1 00:00:05,980 --> 00:00:08,509 (อีเซยอง) 2 00:00:10,550 --> 00:00:12,849 (แบอินฮยอก) 3 00:00:16,420 --> 00:00:18,519 (จูฮยอนยอง ยูซอนโฮ) 4 00:00:30,199 --> 00:00:33,969 (The Story of Park's Marriage Contract) 5 00:00:33,969 --> 00:00:35,369 (ตัวละคร สถานที่ กลุ่มบุคคล และองค์กรทั้งหมดในละครเรื่องนี้) 6 00:00:35,369 --> 00:00:36,780 (เป็นเรื่องสมมติ) 7 00:00:37,979 --> 00:00:39,479 ทำแบบนั้นทำไม 8 00:00:39,939 --> 00:00:41,280 ทำทำไม 9 00:00:41,850 --> 00:00:44,450 เพื่อช่วยลูกชายตัวเอง มันปล่อยให้เมียฉันตาย 10 00:00:45,250 --> 00:00:48,420 เหมือนที่มันพรากแม่ไปจากแกไง 11 00:00:49,520 --> 00:00:50,960 นี่แหละ ตัวตนของปู่แก 12 00:00:51,490 --> 00:00:53,159 นี่แหละ คังซังโมตัวจริง 13 00:00:53,159 --> 00:00:55,159 - ทำไมแก... - พอแล้ว 14 00:00:55,590 --> 00:00:57,359 พอได้แล้วครับ คุณปู่ ผมขอเถอะ 15 00:01:08,969 --> 00:01:12,109 ถ้าคุณปู่เคยทำอะไรผิดไว้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร 16 00:01:12,439 --> 00:01:13,980 ผมต้องขอโทษแทนเขาด้วยครับ 17 00:01:14,349 --> 00:01:17,680 แทฮา นี่ ทำไมแกต้องคุกเข่า ต่อหน้ามันด้วย 18 00:01:18,019 --> 00:01:19,180 ทำไม... 19 00:01:19,180 --> 00:01:21,989 ต้องขอโทษคนพรรค์นี้ 20 00:01:21,989 --> 00:01:23,049 แย่หน่อยนะ 21 00:01:25,290 --> 00:01:27,230 ฉันคงยกโทษให้ตาแก่นี่ไม่ได้ 22 00:01:28,530 --> 00:01:29,590 ไม่สิ 23 00:01:30,659 --> 00:01:31,829 ฉันไม่ยกโทษให้หรอก 24 00:01:32,959 --> 00:01:34,230 ยังไงเราก็ต้องตายไปด้วยกันอยู่แล้ว 25 00:01:34,230 --> 00:01:36,599 ลุกขึ้น ลุก 26 00:01:37,670 --> 00:01:39,400 - ลุกขึ้น - คุณปู่ 27 00:01:40,569 --> 00:01:42,939 ตายซะ 28 00:01:56,420 --> 00:01:58,989 คุณปู่ 29 00:02:01,890 --> 00:02:02,959 คุณปู่ 30 00:02:03,500 --> 00:02:05,629 คุณปู่ 31 00:02:05,900 --> 00:02:08,099 ไม่นะ ไม่ได้ 32 00:02:08,099 --> 00:02:10,069 คุณปู่... 33 00:02:28,650 --> 00:02:29,750 ทำแบบนี้ทำไม 34 00:02:30,020 --> 00:02:32,090 ทำไม 35 00:02:44,069 --> 00:02:46,500 คุณแทฮา อย่าทำเช่นนี้เจ้าค่ะ 36 00:02:46,800 --> 00:02:48,509 ท่านไม่ใช่คนเช่นนี้นี่เจ้าคะ 37 00:02:50,139 --> 00:02:51,639 อย่ายกโทษให้ฉันเลย 38 00:02:52,840 --> 00:02:55,580 ฉันกับมัน 39 00:02:56,979 --> 00:02:59,050 อย่ายกโทษให้เราสองคนเลย 40 00:03:43,460 --> 00:03:48,500 (ตอนที่ 11: ค่ำคืนที่ดอกยี่เข่งร่วงโรย) 41 00:03:49,129 --> 00:03:51,400 ท่านประธานใหญ่เข้าโรงพยาบาลแบบนี้ 42 00:03:51,669 --> 00:03:52,870 ใครจะเป็นหัวเรือนำบริษัทล่ะ 43 00:03:53,669 --> 00:03:55,939 นองเลือดแน่งานนี้ 44 00:03:56,409 --> 00:03:58,740 โธ่เอ๊ย ประธานใหญ่ ก็แค่ตำแหน่งกิตติมศักดิ์นี่ครับ 45 00:03:58,740 --> 00:04:00,180 นองเลือดก็เวอร์เกินครับ 46 00:04:01,509 --> 00:04:04,050 งั้นสงครามก็ใกล้เข้ามาแล้วเหรอครับ 47 00:04:04,120 --> 00:04:06,819 คังแทฮา ปะทะ มินฮเยซุก เนอะครับ 48 00:04:06,819 --> 00:04:07,990 ก็เป็นไปได้ครับ 49 00:04:08,719 --> 00:04:11,460 เอ๊ย ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น 50 00:04:14,960 --> 00:04:16,089 เชิญนั่งเลยครับ 51 00:04:22,100 --> 00:04:23,740 เตรียมการเรื่องร้านป๊อปอัป 52 00:04:23,740 --> 00:04:25,600 ของคุณพัคยอนอูใกล้เสร็จหรือยังครับ 53 00:04:25,600 --> 00:04:26,600 ค่ะ เกือบจะ... 54 00:04:27,810 --> 00:04:30,310 ดำเนินการไป 71.5 เปอร์เซ็นต์แล้ว 55 00:04:30,480 --> 00:04:32,209 หลังสัมภาษณ์กับดีไซเนอร์แล้ว 56 00:04:32,209 --> 00:04:34,009 เราจะคุยรายละเอียดกันอีกทีค่ะ 57 00:04:34,009 --> 00:04:35,050 หัวหน้าทีมโอ 58 00:04:36,279 --> 00:04:37,980 ไม่ต้องกดดันตัวเองเกินไปนะครับ 59 00:04:38,550 --> 00:04:40,449 แค่ทำให้ทันเดดไลน์ก็พอครับ 60 00:04:41,120 --> 00:04:42,850 ค่ะ รับทราบค่ะ 61 00:04:45,360 --> 00:04:46,389 เขาเป็นอะไรอะ 62 00:04:47,829 --> 00:04:49,259 แล้วแคมเปญโปรโมต... 63 00:04:49,259 --> 00:04:51,160 ช่วงฤดูหนาวไปถึงไหนแล้วครับ 64 00:04:51,500 --> 00:04:54,100 เอ่อ เรามีนัดพบกับดีไซเนอร์หน้าใหม่ 65 00:04:54,100 --> 00:04:56,769 และกำลังเตรียมแคมเปญ กับทีมประชาสัมพันธ์อยู่ค่ะ 66 00:04:56,970 --> 00:04:59,240 เราจะรายงานให้ทราบทันที ที่ได้ไทม์ไลน์ค่ะ 67 00:05:01,339 --> 00:05:03,110 (ห้องประชุม) 68 00:05:06,980 --> 00:05:07,980 คังแทฮา 69 00:05:09,310 --> 00:05:11,220 ทุกข์ก็แสดงออกว่าทุกข์เถอะ 70 00:05:11,819 --> 00:05:13,079 นายไม่ใช่คังดรอแล้วนี่ 71 00:05:20,160 --> 00:05:23,189 ท่าทางแทมิน จะแอบห่วงท่านรองอยู่นะครับ 72 00:05:23,189 --> 00:05:24,459 (ห้องประชุม) 73 00:05:24,459 --> 00:05:26,829 พี่น้องก็ยังเป็นพี่น้องวันยังค่ำ 74 00:05:31,040 --> 00:05:32,639 ผมกินกาแฟไม่ได้ครับ 75 00:05:33,839 --> 00:05:34,839 อ๋อ 76 00:05:35,639 --> 00:05:36,740 แกล้งกันสิท่า 77 00:05:54,629 --> 00:05:55,959 ดื่มชาด้วยสิคะ 78 00:06:02,970 --> 00:06:04,500 ท่านประธานใหญ่เป็นยังไงบ้างคะ 79 00:06:05,000 --> 00:06:06,839 ยังไม่ฟื้นเลยค่ะ 80 00:06:07,339 --> 00:06:09,209 คุณยอนอูกับรองประธานคัง 81 00:06:10,009 --> 00:06:11,540 ความเจ็บปวดที่พวกคุณต้องเผชิญ... 82 00:06:12,879 --> 00:06:14,379 จะได้รับการชดเชยค่ะ 83 00:06:15,480 --> 00:06:16,980 แต่ได้อย่าง 84 00:06:17,750 --> 00:06:20,079 ก็ต้องเสียอย่าง เป็นกฎของโลกใบนี้นี่คะ 85 00:06:22,189 --> 00:06:25,290 มีเรื่องไม่สบายใจ เรื่องอื่นอีกหรือเปล่าคะ 86 00:06:26,519 --> 00:06:27,529 เปล่าค่ะ 87 00:06:28,430 --> 00:06:29,990 (คุณแทฮา) 88 00:06:31,430 --> 00:06:32,500 สักครู่นะคะ 89 00:06:34,600 --> 00:06:35,629 เจ้าค่ะ คุณแทฮา 90 00:06:38,199 --> 00:06:39,240 จริงหรือเจ้าคะ 91 00:06:43,610 --> 00:06:45,779 ไม่มีกะจิตกะใจจะโทรหาเลย 92 00:06:48,879 --> 00:06:52,649 สมองคุณพ่อน่าจะผิดปกติ 93 00:06:53,620 --> 00:06:55,490 หมอว่าเป็นอาการ เคลิบเคลิ้มเป็นสุขอะไรนี่แหละ 94 00:06:55,949 --> 00:06:58,720 อะไร ๆ ก็ดูสุขล้น มีความสุขกับทุกอย่างเลย 95 00:07:00,060 --> 00:07:01,230 ถึงจะเสียลูก... 96 00:07:02,089 --> 00:07:04,360 และบริษัทที่รักไป 97 00:07:04,930 --> 00:07:07,699 - เฮ้อ ดีจังนะ - ก็ยิ้มแบบนั้นตลอดเลย 98 00:07:12,300 --> 00:07:13,600 แต่ว่านะ คืออย่างนี้ครับ 99 00:07:15,069 --> 00:07:18,779 ผมทำเรื่องให้ ลูกชายเจ็บช้ำน้ำใจสารพัด 100 00:07:19,009 --> 00:07:21,610 แกจะให้อภัยผมไหมครับ 101 00:07:22,379 --> 00:07:24,350 ทำไมครับ รู้สึกผิดกับลูกชายเหรอครับ 102 00:07:24,980 --> 00:07:26,980 แหงสิ รู้สึกผิดอยู่แล้วครับ 103 00:07:27,519 --> 00:07:28,949 แต่คงไม่หรอก 104 00:07:30,149 --> 00:07:31,920 ผมคงไม่มีวันได้รับการให้อภัย 105 00:07:32,689 --> 00:07:35,129 เขาไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วน่ะ 106 00:07:36,329 --> 00:07:38,699 ก็ดีแล้ว แกจะได้ ไม่ต้องมาเห็นผมในสภาพนี้ 107 00:07:41,230 --> 00:07:44,470 เอาล่ะ ลองตอบคำถามข้อหนึ่งดูนะครับ 108 00:07:45,040 --> 00:07:47,670 อะไรคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ 109 00:07:47,670 --> 00:07:48,839 แต่หายากหาเย็นเหลือเกิน 110 00:07:51,439 --> 00:07:53,009 ไม่แน่ใจครับ ไม่รู้เลยแฮะ 111 00:07:54,480 --> 00:07:56,110 ความสุขไงครับ 112 00:07:57,079 --> 00:08:00,149 ผมก็พยายามแทบตายให้ได้มันมา 113 00:08:00,149 --> 00:08:02,149 แต่ยากมากเลยนะครับ 114 00:08:02,790 --> 00:08:05,920 คุณก็ต้องตามหาความสุขให้เจอนะครับ 115 00:08:06,319 --> 00:08:08,230 ผมจะภาวนาให้ครับ 116 00:08:11,230 --> 00:08:13,360 เฮ้อ อากาศดีจริง ๆ 117 00:08:25,480 --> 00:08:26,480 คืนนั้น... 118 00:08:27,879 --> 00:08:29,949 ทำไมถึงไปหาคุณปู่เหรอครับ 119 00:08:30,779 --> 00:08:32,750 ข้ากลัวว่า... 120 00:08:32,750 --> 00:08:33,919 คุณแทฮาจะต้องเจ็บปวดอยู่แบบนั้น 121 00:08:36,019 --> 00:08:38,019 การใช้ชีวิตโดยไม่ให้อภัยใคร 122 00:08:38,019 --> 00:08:39,120 ทรมานมากนะ 123 00:08:40,590 --> 00:08:44,799 ข้าหวังว่าคุณปู่จะช่วยยกภูเขาลูกนั้น ออกจากใจท่านได้ 124 00:08:48,570 --> 00:08:49,929 ตอนนี้ผม... 125 00:08:51,769 --> 00:08:53,039 จะเลิกเกลียดคุณปู่แล้วครับ 126 00:08:53,940 --> 00:08:55,710 ท่านทำผิดวิธีก็จริง 127 00:08:56,740 --> 00:08:59,779 แต่ผมรู้ว่าท่านทำไปเพราะรักผม 128 00:09:01,279 --> 00:09:02,649 คิดดีแล้ว 129 00:09:03,309 --> 00:09:06,649 หวังว่าท่านจะปล่อยวางความโกรธ กับความเกลียดชังได้ 130 00:09:07,049 --> 00:09:08,990 และสบายใจขึ้นกว่านี้นะเจ้าคะ 131 00:09:10,889 --> 00:09:12,090 เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ 132 00:09:13,059 --> 00:09:14,889 ผมมีคุณยอนอูอยู่ข้าง ๆ แล้วไง 133 00:09:20,629 --> 00:09:22,730 หากคุณหนูเลือกจะอยู่ที่นี่ 134 00:09:23,299 --> 00:09:25,769 หัวใจของคุณคังแทฮาจะหยุดเต้นเจ้าค่ะ 135 00:09:30,779 --> 00:09:32,110 ชอบข้าขนาดนั้นเลยหรือ 136 00:09:32,940 --> 00:09:36,210 เฮ้อ ต่อให้แยกร่างได้เป็นสิบ ก็คงไม่พอแฮะ 137 00:09:36,850 --> 00:09:38,980 ก่อนอื่น เข้าแถวเลยเจ้าค่ะ 138 00:09:39,450 --> 00:09:41,549 พอดีว่าข้าเนื้อหอมมาก 139 00:09:43,019 --> 00:09:44,320 ไม่ต้องมีถึงสิบร่างหรอก 140 00:09:47,759 --> 00:09:49,460 ผมขอแค่คุณยอนอูคนเดียวก็พอครับ 141 00:10:02,240 --> 00:10:03,269 ข้ารู้... 142 00:10:04,039 --> 00:10:05,879 ว่าข้าเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วันแล้ว 143 00:10:07,879 --> 00:10:09,080 ถึงเวลา... 144 00:10:12,120 --> 00:10:13,519 ที่ข้าต้องบอกคุณแทฮาแล้วสินะ 145 00:10:34,970 --> 00:10:36,470 - คังแทมิน - คังแทมิน 146 00:10:36,470 --> 00:10:38,210 - ตื่นได้แล้ว - ตื่นได้แล้ว 147 00:10:38,210 --> 00:10:40,580 หือ อะไร ทำไม 148 00:10:40,710 --> 00:10:42,379 วันนี้ฉันจะไปเยี่ยมคุณพ่อ 149 00:10:42,379 --> 00:10:44,279 เล่นกับจุนแทนฉันหน่อยนะ เข้าใจไหม 150 00:10:45,820 --> 00:10:48,950 จุน เชื่อฟังพี่เขา กินข้าวเยอะ ๆ 151 00:10:48,950 --> 00:10:50,690 สนุกให้เต็มที่เลยนะลูก เข้าใจไหม 152 00:10:50,690 --> 00:10:51,720 ครับ 153 00:10:52,590 --> 00:10:53,659 ไปนะ 154 00:10:54,659 --> 00:10:55,789 ลุกได้แล้วย่ะ 155 00:10:56,059 --> 00:10:57,090 บ้าเอ๊ย 156 00:11:02,399 --> 00:11:03,500 นี่ จุน 157 00:11:04,269 --> 00:11:05,639 มาทำอะไรที่นี่ 158 00:11:11,039 --> 00:11:12,240 นี่มันอะไรกัน 159 00:11:12,509 --> 00:11:13,580 จะอะไรซะอีก 160 00:11:13,580 --> 00:11:16,179 พวกเราก็กะมาใช้เวลาตามประสาพี่น้องไง 161 00:11:16,179 --> 00:11:17,950 ไม่ต้องเลย ทำไมฉัน... 162 00:11:18,350 --> 00:11:20,120 พอเถิด 163 00:11:20,250 --> 00:11:21,889 งั้นผมกลับก็ได้ครับ 164 00:11:22,889 --> 00:11:25,419 ไม่ใช่แบบนั้นนะ ซอจุน คือว่าพี่... 165 00:11:25,419 --> 00:11:26,919 โอ๊ย งามไส้เหลือเกิน 166 00:11:27,120 --> 00:11:28,690 เกือบทำเด็กน้ำตาแตกแล้วไหมล่ะ 167 00:11:31,899 --> 00:11:33,899 เกมนี้มันเล่นยังไงเหรอ สนุกปะ 168 00:11:33,899 --> 00:11:35,799 ครับ เดี๋ยวผมเล่นให้ดู 169 00:11:35,929 --> 00:11:37,600 แต่นายน่าจะแพ้ฉันอยู่ดีแหละ 170 00:11:37,600 --> 00:11:39,340 ของแบบนี้มันต้องลอง ถึงจะรู้ 171 00:11:39,440 --> 00:11:40,440 จริงไหมจ๊ะ ซอจุน 172 00:11:40,440 --> 00:11:42,440 พี่แทมินเซียนเกมนี้มากนะครับ 173 00:11:43,110 --> 00:11:45,110 ดูทรงแล้ว พี่แพ้แน่ครับ 174 00:11:45,110 --> 00:11:46,139 ว่าไงนะ 175 00:11:46,840 --> 00:11:49,779 ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่า จุนน้องพี่มันฉลาด 176 00:11:49,779 --> 00:11:51,720 ช่างเถอะ เล่นก่อนแล้วกัน 177 00:11:51,879 --> 00:11:53,350 เล่นเป็นด้วยเหรอ 178 00:11:53,779 --> 00:11:55,090 อือ เป็น 179 00:11:55,289 --> 00:11:56,620 เกมความจำนะเนี่ย 180 00:11:56,620 --> 00:11:57,789 เกมต้องใช้สมอง 181 00:11:57,789 --> 00:11:59,159 ฉันเก่งกว่านายเยอะเหอะ 182 00:12:00,320 --> 00:12:02,129 เดี๋ยวฉันอธิบายให้ฟัง ดูนะ 183 00:12:13,440 --> 00:12:15,110 จะบ้าตาย 184 00:12:15,610 --> 00:12:16,940 งามกว่าแหวนบุปผา 185 00:12:16,940 --> 00:12:19,309 กับปิ่นหยกสมัยโชซอนได้ไง 186 00:12:19,309 --> 00:12:21,080 มันยังไงซิ 187 00:12:27,519 --> 00:12:30,720 มันยังไงซิ 188 00:12:30,720 --> 00:12:32,419 ยังไงดีเนี่ย 189 00:12:32,419 --> 00:12:34,730 ยังไงดี 190 00:12:38,960 --> 00:12:40,559 อะไรเนี่ย 191 00:12:45,669 --> 00:12:47,809 ไม่นะ 192 00:12:47,809 --> 00:12:49,809 ไม่ได้สิ 193 00:12:49,809 --> 00:12:52,179 ทำไมคะ ทำไม มีอะไรคะ 194 00:12:53,009 --> 00:12:54,179 คือ... 195 00:12:55,149 --> 00:12:59,379 ซองพโย... แหวน... คนมันดีใจ... 196 00:12:59,379 --> 00:13:01,419 แล้วก็หาไม่เจอ 197 00:13:01,419 --> 00:13:03,490 ทำแหวนที่พี่ใช้ขอแต่งงานหายเหรอคะ 198 00:13:03,490 --> 00:13:04,490 อือ 199 00:13:06,590 --> 00:13:08,629 โอย ไม่ได้สิ 200 00:13:09,590 --> 00:13:10,759 นี่มันอะไรกันครับ 201 00:13:17,500 --> 00:13:18,769 ไม่ใช่อันนี้ 202 00:13:21,110 --> 00:13:23,340 ความรู้สึกมันไม่ใช่แบบนี้ 203 00:13:23,909 --> 00:13:26,080 พี่นี่ก็นะ 204 00:13:26,509 --> 00:13:28,850 ต้องใช้ห่วงฝาเบียร์... 205 00:13:28,850 --> 00:13:31,779 ขอแต่งงาน 206 00:13:32,049 --> 00:13:36,250 ให้พี่เขาเจ็บจี๊ดที่หัวใจด้วยเหรอ 207 00:13:37,049 --> 00:13:39,960 คุณซองพโย ขอโทษค่ะ 208 00:13:39,960 --> 00:13:42,730 ฉันทำ... 209 00:13:43,960 --> 00:13:45,000 แหวนหายค่ะ 210 00:13:45,529 --> 00:13:46,629 คุณซาวอล 211 00:13:50,470 --> 00:13:52,100 ไม่เป็นไรครับ 212 00:13:52,240 --> 00:13:54,169 อันนั้นไม่ใช่แหวนจริงด้วยซ้ำ 213 00:13:54,169 --> 00:13:55,769 - เป็นแค่แหวนที่ผม... - ไม่ 214 00:13:56,970 --> 00:13:59,980 สำหรับฉัน มาดังซเว 215 00:13:59,980 --> 00:14:03,080 ก๊อกซเว บงพัล 216 00:14:03,250 --> 00:14:04,419 ไอ้หนุ่มหัวโต ๆ นั่นใครนะ 217 00:14:04,419 --> 00:14:06,379 อ้อ มังกึน 218 00:14:06,379 --> 00:14:10,519 สิ่งที่คุณให้มีค่ากว่า สิ่งที่ฉันเคยได้จากพวกนั้นอีก 219 00:14:11,159 --> 00:14:12,659 ห่วงฝาของฉัน 220 00:14:14,120 --> 00:14:17,490 โห พี่ซาวอลฮอตเวอร์ ๆ 221 00:14:19,200 --> 00:14:21,899 มาดังซเว ก๊อกซเว 222 00:14:21,899 --> 00:14:23,799 บงพัล มังกึน 223 00:14:23,799 --> 00:14:25,769 มาดังซเว หมอนั่นน่ะ... 224 00:14:26,440 --> 00:14:27,769 หุ่นกำยำล่ำสันไม่ไหว 225 00:14:27,940 --> 00:14:31,139 ที่โรงสีกำลังน้ำ เราสองคน... 226 00:14:31,139 --> 00:14:33,580 พอแล้ว ผมไม่อยากฟัง 227 00:14:33,580 --> 00:14:35,210 ฉัน... 228 00:14:37,350 --> 00:14:38,980 คุณซาวอล เดี๋ยว ๆ 229 00:14:38,980 --> 00:14:40,220 คลื่นไส้ 230 00:14:42,120 --> 00:14:43,990 เฮ้ย ๆ อย่าเชียวนะ 231 00:14:43,990 --> 00:14:47,320 ทำไมทำกับฉันแบบนี้เล่า 232 00:14:55,200 --> 00:14:56,200 ขอบคุณนะ 233 00:14:56,970 --> 00:14:58,700 เจ้าซอจุนคงสนุกมากเลย 234 00:14:59,539 --> 00:15:00,570 ฉันก็เหมือนกัน 235 00:15:01,070 --> 00:15:02,509 ต่อไปมาเยี่ยมบ่อย ๆ สิคะ 236 00:15:02,909 --> 00:15:04,340 คุณแทฮาต้องชอบแน่นอน 237 00:15:05,039 --> 00:15:06,080 คังแทฮาเนี่ยนะ 238 00:15:09,580 --> 00:15:10,580 ก็คงงั้น 239 00:15:11,179 --> 00:15:12,480 เขาก็ดูเปลี่ยนไปนิด ๆ แหละ 240 00:15:13,019 --> 00:15:14,120 เพราะพี่สะใภ้ 241 00:15:17,149 --> 00:15:18,159 ฉันดีใจนะ 242 00:15:19,519 --> 00:15:21,259 ที่พี่เขามีคนดี ๆ อยู่เคียงข้าง 243 00:15:22,029 --> 00:15:23,159 ขอบคุณนะคะ 244 00:15:23,889 --> 00:15:25,529 ที่เข้าข้างฉันมาตลอด 245 00:15:26,559 --> 00:15:27,629 รู้ด้วยเหรอ 246 00:15:31,799 --> 00:15:32,840 งั้นก็โอเคละ 247 00:15:34,269 --> 00:15:35,669 แค่นี้ก็พอแล้ว 248 00:15:38,580 --> 00:15:40,309 เฮ้อ อากาศชักเย็น ๆ แล้วแฮะ 249 00:15:41,049 --> 00:15:42,480 ฉันรีบไปก่อนดีกว่า 250 00:15:52,990 --> 00:15:54,019 จริงเหรอคะ 251 00:15:54,389 --> 00:15:57,330 ผู้บริหารจะโหวตให้ประธานมิน เป็นประธานใหญ่เหรอคะ 252 00:15:57,460 --> 00:16:00,259 อือ เลขาผอ.ยุนว่างั้น 253 00:16:00,259 --> 00:16:02,669 คณะกรรมการจะอนุมัติ ก่อนการประชุมผู้ถือหุ้น 254 00:16:04,899 --> 00:16:06,870 ท่านรองจะรู้หรือเปล่านะ 255 00:16:07,000 --> 00:16:08,070 แบบนี้ก็ได้เหรอคะ 256 00:16:08,409 --> 00:16:10,039 ไม่ต้องให้ผู้ถือหุ้นโหวตก็ได้เหรอคะ 257 00:16:10,039 --> 00:16:13,580 คงกะให้คณะกรรมการบริหาร แต่งตั้งตัวเองก่อน 258 00:16:13,580 --> 00:16:15,509 แล้วค่อยคิดว่าจะเอายังไงต่อมั้ง 259 00:16:21,120 --> 00:16:23,549 กรรมการโกคงต้องออกหน้าหน่อยแล้วค่ะ 260 00:16:24,320 --> 00:16:26,690 คุณแค่ต้องตัดสินใจว่า 261 00:16:27,059 --> 00:16:28,429 ใครจะเป็นผู้นำเอสเอชได้ดีกว่า 262 00:16:45,240 --> 00:16:46,679 ทำไม มีเรื่องอะไร 263 00:16:47,179 --> 00:16:49,049 จะขึ้นเป็นประธานใหญ่จริง ๆ เหรอ 264 00:16:50,049 --> 00:16:51,919 ถ้าทุกคนต้องการ ก็เป็นไปได้ 265 00:16:52,220 --> 00:16:53,250 ประธานมิน 266 00:16:54,990 --> 00:16:56,820 ไหนว่าเอสเอชคือทุกอย่างในชีวิต 267 00:16:56,950 --> 00:17:00,059 งั้นก็ต้องรู้ดีสิว่า บริษัทนี้ต้องการใคร 268 00:17:00,059 --> 00:17:02,190 คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณปู่ เป็นเรื่องบังเอิญเหรอ 269 00:17:02,590 --> 00:17:06,059 ไม่หรอก กรรมตามสนองคนเราเสมอแหละ 270 00:17:07,200 --> 00:17:08,430 พอแค่นี้เถอะ 271 00:17:09,869 --> 00:17:10,900 แม่ 272 00:17:17,339 --> 00:17:19,609 ออกไปเถอะ ฉันมีประชุม 273 00:17:23,779 --> 00:17:25,480 (ประธานมินฮเยซุก) 274 00:17:25,579 --> 00:17:27,180 ลองคิดเรื่องนี้ดูอีกทีนะ 275 00:17:36,390 --> 00:17:39,230 ดูเหมือนผู้บริหารส่วนใหญ่ จะเข้าข้างประธานมินครับ 276 00:17:39,759 --> 00:17:41,529 พวกเขาอยากแต่งตั้งประธานมิน เป็นประธานใหญ่คนต่อไป 277 00:17:41,529 --> 00:17:43,329 ก่อนประชุมผู้ถือหุ้นครับ 278 00:17:43,799 --> 00:17:46,339 ดูเหมือนผู้บริหารหลายคน จะแอบแค้นท่านประธานใหญ่ 279 00:17:46,670 --> 00:17:47,809 อยู่ไม่น้อยเลยครับ 280 00:17:48,509 --> 00:17:50,809 หลายปีที่ผ่านมา... 281 00:17:51,240 --> 00:17:52,240 คงมีคนไม่พอใจท่านเยอะครับ 282 00:17:52,809 --> 00:17:56,349 ฮวังมยองซูก็ยอมรับกับอัยการ 283 00:17:56,349 --> 00:17:58,750 ว่าทั้งหมดเป็นฝีมือเขาคนเดียว 284 00:17:58,750 --> 00:17:59,750 ทำไงดีครับ 285 00:17:59,750 --> 00:18:01,549 ฝั่งเราก็ไม่มีเหตุผลไปหักล้างด้วย 286 00:18:03,119 --> 00:18:04,759 ครั้งนี้น่าจะยากครับ 287 00:18:09,289 --> 00:18:10,559 (บันทึกผู้เปี่ยมพรสวรรค์) 288 00:18:12,960 --> 00:18:15,329 แต่ฉันยกให้คุณยอนอูไปแล้วนี่คะ 289 00:18:15,599 --> 00:18:16,769 เพราะมันเป็นของแม่คุณ 290 00:18:17,599 --> 00:18:20,569 ฉันเชื่อว่าคุณเก็บไว้น่าจะดีกว่าค่ะ 291 00:18:21,269 --> 00:18:22,539 หมายความว่ายังไงคะ 292 00:18:23,809 --> 00:18:26,410 เนื้อหาในบันทึกยังเหมือนเดิมเลยค่ะ 293 00:18:27,079 --> 00:18:28,880 พวกเขายังคิดว่าฉันฆ่าตัวตาย 294 00:18:28,880 --> 00:18:31,579 และพ่อแม่ฉันก็ยังทุกข์ทรมาน เพราะเรื่องนั้นอยู่ 295 00:18:32,450 --> 00:18:33,579 คุณยอนอู 296 00:18:35,220 --> 00:18:38,519 ถ้าโลกนี้ทำให้เราได้อย่างเสียอย่าง 297 00:18:39,960 --> 00:18:40,990 ฉันก็ต้องยอมจำนนค่ะ 298 00:18:43,259 --> 00:18:45,529 เราถึงจะปกป้องสิ่งที่มีค่าไว้ได้ 299 00:18:47,059 --> 00:18:48,470 หมายความว่ายังไงคะ 300 00:18:50,470 --> 00:18:53,970 ฉันต้องกลับไป คุณแทฮาถึงจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ค่ะ 301 00:18:55,109 --> 00:18:56,109 อะไรนะคะ 302 00:18:57,339 --> 00:18:59,339 "กลับไป" งั้นเหรอคะ 303 00:18:59,609 --> 00:19:00,940 นี่เป็นทางเดียว... 304 00:19:01,849 --> 00:19:02,980 ที่จะช่วยชีวิตเขาได้ค่ะ 305 00:19:04,180 --> 00:19:05,250 จะบอกว่า... 306 00:19:06,250 --> 00:19:07,990 จะจากไปตลอดกาลเลยเหรอคะ 307 00:19:11,019 --> 00:19:12,619 มันคือสิ่งที่ฉันต้องทำค่ะ 308 00:19:20,299 --> 00:19:25,170 (มีดัม) 309 00:19:33,210 --> 00:19:35,450 เราไม่น่าขวางประธานมินไว้ได้ 310 00:19:35,750 --> 00:19:38,079 ขนาดกรรมการโก ก็ย้ายไปเข้าพวกฝั่งนั้นแล้ว 311 00:19:41,750 --> 00:19:44,250 (อนุมัติโดย: มินฮเยซุก) 312 00:19:44,250 --> 00:19:46,690 (ประธานมินฮเยซุก) 313 00:19:54,869 --> 00:19:55,930 ไปกันเถอะค่ะ ท่านประธาน 314 00:19:56,970 --> 00:19:57,970 ได้สิ 315 00:19:58,269 --> 00:19:59,269 ต้องไปแล้วล่ะ 316 00:20:01,710 --> 00:20:06,210 (ประธานมินฮเยซุก) 317 00:20:10,910 --> 00:20:12,779 (ประธานมินฮเยซุก) 318 00:20:15,789 --> 00:20:19,259 (ประธานมินฮเยซุก) 319 00:20:35,269 --> 00:20:38,180 ผมจะเริ่มการประชุมคณะกรรมการบริหาร ด้วยการกล่าวเปิด... 320 00:20:38,380 --> 00:20:40,740 ในนามประธานมินฮเยซุกครับ 321 00:20:41,349 --> 00:20:43,650 ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป 322 00:20:43,950 --> 00:20:47,279 ประธานมินจะลาออก จากทุกตำแหน่งในเอสเอชครับ 323 00:20:47,880 --> 00:20:49,289 จะลาออกเหรอ 324 00:20:49,289 --> 00:20:50,289 อะไรนะครับ 325 00:20:50,519 --> 00:20:51,519 กรรมการโก 326 00:20:51,789 --> 00:20:53,059 หมายความว่ายังไงครับ 327 00:20:53,690 --> 00:20:56,359 ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังอยากให้รองประธานคังแทฮา 328 00:20:56,859 --> 00:20:59,029 เป็นคนดูแลหุ้นของเธอในบริษัท 329 00:20:59,460 --> 00:21:00,930 อีกทั้งยังแนะนำ... 330 00:21:02,029 --> 00:21:04,529 ให้รองประธานคัง ดำรงตำแหน่งประธานบริหารด้วยครับ 331 00:21:04,529 --> 00:21:05,640 อะไรนะ 332 00:21:05,640 --> 00:21:07,369 - เกิดอะไรขึ้นเนี่ย - ให้ตาย 333 00:21:07,369 --> 00:21:08,539 - เล่นมุกหรือเปล่าน่ะ - ให้ตายสิ 334 00:21:10,109 --> 00:21:11,740 คดีพลิกจากหน้ามือ... 335 00:21:11,740 --> 00:21:13,309 - เป็นหลังมือแบบนี้ได้ไง - ต้องมีเหตุผลสิ 336 00:21:35,730 --> 00:21:36,799 เรื่องประชุมคณะกรรมการบริหาร 337 00:21:38,700 --> 00:21:39,769 เกิดอะไรขึ้นครับ 338 00:21:41,539 --> 00:21:42,569 ก็อย่างที่เคยบอก 339 00:21:43,640 --> 00:21:45,279 เอสเอชคือทุกอย่างของฉัน 340 00:21:45,809 --> 00:21:48,279 แกแค่บังเอิญเป็นตัวเลือก ที่ดีที่สุดของฉัน ก็แค่นั้น 341 00:21:49,150 --> 00:21:50,150 ที่ผ่านมา 342 00:21:50,950 --> 00:21:51,980 ขอบคุณที่เต็มที่มาตลอดครับ 343 00:21:52,119 --> 00:21:54,450 แล้วก็ขอโทษ... 344 00:21:55,619 --> 00:21:56,819 ที่เข้าใจผิดครับ 345 00:21:58,019 --> 00:21:59,059 ไม่ต้องขอโทษหรอก 346 00:21:59,690 --> 00:22:01,759 ฉันก็เคยเกลียดแกจริง ๆ นี่ 347 00:22:09,670 --> 00:22:10,730 ส่วนแทมิน... 348 00:22:12,440 --> 00:22:13,470 ฝากดูแลด้วยนะ 349 00:22:30,019 --> 00:22:31,019 คุณยอนอู 350 00:22:44,430 --> 00:22:45,440 คุณยอนอู 351 00:22:59,220 --> 00:23:00,220 มีอะไรครับ 352 00:23:01,019 --> 00:23:02,519 เรียกผมมาที่นี่ เพราะอยากวิ่งอีกแล้วเหรอ 353 00:23:07,289 --> 00:23:08,390 คราวนี้ไม่ใช่ข้า 354 00:23:09,460 --> 00:23:10,930 คุณแทฮาจะได้เริ่มวิ่งแล้ว 355 00:23:12,099 --> 00:23:13,099 อีกไม่นาน 356 00:23:14,660 --> 00:23:15,900 ปริศนาอะไรครับเนี่ย 357 00:23:17,430 --> 00:23:18,970 ก่อนข้าจะมาเยือนโชซอนใหม่ 358 00:23:20,299 --> 00:23:21,740 ชอนมยองบอกข้าว่า... 359 00:23:22,569 --> 00:23:24,069 ข้าจะสูญเสียสิ่งสำคัญไป 360 00:23:24,980 --> 00:23:26,380 แต่ก็จะได้ออกเดินทางไกล 361 00:23:27,279 --> 00:23:28,910 และได้สิ่งที่ต้องการมา 362 00:23:30,980 --> 00:23:33,049 แล้วเป็นไง ได้มาหรือเปล่าครับ 363 00:23:35,420 --> 00:23:36,420 ได้ 364 00:23:37,589 --> 00:23:39,289 การใช้ชีวิตในนามพัคยอนอู 365 00:23:40,960 --> 00:23:42,390 ความสุขที่เราได้อยู่ร่วมกัน 366 00:23:43,430 --> 00:23:44,799 หัวใจที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น 367 00:23:46,829 --> 00:23:47,829 และ... 368 00:23:50,430 --> 00:23:51,470 ท่าน 369 00:24:03,180 --> 00:24:04,210 เพราะเช่นนั้น... 370 00:24:07,549 --> 00:24:08,950 ข้าจะกลับไปแล้วเจ้าค่ะ 371 00:24:11,759 --> 00:24:13,289 "กลับไป" เหรอครับ ไปไหน 372 00:24:15,589 --> 00:24:16,930 โชซอนที่ข้าจากมา 373 00:24:23,799 --> 00:24:24,900 ล้อเล่นใช่ไหมครับ 374 00:24:27,599 --> 00:24:29,839 พอเถอะครับ ล้อเล่นแบบนี้ไม่ตลกเลย 375 00:24:36,849 --> 00:24:38,079 พูดจริงเหรอครับ 376 00:24:42,819 --> 00:24:43,920 เป็นอะไรไปครับ 377 00:24:45,960 --> 00:24:47,089 ทำไมจู่ ๆ ทำแบบนี้ 378 00:24:48,930 --> 00:24:49,960 คุณยอนอู 379 00:24:52,599 --> 00:24:53,700 ข้าต้องไป 380 00:24:54,970 --> 00:24:56,400 ท่านถึงจะรอด 381 00:24:57,599 --> 00:24:59,599 ชอนมยองบอกเหรอครับ ไปเจอชอนมยองมาเหรอครับ 382 00:25:05,779 --> 00:25:07,539 ท่านจะไม่ต้องทรมาน จากความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว 383 00:25:10,480 --> 00:25:12,450 ไม่ครับ ไม่ได้เด็ดขาด 384 00:25:12,650 --> 00:25:14,920 ผมบอกแล้วไงครับว่าให้ฟังแค่ผมคนเดียว 385 00:25:16,119 --> 00:25:17,250 ข้าทำเช่นนั้นไม่ได้ 386 00:25:18,019 --> 00:25:19,390 เพราะข้ามาที่นี่... 387 00:25:21,460 --> 00:25:23,460 เพื่อช่วยชีวิตท่าน 388 00:25:26,230 --> 00:25:27,230 ไม่ 389 00:25:29,569 --> 00:25:30,569 ไม่เอา 390 00:25:33,140 --> 00:25:35,240 ผมไม่สนหรอกว่าหัวใจจะหยุดเต้นไหม 391 00:25:35,240 --> 00:25:36,269 ผม... 392 00:25:39,680 --> 00:25:41,680 ผมจะปล่อยคุณไปได้ยังไง 393 00:25:44,950 --> 00:25:45,950 ไม่เอา 394 00:25:47,549 --> 00:25:48,549 ไม่ได้นะ 395 00:25:53,289 --> 00:25:54,460 คุณยอนอู ขอร้องนะครับ 396 00:25:56,660 --> 00:25:57,890 อย่าทำแบบนี้กับผมเลยครับ 397 00:26:05,339 --> 00:26:06,970 ถ้าต้องอยู่โดยไม่มีคุณ 398 00:26:08,140 --> 00:26:09,509 ผมยอมตายดีกว่าครับ 399 00:26:12,680 --> 00:26:13,809 ถึงข้าจะจากไปแล้ว 400 00:26:14,740 --> 00:26:16,079 คุณแทฮาก็จะไม่เป็นไร 401 00:26:17,250 --> 00:26:19,480 แม้ในยามชีวิตยากลำบากหรือเจ็บปวด 402 00:26:20,880 --> 00:26:22,720 ท่านก็จะยืนหยัดด้วยสองเท้าของตัวเอง 403 00:26:23,519 --> 00:26:25,490 และใช้ชีวิตต่อไป ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยไฟแรงกล้า 404 00:26:27,660 --> 00:26:29,529 ข้าก็จะทำเช่นเดียวกันในโชซอนของข้า 405 00:26:32,630 --> 00:26:33,630 ไม่เอาครับ 406 00:26:35,269 --> 00:26:37,799 คุณยอนอูต้องอยู่เคียงข้างผมที่นี่ 407 00:26:38,069 --> 00:26:39,539 ไม่ว่าใครจะพูดยังไง ผม... 408 00:26:44,940 --> 00:26:47,140 ต่อให้มีคนบอกว่าผมจะตาย ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไป 409 00:26:48,710 --> 00:26:49,910 เพราะงั้นยอมแพ้เถอะครับ 410 00:26:51,380 --> 00:26:52,950 - คุณแทฮา - ไม่ต้องตามมานะครับ 411 00:26:56,049 --> 00:26:57,819 ตอนนี้ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ 412 00:27:12,069 --> 00:27:13,869 (ศัลยแพทย์ทรวงอก ชเวฮยอนอุค) 413 00:27:15,210 --> 00:27:16,210 คังแทฮา 414 00:27:18,170 --> 00:27:20,839 ช่วยชีวิตผมด้วย ผมจะทำทุกอย่างที่รุ่นพี่บอกเลย 415 00:27:21,210 --> 00:27:22,380 เพราะงั้น ช่วยชีวิตผมด้วยนะ 416 00:27:22,549 --> 00:27:24,309 เป็นอะไรไป มีเรื่องอะไรหรือเปล่า 417 00:27:24,309 --> 00:27:25,420 เดินไม่ได้ก็ไม่เป็นไร 418 00:27:26,180 --> 00:27:28,279 นอนติดเตียงไปทั้งชีวิตก็ได้ ขอแค่... 419 00:27:30,119 --> 00:27:32,359 ขอแค่ผมยังหายใจอยู่ก็พอ 420 00:27:34,759 --> 00:27:35,990 รักษาหัวใจผมหน่อยนะ 421 00:27:37,559 --> 00:27:38,660 ขอร้องนะ รุ่นพี่ 422 00:27:39,259 --> 00:27:40,299 นะ 423 00:27:40,799 --> 00:27:41,869 ช่วยผมด้วย 424 00:27:47,569 --> 00:27:50,170 รุ่นพี่ ผมต้องทำอะไร 425 00:27:50,970 --> 00:27:52,539 ผมจะทำทุกอย่างที่รุ่นพี่บอกเลย นะ 426 00:27:52,980 --> 00:27:54,539 ช่วยรักษาหัวใจผมที 427 00:29:14,059 --> 00:29:16,259 (รองประธานคังแทฮา) 428 00:29:16,259 --> 00:29:18,390 (เด็กมีปัญหา) 429 00:29:18,390 --> 00:29:20,859 น่าจะเป็นคุณยอนอู ไม่รับเหรอครับ 430 00:29:28,400 --> 00:29:30,940 บอกให้หัวหน้าทีมโอแก้แผนโปรโมต 431 00:29:30,940 --> 00:29:32,410 ร้านป๊อปอัปใหม่หน่อยครับ 432 00:29:33,410 --> 00:29:34,480 เละเทะไปหมด 433 00:29:36,109 --> 00:29:37,109 ครับ 434 00:29:52,130 --> 00:29:54,130 เย็นนี้กินข้าวเย็นด้วยกันนะ 435 00:29:54,960 --> 00:29:56,029 ข้าจะรอ 436 00:30:08,880 --> 00:30:09,980 หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ 437 00:30:10,210 --> 00:30:11,480 จะกลับโชซอนหรือ 438 00:30:11,809 --> 00:30:13,849 ข้าตั้งใจไว้เช่นนั้นแต่แรกแล้วนี่ 439 00:30:14,079 --> 00:30:16,250 แต่เหตุใดจู่ ๆ ถึง... 440 00:30:16,720 --> 00:30:17,990 จะกลับไปอย่างไรเจ้าคะ 441 00:30:18,049 --> 00:30:19,319 หาทางได้แล้วหรือเจ้าคะ 442 00:30:20,160 --> 00:30:21,359 ชอนมยองบอกมาแล้ว 443 00:30:25,960 --> 00:30:29,130 แล้วนายน้อยล่ะเจ้าคะ บอกเขาแล้วหรือ 444 00:30:30,700 --> 00:30:32,140 - อือ - ว่าอย่างไรเจ้าคะ 445 00:30:32,140 --> 00:30:33,299 ห้ามไม่ให้ไปใช่ไหมเจ้าคะ 446 00:30:34,299 --> 00:30:35,769 วันนี้จะคุยอีกที 447 00:30:36,069 --> 00:30:38,240 ข้าถึงอยากหัดทำต๊อกบกกีไง 448 00:30:38,740 --> 00:30:41,009 อยากกินต๊อกบกกีกับคุณแทฮา แล้วคุยเรื่องนี้อีกที 449 00:30:41,009 --> 00:30:42,910 ยังจะกินต๊อกบกกีลงอีกหรือเจ้าคะ 450 00:30:43,079 --> 00:30:45,650 แคร์รอตพร้อมแล้ว 451 00:30:45,950 --> 00:30:48,119 งั้นตอนนี้... 452 00:30:50,519 --> 00:30:51,589 เช่นนั้น... 453 00:30:52,359 --> 00:30:54,089 ข้าก็ต้องไปด้วยสินะ 454 00:30:54,390 --> 00:30:56,190 หา ว่าไงนะ 455 00:30:57,230 --> 00:30:58,230 ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ 456 00:30:58,730 --> 00:31:00,430 ต้องแช่แป้งต๊อกในน้ำก่อนเจ้าค่ะ 457 00:31:00,829 --> 00:31:02,599 ต๊อกหรือ อ๋อ 458 00:31:03,700 --> 00:31:05,339 ต้องเอาต๊อกแช่น้ำก่อนหรือ 459 00:31:12,809 --> 00:31:14,079 เอพริล 460 00:31:15,980 --> 00:31:17,150 ไหงมานั่งอยู่แบบนี้ล่ะครับ 461 00:31:19,920 --> 00:31:21,819 มีอะไรครับ เกิดอะไรขึ้น 462 00:31:22,819 --> 00:31:24,019 ทะเลาะกับนาแรเหรอครับ 463 00:31:24,619 --> 00:31:25,960 คุณหนู... 464 00:31:26,759 --> 00:31:29,430 ตัดสินใจจะกลับโชซอนค่ะ 465 00:31:29,490 --> 00:31:30,660 อะไรนะครับ 466 00:31:31,059 --> 00:31:32,559 คุณยอนอูจะกลับโชซอนเหรอครับ 467 00:31:34,559 --> 00:31:35,700 แล้วคุณซาวอลล่ะครับ 468 00:31:35,700 --> 00:31:37,000 ถ้าคุณหนูจะกลับ 469 00:31:37,730 --> 00:31:39,869 แปลว่าฉันก็ต้องกลับไปด้วยค่ะ 470 00:31:40,069 --> 00:31:41,240 ไม่ได้ ไปไหนไม่ได้นะครับ 471 00:31:41,970 --> 00:31:43,109 จะทิ้งผมไปเหรอครับ 472 00:31:43,210 --> 00:31:44,309 นั่นน่ะสิคะ 473 00:31:46,940 --> 00:31:49,349 ไม่ได้นะครับ อย่าไปนะครับ 474 00:31:49,349 --> 00:31:50,380 ไปไม่ได้ 475 00:31:54,750 --> 00:31:55,750 ผมผิดไปแล้วครับ 476 00:31:56,920 --> 00:31:58,759 ทำไงดี 477 00:32:01,960 --> 00:32:02,960 มาแล้วหรือ 478 00:32:03,890 --> 00:32:06,029 ไปอาบน้ำสิเจ้าคะ ข้าทำอาหารอร่อย ๆ ไว้ให้แล้ว 479 00:32:06,200 --> 00:32:08,029 ผมไม่หิว คุณกินก่อนเลยครับ 480 00:32:08,329 --> 00:32:09,730 แต่ต้องกินข้าวนะ 481 00:32:10,269 --> 00:32:11,329 ผมไม่หิวครับ 482 00:32:12,200 --> 00:32:14,339 หากจะหลบหน้ากันเช่นนี้ แล้วจะกลับบ้านมาทำไมเจ้าคะ 483 00:32:14,599 --> 00:32:15,869 นี่มันบ้านผมนะครับ 484 00:32:17,609 --> 00:32:20,079 ก็ได้ งั้นข้าก็จะย้ายออก 485 00:32:20,410 --> 00:32:21,539 ล้อกันเล่นหรือไงครับ 486 00:32:22,150 --> 00:32:23,579 จะทำอะไรครับเนี่ย 487 00:32:23,579 --> 00:32:25,150 ผมจะบ้าตายอยู่แล้วนะ 488 00:32:25,420 --> 00:32:28,119 กินข้าวเย็นด้วยกัน คุยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 489 00:32:28,720 --> 00:32:29,789 คุณยอนอูทำได้เหรอครับ 490 00:32:29,789 --> 00:32:31,349 แล้วจะให้เรานั่ง ร้องห่มร้องไห้ทุกวันหรือ 491 00:32:31,789 --> 00:32:33,819 ไม่ว่าจะทุกข์ใจ เสียใจ โกรธแค้นเพียงใด 492 00:32:34,089 --> 00:32:35,829 คนเราก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปสิ 493 00:32:36,490 --> 00:32:38,089 หากข้าอยู่เคียงข้างคุณแทฮา แล้ววันหนึ่งตายจากไป 494 00:32:38,089 --> 00:32:40,460 ท่านก็จะทำเช่นนี้หรือ ทำเหมือนยอมทิ้งทุกอย่างน่ะนะ 495 00:32:40,460 --> 00:32:41,599 ครับ ผมจะทำแบบนี้ 496 00:32:42,029 --> 00:32:43,430 เพราะผมรักคุณไง 497 00:32:47,500 --> 00:32:49,109 ต้องมีเหตุผลอื่นอีกเหรอครับ 498 00:32:50,539 --> 00:32:51,609 แล้วข้าล่ะ 499 00:32:52,410 --> 00:32:54,579 ข้าควรอยู่เฉย ๆ ทั้งที่รู้ว่าช่วยชีวิตท่านได้หรือ 500 00:32:57,109 --> 00:32:58,920 คิดว่าหากข้าทำเช่นนั้น ข้าจะไม่เป็นไรหรือ 501 00:33:04,849 --> 00:33:06,220 ก่อนดอกยี่เข่งที่เหลือจะร่วงโรย 502 00:33:07,920 --> 00:33:09,490 เราเหลือเวลา อีกประมาณสองสัปดาห์ได้เจ้าค่ะ 503 00:33:10,829 --> 00:33:12,799 เวลาที่ข้าเหลืออยู่กับท่าน มีค่ากับข้ามาก 504 00:33:14,559 --> 00:33:15,869 อย่าทำเช่นนี้เลย 505 00:34:09,150 --> 00:34:11,190 อยากได้ยินอะไรจากผมเหรอครับ 506 00:34:12,820 --> 00:34:15,559 หรือจะมาขอบคุณ 507 00:34:18,159 --> 00:34:20,159 คุณทำงานอยู่กับฉันมาตั้งหลายปี 508 00:34:20,659 --> 00:34:21,730 หลอกฉันซะสนิทเลย 509 00:34:22,570 --> 00:34:23,599 ประทับใจนะคะ 510 00:34:24,329 --> 00:34:25,329 ไม่สิ 511 00:34:26,070 --> 00:34:27,500 ในแง่หนึ่ง จะพูดว่าฉัน... 512 00:34:28,170 --> 00:34:30,070 ใช้ความกระหายอยากแก้แค้นของคุณ เป็นเครื่องมือก็ได้มั้ง 513 00:34:33,610 --> 00:34:34,809 ประธานใหญ่คัง... 514 00:34:35,280 --> 00:34:37,280 ติดอยู่ในนรกที่เขาสร้างขึ้นมาเองแล้ว 515 00:34:38,750 --> 00:34:39,780 เพราะงั้น... 516 00:34:40,650 --> 00:34:41,920 ปล่อยวางความแค้นได้แล้วล่ะค่ะ 517 00:34:42,619 --> 00:34:43,619 แล้วก็... 518 00:34:45,150 --> 00:34:47,219 สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น กับภรรยาและลูกของคุณ 519 00:34:49,360 --> 00:34:50,889 ฉันต้องขอโทษจากใจจริงนะคะ 520 00:34:56,800 --> 00:34:57,800 ฉันก็จะ... 521 00:34:58,869 --> 00:35:01,539 รับผิดชอบในสิ่งที่ฉันทำ 522 00:35:02,099 --> 00:35:03,170 ไม่ต้องห่วงนะคะ 523 00:35:04,940 --> 00:35:06,079 ดูแลตัวเองด้วยค่ะ 524 00:35:11,380 --> 00:35:12,480 อย่าทำแบบนั้นเลยครับ 525 00:35:15,619 --> 00:35:17,320 ท่านประธานมีลูกชายอยู่ทั้งคนนี่ครับ 526 00:35:18,789 --> 00:35:19,960 อย่างน้อยก็ปกป้องลูกให้ได้เถอะครับ 527 00:35:21,260 --> 00:35:22,260 ถึงผมจะทำไม่ได้ก็เถอะ 528 00:35:34,969 --> 00:35:36,070 ไม่กี่วันก่อน 529 00:35:36,869 --> 00:35:40,309 คุณยอนอูแวะเอาบันทึกแม่เธอมาคืนค่ะ 530 00:35:41,579 --> 00:35:43,710 เธอได้บอกหรือเปล่าครับ ว่าจะกลับโชซอนแล้ว 531 00:35:44,750 --> 00:35:45,750 ค่ะ 532 00:35:46,349 --> 00:35:49,420 เธอเสียใจมาก เพราะไม่มีอะไรในบันทึกเปลี่ยนไปเลย 533 00:35:50,519 --> 00:35:53,389 พวกเขายังคิดว่าเธอฆ่าตัวตายอยู่ 534 00:35:54,360 --> 00:35:56,030 แล้วก็บอกว่า เธอปกป้องคุณแทฮาไม่ได้เลย 535 00:35:56,889 --> 00:35:58,489 ทั้งในอดีตและปัจจุบัน 536 00:36:01,500 --> 00:36:03,099 คุณยอนอูที่ฉันรู้จัก... 537 00:36:03,630 --> 00:36:05,869 จะทำทุกอย่างเพื่อรองประธานคังนะคะ 538 00:36:06,500 --> 00:36:07,699 ทราบใช่ไหมคะ 539 00:36:08,239 --> 00:36:09,269 ครับ 540 00:36:09,710 --> 00:36:11,139 คุณยอนอูดื้อจะตาย 541 00:36:11,539 --> 00:36:12,639 ฉันหวังว่าสิ่งที่ฉันบอก 542 00:36:13,239 --> 00:36:16,880 จะช่วยให้รองประธานคังเจอคำตอบนะคะ 543 00:36:32,429 --> 00:36:33,630 ดึกป่านนี้มีอะไรเหรอ 544 00:36:34,829 --> 00:36:36,230 พรุ่งนี้ผมจะไปสถานีตำรวจด้วย 545 00:36:37,030 --> 00:36:39,070 ถึงจะแค่สอบปากคำพยาน แต่แม่ก็คงกลัวอยู่ดี 546 00:36:40,199 --> 00:36:42,000 ไม่ต้องหรอก ทนายฉันก็จะไปด้วย 547 00:36:42,610 --> 00:36:44,539 รู้ใช่ไหมว่าแม่ไม่เคยฟังผมเลย 548 00:36:45,980 --> 00:36:47,039 เจอกันพรุ่งนี้ครับ 549 00:36:47,840 --> 00:36:48,880 ฝันดีนะ 550 00:36:53,250 --> 00:36:54,420 เพราะแก 551 00:37:02,789 --> 00:37:03,829 แกเคยถามฉันนี่ 552 00:37:05,230 --> 00:37:06,599 ว่าฉันคลอดแกออกมาทำไม 553 00:37:09,599 --> 00:37:12,400 หลังเกิดเรื่องกับพ่อแก ฉันก็คิดอยากจะตายตามเขาไปนะ 554 00:37:15,340 --> 00:37:16,340 แต่ทำไม่ลง 555 00:37:19,309 --> 00:37:20,579 เพราะแกอยู่ในท้องฉัน 556 00:37:29,190 --> 00:37:31,050 ฟังดูเหมือนข้อแก้ตัวสินะ 557 00:37:31,349 --> 00:37:33,960 ยังไงซะ คนอย่างฉัน ก็ไม่สมควรเป็นแม่คนอยู่แล้ว 558 00:37:38,559 --> 00:37:39,659 อย่างน้อยก็รู้ตัวนะ 559 00:37:40,559 --> 00:37:42,369 งั้นจากนี้ไป ก็พยายามเป็นแม่ที่ดีกว่านี้สิครับ 560 00:38:06,889 --> 00:38:07,989 ตอนเจอคุณยอนอูที่นี่ครั้งแรก 561 00:38:08,719 --> 00:38:11,159 ผมนึกว่าคุณเป็นคนบ้าครับ 562 00:38:14,360 --> 00:38:15,800 เป็นข้าก็คงคิดเช่นนั้น 563 00:38:16,699 --> 00:38:18,599 เห็นหน้าท่านปุ๊บ ข้าก็เรียกว่า "สามี" เลย 564 00:38:20,469 --> 00:38:21,469 แต่ตอนนี้ 565 00:38:23,840 --> 00:38:25,639 ผมว่าผมนี่แหละที่บ้า 566 00:38:29,579 --> 00:38:30,650 คุณ... 567 00:38:32,250 --> 00:38:34,619 ผมตัดสินใจจะปล่อยคุณยอนอูไปครับ 568 00:38:49,030 --> 00:38:50,070 ผมแพ้แล้วครับ 569 00:38:58,710 --> 00:38:59,980 เวลาของคุณยอนอู 570 00:39:01,679 --> 00:39:02,710 ผมคืนให้นะครับ 571 00:39:04,610 --> 00:39:05,610 ขอโทษนะ 572 00:39:06,849 --> 00:39:07,880 ไม่เป็นไรครับ 573 00:39:11,719 --> 00:39:14,690 ผมจะให้คุณชดใช้ให้สาสมเลย 574 00:39:16,860 --> 00:39:17,889 ตามสบายเลย 575 00:39:27,769 --> 00:39:29,409 คุณบอกว่าเรามีเวลาเหลือเท่าไร 576 00:39:30,139 --> 00:39:31,639 ก่อนดอกยี่เข่งจะร่วงโรยนะครับ 577 00:39:33,639 --> 00:39:34,639 ตอนนี้... 578 00:39:36,110 --> 00:39:37,679 เหลือเวลาสองสัปดาห์พอดี 579 00:39:46,059 --> 00:39:47,190 ยังเหลือเวลาพอนะครับ 580 00:39:48,619 --> 00:39:49,630 ให้ผม... 581 00:39:50,590 --> 00:39:51,829 ได้รักคุณยอนอู 582 00:39:53,699 --> 00:39:55,460 ให้เราได้รักกัน 583 00:40:19,019 --> 00:40:20,960 เรามีอะไรจะบอกพวกคุณสองคน 584 00:40:21,190 --> 00:40:23,829 และคุณยอนอูก็อยากทำของอร่อย ๆ ให้กิน 585 00:40:24,159 --> 00:40:25,190 มีเรื่องจะบอกหรือ 586 00:40:25,489 --> 00:40:27,360 จะบอกให้ข้ากลับโชซอนน่ะนะ 587 00:40:27,559 --> 00:40:30,170 ไม่เอาครับ อย่าพูดแบบนั้นนะ ผมไม่อยากได้ยินจริง ๆ 588 00:40:30,170 --> 00:40:32,670 แต่เมนูที่เราสองคนทำเป็น 589 00:40:32,670 --> 00:40:34,170 มีแค่ต๊อกบกกี 590 00:40:34,570 --> 00:40:35,639 ขอโทษนะ 591 00:40:35,639 --> 00:40:38,510 ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ พอใส่จานชามหรูหราพวกนี้ 592 00:40:38,940 --> 00:40:40,309 ยิ่งดูน่ากินเจ้าค่ะ 593 00:40:40,610 --> 00:40:41,739 จะกินให้อร่อยเลยครับ 594 00:40:43,650 --> 00:40:47,349 การบอกลาครั้งสุดท้ายของเรา คงเผ็ดร้อนน่าดูนะคะ 595 00:40:47,619 --> 00:40:48,650 เอพริล 596 00:40:49,190 --> 00:40:51,949 ผมตัดสินใจแล้วว่า ผมจะเป็นสุภาพบุรุษผู้ซื่อสัตย์ฮง 597 00:40:57,760 --> 00:41:00,500 รู้นะว่าคิดอะไรกันอยู่ 598 00:41:00,760 --> 00:41:03,400 เลิกเวอร์ได้แล้ว รีบกินเลย 599 00:41:04,230 --> 00:41:06,440 (สูติบัตร) 600 00:41:06,699 --> 00:41:07,739 สิ่งนี้ 601 00:41:08,469 --> 00:41:11,070 จะช่วยให้คุณซาวอล ทำทะเบียนบ้านได้ครับ 602 00:41:13,409 --> 00:41:14,440 อะไรนะครับ 603 00:41:14,679 --> 00:41:15,809 ข้าขอให้เขาช่วยน่ะ 604 00:41:16,610 --> 00:41:19,320 เจ้าจะอยู่ที่นี่ได้ ก็ต้องมีบัตรประชาชนนี่ 605 00:41:19,780 --> 00:41:21,579 คุณหนู 606 00:41:21,820 --> 00:41:25,019 อ้าว งั้นคุณซาวอล จะไม่กลับโชซอนเหรอครับ 607 00:41:25,019 --> 00:41:26,119 ซาวอลจะกลับทำไม 608 00:41:26,619 --> 00:41:27,889 ท่านฮงอยู่ที่นี่ทั้งคน 609 00:41:28,559 --> 00:41:31,030 ขนาดท่านประธานอยู่ที่นี่ คุณยอนอูยังจะกลับเลยนี่ครับ 610 00:41:32,030 --> 00:41:34,429 ไม่เจ้าค่ะ ข้าจะกลับด้วย 611 00:41:35,829 --> 00:41:38,699 ดูออกว่าปากไม่ตรงกับใจ 612 00:41:41,300 --> 00:41:44,170 ข้าหมายความเช่นนั้นจริง ๆ นะ ถึงจะไม่ทั้งหมดก็เถอะ 613 00:41:45,039 --> 00:41:46,280 คุณหนู 614 00:41:48,880 --> 00:41:49,949 ขอบคุณนะเจ้าคะ 615 00:41:51,210 --> 00:41:52,309 ขอบคุณนะครับ 616 00:41:52,309 --> 00:41:55,119 - อะไรเนี่ย - รักนะครับ ท่านประธาน 617 00:41:55,380 --> 00:41:56,820 "รัก" อะไรเล่า 618 00:41:57,719 --> 00:41:59,789 โอ๊ย อย่ามาลูบผมสิครับ 619 00:42:07,260 --> 00:42:09,469 ตอนเด็ก ๆ ผมเคยอยู่ในซอยนี้ครับ 620 00:42:10,369 --> 00:42:12,639 พ่อแม่กับผมจะมาซื้อหนังสือที่นี่ 621 00:42:13,199 --> 00:42:14,199 แล้วก็มาเดินเล่นแบบนี้ 622 00:42:15,670 --> 00:42:17,710 ผมอยากให้คุณยอนอูมาเห็นให้ได้น่ะครับ 623 00:42:19,010 --> 00:42:21,539 ขอบคุณนะที่พามา 624 00:42:23,610 --> 00:42:25,250 ไม่หิวน้ำเหรอครับ อยากดื่มอะไรไหม 625 00:42:26,179 --> 00:42:28,980 ที่จริงก็หิวอยู่พอดี 626 00:42:30,489 --> 00:42:32,250 ผมน่าจะรออีกหน่อยแล้วค่อยถาม 627 00:42:32,250 --> 00:42:35,019 จะได้ได้ยินเสียงท้อง คุณยอนอูร้องโครกคราก 628 00:42:35,590 --> 00:42:37,530 เอามาล้อสนุกดี 629 00:42:40,500 --> 00:42:43,300 โดนต่อยสักหมัดก็น่าสนุกนะ 630 00:42:43,969 --> 00:42:46,469 คือว่าแถวนี้มีคาเฟ่ อยู่ตรงนั้นด้วยครับ 631 00:42:46,639 --> 00:42:48,969 ท่านสิบแปดมงกุฎ รอด้วยสิ 632 00:42:58,610 --> 00:43:01,420 เนี่ยแหละ ไม่มีอะไรเลิศรสเท่าชกโฮแล้ว 633 00:43:03,550 --> 00:43:06,190 โอย กินช้า ๆ สิครับ เดี๋ยวก็หกเลอะเทอะหมดหรอก 634 00:43:06,190 --> 00:43:07,920 เห็นข้าเป็นเด็กหรือไร 635 00:43:08,059 --> 00:43:09,559 ข้าไม่กินหกเลอะเทอะหรอกน่า 636 00:43:15,030 --> 00:43:16,369 ทำไมจ้องเช่นนั้นเล่า 637 00:43:31,579 --> 00:43:33,320 ไม่ใช่เด็กแล้วจริงด้วย 638 00:43:33,619 --> 00:43:35,280 รสชาติเหมือนครีมแบบผู้ใหญ่ 639 00:43:42,059 --> 00:43:43,059 เป็นอย่างไร 640 00:43:44,530 --> 00:43:45,630 โอ๊ย จริง ๆ เลย 641 00:43:56,170 --> 00:43:57,269 อยากไปดูไหมครับ 642 00:43:57,739 --> 00:43:58,739 เอาสิ 643 00:43:58,809 --> 00:44:01,210 (ร้านบูกิ) 644 00:44:01,880 --> 00:44:03,309 สวัสดีครับ 645 00:44:03,710 --> 00:44:05,179 เชิญเข้ามาชมเลยครับ 646 00:44:05,179 --> 00:44:06,820 - ยินดีต้อนรับค่า - สวัสดีค่ะ 647 00:44:09,820 --> 00:44:12,489 ดูปากยื่น ๆ นี่สิ 648 00:44:12,690 --> 00:44:14,389 เหมือนซาวอลตอนงอนเลยเนอะ 649 00:44:15,760 --> 00:44:18,559 ส่วนตัวนี้เหมือนท่านฮง... 650 00:44:18,559 --> 00:44:19,559 ตอนอึน ๆ 651 00:44:20,260 --> 00:44:22,159 ชอบไหมครับ ซื้ออย่างละตัวดีไหม 652 00:44:22,699 --> 00:44:24,300 ซื้อให้เป็นของขวัญ น่าจะชอบกัน 653 00:44:25,369 --> 00:44:27,269 พวกเราหนีมาเที่ยวกันเอง สองคนนั้นคงงอนน่าดู 654 00:44:29,300 --> 00:44:31,210 - เหมาหมดเลยครับ - คะ 655 00:44:31,440 --> 00:44:33,340 - เหมาหมดเลย - ค่ะ 656 00:44:33,739 --> 00:44:35,809 อุ๊ย มีคนพูดถึงหรือเปล่าเนี่ย 657 00:44:39,980 --> 00:44:41,880 (โปรเจกต์แจ้งเกิดซาวอล) 658 00:44:43,920 --> 00:44:45,550 ("ซาวอล สาวทะลุเวลา" โดย ฮงซองพโย) 659 00:44:47,590 --> 00:44:49,190 - อะไรคะเนี่ย - คิดว่าอะไรล่ะครับ 660 00:44:49,360 --> 00:44:52,159 เป็นคู่มือที่ช่วยให้คุณซาวอลแจ้งเกิด 661 00:44:52,159 --> 00:44:53,159 ในฐานะคนที่อยู่นอกระบบได้ครับ 662 00:44:53,699 --> 00:44:55,260 "อยู่นอกระบบ..." คะ 663 00:44:55,960 --> 00:44:59,639 หนังสือเล่มนี้จะบอกเล่าเรื่องราว เบื้องหลังว่าทำไมคุณถึง... 664 00:44:59,639 --> 00:45:01,639 แจ้งเกิดไม่ได้ และทำไมถึงจำพ่อแม่ไม่ได้ 665 00:45:01,639 --> 00:45:02,969 เรื่องราวสมเหตุสมผล 666 00:45:02,969 --> 00:45:05,170 อ่านแล้วเป็นต้องน้ำตาไหลพราก อยู่ในนี้หมดแล้วครับ 667 00:45:05,170 --> 00:45:06,579 ใครเป็นคนเขียนเอ่ย 668 00:45:06,579 --> 00:45:08,940 เจ้าพ่อนักเล่าเรื่อง ฮงซองพโย 669 00:45:14,780 --> 00:45:15,820 คือ... 670 00:45:16,449 --> 00:45:19,420 จะให้ฉันอ่านหนังสือเล่มหนาเล่มนี้ 671 00:45:19,690 --> 00:45:20,989 และจำทุกอย่างเหรอคะ 672 00:45:20,989 --> 00:45:22,190 แน่นอนครับ 673 00:45:22,360 --> 00:45:23,489 บอกไว้ก่อนนะครับ 674 00:45:23,760 --> 00:45:27,059 ไอ้พวกเด็กมาดังซเวกับทลซเว ไม่ได้อยู่ในเนื้อเรื่องนี้ 675 00:45:27,059 --> 00:45:29,230 - ไม่ต้องหานะครับ - ค่ะ 676 00:45:33,570 --> 00:45:34,840 โอ๊ย อยากเข้าห้องน้ำ 677 00:45:37,409 --> 00:45:39,809 คุณซาวอลเป็นคนก้าวขาเดินเข้ามาก็จริง 678 00:45:39,809 --> 00:45:41,639 แต่ออกจากห้อง โดยที่ผมไม่อนุญาตไม่ได้ครับ 679 00:45:45,550 --> 00:45:49,920 ซาวอลไม่ชอบเรียนหนังสืองับ 680 00:45:49,920 --> 00:45:50,949 ทรมานงับ 681 00:45:54,690 --> 00:45:57,389 ไม่ได้ครับ ห้ามไปไหนทั้งนั้น ต้องตั้งใจเรียน 682 00:46:09,539 --> 00:46:12,670 ทะเลเดียวกันแท้ ๆ แต่รู้สึกว่าไม่เหมือนเลย 683 00:46:14,639 --> 00:46:17,610 วันนี้ข้าได้รู้เรื่องคุณแทฮาเยอะขึ้น 684 00:46:18,110 --> 00:46:19,110 มีความสุขมากเลย 685 00:46:20,320 --> 00:46:21,380 ขอบคุณด้วย 686 00:46:22,250 --> 00:46:23,449 ผมก็รู้สึกขอบคุณเหมือนกันครับ 687 00:46:24,489 --> 00:46:26,019 ขอบคุณที่มาร่วมรำลึกความหลังกับผม 688 00:46:29,389 --> 00:46:30,429 ค่อยยังชั่วนะ 689 00:46:31,829 --> 00:46:33,860 ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่า ข้าไม่ได้ทิ้งคุณแทฮาไว้คนเดียว 690 00:46:34,699 --> 00:46:36,199 ท่านมีความทรงจำดี ๆ 691 00:46:36,969 --> 00:46:38,969 และคนที่อยู่เคียงข้างท่านเสมอ 692 00:46:40,000 --> 00:46:41,570 แต่คุณยอนอูจะไม่อยู่ด้วยนะครับ 693 00:46:42,869 --> 00:46:43,969 ทำไมจะไม่อยู่ 694 00:46:45,670 --> 00:46:48,639 ข้าจะอยู่ในใจท่านตลอดไป 695 00:46:49,280 --> 00:46:50,309 ตลอดไปเลยเหรอครับ 696 00:46:51,849 --> 00:46:52,920 ไม่เอาอะ 697 00:46:53,179 --> 00:46:54,780 ถ้าเจอคนที่ชอบ ผมก็จะคบกับเธอครับ 698 00:46:57,889 --> 00:46:59,219 เช่นนั้นก็ดีเหมือนกันเจ้าค่ะ 699 00:47:00,059 --> 00:47:01,719 คุณแทฮาจะได้ไม่เหงา 700 00:47:31,219 --> 00:47:34,289 เหมือนจะเอื้อมคว้าจันทร์ไว้ได้เลย น่ากลัวยิ่งนัก 701 00:47:35,260 --> 00:47:36,360 กลัวเหรอครับ 702 00:47:36,929 --> 00:47:38,659 หากปรารถนาสิ่งที่มิอาจครอบครองได้ 703 00:47:38,659 --> 00:47:40,199 เราก็ต้องเจ็บปวด 704 00:47:41,360 --> 00:47:42,860 อธิษฐานสิครับ 705 00:47:44,300 --> 00:47:46,030 ขอให้มันเป็นของคุณตลอดไป 706 00:47:48,699 --> 00:47:50,809 ไหนว่าหากเจอคนที่ชอบก็จะคบไง 707 00:47:51,010 --> 00:47:52,869 คุณก็บอกให้ผมคบกับคนอื่นได้นี่ครับ 708 00:47:54,440 --> 00:47:57,079 ไหนว่าให้ผมเป็นของคุณไง สิบแปดมงกุฎชัด ๆ 709 00:48:02,650 --> 00:48:03,949 ผมคบกับคนอื่นได้จริง ๆ เหรอครับ 710 00:48:04,550 --> 00:48:05,550 ไม่ได้ 711 00:48:06,019 --> 00:48:07,159 เป็นของข้าคนเดียวเถิด 712 00:48:08,190 --> 00:48:09,190 ช่างเถอะครับ 713 00:48:09,460 --> 00:48:11,789 ผมเจอคนที่ผมชอบแล้ว 714 00:49:11,690 --> 00:49:14,260 ทุกช่วงเวลาที่ผมอยู่กับคุณยอนอู 715 00:49:15,820 --> 00:49:16,889 ผมจะไม่มีวัน... 716 00:49:18,360 --> 00:49:19,699 ลืมแน่นอนครับ 717 00:49:22,360 --> 00:49:23,599 ข้าก็จะไม่มีวันลืมเช่นกัน 718 00:49:30,369 --> 00:49:31,409 มือของข้า 719 00:49:35,539 --> 00:49:36,579 หัวใจของข้า 720 00:49:38,949 --> 00:49:39,949 ดวงตาของข้า 721 00:49:42,619 --> 00:49:43,650 และริมฝีปากของข้า 722 00:49:45,889 --> 00:49:48,619 จะจดจำทุกช่วงเวลา... 723 00:49:50,230 --> 00:49:51,260 ที่เรามีร่วมกัน 724 00:50:30,369 --> 00:50:31,369 สวัสดีค่ะ 725 00:50:31,570 --> 00:50:33,869 ดีไซเนอร์ของแบรนด์ยอนอู ฉันพัคยอนอูค่ะ 726 00:50:34,940 --> 00:50:37,769 ยอนอูมาจากคำว่า ยอนแปลว่าชิดใกล้ อูแปลว่าพบพาน 727 00:50:38,210 --> 00:50:39,670 ตั้งตามชื่อฉันเลยค่ะ 728 00:50:40,610 --> 00:50:41,739 เหมือนความหมายชื่อฉัน 729 00:50:42,179 --> 00:50:44,949 ฉันอยากทะนุถนอมทุกคนที่ฉันพบเจอ... 730 00:50:44,949 --> 00:50:46,380 ผ่านเสื้อผ้าของตัวเองค่ะ 731 00:50:47,219 --> 00:50:48,650 - แม่เจ้า - ในฐานะดีไซเนอร์... 732 00:50:48,650 --> 00:50:51,119 คุณยอนอูขึ้นกล้องเวอร์ ๆ ด้วยนะเนี่ย 733 00:50:51,119 --> 00:50:53,519 ช่วงนี้ดูสวยขึ้นเบา ๆ เนอะ 734 00:50:53,789 --> 00:50:56,360 คนเรามันต้องมีความรักใช่ไหม 735 00:50:58,159 --> 00:50:59,659 เป็นไงบ้างครับ เธอทำได้ดีไหม 736 00:51:00,929 --> 00:51:03,500 คุณยอนอูไม่ได้ทำเสื้อผ้า เก่งอย่างเดียวนะคะ 737 00:51:03,500 --> 00:51:04,900 ให้สัมภาษณ์เก่งด้วยค่ะ 738 00:51:05,469 --> 00:51:07,869 ผมไม่เคยเถียงชนะเธอเลยครับ 739 00:51:08,199 --> 00:51:10,610 - แม้แต่คำเดียว - เป็นโอกาสแปลกใหม่ 740 00:51:10,610 --> 00:51:13,280 ที่ได้ทำเสื้อผ้าหลากหลาย ร่วมกับคนดี ๆ 741 00:51:13,679 --> 00:51:16,179 ฉันมองว่าคืออาชีพ ที่มีความหมายกับชีวิตฉันค่ะ 742 00:51:16,679 --> 00:51:19,449 มีอะไรที่อยากพูดทิ้งท้ายไหมคะ 743 00:51:20,579 --> 00:51:22,480 ฉันหวังว่าชื่อพัคยอนอู 744 00:51:22,480 --> 00:51:25,250 และเสื้อผ้าของฉัน จะเป็นที่จดจำไปอีกนานแสนนานค่ะ 745 00:51:26,590 --> 00:51:29,760 ถึงจะเป็นแค่ร่องรอยว่า ฉันเคยอยู่ที่นี่ช่วงสั้น ๆ ก็ตาม 746 00:52:01,860 --> 00:52:04,130 โอย ชอบที่นี่ใช่ไหมล่ะ 747 00:52:04,130 --> 00:52:05,159 - ชอบเหมือนกันใช่ไหม - อือ 748 00:52:24,550 --> 00:52:25,750 รอนานหรือเปล่าครับ 749 00:52:32,650 --> 00:52:33,659 ไม่เป็นไร 750 00:52:34,719 --> 00:52:36,420 ข้าเคยรอท่านมานานเกิน 200 ปีอีก 751 00:52:50,969 --> 00:52:52,070 อยากไปที่ไหนครับ 752 00:52:54,309 --> 00:52:55,309 ที่ไหนก็ได้ที่ไปกับท่าน 753 00:52:56,039 --> 00:52:57,050 แต๊น 754 00:52:59,550 --> 00:53:00,619 อะไรน่ะ 755 00:53:02,480 --> 00:53:04,119 - ได้มาแล้วหรือ - เจ้าค่ะ 756 00:53:04,920 --> 00:53:07,260 "พัคซาวอล" 757 00:53:08,519 --> 00:53:11,389 ข้าอยากใช้นามสกุลเดียว กับคุณหนูเจ้าค่ะ 758 00:53:13,329 --> 00:53:14,360 ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ 759 00:53:15,360 --> 00:53:17,269 อยู่แล้วสิ น้องสาวข้าทั้งคน 760 00:53:20,769 --> 00:53:22,940 ตอนนี้เจ้าเป็นคนโชซอนใหม่ จริง ๆ แล้วสินะ 761 00:53:26,210 --> 00:53:27,210 อ้อ จริงสิ 762 00:53:29,409 --> 00:53:30,409 เอ้า 763 00:53:31,210 --> 00:53:32,210 เปิดดูสิ 764 00:53:33,619 --> 00:53:34,750 อะไรหรือเจ้าคะ 765 00:53:44,090 --> 00:53:45,760 ข้าอยากตัดชุดวิวาห์ 766 00:53:46,360 --> 00:53:47,929 ให้เจ้าให้ได้น่ะ 767 00:53:49,260 --> 00:53:50,599 อาจมิใช่ฮวารต 768 00:53:51,500 --> 00:53:53,099 แต่ช่วยใส่... 769 00:53:54,099 --> 00:53:55,170 ตอนแต่งงานกับท่านฮงได้หรือไม่ 770 00:54:02,179 --> 00:54:03,179 ไม่ได้การแล้ว 771 00:54:03,809 --> 00:54:05,179 ข้าก็มีอะไรจะทำให้เช่นกันเจ้าค่ะ 772 00:54:13,690 --> 00:54:14,920 นานแล้วนะเจ้าคะ 773 00:54:16,059 --> 00:54:18,590 ที่ข้าไม่ได้หวีผมให้คุณหนูเช่นนี้ 774 00:54:22,500 --> 00:54:23,500 นั่นสิ 775 00:54:24,369 --> 00:54:26,099 ซาวอลหวีผมให้ข้าตลอดแท้ ๆ 776 00:54:28,940 --> 00:54:30,239 ก็บอกว่าให้เรียกพี่ไง 777 00:54:31,809 --> 00:54:33,480 วันนี้คุณหนูคือคุณหนูของข้าเจ้าค่ะ 778 00:54:34,280 --> 00:54:35,340 สำหรับข้า 779 00:54:36,780 --> 00:54:39,809 คุณหนูเป็นคุณหนูตัวปัญหา เพียงคนเดียวของข้า 780 00:54:42,420 --> 00:54:43,420 ก็ได้ 781 00:54:44,920 --> 00:54:46,989 งั้นก็เอาเช่นนั้นแล้วกัน 782 00:54:48,289 --> 00:54:49,820 ไยเจ็บตานักนะ 783 00:54:54,159 --> 00:54:55,230 หวีนี้ 784 00:54:55,960 --> 00:54:57,929 ข้าซื้อแบบเดียวกันมาให้เราสองคน 785 00:54:59,230 --> 00:55:01,369 ข้าอยากแบ่งให้คุณหนู เก็บไว้เป็นที่ระลึก 786 00:55:10,880 --> 00:55:11,880 คุณหนู 787 00:55:13,179 --> 00:55:14,480 ไม่ไปไม่ได้หรือเจ้าคะ 788 00:55:15,050 --> 00:55:17,050 อยู่กับข้าบนโลกนี้เถิดเจ้าค่ะ 789 00:55:17,750 --> 00:55:18,750 นะ 790 00:55:25,530 --> 00:55:26,659 ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยนะ 791 00:55:28,929 --> 00:55:30,030 น้องสาวพี่ 792 00:55:34,170 --> 00:55:35,340 คุณหนู 793 00:56:02,199 --> 00:56:03,360 วันนี้ทำอะไรกันดีครับ 794 00:56:03,900 --> 00:56:04,900 ข้าแค่... 795 00:56:05,670 --> 00:56:06,869 อยากอยู่กับท่าน 796 00:56:14,780 --> 00:56:16,880 เดี๋ยว ต้องใส่เครื่องปรุงก่อน 797 00:56:16,880 --> 00:56:18,949 - ใส่เส้นก่อนไม่ได้หรือ - ไม่ได้ ๆ 798 00:56:22,280 --> 00:56:24,949 แล้วระหว่างที่รอ 3 นาที 20 วินาที เราควรทำอะไรกันดี 799 00:56:24,949 --> 00:56:26,050 - ทำอะไรดี - หือ 800 00:56:27,989 --> 00:56:29,119 ตลกขนาดนั้นเลยเหรอครับ 801 00:56:37,630 --> 00:56:39,099 ตู้ม 802 00:56:41,639 --> 00:56:42,940 เบา ๆ ครับ 803 00:56:43,400 --> 00:56:44,409 เก่งมาก 804 00:56:57,389 --> 00:56:59,019 คุณจะไม่เสียใจใช่ไหมครับ 805 00:57:04,489 --> 00:57:06,159 เพราะข้าช่วยท่านไว้ได้ 806 00:57:09,230 --> 00:57:10,570 ผมต้องเสียใจแน่เลยครับ 807 00:57:13,099 --> 00:57:14,739 ที่ไม่ได้รั้งคุณไว้ 808 00:57:17,440 --> 00:57:18,570 เพราะงั้น 809 00:57:19,340 --> 00:57:20,510 รีบกลับมาหาผมนะครับ 810 00:57:21,809 --> 00:57:23,210 ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่ 811 00:57:31,219 --> 00:57:32,389 จนกว่าจะถึงตอนนั้น 812 00:57:34,519 --> 00:57:35,719 ช่วยลืมข้าไปได้ไหม 813 00:57:43,730 --> 00:57:45,000 ถ้าคุณยอนอูลืมผม 814 00:57:49,639 --> 00:57:50,769 ผมก็จะลืมคุณครับ 815 00:57:53,170 --> 00:57:54,710 ก็รู้ว่าข้าไม่มีทางทำเช่นนั้นได้ 816 00:57:56,980 --> 00:57:58,010 ค่อยยังชั่วหน่อยครับ 817 00:58:06,690 --> 00:58:07,820 ความรักที่ข้ามีให้จะคงอยู่ตลอดไป 818 00:58:10,690 --> 00:58:11,690 ข้ารักท่านนะเจ้าคะ 819 00:59:49,659 --> 00:59:51,489 ก่อนจะมาที่นี่ 820 00:59:52,690 --> 00:59:54,699 เวลาของข้าหยุดนิ่ง 821 00:59:57,500 --> 00:59:59,000 หลังได้พบท่าน 822 01:00:00,170 --> 01:00:01,269 ได้รักท่าน 823 01:00:02,070 --> 01:00:03,170 และสัมผัสความเจ็บปวด 824 01:00:05,039 --> 01:00:07,809 ข้าก็ได้ใช้ชีวิต เป็นตนเองอย่างที่ฝันไว้ 825 01:00:09,940 --> 01:00:11,210 แค่นั้นก็เพียงพอสำหรับข้าแล้ว 826 01:00:13,309 --> 01:00:14,719 ขอแค่มีความทรงจำ... 827 01:00:15,420 --> 01:00:17,849 ให้ข้าได้จดจำท่านไว้ก็พอ 828 01:00:19,449 --> 01:00:21,289 ข้ามีความสุขเหลือเกิน 829 01:00:22,820 --> 01:00:23,960 ที่ได้พบท่าน 830 01:01:21,019 --> 01:01:23,920 ตะวันโด่งแล้วยังนอนอยู่อีกหรือ 831 01:01:28,489 --> 01:01:29,619 เกิดอะไรขึ้น 832 01:01:30,360 --> 01:01:32,230 ไม่สบายหรือ หือ 833 01:01:35,130 --> 01:01:36,130 ยอนอู 834 01:01:38,070 --> 01:01:39,500 เจ็บป่วยที่ใดหรือ 835 01:01:41,340 --> 01:01:42,369 เปล่าเจ้าค่ะ 836 01:01:44,070 --> 01:01:46,170 เพราะข้าตื่นขึ้นมา แล้วได้เจอท่านแม่น่ะเจ้าค่ะ 837 01:01:47,239 --> 01:01:48,239 โธ่เอ๊ย 838 01:01:50,139 --> 01:01:52,550 ไหนว่าเกลียดข้าที่บังคับให้ออกเรือน 839 01:01:52,550 --> 01:01:53,849 ทั้งที่เจ้าไม่ยินยอม 840 01:01:55,420 --> 01:01:56,980 - ออกเรือนหรือเจ้าคะ - ใช่ 841 01:01:57,650 --> 01:01:59,619 งานแต่งของเจ้า จะมีขึ้นในอีกสิบวันอย่างไรเล่า 842 01:02:02,260 --> 01:02:05,530 ประเดี๋ยวข้าให้แม่นางมาชอน เตรียมมื้อเช้าให้ 843 01:02:05,530 --> 01:02:06,659 หวีผมล้างหน้าล้างตาก่อนเถิด 844 01:02:07,099 --> 01:02:08,159 ท่านแม่ 845 01:02:09,599 --> 01:02:10,769 ซาวอลเล่าเจ้าคะ 846 01:02:11,570 --> 01:02:12,570 ซาวอลหรือ 847 01:02:13,469 --> 01:02:14,539 คือใครกัน 848 01:02:16,099 --> 01:02:17,909 ฝันอะไรน่ะ 849 01:02:17,909 --> 01:02:20,070 ถึงได้พูดจาเหลวไหลแต่เช้าเชียว 850 01:02:20,909 --> 01:02:22,739 ตั้งสติและลุกได้แล้ว 851 01:02:27,679 --> 01:02:29,119 ข้ากลับมาคนเดียวสินะ 852 01:02:30,989 --> 01:02:32,050 โล่งอกไปที 853 01:03:15,130 --> 01:03:17,329 ยามจอคืนนี้ ช่วยออกมาที่... 854 01:03:17,929 --> 01:03:19,630 สะพานใกล้แม่น้ำเงียบ ๆ ด้วยเถิดเจ้าค่ะ 855 01:03:20,500 --> 01:03:22,500 ข้ามีเรื่องเร่งด่วนต้องบอกท่าน 856 01:03:59,869 --> 01:04:00,880 แม่หญิงยอนอู 857 01:04:22,130 --> 01:04:24,429 ชีวิตข้าตกอยู่ในอันตรายหรือ หมายความเช่นไร 858 01:04:26,199 --> 01:04:27,699 ข้าขอถามอะไรอย่างหนึ่งเจ้าค่ะ 859 01:04:28,969 --> 01:04:31,869 ท่านแม่ของนายน้อย ต้มยาสมุนไพรให้ดื่มทุกคืนหรือไม่ 860 01:04:32,909 --> 01:04:33,909 ใช่ขอรับ 861 01:04:35,179 --> 01:04:36,539 ท่านรู้ได้อย่างไร 862 01:04:37,139 --> 01:04:38,579 ข้ามิได้อยากบอกเลย 863 01:04:39,650 --> 01:04:41,920 แต่ในนั้นมียาพิษอยู่เจ้าค่ะ 864 01:04:42,219 --> 01:04:43,250 ยาพิษหรือ 865 01:04:44,150 --> 01:04:45,449 แม่หญิง ระวังคำพูดหน่อยเถิดขอรับ 866 01:04:45,690 --> 01:04:47,289 ไม่ต้องเชื่อข้าก็ได้เจ้าค่ะ 867 01:04:47,659 --> 01:04:49,289 จะรายงานเรื่องข้ากับสำนักว่าการก็ได้ 868 01:04:49,960 --> 01:04:50,960 แต่... 869 01:04:51,590 --> 01:04:53,289 อย่าคิดว่าข้าพูดจาเลอะเทอะเลยเจ้าค่ะ 870 01:04:56,929 --> 01:04:58,570 ลองใช้ปิ่นเงินนี้ ตรวจสอบดูเถิดเจ้าค่ะ 871 01:05:02,369 --> 01:05:04,070 รับประทานยาถอนพิษด้วยนะเจ้าคะ 872 01:05:05,710 --> 01:05:06,710 ข้า... 873 01:05:07,239 --> 01:05:09,579 อยากช่วยชีวิตท่านจริง ๆ เจ้าค่ะ 874 01:05:20,420 --> 01:05:21,820 หายไปไหนมา 875 01:05:22,420 --> 01:05:23,920 ข้ารอตั้งนาน 876 01:05:25,860 --> 01:05:29,159 ข้าอยากออกไปสูดอากาศ แต่เผลอลืมเวลาขอรับ 877 01:05:31,670 --> 01:05:34,739 ข้าเอายามาให้แล้ว กินแล้วพักผ่อนเสีย 878 01:05:38,440 --> 01:05:39,469 กินยา... 879 01:05:40,070 --> 01:05:41,510 ตลอดใช่หรือไม่ 880 01:05:41,909 --> 01:05:42,940 ขอรับ ท่านแม่ 881 01:05:43,440 --> 01:05:44,550 มิต้องกังวลขอรับ 882 01:05:46,309 --> 01:05:47,880 ได้ เข้าใจแล้ว 883 01:06:02,230 --> 01:06:04,500 ในนั้นมียาพิษอยู่เจ้าค่ะ 884 01:06:05,199 --> 01:06:06,800 ลองใช้ปิ่นเงินนี้ ตรวจสอบดูเถิดเจ้าค่ะ 885 01:06:19,710 --> 01:06:22,679 ในที่สุดสาวทึนทึกชื่อดังแห่งฮันยาง ก็ได้ออกเรือนสักทีนะ 886 01:06:58,949 --> 01:06:59,989 นายน้อย 887 01:07:01,019 --> 01:07:02,960 ได้รับประทานยาถอนพิษ ที่ข้าให้หรือไม่เจ้าคะ 888 01:07:04,159 --> 01:07:05,190 ก่อนอื่น 889 01:07:06,630 --> 01:07:08,230 ข้าอยากถามอะไรสักนิด 890 01:07:11,230 --> 01:07:12,800 เหตุใดถึงแต่งงานกับข้า 891 01:07:13,530 --> 01:07:14,969 หากเป็นอย่างที่แม่หญิงว่าจริง 892 01:07:16,400 --> 01:07:18,369 ท่านจะปฏิเสธข้าก็ได้นี่ 893 01:07:20,239 --> 01:07:22,210 ตอนนี้ข้ายังบอกท่านไม่ได้เจ้าค่ะ 894 01:07:23,210 --> 01:07:25,179 ยังมีอะไรที่ข้าต้องรู้อีกหรือ 895 01:07:38,329 --> 01:07:40,190 นายน้อย 896 01:07:42,260 --> 01:07:43,300 นายน้อย 897 01:07:43,699 --> 01:07:45,170 มิได้รับประทานยาถอนพิษหรือเจ้าคะ 898 01:07:47,500 --> 01:07:50,000 ไม่ได้เจ้าค่ะ ไม่ได้นะเจ้าคะ นายน้อย 899 01:07:50,469 --> 01:07:52,809 นี่ มีใครอยู่ข้างนอกหรือไม่ 900 01:07:52,809 --> 01:07:53,809 นี่ 901 01:07:55,780 --> 01:07:57,039 อย่าได้กังวลเลยขอรับ 902 01:07:57,750 --> 01:07:58,949 อย่ากังวลและ... 903 01:08:08,420 --> 01:08:09,460 นายน้อย 904 01:08:09,760 --> 01:08:10,789 ไม่ได้เจ้าค่ะ 905 01:08:11,929 --> 01:08:13,460 ท่านจะจากไปเช่นนี้ไม่ได้ 906 01:08:14,329 --> 01:08:15,630 เหตุใดถึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีก 907 01:08:17,630 --> 01:08:18,630 ทำไม 908 01:08:24,539 --> 01:08:25,539 นายน้อย 909 01:08:55,270 --> 01:08:57,770 (The Story of Park's Marriage Contract) 910 01:08:59,140 --> 01:09:01,210 ลูกธนูนี้จะแทงทะลุหัวใจเจ้า 911 01:09:01,640 --> 01:09:03,239 เตรียมใจไว้เถิดขอรับ 912 01:09:03,680 --> 01:09:07,050 หากมิใช่สามีภรรยา เช่นนั้นมาเป็นเพื่อนกันดีหรือไม่ 913 01:09:07,449 --> 01:09:08,449 ยอนอู 914 01:09:09,850 --> 01:09:11,720 เจ้าลืมข้าไปแล้วจริง ๆ สินะ 915 01:09:12,090 --> 01:09:13,989 ข้าอยากไปหาท่าน 916 01:09:15,090 --> 01:09:16,689 แต่ไม่รู้จะต้องทำอย่างไร 917 01:09:17,090 --> 01:09:18,760 ข้าต้องลืมทุกอย่างไปเช่นนี้หรือ 918 01:09:19,090 --> 01:09:21,899 คุณยอนอูคงสบายดี สมกับเป็นคุณยอนอูครับ 919 01:09:22,199 --> 01:09:23,699 เธอสัญญากับผมแล้วว่าจะกลับมา 920 01:09:24,000 --> 01:09:27,100 หากข้าต้องตายอยู่แล้ว ข้าก็จะตายที่นี่เจ้าค่ะ 921 01:09:27,539 --> 01:09:29,199 ถ้าชาติหน้ามีจริง 922 01:09:29,640 --> 01:09:31,470 ช่วยมาหาผมอีกครั้งได้ไหมครับ 923 01:09:31,909 --> 01:09:32,970 หากมันคือโชคชะตา 924 01:09:33,909 --> 01:09:34,939 ก็ยิ่งต้องเป็นเช่นนั้น 925 01:09:44,119 --> 01:09:47,250 (The Story of Park's Marriage Contract)