1
00:00:06,179 --> 00:00:08,480
(อีเซยอง)

2
00:00:10,580 --> 00:00:12,720
(แบอินฮยอก)

3
00:00:16,420 --> 00:00:18,519
(จูฮยอนยอง ยูซอนโฮ)

4
00:00:30,140 --> 00:00:34,070
(The Story
of Park's Marriage Contract)

5
00:00:34,070 --> 00:00:35,409
(ตัวละคร สถานที่ กลุ่มบุคคล
และองค์กรทั้งหมดในละครเรื่องนี้)

6
00:00:35,409 --> 00:00:36,740
(เป็นเรื่องสมมติ)

7
00:01:02,799 --> 00:01:03,799
นายน้อย

8
00:01:04,370 --> 00:01:05,370
นายน้อย

9
00:01:06,170 --> 00:01:07,170
นายน้อย

10
00:01:07,609 --> 00:01:09,069
มิได้รับประทานยาถอนพิษหรือเจ้าคะ

11
00:01:11,209 --> 00:01:12,209
ไม่ได้เจ้าค่ะ

12
00:01:12,680 --> 00:01:13,980
ไม่ได้นะเจ้าคะ นายน้อย

13
00:01:14,349 --> 00:01:16,650
นี่ มีใครอยู่ข้างนอกหรือไม่

14
00:01:16,650 --> 00:01:17,680
นี่

15
00:01:19,079 --> 00:01:20,290
อย่าได้กังวลเลยขอรับ

16
00:01:21,719 --> 00:01:23,049
ทุกอย่างจะต้องผ่านพ้นไปด้วยดี

17
00:01:23,859 --> 00:01:25,060
อย่ากังวลและ...

18
00:01:27,430 --> 00:01:28,689
ตั้งสติไว้นะเจ้าคะ

19
00:01:30,930 --> 00:01:31,930
ท่านแม่

20
00:01:32,560 --> 00:01:33,569
ท่านพ่อ

21
00:01:34,569 --> 00:01:35,700
มีใครอยู่ข้างนอกหรือไม่

22
00:01:36,069 --> 00:01:38,540
ใครก็ได้ ได้โปรด...

23
00:01:47,280 --> 00:01:49,609
นายน้อย ไม่ได้เจ้าค่ะ

24
00:01:50,420 --> 00:01:51,819
ท่านจะจากไปเช่นนี้ไม่ได้

25
00:01:53,219 --> 00:01:55,049
ฟื้นขึ้นมาเถิดเจ้าค่ะ ได้โปรด

26
00:01:57,120 --> 00:01:58,159
นายน้อย

27
00:02:01,489 --> 00:02:02,790
เหตุใดถึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีก

28
00:02:36,360 --> 00:02:37,430
คุณยอนอู

29
00:03:18,069 --> 00:03:22,909
(ตอนที่ 12: ชะตาลิขิต เดือนที่สอง)

30
00:03:23,979 --> 00:03:25,810
นี่เป็นแผนการดำเนินงานค่ะ

31
00:03:25,810 --> 00:03:26,810
อ๋อ

32
00:03:26,810 --> 00:03:28,780
คุณยอนอูจะเดินไปทางนี้

33
00:03:29,210 --> 00:03:30,819
- ไม่เลวนะ
- สวัสดีครับ

34
00:03:31,050 --> 00:03:32,080
เหนื่อยแย่เลยค่ะ

35
00:03:32,080 --> 00:03:33,120
คุณซาวอล

36
00:03:33,689 --> 00:03:34,949
มาทำอะไรที่นี่คะ

37
00:03:35,449 --> 00:03:38,620
ได้ยินว่าทุกคนทำงานเลิกดึก
เลยทำคุกกี้มาให้ค่ะ

38
00:03:38,620 --> 00:03:40,560
- พวกเราเลี้ยงเองครับ
- ขอบคุณค่ะ

39
00:03:40,560 --> 00:03:41,960
อยากจะฝากให้
เต็มที่กับร้านป๊อปอัปคุณยอนอู

40
00:03:42,229 --> 00:03:44,300
ใส่ใจเก่งกันทั้งคู่เลย

41
00:03:45,729 --> 00:03:47,229
คุณซาวอล ใช้สูตรอะไรคะเนี่ย

42
00:03:47,469 --> 00:03:49,370
โห เปิดร้านได้เลยนะครับ

43
00:03:49,770 --> 00:03:51,469
กินเยอะ ๆ นะคะ จะอบให้บ่อย ๆ เลยค่ะ

44
00:03:51,469 --> 00:03:53,039
- ครับ
- ว่าแต่

45
00:03:53,039 --> 00:03:55,169
คุณยอนอูถึงมิลานปลอดภัยดีไหมคะ

46
00:03:56,669 --> 00:03:58,110
บินไปหนึ่งอาทิตย์แล้วใช่ไหมคะ

47
00:03:58,610 --> 00:03:59,810
สบายดีไหมคะ

48
00:04:05,680 --> 00:04:07,490
สบายดีอยู่แล้วค่ะ

49
00:04:08,289 --> 00:04:09,389
พี่สาวฉันทั้งคน

50
00:04:26,040 --> 00:04:27,569
(พัคยอนอู)

51
00:04:31,839 --> 00:04:35,410
(พัคยอนอู)

52
00:04:35,410 --> 00:04:37,319
อย่าแตะต้องผลงานนิทรรศการครับ

53
00:04:38,920 --> 00:04:40,149
ประธานคังแทฮา

54
00:04:40,589 --> 00:04:43,019
มายืนทำตัวอ่อนไหวอะไรครับ
สภาพดูไม่ได้เลยนะ

55
00:04:43,250 --> 00:04:45,220
แล้วคุณคังแทมินมาทำอะไรที่นี่ครับ

56
00:04:45,620 --> 00:04:48,389
โอ๊ย ก็มาทำงานน่ะสิ มาเช็กเสื้อผ้า

57
00:04:51,829 --> 00:04:53,459
คิดถึงพี่สะใภ้นักก็โทรหาสิ

58
00:04:54,029 --> 00:04:56,370
ทำไมต้องทำหน้าเศร้า
เหมือนจะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว

59
00:04:58,939 --> 00:05:00,370
ขยันทำงานจนดึกดื่นเลยนะ

60
00:05:00,569 --> 00:05:02,839
หัวผมไม่ได้ดีเหมือนพี่

61
00:05:03,110 --> 00:05:04,339
ก็ต้องเน้นใช้แรงทำงานหนักเอา

62
00:05:04,879 --> 00:05:06,709
บอกแล้วไงว่าจะเลื่อนตำแหน่ง
แล้วขึ้นไปฮุบเอสเอช

63
00:05:07,980 --> 00:05:09,050
เออ

64
00:05:09,050 --> 00:05:10,519
จะรอดูแล้วกัน ขอให้โชคดีนะ

65
00:05:12,480 --> 00:05:13,519
หัวเราะเหรอ

66
00:05:14,420 --> 00:05:15,589
ดูถูกกันใช่ไหม

67
00:05:16,920 --> 00:05:19,920
คังแทฮา พออ่อนข้อให้หน่อย
เก่งกล้าสามารถเชียวนะ

68
00:05:21,259 --> 00:05:22,259
กล้านักนะเรา

69
00:05:22,259 --> 00:05:24,230
โอ๊ย เจ็บ ๆ

70
00:05:24,230 --> 00:05:25,459
(ดีไซเนอร์พัคยอนอู เอสเอชและมีดัม)

71
00:05:25,459 --> 00:05:26,930
ผมยังมีของอยู่นะ รู้ใช่ไหม

72
00:05:26,930 --> 00:05:29,329
- มีของอะไรไม่ทราบ
- โอ๊ย หยุดเลย

73
00:05:48,819 --> 00:05:50,019
นังสารเลว

74
00:06:02,029 --> 00:06:03,370
ทำอะไรเจ้าคะ

75
00:06:03,670 --> 00:06:05,439
ปล่อยมือข้านะ

76
00:06:05,970 --> 00:06:07,170
กล้าดีอย่างไร

77
00:06:07,170 --> 00:06:09,639
เรายังไว้ทุกข์กันอยู่นะเจ้าคะ
รักษาเกียรติไว้เถิดเจ้าค่ะ

78
00:06:12,579 --> 00:06:14,480
อะไรนะ รักษาเกียรติหรือ

79
00:06:15,110 --> 00:06:16,180
ท่านหญิง

80
00:06:20,819 --> 00:06:21,819
พอได้แล้วเจ้าค่ะ

81
00:06:21,819 --> 00:06:23,889
เลี้ยงลูกสาวมาอีท่าไหนกันเจ้าคะ

82
00:06:24,189 --> 00:06:25,990
คร่าชีวิตสามียังไม่พอ

83
00:06:26,189 --> 00:06:28,089
ยังปฏิบัติกับแม่สามี
ต่ำทรามเช่นนี้อีก

84
00:06:28,089 --> 00:06:30,600
ต่ำทรามหรือเจ้าคะ
พูดเกินไปแล้วนะเจ้าคะ

85
00:06:31,430 --> 00:06:32,930
ลูกชายสุดที่รักของข้าตายจากทั้งคน

86
00:06:32,930 --> 00:06:34,370
ข้าพูดแค่นี้ไม่ได้หรือไร

87
00:06:35,399 --> 00:06:36,399
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

88
00:06:36,569 --> 00:06:39,569
ข้าจะทำหน้าที่ของข้า
เพื่อลูกชายสุดที่รักของท่านแม่

89
00:06:40,100 --> 00:06:41,370
หยุดเพียงเท่านี้เถิดเจ้าค่ะ

90
00:06:43,209 --> 00:06:44,240
ก็ได้

91
00:06:44,240 --> 00:06:46,240
ข้าจะคอยดูว่า
เจ้าจะทำหน้าที่ได้ดีแค่ไหนกันเชียว

92
00:06:56,449 --> 00:06:57,459
ยอนอู

93
00:06:58,819 --> 00:06:59,920
ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

94
00:07:01,990 --> 00:07:02,990
ท่านแม่

95
00:07:04,060 --> 00:07:05,629
ข้ามีเรื่องจะขอร้องเจ้าค่ะ

96
00:07:53,310 --> 00:07:54,379
หยุดอยู่ตรงนั้นนะ

97
00:07:56,850 --> 00:07:58,050
เจ้าคนนั้น... เจ้านั่น

98
00:08:04,319 --> 00:08:06,689
เจ้า วางนางลงบัดเดี๋ยวนี้

99
00:08:07,259 --> 00:08:08,529
รีบจับมันมาเสีย

100
00:08:10,329 --> 00:08:11,660
- อย่าเข้ามานะ
- ยอนอู

101
00:08:12,560 --> 00:08:13,800
- โอ๊ย
- อย่าเข้ามาใกล้ข้า

102
00:08:18,470 --> 00:08:20,269
- ยอนอู
- จับมันไว้

103
00:08:20,269 --> 00:08:21,509
จับมัน

104
00:08:26,540 --> 00:08:28,250
เป็นอะไรหรือเปล่า
มิได้บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม

105
00:08:28,480 --> 00:08:30,620
เจ้าค่ะ ข้าไม่เป็นไร

106
00:08:32,149 --> 00:08:34,950
ใต้เท้า มันควบม้าหนีไปแล้วขอรับ

107
00:08:35,419 --> 00:08:36,490
อะไรนะ

108
00:08:37,789 --> 00:08:39,690
ยอนอู

109
00:08:40,019 --> 00:08:41,230
เจ้าจะไปไหน

110
00:09:15,659 --> 00:09:17,330
หากขยับอีกก้าวเดียว

111
00:09:17,899 --> 00:09:20,029
ลูกธนูนี้จะแทงทะลุหัวใจเจ้า

112
00:09:22,629 --> 00:09:23,629
มันอยู่นั่น

113
00:09:23,629 --> 00:09:24,840
- จับมัน
- จับมัน

114
00:09:25,169 --> 00:09:26,269
จับมัน

115
00:09:29,110 --> 00:09:30,139
อย่าขยับ

116
00:09:30,940 --> 00:09:32,580
- อยู่นิ่ง ๆ
- ปล่อยข้า

117
00:09:51,029 --> 00:09:52,059
ปล่อยข้านะ

118
00:09:53,529 --> 00:09:55,230
ข้าทำอะไรผิด ถึงทำกับข้าเช่นนี้

119
00:09:56,029 --> 00:09:57,799
- ข้าบอกให้ปล่อยไง
- ท่านแม่

120
00:10:00,600 --> 00:10:02,470
หลีกไป ท่านแม่

121
00:10:04,610 --> 00:10:06,480
ช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ ท่านพ่อ

122
00:10:10,919 --> 00:10:12,419
ปล่อยข้า

123
00:10:12,820 --> 00:10:14,820
ปล่อย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ

124
00:10:18,220 --> 00:10:19,990
เจ้าก็รู้ว่าเจ้าทำบาปอะไรลงไป

125
00:10:21,590 --> 00:10:22,629
ไม่จริงเจ้าค่ะ

126
00:10:23,029 --> 00:10:24,500
ข้าเนี่ยนะ ฆ่าลูกชายตนเอง

127
00:10:25,029 --> 00:10:26,059
ข้ามั่นใจว่า

128
00:10:26,659 --> 00:10:28,330
นังนี่มันฆ่าสามีตนเอง

129
00:10:28,470 --> 00:10:30,570
และโยนความผิดให้ข้า

130
00:10:30,570 --> 00:10:32,700
เจ้าจะบอกว่า
เจ้าไม่รู้จักเจ้าด็อกกูนั่นหรือ

131
00:10:33,570 --> 00:10:34,940
มันเป็นบ่าวรับใช้ตระกูลเจ้านะ

132
00:10:34,940 --> 00:10:38,009
ก็จริงเจ้าค่ะ
แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับข้า

133
00:10:38,940 --> 00:10:42,679
แม่ที่ไหนจะฆ่าลูกชายตนเอง
ได้ลงคอเจ้าคะ

134
00:10:43,649 --> 00:10:45,149
ข้าไม่มีเหตุผล
ต้องทำเช่นนั้นนี่เจ้าคะ

135
00:10:45,779 --> 00:10:47,149
เพราะป้ายอนุสรณ์
กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์เจ้าค่ะ

136
00:10:47,220 --> 00:10:48,419
ป้ายอนุสรณ์กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์หรือ

137
00:10:54,360 --> 00:10:55,490
ป้ายอนุสรณ์กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์หรือ

138
00:10:55,830 --> 00:10:56,860
เจ้าค่ะ

139
00:10:57,190 --> 00:10:58,659
หลังวางยาฆ่าสามีข้าแล้ว

140
00:10:59,100 --> 00:11:01,129
นางก็สั่งให้เขาโยนข้าลงบ่อน้ำ

141
00:11:01,399 --> 00:11:02,700
เพื่อทำให้ข้ากลายเป็น
กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์

142
00:11:03,029 --> 00:11:04,740
พวกเขาจะได้รับตำแหน่งในฝ่ายปกครอง

143
00:11:07,240 --> 00:11:08,240
นังสารเลว

144
00:11:08,570 --> 00:11:10,309
กล้าดีอย่างไรถึงพูดพล่อย ๆ เช่นนั้น

145
00:11:10,809 --> 00:11:13,309
มีหลักฐานว่าข้าฆ่าลูกหรือ

146
00:11:13,480 --> 00:11:14,750
มีก็เอามาให้เราดูสิ

147
00:11:21,019 --> 00:11:22,919
หลักฐานอยู่ตรงนี้ขอรับ

148
00:11:38,440 --> 00:11:39,440
ท่านพี่

149
00:11:49,110 --> 00:11:50,580
บุคคลผู้นั้น
ที่ดื่มยาต้มสมุนไพรเข้าไป...

150
00:11:51,679 --> 00:11:52,750
คือข้าเอง

151
00:11:52,750 --> 00:11:53,950
(บุคคลผู้นั้น)

152
00:11:53,950 --> 00:11:54,990
สามี

153
00:11:59,090 --> 00:12:01,029
เจ้าคือลูกชายคนโตของตระกูลคังหรือ

154
00:12:03,090 --> 00:12:04,559
เช่นนั้น เจ้าก็ยังไม่ตายสินะ

155
00:12:05,259 --> 00:12:06,259
ขอรับ

156
00:12:06,529 --> 00:12:08,000
ข้าเพียงแค่แกล้งตายขอรับ

157
00:12:08,000 --> 00:12:09,029
เพื่อเปิดโปง...

158
00:12:10,870 --> 00:12:12,500
ความผิดที่ท่านแม่ก่อไว้

159
00:12:15,970 --> 00:12:17,169
นี่คือยาถอนพิษ

160
00:12:18,039 --> 00:12:21,409
ข้าต้องกินเท่าไร ถึงจะล้างพิษ...

161
00:12:22,049 --> 00:12:23,309
แค่พอให้ไม่ตาย

162
00:12:23,750 --> 00:12:24,750
อะไรนะขอรับ

163
00:12:25,279 --> 00:12:26,879
อยากเหลือยาพิษไว้ในร่างกายหรือขอรับ

164
00:12:27,450 --> 00:12:29,220
ไม่ได้ขอรับ หากผิดพลาดขึ้นมา
ท่านตายได้เลยนะขอรับ

165
00:12:29,220 --> 00:12:30,690
ข้าจะจัดการเอง

166
00:12:31,490 --> 00:12:32,559
แค่บอกมาว่าเท่าไรก็พอ

167
00:12:34,389 --> 00:12:36,529
เจ้ากินยาถอนพิษ
ในปริมาณที่พอมิให้ตายหรือ

168
00:12:36,929 --> 00:12:38,799
- ตั้งใจทำเช่นนั้นสินะ
- เพราะมันเป็น...

169
00:12:40,029 --> 00:12:43,330
ทางเดียวที่จะเปิดโปง
เรื่องราวทั้งหมดได้ขอรับ

170
00:12:44,700 --> 00:12:47,100
ไม่ ไม่จริง

171
00:12:47,269 --> 00:12:48,769
ไม่

172
00:12:50,909 --> 00:12:52,240
ไม่ยุติธรรมเลยเจ้าค่ะ

173
00:12:52,740 --> 00:12:54,649
ข้าไม่รู้เรื่องอะไรจริง ๆ นะเจ้าคะ

174
00:12:56,480 --> 00:12:57,480
เจ้า

175
00:13:00,120 --> 00:13:01,490
พูดอะไรหน่อยสิ

176
00:13:01,889 --> 00:13:03,389
บอกพวกเขาไปสิว่าข้าไม่ได้ทำ

177
00:13:09,389 --> 00:13:10,860
นายหญิงเป็นคนสั่งให้ข้า...

178
00:13:11,799 --> 00:13:13,159
ทำเช่นนั้นจริง ๆ ขอรับ ใต้เท้า

179
00:13:15,029 --> 00:13:16,029
อะไรนะ

180
00:13:16,399 --> 00:13:17,500
มัวทำอะไรอยู่

181
00:13:18,070 --> 00:13:19,639
เอาเชือกมัดพวกมัน

182
00:13:19,899 --> 00:13:21,309
แล้วจับเข้าคุกเดี๋ยวนี้

183
00:13:21,309 --> 00:13:22,309
- ขอรับ
- ขอรับ

184
00:13:24,879 --> 00:13:27,240
แค้นเคืองอะไรข้านักหนา
ถึงได้ทำเช่นนี้

185
00:13:27,610 --> 00:13:29,049
อกตัญญูนัก

186
00:13:29,679 --> 00:13:32,720
ข้าเป็นแม่ที่เลี้ยงเจ้ามานะ

187
00:13:33,379 --> 00:13:35,120
ปล่อยข้า

188
00:13:35,120 --> 00:13:36,220
ปล่อย

189
00:13:37,149 --> 00:13:39,259
นี่เป็นการจัดฉาก

190
00:13:39,259 --> 00:13:41,690
ต้องจับพวกมันสิ ไม่ใช่ข้า

191
00:13:42,330 --> 00:13:43,730
ปล่อย

192
00:13:51,840 --> 00:13:53,100
ทุกอย่างจบแล้วนะ

193
00:13:58,679 --> 00:13:59,779
- ยอนอู
- ยอนอู

194
00:14:00,080 --> 00:14:01,850
- ภรรยา
- ยอนอู

195
00:14:02,110 --> 00:14:03,549
- ภรรยา
- ยอนอู

196
00:14:05,220 --> 00:14:06,250
ไม่นะ

197
00:14:10,049 --> 00:14:11,059
คุณยอนอู

198
00:14:47,320 --> 00:14:48,330
ประธานคัง

199
00:14:48,330 --> 00:14:50,860
บันทึกของคุณแม่คุณยอนอู
กลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้วค่ะ

200
00:15:06,940 --> 00:15:07,950
หายไปแล้ว

201
00:15:08,679 --> 00:15:09,950
ป้ายอนุสรณ์หายไปแล้วค่ะ

202
00:15:10,080 --> 00:15:11,279
หายไปจริง ๆ ด้วยครับ

203
00:15:12,850 --> 00:15:14,690
คุณยอนอูคงสะสางเรื่อง
ที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมแล้วครับ

204
00:15:20,259 --> 00:15:21,259
คุณหนู

205
00:15:21,730 --> 00:15:22,860
ทำดีมากเลยเจ้าค่ะ

206
00:15:23,590 --> 00:15:25,159
ทำดีมากจริง ๆ

207
00:15:26,460 --> 00:15:27,629
อย่าร้องสิครับ

208
00:15:28,970 --> 00:15:30,629
ผมเศร้าไปด้วยเลยเนี่ย

209
00:15:31,340 --> 00:15:32,340
เลขาฮง

210
00:15:33,070 --> 00:15:34,509
ช่วยไปเอาของที่ผมเตรียมไว้
มาให้หน่อยได้ไหมครับ

211
00:15:40,039 --> 00:15:41,049
เอาล่ะ

212
00:15:44,450 --> 00:15:45,720
ทำไมถึงเป็นดอกไม้ล่ะคะ

213
00:15:46,549 --> 00:15:48,789
คุณยอนอูชอบผีเสื้อนี่ครับ

214
00:15:50,389 --> 00:15:53,820
คงอยากให้เธอบินมาที่นี่
ได้ทุกเมื่อเหมือนผีเสื้อมั้งครับ

215
00:16:27,419 --> 00:16:28,429
คุณแทฮา

216
00:16:29,059 --> 00:16:30,629
ได้สติแล้วหรือขอรับ

217
00:16:33,429 --> 00:16:34,570
นายน้อยสินะเจ้าคะ

218
00:16:39,269 --> 00:16:40,269
ทว่า...

219
00:16:41,070 --> 00:16:42,470
ไยข้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้

220
00:16:43,139 --> 00:16:45,409
ข้าพาท่านมาที่นี่
หลังท่านเป็นลมที่สำนักว่าการ

221
00:16:46,080 --> 00:16:47,580
นี่ก็ผ่านมาสองวันแล้ว

222
00:16:49,850 --> 00:16:51,679
ท่านอยู่ตรงนี้มาตลอดเลยหรือเจ้าคะ

223
00:16:53,980 --> 00:16:54,990
แน่นอนสิขอรับ

224
00:16:55,919 --> 00:16:58,320
ภรรยาข้าอยู่ที่นี่ทั้งคน
ข้าจะไปไหนได้

225
00:17:10,930 --> 00:17:12,539
อึดอัดหรือขอรับ

226
00:17:14,640 --> 00:17:16,410
ที่ข้าเรียกว่าภรรยา

227
00:17:19,480 --> 00:17:21,279
เกิดอะไรขึ้นกับท่านหญิงยุนเจ้าคะ

228
00:17:24,450 --> 00:17:25,980
นักโทษฮวังด็อกกู จงฟัง

229
00:17:26,549 --> 00:17:29,890
ถึงเจ้าจะกระทำผิดตามคำสั่งของนาย

230
00:17:30,089 --> 00:17:32,819
แต่เรามิอาจปล่อยผ่านได้
เพราะเจ้าพยายามฆ่าขุนนาง

231
00:17:33,420 --> 00:17:34,430
ดังนั้น

232
00:17:35,190 --> 00:17:36,390
ข้าขอตัดสินให้เจ้าถูกประหารชีวิต

233
00:17:37,799 --> 00:17:40,000
ให้ตาย ประหารชีวิตหรือขอรับ

234
00:17:40,529 --> 00:17:43,670
ข้าแค่ทำตามคำสั่งนะขอรับ ใต้เท้า

235
00:17:44,640 --> 00:17:46,799
ไว้ชีวิตข้าด้วยเถิดขอรับ
ไม่ยุติธรรมเลยขอรับ

236
00:17:46,970 --> 00:17:48,269
ไม่ยุติธรรมเลยขอรับ ใต้เท้า

237
00:17:48,609 --> 00:17:51,779
ข้าแค่ทำตามคำสั่งที่ได้รับมา

238
00:17:52,140 --> 00:17:54,410
- ใต้เท้า
- นักโทษยุน

239
00:17:55,109 --> 00:17:57,480
เจ้าทำผิดกฎศีลธรรมของครอบครัว
เพราะความปรารถนาอันชั่วร้าย

240
00:17:57,849 --> 00:18:00,480
แต่เจ้ากลับยืนกรานไม่ยอมรับ
มิได้สำนึกในบาปของตัวเองแม้แต่น้อย

241
00:18:00,750 --> 00:18:02,619
ช่างร้ายกาจยิ่งนัก

242
00:18:03,119 --> 00:18:04,119
ดังนั้น

243
00:18:04,589 --> 00:18:05,890
ข้าขอสั่งให้เจ้า...

244
00:18:06,490 --> 00:18:09,130
ถูกโบย 50 ครั้งและเนรเทศไปอยู่กโยดง

245
00:18:35,490 --> 00:18:36,589
มาที่นี่ทำไม

246
00:18:38,160 --> 00:18:39,160
ทำไม

247
00:18:39,819 --> 00:18:41,930
อยากเห็นจุดจบของข้าหรือไร

248
00:18:42,789 --> 00:18:43,829
เจ้าค่ะ

249
00:18:44,359 --> 00:18:45,630
ข้ามาดูเจ้าค่ะ

250
00:18:47,029 --> 00:18:49,400
- นังสารเลว
- ท่านช่างขี้ขลาดยิ่งนัก

251
00:18:50,029 --> 00:18:52,099
ฝ่าฝืนกฎศีลธรรมของครอบครัว
เพียงเพื่อตำแหน่งราชการเองแท้ ๆ

252
00:18:52,400 --> 00:18:54,670
ไยถึงพยายามหลีกหนีบาปกรรมตนเองล่ะ

253
00:18:55,539 --> 00:18:58,339
ความโลภผิด ๆ ของท่านหญิง
เกือบฆ่าคนตายแล้วเจ้าค่ะ

254
00:18:59,309 --> 00:19:00,410
ขอโทษข้า พ่อแม่ข้า...

255
00:19:01,210 --> 00:19:03,849
และสามีข้าจากใจเถิดเจ้าค่ะ

256
00:19:04,619 --> 00:19:06,150
อย่างน้อย นั่นก็เป็นสิ่งที่ท่านทำได้
ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง

257
00:19:13,859 --> 00:19:15,730
ข้าทำอะไรผิดนัก

258
00:19:15,859 --> 00:19:16,859
ข้า...

259
00:19:21,000 --> 00:19:22,029
ข้าก็แค่...

260
00:19:24,500 --> 00:19:27,599
มีชีวิตเพื่อตระกูลคังตามที่ถูกสั่งมา

261
00:19:28,309 --> 00:19:30,210
ปากดีนัก

262
00:19:30,640 --> 00:19:31,910
หากเจ้าทำหน้าที่ให้มันดี ๆ

263
00:19:32,079 --> 00:19:34,380
แทฮากับแทมินก็คงสอบราชการผ่านนานแล้ว

264
00:19:34,380 --> 00:19:37,579
และช่วยตระกูลคังไว้ได้
เป็นร้อย ๆ ครั้ง

265
00:19:38,619 --> 00:19:41,690
ทั้งเรื่องที่สามีข้าป่วย
ลูก ๆ มิประสบความสำเร็จ

266
00:19:42,049 --> 00:19:44,420
ทั้งหมดเป็นความผิดข้าคนเดียว
แล้วข้าจะทำอะไรได้

267
00:19:44,990 --> 00:19:48,059
ข้าก็ต้องทำทุกวิถีทาง
เพื่อช่วยตระกูลสิ

268
00:19:48,859 --> 00:19:51,359
ท่านหญิงคิดว่าตนเอง
เป็นต้นเหตุจริงหรือเจ้าคะ

269
00:19:52,029 --> 00:19:53,130
สำหรับทุกอย่างที่ว่ามา

270
00:19:53,660 --> 00:19:54,829
ข้าถูกสอนมาเช่นนั้น

271
00:19:55,930 --> 00:19:57,329
และใช้ชีวิตมาเช่นนั้น

272
00:19:58,640 --> 00:19:59,740
ก็คงจริง

273
00:19:59,740 --> 00:20:02,369
ท่านถึงได้พยายามฆ่าลูกชาย
ที่เลี้ยงมาอย่างนั้นหรือ

274
00:20:02,869 --> 00:20:03,910
ไม่ใช่เจ้าค่ะ

275
00:20:05,240 --> 00:20:08,549
ท่านเลือกจะไม่ทำสิ่งที่ผิดได้เจ้าค่ะ

276
00:20:52,519 --> 00:20:54,119
พอท่านแม่ถูกเนรเทศไปแล้ว

277
00:20:54,829 --> 00:20:56,630
ข้าก็จะย้ายออกจากเรือนเช่นกัน

278
00:20:57,259 --> 00:20:58,259
อะไรนะเจ้าคะ

279
00:20:58,829 --> 00:21:01,259
หมายความเช่นไรเจ้าคะ

280
00:21:02,299 --> 00:21:05,500
ข้าให้อภัย
ในสิ่งที่ท่านปู่ทำลงไปไม่ได้

281
00:21:07,269 --> 00:21:08,309
อีกอย่าง

282
00:21:09,440 --> 00:21:10,809
ข้าอยากอยู่กับแม่หญิง...

283
00:21:11,880 --> 00:21:13,740
โดยมิต้องรู้สึกละอายใจด้วย

284
00:21:16,009 --> 00:21:18,779
ข้ารู้ว่าท่านต้องทุกข์ทรมานมามาก
เพราะตระกูลข้า

285
00:21:19,480 --> 00:21:20,579
แต่หากท่านอนุญาต

286
00:21:22,319 --> 00:21:25,160
ข้าก็อยากแต่งงานกับท่านต่อไป

287
00:21:27,089 --> 00:21:28,130
ข้า...

288
00:21:31,160 --> 00:21:32,500
ทำเช่นนั้นไม่ได้เจ้าค่ะ

289
00:21:35,900 --> 00:21:36,930
ยอนอู

290
00:21:41,170 --> 00:21:43,210
เจ้าลืมข้าไปแล้วจริง ๆ สินะ

291
00:21:46,740 --> 00:21:48,650
ข้าไม่เคยลืมเจ้าเลยสักครั้ง

292
00:22:06,859 --> 00:22:07,900
ตั้งแต่วันนั้น...

293
00:22:09,769 --> 00:22:11,400
ที่ข้าเจอเจ้าครั้งแรกในป่านั้น

294
00:22:13,599 --> 00:22:14,670
เอาคืนมา

295
00:22:17,539 --> 00:22:19,039
เจ้าก็อย่าจำกัดตัวเองนะ

296
00:22:19,980 --> 00:22:22,250
เห็นไหม วิ่งเช่นนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร

297
00:22:23,579 --> 00:22:24,609
เด็กคนนั้น...

298
00:22:26,049 --> 00:22:27,079
คือนายน้อยหรือเจ้าคะ

299
00:22:29,549 --> 00:22:31,519
ทุกครั้งที่ข้าเจ็บปวดจากโรคหัวใจ...

300
00:22:31,519 --> 00:22:32,720
คุณหนู

301
00:22:33,359 --> 00:22:34,859
บอกแล้วไงว่าไม่อยากเรียนหนังสือ

302
00:22:36,859 --> 00:22:39,099
พอคิดถึงแม่หญิงแล้ว
ก็ช่วยให้ข้าทนความเจ็บปวดได้

303
00:22:44,769 --> 00:22:47,069
ท่านร่าเริงและสดใสไม่แปรเปลี่ยน

304
00:22:49,009 --> 00:22:50,809
มีความฝันอยู่เสมอ

305
00:22:52,309 --> 00:22:55,349
ข้าอิจฉาและเอ็นดูท่านยิ่งนัก

306
00:23:01,380 --> 00:23:04,150
พอรู้ว่าแม่หญิงจะมาเป็นภรรยาข้า
ข้าเองก็ลังเล

307
00:23:06,019 --> 00:23:07,589
เพราะหัวใจที่เจ็บป่วยของข้า

308
00:23:11,359 --> 00:23:13,029
แต่ข้ายอมแพ้ไม่ได้

309
00:23:21,140 --> 00:23:22,210
แม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ

310
00:23:24,640 --> 00:23:26,140
ข้าก็อยากอยู่กับท่าน

311
00:23:27,910 --> 00:23:29,210
เพราะฉะนั้น อยู่กับข้า...

312
00:23:29,680 --> 00:23:30,750
ขออภัยเจ้าค่ะ

313
00:23:31,180 --> 00:23:32,380
ข้าต้องไปแล้ว

314
00:23:33,450 --> 00:23:34,519
แม่หญิงยอนอู

315
00:23:55,839 --> 00:23:56,839
ยอนอู

316
00:23:58,279 --> 00:23:59,339
ท่านแม่

317
00:24:05,079 --> 00:24:07,150
มีเรื่องไม่สบายใจหรือเปล่า

318
00:24:07,250 --> 00:24:08,819
สีหน้าหม่นหมองชอบกล

319
00:24:10,349 --> 00:24:12,690
เปล่าเจ้าค่ะ ไม่มีอะไร

320
00:24:14,759 --> 00:24:16,690
ได้ข่าวว่าไปหาท่านหญิงยุนมา

321
00:24:17,130 --> 00:24:18,829
ไปที่นั่นทำไม

322
00:24:18,829 --> 00:24:20,529
ไปฟังคำแก้ตัวของนางหรือไร

323
00:24:21,130 --> 00:24:22,730
คนที่อยากให้ข้าตาย...

324
00:24:24,029 --> 00:24:26,470
คือใต้เท้าคัง
มิใช่ท่านหญิงยุนเจ้าค่ะ

325
00:24:26,970 --> 00:24:27,970
อะไรนะ

326
00:24:29,740 --> 00:24:32,210
แต่คนอื่นกลับต้องรับผิดแทนเจ้าค่ะ

327
00:24:35,180 --> 00:24:37,910
เพื่อตระกูลและสามีของนาง

328
00:24:38,519 --> 00:24:40,180
มันคงเป็นชะตากรรมของสตรีโชซอน

329
00:24:40,380 --> 00:24:41,990
ข้าเข้าใจว่าตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไร

330
00:24:42,890 --> 00:24:43,990
แต่เจ้าจะทำอะไรได้

331
00:24:45,220 --> 00:24:46,289
มันคือ...

332
00:24:47,359 --> 00:24:48,460
ชะตากรรม

333
00:24:50,859 --> 00:24:52,529
ข้าจะไม่ใช้ชีวิตเช่นนั้นเจ้าค่ะ

334
00:24:53,400 --> 00:24:56,069
หากนั่นคือชะตาของข้า
ข้าก็ยิ่งจะไม่ยอมรับ

335
00:24:58,670 --> 00:25:01,970
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยซอยอน)

336
00:25:10,980 --> 00:25:12,079
นายเป็นมนุษย์ต่างดาวเหรอ

337
00:25:12,349 --> 00:25:13,950
ไม่สิ ซอมบี้เหรอ

338
00:25:14,950 --> 00:25:17,319
ไม่ ๆ คุณเป็นใครครับเนี่ย

339
00:25:17,789 --> 00:25:18,890
อะไรอีกล่ะครับ

340
00:25:20,589 --> 00:25:21,660
ตอนนี้ดูปกติดีแล้ว

341
00:25:21,660 --> 00:25:23,930
ไม่สิ แข็งแรงกว่าเดิมอีก

342
00:25:24,390 --> 00:25:25,430
เมื่อไม่กี่วันก่อน

343
00:25:25,430 --> 00:25:27,099
นายยังเกือบตายแหล่มิตายแหล่
เพราะโรคหัวใจอยู่เลย

344
00:25:27,730 --> 00:25:28,829
แต่ตอนนี้ปกติทุกตรง

345
00:25:29,430 --> 00:25:30,700
งั้นก็ค่อยยังชั่วนะครับ

346
00:25:30,700 --> 00:25:32,769
ค่อยยังชั่วเหรอ
แค่ "ค่อยยังชั่ว" เหรอ

347
00:25:32,769 --> 00:25:35,240
แบบนี้มันสุดติ่งเลยนะเว้ย

348
00:25:35,809 --> 00:25:37,069
นี่ ฉันต้องศึกษาเคสนายแล้วแหละ

349
00:25:37,069 --> 00:25:38,880
ต้องเขียนวิจัยหน่อยแล้ว

350
00:25:38,880 --> 00:25:40,910
ถามจริง ไปทำอะไรมาเนี่ย

351
00:25:41,750 --> 00:25:43,650
ก็ไม่มีอะไรมาก

352
00:25:43,880 --> 00:25:46,250
แค่มีความรัก

353
00:25:48,490 --> 00:25:50,890
ตอนนี้หัวใจไม่เป็นไรแล้ว
แต่สมองไม่น่าปกติ

354
00:25:51,519 --> 00:25:53,720
นายไหวไหมวะ มองฉันสิ

355
00:25:53,720 --> 00:25:55,289
พอได้แล้วครับ รุ่นพี่

356
00:25:55,460 --> 00:25:56,630
ไม่ ๆ นายทำตัวแปลก ๆ อะ

357
00:25:56,630 --> 00:25:58,160
พยาบาลครับ เข้ามาข้างในหน่อย

358
00:25:58,160 --> 00:25:59,960
เงียบเลย ไปนั่งที่เลยครับ รุ่นพี่

359
00:26:00,559 --> 00:26:01,769
(ยอนอู)

360
00:26:03,470 --> 00:26:05,069
- โอ้โฮ
- สวยเวอร์ ๆ

361
00:26:05,069 --> 00:26:06,539
โห สวยเกิน

362
00:26:11,809 --> 00:26:14,210
ขนาดวันแรกก็ปังเบอร์นี้แล้วอะ

363
00:26:14,740 --> 00:26:16,950
นั่นสิครับ ดีจังเลยครับ

364
00:26:17,609 --> 00:26:18,849
คุณซอกจู

365
00:26:19,220 --> 00:26:20,819
คอนเซปต์ขี้งอนไม่เหมาะเลย

366
00:26:21,049 --> 00:26:22,589
พอได้แล้ว โอเคไหม

367
00:26:23,250 --> 00:26:25,289
ผมก็ทำอะไรพวกนั้นเก่งเหมือนกันครับ

368
00:26:33,859 --> 00:26:36,470
พี่ ชอบชุดนี้มากเลยอะ เป็นไง

369
00:26:36,470 --> 00:26:38,130
โห งามนะเนี่ย

370
00:26:39,640 --> 00:26:40,670
คุณซองพโย

371
00:26:42,809 --> 00:26:44,109
ฉันดูเป็นไงบ้างคะ

372
00:26:45,910 --> 00:26:47,039
นึกว่านางฟ้ามาเอง

373
00:26:47,339 --> 00:26:48,809
นางฟงนางฟ้าอะไรล่ะ

374
00:26:49,210 --> 00:26:51,079
- จะซื้อให้ใช่ปะ
- ต้องซื้อแล้วแหละ

375
00:26:51,380 --> 00:26:52,579
เดี๋ยวซื้อให้ ๆ

376
00:26:53,650 --> 00:26:54,750
พี่ ซื้อตัวนี้ให้ด้วยดิ

377
00:26:55,519 --> 00:26:56,519
อืม ๆ

378
00:26:56,519 --> 00:26:58,690
(ยอนอู)

379
00:27:00,859 --> 00:27:03,359
ถ้าคุณยอนอูได้เห็น
คงมีความสุขมากแน่เลย

380
00:27:06,299 --> 00:27:07,859
ขอโทษค่ะ พูดออกไปไม่ทันรู้ตัว

381
00:27:08,160 --> 00:27:11,269
เธอต้องมีความสุขเกินต้านเลยครับ

382
00:27:16,769 --> 00:27:18,210
เธอคงสบายดีใช่ไหมคะ

383
00:27:20,940 --> 00:27:22,009
แน่นอนครับ

384
00:27:22,849 --> 00:27:24,109
คงสบายดี

385
00:27:24,950 --> 00:27:26,380
สมกับเป็นคุณยอนอู

386
00:27:28,319 --> 00:27:30,150
จงหลีกทาง

387
00:27:30,890 --> 00:27:32,589
ฝ่าบาทเสด็จแล้ว

388
00:27:33,890 --> 00:27:35,960
จงหลีกทาง

389
00:27:36,859 --> 00:27:38,829
ฝ่าบาทเสด็จแล้ว

390
00:27:42,529 --> 00:27:45,369
ฝ่าบาท โปรดหยุดสักครู่

391
00:27:45,369 --> 00:27:47,400
ให้หม่อมฉันได้กราบทูลสถานการณ์
ไม่เป็นธรรมที่เราเผชิญอยู่เถิดเพคะ

392
00:27:50,109 --> 00:27:51,170
วางลง

393
00:27:57,109 --> 00:28:00,450
สตรีโชซอน ผู้เป็นราษฎรของฝ่าบาท...

394
00:28:00,450 --> 00:28:02,190
ต้องมาล้มหายตายจาก
ทั้งที่พวกนางมิได้ทำอะไรผิดเพคะ

395
00:28:03,450 --> 00:28:04,549
หยุดนะ

396
00:28:04,690 --> 00:28:07,259
บังอาจพูดจาสามหาว
ต่อหน้าฝ่าบาทได้อย่างไร

397
00:28:07,490 --> 00:28:09,630
ถอยไปบัดเดี๋ยวนี้
มิฉะนั้น ข้าจะบั่นคอเจ้าทิ้งเสีย

398
00:28:10,259 --> 00:28:13,500
หากข้าต้องตายอยู่แล้ว
ข้าก็จะตายที่นี่เจ้าค่ะ

399
00:28:14,799 --> 00:28:18,029
หัวหน้าราชองครักษ์ เก็บดาบเดี๋ยวนี้

400
00:28:31,250 --> 00:28:32,250
ฝ่าบาท

401
00:28:33,119 --> 00:28:35,950
หม่อมฉันอยากฟังเด็กคนนั้นพูดให้จบ

402
00:28:36,849 --> 00:28:38,420
มิทรงขัดข้องใช่หรือไม่เพคะ

403
00:28:40,819 --> 00:28:41,890
พ่ะย่ะค่ะ

404
00:28:46,930 --> 00:28:48,029
ว่ามาเถิด

405
00:28:48,869 --> 00:28:51,329
เรื่องราวใดที่เจ้าอยากเล่า
แม้นต้องเสี่ยงชีวิตเช่นนี้

406
00:28:55,609 --> 00:28:56,970
หม่อมฉัน...

407
00:28:56,970 --> 00:28:59,309
เพิ่งเกือบสิ้นใจ
สังเวยตำแหน่งกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์

408
00:28:59,740 --> 00:29:03,450
เป็นลูกสาวของเสนาบดีมหาดไทยพัคแจวอน
มีนามว่าพัคยอนอูเพคะ

409
00:29:04,079 --> 00:29:05,079
พัคยอนอูหรือ

410
00:29:05,920 --> 00:29:07,319
เจ้าคือเด็กคนนั้นหรือ

411
00:29:07,880 --> 00:29:10,690
ข้าได้ยินว่าทุกคนที่เกี่ยวข้อง
กับคดีนั้นถูกลงโทษแล้วนี่

412
00:29:10,990 --> 00:29:12,059
แล้วเจ้ารู้สึกไม่เป็นธรรมเรื่องใด

413
00:29:14,420 --> 00:29:17,859
มีบางคนที่ยังไม่ถูกลงโทษเพคะ

414
00:29:18,799 --> 00:29:21,599
มีบางคนที่ยังไม่ถูกลงโทษหรือ

415
00:29:22,430 --> 00:29:23,529
พวกนั้นเป็นใครกัน

416
00:29:25,099 --> 00:29:26,500
พวกที่วางแผน...

417
00:29:26,940 --> 00:29:28,569
สร้างกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์จอมปลอม...

418
00:29:28,769 --> 00:29:30,970
เพื่อตระกูล ทรัพย์สินเงินทอง
หรือตำแหน่งที่สูงขึ้น

419
00:29:32,740 --> 00:29:33,880
หม่อมฉันทราบดี

420
00:29:34,609 --> 00:29:37,109
ถึงคุณธรรมที่สตรีโชซอนอย่างเรา
ต้องปฏิบัติตาม

421
00:29:37,849 --> 00:29:38,880
คุณธรรมเหล่านั้น...

422
00:29:39,519 --> 00:29:42,349
มีค่าสำหรับคนที่ปรารถนาจะรักษาไว้

423
00:29:42,519 --> 00:29:46,190
หากแต่มันอาจกลายเป็นโซ่ตรวน
สำหรับบางคนได้เช่นกัน

424
00:29:46,920 --> 00:29:48,019
โซ่ตรวนหรือ

425
00:29:48,960 --> 00:29:50,630
อย่างเช่น ตำแหน่งกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์

426
00:29:51,059 --> 00:29:53,599
หากพระองค์ยังทรงแต่งตั้ง
ตำแหน่งนั้นเป็นรางวัลต่อไป

427
00:29:54,259 --> 00:29:55,769
ราษฎรผู้บริสุทธิ์ของพระองค์

428
00:29:55,769 --> 00:29:57,470
ก็จะถูกฆ่าตายต่อไป

429
00:29:57,769 --> 00:30:00,069
และจะมีผู้คนใช้มัน
เพื่อประโยชน์ส่วนตนมากขึ้น

430
00:30:01,869 --> 00:30:04,369
โปรดแก้ผิดให้เป็นถูก

431
00:30:04,509 --> 00:30:06,440
จะได้ไม่มีสตรีบริสุทธิ์นางใด
ต้องถูกฆ่าตายอีก

432
00:30:07,980 --> 00:30:09,710
โปรดช่วยเราด้วยเถิดเพคะ

433
00:30:17,849 --> 00:30:20,490
โปรดช่วยเราด้วยเถิดเพคะ

434
00:30:20,490 --> 00:30:22,259
- โปรดช่วยเราด้วยเถิดเพคะ
- ได้โปรดเถิดเพคะ ฝ่าบาท

435
00:30:22,259 --> 00:30:24,259
- โปรดช่วยเราด้วยเถิดเพคะ
- ช่วยเราด้วยเถิดเพคะ

436
00:30:25,160 --> 00:30:26,559
ช่วยเราด้วยเถิดเพคะ

437
00:30:27,000 --> 00:30:30,069
- ได้โปรดเถิดเพคะ ฝ่าบาท
- โปรดช่วยเราด้วยเถิดเพคะ

438
00:30:36,069 --> 00:30:38,410
สิ่งที่นางพูดช่างสำคัญยิ่งนักเพคะ

439
00:30:39,480 --> 00:30:40,539
นางพูดถูกเพคะ

440
00:30:41,339 --> 00:30:45,420
สตรีก็เป็นราษฎรที่ล้ำค่า
ของฝ่าบาทเช่นกัน

441
00:30:46,880 --> 00:30:50,019
ในฐานะมารดา หม่อมฉันคิดว่า...

442
00:30:50,019 --> 00:30:52,059
เด็กคนนั้นพูดถูกแน่แท้

443
00:30:53,119 --> 00:30:54,259
ทรงคิดเห็นเช่นไรเพคะ

444
00:31:18,049 --> 00:31:20,180
แม่ม่ายถือพรหมจรรย์

445
00:31:20,180 --> 00:31:22,319
เป็นแนวคิดอันงดงาม

446
00:31:22,319 --> 00:31:24,089
หากแต่มีคนพยายาม
ใช้ตำแหน่งกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์นี้

447
00:31:24,089 --> 00:31:26,859
ให้ได้มาซึ่งความต้องการ
อันเห็นแก่ตัวของตนมากขึ้นเรื่อย ๆ

448
00:31:27,690 --> 00:31:28,890
จากนี้ไป

449
00:31:29,430 --> 00:31:31,490
เราจะใช้กฎหมายตัดสินอย่างรอบคอบ

450
00:31:31,490 --> 00:31:33,359
ว่าใครคู่ควรกับตำแหน่ง
กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์อย่างแท้จริง

451
00:31:35,029 --> 00:31:36,130
จะได้มิต้องมีใคร...

452
00:31:37,470 --> 00:31:39,670
ต้องเสียชีวิตอย่างไม่เป็นธรรม
เพราะเรื่องนี้อีก

453
00:31:39,970 --> 00:31:42,369
- พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท
- พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท

454
00:32:03,259 --> 00:32:05,089
ไยทำอะไรตามอำเภอใจตลอดเลยขอรับ

455
00:32:07,460 --> 00:32:08,500
เป็นอะไรหรือไม่ขอรับ

456
00:32:10,599 --> 00:32:12,200
คอไปโดนอะไรมา

457
00:32:15,809 --> 00:32:17,339
จากนี้ไป อยู่ข้าง ๆ ข้าไว้เถิด

458
00:32:17,809 --> 00:32:19,710
ท่านจะได้ไม่คลาดสายตาข้า
แม้แต่วินาทีเดียว

459
00:32:21,779 --> 00:32:23,180
อยู่ข้าง ๆ ผมไว้นะครับ

460
00:32:24,109 --> 00:32:25,779
คุณจะได้ไม่คลาดสายตาผม
แม้แต่วินาทีเดียว

461
00:32:34,359 --> 00:32:35,430
แม่หญิง

462
00:32:38,089 --> 00:32:39,259
เป็นอะไรหรือขอรับ

463
00:32:42,430 --> 00:32:46,000
ไม่ใช่เพราะนายน้อย
อย่าได้กังวลใจเลยเจ้าค่ะ

464
00:32:48,500 --> 00:32:50,339
เพราะคนคนนั้นหรือขอรับ

465
00:32:53,910 --> 00:32:55,349
คนที่มีชื่อเหมือนข้า

466
00:32:56,710 --> 00:32:57,809
คนนั้น

467
00:33:01,650 --> 00:33:03,049
ข้ารู้ขอรับ...

468
00:33:04,519 --> 00:33:07,460
ว่าข้าไม่ใช่คนที่แม่หญิงชอบพอ

469
00:33:09,259 --> 00:33:10,529
แต่ก็ไม่เป็นไรขอรับ

470
00:33:12,660 --> 00:33:13,730
เพราะข้า...

471
00:33:15,329 --> 00:33:16,369
รักท่าน

472
00:33:17,569 --> 00:33:19,099
ข้าอยู่กับท่านไม่ได้

473
00:33:20,670 --> 00:33:24,009
เพราะข้ามอบหัวใจให้เขาไปแล้ว

474
00:33:24,109 --> 00:33:26,079
- แม่หญิง
- ได้โปรด...

475
00:33:26,809 --> 00:33:27,880
ปล่อยข้าเถิดเจ้าค่ะ

476
00:33:42,559 --> 00:33:43,690
หมายความว่าอย่างไร

477
00:33:44,359 --> 00:33:46,029
อยากไปจากฮันยางหรือ

478
00:33:46,529 --> 00:33:47,859
ข้าอยากไปพักสักหน่อยเจ้าค่ะ

479
00:33:48,700 --> 00:33:51,099
ที่นี่เกิดเรื่องไม่ว่างเว้น

480
00:33:51,329 --> 00:33:52,640
ข้ารู้สึกไม่สบายใจ

481
00:33:52,769 --> 00:33:53,799
ไม่ได้

482
00:33:54,539 --> 00:33:55,670
เจ้าเจอเรื่องใหญ่ถึงเพียงนั้นมา

483
00:33:55,670 --> 00:33:57,140
ข้าจะปล่อยให้เจ้าไปอยู่ไกล ๆ
ลำพังได้อย่างไร

484
00:33:57,710 --> 00:33:58,740
ข้าไม่อนุญาต

485
00:33:59,079 --> 00:34:00,640
หากเจ้าต้องการเช่นนั้น

486
00:34:01,480 --> 00:34:04,109
จะไปอยู่ที่เรือนอาเจ้าสักพักก็ได้

487
00:34:04,109 --> 00:34:06,750
ใต้เท้า พูดเรื่องอะไรเจ้าคะ

488
00:34:06,750 --> 00:34:08,619
อีกไม่นาน อากาศ
ก็จะเริ่มหนาวแล้วนะเจ้าคะ

489
00:34:08,619 --> 00:34:09,949
ไม่ต้องห่วง น้องหญิง

490
00:34:10,590 --> 00:34:13,159
นางเป็นเด็ก
ที่กล้าเปิดปากพูดต่อหน้าฝ่าบาท

491
00:34:13,389 --> 00:34:14,659
ข้าเชื่อว่านางจะไม่เป็นไร

492
00:34:15,360 --> 00:34:17,389
อยากกลับมาเมื่อไรก็กลับมานะ

493
00:34:19,460 --> 00:34:21,199
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ ท่านพ่อ

494
00:34:33,179 --> 00:34:36,679
(ประธานคังแทฮา)

495
00:34:42,289 --> 00:34:44,690
ทำไม เศร้าเหรอคะ

496
00:34:47,119 --> 00:34:49,289
ผมคิดมาตลอดว่าบริษัทคือทุกอย่างของผม

497
00:34:50,559 --> 00:34:52,199
เลยแอบรู้สึกแปลก ๆ ครับ

498
00:34:52,199 --> 00:34:54,559
แต่ก็แปลว่า
คุณจะไปหลาย ๆ ที่ได้แล้วนี่คะ

499
00:34:54,800 --> 00:34:55,929
ถือว่าดีไม่ใช่เหรอ

500
00:34:56,329 --> 00:34:57,369
งั้นเหรอครับ

501
00:34:58,730 --> 00:35:00,739
ประธานคนใหม่เป็นคนยังไงคะ

502
00:35:00,969 --> 00:35:03,039
อ๋อ ขอบคุณนะคะ
ที่แนะนำฉันให้เขารู้จัก

503
00:35:03,170 --> 00:35:05,940
เราจะร่วมงานกับมีดัมอีกหลายโปรเจกต์
แน่นอนอยู่แล้วครับ

504
00:35:11,110 --> 00:35:12,250
มาแล้วเหรอครับ ประธานพัค

505
00:35:12,250 --> 00:35:14,179
ครับ เจอกันอีกแล้วนะครับ ประธานคัง

506
00:35:25,530 --> 00:35:27,800
อ้อ คนนี้คือประธานอีมีดัม
จากมีดัมที่เคยบอกครับ

507
00:35:29,599 --> 00:35:30,869
ได้ยินเรื่องคุณมาเยอะเลยครับ

508
00:35:31,869 --> 00:35:33,099
ผมพัคแจวอนครับ

509
00:35:34,739 --> 00:35:35,769
อีมีดัมค่ะ

510
00:35:53,619 --> 00:35:55,420
นี่เป็นตึกที่ผมเป็นเจ้าของ

511
00:35:56,090 --> 00:35:57,289
พอลาออกจากบริษัทแล้ว

512
00:35:57,289 --> 00:35:59,699
ไปเปิดร้านเล็ก ๆ ในตึกนี้ได้เลยครับ

513
00:36:01,159 --> 00:36:02,699
ของขวัญแต่งงานจากผมครับ

514
00:36:04,630 --> 00:36:06,539
โอย ไม่เป็นไรครับ

515
00:36:06,539 --> 00:36:07,900
ไม่จำเป็นหรอกครับ

516
00:36:08,199 --> 00:36:09,510
ขอบคุณค่ะ

517
00:36:10,309 --> 00:36:11,570
นี่มัน... ขอดูหน่อย

518
00:36:12,980 --> 00:36:14,280
แพงใช่ไหมคะ เนอะ

519
00:36:15,179 --> 00:36:18,050
โธ่เอ๊ย ไม่เป็นไรจริง ๆ นะเนี่ย

520
00:36:19,949 --> 00:36:22,420
ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
ที่ผ่านมานะครับ พี่ซองพโย

521
00:36:26,190 --> 00:36:28,260
- "พี่" เหรอครับ
- ครับ พี่

522
00:36:36,969 --> 00:36:38,769
อะไรนะครับ เขาพูดว่าอะไรนะ

523
00:36:38,769 --> 00:36:39,800
"ในที่สุดก็เรียกว่าพี่สักที"

524
00:36:39,800 --> 00:36:41,739
"ซึ้งอะ ชอบมาก" เขาว่างั้นค่ะ

525
00:36:41,739 --> 00:36:42,809
เขาเรียกผมว่า "พี่" อะ

526
00:36:43,409 --> 00:36:45,579
แทฮาเอ๊ย

527
00:36:46,480 --> 00:36:47,880
ไอ้เด็กนี่

528
00:36:47,880 --> 00:36:50,849
แต่ก่อน ฉันเคยดูแลนาย
ตอนนายเรียนอยู่เมืองนอกด้วย

529
00:36:51,210 --> 00:36:52,349
รักนะคะ น้องสามี

530
00:36:52,550 --> 00:36:54,679
โธ่ น้องพี่

531
00:36:54,679 --> 00:36:56,820
เดี๋ยว ๆ ผมหายใจไม่ออกครับ

532
00:36:56,820 --> 00:36:58,550
หัวใจผม ๆ

533
00:37:40,000 --> 00:37:41,230
หากมิเป็นสามีภรรยากัน

534
00:37:42,369 --> 00:37:44,199
มาเป็นเพื่อนกันดีหรือไม่

535
00:37:57,579 --> 00:38:00,179
จะไม่ไปเดินเล่นกับข้าหรือเจ้าคะ

536
00:38:01,320 --> 00:38:02,420
ข้าก็ต้องการ...

537
00:38:03,590 --> 00:38:04,920
เพื่อนเหมือนกันเจ้าค่ะ

538
00:38:15,360 --> 00:38:17,269
คืนนี้จันทร์สว่างยิ่งนัก

539
00:38:19,039 --> 00:38:21,369
มาขอพรกับกระต่ายหยกกันดีหรือไม่

540
00:38:24,139 --> 00:38:25,539
ขอไปก็เปล่าประโยชน์เจ้าค่ะ

541
00:38:26,710 --> 00:38:29,579
กระต่ายหยก
มิได้อยู่บนดวงจันทร์หรอกเจ้าค่ะ

542
00:38:30,179 --> 00:38:31,250
อะไรนะขอรับ

543
00:38:31,880 --> 00:38:34,820
ไม่มีทางขอรับ ไยพูดจาไร้สาระเช่นนั้น

544
00:38:35,750 --> 00:38:38,789
บนดวงจันทร์ ไม่มีหญ้าให้กิน

545
00:38:38,789 --> 00:38:40,320
มีแต่หิน

546
00:38:40,320 --> 00:38:41,889
กระต่ายอยู่บนนั้นไม่ได้เจ้าค่ะ

547
00:38:43,530 --> 00:38:46,800
อีกประมาณ 200 ปีจากนี้

548
00:38:47,429 --> 00:38:49,099
เราจะเดินทางไปดวงจันทร์ได้ด้วย

549
00:38:49,869 --> 00:38:53,239
ด้วยเกี้ยวบินได้ที่เรียกว่าจรวด

550
00:38:53,840 --> 00:38:56,940
ฉิว เช่นนี้

551
00:38:57,139 --> 00:38:58,210
แม่หญิง

552
00:38:59,309 --> 00:39:00,809
ท่าจะไม่สบายแน่เลย

553
00:39:00,809 --> 00:39:02,579
ข้าจะพาไปหาหมอนะขอรับ ต้องรีบแล้ว

554
00:39:02,880 --> 00:39:04,550
หมอจะยังอยู่ที่โรงหมอหรือเปล่านะ

555
00:39:04,550 --> 00:39:06,380
ตกใจอะไรขนาดนั้นเจ้าคะ

556
00:39:06,619 --> 00:39:08,880
อีก 200 ปีต่อจากนี้ ผมทุกคน...

557
00:39:09,150 --> 00:39:10,690
ก็จะสั้นเท่านี้

558
00:39:11,090 --> 00:39:14,059
สตรีก็จะใส่กระโปรงสั้น ๆ เช่นนี้

559
00:39:14,260 --> 00:39:15,460
แม่หญิง หยุด

560
00:39:16,059 --> 00:39:19,199
บุรุษบางคนก็ใส่กระโปรงด้วยเจ้าค่ะ

561
00:39:22,630 --> 00:39:26,400
บุรุษ... บุรุษใส่กระโปรง

562
00:39:26,769 --> 00:39:28,739
โอ๊ย

563
00:39:30,869 --> 00:39:32,809
บุรุษจะใส่กระโปรงได้อย่างไรเล่า

564
00:39:42,179 --> 00:39:43,420
นี่

565
00:39:44,219 --> 00:39:45,420
ขอบคุณเจ้าค่ะ

566
00:39:56,869 --> 00:39:59,199
- เดี๋ยว
- หือ อะไรเหรอ

567
00:39:59,340 --> 00:40:01,269
ไม่เป็นไร ไปรอตรงนั้นก่อน

568
00:40:01,269 --> 00:40:02,670
- ไปสิ
- อะไรเนี่ย

569
00:40:02,670 --> 00:40:04,739
มาถ่ายด้วยกันดีกว่า มา

570
00:40:04,739 --> 00:40:06,780
- โอย
- หนึ่ง สอง สาม

571
00:40:06,780 --> 00:40:07,809
ชูสองนิ้ว

572
00:40:30,030 --> 00:40:31,469
อุ๊ย ได้ปลาแล้ว

573
00:40:39,579 --> 00:40:40,809
สาบานเลยว่าเหมือนปลากิน...

574
00:40:41,539 --> 00:40:42,610
แกล้งกันหรือ

575
00:40:43,280 --> 00:40:44,510
มันเย็นนะ

576
00:40:58,159 --> 00:41:00,260
เห็ดบางชนิดมีพิษ

577
00:41:00,429 --> 00:41:02,059
ต้องตรวจสอบให้ดีก่อนเก็บนะเจ้าคะ

578
00:41:02,699 --> 00:41:04,300
ขอรับ ข้ารู้

579
00:41:19,480 --> 00:41:20,550
อยู่นี่เอง

580
00:41:21,550 --> 00:41:22,650
หาเจอแล้วหรือเจ้าคะ

581
00:41:32,130 --> 00:41:33,159
รับไว้เถิดขอรับ

582
00:41:34,059 --> 00:41:37,530
กินไม่ได้ แต่เจริญตานะ

583
00:41:52,110 --> 00:41:53,250
หญ้าแบอัมแซนี่นา

584
00:41:57,289 --> 00:41:58,289
"แบอัมแซ" หรือ

585
00:41:58,590 --> 00:42:00,920
ขึ้นชื่อเรื่องสมานแผลเจ้าค่ะ

586
00:42:04,230 --> 00:42:05,230
เลือดออก เดี๋ยว

587
00:42:10,269 --> 00:42:11,400
เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ

588
00:42:13,239 --> 00:42:14,340
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

589
00:42:16,170 --> 00:42:17,639
ขอโทษนะ ข้าเผลอทำไปโดยไม่รู้ตัว

590
00:42:18,409 --> 00:42:19,409
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

591
00:42:21,010 --> 00:42:22,750
เรากลับกันเถิดเจ้าค่ะ

592
00:42:37,559 --> 00:42:38,559
รอด้วยสิ

593
00:42:39,630 --> 00:42:41,829
แทฮา จะซื้อโรงแรมนี้เหรอ

594
00:42:44,500 --> 00:42:46,639
คิดว่าน่าจะดีกว่าปล่อยให้เขาขาย

595
00:42:47,170 --> 00:42:48,440
ให้คนอื่นไปน่ะครับ

596
00:42:50,769 --> 00:42:53,280
ที่ดอกยี่เข่งยังบานสะพรั่งอยู่

597
00:42:56,050 --> 00:42:57,849
ผมเชื่อว่าเป็นเพราะคุณยอนอูครับ

598
00:43:00,079 --> 00:43:01,750
เธอสัญญากับผมแล้วว่าจะกลับมา

599
00:43:02,989 --> 00:43:04,019
นั่นสิ ตัดสินใจถูกแล้ว

600
00:43:06,260 --> 00:43:07,360
เธอต้องกลับมาแน่ ๆ

601
00:43:08,889 --> 00:43:10,230
ในเมื่อเธอสัญญาไว้แล้ว

602
00:43:40,690 --> 00:43:41,690
นายน้อย

603
00:43:42,159 --> 00:43:43,329
เป็นอะไรไปเจ้าคะ

604
00:43:43,860 --> 00:43:45,130
มีใครอยู่ไหม

605
00:43:45,460 --> 00:43:46,500
รีบมาช่วยเราหน่อย

606
00:43:47,059 --> 00:43:48,059
นายน้อย

607
00:44:11,489 --> 00:44:13,619
เขาคงทนได้อีกไม่นานขอรับ

608
00:44:14,090 --> 00:44:15,760
เตรียมใจไว้เถิดขอรับ

609
00:45:10,710 --> 00:45:12,050
ข้าอยู่กับท่านไม่ได้

610
00:45:12,610 --> 00:45:15,949
เพราะข้ามอบหัวใจให้เขาไปแล้ว

611
00:46:09,909 --> 00:46:12,840
(รสชาติแห่งโชซอน)

612
00:46:13,409 --> 00:46:14,409
ค่ะ

613
00:46:15,309 --> 00:46:16,349
ค่ะ ๆ

614
00:46:17,050 --> 00:46:18,380
ค่ะ รับทราบค่ะ

615
00:46:18,809 --> 00:46:19,820
ค่ะ

616
00:46:22,320 --> 00:46:23,590
จินมีแชกับโคชูจัง ซี่โครงย่าง

617
00:46:23,590 --> 00:46:25,090
สมุนไพรปรุงรส เต้าหู้ตุ๋น จับแช
หมูผัดเผ็ด

618
00:46:25,090 --> 00:46:26,820
แล้วก็ชิกฮเย เท่านี้

619
00:46:28,820 --> 00:46:29,929
โอเค

620
00:46:30,960 --> 00:46:32,190
ขอบใจจ้ะ

621
00:46:32,190 --> 00:46:33,929
เอาล่ะ ไหนดูซิ

622
00:46:35,960 --> 00:46:37,230
คนยุ่งจะตายอยู่แล้ว อะไรของเขาอีกล่ะ

623
00:46:39,369 --> 00:46:40,800
พัคยอนอากลับโชซอนแล้ว

624
00:46:40,800 --> 00:46:42,239
ในขณะที่คังแทโฮยังอยู่ในโชซอนใหม่

625
00:46:42,239 --> 00:46:44,869
เขียนให้มาเจอกันอีกดีไหมนะ

626
00:46:45,969 --> 00:46:46,980
ไม่รู้แล้วอะ

627
00:46:47,710 --> 00:46:49,909
แล้วถ้าเจอกันอีก จะเจอกันอีท่าไหนล่ะ

628
00:46:50,980 --> 00:46:52,610
ยังไงก็ต้องให้มาเจอกันอีกสิคะ

629
00:46:52,679 --> 00:46:54,449
เขาเรียกว่าอะไรนะ แฮปปี้เอนดิง

630
00:46:54,920 --> 00:46:57,190
ใช่ไหมครับ เรื่องนี้
ควรจบแบบแฮปปี้เอนดิงเนอะ

631
00:46:57,690 --> 00:46:59,150
ถ้าอยากเรียกน้ำตา
ก็ต้องจบแบบเศร้า ๆ สิ

632
00:46:59,690 --> 00:47:02,489
ทั่วโลก เงิน จบเศร้า

633
00:47:02,960 --> 00:47:03,960
เหรอ

634
00:47:04,130 --> 00:47:05,929
ถ้าอยากทำเงินได้ระดับโลก

635
00:47:06,260 --> 00:47:08,500
- ต้องจบเศร้าใช่ไหม
- เศร้าจัด ๆ

636
00:47:21,079 --> 00:47:22,340
มาแล้วหรือเจ้าคะ

637
00:47:24,650 --> 00:47:26,380
ร่างกายเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ

638
00:47:28,449 --> 00:47:31,190
พอได้หลับเต็มตื่น
ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะแล้วขอรับ

639
00:47:32,960 --> 00:47:33,960
วันนี้...

640
00:47:34,690 --> 00:47:36,019
ไปนั่งเล่นนอกเรือนกันดีไหม

641
00:47:36,760 --> 00:47:37,789
นั่งเล่นนอกเรือนหรือเจ้าคะ

642
00:47:38,829 --> 00:47:41,929
ลมพัดหนาวทีเดียว
จะไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ

643
00:47:42,800 --> 00:47:44,929
ข้าอยากไปก่อนที่อากาศจะหนาวกว่านี้

644
00:47:46,369 --> 00:47:48,400
อีกอย่าง ข้าอยากลองสวมอาภรณ์...

645
00:47:49,639 --> 00:47:50,769
ที่แม่หญิงตัดให้ด้วย

646
00:48:21,070 --> 00:48:22,539
มองอะไรอยู่หรือเจ้าคะ

647
00:48:24,440 --> 00:48:25,440
ข้าแค่...

648
00:48:27,110 --> 00:48:28,940
ดื่มด่ำกับความงาม
ของทุกสิ่งที่เห็นในตอนนี้

649
00:48:31,010 --> 00:48:33,980
ภูเขาเหล่านั้น สายลมนี้

650
00:48:36,719 --> 00:48:37,719
และแม่หญิง

651
00:48:40,760 --> 00:48:42,190
เวลาชักล่วงเลยแล้ว

652
00:48:43,090 --> 00:48:44,429
เรากลับกันเถิดเจ้าค่ะ

653
00:48:49,500 --> 00:48:50,570
แค่วันนี้วันเดียว

654
00:48:53,139 --> 00:48:55,170
ขอยืมไหล่พักพิง
สักประเดี๋ยวได้หรือไม่

655
00:49:02,210 --> 00:49:03,449
รู้หรือไม่ขอรับ

656
00:49:04,679 --> 00:49:06,679
ว่าข้าชอบชื่อแม่หญิง

657
00:49:08,079 --> 00:49:09,449
"ยอน" แปลว่า "ชิดใกล้"

658
00:49:10,119 --> 00:49:11,250
"อู" แปลว่า "พบพาน"

659
00:49:12,789 --> 00:49:14,619
แค่ได้ยินชื่อท่าน
ข้าก็รู้สึกอบอุ่นใจแล้ว

660
00:49:15,989 --> 00:49:17,329
เช่นนั้นหรือเจ้าคะ

661
00:49:20,099 --> 00:49:21,699
เมื่อคืนข้าฝันด้วยขอรับ

662
00:49:24,199 --> 00:49:26,599
เป็นที่ที่ข้าไม่เคยไปมาก่อน

663
00:49:27,340 --> 00:49:28,340
ที่นั่น ข้า...

664
00:49:29,670 --> 00:49:32,539
ยืนอยู่ในร่างชายที่หน้าตาเหมือนข้า

665
00:49:34,139 --> 00:49:36,280
ข้าจะยืนอยู่ใต้ต้นยี่เข่งทุกวัน

666
00:49:36,949 --> 00:49:38,750
เฝ้ารอใครบางคน

667
00:49:40,420 --> 00:49:41,880
ที่ไม่เคยมาหา

668
00:49:43,090 --> 00:49:44,250
คิดถึงคนที่ข้าเฝ้ารอสุดหัวใจ

669
00:49:45,690 --> 00:49:47,519
จนหลั่งน้ำตาออกมาอยู่พักใหญ่เลยขอรับ

670
00:49:55,030 --> 00:49:56,059
แม่หญิงก็คง...

671
00:49:58,400 --> 00:50:00,869
คิดถึงชายที่หน้าคล้ายข้า
สุดหัวใจเช่นกันสินะ

672
00:50:02,670 --> 00:50:05,039
ขอโทษนะขอรับ
ที่ทำให้แม่หญิงต้องเจ็บปวด

673
00:50:07,110 --> 00:50:09,409
ท่านคงนึกถึงเขาทุกครั้งที่เห็นข้า

674
00:50:12,679 --> 00:50:14,849
ข้ารู้ดีแก่ใจ
แต่ก็ยังปล่อยท่านไปไม่ได้

675
00:50:17,949 --> 00:50:19,150
เพราะความรักที่ข้ามีให้ท่าน

676
00:50:22,690 --> 00:50:24,090
กลับกันเถิดเจ้าค่ะ

677
00:50:27,230 --> 00:50:28,960
หากชาติหน้ามีจริง

678
00:50:30,699 --> 00:50:31,699
ข้าสัญญา...

679
00:50:33,539 --> 00:50:35,000
ว่าจะเกิดเป็นชายคนนั้น

680
00:50:38,340 --> 00:50:40,280
ท่านจะกลับมาเจอข้าอีกได้หรือไม่

681
00:50:42,210 --> 00:50:43,480
แล้วในชาติหน้าของเรา

682
00:50:46,150 --> 00:50:47,780
ท่านก็คงจะรักข้าตอบ

683
00:50:50,750 --> 00:50:52,889
อย่าลืมข้านะ ท่านต้องตามหาข้าให้เจอ

684
00:50:54,789 --> 00:50:56,059
เพราะได้พบท่าน

685
00:50:57,730 --> 00:50:58,789
ข้าถึงเจ็บปวด

686
00:50:59,760 --> 00:51:00,760
เศร้าโศก

687
00:51:02,260 --> 00:51:03,369
และโหยหาท่านมาตลอดก็จริง

688
00:51:05,099 --> 00:51:06,329
แต่ข้าก็ดีใจนะ

689
00:51:08,440 --> 00:51:09,940
ที่ข้าได้อยู่...

690
00:51:12,210 --> 00:51:14,710
ในช่วงเวลาของท่าน แม้เพียงช่วงสั้น ๆ

691
00:51:40,300 --> 00:51:42,099
ข้ามีความสุขมาก

692
00:51:44,809 --> 00:51:45,869
ที่ได้พบท่าน

693
00:52:22,639 --> 00:52:23,650
ขอโทษนะ

694
00:53:12,989 --> 00:53:14,699
สบายดีหรือไม่ขอรับ

695
00:53:15,360 --> 00:53:17,969
ข้าแวะมาระหว่างทางไปสอบราชการ

696
00:53:18,929 --> 00:53:20,300
จะสอบราชการหรือเจ้าคะ

697
00:53:21,400 --> 00:53:23,670
ตอนนี้ข้าต้องดูแลตระกูลแล้วนี่ขอรับ

698
00:53:26,780 --> 00:53:29,239
ข้าเอาของที่ท่านพี่ทิ้งไว้มาให้

699
00:53:29,309 --> 00:53:31,210
วางไว้ในห้องให้แล้วขอรับ

700
00:53:32,309 --> 00:53:34,820
เจ้าค่ะ ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

701
00:53:36,590 --> 00:53:38,250
เช่นนั้น ข้าขอตัวก่อนนะขอรับ

702
00:53:39,719 --> 00:53:40,860
รักษาตัวด้วยขอรับ

703
00:53:53,440 --> 00:53:54,599
สำหรับนายน้อยแล้ว

704
00:53:55,469 --> 00:53:57,269
ท่านพี่เป็นคนอย่างไรหรือเจ้าคะ

705
00:54:04,150 --> 00:54:05,380
สำหรับข้า

706
00:54:06,280 --> 00:54:08,380
เขาเป็นพี่ชายที่ดีที่สุดเลยขอรับ

707
00:54:09,679 --> 00:54:11,250
ข้าดีใจที่ได้ยินเช่นนั้นเจ้าค่ะ

708
00:54:44,420 --> 00:54:46,789
เป็นสตรีแท้ ๆ
กล้าเถียงผู้ชายได้อย่างไร

709
00:54:47,260 --> 00:54:49,219
ผลักคนอื่นก็ต้องขอโทษสิ

710
00:54:49,219 --> 00:54:50,260
รีบขอโทษเสีย

711
00:54:50,260 --> 00:54:51,289
เดี๋ยวปั๊ด...

712
00:54:59,369 --> 00:55:00,369
วันนั้น...

713
00:55:01,469 --> 00:55:03,139
เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้ามีความสุขเพียงใด

714
00:55:03,369 --> 00:55:05,139
ที่ได้ปกป้องเจ้า

715
00:55:09,510 --> 00:55:13,210
(ยอนอูที่ข้าจารึกไว้ในดวงตาคู่นี้)

716
00:55:16,349 --> 00:55:18,320
ทุกครั้งที่ข้าคิดถึงเจ้า

717
00:55:20,389 --> 00:55:23,219
ข้าจะวาดภาพเจ้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

718
00:55:28,429 --> 00:55:30,070
ข้าชื่อยอนอู พัคยอนอู

719
00:55:53,760 --> 00:55:55,460
ภาพวาดนี้คือเหตุผล

720
00:55:56,219 --> 00:55:58,030
ที่ฉันเก็บเธอไว้ในชีวิตพวกเรา

721
00:55:59,360 --> 00:56:01,460
เป็นนายน้อยนี่เองสินะเจ้าคะ

722
00:56:03,099 --> 00:56:04,630
ทั้งคนที่คอยปกป้องข้ามาตลอด

723
00:56:06,170 --> 00:56:08,400
และช่วยชีวิตข้าด้วยภาพวาดนี้

724
00:56:19,480 --> 00:56:20,980
(คอลเลกชันส่วนตัวเอสเอชกรุ๊ป)

725
00:56:20,980 --> 00:56:22,380
ภาพวาดนี้

726
00:56:22,980 --> 00:56:25,550
ยิ่งมองยิ่งเหมือนคุณยอนอูเนอะ

727
00:56:26,420 --> 00:56:28,690
ตอนเห็นครั้งแรก
ฉันก็ตกใจเหมือนกันค่ะ

728
00:56:29,219 --> 00:56:31,489
เหมือนภาพวาดคุณยอนอูตอนเด็ก ๆ เลย

729
00:56:32,630 --> 00:56:34,199
ว่าแต่ คุณยอนอูจะกลับมาเมื่อไรครับ

730
00:56:34,699 --> 00:56:36,500
ผ่านมาปีกว่าแล้วนะ

731
00:56:38,730 --> 00:56:40,369
ไม่เข้าใจเลยครับ

732
00:56:40,969 --> 00:56:42,570
ขอโทษค่ะ ผู้ช่วยคัง

733
00:56:43,039 --> 00:56:44,539
แต่ไม่เข้าใจตรงไหนเหรอคะ

734
00:56:44,869 --> 00:56:46,570
คุณฮันซงอี ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอครับ

735
00:56:46,570 --> 00:56:49,210
ว่านักสะสมของเอ็มแซด...

736
00:56:49,210 --> 00:56:51,510
คิดเป็นประมาณ 41.7 เปอร์เซ็นต์
ของนักสะสมศิลปะในปัจจุบัน

737
00:56:51,510 --> 00:56:53,980
สำหรับนิทรรศการ
ที่มีสตอรี่แน่น ๆ แบบนี้

738
00:56:53,980 --> 00:56:56,280
จำนวนเงินที่พวกเขาใช้จ่าย
จะสูงถึง 70 เปอร์เซ็นต์เลยนะครับ

739
00:56:56,949 --> 00:56:58,349
แล้วทำไมถึงไม่มี...

740
00:56:58,349 --> 00:57:00,989
แอปหรือคิวอาร์โค้ด
ที่ให้ข้อมูลมากกว่านี้ครับ

741
00:57:01,860 --> 00:57:03,489
บอกให้เตรียมแล้วไงครับ

742
00:57:03,489 --> 00:57:05,829
อ๋อ หมายความแบบนี้นี่เอง

743
00:57:06,429 --> 00:57:09,400
ค่ะ เดี๋ยวฉันไปเช็กดูอีกทีค่ะ

744
00:57:09,559 --> 00:57:11,269
มีเวลาไม่มากแล้วครับ เร่งมือเลย

745
00:57:11,269 --> 00:57:12,570
จะจัดการทันทีเลยค่ะ

746
00:57:12,829 --> 00:57:14,539
โห สุดปัง

747
00:57:15,269 --> 00:57:16,809
นึกว่าฟังคังดรอเทศน์อยู่

748
00:57:16,969 --> 00:57:19,769
นั่นสิคะ เหมือนกันอย่างกับแกะ

749
00:57:20,070 --> 00:57:21,639
มองจากปากซอยก็รู้ว่าพี่น้องกัน

750
00:57:21,639 --> 00:57:24,610
คังบอร์กชัด ๆ คังไซบอร์ก

751
00:57:36,619 --> 00:57:38,489
ผมว่าผมวาดสวยกว่าอีก

752
00:57:40,599 --> 00:57:41,630
ทำไม

753
00:57:42,130 --> 00:57:44,099
อยากกลับไปเรียนศิลปะอีกเหรอ

754
00:57:44,800 --> 00:57:46,070
โอ๊ย ไม่เอาหรอกครับ

755
00:57:46,969 --> 00:57:48,969
ช่วงนี้ผมสนุกกับงานที่บริษัทมาก

756
00:57:50,769 --> 00:57:51,840
มีฉายาด้วยนะ

757
00:57:52,769 --> 00:57:53,809
คังไซบอร์ก

758
00:57:56,210 --> 00:57:57,550
ไม่ค่อยดีเท่าไรนะ

759
00:57:57,909 --> 00:58:00,420
เหมือนแทฮาเกินไป
เวอร์ชันเลียนแบบชัด ๆ

760
00:58:01,050 --> 00:58:02,420
ผมถึงชอบไง

761
00:58:05,949 --> 00:58:07,190
โอ๊ย หิวแล้วครับ

762
00:58:07,760 --> 00:58:08,920
ไหนว่าจะเลี้ยงข้าวเที่ยงไง

763
00:58:10,059 --> 00:58:12,030
ก็ได้ ไปสิ อยากกินอะไร

764
00:58:13,599 --> 00:58:14,630
กินอะไรดีนะ

765
00:58:35,679 --> 00:58:36,719
ยอนอู

766
00:58:37,889 --> 00:58:38,920
ท่านแม่

767
00:58:52,030 --> 00:58:53,670
ด็อกกูหนีไปได้หรือเจ้าคะ

768
00:58:54,400 --> 00:58:55,869
ก่อนจะถูกประหาร

769
00:58:55,869 --> 00:58:58,210
เขาทำร้ายเจ้าหน้าที่และหนีไปน่ะ

770
00:59:00,909 --> 00:59:02,210
เพราะเช่นนั้น

771
00:59:02,909 --> 00:59:04,679
ข้าเลยมารับเจ้ากลับบ้าน

772
00:59:05,880 --> 00:59:07,980
พ่อเจ้าเป็นห่วงเจ้ามากเลยนะ

773
00:59:10,420 --> 00:59:11,989
ขออภัยเจ้าค่ะ ท่านแม่

774
00:59:12,550 --> 00:59:14,360
ไยถึงเป็นเช่นนี้เล่า

775
00:59:15,190 --> 00:59:17,690
เหตุใดจึงจมอยู่กับความเศร้าโศก
เพียงลำพัง

776
00:59:29,369 --> 00:59:32,309
นั่นมันอะไร

777
00:59:34,579 --> 00:59:37,050
เรื่องมันอาจจะยาว

778
00:59:37,980 --> 00:59:39,579
แต่อยากฟังหรือไม่เจ้าคะ

779
00:59:46,250 --> 00:59:48,920
ยอนอู เรื่องการเดินทางของเจ้า
ในโชซอนใหม่ที่เจ้าเล่า

780
00:59:49,489 --> 00:59:50,889
แม่เชื่อนะ

781
00:59:52,590 --> 00:59:53,659
แต่ว่า

782
00:59:54,659 --> 00:59:55,699
ลืมเสียเถิด

783
00:59:56,659 --> 01:00:00,639
เจ้าต้องดำเนินชีวิต
ที่เจ้าควรมีต่อไปที่นี่นะ

784
01:00:23,389 --> 01:00:25,460
ข้าอยากกลับไปหาท่านเหลือเกิน

785
01:00:26,429 --> 01:00:28,159
แต่ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

786
01:00:29,400 --> 01:00:30,469
นี่ข้าไม่มีทางเลือก...

787
01:00:32,400 --> 01:00:34,199
นอกจากต้องลืมท่านใช่ไหม

788
01:01:39,969 --> 01:01:41,039
นั่นสิ

789
01:01:41,570 --> 01:01:43,599
อย่างน้อยข้าก็ควรฟัง
คำสั่งเสียของเจ้าหน่อย

790
01:01:46,869 --> 01:01:49,440
บังอาจนัก
ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร

791
01:01:50,679 --> 01:01:52,210
สู้ไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก

792
01:01:52,510 --> 01:01:56,179
มีแต่จะตายเร็วขึ้นเท่านั้น

793
01:01:56,320 --> 01:01:57,789
ทำอะไรของเจ้า

794
01:01:57,989 --> 01:01:59,449
ไม่กลัวฟ้าพิโรธบ้างหรือไร

795
01:01:59,449 --> 01:02:00,489
ฟ้าพิโรธหรือ

796
01:02:02,019 --> 01:02:03,019
ข้าจะยอมรับโทษแต่โดยดี

797
01:02:04,059 --> 01:02:05,360
หลังปลิดชีวิตเจ้าแล้ว

798
01:02:06,530 --> 01:02:09,730
ข้าแค่ผิดที่ทำตามคำสั่ง

799
01:02:09,960 --> 01:02:12,730
ไอ้ใต้เท้าคังไร้ยางอายนั่น
ยังอยู่ดีกินดีไม่เปลี่ยน

800
01:02:14,769 --> 01:02:18,809
ข้าเลยจะปลิดชีวิตนังคนที่...

801
01:02:19,369 --> 01:02:20,909
ทำลายชีวิตข้าแทน

802
01:03:07,019 --> 01:03:08,460
อย่าโกรธแค้นข้านักเลย

803
01:03:08,920 --> 01:03:10,630
ขอให้มีชีวิตหลังความตายที่สงบสุข

804
01:03:14,030 --> 01:03:17,030
คนที่ทำลายชีวิตเจ้า
ก็คือตัวเจ้าเองนั่นแหละ

805
01:03:28,440 --> 01:03:30,579
นังสารเลว หยุดอยู่ตรงนั้นนะ

806
01:03:57,369 --> 01:03:59,340
ทำอย่างกับจะหนีข้าพ้น

807
01:04:01,809 --> 01:04:02,840
มานี่มา

808
01:04:07,780 --> 01:04:08,849
ข้าบอกให้มานี่

809
01:04:13,090 --> 01:04:14,090
มานี่

810
01:04:32,110 --> 01:04:33,110
มาเร็ว

811
01:04:46,690 --> 01:04:47,860
เพราะงั้น

812
01:04:48,920 --> 01:04:50,059
รีบกลับมาหาผมนะครับ

813
01:04:51,559 --> 01:04:52,860
ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่

814
01:06:18,110 --> 01:06:19,179
คุณยอนอู

815
01:06:20,920 --> 01:06:21,980
ไม่นะ

816
01:06:23,320 --> 01:06:24,349
ไม่...

817
01:06:26,650 --> 01:06:27,760
ไม่นะ

818
01:06:31,960 --> 01:06:33,030
คุณยอนอู

819
01:06:58,550 --> 01:07:01,789
(หัวใจ แล้วก็ แสงจันทร์ ดอกไม้ เมฆ)

820
01:07:19,440 --> 01:07:20,809
ท่านสิบแปดมงกุฎ

821
01:07:36,519 --> 01:07:37,630
ท่านสิบแปดมงกุฎ

822
01:07:37,630 --> 01:07:38,929
นี่ ท่านสิบแปดมงกุฎ

823
01:07:38,929 --> 01:07:41,260
ก็ท่านสิบแปดมงกุฎหล่อเหลาเกินเรื่อง

824
01:08:09,420 --> 01:08:14,760
(ข้าอยากเกิดใหม่เป็นเขา
และได้พบยอนอู)

825
01:09:36,279 --> 01:09:37,310
คุณ...

826
01:09:39,750 --> 01:09:40,920
กลับมาแล้วจริง ๆ เหรอครับ

827
01:09:45,420 --> 01:09:46,520
ข้ากลับมาแล้ว

828
01:09:47,960 --> 01:09:49,390
หวังว่าจะไม่ทำให้ท่านรอนานเกินไปนะ

829
01:09:51,289 --> 01:09:52,390
ไม่เป็นไรเลยครับ

830
01:09:53,460 --> 01:09:54,859
ผมบอกแล้วไงว่าผมจะรอ

831
01:09:56,800 --> 01:09:57,930
ข้าได้ยิน...

832
01:09:58,630 --> 01:10:01,539
ความโหยหาอันไร้ที่สิ้นสุด
ที่ท่านมีต่อข้า

833
01:10:03,340 --> 01:10:04,770
และความโหยหานั้น...

834
01:10:06,739 --> 01:10:08,739
ก็กลายมาเป็นชะตาของข้า

835
01:10:18,289 --> 01:10:19,789
ตอนนี้มันคือ...

836
01:10:21,619 --> 01:10:22,789
โชคชะตาของเราครับ

837
01:10:54,760 --> 01:10:55,859
(ขอขอบคุณคุณซงอ๊กซุกและคุณอีมินอู)

838
01:10:55,859 --> 01:10:56,960
(ที่มาร่วมเป็นนักแสดงรับเชิญ)

839
01:11:22,920 --> 01:11:23,979
นายน้อย

840
01:11:48,640 --> 01:11:51,409
คนสองคนที่เคยเดินบนเส้นทางที่ต่างกัน

841
01:11:52,250 --> 01:11:54,079
จะรักกันไม่เปลี่ยนแปลง

842
01:11:54,649 --> 01:11:56,350
และอยู่ด้วยกันตลอดไป

843
01:11:57,890 --> 01:11:59,920
เราขอสาบาน ณ ที่แห่งนี้ครับ

844
01:12:00,989 --> 01:12:01,989
อย่าบอกนะ

845
01:12:02,819 --> 01:12:04,460
ว่าจะต้มตุ๋นกันอีกแล้ว

846
01:12:07,590 --> 01:12:10,199
ต้องขอดูพฤติกรรม
คุณหนูเจ้าปัญหาของผมก่อนครับ

847
01:12:10,600 --> 01:12:11,630
ช่างเถิด

848
01:12:13,899 --> 01:12:15,869
ประทับตราแล้ว ถือว่าท่านเป็นของข้า

849
01:12:38,760 --> 01:12:40,630
(ขอบคุณที่รับชม The Story
of Park's Marriage Contract)

850
01:12:40,630 --> 01:12:42,130
(ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน จะกลายเป็นอะไร)

851
01:12:42,130 --> 01:12:43,659
(คุณจะโบยบิน
ไปถึงที่ที่ตัวเองปรารถนาได้)

852
01:12:55,310 --> 01:12:58,510
(The Story
of Park's Marriage Contract)