
ยอมจำนนเสียเถิด

805
01:01:14,739 --> 01:01:16,440
ข้าจะสั่งสอนเจ้าเอง

806
01:02:23,610 --> 01:02:25,110
พอมองย้อนกลับไป

807
01:02:26,949 --> 01:02:29,320
ดูเหมือนข้าจะตัดสินใจได้ในตอนนั้น

808
01:02:31,619 --> 01:02:32,750
ว่าจะต้องแต่งงาน...

809
01:02:34,320 --> 01:02:35,719
กับแม่นางยอจูให้ได้

810
01:02:44,769 --> 01:02:47,769
(The Matchmakers)

811
01:03:07,320 --> 01:03:10,118
ใต้เท้าคยองอุนแจ
ชอบแม่นางยอจูหรือเจ้าคะ

812
01:03:10,119 --> 01:03:11,759
- เปล่าเสียหน่อย
- เสียสติไปแล้วหรือเจ้าคะ

813
01:03:12,559 --> 01:03:16,130
ดีแล้วที่คนบาดเจ็บคือข้า ไม่ใช่เจ้า

814
01:03:16,360 --> 01:03:18,670
- แขนที่บาดเจ็บไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ
- ไม่เป็นไรเลยสักนิด

815
01:03:21,769 --> 01:03:24,268
แปดปีก่อน องค์หญิงก็...

816
01:03:24,269 --> 01:03:28,179
ข้าต้องการหลักฐานที่เป็นรูปธรรม
มิใช่สมมติฐาน

817
01:03:28,639 --> 01:03:30,178
ท่านแม่ทราบแล้วงั้นหรือ

818
01:03:30,179 --> 01:03:32,250
ไหนว่าเจ้าเป็น
ผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก

819
01:03:32,750 --> 01:03:34,678
แล้วเหตุใดถึงเป็นม่ายล่ะ

820
01:03:34,679 --> 01:03:36,448
มีประกาศจับขอรับ

821
01:03:36,449 --> 01:03:38,519
มันเขียนว่าแม่นางยอจูเป็นฆาตกรขอรับ

822
01:03:56,269 --> 01:03:59,170
(The Matchmakers)