1
00:00:05,910 --> 00:00:08,480
(อีเซยอง)

2
00:00:10,550 --> 00:00:12,820
(แบอินฮยอก)

3
00:00:16,420 --> 00:00:18,519
(จูฮยอนยอง ยูซอนโฮ)

4
00:00:30,140 --> 00:00:34,039
(The Story
of Park's Marriage Contract)

5
00:00:34,039 --> 00:00:35,439
(ตัวละคร สถานที่ กลุ่มบุคคล
และองค์กรทั้งหมดในละครเรื่องนี้)

6
00:00:35,439 --> 00:00:36,670
(เป็นเรื่องสมมติ)

7
00:00:42,149 --> 00:00:43,450
มันคือสารหนู

8
00:00:47,590 --> 00:00:50,820
ให้แทฮากินก่อนวันแต่งงาน

9
00:00:51,159 --> 00:00:52,719
แน่ใจหรือขอรับ

10
00:00:52,719 --> 00:00:54,329
เด็กหนุ่มที่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว

11
00:00:54,329 --> 00:00:56,799
เกิดตายกะทันหัน ใครมันจะมาสงสัยเล่า

12
00:00:56,799 --> 00:00:58,399
นี่เป็นทางเดียว

13
00:00:59,060 --> 00:01:00,469
ที่จะทำให้ความปรารถนาของข้าเป็นจริง

14
00:01:01,369 --> 00:01:02,570
ฝากเจ้าจัดการด้วยนะ

15
00:01:28,230 --> 00:01:33,329
(ตอนที่ 7: ความฝันในคืนกลางฤดูร้อน)

16
00:01:44,340 --> 00:01:47,510
คุณหนูจะได้เห็นความจริง
ของโชคชะตาที่ซ้ำรอยเดิมเจ้าค่ะ

17
00:01:49,909 --> 00:01:50,950
ท่านรอง

18
00:01:56,319 --> 00:01:57,390
ไปจากที่นี่กันครับ

19
00:02:58,150 --> 00:02:59,819
ท่านเองสินะเจ้าคะ สามี

20
00:03:04,360 --> 00:03:05,460
ตื่นแล้วหรือเจ้าคะ

21
00:03:06,560 --> 00:03:07,629
ข้าไปเอาน้ำมาให้นะ

22
00:03:29,909 --> 00:03:31,020
เรือนเล็ก...

23
00:03:33,650 --> 00:03:35,120
คือที่ที่แม่ผมเสียครับ

24
00:03:36,990 --> 00:03:38,889
คนที่ขังแม่ไว้ในนั้น...

25
00:03:40,330 --> 00:03:41,789
และคนที่ทิ้งให้แม่ตาย...

26
00:03:45,930 --> 00:03:48,300
คือมินฮเยซุก ผู้หญิงคนนั้นครับ

27
00:03:50,030 --> 00:03:51,770
เอาแม่คืนมา

28
00:03:51,939 --> 00:03:53,539
เอาแม่คืนมานะ

29
00:03:53,539 --> 00:03:56,669
ไม่ใช่ ไม่ใช่ฉัน

30
00:03:56,870 --> 00:03:59,639
โกหก ผมเห็น

31
00:03:59,879 --> 00:04:02,009
- ผมเห็นกับตาเลย
- งั้นเหรอ

32
00:04:06,250 --> 00:04:08,050
แต่ว่าตอนนั้น...

33
00:04:09,050 --> 00:04:10,050
แกได้ทำอะไรบ้างไหมล่ะ

34
00:04:14,659 --> 00:04:15,689
ตั้งแต่วันนั้น

35
00:04:17,300 --> 00:04:19,430
ผมก็แบกหินก้อนใหญ่ไว้ในใจ

36
00:04:20,670 --> 00:04:22,899
ได้แต่ทนรับน้ำหนักของมันทุกวัน

37
00:04:23,639 --> 00:04:25,370
ผมสาบานกับตัวเอง

38
00:04:27,639 --> 00:04:29,839
ว่าจะไม่มีวันให้เธอพราก
อะไรไปจากผมอีก...

39
00:04:30,740 --> 00:04:31,839
เป็นอันขาดแล้วแท้ ๆ

40
00:04:33,240 --> 00:04:34,279
แต่จนถึงวันนี้

41
00:04:35,379 --> 00:04:36,779
ผมก็ยังทำอะไรไม่ได้อยู่ดีครับ

42
00:04:41,189 --> 00:04:42,189
ไม่หรอก

43
00:04:43,420 --> 00:04:44,420
ไม่จริงเลยเจ้าค่ะ

44
00:04:46,459 --> 00:04:47,790
ถึงจะเจ็บปวดแสนสาหัส

45
00:04:48,790 --> 00:04:50,360
ท่านก็ยังวิ่งเข้าไปในนั้นเพื่อข้า

46
00:04:51,899 --> 00:04:53,300
ไม่เป็นไรแล้วนะ

47
00:04:54,629 --> 00:04:55,899
ข้ามาแล้ว

48
00:04:59,569 --> 00:05:00,910
ข้าอยู่ตรงนี้แล้ว

49
00:05:09,379 --> 00:05:10,420
หินก้อนนั้น

50
00:05:12,420 --> 00:05:14,550
ข้าจะปลดปล่อยท่านจากมันเองเจ้าค่ะ

51
00:05:16,449 --> 00:05:18,589
ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร
ชาตินี้ข้าจะทำให้ได้

52
00:05:25,930 --> 00:05:27,800
ไม่ครับ ไม่เป็นไร

53
00:05:29,930 --> 00:05:30,970
ยังไง

54
00:05:32,199 --> 00:05:34,069
ผมก็ไม่ใช่สามีคุณยอนอู

55
00:05:36,370 --> 00:05:37,839
ผมคงเหมือนเขามากสินะครับ

56
00:05:39,009 --> 00:05:40,879
ผมไม่รู้นะว่า
เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกคุณ

57
00:05:41,310 --> 00:05:42,779
แต่ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ

58
00:05:44,519 --> 00:05:45,550
เข้าข้างในกันเถอะครับ

59
00:05:48,889 --> 00:05:49,920
ในวันแต่งงาน

60
00:05:51,720 --> 00:05:53,620
สามีข้าเสียชีวิต

61
00:05:57,560 --> 00:05:59,699
เขาเป็นโรคหัวใจก็จริง

62
00:05:59,899 --> 00:06:00,970
แต่มันกะทันหันเหลือเกิน

63
00:06:03,129 --> 00:06:04,439
ข้าถึงได้กังวล

64
00:06:06,339 --> 00:06:07,910
กลัวว่าโชคชะตาจะซ้ำรอยเดิม

65
00:06:09,870 --> 00:06:11,139
และคุณแทฮาก็จะเป็นเหมือนสามีข้า...

66
00:06:11,139 --> 00:06:12,209
มันจะไม่เกิดขึ้นหรอกครับ

67
00:06:13,110 --> 00:06:14,579
ผมไม่ใช่เขา

68
00:06:16,250 --> 00:06:17,980
และผมก็ไม่เชื่อเรื่องโชคชะตาด้วย

69
00:06:35,800 --> 00:06:39,069
ในวันแต่งงาน สามีข้าเสียชีวิต

70
00:06:49,879 --> 00:06:51,279
แต่ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ

71
00:06:53,279 --> 00:06:54,819
ผมไม่ใช่เขา

72
00:06:55,620 --> 00:06:57,220
และผมก็ไม่เชื่อเรื่องโชคชะตาด้วย

73
00:07:11,000 --> 00:07:12,939
- ท่านประธานใหญ่
- อ้อ

74
00:07:15,069 --> 00:07:17,639
ตายจริง แต๊งกิ้ว ๆ ขอบคุณนะครับ

75
00:07:18,079 --> 00:07:21,910
ผมเจริญอาหารได้เพราะคุณซาวอลเลยครับ

76
00:07:22,050 --> 00:07:24,620
ครั้งนี้ค่อยพิสูจน์ตัวเองได้หน่อย

77
00:07:24,779 --> 00:07:28,120
ไปหาแม่ครัวหัวป่าก์แบบนี้มาจากไหน

78
00:07:28,220 --> 00:07:30,490
- ขอบพระคุณค่ะ ท่านประธานใหญ่
- ครับ

79
00:07:31,259 --> 00:07:33,620
หนูอาจจะตาถั่วเรื่องผู้ชาย

80
00:07:33,620 --> 00:07:35,730
แต่หนูมองผู้หญิงดี ๆ ขาดมากนะคะ

81
00:07:38,600 --> 00:07:39,660
อาคะ

82
00:07:39,829 --> 00:07:42,930
พอจะรู้จักคลินิก
แพทย์แผนตะวันออกดี ๆ ไหมคะ

83
00:07:43,839 --> 00:07:46,139
หนูอยากหายาบำรุงสมุนไพรให้แทฮาน่ะค่ะ

84
00:07:46,269 --> 00:07:47,269
ยาบำรุงสมุนไพรเหรอ

85
00:07:48,040 --> 00:07:49,069
ลมเพลมพัดอะไรเนี่ย

86
00:07:49,069 --> 00:07:50,779
พี่เนี่ยนะจะดูแลแทฮา

87
00:07:52,079 --> 00:07:54,610
เมื่อคืนพี่ชายฉันที่ตายไปแล้ว
มาเข้าฝันเหรอคะ

88
00:07:54,709 --> 00:07:56,310
บอกให้ทำดีกับแทฮาใช่ไหม

89
00:07:56,310 --> 00:07:59,319
แม่ ลองนี่สิครับ อร่อยดี

90
00:07:59,420 --> 00:08:00,720
ฉันแค่เป็นห่วงน่ะค่ะ

91
00:08:01,290 --> 00:08:04,089
เหมือนเมื่อคืนแทฮา
จะป่วยจนล้มพับที่เรือนเล็กค่ะ

92
00:08:04,319 --> 00:08:05,420
เป็นไปไม่ได้

93
00:08:05,589 --> 00:08:07,329
แทฮาจะเข้าไปในนั้นทำไมคะ

94
00:08:07,329 --> 00:08:09,660
ยอนอูน่าจะเข้าไปในนั้นน่ะค่ะ

95
00:08:10,560 --> 00:08:12,959
ยอนอูเหรอคะ นางเข้าไปทำไมล่ะ

96
00:08:13,800 --> 00:08:14,970
ไม่ทราบสิคะ

97
00:08:15,500 --> 00:08:17,100
ให้หนูซื้อยาบำรุงให้คุณพ่อด้วยไหมคะ

98
00:08:17,100 --> 00:08:19,839
ไม่เป็นไร ซื้อให้แทฮาก็พอ

99
00:08:20,769 --> 00:08:22,639
ยังไงก็ขอบใจนะ

100
00:08:23,339 --> 00:08:25,279
ยินดีค่ะ ยังไงก็เป็นหน้าที่
ของหนูอยู่แล้ว

101
00:08:50,700 --> 00:08:51,799
เหี่ยวกว่าเดิมอีก

102
00:09:19,860 --> 00:09:22,970
มันเป็นเอกสารล้ำค่า
ที่เอาออกจากศูนย์ไม่ได้

103
00:09:23,070 --> 00:09:24,639
เลยต้องรบกวนให้คุณมาที่นี่ครับ

104
00:09:24,639 --> 00:09:26,870
มีข้อมูลเกี่ยวกับพัคยอนอู
ในนี้ไหมครับ

105
00:09:26,870 --> 00:09:30,580
ครับ เป็นหนังสือ
ที่ตระกูลฮัมยางพัคเก็บรักษาไว้

106
00:09:30,909 --> 00:09:33,809
ถึงจะสั้น ๆ แต่มีพูดถึงพัคยอนอูครับ

107
00:09:34,279 --> 00:09:36,049
ลูกสาวพัคแจวอน พัคยอนอู...

108
00:09:36,049 --> 00:09:37,549
(กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์)

109
00:09:37,549 --> 00:09:40,149
เธอได้รับป้ายอนุสรณ์
ในฐานะกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์ครับ

110
00:09:40,149 --> 00:09:41,220
อะไรนะครับ

111
00:09:41,649 --> 00:09:43,590
กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์เหรอครับ

112
00:09:43,590 --> 00:09:46,220
ครับ เธอกลายเป็นม่ายข้าวใหม่เลย

113
00:09:46,220 --> 00:09:48,289
สมัยนั้นไม่ค่อยมีเรื่องแบบนี้เท่าไร

114
00:09:48,289 --> 00:09:51,299
คงโกลาหลกันน่าดูเลยครับ

115
00:09:52,700 --> 00:09:54,269
ม่ายข้าวใหม่เหรอครับ

116
00:09:54,470 --> 00:09:56,929
เป็นคำเรียกแม่ม่ายที่เสียสามีไป

117
00:09:56,929 --> 00:09:58,100
ในวันแต่งงานน่ะครับ

118
00:09:58,500 --> 00:10:00,639
สามีเธอเสียชีวิตจากโรคเรื้อรัง

119
00:10:00,940 --> 00:10:04,679
และพัคยอนอู
ก็กระโดดลงบ่อน้ำในวันเดียวกัน

120
00:10:08,710 --> 00:10:10,509
ในวันเดียวกันเลยเหรอครับ

121
00:10:11,879 --> 00:10:13,379
ก็คือโนรีแก...

122
00:10:14,049 --> 00:10:16,549
เปลี่ยนสีเพราะยาพิษหรือเจ้าคะ

123
00:10:18,019 --> 00:10:21,259
แล้วใครฆ่าสามีคุณหนูเล่าเจ้าคะ

124
00:10:22,759 --> 00:10:24,100
ข้าคิดว่าเป็นแม่เขา

125
00:10:25,259 --> 00:10:26,600
ท่านหญิงยุนน่ะหรือเจ้าคะ

126
00:10:28,200 --> 00:10:31,639
หากนายน้อยคือสามีคุณหนู...

127
00:10:31,639 --> 00:10:33,240
กลับชาติมาเกิด

128
00:10:34,669 --> 00:10:36,139
แม่คนปัจจุบัน...

129
00:10:37,340 --> 00:10:40,340
คุณแทฮาอาจจะตกอยู่ในอันตรายก็เป็นได้

130
00:10:42,610 --> 00:10:44,779
คุณหนู ถอยออกมาจาก
ชีวิตเขาเถิดเจ้าค่ะ

131
00:10:45,679 --> 00:10:47,649
กลับโชซอนไม่ได้ ก็ช่างปะไร

132
00:10:47,990 --> 00:10:50,049
ข้าจะหาเลี้ยงพวกเราทุกวิถีทางเอง

133
00:10:50,049 --> 00:10:51,059
ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเถิดเจ้าค่ะ

134
00:10:51,659 --> 00:10:53,960
จะทำเช่นนั้นได้อย่างไร
ในเมื่อข้ารู้ความจริงหมดแล้ว

135
00:10:54,389 --> 00:10:55,460
โอ๊ย

136
00:10:55,529 --> 00:10:57,500
หากคุณหนูเจ็บตัวขึ้นมาเล่า

137
00:10:57,500 --> 00:10:59,059
ไยเป็นห่วงเขานัก

138
00:10:59,059 --> 00:11:00,059
นี่...

139
00:11:02,000 --> 00:11:03,070
หรือว่า...

140
00:11:04,940 --> 00:11:06,570
คุณหนูชอบนายน้อย...

141
00:11:07,840 --> 00:11:08,870
เจ้าคะ

142
00:11:10,169 --> 00:11:11,279
ก็น่าจะใช่แหละ แต่...

143
00:11:12,679 --> 00:11:14,409
หา ข้าเนี่ยนะ

144
00:11:14,909 --> 00:11:16,649
เจ้าจะบอกว่า
ข้าชอบท่านสิบแปดมงกุฎหรือ

145
00:11:17,080 --> 00:11:19,379
ไร้สาระสิ้นดี พูดอะไรเนี่ย

146
00:11:19,379 --> 00:11:22,350
ไม่ใช่ก็บอกว่าไม่ใช่สิ
จะเดือดดาลทำไมเจ้าคะ

147
00:11:22,720 --> 00:11:24,820
- แปลก ๆ นะ
- แปลกตรงไหนไม่ทราบ

148
00:11:24,820 --> 00:11:26,960
เจ้าต่างหากที่พูดจาแปลก ๆ

149
00:11:27,789 --> 00:11:28,860
ช่างเถิด

150
00:11:28,860 --> 00:11:31,029
ข้าต้องกลับเข้าบริษัทแล้ว ไว้ค่อยคุย

151
00:11:36,669 --> 00:11:38,600
กลิ่นตุ ๆ นะเนี่ย

152
00:11:39,600 --> 00:11:41,269
กลิ่นรักเอย

153
00:11:42,909 --> 00:11:43,970
ก็คือว่า

154
00:11:45,909 --> 00:11:50,509
ท่านรอง... ไม่สิ
เพื่อนท่านรองกับคุณยอนอู...

155
00:11:51,480 --> 00:11:53,720
เอ๊ย เพื่อนท่านรองอยากเอาชนะใจสาว

156
00:11:53,720 --> 00:11:56,220
แต่ผู้หญิงคนนั้นยังลืมแฟนเก่าไม่ได้

157
00:11:56,220 --> 00:11:57,960
เขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

158
00:11:57,960 --> 00:11:59,090
ประมาณนั้นใช่ไหมครับ

159
00:11:59,289 --> 00:12:00,690
ถูกเผงเลยครับ

160
00:12:01,529 --> 00:12:03,129
เพื่อนผมมาปรึกษา

161
00:12:03,129 --> 00:12:05,830
แต่ไอ้ผมก็ไม่เชี่ยวชาญ
เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ซะด้วย

162
00:12:05,830 --> 00:12:08,169
อ๋อ เพื่อนท่านรองสินะครับ

163
00:12:08,169 --> 00:12:09,200
ครับ เพื่อน

164
00:12:11,000 --> 00:12:14,309
เอาเถอะ ถ้าถามผม ผมว่าง่ายจะตายครับ

165
00:12:15,039 --> 00:12:16,340
ง่ายเหรอ ยังไงครับ

166
00:12:16,539 --> 00:12:17,679
ยังไงคุณยอน...

167
00:12:19,179 --> 00:12:21,649
เอ่อ แฟนเก่าเธอ
ก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วนี่ครับ

168
00:12:22,610 --> 00:12:23,909
ผู้รักษาประตูไม่อยู่ขวางลูกแบบนี้

169
00:12:23,909 --> 00:12:25,279
มีอะไรต้องกังวลล่ะครับ

170
00:12:25,279 --> 00:12:26,980
เดินเกมบุกเลยครับ

171
00:12:27,549 --> 00:12:30,750
เดินเกมบุก... ต้องทำยังไงครับ

172
00:12:30,750 --> 00:12:31,789
ยังต้องถามอีกเหรอครับ

173
00:12:31,789 --> 00:12:33,620
ก็ให้เธอเปิดทั้งกายเปิดทั้งใจ
เปย์ของขวัญหนัก ๆ

174
00:12:34,190 --> 00:12:35,889
ง่ายจะตายครับ

175
00:12:36,889 --> 00:12:38,830
เห็นไหมครับ ลูกเข้าประตูแล้วนี่ครับ

176
00:12:42,970 --> 00:12:44,799
- เดินหน้าบุก
- อือ

177
00:12:46,870 --> 00:12:49,769
ผมจะบอกเพื่อนตามนั้นแล้วกันครับ

178
00:13:02,620 --> 00:13:05,259
(เด็กมีปัญหา)

179
00:13:06,460 --> 00:13:07,490
ท่านรองคะ

180
00:13:09,059 --> 00:13:10,129
อ้าว ผู้ช่วยยู

181
00:13:11,059 --> 00:13:13,059
กำลังจะไปหาทีมการตลาดเหรอคะ

182
00:13:13,529 --> 00:13:14,529
ครับ

183
00:13:20,070 --> 00:13:23,440
ฝากเอาไปแบ่งกันทานกับทีมนะครับ

184
00:13:24,379 --> 00:13:27,210
โอ้โฮ ช็อกโกแลตนี่คะ

185
00:13:27,580 --> 00:13:30,080
ครับ มีคนให้มา แต่ผมไม่ชอบของหวาน

186
00:13:30,350 --> 00:13:31,549
ขอบคุณนะคะ

187
00:13:31,820 --> 00:13:34,190
ครับ กินด้วยกันนะครับ กินทั้งทีม

188
00:13:36,549 --> 00:13:38,460
คือว่า ยอดขายเรา...

189
00:13:38,919 --> 00:13:40,960
ค่ะ หัวหน้าฝ่าย รายการผ้า...

190
00:13:54,539 --> 00:13:55,570
อ้อ

191
00:14:01,179 --> 00:14:02,509
อันนี้น่าจะดีนะ

192
00:14:09,690 --> 00:14:10,720
คุณฮานา

193
00:14:11,259 --> 00:14:13,820
ไอ้ถุงชมพูเบา ๆ นั่นอะไรเหรอ

194
00:14:20,100 --> 00:14:21,769
ช็อกโกแลตของแพงเลยนะเนี่ย

195
00:14:22,230 --> 00:14:23,269
ไปเอามาจากไหนเหรอ

196
00:14:24,100 --> 00:14:25,539
ได้มาเป็นของขวัญค่ะ

197
00:14:25,539 --> 00:14:27,970
ของขวัญเหรอ ผู้ชายให้เหรอ

198
00:14:28,539 --> 00:14:30,980
มองจากปากซอย
ก็รู้ว่าส่งสัญญาณให้ชัด ๆ

199
00:14:32,110 --> 00:14:33,639
อะไรเนี่ย ๆ

200
00:14:33,940 --> 00:14:35,509
ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ

201
00:14:35,509 --> 00:14:37,149
ไม่ใช่อะไร

202
00:14:37,149 --> 00:14:40,679
ได้กลิ่นอะไรหวาน ๆ อร่อย ๆ ด้วย

203
00:14:40,879 --> 00:14:42,590
ช็อกโกแลต

204
00:14:43,919 --> 00:14:45,389
ข้าก็ชอบเหมือนกัน

205
00:14:58,100 --> 00:14:59,399
นี่เป็นรายชื่อกรรมการบริหาร

206
00:14:59,399 --> 00:15:01,970
ที่จะอยู่ฝั่งเรา
ในการประชุมผู้ถือหุ้นครับ

207
00:15:02,940 --> 00:15:06,039
เหมือนเมื่อคืนแทฮา
จะป่วยจนล้มพับที่เรือนเล็กค่ะ

208
00:15:06,909 --> 00:15:09,450
คิดว่าตอนนี้ตัวเอง
กล้าเข้าไปในเรือนเล็กหรือยัง

209
00:15:14,320 --> 00:15:15,320
ท่านประธานใหญ่ครับ

210
00:15:15,720 --> 00:15:18,220
เลื่อนประชุมผู้ถือหุ้น
ออกไปก่อนไม่ได้เหรอ

211
00:15:19,019 --> 00:15:21,529
อะไรนะครับ ทำไมจู่ ๆ ถึง...

212
00:15:22,029 --> 00:15:25,159
แล้วเรื่องที่จะให้แทฮา
ได้รับคะแนนโหวตเป็นประธานล่ะครับ

213
00:15:27,899 --> 00:15:28,970
เฮ้อ

214
00:15:30,100 --> 00:15:31,299
มีอยู่ครั้งหนึ่ง

215
00:15:32,539 --> 00:15:34,139
พวกตัวไรมายึด...

216
00:15:34,610 --> 00:15:36,470
แปลงดอกไม้ทั้งแปลงเลย

217
00:15:37,139 --> 00:15:39,279
พวกมันน่ะตายยากตายเย็น

218
00:15:39,279 --> 00:15:42,149
ฉีดยาฆ่าแมลงก็ไม่ตาย

219
00:15:42,750 --> 00:15:44,149
รู้ไหมว่าฉันทำยังไง

220
00:15:44,980 --> 00:15:46,950
- ไม่ทราบครับ
- ฉันปล่อยพวกมันไป

221
00:15:48,450 --> 00:15:51,490
อยากเห็นว่าดอกไม้
จะยอมจำนนต่อพวกไรหรือเปล่า

222
00:15:53,190 --> 00:15:55,330
แต่สุดท้ายเจ้าดอกไม้พวกนี้ก็ตายเรียบ

223
00:15:56,860 --> 00:15:58,759
ท่านมีแผนอื่นเกี่ยวกับอนาคต...

224
00:15:58,960 --> 00:16:01,269
ของรองประธานคังเหรอครับ

225
00:16:02,500 --> 00:16:03,600
กำลังคิดอยู่

226
00:16:04,370 --> 00:16:07,240
ว่าจะปล่อยให้ไรกัดกินแก

227
00:16:08,809 --> 00:16:10,370
หรือกำจัดไรให้ดี

228
00:16:18,120 --> 00:16:20,919
เราน่ะนะมีใจให้ท่านสิบแปดมงกุฎ

229
00:16:22,690 --> 00:16:23,720
ไม่มีทาง

230
00:16:26,590 --> 00:16:27,659
อ้าว หัวหน้าทีมโอ

231
00:16:28,529 --> 00:16:31,259
วันนี้คุณพัคยอนอู
ดีไซเนอร์ของมีดัมมาทำงานหรือเปล่า

232
00:16:31,259 --> 00:16:32,330
เป็นไง ๆ

233
00:16:32,330 --> 00:16:33,899
ได้ข่าวว่าสวยมงลงเลยนี่ จริงปะ

234
00:16:34,000 --> 00:16:35,399
อยู่ ๆ มาสนใจทำไม

235
00:16:35,399 --> 00:16:36,470
หนวกหูน่า กลับไปเลย

236
00:16:37,399 --> 00:16:38,539
คนนั้นแน่เลย

237
00:16:38,539 --> 00:16:40,700
- น่าจะใช่นะ
- ตายแล้ว

238
00:16:40,840 --> 00:16:43,509
เวลาเส้นความอดทนฉันขาดผึง
จะดูออกกันเบา ๆ อยู่นะ

239
00:16:43,509 --> 00:16:44,610
นับถึงสามนะ

240
00:16:44,610 --> 00:16:46,710
- หนึ่ง สอง...
- ไปเหอะ

241
00:16:48,649 --> 00:16:49,710
แค่นี้พวกเราก็ยุ่งจะตายแล้ว

242
00:16:50,450 --> 00:16:51,580
ยอมใจ

243
00:16:52,019 --> 00:16:54,490
ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะคะ

244
00:16:54,919 --> 00:16:57,419
ทำไมต้องขอโทษด้วยครับ
คุณยอนอูไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย

245
00:16:57,789 --> 00:17:00,220
ไม่ได้ทำอะไรผิด
แต่ก็สร้างปัญหาได้นะคะ

246
00:17:00,690 --> 00:17:01,690
เหมือนเมื่อกี้ไง

247
00:17:02,029 --> 00:17:03,759
ถ้าฉันเป็นคุณ
แทนที่จะมาเสียเวลาขอโทษ

248
00:17:03,759 --> 00:17:05,259
ฉันคงเอาเวลาไปตั้งใจทำงาน
ให้มากกว่านี้

249
00:17:06,960 --> 00:17:08,369
คุณฮานา เป็นอะไรเนี่ย

250
00:17:09,069 --> 00:17:10,769
คุณยอนอู ผู้ช่วยยูหมายถึง...

251
00:17:10,769 --> 00:17:12,200
ค่ะ รับทราบค่ะ

252
00:17:12,640 --> 00:17:14,839
ฉันจะทุ่มกายถวายหัว
และทำให้ดีเกินต้าน

253
00:17:14,839 --> 00:17:15,869
ให้งานครบรอบหนึ่งปี

254
00:17:15,869 --> 00:17:17,740
ประสบความสำเร็จให้ได้ค่ะ

255
00:17:18,079 --> 00:17:19,480
สู้เขา สู้ ๆ

256
00:17:20,809 --> 00:17:21,849
สู้ ๆ

257
00:17:21,980 --> 00:17:23,450
สู้ ๆ ๆ

258
00:17:46,200 --> 00:17:47,299
ฉันเตือนแล้วใช่ไหม

259
00:17:47,640 --> 00:17:50,039
ว่าถ้าปกป้องยัยชุดไว้ทุกข์ไม่ได้
ก็จบทุกอย่างซะ

260
00:17:50,509 --> 00:17:52,579
คิดว่าเปิดตัวยัยนั่นเป็นเมีย
แล้วจะแก้ปัญหาทุกอย่างได้หรือไง

261
00:17:52,710 --> 00:17:53,779
มีอะไร

262
00:17:54,180 --> 00:17:55,650
เกิดอะไรขึ้นกับคุณยอนอูเหรอ

263
00:17:55,650 --> 00:17:57,880
โห เป็นนายนี่ดีว่ะ

264
00:17:58,279 --> 00:17:59,880
สร้างเรื่องสร้างราว
แล้วโนสนโนแคร์ผลที่ตามมาได้

265
00:17:59,880 --> 00:18:00,880
ฉันถามว่ามีเรื่องอะไร

266
00:18:02,150 --> 00:18:03,220
ประธานมินเหรอ

267
00:18:04,319 --> 00:18:06,660
- คุณยอนอูอยู่ไหน
- ช่างเถอะ ถอยไป

268
00:18:06,660 --> 00:18:09,329
เลขาฮง หาพิกัด
คุณยอนอูเดี๋ยวนี้เลยครับ

269
00:18:09,559 --> 00:18:10,559
ครับ

270
00:18:13,460 --> 00:18:15,529
ปล่อยฉัน ปล่อยสิวะ

271
00:18:23,509 --> 00:18:24,710
หยุดไว้แค่นี้แหละ

272
00:18:25,279 --> 00:18:26,440
นี่ไม่ใช่เรื่องที่นายจะมาเจ๋อ

273
00:18:29,450 --> 00:18:30,849
ระบุพิกัดคุณยอนอูได้แล้วครับ

274
00:18:34,349 --> 00:18:35,390
นี่ คังแทฮา

275
00:18:36,589 --> 00:18:39,190
ทำอะไรไม่คิดไป
คุณยอนอูอาจจะตกที่นั่งลำบากได้นะครับ

276
00:18:39,619 --> 00:18:40,690
ไม่รู้เหรอครับ

277
00:18:49,470 --> 00:18:51,400
ฉันเรียกมากินข้าวเที่ยงด้วยกันน่ะ

278
00:18:52,039 --> 00:18:53,799
ตามเอกสารแล้ว
ยังไงฉันก็ถือเป็นแม่สามีเธอ

279
00:18:54,240 --> 00:18:56,210
แต่ฉันไม่ค่อยได้ดูแลเธอเท่าไรเลย

280
00:18:57,910 --> 00:19:00,680
ไม่นึกว่าแทฮาจะเข้าไปในเรือนเล็ก

281
00:19:01,650 --> 00:19:03,910
รู้เรื่องแม่แทฮาหรือยัง

282
00:19:04,380 --> 00:19:06,519
คุณแม่รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยัง
ให้หนูเข้าไปในนั้นเหรอคะ

283
00:19:07,819 --> 00:19:10,450
ฉันอยากรู้น่ะ
ว่าแทฮาจะมีปฏิกิริยายังไง

284
00:19:10,589 --> 00:19:12,819
ว่ากันว่าแม้แต่สัตว์เดรัจฉาน
ยังรู้สึกเห็นใจผู้อื่น

285
00:19:13,289 --> 00:19:15,130
คุณแม่ใช้แผลใจในอดีตของเขา...

286
00:19:17,029 --> 00:19:19,099
ไม่รู้สึกผิดบ้างเลยเหรอคะ

287
00:19:21,700 --> 00:19:22,900
ก็นะ...

288
00:19:25,740 --> 00:19:26,799
ทำไมฉันต้องรู้สึกผิด

289
00:19:27,299 --> 00:19:28,670
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย

290
00:19:31,809 --> 00:19:33,509
หนูไม่มีอะไรจะคุยกับคุณแม่แล้วค่ะ

291
00:19:38,480 --> 00:19:40,019
พอเวลาผ่านไป คุณแม่จะทราบเองค่ะ

292
00:19:40,480 --> 00:19:42,420
ว่าความเจ็บปวดที่คุณแม่ก่อให้คนอื่น

293
00:19:42,420 --> 00:19:44,319
จะอยู่นานกว่าความเจ็บปวด
ที่ตัวเองรู้สึกเสมอ

294
00:19:47,720 --> 00:19:48,730
เอ้า

295
00:19:49,359 --> 00:19:51,960
เอาไปสิ อาหารเสริมเพื่อสุขภาพ

296
00:19:52,559 --> 00:19:53,799
แทฮาได้แม่มา

297
00:19:53,799 --> 00:19:55,470
เลยอ่อนแอมาตั้งแต่เด็กแล้ว

298
00:19:58,099 --> 00:19:59,140
ทำไม

299
00:20:00,069 --> 00:20:01,539
กลัวจะมียาพิษเหรอ

300
00:20:16,289 --> 00:20:17,349
ไปกันเถอะครับ

301
00:20:18,460 --> 00:20:20,490
มีมารยาทหน่อย เรากำลังคุยกันอยู่

302
00:20:23,460 --> 00:20:24,490
"มารยาท" เหรอ

303
00:20:25,230 --> 00:20:26,960
งั้นคุณก็ไม่ควรทำแบบนั้นสิครับ

304
00:20:27,359 --> 00:20:28,569
แกต้องขอบคุณฉันไม่ใช่เหรอ

305
00:20:29,430 --> 00:20:31,869
แกเข้าไปเหยียบเรือนเล็กได้
ก็เพราะฉันนะ

306
00:20:33,539 --> 00:20:34,769
จริงด้วยแฮะ

307
00:20:35,869 --> 00:20:37,980
เพราะคุณแท้ ๆ
ตอนนี้เลยไม่มีอะไรหยุดผมได้แล้ว

308
00:20:40,880 --> 00:20:43,480
รอดูได้เลยครับ
อะไร ๆ จะเปลี่ยนไปมากเลย

309
00:20:52,359 --> 00:20:53,559
ไม่มีอะไรหยุดแกได้แล้วเหรอ

310
00:20:55,329 --> 00:20:57,190
เดี๋ยวก็คงได้รู้กัน

311
00:21:04,369 --> 00:21:06,200
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ
ประธานมินไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม

312
00:21:07,039 --> 00:21:08,369
แค่คุยกันเฉย ๆ

313
00:21:09,240 --> 00:21:10,710
มาเจอเธอทำไมครับเนี่ย

314
00:21:16,380 --> 00:21:17,450
เฮอะ

315
00:21:20,519 --> 00:21:23,119
ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลยไง

316
00:21:24,319 --> 00:21:25,390
ขอโทษครับ

317
00:21:26,119 --> 00:21:27,890
ไม่ได้ยินเสียงนั้นมานานแล้วน่ะ

318
00:21:30,259 --> 00:21:31,329
หิวจัง

319
00:21:34,259 --> 00:21:35,670
แน่ใจเหรอครับว่าแค่ช็อกโกแลตก็พอ

320
00:21:36,369 --> 00:21:37,900
ไม่อยากกินข้าวเป็นเรื่องเป็นราวเหรอ

321
00:21:38,140 --> 00:21:39,140
ไม่เป็นไร

322
00:21:39,140 --> 00:21:40,839
อยากกินไอ้นี่ที่สุดแล้ว

323
00:21:43,740 --> 00:21:45,740
ทุกอย่างมันง่ายสำหรับคุณยอนอู
ขนาดนั้นเลยเหรอครับ

324
00:21:46,980 --> 00:21:48,750
นิด ๆ หน่อย ๆ ก็มีความสุขแล้ว

325
00:21:49,579 --> 00:21:51,549
ใครเรียก ก็รีบบึ่งไปหาเลย

326
00:21:52,519 --> 00:21:53,720
นี่หาเรื่องกันอยู่หรือ

327
00:21:54,049 --> 00:21:55,519
ผมแค่เป็นห่วงครับ

328
00:21:55,849 --> 00:21:57,289
รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงแค่ไหน

329
00:21:57,450 --> 00:21:59,019
เอะอะก็เป็นห่วง ๆ

330
00:21:59,359 --> 00:22:00,920
เห็นข้าเป็นอะไร เด็กน้อยหรือไง

331
00:22:03,759 --> 00:22:04,829
อุ๊ย

332
00:22:26,420 --> 00:22:28,819
เห็นไหมครับ ละสายตาจากคุณ
ไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียวเลยเนี่ย

333
00:22:30,220 --> 00:22:31,589
เพราะงั้นอยู่ข้าง ๆ ผมไว้นะครับ

334
00:22:32,519 --> 00:22:34,019
คุณจะได้ไม่คลาดสายตาผม
แม้แต่วินาทีเดียว

335
00:22:38,430 --> 00:22:39,759
พูดอะไรเนี่ย

336
00:22:40,130 --> 00:22:41,670
ถ้าใครมาได้ยินเข้า
เขาจะคิดว่าท่านชอบข้านะ

337
00:22:42,799 --> 00:22:43,799
ผมชอบคุณครับ

338
00:23:10,960 --> 00:23:13,900
อยู่ข้าง ๆ ผมไว้นะครับ คุณจะได้
ไม่คลาดสายตาผมแม้แต่วินาทีเดียว

339
00:23:14,400 --> 00:23:15,400
ผมชอบคุณครับ

340
00:23:19,369 --> 00:23:20,440
โอ๊ย

341
00:23:24,940 --> 00:23:25,980
รำคาญอะ

342
00:23:26,140 --> 00:23:28,309
ฉันเป็นแค่พนักงานพาร์ตไทม์
ทำไมต้องทำงานของผู้จัดการด้วย

343
00:23:28,309 --> 00:23:29,349
ทำไมอะ

344
00:23:29,349 --> 00:23:31,819
แล้วยังไง จะกินหมดนี่เลยเหรอ

345
00:23:32,150 --> 00:23:33,319
ไหนว่าไดเอตอยู่

346
00:23:34,549 --> 00:23:36,250
อย่ามากวนโอ๊ยกันนะ คุณพี่ชาย

347
00:23:36,519 --> 00:23:38,490
ตอนนี้ค่าพลังงานฉัน
อยู่ที่ 9,620 วอนนะ

348
00:23:38,490 --> 00:23:39,960
"9,620 วอน" เหรอ หมายความว่าไง

349
00:23:39,960 --> 00:23:40,990
วัวล้วนเอ๊ย

350
00:23:41,559 --> 00:23:43,289
หมายความว่าค่าพลังงานฉัน
อยู่ขั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินไง

351
00:23:44,529 --> 00:23:47,359
ฉันจะกินต๊อกบกกี ซุปออมุก
แล้วก็คอร์นชีสด้วย

352
00:23:47,359 --> 00:23:49,799
พี่ต้องทำทุกอย่างให้ฉันเลยนะ
เข้าใจปะ

353
00:23:50,299 --> 00:23:51,900
วันหยุดเลอค่าของพี่แท้ ๆ

354
00:23:51,900 --> 00:23:55,509
แต่แกมาจิกหัวใช้กัน
เหมือนทาสในเรือนเบี้ยเลย

355
00:23:56,170 --> 00:23:57,869
วันหยุดเลอค่าบ้านพี่สิ

356
00:23:57,869 --> 00:23:59,279
ไม่มีแฟนให้ไปเที่ยวด้วยสักหน่อย

357
00:24:00,940 --> 00:24:02,279
อยากกินต๊อกบกกีจะแย่แล้วอะ

358
00:24:06,819 --> 00:24:07,980
อีตาคนนี้ ไปไหนแล้ว

359
00:24:08,950 --> 00:24:09,950
พี่

360
00:24:20,900 --> 00:24:21,930
คุณซาวอล

361
00:24:23,529 --> 00:24:24,569
มีอะไรเหรอครับ

362
00:24:26,769 --> 00:24:27,769
การบ้านน่ะ

363
00:24:28,440 --> 00:24:29,640
มาไขปริศนากันเถอะค่ะ

364
00:24:29,940 --> 00:24:30,970
อย่าบอกนะ...

365
00:24:31,609 --> 00:24:32,940
ว่าเราคบกันแล้ว

366
00:24:36,150 --> 00:24:37,150
ก่อนหน้านั้น

367
00:24:37,450 --> 00:24:40,279
เรามาจัดการเรื่องนายน้อยของคุณ
กับคุณหนูของฉันก่อนดีกว่าค่ะ

368
00:24:41,049 --> 00:24:42,519
- จัดการเหรอครับ
- ก็แบบ...

369
00:24:42,519 --> 00:24:46,460
สองคนนั้นเอาแต่
เฉียดกันไปก็เฉียดกันมา

370
00:24:46,460 --> 00:24:49,329
ด้ายไม่เข้าเข็มสักที
เห็นแล้วมันหงุดหงิดอกจะแตกตาย

371
00:24:50,029 --> 00:24:55,099
เราต้องทำให้สองคนนั้นตัวติดกัน

372
00:24:56,170 --> 00:24:57,529
เป็นปาท่องโก๋ซะ

373
00:24:58,000 --> 00:24:59,039
ยังไงครับ

374
00:25:03,210 --> 00:25:04,210
อ๋อ

375
00:25:09,450 --> 00:25:10,809
โทษทีครับ

376
00:25:11,579 --> 00:25:12,619
ขออีกรอบได้ไหม

377
00:25:22,890 --> 00:25:24,160
หมดนี่คืออะไรเนี่ย

378
00:25:25,829 --> 00:25:28,900
เห็นคุณหนูบอกว่าจะทำงานที่บ้านวันนี้
ข้าเลยมาคอยปรนนิบัติดูแลเจ้าค่ะ

379
00:25:34,140 --> 00:25:36,640
กลมกล่อมมาก กินเปล่า ๆ ยังอร่อยเลย

380
00:25:39,210 --> 00:25:42,109
โชซอนใหม่นี่มันสวรรค์ของอร่อยชัด ๆ

381
00:25:43,180 --> 00:25:44,210
นั่นสิเจ้าคะ

382
00:25:45,750 --> 00:25:47,420
คุณหนูไปรอข้างบนได้เลยเจ้าค่ะ

383
00:25:47,420 --> 00:25:49,920
เดี๋ยวข้ายกขึ้นไปให้

384
00:25:50,990 --> 00:25:52,059
ว่าแต่

385
00:25:52,519 --> 00:25:53,859
เจ้าจะเรียกข้าว่า "คุณหนู"
ไปอีกนานแค่ไหน

386
00:25:55,890 --> 00:25:56,890
เจ้าคะ

387
00:25:56,890 --> 00:25:59,930
เราอยู่ในโชซอนใหม่แล้ว
และเจ้าก็ไม่ใช่บ่าวข้าแล้วด้วย

388
00:26:00,299 --> 00:26:01,529
เรียกข้าว่า "พี่" สิ

389
00:26:04,700 --> 00:26:06,970
ข้าไม่กล้าอาจเอื้อมเรียกคุณหนู
เช่นนั้นหรอกเจ้าค่ะ

390
00:26:07,240 --> 00:26:09,039
โตมาด้วยกันเหมือนพี่น้องแท้ ๆ
อยู่แล้ว ไม่เห็นเป็นไร

391
00:26:09,869 --> 00:26:11,880
ลองเรียกข้าว่า "พี่" สิ เอาเลย

392
00:26:13,039 --> 00:26:14,079
นะ

393
00:26:20,019 --> 00:26:21,119
พี่

394
00:26:23,950 --> 00:26:25,490
รีบขึ้นไปข้างบนเถิดเจ้าค่ะ

395
00:26:25,690 --> 00:26:27,619
ได้ ข้าเอานี่ไปด้วยนะ

396
00:26:27,619 --> 00:26:29,390
เจ้าค่ะ ทานให้หมดเลยเจ้าค่ะ

397
00:26:30,029 --> 00:26:32,130
รีบขึ้นไปข้างบนเลยเจ้าค่ะ เร็ว

398
00:26:32,400 --> 00:26:33,960
- อย่าวิ่งนะ
- อือ

399
00:26:33,960 --> 00:26:37,269
ช้า ๆ แต่รีบหน่อย รีบขึ้นไปนะเจ้าคะ

400
00:26:46,579 --> 00:26:47,609
เลขาฮง

401
00:26:50,480 --> 00:26:51,579
เลขาฮง

402
00:26:52,019 --> 00:26:53,049
ครับ

403
00:26:53,819 --> 00:26:55,289
กลับไปหาที่บ้านเถอะครับ

404
00:26:55,849 --> 00:26:57,490
รู้ไหมครับว่าผ่านไปสามชั่วโมงแล้ว

405
00:26:57,490 --> 00:26:58,490
สามชั่วโมงแล้วเหรอครับ

406
00:26:58,759 --> 00:27:01,289
นึกว่าผ่านไปสัก 30 นาทีซะอีก

407
00:27:01,789 --> 00:27:03,430
ผมจะรีบหาให้เจอครับ

408
00:27:05,200 --> 00:27:07,529
ผมไม่รู้นะว่าคุณปู่สั่งให้ทำอะไร

409
00:27:07,529 --> 00:27:08,670
แต่ไว้คราวหน้าแล้วกันครับ

410
00:27:09,900 --> 00:27:10,900
ไม่ได้ครับ

411
00:27:11,430 --> 00:27:13,069
ผมมีเอกสารที่ท่านรองต้องอนุมัติ

412
00:27:13,069 --> 00:27:15,009
แล้วผมก็ต้องส่งให้
ท่านประธานใหญ่ภายในวันนี้

413
00:27:15,009 --> 00:27:16,740
ถ้าส่งไม่ทันวันนี้ ผมโดนเฉ่งแน่ครับ

414
00:27:16,740 --> 00:27:18,980
แล้วสรุปว่าหาอะไรอยู่ล่ะครับ

415
00:27:20,309 --> 00:27:21,410
คือว่า...

416
00:27:23,779 --> 00:27:24,779
- ฮะ
- แป๊บครับ

417
00:27:24,779 --> 00:27:27,019
(มายเอพริล)

418
00:27:27,779 --> 00:27:29,089
ฮัลโหล

419
00:27:29,089 --> 00:27:30,390
ครับ ๆ คุณซาวอล

420
00:27:31,890 --> 00:27:32,920
ว่าไงนะครับ

421
00:27:33,390 --> 00:27:34,460
คุณยอนอูน่ะเหรอครับ

422
00:27:37,890 --> 00:27:38,900
ทำไมครับ

423
00:27:42,369 --> 00:27:43,829
จะมาตอนไหนเนี่ย

424
00:27:46,200 --> 00:27:47,240
คุณยอนอู

425
00:27:47,670 --> 00:27:49,869
- ข้างบน
- ครับ เร็วเลย

426
00:28:02,019 --> 00:28:03,019
คุณยอนอู

427
00:28:03,950 --> 00:28:05,019
ท่านสิบแปดมงกุฎ

428
00:28:06,160 --> 00:28:07,619
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ มีอะไรเหรอครับ

429
00:28:27,140 --> 00:28:28,140
โธ่เว้ย

430
00:28:32,549 --> 00:28:33,720
จะไม่เป็นไรแน่นะ

431
00:28:34,779 --> 00:28:35,890
จะได้ผลจริง ๆ เหรอครับ

432
00:28:37,390 --> 00:28:39,960
ชายหญิงถูกทิ้งไว้ลำพัง

433
00:28:39,960 --> 00:28:42,160
ต้องผูกพันกันขึ้นมาแน่นอนค่ะ

434
00:28:43,529 --> 00:28:44,559
แบบนี้

435
00:28:50,029 --> 00:28:51,470
- ซาวอลบอกว่า...
- เลขาฮง...

436
00:28:52,869 --> 00:28:55,240
คุณพูดก่อนเลยครับ
คุณซาวอลบอกว่าไงครับ

437
00:28:55,539 --> 00:28:56,910
เปล่า ไม่มีอะไร

438
00:28:58,509 --> 00:29:00,980
อย่ามัวยืนอยู่ตรงนั้นเลย
มานั่งตรงนี้สิ

439
00:29:03,910 --> 00:29:05,779
คือว่า อย่าเข้าใจผิดนะ

440
00:29:06,220 --> 00:29:08,619
เห็นท่านยืนอยู่ตรงนั้นแล้วมันแปลก ๆ

441
00:29:08,890 --> 00:29:10,920
รู้ครับ ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย

442
00:29:12,420 --> 00:29:14,420
ว่าแต่ บนแก้มนั่นอะไรน่ะครับ

443
00:29:14,890 --> 00:29:16,490
จะเก็บไว้กินทีหลังเหรอ

444
00:29:19,500 --> 00:29:21,400
กลัวคนไม่รู้ว่าตัวเอง
กินขนร่วงจากหูหมาได้หรือไร

445
00:29:21,400 --> 00:29:22,500
หาเรื่องกันอีกแล้วนะ

446
00:29:22,500 --> 00:29:25,029
หมายความว่าไงครับ
ที่ว่าขนร่วงจากหูหมาอะไรนั่น

447
00:29:25,029 --> 00:29:26,539
เห็นคุณใช้บ่อย

448
00:29:26,769 --> 00:29:27,940
ไม่รู้ความหมายหรือ

449
00:29:28,000 --> 00:29:29,569
แปลว่าคนที่ใจแคบพอจะกินขน...

450
00:29:29,569 --> 00:29:31,009
ที่ร่วงจากหูหมาไง

451
00:29:31,009 --> 00:29:32,640
- "คนใจแคบ" เหรอ
- ใช่

452
00:29:32,640 --> 00:29:33,940
- ผมเหรอครับ
- ถูกต้อง

453
00:29:33,940 --> 00:29:35,309
- ทำไมล่ะ
- ดูสิเนี่ย

454
00:29:35,309 --> 00:29:36,680
ตัวเองใจแคบเลยโกรธเกรี้ยวเช่นนี้ไง

455
00:29:36,680 --> 00:29:37,849
ผมโกรธตอนไหน...

456
00:29:53,200 --> 00:29:54,930
รูปนี้ให้ประธานใหญ่โอที่เอสดับเบิลยู

457
00:29:55,930 --> 00:29:57,569
ส่วนรูปนี้ให้ประธานซง

458
00:29:58,940 --> 00:30:00,240
อย่าส่งผิดล่ะ

459
00:30:00,640 --> 00:30:01,670
รับทราบค่ะ

460
00:30:05,509 --> 00:30:07,210
ท่านประธานครับ

461
00:30:07,839 --> 00:30:08,880
ท่านประธาน

462
00:30:09,349 --> 00:30:11,579
อันนี้ฝีมือท่านประธานใช่ไหมครับ

463
00:30:11,779 --> 00:30:12,849
ดูสิครับ

464
00:30:13,950 --> 00:30:15,849
พวกนี้มันงานดีไซน์
ของพัคยอนอูใช่ไหมครับ

465
00:30:15,849 --> 00:30:16,849
(ดีไซน์หลุดเหรอ)

466
00:30:17,250 --> 00:30:20,019
นับถือเลยครับ วางกับดัก
ได้น่ารักตะมุตะมิขนาดนี้ได้ไง

467
00:30:21,059 --> 00:30:23,160
คนเข้ามาถล่มคอมเมนต์กันรัว ๆ เลยครับ

468
00:30:23,289 --> 00:30:24,730
"งี้งานนี้ก็ล่มแล้วเหรอ"

469
00:30:24,730 --> 00:30:26,359
บลา ๆ ๆ

470
00:30:28,799 --> 00:30:30,430
ฉันดูเหมือนคนไม่มีอะไรทำ
ขนาดนั้นเลยเหรอคะ

471
00:30:30,529 --> 00:30:31,569
เปล่าครับ

472
00:30:32,299 --> 00:30:34,299
งั้นฝีมือใครล่ะครับ

473
00:30:36,640 --> 00:30:38,369
ไม่รู้ว่าใคร แต่คงมีคนอื่นอีกสินะคะ

474
00:30:39,740 --> 00:30:41,640
ที่เห็นพัคยอนอูรกหูรกตา

475
00:30:43,309 --> 00:30:45,880
แต่ตอนนี้พวกเรา...

476
00:30:46,380 --> 00:30:49,250
ก็อยู่กันสองต่อสองนะ

477
00:30:50,720 --> 00:30:51,750
ใช่ค่ะ

478
00:30:55,460 --> 00:30:56,589
ก็บอกแล้วไงว่าได้ผล

479
00:31:09,809 --> 00:31:13,539
(ผู้ช่วยผู้จัดการยูฮานา)

480
00:31:36,200 --> 00:31:37,269
เกิดเรื่องแล้ว...

481
00:31:50,279 --> 00:31:51,309
เกิดเรื่องแล้วครับ

482
00:31:51,750 --> 00:31:52,750
(เว็บบอร์ดนิรนาม)

483
00:31:52,750 --> 00:31:54,720
ว่าเว็บบอร์ดนี้เป็นปัญหาแล้ว

484
00:31:54,950 --> 00:31:57,190
แต่มีบริษัทที่เปิดตัวคอลเลกชัน

485
00:31:57,190 --> 00:31:58,690
ที่มีเสื้อผ้าที่เหมือนกับ
ของคุณยอนอูแล้วด้วยครับ

486
00:31:58,690 --> 00:31:59,859
(อารึมฮันบก)

487
00:32:00,819 --> 00:32:02,029
จงใจทำชัด ๆ นะครับ

488
00:32:02,190 --> 00:32:03,859
คราวนี้ก็น่าจะเป็นฝีมือ
ประธานมินใช่ไหมครับ

489
00:32:04,230 --> 00:32:07,029
แกะรอยไอพีแอดเดรส
แล้วคอยเช็กเว็บไซต์นี้ต่อไปครับ

490
00:32:07,230 --> 00:32:08,359
คงเจออะไรบ้างแหละ

491
00:32:09,069 --> 00:32:10,099
ครับ

492
00:32:11,529 --> 00:32:12,799
แล้วคุณยอนอูจะเป็นยังไงครับเนี่ย

493
00:32:14,299 --> 00:32:15,640
น่าจะต้องออกแบบใหม่หมดเลยนะ

494
00:32:19,539 --> 00:32:20,539
(อารึมฮันบก)

495
00:32:20,539 --> 00:32:21,809
ที่ผ่านมามัวทำอะไรอยู่คะ

496
00:32:22,480 --> 00:32:23,779
ดูแลงานดีไซน์ยังไง

497
00:32:23,779 --> 00:32:25,450
ถึงเกิดเรื่องแบบนี้ก่อนจัดโชว์ได้

498
00:32:25,450 --> 00:32:28,819
ฉันสาบานว่าฉันเก็บรักษาไว้ดีแล้วนะคะ

499
00:32:29,220 --> 00:32:30,720
นี่คือข้อแก้ตัวเหรอคะ

500
00:32:31,049 --> 00:32:32,519
เวลางานดีไซน์หลุดออกไป
คนที่ต้องรับผิดชอบ

501
00:32:32,519 --> 00:32:33,960
คือคนออกแบบ
ไม่ว่าจะเกิดขึ้นได้ยังไงค่ะ

502
00:32:36,390 --> 00:32:37,890
ทำงานไม่ได้เรื่อง

503
00:32:38,730 --> 00:32:40,200
กลัวคนไม่รู้หรือไงว่าใช้เส้น

504
00:32:42,299 --> 00:32:43,599
"ใช้เส้น" เหรอคะ

505
00:32:44,869 --> 00:32:45,970
คืออะไรเหรอคะ

506
00:32:46,269 --> 00:32:47,569
ไม่รู้จริง ๆ เหรอคะ

507
00:32:48,400 --> 00:32:50,039
มันแปลว่าคนอย่างคุณพัคยอนอู

508
00:32:50,710 --> 00:32:52,240
ใช้เส้นสายเพื่อให้ได้งานไง

509
00:32:54,309 --> 00:32:55,579
ยังไงก็จัดการให้เรียบร้อยนะคะ

510
00:32:56,279 --> 00:32:57,910
ถ้าไม่อยากทำงานครบรอบหนึ่งปีพัง

511
00:33:13,960 --> 00:33:15,799
ฉันโลภมากไปเองแหละ

512
00:33:17,099 --> 00:33:18,630
วางมือจากงานครบรอบหนึ่งปีเถอะ

513
00:33:18,900 --> 00:33:20,539
ไม่ครับ ผมทำไม่ได้

514
00:33:20,539 --> 00:33:21,599
งั้นจะให้ฉันลาออกไหม

515
00:33:21,599 --> 00:33:23,170
- คุณปู่
- "ท่านประธานใหญ่"

516
00:33:24,809 --> 00:33:27,240
ตอนนี้ฉันพูดกับแก
ในฐานะประธานใหญ่ของเอสเอช

517
00:33:29,250 --> 00:33:32,180
ไอ้พวกที่ชอบนินทา
เอาเรื่องชาวบ้านเขาไปพูดน่ะ

518
00:33:32,180 --> 00:33:34,180
ก็ปล่อยให้พวกนั้นนินทาไป

519
00:33:34,619 --> 00:33:35,890
ไม่สำคัญหรอก

520
00:33:36,549 --> 00:33:37,549
แต่ประเด็นมันอยู่ที่...

521
00:33:38,250 --> 00:33:40,390
แกทำให้พวกนั้น
มีเรื่องเอาไปซุบซิบนินทา

522
00:33:41,589 --> 00:33:43,859
แล้วยังคิดว่าตัวเอง
จะบริหารเอสเอชต่อไปได้หรือไง

523
00:33:43,859 --> 00:33:45,059
ผมถึงยิ่ง...

524
00:33:45,930 --> 00:33:47,630
วางมือจากงานครบรอบหนึ่งปี
ไม่ได้ไงครับ

525
00:33:47,930 --> 00:33:48,970
ว่าไงนะ

526
00:33:49,630 --> 00:33:51,769
ไอ้เด็กนี่ พูดอีกทีซิ

527
00:33:52,339 --> 00:33:55,069
คุณปู่จะถามผมกี่ครั้ง
คำตอบของผมก็เหมือนเดิมครับ

528
00:33:55,839 --> 00:33:57,309
สิ่งที่สำคัญกับผมตอนนี้...

529
00:33:57,940 --> 00:33:59,640
ไม่ใช่ขึ้นเป็นหัวเรือใหญ่เอสเอช

530
00:33:59,640 --> 00:34:01,410
แต่คือทำให้งานครบรอบหนึ่งปี
สำเร็จลุล่วงด้วยดีครับ

531
00:34:01,410 --> 00:34:03,109
คังแทฮา ไอ้เด็กนี่

532
00:34:11,389 --> 00:34:13,289
ขอโทษที่บุกเข้ามาแบบนี้นะคะ

533
00:34:15,730 --> 00:34:18,260
คุณแทฮาไม่ได้ทำอะไรผิดเลยค่ะ คุณปู่

534
00:34:18,690 --> 00:34:21,360
ทั้งหมดเป็นความผิดของหนูเอง
หนูน่าจะระวังให้มากกว่านี้

535
00:34:21,829 --> 00:34:23,199
ใจเย็นก่อนนะคะ

536
00:34:24,570 --> 00:34:26,400
คิดว่าเป็นความผิดเธอจริง ๆ เหรอ

537
00:34:27,199 --> 00:34:29,769
งั้นก็ลาออกสิ

538
00:34:31,210 --> 00:34:33,239
เกิดเรื่องแบบนี้
ก่อนการประชุมผู้ถือหุ้น

539
00:34:33,239 --> 00:34:35,449
อาจจะทำลายชื่อเสียงแทฮา
ย่อยยับได้เลยนะ

540
00:34:36,510 --> 00:34:38,480
ส่วนเรื่องงานดีไซน์ที่หลุดออกไป

541
00:34:38,480 --> 00:34:41,119
ฉันหลับหูหลับตาเข้าข้างเธอไม่ได้

542
00:34:41,579 --> 00:34:44,119
- ยอนอู ฉันขอแนะนำให้...
- เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาดครับ

543
00:34:45,619 --> 00:34:46,820
ทั้งผมและคุณยอนอู...

544
00:34:47,460 --> 00:34:49,130
จะไม่รามือจากงานครบรอบหนึ่งปีครับ

545
00:34:52,929 --> 00:34:54,699
นี่คือการตัดสินใจของผม
ในฐานะผู้รับผิดชอบงาน

546
00:34:55,769 --> 00:34:56,929
และผมจะยอมรับ...

547
00:34:58,070 --> 00:34:59,170
ผลจากการตัดสินใจนั้นครับ

548
00:35:00,539 --> 00:35:01,570
ท่านประธานใหญ่

549
00:35:08,110 --> 00:35:09,150
ไปครับ คุณยอนอู

550
00:35:38,880 --> 00:35:41,480
คุณยอนอู คุณทำอะไรผิดที่ไหนล่ะครับ

551
00:35:43,050 --> 00:35:44,380
อย่าเป็นแบบนี้สิ มองผมครับ

552
00:35:48,280 --> 00:35:49,320
ขอโทษนะเจ้าคะ

553
00:35:49,949 --> 00:35:51,949
ข้าทำให้ท่านเดือดร้อน

554
00:35:53,590 --> 00:35:55,960
แล้วไง จะลาออกเหรอครับ

555
00:35:56,530 --> 00:35:58,389
ผมประกาศสงครามกับคุณปู่ไปแล้วนะ

556
00:35:58,659 --> 00:35:59,760
ไม่ ข้าไม่ลาออก

557
00:36:01,659 --> 00:36:02,670
ข้า...

558
00:36:04,170 --> 00:36:05,699
จะไม่ยอมแพ้

559
00:36:10,769 --> 00:36:12,639
งั้นก็อย่าไปฟังที่คนอื่นพูดครับ

560
00:36:13,880 --> 00:36:15,780
ถ้าผมบอกว่าไม่เป็นไร ก็คือไม่เป็นไร

561
00:36:16,510 --> 00:36:17,510
เข้าใจไหมครับ

562
00:36:33,460 --> 00:36:35,230
งั้นก็อย่าไปฟังที่คนอื่นพูดครับ

563
00:36:35,730 --> 00:36:37,599
ถ้าผมบอกว่าไม่เป็นไร ก็คือไม่เป็นไร

564
00:36:46,380 --> 00:36:47,440
เป็นอะไรไปเนี่ย

565
00:36:51,980 --> 00:36:54,420
ทลซเว ข้าป่วยหรือเปล่า

566
00:36:55,619 --> 00:36:57,989
ใจข้าเต้นตึกตัก ๆ

567
00:36:58,960 --> 00:37:01,059
เหมือนมีคนกำลังสร้างเรือนในนี้เลย

568
00:37:01,820 --> 00:37:03,059
จะไม่เป็นไรใช่ไหมนะ

569
00:37:04,630 --> 00:37:06,429
ไม่สิ ไม่ใช่เวลามาทำเช่นนี้

570
00:37:06,800 --> 00:37:08,099
ลุยเลย พัคยอนอู

571
00:37:08,699 --> 00:37:10,469
มาดามผีเสื้อ เจ้าทำได้

572
00:37:26,250 --> 00:37:28,750
ส่วนเรื่องสี จะใช้อันนี้ค่ะ

573
00:37:28,920 --> 00:37:31,449
ฉันอยากเอามาจับคู่กับชุดนี้

574
00:37:32,289 --> 00:37:34,889
ว่าจะใช้หมายเลข 923 คิดว่าไงคะ

575
00:38:16,300 --> 00:38:17,900
ลงดีเทลก็ดีแหละ

576
00:38:19,099 --> 00:38:20,139
แต่แบบนี้เป็นไง

577
00:38:29,510 --> 00:38:32,349
ลองใช้ลายเส้นเรียบ ๆ
แล้วเปลี่ยนให้เป็นแพทเทิร์นง่าย ๆ

578
00:38:36,250 --> 00:38:37,949
ไม่ยักรู้ว่า
มีพรสวรรค์ด้านนี้ด้วยนะคะ

579
00:38:40,519 --> 00:38:42,219
ทำไม ตกหลุมรักฉันเหรอ

580
00:38:42,659 --> 00:38:43,730
ใจสั่นเลยงี้

581
00:38:44,590 --> 00:38:46,960
ตกหลุมรักแค่ภาพวาดค่ะ แค่ภาพวาด

582
00:38:49,869 --> 00:38:51,170
แล้วทำไมต้องตั้งใจขนาดนั้นอะ

583
00:38:52,269 --> 00:38:53,400
ทำแบบขอไปทีก็ได้นี่

584
00:38:57,170 --> 00:38:58,510
ไม่อยากเสียใจทีหลังค่ะ

585
00:39:01,179 --> 00:39:02,780
"น่าจะสู้ให้หนักกว่านี้"

586
00:39:03,179 --> 00:39:04,550
"น่าจะทำให้เต็มที่"

587
00:39:05,880 --> 00:39:07,750
ไม่อยากมาเสียใจแบบนั้นทีหลังค่ะ

588
00:39:08,920 --> 00:39:10,289
อุตส่าห์มาถึงขนาดนี้แล้ว

589
00:39:11,489 --> 00:39:12,489
อ๋อ

590
00:39:17,829 --> 00:39:18,829
ตรงนี้เป็นไง

591
00:39:29,070 --> 00:39:30,110
จีโฮ ๆ

592
00:39:30,110 --> 00:39:31,909
หนีบตัวนั้นให้หน่อยดิ กระต่ายขาว

593
00:39:31,909 --> 00:39:34,480
โอเค เธออยากได้ตัวไหน
ฉันจะหนีบให้หมดเลย

594
00:39:36,980 --> 00:39:38,980
โอย เกือบได้แล้วแท้ ๆ

595
00:39:39,980 --> 00:39:41,949
เดี๋ยวซื้ออย่างอื่นให้ ไปกันเถอะ

596
00:39:50,030 --> 00:39:51,059
กระต่ายหยก

597
00:40:05,809 --> 00:40:07,139
ทำสำเร็จจนได้นะคะ

598
00:40:08,909 --> 00:40:10,710
การออกแบบมีความเป็นเกาหลี
แต่ก็มีเอกลักษณ์ในเวลาเดียวกัน

599
00:40:10,949 --> 00:40:12,150
เหมาะเป็นชุดฟินาเล่เป๊ะเลยค่ะ

600
00:40:12,920 --> 00:40:15,119
เรื่องวันก่อน ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ

601
00:40:15,920 --> 00:40:17,820
ต้องลำบากเพราะฉันแท้ ๆ

602
00:40:17,949 --> 00:40:19,050
ลำบากอะไรกัน

603
00:40:19,619 --> 00:40:23,360
แต่ฉันไม่เคยเห็นฝีมือตัดเย็บที่
เนี้ยบและสมบูรณ์แบบขนาดนี้มาก่อนเลย

604
00:40:24,929 --> 00:40:27,099
ต้องขอบคุณคุณแม่
ที่คอยดุด่าและฝึกฝนฉันมาค่ะ

605
00:40:28,159 --> 00:40:30,599
ตอนเด็ก ๆ ฉันเป็นตัวแสบน่ะค่ะ

606
00:40:31,300 --> 00:40:33,739
ออกไปขี่ม้าทุกวัน

607
00:40:34,099 --> 00:40:37,010
ยิงธนูเอย อ่านนิยายรักประโลมโลกเอย

608
00:40:37,639 --> 00:40:39,409
รบเร้าให้แม่ส่งไปอาณาจักรชิง

609
00:40:39,579 --> 00:40:41,610
"นิยายรักประโลมโลก" เหรอ

610
00:40:42,440 --> 00:40:43,610
"อาณาจักรชิง" เหรอคะ

611
00:40:44,280 --> 00:40:46,980
หมายถึงชอบเลียนแบบตัวละคร
ที่เคยเห็นในละครย้อนยุคค่ะ

612
00:40:47,880 --> 00:40:49,820
อยากทำนู่นนี่สารพัดไปหมดน่ะค่ะ

613
00:40:50,590 --> 00:40:53,420
แต่คุณยอนอู
ท่าจะชอบผีเสื้อมากเลยสินะคะ

614
00:40:53,889 --> 00:40:55,489
ทุกอย่างที่คุณออกแบบมีผีเสื้อหมดเลย

615
00:40:55,590 --> 00:40:58,760
ตอนเด็ก ๆ
คุณแม่เลยเรียกฉันว่า "ผีเสื้อ" ค่ะ

616
00:41:02,130 --> 00:41:03,400
พอมาคิดดูแล้ว

617
00:41:04,329 --> 00:41:06,539
ได้ออกแบบเสื้อผ้าในนามตัวเอง

618
00:41:07,739 --> 00:41:09,139
แม้แต่ความจริงที่ว่าฉันมาอยู่ตรงนี้

619
00:41:11,010 --> 00:41:12,269
ทุกอย่างรู้สึกเหมือนฝัน

620
00:41:13,280 --> 00:41:15,179
ราวกับห้วงภวังค์ของผีเสื้อเลยค่ะ

621
00:41:28,690 --> 00:41:30,590
(บันทึกรายวัน)

622
00:41:35,199 --> 00:41:38,469
วันนี้เป็นวันเกิดยอนอู ผีเสื้อของข้า

623
00:41:39,340 --> 00:41:41,170
ข้าตัดชุดใหม่ให้นาง

624
00:41:41,639 --> 00:41:44,170
และนางก็บอกว่า
อยากได้สีจากอาณาจักรชิง

625
00:41:45,039 --> 00:41:47,110
หนังสือหนังหาที่ให้อ่านไม่เคยอ่าน

626
00:41:47,239 --> 00:41:49,079
อ่านแต่นิยายรักประโลมโลก

627
00:41:50,780 --> 00:41:51,849
"ยอนอู"

628
00:41:53,820 --> 00:41:54,849
"ผีเสื้อ"

629
00:41:57,949 --> 00:41:58,949
"ยอนอู"

630
00:42:25,349 --> 00:42:26,380
มาแล้วเหรอครับ

631
00:42:28,280 --> 00:42:29,920
ออกมาทำอะไรตรงนี้

632
00:42:30,389 --> 00:42:31,519
รอคุณยอนอูอยู่ไงครับ

633
00:42:32,519 --> 00:42:33,559
รอข้าหรือ

634
00:42:34,059 --> 00:42:35,119
ทำไมหรือ

635
00:42:39,929 --> 00:42:41,329
อยากดูพระจันทร์ด้วยกันน่ะครับ

636
00:42:42,329 --> 00:42:43,400
พระจันทร์หรือ

637
00:43:02,650 --> 00:43:04,789
ผมเอากระต่ายหยก
ที่แย่งจากคุณไปมาคืนแล้วครับ

638
00:43:07,519 --> 00:43:09,559
จากนี้ไป อธิษฐานกับเจ้าตัวนี้นะครับ

639
00:43:09,829 --> 00:43:11,690
แล้วคำขอของคุณ
จะเป็นจริงทุกประการเลย

640
00:43:33,150 --> 00:43:34,550
เอาล่ะ ฟังทางนี้

641
00:43:35,079 --> 00:43:37,590
นี่เป็นงานใหญ่ที่สุดแห่งปี
ของเอสเอชเลยค่ะ

642
00:43:37,989 --> 00:43:39,760
ตรวจสอบรายชื่อแขกวีไอพีอีกที

643
00:43:39,960 --> 00:43:42,989
และอย่าลืมเช็กบัตรประชาชนทุกคน
ตอนตรวจบัตรเชิญด้วยนะคะ

644
00:43:42,989 --> 00:43:44,030
- ครับ
- ค่ะ

645
00:43:53,699 --> 00:43:55,199
(คุณคังซังโม)

646
00:43:55,840 --> 00:43:56,840
- ทางนี้
- ค่ะ

647
00:44:05,750 --> 00:44:06,780
ท่านรองคะ

648
00:44:11,650 --> 00:44:12,789
เอเจนซี่นางแบบ...

649
00:44:12,789 --> 00:44:15,059
ได้รับอีเมลว่า
เลื่อนวันจัดโชว์เหรอครับ

650
00:44:15,119 --> 00:44:17,460
ฉันตรวจสอบแล้ว ไม่มีใครในทีมเรา
ส่งอีเมลแบบนั้นเลยค่ะ

651
00:44:17,989 --> 00:44:20,400
ติดต่อเอเจนซี่นางแบบ
เจ้าอื่นได้ไหมครับ

652
00:44:20,400 --> 00:44:22,869
คุณซอกจูกับคุณแทมินกำลังหาอยู่

653
00:44:22,869 --> 00:44:24,269
แต่ไม่มีเวลาแล้วค่ะ

654
00:44:31,840 --> 00:44:33,380
(ประธานมินฮเยซุก)

655
00:44:33,380 --> 00:44:34,639
ท่านประธาน

656
00:44:35,280 --> 00:44:36,349
ได้ข่าวหรือยังครับ

657
00:44:36,650 --> 00:44:39,550
นางแบบไม่มากัน
ท่าทางงานจะโดนยกเลิกครับ

658
00:44:39,750 --> 00:44:41,980
รองประธานคังสติแทบแตกแล้วครับ

659
00:44:48,519 --> 00:44:49,929
คุณแทมิน เป็นไงบ้างคะ

660
00:44:50,489 --> 00:44:53,429
ติดต่อเอเจนซี่ทุกเจ้าที่หาได้แล้ว
แต่ไม่มีใครว่างเลยครับ

661
00:44:59,900 --> 00:45:01,369
ยังหานางแบบไม่ได้อีกเหรอ

662
00:45:05,340 --> 00:45:07,739
ถ้าขอให้ฉันช่วย
ฉันหาให้ได้ทันทีเลยนะ

663
00:45:11,250 --> 00:45:13,380
คงไม่ต้องให้ช่วยสินะ งั้นก็ได้

664
00:45:14,219 --> 00:45:16,050
เราต้องการความช่วยเหลือครับ
ท่านประธาน

665
00:45:20,590 --> 00:45:21,659
ช่วยเราด้วยนะครับ

666
00:45:26,760 --> 00:45:27,760
ก็ได้

667
00:45:28,360 --> 00:45:29,400
งั้นฉันจะช่วยเอง

668
00:45:33,739 --> 00:45:34,769
ประธานมิน

669
00:45:38,840 --> 00:45:41,340
ทำอะไรเนี่ย คิดจะทำอะไรกันแน่

670
00:45:42,079 --> 00:45:43,480
ฉันเป็นประธานของเอสเอชนะ

671
00:45:44,250 --> 00:45:45,980
ถ้างานนี้พัง ฉันก็พลอยซวยเหมือนกัน

672
00:45:46,050 --> 00:45:47,280
ประธานมินก็เลยจะช่วยเรา...

673
00:45:48,079 --> 00:45:49,179
โดยไม่มีเจตนาแอบแฝงเนี่ยนะ

674
00:45:49,179 --> 00:45:50,920
ถ้ามีเวลามาทำแบบนี้
ก็ไปทำงานของตัวเองเถอะ

675
00:45:51,050 --> 00:45:52,219
อย่าทำตัวเป็นเด็ก ๆ

676
00:46:05,829 --> 00:46:06,940
สวัสดีค่ะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ

677
00:46:07,599 --> 00:46:08,670
สบายดีไหมคะ

678
00:46:18,579 --> 00:46:20,550
คุณจะขึ้นรันเวย์จากตรงนี้

679
00:46:20,820 --> 00:46:22,849
ผู้ช่วยผู้กำกับจะบอกเองค่ะ
ว่าให้เข้าไปตอนไหน

680
00:46:23,090 --> 00:46:25,690
แล้วคุณก็จะโพสท่าตอนมาถึงสุดรันเวย์

681
00:46:25,690 --> 00:46:27,090
และอีกครั้งตอนเดินออก

682
00:46:27,519 --> 00:46:28,690
รบกวนอ่านทวนอีกรอบนะคะ

683
00:46:28,690 --> 00:46:29,960
- ค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

684
00:46:32,190 --> 00:46:33,500
ทำไมไม่ทำงานล่ะครับ เป็นอะไร

685
00:46:38,530 --> 00:46:39,800
ทำไมเมื่อครู่ทำแบบนั้นเล่า

686
00:46:40,769 --> 00:46:42,369
ถึงขั้นก้มหัวให้ประธานมินด้วย

687
00:46:42,840 --> 00:46:44,070
ผมเป็นนักธุรกิจนะครับ

688
00:46:44,610 --> 00:46:46,039
ถ้าจำเป็น ก็ก้มหัวได้อยู่แล้วครับ

689
00:46:46,639 --> 00:46:49,440
อีกอย่าง ผมรู้ว่าคุณยอนอู
ตั้งตารองานนี้มาตลอด

690
00:46:49,650 --> 00:46:50,980
ทำแบบนั้นเพราะข้าหรือ

691
00:46:51,179 --> 00:46:52,250
แน่นอนสิครับ

692
00:46:52,949 --> 00:46:54,019
คุณยอนอู...

693
00:46:55,349 --> 00:46:56,690
เป็นคนของผมนี่นา

694
00:47:04,159 --> 00:47:05,530
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

695
00:47:05,960 --> 00:47:07,500
- ทำไม
- มีอะไรคะ

696
00:47:09,329 --> 00:47:10,469
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

697
00:47:10,630 --> 00:47:12,400
เกิดอะไรขึ้นกับชุดนี้คะ

698
00:47:13,099 --> 00:47:17,539
ทีมงานเอาชุดฟินาเล่มาส่ง
เราเลยเปิดดู แล้วก็...

699
00:47:17,869 --> 00:47:19,610
เมื่อเช้ายังดี ๆ อยู่เลย

700
00:47:20,179 --> 00:47:22,039
ต้องมีคนจงใจทำแบบนี้แน่ ๆ

701
00:47:22,579 --> 00:47:24,309
โชว์จะเริ่มแล้ว ทำยังไงดีคะ

702
00:47:25,480 --> 00:47:26,550
หรือว่า

703
00:47:26,980 --> 00:47:30,250
ใช้ชุดของประธานมีดัม
เป็นชุดฟินาเล่ได้ไหมครับ

704
00:47:31,320 --> 00:47:32,889
คอลเลกชันนี้มีสตอรี่ค่ะ

705
00:47:33,559 --> 00:47:36,190
ทุกชุดออกแบบตามธีม
"สายสัมพันธ์" ของคุณยอนอู

706
00:47:36,559 --> 00:47:38,159
จะมาเปลี่ยนชุดฟินาเล่กะทันหันไม่ได้

707
00:47:38,159 --> 00:47:39,929
มันจะทำลายความลื่นไหล
โดยรวมของโชว์ค่ะ

708
00:47:40,730 --> 00:47:42,059
มีทางออกอื่นอีกไหมครับ

709
00:47:45,699 --> 00:47:47,969
ทางเดียวที่มีคือตัดผลงานทุกชิ้น
ที่คุณยอนอูออกแบบออกครับ

710
00:47:49,809 --> 00:47:50,840
อะไรเนี่ย

711
00:47:51,139 --> 00:47:52,369
จะไม่โชว์แล้วหรือไง

712
00:47:53,480 --> 00:47:55,409
- อะไรเนี่ย
- เกิดอะไรขึ้น

713
00:48:00,750 --> 00:48:02,280
แบบนี้มันไม่มีมารยาทแล้วนะเนี่ย

714
00:48:05,219 --> 00:48:06,659
ไร้สาระเนอะ

715
00:48:06,659 --> 00:48:08,960
ไม่มีมาขอให้เราเข้าใจอะไรด้วยซ้ำ

716
00:48:09,829 --> 00:48:11,230
ทำไมยังไม่เริ่มอีกนะ

717
00:48:12,960 --> 00:48:14,030
มาจากสื่อไหนเหรอครับ

718
00:48:15,500 --> 00:48:16,500
ฉันเหรอคะ

719
00:48:17,329 --> 00:48:19,570
อ๋อ เอ็มบี...

720
00:48:20,869 --> 00:48:23,039
เอส ช่องใหม่

721
00:48:23,039 --> 00:48:24,110
อ๋อ

722
00:48:37,150 --> 00:48:38,719
มัวเสียเวลาอยู่ไม่ได้แล้วนะครับ

723
00:48:39,119 --> 00:48:41,920
ท่านประธานใหญ่ก็อยู่ที่นี่
ถ้าท่านโทษท่านรองเรื่องนี้ล่ะครับ

724
00:48:45,489 --> 00:48:46,599
ฉันจะเอาชุดของฉันออกค่ะ

725
00:48:47,159 --> 00:48:48,159
คุณยอนอู

726
00:48:48,559 --> 00:48:49,699
เอาชุดฉันออกเถอะค่ะ

727
00:48:50,500 --> 00:48:52,329
โชว์สำคัญกว่าฉัน

728
00:48:52,429 --> 00:48:54,900
คุณพัคยอนอู
หมายความแบบนั้นจริง ๆ เหรอครับ

729
00:48:55,070 --> 00:48:56,340
ไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอครับ

730
00:48:56,610 --> 00:48:57,739
จะยอมแพ้เหรอครับ

731
00:49:01,809 --> 00:49:03,949
(พัคยอนอู)

732
00:49:05,409 --> 00:49:06,420
30 นาทีค่ะ

733
00:49:06,880 --> 00:49:07,949
ขอเวลา 30 นาทีนะคะ

734
00:49:07,949 --> 00:49:09,579
ฉันจะทำชุดใหม่ขึ้นมาให้ได้ค่ะ

735
00:49:10,190 --> 00:49:12,550
เดี๋ยวผมไปจัดการข้างนอกเอง
คุณแค่ทำให้เสร็จทันเวลาก็พอครับ

736
00:49:13,019 --> 00:49:14,960
เลขาฮง คุณอีซอกจู ตามผมมาครับ

737
00:49:14,960 --> 00:49:15,960
อะไรนะครับ

738
00:49:16,190 --> 00:49:17,559
เอาผมไปทำไมครับ

739
00:49:20,960 --> 00:49:23,000
คุณยอนอู คิดจะทำยังไงครับ

740
00:49:26,639 --> 00:49:28,739
ถ้าเปลี่ยนกระโปรงที่ขาด
ให้เป็นกางเกงล่ะครับ

741
00:49:29,769 --> 00:49:31,309
ฉันทำกางเกง

742
00:49:31,909 --> 00:49:33,780
แล้วก็เอาแขนเสื้อมาต่อกันก็ได้ค่ะ

743
00:49:34,139 --> 00:49:35,239
จัมป์สูท

744
00:49:35,739 --> 00:49:36,980
น่าจะโอเคนะคะ

745
00:49:37,309 --> 00:49:38,480
เริ่มกันเลยค่ะ ตอนนี้เลย

746
00:49:39,510 --> 00:49:40,550
ขอบคุณนะคะ

747
00:49:53,099 --> 00:49:55,460
ชุดยอนอูมีปัญหาเหรอ

748
00:49:56,030 --> 00:49:57,900
เอาชุดนั้นออก แล้วเริ่มโชว์เลย

749
00:49:57,900 --> 00:50:00,800
- คุณปู่ครับ
- นี่เหรอที่แกบอกว่าจะรับผิดชอบ

750
00:50:00,800 --> 00:50:01,869
นี่น่ะเหรอ

751
00:50:02,070 --> 00:50:03,570
ฉันได้ข่าวเรื่องนางแบบแล้วเหมือนกัน

752
00:50:04,239 --> 00:50:06,440
ขืนแกเปิดช่องให้แม่แกต่อไป

753
00:50:06,440 --> 00:50:09,750
อย่าว่าแต่ตำแหน่งประธานเลย
ตำแหน่งแกตอนนี้ก็สุ่มเสี่ยงเหมือนกัน

754
00:50:09,750 --> 00:50:11,110
ผมรู้ครับ แต่ว่า...

755
00:50:14,119 --> 00:50:16,849
ผมอยากปกป้อง
ทั้งคุณยอนอูและโชว์นี้ครับ

756
00:50:17,119 --> 00:50:18,119
ขอโทษครับ

757
00:50:22,360 --> 00:50:23,860
ก็ได้ เข้าใจแล้ว

758
00:50:24,360 --> 00:50:25,760
อยากทำอะไรก็เชิญ

759
00:50:37,170 --> 00:50:38,969
คุณพัคยอนอูสำคัญกับท่านรอง
ขนาดนั้นเลยเหรอคะ

760
00:50:40,179 --> 00:50:41,809
ถึงขั้นขัดคำสั่ง
ท่านประธานใหญ่เลยเหรอ

761
00:50:44,210 --> 00:50:45,349
แต่ทราบไหมคะ

762
00:50:46,880 --> 00:50:47,880
สำหรับฉัน

763
00:50:48,820 --> 00:50:50,619
ท่านรองก็สำคัญขนาดนั้นเหมือนกัน

764
00:50:50,920 --> 00:50:52,349
ถือว่าผมไม่ได้ยินแล้วกันครับ

765
00:50:52,920 --> 00:50:53,960
ขอร้องนะคะ

766
00:50:54,719 --> 00:50:57,130
- ให้โอกาสฉัน...
- ตรงนั้นคือที่ที่ผู้ช่วยยูควรอยู่

767
00:50:57,789 --> 00:50:58,929
อย่าล้ำเส้นไปมากกว่านี้เลยครับ

768
00:51:15,340 --> 00:51:16,380
คุณฮานา

769
00:51:17,480 --> 00:51:19,880
อดข้าวเที่ยงทำงานงก ๆ ไป
จะมีใครมาสรรเสริญหรือไง

770
00:51:21,519 --> 00:51:23,849
กวนประสาทรุ่นพี่เก่งนักนะเรา

771
00:51:41,500 --> 00:51:42,769
แผนงานดูดีนะครับ

772
00:51:42,769 --> 00:51:44,510
ผมชอบ ดำเนินการตามนี้เลยครับ

773
00:51:45,340 --> 00:51:48,010
ขอบคุณค่ะ
จะตั้งใจทำงานให้หนักขึ้นค่ะ

774
00:51:49,340 --> 00:51:51,550
ไม่เข้าใจครับ ผู้ช่วยชเวตอบทำไมครับ

775
00:51:52,079 --> 00:51:55,179
คะ หมายความว่ายังไงเหรอคะ

776
00:51:55,179 --> 00:51:58,519
ผมอยากได้คนดีมากกว่าคนเก่งครับ

777
00:51:59,250 --> 00:52:02,059
ผู้ช่วยชเว ตั้งแต่วันนี้ไป
คุณถูกตัดออกจากโปรเจกต์ครับ

778
00:52:02,059 --> 00:52:03,059
คุณยูฮานารับผิดชอบงานนี้แทนนะครับ

779
00:52:09,329 --> 00:52:11,099
กินข้าวเที่ยงไปประชุมไปแล้วกันครับ

780
00:52:11,929 --> 00:52:13,739
ชอบแซนด์วิชไหมครับ

781
00:52:15,199 --> 00:52:16,199
ค่ะ

782
00:52:16,909 --> 00:52:17,969
ชอบค่ะ

783
00:52:28,880 --> 00:52:30,690
เฮ้อ จะเริ่มเมื่อไรเนี่ย

784
00:52:30,690 --> 00:52:31,989
ผ่านมาสิบนาทีแล้วนะ

785
00:52:33,289 --> 00:52:35,289
อย่าบอกนะว่าจะล้มงาน

786
00:52:35,960 --> 00:52:37,829
สังหรณ์ใจไม่ดีเลยแฮะ

787
00:52:38,159 --> 00:52:39,159
ใช่ไหม จุน

788
00:52:39,460 --> 00:52:41,030
แม่ เงียบหน่อย

789
00:52:42,030 --> 00:52:43,400
ไหว้ล่ะครับ

790
00:52:52,039 --> 00:52:53,110
เริ่มแล้วเหรอ

791
00:53:06,119 --> 00:53:07,260
สวยจัง

792
00:53:18,400 --> 00:53:19,469
คุณหนู

793
00:53:30,579 --> 00:53:31,650
คุณยอนอู

794
00:53:32,750 --> 00:53:34,849
พวกนี้คือลายที่คุณยอนอู
ออกแบบไม่ใช่เหรอคะ

795
00:53:45,260 --> 00:53:46,599
ไอเดียท่านรองครับ

796
00:53:47,400 --> 00:53:49,230
เขาขอให้ผมเอาลายที่คุณยอนอูออกแบบ

797
00:53:49,230 --> 00:53:51,230
มาทำเป็นสื่อศิลปะครับ

798
00:53:51,469 --> 00:53:52,500
จริงเหรอ

799
00:53:53,300 --> 00:53:54,739
ของขวัญเซอร์ไพรส์เหรอ

800
00:54:22,130 --> 00:54:24,929
- โอ๊ย สวยมากเวอร์
- ดูความทองอร่ามสิ

801
00:54:38,179 --> 00:54:39,250
คิดว่าไงคะ

802
00:54:39,550 --> 00:54:41,150
คิดว่าแบบนี้พอได้ไหมคะ

803
00:54:45,289 --> 00:54:46,519
พอตัดผ้าแล้ว

804
00:54:46,519 --> 00:54:49,190
เลยมองไม่เห็นลวดลาย
ที่คุณยอนอูออกแบบเท่าไรนะคะ

805
00:54:49,659 --> 00:54:52,389
มันคือไฮไลต์ของชุดฟินาเล่แท้ ๆ

806
00:54:53,559 --> 00:54:56,099
แต่คุณก็ทำดีที่สุดแล้ว

807
00:54:56,099 --> 00:54:57,369
อย่ากังวลเลยนะคะ

808
00:54:58,530 --> 00:54:59,530
ค่ะ

809
00:55:08,510 --> 00:55:09,639
ตอนนี้เป็นเสื้อผ้าคุณยอนอูแล้วครับ

810
00:56:24,619 --> 00:56:25,949
ลายจากสื่อศิลปะเมื่อกี้ใช่ไหมครับ

811
00:56:26,219 --> 00:56:27,960
คุณยอนอูหัวไวมากเลยนะเนี่ย

812
00:56:42,639 --> 00:56:43,710
สวยมาก

813
00:56:44,940 --> 00:56:45,969
เยส

814
00:58:04,349 --> 00:58:06,150
เรื่องนางแบบน่ะครับ

815
00:58:06,989 --> 00:58:09,659
ทำไมถึงช่วยรองประธานคังล่ะครับ

816
00:58:11,329 --> 00:58:14,960
คุณพ่อจะได้โมโหไงคะ

817
00:58:16,599 --> 00:58:18,630
หมายความว่าไงครับ

818
00:58:20,000 --> 00:58:22,500
คุณพ่อเลี้ยงแทฮา
ให้ทำตามที่ท่านต้องการค่ะ

819
00:58:23,670 --> 00:58:26,539
แต่แทฮาเปลี่ยนไป
ตั้งแต่เด็กยอนอูคนนั้นโผล่มา

820
00:58:27,139 --> 00:58:28,539
แทฮาค่อย ๆ

821
00:58:28,980 --> 00:58:32,780
เริ่มต่อต้านความต้องการ
ของคุณพ่อทีละนิดแล้วค่ะ

822
00:58:33,880 --> 00:58:36,849
แทฮากับยอนอูจะสนิทสนมกันมากขึ้น

823
00:58:36,849 --> 00:58:39,820
แล้วคุณพ่อก็จะยิ่งลังเล

824
00:58:40,489 --> 00:58:43,460
ส่วนแทฮาก็มีจุดอ่อนใหม่ที่ชื่อยอนอู

825
00:58:43,929 --> 00:58:47,460
คุณพ่อเจออีกคนที่ขวางหูขวางตาแล้ว

826
00:58:49,530 --> 00:58:50,800
ก็ดีกับฉันเลยค่ะ

827
00:59:17,460 --> 00:59:20,630
ขอถามได้ไหมเจ้าคะ
ว่าท่านชื่อเสียงเรียงนามอะไร

828
00:59:22,500 --> 00:59:24,099
แทฮาขอรับ

829
00:59:25,170 --> 00:59:26,170
คังแทฮา

830
00:59:31,909 --> 00:59:32,909
นายน้อย

831
00:59:35,739 --> 00:59:36,780
ยอนอู

832
00:59:40,110 --> 00:59:41,179
สามี

833
00:59:44,250 --> 00:59:47,519
สามี

834
00:59:48,590 --> 00:59:49,760
สามี

835
00:59:53,289 --> 00:59:54,630
โชคชะตาที่ซ้ำรอยเดิม

836
00:59:55,300 --> 00:59:56,969
เห็นแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ

837
01:00:34,840 --> 01:00:38,739
(พัคยอนอู)

838
01:00:45,750 --> 01:00:46,750
มาแล้วหรือเจ้าคะ

839
01:00:57,429 --> 01:00:58,530
เจ็บมากไหมครับ

840
01:01:00,860 --> 01:01:04,400
ตอนที่คนคนนั้นจากคุณไป

841
01:01:31,829 --> 01:01:32,889
ที่นี่ที่ไหนคะ

842
01:01:33,260 --> 01:01:35,559
ไหนประธานใหญ่คัง
บอกว่าจะส่งฉันไปปารีสไง

843
01:02:00,690 --> 01:02:02,820
ท่านประธานครับ ๆ

844
01:02:03,559 --> 01:02:05,289
ข่าวใหญ่ครับ ข่าวใหญ่

845
01:02:05,289 --> 01:02:08,760
ผมให้คนตามดูรองประธานคัง
ใช่ไหมล่ะครับ

846
01:02:08,760 --> 01:02:11,400
แล้วผมก็ได้ข้อมูลเด็ดมาครับ

847
01:02:11,969 --> 01:02:12,969
ดูสิครับ

848
01:02:16,340 --> 01:02:17,340
นี่อะไรเหรอคะ

849
01:02:18,269 --> 01:02:19,269
ยาครับ ยา

850
01:02:19,969 --> 01:02:21,980
ยาขยายหลอดเลือด

851
01:02:21,980 --> 01:02:23,539
ที่ใช้รักษาหัวใจครับ

852
01:02:25,349 --> 01:02:27,380
- หัวใจเหรอคะ
- ครับ

853
01:02:28,320 --> 01:02:29,880
แม่แท้ ๆ ของรองประธานคัง

854
01:02:30,349 --> 01:02:32,789
ก็เสียเพราะโรคหัวใจใช่ไหมครับ

855
01:02:43,929 --> 01:02:45,829
ผมอยากทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
จนถึงที่สุดครับ

856
01:02:48,039 --> 01:02:49,670
ผมกลัวว่าคุณยอนอู

857
01:02:51,869 --> 01:02:53,210
จะพยายามหาร่องรอยของคนคนนั้นในตัวผม

858
01:02:55,340 --> 01:02:57,650
แต่ตอนนี้ผมรู้เรื่อง
โชคชะตาที่ว่านั่นแล้วครับ

859
01:03:00,550 --> 01:03:03,650
แล้วก็รู้ด้วยว่าเขา
เป็นคนที่ผมไม่มีทางเอาชนะได้

860
01:03:06,920 --> 01:03:08,420
ไปกันเถอะครับ ดึกแล้ว

861
01:03:11,630 --> 01:03:12,829
สำหรับข้า สามี

862
01:03:14,599 --> 01:03:18,130
เป็นคนที่ทำให้ข้าเศร้าใจและเจ็บปวด

863
01:03:19,500 --> 01:03:20,800
แต่คุณแทฮาไม่เหมือนเขาเจ้าค่ะ

864
01:03:23,039 --> 01:03:24,070
เวลาข้ามองท่าน

865
01:03:26,309 --> 01:03:27,510
ข้ารู้สึกอบอุ่น

866
01:03:28,809 --> 01:03:29,840
รู้สึกขอบคุณ

867
01:03:31,050 --> 01:03:32,079
และเป็นห่วง

868
01:03:33,409 --> 01:03:36,179
บางคราก็โกรธ ก็เกลียด...

869
01:03:37,550 --> 01:03:39,389
จนไม่รู้จะทำอย่างไรดี

870
01:03:41,860 --> 01:03:43,190
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้ามั่นใจเจ้าค่ะ

871
01:03:46,389 --> 01:03:47,659
สิ่งที่ข้ากำลังมองอยู่...

872
01:03:48,829 --> 01:03:50,329
หาใช่ร่องรอยของผู้อื่น

873
01:03:51,969 --> 01:03:53,099
แต่เป็นท่าน

874
01:03:55,969 --> 01:03:59,369
คนแรกที่เปลี่ยนโชคชะตาของข้า

875
01:04:00,880 --> 01:04:01,940
ก็คือท่าน

876
01:05:54,159 --> 01:05:56,889
(The Story
of Park's Marriage Contract)

877
01:05:57,559 --> 01:05:58,960
ทำไมไม่เคยบอกกันเลย

878
01:05:59,360 --> 01:06:00,929
ว่าทะเลสวยถึงเพียงนี้

879
01:06:01,559 --> 01:06:04,469
เราอยู่ที่นี่ไปเลยไม่ได้หรือเจ้าคะ

880
01:06:04,929 --> 01:06:07,099
เราไม่รู้วิธีกลับไปด้วยซ้ำนี่

881
01:06:07,440 --> 01:06:08,969
นอนบนนั้นก็ได้

882
01:06:08,969 --> 01:06:11,969
ขอดูสักครั้งได้หรือไม่

883
01:06:12,210 --> 01:06:13,440
คุณพ่อก็ทราบเหรอคะ

884
01:06:13,440 --> 01:06:15,110
ว่าแทฮามีปัญหาเรื่องหัวใจ

885
01:06:15,610 --> 01:06:18,679
ฉันขอเสนอให้ไล่รองประธานคัง
ออกอย่างเป็นทางการค่ะ

886
01:06:18,949 --> 01:06:22,079
ผมไม่อยากทำให้
เธอเจ็บปวดซ้ำรอยเดิมแล้วครับ

887
01:06:22,679 --> 01:06:24,150
ออกไปจากที่นี่กันเถิดเจ้าค่ะ

888
01:06:24,150 --> 01:06:27,320
ตระกูลคังฆ่าคุณหนูเจ้าค่ะ

889
01:06:28,059 --> 01:06:30,260
ยกเลิกสัญญาของเราเถอะครับ

890
01:06:30,590 --> 01:06:31,659
มาจบมันกันเถอะครับ

891
01:06:32,489 --> 01:06:33,489
ทุกอย่างเลย

892
01:06:41,969 --> 01:06:45,210
(The Story
of Park's Marriage Contract)