1
00:00:23,160 --> 00:00:25,300
(โรอุน)

2
00:00:25,300 --> 00:00:27,399
(โจอีฮยอน)

3
00:00:35,640 --> 00:00:36,740
(นักเขียน: ฮาซูจิน)

4
00:00:36,740 --> 00:00:37,810
(ผู้กำกับ: ฮวังซึงกิ คิมซูจิน)

5
00:00:45,350 --> 00:00:49,950
(The Matchmakers)

6
00:01:01,770 --> 00:01:02,829
(อีชียอล)

7
00:01:02,829 --> 00:01:04,670
การแต่งงาน
เป็นเรื่องระหว่างสองตระกูล

8
00:01:04,670 --> 00:01:06,810
ดังนั้นข้าจะแต่งงานกับสตรี
ที่บุพการีเลือกให้ขอรับ

9
00:01:08,709 --> 00:01:10,680
- ข้าเอาอันนี้
- เจ้าค่ะ

10
00:01:12,739 --> 00:01:15,010
สตรีแบบที่ข้าชอบ
คือสตรีที่ท่านแม่เลือกให้ขอรับ

11
00:01:18,579 --> 00:01:20,849
ขอแบบเดียวกันอีกอันนะ

12
00:01:26,489 --> 00:01:29,090
(โจเยจิน อายุ 17 ปี
หมายเหตุ: สายดื่มผู้โดดเดี่ยว)

13
00:01:29,090 --> 00:01:31,930
คู่สมรสข้าถูกกำหนดไว้
ตั้งแต่ก่อนข้าเกิดแล้วเจ้าค่ะ

14
00:01:32,299 --> 00:01:35,530
เขาต้องเป็นบุตรชายของตระกูลชั้นนำ
ที่สูงส่งกว่าตระกูลชั้นสูงอื่น ๆ

15
00:01:35,730 --> 00:01:37,799
ต่อให้ครอบครัวเขาไม่มีชื่อเสียง

16
00:01:37,799 --> 00:01:40,439
หากสอบรับราชการได้ที่หนึ่ง
ก็ไม่เป็นไร

17
00:01:44,180 --> 00:01:45,209
บุรุษแบบที่ข้าชอบงั้นหรือเจ้าคะ

18
00:01:45,909 --> 00:01:48,810
คนที่ฉลาดสุดในบรรดา
ผู้มีคุณสมบัติที่เอ่ยไปก่อนหน้านี้

19
00:01:50,079 --> 00:01:53,079
และอย่างน้อยก็ต้อง
ประพฤติตัวดีเหมือนข้าเจ้าค่ะ

20
00:01:55,250 --> 00:01:57,159
("นายหญิงใจเริง"
"รักร้อนของนายหญิง")

21
00:02:06,430 --> 00:02:08,870
มีสิ่งหนึ่งที่แม่ข้าพูดเสมอเจ้าค่ะ

22
00:02:09,000 --> 00:02:12,370
"ครอบครัว
คือสิ่งเดียวที่ปกป้องสตรีได้"

23
00:02:12,639 --> 00:02:14,870
"และสิ่งเดียวที่ปกป้องครอบครัวได้
ก็คือสตรี"

24
00:02:15,710 --> 00:02:16,740
อะไรนะเจ้าคะ

25
00:02:18,610 --> 00:02:20,610
แต่งงานเพราะความรัก
มันบ้าชัด ๆ เลยเจ้าค่ะ

26
00:02:25,550 --> 00:02:27,319
(ตอนที่ 8: ชีวิตคาดเดาไม่ได้
ดังนั้นชีวิตจึงมีความหมาย)

27
00:02:29,819 --> 00:02:31,159
ขอบคุณที่ทำงานหนักนะ

28
00:02:31,460 --> 00:02:33,689
หลังจากวันนี้ไป
จะไม่ถูกเสนาบดีกลาโหม...

29
00:02:33,689 --> 00:02:34,960
ตามรังควานอีกแล้วล่ะ

30
00:02:34,960 --> 00:02:36,090
ทำงานหนักอะไรกันขอรับ

31
00:02:36,659 --> 00:02:38,629
ภรรยาของเสนาบดีกลาโหม
กว้านซื้อหนังสือไปหมด

32
00:02:39,099 --> 00:02:40,669
เป็นธุรกิจที่ทำกำไรได้เป็นกอบเป็นกำ
เลยต่างหากขอรับ

33
00:02:42,770 --> 00:02:46,099
แล้วนายหญิงล่ะขอรับ ใต้เท้ากลาโหม
เป็นผู้อาวุโสในครอบครัวท่าน

34
00:02:46,539 --> 00:02:47,569
จะไม่เป็นไรใช่ไหมขอรับ

35
00:02:47,569 --> 00:02:49,110
ไม่มีใครรู้เรื่องข้า

36
00:02:49,110 --> 00:02:50,740
ไม่มีอะไรต้องห่วงหรอก

37
00:02:51,379 --> 00:02:53,780
อีกอย่าง คติประจำใจข้าคือ...

38
00:02:53,780 --> 00:02:55,780
คนที่ทำผิดต้องถูกลงโทษ

39
00:02:55,780 --> 00:02:59,580
โอ้โฮ ยึดถือคติเดียวกันกับนายหญิง
ใน "ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง" เลยนะ

40
00:03:03,389 --> 00:03:05,590
แต่ข้ากังวลนิดหน่อย
เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ

41
00:03:05,590 --> 00:03:06,960
ยังไม่มีใครมาใช่ไหม

42
00:03:06,960 --> 00:03:08,189
เขาแวะมาแล้วไปกันหมดแล้วขอรับ

43
00:03:09,189 --> 00:03:10,189
อะไรนะ

44
00:03:10,300 --> 00:03:12,199
ได้ยินว่ากำหนดการ
ถูกเลื่อนขึ้นมาสองชั่วโมง

45
00:03:12,860 --> 00:03:14,569
- ท่านไม่รู้หรือขอรับ
- อะไร

46
00:03:15,569 --> 00:03:17,669
ข้าไม่เห็นรู้เรื่องเลย เลื่อนอะไรกัน

47
00:03:32,580 --> 00:03:34,319
ข้าจะสั่งสอนเจ้าเอง

48
00:04:34,250 --> 00:04:35,910
ตายแล้ว ใต้เท้า

49
00:04:37,420 --> 00:04:39,319
ใต้เท้าเจ้าคะ

50
00:04:39,579 --> 00:04:41,990
ตื่นสิเจ้าคะ ใต้เท้า

51
00:04:50,660 --> 00:04:51,660
อะไรน่ะ

52
00:04:54,800 --> 00:04:56,500
ข้าไม่เป็นไร

53
00:04:57,699 --> 00:04:59,670
ให้ตายสิ ไม่นะ

54
00:05:06,639 --> 00:05:08,149
โอย

55
00:05:11,019 --> 00:05:13,620
เจ้าร้องไห้ทำไม

56
00:05:15,089 --> 00:05:16,689
บาดเจ็บตรงไหนงั้นหรือ

57
00:05:19,089 --> 00:05:20,290
เสียสติไปแล้วหรือเจ้าคะ

58
00:05:20,730 --> 00:05:23,589
ใต้เท้าจะโดดลงไปทำไมเจ้าคะ
ว่ายน้ำก็ไม่เป็นด้วยซ้ำ

59
00:05:24,800 --> 00:05:25,800
เอ่อ คือ...

60
00:05:27,470 --> 00:05:31,740
เมื่อคืนข้าอ่านวิธีว่ายน้ำมาแล้ว

61
00:05:34,170 --> 00:05:35,209
อะไรนะเจ้าคะ

62
00:05:51,920 --> 00:05:54,560
เดี๋ยวนะ นี่ท่านจะบอกว่า...

63
00:05:55,430 --> 00:05:57,829
ท่านเรียนว่ายน้ำจากตำราหรือเจ้าคะ

64
00:06:00,029 --> 00:06:01,800
ถ้าไม่ถูกธนูยิงเสียก่อน

65
00:06:02,399 --> 00:06:04,569
ข้าคงว่ายได้สมบูรณ์แบบแล้ว

66
00:06:18,079 --> 00:06:21,050
- ข้าได้ยินว่าต้องห้ามเลือด...
- พี่ชายเจ้าเคยบอกไว้งั้นหรือ

67
00:06:24,889 --> 00:06:25,920
เจ้าค่ะ

68
00:06:27,389 --> 00:06:28,459
ใช่แล้วเจ้าค่ะ

69
00:06:33,660 --> 00:06:35,899
ดีแล้วที่คนบาดเจ็บคือข้า

70
00:06:37,139 --> 00:06:38,170
ไม่ใช่เจ้า

71
00:06:49,480 --> 00:06:50,819
ใต้เท้าขอรับ

72
00:06:55,589 --> 00:06:56,850
ตายแล้ว ใต้เท้าขอรับ

73
00:06:56,850 --> 00:06:58,459
ได้ยินว่าท่านถูกยิงด้วยธนู

74
00:06:58,459 --> 00:07:01,759
ให้ตายสิ อยู่นิ่ง ๆ ได้ไหม ข้าเจ็บ

75
00:07:01,759 --> 00:07:05,029
แล้วทำไมถึงดึงดัน
จะกระโดดลงไปแทนแม่นางยอจู...

76
00:07:05,029 --> 00:07:07,399
จนต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ล่ะขอรับ

77
00:07:07,399 --> 00:07:08,769
ให้ตายสิ

78
00:07:08,769 --> 00:07:10,199
โล่งอกไปทีขอรับที่ทุกท่านไม่เป็นไร

79
00:07:14,740 --> 00:07:15,740
เจ้า

80
00:07:17,410 --> 00:07:18,439
อะไรขอรับ

81
00:07:19,839 --> 00:07:21,550
เดี๋ยวนะ ใครน่ะขอรับ

82
00:07:22,649 --> 00:07:24,879
จะใครล่ะ ก็แม่นางยอจูน่ะสิ

83
00:07:25,750 --> 00:07:26,750
อะไรนะ

84
00:07:30,759 --> 00:07:33,160
เดี๋ยว นางจะไปไหนน่ะ

85
00:07:33,829 --> 00:07:36,930
- ตายแล้ว ใต้เท้า
- เจ็บนะ

86
00:07:36,930 --> 00:07:39,629
- ท่านถูกยิงตรงนี้หรือ
- อย่ามาแตะต้องตัวข้า

87
00:07:39,860 --> 00:07:41,699
ด้านซ้ายต่างหาก เจ้าโง่

88
00:07:41,699 --> 00:07:44,399
- คุณพระ
- โธ่ถัง ใต้เท้า

89
00:07:44,399 --> 00:07:45,470
ซวยแล้วสิ

90
00:07:45,939 --> 00:07:46,970
เจ้าคือซุนด็อกใช่ไหม

91
00:07:49,470 --> 00:07:51,410
ท่านพี่ ข้าจะอธิบาย
ทุกอย่างให้ฟังทีหลัง

92
00:07:51,410 --> 00:07:52,709
ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดอะไรนะ

93
00:07:53,279 --> 00:07:54,879
หากใต้เท้าคยองอุนแจรู้เข้าว่า...

94
00:07:54,879 --> 00:07:56,480
ข้าเป็นสะใภ้
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย

95
00:07:56,649 --> 00:07:57,980
ข้าต้องถูกจับแน่ ๆ

96
00:07:58,180 --> 00:08:00,790
เจ้าเล่นบทแม่นางยอจูมาตลอดเลยหรือ

97
00:08:03,819 --> 00:08:04,889
ก็ใช่น่ะสิ

98
00:08:04,889 --> 00:08:07,290
ท่านพี่ไม่เคยมองข้า
ที่เป็นน้องสาวคนเดียวออกเลย

99
00:08:08,930 --> 00:08:10,959
อะไรกัน

100
00:08:10,959 --> 00:08:15,300
นายหมู่กับแม่นางยอจู
คุยอะไรกันนานขนาดนั้น

101
00:08:16,800 --> 00:08:17,839
- ข้า...
- รู้สึกผิดใช่ไหม

102
00:08:18,269 --> 00:08:19,540
เช่นนั้นก็ช่วยข้าสักครั้ง

103
00:08:19,540 --> 00:08:21,740
แล้วจัดการเรื่องนี้
กับใต้เท้าคยองอุนแจแทนข้าทีนะ

104
00:08:22,569 --> 00:08:25,009
- ข้าไปล่ะ
- เดี๋ยวสิ ซุนด็อก

105
00:08:30,509 --> 00:08:31,519
ให้ตายสิ

106
00:08:34,289 --> 00:08:36,889
ใต้เท้า เราต้องไปจากที่นี่แล้วขอรับ

107
00:08:37,490 --> 00:08:39,559
เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ที่ตามล่าฮวารก
ก็จะมาถึงที่นี่แล้วขอรับ

108
00:08:40,059 --> 00:08:41,129
ได้

109
00:08:43,690 --> 00:08:47,529
เดี๋ยวนะ แม่นางยอจูจะไปไหนกันขอรับ

110
00:08:48,600 --> 00:08:51,669
มีเรื่องด่วน นางจึงกลับไปก่อนขอรับ

111
00:08:52,100 --> 00:08:53,840
โปรดหลบอยู่ในที่พำนัก
และอย่าเพิ่งพบกันอีก

112
00:08:53,840 --> 00:08:55,639
จนกว่าเรื่องนี้จะคลี่คลายนะขอรับ

113
00:08:58,409 --> 00:08:59,409
ขอรับ

114
00:09:01,450 --> 00:09:04,220
ช่วงนี้ท่านมัวไปทำอะไร

115
00:09:04,220 --> 00:09:06,120
ถึงได้ถูกลูกธนูยิงใส่ได้ขอรับ

116
00:09:06,919 --> 00:09:08,820
หลงสตรีหัวปักหัวปำ...

117
00:09:12,289 --> 00:09:14,259
ข้าเล่ารายละเอียดไม่ได้

118
00:09:14,259 --> 00:09:16,860
- แต่มันไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไร...
- ให้ตายสิ

119
00:09:17,299 --> 00:09:19,600
ไม่รู้ว่าฝีมือใคร
แต่อย่างน้อยก็ดีใจเถอะขอรับ

120
00:09:19,600 --> 00:09:22,669
ที่ท่านได้รับการปฐมพยาบาลอย่างดี

121
00:09:22,669 --> 00:09:25,440
เพียงทานยาให้ครบ
ก็จะหายดีในไม่ช้าขอรับ

122
00:09:25,600 --> 00:09:26,970
ให้ตายสิ

123
00:09:53,730 --> 00:09:55,929
ดีแล้วที่คนบาดเจ็บคือข้า

124
00:09:57,200 --> 00:09:58,240
ไม่ใช่เจ้า

125
00:10:05,539 --> 00:10:07,039
แม่คึนซอก เจ้าอยู่ในห้องหรือเปล่า

126
00:10:30,230 --> 00:10:33,039
ข้าแวะมาคุยเรื่องเยจินน่ะ

127
00:10:33,269 --> 00:10:34,610
คุณหนูทำไมหรือเจ้าคะ

128
00:10:34,870 --> 00:10:37,779
ช่วงนี้นางอ่อนไหวมาก ข้าเลยเป็นห่วง

129
00:10:38,740 --> 00:10:42,179
ปกติสตรีก็จะอ่อนไหวเป็นพิเศษ
ก่อนแต่งงานมิใช่หรือเจ้าคะ

130
00:10:43,649 --> 00:10:45,480
ถ้าเป็นเช่นนั้นก็คงไม่เป็นไร

131
00:10:45,950 --> 00:10:47,649
แต่ข้ารู้สึก
เหมือนจะเป็นเรื่องอื่นนี่สิ

132
00:10:49,350 --> 00:10:52,419
เจ้าช่วยเรียกนางมา
แล้วถามว่านางคิดอะไรอยู่ได้ไหม

133
00:10:52,590 --> 00:10:54,929
นางมักจะเปิดใจคุยกับเจ้าน่ะ

134
00:10:55,490 --> 00:10:58,629
เจ้าค่ะ เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ท่านแม่

135
00:11:00,029 --> 00:11:01,870
ฮวารก คนเขียนนิยายเรื่องนั้น

136
00:11:01,870 --> 00:11:03,370
ตายระหว่างการตามจับกุมหรือ

137
00:11:03,870 --> 00:11:05,100
พ่ะย่ะค่ะ

138
00:11:05,840 --> 00:11:07,610
ข้าบอกเจ้าหลายต่อหลายครั้งแล้ว
ว่าให้จับเป็น

139
00:11:07,610 --> 00:11:09,370
เพราะข้าต้องรู้ให้ได้ว่า
ข่าวลือเป็นความจริงหรือไม่

140
00:11:09,370 --> 00:11:11,840
นายหมู่จอง
แห่งสำนักเขตเมืองหลวงดำเนินการ...

141
00:11:11,840 --> 00:11:13,480
จับกุมฮวารกอย่างลับ ๆ

142
00:11:13,809 --> 00:11:16,480
แต่เสนาบดีกลาโหมโผล่มา
พร้อมเจ้าหน้าที่ติดอาวุธ...

143
00:11:16,480 --> 00:11:18,919
แล้วจู่ ๆ ก็ยิงธนูออกไป

144
00:11:18,919 --> 00:11:21,549
จนร่างของฮวารกตกลงไปใต้หน้าผา

145
00:11:21,549 --> 00:11:23,590
แล้วศพก็ถูกพบ
ในยามระกาของวันนี้พ่ะย่ะค่ะ

146
00:11:23,590 --> 00:11:26,789
(ยามระกา:
ระหว่างห้าโมงเย็นถึงหนึ่งทุ่ม)

147
00:11:33,100 --> 00:11:34,100
เป็นร่างฮวารกจริง ๆ

148
00:11:37,269 --> 00:11:38,299
ช้าก่อน

149
00:11:38,899 --> 00:11:42,470
นายหมู่จองแห่งสำนักเขตเมืองหลวง
เกี่ยวดองกับเสนาบดีกลาโหมมิใช่หรือ

150
00:11:42,639 --> 00:11:44,309
พ่ะย่ะค่ะ ถูกต้องแล้ว

151
00:11:44,309 --> 00:11:47,950
และเสนาบดีกลาโหมก็ฆ่า
คนที่เปิดโปงการฆาตกรรมของตัวเอง

152
00:11:47,950 --> 00:11:50,210
ด้วยการยิงธนูระหว่างจับกุม

153
00:11:50,210 --> 00:11:53,679
นั่นแปลว่าเขายืนยันว่า
ข่าวลือน่ารังเกียจนี้เป็นเรื่องจริง

154
00:11:54,389 --> 00:11:56,490
ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้นก็จริง

155
00:11:56,620 --> 00:11:58,590
แต่เพราะฮวารก ผู้แต่งนิยายเรื่องนี้
ได้จากโลกนี้ไปแล้ว

156
00:11:58,590 --> 00:12:01,529
จึงไม่ง่ายเลยที่จะพิสูจน์ว่า
เรื่องนี้เป็นความจริงพ่ะย่ะค่ะ

157
00:12:01,730 --> 00:12:04,429
ข่าวลือที่รุนแรงเช่นนี้
ถือได้ว่าเป็นความเห็นราษฎรของข้า

158
00:12:04,429 --> 00:12:07,330
ข้าอาจปลดเขาจากตำแหน่งได้
เพราะข่าวลือที่ได้ยินมา

159
00:12:07,600 --> 00:12:09,500
- มิใช่หรอกหรือ
- ทว่า

160
00:12:09,500 --> 00:12:12,200
หากเสนาบดีกลาโหมถูกปลด
โดยใช้นิยายเรื่องนี้เป็นเหตุผล

161
00:12:12,200 --> 00:12:13,840
นี่อาจกลายเป็นบรรทัดฐานได้

162
00:12:13,840 --> 00:12:16,210
และในอนาคต จะมีคนมากมาย

163
00:12:16,210 --> 00:12:18,980
สร้างเรื่องราวยั่วยุ...

164
00:12:18,980 --> 00:12:20,850
เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองพ่ะย่ะค่ะ

165
00:12:21,450 --> 00:12:23,049
- ก็จริง
- พ่ะย่ะค่ะ

166
00:12:26,480 --> 00:12:29,120
ทำไมเจ้าต้องห้ามข้าตลอดเลย

167
00:12:30,220 --> 00:12:31,220
พอกันที

168
00:12:33,259 --> 00:12:35,190
นักเขียนนิยายก็ตายไปแล้ว

169
00:12:35,190 --> 00:12:36,889
จากนี้ไปจะไม่มีปัญหาอะไรอีกขอรับ

170
00:12:38,500 --> 00:12:41,870
ข้ายังเชื่อว่าเจ้าควรลงจากตำแหน่ง

171
00:12:42,000 --> 00:12:44,669
ท่านพี่ เมื่อเวลาผ่านไป

172
00:12:44,799 --> 00:12:46,840
ทุกคนก็จะลืม
นิยายน่าสมเพชนั่นไปเองขอรับ

173
00:12:46,840 --> 00:12:48,309
หลังจากเรื่ององค์รัชทายาท

174
00:12:48,570 --> 00:12:51,240
ฝ่าบาทก็เริ่มสงสัยในฝั่งพวกเราแล้ว

175
00:12:51,740 --> 00:12:54,480
เวลาแบบนี้ เจ้าควรลงจากตำแหน่ง

176
00:12:54,480 --> 00:12:56,409
และแสดงความสำนึกผิด

177
00:12:57,649 --> 00:13:00,120
เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของพระสนมซุกบิน

178
00:13:00,120 --> 00:13:02,289
และองค์ชายจินซอง
ที่เจ้าทำให้แปดเปื้อน

179
00:13:04,919 --> 00:13:08,330
ท่านหญิง ข้าคิดอีกแบบขอรับ

180
00:13:09,759 --> 00:13:12,059
ท่านหญิงไม่สันทัดเรื่องการเมือง
เลยอาจไม่ทราบดีนัก

181
00:13:12,429 --> 00:13:16,169
แต่ในแวดวงการเมือง
อำนาจสำคัญกว่าชื่อเสียงขอรับ

182
00:13:16,370 --> 00:13:18,240
หากเสนาบดีกลาโหม
ลงจากตำแหน่งเองตอนนี้

183
00:13:18,240 --> 00:13:19,970
ก็เท่ากับว่าเขายอมรับความผิด

184
00:13:20,070 --> 00:13:23,009
และที่ของเขา
ก็จะมีคนจากฝ่ายนัมจังมาแทนที่

185
00:13:23,409 --> 00:13:25,840
หากเป็นเช่นนั้น
ข้าก็จะเสียตำแหน่งในราชสำนักไปด้วย

186
00:13:26,179 --> 00:13:27,610
ข้าจะไม่มีอำนาจมากพอ

187
00:13:28,279 --> 00:13:31,120
ที่จะช่วยให้องค์ชายจินซอง
ได้ขึ้นครองราชย์นะขอรับ

188
00:13:32,480 --> 00:13:34,190
ถูกเผงเลยขอรับ

189
00:13:45,159 --> 00:13:46,960
เจ้าต้องเลิกเป็นแม่สื่อเดี๋ยวนี้เลย

190
00:13:53,370 --> 00:13:54,769
ท่านพี่หอบบ๊วยยังไม่สุกทั้งตะกร้า...

191
00:13:54,970 --> 00:13:57,639
มาถึงนี่เพื่อบอกข้าเรื่องนี้หรือ

192
00:13:59,679 --> 00:14:02,279
นี่ไม่ใช่ครั้งแรก
ที่ข้าแอบออกไปเป็นแม่สื่อเสียหน่อย

193
00:14:02,980 --> 00:14:04,049
ไม่ต้องห่วงหรอก

194
00:14:04,049 --> 00:14:05,820
การเป็นแม่สื่อไม่ใช่ปัญหาหรอก

195
00:14:09,620 --> 00:14:12,659
หากตระกูลเสนาบดีกลาโหม
รู้ว่าเจ้าทำอะไรลงไป

196
00:14:12,919 --> 00:14:15,129
เรื่องคงไม่จบแค่โดนไล่ออกจากเรือนแน่

197
00:14:17,600 --> 00:14:18,799
จะรู้ได้อย่างไรล่ะ

198
00:14:19,399 --> 00:14:21,470
ท่านพี่ยังไม่รู้เลยว่า
ข้าคือแม่นางยอจู

199
00:14:21,470 --> 00:14:22,570
จนกระทั่งข้าตกน้ำ

200
00:14:22,570 --> 00:14:25,039
แต่ตอนนี้ข้าก็รู้แล้วนี่
เจ้าต้องหยุดได้แล้ว

201
00:14:25,740 --> 00:14:26,799
มันอันตรายเกินไป

202
00:14:30,309 --> 00:14:32,110
จบงานนี้แล้ว ข้าจะหยุด

203
00:14:34,309 --> 00:14:38,120
การจับคู่ครั้งนี้
สำคัญกับใต้เท้าคยองอุนแจมาก

204
00:14:39,450 --> 00:14:40,450
เขาบอกว่า
เป็นพระราชโองการจากฝ่าบาท

205
00:14:41,450 --> 00:14:44,460
นี่เจ้ามีใจให้เขาหรือ

206
00:14:45,990 --> 00:14:47,990
ท่านพี่เสียสติไปแล้วหรือ

207
00:14:48,360 --> 00:14:49,990
แม้ข้าจะไปไหนมาไหนในสภาพนี้

208
00:14:49,990 --> 00:14:51,929
แต่ข้าก็ยังเป็นหญิงสูงศักดิ์
ที่มีสามีเพียงผู้เดียว

209
00:14:52,759 --> 00:14:53,899
ข้าจะรักเพียงสามี...

210
00:14:55,899 --> 00:14:57,129
คนเดียวตลอดไป

211
00:15:04,210 --> 00:15:05,909
ท่านพี่

212
00:15:08,049 --> 00:15:09,110
เอ่อ...

213
00:15:09,110 --> 00:15:12,049
ท่านพี่ข้าแวะเอาบ๊วยมาให้
กำลังจะกลับแล้วเจ้าค่ะ

214
00:15:13,120 --> 00:15:14,350
สวัสดีเจ้าค่ะ

215
00:15:14,549 --> 00:15:15,720
สบายดีไหมขอรับ

216
00:15:17,250 --> 00:15:19,720
ท่านพี่กำลังจะไปเรือนใหญ่หรือเจ้าคะ

217
00:15:19,960 --> 00:15:22,190
เจ้าค่ะ จะไปบอกราตรีสวัสดิ์ท่านแม่

218
00:15:23,389 --> 00:15:24,429
กลับเถิดเจ้าค่ะ

219
00:15:25,029 --> 00:15:27,129
ตอนนี้บรรยากาศที่นั่น
เย็นยะเยือกสุด ๆ ไปเลยเจ้าค่ะ

220
00:15:27,899 --> 00:15:31,100
ท่านน้ามาที่นี่
เพราะข่าวลือช่วงนี้น่ะเจ้าค่ะ

221
00:15:32,440 --> 00:15:34,740
วันนี้กลับไปก่อนดีกว่าเจ้าค่ะ

222
00:15:35,110 --> 00:15:36,370
ขอบคุณที่บอกนะเจ้าคะ

223
00:15:38,279 --> 00:15:40,779
ท่านพี่ วันนี้กลับบ้านไปเถิด

224
00:15:41,049 --> 00:15:44,049
ข้าจะหาจังหวะเหมาะ ๆ
บอกท่านแม่เองว่าท่านพี่มา

225
00:15:45,580 --> 00:15:46,620
ได้สิ

226
00:15:48,850 --> 00:15:50,690
อย่าลืมคิดเรื่องที่ข้าเพิ่งบอกไปนะ

227
00:16:17,049 --> 00:16:19,419
ปัดโธ่ พกมาตั้งแต่เมื่อไรกัน

228
00:16:22,320 --> 00:16:24,889
คุณหนู มีปัญหาอะไรหรือเจ้าคะ

229
00:16:29,460 --> 00:16:32,460
ข้าคิดว่าข้าไม่อยากแต่งงานเจ้าค่ะ

230
00:16:33,860 --> 00:16:36,529
ทำไมกัน
ต้องมีเหตุผลอยู่มิใช่หรือเจ้าคะ

231
00:16:38,340 --> 00:16:39,669
คือ...

232
00:16:41,269 --> 00:16:43,940
ท่านน้ามีข่าวลือฉาวโฉ่เช่นนี้

233
00:16:43,940 --> 00:16:46,039
มันก็น่าอาย
เกินกว่าจะออกเรือนน่ะเจ้าค่ะ

234
00:16:48,309 --> 00:16:50,610
อย่างไรก็เถอะ ข้าหงุดหงิดทุกครั้ง...

235
00:16:50,610 --> 00:16:52,950
ที่คิดเรื่องแต่งงานเลยเจ้าค่ะ

236
00:16:53,320 --> 00:16:54,720
ข้าเอาแต่อยากดื่ม

237
00:16:56,850 --> 00:16:58,860
แต่คุณหนูก็อยากดื่มตลอดนี่เจ้าคะ

238
00:17:01,059 --> 00:17:03,590
ขอเวลาข้าสักสองสามวันนะเจ้าคะ
ข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง

239
00:17:06,960 --> 00:17:10,529
ท่านพี่จะจัดการ
เรื่องหัวใจข้าอย่างไรหรือ

240
00:17:11,500 --> 00:17:12,900
ข้าปล่อยให้เจ้าสาว...

241
00:17:12,900 --> 00:17:15,569
หม่นหมองเช่นนี้
หลังข้าจับคู่ให้ไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ

242
00:17:16,009 --> 00:17:19,240
ข้าจะหาโอกาสให้คุณหนูได้พบคู่หมาย
ในช่วงเทศกาลเดือนห้านะเจ้าคะ

243
00:17:19,240 --> 00:17:20,240
ช่างเถิดเจ้าค่ะ

244
00:17:21,150 --> 00:17:23,009
อย่างไรเสีย นี่ก็เป็นการแต่งงาน
เพื่อผลประโยชน์อยู่แล้ว

245
00:17:23,009 --> 00:17:24,779
ถึงข้าจะไม่ชอบเขา

246
00:17:24,779 --> 00:17:26,849
ก็ใช่ว่าข้าจะเปลี่ยนเจ้าบ่าวได้

247
00:17:26,849 --> 00:17:28,119
จะไปเจอเขาล่วงหน้าทำไมกันเจ้าคะ

248
00:17:29,490 --> 00:17:30,950
คุณหนูไม่ทราบสินะเจ้าคะ

249
00:17:31,660 --> 00:17:34,730
การได้เจอก่อนแต่งงานมันรู้สึก
ต่างกับการเจอในวันแต่งงาน...

250
00:17:34,730 --> 00:17:36,230
อย่างสิ้นเชิงเลยเจ้าค่ะ

251
00:17:37,829 --> 00:17:39,029
รอให้ถึงเทศกาลเดือนห้า
ก่อนเถอะเจ้าค่ะ

252
00:17:48,769 --> 00:17:50,170
วาระต่อไปคือ...

253
00:17:50,170 --> 00:17:52,779
ฎีกาขอให้ปลดพัคบกกี เสนาบดีกลาโหม

254
00:17:52,779 --> 00:17:56,849
จากข่าวลืออื้อฉาว
เมื่อเร็ว ๆ นี้พ่ะย่ะค่ะ

255
00:17:58,420 --> 00:17:59,450
ฝ่าบาท

256
00:18:00,549 --> 00:18:02,450
พระอาญามิพ้นเกล้าพ่ะย่ะค่ะ

257
00:18:02,450 --> 00:18:05,390
แต่เราไม่ควรนับว่านิยายสำหรับสตรี

258
00:18:05,619 --> 00:18:07,930
เป็นความรู้สึกของราษฎรนะพ่ะย่ะค่ะ

259
00:18:10,289 --> 00:18:11,559
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย

260
00:18:12,230 --> 00:18:14,769
ท่านมั่นใจได้อย่างไรว่า...

261
00:18:14,769 --> 00:18:18,099
ข้าให้เขารับผิดชอบ
เพียงเพราะนิยายเล่มนั้น

262
00:18:19,640 --> 00:18:21,240
ให้ตายสิ

263
00:18:21,569 --> 00:18:23,609
ตั้งแต่ปีที่แล้ว
มีจดหมายร้องเรียน...

264
00:18:23,609 --> 00:18:26,440
เกี่ยวกับเขตห้ามผ่านในภูเขามงมยอก

265
00:18:26,440 --> 00:18:28,349
จากชาวบ้านบนเขานัมซาน

266
00:18:28,349 --> 00:18:30,809
เพราะตอนนี้พวกเขาต้อง...

267
00:18:30,809 --> 00:18:32,279
เดินทางอ้อมไกลพ่ะย่ะค่ะ

268
00:18:39,960 --> 00:18:42,759
เหตุใดจึงมาเข้าเฝ้าในยามนี้ล่ะ

269
00:18:43,460 --> 00:18:45,700
ตอนที่อยู่นอกวัง

270
00:18:45,700 --> 00:18:48,269
กระหม่อมเห็นป้ายห้ามเข้า
อยู่กลางภูเขามงมยอกพ่ะย่ะค่ะ

271
00:18:48,769 --> 00:18:49,799
งั้นหรือ

272
00:18:52,200 --> 00:18:55,240
กระหม่อมเห็นป้ายนั้นแถวนี้

273
00:18:57,369 --> 00:19:00,240
แต่ไม่มีพื้นที่ใดในภูเขามงมยอก...

274
00:19:00,240 --> 00:19:01,710
ที่ทางการกำหนดไว้ว่าห้ามเข้าเลย

275
00:19:02,910 --> 00:19:05,119
ดูเหมือนจะมีคนติดป้ายนั้น...

276
00:19:05,450 --> 00:19:08,450
ลอบตัดต้นสนในพื้นที่
เพื่อค้ากำไรพ่ะย่ะค่ะ

277
00:19:12,720 --> 00:19:13,720
นี่

278
00:19:18,700 --> 00:19:20,599
หลังจากเหตุการณ์รุนแรง
ที่เจ้าต้องเผชิญอย่างกะทันหันนั่น

279
00:19:20,599 --> 00:19:22,930
กว่าจะตั้งสติได้คงยากน่าดู

280
00:19:23,730 --> 00:19:26,269
เจ้าได้ความคิดที่จะจัดการดูแล
อะไรเช่นนี้มาจากไหนกัน

281
00:19:28,039 --> 00:19:31,109
เพราะบริเวณนี้ถูกปิดกั้น
ผู้คนจึงต้องเดินอ้อม

282
00:19:31,109 --> 00:19:32,980
หากยังทรงปิดกั้น
แม้จะทราบเรื่องนั้นดี

283
00:19:32,980 --> 00:19:34,849
ก็แปลว่าไม่สามารถเข้าใจ
ความต้องการของราษฎรได้

284
00:19:34,849 --> 00:19:37,680
หากไม่ทราบเรื่องนั้นเลย
ก็แปลว่าเป็นกษัตริย์ที่ไร้ความสามารถ

285
00:19:40,420 --> 00:19:42,789
ข้าจะตรวจสอบเรื่องนี้ทันทีที่ฟ้าสาง

286
00:19:43,390 --> 00:19:45,589
เจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ

287
00:19:47,319 --> 00:19:48,329
พ่ะย่ะค่ะ

288
00:19:48,329 --> 00:19:50,789
มีการสืบสวนเพื่อยืนยันเรื่องนี้

289
00:19:50,990 --> 00:19:53,599
และพบว่าพื้นที่ดังกล่าว
มิได้ถูกห้ามเข้าโดยทางการ

290
00:19:53,700 --> 00:19:55,099
หากแต่ถูกปิดกั้น...

291
00:19:56,170 --> 00:19:59,640
เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว
ของเสนาบดีกลาโหมพ่ะย่ะค่ะ

292
00:20:02,809 --> 00:20:05,480
ฝ่าบาท กระหม่อมไม่รู้เรื่องพ่ะย่ะค่ะ

293
00:20:05,640 --> 00:20:07,779
ดูเหมือนคนของกระหม่อม
จะทำงานบกพร่องพ่ะย่ะค่ะ

294
00:20:08,309 --> 00:20:09,480
กระหม่อมจะตรวจสอบเองพ่ะย่ะค่ะ

295
00:20:09,480 --> 00:20:11,380
สำนักตุลาการยืนยันแล้วว่า...

296
00:20:11,380 --> 00:20:13,950
ต้นสนในสวนของท่าน...

297
00:20:13,950 --> 00:20:15,650
มีต้นกำเนิดมาจากบริเวณนั้น

298
00:20:17,349 --> 00:20:20,759
แม้ว่าท่านจะไม่รู้เรื่องนั้น
ความไร้ความสามารถของท่าน...

299
00:20:20,759 --> 00:20:22,829
ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ดีพอ
จะถอดท่านออกจากตำแหน่ง

300
00:20:23,390 --> 00:20:24,829
ท่านเห็นด้วยหรือไม่
อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย

301
00:20:39,079 --> 00:20:40,609
ข้าไม่ใช่คนเดียว
ที่โค่นต้นสนที่นั่นเสียหน่อย

302
00:20:41,279 --> 00:20:42,410
ดวงข้านี่มันซวยจริง ๆ

303
00:20:42,950 --> 00:20:45,380
ให้ตายสิ ข้าน่าจะฟังที่ท่านพี่บอก

304
00:20:45,880 --> 00:20:48,119
ถ้าข้าลงจากตำแหน่งเอง
ก็คงกลับมาได้ง่ายขึ้น

305
00:20:49,589 --> 00:20:51,319
แต่นี่ข้าดันถูกปลดจากตำแหน่ง

306
00:20:54,759 --> 00:20:58,099
เรามาเริ่มจากการหารือกันว่า
ควรให้ใคร...

307
00:20:58,559 --> 00:20:59,630
มาแทนที่เขาดีกว่า

308
00:21:00,759 --> 00:21:05,069
เราถามความเห็นท่านหญิงก่อน...

309
00:21:06,470 --> 00:21:07,640
ดีไหมขอรับ

310
00:21:20,579 --> 00:21:22,190
เอ้า มาแล้วหรือ

311
00:21:22,690 --> 00:21:23,750
คือ...

312
00:21:24,789 --> 00:21:26,819
แขนที่บาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ

313
00:21:28,460 --> 00:21:32,059
ข้าเป็นบุรุษอกสามศอก แค่นี้...

314
00:21:33,299 --> 00:21:35,299
แค่นี้ไม่กระเทือนหรอก

315
00:21:37,430 --> 00:21:39,269
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ หยุดก่อนเถิด

316
00:21:39,269 --> 00:21:41,170
แขนข้าจะเจ็บแทนแล้วเจ้าค่ะ

317
00:22:09,230 --> 00:22:10,230
อะไรขอรับ

318
00:22:10,230 --> 00:22:12,970
ไปพบเหล่าว่าที่เจ้าบ่าว
อีกครั้งหรือยังเจ้าคะ

319
00:22:13,539 --> 00:22:15,940
- คือ...
- ขอรับ

320
00:22:18,240 --> 00:22:19,339
เจอแล้วล่ะ

321
00:22:21,549 --> 00:22:22,910
เพราะอิทธิพลจากนิยายเรื่องนี้

322
00:22:22,910 --> 00:22:25,750
พวกเขาจึงบอกว่า
แต่งกับพวกคุณหนูทึนทึกยังดีเสียกว่า

323
00:22:25,750 --> 00:22:26,750
ตอนนี้

324
00:22:27,019 --> 00:22:28,849
ขอแค่พวกนางตัดสินใจได้...

325
00:22:28,849 --> 00:22:30,319
ก็คงไม่มีปัญหาใหญ่อะไร

326
00:22:31,190 --> 00:22:32,460
ข้ามีแผน...

327
00:22:32,460 --> 00:22:33,890
ที่จะช่วยให้พวกนางตัดสินใจได้
ในเทศกาลเดือนห้าก็จริง

328
00:22:33,990 --> 00:22:36,589
แต่เราคงต้องเปลี่ยนตัว
เจ้าบ่าวหนึ่งคนเจ้าค่ะ

329
00:22:37,859 --> 00:22:40,400
เจ้าจะหาใครมาแทน
โดยไม่ปรึกษาข้าก่อนหรือ

330
00:22:40,759 --> 00:22:43,099
สำหรับคุณหนูซัมซุน ข้าคิดว่า...

331
00:22:59,519 --> 00:23:01,220
อ้าว นายหมู่

332
00:23:01,789 --> 00:23:03,190
มาทำอะไรที่นี่ขอรับ

333
00:23:03,450 --> 00:23:06,660
ปฏิบัติการสยบข่าวลือ
น่าจะจบไปแล้วนะขอรับ

334
00:23:09,960 --> 00:23:12,859
ดูเหมือนใต้เท้าคยองอุนแจ
จะทำเรื่องอะไรดี ๆ อยู่

335
00:23:13,029 --> 00:23:15,029
ข้าเองก็จะช่วยท่าน
จนกว่าการจับคู่ครั้งนี้จะจบลงขอรับ

336
00:23:23,809 --> 00:23:25,809
คุณหนูซัมซุน มาทำอะไรที่นี่เจ้าคะ

337
00:23:26,710 --> 00:23:28,549
บอกให้อยู่บ้านสักพักไงเจ้าคะ

338
00:23:32,950 --> 00:23:34,519
ท่านนายหมู่ก็อยู่ด้วยสินะเจ้าคะ

339
00:23:40,359 --> 00:23:41,460
- พวกเขา...
- ให้ตายสิ

340
00:23:41,630 --> 00:23:43,029
ช่วยยืนห่าง ๆ กันตอนคุยกันด้วยขอรับ

341
00:23:47,529 --> 00:23:50,430
ถ้าอะไร ๆ วุ่นวายไปหมดแบบนี้
การจับคู่ครั้งนี้ต้องออกมาดีมากแน่ ๆ

342
00:24:12,420 --> 00:24:13,619
ต้องเป็นบ้านหลังนี้แน่ ๆ

343
00:24:18,400 --> 00:24:22,099
ข้าเตรียมนี่มาให้เพื่อขอบคุณทุกท่าน
ที่ทำงานหนักมาตลอดเจ้าค่ะ

344
00:24:23,500 --> 00:24:25,299
แทนที่จะทำแบบนี้ให้เรา

345
00:24:25,299 --> 00:24:29,039
ท่านขอบคุณเราด้วยการให้พี่สาว
ยอมแต่งงานแต่โดยดีจะดีกว่านะ

346
00:24:29,170 --> 00:24:32,180
แน่นอนว่าพวกเราพี่น้อง
ก็จะขอบคุณพวกท่าน...

347
00:24:32,180 --> 00:24:33,539
ด้วยการแต่งงานกับใครสักคนเจ้าค่ะ

348
00:24:34,410 --> 00:24:36,279
นี่อาจจะเป็นเพียงเหล้าข้าวหวาน

349
00:24:36,279 --> 00:24:38,220
แต่ก็ยังเป็นเหล้าอยู่ดี
มาดื่มฉลองกันหน่อยดีไหมเจ้าคะ

350
00:24:39,079 --> 00:24:41,380
แด่การแต่งงานที่ประสบความสำเร็จ

351
00:24:41,380 --> 00:24:43,220
- แด่การแต่งงาน
- แด่การแต่งงาน

352
00:24:59,069 --> 00:25:01,440
เขาชวนฝันกว่า...

353
00:25:02,039 --> 00:25:03,410
ตัวละครในนิยายเสียอีก

354
00:25:03,970 --> 00:25:05,039
ข้าจะทำอย่างไรดี

355
00:25:05,480 --> 00:25:07,309
ข้าชอบเขาเหลือเกิน

356
00:25:12,450 --> 00:25:14,450
โปรยยิ้มไปทั่วเชียวนะ

357
00:25:18,589 --> 00:25:19,690
ข้าได้กลิ่นอันตราย

358
00:25:21,660 --> 00:25:23,259
ใกล้ระเบิดแล้วเป็นแน่

359
00:25:23,890 --> 00:25:26,099
หนึ่ง สอง สาม

360
00:25:26,099 --> 00:25:28,200
นายหมู่อยู่ห่าง ๆ
แม่นางยอจูหน่อยขอรับ

361
00:25:30,869 --> 00:25:33,640
ตายจริง เจ็บหน้าอกอีกแล้วหรือเจ้าคะ

362
00:25:33,970 --> 00:25:36,069
ใช่ ข้าเจ็บหน้าอก

363
00:25:36,670 --> 00:25:37,869
ดูเหมือนว่า...

364
00:25:38,609 --> 00:25:40,009
ทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์
ที่ไม่เหมาะสมเท่าไร

365
00:25:44,109 --> 00:25:47,150
สลับที่กับโอบง
เพื่อความปลอดภัยเถิด

366
00:25:47,150 --> 00:25:48,180
แบบนั้นดีกว่าเยอะ

367
00:25:50,789 --> 00:25:52,990
เก็บทรงบ้างเถิดขอรับ

368
00:25:54,359 --> 00:25:55,789
- มาทางนี้ ๆ
- เจ้าค่ะ

369
00:26:02,599 --> 00:26:04,599
ดีมาก แบบนี้ดีกว่าเยอะ

370
00:26:07,539 --> 00:26:08,640
ใต้เท้าคยองอุนแจ

371
00:26:09,509 --> 00:26:11,069
ชอบแม่นางยอจูหรือเจ้าคะ

372
00:26:11,410 --> 00:26:12,410
หือ

373
00:26:14,880 --> 00:26:17,579
แม่หญิงซัมซุน
กล่าวเรื่องไร้สาระอะไรกันขอรับ

374
00:26:20,619 --> 00:26:24,319
ท่านนายหมู่ก็ชอบแม่นางยอจูหรือขอรับ

375
00:26:24,819 --> 00:26:26,160
- ไม่ใช่
- บ้าไปแล้วหรือเจ้าคะ

376
00:26:28,089 --> 00:26:30,160
ข้าเข้าใจแล้วว่า
ทั้งสองคนไม่ได้ชอบพอกัน

377
00:26:30,160 --> 00:26:31,730
ใจเย็น ๆ ก่อนนะเจ้าคะ

378
00:26:32,799 --> 00:26:33,829
ท่านนายหมู่

379
00:26:34,829 --> 00:26:36,000
คิดอย่างไรกับข้าหรือเจ้าคะ

380
00:26:37,869 --> 00:26:38,869
หมายความ...

381
00:26:39,470 --> 00:26:40,569
หมายความว่าอย่างไรหรือขอรับ

382
00:26:42,269 --> 00:26:44,710
เดี๋ยวนะ นางจะสารภาพความรู้สึกหรือ

383
00:26:44,710 --> 00:26:46,609
สารภาพไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด

384
00:26:46,940 --> 00:26:48,380
- ห้ามเด็ดขาด
- ท่านนายหมู่...

385
00:26:49,410 --> 00:26:51,819
คิดอย่างไรกับ
การรับข้าเป็นเจ้าสาวหรือเจ้าคะ

386
00:26:57,819 --> 00:26:59,059
พูดไปแล้ว

387
00:27:01,930 --> 00:27:03,029
ท่านนายหมู่

388
00:27:04,329 --> 00:27:05,500
ช่วยให้คำตอบข้าด้วยเจ้าค่ะ

389
00:27:09,369 --> 00:27:10,529
ท่านจะ...

390
00:27:12,900 --> 00:27:14,599
ยอมรับคำขอแต่งงานของข้าไหมเจ้าคะ

391
00:27:28,420 --> 00:27:29,450
ไม่ขอรับ

392
00:27:31,619 --> 00:27:33,559
ข้าไม่มีความคิด
จะแต่งงานกับแม่หญิงขอรับ

393
00:27:41,099 --> 00:27:42,170
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

394
00:27:42,930 --> 00:27:43,930
ข้านึกขึ้นได้ว่า...

395
00:27:44,930 --> 00:27:47,170
มีธุระด่วนต้องกลับไปทำที่บ้าน

396
00:27:48,269 --> 00:27:49,839
ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ

397
00:27:56,880 --> 00:28:00,920
(ปฏิบัติการจับคู่ให้บุตรสาวสามนาง
ของแมงผู้คงแก่เรียน)

398
00:28:09,059 --> 00:28:11,329
ข้าบอกว่าจะให้ท่านเจอเขา
ตอนเทศกาลเดือนห้าไงเจ้าคะ

399
00:28:11,660 --> 00:28:13,559
ทำไมจู่ ๆ ถึงขอเขาแต่งงานล่ะเจ้าคะ

400
00:28:13,960 --> 00:28:17,099
ข้าชอบเขามาก
จนห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้

401
00:28:18,400 --> 00:28:19,400
อีกอย่าง

402
00:28:19,740 --> 00:28:22,569
ข้าเองก็มั่นใจว่า
เขาคงชอบข้าเหมือนกัน

403
00:28:22,569 --> 00:28:23,910
เลยหลุดปากออกไปไม่รู้ตัว

404
00:28:24,440 --> 00:28:26,480
อะไรทำให้มั่นใจขนาดนั้นเจ้าคะ

405
00:28:28,180 --> 00:28:29,880
เจ้าคงไม่รู้

406
00:28:30,180 --> 00:28:32,019
แต่เขาซ่อมกำแพงกับกระเบื้องหลังคา...

407
00:28:32,019 --> 00:28:33,220
ให้บ้านเรา

408
00:28:33,880 --> 00:28:36,450
เจ้าก็เห็นว่าเขาเป็นห่วงแค่ไหน...

409
00:28:36,789 --> 00:28:38,220
ที่ข้าอาจจะตกหน้าผา

410
00:28:38,990 --> 00:28:40,789
ถ้านั่นไม่ใช่ความรัก

411
00:28:41,519 --> 00:28:42,730
แล้วจะเป็นอะไรกัน

412
00:28:45,460 --> 00:28:46,460
ไม่สิ

413
00:28:46,730 --> 00:28:50,470
มันไม่อันตรายกับแม่นางยอจูเกินไปหรือ

414
00:28:51,000 --> 00:28:53,200
ดีแล้วที่คนบาดเจ็บคือข้า

415
00:28:53,740 --> 00:28:54,769
ไม่ใช่เจ้า

416
00:28:59,039 --> 00:29:00,109
ข้าขอโทษนะ

417
00:29:01,039 --> 00:29:02,450
ที่ไม่ได้ทำตามแผนของเจ้า

418
00:29:03,309 --> 00:29:04,349
แต่ว่า

419
00:29:04,710 --> 00:29:06,549
การซ่อนความรู้สึกของตัวเอง...

420
00:29:07,650 --> 00:29:09,349
มันยากเกินไปสำหรับข้า

421
00:29:16,890 --> 00:29:19,700
สำหรับสตรี การพูดอะไรแบบนั้นออกมา
มันยากมากเลยนะ

422
00:29:20,559 --> 00:29:22,500
ท่านปฏิเสธนางอย่างเย็นชา
แบบนั้นได้อย่างไรกันขอรับ

423
00:29:23,329 --> 00:29:26,470
ข้าก็คิดว่านายหมู่
พูดแรงเกินไปเหมือนกัน

424
00:29:28,099 --> 00:29:30,009
เงียบหน่อยขอรับ ไม่ได้ยินเลย

425
00:29:31,240 --> 00:29:33,180
คุณหนูไม่เห็นต้องขอโทษเลยเจ้าค่ะ

426
00:29:33,579 --> 00:29:37,410
แต่ท่านนายหมู่เป็นคนหัวรั้น
มาตั้งแต่เด็กแล้วเจ้าค่ะ

427
00:29:38,250 --> 00:29:40,049
ต่อให้สิ่งที่เขาพูดจะผิด

428
00:29:40,049 --> 00:29:41,680
แต่เมื่อพูดออกไปแล้ว
เขาก็ไม่คิดกลับคำ

429
00:29:43,720 --> 00:29:46,319
จากนี้ไป ข้าคงต้องคิดดูว่า
จะทำอะไรได้บ้างเจ้าค่ะ

430
00:29:47,759 --> 00:29:49,359
เจ้าไม่ต้องพยายามแล้วก็ได้

431
00:29:50,490 --> 00:29:52,430
ข้าจะแต่งงานกับชายโสดหมายเลข 23
ที่ทำอาหารเก่ง

432
00:29:52,430 --> 00:29:54,230
ตามที่เคยวางแผนไว้

433
00:29:55,269 --> 00:29:56,269
อะไรนะเจ้าคะ

434
00:29:56,269 --> 00:29:58,640
ก็ท่านนายหมู่ไม่อยากแต่งงานกับข้านี่

435
00:29:59,400 --> 00:30:00,440
แต่ว่า...

436
00:30:01,170 --> 00:30:03,039
คุณหนูจะไม่เป็นไรจริงหรือเจ้าคะ

437
00:30:03,539 --> 00:30:05,680
ไหนว่าชอบท่านนายหมู่มากไงเจ้าคะ

438
00:30:05,680 --> 00:30:06,740
ไม่ต้องห่วง

439
00:30:07,180 --> 00:30:09,849
ข้าอาจจะตกหลุมรักคนง่าย
แต่ข้าก็ลืมง่ายเหมือนกัน

440
00:30:10,549 --> 00:30:12,549
อีกไม่กี่วัน ข้าก็ลืมเขาได้แล้ว

441
00:30:14,720 --> 00:30:16,420
ให้ตายสิ

442
00:30:17,150 --> 00:30:20,190
ความรักมันง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร

443
00:30:34,200 --> 00:30:37,609
พอแต่งงานไป
ภรรยาของเขาก็จะตัดเย็บเสื้อผ้าให้

444
00:30:38,880 --> 00:30:43,109
นี่อาจเป็นครั้งสุดท้าย
ที่ข้าตัดเย็บเสื้อผ้าให้ลูกชาย

445
00:30:43,750 --> 00:30:47,480
ที่ผ่านมาก็ใช่ว่า
ท่านจะทำเองเสียหน่อยนี่เจ้าคะ

446
00:30:49,119 --> 00:30:50,119
ว่าไงนะ

447
00:30:51,589 --> 00:30:53,589
ถึงลูกสะใภ้ท่าน
จะตัดเย็บเสื้อผ้าให้เขา

448
00:30:53,920 --> 00:30:56,730
สิ่งที่ไม่เปลี่ยนก็คือ
ความจริงที่ว่าเขาเป็นลูกชายท่าน

449
00:30:56,730 --> 00:30:58,799
ข้าหมายความว่า
ท่านไม่จำเป็นต้องเสียใจไปเจ้าค่ะ

450
00:31:00,900 --> 00:31:03,099
ก็จริง เจ้าพูดถูก

451
00:31:04,329 --> 00:31:05,599
เช่นนั้น ข้าขอตัวนะเจ้าคะ

452
00:31:13,940 --> 00:31:15,549
ฉลาดเฉลียวเสียจริง

453
00:31:15,880 --> 00:31:17,809
ถ้านางมาจากครอบครัวที่ดีกว่านี้

454
00:31:18,079 --> 00:31:20,450
คงเหมาะจะเป็นภรรยาของชียอลมาก

455
00:31:31,089 --> 00:31:32,099
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะขอรับ

456
00:31:38,599 --> 00:31:40,740
ช่วงเทศกาลเดือนห้า
มีแผนจะทำอะไรไหมขอรับ

457
00:31:41,970 --> 00:31:43,069
แล้วถ้าไม่มีล่ะ

458
00:31:43,069 --> 00:31:44,109
เช่นนั้น

459
00:31:45,339 --> 00:31:47,309
ไปดูชีรึมด้วยกันเถอะขอรับ

460
00:31:49,950 --> 00:31:51,880
เจ้าไม่ได้จะไปแข่งชีรึม

461
00:31:51,880 --> 00:31:53,720
แต่อยากควงสตรีไปดูด้วยงั้นหรือ

462
00:31:55,119 --> 00:31:56,950
ข้าต้องลงแข่งอยู่แล้วสิขอรับ

463
00:31:57,289 --> 00:31:58,589
ข้าหมายความว่า...

464
00:31:59,190 --> 00:32:01,119
ท่านมาดูข้าลงแข่งได้นะขอรับ

465
00:32:02,059 --> 00:32:03,660
ไม่เห็นต้องโมโหเลย

466
00:32:05,190 --> 00:32:07,059
ดูทรงเหมือนจะไม่เคยเล่นมาก่อนนะ

467
00:32:07,960 --> 00:32:10,529
เปล่าเสียหน่อย
ข้าเล่นชีรึมเก่งนะขอรับ

468
00:32:11,900 --> 00:32:12,900
นายหญิง

469
00:32:15,170 --> 00:32:16,509
เชิญออกมาหน่อยขอรับ

470
00:32:19,539 --> 00:32:20,779
โวยวายอะไรกัน

471
00:32:21,839 --> 00:32:23,849
นายหญิงของเราฝากมาให้เจ้าค่ะ

472
00:32:44,930 --> 00:32:47,839
ข้าคิดว่าสามีท่าน
คงต้องใช้มันในเร็ววัน

473
00:32:49,309 --> 00:32:50,609
เลยสั่งตัดไว้ให้ชุดหนึ่งเจ้าค่ะ

474
00:32:59,720 --> 00:33:02,019
ท่านพ่อได้เลื่อนขั้น
เป็นเสนาบดีกลาโหมแล้วหรือขอรับ

475
00:33:02,619 --> 00:33:04,420
ข้าไม่เห็นรู้เรื่องเลย

476
00:33:09,130 --> 00:33:10,130
ปัจฉิมลิขิต

477
00:33:10,390 --> 00:33:12,829
พระราชโองการจะประกาศในอีกสามวัน

478
00:33:13,230 --> 00:33:14,400
เพื่อเป็นการแสดงความยินดี

479
00:33:14,400 --> 00:33:16,970
ข้ายังส่งเหล้าขิง
ที่เราหมักไว้ไปให้ท่านด้วยเจ้าค่ะ

480
00:33:19,099 --> 00:33:20,369
เจ้าเป็นลูกกตัญญูจริง ๆ

481
00:33:20,640 --> 00:33:23,670
ยังไม่ทันถึงวันงานแต่งของเจ้า
พ่อตาแม่ยายเจ้าก็ช่วยเราเสียแล้ว

482
00:33:24,410 --> 00:33:27,740
ดูจากที่ท่านหญิงพัค
ส่งเครื่องแบบมาให้พ่อเจ้า...

483
00:33:27,740 --> 00:33:30,180
เพราะรู้ว่าเขาจะได้รับการแต่งตั้ง
เป็นเสนาบดีกลาโหม

484
00:33:30,180 --> 00:33:31,250
งั้นก็แปลว่า...

485
00:33:32,380 --> 00:33:34,819
พ่อตาแม่ยายเจ้า
เป็นคนจัดการให้มิใช่หรือ

486
00:33:36,119 --> 00:33:37,289
อ๋อ

487
00:33:38,289 --> 00:33:39,289
ขอรับ

488
00:33:52,869 --> 00:33:53,900
บ้าไปแล้วมั้งนั่น

489
00:33:54,269 --> 00:33:55,740
ทำไมชายที่กำลังจะแต่งงาน...

490
00:33:55,740 --> 00:33:57,369
ถึงชวนข้าไปดูชีรึมล่ะ

491
00:33:59,480 --> 00:34:03,079
แล้วทำไมข้าต้องพูดแล้วยิ้มให้เขาด้วย

492
00:34:03,710 --> 00:34:05,150
น่ารำคาญจริง ๆ

493
00:34:15,960 --> 00:34:18,329
ถ้าเสื้อผ้าของบุรุษ
เป็นเพียงสามในสิบของรูปลักษณ์ภายนอก

494
00:34:18,760 --> 00:34:20,099
ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับผมเจ้าค่ะ

495
00:34:20,659 --> 00:34:23,670
จากนี้ไป เราจะตัดผมที่อยู่ใต้มวยผม

496
00:34:23,670 --> 00:34:25,099
เพื่อให้มวยผมตั้งตรงที่สุดเจ้าค่ะ

497
00:34:26,599 --> 00:34:28,369
นี่เจ้าจะให้เราโกนหัวงั้นหรือ

498
00:34:29,369 --> 00:34:31,639
เราต้องทะนุถนอมทุกอย่าง
ที่บุพการีมอบให้นะ

499
00:34:32,039 --> 00:34:33,039
ท่านบัณฑิต

500
00:34:33,409 --> 00:34:35,679
การครองโสด
ไม่ยิ่งอกตัญญูกว่าหรือเจ้าคะ

501
00:34:35,679 --> 00:34:37,079
แล้วที่ว่า "โกนหัว"
นี่หมายความว่าอย่างไรกัน

502
00:34:37,409 --> 00:34:40,849
เราแค่จะเล็มผมท่านให้บางลง
จะได้มัดมวยสวย ๆ เองเจ้าค่ะ

503
00:34:41,079 --> 00:34:43,150
ท่านไม่อยากดูดี
ถูกใจเหล่าคุณหนูหรือเจ้าคะ

504
00:34:45,719 --> 00:34:48,320
อย่ายุ่งกับผมส่วนอื่น ๆ ก็แล้วกัน

505
00:34:49,360 --> 00:34:51,860
ข้าคงไม่จำเป็นต้องตัดผมหรอก

506
00:34:53,199 --> 00:34:54,329
ให้ตายสิ

507
00:34:59,570 --> 00:35:00,699
ท่านบัณฑิตทั้งหลาย

508
00:35:00,869 --> 00:35:03,639
การตัดผมใต้มวยผมไม่ใช่ทางเลือก
แต่เป็นสิ่งที่ต้องทำเจ้าค่ะ

509
00:35:04,670 --> 00:35:05,710
มาเริ่มกันเลยเจ้าค่ะ

510
00:35:18,219 --> 00:35:19,789
ข้าขอด้ายห้าสีหน่อย

511
00:35:20,159 --> 00:35:21,789
จะถักกำไลคุ้มครองใช่ไหมเจ้าคะ

512
00:35:22,230 --> 00:35:23,360
รอสักครู่นะเจ้าคะ

513
00:35:35,909 --> 00:35:36,940
นี่ขอรับ

514
00:35:38,369 --> 00:35:39,380
ขอบคุณมากขอรับ

515
00:35:40,210 --> 00:35:42,039
เหตุใดถึงแต่งตัวซอมซ่อ...

516
00:35:42,480 --> 00:35:44,110
ทั้งที่มีเสื้อผ้าดูดีแบบนี้ล่ะเจ้าคะ

517
00:35:47,849 --> 00:35:49,019
ข้าอยากเจอ...

518
00:35:49,449 --> 00:35:52,360
สตรีที่ยอมรับข้า
โดยไม่คำนึงถึงภูมิหลังของข้าน่ะ

519
00:35:53,659 --> 00:35:55,760
ภูมิหลังก็เป็นส่วนหนึ่ง
ของตัวตนท่านนะขอรับ

520
00:36:09,210 --> 00:36:11,409
ชายโสดหมายเลข 24
ดูธรรมดาเกินไปหรือเปล่า

521
00:36:11,909 --> 00:36:14,139
การแต่งตัวเกินฐานะ
ถือเป็นการหลอกลวงนะเจ้าคะ

522
00:36:14,909 --> 00:36:16,980
อีกอย่าง เขาก็ดูดีเพราะหน้าตา...

523
00:36:16,980 --> 00:36:18,550
และเสื้อผ้าเข้ารูปแล้วเจ้าค่ะ

524
00:36:19,320 --> 00:36:20,980
เจ้าชอบหน้าตาแบบนั้นหรือ

525
00:36:22,489 --> 00:36:25,250
ช่วยมางานเทศกาลเดือนห้า
ด้วยรูปลักษณ์เช่นนี้ด้วยนะเจ้าคะ

526
00:36:28,460 --> 00:36:29,460
เช่นนั้น

527
00:36:30,030 --> 00:36:31,030
แยกย้ายได้แล้วเจ้าค่ะ

528
00:36:32,360 --> 00:36:35,429
หากเราได้แต่งงาน
กับเหล่าคุณหนูทึนทึก

529
00:36:35,429 --> 00:36:36,800
เราก็จะเป็นพี่น้องเขยกันแล้วนะ

530
00:36:36,800 --> 00:36:38,070
มาสนิทสนมกันไว้เถอะ

531
00:36:38,829 --> 00:36:39,869
ขอรับ ท่านพี่

532
00:36:41,469 --> 00:36:44,710
โดยเฉพาะท่าน ถ้ามีปัญหาอะไร
บอกข้าได้เลยนะขอรับ

533
00:36:45,210 --> 00:36:47,280
หลังแต่งงานแล้ว
ข้าก็จะเป็นพี่เขยภรรยาท่านอย่างไรล่ะ

534
00:36:48,210 --> 00:36:49,210
ขอรับ

535
00:37:00,860 --> 00:37:01,860
ท่านพี่

536
00:37:02,989 --> 00:37:04,829
จะแต่งงานกับคุณหนูทึนทึกหรือเจ้าคะ

537
00:37:07,429 --> 00:37:08,460
อืม

538
00:37:08,559 --> 00:37:09,900
ถึงเวลาที่ข้าต้องแต่งงานบ้างแล้ว

539
00:37:11,300 --> 00:37:12,340
อ๋อ

540
00:37:13,340 --> 00:37:14,800
เป็นข่าวดีจริง ๆ

541
00:37:15,070 --> 00:37:18,440
ข้าก็กังวลอยู่ว่าท่านพี่จะครองโสด...

542
00:37:18,440 --> 00:37:19,710
ไปจนแก่ตายหรือเปล่า

543
00:37:20,239 --> 00:37:21,739
เจ้าสาวมาจากตระกูลไหนหรือ

544
00:37:24,380 --> 00:37:25,449
อ๋อ จริงสิ

545
00:37:25,820 --> 00:37:27,619
ก็บอกแล้วนี่ว่าเหล่าคุณหนูทึนทึก

546
00:37:29,719 --> 00:37:31,019
ข้าดีใจด้วยจริง ๆ นะ

547
00:37:37,530 --> 00:37:38,960
ทั้งสองรู้จักกันด้วยหรือ

548
00:37:47,400 --> 00:37:48,440
คุณหนู

549
00:37:51,239 --> 00:37:52,269
ท่านพี่

550
00:37:56,050 --> 00:37:59,420
รู้ไหมเจ้าคะว่า
ไฝใต้ตานั่นดูไม่ได้เลย

551
00:38:00,320 --> 00:38:02,150
ใคร ๆ ก็บอกว่าดูดีออกนะเจ้าคะ

552
00:38:03,219 --> 00:38:06,590
ว่าแต่ รู้จักบัณฑิต
ที่คุยด้วยเมื่อกี้ด้วยหรือเจ้าคะ

553
00:38:07,619 --> 00:38:08,659
ใครหรือ

554
00:38:11,630 --> 00:38:12,699
อ๋อ

555
00:38:13,630 --> 00:38:16,869
ท่านหมายถึงบัณฑิตที่ถามข้าว่า
ซื้อด้ายนี้มาจากไหนหรือเจ้าคะ

556
00:38:19,500 --> 00:38:20,539
บัณฑิตคนไหนกันนะ

557
00:38:22,469 --> 00:38:23,510
อ๋อ

558
00:38:23,869 --> 00:38:26,239
ไปซื้อด้ายเพื่อถักกำไลคุ้มครองนี่เอง

559
00:38:26,579 --> 00:38:27,679
จะเอาไปให้ใครหรือเจ้าคะ

560
00:38:30,150 --> 00:38:33,250
ท่านพี่บอกว่าข้าจะได้เจอว่าที่สามี
ในเทศกาลเดือนห้า

561
00:38:33,579 --> 00:38:34,920
ข้าเลยตั้งใจว่า
จะให้เป็นของขวัญตอนนั้นน่ะเจ้าค่ะ

562
00:38:39,690 --> 00:38:41,119
นึกว่าจะไม่อยากเจอเขาเสียอีก

563
00:38:42,219 --> 00:38:43,559
ที่จริงก็ตื่นเต้นใช่ไหมล่ะเจ้าคะ

564
00:38:46,659 --> 00:38:48,659
การจับคู่ให้เหล่าคุณหนูทึนทึก
เป็นไปด้วยดีไหมเจ้าคะ

565
00:38:48,659 --> 00:38:50,530
แน่นอนเจ้าค่ะ
ข้าเป็นแม่สื่อเองทั้งที

566
00:38:50,670 --> 00:38:52,269
ใครจะเป็นสามีของพวกนางหรือเจ้าคะ

567
00:38:52,570 --> 00:38:54,769
บอกชื่อไป คุณหนูจะรู้จักหรือเจ้าคะ

568
00:39:02,750 --> 00:39:05,719
ให้ไปสืบมาว่าคุณหนูทึนทึกพวกนั้น
จะแต่งงานกับใครหรือเจ้าคะ

569
00:39:05,920 --> 00:39:06,920
อืม

570
00:39:06,920 --> 00:39:09,050
ไปสืบมาว่าท่านพี่เลือกใคร...

571
00:39:09,050 --> 00:39:11,050
เป็นคู่สมรสของคุณหนูทั้งสามทีนะ

572
00:39:11,050 --> 00:39:12,090
โธ่ถัง

573
00:39:12,219 --> 00:39:13,960
คิดว่าข้าเป็นแม่ของซัมวอลหรือเจ้าคะ

574
00:39:13,960 --> 00:39:15,489
ทำไมข้าต้องสอดรู้สอดเห็น
เรื่องของคนอื่นด้วย

575
00:39:21,500 --> 00:39:22,599
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องด่วนนะเจ้าคะ

576
00:39:22,900 --> 00:39:24,170
อยากทราบภายในเมื่อไรเจ้าคะ

577
00:39:24,800 --> 00:39:25,840
ข้าจะไปสืบบัดเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ

578
00:39:39,320 --> 00:39:40,820
ถึงแม่หญิงฮานา

579
00:39:41,449 --> 00:39:44,619
เพราะแม่หญิง ข้าจึงกลับถึงบ้าน
ได้อย่างปลอดภัยขอรับ

580
00:39:45,320 --> 00:39:49,659
ผ้าไหมม้วนนี้เป็นของแทนคำขอบคุณ
จากท่านแม่ของข้า

581
00:39:50,130 --> 00:39:52,030
โปรดรับไว้ด้วยขอรับ

582
00:39:56,869 --> 00:39:59,099
ขอบคุณนะขอรับ
ที่แจ้งให้ข้าทราบว่า...

583
00:39:59,500 --> 00:40:01,300
แนวกั้นเขามงมยอกถูกนำออกไปแล้ว

584
00:40:02,099 --> 00:40:04,440
ทีนี้เราก็ไม่ต้องเดินทางไกลอีกแล้ว

585
00:40:04,440 --> 00:40:06,010
ตายจริง ข้าโล่งใจมากเลย

586
00:40:06,010 --> 00:40:07,409
จริงขอรับ

587
00:40:07,409 --> 00:40:08,980
ข้าอาศัยอยู่ในชนบทห่างไกล

588
00:40:09,449 --> 00:40:11,610
ถ้าท่านเขียนเรื่องฮันยาง
และเรื่องของท่านให้ข้าฟัง...

589
00:40:11,610 --> 00:40:12,920
อย่างที่ทำอยู่ตอนนี้

590
00:40:13,650 --> 00:40:17,090
คงจะช่วยข้าที่ตั้งใจเข้ารับราชการ
ในอนาคตได้มากเลย

591
00:40:17,820 --> 00:40:19,989
จะรอคำตอบนะขอรับ

592
00:40:28,199 --> 00:40:29,570
พอได้พบกันอีกครั้ง

593
00:40:30,300 --> 00:40:31,800
คงเรียกว่า "เจ้าหนู" ไม่ได้แล้วสินะ

594
00:40:45,780 --> 00:40:46,949
ท่านหัวหน้าราชเลขานุการ

595
00:40:47,079 --> 00:40:49,019
เรียกให้ข้าไปหาก็ได้นี่ขอรับ

596
00:40:49,019 --> 00:40:50,090
มาถึงที่นี่ทำไมหรือ

597
00:40:50,090 --> 00:40:51,849
พาตัวคนป่วยไปก่อน

598
00:40:52,590 --> 00:40:53,889
ไปคุยกันข้างในเถอะ

599
00:40:55,119 --> 00:40:56,130
ขอรับ

600
00:40:59,929 --> 00:41:00,929
ทางนี้ขอรับ

601
00:41:10,110 --> 00:41:12,210
นางมีอาการเหมือนกับองค์หญิงหรือ

602
00:41:12,369 --> 00:41:13,539
บอกรายละเอียดข้ามา

603
00:41:14,309 --> 00:41:15,639
เชิญทางนี้ขอรับ

604
00:41:31,530 --> 00:41:32,599
แปดปีก่อน

605
00:41:32,599 --> 00:41:36,469
องค์หญิงก็มีจุดเดียวกันนี้
อยู่ใต้ไหปลาร้า

606
00:41:36,969 --> 00:41:40,070
ตอนนั้นข้าคิดว่ามันเป็นเพียง
โรคผิวหนังที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร

607
00:41:40,769 --> 00:41:42,269
ข้าเลยมองข้ามมันไป

608
00:41:42,710 --> 00:41:44,010
นั่นก็เป็น...

609
00:41:44,409 --> 00:41:47,010
อาการของพิษตัวไหมทอง
ที่เขียนไว้ในตำรา

610
00:41:48,679 --> 00:41:49,710
ใช่แล้วขอรับ

611
00:41:50,610 --> 00:41:52,880
เพราะนางเป็นนางกำนัลที่ล้มป่วย

612
00:41:52,880 --> 00:41:54,650
หลังกินอาหารเหลือขององค์รัชทายาท

613
00:41:55,050 --> 00:41:56,920
ทางการจึงประกาศว่านางตายแล้ว

614
00:41:56,920 --> 00:41:59,420
ขณะที่แอบรักษานางในวังหลวง

615
00:42:00,989 --> 00:42:03,989
ถ้านางดีขึ้นหลังจากที่ข้ารักษานาง
ตามตำราเล่มนี้

616
00:42:04,960 --> 00:42:06,159
ทั้งนางกำนัลคนนี้

617
00:42:07,059 --> 00:42:08,730
และองค์หญิง...

618
00:42:10,630 --> 00:42:13,199
น่าจะโดนพิษตัวไหมทองขอรับ

619
00:42:15,269 --> 00:42:18,769
ท่านเองก็พูดภาษาโชซอนได้คล่องแคล่ว
ท่านค้าขายมานานหรือยัง

620
00:42:19,039 --> 00:42:20,239
ถ้าใช่แล้วจะทำไม

621
00:42:20,579 --> 00:42:23,679
มีใครเคยถามหาพิษตัวไหมทองอีกไหม

622
00:42:25,480 --> 00:42:27,519
ข้าว่าข้ารู้ว่าใครซื้อยาพิษนั่นไป

623
00:42:36,630 --> 00:42:37,789
ยาพิษตัวไหมทองหรือ

624
00:42:39,429 --> 00:42:41,099
กระหม่อมจำหน้าคนที่...

625
00:42:41,400 --> 00:42:44,230
ซื้อยาพิษจาก
พ่อค้าชาวหมิงได้พ่ะย่ะค่ะ

626
00:42:44,570 --> 00:42:45,940
ถ้าเราสอบสวนเขา

627
00:42:45,940 --> 00:42:47,800
ก็จะรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังพ่ะย่ะค่ะ

628
00:42:50,170 --> 00:42:52,340
เรียกเจ้าหน้าที่สืบสวน
จากสำนักตุลาการมาเดี๋ยวนี้

629
00:42:53,510 --> 00:42:54,710
พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท

630
00:43:00,019 --> 00:43:01,880
ทำไมท่านถึงพาข้ามาที่นี่...

631
00:43:01,880 --> 00:43:03,989
แทนที่จะไปตามหาผู้ต้องสงสัยล่ะขอรับ

632
00:43:06,760 --> 00:43:09,730
พ่อค้าหมิงที่ท่านกล่าวถึง
ได้ปกปิดร่องรอยของเขาแล้วขอรับ

633
00:43:11,289 --> 00:43:13,130
โปรดยืนยันว่าชายผู้นี้...

634
00:43:14,659 --> 00:43:16,500
ใช่คนที่ซื้อยาพิษหรือไม่ด้วยขอรับ

635
00:43:34,119 --> 00:43:36,989
เช้าเมื่อวาน
คนเก็บสมุนไพรพบศพเขาขอรับ

636
00:43:36,989 --> 00:43:38,289
เป็นชายผู้นี้จริง ๆ ขอรับ

637
00:43:39,559 --> 00:43:40,789
ใครฆ่าเขาขอรับ

638
00:43:41,260 --> 00:43:43,989
อาจจะเป็นคนที่วางแผน
ลักพาตัวองค์รัชทายาทนั่นล่ะ

639
00:43:51,500 --> 00:43:52,869
เพื่อปิดปากเขา

640
00:43:59,480 --> 00:44:00,579
แล้วอย่างไรต่อ

641
00:44:01,510 --> 00:44:03,880
ศพไปอยู่ที่สำนักตุลาการงั้นหรือขอรับ

642
00:44:03,980 --> 00:44:05,309
ข้าคิดว่าเป็นเพราะ...

643
00:44:05,309 --> 00:44:07,519
เขาแต่งตัวเป็นองครักษ์
และมีป้ายชื่อขอรับ

644
00:44:10,090 --> 00:44:12,349
ทำไมพวกเจ้าถึงเก็บกวาด
ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย

645
00:44:12,690 --> 00:44:15,059
ก็น่าจะถอดเสื้อผ้ากับป้ายชื่อออกสิ

646
00:44:15,820 --> 00:44:18,659
ดีแต่พูด ไม่ทำอะไรเองสักอย่าง

647
00:44:20,230 --> 00:44:22,530
- ว่าอย่างไรนะ
- เขาก็ตายไปแล้ว

648
00:44:23,099 --> 00:44:25,030
พูดอะไรก็ไม่ได้
จะไปมีปัญหาอะไรล่ะขอรับ

649
00:44:27,969 --> 00:44:30,309
เราไม่มีวันถูกจับได้หรอกขอรับ

650
00:44:30,570 --> 00:44:31,909
อย่าห่วงไปเลย

651
00:44:32,710 --> 00:44:36,210
ดูจากที่องค์รัชทายาทไม่มีอาการใด ๆ

652
00:44:36,579 --> 00:44:37,980
นางกำนัลคนนั้น...

653
00:44:37,980 --> 00:44:40,980
คงไม่ได้ล้มป่วย
เพราะกินอาหารเหลือจากองค์รัชทายาท

654
00:44:42,550 --> 00:44:44,619
นางคงกินยาพิษเข้าไปเองพ่ะย่ะค่ะ

655
00:44:45,849 --> 00:44:48,920
เป็นแผนส่งองค์รัชทายาท
ไปอยู่พระตำหนักส่วนพระองค์

656
00:44:49,389 --> 00:44:51,260
คิดเหมือนกันเลยนะ

657
00:44:51,630 --> 00:44:54,260
หากเกิดอะไรขึ้นกับองค์รัชทายาท

658
00:44:55,000 --> 00:44:56,170
พระมเหสี...

659
00:44:56,170 --> 00:44:58,599
ก็จะทรงถูกกล่าวโทษที่ส่งองค์รัชทายาท
ไปพำนักที่พระตำหนักส่วนพระองค์

660
00:44:59,030 --> 00:45:02,400
คนที่คิดแผนการใหญ่เช่นนั้นได้
หรือว่าจะเป็น...

661
00:45:05,440 --> 00:45:07,010
ข้าต้องการหลักฐานที่เป็นรูปธรรม

662
00:45:07,210 --> 00:45:09,079
มิใช่สมมติฐาน

663
00:45:11,449 --> 00:45:14,119
เบาะแสที่เหลืออยู่
มีเพียงนางกำนัลผู้นั้น

664
00:45:14,420 --> 00:45:16,119
กระหม่อมจะรักษานางให้หาย

665
00:45:16,219 --> 00:45:19,420
และหาให้ได้ว่า
ใครเป็นคนวางยานางพ่ะย่ะค่ะ

666
00:45:30,599 --> 00:45:32,699
พระองค์ทรงไว้วางพระทัย
ราชบุตรเขยคยองอุนแจหรือพ่ะย่ะค่ะ

667
00:45:34,639 --> 00:45:38,110
เขาสืบสวนการตายขององค์หญิง
มาตลอดแปดปีนะ

668
00:45:41,210 --> 00:45:43,250
ขนาดข้าที่เป็นพ่อ
ยังลืมเรื่องนี้ไปเลย

669
00:45:50,119 --> 00:45:51,320
ท่านแม่

670
00:45:51,590 --> 00:45:55,190
ตอนแต่งงาน ข้าอยากเอาชาม
ติดตัวไปมากกว่านี้เจ้าค่ะ

671
00:45:56,090 --> 00:45:58,460
เจ้าจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะมีลูกคนแรก

672
00:45:58,460 --> 00:46:01,630
ตอนนี้เลือกเอาแต่
อันที่เจ้าชอบที่สุดไปก่อนเถิด

673
00:46:06,469 --> 00:46:09,639
ท่านแม่ ควรแยกอันนี้ไว้ด้วยไหมเจ้าคะ

674
00:46:09,840 --> 00:46:11,670
เก็บไว้ให้ผู้เช่าที่นาก่อนก็แล้วกัน

675
00:46:11,769 --> 00:46:12,840
เจ้าค่ะ ท่านแม่

676
00:46:19,449 --> 00:46:22,849
นางไวมาก
จนข้าไม่รู้เลยว่านางเอาไปไว้ไหน

677
00:46:31,989 --> 00:46:33,000
โอ๊ะ

678
00:46:41,369 --> 00:46:42,469
อยู่ตรงนี้นี่เอง

679
00:46:48,840 --> 00:46:51,050
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

680
00:46:51,050 --> 00:46:52,079
คุณพระ

681
00:46:58,090 --> 00:46:59,150
โอย

682
00:47:00,519 --> 00:47:01,519
ขาข้า

683
00:47:03,260 --> 00:47:05,960
โอ๊ย นั่งนานเกินไปแล้ว

684
00:47:08,360 --> 00:47:09,429
โอย เหนื่อยเหลือเกิน

685
00:47:18,510 --> 00:47:21,409
อะไรกัน ข้าเปิดหน้าต่างทิ้งไว้หรือ

686
00:47:26,050 --> 00:47:28,179
ช่างเถอะ ไม่สนแล้ว

687
00:47:33,019 --> 00:47:34,320
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

688
00:47:36,090 --> 00:47:37,559
นางปล่อยเช่านิยายงั้นหรือ

689
00:47:37,559 --> 00:47:38,760
เจ้าค่ะ นายหญิง

690
00:47:39,599 --> 00:47:42,360
ใต้เท้ากลาโหมลำบากแทบแย่

691
00:47:42,360 --> 00:47:44,329
เพราะนิยายพวกนั้นแท้ ๆ

692
00:47:45,099 --> 00:47:46,099
ให้ตายสิ

693
00:47:46,400 --> 00:47:49,400
หลังนายหญิงเล็กแต่งเข้าบ้านแล้ว

694
00:47:49,610 --> 00:47:52,409
นางก็ยังอ่านนิยาย
ให้นายน้อยฟังมิใช่หรือเจ้าคะ

695
00:47:54,679 --> 00:47:55,710
(ห้าปีก่อน)

696
00:47:55,710 --> 00:47:59,150
ผ่านมา 20 ปีแล้ว นางจะนั่งตรงนั้น
เหมือนที่เคยเห็นได้อย่างไรขอรับ

697
00:47:59,719 --> 00:48:01,250
รออีกนิดนะเจ้าคะ

698
00:48:01,750 --> 00:48:04,619
พอข้าอ่านตอนจบให้ฟัง
ก็จะรู้เหตุผลเองเจ้าค่ะ

699
00:48:05,150 --> 00:48:07,489
ขอโทษนะ ข้าอยากรู้มากไป

700
00:48:08,789 --> 00:48:10,260
ข้าจะอ่านต่อนะเจ้าคะ

701
00:48:12,190 --> 00:48:13,300
"ในตอนนั้นเอง"

702
00:48:13,829 --> 00:48:16,469
"เจ้าสาวก็กลายเป็นเถ้าถ่าน
และแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ "

703
00:48:16,469 --> 00:48:19,739
หยุดสืบเรื่องแม่คึนซอกได้แล้ว

704
00:48:20,840 --> 00:48:22,869
ไม่เจ้าค่ะ ถ้าสืบอีกหน่อย

705
00:48:22,869 --> 00:48:24,570
ข้าจะจับนางได้คาหนังคาเขาแน่เจ้าค่ะ

706
00:48:26,380 --> 00:48:28,079
อย่าให้ข้าต้องพูดซ้ำ

707
00:48:28,909 --> 00:48:30,110
เจ้าค่ะ นายหญิง

708
00:48:35,250 --> 00:48:37,349
- เจ้าไปได้แล้ว
- เจ้าค่ะ

709
00:48:41,559 --> 00:48:42,960
ท่านแม่รู้เรื่องแล้วงั้นหรือ

710
00:48:43,389 --> 00:48:46,730
เจ้าค่ะ
แม่ของซัมวอลบอกนางทุกอย่างเลย

711
00:49:00,579 --> 00:49:02,340
มิน่าล่ะ ข้าถึงรู้สึกแปลก ๆ

712
00:49:02,880 --> 00:49:03,880
ให้ตายสิ

713
00:49:03,880 --> 00:49:04,980
นายหญิงเล็ก

714
00:49:05,679 --> 00:49:08,519
นายหญิงเรียกพบท่านเจ้าค่ะ

715
00:49:29,139 --> 00:49:31,440
ท่านแม่ เรียกหาข้าหรือเจ้าคะ

716
00:49:53,460 --> 00:49:54,659
(รายชื่อผู้เช่าที่นา)

717
00:49:55,329 --> 00:49:58,630
นี่คือกุญแจโรงเก็บของ
และรายชื่อผู้เช่าที่นา

718
00:49:59,769 --> 00:50:01,969
จากนี้ไป เจ้าจะเป็นผู้ดูแลจัดการ...

719
00:50:02,369 --> 00:50:05,510
ผู้เช่าที่นาและธัญพืชสำรองของเรา

720
00:50:06,309 --> 00:50:07,380
ข้าหรือเจ้าคะ

721
00:50:07,639 --> 00:50:10,579
เจ้าคงจะเบื่อ
ที่ต้องเย็บปักถักร้อยอยู่บ้าน

722
00:50:11,610 --> 00:50:13,579
ข้าบอกนายคิมไว้แล้วด้วย

723
00:50:14,019 --> 00:50:16,079
จากนี้ไป เจ้าควรเริ่ม
ดูแลจัดการเรื่องในบ้าน...

724
00:50:16,349 --> 00:50:18,989
และทำความคุ้นเคย
กับพวกผู้เช่าที่นาได้แล้ว

725
00:50:19,889 --> 00:50:22,460
ถ้าเจ้าของไม่รับผิดชอบ
และปล่อยให้คนนอกจัดการ

726
00:50:22,460 --> 00:50:24,260
อะไร ๆ จะไม่เป็นไปตามที่ถูกที่ควร

727
00:50:26,829 --> 00:50:29,800
ข้าคิดว่ายังเร็วเกินไป
ที่ข้าจะรับหน้าที่นี้เจ้าค่ะ

728
00:50:29,800 --> 00:50:32,269
ข้ารับหน้าที่นี้มาตั้งแต่แต่งงานแล้ว

729
00:50:32,469 --> 00:50:34,070
เจ้าเองก็มีความสามารถมากพอ

730
00:50:35,269 --> 00:50:36,469
ตอนนี้เจ้าควร...

731
00:50:36,809 --> 00:50:39,269
เตรียมตัวเป็นนายหญิงใหญ่
ของตระกูลโจได้แล้ว

732
00:50:42,309 --> 00:50:43,949
(รายชื่อผู้เช่าที่นา)

733
00:50:47,179 --> 00:50:48,179
เจ้าค่ะ

734
00:50:49,949 --> 00:50:51,019
ท่านแม่

735
00:50:57,429 --> 00:50:58,889
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

736
00:51:00,030 --> 00:51:01,230
แม่ของซัมวอล...

737
00:51:01,230 --> 00:51:04,269
เจอนี่ที่ลานหลังเรือนเล็ก

738
00:51:10,409 --> 00:51:11,670
จากนี้ไป เจ้าเองก็...

739
00:51:12,039 --> 00:51:14,639
ต้องพยายามโน้มน้าวใจคน
ให้มาอยู่ฝ่ายเดียวกันให้ได้

740
00:51:17,309 --> 00:51:20,650
คนเราเนรคุณและโลเลได้

741
00:51:20,949 --> 00:51:22,579
พวกเขาอยากเลี่ยงอันตราย

742
00:51:22,780 --> 00:51:25,190
แต่ก็ไม่อยากเสียผลประโยชน์ไป

743
00:51:25,989 --> 00:51:28,460
ดังนั้น ถ้าเจ้าเป็นคนที่คนอื่นกลัว

744
00:51:28,460 --> 00:51:30,460
และดูเหมือนจะมีสิ่งที่คนอื่นต้องการ

745
00:51:30,760 --> 00:51:33,090
ทุกคนจะอยู่ข้างเจ้าเสมอ

746
00:51:33,829 --> 00:51:35,099
จำไว้ให้ดีล่ะ

747
00:51:43,840 --> 00:51:45,539
("ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง")

748
00:51:47,980 --> 00:51:50,550
ข้ารู้สึกไม่สบายใจกว่าอีก
ที่ท่านแม่ไม่ดุข้า

749
00:51:51,510 --> 00:51:54,619
ท่านแม่แค่ให้เวลาท่านขอรับ

750
00:52:02,719 --> 00:52:05,690
ท่านก็รู้ว่าท่านแม่ชอบท่าน
ที่เป็นคนฉลาดและมีไหวพริบ...

751
00:52:05,690 --> 00:52:07,300
มาตั้งแต่แรกใช่ไหมขอรับ

752
00:52:10,469 --> 00:52:11,530
รู้เจ้าค่ะ

753
00:52:12,300 --> 00:52:14,369
ข้าก็ชอบท่านแม่เหมือนกัน

754
00:52:15,199 --> 00:52:18,610
ข้าสบายใจที่ท่านแม่
มีท่านอยู่เคียงข้างขอรับ

755
00:52:23,809 --> 00:52:25,010
ข้าเดาว่า...

756
00:52:26,250 --> 00:52:28,550
ท่านก็คงไม่ชอบที่ข้าเป็นแม่สื่อ
เหมือนกันสินะเจ้าคะ

757
00:53:09,289 --> 00:53:12,030
ดูเหมือนเจ้าจะมาสายตลอดเลยนะ

758
00:53:13,829 --> 00:53:16,570
วันนี้เราต้องไปกันหลายที่เลย
รีบไปกันเถอะเจ้าค่ะ

759
00:53:17,800 --> 00:53:18,800
เดี๋ยว...

760
00:53:20,639 --> 00:53:22,869
พูดอย่างกับข้าเป็นคนมาสาย

761
00:53:29,039 --> 00:53:31,510
คุณหนูฮานาชอบนั่งชิงช้า

762
00:53:31,780 --> 00:53:33,380
ฝากบอกชายโสดหมายเลข 12...

763
00:53:33,380 --> 00:53:35,079
ให้นั่งชิงช้าในงานเทศกาล
เดือนห้าด้วยนะเจ้าคะ

764
00:53:35,079 --> 00:53:36,119
เข้าใจแล้ว

765
00:53:36,119 --> 00:53:38,250
แค่นั่งชิงช้าธรรมดาไม่พอหรอกนะเจ้าคะ

766
00:53:38,550 --> 00:53:40,260
เขาต้องไม่แพ้คุณหนูฮานา...

767
00:53:40,260 --> 00:53:42,119
ที่ชนะการประลองชิงช้ามาสามปีด้วย

768
00:53:42,320 --> 00:53:44,130
บอกให้เขาฝึกอย่างหนักด้วยนะเจ้าคะ

769
00:53:48,530 --> 00:53:50,300
ตายจริง

770
00:54:14,289 --> 00:54:16,960
การสบตาแรกโดยบังเอิญที่วัดซอนฮวา...

771
00:54:17,260 --> 00:54:19,690
จะเชื่อมโยงทั้งสอง
เข้าด้วยกันที่นี่เจ้าค่ะ

772
00:54:29,369 --> 00:54:31,809
คุณหนูทูรีจะดูการแข่งขันชีรึม

773
00:54:31,809 --> 00:54:34,280
บอกชายโสดหมายเลข 24
ให้เข้าร่วมการแข่งขัน

774
00:54:34,280 --> 00:54:36,949
ติดสามอันดับแรก
และคว้ารางวัลไปให้ได้ด้วยนะเจ้าคะ

775
00:54:37,179 --> 00:54:40,820
ข้าไม่ยักรู้ว่าคุณหนูคนรอง
ชอบบุรุษที่เล่นชีรึมเก่ง

776
00:54:40,980 --> 00:54:43,719
สตรีที่ไหนจะไม่ชอบบุรุษ
ที่เล่นชีรึมเก่งกันเจ้าคะ

777
00:54:46,550 --> 00:54:49,619
เจ้าก็ชอบบุรุษ
ที่เล่นชีรึมเก่งงั้นหรือ

778
00:54:51,659 --> 00:54:54,030
ไม่สำคัญหรอกเจ้าค่ะว่าข้าชอบอะไร

779
00:55:10,280 --> 00:55:12,849
หลังจากสบตาแรกที่วัดซอนฮวาไม่สำเร็จ

780
00:55:12,849 --> 00:55:14,349
คุณหนูซัมซุนเลือกที่จะสระผมเจ้าค่ะ

781
00:55:24,829 --> 00:55:27,929
นี่คือจุดที่แทบทุกคนรู้กันดี

782
00:55:28,059 --> 00:55:30,070
ช่วยจองที่นั่งไว้ตั้งแต่เช้าตรู่...

783
00:55:30,070 --> 00:55:31,900
แล้วให้ชายโสดหมายเลข 23
นั่งตรงนั้นนะเจ้าคะ

784
00:55:32,230 --> 00:55:33,699
อ้อ ได้สิ

785
00:55:33,699 --> 00:55:35,599
ข้าเข้าใจแล้ว
ทีนี้มาพักกันสักหน่อย...

786
00:55:35,599 --> 00:55:36,969
เราจะมุ่งหน้าไปซาองวอนกันเจ้าค่ะ

787
00:55:36,969 --> 00:55:38,769
ไม่ได้สินะ ก็ได้

788
00:55:45,780 --> 00:55:47,820
- เล็กจังเลย
- เจ้าค่ะ

789
00:55:52,090 --> 00:55:54,320
แม่นางยอจูขายแป้งโดฮวาที่นี่งั้นหรือ

790
00:55:54,320 --> 00:55:55,460
"แม่นางยอจู" หรือขอรับ

791
00:56:18,079 --> 00:56:19,210
เจ้ารู้จักนางหรือ

792
00:56:23,690 --> 00:56:24,849
เพิ่งเคยเห็นนี่แหละขอรับ

793
00:56:24,989 --> 00:56:26,650
ข้าด้วย ข้าเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก

794
00:56:26,820 --> 00:56:28,489
ไปถามหัวหน้าข้างในสิขอรับ

795
00:56:29,119 --> 00:56:30,130
ทางนั้นขอรับ

796
00:56:45,239 --> 00:56:49,079
นางดูเหมือนแม่นางยอจู...

797
00:56:49,079 --> 00:56:51,550
ที่ขายแป้งโดฮวาในโรงเตี๊ยมเราจริง ๆ

798
00:56:52,409 --> 00:56:55,780
แต่ข้าไม่รู้ว่านางจะมาอีกเมื่อไร
เพราะนางมักจะมาแบบไม่มีกำหนดเวลา

799
00:56:56,250 --> 00:56:57,650
แปลว่านางต้องมาที่นี่แน่

800
00:57:02,889 --> 00:57:04,889
เขามาตามหาท่านแม่นี่
ทำไมท่านต้องโกหกด้วยเจ้าคะ

801
00:57:05,130 --> 00:57:06,559
ท่านแม่ไปฮัมกยองนี่เจ้าคะ

802
00:57:07,260 --> 00:57:09,960
เห็น ๆ อยู่ว่าเขาเป็นคนไม่ดี
ข้าไม่ควรบอกเขา

803
00:57:10,769 --> 00:57:13,800
เขาอาจจะดูน่ากลัว
แต่ไม่ใช่คนไม่ดีหรอก

804
00:57:14,369 --> 00:57:15,699
เจ้ารู้ได้อย่างไร

805
00:57:15,969 --> 00:57:18,139
แค่มองตาคนก็รู้แล้วเจ้าค่ะ

806
00:57:18,610 --> 00:57:20,179
แววตาของเขาดูหวาดกลัวเจ้าค่ะ

807
00:57:30,349 --> 00:57:33,190
หลังจากที่คุณหนูซัมซุนสระผมเสร็จ

808
00:57:33,190 --> 00:57:36,260
ให้ชายโสดหมายเลข 23 พานางมาที่นี่
และพอกเล็บด้วยใบเทียนนะเจ้าคะ

809
00:57:36,860 --> 00:57:39,389
คุณหนูซัมซุนชอบสถานการณ์ชวนฝัน

810
00:57:39,760 --> 00:57:41,630
ใบเทียนจะช่วยให้พวกเขา
ใกล้ชิดกันมากขึ้น...

811
00:57:41,960 --> 00:57:44,570
และมีช่วงเวลาที่น่าจดจำ
ก่อนแต่งงานเจ้าค่ะ

812
00:57:47,199 --> 00:57:48,369
สาธิตให้ดูหน่อยสิ

813
00:57:49,170 --> 00:57:50,170
อะไรนะเจ้าคะ

814
00:57:50,369 --> 00:57:52,070
ข้าก็ต้องรู้วิธีทำก่อนสิ

815
00:57:52,070 --> 00:57:54,440
ถึงจะสอนว่าที่เจ้าบ่าวถูก

816
00:58:10,119 --> 00:58:11,960
ยื่นนิ้วท่านมาหนึ่งนิ้วสิเจ้าคะ

817
00:58:14,260 --> 00:58:15,260
นิ้วข้าน่ะหรือ

818
00:58:16,530 --> 00:58:18,969
การเอาใบเทียนพอกเล็บนี่
เป็นสิ่งที่สตรีทำกันไม่ใช่หรือ

819
00:58:19,099 --> 00:58:22,599
ถ้าจะสาธิตการพอกเล็บให้ดู
ก็ใช้เล็บตัวเองไม่ได้สิเจ้าคะ

820
00:58:23,099 --> 00:58:24,610
เร็วสิเจ้าคะ เรามีเวลาไม่มาก

821
00:58:26,469 --> 00:58:27,579
นี่

822
00:58:41,019 --> 00:58:43,019
- ขอด้ายหน่อยเจ้าค่ะ
- ได้สิ

823
00:58:54,139 --> 00:58:56,699
ว่ากันว่าถ้าสีบนเล็บคงอยู่
จนถึงวันที่หิมะแรกตก

824
00:58:56,699 --> 00:58:59,010
ความรักจะสมหวังเจ้าค่ะ

825
00:59:03,980 --> 00:59:05,809
บอกว่าที่เจ้าบ่าว...

826
00:59:05,809 --> 00:59:07,550
ให้บอกคุณหนูซัมซุน
แบบนั้นด้วยนะเจ้าคะ

827
00:59:09,119 --> 00:59:10,250
ได้สิ

828
00:59:15,190 --> 00:59:17,559
ไหนว่าเจ้าเป็น
ผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก

829
00:59:18,030 --> 00:59:19,760
แล้วเหตุใดถึงเป็นม่ายล่ะ

830
00:59:22,260 --> 00:59:25,329
มันจะเหมือน
การเกาหลังตัวเองไม่ได้หรือเปล่านะ

831
00:59:34,739 --> 00:59:38,309
สามีที่เสียไปแล้วกับข้า
แต่งงานกันได้ไม่ถึงครึ่งปี

832
00:59:39,010 --> 00:59:40,780
แต่ระหว่างนั้น
ข้าก็ได้รับความรักอย่างมาก

833
00:59:42,949 --> 00:59:46,389
หัวใจข้า
จึงไม่มีที่ว่างให้ชายอื่นเจ้าค่ะ

834
00:59:52,590 --> 00:59:55,059
พอมองย้อนกลับไป ในตอนที่พูดเช่นนั้น

835
00:59:55,760 --> 00:59:59,670
ข้าคงรู้ตัวอยู่แล้วว่า
ตกหลุมรักใต้เท้าคยองอุนแจ

836
01:00:00,070 --> 01:00:01,800
ถึงได้บอกเขาไปเช่นนั้น

837
01:00:14,420 --> 01:00:16,519
ชีพจรนางดีขึ้นแล้ว

838
01:00:17,849 --> 01:00:19,920
ถ้านางยังฟื้นตัวเช่นนี้ต่อไป

839
01:00:19,920 --> 01:00:22,389
อีกไม่นาน นางก็จะฟื้นขอรับ

840
01:00:22,619 --> 01:00:23,659
ว่าแล้วเชียว

841
01:00:25,190 --> 01:00:26,960
เป็นเพราะพิษตัวไหมทองนี่เอง

842
01:00:30,900 --> 01:00:31,929
เอ่อ...

843
01:00:32,369 --> 01:00:34,269
ใต้เท้า เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ

844
01:00:37,269 --> 01:00:38,469
ให้ตายสิ

845
01:00:39,670 --> 01:00:41,710
มีเรื่องอะไรถึงได้เอะอะโวยวายนัก

846
01:00:43,710 --> 01:00:46,510
ข้าได้ข้อมูลบางอย่าง
เกี่ยวกับแม่นางยอจูมาขอรับ

847
01:00:47,250 --> 01:00:48,650
อย่าตกใจไปนะขอรับ

848
01:00:48,920 --> 01:00:50,119
แม่นางยอจู...

849
01:00:50,250 --> 01:00:52,590
คือคนที่ฆ่าบุตรชายคนโต
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายขอรับ

850
01:00:54,659 --> 01:00:58,230
ข้าหูฝาดไปหรือเจ้าพูดผิดกันแน่

851
01:00:58,590 --> 01:01:00,030
อธิบายให้ข้าเข้าใจง่าย ๆ หน่อย

852
01:01:01,159 --> 01:01:02,500
ที่โรงเตี๊ยม

853
01:01:02,500 --> 01:01:05,070
ข้าเจอนักล่าทาส
ที่กำลังตามหาแม่นางยอจูขอรับ

854
01:01:05,900 --> 01:01:07,000
นางถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม...

855
01:01:07,000 --> 01:01:08,070
รองที่ปรึกษาพยองยาง

856
01:01:08,840 --> 01:01:10,369
ชื่อของแม่นางยอจูคือแทรัน

857
01:01:10,539 --> 01:01:13,710
มีใบประกาศจับ
ที่มีภาพวาดหน้าแม่นางยอจูอยู่ขอรับ

858
01:01:13,909 --> 01:01:18,309
ใต้เท้าอาจไม่ทราบเรื่องนี้
เพราะพิธีศพองค์หญิง

859
01:01:18,510 --> 01:01:20,719
แต่มันเป็นคดีอุกฉกรรจ์
ที่ทุกคนในอาณาจักรนี้...

860
01:01:20,719 --> 01:01:22,250
รู้กันดีขอรับ

861
01:01:22,650 --> 01:01:25,320
อาชญากรในคดีโหดเหี้ยมเช่นนี้

862
01:01:25,320 --> 01:01:27,760
มาเป็นแม่ค้าหาบเร่ในฮันยางได้อย่างไร

863
01:01:29,760 --> 01:01:31,989
เพราะที่นี่คือฮันยาง
จึงยิ่งเป็นไปได้ขอรับ

864
01:01:32,130 --> 01:01:34,960
ที่นี่มีคนทุกประเภทมารวมตัวกัน
อยู่แล้วมิใช่หรือขอรับ

865
01:01:38,230 --> 01:01:40,000
ข้าต้องยืนยันเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

866
01:02:05,329 --> 01:02:08,929
คราวนี้มีเรื่องอะไรอีก
ถึงเรียกพบในที่เช่นนี้เจ้าคะ

867
01:02:12,070 --> 01:02:13,670
ที่เจ้าบอกว่าเจ้าชื่อซุนด็อก...

868
01:02:14,639 --> 01:02:17,170
และกลายเป็นม่ายเมื่อห้าปีก่อน
หลังจากเสียสามีไป...

869
01:02:17,170 --> 01:02:18,539
เพราะอาการป่วย

870
01:02:19,570 --> 01:02:20,639
เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า

871
01:02:23,309 --> 01:02:25,650
เจ้าค่ะ เป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ

872
01:02:28,280 --> 01:02:30,590
ไม่มีเรื่องโกหกสักนิดเลยหรือ

873
01:02:35,659 --> 01:02:38,760
เจ้าคิดว่าจะปิดบังตัวตนของตัวเอง
ไปได้อีกนานแค่ไหน

874
01:02:41,300 --> 01:02:44,400
ท่านรู้ได้อย่างไรเจ้าคะ

875
01:02:44,699 --> 01:02:46,000
คือว่า...

876
01:02:46,300 --> 01:02:48,070
ข้าหวังจนถึงที่สุดว่าจะไม่ใช่เจ้า

877
01:02:49,699 --> 01:02:52,139
ข้ารู้สึกเหมือนถูกหักหลังอย่างแรง

878
01:02:53,110 --> 01:02:54,480
สัญญาการจับคู่ของเรา...

879
01:02:55,409 --> 01:02:56,980
สิ้นสุดลงตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

880
01:02:58,949 --> 01:03:00,780
ใต้เท้า ข้าจะอธิบาย...

881
01:03:00,780 --> 01:03:02,019
อธิบายอะไร

882
01:03:05,789 --> 01:03:06,820
เอ่อ...

883
01:03:06,820 --> 01:03:09,519
ฆาตกรจะมีข้ออ้างอะไรได้

884
01:03:29,380 --> 01:03:32,250
(The Matchmakers)

885
01:03:49,099 --> 01:03:50,630
(ฟังเพลง "Half of My Heart"
ของ THEO ได้ในทุกแพลตฟอร์ม)

886
01:03:51,670 --> 01:03:54,369
คิดว่าข้ามีความรู้สึกส่วนตัว...

887
01:03:54,369 --> 01:03:55,769
ต่อแม่นางยอจูหรืออย่างไร

888
01:03:56,739 --> 01:03:58,869
- ร้องไห้หรือ
- จากที่ข้าเห็น

889
01:03:59,469 --> 01:04:01,809
ท่านเป็นไข้ใจขอรับ

890
01:04:02,909 --> 01:04:05,750
ท่านพี่กับข้าอาจเกี่ยวข้อง
กับคดีนั้นก็ได้

891
01:04:05,750 --> 01:04:07,980
ในเมื่อดูเหมือนว่า
เราต่างมีเป้าหมายเดียวกัน

892
01:04:07,980 --> 01:04:10,590
คราวนี้เรามาร่วมมือกันเถอะ

893
01:04:10,750 --> 01:04:13,690
จงไปแอบสืบมาว่า
ราชบุตรเขยคยองอุนแจรู้อะไรบ้าง

894
01:04:15,420 --> 01:04:17,360
ใต้เท้าคงทราบดีกว่าใครว่า...

895
01:04:17,659 --> 01:04:19,590
ทั้งสองไม่มีทางครองคู่กันได้

896
01:04:36,480 --> 01:04:39,280
(The Matchmakers)