1
00:00:05,980 --> 00:00:08,550
(อีเซยอง)

2
00:00:10,580 --> 00:00:12,820
(แบอินฮยอก)

3
00:00:16,350 --> 00:00:18,519
(จูฮยอนยอง ยูซอนโฮ)

4
00:00:30,170 --> 00:00:34,038
(The Story
of Park's Marriage Contract)

5
00:00:34,039 --> 00:00:35,438
(ตัวละคร สถานที่ กลุ่มบุคคล
และองค์กรทั้งหมดในละครเรื่องนี้)

6
00:00:35,439 --> 00:00:36,780
(เป็นเรื่องสมมติ)

7
00:00:38,340 --> 00:00:39,939
ปัดโธ่เอ๊ย

8
00:00:40,039 --> 00:00:41,109
โธ่ถัง

9
00:00:42,479 --> 00:00:44,779
น่าเวทนายิ่งนัก

10
00:00:44,780 --> 00:00:46,450
โธ่ คุณหนูเจ้าขา

11
00:00:58,560 --> 00:00:59,630
ปล่อยข้า

12
00:01:00,060 --> 00:01:01,329
ปล่อยข้าเจ้าค่ะ

13
00:01:02,070 --> 00:01:03,200
นั่นไม่ใช่ยอนอูของเราเจ้าค่ะ

14
00:01:04,140 --> 00:01:05,468
ข้าต้องเห็นด้วยตาตัวเอง

15
00:01:05,469 --> 00:01:07,869
ใบหน้าลูกเละจนจำไม่ได้แล้ว

16
00:01:07,870 --> 00:01:09,409
ข้าก็ยังดูออกอยู่ดีเจ้าค่ะ

17
00:01:10,909 --> 00:01:12,079
เพราะข้าเป็นแม่นาง

18
00:01:13,680 --> 00:01:15,879
ข้าดูออกอยู่แล้ว

19
00:01:17,579 --> 00:01:22,689
ท่านก็รู้ว่ายอนอูของเรา
ไม่ใช่คนที่จะมาด่วนจากไปเช่นนี้

20
00:01:22,890 --> 00:01:25,318
ได้โปรด...

21
00:01:25,319 --> 00:01:27,260
ให้ข้าได้เห็นยอนอูเถิด

22
00:01:27,530 --> 00:01:28,590
น้องหญิง

23
00:01:29,060 --> 00:01:30,559
- ได้โปรด...
- น้องหญิง

24
00:01:30,560 --> 00:01:32,658
เป็นไปไม่ได้เจ้าค่ะ

25
00:01:32,659 --> 00:01:35,829
ไม่มีทางเป็นยอนอูเจ้าค่ะ

26
00:01:37,340 --> 00:01:40,099
- น้องหญิง
- ไม่ใช่ยอนอูลูกเรา

27
00:01:42,109 --> 00:01:44,340
ไม่ใช่ยอนอูเจ้าค่ะ

28
00:01:47,549 --> 00:01:48,549
ยอนอูเอ๊ย

29
00:01:50,680 --> 00:01:51,780
ยอนอู...

30
00:01:54,620 --> 00:01:56,790
ยอนอู ลูกแม่

31
00:01:58,590 --> 00:02:00,590
ยอนอู...

32
00:02:10,900 --> 00:02:11,900
น้องหญิง

33
00:02:13,740 --> 00:02:15,439
ไม่เป็นไรใช่หรือไม่ น้องหญิง

34
00:02:20,550 --> 00:02:21,580
ยอนอู...

35
00:02:23,680 --> 00:02:24,750
ยอนอู...

36
00:02:26,080 --> 00:02:27,150
ยอนอู

37
00:02:33,460 --> 00:02:36,129
น้องหญิง ฟื้นขึ้นมาเถิด น้องหญิง

38
00:02:36,759 --> 00:02:37,830
น้องหญิง

39
00:02:39,699 --> 00:02:40,770
น้องหญิง...

40
00:02:44,840 --> 00:02:46,599
ยอนอูลูกข้าฆ่าตัวตายอย่างนั้นหรือ

41
00:02:47,210 --> 00:02:48,569
เป็นไปไม่ได้

42
00:02:49,409 --> 00:02:51,610
ต้องมีอะไรมิชอบมาพากลแน่

43
00:02:53,009 --> 00:02:56,580
ข้าจะหาตัวคนที่ทำเช่นนี้กับเจ้า...

44
00:03:14,229 --> 00:03:15,400
ท่านแม่...

45
00:03:18,870 --> 00:03:19,900
ท่านพ่อ

46
00:03:31,280 --> 00:03:32,349
- คุณหนู
- คุณยอนอู

47
00:03:32,680 --> 00:03:34,919
- คุณยอนอู
- คุณหนู

48
00:03:35,319 --> 00:03:36,319
คุณยอนอู

49
00:03:37,419 --> 00:03:38,460
คุณยอนอูครับ

50
00:04:00,780 --> 00:04:03,080
(หลังร่ำไห้จนดวงตาปูดบวม
นางก็แข็งใจจับพู่กันบรรจงเขียน)

51
00:04:33,079 --> 00:04:38,079
(ตอนที่ 9: สิ่งที่เชื่อมโยง
สายสัมพันธ์ขาดสะบั้น)

52
00:05:03,269 --> 00:05:04,339
ออกไปค่ะ

53
00:05:05,540 --> 00:05:07,350
- คุณซาวอล...
- คุณหนูของฉัน

54
00:05:08,050 --> 00:05:09,949
โดนตระกูลนายน้อยพยายามฆ่านะคะ

55
00:05:10,680 --> 00:05:12,279
ยังมีหน้ามาที่นี่อีกเหรอคะ

56
00:05:14,689 --> 00:05:15,689
ออกไปค่ะ

57
00:05:16,290 --> 00:05:17,620
ออกไปเลยค่ะ

58
00:05:17,790 --> 00:05:19,519
ไม่ได้ยินหรือไง บอกให้ออกไป

59
00:05:21,629 --> 00:05:23,429
- คุณซาวอล...
- ออกไป

60
00:05:23,430 --> 00:05:24,829
คุณซาวอล เป็นอะไรไปครับ

61
00:05:25,199 --> 00:05:27,529
คิดว่าตระกูลคุณตั้งป้ายอนุสรณ์
ให้คุณหนูทำไมล่ะ

62
00:05:27,930 --> 00:05:30,230
ทำไม

63
00:05:30,470 --> 00:05:32,370
อย่าทำแบบนี้เลยครับ ไปกับผมเถอะ

64
00:05:33,040 --> 00:05:34,110
มาครับ

65
00:05:36,439 --> 00:05:38,439
ไม่มีโชคชะตาไหน
โหดร้ายทารุณขนาดนี้แล้ว

66
00:05:46,750 --> 00:05:49,619
คือคุณจะบอกว่าครอบครัวท่านรอง

67
00:05:49,620 --> 00:05:52,519
สั่งฆ่าคุณยอนอูเมื่อ 200 ปีก่อน

68
00:05:53,360 --> 00:05:55,329
แล้วสร้างป้ายอนุสรณ์ให้เธอเหรอครับ

69
00:05:56,230 --> 00:05:57,829
พวกคนเลว

70
00:05:58,699 --> 00:06:00,500
ต่ำช้ากว่าสัตว์เดรัจฉาน

71
00:06:02,199 --> 00:06:03,569
ทำร้ายคนทั้งคนลงคอได้ยังไง...

72
00:06:09,410 --> 00:06:10,980
อย่าร้องไห้เลยนะครับ คุณซาวอล

73
00:06:12,680 --> 00:06:13,709
คุณหนูของฉัน...

74
00:06:14,779 --> 00:06:16,379
น่าสงสารจริง ๆ

75
00:06:19,819 --> 00:06:21,689
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย

76
00:06:37,029 --> 00:06:38,970
คุณหนูโดนตระกูลนายน้อยพยายามฆ่านะคะ

77
00:06:48,850 --> 00:06:50,079
ฟื้นแล้วเหรอครับ

78
00:07:17,910 --> 00:07:21,578
เป็นผ้าห่อของ
ที่ตกทอดมาจากตระกูลฝั่งแม่ฉันค่ะ

79
00:07:21,579 --> 00:07:23,079
มีอายุประมาณ 200 ปี

80
00:07:24,079 --> 00:07:25,149
ก่อนจะออกเรือน

81
00:07:26,519 --> 00:07:28,449
ฉันเป็นคนปักให้ท่านแม่ค่ะ

82
00:07:30,019 --> 00:07:31,420
ฉันก็นึกสงสัยอยู่แล้ว

83
00:07:32,720 --> 00:07:34,730
งั้นผีเสื้อในบันทึกรายวัน
กับจดหมายเก่าแก่...

84
00:07:35,959 --> 00:07:37,829
ก็คือคุณยอนอูจริง ๆ สินะคะ

85
00:07:38,660 --> 00:07:40,000
บันทึกรายวันเหรอคะ

86
00:07:40,360 --> 00:07:41,430
อ้อ

87
00:07:42,529 --> 00:07:45,439
จริง ๆ ที่ฉันมาก็เพราะสิ่งนี้แหละค่ะ

88
00:07:49,009 --> 00:07:52,479
ตอนแรกเนื้อความมีถึงแค่วันแต่งงาน

89
00:07:52,480 --> 00:07:56,049
แต่จู่ ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น
ก็ปรากฏบนกระดาษวันนี้ค่ะ

90
00:07:56,050 --> 00:07:57,819
(บันทึกผู้เปี่ยมพรสวรรค์)

91
00:08:02,220 --> 00:08:05,389
จะบอกว่าจู่ ๆ ก็มีคำพวกนั้น
ปรากฏบนหน้ากระดาษเองเหรอครับ

92
00:08:05,620 --> 00:08:06,620
ใช่ค่ะ

93
00:08:20,540 --> 00:08:21,869
ยอนอูได้รับยกย่อง
ให้เป็นกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์

94
00:08:21,870 --> 00:08:24,040
ตระกูลคังจึงได้
เข้ารับตำแหน่งในราชสำนัก

95
00:08:25,439 --> 00:08:27,309
ข้ามั่นใจว่า...

96
00:08:27,310 --> 00:08:29,810
ท่านหญิงยุนต้องทำอะไรมิดี
กับยอนอูเป็นแน่

97
00:08:30,279 --> 00:08:31,920
สิ่งที่เราเห็นเป็นเรื่องจริง

98
00:08:35,990 --> 00:08:37,259
ท่านแม่...

99
00:08:39,759 --> 00:08:41,159
ท่านพ่อ...

100
00:08:45,159 --> 00:08:46,200
ไม่เป็นไรนะคะ

101
00:08:47,269 --> 00:08:48,299
เนอะ

102
00:08:49,529 --> 00:08:50,669
ไม่เป็นไรนะ

103
00:08:51,970 --> 00:08:54,269
พวกท่านตายเพราะฉันค่ะ

104
00:09:17,600 --> 00:09:18,659
ตอนแรก

105
00:09:19,629 --> 00:09:21,029
ก็นึกว่าทุกอย่างเป็นเรื่องบังเอิญ

106
00:09:22,669 --> 00:09:24,840
ทั้งเรื่องที่สามีข้าตาย

107
00:09:26,600 --> 00:09:29,370
และเรื่องที่ข้าถูกลักพาตัว
ไปโยนลงบ่อน้ำ

108
00:09:30,710 --> 00:09:33,480
แต่ไม่ใช่เช่นนั้นสินะ

109
00:09:36,580 --> 00:09:39,950
ทั้งสามีและข้าถูกฆ่าเพราะป้ายอนุสรณ์

110
00:09:41,320 --> 00:09:43,019
หมายความว่าไงครับ

111
00:09:44,960 --> 00:09:47,120
สามีข้าถูกวางยาพิษ

112
00:09:48,659 --> 00:09:50,590
เป็นฝีมือท่านหญิงยุน แม่เลี้ยงเขา

113
00:09:51,659 --> 00:09:54,299
แม่เลี้ยงเหรอ หรือว่า...

114
00:09:54,600 --> 00:09:57,340
ประธานมินคือท่านหญิงยุนเจ้าค่ะ

115
00:10:00,639 --> 00:10:01,669
แต่ว่า...

116
00:10:02,809 --> 00:10:04,580
ไม่นึกเลยว่าพ่อแม่ข้า
จะต้องมาลงเอยเช่นนั้น

117
00:10:06,039 --> 00:10:07,039
ขอโทษนะครับ

118
00:10:08,779 --> 00:10:09,809
ขอโทษ...

119
00:10:11,379 --> 00:10:12,379
สำหรับทุกอย่างเลยครับ

120
00:10:12,919 --> 00:10:14,549
ไม่ใช่ความผิดเรานี่เจ้าคะ

121
00:10:15,450 --> 00:10:18,519
เราก็แค่ติดอยู่ใน
วังวนชะตากรรมที่เลวร้าย

122
00:10:44,549 --> 00:10:47,279
คุณเป็นใครกันแน่ครับ

123
00:10:47,490 --> 00:10:48,720
สำคัญด้วยหรือเจ้าคะ

124
00:10:49,389 --> 00:10:51,019
ท่านน่าจะอยากรู้เรื่องอื่นมากกว่านะ

125
00:11:08,639 --> 00:11:09,639
มันคือสารหนู

126
00:11:10,210 --> 00:11:11,808
เด็กหนุ่มที่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว

127
00:11:11,809 --> 00:11:14,049
เกิดตายกะทันหัน ใครมันจะมาสงสัยเล่า

128
00:11:14,750 --> 00:11:16,279
นี่เป็นทางเดียว

129
00:11:16,549 --> 00:11:17,950
ที่จะทำให้ความปรารถนาของข้าเป็นจริง

130
00:11:33,230 --> 00:11:35,399
ให้ผมดูอะไรพวกนั้นทำไมครับ

131
00:11:36,169 --> 00:11:37,500
เพราะมันเป็นอดีตชาติของผมเหรอ

132
00:11:37,970 --> 00:11:40,299
แล้วมันเกี่ยวอะไร
กับผมและคุณยอนอูครับ

133
00:11:40,809 --> 00:11:42,169
ต้องการอะไรกันแน่ครับ

134
00:11:43,970 --> 00:11:45,480
ข้ามิได้ต้องการสิ่งใดทั้งนั้น

135
00:11:46,580 --> 00:11:48,950
แต่ข้าแน่ใจอยู่อย่างหนึ่งเจ้าค่ะ

136
00:11:49,750 --> 00:11:51,279
หากท่านยังอยู่กับคุณหนู

137
00:11:51,720 --> 00:11:53,079
ท่านก็จะเป็นเหมือนตนเองในชาติก่อน...

138
00:11:53,080 --> 00:11:55,190
ผมจะตายเหมือนในชาติก่อน

139
00:11:57,220 --> 00:11:58,820
เพราะโชคชะตาถูกลิขิตมาให้ซ้ำรอยเดิม

140
00:11:59,519 --> 00:12:01,428
ถ้าที่จู่ ๆ หัวใจผมย่ำแย่ลงกะทันหัน

141
00:12:01,429 --> 00:12:02,830
เป็นเพราะโชคชะตาที่ว่านั่น

142
00:12:03,960 --> 00:12:04,960
ก็ค่อยยังชั่วครับ

143
00:12:05,759 --> 00:12:07,870
อย่างน้อยก็ยุติธรรมดี

144
00:12:08,529 --> 00:12:10,840
ต่อให้ตาย ก็ไม่เป็นไรสินะ

145
00:12:12,340 --> 00:12:14,309
ถ้าเพื่อคุณยอนอูแล้ว

146
00:12:15,509 --> 00:12:17,710
ผมก็จะทำเพื่อปกป้องเธอครับ

147
00:12:48,440 --> 00:12:51,940
ก๋วยเตี๋ยวสมัยนี้ทำง่ายจะตาย

148
00:12:52,139 --> 00:12:53,980
ไม่รู้ทำไมสมัยก่อน
หากินยากหากินเย็นนัก

149
00:12:54,679 --> 00:12:57,980
ถึงจะได้กินก็ต่อเมื่อมีงานเลี้ยง

150
00:12:58,549 --> 00:13:01,250
น้ำซุปเบา ๆ ซดคล่องคออร่อยดีนะ

151
00:13:01,820 --> 00:13:04,759
มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ
อย่ามัวอ้อมค้อมอยู่เลย

152
00:13:04,919 --> 00:13:06,590
ขอคิดก่อน ตอนไหนนะ

153
00:13:07,059 --> 00:13:11,059
อืม หลังจากยุนฮีตาย
แล้วก็ต่อด้วยเถ้าแก่มิน

154
00:13:12,200 --> 00:13:14,529
ก๋วยเตี๋ยวที่เรากินหลังพ่อเธอตาย

155
00:13:14,899 --> 00:13:16,200
ก็อร่อยเหมือนกันนะ

156
00:13:18,100 --> 00:13:19,570
หมายความว่ายังไงคะ

157
00:13:20,870 --> 00:13:24,610
ถึงเวลาที่เธอต้องไปจากบ้าน
และบริษัทของฉันได้แล้ว

158
00:13:26,509 --> 00:13:28,250
คำขู่เด็กน้อยแบบนี้...

159
00:13:28,649 --> 00:13:30,648
ไม่ได้ผลกับหนูหรอกค่ะ คุณพ่อ

160
00:13:30,649 --> 00:13:33,179
รีบไปจากเราให้เร็วที่สุดจะดีกว่า

161
00:13:34,320 --> 00:13:36,019
ถ้าเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว

162
00:13:36,250 --> 00:13:38,519
ก็เก็บข้าวของออกไปเดี๋ยวนี้เลย

163
00:13:45,059 --> 00:13:46,459
ถ้าอยากปกป้อง
บริษัทที่ภูมิอกภูมิใจมาก

164
00:13:46,460 --> 00:13:48,100
ก็ควรจัดการหลานตัวเองก่อนนะคะ

165
00:13:48,870 --> 00:13:50,699
ถ้าแทฮาเป็นประธานแล้วเกิดตายขึ้นมา

166
00:13:50,700 --> 00:13:52,981
บริษัทจะตกไปอยู่ในมือผู้เชี่ยวชาญ
ด้านธุรกิจที่ไหนก็ไม่รู้

167
00:13:55,309 --> 00:13:57,809
ขอบใจที่แนะนำนะ

168
00:14:19,330 --> 00:14:21,570
ฉันขอให้พามาเองค่ะ

169
00:14:22,129 --> 00:14:24,269
เป็นห่วงว่าพี่ฉัน
จะกินข้าวกินปลาได้ไหม

170
00:14:25,139 --> 00:14:27,169
แล้วก็ทนเหม็นขี้หน้า
พวกตระกูลคังไม่ไหวแล้ว

171
00:14:33,179 --> 00:14:34,210
เรื่องเมื่อวาน...

172
00:14:35,710 --> 00:14:36,750
ขอโทษด้วยนะคะ

173
00:14:37,580 --> 00:14:39,480
ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่มานะครับ

174
00:14:39,820 --> 00:14:41,250
คุณยอนอูต้องดีใจแน่ ๆ ครับ

175
00:14:42,049 --> 00:14:43,389
พี่เขาเป็นไงบ้างคะ

176
00:14:44,490 --> 00:14:45,889
น่าจะนอนพักอยู่ในห้องครับ

177
00:14:47,990 --> 00:14:49,889
สงสัยต้องทำอะไรให้กินหน่อยแล้ว

178
00:14:54,799 --> 00:14:56,798
พูดยังไงก็ไม่ฟัง ผมเลยต้องพามา

179
00:14:56,799 --> 00:14:58,339
แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ

180
00:14:58,340 --> 00:15:00,070
เดี๋ยวผมจะกลับมารับคุณซาวอล

181
00:15:00,440 --> 00:15:01,470
ขอบคุณนะครับ

182
00:15:02,269 --> 00:15:04,809
แล้วก็ตารางงานวันนี้

183
00:15:05,110 --> 00:15:06,480
ฝากยกเลิกให้หมดเลยนะครับ

184
00:15:12,220 --> 00:15:14,590
สังหรณ์ใจไม่ดีเบา ๆ

185
00:15:15,490 --> 00:15:17,860
เหมือนช่วงสงบก่อนพายุจะเข้าเป๊ะ

186
00:15:18,059 --> 00:15:19,659
ทำไมครับ
มีคำเตือนพายุไต้ฝุ่นเหรอครับ

187
00:15:20,690 --> 00:15:22,330
หมายถึงท่านรองย่ะ

188
00:15:22,629 --> 00:15:24,459
ออกมาเปิดเผย
เรื่องตัวเองเป็นโรคหัวใจเอย

189
00:15:24,460 --> 00:15:27,159
โยนระเบิดว่าอาจจะให้คนนอก
เข้ามาบริหารบริษัทเอย

190
00:15:27,600 --> 00:15:29,569
วันนี้ก็ไม่มาทำงานอีก

191
00:15:29,570 --> 00:15:31,369
ติดต่อคุณยอนอูไม่ได้เหมือนกันครับ

192
00:15:31,370 --> 00:15:33,268
ต้องคุยกันเรื่องร้านป๊อปอัปด้วยสิ

193
00:15:33,269 --> 00:15:35,309
กลิ่นตุ ๆ นะเนี่ย

194
00:15:37,710 --> 00:15:39,409
เอาไงต่อดีครับ

195
00:15:39,980 --> 00:15:42,909
ประธานใหญ่คังยืนกรานว่า...

196
00:15:43,480 --> 00:15:45,048
จะไล่ท่านประธานออกท่าเดียวเลย

197
00:15:45,049 --> 00:15:47,450
ไม่เป็นไรค่ะ
ยังไงก็เป็นเรื่องที่คาดไว้อยู่แล้ว

198
00:15:49,590 --> 00:15:53,320
แต่คราวนี้ท่านดูเอาจริงนะครับ

199
00:15:54,759 --> 00:15:57,190
ยังไงดี มีไพ่ใบอื่นอีกใช่ไหมครับ

200
00:15:58,529 --> 00:16:00,129
พูดงี้ได้ไงคะ

201
00:16:00,529 --> 00:16:02,229
คุณนั่นแหละที่ต้องคิดแผนฉุกเฉิน

202
00:16:02,230 --> 00:16:03,298
ผมจะไปรู้อะไรล่ะครับ

203
00:16:03,299 --> 00:16:05,268
ผมก็แค่ทำที่ท่านประธานสั่ง...

204
00:16:05,269 --> 00:16:06,269
กรรมการฮวังมยองซู

205
00:16:07,399 --> 00:16:08,470
ขอโทษครับ

206
00:16:09,409 --> 00:16:11,379
โอ๊ย คังแทฮา ไอ้เด็กนี่

207
00:16:11,679 --> 00:16:13,740
ทำไมไอ้หัวใจไม่สมประกอบ
มันไม่ยอมแพ้สักที

208
00:16:14,809 --> 00:16:17,250
แต่เท่าที่ผมรวบรวมข้อมูลมา

209
00:16:17,480 --> 00:16:20,179
ยาที่คังแทฮากินช่วยป้องกัน
ไม่ให้หัวใจล้มเหลวนะครับ

210
00:16:21,519 --> 00:16:25,190
ถ้าไม่มียานั่น
เขาก็คงเหมือนศพเดินได้

211
00:16:25,720 --> 00:16:27,289
พอเถอะค่ะ ออกไปได้แล้ว

212
00:16:27,860 --> 00:16:29,429
ครับ รับทราบครับ

213
00:16:43,610 --> 00:16:45,579
โห ป้ายอนุสรณ์นี้
อุทิศให้กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์

214
00:16:45,580 --> 00:16:46,679
แม่หญิงยอนอูจริงด้วยครับ

215
00:16:46,740 --> 00:16:48,710
โรมิโอกับจูเลียตมาเองปะเนี่ย

216
00:16:49,980 --> 00:16:51,049
(กุลสตรีผู้ซื่อสัตย์)

217
00:16:51,820 --> 00:16:55,090
แต่ไอ้บันทึกรายวันนั่น
แปลก ๆ อยู่เนอะครับ

218
00:16:55,789 --> 00:16:57,048
เท่าที่ผมหาข้อมูลมา

219
00:16:57,049 --> 00:17:00,519
พ่อแม่คุณยอนอู
เสียชีวิตกันตามปกติทั้งคู่เลยนะ

220
00:17:01,330 --> 00:17:03,028
ประวัติศาสตร์คงเปลี่ยนไปครับ

221
00:17:03,029 --> 00:17:04,029
อะไรนะครับ

222
00:17:04,030 --> 00:17:05,329
เพราะคุณยอนอูกับผม...

223
00:17:06,730 --> 00:17:08,970
ค้นพบความจริงที่ซ่อนอยู่แล้วไงครับ

224
00:17:12,000 --> 00:17:13,039
แล้วจะเอายังไงต่อดีครับ

225
00:17:13,599 --> 00:17:15,539
ผมจะหาทางทำให้ทุกอย่าง
กลับเป็นเหมือนเดิมครับ

226
00:17:16,710 --> 00:17:17,880
ผมถึงได้มาที่นี่ไงครับ

227
00:17:25,150 --> 00:17:26,719
ประชุมผู้ถือหุ้นครั้งนี้

228
00:17:26,720 --> 00:17:28,289
ผมจะไล่ประธานมินออกไปครับ

229
00:17:28,490 --> 00:17:31,019
แหงสิ ต้องไล่ไปซะ

230
00:17:31,220 --> 00:17:33,588
มาทำให้ทุกอย่าง
กลับไปเป็นเหมือนเดิมกัน

231
00:17:33,589 --> 00:17:35,029
แกกับฉัน ร่วมด้วยช่วยกัน

232
00:17:35,529 --> 00:17:37,629
จากนั้นผมจะแต่งตั้งผู้เชี่ยวชาญ
ด้านธุรกิจมาเป็นประธาน

233
00:17:37,630 --> 00:17:38,759
พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว

234
00:17:39,160 --> 00:17:41,329
ผมก็จะลาออกจากตำแหน่งรองประธานครับ

235
00:17:41,799 --> 00:17:44,329
อะไรนะ จะลาออกเหรอ

236
00:17:44,470 --> 00:17:46,368
ผมจะคิดถึงแต่ตัวเองกับคุณยอนอูครับ

237
00:17:46,369 --> 00:17:49,308
ไหนแกบอกว่ายกเลิก
สัญญาการแต่งงานนั่นแล้วไง

238
00:17:49,309 --> 00:17:51,740
ไม่ครับ ผมจะอยู่เคียงข้างเธอต่อไป

239
00:17:52,339 --> 00:17:53,538
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

240
00:17:53,539 --> 00:17:56,048
ไม่ได้ ฉันไม่ยอมรับยอนอู

241
00:17:56,049 --> 00:17:57,879
- คุณปู่...
- ไอ้หลานโง่

242
00:17:57,880 --> 00:18:00,278
จะยอมทิ้งบริษัท
เพราะผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ

243
00:18:00,279 --> 00:18:01,618
ยอนอูบอกให้ทำงั้นเหรอ

244
00:18:01,619 --> 00:18:03,249
คุณยอนอูไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลยครับ

245
00:18:03,250 --> 00:18:05,660
ผมแค่ไม่มีเหตุผล
ที่จะสู้เพื่อเอสเอชแล้วครับ

246
00:18:06,390 --> 00:18:08,859
ไม่มีเหตุผลแล้วเหรอ

247
00:18:09,460 --> 00:18:10,559
เหตุผลเหรอ

248
00:18:10,960 --> 00:18:13,329
นี่แกกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าปู่เหรอ

249
00:18:13,500 --> 00:18:15,199
ทั้งที่ฉันทุ่มเททุกอย่างเลี้ยงแกมา

250
00:18:15,200 --> 00:18:17,130
หลังพ่อแม่แกตายเนี่ยนะ

251
00:18:18,269 --> 00:18:19,339
ผมไม่อยาก...

252
00:18:19,700 --> 00:18:22,539
ให้คนอื่นต้องเจ็บปวด
เพราะความโลภไร้สาระแล้วครับ

253
00:18:23,269 --> 00:18:25,940
ผมไม่อยากจมอยู่กับอดีต
และสูญเสียสิ่งที่มีค่าไป

254
00:18:30,579 --> 00:18:32,980
ผมจะสำนึกผิดที่ทำให้
คุณปู่ผิดหวังไปตลอดชีวิตครับ

255
00:18:35,920 --> 00:18:38,789
ออกไป ออกไปเดี๋ยวนี้เลย

256
00:18:43,160 --> 00:18:44,230
ขอโทษครับ

257
00:19:01,980 --> 00:19:02,980
เวรเอ๊ย

258
00:19:36,579 --> 00:19:37,650
พี่

259
00:19:41,619 --> 00:19:42,619
อะ

260
00:19:42,620 --> 00:19:45,059
ฉันเอาโจ๊กเมล็ดสน
กับไข่ปลามยองแทดองมาให้

261
00:19:46,059 --> 00:19:47,960
เวลาป่วย พี่ทานของพวกนี้ตลอดนี่คะ

262
00:19:48,730 --> 00:19:49,730
มา

263
00:19:49,731 --> 00:19:52,599
ไข่ปลามยองแทนี่
ต่างจากที่พี่เคยกินสมัยโชซอน

264
00:19:52,829 --> 00:19:53,859
ลองชิมดูสิคะ

265
00:19:55,099 --> 00:19:56,099
นี่

266
00:20:02,240 --> 00:20:03,240
อร่อยจัง

267
00:20:03,910 --> 00:20:04,940
ขอบใจนะ

268
00:20:05,279 --> 00:20:08,649
จากนี้ไป ฉันจะอยู่ข้าง ๆ พี่ตลอดเวลา

269
00:20:08,650 --> 00:20:10,210
- ไม่ต้องกังวล แล้วก็...
- ไม่เป็นไร

270
00:20:10,779 --> 00:20:11,880
ไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก

271
00:20:13,119 --> 00:20:14,119
ก็แค่...

272
00:20:14,690 --> 00:20:16,390
ต้องการเวลาคิดน่ะ

273
00:20:18,690 --> 00:20:20,390
ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ

274
00:20:22,730 --> 00:20:25,059
แต่ต้องทานโจ๊กให้หมดนะคะ
แล้วฉันจะไป

275
00:20:26,059 --> 00:20:27,660
อือ ได้สิ

276
00:20:39,740 --> 00:20:40,809
เอพริล

277
00:20:41,480 --> 00:20:42,778
ทำไมกลับมาแล้วล่ะครับ

278
00:20:42,779 --> 00:20:43,980
บอกแล้วไงว่าจะไปรับ

279
00:20:44,720 --> 00:20:46,819
คุณหนูบอกให้กลับค่ะ

280
00:20:47,049 --> 00:20:48,089
คุณยอนอูน่ะเหรอครับ

281
00:20:55,190 --> 00:20:56,490
แต่ทำไมซึมขนาดนี้ล่ะครับ

282
00:20:56,990 --> 00:20:58,099
มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ

283
00:20:58,599 --> 00:20:59,599
รู้สึกเหมือน...

284
00:21:00,460 --> 00:21:02,670
ตัวเองไร้ประโยชน์เลยค่ะ

285
00:21:03,529 --> 00:21:05,539
คุณหนูกำลังลำบากแท้ ๆ

286
00:21:06,940 --> 00:21:09,410
แต่บ่าวอย่างฉันช่วยอะไรไม่ได้เลย

287
00:21:16,480 --> 00:21:17,750
ใครเป็นบ่าวครับ

288
00:21:19,819 --> 00:21:21,750
คุณซาวอลไม่ใช่บ่าวรับใช้แล้ว

289
00:21:22,220 --> 00:21:24,049
คุณเป็นแค่ซาวอลเฉย ๆ ครับ

290
00:21:25,259 --> 00:21:27,319
เอพริลคนน่ารักของผม

291
00:21:30,089 --> 00:21:31,289
คุณซองพโย

292
00:21:32,829 --> 00:21:33,899
อย่าลืมนะครับ

293
00:21:33,900 --> 00:21:35,730
ตอนนี้บ่าวรับใช้มีแค่คนเดียวครับ

294
00:21:35,970 --> 00:21:38,299
ผมเอง ฮงซองพโย

295
00:21:51,549 --> 00:21:52,750
นาแรอยู่เหรอจ๊ะ

296
00:21:53,180 --> 00:21:54,480
นาแรอยู่บ้านนี่นา

297
00:21:57,990 --> 00:22:00,420
ดูสภาพ เหลือเกินกันนักนะ

298
00:22:01,559 --> 00:22:02,690
ฉันต้องไปทำพาร์ตไทม์แล้ว

299
00:22:04,230 --> 00:22:05,259
ไปดี ๆ

300
00:22:10,500 --> 00:22:11,500
ปัง

301
00:22:14,000 --> 00:22:15,039
อร่อย

302
00:22:27,079 --> 00:22:29,048
(เมื่อครั้นหลับตา ข้าจะเห็นยอนอู)

303
00:22:29,049 --> 00:22:31,689
(ขอภาวนาครั้งแล้ว ภาวนาครั้งเล่า)

304
00:22:31,690 --> 00:22:33,319
วันนี้ข้าก็ภาวนาอีกครั้ง

305
00:22:36,430 --> 00:22:39,099
ขอให้ยอนอูไม่ยอมแพ้

306
00:22:41,359 --> 00:22:45,339
ขอให้นางปกป้องตนเอง
เอาชนะความกลัวและความเจ็บปวดให้ได้

307
00:22:48,039 --> 00:22:49,069
ขอภาวนาครั้งแล้ว

308
00:22:50,369 --> 00:22:51,409
ภาวนาครั้งเล่า

309
00:22:51,410 --> 00:22:53,579
(ขอภาวนาครั้งแล้ว ภาวนาครั้งเล่า)

310
00:23:00,950 --> 00:23:02,049
เจ้าค่ะ ท่านแม่

311
00:23:04,420 --> 00:23:05,720
ข้าสัญญาว่าจะผ่านมันไปให้ได้

312
00:23:06,160 --> 00:23:09,730
(ขอภาวนาครั้งแล้ว ภาวนาครั้งเล่า)

313
00:23:46,900 --> 00:23:50,500
ผมไม่เคยมานั่งคิดว่าจริง ๆ

314
00:23:51,329 --> 00:23:52,940
ตัวเองต้องการอะไรเลยครับ

315
00:23:54,809 --> 00:23:56,140
เพราะความฝันของคุณปู่

316
00:23:58,140 --> 00:23:59,640
คือความฝันของผมมาตลอด

317
00:24:01,849 --> 00:24:02,980
นี่เป็นครั้งแรกเลยครับ

318
00:24:06,420 --> 00:24:07,980
ที่ผมฝันถึงชีวิตที่ต่างออกไป

319
00:24:11,119 --> 00:24:12,390
ถ้าคุณไม่ชอบครอบครัวผม

320
00:24:13,089 --> 00:24:14,259
จะหนีไปก็ได้นะครับ

321
00:24:15,690 --> 00:24:17,460
ยังไงผมก็จะตามคุณไปอยู่ดี

322
00:24:20,559 --> 00:24:21,569
ผมไม่มีวัน...

323
00:24:23,029 --> 00:24:24,839
ผมจะบอกว่า
ผมไม่มีวันปล่อยคุณยอนอูไปครับ

324
00:24:36,779 --> 00:24:38,420
ข้าได้แต่สงสัยเจ้าค่ะ

325
00:24:40,279 --> 00:24:41,279
ว่าเหตุใด

326
00:24:43,720 --> 00:24:45,420
ว่าไยถึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

327
00:24:47,960 --> 00:24:50,490
แต่เพราะอะไรไม่สำคัญเลย

328
00:24:52,000 --> 00:24:55,269
สำคัญคือตอนนี้ข้าอยู่ที่นี่
และกำลังใช้ชีวิตในช่วงเวลานี้

329
00:24:56,500 --> 00:24:57,799
ข้าจะไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตา

330
00:24:58,599 --> 00:24:59,970
จะไม่หนีไปไหนด้วย

331
00:25:02,170 --> 00:25:04,769
ข้าจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
กลับไปเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น

332
00:25:08,980 --> 00:25:09,980
จากนี้ไป

333
00:25:10,680 --> 00:25:11,849
เรามาช่วยกันนะครับ

334
00:25:24,730 --> 00:25:25,758
ตายจริง

335
00:25:25,759 --> 00:25:27,759
ทำแบบนี้ ชาติไหนจะเสร็จล่ะคะ

336
00:25:27,900 --> 00:25:30,069
เดี๋ยวฉันจัดการตรงนี้เอง
ไปทำความสะอาดที่เหลือเถอะค่ะ

337
00:25:30,799 --> 00:25:31,799
ทำอะไรคะ

338
00:25:31,800 --> 00:25:33,140
- ส่งมาค่ะ งานฉัน
- โอ๊ย

339
00:25:33,799 --> 00:25:34,839
ค่าข้าว

340
00:25:35,410 --> 00:25:37,970
ฉันก็ต้องทำงานแลกค่าข้าวหน่อยสิคะ
คุณอุตส่าห์ยอมให้ฉันอยู่บ้านคุณ

341
00:25:40,710 --> 00:25:42,980
อย่าเกลียดฉันนักเลยค่ะ คุณนาแร

342
00:25:44,109 --> 00:25:45,920
ฉันไม่แย่งพี่ชายคุณนาแรไปหรอก

343
00:25:46,819 --> 00:25:47,880
อะไรเล่า

344
00:25:48,450 --> 00:25:49,849
เห็นฉันเป็นเด็กน้อยหรือไง

345
00:25:50,289 --> 00:25:51,589
เพ้อเจ้อไปเรื่อย

346
00:25:55,190 --> 00:25:58,130
เอาจริง ๆ ฉันก็แอบ
ไม่ชอบคุณนาแรเหมือนกันค่ะ

347
00:26:00,099 --> 00:26:01,160
เพราะคุณนาแร...

348
00:26:01,970 --> 00:26:03,470
เป็นคนที่คุณซองพโยรักที่สุด

349
00:26:10,470 --> 00:26:11,680
เจ๊ากันแล้วใช่ไหมคะ

350
00:26:12,940 --> 00:26:15,549
มาสนิทกันไว้เถอะนะคะ นะ

351
00:26:22,049 --> 00:26:23,220
ข้าวผัดกิมจิ

352
00:26:23,990 --> 00:26:24,990
หือ

353
00:26:25,490 --> 00:26:26,589
ว่าไงนะคะ

354
00:26:28,460 --> 00:26:29,730
ไหนว่าทำกับข้าวเก่งไงคะ

355
00:26:30,529 --> 00:26:33,299
ฉันชอบข้าวผัดกิมจิ
ทำมาแลกค่าข้าวแล้วกันค่ะ

356
00:26:36,630 --> 00:26:38,440
แล้วชอบอะไรอีกคะ หือ

357
00:26:38,740 --> 00:26:39,839
ต๊อกบกกี

358
00:26:40,970 --> 00:26:43,910
ฉันทำต๊อกบกกีเก่งเวอร์เลยนะ

359
00:26:44,309 --> 00:26:46,039
- จริงเหรอคะ
- อื้อ

360
00:26:46,910 --> 00:26:49,008
ฉันชอบโรเซ่ต๊อกบกกี

361
00:26:49,009 --> 00:26:50,049
"โรเซ่" เหรอ

362
00:26:50,480 --> 00:26:51,549
โอ๊ย ไม่รู้อะ

363
00:26:52,119 --> 00:26:53,650
ทำไมคุณนาแรน่ารักจังเลย

364
00:26:57,990 --> 00:27:00,519
คุณปู่ว่าอย่างไรบ้าง

365
00:27:01,319 --> 00:27:02,759
โกรธควันออกหูเลยครับ

366
00:27:03,589 --> 00:27:05,299
คุณยอนอูอาจจะโดนเฉ่งหูชาด้วยก็ได้

367
00:27:06,559 --> 00:27:07,599
ไม่เป็นไร

368
00:27:08,259 --> 00:27:10,430
ข้ารู้ว่าที่ท่านโกรธ
เพราะท่านเป็นห่วงคุณแทฮา

369
00:27:11,630 --> 00:27:14,839
แล้วก็รู้ด้วยว่าคุณปู่
เป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตคุณแทฮา

370
00:27:16,269 --> 00:27:17,309
ขอบคุณนะครับ

371
00:27:19,410 --> 00:27:20,440
อ้อ อีกเรื่อง

372
00:27:21,609 --> 00:27:23,950
คนที่ชื่อชอนมยอง
ก็มาปรากฏตัวให้ผมเห็นเหมือนกัน

373
00:27:25,849 --> 00:27:26,849
จริงหรือ

374
00:27:27,849 --> 00:27:29,690
ชอนมยองบอกอะไรกับท่านหรือ

375
00:27:31,319 --> 00:27:32,789
หากท่านอยู่กับคุณหนู

376
00:27:33,890 --> 00:27:35,258
ท่านก็จะเป็นเหมือนตนเองในชาติก่อน...

377
00:27:35,259 --> 00:27:37,390
ผมจะตายเหมือนในชาติก่อน

378
00:27:39,430 --> 00:27:40,960
เพราะโชคชะตาถูกลิขิตมาให้ซ้ำรอยเดิม

379
00:27:42,099 --> 00:27:44,569
เธอบอกให้ผมอยู่
เคียงข้างคุณยอนอูต่อไปครับ

380
00:27:45,640 --> 00:27:46,869
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

381
00:27:50,069 --> 00:27:51,140
ไม่ต้องห่วงนะ

382
00:27:51,410 --> 00:27:53,480
ครั้งนี้ข้าจะไม่ยอมจำนนหรอก

383
00:27:53,940 --> 00:27:55,410
ข้าจะปกป้องท่านให้ได้

384
00:27:56,910 --> 00:27:58,079
เหมือนบอดี้การ์ดเหรอครับ

385
00:27:59,549 --> 00:28:01,750
"บอดี้..." อะไรนะ

386
00:28:03,549 --> 00:28:06,589
เป็นสิ่งที่ดีต่อร่างกาย
และจิตใจน่ะครับ

387
00:28:06,960 --> 00:28:07,960
อ๋อ

388
00:28:08,490 --> 00:28:09,990
ดีกว่าชกโฮอีกหรือ

389
00:28:10,089 --> 00:28:11,190
ก็เป็นไปได้ครับ

390
00:28:11,329 --> 00:28:14,460
งั้นเราไปซื้อ "บอดี้"
อะไรนั่นกันเดี๋ยวนี้เลยเจ้าค่ะ

391
00:28:14,599 --> 00:28:15,730
เดี๋ยวครับ คุณยอนอู

392
00:28:15,869 --> 00:28:16,869
เดี๋ยวก่อน

393
00:28:27,910 --> 00:28:29,049
หลับสบายไหมครับ

394
00:28:29,579 --> 00:28:30,609
หวัดดีครับ อา

395
00:28:33,579 --> 00:28:35,089
โอ๊ย น่ากินจัง

396
00:28:37,490 --> 00:28:39,519
แทมิน แม่แกไม่ได้บอกอะไรเลยเหรอ

397
00:28:39,819 --> 00:28:41,960
อะไรนะครับ เรื่องอะไรครับ

398
00:28:42,490 --> 00:28:44,660
แกกับแม่จะย้ายออกจากบ้านนี้

399
00:28:45,430 --> 00:28:47,358
คุณพ่อ จริงเหรอคะ

400
00:28:47,359 --> 00:28:49,269
อีกเดี๋ยวแม่แกก็จะลาออกจากบริษัทแล้ว

401
00:28:49,670 --> 00:28:51,369
แกก็ต้องดูแลแม่แกสิ

402
00:28:52,069 --> 00:28:53,338
ย้ายออกไปอยู่กันเองเถอะ

403
00:28:53,339 --> 00:28:54,799
จะได้หัดยืนด้วยลำแข้งตัวเอง

404
00:28:56,240 --> 00:28:58,170
อะไรเนี่ย ไหงเป็นงี้

405
00:29:05,049 --> 00:29:07,349
อย่าไปสนใจ เราไม่ต้องย้ายออกก็ได้

406
00:29:07,519 --> 00:29:09,559
ประธานมินเป็นคนเอาเรื่อง
คังแทฮาเป็นโรคหัวใจมาแฉเหรอ

407
00:29:09,890 --> 00:29:12,089
ถึงได้บอกให้ผม
เตรียมตัวขึ้นเป็นผอ.ใช่ไหม

408
00:29:13,089 --> 00:29:14,758
สุขภาพเจ้าของบริษัทเป็นเรื่องสำคัญ

409
00:29:14,759 --> 00:29:16,159
ส่งผลต่อยอดขายของบริษัทได้โดยตรงนี่

410
00:29:16,529 --> 00:29:17,660
เขาป่วยอยู่นะ

411
00:29:17,990 --> 00:29:19,359
เขาไม่สบาย

412
00:29:19,599 --> 00:29:21,529
เอาเรื่องนี้มาใช้เป็นเครื่องมือได้ไง

413
00:29:21,700 --> 00:29:23,599
ฉันจำเป็นต้องทำแบบนั้นเพื่อเอสเอช

414
00:29:23,799 --> 00:29:24,869
แล้วผลลัพธ์คืองี้เหรอ

415
00:29:25,700 --> 00:29:27,440
คุณปู่หันหลังให้เราแล้วจริง ๆ

416
00:29:27,869 --> 00:29:28,970
จบเห่กันหมดแล้ว

417
00:29:31,039 --> 00:29:33,210
เดี๋ยวก็ได้รู้กันว่าจบจริงไหม

418
00:29:33,940 --> 00:29:35,579
ฉันมาไกลเกินกว่าจะถอยแล้ว

419
00:29:37,779 --> 00:29:38,849
ประธานมิน

420
00:29:41,579 --> 00:29:42,589
แม่

421
00:30:01,970 --> 00:30:03,039
มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ

422
00:30:04,069 --> 00:30:05,069
ทำไม

423
00:30:05,579 --> 00:30:07,079
ฉันดูเหมือนผู้ชายมีเรื่องในใจเหรอ

424
00:30:08,180 --> 00:30:09,180
มีเสน่ห์ขึ้นปะ

425
00:30:09,181 --> 00:30:12,119
มุกตลกจะเรียกว่ามุกตลกได้
ก็ต่อเมื่อคนฟังหัวเราะค่ะ

426
00:30:15,990 --> 00:30:17,720
กลับไปอยู่บ้านคังแทฮาแล้วใช่ไหม

427
00:30:19,660 --> 00:30:21,619
- ไม่เสียใจเหรอ
- ค่ะ

428
00:30:22,490 --> 00:30:23,810
ฉันไม่เสียใจในสิ่งที่เลือกหรอกค่ะ

429
00:30:26,200 --> 00:30:27,529
สมเป็นยัยชุดไว้ทุกข์จริง ๆ

430
00:30:29,400 --> 00:30:31,730
ฉันนึกเสียใจมาตลอดเลย
ที่เกิดมาในครอบครัวนี้

431
00:30:34,000 --> 00:30:35,569
พี่ชายที่เก่งกว่าฉันทุกเรื่อง

432
00:30:36,740 --> 00:30:37,970
แม่ที่น่ากลัวที่สุดในโลก

433
00:30:39,079 --> 00:30:41,140
แล้วก็ปู่ที่สนใจแต่พี่ชายฉัน

434
00:30:42,349 --> 00:30:44,880
ตั้งคำถามมาทั้งชีวิตเลยว่า
ตัวเองมีสิทธิ์อยู่บ้านหลังนั้นไหม

435
00:30:47,079 --> 00:30:48,720
ฉันถึงได้เป็นห่วงเธอไง

436
00:30:50,589 --> 00:30:51,960
กลัวชีวิตเธอจะพังเหมือนฉัน

437
00:30:56,359 --> 00:30:57,529
แต่เธอไม่เหมือนฉันแฮะ

438
00:30:58,660 --> 00:31:00,059
เธอเข้มแข็งเสมอ

439
00:31:01,000 --> 00:31:02,400
ยิ้มออกตลอดเวลา

440
00:31:05,029 --> 00:31:07,069
ฉันแค่ชอบที่เธอเป็นแบบนั้นน่ะ

441
00:31:07,940 --> 00:31:09,039
อิจฉาด้วย

442
00:31:09,740 --> 00:31:11,609
ฉันถึงได้ละสายตาจากเธอไม่ได้เลยมั้ง

443
00:31:13,039 --> 00:31:15,039
ทำไมอยู่ ๆ มาบอกกันเรื่องนี้คะ

444
00:31:16,509 --> 00:31:17,750
มีเรื่องอะไรจริง ๆ เหรอคะ

445
00:31:18,109 --> 00:31:19,250
บอกแล้วไง

446
00:31:19,579 --> 00:31:21,079
ฉันแค่เป็นห่วงเธอเฉย ๆ

447
00:31:23,420 --> 00:31:26,190
ต่อไป ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจ
หรือว่าป่วยขึ้นมา

448
00:31:26,690 --> 00:31:28,930
มาหาฉันเลยนะ เข้าใจไหม

449
00:31:29,589 --> 00:31:30,730
ไม่ต้องห่วงค่ะ

450
00:31:31,230 --> 00:31:33,329
ฉันดูแลตัวเองได้

451
00:31:36,329 --> 00:31:37,400
ดื้อได้โล่

452
00:31:39,039 --> 00:31:40,170
ไปกันเลยไหม

453
00:31:42,410 --> 00:31:43,509
กลับไปทำงานกัน

454
00:31:54,950 --> 00:31:57,650
(รองประธานคังแทฮา)

455
00:32:06,059 --> 00:32:08,700
ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะเข้า ๆ ออก ๆ
ได้ตามอำเภอใจ

456
00:32:10,299 --> 00:32:12,000
คุณปู่จะไล่ฉันกับประธานมินออกจากบ้าน

457
00:32:16,039 --> 00:32:17,509
ฉันน่ะไม่อะไรหรอก

458
00:32:18,170 --> 00:32:20,009
แต่ประธานมินคงวางแผนทำอะไรอีกแน่ ๆ

459
00:32:21,539 --> 00:32:22,650
แค่มาบอกให้รู้ไว้

460
00:32:24,150 --> 00:32:25,480
แล้วมาบอกฉันทำไม

461
00:32:25,980 --> 00:32:27,319
ดูแลยัยชุดไว้ทุกข์ด้วย

462
00:32:28,279 --> 00:32:29,348
นายก็รู้ว่า

463
00:32:29,349 --> 00:32:31,990
ทั้งคุณปู่และประธานมิน
ทำทุกอย่างได้เพื่อเอสเอช

464
00:32:32,960 --> 00:32:34,690
ถ้าไม่ไหวก็ให้ฉันดูแลแทนได้นะ

465
00:32:35,660 --> 00:32:37,690
ไม่ต้อง เดี๋ยวเราจัดการกันเอง

466
00:32:40,160 --> 00:32:42,269
เฮ้อ หมั่นไส้ว่ะ

467
00:32:58,680 --> 00:32:59,720
ครับ ประธานอี

468
00:33:00,779 --> 00:33:02,519
ผมอยากโทรมาถามเรื่องตัวแทน

469
00:33:03,089 --> 00:33:05,250
รัฐสภาสหรัฐฯ
ที่คุณบอกผมวันก่อนน่ะครับ

470
00:33:07,089 --> 00:33:08,259
ประชุมผู้ถือหุ้นครั้งนี้

471
00:33:08,859 --> 00:33:10,130
เราต้องไล่ตะเพิดประธานมินออกไป

472
00:33:10,789 --> 00:33:11,890
"ไล่ตะเพิด" เหรอครับ

473
00:33:12,359 --> 00:33:13,359
ท่านประธานใหญ่ครับ

474
00:33:13,630 --> 00:33:15,469
ข่าวลือเรื่องท่านรองคัง

475
00:33:15,470 --> 00:33:17,068
เพิ่งจะซาลงเองนะครับ

476
00:33:17,069 --> 00:33:20,368
อีกอย่าง จะมาปลดประธานบริษัท
กันง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้

477
00:33:20,369 --> 00:33:21,470
โอเค ได้

478
00:33:22,000 --> 00:33:24,240
กรรมการชเว
ให้กรรมการโกยื่นใบลาออกด้วยเลย

479
00:33:25,339 --> 00:33:26,380
ท่านประธานใหญ่

480
00:33:26,640 --> 00:33:29,109
โกฮึงซุน ชเวจุนมยอง

481
00:33:29,380 --> 00:33:31,180
คิมจินโฮ โอบยองชอล

482
00:33:31,549 --> 00:33:34,150
ใครเป็นคนตัดสินใจเลื่อนตำแหน่ง
ให้พวกนายขึ้นเป็นกรรมการ

483
00:33:34,380 --> 00:33:35,789
กรรมการผู้จัดการ และกรรมการบริหาร

484
00:33:36,950 --> 00:33:38,250
เมื่อกี้ว่าไงนะ

485
00:33:40,259 --> 00:33:42,059
เราเข้าใจที่ท่านประธานใหญ่
พยายามจะบอกแล้วครับ

486
00:34:02,750 --> 00:34:04,450
(เด็กมีปัญหา)

487
00:34:05,309 --> 00:34:06,318
ครับ

488
00:34:06,319 --> 00:34:08,320
อ้อ คุณแทฮา อยู่ไหนหรือเจ้าคะ

489
00:34:09,320 --> 00:34:10,489
แล้วคุณยอนอูอยู่ไหนครับ

490
00:34:11,119 --> 00:34:12,289
ข้าหรือ

491
00:34:12,820 --> 00:34:13,960
หน้าบ้านเจ้าค่ะ

492
00:34:15,260 --> 00:34:16,730
อยู่บ้านเหรอครับ

493
00:34:17,559 --> 00:34:18,590
ใช่

494
00:34:18,860 --> 00:34:21,900
ว่าแต่ ท่านยังอยู่ที่บริษัทหรือ
เช่นนั้นก็ตั้งใจทำงานนะ

495
00:34:28,670 --> 00:34:31,639
(ห้องรองประธาน)

496
00:34:40,449 --> 00:34:41,619
นี่บ้านเราเหรอ

497
00:34:42,690 --> 00:34:43,690
เอ่อ คือ...

498
00:34:44,889 --> 00:34:46,460
ข้าอยากแกล้งให้คุณแทฮาตกใจเฉย ๆ

499
00:34:48,219 --> 00:34:49,260
อย่าบอกนะ...

500
00:34:50,559 --> 00:34:51,760
ว่าตามข้ามา

501
00:34:53,199 --> 00:34:54,199
ใช่ครับ

502
00:34:54,500 --> 00:34:56,699
เท้าคู่นี้มันเลิกตามคุณยอนอู
ไปทั่วไม่ได้เลย

503
00:34:59,070 --> 00:35:01,170
ต้องสั่งสอนเท้าคู่นี้หน่อยแล้ว

504
00:35:05,840 --> 00:35:08,309
ลามมายันปากผมแล้วเนี่ย ทำไงดีครับ

505
00:35:09,349 --> 00:35:10,349
จะทำอย่างไรได้ล่ะ

506
00:35:14,550 --> 00:35:15,590
ก็ต้องสั่งสอนให้เข็ด

507
00:35:38,139 --> 00:35:40,110
เลขาฮง มาทำอะไรตรงนี้ครับ

508
00:35:46,280 --> 00:35:48,320
เอ่อ คือว่า...

509
00:35:49,690 --> 00:35:52,149
ผมมีเรื่องด่วนจะมารายงานให้ทราบ
เลยนั่งรออยู่ในนี้

510
00:35:52,150 --> 00:35:53,618
แต่จู่ ๆ พวกคุณสองคนก็เดินเข้ามา

511
00:35:53,619 --> 00:35:56,459
แล้วคุณยอนอูก็บอกว่าอยากแกล้งให้ตกใจ
จะสั่งสอนให้เข็ดเอยอะไรเอย

512
00:35:56,460 --> 00:35:58,960
ปากนี่ก็ หุบปากทีเถิด

513
00:35:59,630 --> 00:36:01,399
เรื่องของเรื่องคือ
ผมไม่เห็นอะไรเลยครับ

514
00:36:01,400 --> 00:36:03,769
ไม่ค่อยแน่ใจว่าเสียงจ๊วบ ๆ
มาจากปากหรือเท้า

515
00:36:04,769 --> 00:36:05,800
หุบปาก

516
00:36:23,550 --> 00:36:25,789
จะบอกว่าคนคนนั้น
สะกดรอยตามเรามาตลอดหรือ

517
00:36:26,619 --> 00:36:28,260
ท่านรองพูดถูกครับ

518
00:36:33,800 --> 00:36:37,400
ประธานมินต้องจ้างคนมาสะกดรอยตาม
ผมกับคุณยอนอูแน่ ๆ ครับ

519
00:36:39,639 --> 00:36:41,900
ที่รู้ว่าผมเป็นโรคหัวใจ
ก็น่าจะเพราะแบบนี้

520
00:36:48,679 --> 00:36:49,710
คุณพัคยอนอู

521
00:36:52,550 --> 00:36:53,550
เราต้อง...

522
00:36:54,349 --> 00:36:55,380
จับคนคนนั้นให้ได้ครับ

523
00:36:56,550 --> 00:36:59,519
โธ่เว้ย แม่จะอัดให้เละเลย

524
00:37:01,389 --> 00:37:03,860
คุณซาวอล เวลาแบบนี้ อย่าใช้หมัดครับ

525
00:37:04,329 --> 00:37:06,159
- ต้องใช้หัว
- หัวเหรอ

526
00:37:06,500 --> 00:37:08,260
- อือ
- เอาหัวโขกงี้

527
00:37:09,030 --> 00:37:12,599
แม่จะเอาหัวโขกให้กะโหลกเละเลย

528
00:37:12,969 --> 00:37:14,869
ซาวอล เขาไม่ได้หมายความเช่นนั้น

529
00:37:16,070 --> 00:37:17,570
ก็เห็นบอกให้ใช้หัว

530
00:37:20,280 --> 00:37:21,956
สืบให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้
เป็นใครก่อนแล้วกันครับ

531
00:37:21,980 --> 00:37:23,150
ไม่ต้องห่วงครับ

532
00:37:23,750 --> 00:37:26,480
ผมมีแผนแล้ว

533
00:37:55,679 --> 00:37:57,309
(ห้องเครื่องสาม เขตหวงห้าม)

534
00:38:12,059 --> 00:38:13,059
คุณซองพโย

535
00:38:13,699 --> 00:38:16,869
เหมือนเราเป็นพระเอกนางเอก
ในหนังเลยค่ะ

536
00:38:19,969 --> 00:38:21,670
เดี๋ยวผมมา อย่าไปไหนนะครับ

537
00:38:22,409 --> 00:38:23,409
อื้อ

538
00:38:25,010 --> 00:38:26,079
หล่อกินคน

539
00:38:43,329 --> 00:38:44,760
(ห้องเครื่องสาม เขตหวงห้าม)

540
00:38:45,230 --> 00:38:46,230
คุณซองพโย

541
00:38:47,030 --> 00:38:48,460
คุณซองพโย

542
00:38:51,230 --> 00:38:52,900
อ้าว พี่แทมิน

543
00:38:53,369 --> 00:38:55,238
พี่แทมินใช่ไหมคะ

544
00:38:55,239 --> 00:38:56,509
จำคนผิดแล้วครับ

545
00:38:56,510 --> 00:38:58,710
ใช่เหอะ พี่เลยเนี่ย
พี่แทมินเด็กน้อยอะ

546
00:38:59,210 --> 00:39:01,678
อ้อ ไม่ใช่แฮะ หรือว่าพี่ซอกแจคนสดใส

547
00:39:01,679 --> 00:39:03,649
โธ่เว้ย ก็บอกว่าจำคนผิดไง

548
00:39:03,650 --> 00:39:05,110
ไม่นะ ใช่สิ พี่แทมิน

549
00:39:05,719 --> 00:39:08,219
พี่ซอกแจ พี่แทมิน

550
00:39:21,659 --> 00:39:23,099
คุณซองพโย

551
00:39:24,969 --> 00:39:29,309
คุณซองพโย

552
00:39:31,170 --> 00:39:32,239
ตกใจหมดเลย

553
00:39:32,369 --> 00:39:35,440
จริง ๆ เลย หลงจะตายอยู่แล้ว

554
00:39:35,610 --> 00:39:37,280
ไอ้นั่นน่ะ เจพี...

555
00:39:37,710 --> 00:39:41,079
จีพี... จีพีจีกี ติดหรือยังคะ

556
00:39:44,920 --> 00:39:46,820
ติดจีพีจีกีเรียบร้อยครับ

557
00:39:58,199 --> 00:40:00,340
ทำไม ตื่นเต้นเหรอคะ

558
00:40:00,969 --> 00:40:01,969
ค่ะ

559
00:40:02,840 --> 00:40:04,639
ลูกค้าคนแรกของฉันเลยนี่คะ

560
00:40:05,639 --> 00:40:08,679
แถมยังเป็นคนใหญ่คนโตตำแหน่งสูง
จากประเทศใหญ่ ๆ ขนาดนั้น

561
00:40:09,309 --> 00:40:11,409
กลัวทำอะไรพลาด แอบประหม่าอยู่ค่ะ

562
00:40:12,880 --> 00:40:14,320
ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ

563
00:40:14,820 --> 00:40:17,019
ท่านส.ส.เป็นคนดีมากค่ะ

564
00:40:28,159 --> 00:40:29,469
แม่นางผีเสื้อใช่หรือไม่เจ้าคะ

565
00:40:29,800 --> 00:40:31,030
อ้าสิเจ้าคะ

566
00:40:31,630 --> 00:40:32,639
คุณพระ

567
00:40:35,170 --> 00:40:36,308
ยินดีต้อนรับค่ะ

568
00:40:36,309 --> 00:40:37,510
สบายดีใช่ไหมคะ

569
00:40:37,710 --> 00:40:38,909
ค่ะ สบายดีใช่ไหมคะ

570
00:40:41,380 --> 00:40:45,880
องค์หญิง
ทรงงามงดเจิดจรัสเหลือเกินเพคะ

571
00:40:47,750 --> 00:40:48,780
คุณพัคยอนอู

572
00:40:49,519 --> 00:40:51,219
ในที่สุดก็ได้พบกันนะคะ
ยินดีที่ได้พบค่ะ

573
00:40:52,219 --> 00:40:53,960
ค่ะ สวัสดีค่ะ

574
00:40:55,929 --> 00:40:56,960
- เชิญนั่งค่ะ
- ค่ะ

575
00:41:02,929 --> 00:41:05,839
ลูกสาวฉันอยากได้เสื้อผ้า
ที่คุณยอนอูออกแบบใจจะขาดเลย

576
00:41:05,840 --> 00:41:08,139
รบเร้าไม่หยุดไม่หย่อน

577
00:41:08,269 --> 00:41:10,569
เห็นคอลเลกชันคุณในโซเชียลมีเดีย
แล้วโดนตกเลยค่ะ

578
00:41:10,570 --> 00:41:11,769
เสื้อผ้าสวยมากค่ะ

579
00:41:12,210 --> 00:41:13,239
ขอบคุณค่ะ

580
00:41:14,780 --> 00:41:17,509
ว่าแต่ เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าคะ

581
00:41:17,510 --> 00:41:18,579
คุ้น ๆ ชอบกล

582
00:41:19,320 --> 00:41:22,349
ฉันก็รู้สึกเหมือนเราเคยเจอกัน
ที่ไหนมาก่อนเหมือนกันค่ะ

583
00:41:24,150 --> 00:41:26,960
ตายจริง คุณกับคุณยอนอู
ต้องถูกลิขิตให้มาเจอกันแน่เลยค่ะ

584
00:41:27,889 --> 00:41:28,920
นั่นสินะคะ

585
00:41:31,030 --> 00:41:32,730
เอาล่ะ ให้เราทำอะไรก่อนดีคะ

586
00:41:38,070 --> 00:41:39,239
อ้าค่ะ

587
00:41:41,900 --> 00:41:43,440
ถ้าจะวัดตัว

588
00:41:43,639 --> 00:41:44,639
อ้อ

589
00:41:52,150 --> 00:41:54,049
ส.ส.อเมริกาจะใส่ชุดคุณยอนอูเหรอ

590
00:41:54,050 --> 00:41:55,989
อย่างเทพ ขอคารวะ ซูฮก

591
00:41:56,420 --> 00:41:58,849
เรื่องนี้ช่วยประชาสัมพันธ์
ร้านป๊อปอัปคุณยอนอูได้แน่นอน

592
00:41:59,150 --> 00:42:01,889
คุณฮานาจะเตรียม
เรื่องสัมภาษณ์ท่านส.ส

593
00:42:02,159 --> 00:42:05,030
คุณซอกจูกับคุณแทมิน
จัดการเรื่องดูแลท่านแล้วกันนะ

594
00:42:06,059 --> 00:42:07,499
วิชวลของทีมอย่างผม

595
00:42:07,500 --> 00:42:09,428
จะดูแลลูกสาวท่านส.ส.เองครับ

596
00:42:09,429 --> 00:42:11,170
คุณแทมินดูแลท่านส.ส.ไปนะ

597
00:42:11,530 --> 00:42:12,800
"วิชวลของทีม" เหรอ

598
00:42:13,139 --> 00:42:15,098
เลือกเซนเตอร์วงไอดอลกันอยู่หรือไง

599
00:42:15,099 --> 00:42:16,638
เดี๋ยวนะ ผมไม่ติดหรอก

600
00:42:16,639 --> 00:42:18,309
แต่วิชวลต้องผมไหมครับ

601
00:42:20,039 --> 00:42:21,710
แข่งกันโง่ปะ ถามจริง

602
00:42:31,420 --> 00:42:33,960
(คุณแทฮา)

603
00:42:35,360 --> 00:42:37,360
- ว่าไงเจ้าคะ
- อยู่ไหนครับ

604
00:42:37,760 --> 00:42:38,860
ยังอยู่ที่มีดัมเหรอ

605
00:42:40,030 --> 00:42:41,159
คุณแทฮาอยู่ไหนเจ้าคะ

606
00:42:41,960 --> 00:42:43,599
ผมอยู่บ้านครับ

607
00:42:45,429 --> 00:42:46,440
อ๋อ

608
00:42:47,199 --> 00:42:48,599
อยู่บ้านหรือ

609
00:42:51,969 --> 00:42:53,440
คิดว่าจะหลอกข้าได้เป็นรอบที่สองหรือ

610
00:42:53,809 --> 00:42:55,239
ไม่ได้โง่นะ

611
00:42:56,679 --> 00:42:58,750
เป็นไงบ้างครับ
คุยกับท่านส.ส.ราบรื่นดีไหม

612
00:42:58,949 --> 00:43:01,920
ดีเกินต้านมาก
จนแทบอยากกระโดดโลดเต้นเลย

613
00:43:02,119 --> 00:43:03,119
จริงเหรอครับ

614
00:43:04,719 --> 00:43:07,059
งั้นไปที่ที่หนึ่ง
กับผมหน่อยได้ไหมครับ

615
00:43:14,699 --> 00:43:16,800
ที่นี่ที่ไหนหรือเจ้าคะ

616
00:43:17,570 --> 00:43:18,890
คุณบอกว่าอยากกระโดดโลดเต้นนี่ครับ

617
00:43:19,400 --> 00:43:20,840
เอาให้หนำใจเลยครับ

618
00:43:33,019 --> 00:43:34,719
นุ่มนิ่มยิ่งนัก

619
00:43:35,820 --> 00:43:36,889
ระวังนะครับ

620
00:44:03,380 --> 00:44:05,480
ไม่ได้วิ่งแบบนี้มานานแล้ว
รู้สึกดีชะมัดเลย

621
00:44:07,219 --> 00:44:08,859
รู้สึกยังไงบ้างเหรอครับ
เวลาได้วิ่งแบบนั้น

622
00:44:10,190 --> 00:44:12,590
บางทีผมก็มานั่งดูคนวิ่งที่นี่ครับ

623
00:44:12,889 --> 00:44:14,519
"เวลาหายใจไม่ทัน"

624
00:44:15,219 --> 00:44:17,230
"หัวใจจะเต้นเป็นเสียงยังไง"

625
00:44:17,929 --> 00:44:19,860
"จะเจ็บไหม รู้สึกดีหรือเปล่า"

626
00:44:21,059 --> 00:44:22,159
สงสัยมาตลอดเลย

627
00:44:34,340 --> 00:44:35,510
เวลาวิ่งแล้วจะเป็นเช่นนี้ล่ะ

628
00:44:37,110 --> 00:44:39,150
ตรงนี้เต้นตึกตักไปหมด

629
00:44:43,050 --> 00:44:45,719
ไม่ค่อยเข้าใจเลยแฮะ

630
00:44:47,719 --> 00:44:48,820
ทำให้ดูอีกทีสิครับ

631
00:44:50,429 --> 00:44:52,090
หากมีใครมาเห็นเข้าเล่า

632
00:44:53,599 --> 00:44:54,699
ไม่มีใครอยู่สักหน่อย

633
00:44:58,800 --> 00:44:59,940
ทำงี้ก็ได้ครับ

634
00:45:10,750 --> 00:45:12,610
ดีนะเนี่ย ถ้าวิ่งแล้วรู้สึกแบบนี้

635
00:45:14,679 --> 00:45:15,679
เช่นนั้น...

636
00:45:16,489 --> 00:45:18,090
วิ่งอีกรอบดีไหมล่ะ

637
00:45:18,420 --> 00:45:19,690
- อะไรนะครับ
- คราวนี้

638
00:45:20,820 --> 00:45:21,960
วิ่งให้เต็มฝีเท้าเลย

639
00:45:24,530 --> 00:45:25,960
โห เต็มฝีเท้าเลยเหรอ

640
00:45:27,400 --> 00:45:28,530
ขำทำไม

641
00:45:28,800 --> 00:45:30,269
คนอุตส่าห์รวบรวมความกล้าพูดเลยนะ

642
00:45:35,670 --> 00:45:36,670
จริงเหรอครับ

643
00:45:43,050 --> 00:45:44,280
ไม่เห็นเข้าใจเลยว่าเป็นไง

644
00:45:45,150 --> 00:45:46,150
ไม่รู้อะไรล่ะ

645
00:45:47,780 --> 00:45:49,079
ส.ส.จากอเมริกาเหรอ

646
00:45:49,590 --> 00:45:51,250
แทฮาได้คอนเนกชันขนาดนั้นมาเลยเหรอคะ

647
00:45:51,550 --> 00:45:53,960
ครับ แต่เป็นชาวเกาหลี
สัญชาติอเมริกัน

648
00:45:54,659 --> 00:45:56,630
ประธานอีมีดัมน่าจะเป็นคนจัดการให้

649
00:45:58,889 --> 00:46:02,599
แม่อีมีดัมคนนั้น
ขยันขวางหูขวางตาฉันจริง ๆ

650
00:46:02,969 --> 00:46:03,969
ผมก็ว่างั้นแหละครับ

651
00:46:04,769 --> 00:46:06,500
ว่าแต่ จะทำยังไงกันดีครับ

652
00:46:06,739 --> 00:46:09,070
ปล่อยคังแทฮามือขึ้นแบบนี้ไม่น่าดีนะ

653
00:46:10,940 --> 00:46:12,309
ท่านประธานครับ

654
00:46:13,409 --> 00:46:14,880
จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ค่ะ

655
00:46:15,639 --> 00:46:19,550
เราต้องจัดการแทฮาให้เด็ดขาด
เขาจะได้ทำอะไรไม่ได้

656
00:46:21,679 --> 00:46:22,750
ทำทุกวิถีทาง

657
00:46:24,550 --> 00:46:26,559
"ทำทุกวิถีทาง" เหรอครับ

658
00:46:33,400 --> 00:46:34,400
คุณฮานา

659
00:46:34,401 --> 00:46:36,300
เตรียมคำถามสัมภาษณ์
ท่านส.ส.แล้วใช่ไหม

660
00:46:36,469 --> 00:46:38,269
ค่ะ อยากให้ฉันพิมพ์สำเนาให้ไหมคะ

661
00:46:38,599 --> 00:46:40,369
คุณฮานาจัดการได้ดีอยู่แล้ว

662
00:46:41,239 --> 00:46:43,308
ฉันต้องไปประชุมผู้จัดการ

663
00:46:43,309 --> 00:46:45,570
อย่าลืมเอาให้คุณยอนอูนะ

664
00:46:45,809 --> 00:46:47,739
เดี๋ยวคุณยอนอูก็มาแล้ว ฝากด้วยนะ

665
00:46:53,750 --> 00:46:55,519
นี่คือคำถามสัมภาษณ์
ที่เราได้รับมาล่วงหน้าค่ะ

666
00:46:55,920 --> 00:46:57,250
ลองอ่านดูได้เลยค่ะ

667
00:46:58,449 --> 00:46:59,449
ขอบคุณค่ะ

668
00:47:01,860 --> 00:47:04,230
ว่าแต่ ทำไมถึงอยากเจอฉันที่นี่เหรอคะ

669
00:47:09,929 --> 00:47:11,499
คนที่ทำชุดคุณพัง...

670
00:47:11,500 --> 00:47:13,300
ที่งานครบรอบหนึ่งปี...

671
00:47:15,840 --> 00:47:16,869
คือฉันเองค่ะ

672
00:47:17,309 --> 00:47:19,408
งานดีไซน์ที่หลุดออกไป
กับปัญหาเรื่องนางแบบ

673
00:47:19,409 --> 00:47:20,780
ก็เป็นฝีมือฉันหมดเลยค่ะ

674
00:47:21,139 --> 00:47:22,139
คะ

675
00:47:22,639 --> 00:47:25,010
ฉันอยากอยู่เคียงข้าง
รองประธานคังแทฮาค่ะ

676
00:47:25,449 --> 00:47:28,349
ฉันตั้งใจทำงานเต็มที่
และมั่นใจมากว่าจะทำแบบนั้นได้

677
00:47:29,349 --> 00:47:31,250
จนกระทั่งคุณพัคยอนอูเข้ามา

678
00:47:32,820 --> 00:47:34,989
ที่ทำไปทั้งหมด
เพราะหึงหวงแค่นั้นเหรอคะ

679
00:47:35,820 --> 00:47:36,960
เรื่องแค่นั้น

680
00:47:37,730 --> 00:47:40,059
ทำชีวิตคนคนหนึ่ง
ตกนรกทั้งเป็นได้เลยนะคะ

681
00:47:42,400 --> 00:47:43,500
ขอโทษนะคะ

682
00:47:44,670 --> 00:47:46,239
ฉันไม่ได้จะขอให้คุณยกโทษให้หรอกค่ะ

683
00:47:47,500 --> 00:47:49,768
ต่อไปเราคงไม่ได้เจอกันอีกค่ะ

684
00:47:49,769 --> 00:47:51,440
เพราะฉันกำลังจะลาออกจากบริษัทแล้ว

685
00:47:58,650 --> 00:47:59,980
จะหนีไปแบบนี้เนี่ยนะคะ

686
00:48:03,119 --> 00:48:04,690
ไม่รู้สึกผิดต่อคนอื่นบ้างเหรอคะ

687
00:48:05,420 --> 00:48:07,260
ทุกคนเชื่อใจคุณฮานานะคะ

688
00:48:07,920 --> 00:48:09,059
ทีมเดียวกันทั้งนั้นนี่คะ

689
00:48:10,489 --> 00:48:11,960
อยู่ชดใช้ความผิดต่อเถอะค่ะ

690
00:48:12,860 --> 00:48:14,760
ทำทุกอย่างที่คุณทำได้

691
00:48:15,460 --> 00:48:18,570
แล้วฉันจะลองคิดดูว่าจะยกโทษให้คุณ

692
00:48:19,639 --> 00:48:20,670
ดีหรือเปล่า

693
00:48:34,820 --> 00:48:36,419
คอนเซปต์เสื้อผ้าแบบไหน...

694
00:48:36,420 --> 00:48:39,050
ที่ออกแบบให้ทั้งคู่

695
00:48:39,320 --> 00:48:42,388
คอนเซปต์ครั้งนี้ออกแบบ
เพื่อให้ท่านส.ส.ชาวเกาหลีอเมริกัน

696
00:48:42,389 --> 00:48:45,058
จำชุดฮันบกที่ตัวเองเคยใส่
ตอนเด็ก ๆ ขึ้นมาได้

697
00:48:45,059 --> 00:48:46,230
ดื่มนี่สิครับ

698
00:48:47,199 --> 00:48:48,260
ขอบคุณเจ้าค่ะ

699
00:48:49,099 --> 00:48:51,768
เพื่อให้จำชุดฮันบกที่ตัวเองเคยใส่
ตอนเด็ก ๆ ขึ้นมาได้...

700
00:48:51,769 --> 00:48:53,369
เลิกอ่านแล้วดื่มน้ำผลไม้เถอะครับ

701
00:48:54,440 --> 00:48:55,469
ได้เลย

702
00:49:06,750 --> 00:49:08,949
- ทำอะไรน่ะ
- มองกันได้สักทีนะ

703
00:49:09,219 --> 00:49:11,289
อย่ามองกระดาษสิ มองผมหน่อยครับ

704
00:49:15,519 --> 00:49:16,530
ก็มองอยู่นี่ไง

705
00:49:17,389 --> 00:49:18,460
พอใจหรือยัง

706
00:49:22,699 --> 00:49:24,170
ไม่ครับ ไม่พอใจ

707
00:49:24,869 --> 00:49:26,469
มากวนอะไรกันอยู่ได้

708
00:49:27,000 --> 00:49:29,069
ข้าต้องทำงานให้ดี ถึงจะดีกับเราไง

709
00:49:29,070 --> 00:49:30,468
คุณปู่จะได้หายโกรธด้วย

710
00:49:30,469 --> 00:49:31,768
ไม่เป็นไรหรอกครับ

711
00:49:31,769 --> 00:49:33,980
คุณยอนอูเพอร์เฟกต์อยู่แล้ว

712
00:49:36,110 --> 00:49:39,449
สำหรับผม แค่ตัวคุณ
ก็น่ารักใจจะขาดแล้วเนี่ย

713
00:49:42,480 --> 00:49:43,849
ในโชซอนใหม่

714
00:49:44,190 --> 00:49:46,760
เขามีโรงเรียนสอนเลี่ยนด้วยหรือ

715
00:49:47,989 --> 00:49:50,630
ยามข้าทำอะไร ข้าจะตั้งใจทำให้ดีเสมอ

716
00:49:50,829 --> 00:49:52,289
เลิกกวนกันได้แล้ว ไปโน่นเลย

717
00:49:52,590 --> 00:49:54,159
ชิ่ว ๆ

718
00:49:54,559 --> 00:49:56,499
เลิกทำงานได้แล้วครับ

719
00:49:56,500 --> 00:49:57,729
เอามานี่

720
00:49:57,730 --> 00:49:59,169
เล่นกับผมหน่อยดิ ผมเบื่ออะ

721
00:49:59,170 --> 00:50:01,300
- ไปเล่นตรงโน้นเลยไป
- เล่นกับผมก่อน

722
00:50:03,139 --> 00:50:05,440
- พอใจหรือยัง
- สั้นไปครับ ขอนานกว่านี้หน่อย

723
00:50:05,610 --> 00:50:07,939
อะไรอะ ก็บอกว่าสั้นไป ขอนานกว่านี้

724
00:50:07,940 --> 00:50:09,340
- ไปโน่นเลย
- ครั้งเดียว

725
00:50:09,539 --> 00:50:10,779
เล่นกับผมหน่อย

726
00:50:10,780 --> 00:50:11,780
พอเลย

727
00:50:12,550 --> 00:50:14,780
(การบรรยายพิเศษ
ของส.ส.สหรัฐอเมริกา เมย์ฮยอนคิม)

728
00:50:17,949 --> 00:50:19,150
(พบปะผู้ประกอบการดีเด่น)

729
00:50:25,130 --> 00:50:26,159
ครับ

730
00:50:28,329 --> 00:50:31,469
หัวหน้าครับ
ท่านรองใกล้จะมาถึงแล้วครับ

731
00:50:31,599 --> 00:50:32,630
- โอเค
- ครับ

732
00:50:35,099 --> 00:50:36,940
อ้อ คุณแทมิน

733
00:50:37,239 --> 00:50:39,909
น้ำกับของว่างสำหรับการสัมภาษณ์
พร้อมแล้วใช่ไหม

734
00:50:40,909 --> 00:50:42,839
เดี๋ยวไปเอาที่ห้องเก็บของให้ครับ

735
00:50:42,840 --> 00:50:43,849
อืม

736
00:50:45,480 --> 00:50:47,449
(การบรรยายพิเศษ
ของส.ส.สหรัฐอเมริกา เมย์ฮยอนคิม)

737
00:51:23,820 --> 00:51:25,849
(การบรรยายพิเศษ
ของส.ส.สหรัฐอเมริกา เมย์ฮยอนคิม)

738
00:51:35,559 --> 00:51:36,769
(พัคยอนอู)

739
00:51:37,900 --> 00:51:39,199
(คังแทฮา)

740
00:51:45,969 --> 00:51:48,379
(คังแทฮา พัคยอนอู)

741
00:51:48,380 --> 00:51:49,739
หมายความว่าไงคะ

742
00:51:50,380 --> 00:51:51,578
แทฮาจบเห่แล้วเหรอคะ

743
00:51:51,579 --> 00:51:52,650
ก็ตรงตัวเลยครับ

744
00:51:52,949 --> 00:51:55,380
ผมจะกำจัดรองประธานคัง
ตามที่ท่านประธานต้องการครับ

745
00:51:56,650 --> 00:51:59,250
เอาให้หนีไปไหนไม่รอด

746
00:52:04,960 --> 00:52:05,989
มาแล้วเหรอคะ

747
00:52:07,159 --> 00:52:08,698
พอใส่ชุดฝีมือคุณยอนอูแล้ว

748
00:52:08,699 --> 00:52:12,899
รู้สึกว่าตัวเองสวยปังมากค่ะ

749
00:52:12,900 --> 00:52:14,070
ขอบคุณค่ะ

750
00:52:15,400 --> 00:52:16,469
ยินดีที่ได้พบครับ

751
00:52:16,670 --> 00:52:18,509
ผมคังแทฮาจากเอสเอชโซลครับ

752
00:52:18,510 --> 00:52:20,739
อ้อ ได้ยินเรื่องคุณมาเยอะเลยค่ะ

753
00:52:21,309 --> 00:52:23,408
ใกล้จะเปิดสาขา
ที่นิวยอร์กแล้วใช่ไหมคะ

754
00:52:23,409 --> 00:52:26,578
ครับ ผมจะส่งบัตรเชิญงานเปิดตัว
ไปให้นะครับ

755
00:52:26,579 --> 00:52:28,420
- ค่ะ
- ไปกันเถอะครับ

756
00:52:31,389 --> 00:52:32,649
- แม่
- ทำไม

757
00:52:32,650 --> 00:52:36,058
ผู้ชายคนนั้นแซ่บมาก สเปกหนูเลย

758
00:52:36,059 --> 00:52:37,630
เจนนี่ หยุด

759
00:52:38,130 --> 00:52:40,658
มารยาทหายไปไหนหมด ไปเถอะ

760
00:52:40,659 --> 00:52:41,960
- ไปกันเลยไหมคะ
- ไปค่ะ

761
00:52:51,539 --> 00:52:52,570
ขอบคุณครับ

762
00:52:54,309 --> 00:52:55,710
อ้อ ขอโทษครับ

763
00:52:58,809 --> 00:52:59,809
ไม่เป็นไรใช่ไหม

764
00:53:05,690 --> 00:53:07,820
(การบรรยายพิเศษ
ของส.ส.สหรัฐอเมริกา เมย์ฮยอนคิม)

765
00:53:11,530 --> 00:53:13,190
สวัสดีครับ

766
00:53:13,800 --> 00:53:15,529
ทราบคำถามกับคำตอบ
ช่วงสัมภาษณ์แล้วใช่ไหมครับ

767
00:53:15,530 --> 00:53:17,098
ตอบตามสบายเลยนะครับ

768
00:53:17,099 --> 00:53:18,328
เดี๋ยวเราจะถ่ายรูปด้วย

769
00:53:18,329 --> 00:53:20,468
รบกวนเป็นธรรมชาติที่สุดนะครับ

770
00:53:20,469 --> 00:53:21,538
ค่ะ

771
00:53:21,539 --> 00:53:23,840
งั้นอีกสิบนาทีเริ่มกันเลยนะครับ

772
00:53:24,039 --> 00:53:25,039
ค่ะ

773
00:53:26,679 --> 00:53:28,539
- พร้อมใช่ไหมคะ
- ค่ะ

774
00:53:28,679 --> 00:53:29,840
(คังแทฮา)

775
00:53:33,210 --> 00:53:34,250
เป็นไงบ้างคะ

776
00:53:36,750 --> 00:53:37,920
ก็ดีค่ะ

777
00:54:05,710 --> 00:54:07,849
ยามันต้องเอาจากเภสัชกรเว้ย

778
00:54:08,250 --> 00:54:09,719
ไม่ใช่เอาจากน้ำกิน

779
00:55:09,340 --> 00:55:11,510
กำจัดเหรอ กำจัดอะไรคะ

780
00:55:15,079 --> 00:55:16,150
กรรมการฮวัง

781
00:55:34,940 --> 00:55:36,340
ตกใจน่าดูสินะครับ

782
00:55:37,510 --> 00:55:39,409
ที่เห็นผมเดินเข้ามาในนี้
แบบครบสามสิบสองประการ

783
00:56:10,139 --> 00:56:12,340
หากฮวังมยองซูให้ยาเขา

784
00:56:13,340 --> 00:56:15,380
เขาต้องพยายาม
เอามาให้คุณแทฮากินแน่นอน

785
00:56:16,780 --> 00:56:18,610
เหมือนที่ทำกับสามีข้า

786
00:56:21,150 --> 00:56:22,320
งั้นจะทำยังไงกันดีครับ

787
00:56:22,949 --> 00:56:24,449
เราก็จะตามน้ำไปครับ

788
00:56:30,489 --> 00:56:31,989
อ้อ ขอโทษครับ

789
00:56:42,969 --> 00:56:44,440
พูดเรื่องอะไรน่ะ

790
00:56:47,179 --> 00:56:50,409
พอวิเคราะห์ส่วนประกอบยาในเข็มนี้แล้ว
ก็คงได้รู้กันครับ

791
00:56:50,510 --> 00:56:51,679
ว่าผมหมายถึงอะไร

792
00:56:53,150 --> 00:56:54,320
ใช่ไหมครับ กรรมการฮวัง

793
00:56:57,590 --> 00:56:59,118
ขอโทษจริง ๆ ครับ

794
00:56:59,119 --> 00:57:02,420
ประธานมินสั่งให้ผม
หาทางกำจัดคุณทุกวิถีทาง

795
00:57:03,420 --> 00:57:04,460
อะไรนะ

796
00:57:05,090 --> 00:57:07,328
ขอโทษจริง ๆ ครับ
ยกโทษให้ผมสักครั้งนะครับ

797
00:57:07,329 --> 00:57:09,429
ผมอัดเสียงที่เราคุยกันไว้หมดแล้วครับ

798
00:57:12,469 --> 00:57:13,799
ยังยอมรับในสิ่งที่ทำอยู่ไหมครับ

799
00:57:13,800 --> 00:57:15,469
ครับ ยอมรับครับ

800
00:57:16,000 --> 00:57:19,538
ผมแค่ทำตามที่ประธานมินสั่งครับ

801
00:57:19,539 --> 00:57:20,710
ฮวังมยองซู สมองกลับแล้วหรือไง

802
00:57:23,079 --> 00:57:25,749
ฉันไม่รู้เรื่อง
ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น

803
00:57:25,750 --> 00:57:27,619
ไปบอกตำรวจเถอะครับ

804
00:57:28,079 --> 00:57:31,149
อ้อ ผมยื่นคำร้องขอศาล

805
00:57:31,150 --> 00:57:33,150
ให้สั่งพักงานคุณแล้วด้วย

806
00:57:33,690 --> 00:57:36,159
แจ้งให้ทราบไว้น่ะครับ
ประธานมินฮเยซุก

807
00:57:55,639 --> 00:57:56,809
คือว่า ท่านประธานครับ

808
00:57:59,349 --> 00:58:02,219
ฉันไปขอให้ทำแบบนั้นตอนไหน ตอนไหนกัน

809
00:58:03,119 --> 00:58:04,550
ไหนว่าให้ทำทุกวิถีทางไงครับ

810
00:58:06,250 --> 00:58:08,059
ผมก็นึกว่าหมายถึงแบบนี้

811
00:58:11,530 --> 00:58:12,559
อะไรนะ

812
00:58:14,360 --> 00:58:15,400
ไอ้บ้าเอ๊ย

813
00:58:24,409 --> 00:58:27,539
มินฮเยซุก อ่อนแอลงเยอะเลยนะเรา

814
00:58:32,909 --> 00:58:34,449
(ประธานมินฮเยซุก)

815
00:58:45,530 --> 00:58:47,500
ทำยังไงดี

816
00:58:49,829 --> 00:58:52,199
ผมผิดเอง ฟื้นเถอะนะ

817
00:58:52,400 --> 00:58:53,530
ฟื้นสิ

818
00:58:53,940 --> 00:58:55,300
ฟื้นเถอะ

819
00:58:57,469 --> 00:58:58,469
ประธานใหญ่คัง

820
00:58:59,670 --> 00:59:01,539
ต่อไปเป็นตาแกแล้ว

821
00:59:26,000 --> 00:59:27,500
เป็นอย่างไรบ้าง

822
00:59:27,869 --> 00:59:29,070
ทุกอย่างจบแล้วครับ

823
00:59:29,440 --> 00:59:30,469
ประธานมิน...

824
00:59:31,739 --> 00:59:33,510
จะถูกตำรวจเรียกตัวเร็ว ๆ นี้ครับ

825
00:59:35,039 --> 00:59:36,039
ค่อยยังชั่ว

826
00:59:36,949 --> 00:59:40,110
เช่นนั้น ทุกอย่าง
ก็จะกลับไปเป็นเช่นเดิมแล้วสินะ

827
00:59:41,219 --> 00:59:42,420
ทั้งบันทึกรายวันของท่านแม่

828
00:59:43,179 --> 00:59:45,150
และโชคชะตาเลวร้ายก็จะสิ้นสุดลงสักที

829
00:59:50,090 --> 00:59:51,090
ใช่ครับ

830
00:59:59,699 --> 01:00:00,840
มีอะไรเหรอครับ

831
01:00:03,239 --> 01:00:04,670
อยากฟังเรื่องสนุก ๆ สักเรื่องไหม

832
01:00:05,869 --> 01:00:06,980
พอเถอะค่ะ

833
01:00:07,309 --> 01:00:10,110
ถ้าทำความผิด ก็ชดใช้ซะตอนนี้เถอะค่ะ

834
01:00:11,510 --> 01:00:12,579
ทำความผิดเหรอ

835
01:00:15,280 --> 01:00:17,119
ฉันทำอะไรผิดนักหนา

836
01:00:17,849 --> 01:00:20,659
เมื่อ 23 ปีก่อน
คุณทำอะไรไว้ที่เรือนเล็ก

837
01:00:21,159 --> 01:00:22,190
ลืมไปแล้วเหรอ

838
01:00:24,960 --> 01:00:25,960
นี่แกคิดว่า...

839
01:00:28,059 --> 01:00:30,769
นี่แกคิดว่าฉันฆ่าซอยุนฮีจริง ๆ เหรอ

840
01:00:35,199 --> 01:00:36,199
ทำยังไงดีล่ะ

841
01:00:38,610 --> 01:00:39,869
ไม่ใช่ฉันสักหน่อย

842
01:00:42,340 --> 01:00:43,780
คนที่ฆ่าซอยุนฮี...

843
01:00:45,579 --> 01:00:46,980
คือปู่แกต่างหาก

844
01:00:48,719 --> 01:00:50,848
พูดจาเพ้อเจ้ออะไรคะ

845
01:00:50,849 --> 01:00:52,949
คนที่ขังแม่แกไว้ในเรือนเล็ก

846
01:00:53,989 --> 01:00:55,760
คนที่ทำให้เธอตายในนั้น

847
01:00:56,789 --> 01:00:58,229
คือประธานใหญ่คัง

848
01:00:58,230 --> 01:00:59,428
เสียสติไปแล้วหรือไง มินฮเยซุก

849
01:00:59,429 --> 01:01:02,159
ประธานใหญ่คังทำข้อตกลงกับพ่อแก

850
01:01:04,429 --> 01:01:05,569
บอกให้พ่อแกแต่งงานกับฉัน

851
01:01:05,570 --> 01:01:07,570
แล้วเขาจะช่วยให้
ซอยุนฮีหายจากโรคหัวใจ

852
01:01:08,000 --> 01:01:09,839
เพราะเขาต้องการฉัน...

853
01:01:09,840 --> 01:01:11,969
และบริษัทพ่อฉันเพื่อเอสเอช

854
01:01:21,550 --> 01:01:23,550
ในห้องมืด ๆ แทบไม่มีแสงส่องถึงนั่น

855
01:01:24,949 --> 01:01:27,519
ซอยุนฮีต้องทนอยู่คนเดียวในนั้น
มาหลายเดือน

856
01:01:31,659 --> 01:01:32,659
และวันนั้น

857
01:01:33,460 --> 01:01:36,199
แกก็มารู้ว่า
แม่แกถูกขังไว้ในเรือนเล็ก

858
01:01:42,869 --> 01:01:43,909
แกที่ยังเด็ก

859
01:01:45,440 --> 01:01:47,179
แอบไปหาแม่

860
01:01:49,239 --> 01:01:50,750
แล้วเรื่องนั้นก็เกิดขึ้น

861
01:01:53,820 --> 01:01:59,590
(23 ปีก่อน)

862
01:02:07,460 --> 01:02:08,530
หมายความว่าไงคะ

863
01:02:08,860 --> 01:02:09,960
ให้ล็อกประตูเหรอคะ

864
01:02:10,969 --> 01:02:13,569
วันนี้คุณยุนฮี
อาการไม่สู้ดีทั้งวันเลยนะคะ

865
01:02:13,570 --> 01:02:15,969
เราจะทำอะไรได้ล่ะ
ท่านประธานใหญ่สั่งมาแบบนี้

866
01:02:17,170 --> 01:02:18,170
คุณพ่อ

867
01:02:18,469 --> 01:02:19,539
ไม่ได้ค่ะ

868
01:02:20,440 --> 01:02:23,038
ถ้าเราปล่อยไว้แบบนั้น
เธออาจจะตายได้นะคะ

869
01:02:23,039 --> 01:02:24,448
ก็ท่านประธานใหญ่สั่งมา

870
01:02:24,449 --> 01:02:25,550
ผอ.คะ

871
01:02:27,179 --> 01:02:28,650
ไม่เข้าใจหรือไงว่าท่านต้องการอะไร

872
01:02:45,570 --> 01:02:46,729
ถ้าล็อกประตูจากข้างนอก

873
01:02:46,730 --> 01:02:48,099
ข้างในจะเปิดออกมาไม่ได้

874
01:02:48,500 --> 01:02:49,539
ไม่มีใครคิดว่า...

875
01:02:50,099 --> 01:02:52,610
แกจะอยู่ในนั้น

876
01:02:53,510 --> 01:02:54,539
แกในวัยเด็ก...

877
01:02:55,909 --> 01:02:57,039
เคาะประตู...

878
01:02:57,980 --> 01:02:59,308
ขอความช่วยเหลือไม่หยุด

879
01:02:59,309 --> 01:03:00,719
ช่วยด้วยครับ

880
01:03:00,980 --> 01:03:02,280
มีใครอยู่ข้างนอกไหมครับ

881
01:03:02,849 --> 01:03:03,989
ช่วยเราด้วยครับ

882
01:03:15,860 --> 01:03:17,929
แล้วสรุปว่าตายหรือยังล่ะ

883
01:03:24,170 --> 01:03:26,039
แล้วเขาก็โยนความผิดทุกอย่างให้ฉัน

884
01:03:26,440 --> 01:03:28,480
เพราะแกเห็นฉันไง แทฮา

885
01:03:30,079 --> 01:03:33,480
แต่ฉันก็พยายามช่วยแกแล้วนะ

886
01:03:36,280 --> 01:03:37,289
แกก็รู้นี่

887
01:03:37,650 --> 01:03:39,420
ว่าประธานใหญ่คังเลี้ยงแกมายังไง

888
01:03:40,250 --> 01:03:41,819
แทนที่ลูกชายตัวเองที่ตายไป

889
01:03:41,820 --> 01:03:43,658
เขาเลี้ยงแกมาเหมือนลูกไก่ในกำมือ

890
01:03:43,659 --> 01:03:45,059
เหมือนหุ่นเชิด

891
01:03:45,789 --> 01:03:47,929
ไม่ใช่หรือไง

892
01:03:48,099 --> 01:03:49,099
ไม่ใช่

893
01:03:50,329 --> 01:03:51,369
แทฮา

894
01:03:51,869 --> 01:03:54,739
ตอนนี้เราเหลือกันแค่สองคนแล้วนะ

895
01:03:55,940 --> 01:03:58,739
แม่ พ่อ

896
01:03:58,909 --> 01:04:00,908
ถ้าไม่มีฉัน แกจะทำอะไรได้

897
01:04:00,909 --> 01:04:03,309
เพราะว่าพวกเราเป็นทีมเดียวกัน

898
01:04:07,010 --> 01:04:08,050
ไม่จริง

899
01:04:12,050 --> 01:04:13,090
ไม่

900
01:04:19,030 --> 01:04:20,030
ฉันเอง

901
01:04:21,260 --> 01:04:23,400
จัดการอะไรให้ฉันอีกสักอย่างสิ

902
01:04:25,969 --> 01:04:28,889
(ขอขอบคุณคุณนัมกยูริ
คุณคิมฮยอนและคุณคิมโดอา)
(ที่มาร่วมเป็นนักแสดงรับเชิญ)

903
01:04:58,300 --> 01:05:00,869
(The Story
of Park's Marriage Contract)

904
01:05:02,070 --> 01:05:03,539
อยากรู้ความจริงหรือไม่

905
01:05:03,840 --> 01:05:05,769
บอกตามตรง ผมกลัวครับ

906
01:05:06,039 --> 01:05:08,940
อาจจะน่ากลัว แต่อย่าหนีเลยนะเจ้าคะ

907
01:05:09,039 --> 01:05:10,710
เพราะข้าจะอยู่เคียงข้างท่านเอง

908
01:05:10,909 --> 01:05:13,250
บอกผมมาสิครับ คุณปู่

909
01:05:13,650 --> 01:05:16,719
คิดว่าฉันจะยกโทษให้นังเด็ก
ที่ทำให้แกเป็นแบบนี้เหรอ

910
01:05:17,050 --> 01:05:18,690
อย่าแตะต้องเธอครับ

911
01:05:19,150 --> 01:05:20,959
ผมจะไม่มีวันยกโทษให้คุณปู่แน่

912
01:05:20,960 --> 01:05:23,019
หากคุณหนูยังอยู่ที่นี่

913
01:05:23,289 --> 01:05:25,789
หัวใจของคุณคังแทฮาจะหยุดเต้น

914
01:05:26,260 --> 01:05:28,658
ข้าต้องตัดสินใจว่า
จะกลับไปหรืออยู่ที่นี่สินะ

915
01:05:28,659 --> 01:05:30,899
ทั้งประธานมิน ทั้งคุณปู่
เป็นบ้ากันไปหมดแล้วแน่ ๆ

916
01:05:30,900 --> 01:05:32,170
ทำแบบนั้นได้ยังไง

917
01:05:32,300 --> 01:05:34,139
ข้าว่าข้าพอเข้าใจแล้ว

918
01:05:34,340 --> 01:05:36,170
ว่าเหตุใดข้าถึงมาที่นี่

919
01:05:36,699 --> 01:05:38,010
ไม่ต้องห่วงนะ

920
01:05:38,139 --> 01:05:39,809
ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดี

921
01:05:47,849 --> 01:05:51,289
(The Story
of Park's Marriage Contract)