1
00:00:23,129 --> 00:00:25,260
(โรอุน)

2
00:00:25,260 --> 00:00:27,370
(โจอีฮยอน)

3
00:00:35,710 --> 00:00:36,740
(นักเขียน: ฮาซูจิน)

4
00:00:36,740 --> 00:00:37,810
(ผู้กำกับ: ฮวังซึงกิ คิมซูจิน)

5
00:00:45,380 --> 00:00:49,990
(The Matchmakers)

6
00:00:55,729 --> 00:00:57,030
(จองซุนด็อก อายุ 27 ปี)

7
00:00:57,030 --> 00:00:58,329
(แม่ค้าหาบเร่และสะใภ้คนรอง
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย)

8
00:00:58,329 --> 00:01:00,729
ตอนที่จู่ ๆ
เขาก็นัดข้าไปเจอที่ท่าเรือ

9
00:01:01,570 --> 00:01:04,400
จริง ๆ ข้าแอบกลัวว่า
เขาจะสารภาพรักกับข้าเจ้าค่ะ

10
00:01:05,069 --> 00:01:07,140
ท่าเรือมันให้ความรู้สึก
แบบนั้นไงเจ้าคะ

11
00:01:08,069 --> 00:01:09,439
เหมือนสถานที่ที่คนจะหนีตามกัน

12
00:01:10,709 --> 00:01:11,879
ใต้เท้า...

13
00:01:14,409 --> 00:01:16,510
จะไม่รู้ได้อย่างไรเจ้าคะว่าเขาชอบข้า

14
00:01:16,849 --> 00:01:19,620
เรื่องนั้นข้าหัวไวนะเจ้าคะ

15
00:01:20,549 --> 00:01:21,590
อ๋อ

16
00:01:22,689 --> 00:01:23,819
แต่ข้าเปล่านะเจ้าคะ

17
00:01:25,090 --> 00:01:29,290
ข้าจะไม่มีวันลืมสามีที่เสียไปเจ้าค่ะ

18
00:01:36,599 --> 00:01:38,370
ในค่ำคืนที่ดวงดาวตกลงมาจากฟากฟ้า

19
00:01:38,370 --> 00:01:39,400
(ชิมจองอู อายุ 25 ปี)

20
00:01:39,400 --> 00:01:40,540
ที่โรงเตี๊ยม...

21
00:01:41,010 --> 00:01:43,370
นางบอกว่าข้าเป็นบุรุษคนแรก
ที่ไม่รู้จักชื่อนาง

22
00:01:43,370 --> 00:01:45,010
แต่มันกลับเป็นเรื่องโกหก

23
00:01:45,439 --> 00:01:47,450
ความรู้สึกถูกหักหลังมันรุนแรงกว่า...

24
00:01:49,150 --> 00:01:52,079
ความตกใจที่นางเป็นฆาตกรเสียอีกขอรับ

25
00:01:56,989 --> 00:01:58,790
ให้เงินนางหนีตามกันไปงั้นหรือ

26
00:01:59,260 --> 00:02:01,090
นั่นเป็นเงินสำหรับการจับคู่นะขอรับ

27
00:02:01,159 --> 00:02:02,930
บุรุษพูดแล้วไม่คืนคำ

28
00:02:02,930 --> 00:02:06,060
ในสัญญาไม่ได้ระบุไว้ว่าข้าจะไม่จ่าย
หากนางเป็นฆาตกรเสียหน่อย

29
00:02:10,400 --> 00:02:12,069
ที่ข้าไม่ได้รายงานเรื่องนาง
ก็เพราะ...

30
00:02:15,909 --> 00:02:17,080
ข้าก็ไม่รู้หรอก

31
00:02:21,550 --> 00:02:23,750
(ตอนที่ 9: ชีวิตข้าถูกทำลายย่อยยับ)

32
00:02:25,280 --> 00:02:28,449
เจ้าคิดว่าจะปิดบังตัวตนของตัวเอง
ไปได้อีกนานแค่ไหน

33
00:02:32,659 --> 00:02:34,129
ท่านรู้ได้อย่างไรเจ้าคะ

34
00:02:34,889 --> 00:02:35,990
คือว่า...

35
00:02:35,990 --> 00:02:37,800
ข้าหวังจนถึงที่สุดว่าจะไม่ใช่เจ้า

36
00:02:39,129 --> 00:02:41,400
ข้ารู้สึกเหมือนถูกหักหลังอย่างแรง

37
00:02:42,430 --> 00:02:43,770
สัญญาการจับคู่ของเรา...

38
00:02:44,569 --> 00:02:46,069
สิ้นสุดลงตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

39
00:02:48,110 --> 00:02:50,009
ใต้เท้า ข้าจะอธิบาย...

40
00:02:50,009 --> 00:02:51,080
อธิบายอะไร

41
00:02:51,879 --> 00:02:53,340
- เอ่อ...
- ฆาตกร...

42
00:02:53,340 --> 00:02:55,180
จะมีข้ออ้างอะไรได้

43
00:02:59,949 --> 00:03:01,449
- อะไรนะเจ้าคะ
- ข้าอุตส่าห์บอกเจ้าด้วยซ้ำว่า...

44
00:03:01,449 --> 00:03:03,659
ข้าต้องจับคู่
ตามพระราชโองการของฝ่าบาท

45
00:03:04,189 --> 00:03:05,960
กล้าดีอย่างไรมาหลอกผู้ตรวจการ

46
00:03:08,759 --> 00:03:09,789
ช่างเถิด

47
00:03:10,659 --> 00:03:12,500
ข้าผิดเองที่อ่านเจ้าไม่ออก

48
00:03:13,530 --> 00:03:14,530
อย่าได้...

49
00:03:17,500 --> 00:03:19,500
อย่าได้มาให้ข้าเห็นหน้าอีก

50
00:03:23,240 --> 00:03:24,240
เฮอะ

51
00:03:27,210 --> 00:03:28,750
เดี๋ยวสิ ใต้เท้า...

52
00:03:32,780 --> 00:03:35,150
- นี่มันอะไรกันเจ้าคะ
- ค่าแม่สื่ออย่างไรล่ะ

53
00:03:36,990 --> 00:03:38,060
อะไร...

54
00:03:38,060 --> 00:03:40,360
ให้ตายสิ ซื่อบื้อเหลือจะทน

55
00:03:40,990 --> 00:03:43,060
เพราะใต้เท้ายังเหลือเยื่อใยให้เจ้า

56
00:03:43,060 --> 00:03:44,400
เขาถึงมอบโอกาสหนีให้
แทนที่จะรายงานเรื่องเจ้า

57
00:03:44,400 --> 00:03:45,930
กับสำนักราชการ

58
00:03:45,930 --> 00:03:47,469
ฉะนั้น จงสำนึกบุญคุณเสีย

59
00:03:49,069 --> 00:03:50,900
อ้อ จริงด้วย

60
00:03:52,270 --> 00:03:54,370
ทุกคนคิดว่าข้าคือแม่นางยอจูสินะ

61
00:03:55,039 --> 00:03:58,340
ว่าแต่ ข้าฆ่าใครกันเจ้าคะ

62
00:03:59,479 --> 00:04:00,849
เหตุใดถึงแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องล่ะ

63
00:04:01,250 --> 00:04:02,810
เมื่อแปดปีก่อน
เจ้าไม่ได้สมรู้ร่วมคิด...

64
00:04:02,810 --> 00:04:04,520
สังหารรองที่ปรึกษาพยองยางหรอกหรือ

65
00:04:05,319 --> 00:04:07,990
นักล่าทาสถึงกับไปที่โรงเตี๊ยม
เพื่อจับเจ้าเลยนะ

66
00:04:09,090 --> 00:04:12,419
นี่ท่านพูดถึงการตายของบุตรชายคนโต...

67
00:04:12,590 --> 00:04:13,990
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายหรือเจ้าคะ

68
00:04:14,960 --> 00:04:16,529
ทีนี้จำได้แล้วสินะ

69
00:04:16,689 --> 00:04:20,060
เงินก็ได้ไปแล้ว
อย่าได้มาเข้าใกล้ใต้เท้าของข้าอีก

70
00:04:20,259 --> 00:04:22,930
หากโผล่มาให้ข้าเห็นหน้าอีก
ข้าจะแจ้งสำนักราชการซะ

71
00:04:32,980 --> 00:04:34,079
ถึงแม่นางยอจู

72
00:04:35,079 --> 00:04:37,319
มีนักล่าทาสตามล่าเจ้าอยู่

73
00:04:37,319 --> 00:04:39,050
ทำธุระเสร็จแล้วก็อย่ากลับมาล่ะ

74
00:04:39,750 --> 00:04:41,689
ส่วนบกฮี ข้าจะหาเวลา...

75
00:04:41,819 --> 00:04:43,589
พานางไปจังหวัดฮัมกยองด้วยตัวเอง

76
00:04:50,399 --> 00:04:51,759
เจ้ารู้อยู่แล้วหรือ

77
00:04:52,060 --> 00:04:53,500
ว่าแม่นางยอจู...

78
00:04:55,769 --> 00:04:57,069
เป็นคนฆ่าพี่สามีข้า

79
00:04:59,199 --> 00:05:01,970
ท่านก็รู้ดีกว่าใครว่าแม่นางยอจู...

80
00:05:02,439 --> 00:05:04,279
ไม่ใช่คนที่จะฆ่าใครได้นี่ขอรับ

81
00:05:06,009 --> 00:05:07,050
ก็จริง

82
00:05:07,480 --> 00:05:09,879
แต่ทำไมนักล่าทาส
ถึงมาตามล่าแม่นางยอจูล่ะ

83
00:05:09,879 --> 00:05:12,480
หลังจากถูกใส่ร้าย สามีของนางก็ตาย

84
00:05:13,019 --> 00:05:15,050
และหนึ่งวัน
ก่อนที่นางจะถูกย้ายไปฮันยาง

85
00:05:15,050 --> 00:05:17,319
นางก็โชคดีที่หนีออกจากคุกมาได้

86
00:05:18,089 --> 00:05:19,589
ข้ารู้แค่นั้นขอรับ

87
00:05:21,360 --> 00:05:24,459
แปลว่าคนร้ายตัวจริงยังลอยนวลอยู่สินะ

88
00:05:26,730 --> 00:05:27,769
ขอรับ

89
00:05:29,370 --> 00:05:33,100
ข้าต้องไปที่ใดกันถึงจะได้รู้ว่า
เกิดอะไรขึ้นเมื่อแปดปีก่อน

90
00:05:38,810 --> 00:05:39,879
ไม่ต้องห่วง

91
00:05:40,279 --> 00:05:41,579
ข้าเพิ่งเคยจับคู่ครั้งแรก

92
00:05:41,579 --> 00:05:43,980
ข้าเพียงแค่รับความช่วยเหลือ
จากมืออาชีพชั่วคราวก็เท่านั้น

93
00:05:44,180 --> 00:05:46,350
ตอนนี้ข้ารู้หลักการและวิธีการแล้ว

94
00:05:46,350 --> 00:05:48,290
ข้าคนเดียวก็ย่อมทำสำเร็จได้

95
00:05:55,189 --> 00:05:58,930
บอกแล้วไงว่าไม่ต้องห่วง
แต่สายตาเจ้ากลับเต็มไปด้วยความสงสาร

96
00:05:59,129 --> 00:06:00,800
ทำไม มีอะไร

97
00:06:02,699 --> 00:06:06,040
ข้าเป็นห่วงความรู้สึกใต้เท้าขอรับ

98
00:06:07,170 --> 00:06:08,839
ความรู้สึกของข้าหรือ

99
00:06:09,240 --> 00:06:11,779
เจ้าคิดว่าข้ามีความรู้สึกส่วนตัว...

100
00:06:11,779 --> 00:06:13,439
ต่อแม่นางยอจูหรืออย่างไรกัน

101
00:06:15,410 --> 00:06:18,620
ไร้สาระสิ้นดี ให้ตายสิ

102
00:06:19,420 --> 00:06:20,449
แต่ว่า...

103
00:06:21,819 --> 00:06:23,860
ให้ตายสิ นายท่าน

104
00:06:24,459 --> 00:06:25,660
รอข้าด้วยสิขอรับ

105
00:06:26,660 --> 00:06:28,389
ให้ตายสิ อะไร...

106
00:06:29,930 --> 00:06:31,129
จริง ๆ เลย

107
00:06:31,730 --> 00:06:33,560
โธ่เอ๊ย

108
00:06:34,069 --> 00:06:36,899
เฮ้อ คราวนี้จะถามอะไรข้าอีกล่ะเจ้าคะ

109
00:06:37,100 --> 00:06:38,769
บอกข้าทีว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อแปดปีก่อน...

110
00:06:38,769 --> 00:06:39,899
ตอนที่พี่สามีข้าตาย

111
00:06:41,339 --> 00:06:43,509
ในที่สุดก็ได้ยิน
ข่าวลือนั้นแล้วสินะเจ้าคะ

112
00:06:43,980 --> 00:06:45,480
"ข่าวลือนั้น"
หมายความว่าอย่างไรกัน

113
00:06:47,610 --> 00:06:49,779
หลังจากสังหารลูกสะใภ้คนโต

114
00:06:49,779 --> 00:06:52,480
นายหญิงใหญ่ก็ถูกลงโทษ
ด้วยไข้สูงเจ้าค่ะ

115
00:06:52,480 --> 00:06:53,990
โอ๊ย น่ากลัวเหลือเกิน

116
00:06:53,990 --> 00:06:55,689
ข้าไม่ได้พูดถึงข่าวลือไร้สาระนั่น

117
00:06:56,350 --> 00:06:58,889
เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับ
การฆาตกรรมพี่สามีข้าไหม

118
00:07:00,930 --> 00:07:02,129
ขอคิดก่อนนะเจ้าคะ

119
00:07:03,259 --> 00:07:05,529
เรื่องมันนานมาแล้ว

120
00:07:05,529 --> 00:07:07,129
แถมเกิดขึ้นที่พยองยางด้วย

121
00:07:08,170 --> 00:07:11,670
ข้าได้ยินมาว่าคู่รักพ่อค้าแม่ค้าเร่
พยายามขโมยเงินแท่ง

122
00:07:11,670 --> 00:07:14,439
แต่สุดท้ายก็ฆ่าเขาตายเจ้าค่ะ

123
00:07:14,639 --> 00:07:16,709
คู่รักพ่อค้าแม่ค้าเร่สังหารขุนนาง...

124
00:07:16,709 --> 00:07:19,310
ในที่พำนักของสำนักราชการ
เพื่อเงินแท่งงั้นหรือ

125
00:07:21,550 --> 00:07:22,810
เรื่องมันแปลกเกินไปแล้ว

126
00:07:42,970 --> 00:07:45,069
การวาดกล้วยไม้เป็นวิธีที่ดีที่สุด...

127
00:07:45,069 --> 00:07:46,899
ในการทำให้จิตใจสงบ

128
00:07:55,910 --> 00:07:57,319
โอ้โฮ รูปอย่างเลิศ

129
00:07:57,920 --> 00:07:59,850
แม้แต่รูปก็วาดได้ดี

130
00:08:00,050 --> 00:08:01,990
ไม่มีอะไรที่ท่าน
ทำไม่ได้เลยสินะเจ้าคะ

131
00:08:10,329 --> 00:08:11,560
("คัมภีร์ต้าเสวีย")

132
00:08:11,560 --> 00:08:13,829
ตามที่อาจารย์ยุลกกกล่าวไว้
ใน "คัมภีร์ขจัดความเขลา" ว่า

133
00:08:14,199 --> 00:08:16,129
เมื่อจิตใจพะวักพะวน

134
00:08:16,399 --> 00:08:18,870
ให้อ่าน "คัมภีร์ต้าเสวีย"
เพื่อจัดระเบียบความคิด

135
00:08:19,670 --> 00:08:20,709
โอ๊ะ

136
00:08:40,159 --> 00:08:41,629
คดีฆาตกรรมรองที่ปรึกษาพยองยาง...

137
00:08:41,629 --> 00:08:42,659
เมื่อแปดปีก่อน...

138
00:08:43,629 --> 00:08:45,500
ใช่ คดีที่พี่สามีข้าถูกฆ่า...

139
00:08:45,500 --> 00:08:47,529
ตอนที่เขาอยู่ที่พยองยาง

140
00:08:47,669 --> 00:08:49,470
ทำไมอยู่ ๆ ถึงอยากรู้ล่ะ

141
00:08:49,600 --> 00:08:51,269
จำตอนที่เราช่วยแม่ค้าหาบเร่
ที่ขายของใช้สตรี...

142
00:08:51,269 --> 00:08:52,769
ริมแม่น้ำแทดง...

143
00:08:52,769 --> 00:08:55,809
ระหว่างทางกลับจากจังหวัดฮัมกยอง
หลังจากไปพบท่านพ่อได้ไหม

144
00:08:56,509 --> 00:08:57,580
ท่านพี่

145
00:08:57,879 --> 00:08:59,509
ฟื้นสิ แม่นาง

146
00:08:59,509 --> 00:09:00,509
ไม่นะ

147
00:09:03,049 --> 00:09:04,179
แม่ค้าหาบเร่คนนั้น...

148
00:09:04,419 --> 00:09:06,750
เป็นคนฆ่ารองที่ปรึกษาพยองยาง
เมื่อแปดปีก่อนหรือ

149
00:09:07,049 --> 00:09:09,549
ไม่ใช่ นางถูกกล่าวหาน่ะ

150
00:09:09,549 --> 00:09:11,090
ตอนนี้แม่ค้าหาบเร่คนนั้นอยู่ที่ไหน

151
00:09:11,720 --> 00:09:12,759
คือว่า...

152
00:09:14,029 --> 00:09:15,730
ตอนที่สามีข้าเสียชีวิต

153
00:09:17,230 --> 00:09:19,460
รู้ใช่ไหมว่า
ข้าไปอยู่บ้านพ่อแม่พักหนึ่ง

154
00:09:21,669 --> 00:09:24,100
ตอนนั้นข้าคิดแต่อยากตายทุกวัน

155
00:09:25,000 --> 00:09:27,909
เชื่อว่าถ้าข้าตาย
คงจะได้เจอสามีอีกครั้ง

156
00:09:45,860 --> 00:09:46,889
เจ้าคือ...

157
00:09:47,990 --> 00:09:49,059
เด็กคนนั้น

158
00:09:50,330 --> 00:09:52,330
ข้าอุ้มท้องนางอยู่
ตอนที่ท่านช่วยข้าไว้...

159
00:09:53,029 --> 00:09:54,799
เมื่อแปดปีก่อนที่พยองยางเจ้าค่ะ

160
00:09:59,669 --> 00:10:01,409
เจ้าช่างงดงาม
เหมือนแม่ของเจ้าไม่มีผิด

161
00:10:18,860 --> 00:10:20,759
สามีข้าตายไปแล้ว

162
00:10:23,590 --> 00:10:25,700
ข้าจะสวยไปเพื่อใครกันล่ะ

163
00:10:28,169 --> 00:10:29,500
เพื่อตัวนายหญิงเองเจ้าค่ะ

164
00:10:34,440 --> 00:10:35,809
ข้าคิดว่าแม่นางยอจู...

165
00:10:36,210 --> 00:10:38,740
เป็นของขวัญ
ที่สามีผู้ล่วงลับของข้าส่งมาให้

166
00:10:39,139 --> 00:10:40,340
ตั้งแต่นั้นมา...

167
00:10:41,350 --> 00:10:44,320
ข้าก็เริ่มเป็นแม่สื่อ
โดยใช้ชื่อแม่นางยอจู

168
00:10:47,149 --> 00:10:48,590
แล้วตอนนี้แม่นางยอจูคนนั้นอยู่ที่ไหน

169
00:10:48,789 --> 00:10:50,149
ข้าบอกไม่ได้

170
00:10:51,019 --> 00:10:53,419
แต่โชคดีที่นางไม่อยู่ในฮันยาง

171
00:10:54,090 --> 00:10:56,629
แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรว่า
นางคือฆาตกรเมื่อแปดปีก่อน

172
00:10:57,529 --> 00:10:59,600
เหมือนนักล่าทาสจะกำลังตามล่านางอยู่

173
00:10:59,600 --> 00:11:01,169
นี่เจ้าไปเจอนักล่าทาสมาหรือ

174
00:11:01,269 --> 00:11:03,669
ให้ข้าเจอนักล่าทาสยังจะดีเสียกว่า

175
00:11:04,740 --> 00:11:06,370
ใต้เท้าคยองอุนแจรู้เข้าน่ะสิ

176
00:11:06,500 --> 00:11:09,009
ใต้เท้าคยองอุนแจคิดว่าเจ้าเป็นฆาตกร

177
00:11:10,070 --> 00:11:11,110
แต่ก็ปล่อยเจ้าไปน่ะหรือ

178
00:11:12,639 --> 00:11:15,110
ท่านพี่ ข้าจะจัดการเรื่องนั้นเอง

179
00:11:15,110 --> 00:11:16,809
ท่านพี่ช่วยตรวจสอบ
คดีเมื่อแปดปีก่อนทีสิ

180
00:11:17,309 --> 00:11:18,950
ถ้าแม่นางยอจูถูกใส่ร้าย

181
00:11:18,950 --> 00:11:20,919
ฆาตกรตัวจริงก็ยังลอยนวลอยู่ใช่ไหมล่ะ

182
00:11:35,429 --> 00:11:37,269
ให้ข้านำสำรับมื้อเย็นมาให้ไหมขอรับ

183
00:11:37,470 --> 00:11:38,539
ไม่ต้องหรอก

184
00:11:39,440 --> 00:11:42,409
มื้อเช้ายังไม่ย่อยเลย

185
00:11:42,409 --> 00:11:44,740
ท่านไม่ได้ทานมื้อเช้าด้วยซ้ำนี่ขอรับ

186
00:11:44,740 --> 00:11:46,840
หากไม่กินอะไรเช่นนี้
จะล้มป่วยเอานะขอรับ

187
00:11:46,840 --> 00:11:49,149
โอ๊ย ออกไปสักทีได้ไหม

188
00:11:49,549 --> 00:11:50,850
ข้าอยากอยู่คนเดียว

189
00:11:56,320 --> 00:11:57,720
ข้าบอกว่าอยากอยู่คนเดียว

190
00:11:57,720 --> 00:11:59,990
ทำไมต้องมารังควานข้าแบบนี้ด้วย

191
00:12:04,029 --> 00:12:05,799
โธ่เอ๊ย

192
00:12:06,529 --> 00:12:07,799
จากที่ข้าเห็น

193
00:12:09,000 --> 00:12:11,600
ท่านเป็นไข้ใจขอรับ

194
00:12:13,740 --> 00:12:16,409
ใต้เท้าก็น่าจะรู้ดีว่า
ตัวเองเป็นโรคอะไรนะขอรับ

195
00:12:18,179 --> 00:12:21,879
ไข้ใจก็เป็นอาการป่วยเหมือนกัน
มันต้องมีวิธีรักษาสิ

196
00:12:23,250 --> 00:12:25,149
ท่านไม่สามารถพบคนที่อยากเจอได้

197
00:12:25,149 --> 00:12:27,649
ในหัวท่านเลยมีแต่เรื่องของคนคนนั้น

198
00:12:27,649 --> 00:12:28,990
มันจึงทรมานนัก

199
00:12:28,990 --> 00:12:30,149
อาการป่วยเช่นนี้

200
00:12:30,149 --> 00:12:33,159
นอกจากจะไปพบคนที่อยากพบ

201
00:12:33,159 --> 00:12:34,990
ก็ไม่มีทางรักษาอื่นแล้วขอรับ

202
00:12:35,889 --> 00:12:39,860
ไม่มียาที่ช่วยได้จริง ๆ หรือ

203
00:12:39,860 --> 00:12:42,370
ช่างมันเถอะ ข้าไม่เป็นไร

204
00:12:42,370 --> 00:12:44,470
อาการร้ายแรง
อาจทำให้ถึงตายได้เลยนะขอรับ

205
00:12:47,909 --> 00:12:50,340
เพราะฉะนั้น หากเป็นไปได้...
ขอดูมือหน่อยสิขอรับ

206
00:12:50,769 --> 00:12:51,840
ตรงนี้ขอรับ

207
00:12:53,139 --> 00:12:56,480
คนที่พอกเล็บท่านด้วยใบเทียนน่ะ

208
00:12:56,480 --> 00:12:57,980
ไปหานางสิขอรับ

209
00:12:58,820 --> 00:13:00,350
นั่นแหละขอรับ วิธีรักษา

210
00:13:04,190 --> 00:13:05,460
ท่านพี่

211
00:13:06,889 --> 00:13:08,230
บอกว่า...

212
00:13:08,230 --> 00:13:11,429
มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่า
คู่รักคู่ไหนเหมาะสมกันใช่ไหมเจ้าคะ

213
00:13:11,899 --> 00:13:12,929
เจ้าค่ะ

214
00:13:14,769 --> 00:13:16,870
บุตรสาวคนรองของแมงผู้คงแก่เรียน

215
00:13:17,399 --> 00:13:19,899
เหตุใดจึงจับคู่นางกับชาวนาหรือเจ้าคะ

216
00:13:20,470 --> 00:13:21,669
เพราะพวกเขาเหมาะสมกันไงเจ้าคะ

217
00:13:21,669 --> 00:13:22,909
ตรงไหนและอย่างไรหรือเจ้าคะ

218
00:13:25,340 --> 00:13:27,379
จู่ ๆ ก็สนใจนี่มันอย่างไรกันเจ้าคะ

219
00:13:31,519 --> 00:13:32,519
คือว่า

220
00:13:32,779 --> 00:13:36,220
มีข่าวลือว่าบุตรสาวคนรองอารมณ์ร้าย

221
00:13:37,620 --> 00:13:38,690
ข้าก็เลยสงสัยน่ะ

222
00:13:40,220 --> 00:13:42,659
ถึงข่าวลือจะเป็นเช่นนั้น
แต่หากได้เจอนางตัวจริง...

223
00:13:45,399 --> 00:13:46,629
นางเหมือนคุณหนูมากเลยเจ้าค่ะ

224
00:13:46,960 --> 00:13:49,000
เหมือนข้าหรือ ไม่มีทาง

225
00:13:49,129 --> 00:13:51,440
ข้าออกจะพูดจาสุภาพและไพเราะ

226
00:13:51,440 --> 00:13:53,669
หมายถึงความยึดมั่นในความคิดตัวเอง
และเฉลียวฉลาดเจ้าค่ะ

227
00:13:54,340 --> 00:13:57,470
ชายโสดชาวนาท่านนั้น
ภายนอกดูหยาบกระด้าง

228
00:13:57,610 --> 00:14:00,980
แต่ข้างในเป็นคนช่างคิดและเอาใจใส่
พวกเขาจึงเหมาะสมกันเจ้าค่ะ

229
00:14:02,279 --> 00:14:05,350
ถ้าเป็นเช่นนั้น
เขาก็เหมาะสมกับข้ามากกว่าอีกสิ

230
00:14:06,149 --> 00:14:07,919
คุณหนูทนเขาไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ

231
00:14:10,090 --> 00:14:12,220
เพราะงั้น อย่าเสียใจไปเลยเจ้าค่ะ

232
00:14:15,889 --> 00:14:18,200
นี่ท่านรู้หรือเจ้าคะ

233
00:14:18,360 --> 00:14:19,360
เรื่องอะไรเจ้าคะ

234
00:14:20,330 --> 00:14:22,600
เรื่องที่คุณหนูชอบพอ
ท่านบุรุษชาวนาน่ะหรือ

235
00:14:23,230 --> 00:14:26,370
ที่จริงตอนแรก
ข้าก็รู้สึกอยู่ว่ามีอะไร

236
00:14:26,500 --> 00:14:27,970
แต่วันนั้น
พอข้าเห็นคุณหนูที่โรงเตี๊ยม

237
00:14:27,970 --> 00:14:30,710
ยินดีด้วยจริง ๆ นะ
ในที่สุดก็จะได้แต่งงานแล้ว

238
00:14:32,080 --> 00:14:33,409
จะไม่เป็นชายโสดทึนทึกแล้วสินะ

239
00:14:37,450 --> 00:14:39,350
ข้าว่ามันแปลก ๆ
เลยไปตรวจสอบรายชื่อชายโสดดู

240
00:14:39,480 --> 00:14:42,220
เลยเห็นว่าบุรุษท่านนั้น
อยู่บ้านข้าง ๆ ท่านยายคุณหนู

241
00:14:43,350 --> 00:14:44,460
ข้าถึงได้รู้เจ้าค่ะ

242
00:14:45,090 --> 00:14:46,759
แล้วเหตุใด
ถึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ล่ะเจ้าคะ

243
00:14:47,929 --> 00:14:50,059
เพราะหัวใจคุณหนู
ถูกกำหนดไว้แล้วนี่เจ้าคะ

244
00:14:51,500 --> 00:14:52,559
มิใช่หรอกหรือเจ้าคะ

245
00:14:54,730 --> 00:14:58,500
เพราะไม่ได้เป็นเนื้อคู่กัน
อาจจะยิ่งเจ็บปวดเจ้าค่ะ

246
00:15:16,190 --> 00:15:18,490
ยังไม่หายดีด้วยซ้ำ จะไปไหนกันขอรับ

247
00:15:18,490 --> 00:15:20,019
ชิงช้าในเมือง

248
00:15:20,120 --> 00:15:21,789
ทำไมต้องไปแต่เช้ามืดด้วยขอรับ

249
00:15:21,789 --> 00:15:24,059
ไปชิงช้าก็ต้องเล่นชิงช้าสิ
จะให้ไปด้วยเหตุใดเล่า

250
00:15:24,500 --> 00:15:26,429
ตอนนี้ใต้เท้า
ก็เสียสติไปแล้วเหมือนกันสินะ

251
00:15:26,429 --> 00:15:29,629
ข้าจะพาแม่นางยอจูมาหาท่านเอง
ตั้งสติก่อนได้ไหมขอรับ

252
00:15:29,870 --> 00:15:30,970
จะพานางมางั้นหรือ

253
00:15:31,399 --> 00:15:32,399
คือ...

254
00:15:34,269 --> 00:15:37,909
นี่คือเงินที่ข้ามอบให้นางที่ท่าเรือ

255
00:15:38,440 --> 00:15:40,639
นางทิ้งมันไว้ที่โรงเตี๊ยม
พร้อมกับคำสั่ง...

256
00:15:41,009 --> 00:15:42,480
ให้เอามาคืนใต้เท้าขอรับ

257
00:15:43,379 --> 00:15:45,649
แม่นางยอจูยังอยู่ในฮันยางงั้นหรือ

258
00:15:46,049 --> 00:15:49,590
เจ้าบอกว่ามีนักล่าทาส
อยู่ที่บ้านนางและโรงเตี๊ยมมิใช่หรือ

259
00:15:49,590 --> 00:15:52,620
เดิมทีนางเป็นที่รัก
ของเหล่านายหญิงในพุกชนมาก

260
00:15:52,620 --> 00:15:54,889
ข้าว่านางต้องซ่อนตัว
อยู่ที่บ้านหลังใดหลังหนึ่งแน่ขอรับ

261
00:15:55,029 --> 00:15:56,460
- ฉะนั้น ข้าจะตามหานางและ...
- ช่างเถอะ

262
00:15:57,059 --> 00:15:58,899
ทำไมข้าต้องไปพบอาชญากรด้วย

263
00:15:59,399 --> 00:16:01,200
ช่วยรักษาตัวเองด้วยเถอะขอรับ

264
00:16:01,200 --> 00:16:03,629
ท่านหมอยูบอกว่าท่านอาจตายได้
ถ้าไม่ได้พบนางนี่ขอรับ

265
00:16:03,629 --> 00:16:05,440
ใครจะตายกัน

266
00:16:06,139 --> 00:16:08,039
ข้าเป็นหมอที่เก่งกว่าเขาอีก

267
00:16:08,409 --> 00:16:10,210
ไข้ใจเป็นเรื่องของจิตใจ

268
00:16:10,210 --> 00:16:12,639
หากข้ายุ่งจนไม่มีเวลา
คิดถึงแม่นางยอจู

269
00:16:12,639 --> 00:16:15,509
อาการของข้าก็จะทุเลาลงเองนั่นล่ะ

270
00:16:18,480 --> 00:16:21,149
เดี๋ยวสิ โธ่เอ๊ย

271
00:16:21,419 --> 00:16:23,690
(ชิงช้า)

272
00:16:25,889 --> 00:16:27,419
ไม่ใช่แบบนั้น

273
00:16:27,419 --> 00:16:31,159
ข้าบอกให้ท่านงอเข่า
เวลาแกว่งไปข้างหลังขอรับ

274
00:16:31,159 --> 00:16:32,159
ข้างหลัง...

275
00:16:34,730 --> 00:16:35,830
โธ่เอ๊ย

276
00:16:36,070 --> 00:16:37,299
มันดูง่ายนะ

277
00:16:38,100 --> 00:16:39,899
แต่พอมาลองแกว่งจริง ๆ
มันยากเหลือเกินขอรับ

278
00:16:39,899 --> 00:16:43,769
ท่านไม่อยากแต่งงาน
กับแม่หญิงฮานาหรือขอรับ

279
00:16:44,039 --> 00:16:45,980
ข้าอยากแต่งงานกับนาง แต่...

280
00:16:45,980 --> 00:16:47,980
ข้าโล่งใจเหลือเกินขอรับ
ที่ไม่ต้องเล่นชิงช้า

281
00:16:48,350 --> 00:16:50,149
ข้าเกลียดที่สูง ๆ มากน่ะขอรับ

282
00:16:51,679 --> 00:16:53,419
อ๋อ ขอรับ

283
00:16:55,190 --> 00:16:56,750
- ข้าจะแกว่งไปกับท่านเองขอรับ
- หือ

284
00:16:56,750 --> 00:16:58,220
การได้ลองสัมผัสความรู้สึกนั้น
ด้วยร่างกาย...

285
00:16:58,220 --> 00:17:00,419
จะช่วยให้เราเอาชนะความกลัวได้ขอรับ

286
00:17:02,490 --> 00:17:05,000
ย่อตัวลง ยืนขึ้น

287
00:17:05,359 --> 00:17:07,460
ย่อลง ยืนขึ้น

288
00:17:08,069 --> 00:17:09,799
- ย่อลง
- พอเถิดขอรับ

289
00:17:09,970 --> 00:17:11,069
พออะไรกันขอรับ ย่อตัวลง

290
00:17:11,269 --> 00:17:13,440
- พอก่อนเถิด หยุดได้แล้วขอรับ
- ยืนขึ้น

291
00:17:13,440 --> 00:17:15,470
- ข้ารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร
- ย่อตัวลง

292
00:17:15,470 --> 00:17:17,009
- หยุดเถิดขอรับ
- ย่อตัวลงขอรับ

293
00:17:17,009 --> 00:17:18,509
- ดูนั่นสิ
- ข้าบอกให้หยุด

294
00:17:18,509 --> 00:17:20,079
ชายสองคนที่เล่นชิงช้าตรงนั้น

295
00:17:20,079 --> 00:17:21,150
ยืนขึ้น

296
00:17:21,150 --> 00:17:22,180
นั่นคยองอุนแจมิใช่หรือ

297
00:17:22,779 --> 00:17:23,809
ยืนขึ้น

298
00:17:23,809 --> 00:17:26,019
- ดูมีความสุขเหลือเกินนะ
- ยืนขึ้น

299
00:17:26,220 --> 00:17:27,950
- เจ้ามีดาบหรือไม่
- ดาบหรือขอรับ

300
00:17:28,349 --> 00:17:29,619
ไม่มีขอรับ

301
00:17:29,619 --> 00:17:32,859
แล้วข้าก็ดันไม่แปลกใจเลย
ที่ได้เห็นภาพแบบนั้น

302
00:17:33,920 --> 00:17:35,289
- ให้ตายสิ
- หยุดเถิดขอรับ

303
00:17:35,289 --> 00:17:37,630
ข้าคงต้องหลับตาเดินสักพักแล้วล่ะ

304
00:17:37,630 --> 00:17:38,960
- ขอรับ
- นำทางไปที

305
00:17:38,960 --> 00:17:40,859
- หยุดเถิดขอรับ
- นี่คือวิธีเรียนรู้นะขอรับ

306
00:17:40,859 --> 00:17:41,930
หยุดเถิด

307
00:17:42,630 --> 00:17:43,900
บ้านแม่นมของฝ่าบาทหรือ

308
00:17:47,970 --> 00:17:49,039
เข้าใจแล้ว

309
00:17:49,039 --> 00:17:53,640
แล้วพวกแม่สื่อก็ลือกันว่า
ใต้เท้าคยองอุนแจ...

310
00:17:53,640 --> 00:17:57,609
อาจช่วยให้เหล่าคุณหนูทึนทึก
ได้แต่งงานภายในเดือนห้าเจ้าค่ะ

311
00:17:57,880 --> 00:17:59,019
ทั้งสามนางเลยหรือ

312
00:17:59,450 --> 00:18:00,480
จริงสิ

313
00:18:00,920 --> 00:18:03,390
ว่ากันว่าคนที่ช่วย
ใต้เท้าคยองอุนแจจับคู่

314
00:18:03,390 --> 00:18:06,619
คือแม่นางยอจู
ที่จับคู่ให้คุณหนูเยจินเจ้าค่ะ

315
00:18:10,960 --> 00:18:14,130
ข้าได้ยินว่า
เจ้าเลือกชายโสดไว้หมดแล้ว

316
00:18:14,299 --> 00:18:17,269
ครอบครัวฝ่ายเจ้าบ่าวจะส่งของกำนัลมา
หลังเทศกาลเดือนห้าเจ้าค่ะ

317
00:18:18,200 --> 00:18:19,440
ข้ากังวลว่า...

318
00:18:20,200 --> 00:18:22,839
ลูกสาวข้าจะไม่มีวันหาสามีได้เสียแล้ว

319
00:18:23,539 --> 00:18:24,579
ขอบคุณเจ้ามากนะ

320
00:18:26,940 --> 00:18:28,150
นายหญิงเอง...

321
00:18:28,250 --> 00:18:31,009
ก็เป็นแม่สื่อลับ ๆ
เหมือนข้าหรือเจ้าคะ

322
00:18:31,680 --> 00:18:34,490
พอเห็นว่าใครเหมาะสมกัน
มันก็อดไม่ได้นี่

323
00:18:35,450 --> 00:18:36,490
จริงเจ้าค่ะ

324
00:18:37,089 --> 00:18:39,619
ยามเห็นคนที่เหมาะสมกัน
มันก็ยากที่จะเมินเฉยเจ้าค่ะ

325
00:18:40,660 --> 00:18:41,990
เจ้าเองก็...

326
00:18:41,990 --> 00:18:45,029
มองเห็นด้ายที่เชื่อม
คนที่เกิดมาเพื่อกันและกันหรือ

327
00:18:45,660 --> 00:18:46,730
อะไรนะเจ้าคะ

328
00:18:46,730 --> 00:18:49,730
ตัวแทนแห่งรักบางคนได้ยินเสียง

329
00:18:49,730 --> 00:18:52,440
บางคนก็รู้สึกถึง
พลังงานบางอย่างด้วยร่างกาย

330
00:18:52,539 --> 00:18:54,569
ข้าเพียงสงสัยว่า
เจ้ารับรู้ได้อย่างไรน่ะ

331
00:18:56,309 --> 00:18:59,039
ข้าอาศัยการอนุมานเจ้าค่ะ

332
00:19:01,680 --> 00:19:05,549
เราจะรู้ด้วยหรือเจ้าคะว่า
ตัวเองเป็นตัวแทนแห่งรักหรือเปล่า

333
00:19:07,250 --> 00:19:08,589
ไม่มีทางไม่รู้หรอก

334
00:19:09,390 --> 00:19:10,849
เมื่อเจ้ารู้สึกได้

335
00:19:11,160 --> 00:19:14,420
เจ้าจะเอาแต่คิดว่า
ต้องจับคู่พวกเขาให้ได้

336
00:19:15,990 --> 00:19:17,029
มิใช่หรอกหรือ

337
00:19:18,029 --> 00:19:20,730
ข้าอดไม่ได้ที่จะจับคู่ก็จริง แต่...

338
00:19:25,539 --> 00:19:27,369
อย่าฝืนสิขอรับ

339
00:19:27,369 --> 00:19:28,740
(ชีรึม)

340
00:19:28,740 --> 00:19:29,769
ให้ตายสิ

341
00:19:30,710 --> 00:19:32,339
เราต้องทำขนาดนี้ด้วยหรือขอรับ

342
00:19:32,779 --> 00:19:35,779
การเอาชนะใจสตรีไม่ใช่เรื่องง่ายขอรับ

343
00:19:37,950 --> 00:19:40,180
สอนชายผู้นี้
ให้รู้วิธีแข่งชีรึมทีขอรับ

344
00:19:41,849 --> 00:19:43,890
ให้ข้าสอนมือใหม่เลยไม่ได้หรอก

345
00:19:43,890 --> 00:19:47,259
ต้องให้คนอื่นมาช่วยสอนเขาก่อน

346
00:19:49,130 --> 00:19:51,730
ข้าดันอ่านกฎและวิธีแข่งมาแล้วด้วย
คงนับเป็นมือใหม่ไม่ได้

347
00:19:56,369 --> 00:19:58,700
เฮ้อ คงต้องเป็นข้าสินะ

348
00:20:01,640 --> 00:20:05,509
เช่นนั้น ข้าขอเสนอตัว
เป็นคู่ต่อสู้ได้ไหมขอรับ

349
00:20:06,039 --> 00:20:08,079
ข้าอยากลงแข่งในเทศกาลเดือนห้า

350
00:20:08,210 --> 00:20:10,349
แต่ข้าเคยแต่ดู ไม่เคยลงแข่งเลย

351
00:20:11,250 --> 00:20:14,789
เจ้าคือเด็กหนุ่มจากพุกชน
ที่ข้าเห็นดู๋ดี๋กันกลางวันแสก ๆ นี่

352
00:20:15,049 --> 00:20:17,390
ท่านรู้จักข้าหรือขอรับ

353
00:20:19,019 --> 00:20:21,990
ช่างเถิด คงมีแต่ข้าที่ฉลาดพอจะจำได้

354
00:20:22,930 --> 00:20:25,430
เช่นนั้น ทั้งสองคนไปฝึกเถิด

355
00:20:30,299 --> 00:20:31,369
พร้อม

356
00:20:31,500 --> 00:20:33,569
ท่านก็เพิ่งเคยลองครั้งแรกหรือขอรับ

357
00:20:34,069 --> 00:20:35,140
เริ่มได้

358
00:20:35,140 --> 00:20:36,640
- เอาเลย
- ใช้ขา...

359
00:20:36,640 --> 00:20:38,640
- หมุนสะโพกเลย
- ใช้แรงหน่อยขอรับ

360
00:20:43,549 --> 00:20:45,250
ท่านเป็นปรมาจารย์ชีรึมสินะ

361
00:20:51,359 --> 00:20:54,930
มีแต่ข้าสินะขอรับที่เป็นมือใหม่

362
00:20:58,059 --> 00:21:01,730
ท่านเพียงต้องนั่งดู
เหล่าสตรีสระผมเฉย ๆ งั้นหรือ

363
00:21:02,369 --> 00:21:04,069
อิจฉาเหลือเกินขอรับ

364
00:21:04,970 --> 00:21:07,539
ข้ากลัวความสูง

365
00:21:07,769 --> 00:21:10,140
เลยไม่แน่ใจว่าจะทำได้ไหมขอรับ

366
00:21:10,410 --> 00:21:13,380
การอยู่กับความสูงอย่างต่อเนื่อง
จะช่วยให้ท่านเอาชนะความกลัวได้

367
00:21:13,380 --> 00:21:15,549
ตั้งแต่วันนี้
มาที่นี่วันละสองครั้ง...

368
00:21:15,549 --> 00:21:17,079
แล้วมองลงไปที่ลำธารนะขอรับ

369
00:21:19,680 --> 00:21:22,390
อ๋อ ข้าเล่าเรื่องฤกษ์วันแต่งงาน
ให้พวกท่านฟังหรือยังนะขอรับ

370
00:21:22,819 --> 00:21:25,960
ข้าถามนักโหราศาสตร์คนสนิท
จากสำนักโหราศาสตร์มาแล้ว

371
00:21:26,359 --> 00:21:29,529
วันที่ 25 เดือนห้า
เป็นวันมงคลที่จะมีทุก 300 ปี

372
00:21:30,329 --> 00:21:32,700
คู่รักที่แต่งงานวันนั้น
จะได้รับพรสามชั่วอายุคน

373
00:21:32,700 --> 00:21:34,299
ข้าเลยว่าจะจัดงานวันนั้น

374
00:21:34,299 --> 00:21:35,970
พวกท่านคิดเห็นเช่นไรขอรับ

375
00:21:35,970 --> 00:21:38,470
หากสำนักโหราศาสตร์กล่าวเช่นนั้น

376
00:21:38,769 --> 00:21:39,940
ของมันก็แน่อยู่แล้วสิขอรับ

377
00:21:44,609 --> 00:21:45,609
สำหรับข้า...

378
00:21:46,009 --> 00:21:47,509
จะเป็นวันไหนก็ได้ขอรับ

379
00:21:49,349 --> 00:21:52,220
ไม่ว่าฤกษ์จะดีเพียงใด

380
00:21:52,480 --> 00:21:55,619
วันที่ 25 เดือนหน้าก็เร็วเกินไปขอรับ

381
00:21:57,619 --> 00:21:59,289
ครอบครัวท่านอยู่ในชนบทใช่ไหมขอรับ

382
00:21:59,289 --> 00:22:00,319
ขอรับ

383
00:22:01,660 --> 00:22:04,289
งั้นข้าต้องพูดแบบนี้ไหมนะ

384
00:22:04,730 --> 00:22:06,799
ข้าได้ให้สำนักโหราศาสตร์

385
00:22:06,799 --> 00:22:08,829
ช่วยทำนายดวงชะตาให้ทุกท่าน

386
00:22:09,170 --> 00:22:10,829
ท่านชายโสดหมายเลข 12

387
00:22:11,230 --> 00:22:13,599
หากท่านไม่แต่งงานก่อนเดือนหกปีนี้

388
00:22:14,000 --> 00:22:16,609
ท่านอาจจะไม่สามารถหาคู่ใหม่ได้
อีกเจ็ดปีเลยขอรับ

389
00:22:17,210 --> 00:22:20,180
อีกเจ็ดปี...

390
00:22:20,640 --> 00:22:22,680
ข้าก็จะอายุเกือบ 40 แล้ว

391
00:22:26,950 --> 00:22:28,289
ข้ามาคิดดูอีกที

392
00:22:28,289 --> 00:22:30,450
หากข้าจ้างม้าเร็ว

393
00:22:30,450 --> 00:22:32,619
ก็คงจะติดต่อครอบครัวได้ภายในห้าวัน

394
00:22:32,759 --> 00:22:35,430
คงไม่มีเหตุผลที่ข้าจะแต่งงาน
ในวันที่ 25 เดือนห้าไม่ได้ขอรับ

395
00:22:36,430 --> 00:22:37,460
ไม่มีปัญหาแน่ขอรับ

396
00:22:41,769 --> 00:22:43,930
นายท่าน ทำได้ดีมากเจ้าค่ะ

397
00:22:44,269 --> 00:22:46,700
หากได้เรียนรู้อะไรเพียงหนึ่งครั้ง
ข้าก็ทำได้ดีหมดนั่นล่ะ

398
00:22:57,380 --> 00:22:58,420
โว้ย

399
00:23:00,450 --> 00:23:01,490
เจ้านี่มัน...

400
00:23:02,319 --> 00:23:03,319
โธ่เว้ย

401
00:23:05,759 --> 00:23:07,819
ลืมนางเสีย ข้าลืมนางได้

402
00:23:08,430 --> 00:23:10,430
ข้าลืมนางได้ ข้าทำได้

403
00:23:10,430 --> 00:23:12,259
- ข้าลบนางได้
- อะไรกันขอรับ...

404
00:23:12,700 --> 00:23:14,130
ข้าลบนางได้

405
00:23:27,140 --> 00:23:28,279
เชิญกล่าวได้เลยเจ้าค่ะ

406
00:23:30,509 --> 00:23:33,220
ข้าถามนักโหราศาสตร์คนสนิท
จากสำนักโหราศาสตร์มาแล้ว

407
00:23:33,450 --> 00:23:36,289
วันที่ 25 เดือนห้า
เป็นวันมงคลที่จะมีทุก 300 ปี

408
00:23:36,789 --> 00:23:39,289
คู่รักที่แต่งงานวันนั้น
จะได้รับพรสามชั่วอายุคน

409
00:23:39,589 --> 00:23:41,190
- ดังนั้น วันนั้น...
- เพ้อเจ้อนัก

410
00:23:41,690 --> 00:23:43,990
หากแต่งงานในวันฤกษ์ดี
แล้วจะได้รับพรสามชั่วอายุคนงั้นหรือ

411
00:23:44,430 --> 00:23:45,430
ท่านผู้ตรวจการ

412
00:23:46,000 --> 00:23:48,059
ท่านคงไม่ได้เสียเงินเพื่อ
เรื่องไร้สาระนั่นหรอกใช่ไหมเจ้าคะ

413
00:23:49,500 --> 00:23:50,529
ไม่หรอกน่า

414
00:23:51,000 --> 00:23:53,000
เขาจะไร้เดียงสาถึงเพียงนั้นเชียวหรือ

415
00:23:58,880 --> 00:24:00,410
ข้าบอกแล้วมิใช่หรือเจ้าคะ

416
00:24:00,579 --> 00:24:02,980
ว่าพวกคุณหนูไม่สนใจโหราศาสตร์

417
00:24:05,180 --> 00:24:06,420
ลืมไปแล้วหรือเจ้าคะ

418
00:24:10,519 --> 00:24:12,019
เหตุใดเจ้าจึงมาเอาป่านนี้เล่า

419
00:24:13,559 --> 00:24:15,589
รู้ไหมว่ามันลำบากแค่ไหน
ที่ข้าต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง

420
00:24:18,730 --> 00:24:19,730
ให้ตายสิ

421
00:24:20,259 --> 00:24:21,359
โอย อีกแล้วหรือ

422
00:24:21,930 --> 00:24:23,069
เห็นภาพหลอนอีกแล้ว

423
00:24:23,529 --> 00:24:24,529
ว่าแต่

424
00:24:25,400 --> 00:24:27,670
ทำไมไม่มากับแม่นางยอจูล่ะเจ้าคะ

425
00:24:34,380 --> 00:24:36,450
นี่ท่านร้องไห้หรือเจ้าคะ

426
00:24:48,329 --> 00:24:49,690
ใครจะร้องกัน

427
00:24:50,430 --> 00:24:52,700
ข้าน้ำตาไหลเพราะมีอะไรเข้าตาต่างหาก

428
00:24:53,599 --> 00:24:56,170
อย่างไรก็ตาม เอาเป็นว่างานแต่งงาน
จะจัดขึ้นในวันที่ 25 เดือนหน้า

429
00:24:56,430 --> 00:24:57,500
เตรียมตัวให้พร้อมล่ะขอรับ

430
00:25:07,410 --> 00:25:08,410
อะไรกัน...

431
00:25:08,609 --> 00:25:09,680
นายท่าน

432
00:25:12,619 --> 00:25:14,519
- เขาร้องไห้หรือนั่น
- ร้องไห้จริง ๆ นะ

433
00:25:17,720 --> 00:25:19,589
บุรุษไม่ควรหลั่งน้ำตาแท้ ๆ

434
00:25:23,589 --> 00:25:25,930
ท่านผู้ตรวจการ
เพิ่งร้องไห้ออกไปเจ้าค่ะ

435
00:25:27,759 --> 00:25:28,869
ร้องไห้หรือเจ้าคะ

436
00:25:29,130 --> 00:25:32,440
เขาบอกว่ามีอะไรเข้าตา แต่...

437
00:25:32,740 --> 00:25:34,839
เข้าใจแล้ว เจ้าออกไปได้แล้ว

438
00:25:36,210 --> 00:25:38,039
ข้ายังคุยกับแม่นางยอจูไม่จบ

439
00:25:42,450 --> 00:25:43,450
เจ้าค่ะ

440
00:25:50,720 --> 00:25:51,960
งานแต่งงานจะจัดขึ้น...

441
00:25:52,589 --> 00:25:54,589
ในวันที่ 25 เดือนหน้าใช่ไหม

442
00:25:54,990 --> 00:25:55,990
ใช่เจ้าค่ะ

443
00:25:57,559 --> 00:26:00,599
เนื่องด้วยเหตุผลส่วนตัว ข้าจึง
ไม่สามารถมากับท่านผู้ตรวจการได้

444
00:26:00,859 --> 00:26:03,230
แต่ข้ารับรองว่างานแต่งบุตรสาวของท่าน
จะดำเนินการตามกำหนดเจ้าค่ะ

445
00:26:05,099 --> 00:26:06,140
เจ้า...

446
00:26:06,670 --> 00:26:07,940
มาจากตระกูลไหนหรือ

447
00:26:10,839 --> 00:26:13,740
ข้าจะเก็บเป็นความลับ ไม่ต้องห่วงหรอก

448
00:26:18,849 --> 00:26:21,950
ข้าเป็นสะใภ้คนรอง
ของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายเจ้าค่ะ

449
00:26:23,789 --> 00:26:26,359
ข้าสงสัยอยู่ตั้งแต่วันแรกที่เราพบกัน

450
00:26:27,690 --> 00:26:28,690
แล้วข้าก็คิดถูกจริง ๆ ด้วย

451
00:26:29,759 --> 00:26:31,029
ท่านรู้จักข้าหรือเจ้าคะ

452
00:26:31,859 --> 00:26:33,230
เจ้าเป็นคู่สุดท้าย...

453
00:26:33,900 --> 00:26:36,569
ที่ข้าจับคู่ให้ก่อนสูญเสียการมองเห็น

454
00:26:37,200 --> 00:26:40,640
ข้าไม่ได้พบสามีผ่านแม่สื่อเจ้าค่ะ

455
00:26:40,869 --> 00:26:42,210
เจ้าสองคน

456
00:26:42,940 --> 00:26:45,109
เจอกันครั้งแรก
ที่ร้านเช่าหนังสือไม่ใช่หรือ

457
00:27:30,420 --> 00:27:31,420
ท่านบัณฑิต

458
00:27:35,130 --> 00:27:38,400
มีคนรอท่าน
อยู่ที่ร้านเช่าหนังสือเจ้าค่ะ

459
00:27:42,700 --> 00:27:43,730
ข้าน่ะหรือ

460
00:27:53,880 --> 00:27:55,750
พวกเจ้าเหมาะสมกันมาก...

461
00:27:56,210 --> 00:27:57,950
จนข้าอดจับคู่ให้ไม่ได้

462
00:28:10,890 --> 00:28:11,930
ตอนนั้น

463
00:28:12,430 --> 00:28:15,799
ข้าไม่รู้เลยว่ามันจะเป็น
การจับคู่ครั้งสุดท้าย...

464
00:28:17,230 --> 00:28:18,400
ในฐานะตัวแทนแห่งรัก

465
00:28:35,519 --> 00:28:37,920
สามีข้าคือเนื้อคู่ที่แท้จริงของข้า

466
00:28:38,960 --> 00:28:41,759
สำหรับใต้เท้า ข้าก็เป็นเพียง
สายลมที่พัดผ่านไปเจ้าค่ะ

467
00:28:43,289 --> 00:28:44,289
ดังนั้น ได้โปรด

468
00:28:45,559 --> 00:28:47,759
อย่าเจ็บปวดเพราะข้านักเลยเจ้าค่ะ

469
00:29:21,529 --> 00:29:24,599
หากทั้งสามนางยังไม่แต่งงาน
ภายในเดือนห้า

470
00:29:25,299 --> 00:29:28,400
เจ้าต้องคืนเงินมัดจำมาเป็นสองเท่า

471
00:29:28,839 --> 00:29:30,170
เข้าใจหรือไม่

472
00:29:31,039 --> 00:29:33,380
เพื่ออวยชัยให้เราประสบความสำเร็จ
มาตะโกนชื่อปฏิบัติการกันเจ้าค่ะ

473
00:29:44,819 --> 00:29:46,559
ถึงข้าจะไม่อยากยอมรับ

474
00:29:47,519 --> 00:29:49,589
แต่แม่นางยอจู...

475
00:29:50,890 --> 00:29:52,430
ทำลายชีวิตข้าจนย่อยยับเลย

476
00:29:58,769 --> 00:30:00,799
มาทำอะไรถึงนี่แต่เช้าขอรับ

477
00:30:07,240 --> 00:30:09,250
ใต้เท้าก็รู้จัก
ตัวแทนแห่งรักด้วยหรือเจ้าคะ

478
00:30:09,480 --> 00:30:11,549
นึกว่ามีแต่ท่านแม่ที่รู้เสียอีก

479
00:30:12,220 --> 00:30:13,220
ช่างมันเถิด

480
00:30:13,819 --> 00:30:15,950
แล้วอธิบายมาขอรับว่าท่านมาที่นี่ทำไม

481
00:30:16,089 --> 00:30:17,250
ข้าเหนื่อยอยู่

482
00:30:19,859 --> 00:30:21,519
เหตุใดถึงทะเลาะกับ
แม่นางยอจูหรือเจ้าคะ

483
00:30:25,029 --> 00:30:27,299
แม่นางยอจูอยู่ในฐานะ
ที่จะทะเลาะกับข้าได้หรือไร

484
00:30:28,259 --> 00:30:31,130
ข้าบอกให้นางวางมือ
เพราะเกิดเรื่องยุ่งยากต่างหาก

485
00:30:31,940 --> 00:30:35,140
ดังนั้น จนกว่าจะถึงวันงานแต่ง
ข้าจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเองขอรับ

486
00:30:35,410 --> 00:30:36,410
ไม่นี่เจ้าคะ

487
00:30:36,869 --> 00:30:38,579
ตอนที่ใต้เท้าแวะมา

488
00:30:38,579 --> 00:30:41,309
แม่นางยอจูกำลังแจ้งท่านแม่ข้า
เรื่องวันงานแต่งเลย

489
00:30:41,910 --> 00:30:44,079
วันที่ข้าไปบ้านท่าน

490
00:30:44,710 --> 00:30:46,950
แม่นางยอจูก็อยู่ที่นั่นด้วยหรือขอรับ

491
00:30:48,690 --> 00:30:50,220
ทะเลาะกันจริง ๆ ด้วยนี่เจ้าคะ

492
00:30:50,220 --> 00:30:52,160
ดูจากที่หลบหน้ากันเช่นนี้

493
00:30:54,289 --> 00:30:56,529
หากท่านห่วงศักดิ์ศรี

494
00:30:56,759 --> 00:30:58,430
วันนี้แม่นางยอจูจะมาบ้านเราอีก

495
00:30:58,730 --> 00:31:00,859
ใต้เท้าก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วแวะมา

496
00:31:00,859 --> 00:31:02,170
ขอโทษกันดี ๆ และคืนดีกันเถิดเจ้าค่ะ

497
00:31:02,170 --> 00:31:03,930
ทำไมข้าต้องขอโทษด้วย

498
00:31:03,930 --> 00:31:05,900
ในเมื่อนางเป็นคนผิด

499
00:31:05,900 --> 00:31:06,970
ท่านคิดถึงนางนี่เจ้าคะ

500
00:31:09,309 --> 00:31:10,670
จนถึงขั้นที่หลั่งน้ำตาออกมา

501
00:31:22,049 --> 00:31:23,089
นายท่านขอรับ

502
00:31:28,319 --> 00:31:29,329
อ้าว

503
00:31:30,990 --> 00:31:33,000
เย็นหมดพอดี

504
00:31:37,970 --> 00:31:40,839
หากไม่อยู่ที่นี่
แล้วจะไปอยู่ที่ไหนกัน

505
00:31:41,039 --> 00:31:42,109
ข้าชักจะทนไม่...

506
00:31:49,049 --> 00:31:51,680
ชายผู้นั้นมาอีกแล้ว

507
00:31:52,480 --> 00:31:53,480
นี่

508
00:31:53,880 --> 00:31:55,950
ได้ยินว่าท่านตามหาแม่นางยอจูอยู่

509
00:31:57,250 --> 00:31:59,190
อย่ามาที่นี่เลย
ไปหาเหล่าคุณหนูทึนทึก...

510
00:32:00,559 --> 00:32:02,789
ไปที่บ้านแมงผู้คงแก่เรียน
ในหุบเขานัมซานเถิด

511
00:32:02,789 --> 00:32:05,130
แม่นางยอจู
กำลังหาคู่ให้เหล่าคุณหนูบ้านนั้นน่ะ

512
00:32:11,869 --> 00:32:13,099
ทำเข้มอะไรนักเล่า

513
00:32:20,839 --> 00:32:23,609
เพื่อเปลี่ยนการสบตาแรก
ให้เป็นโชคชะตา

514
00:32:23,910 --> 00:32:25,680
ท่านจะเล่นชิงช้า ดูการแข่งชีรึม

515
00:32:25,680 --> 00:32:27,450
และสระผมด้วยน้ำต้มว่านน้ำ

516
00:32:27,450 --> 00:32:28,549
ในช่วงเทศกาลเดือนห้าเจ้าค่ะ

517
00:32:29,619 --> 00:32:31,690
มันเป็นสิ่งที่เราทำ
ในวันเทศกาลเดือนห้าอยู่แล้วทั้งนั้น

518
00:32:31,990 --> 00:32:33,460
ทำไมถึงพูดอย่างมุ่งมั่นเช่นนั้นล่ะ

519
00:32:33,559 --> 00:32:36,190
ถึงจะเป็นสิ่งที่ทำเป็นประจำอยู่แล้ว
แต่ครั้งนี้ต้องใช้ทักษะพิเศษเจ้าค่ะ

520
00:32:36,529 --> 00:32:38,230
คุณหนูทูรี หลังจากดูการแข่งชีรึมแล้ว

521
00:32:38,230 --> 00:32:40,829
นำเชโฮทังไปให้
ชายโสดหมายเลข 24 ก็พอเจ้าค่ะ

522
00:32:40,829 --> 00:32:41,960
(เชโฮทัง: เครื่องดื่มฤดูร้อน
ทำจากสมุนไพรและน้ำผึ้ง)

523
00:32:44,500 --> 00:32:45,539
ยอดเยี่ยมขอรับ

524
00:32:45,539 --> 00:32:47,240
- ยอดเยี่ยมเหลือเกิน
- ดีมากเลย

525
00:32:47,240 --> 00:32:49,809
- ดูสิ
- อะไรน่ะ

526
00:32:49,809 --> 00:32:51,140
- โอ้โฮ
- ดูพวกเขาสิ

527
00:32:52,240 --> 00:32:54,079
- โอ้โฮ
- เอาแล้ว

528
00:32:56,549 --> 00:32:57,549
ขนลุก

529
00:32:57,980 --> 00:32:59,579
แค่นี้ก็ตัวเกร็งไปหมดแล้ว

530
00:32:59,579 --> 00:33:02,150
แต่สัญญาต้องเป็นสัญญา
ท่านต้องทำนะเจ้าคะ

531
00:33:02,150 --> 00:33:03,150
อือ

532
00:33:04,289 --> 00:33:06,089
ข้าล่ะสงสารตัวเองเหลือเกิน

533
00:33:07,220 --> 00:33:10,059
ส่วนคุณหนูซัมซุนจะต้องสระผม
ที่หุบเขาซูซองดงเจ้าค่ะ

534
00:33:11,559 --> 00:33:13,930
ข้าบอกแม่นางยอจูว่า
วันนั้นข้าอยากสระผมล่ะ

535
00:33:14,099 --> 00:33:15,900
ข้าอยากลองสระผมที่หุบเขาซูซองดง...

536
00:33:15,900 --> 00:33:17,970
ก่อนแต่งงานมาตลอดเลย

537
00:33:21,799 --> 00:33:22,809
ซัมซุนเอ๋ย

538
00:33:23,009 --> 00:33:24,369
ข้าบอกวิธีทำทุกอย่างที่อยากทำ...

539
00:33:24,369 --> 00:33:25,940
ก่อนแต่งงานให้เอาไหม

540
00:33:25,940 --> 00:33:27,240
เอาสิ บอกข้าหน่อย

541
00:33:28,539 --> 00:33:29,680
ก็ไม่ต้องแต่งงานสิ

542
00:33:33,549 --> 00:33:34,980
การสระผมที่หุบเขาซูซองดง...

543
00:33:34,980 --> 00:33:36,450
เป็นสิ่งที่ยากที่สุด

544
00:33:36,450 --> 00:33:39,190
ตั้งแต่วันนี้ไป
คุณหนูซัมซุนต้องฝึกหนักเลยนะเจ้าคะ

545
00:33:39,720 --> 00:33:41,390
อือ ข้าพร้อมแล้ว

546
00:33:41,619 --> 00:33:42,789
ให้ข้าทำอะไรก่อนดีล่ะ

547
00:33:43,089 --> 00:33:44,089
เอ่อ...

548
00:33:44,890 --> 00:33:47,000
ขอข้าเปลี่ยนน้ำก่อน
แล้วจะบอกอีกทีนะเจ้าคะ

549
00:33:51,829 --> 00:33:53,240
สะอาดมากเลยนะนี่

550
00:33:54,500 --> 00:33:55,869
- มั่นใจใช่ไหมเจ้าคะ
- อือ

551
00:34:14,360 --> 00:34:16,360
- โธ่เอ๊ย
- ดูนี่สิ

552
00:34:17,159 --> 00:34:18,690
- โอ๊ย
- เจ้าต้องรีบหนีแล้ว

553
00:34:19,659 --> 00:34:21,699
นักล่าทาสกำลังมาหาเจ้า

554
00:34:22,000 --> 00:34:23,030
อะไรนะ

555
00:34:23,900 --> 00:34:24,969
นักล่าทาสงั้นหรือ

556
00:34:25,639 --> 00:34:26,840
ไปซ่อนในห้องนั้นเร็ว

557
00:34:31,010 --> 00:34:32,480
รีบเข้าไปข้างใน เร็วเข้า

558
00:34:32,480 --> 00:34:33,480
- เร็วสิ
- โอ๊ย

559
00:34:34,909 --> 00:34:36,150
เข้าไปในนั้นไม่ได้...

560
00:34:39,920 --> 00:34:41,380
เสียที่ไหนกันเล่า

561
00:34:46,460 --> 00:34:47,519
ใครกันเจ้าคะ

562
00:34:49,429 --> 00:34:50,489
ใครเจ้าคะ

563
00:34:53,900 --> 00:34:55,329
ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

564
00:34:55,800 --> 00:34:57,070
ใครเป็นห่วงเจ้ากัน

565
00:34:57,300 --> 00:34:59,070
อย่าสร้างปัญหาให้ใต้เท้าข้า
ด้วยการถูกนักล่าทาส...

566
00:34:59,070 --> 00:35:00,670
จับได้ก่อนงานแต่งเลย

567
00:35:01,039 --> 00:35:02,099
ให้ตายสิ

568
00:35:02,670 --> 00:35:03,869
ห้องนี้ก็ไม่ปลอดภัยเหมือนกัน

569
00:35:05,210 --> 00:35:06,510
ใช่แล้ว ไปซ่อนในนั้นเถิด

570
00:35:07,079 --> 00:35:09,480
เร็วเข้า เข้าไปสิ

571
00:35:15,920 --> 00:35:17,219
เดี๋ยว

572
00:35:17,889 --> 00:35:19,719
อย่าคิดอะไรแปลก ๆ เชียวล่ะ

573
00:35:21,090 --> 00:35:22,630
ข้าทำแบบนี้เพื่อเอาตัวรอด

574
00:35:24,630 --> 00:35:26,059
ข้าจะออกไปเองเจ้าค่ะ

575
00:35:26,659 --> 00:35:29,300
ไม่ เดี๋ยวก่อน เจ้าจะไปไหน

576
00:35:30,429 --> 00:35:32,440
เขาบอกว่า
นักล่าทาสอยู่ข้างนอกมิใช่หรือ

577
00:35:33,070 --> 00:35:34,369
อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเลย

578
00:35:57,730 --> 00:35:59,659
เจ็บหน้าอกอีกแล้วหรือเจ้าคะ

579
00:36:00,230 --> 00:36:01,559
ถ้าไม่ได้เจอเจ้าแล้วข้าจะตาย

580
00:36:03,699 --> 00:36:05,469
ข้าก็ขอเจอเจ้าแล้วตายไปเสียดีกว่า

581
00:36:24,219 --> 00:36:25,789
เจ้าคนแปลกหน้านั่นเป็นใครกัน

582
00:36:26,760 --> 00:36:29,329
กล้าดีอย่างไรถึงบุกเข้ามาที่นี่

583
00:36:30,630 --> 00:36:32,090
ก่อนที่ข้าจะรายงานเรื่องเจ้า
กับสำนักราชการ

584
00:36:34,659 --> 00:36:36,969
- รีบออกไปเสีย
- ข้ากำลังตามหาคนอยู่ขอรับ

585
00:36:37,269 --> 00:36:38,699
เดี๋ยว แม่นางยอจู...

586
00:36:39,440 --> 00:36:40,539
ไม่ได้อยู่ที่นี่

587
00:36:46,409 --> 00:36:48,840
ก่อนหน้านี้ที่โรงเตี๊ยม ท่านบอกว่า
ไม่รู้จักแม่นางยอจูไม่ใช่หรือ

588
00:36:51,510 --> 00:36:52,579
อ๋อ เรื่องนั้น...

589
00:36:53,519 --> 00:36:54,550
คือ...

590
00:37:02,119 --> 00:37:03,130
วันนั้นข้า...

591
00:37:07,429 --> 00:37:09,429
หลบไปขอรับ ไม่งั้นจะเจ็บตัวนะขอรับ

592
00:37:09,599 --> 00:37:12,469
ไม่มีใครอยู่ในห้องนี้เจ้าค่ะ
ข้าสาบานได้

593
00:37:12,699 --> 00:37:15,199
ใครกันมาก่อความวุ่นวายในบ้านข้า

594
00:37:18,940 --> 00:37:19,940
ท่านแม่

595
00:37:20,679 --> 00:37:23,949
ระหว่างทางกลับบ้าน
ข้าเห็นท่านนายหมู่

596
00:37:24,710 --> 00:37:25,719
ข้าจะไปตามเขามานะเจ้าคะ

597
00:37:29,090 --> 00:37:30,519
วันนี้คงไม่ใช่วันของข้าสินะ

598
00:37:39,460 --> 00:37:40,960
โอ๊ย ตกใจหมดเลย

599
00:37:41,199 --> 00:37:43,369
เยี่ยมมากที่โกหกว่าเห็นท่านนายหมู่

600
00:37:44,530 --> 00:37:45,739
ข้าไม่ได้โกหก

601
00:37:46,469 --> 00:37:48,599
ข้าเห็นท่านนายหมู่
ระหว่างทางมานี่จริง ๆ

602
00:37:49,469 --> 00:37:51,139
ท่านนายหมู่อยู่แถวบ้านเรางั้นหรือ

603
00:37:53,239 --> 00:37:55,079
ไม่ ข้าลืมทุกอย่างไปหมดแล้ว

604
00:37:55,480 --> 00:37:57,579
ข้าจะตกหลุมรักชายโสดหมายเลข 24

605
00:37:58,010 --> 00:37:59,050
ไม่สิ

606
00:37:59,449 --> 00:38:00,449
ข้าตกหลุมรักเขาไปแล้ว

607
00:38:00,719 --> 00:38:02,650
ทำไมนักล่าทาสคนนั้น
ถึงตามล่าแม่นางยอจูล่ะ

608
00:38:03,489 --> 00:38:05,090
ดูเหมือนจะมีเรื่องเข้าใจผิดกัน

609
00:38:05,590 --> 00:38:06,889
อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลย

610
00:38:22,239 --> 00:38:24,070
ดูเหมือนนักล่าทาสจะไปแล้วเจ้าค่ะ

611
00:38:41,190 --> 00:38:43,130
ทำไมเจ้ายังไม่ไปจากฮันยางอีก

612
00:38:44,230 --> 00:38:46,300
เพราะข้ายังทำหน้าที่แม่สื่อ
ให้เหล่าคุณหนูไม่สำเร็จนี่เจ้าคะ

613
00:38:47,530 --> 00:38:49,070
หากใต้เท้าช่วยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

614
00:38:49,469 --> 00:38:52,230
ทันทีที่การจับคู่ครั้งนี้เสร็จสิ้น
ข้าจะไปจากที่นี่ทันทีเจ้าค่ะ

615
00:38:53,500 --> 00:38:54,500
ให้ตายสิ

616
00:38:55,269 --> 00:38:56,539
เป็นฆาตกรแท้ ๆ

617
00:38:57,269 --> 00:38:58,840
ยังจะรักษาสัญญาอีกหรือ

618
00:39:03,309 --> 00:39:05,550
ข้าขออภัยที่โกหกใต้เท้า
เรื่องสถานการณ์ของข้า

619
00:39:06,449 --> 00:39:08,280
แต่ข้าไม่เคยฆ่าใครเจ้าค่ะ

620
00:39:08,849 --> 00:39:10,289
ข้าถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกรเจ้าค่ะ

621
00:39:13,920 --> 00:39:15,619
หากเจ้าอยากเป็นแม่สื่อต่อไป

622
00:39:16,590 --> 00:39:17,860
จงมาอยู่ที่คยองอุนแจ

623
00:39:19,559 --> 00:39:20,599
หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ

624
00:39:20,599 --> 00:39:22,900
ข้าได้ยินว่าเจ้ากลับบ้านไม่ได้
เพราะนักล่าทาสนั่น

625
00:39:24,929 --> 00:39:27,469
มีที่ที่ข้าอาศัยได้อย่างปลอดภัยอยู่
ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ

626
00:39:27,900 --> 00:39:29,739
ข้าเสนอไปเช่นนั้น
เพราะข้าจะขาดใจตายอยู่แล้ว

627
00:39:30,309 --> 00:39:31,309
ข้าน่ะ...

628
00:39:32,539 --> 00:39:34,480
ถ้าข้าบอกว่าข้าเป็นไข้ใจ

629
00:39:36,079 --> 00:39:39,420
เพราะข้าตกหลุมรักเจ้า
เจ้าจะเชื่อข้าไหม

630
00:39:56,570 --> 00:39:59,070
การเจอเจ้าให้บ่อยที่สุด...

631
00:39:59,070 --> 00:40:00,400
เป็นทางเดียวที่จะรักษา
อาการไข้ใจของข้าได้

632
00:40:02,000 --> 00:40:04,269
ถ้าคนฉลาดและมีพรสวรรค์อย่างข้า
ต้องมาตายเพราะไม่ได้พบหน้าเจ้า

633
00:40:04,570 --> 00:40:06,579
จะเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว
สำหรับอาณาจักรโชซอน

634
00:40:08,039 --> 00:40:09,179
ใต้เท้า ข้า...

635
00:40:09,179 --> 00:40:10,650
เจ้าบอกว่าเจ้าถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกร

636
00:40:11,380 --> 00:40:12,980
ดังนั้นข้าจะไม่ถามถึงอดีตของเจ้า

637
00:40:13,420 --> 00:40:15,380
และข้าจะจัดการเรื่องนักล่าทาสให้เอง

638
00:40:15,989 --> 00:40:16,989
สิ่งที่เจ้าต้องทำ...

639
00:40:18,389 --> 00:40:20,119
คือมาที่คยองอุนแจเท่านั้น

640
00:40:24,960 --> 00:40:26,730
ข้าไม่ไปเจ้าค่ะ

641
00:40:28,659 --> 00:40:29,699
อะไรนะ

642
00:40:30,329 --> 00:40:32,030
ทำไมหรือ

643
00:40:33,300 --> 00:40:34,300
เพราะว่า...

644
00:40:37,809 --> 00:40:39,710
ข้าไม่ได้รักใต้เท้าเจ้าค่ะ

645
00:40:43,480 --> 00:40:44,510
เอ่อ คือ...

646
00:40:45,920 --> 00:40:46,920
สรุปว่า...

647
00:40:47,579 --> 00:40:49,389
เจ้าไม่ได้ชอบข้าหรือ

648
00:40:51,420 --> 00:40:53,920
เจ้าอยากเห็นข้าเป็นไข้ใจจนตาย...

649
00:40:53,920 --> 00:40:55,289
เพราะเจ้าจริง ๆ หรือ

650
00:40:55,559 --> 00:40:56,690
ใต้เท้า...

651
00:40:57,190 --> 00:41:00,030
เป็นบัณฑิตที่ฉลาดและซื่อตรงที่สุด
ในโชซอนมิใช่หรือเจ้าคะ

652
00:41:00,760 --> 00:41:02,900
ดังนั้นข้าจึงเชื่อมั่นว่า
ท่านจะต้องสามารถ...

653
00:41:03,329 --> 00:41:04,969
เอาชนะไข้ใจของท่านได้แน่นอนเจ้าค่ะ

654
00:41:13,440 --> 00:41:14,440
ปัดโธ่

655
00:41:20,949 --> 00:41:22,650
วันนี้ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ

656
00:41:23,090 --> 00:41:25,190
ช่วยบอกนายหญิงด้วยนะเจ้าคะว่า
ข้าจะมาเยี่ยมใหม่คราวหน้า

657
00:41:25,550 --> 00:41:27,159
ได้สิ กลับดี ๆ นะ

658
00:41:39,840 --> 00:41:43,239
เจ้าเป็นใครถึงมั่นใจนักว่า
ข้าจะเอาชนะมันได้

659
00:41:48,480 --> 00:41:49,480
ข้าขอ...

660
00:41:52,480 --> 00:41:54,820
โธ่ ใต้เท้า เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ

661
00:41:56,920 --> 00:41:58,619
เฮ้อ ก็ต้องเป็นอยู่แล้วสิ

662
00:41:59,360 --> 00:42:00,920
ที่ข้าโดนท่านนายหมู่ปฏิเสธ

663
00:42:00,920 --> 00:42:03,059
เทียบกับที่นางปฏิเสธท่านไม่ติดเลย
ตรงไปตรงมาสุด ๆ

664
00:42:06,030 --> 00:42:07,059
แมงซัมซุน

665
00:42:07,260 --> 00:42:08,500
นี่เจ้าถูกปฏิเสธหรือ

666
00:42:09,630 --> 00:42:11,300
ไม่ใช่อย่างนั้นเสียหน่อย

667
00:42:13,900 --> 00:42:16,239
ท่านผู้ตรวจการ
ท่านแม่อยากคุยกับท่านเจ้าค่ะ

668
00:42:21,639 --> 00:42:24,380
ท่านหญิงคงตกใจแย่เลยสิขอรับ
ที่มีนักล่าทาสเข้ามาในบ้าน

669
00:42:25,110 --> 00:42:27,349
ข้าจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกขอรับ

670
00:42:27,619 --> 00:42:31,190
ข้าได้ยินจากลูกสาวแล้วว่า
แม่นางยอจูกำลังตกที่นั่งลำบาก

671
00:42:31,590 --> 00:42:33,090
เพราะมีเรื่องเข้าใจผิดกัน

672
00:42:33,619 --> 00:42:35,889
ดังนั้นไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
ท่านไม่ต้องกังวลหรอก

673
00:42:38,130 --> 00:42:41,860
ข้าขอถามได้ไหมขอรับว่า
เหตุใดท่านถึงเชื่อใจแม่นางยอจูนัก

674
00:42:44,030 --> 00:42:46,170
เพราะนางเป็นตัวแทนแห่งรัก
ที่สามารถรับรู้...

675
00:42:46,170 --> 00:42:47,670
เนื้อคู่ที่ถูกลิขิตให้คู่กันเจ้าค่ะ

676
00:42:50,239 --> 00:42:52,809
ตัวแทนความรัก
ไม่เคยทำบาปด้วยหรือขอรับ

677
00:42:55,380 --> 00:42:57,079
ที่วันนี้ข้าขอพบใต้เท้า...

678
00:42:58,150 --> 00:42:59,650
เพื่อย้ำเตือนท่านว่าแม่นางยอจู...

679
00:42:59,650 --> 00:43:01,449
คือคนที่ข้าขอให้มาช่วย
เป็นแม่สื่อให้ลูกสาวข้า

680
00:43:02,119 --> 00:43:05,349
และขอให้ใต้เท้าคอยดูเงียบ ๆ
โดยไม่ก้าวก่ายเจ้าค่ะ

681
00:43:07,219 --> 00:43:10,090
ฝ่าบาทมีรับสั่งให้ข้าจัดการเรื่องนี้

682
00:43:10,989 --> 00:43:12,329
ข้าจึงไม่ยุ่งไม่ได้ขอรับ

683
00:43:12,329 --> 00:43:13,659
เช่นนั้นก็ทำแต่งานเถิดเจ้าค่ะ

684
00:43:14,699 --> 00:43:17,670
ตัดใจจากแม่นางยอจูเสียเถิด

685
00:43:22,000 --> 00:43:23,909
ท่านน่าจะรู้ดีกว่าใครนะเจ้าคะ

686
00:43:24,269 --> 00:43:26,210
ว่าท่านกับนางมิอาจครองคู่กันได้

687
00:43:27,210 --> 00:43:30,650
ที่สำคัญที่สุด
การบังคับให้ใครมาชอบพอท่าน...

688
00:43:31,949 --> 00:43:33,179
หาใช่ความรักไม่เจ้าค่ะ

689
00:43:46,960 --> 00:43:48,960
เจ้าไม่ได้ชอบข้าหรือ

690
00:43:49,699 --> 00:43:53,539
เจ้าอยากเห็นข้าเป็นไข้ใจจนตาย
เพราะเจ้าจริง ๆ หรือ

691
00:43:54,570 --> 00:43:55,570
เขาไม่มีทาง...

692
00:43:56,409 --> 00:43:59,039
ตายเพราะโรคนี้จริง ๆ หรอกใช่ไหม

693
00:44:01,480 --> 00:44:02,579
ไม่หรอก

694
00:44:03,380 --> 00:44:05,210
เดิมทีเขาก็ขี้แยอยู่แล้ว

695
00:44:08,619 --> 00:44:10,119
ใครขี้แยกันเจ้าคะ

696
00:44:11,590 --> 00:44:13,190
โอ๊ย ตกใจหมดเลย

697
00:44:14,489 --> 00:44:15,590
เจ้ามาทำอะไรน่ะ

698
00:44:18,090 --> 00:44:20,500
ปัดโธ่ ทำไมถึงเอาแต่ถูพื้น
ไม่หยุดเลยล่ะเจ้าคะ

699
00:44:20,500 --> 00:44:22,559
ข้าอยากอู้งานสักหน่อย
แต่ก็แอบพักไม่ได้เลยเพราะนายหญิงเล็ก

700
00:44:24,070 --> 00:44:25,070
ให้ตายสิ

701
00:44:26,340 --> 00:44:27,699
นางได้ยินอะไรไปบ้างเนี่ย

702
00:44:30,710 --> 00:44:32,610
ดึกป่านนี้แล้วจะไปไหนกันขอรับ

703
00:44:32,710 --> 00:44:34,139
ข้าจะไปสำนักการบังคับใช้กฎหมาย

704
00:44:34,539 --> 00:44:35,840
ไปทำไมกันขอรับ

705
00:44:35,840 --> 00:44:38,880
ข้าต้องไปสืบคดีฆาตกรรม
รองที่ปรึกษาพยองยาง

706
00:44:40,849 --> 00:44:41,880
แต่ว่า...

707
00:44:43,789 --> 00:44:46,320
นางปฏิเสธอย่างไม่ไยดีเพียงนั้น
ข้าก็อุตส่าห์หวังว่าเขาจะยอมแพ้

708
00:44:46,519 --> 00:44:47,619
ไม่ยอมแพ้เลยสินะ

709
00:44:48,659 --> 00:44:49,889
นายท่าน

710
00:44:55,829 --> 00:44:58,230
ใต้เท้าคยองอุนแจ
มาทำอะไรที่นี่หรือขอรับ

711
00:44:58,230 --> 00:45:00,340
ข้าต้องตรวจสอบอะไรบางอย่าง

712
00:45:00,340 --> 00:45:01,340
เอาบันทึกการสอบสวน...

713
00:45:01,340 --> 00:45:03,840
คดีโจอินฮยอนจากปีชวดมาให้ข้าหน่อย

714
00:45:03,840 --> 00:45:05,409
(คงโช: บันทึกการสอบสวน)

715
00:45:05,409 --> 00:45:06,639
สิ่งนั้น...

716
00:45:13,250 --> 00:45:15,050
ท่านนายหมู่จากสำนักเขตเมืองหลวง...

717
00:45:15,050 --> 00:45:16,619
มาถามหาบันทึกพวกนั้นก่อนแล้ว

718
00:45:16,849 --> 00:45:17,989
ข้าควรทำอย่างไรดีขอรับ

719
00:45:24,590 --> 00:45:27,760
เหตุใดท่านถึงมาตรวจสอบคดี
เมื่อแปดปีก่อนหรือขอรับ

720
00:45:28,360 --> 00:45:30,699
ข้าไม่คิดว่าข้ามีความจำเป็น
ต้องตอบคำถามใต้เท้าขอรับ

721
00:45:32,699 --> 00:45:34,840
แม่นางยอจูขอให้ท่าน
สืบเรื่องการฆาตกรรม...

722
00:45:34,840 --> 00:45:37,570
รองที่ปรึกษาพยองยาง
เมื่อแปดปีก่อนหรือขอรับ

723
00:45:39,579 --> 00:45:40,980
ดูจากสีหน้าท่านแล้ว
คงเป็นเช่นนั้นจริงสินะขอรับ

724
00:45:41,079 --> 00:45:42,710
เช่นนั้น ท่านก็คงทราบเช่นกันว่า...

725
00:45:42,710 --> 00:45:45,079
แม่นางยอจูคือคนร้ายในคดีนี้

726
00:45:46,579 --> 00:45:49,019
ดูเหมือนนางจะถูกใส่ร้าย

727
00:45:49,119 --> 00:45:50,519
ข้าจึงพยายามสืบเรื่องนี้อยู่ขอรับ

728
00:45:51,349 --> 00:45:54,389
ท่านกับแม่นางยอจูเป็นอะไรกันแน่

729
00:45:54,389 --> 00:45:55,920
ถึงทำเพื่อนางขนาดนี้ขอรับ

730
00:45:55,920 --> 00:45:59,389
ข้าช่วยชีวิตนางไว้ที่พยองยาง
เมื่อแปดปีก่อนขอรับ

731
00:45:59,460 --> 00:46:02,230
เช่นนั้น
ตอนที่แม่หญิงฮานาตีกลองร้องทุกข์

732
00:46:02,230 --> 00:46:04,070
แล้วท่านบอกว่าไม่รู้จักแม่นางยอจู

733
00:46:04,699 --> 00:46:05,929
ก็คงโกหกสินะขอรับ

734
00:46:10,739 --> 00:46:12,340
ข้าก็มีเรื่องอยากถามท่านเช่นกันขอรับ

735
00:46:13,440 --> 00:46:15,510
ข้ารู้ว่าท่านเป็นคนมีหลักการ

736
00:46:16,309 --> 00:46:17,949
แต่ทั้งที่ท่านรู้ว่า
นางก่ออาชญากรรมร้ายแรง

737
00:46:17,949 --> 00:46:19,920
เหตุใดท่านถึงสืบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

738
00:46:21,150 --> 00:46:22,420
แทนที่จะรายงานเรื่องนางล่ะขอรับ

739
00:46:24,320 --> 00:46:25,519
ข้าทำเช่นนี้...

740
00:46:26,090 --> 00:46:28,360
เพราะเหตุผลส่วนตัว
ที่ซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายได้

741
00:46:28,360 --> 00:46:29,889
ดังนั้นข้าจะไม่ตอบคำถามของท่านขอรับ

742
00:46:30,230 --> 00:46:33,460
แต่ดูเหมือนเราจะมีเป้าหมายเดียวกัน

743
00:46:33,460 --> 00:46:36,230
คราวนี้เรามาร่วมมือกันเถิดขอรับ

744
00:46:44,340 --> 00:46:46,340
เช่นนั้น ข้าฝากเจ้าดูแลด้วยนะ

745
00:46:47,010 --> 00:46:48,039
ขอบพระคุณขอรับ

746
00:46:49,280 --> 00:46:50,309
ขอบพระคุณขอรับ

747
00:46:51,510 --> 00:46:54,119
นายหญิง นายหญิงเล็กเจ้าคะ

748
00:46:56,789 --> 00:46:58,250
ให้ตายสิ นี่เจ้าค่ะ

749
00:46:59,389 --> 00:47:00,389
โอย

750
00:47:03,329 --> 00:47:04,559
ถึงแม่นางยอจู

751
00:47:05,159 --> 00:47:06,500
หากเป็นคนทั่วไป...

752
00:47:06,500 --> 00:47:09,059
คงจะถูกความโหดร้ายของเจ้า
ทำลายจนย่อยยับแล้ว

753
00:47:09,900 --> 00:47:11,199
แต่เพราะข้าบำเพ็ญเพียร...

754
00:47:11,199 --> 00:47:13,400
ด้วยจิตวิญญาณที่แน่วแน่
ในฐานะบัณฑิตมาตลอด 25 ปี

755
00:47:13,599 --> 00:47:14,869
ข้าจึงไม่สั่นคลอน

756
00:47:15,539 --> 00:47:16,840
ข้าควรเลิกอ้อมค้อมได้แล้วสินะ

757
00:47:17,210 --> 00:47:18,909
ข้าส่งจดหมายฉบับนี้ไปให้เจ้า...

758
00:47:19,239 --> 00:47:22,340
เพื่อให้โอกาสเจ้าพิสูจน์
ความบริสุทธิ์ของตัวเอง

759
00:47:23,150 --> 00:47:25,579
พรุ่งนี้ จงมาที่คยองอุนแจ

760
00:47:28,219 --> 00:47:30,389
จะให้ข้าไปคยองอุนแจ
แทนที่จะไปโรงเตี๊ยมน่ะหรือ

761
00:47:38,030 --> 00:47:40,360
ดูเหมือนเขาจะใช้เรื่องนี้
เป็นข้ออ้างมาเจอข้า

762
00:47:41,429 --> 00:47:42,829
ข้าไม่ไปดีกว่า

763
00:47:43,969 --> 00:47:45,829
ถ้าเขาเห็นข้า
จะยิ่งลืมข้ายากขึ้นไปอีก

764
00:47:52,980 --> 00:47:54,010
ตายจริง

765
00:47:54,940 --> 00:47:56,849
ท่านแม่ มีอะไรหรือเจ้าคะ

766
00:48:00,880 --> 00:48:02,579
ได้ยินว่าวันนี้เจ้าไปดูที่นา

767
00:48:02,849 --> 00:48:05,690
แล้วเจอที่นาเล็ก ๆ ที่เราละเลยไป

768
00:48:06,150 --> 00:48:08,489
รูปร่างมันต่างจากที่ระบุไว้ในโฉนด

769
00:48:08,489 --> 00:48:10,590
ข้าเลยไปดูสถานที่จริง
แล้วเจอที่นาที่เกินมาเจ้าค่ะ

770
00:48:10,989 --> 00:48:13,199
แล้วเจ้าจัดการอย่างไรต่อล่ะ

771
00:48:15,559 --> 00:48:18,730
ข้าบอกผู้เช่าที่นาว่าข้ารับรู้แล้ว

772
00:48:19,070 --> 00:48:20,369
และบอกเขาว่า

773
00:48:20,369 --> 00:48:22,800
ให้ใช้ที่ดินส่วนที่เหลือต่อ
ได้ตามสบายอย่างที่ผ่านมาเจ้าค่ะ

774
00:48:24,610 --> 00:48:27,440
ทั้ง ๆ ที่พยายามหาแทบแย่น่ะหรือ
ทำแบบนั้นทำไมกัน

775
00:48:28,079 --> 00:48:29,579
ข้าลองดูบันทึกเก่า ๆ แล้ว

776
00:48:29,579 --> 00:48:30,679
และได้รู้ว่าแม้จะไม่มีที่ดินผืนนั้น

777
00:48:30,679 --> 00:48:32,710
ผลผลิตก็ไม่ได้ต่างกันนัก

778
00:48:32,949 --> 00:48:34,380
ที่ดินที่เพิ่มมาคงกระตุ้นให้เขา...

779
00:48:34,380 --> 00:48:37,019
ทำงานหนักเป็นสองเท่า
ข้าถึงบอกให้เขาใช้มันต่อไปเจ้าค่ะ

780
00:48:39,989 --> 00:48:41,059
เข้าใจแล้ว

781
00:48:41,889 --> 00:48:45,730
แต่อย่าลืมที่ดินผืนนั้น
และดูแลมันให้ดีล่ะ

782
00:48:47,230 --> 00:48:49,130
เจ้าค่ะ ท่านแม่

783
00:48:56,639 --> 00:48:57,710
ท่านพี่

784
00:49:02,079 --> 00:49:04,610
เหตุใดถึงเรียกข้ามาถึงที่นี่ล่ะ

785
00:49:06,679 --> 00:49:09,650
ใต้เท้าคยองอุนแจบอกว่าหากเจ้าไม่มา
เขาจะรายงานเจ้า ข้าจึงไม่มีทางเลือก

786
00:49:10,150 --> 00:49:12,019
โอ๊ย ข้าจะบ้าตาย

787
00:49:12,690 --> 00:49:15,460
ข้าพยายามหลบหน้าเขาแทบแย่
เวลาไปจับคู่ให้เหล่าคุณหนู

788
00:49:16,530 --> 00:49:17,530
ทำไมหรือ

789
00:49:18,730 --> 00:49:20,699
อะไรนะ คือ...

790
00:49:20,760 --> 00:49:23,500
ช่างมันเถิด เจ้าเข้าไปข้างใน
บอกไปว่าจำอะไรไม่ได้ แล้วรีบออกมา

791
00:49:25,900 --> 00:49:26,969
เข้าใจแล้ว

792
00:50:04,739 --> 00:50:06,340
ท่านนายหมู่ เชิญนั่งขอรับ

793
00:50:08,840 --> 00:50:10,550
เจ้าก็นั่งสิ

794
00:50:12,610 --> 00:50:14,280
ข้าเรียกทุกคนมาที่นี่

795
00:50:15,320 --> 00:50:17,420
เพื่อตามหาคนร้ายตัวจริง
เบื้องหลังการฆาตกรรมรองที่ปรึกษา

796
00:50:17,420 --> 00:50:18,889
ที่เกิดขึ้นในปีชวด

797
00:50:19,650 --> 00:50:21,820
แม่นางยอจู
เจ้าบอกว่าถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกร

798
00:50:21,820 --> 00:50:23,530
ลองบอกมาสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น

799
00:50:31,070 --> 00:50:34,300
แปดปีก่อน ระหว่างหลบหนี
ข้าตกลงไปในแม่น้ำแทดงเจ้าค่ะ

800
00:50:35,440 --> 00:50:37,909
ข้ารอดมาได้
เพราะท่านนายหมู่ช่วยชีวิตข้าไว้

801
00:50:38,309 --> 00:50:39,940
แต่ข้าสูญเสียความทรงจำ
ทั้งหมดจนถึงตอนนั้น

802
00:50:41,340 --> 00:50:43,010
ข้าจำเรื่องที่เกิดขึ้น
ไม่ได้เลยเจ้าค่ะ

803
00:50:45,510 --> 00:50:49,480
สูญเสียความทรงจำงั้นหรือ
นึกว่ามีแต่ในนิยายเสียอีก

804
00:50:51,219 --> 00:50:52,789
หากเจ้าสูญเสียความทรงจำ

805
00:50:52,789 --> 00:50:54,619
แล้วเจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าถูกใส่ร้าย

806
00:50:55,559 --> 00:50:57,829
ข้ารู้ว่าแม่นางยอจู
ไม่มีทางฆ่าใครได้เจ้าค่ะ

807
00:50:59,460 --> 00:51:01,000
ข้าเชื่อใจแม่นางยอจูเจ้าค่ะ

808
00:51:04,599 --> 00:51:06,199
คิดว่าตนเป็นเด็กสามขวบหรือไร

809
00:51:06,440 --> 00:51:09,139
เหตุใดถึงพูดว่าเชื่อใจตัวเอง
ด้วยน้ำเสียงเช่นนั้นกัน

810
00:51:09,469 --> 00:51:10,840
ทำเอาข้าขนลุกเลย

811
00:51:13,110 --> 00:51:15,639
ใต้เท้าขอรับ นางจำอะไรไม่ได้เลย

812
00:51:15,739 --> 00:51:17,179
ปล่อยนางกลับไปเถิดขอรับ

813
00:51:22,550 --> 00:51:23,619
เจ้าไปได้แล้ว

814
00:51:41,000 --> 00:51:44,409
ถึงข้าจะจำอะไรไม่ได้
แต่มันก็ยังเป็นอดีตของข้า

815
00:51:45,369 --> 00:51:47,510
หากใต้เท้าไม่ว่าอะไร ข้าอยากร่วม
ตามหาคนร้ายตัวจริงด้วยเจ้าค่ะ

816
00:51:49,909 --> 00:51:51,010
แล้วแต่เจ้าเถิด

817
00:51:58,989 --> 00:52:00,789
บอกมาสิว่าเจ้าจำอะไรได้บ้าง

818
00:52:02,590 --> 00:52:04,530
ข้าขอบอกท่านก่อนว่า
เกิดอะไรขึ้นบ้างนะเจ้าคะ

819
00:52:11,329 --> 00:52:12,500
มีคนรายงานข้าว่าคยองอุนแจ...

820
00:52:12,500 --> 00:52:14,039
และสำนักการบังคับใช้กฎหมาย...

821
00:52:14,300 --> 00:52:17,469
เอาบันทึกทั้งหมดในคดีของอินฮยอน
เมื่อแปดปีก่อนไปขอรับ

822
00:52:17,869 --> 00:52:20,480
ราชบุตรเขยคยองอุนแจหรือ
เขาจะเอาบันทึกพวกนั้นไปทำไม

823
00:52:20,610 --> 00:52:21,809
เรื่องนั้น...

824
00:52:22,809 --> 00:52:24,150
ข้าก็ไม่ทราบขอรับ

825
00:52:25,610 --> 00:52:27,920
แต่ข้าสังหรณ์ใจไม่ดีเลย

826
00:52:28,280 --> 00:52:30,920
ข้าว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่
หากเราปล่อยพวกเขาไปเช่นนี้

827
00:52:35,190 --> 00:52:37,630
ข้าขอให้ท่านพี่ช่วยคิดหาทาง...

828
00:52:37,929 --> 00:52:39,190
เนรเทศเขาไปดีไหมขอรับ

829
00:52:39,429 --> 00:52:42,329
ไม่รู้หรือว่าเราต้องปิดเรื่องนี้
จากพี่สาวเจ้า

830
00:52:42,829 --> 00:52:44,300
เฮ้อ จริงด้วย

831
00:52:51,210 --> 00:52:54,579
ตามบันทึกแล้ว
รองที่ปรึกษาโจอินฮยอน...

832
00:52:54,840 --> 00:52:56,280
ถูกแทงเสียชีวิตในห้องนอน

833
00:52:56,280 --> 00:52:58,349
โดยคนร้ายไม่ทราบชื่อ ในเวลาเที่ยงคืน
ของวันที่ 30 เดือนสี่ แปดปีก่อนขอรับ

834
00:53:14,199 --> 00:53:15,699
จากคำให้การของพยาน

835
00:53:15,699 --> 00:53:18,429
บิดาของโจอินฮยอน โจยองแบ ท่านหญิงยู

836
00:53:19,300 --> 00:53:22,400
และใต้เท้ามินซึงกวาน
จับกุมผู้ต้องสงสัยหลักได้ขอรับ

837
00:53:23,000 --> 00:53:24,369
คนร้ายเป็นชายที่มีนามว่าควังมู

838
00:53:24,369 --> 00:53:26,369
ผู้จัดหาสินค้าให้สำนักงานพยองยาง

839
00:53:26,369 --> 00:53:29,039
มีการเปิดเผยว่าเขาสมรู้ร่วมคิด
กับแม่ค้าหาบเร่ชื่อชอแทรันขอรับ

840
00:53:29,480 --> 00:53:32,780
และเจ้าก็คือภรรยาของควังมู

841
00:53:33,349 --> 00:53:35,320
เหตุใดพวกเขาถึงถูกกล่าวหาว่า
เป็นฆาตกรหรือเจ้าคะ

842
00:53:35,480 --> 00:53:38,519
เพราะตรวจพบเงินแท่งของโจอินฮยอน
ที่หายไปในบ้านของพวกเขาอย่างไรล่ะ

843
00:53:38,750 --> 00:53:40,289
ไม่สมเหตุสมผลเลยเจ้าค่ะ

844
00:53:41,219 --> 00:53:44,289
ไหนว่าจำอะไรไม่ได้
เหตุใดถึงมั่นใจนักล่ะ

845
00:53:45,230 --> 00:53:47,500
คนโง่ที่ไหนจะฆ่าเจ้าหน้าที่ราชการ...

846
00:53:47,500 --> 00:53:49,929
ที่รับซื้อของจากตนไป
เพียงเพื่อเงินแท่งไม่กี่แท่งเจ้าคะ

847
00:53:52,199 --> 00:53:55,239
เอ่อ จริงด้วย มันไม่สมเหตุสมผลเลย

848
00:53:57,210 --> 00:53:59,239
นายหมู่ เล่าต่อสิว่ารู้อะไรมาบ้าง

849
00:54:00,510 --> 00:54:03,909
ควังมูเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ
ก่อนจะย้ายตัวไปฮันยาง

850
00:54:06,719 --> 00:54:09,579
แล้วแทรันก็หนีไปขอรับ

851
00:54:10,250 --> 00:54:13,489
เรื่องนี้ทำให้
นายหมู่ที่คุ้มกันพวกเขาถูกปลด

852
00:54:13,719 --> 00:54:15,489
และป้ายประกาศจับพร้อมรางวัลนำจับ

853
00:54:15,489 --> 00:54:18,590
ก็ถูกแจกจ่ายไปทั่วพยองยาง
เพื่อจับแทรันขอรับ

854
00:54:19,590 --> 00:54:21,099
แต่ผ่านไปหนึ่งปีก็ยังจับไม่ได้

855
00:54:21,599 --> 00:54:24,269
เลยมีการสันนิษฐานว่า
อาจจะตายระหว่างหลบหนีและปิดคดีไป

856
00:54:25,500 --> 00:54:27,599
นักล่าทาสที่ตามล่าแม่นางยอจูตอนนี้

857
00:54:28,969 --> 00:54:30,869
คือนายหมู่ที่ถูกปลดในตอนนั้นขอรับ

858
00:54:55,530 --> 00:54:57,699
เหตุใดท่านถึงไม่ออกไปตามหา
คนที่ท่านอยากตามหา

859
00:54:57,699 --> 00:54:59,500
แล้วมานั่งอยู่ตรงนี้ทั้งวันล่ะเจ้าคะ

860
00:55:03,570 --> 00:55:05,409
ข้ามีคนที่อยากเจอ

861
00:55:05,769 --> 00:55:07,480
แต่จู่ ๆ ข้าก็นึกกลัวขึ้นมาว่า

862
00:55:08,340 --> 00:55:09,610
เขาอาจจะมิใช่คนที่ข้ากำลังตามหา

863
00:55:10,449 --> 00:55:12,510
รูปวาดใบหน้า
ที่ท่านให้ข้าดูเมื่อวันก่อน

864
00:55:13,679 --> 00:55:15,349
ข้าขอดูอีกครั้งได้ไหมเจ้าคะ

865
00:55:29,159 --> 00:55:30,769
นางสวยกว่านี้นะ

866
00:55:34,000 --> 00:55:35,139
เจ้ารู้จักนางงั้นหรือ

867
00:55:36,300 --> 00:55:41,139
(จังหวัดฮัมกยอง
โรงเตี๊ยมของตระกูลชอน)

868
00:55:47,480 --> 00:55:48,550
มีจดหมายถึงท่านขอรับ

869
00:55:58,989 --> 00:56:00,260
ถึงแม่นางยอจู

870
00:56:00,960 --> 00:56:03,130
มีนักล่าทาสตามล่าเจ้าอยู่

871
00:56:03,130 --> 00:56:04,929
ทำธุระเสร็จแล้วก็อย่ากลับมาล่ะ

872
00:56:05,429 --> 00:56:07,539
ส่วนบกฮี ข้าจะหาเวลา...

873
00:56:07,539 --> 00:56:09,400
พานางไปจังหวัดฮัมกยองด้วยตัวเอง

874
00:56:09,940 --> 00:56:11,369
จากฮงชอนซูที่สำนักเขตเมืองหลวง

875
00:56:14,579 --> 00:56:16,440
แม้รายงานฉบับนี้
จะมีหลายอย่างที่ดูไม่เข้าที

876
00:56:17,110 --> 00:56:18,550
แต่สิ่งที่แปลกที่สุด...

877
00:56:18,849 --> 00:56:21,550
คือการที่ใต้เท้ามินซึงกวาน
ผู้มีอำนาจในพยองยางตอนนั้น

878
00:56:21,550 --> 00:56:23,420
เป็นผู้พบตัวฆาตกรขอรับ

879
00:56:24,090 --> 00:56:25,550
มันแปลกตรงไหนหรือเจ้าคะ

880
00:56:27,420 --> 00:56:29,659
ใต้เท้ามินเป็นผู้ฝักใฝ่ฝ่ายนัมจัง

881
00:56:29,659 --> 00:56:31,429
เขากับโจยองแบ ผู้นำฝ่ายทงโร

882
00:56:31,429 --> 00:56:33,190
เป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน

883
00:56:33,460 --> 00:56:36,130
หากบอกว่าใต้เท้ามิน
เป็นคนฆ่าโจอินฮยอน

884
00:56:36,130 --> 00:56:37,829
คงจะฟังดูเข้าทีกว่าอีก

885
00:56:38,030 --> 00:56:40,570
และชายชื่อควังมู
ที่เสียชีวิตอย่างกะทันหันในคุก

886
00:56:40,570 --> 00:56:42,969
หลังจากถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร

887
00:56:43,269 --> 00:56:45,340
ก็เป็นเหมือนมือขวาของใต้เท้ามิน

888
00:56:47,139 --> 00:56:49,210
ใต้เท้าสืบสวนคดีนี้แยกหรือขอรับ

889
00:56:49,539 --> 00:56:51,750
แปดปีก่อน ฝ่าบาททรงแต่งตั้งข้า
เป็นรองที่ปรึกษาพยองยาง

890
00:56:52,210 --> 00:56:54,579
เพราะทรงอยากให้ข้าสืบสวน...

891
00:56:54,579 --> 00:56:56,849
พัคบกกี
ผู้ว่าการจังหวัดพยองอันในตอนนั้น

892
00:56:56,849 --> 00:56:58,750
และใต้เท้ามินขอรับ

893
00:56:59,420 --> 00:57:01,590
เพราะทั้งคู่ต่างยื่นฎีกา

894
00:57:01,590 --> 00:57:02,989
กล่าวหากันว่าอีกฝ่ายทุจริต

895
00:57:03,289 --> 00:57:05,960
ทว่าใต้เท้า
กลับได้อภิเษกกับองค์หญิง

896
00:57:06,360 --> 00:57:07,630
ดังนั้น โจอินฮยอน

897
00:57:07,630 --> 00:57:10,230
บุตรชายคนโตของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย
จึงเข้ารับตำแหน่งแทน

898
00:57:12,570 --> 00:57:15,269
ใต้เท้ามินร่วมมือกับฝ่ายทงโร
ที่เป็นเหมือนศัตรูของเขา

899
00:57:16,070 --> 00:57:18,210
เพราะบุตรสาวเขา
มีส่วนเกี่ยวข้องเจ้าค่ะ

900
00:57:19,940 --> 00:57:22,010
ใต้เท้ามินมีบุตรสาวที่ฉลาดมากเจ้าค่ะ

901
00:57:22,880 --> 00:57:24,550
ด้วยความร่วมมือจากพ่อนาง

902
00:57:24,550 --> 00:57:26,309
นางจึงปลอมตัวเป็นบุรุษ
และทำงานเป็นเจ้าหน้าที่...

903
00:57:26,309 --> 00:57:28,219
ในศาลาว่าการแทนพี่ชายที่ป่วย

904
00:57:28,849 --> 00:57:29,880
ปัญหาก็คือ...

905
00:57:30,389 --> 00:57:33,389
นางดันตกหลุมรัก
บุตรชายศัตรูที่มาจากฮันยางเจ้าค่ะ

906
00:57:52,170 --> 00:57:53,980
ตัวเลขตรงนี้ไม่ตรงกันขอรับ

907
00:57:56,409 --> 00:57:58,909
ท่านไม่รู้จริง ๆ
หรือแค่แกล้งไม่รู้กันแน่ขอรับ

908
00:58:00,579 --> 00:58:03,550
น้าของท่านให้ทำแบบนั้น
เพราะมันเป็นธรรมเนียมมิใช่หรือขอรับ

909
00:58:06,449 --> 00:58:08,360
ข้าเพิ่งมาใหม่
มีเรื่องที่ยังไม่รู้มากมาย

910
00:58:10,260 --> 00:58:12,530
หากเป็นเช่นนั้น
เราก็ควรทำตามกฎนะขอรับ

911
00:58:12,690 --> 00:58:15,500
ข้าจะรับผิดชอบเรื่องนี้เองขอรับ

912
00:58:15,599 --> 00:58:17,369
โจอินฮยอนเป็นคนจงรักภักดี

913
00:58:17,829 --> 00:58:19,400
เขาจึงพยายามเปิดโปง
การฉ้อฉลของน้าตัวเอง

914
00:58:19,400 --> 00:58:20,940
ผู้ว่าการจังหวัดพยองอัน

915
00:58:21,139 --> 00:58:23,710
เมื่อยืนยันความจริงใจของเขาแล้ว
ลูกสาวของมินซึงกวาน...

916
00:58:24,039 --> 00:58:25,409
ก็ตัดสินใจให้ความร่วมมือเจ้าค่ะ

917
00:58:26,309 --> 00:58:28,480
พวกเขาจึงร่วมมือกัน...

918
00:58:28,480 --> 00:58:30,880
สืบสวนการทุจริตของผู้ว่าการ

919
00:58:31,579 --> 00:58:34,380
ระหว่างนั้น
โจอินฮยอนก็ได้รู้ว่านางเป็นผู้หญิง

920
00:58:34,780 --> 00:58:36,820
แล้วความรักแสนอันตรายของทั้งสอง
ก็เริ่มเบ่งบานเจ้าค่ะ

921
00:58:40,860 --> 00:58:42,559
หลังจากสืบสวนทุกเรื่องจนเสร็จสิ้น

922
00:58:42,559 --> 00:58:45,030
ทั้งสองเสียใจ
ที่ไม่มีวันได้ครองคู่กัน

923
00:58:45,389 --> 00:58:47,099
เลยจบชีวิตตัวเองด้วยกันเจ้าค่ะ

924
00:58:49,829 --> 00:58:50,929
ดังนั้นบางที

925
00:58:51,329 --> 00:58:54,039
ใต้เท้ามินอาจร่วมมือกับฝ่ายทงโร
ที่เป็นศัตรูของเขา

926
00:58:54,239 --> 00:58:57,139
เพื่อปกปิดความผิดของบุตรสาว
หรือเปล่าเจ้าคะ

927
00:59:02,210 --> 00:59:04,849
ความทรงจำหวนกลับมาแล้วงั้นหรือ

928
00:59:09,480 --> 00:59:12,050
ข้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไรกันเจ้าคะ

929
00:59:15,389 --> 00:59:18,730
มันมาจากนิยายเรื่อง
"บุรุษของท่านบัณฑิต" เจ้าค่ะ

930
00:59:20,500 --> 00:59:23,000
มันคล้ายกับคดีนี้มาก
จนข้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

931
00:59:24,530 --> 00:59:25,929
หรือว่านิยายเรื่องนั้น...

932
00:59:27,539 --> 00:59:30,769
จะเขียนจากเรื่องจริงเหมือน
"ชีวิตส่วนตัวของนายหญิง" เจ้าคะ

933
00:59:34,039 --> 00:59:35,610
นามปากกาของนักเขียนคือโซชอน

934
00:59:36,480 --> 00:59:37,949
เขาเขียนเรื่อง "บุรุษของท่านบัณฑิต"
เมื่อแปดปีก่อน

935
00:59:37,949 --> 00:59:39,679
แล้วก็ไม่มีเรื่องอื่นหลังจากนั้นอีก

936
00:59:40,280 --> 00:59:41,820
เลยไม่ค่อยมีคนรู้จักเขาเท่าไร

937
00:59:42,719 --> 00:59:44,849
อ๋อ คนขายหนังสือที่ข้ารู้จัก...

938
00:59:45,420 --> 00:59:48,090
เคยเล่าว่าเคยเห็นเขา
เป็นพระที่วัดซอนฮวา

939
00:59:48,619 --> 00:59:50,690
แต่ข้าก็ไม่แน่ใจว่า
จริงหรือเปล่านะขอรับ

940
00:59:53,230 --> 00:59:55,130
วัดซอนฮวางั้นหรือ

941
01:00:15,349 --> 01:00:17,050
ใต้เท้ามีธุระอะไรที่นี่หรือเจ้าคะ

942
01:00:17,420 --> 01:00:18,989
ข้าได้ยินจากหัวหน้าโรงเตี๊ยมว่า...

943
01:00:19,519 --> 01:00:21,090
เจ้าพบตัวคนเขียนนิยายแล้ว

944
01:00:41,139 --> 01:00:43,880
มีพระรูปหนึ่งนามว่าโซชอนเจ้าค่ะ

945
01:00:44,179 --> 01:00:46,610
เขาใกล้จะกลับมาแล้ว
เรารอกันก่อนเถอะเจ้าค่ะ

946
01:01:02,460 --> 01:01:03,500
ให้ตายสิ

947
01:01:27,460 --> 01:01:28,889
ตอนนี้ที่นี่ว่างอยู่

948
01:01:28,889 --> 01:01:30,789
เราเข้าไปหลบฝนข้างในได้เจ้าค่ะ

949
01:01:40,300 --> 01:01:41,300
ให้ตายสิ

950
01:01:59,420 --> 01:02:01,889
บนฟ้าไม่มีเมฆสักก้อนด้วยซ้ำ
ฝนตกมาได้อย่างไรกัน

951
01:02:02,920 --> 01:02:04,989
จิ้งจอกคงออกมาหาคู่กันมั้งเจ้าคะ

952
01:02:07,659 --> 01:02:09,730
เวลาจิ้งจอกออกหาคู่

953
01:02:10,059 --> 01:02:13,070
พวกมันจะทำให้ฝนตก
คนจะได้ไม่รู้เจ้าค่ะ

954
01:02:14,969 --> 01:02:18,110
เพราะผู้คนจะตื่นตา
กับสายฝนจากท้องฟ้าสดใสกัน

955
01:02:21,480 --> 01:02:24,380
ตอนนี้เราตกอยู่ใต้มนตร์สะกด
ของจิ้งจอกแล้วสินะ

956
01:02:29,380 --> 01:02:31,090
เดี๋ยวฝนจิ้งจอกก็หยุดแล้ว

957
01:02:32,949 --> 01:02:34,690
ไม่ต้องห่วงไปหรอกเจ้าค่ะ

958
01:02:40,599 --> 01:02:42,030
สิ่งที่เจ้าพูดภายใต้มนตร์สะกด

959
01:02:43,429 --> 01:02:44,969
จะไม่ส่งผลร้ายต่อเจ้า

960
01:02:46,130 --> 01:02:47,300
ดังนั้น...

961
01:02:48,800 --> 01:02:51,869
ในเวลานี้ จงอย่าลังเล
และตอบข้ามาตามจริงเถิด

962
01:02:58,050 --> 01:02:59,309
เหตุใด...

963
01:03:01,719 --> 01:03:05,420
เจ้าถึงโกหกว่าไม่ได้ชอบข้าล่ะ

964
01:03:29,679 --> 01:03:32,679
(The Matchmakers)

965
01:03:51,469 --> 01:03:53,030
(ฟังเพลง "I Love You"
ของอินซอง SF9 ได้ในทุกแพลตฟอร์ม)

966
01:03:54,199 --> 01:03:57,670
ท่านเขียนเรื่องการฆาตกรรม
รองที่ปรึกษาพยองยางใช่ไหมเจ้าคะ

967
01:03:58,610 --> 01:04:00,739
มิใช่เพียงจดหมายเปิดโปง
การทุจริตของพวกเขา

968
01:04:00,809 --> 01:04:02,440
แต่ยังเป็นหลักฐานว่า
พวกเขาวางแผนก่อกบฏอีกด้วย

969
01:04:03,510 --> 01:04:04,880
หมายความว่าอย่างไรขอรับ

970
01:04:05,380 --> 01:04:06,809
ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ

971
01:04:06,880 --> 01:04:09,150
ต่อให้สาวทึนทึกทุกคนในฮันยาง
ออกเรือนได้กันหมด

972
01:04:09,420 --> 01:04:11,519
องค์รัชทายาทก็ไม่ออกเรือนหรอกเจ้าค่ะ

973
01:04:11,519 --> 01:04:12,789
บ้าไปแล้ว

974
01:04:12,789 --> 01:04:14,889
เหตุใดข้าถึงเอาแต่คิดถึงเขาล่ะ

975
01:04:15,260 --> 01:04:16,789
เจ้าเป็นคนบอกข้าเองนี่

976
01:04:17,019 --> 01:04:19,630
คนเราตกหลุมรักกันได้ในเสี้ยวพริบตา

977
01:04:20,329 --> 01:04:24,199
ข้าเองก็อยากใช้ชีวิตที่เหลือ
กับใต้เท้าเจ้าค่ะ

978
01:04:40,309 --> 01:04:43,079
(The Matchmakers)